အလင်းရောင် ဓမ္မ: ပုဗၺာရံု ေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါ သာသနာ ဘယ္လိုျပဳခဲ့လဲ ••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ေက်ာင္းအမၾကီး၀ိသာခါကို မဂဓႏိုင္ငံ, ဘဒၵိယျမိဳ႕မွာ ဖြားျမင္ခဲ့တယ္။ မဂဓဆိုတာ ဘုရင္ဗိမၺိသာရဲ႕ႏိုင္ငံပါပဲ။ ဖခင္က ဓနဥၥယသူေ႒း၊ မိခင္က သုမနေဒ၀ီ၊ အဖုိးက ေမ႑က။ ေမ႑ကဆိုတာ နာမည္ႀကီး သူေ႒းၾကီး။ ဝိသာခါရဲ႕ အဖိုးက ျမတ္စြာဘုရားကို အလြန္ၾကည္ညိဳတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ဘဒၵိယျမိဳ႕ကုိ ၾကြလာတဲ့အခါ ငယ္ရြယ္ေသးေပမဲ့ ဝိသာခါကို ျမတ္စြာဘုရားအား ၾကိဳခုိင္းတယ္။ ဝိသာခါဟာ ျမတ္စြာဘုရားကို သြားႀကိဳတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း တရားေဟာတယ္။ တရားလဲ ဆုံးေရာ ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါဟာ ပစၥည္းကလဲ ခ်မ္းသာ၊ သဒၶါကလည္း ထက္သန္သည့္အတြက္ သာသနာေတာ္ႀကီးကို ဆြမ္းသကၤန္း ေက်ာင္း ေဆးဆိုတဲ့ ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့လႉဒါန္းခဲ့တယ္။ သာသနာေတာ္ကို ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။အဲဒီအမ်ိဳးသမီးထဲမွာ ေက်ာင္းဒကာမႀကီး ဝိသာခါဟာ အသာဆုံးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ "ဧတဒဂ္ - ထူးခၽြန္သည့္ ဘြဲ႕" ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ --------------- အတိတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ကမ႓ာတစ္သိန္းထက္က ေလာကမွာ ပဒုမုတၱရဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဝိသာခါေလာင္းလ်ာ အမ်ိဳးသမီးေလးဟာ သဒၶါတရား အလြန္ေကာင္းတယ္။ ဒီေတာ့ ဒါန သီလ ဘာဝနာေကာင္းမႈဆိုၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ပဒုမုတၱရဘုရားထံမွာ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ``တပည့္ေတာ္သည္ အခုလို ျပဳလုပ္အားထုတ္ခဲ့ရေသာ ကုသိုလ္ကံေစတနာတို႔ေၾကာင့္ သာသနာျပဳအလွဴရွင္ ျဖစ္ရပါလို၏´´လုိ႔။ ဆုလည္းေတာင္းသလို ကုသိုလ္ေကာင္းမႈလည္း လုပ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ အခုဘဝမွာ ေက်ာင္းဒကာမႀကီး ျဖစ္လာတာပါ။ အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္ရပ္ မရွိ ------------------- ေလာကႀကီးမွာ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္း အက်ိဳး စနစ္တက် ေပါင္းစပ္ၿပီး ျဖစ္လာတာပဲ။ ဒီေတာ့ အက်ိဳးေကာင္းေကာင္း လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ အေၾကာင္းေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒီေန႔လုပ္ေနတဲ့အလုပ္သည္ ေနာက္ဘဝမွာ ကိုယ္ရဲ႕ပုံရိပ္ ျဖစ္သြားတယ္။ အခုလုပ္ေနတဲ့အလုပ္သည္ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆိုရင္ ေနာက္ဘဝမွာ ပုံရိပ္လွမယ္။ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆိုရင္ ေနာက္ဘဝမွာ ပုံရိပ္ မလွဘူး။ အေၾကာင္း အက်ိဳး ----------------- ေက်ာင္းအမႀကီး ၀ိသာခါရဲ႕ ဘဝဟာ အလြန္ျပည့္စုံတဲ့ဘဝ။ ၁။ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေပါမ်ားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ အလႉဒါနလုပ္ခဲ့လုိ႔ပါ။ ၂။ ေရာဂါကင္းၿပီး အသက္တစ္ရာေက်ာ္ရွည္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ သီလျမဲလုိ႔ပါ။ ၃။ အျခံအရံႏွင့္ ျပည့္စုံတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ မနာလုိ၀န္တုိ မရွိခဲ့လုိ႔ပါ။ ၄။ ႐ုပ္ရည္ကလည္း လွသလို အရြယ္လည္း တင္တယ္။အသက္ႀကီးတဲ့အခါမွာလည္း ဆံပင္တစ္ပင္မွ မျဖဴဘူးတဲ့။ သမီးေတြနဲ႔ အတူတူသြားလဲ အေမႏွင့္သမီး ခြဲလုိ႔ မရဘူးတဲ့။ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ေဒါသအာဃာတ နည္းခဲ့လုိ႔ပါ။ ၅။ ဘုရားနဲ႔ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ အတိတ္က ဝိပႆနာတရားကို အားထုတ္ခဲ့လို႔ပါ။ ၆။ ထူးခၽြန္တဲ့ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕ရခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ပါရမီဆယ္ပါး ျဖည့္က်င့္ခဲ့လို႔ပါ။ ``၀ိသာခါ သာေကတေရာက္ျပီ´´ ------------------------- ဝိသာခါရဲ႕ ဇာတိသည္ မဂဓတိုင္း, ဘဒၵိယၿမိဳ႕။ ဝိသာခါရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္တဲ့ ဓနဥၥယသူေ႒းကို ေကာသလ မင္းၾကီးက ဖိတ္တယ္။ သူ႔ႏိုင္ငံ လာေနဖုိ႔။ ဒါနဲ႔ မဂဓတိုင္းကေန ေကာသလတုိင္း ေရာက္လာတယ္။ သာ၀တၳိျမိဳ႕နားမွာ ေနရာေပးေတာ့ ျမိဳ႕သစ္တည္တယ္။ အဲဒီျမိဳ႕ကုိ သာေကတလုိ႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ၀ိသာခါဟာ မဂဓတိုင္း, ဘဒၵိယၿမိဳ႕ ကေန ေကာသလတိုင္း, သာေကတျမိဳ႕ကို ေရာက္လာပါတယ္။ သာ၀တၳိျမိဳ႕မွာ မိဂါရသူေ႒းဆုိတာ နာမည္ႀကီးသူေ႒းတစ္ေယာက္ပဲ။သူ႔သား ပုဏၰ၀ၯန အရြယ္ေရာက္ေတာ့ သတုိးသမီး လုိက္ရွာတယ္။ လွပေခ်ာေမာတဲ့ ၀ိသာခါနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ သေဘာက်ျပီး ဓနဥၥယထံ ကမ္းလွမ္းလုိက္တယ္။ သူ႔သားနဲ႔ ေပးစားခ်င္ေၾကာင္း ဝိသာခါ ဖခင္ ဓနဥၥယကလည္း ေသခ်ာစုံစမ္းၿပီး လက္ခံလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ မိဂါရသည္ ေကာသလမင္းႏွင့္တကြ သာေကတျမိဳ႕မွာ သြားေရာက္ျပီးေတာ့ သူ႔သားနဲ႔ ဝိသာခါကို တခန္းတနား ထိမ္းျမားေပး လုိက္တယ္။ သာေကတမွ သာဝတၳိသို႔ ----------------------- မဂၤလာေဆာင္ျပီးတဲ့အခါ ဖခင္ ဓနဥၥယက ၀ိသာခါကုိ မိဂါရသူေ႒းထံ ထည့္လုိက္တယ္။ ပစၥည္းဥစၥာေတြကုိလည္း အမ်ားၾကီး ေပးလုိက္တယ္။ အာမခံလူၾကီး ၈-ေယာက္လည္း ထည့္လုိက္တယ္။ ျပႆနာျဖစ္လွ်င္ ေျဖရွင္းဖုိ႔ အတြက္။ ၀ိသာခါကလည္း သူ႔ေယာကၡမအိမ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ကစျပီး မိဂါရသူေ႒းကို ဖခင္အရင္းလုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးတယ္။ ေယာက်ာ္းဘက္က ေဆြေတြမ်ိဳးေတြကိုလည္း ေပးစရာရွိရင္ ေပးတယ္။ ေကၽြးစရာရွိရင္ ေကၽြးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း ခ်စ္ၾကတယ္။ အေဟာင္းစားပုဂၢိဳလ္ ------------------ အဲဒီလုိေနရင္းနဲ႔ တစ္ရက္၊ ေယာကၡမႀကီးနဲ႔ ျပႆနာ ျဖစ္သြားတယ္။ မနက္စာအတြက္ ၀ိသာခါက မိဂါရသူေ႒းကို ထမင္းခူးခပ္ၿပီးေတာ့ ေကၽြးတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဟန္းတပါး ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါကုိ ၀ိသာခါက ျမင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူေ႒းၾကီးက မျမင္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေန တယ္။ အဲဒါကို ဝိသာခါက ရိပ္မိသြားတယ္။ ဒီေတာ့ ၀ိသာခါက ရဟန္းေတာ္ေလးကို ေလွ်ာက္လုိက္တယ္။ ``အရွင္ဘုရား ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ဖခင္က အေဟာင္းစား သူေ႒းၾကီးပါဘုရား´´ဆုိျပီး။ အဲသလုိလဲ ေျပာလုိက္ေရာ သူေ႒းၾကီးက ``အေဟာင္းစားတယ္ဆုိတာ မစင္ကုိ စားတဲ့သူ၊ ဒီလိုဆိုလိုတာပဲ´´လုိ႔ စိတ္ဆုိးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ``ဝိသာခါ နင္ဟာ မိန္းမယုတ္၊ ငါ့အိမ္မေနနဲ႔ အခုခ်က္ခ်င္း ထြက္´´ဆုိျပီး ႏွင္ထုတ္လုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ ၀ိသာခါက ``ဖခင္ႀကီး မထြက္ႏိုင္ဘူး၊ ကၽြန္မကို အေစခံတစ္ေယာက္ ေခၚသလုိ ေခၚခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ အာမခံလူၾကီးေတြနဲ႔ ရွင္းမယ္´´ ဆုိေတာ့ မိဂါရက အာမခံလူၾကီး ေတြကို ေခၚလုိက္တယ္။ အာမခံလူႀကီးေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါ အဲဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္။ "လူႀကီးမင္းတို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ သမီးက က်ဳပ္ကို အေဟာင္းစားလို႔ ေျပာတယ္၊ ဒါ မစင္စားတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ လုံးဝ မေက်နပ္ဘူး။ ျပန္ေခၚသြားၾက" ဆိုၿပီး သူေ႒းႀကီးက ေျပာတယ္။ ကံေဟာင္းကို ရည္ရြယ္ ----------------- ဒီေတာ့ ၀ိသာခါက ရွင္းျပတယ္။ ``လူၾကီးမင္းတုိ႔ ဖခင္ၾကီး အခု စည္းစိမ္ေတြ ခံစားတယ္ဆုိတာ ေရွးကုသိုလ္ေၾကာင့္ပါ၊ အခုဘဝမွာ ဘာကုသိုလ္မွ မလုပ္ပါ၊ ကံေဟာင္းရဲ႕ အက်ိဳးကိုပဲ ခံစားေနတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေဟာင္းစား ပုဂၢိဳလ္လုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္´´ ဆုိျပီး ရွင္းျပလုိက္တယ္။ အာမခံလူၾကီးေတြက ``သူေ႒းၾကီးတဲ့၊ ဝိသာခါက ကံေဟာင္းကို ရည္ရြယ္ၿပီး အေဟာင္းစားလို႔ ေျပာတာတဲ့။ မစင္ကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေတာ့ သူ႔မွာ ဘာအျပစ္ရွိလဲ´´ ဆုိျပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ သူေ႒းႀကီး မျငင္းသာေတာ့ဘူး။ ``ဒီလိုဆိုလဲ ၿပီးေရာ၊ က်ဳပ္က ဒီလို ဘယ္ထင္မလဲ၊ အေဟာင္းဆိုတာ မစင္ပဲလို႔ ဒီလိုေတြး ၿပီး ေဒါသ ျဖစ္သြားတာပါ´´လုိ႔ ၀န္ခံလုိက္ရတယ္။ အဲဒီလိုဝန္ခံၿပီဆိုေတာ့မွ ၀ိသာခါက ``ျပန္မယ္´´ဆုိျပီး ေျပာလုိက္တယ္။ အဲသလုိ ေျပာတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ သူေ႒းၾကီးဟာ သူမွားေၾကာင္း ေတာင္းပန္တယ္။ ဒီေတာ့ ၀ိသာခါဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ သူ႔ေယာကၡမကို အေဟာင္းစားလို႔ ေျပာလုိက္တာလဲ။ အျမင္မွန္ ရေစခ်င္လို႔။ မွန္ကန္တဲ့အျမင္ကို သမၼာဒိ႒ိလို႔ ေခၚတယ္။ ဘုရားျမတ္စြာကို ပင့္ၿပီ ------------------- အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၀ိသာခါက အေရးဆုိတယ္။ ``ဖခင္ၾကီး ဒီအိမ္မွာ ေနမယ္ဆုိရင္ ဘုရားႏွင့္တကြ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို ပင့္မယ္၊ဆြမ္းကပ္မယ္၊ တရားနာမယ္၊ အဲဒါကို ခြင့္ျပဳရမယ္´´ဆုိျပီး။ သူေ႒းၾကီးကလည္း မတတ္သာေတာ့ အကုန္လုံး ခြင့္ျပဳလုိက္ရတယ္။ ၀ိသာခါဟာ ခြင့္ျပဳခ်က္လည္း ရျပီဆုိေတာ့ သံဃာေတြကို အိမ္မွာပင့္ျပီး ဆြမ္းလည္း ေလာင္းတယ္။ တရားလဲ နာတယ္။ တစ္ရက္ ျမတ္ဘုရားကို ဝိသာခါ ပင့္လုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားႏွင့္တကြ သံဃာေတြ အိမ္ကို ၾကြလာတယ္။ ၀ိသာခါက သူေ႒းၾကီးကို ေခၚတယ္။ ဆြမ္းကပ္ၿပီးလို႔ တရားနာခါနီးအခ်ိန္မွာ ဖခင္ႀကီး တရားေလးေတာ့ နာေစခ်င္ပါတယ္လို႔ ေခၚလုိက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အားနာျပီးေတာ့ လိုက္လာတယ္။ သူေ႒းၾကီး ေသာတာပန္ျဖစ္ ---------------------- ျမတ္စြာဘုရားကလဲ သူေ႒းၾကီးကုိ အာ႐ုံျပဳျပီး တရား ေဟာတယ္။ ေနာက္ဆုံး သစၥာေလးခ်က္ကို ရွင္းျပလိုက္တဲ့အခါ တရားလဲဆုံးေရာ ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီက်မွ ျမတ္ဘုရားကုိ ``တပည့္ေတာ္ နာမည္ မိဂါရလုိ႔ ေခၚပါတယ္ဘုရား´´ဆိုျပီး ျမတ္စြာဘုရား ရွိခုိး၊ ျပီးေတာ့ ၀ိသာခါဟာ သမီးဆုိေပမဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ပါပဲလုိ႔ ေလွ်ာက္တယ္။ ဓမၼမိခင္ေပါ့။ သူေ႒းႀကီး ဘာေၾကာင့္ ေသာတာပန္ ျဖစ္တာလဲ၊ ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ၿပီး တရားနာခြင့္ ရလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တရားရခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဆရာေကာင္း ရွာရမယ္၊ တရားနာရမယ္။ တရားက်င့္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးလူႀကီးေတြက မွာခဲ့တယ္။ နားေကာင္းတုန္း တရားနာ၊ က်န္းမာေရးေကာင္းတုန္း တရားက်င့္တဲ့။ က်န္းမာေရး မေကာင္းေတာ့ဘူးဆိုရင္ သြားၿပီ။ ဘာမွ လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ စိတ္ကလဲ ခက္တယ္။ က်န္းမားေရး ေကာင္းတုန္းက က်န္းမာေရးရဲ႕ တန္ဖိုးကို မသိဘူး။ က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့မွ က်န္းမာျခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိၾကတယ္။ ‘‘လက္ထဲရွိတုန္းက အခြင့္အေရးမွန္း မသိဘူး။ လက္လႊတ္သြားေတာ့မွ အခြင့္အေရးမွန္း သိတယ္’’။ ဒါေၾကာင့္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေလးေတြ လုပ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ အမ်ားအက်ိဳး ------------- အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး သူေ႒းႀကီးဟာ ဝိသာခါကို မိခင္လို သေဘာထားၿပီး ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံတယ္တဲ့။ သူေ႒းႀကီးက ေလးစားသလို တေဆြလုံး တမ်ိဳးလုံးက ေလးစားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြေတြကလည္း ဝိသာခါကို အလြန္ အားကိုးၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ အားကိုးၾကလဲဆိုရင္ တခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြ သူတုိ႔မိန္းမကုိ ေျပာလုိ႔မရဘူးဆုိရင္ ၀ိသာခါထံ လာအပ္ၾကတယ္။ ၀ိသာခါက လည္း မျငင္းဘူး၊ လက္ခံလုိက္တယ္။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ လာအပ္ၾကတယ္။ အိမ္ေရာက္လာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဘယ္လိုေနရမယ္၊ ဘယ္လိုထိုင္ရမယ္ ဆိုၿပီး ဆုံးမတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းကန္ဘုရား ေခၚသြားတယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ၿပီဆိုရင္ တရားနာခုိင္းတယ္။ အဲဒီလို အက်ိဳးေဆာင္မႈေၾကာင့္ "ေသာတာပန္" ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ပုဗၺာရံု ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး လွဴျပီ -------------- ဒကာမၾကီး ဝိသာခါ တစ္ရက္ ေက်ာင္းေရာက္သြားတယ္။ ျမတ္ဘုရားႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ ``သာသနာအတြက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ အလွဴႀကီးတစ္ခု လႉခ်င္ပါတယ္ဘုရား၊ ဘာလွဴရမလဲ ဘုရား´´လုိ႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ ေက်ာင္းလွဴဖုိ႔ မိန္႔တယ္။ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းေျမအတြက္ ၉-ကုေဋ အကုန္က်ခံၿပီး ဝယ္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းေဆာက္တာကလည္း ၉-ကုေဋ ကုန္က်တယ္။ အဲဒီေနာက္ ေက်ာင္းလႊတ္ ပူေဇာ္ပြဲကိုလည္း ၉-ကုေဋ အကုန္အက်ခံျပီး လွဴတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေက်ာင္းအမၾကီး ဝိသာခါဟာ ေက်ာင္းလွဴျပီးေတာ့ ၀မ္းသာလြန္းလုိ႔ ဥဒါန္းက်ဴးတယ္။ ကဒါဟံ ပါသာဒံ ရမၼံ၊ သုဓာမတၱိကေလပနံ။ ၀ိဟာရဒါနံ ဒႆာမိ၊ သကၤေပၸါ မယွ ပူရိေတာ။ "ငါသည္ ဘယ္ေသာအခါမွာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို လႉရမလဲဆိုတဲ့ အၾကံအစည္သည္ ေအာင္ျမင္သြားၿပီ" လို႔ ဥဒါန္းက်ဴးတယ္ ( သီခ်င္းလို ရြတ္ဆိုတယ္)။ ေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါဟာ အသက္တစ္ရာေက်ာ္ ေနရတယ္။ အျခံအရံေပါမ်ားသလို ဓနဥစၥာလည္း ျပည့္စုံတယ္။ ေသတပန္ သက္တဆုံး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ၿပီး သာသနာျပဳသြားတယ္။ ၀ိသာခါေတာင္းေသာ ဆု (၈) ပါး *********************** အသွ်င္ဘုရား အကၽြႏု္ပ္သည္- (၁) သံဃာေတာ္အား အသက္ထက္ဆံုး မိုးေရခံသကၤန္းကို လွဴလိုပါ၏။ (၂) ဧည့္သည္အာဂႏၲဳတို႔အား ဆြမ္းလွဴလိုပါ၏။ (၃) ခရီးသြားရဟန္းတို႔အား ဆြမ္းလွဴလိုပါ၏။ (၄) သူနာရဟန္းတို႔အား ဆြမ္းလွဴလိုပါ၏။ (၅) သူနာျပဳရဟန္းတို႔အား ဆြမ္းလွဴလိုပါ၏။ (၆) သူနာရဟန္းတို႔အား ေဆးလွဴလိုပါ၏။ (၇) အၿမဲယာဂုလွဴလိုပါ၏။ (၈) ဘိကၡဳနီသံဃာအား ေရသႏုပ္ကို လွဴလိုပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိဂါရမာတာမည္ေသာ ၀ိသာခါကို ဤဂါထာတို႔ျဖင့္ အႏုေမာဒနာ ျပဳေတာ္မူ၏။ ၀ိသာခါ ငါ၏တပည့္သည္ ဆြမ္း အေဖ်ာ္အလွဴကို လွဴ၏၊ လြန္စြာ ၀မ္းေျမာက္၏၊ အက်င့္သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။ ၀န္တုိျခင္းကို ႏွိပ္စက္လ်က္ နတ္ျပည္၏ အေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ၊ စိုးရိမ္ျခင္းကို ပယ္တတ္ေသာ၊ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္တတ္ေသာ အလွဴကို ေပးလွဴ တတ္၏။ ထုိတပည့္မသည္ ကိေလသာျမဴကင္းေသာ၊ အပါယ္သို႔လားေစတတ္သည့္ ကိေလသာလည္း မရွိေသာ အရိယာမဂ္သို႔ ေရာက္၍ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အသက္ရွည္ျခင္းကို ရ၏။ ေကာင္းမႈကို အလိုရွိေသာ၊ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ၊ နာဖ်ားျခင္းမရွိေသာ ထုိတပည့္မသည္ နတ္ျပည္၌ ၾကာျမင့္စြာ ေမြ႕ေလ်ာ္ရ၏ဟု အႏုေမာဒနာျပဳေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိဂါရမာတာမည္ေသာ ၀ိသာခါကို ဤဂါထာတို႔ျဖင့္ အႏုေမာဒနာ ျပဳၿပီးလွ်င္ ေနရာမွ ထကာ ဖဲႂကြေတာ္မူ၏။ မဟာ၀ဂ္ပါဠိေတာ ္၊ စီ၀ရကၡႏၶက ၂၁၉