ေလာကမွာ​ေလ ...... လြတ္​လပ္​စြာ ျပံဳးျပဖို႔ သြား​ေလး​ေတြလွ​ေနဖို႔ မလိုအပ္​ပါဘူး စိတ္​ထဲ ၾကည္​ႏူးတက္​ဖို႔ပဲလိုတာပါ လူတ​ေယာက္​ကို ခ်စ္​တက္​ဖို႔ ​ဂုဏ္​ပကာသန​ေတြ မလိုအပ္​ပါဘူး ႏွလံုးသားထဲ ​ေမတၱာ မွန္​ကန္​ဖို႔ပဲ လိုတာပါ ​ေပွ်ာ္​ရႊင္​မူ႔ကို ခံစားဖို႔ အ​ေကာင္​းစားဆိုတာ​ေတြ မလိုအပ္​ပါဘူး တင္​းတိမ္​ တက္​တဲ့ အက်င္​့​ေလးပဲ အ​ေရးႀကီးတာပါ လွဖို႔ ပဖို႔ ခြဲစိတ္​​ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ္​့မ်က္​လံုး​ထဲ ၾကည္​့တက္​ဖို႔ပဲ လိုအပ္​တာပါ ဘဝ တိုတို​ေလးမွာ ဘုရင္​ျဖစ္​ဖို႔ မလိုပါဘူး။ ​ေသရင္​ အကုသိုလ္​ မပါသြားဖို႔ပဲ လိုတာ။ ခဏဆိုတာ​ေလး ကို ဖတ္​တြယ္​ရင္​း ငိုက်ရတယ္​ ရီက်ရတယ္​ ခံစားရတယ္​ ဝမ္​းနည္​းရတယ္​ ​ေပွ်ာ္​ရႊင္​​ေနၾကတယ္​ ငါဆိုတဲ့ အတၱ​ေတြၾကားမွာ တန္​ဖိုးႀကီးတာ​ေတြ ​ေပးဆပ္​ရင္​း ႂကြားဝါ ​ေနက်တာ​ေပါ့ အခ်ိန္​တန္​ရင္​ ဆိုတဲ့တ​ေန႔ ကိုယ္​့​ေျခရာ ​ေတြ မတရား မူ​ေတြ မျမင္​ရဖို႔ပဲ လိုပါတယ္​ Credit _ Eaint Hnine Han ​ေမတၱာျဖင္​့ _ စိုးဝင္​း​ေက်ာ္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2SecFjN

ေလာကမွာ​ေလ ...... လြတ္​လပ္​စြာ ျပံဳးျပဖို႔ သြား​ေလး​ေတြလွ​ေနဖို႔ မလိုအပ္​ပါဘူး စိတ္​ထဲ ၾကည္​ႏူးတက္​ဖို႔ပဲလိုတာပါ လူတ​ေယာက္​ကို ခ်စ္​တက္​ဖို႔ ​ဂုဏ္​ပကာသန​ေတြ မလိုအပ္​ပါဘူး ႏွလံုးသားထဲ ​ေမတၱာ မွန္​ကန္​ဖို႔ပဲ လိုတာပါ ​ေပွ်ာ္​ရႊင္​မူ႔ကို ခံစားဖို႔ အ​ေကာင္​းစားဆိုတာ​ေတြ မလိုအပ္​ပါဘူး တင္​းတိမ္​ တက္​တဲ့ အက်င္​့​ေလးပဲ အ​ေရးႀကီးတာပါ လွဖို႔ ပဖို႔ ခြဲစိတ္​​ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ္​့မ်က္​လံုး​ထဲ ၾကည္​့တက္​ဖို႔ပဲ လိုအပ္​တာပါ ဘဝ တိုတို​ေလးမွာ ဘုရင္​ျဖစ္​ဖို႔ မလိုပါဘူး။ ​ေသရင္​ အကုသိုလ္​ မပါသြားဖို႔ပဲ လိုတာ။ ခဏဆိုတာ​ေလး ကို ဖတ္​တြယ္​ရင္​း ငိုက်ရတယ္​ ရီက်ရတယ္​ ခံစားရတယ္​ ဝမ္​းနည္​းရတယ္​ ​ေပွ်ာ္​ရႊင္​​ေနၾကတယ္​ ငါဆိုတဲ့ အတၱ​ေတြၾကားမွာ တန္​ဖိုးႀကီးတာ​ေတြ ​ေပးဆပ္​ရင္​း ႂကြားဝါ ​ေနက်တာ​ေပါ့ အခ်ိန္​တန္​ရင္​ ဆိုတဲ့တ​ေန႔ ကိုယ္​့​ေျခရာ ​ေတြ မတရား မူ​ေတြ မျမင္​ရဖို႔ပဲ လိုပါတယ္​ Credit _ Eaint Hnine Han ​ေမတၱာျဖင္​့ _ စိုးဝင္​း​ေက်ာ္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2SecFjN

နိဗၺာန္ ဟာ ဝိပသနာအားထုတ္တဲ့သူအတြက္သာရိွတယ္ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 မိလိႏၵမင္းႀကီးက `အရွင္ဘုရား- နိဗၺာန္ဟာ ရွိႏွင့္တယ္ဆုိရင္လဲ ေရွးကလူေတြ ေတြ႕ဖုိ႔ေကာင္းတယ္၊ ရွိဆဲဆိုရင္လဲ အခုလူေတြ ေတြ႕ဖုိ႔ေကာင္းတယ္၊ ေစာင့္ေနတယ္ဆုိရင္လဲ တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္အခ်ိန္သြားသြား ရတာပဲဆုိၿပီး ေနလုိ႔ရတယ္၊ ဒီေတာ့ နိဗၺာန္ဟာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲဘုရား´လို႔ အရွင္နာဂသိန္ကို ေမးလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ အရွင္နာဂသိန္က `ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး´တဲ့။ အတိတ္မွာလဲ မရွိဘူး၊ ပစၥဳပၸန္မွာလဲ မရွိဘူး၊ အနာဂတ္မွာလဲ မရွိဘူး။`ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္မရွိဘူးလို႔ ယူရမွာလားဘုရား´`ရွိပါတယ္´၊ ဥပမာအားျဖင့္ ၀ါးလံုးႏွစ္လံုးပြတ္ရာမွာ မပြတ္ခင္က ၀ါးလံုးထဲမွာ မီးမရွိဘူး။ တကယ္တမ္း ပြတ္လုိက္ေတာ့ မီးထြက္လာတာဟာ ဘယ္ကမီးလဲဆိုရင္ ၀ါးထဲကပဲ ထြက္တဲ့ မီးလို႔ဆုိရမယ္။ မီးဟာ အရင္ ရွိႏွင့္တာလားဆိုရင္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ ပြတ္ဆဲရွိတာလားဆုိရင္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ ရွိလတံၱ႕လား ဆုိရင္လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအတုိင္းပဲ နိဗၺာန္ဟာ ကာလသံုးပါးမွ လြတ္တယ္၊ ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး။ နိဗၺာန္ဟာ မရွိဘူးလားဆုိရင္ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ဒီတရားသံုးပါးနဲ႔ ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပးလုိက္ရင္ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္ေတာ့ မီးထြက္သလုိ နိဗၺာန္ ထြက္လာတယ္တဲ့။ဒါျဖင့္ ဘယ္ကာလမွာ ရွိသလဲဆုိရင္ ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး။ ပြတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ ရွိတယ္။ ၀ိပႆနာအလုပ္ လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္၊ မလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ မရွိဘူးလို႔ မွတ္လုိက္ပါ။ ဒီအတုိင္းပဲ ခႏၶာရဲ႕ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ကုိယ့္ဉာဏ္ မဂ္နဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္ပြတ္ေပးပါ။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာျဖစ္ျဖစ္၊ ၀ိညာဏကၡႏၶာျဖစ္ျဖစ္ ဉာဏ္နဲ႔သာ ပြတ္ေပး။ အနိစၥဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပး၊ ဒုကၡဉာဏ္နဲ႔ပြတ္ေပး၊ အနတၱဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပး။ ဒီလုိပြတ္ေပးလုိက္ရင္ မီးနဲ႔ တူတဲ့နိဗၺာန္ဟာ အနိစၥအဆံုးမွာ နိစၥနိဗၺာန္၊ ဒုကၡအဆံုးမွာ သုခနိဗၺာန္၊ အနတၱအဆံုးမွာ အတၱနိဗၺာန္ဆုိတာ ေပၚလာမွာပဲတဲ့။ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္ရာမွာ မပြတ္ခင္က ဘယ္၀ါးမွာမွ မီးရွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပြတ္တုိက္ျခင္း လံု႔လပေယာဂေၾကာင့္သာလွ်င္ မီးထြက္လာရသလို ခႏၶာကုိ အနိစၥတရားနဲ႔ ႐ႈ၊ မဂၢတရားနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေပးလုိက္ပါ။ မီးနဲ႔တူတဲ့ နိဗၺာန္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ရထုိက္တယ္၊ အားမထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ မရထုိက္ဘူး။ နိဗၺာန္မရွိဘူးလားေမးရင္ေတာ့ ရွိတယ္။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ နိဗၺာန္ေပၚလာေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မလဲဆုိရင္ေတာ့ ခႏၶာနဲ႔ ဉာဏ္နဲ႔ တုိက္ေပးရမယ္။ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္ တိုက္ေပးရမယ္။ မေနာထဲက ဉာဏ္နဲ႔ ခႏၶာနဲ႔ တုိက္ေပးရမယ္။ ၀စီကံနဲ႔ ဆုေတာင္းတာဟာျဖင့္ ေ၀းေသာအေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မေနာကံနဲ႔ ပြတ္တုိက္ေပးလုိက္ရင္ေတာ့ အင္မတန္နီးေသာအေၾကာင္းျဖစ္လုိ႔ အားစုိက္လုိက္ရင္ မီးပြင့္လာတာပဲ။ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ လူတုိင္းမွာ ရွိသလားဆုိရင္လဲ မရွိပါဘူး။ အနိစၥနဲ႔ မဂၢတုိက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ ရွိတယ္။ မတုိက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ မရွိဘူး။ နိဗၺာန္ဟာ ခႏၶာနဲ႔ ဉာဏ္နဲ႔ တုိက္ယူရပါတယ္။ ခႏၶာက ျဖစ္ပ်က္၊ ဉာဏ္က မဂ္ မခြဲေစနဲ႔။ ခႏၶာျဖစ္ပ်က္ ဉာဏ္မဂ္နဲ႔ မခြဲၾကလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ခႏၶာျဖစ္ပ်က္လဲ ဆံုးပါေရာ မီးပြင့္တာအမွန္ပါပဲ။၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္တိုက္လုိက္ေတာ့ ပြတ္ဖန္မ်ားသျဖင့္ မီးထြက္ရသလို အနိစၥနဲ႔ မဂၢ ၾကပ္ၾကပ္တုိက္ေပးပါ။ အနိစၥနဲ႔ မဂၢမတုိက္ရင္ ကိေလသာရွိေနလို႔ မီးနဲ႔ တူတဲ့နိဗၺာန္က ထြက္မလာဘူး။ တိုက္ဖန္မ်ားေတာ့ ကိေလသာက ပါးပါး ပါးပါး သြားလို႔ ကိေလသာေ၀းတဲ့အခ်ိန္ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာမီးဟာ ထြက္လာရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ နိဗၺာန္မထြက္တာလဲဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာမေ၀းေသး ပြတ္တုိက္မႈေႏွးေသးလုိ႔ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အနိစၥနဲ႔ မဂၢမတုိက္ရင္ ရကုိ မရဘူးလို႔သာ မွတ္လုိက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကိေလသာကို မဂ္ကမွ ျဖတ္ႏုိင္တာ။ ေရွ႕က အနိစၥ၊ ျမင္တာက မဂၢ။မဂ္၀င္ေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေရွ႕ဆက္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ႐ႈစရာသာေပၚလာလို႔ ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ကိေလသာ လာခြင့္မရေတာ့ဘဲ ေ၀းသြားတယ္။ ကိေလသာေ၀းတဲ့အခါ ျဖစ္ပ်က္အဆံုးမွာ တုိက္ဖန္မ်ားေတာ့ မီးထြက္လာရသလို နိဗၺာန္ဟာ ေပၚထြက္လာတာပဲတဲ့။ ၾကပ္ၾကပ္သာ႐ႈလို႔ရွိရင္ ကိေလသာေ၀းၿပီး မီးထြက္ကုိထြက္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားလုိက္ပါ။_ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး credit : mintun

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NTcvzO

နိဗၺာန္ ဟာ ဝိပသနာအားထုတ္တဲ့သူအတြက္သာရိွတယ္ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 မိလိႏၵမင္းႀကီးက `အရွင္ဘုရား- နိဗၺာန္ဟာ ရွိႏွင့္တယ္ဆုိရင္လဲ ေရွးကလူေတြ ေတြ႕ဖုိ႔ေကာင္းတယ္၊ ရွိဆဲဆိုရင္လဲ အခုလူေတြ ေတြ႕ဖုိ႔ေကာင္းတယ္၊ ေစာင့္ေနတယ္ဆုိရင္လဲ တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္အခ်ိန္သြားသြား ရတာပဲဆုိၿပီး ေနလုိ႔ရတယ္၊ ဒီေတာ့ နိဗၺာန္ဟာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲဘုရား´လို႔ အရွင္နာဂသိန္ကို ေမးလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ အရွင္နာဂသိန္က `ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး´တဲ့။ အတိတ္မွာလဲ မရွိဘူး၊ ပစၥဳပၸန္မွာလဲ မရွိဘူး၊ အနာဂတ္မွာလဲ မရွိဘူး။`ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္မရွိဘူးလို႔ ယူရမွာလားဘုရား´`ရွိပါတယ္´၊ ဥပမာအားျဖင့္ ၀ါးလံုးႏွစ္လံုးပြတ္ရာမွာ မပြတ္ခင္က ၀ါးလံုးထဲမွာ မီးမရွိဘူး။ တကယ္တမ္း ပြတ္လုိက္ေတာ့ မီးထြက္လာတာဟာ ဘယ္ကမီးလဲဆိုရင္ ၀ါးထဲကပဲ ထြက္တဲ့ မီးလို႔ဆုိရမယ္။ မီးဟာ အရင္ ရွိႏွင့္တာလားဆိုရင္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ ပြတ္ဆဲရွိတာလားဆုိရင္လဲ မဟုတ္ဘူး၊ ရွိလတံၱ႕လား ဆုိရင္လဲ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအတုိင္းပဲ နိဗၺာန္ဟာ ကာလသံုးပါးမွ လြတ္တယ္၊ ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး။ နိဗၺာန္ဟာ မရွိဘူးလားဆုိရင္ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ဒီတရားသံုးပါးနဲ႔ ၀ိပႆနာဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပးလုိက္ရင္ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္ေတာ့ မီးထြက္သလုိ နိဗၺာန္ ထြက္လာတယ္တဲ့။ဒါျဖင့္ ဘယ္ကာလမွာ ရွိသလဲဆုိရင္ ဘယ္ကာလမွာမွ မရွိဘူး။ ပြတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ ရွိတယ္။ ၀ိပႆနာအလုပ္ လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ နိဗၺာန္ရွိတယ္၊ မလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ မရွိဘူးလို႔ မွတ္လုိက္ပါ။ ဒီအတုိင္းပဲ ခႏၶာရဲ႕ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ ကုိယ့္ဉာဏ္ မဂ္နဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္ပြတ္ေပးပါ။ ေ၀ဒနာကၡႏၶာျဖစ္ျဖစ္၊ ၀ိညာဏကၡႏၶာျဖစ္ျဖစ္ ဉာဏ္နဲ႔သာ ပြတ္ေပး။ အနိစၥဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပး၊ ဒုကၡဉာဏ္နဲ႔ပြတ္ေပး၊ အနတၱဉာဏ္နဲ႔ ပြတ္ေပး။ ဒီလုိပြတ္ေပးလုိက္ရင္ မီးနဲ႔ တူတဲ့နိဗၺာန္ဟာ အနိစၥအဆံုးမွာ နိစၥနိဗၺာန္၊ ဒုကၡအဆံုးမွာ သုခနိဗၺာန္၊ အနတၱအဆံုးမွာ အတၱနိဗၺာန္ဆုိတာ ေပၚလာမွာပဲတဲ့။ ၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္ရာမွာ မပြတ္ခင္က ဘယ္၀ါးမွာမွ မီးရွိေနတာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပြတ္တုိက္ျခင္း လံု႔လပေယာဂေၾကာင့္သာလွ်င္ မီးထြက္လာရသလို ခႏၶာကုိ အနိစၥတရားနဲ႔ ႐ႈ၊ မဂၢတရားနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေပးလုိက္ပါ။ မီးနဲ႔တူတဲ့ နိဗၺာန္ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ အားထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ရထုိက္တယ္၊ အားမထုတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ မရထုိက္ဘူး။ နိဗၺာန္မရွိဘူးလားေမးရင္ေတာ့ ရွိတယ္။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ နိဗၺာန္ေပၚလာေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မလဲဆုိရင္ေတာ့ ခႏၶာနဲ႔ ဉာဏ္နဲ႔ တုိက္ေပးရမယ္။ ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ မဂ္ တိုက္ေပးရမယ္။ မေနာထဲက ဉာဏ္နဲ႔ ခႏၶာနဲ႔ တုိက္ေပးရမယ္။ ၀စီကံနဲ႔ ဆုေတာင္းတာဟာျဖင့္ ေ၀းေသာအေၾကာင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ မေနာကံနဲ႔ ပြတ္တုိက္ေပးလုိက္ရင္ေတာ့ အင္မတန္နီးေသာအေၾကာင္းျဖစ္လုိ႔ အားစုိက္လုိက္ရင္ မီးပြင့္လာတာပဲ။ ဒါျဖင့္ နိဗၺာန္ဟာ လူတုိင္းမွာ ရွိသလားဆုိရင္လဲ မရွိပါဘူး။ အနိစၥနဲ႔ မဂၢတုိက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ ရွိတယ္။ မတုိက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာေတာ့ မရွိဘူး။ နိဗၺာန္ဟာ ခႏၶာနဲ႔ ဉာဏ္နဲ႔ တုိက္ယူရပါတယ္။ ခႏၶာက ျဖစ္ပ်က္၊ ဉာဏ္က မဂ္ မခြဲေစနဲ႔။ ခႏၶာျဖစ္ပ်က္ ဉာဏ္မဂ္နဲ႔ မခြဲၾကလုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ ခႏၶာျဖစ္ပ်က္လဲ ဆံုးပါေရာ မီးပြင့္တာအမွန္ပါပဲ။၀ါးႏွစ္လံုးပြတ္တိုက္လုိက္ေတာ့ ပြတ္ဖန္မ်ားသျဖင့္ မီးထြက္ရသလို အနိစၥနဲ႔ မဂၢ ၾကပ္ၾကပ္တုိက္ေပးပါ။ အနိစၥနဲ႔ မဂၢမတုိက္ရင္ ကိေလသာရွိေနလို႔ မီးနဲ႔ တူတဲ့နိဗၺာန္က ထြက္မလာဘူး။ တိုက္ဖန္မ်ားေတာ့ ကိေလသာက ပါးပါး ပါးပါး သြားလို႔ ကိေလသာေ၀းတဲ့အခ်ိန္ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာမီးဟာ ထြက္လာရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ နိဗၺာန္မထြက္တာလဲဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာမေ၀းေသး ပြတ္တုိက္မႈေႏွးေသးလုိ႔ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အနိစၥနဲ႔ မဂၢမတုိက္ရင္ ရကုိ မရဘူးလို႔သာ မွတ္လုိက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ကိေလသာကို မဂ္ကမွ ျဖတ္ႏုိင္တာ။ ေရွ႕က အနိစၥ၊ ျမင္တာက မဂၢ။မဂ္၀င္ေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေရွ႕ဆက္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ႐ႈစရာသာေပၚလာလို႔ ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ကိေလသာ လာခြင့္မရေတာ့ဘဲ ေ၀းသြားတယ္။ ကိေလသာေ၀းတဲ့အခါ ျဖစ္ပ်က္အဆံုးမွာ တုိက္ဖန္မ်ားေတာ့ မီးထြက္လာရသလို နိဗၺာန္ဟာ ေပၚထြက္လာတာပဲတဲ့။ ၾကပ္ၾကပ္သာ႐ႈလို႔ရွိရင္ ကိေလသာေ၀းၿပီး မီးထြက္ကုိထြက္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားလုိက္ပါ။_ မင္းကြန္းေဇတဝန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး credit : mintun

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NTcvzO

အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္သဒၵ ါတရားအရိွဆံုး "မဟာဒုတ္"ဆြမ္းအလႉ သမိုင္းအေၾကာင္း 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္ ... အျပည့္အစုံ “မဟာဒုဂၢတ” ဆုိတာ ပါဠိသတ္ ေ၀ါဟာရေလးပါ၊ မဟာ-မ်ားစြာေသာ၊ ဒုဂၢတ-ဆင္းရဲျခင္း၊ ျမန္မာမႈ႔ျပဳလုိက္ေတာ့ လြန္စြာဆင္းရဲေသာ ပုဂၢိဳလ္ လုိ႔ဘာသာျပန္ရပါလိမ့္မယ္၊ သမုိင္းေၾကာင္းကုိ တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ျပန္ေျပာင္းၾကည့္မယ္ဆုိရလွ်င္ “မဟာဒုဂၢတ“ မဟာဒုတ္ဆုိတာ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ (တစ္နည္း)အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ဆြမ္းလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္း မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ ဆြမ္းေလာင္းပြဲေလးသည္ ဘုရားငါးဆူပြင့္မည့္ ဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔တြင္ သုံးဆူေျမာက္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါကျဖစ္ပါသည္။ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ တပည့္သာ၀ကအေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းျခံရံေတာ္မူကာ ဗာရာဏသီျပည္သုိ႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊ ထုိစဥ္အခါ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားက ရွစ္ဦးစီ-ဆယ္ဦးစီ group ဖြဲ႔စည္း၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ တပည့္သာ၀ကတုိ႔အား အာဂႏၱဳကဆြမ္း= ဧည့္သည္ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ဆြမ္းလွဴပြဲအၿပီးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တပည့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အား ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရား မိန္႔ေခြ်ေတာ္မူပါသည္။ တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ…………………….. 1။ ေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ၾကသည့္အခါ၀ယ္----“မိမိ ကုိယ္တုိင္ သာလွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳၿပီး အျခားသူမ်ားကုိေတာ့ အလွဴဒါနျပဳဖုိ႔ရန္ မတုိက္တြန္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စုံၾကြယ္၀ပါေသာ္လည္း အေျခြရံ သားသမီး တပည့္သာ၀ကမ်ား မရွိႏုိင္။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အနည္း​ငယ္မွ် မီးေမာင္းထုိးျပခ်င္ပါသည္= ယခုေခတ္တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား အလြန္႔အလြန္ကုိ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာပါေသာ္လည္း လွပေသာအိမ္ေလးရဲ႔ က်က္သေရေဆာင္ ဆြဲလဲေလးမ်ားျဖစ္သည့္ သားသမီးမ်ား မရျခင္းဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သတိခ်ပ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ 2။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “သူတစ္ပါးကိုသာ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္၍ မိမိကုိယ္တုိင္ၾကေတာ့ မလွဴဒါန္းမေပးကမ္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္း ေပါမ်ားပါေသာ္လည္း ပစၥည္းဥစၥာမျပည့္စုံပဲ ျဖစ္ရသည္။ 3။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း မလွဴဒါန္း မေပးကမ္း- သူတစ္ပါးကိုလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔လည္းမျပဳ” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာလည္း မျပည့္စုံ-သားသမီး အေျခြရံ အသင္းပင္း အေပါင္းသင္းလည္း မရွိျဖစ္ရေလသည္။ 4။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း အလွဴေရစက္ လက္ႏွင့္မကြာ စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကသလုိ အျခားသူမ်ားကုိလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔ ျပဳၾက၏” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္း ေပါၾကြယ္၀ၾကသလုိ သားသမီး အေျခြရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ျပည့္စုံသည္” ဟု ဓမၼေဒသနာပြဲ၌ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေဒသနာကုိ ၾကားနာခဲ့ရေသာ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ ဥာဏ္ပညာမ်ားျပ႒ာန္းလ်က္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္းၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာခ်င္သလုိ- သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ေပါမ်ားခ်င္ၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ ေနာက္ပါတပည့္သာ၀က ႏွစ္ေသာာင္းတုိ႔ကုိ ေနာက္ေန႔ နံနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ေသာအခါ ဆြမ္းအလွဴခံရန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေလ်ာက္ၾကားျပီး အျပန္တြင္ မိမိႏွင့္ နီးစပ္ရာရပ္ကြက္ အိမ္စသည္တုိ႔ကို ၅-ပါး ၈-ပါး ၁၀-ပါး စသည္ျဖင့္ တတ္ႏုိင္သမွ် မိမိတုိ႔အိမ္၌ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔အား ဆြမ္းခဲ့ဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းရန္ တုိက္ တြန္းႏုိးေဆာ္သမႈ႔ျပဳ ၾကေလသည္၊ ႏႈိးေဆာ္ၿပီးခ်ိန္၌ အိမ္ရွင္မ်ားက နိဗၺာန္ေဆာ္ထံ သံဃာစာရင္းေပးသြင္းကာ ေနာက္ေန႔ နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၌ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕တြင္ အဆင္းရဲအႏြမ္းပါးဆုံး သူရင္ငွါးျဖစ္သည့္ မဟာဒုဂၢတ ေခၚ မဟာဒုတ္လည္း နိဗၺာန္ေဆာ္၏ အနီးအနားတြင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေငးမႈိင္ေနသည္ကုိ နိဗၺာန္ေဆာ္က “ေဟး မဟာဒုဂၢတ မင္းဘာလုိ႔ေငးမႈိင္ေနတာလဲ မင္းမွာ မရွိလုိ႔မလွဴ မလွဴလုိ႔မရွိဆုိတာ မင္းမၾကားဘူးဖူးလားကြ မင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ၾကဳံၾကိဳက္ေနသည့္ အခြင့္အခ်ိန္မွ လွဴဒါန္းမႈ႔မျပဳလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ႔ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့” စသည္ျဖင့္ တုိက္တြန္းလုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ “နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး သံဃာေတာ္တစ္ပါးအတြက္ တာ၀န္ယူပါမယ္ခင္ဗ်ား စာရင္းမွတ္ထားေပးပါ” ဆုိၿပီးအိမ္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ အိမ္သုိ႔အေရာက္တြင္ အိမ္သူသက္ထားကုိ “အရွင္မ ငါေတာ့ မနက္ဖန္နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ သံဃာတစ္ပါးကို ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးထံ စာရင္းေပးခဲ့တယ္ ငါတုိ႔ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ဆြမ္းတစ္နပ္စာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းဖုိ႔ ေငြရွာထြက္ၾကမယ္” ဆုိျပီး ထြက္ၾကရာ သူေဌးတစ္ဦးထံတြင္ သူရင္းငွါးလုပ္ၿပီး လုပ္ခအျဖစ္ သူေဌးႀကီးထံမွ သေလးဆန္ ရွစ္စလယ္ကို ရရွိခဲ့ပါသည္၊ ထုိ႔ျပင္ အိမ္ရွင္မကလည္း သူေဌးကေတာ္ တစ္ဦးထံမွာ သူရင္းငွါလုပ္ျပီး လုပ္ခအျဖစ္ ေထာပတ္တစ္ဇလုံ၊ ႏို႔ဓမ္းအိုးႏွင့္ သေလးဆန္ တစ္စလည္တုိ႔ကုိ ရရွိျပန္ပါတယ္၊ ဤသုိ႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတုိ႔ အၾကင္လင္မယားႏွစ္ဦးမွာ သံဃာေတာ္ တစ္ပါးဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖုိ႔ရန္ ျပည့္စုံေနျပီျဖစ္ရကား ပဌမေဇာေစတနာ ျပဌာန္းလ်က္ စိတ္ၾကည္ႏူး ၀မ္းေျမာက္လ်က္ရွိေပသည္။ ေနာက္ေန႔နံနက္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းမည့္ေန႔တြင္ ဆြမ္းစားပြဲ၀ုိင္း၌ ျပည့္စုံလုံေလာက္ေစရန္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ အသားငါးတုိ႔ကုိလည္း တံငါသည္တုိ႔အား ၀ုိင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရာမွ ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းဆုိသည့္အတြက္ ငါးၾကင္းေလးေကာင္တုိ႔ကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလုိက္ေလသည္။ လူမင္းဘုန္းႀကီး နတ္မင္းမေနသာ ဆုိသလုိပဲ သၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ အိမ္သုိ႔ဆြမ္းအလွဴခံ ၾကြခ်ီးေျမွာက္အေၾကာင္းကုိ သိသျဖင့္ မဟာဒုဂၢတဒုတ္ႀကီးအိမ္သုိ႔ ဆြမ္းခ်က္ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းျပဳလုိပါေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ စကားစမည္ေျပာဆုိကာ ဆြမ္းခ်က္တာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္ပါေတာ့သည္။ မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္သည္ သံဃာေတာ္ပင့္ခ်ိန္နီး၍ နိဗၺာန္ေဆာ္ထံသို႔ သြားေရာက္ျပီး မိမိတာ၀န္ ယူထားသည့္ သံဃာေတာ္တစ္ပါးေပးပါရန္ ေတာင္းခံသည့္အခါတြင္မွ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ သံဃာေတာ္ တစ္ပါး ယူထားသည္ကုိ သတိထားမိၿပီး “သူငယ္ခ်င္းငါေတာ့ ငါမင္းအတြက္စာရင္းမွတ္ဖုိ႔ ေမ့သြားတယ္ကြာ၊ အခုလည္း သံဃာေတာ္ေတြ ပင့္သြားၾကတာကုန္ၿပီ” ဟုဆုိလုိက္ရာ မဟာဒုတ္ခမ်ာ ရင္၀ကုိ လွံႏွင့္ထုိးလုိက္သည့္အလား စိတ္အလြန္ထိခုိက္သြားၿပီး “အဲလုိလုပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ၊ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး သံဃာတစ္ပါး မျဖစ္မေန ေပးမွျဖစ္မယ္”လုိ႔ လက္ေျမွာက္ၿပီး ငုိေၾကြးပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးက မဟာဒုတ္ကုိ ႏွစ္သိမ့္ေသာအားျဖင့္ အျခားသံဃာေတြကိုေတာ့ လုိက္ပင့္ေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးကြာ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးေတာ့ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနေသးတယ္ မင္း သတၱိရွိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ျမသပိတ္ေတာ္ကို ေတာင္းခံေပေတာ့၊ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕မွာ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ သူေဌး သူၾကြယ္ေတြ ေစာင့္ေနၾကတယ္ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔မည္သည္ သူဆင္းရဲကုိ သနားခ်ီးေျမွာက္ေလ့ ရွိပါတယ္ မင္းသာရဲရဲ၀ံ့၀ံ့သာ ေလ်ာက္ၾကားေပေတာ့ မင္းကံေကာင္းရင္ေတာ့ ရမွာပဲ” လုိ႔ ေစလႊတ္လုိက္ပါ သည္။ ထုိအခါ မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕သို႔ အလွ်င္အျမန္ သြားေရာက္ပါေတာ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ သူေဌး သူၾကြယ္မ်ားက စာၾကြင္းစာက်န္မ်ားကို လာေတာင္းသူလုိ႔ ထင္မွတ္က ဆြမ္းစားခ်ိန္မဟုတ္ေသးေၾကာင္း ေျပာဆုိကာ ေမာင္းထုတ္ေလသည္၊ မဟာဒုတ္က စာၾကြင္းစာက်န္ကုိ ေတာင္းစားသူမဟုတ္ပါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ဖူးေျမွာ္ရန္လာေရာက္သူျဖစ္ပါသည္” ဟု ေျပာဆုိကာ ဂႏၶကုဋီတုိက္တံခါးခုံကို နဖူးႏွင့္ ဦးတုိက္ကာ “ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဗာရာဏသီၿမိဳ႕မွာ တပည့္ေတာ္ထက္ ဆင္းရဲတဲ့သူမရွိပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရားသည္ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ အားကိုးအားထားရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ကုိ သနားသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴခံ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူပါဘုရား” ဟု ျမင္သူတုိင္းက သနားခ်င္ေအာင္ သနားစဖြယ္ ေလ်ာက္ထားပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဂႏၶကုဋီတံခါးကုိ ဖြင့္ေတာ္မူကာ သပိတ္ေတာ္ကုိ မဟာဒုတ္ လက္ထဲသုိ႔ အပ္ႏွင္းလုိက္ေလသည္၊ သပိတ္ေတာ္ လက္ထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ မဟာဒုတ္သည္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ မင္းဘုရင္ျဖစ္ရသည့္အလား အလြန္႔အလြန္ပင္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္သြား ပါေတာ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ရယူဖုိ႔ရန္ေစာင့္စားေနေသာ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားကလည္း တစ္ေယာက္ မ်ာက္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လ်က္ အံၾသမဆုံး ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေပးအပ္လုိက္သည့္ သပိတ္ကို တန္းခိုးရွင္ျဖစ္ေစကာမူ ယူႏုိင္ရုိးထုံးစံမရွိေပ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မဟာဒုတ္ထံမွ သပိတ္ေတာ္ကုိ ေငြအသျပာမ်ားေပး၍ ၀ယ္ယူၾကပါသည္၊ မဟာဒုတ္က--------“အကၽြႏု္ပ္ ေငြမလုိပါ၊ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုသာ ဆြမ္းဆက္ကပ္လုိပါသည္” ေျပာဆုိကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ အိမ္သုိ႔ပင့္ေဆာင္သြားပါသည္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္လည္း မဟာဒုတ္၏ နိမ့္လွစြာေသာ တဲပုတ္အိမ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပကတိအတုိင္းၾကြေတာ္မူ၍ သိၾကားမင္းခင္းထားေသာ ေနရာ၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါသည္၊ မဟာဒုတ္ကလည္း သိၾကားမင္းစီမံထားေသာ ယာဂုဆြမ္းစသည္တုိ႔ကို ရုိေသကိုင္းညြတ္စြာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶသည္လည္း ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ ခ်ဳိခ်ဥ္တုိ႔ကို ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ အႏုေမာဒနာတရား ေဟာၾကားျပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူပါသည္၊ မဟာဒုတ္သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ထမ္းလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ သိၾကားမင္းသည္ မဟာဒုတ္အား ပါရမီျဖည့္ဆည္းျပီးေနာက္ နတ္ျပည္သုိ႔ျပန္ရန္ အိမ္မွအထြက္တြင္ တံခါး၀၌ရပ္ကာ အထက္ေကာင္းကင္သုိ႔ ေမာ့ၾကည့္လုိက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပဳိင္နက္ ရတနာခုႏွစ္ပါးမုိး ရြာသြန္းၿဖိဳးေလရာ မဟာဒုတ္အိမ္၌ အုိးခြက္မ်ားပါမက်န္ တစ္အိမ္လုံး တစ္အိမ္လုံးရတနာမ်ားျဖင့္ လႊမ္းမုိးသြားပါေတာ့သည္၊ မဟာဒုတ္၏ အိမ္သူဇနီးသည္မွာ ေနစရာမရွိသျဖင့္ ကေလးမ်ားကိုပါ ေခၚထုတ္ကာ အိမ္အျပင္တြင္ ရပ္ေနရပါသည္၊ မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္မွ ျပန္ေရာက္လာ၍ ရတနာမုိးမ်ား ရြာသြန္းသည့္အေၾကာင္းသိရသည့္အခါ “ငါ့ဆြမ္းအလွဴကေတာ့ ဒီေန႔မွာပဲ အက်ိဳးေပးျပီ” ဟုဆုိကာ ရွင္ဘုရင္ထံေမွာက္သုိ႔ သြားေရာက္ကာ “မိမိရဲ႕ရတနာခုႏွစ္ပါးကုိ လွည္းအစီးတစ္ေထာင္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ေတာ္မူပါ” ေလ်ာက္တင္ပါေတာ့သည္။ မင္းႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ေလ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း ရတနာခုႏွစ္ပါးတုိ႔ကို လွည္းမ်ားျဖင့္သယ္ေဆာင္၍ မင္းရင္ျပင္၌ စုပုံထားရာ ယခုေခတ္အေခၚ ထီးရုိး၀ါး ႏွစ္ျပန္စာေလာက္ရွိသတဲ့၊ ယင္းေနာက္ တုိင္းသူျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵအတုိင္း မဟာဒုတ္ႀကီးအား ထူးျခားေသာသူအျဖစ္ ပူေဇာ္သကၠရျပဳ၍ သူေဌးရာထူးကို ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။ ယင္းေနာက္ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးေနထုိင္ခဲ့ေသာ ေျမေနရာေဟာင္းကို ေနေစကာ အုိးသစ္အိမ္သစ္ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ကိုအား ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ ဆြမ္းအစရွိေသာ ဒါတဗၺ၀တၳဳ အစုစုတုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ပါေတာ့သည္။ ယင္းေနာက္ မဟာဒုတ္ႀကီးဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာလည္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာလက္ထက္တြင္ ပ႑ိတသာမေဏျဖစ္လာ၍ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္၌ပင္ ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္၏ ဆြမ္းအလွဴပြဲေလး၏ သမုိင္းေလးကို နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ ဆုိရပါလွ်င္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ကပင္ စတင္ျဖစ္ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤဆြမ္းအလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး သူေတာ္စဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း အစဥ္လာမပ်က္ ယေန႔တုိင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသလုိ ဆက္လက္၍ က်င္းပေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါသည္။ #သစၥာေရာင္ျခည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာpageမႇ ျပန္လည္​ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YSxROD

အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္သဒၵ ါတရားအရိွဆံုး "မဟာဒုတ္"ဆြမ္းအလႉ သမိုင္းအေၾကာင္း 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္ ... အျပည့္အစုံ “မဟာဒုဂၢတ” ဆုိတာ ပါဠိသတ္ ေ၀ါဟာရေလးပါ၊ မဟာ-မ်ားစြာေသာ၊ ဒုဂၢတ-ဆင္းရဲျခင္း၊ ျမန္မာမႈ႔ျပဳလုိက္ေတာ့ လြန္စြာဆင္းရဲေသာ ပုဂၢိဳလ္ လုိ႔ဘာသာျပန္ရပါလိမ့္မယ္၊ သမုိင္းေၾကာင္းကုိ တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ျပန္ေျပာင္းၾကည့္မယ္ဆုိရလွ်င္ “မဟာဒုဂၢတ“ မဟာဒုတ္ဆုိတာ ဆြမ္းေလာင္းပြဲ (တစ္နည္း)အားျဖင့္ေျပာရလွ်င္ ဆြမ္းလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ျဖစ္ေပၚလာေၾကာင္း မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ ဆြမ္းေလာင္းပြဲေလးသည္ ဘုရားငါးဆူပြင့္မည့္ ဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူၾကေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔တြင္ သုံးဆူေျမာက္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါကျဖစ္ပါသည္။ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ တပည့္သာ၀ကအေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းျခံရံေတာ္မူကာ ဗာရာဏသီျပည္သုိ႔ ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ပါသည္၊ ထုိစဥ္အခါ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားက ရွစ္ဦးစီ-ဆယ္ဦးစီ group ဖြဲ႔စည္း၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ တပည့္သာ၀ကတုိ႔အား အာဂႏၱဳကဆြမ္း= ဧည့္သည္ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ဆြမ္းလွဴပြဲအၿပီးတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တပည့္ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အား ဆြမ္းအႏုေမာဒနာတရား မိန္႔ေခြ်ေတာ္မူပါသည္။ တရားအက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ…………………….. 1။ ေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ၾကသည့္အခါ၀ယ္----“မိမိ ကုိယ္တုိင္ သာလွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳၿပီး အျခားသူမ်ားကုိေတာ့ အလွဴဒါနျပဳဖုိ႔ရန္ မတုိက္တြန္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္စုံၾကြယ္၀ပါေသာ္လည္း အေျခြရံ သားသမီး တပည့္သာ၀ကမ်ား မရွိႏုိင္။ ဤအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အနည္း​ငယ္မွ် မီးေမာင္းထုိးျပခ်င္ပါသည္= ယခုေခတ္တြင္ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား အလြန္႔အလြန္ကုိ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာပါေသာ္လည္း လွပေသာအိမ္ေလးရဲ႔ က်က္သေရေဆာင္ ဆြဲလဲေလးမ်ားျဖစ္သည့္ သားသမီးမ်ား မရျခင္းဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သတိခ်ပ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ 2။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “သူတစ္ပါးကိုသာ အလွဴဒါနျပဳလုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္၍ မိမိကုိယ္တုိင္ၾကေတာ့ မလွဴဒါန္းမေပးကမ္းၾက” သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္း ေပါမ်ားပါေသာ္လည္း ပစၥည္းဥစၥာမျပည့္စုံပဲ ျဖစ္ရသည္။ 3။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း မလွဴဒါန္း မေပးကမ္း- သူတစ္ပါးကိုလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔လည္းမျပဳ” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာလည္း မျပည့္စုံ-သားသမီး အေျခြရံ အသင္းပင္း အေပါင္းသင္းလည္း မရွိျဖစ္ရေလသည္။ 4။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားသည္ “မိမိကုိယ္တုိင္ကလည္း အလွဴေရစက္ လက္ႏွင့္မကြာ စြန္႔ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကသလုိ အျခားသူမ်ားကုိလည္း အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ဖုိ႔ရန္ တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္မႈ႔ ျပဳၾက၏” သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း၌ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္း ေပါၾကြယ္၀ၾကသလုိ သားသမီး အေျခြရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ျပည့္စုံသည္” ဟု ဓမၼေဒသနာပြဲ၌ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ ကႆပ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေဒသနာကုိ ၾကားနာခဲ့ရေသာ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ ဥာဏ္ပညာမ်ားျပ႒ာန္းလ်က္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားလည္းၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာခ်င္သလုိ- သားသမီး အေျခြအရံ အသင္းအပင္း အေပါင္းအသင္းလည္း ေပါမ်ားခ်င္ၾကေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ ေနာက္ပါတပည့္သာ၀က ႏွစ္ေသာာင္းတုိ႔ကုိ ေနာက္ေန႔ နံနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္ေသာအခါ ဆြမ္းအလွဴခံရန္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေလ်ာက္ၾကားျပီး အျပန္တြင္ မိမိႏွင့္ နီးစပ္ရာရပ္ကြက္ အိမ္စသည္တုိ႔ကို ၅-ပါး ၈-ပါး ၁၀-ပါး စသည္ျဖင့္ တတ္ႏုိင္သမွ် မိမိတုိ႔အိမ္၌ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔အား ဆြမ္းခဲ့ဖြယ္ေဘာဇဥ္တုိ႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းရန္ တုိက္ တြန္းႏုိးေဆာ္သမႈ႔ျပဳ ၾကေလသည္၊ ႏႈိးေဆာ္ၿပီးခ်ိန္၌ အိမ္ရွင္မ်ားက နိဗၺာန္ေဆာ္ထံ သံဃာစာရင္းေပးသြင္းကာ ေနာက္ေန႔ နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ ျပင္ဆင္ၾကပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္၌ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕တြင္ အဆင္းရဲအႏြမ္းပါးဆုံး သူရင္ငွါးျဖစ္သည့္ မဟာဒုဂၢတ ေခၚ မဟာဒုတ္လည္း နိဗၺာန္ေဆာ္၏ အနီးအနားတြင္း မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေငးမႈိင္ေနသည္ကုိ နိဗၺာန္ေဆာ္က “ေဟး မဟာဒုဂၢတ မင္းဘာလုိ႔ေငးမႈိင္ေနတာလဲ မင္းမွာ မရွိလုိ႔မလွဴ မလွဴလုိ႔မရွိဆုိတာ မင္းမၾကားဘူးဖူးလားကြ မင္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ၾကဳံၾကိဳက္ေနသည့္ အခြင့္အခ်ိန္မွ လွဴဒါန္းမႈ႔မျပဳလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ႔ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့” စသည္ျဖင့္ တုိက္တြန္းလုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ “နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး သံဃာေတာ္တစ္ပါးအတြက္ တာ၀န္ယူပါမယ္ခင္ဗ်ား စာရင္းမွတ္ထားေပးပါ” ဆုိၿပီးအိမ္သုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ အိမ္သုိ႔အေရာက္တြင္ အိမ္သူသက္ထားကုိ “အရွင္မ ငါေတာ့ မနက္ဖန္နံနက္ မဂၤလာရွိေသာ အခ်ိန္အခါကာလ သမယတြင္ သံဃာတစ္ပါးကို ဆြမ္းလွဴဒါန္းရန္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးထံ စာရင္းေပးခဲ့တယ္ ငါတုိ႔ အခုခ်ိန္ကစၿပီး ဆြမ္းတစ္နပ္စာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းဖုိ႔ ေငြရွာထြက္ၾကမယ္” ဆုိျပီး ထြက္ၾကရာ သူေဌးတစ္ဦးထံတြင္ သူရင္းငွါးလုပ္ၿပီး လုပ္ခအျဖစ္ သူေဌးႀကီးထံမွ သေလးဆန္ ရွစ္စလယ္ကို ရရွိခဲ့ပါသည္၊ ထုိ႔ျပင္ အိမ္ရွင္မကလည္း သူေဌးကေတာ္ တစ္ဦးထံမွာ သူရင္းငွါလုပ္ျပီး လုပ္ခအျဖစ္ ေထာပတ္တစ္ဇလုံ၊ ႏို႔ဓမ္းအိုးႏွင့္ သေလးဆန္ တစ္စလည္တုိ႔ကုိ ရရွိျပန္ပါတယ္၊ ဤသုိ႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတုိ႔ အၾကင္လင္မယားႏွစ္ဦးမွာ သံဃာေတာ္ တစ္ပါးဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖုိ႔ရန္ ျပည့္စုံေနျပီျဖစ္ရကား ပဌမေဇာေစတနာ ျပဌာန္းလ်က္ စိတ္ၾကည္ႏူး ၀မ္းေျမာက္လ်က္ရွိေပသည္။ ေနာက္ေန႔နံနက္ ဆြမ္းဆက္ကပ္ လွဴဒါန္းမည့္ေန႔တြင္ ဆြမ္းစားပြဲ၀ုိင္း၌ ျပည့္စုံလုံေလာက္ေစရန္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ အသားငါးတုိ႔ကုိလည္း တံငါသည္တုိ႔အား ၀ုိင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးရာမွ ဆြမ္းကပ္ လွဴဒါန္းဆုိသည့္အတြက္ ငါးၾကင္းေလးေကာင္တုိ႔ကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလုိက္ေလသည္။ လူမင္းဘုန္းႀကီး နတ္မင္းမေနသာ ဆုိသလုိပဲ သၾကားမင္းသည္ ျမတ္စြာဘုရား မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္ အိမ္သုိ႔ဆြမ္းအလွဴခံ ၾကြခ်ီးေျမွာက္အေၾကာင္းကုိ သိသျဖင့္ မဟာဒုဂၢတဒုတ္ႀကီးအိမ္သုိ႔ ဆြမ္းခ်က္ေစတနာ့ ၀န္ထမ္းျပဳလုိပါေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ စကားစမည္ေျပာဆုိကာ ဆြမ္းခ်က္တာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္ပါေတာ့သည္။ မဟာဒုဂၢတ-မဟာဒုတ္သည္ သံဃာေတာ္ပင့္ခ်ိန္နီး၍ နိဗၺာန္ေဆာ္ထံသို႔ သြားေရာက္ျပီး မိမိတာ၀န္ ယူထားသည့္ သံဃာေတာ္တစ္ပါးေပးပါရန္ ေတာင္းခံသည့္အခါတြင္မွ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ သံဃာေတာ္ တစ္ပါး ယူထားသည္ကုိ သတိထားမိၿပီး “သူငယ္ခ်င္းငါေတာ့ ငါမင္းအတြက္စာရင္းမွတ္ဖုိ႔ ေမ့သြားတယ္ကြာ၊ အခုလည္း သံဃာေတာ္ေတြ ပင့္သြားၾကတာကုန္ၿပီ” ဟုဆုိလုိက္ရာ မဟာဒုတ္ခမ်ာ ရင္၀ကုိ လွံႏွင့္ထုိးလုိက္သည့္အလား စိတ္အလြန္ထိခုိက္သြားၿပီး “အဲလုိလုပ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ၊ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီး သံဃာတစ္ပါး မျဖစ္မေန ေပးမွျဖစ္မယ္”လုိ႔ လက္ေျမွာက္ၿပီး ငုိေၾကြးပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ နိဗၺာန္ေဆာ္ႀကီးက မဟာဒုတ္ကုိ ႏွစ္သိမ့္ေသာအားျဖင့္ အျခားသံဃာေတြကိုေတာ့ လုိက္ပင့္ေပးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးကြာ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးေတာ့ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေတာ္အတြင္းမွာ ရွိေနေသးတယ္ မင္း သတၱိရွိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ျမသပိတ္ေတာ္ကို ေတာင္းခံေပေတာ့၊ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕မွာ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ သူေဌး သူၾကြယ္ေတြ ေစာင့္ေနၾကတယ္ ျမတ္စြာဘုရားတုိ႔မည္သည္ သူဆင္းရဲကုိ သနားခ်ီးေျမွာက္ေလ့ ရွိပါတယ္ မင္းသာရဲရဲ၀ံ့၀ံ့သာ ေလ်ာက္ၾကားေပေတာ့ မင္းကံေကာင္းရင္ေတာ့ ရမွာပဲ” လုိ႔ ေစလႊတ္လုိက္ပါ သည္။ ထုိအခါ မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေရွ႕သို႔ အလွ်င္အျမန္ သြားေရာက္ပါေတာ့သည္၊ ထုိအခ်ိန္တြင္ သူေဌး သူၾကြယ္မ်ားက စာၾကြင္းစာက်န္မ်ားကို လာေတာင္းသူလုိ႔ ထင္မွတ္က ဆြမ္းစားခ်ိန္မဟုတ္ေသးေၾကာင္း ေျပာဆုိကာ ေမာင္းထုတ္ေလသည္၊ မဟာဒုတ္က စာၾကြင္းစာက်န္ကုိ ေတာင္းစားသူမဟုတ္ပါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ဖူးေျမွာ္ရန္လာေရာက္သူျဖစ္ပါသည္” ဟု ေျပာဆုိကာ ဂႏၶကုဋီတုိက္တံခါးခုံကို နဖူးႏွင့္ ဦးတုိက္ကာ “ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဗာရာဏသီၿမိဳ႕မွာ တပည့္ေတာ္ထက္ ဆင္းရဲတဲ့သူမရွိပါဘုရား၊ အရွင္ဘုရားသည္ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏ အားကိုးအားထားရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါဘုရား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္ကုိ သနားသျဖင့္ ဆြမ္းအလွဴခံ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူပါဘုရား” ဟု ျမင္သူတုိင္းက သနားခ်င္ေအာင္ သနားစဖြယ္ ေလ်ာက္ထားပါေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဂႏၶကုဋီတံခါးကုိ ဖြင့္ေတာ္မူကာ သပိတ္ေတာ္ကုိ မဟာဒုတ္ လက္ထဲသုိ႔ အပ္ႏွင္းလုိက္ေလသည္၊ သပိတ္ေတာ္ လက္ထဲသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ မဟာဒုတ္သည္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ရသည့္ မင္းဘုရင္ျဖစ္ရသည့္အလား အလြန္႔အလြန္ပင္ ၀မ္းသာအားရျဖစ္သြား ပါေတာ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ရယူဖုိ႔ရန္ေစာင့္စားေနေသာ သူေဌးသူၾကြယ္မ်ားကလည္း တစ္ေယာက္ မ်ာက္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လ်က္ အံၾသမဆုံး ျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ေပးအပ္လုိက္သည့္ သပိတ္ကို တန္းခိုးရွင္ျဖစ္ေစကာမူ ယူႏုိင္ရုိးထုံးစံမရွိေပ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ မဟာဒုတ္ထံမွ သပိတ္ေတာ္ကုိ ေငြအသျပာမ်ားေပး၍ ၀ယ္ယူၾကပါသည္၊ မဟာဒုတ္က--------“အကၽြႏု္ပ္ ေငြမလုိပါ၊ ဗုဒၶျမတ္စြာကိုသာ ဆြမ္းဆက္ကပ္လုိပါသည္” ေျပာဆုိကာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ အိမ္သုိ႔ပင့္ေဆာင္သြားပါသည္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္လည္း မဟာဒုတ္၏ နိမ့္လွစြာေသာ တဲပုတ္အိမ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပကတိအတုိင္းၾကြေတာ္မူ၍ သိၾကားမင္းခင္းထားေသာ ေနရာ၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူပါသည္၊ မဟာဒုတ္ကလည္း သိၾကားမင္းစီမံထားေသာ ယာဂုဆြမ္းစသည္တုိ႔ကို ရုိေသကိုင္းညြတ္စြာ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါသည္၊ ျမတ္ဗုဒၶသည္လည္း ဆြမ္းခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ ခ်ဳိခ်ဥ္တုိ႔ကို ဘုန္းေပးသုံးေဆာင္ေတာ္မူၿပီးေသာအခါ အႏုေမာဒနာတရား ေဟာၾကားျပီး ျပန္ၾကြေတာ္မူပါသည္၊ မဟာဒုတ္သည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ သပိတ္ေတာ္ကုိ ထမ္းလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေက်ာင္းေတာ္သုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ သိၾကားမင္းသည္ မဟာဒုတ္အား ပါရမီျဖည့္ဆည္းျပီးေနာက္ နတ္ျပည္သုိ႔ျပန္ရန္ အိမ္မွအထြက္တြင္ တံခါး၀၌ရပ္ကာ အထက္ေကာင္းကင္သုိ႔ ေမာ့ၾကည့္လုိက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပဳိင္နက္ ရတနာခုႏွစ္ပါးမုိး ရြာသြန္းၿဖိဳးေလရာ မဟာဒုတ္အိမ္၌ အုိးခြက္မ်ားပါမက်န္ တစ္အိမ္လုံး တစ္အိမ္လုံးရတနာမ်ားျဖင့္ လႊမ္းမုိးသြားပါေတာ့သည္၊ မဟာဒုတ္၏ အိမ္သူဇနီးသည္မွာ ေနစရာမရွိသျဖင့္ ကေလးမ်ားကိုပါ ေခၚထုတ္ကာ အိမ္အျပင္တြင္ ရပ္ေနရပါသည္၊ မဟာဒုတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားေက်ာင္းေတာ္မွ ျပန္ေရာက္လာ၍ ရတနာမုိးမ်ား ရြာသြန္းသည့္အေၾကာင္းသိရသည့္အခါ “ငါ့ဆြမ္းအလွဴကေတာ့ ဒီေန႔မွာပဲ အက်ိဳးေပးျပီ” ဟုဆုိကာ ရွင္ဘုရင္ထံေမွာက္သုိ႔ သြားေရာက္ကာ “မိမိရဲ႕ရတနာခုႏွစ္ပါးကုိ လွည္းအစီးတစ္ေထာင္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ေတာ္မူပါ” ေလ်ာက္တင္ပါေတာ့သည္။ မင္းႀကီးသည္ မဟာဒုတ္ေလ်ာက္ထားသည့္အတုိင္း ရတနာခုႏွစ္ပါးတုိ႔ကို လွည္းမ်ားျဖင့္သယ္ေဆာင္၍ မင္းရင္ျပင္၌ စုပုံထားရာ ယခုေခတ္အေခၚ ထီးရုိး၀ါး ႏွစ္ျပန္စာေလာက္ရွိသတဲ့၊ ယင္းေနာက္ တုိင္းသူျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵအတုိင္း မဟာဒုတ္ႀကီးအား ထူးျခားေသာသူအျဖစ္ ပူေဇာ္သကၠရျပဳ၍ သူေဌးရာထူးကို ေပးသနားေတာ္မူပါသည္။ ယင္းေနာက္ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးေနထုိင္ခဲ့ေသာ ေျမေနရာေဟာင္းကို ေနေစကာ အုိးသစ္အိမ္သစ္ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔ကိုအား ခုႏွစ္ရက္ ခုႏွစ္လီ ဆြမ္းအစရွိေသာ ဒါတဗၺ၀တၳဳ အစုစုတုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ပါေတာ့သည္။ ယင္းေနာက္ မဟာဒုတ္ႀကီးဘ၀ အဆက္ဆက္ သံသရာလည္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေဂါတမဗုဒၶျမတ္စြာလက္ထက္တြင္ ပ႑ိတသာမေဏျဖစ္လာ၍ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္၌ပင္ ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၱာျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မဟာဒုဂၢတ- မဟာဒုတ္၏ ဆြမ္းအလွဴပြဲေလး၏ သမုိင္းေလးကို နိဂုံးခ်ဳပ္ရမည္ ဆုိရပါလွ်င္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ကပင္ စတင္ျဖစ္ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဤဆြမ္းအလွဴပြဲေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ဳိး သူေတာ္စဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း အစဥ္လာမပ်က္ ယေန႔တုိင္ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသလုိ ဆက္လက္၍ က်င္းပေနဆဲလည္း ျဖစ္ပါသည္။ #သစၥာေရာင္ျခည္ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာpageမႇ ျပန္လည္​ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YSxROD

အဆင္မေျပမႈဆိုတာ စိတ္ေကာင္းမထားၾကတဲ့ သူေတြပဲ အျဖစ္မ်ားတာပါ ။ သူတစ္ပါးကိုဒုကၡေပးဖို႔ ၾကံစည္ေနျခင္းဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို ပူေလာင္ဆင္းရဲေစျခင္းပါပဲ ။ ကိုယ္ဖ်က္ဆီးလိုက္လို႔ သူတစ္ပါးရႈံးနိမ့္သြားမွာက လက္ရွိတစ္ဘဝထဲပါပဲ ။ ကိုယ္ရႈံးနိမ္သြားမွာက လက္ရွိေရာသံသရာေတြမွာပါ ။ ဒါေၾကာင့္.... မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီဆိုရင္ ျမန္ျမန္တားျမစ္ေပးပါ ။ ကိုယ့္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့စိတ္ကို ဆုံးမႏိုင္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်မ္းသာေအးခ်မ္းမႈကို ရယူလိုက္ရျခင္းပါပဲ....။ (သာရ ဂ ေဝ သီ) 🙏🙏🙏 🙏ဓမၼမိတ္​​ေဆြမ်ား ​ေကာင္​းက်ိဳးတရား တိုးပြားၾကပါ​ေစ🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NU28f5

အဆင္မေျပမႈဆိုတာ စိတ္ေကာင္းမထားၾကတဲ့ သူေတြပဲ အျဖစ္မ်ားတာပါ ။ သူတစ္ပါးကိုဒုကၡေပးဖို႔ ၾကံစည္ေနျခင္းဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို ပူေလာင္ဆင္းရဲေစျခင္းပါပဲ ။ ကိုယ္ဖ်က္ဆီးလိုက္လို႔ သူတစ္ပါးရႈံးနိမ့္သြားမွာက လက္ရွိတစ္ဘဝထဲပါပဲ ။ ကိုယ္ရႈံးနိမ္သြားမွာက လက္ရွိေရာသံသရာေတြမွာပါ ။ ဒါေၾကာင့္.... မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာၿပီဆိုရင္ ျမန္ျမန္တားျမစ္ေပးပါ ။ ကိုယ့္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့စိတ္ကို ဆုံးမႏိုင္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်မ္းသာေအးခ်မ္းမႈကို ရယူလိုက္ရျခင္းပါပဲ....။ (သာရ ဂ ေဝ သီ) 🙏🙏🙏 🙏ဓမၼမိတ္​​ေဆြမ်ား ​ေကာင္​းက်ိဳးတရား တိုးပြားၾကပါ​ေစ🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NU28f5

ႏွလံုးသားမွာဘုရားတည္ (သို႔မဟုတ္) 🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ဘုရားဒကာ ကိုဖိုးတုတ္ ♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣ ဖိုးတုတ္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ ဘုရားတည္ရန္ဆိုတဲ့ အတိတ္နဲ႔ ထီတစ္ေစာင္ထိုးလာသတဲ့။ ထီဖြင့္ေတာ့ ထီက ေပါက္လာတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေပါက္သလဲဆိုေတာ့ ေငြတစ္ေသာင္း ထီေပါက္လာတယ္။ တစ္ေသာင္းထီေပါက္ေတာ့ သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့အတိုင္း ဘုရားတည္မယ္ေပါ့။ ငါးေထာင္နဲ႔ေျမေနရာ တစ္ေနရာ ဝယ္လိုက္သတဲ့။ က်န္တဲ့ ငါးေထာင္နဲ႔ ဘုရားတည္မယ္ေပါ့။ အဲဒီ ငါးေထာင္ေပးၿပီးေတာ့ ေျမေနရာဝယ္လို႔ၿပီးၿပီလည္းဆိုေရာ လူရႈပ္တစ္ေယာက္က အဲဒီေျမေနရာဟာ သူပိုင္ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမႈလာလုပ္တယ္။ အမႈလုပ္ေတာ့ တစ္ခါတည္း ရႈပ္လိုက္တဲ့အလုပ္၊ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္လိုက္တာ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားတည္မလို႔ထားတဲ့ ေငြငါးေထာင္ အကုန္ျပဳတ္ေတာ့။ အကုန္ကုန္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံတစ္ေသာင္းခြဲေတာင္ ကုန္လိုက္ေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ စိတ္ဓာတ္က်လိုက္တာ၊ စိတ္ညစ္လိုက္တာ၊ ငါက ဘုရားတည္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ထီထိုး၊ ထီလည္းေပါက္တယ္။ တကယ္တည္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ငါႀကံစည္သလို ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္။ အေႏွာက္အယွက္ေတြနဲ႔သာ ေတြ႕ေနရတယ္ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက် စိတ္ဆင္းရဲၿပီး အဲလိုေနသတဲ့။ တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္သြား။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆအနား ေရာက္သြားေတာ့ သူ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို ေလွ်ာက္ထားျပတယ္။ ဘုန္းႀကီးဘုရား တပည့္ေတာ္ ဒီလိုဒီလို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ထီးထိုးတာ ဘုရားတည္ဖို႔၊ ထီလည္း ေပါက္ပါတယ္။ ဘုရားတည္မလို႔လုပ္ေတာ့ အဲဒီလိုေတြ အဲဒီလိုေတြ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ကုန္တယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနၿပီ။ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ေနၿပီလို႔ ဒီလိုေလွ်ာက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆက ဖိုးတုတ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဘုရားတည္ခ်င္တာလဲ။ ကုသိုလ္လိုခ်င္လို႔ပါ ဘုရား။ ေအာ္ ကုသိုလ္လိုခ်င္လို႔ ဘုရားတည္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ဖိုးတုတ္ရယ္ လြယ္ပါတယ္ကြ။ ဘုရားတည္ခ်င္ရင္ေလ ေငြလည္း မလိုဘူးကြ။ ေျမလည္း မလိုဘူးကြ။ ေငြမပါဘဲ ေျမမပါဘဲ ဘုရားတည္လို႔ ရပါတယ္ကြ ဆိုေတာ့ ဖိုးတုတ္က အံ့အားသင့္သြားတယ္။ အာ … ဘုန္းႀကီးဘုရား။ ေျမမရွိဘဲ၊ ေငြမရွိဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဘုရားတည္မွာလဲ ဘုရား။ အမိန္႔ရွိပါဦး ဘုရား။ ေအာ္ … မင္းမွာ ႏွလံုးသားရွိသားပဲကြ။ ႏွလံုးသားေျမႀကီးရွိၿပီးသား ဘယ္သြားဝယ္စရာ လိုေသးလဲ။ မင္း ႏွလံုးသားေျမႀကီးကို ရွင္းလိုက္စမ္းပါ။ သဒၶါတရားနဲ႔၊ ပညာတရားနဲ႔၊ သတိတရားနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းရွင္းလိုက္။ လြယ္လြယ္ေလးရယ္။ မင္း `နေမာ တႆ` ရတယ္ေနာ္။ ရပါတယ္ဘုရား။ ငယ္ငယ္ကတည္းက စၿပီး ရေနတာပါ။ ေအး အဲဒီ `နေမာ တႆ` ကို ပါးစပ္ထဲတင္ ထြက္သြားမယ့္ `နေမာ တႆ` မဆိုရဘူးကြ။ အဲဒါကို ေလးေလးနက္နက္ ဘုရားအာရုံထိယူၿပီးေတာ့မွ မင္းႏွလံုးသားထဲမွာ ထည့္ေပးလိုက္စမ္း။ ခ်က္ခ်င္း ဘုရားတည္တာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ မင္း သရဏဂံု သံုးပါးေကာ ဆိုတတ္သလား။ ဆိုတတ္တာေပါ့ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလး ကေလးဘဝကစၿပီး ရတာပဲ။ ေအး … အဲဒါကို ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ထြက္သြားမယ့္ သရဏဂံု မဆိုရဘူးကြ။ သဒၶါတရားနဲ႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္၊ ပညာတရားနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္၊ သတိတရားနဲ႔ စူးစူးစိုက္စိုက္၊ ႏွလံုးသားထဲမွာ အာရုံယူၿပီးကာမွ လုပ္ရတယ္။ အဲဒါ ဘုရားတည္တာပဲ ဖိုးတုတ္ရဲ႕။ မင္း `ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ` ေတာ့ ရတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ရပါတယ္ဘုရား။ ေက်ာင္းသားေလးကစၿပီး တပည့္ေတာ္ရေနတာပဲ။ ေအး အဲဒါလည္း မင္း ပါးစပ္ဖ်ားတင္ ထြက္သြားမယ့္ ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ ဆိုတာေတြ မဆိုရဘူးကြ။ ပါးစပ္ထဲတြင္ ထြက္သြားရုံနဲ႔ မဆိုရဘူး။ စိတ္ႏွလံုးထဲေရာက္ေအာင္ ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့မွ အဲလို လုပ္ရတယ္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားတည္တာက အရင္အႏွီးလည္း အမ်ားႀကီး စိုက္ရတယ္။ ကိရိယာတန္ဆာပလာ အေဆာက္အဦးေတြ အမ်ားႀကီး စုရေဆာင္းရ၊ ရွာရေဖြရတယ္။ အခ်ိန္လည္း အမ်ားႀကီး ေပးရတယ္။ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္တာက ကိရိယာတန္ဆာပလာ ဘာမွ မလိုဘူး။ တကယ္ယံုတဲ့ သဒၶါတရားရွိဖို႔ လိုတယ္။ တကယ္စြမ္းအားတည္ၿငိမ္တဲ့ ပညာရွိဖို႔လိုတယ္။ အာရုံကို တကယ္ စူးစူးစိုက္စိုက္ မိမိရရ ဖမ္းႏိုင္တဲ့ သတိလိုတယ္။ ဒီေလာက္ အရင္းအႏွီး ကိရိယာတန္ဆာပလာရွိရင္ ဖိုးတုတ္ ဘုရားတည္ဖို႔ ဘာမွ မခက္ဘူးကြ။ ေျမႀကီးေပၚ ဘုရားတည္ရတာက လနဲ႔ရက္နဲ႔ ခ်ီၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ယူရတယ္။ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားတည္တာက စကၠန္႔ပိုင္း၊ မိနစ္ပိုင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းၿပီးသြားတာကြ။ အဲလို စသည္ျဖင့္ ဘုန္းႀကီးက စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ကို ဘုရားတည္နည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပေတာ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြလာတယ္။ အာ … ဘုန္းႀကီးဘုရား၊ ဒီလို ဘုရားတည္လို႔ ျဖစ္မွန္းသိရင္ တပည့္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ဆင္းရဲခံေနမလဲ ဘုရား။ အပင္ပန္းခံေနမလဲ။ တပည့္ေတာ္ ေစာေစာက ဒါမ်ိဳးသိရင္ ဒီပံုစံနဲ႔ တည္မွာေပါ့။ ကဲ .. ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္ ယေန႔ကစၿပီးေတာ့ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္ေတာ့မယ္ဘုရား ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္မဆိုင္းပါဘူး။ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္း ႏွလံုးသားဘုရားတည္တာ သရဏဂံုသံုးပါးဆိုေတာ့လည္း ေလးေလးနက္နက္ စိတ္အစဥ္မွာ အာရုံယူလို႔ ဆိုတတ္လာတယ္။ နေမာတႆ ဆိုေတာ့လည္းပဲ ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့ ဆိုတတ္လာတယ္။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားတဲ့အခါမွာလည္း ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတြ အာရုံျပဳတတ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမတၱာတရားပါ တြဲၿပီးေတာ့ ပြားမ်ား၊ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားထည့္လိုက္ေတာ့မွ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ တစ္ခါတည္း စိတ္အားေတြ တက္ၿပီးေတာ့မွ ၾကည္ၿပီးေတာ့မွ လူကို တစ္မ်ိဳး ရႊင္လန္းတက္ၾကြလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရတနာသံုးပါးေက်းဇူး ေမတၱာေက်းဇူးေၾကာင့္ အရွိန္အဝါေတြတက္၊ အလုပ္လုပ္ရတာေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္က ေလးစား၊ ေနာက္ဆံုး ေစာေစာက အမႈလာလုပ္တဲ့ လူရႈပ္တစ္ေယာက္၊ သူက ကိုယ္တိုင္ လာေတာင္းပန္ရတယ္။ ကိုဖိုးတုတ္ရယ္ ဘုရားတည္မွာမွန္းသိရင္ ေျမႀကီးေပးမွာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီလိုမွန္းမွ မသိဘဲ။ ကိုင္း ဘုရားတည္မွာဆို ယူပါဗ်ာ ကိုဖိုးတုတ္ကို ေျပာသတဲ့။ ေျပာေတာ့ ကိုဖိုးတုတ္က `မလိုပါဘူးဗ်ာ၊ ဘုရားတည္ၿပီးပါၿပီ` ေအာ္ … ကိုဖိုးတုတ္ ဘယ္သြားတည္လဲ။ က်ဳပ္ ႏွလံုးသားထဲ တည္ၿပီးၿပီေလ။ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားရွိတယ္၊ ရတနာသံုးပါးရွိတယ္။ ႏွလံုးသားထဲ တည္ၿပီးၿပီ။ သူတည္တဲ့ ဘုရားက ႏွလံုးသားထဲ တိုက္ရုိက္တည္တယ္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း စြမ္းအားက တက္တာကိုး။ ေျမႀကီးေပၚတည္တဲ့ ဘုရားက အာရုံမျပဳရင္ ဘာမွ တတ္ႏိုင္မွာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ႏွလံုးသားထဲတည္တဲ့ ဘုရားက ႏွလံုးသားထဲ ေရာက္ေနေတာ့ စြမ္းအားက ခ်က္ခ်င္းတက္တာကိုး။ ေျမႀကီးေပၚတည္တဲ့ ဘုရားက အာရုံမျပဳရင္ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုးတုတ္က ေျပာတာ `ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားတည္ၿပီးၿပီတဲ့။ ခင္ဗ်ားေျမႀကီး က်ဳပ္ မလိုေတာ့ဘူး` တဲ့။ ဟာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေေတာ္လည္း ကုသိုလ္ရေအာင္ ယူပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ မွားမိတာလည္း ခြင့္လႊတ္ပါ ဘာညာနဲ႔ ေတာင္းပန္သတဲ့။ ေျမႀကီးကိုလည္း အတင္း လာေပးေနသတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ဖိုးတုတ္ကလည္း `ေျမရေတာ့လည္း တည္ရမွာေပါ့` ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႕ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ဘုရားတည္လိုက္သတဲ့။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားတည္ႏိုင္တာဟာ ဖိုးတုတ္က ႏွလံုးသား ဘုရားတည္လိုက္တဲ့ စြမ္းအားပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘုရားတည္ႏိုင္တာ၊ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားမတည္ဘဲနဲ႔ ေျမႀကီးေပၚမွာ တည္မလို႔ လုပ္တုန္းကေတာ့ အလုပ္မွ မျဖစ္ဘဲ။ အဲလို သူမ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပေနျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လမ္းညႊန္သင္ခန္းစာ၊ တရားနာတာဟာ ဒါပဲ၊ သူမ်ားအတြက္ ေျပာျပေနျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လမ္းညႊန္၊ မိမိအတြက္ သင္ခန္းစာလို႔ အဲလို ယူရတာပဲ။ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္ၿပီလို႔ဆိုရင္ မိမိတို႔စိတ္ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနသလဲဆိုေတာ့ လမ္းေဘးမွာထားတဲ့ အမိႈက္ပံုးႀကီးလို ျဖစ္ေနတယ္။ လမ္းေဘးမွာထားတဲ့ အမိႈက္ပံုးတို႔၊ အမိႈက္ပံုတို႔ဆိုတာ ထားတာကလည္း လမ္းေဘး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း အမိႈက္ထည့္ဖို႔၊ ေတြ႕တဲ့ လူေတြက အမိႈက္ေတြ ထည့္သြားတာ၊ ပံုသြားတာေပါ့။ ေကာင္းတာ တစ္ခုမွ မထည့္ပါဘူး။ အဲဒါမ်ိဳးလိုပဲ။ မိမိတို႔ စိတ္ႏွလံုးခႏၶာ အစဥ္ကလည္းပဲ ႏွလံုးသားထဲ တရားထည့္မေပးရင္၊ ရတနာသံုးပါး ထည့္မေပးရင္၊ တရားအလုပ္ ထည့္မေပးရင္ တကယ္ လမ္းေဘးက အမိႈက္ပံုးႀကီးလို၊ အမိႈက္ပံုႀကီးလို ျဖစ္ေနတယ္။ အမိႈက္က ေဘးက လာမထည့္ဘူး။ ကိုယ့္ဟာကို ေလွ်ာက္ထည့္ေနတာ၊ လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့ အမိႈက္ပံုးဆိုတာက ေဘးကလူေတြ လာထည့္တာ၊ ကိုယ့္ႏွလံုးသား အမိႈက္က သူမ်ားေတြ လာထည့္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထည့္တာ ေလာဘက အမိႈက္ေတြလာထည့္၊ ေဒါသက အမိႈက္ေတြလာထည့္။ ဣႆာ မစၦရိယစတဲ့ ကိေလသာေတြက အမိႈက္ေတြလာထည့္။ ဒီေတာ့ တရားအလုပ္မလုပ္ရင္ တရားထည့္မေပးရင္ ကိေလသာအမိႈက္ေတြ ႏွလံုးသားထဲ ျပည့္က်ပ္ၿပီးေတာ့ ေနေတာ့ အမိႈက္ေတြ ရႈပ္ေနေတာ့ ရုပ္ပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပါေပါ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိရွိ၊ ခ်မ္းလည္း မခ်မ္းသာ၊ ၿငိမ္းလည္း မၿငိမ္းေအး၊ အေၾကာက္လည္း မျပယ္၊ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြတက္၊ ႏွလံုးသားက အမိႈက္ပံုႀကီး၊ အမိႈက္ပံုးႀကီးသာ ျဖစ္ေနလို႔ကေတာ့ ဘာေတြပဲရွိရွိ၊ မၿငိမ္းေအး မခ်မ္းသာဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အဖိုးတန္လွတဲ့ မိမိဘဝ စိတ္ႏွလံုးကိုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အမိႈက္ပံုးေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးေလ။ ရတနာ ပံုး၊ ရတနာ ႏွလံုး၊ ရတနာ စိတ္၊ ရတနာ ခႏၶာပဲျဖစ္ေအာင္ ျမွင့္တင္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ ဘုရားတည္ေပးပါ ……။ တိပိဋကဓရအဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၱသီရိႏၵာဘိဝံသ ေယာ ဆရာေတာ္ႀကီး (ႏွလံုးသားဝယ္ ဘုရားတည္ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ ပူေဇာ္ပါသည္) Credit: bwar99.blogspot.com

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2l8YfVz

ႏွလံုးသားမွာဘုရားတည္ (သို႔မဟုတ္) 🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ဘုရားဒကာ ကိုဖိုးတုတ္ ♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣ ဖိုးတုတ္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ ဘုရားတည္ရန္ဆိုတဲ့ အတိတ္နဲ႔ ထီတစ္ေစာင္ထိုးလာသတဲ့။ ထီဖြင့္ေတာ့ ထီက ေပါက္လာတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေပါက္သလဲဆိုေတာ့ ေငြတစ္ေသာင္း ထီေပါက္လာတယ္။ တစ္ေသာင္းထီေပါက္ေတာ့ သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့အတိုင္း ဘုရားတည္မယ္ေပါ့။ ငါးေထာင္နဲ႔ေျမေနရာ တစ္ေနရာ ဝယ္လိုက္သတဲ့။ က်န္တဲ့ ငါးေထာင္နဲ႔ ဘုရားတည္မယ္ေပါ့။ အဲဒီ ငါးေထာင္ေပးၿပီးေတာ့ ေျမေနရာဝယ္လို႔ၿပီးၿပီလည္းဆိုေရာ လူရႈပ္တစ္ေယာက္က အဲဒီေျမေနရာဟာ သူပိုင္ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမႈလာလုပ္တယ္။ အမႈလုပ္ေတာ့ တစ္ခါတည္း ရႈပ္လိုက္တဲ့အလုပ္၊ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္လိုက္တာ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားတည္မလို႔ထားတဲ့ ေငြငါးေထာင္ အကုန္ျပဳတ္ေတာ့။ အကုန္ကုန္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ပိုက္ဆံတစ္ေသာင္းခြဲေတာင္ ကုန္လိုက္ေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ စိတ္ဓာတ္က်လိုက္တာ၊ စိတ္ညစ္လိုက္တာ၊ ငါက ဘုရားတည္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ထီထိုး၊ ထီလည္းေပါက္တယ္။ တကယ္တည္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ငါႀကံစည္သလို ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္။ အေႏွာက္အယွက္ေတြနဲ႔သာ ေတြ႕ေနရတယ္ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက် စိတ္ဆင္းရဲၿပီး အဲလိုေနသတဲ့။ တစ္ေန႔ေသာအခါမွာ သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္သြား။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆအနား ေရာက္သြားေတာ့ သူ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို ေလွ်ာက္ထားျပတယ္။ ဘုန္းႀကီးဘုရား တပည့္ေတာ္ ဒီလိုဒီလို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ထီးထိုးတာ ဘုရားတည္ဖို႔၊ ထီလည္း ေပါက္ပါတယ္။ ဘုရားတည္မလို႔လုပ္ေတာ့ အဲဒီလိုေတြ အဲဒီလိုေတြ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ကုန္တယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနၿပီ။ စိတ္ဓာတ္ေတြ က်ေနၿပီလို႔ ဒီလိုေလွ်ာက္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးတိႆက ဖိုးတုတ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဘုရားတည္ခ်င္တာလဲ။ ကုသိုလ္လိုခ်င္လို႔ပါ ဘုရား။ ေအာ္ ကုသိုလ္လိုခ်င္လို႔ ဘုရားတည္ခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း ဖိုးတုတ္ရယ္ လြယ္ပါတယ္ကြ။ ဘုရားတည္ခ်င္ရင္ေလ ေငြလည္း မလိုဘူးကြ။ ေျမလည္း မလိုဘူးကြ။ ေငြမပါဘဲ ေျမမပါဘဲ ဘုရားတည္လို႔ ရပါတယ္ကြ ဆိုေတာ့ ဖိုးတုတ္က အံ့အားသင့္သြားတယ္။ အာ … ဘုန္းႀကီးဘုရား။ ေျမမရွိဘဲ၊ ေငြမရွိဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဘုရားတည္မွာလဲ ဘုရား။ အမိန္႔ရွိပါဦး ဘုရား။ ေအာ္ … မင္းမွာ ႏွလံုးသားရွိသားပဲကြ။ ႏွလံုးသားေျမႀကီးရွိၿပီးသား ဘယ္သြားဝယ္စရာ လိုေသးလဲ။ မင္း ႏွလံုးသားေျမႀကီးကို ရွင္းလိုက္စမ္းပါ။ သဒၶါတရားနဲ႔၊ ပညာတရားနဲ႔၊ သတိတရားနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းရွင္းလိုက္။ လြယ္လြယ္ေလးရယ္။ မင္း `နေမာ တႆ` ရတယ္ေနာ္။ ရပါတယ္ဘုရား။ ငယ္ငယ္ကတည္းက စၿပီး ရေနတာပါ။ ေအး အဲဒီ `နေမာ တႆ` ကို ပါးစပ္ထဲတင္ ထြက္သြားမယ့္ `နေမာ တႆ` မဆိုရဘူးကြ။ အဲဒါကို ေလးေလးနက္နက္ ဘုရားအာရုံထိယူၿပီးေတာ့မွ မင္းႏွလံုးသားထဲမွာ ထည့္ေပးလိုက္စမ္း။ ခ်က္ခ်င္း ဘုရားတည္တာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ မင္း သရဏဂံု သံုးပါးေကာ ဆိုတတ္သလား။ ဆိုတတ္တာေပါ့ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလး ကေလးဘဝကစၿပီး ရတာပဲ။ ေအး … အဲဒါကို ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ထြက္သြားမယ့္ သရဏဂံု မဆိုရဘူးကြ။ သဒၶါတရားနဲ႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္၊ ပညာတရားနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္၊ သတိတရားနဲ႔ စူးစူးစိုက္စိုက္၊ ႏွလံုးသားထဲမွာ အာရုံယူၿပီးကာမွ လုပ္ရတယ္။ အဲဒါ ဘုရားတည္တာပဲ ဖိုးတုတ္ရဲ႕။ မင္း `ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ` ေတာ့ ရတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ရပါတယ္ဘုရား။ ေက်ာင္းသားေလးကစၿပီး တပည့္ေတာ္ရေနတာပဲ။ ေအး အဲဒါလည္း မင္း ပါးစပ္ဖ်ားတင္ ထြက္သြားမယ့္ ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါ အရဟံ ဆိုတာေတြ မဆိုရဘူးကြ။ ပါးစပ္ထဲတြင္ ထြက္သြားရုံနဲ႔ မဆိုရဘူး။ စိတ္ႏွလံုးထဲေရာက္ေအာင္ ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့မွ အဲလို လုပ္ရတယ္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားတည္တာက အရင္အႏွီးလည္း အမ်ားႀကီး စိုက္ရတယ္။ ကိရိယာတန္ဆာပလာ အေဆာက္အဦးေတြ အမ်ားႀကီး စုရေဆာင္းရ၊ ရွာရေဖြရတယ္။ အခ်ိန္လည္း အမ်ားႀကီး ေပးရတယ္။ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္တာက ကိရိယာတန္ဆာပလာ ဘာမွ မလိုဘူး။ တကယ္ယံုတဲ့ သဒၶါတရားရွိဖို႔ လိုတယ္။ တကယ္စြမ္းအားတည္ၿငိမ္တဲ့ ပညာရွိဖို႔လိုတယ္။ အာရုံကို တကယ္ စူးစူးစိုက္စိုက္ မိမိရရ ဖမ္းႏိုင္တဲ့ သတိလိုတယ္။ ဒီေလာက္ အရင္းအႏွီး ကိရိယာတန္ဆာပလာရွိရင္ ဖိုးတုတ္ ဘုရားတည္ဖို႔ ဘာမွ မခက္ဘူးကြ။ ေျမႀကီးေပၚ ဘုရားတည္ရတာက လနဲ႔ရက္နဲ႔ ခ်ီၿပီးေတာ့ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ယူရတယ္။ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားတည္တာက စကၠန္႔ပိုင္း၊ မိနစ္ပိုင္းမွာ ခ်က္ခ်င္းၿပီးသြားတာကြ။ အဲလို စသည္ျဖင့္ ဘုန္းႀကီးက စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ကို ဘုရားတည္နည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပေတာ့ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြလာတယ္။ အာ … ဘုန္းႀကီးဘုရား၊ ဒီလို ဘုရားတည္လို႔ ျဖစ္မွန္းသိရင္ တပည့္ေတာ္ ဘယ္လိုလုပ္ စိတ္ဆင္းရဲခံေနမလဲ ဘုရား။ အပင္ပန္းခံေနမလဲ။ တပည့္ေတာ္ ေစာေစာက ဒါမ်ိဳးသိရင္ ဒီပံုစံနဲ႔ တည္မွာေပါ့။ ကဲ .. ဒါျဖင့္ တပည့္ေတာ္ ယေန႔ကစၿပီးေတာ့ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္ေတာ့မယ္ဘုရား ဆိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္မဆိုင္းပါဘူး။ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္း ႏွလံုးသားဘုရားတည္တာ သရဏဂံုသံုးပါးဆိုေတာ့လည္း ေလးေလးနက္နက္ စိတ္အစဥ္မွာ အာရုံယူလို႔ ဆိုတတ္လာတယ္။ နေမာတႆ ဆိုေတာ့လည္းပဲ ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့ ဆိုတတ္လာတယ္။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ပြားတဲ့အခါမွာလည္း ေလးေလးနက္နက္ အာရုံယူၿပီးေတာ့ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရဲ႕ ဂုဏ္ေတြ အာရုံျပဳတတ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမတၱာတရားပါ တြဲၿပီးေတာ့ ပြားမ်ား၊ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားထည့္လိုက္ေတာ့မွ ဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ တစ္ခါတည္း စိတ္အားေတြ တက္ၿပီးေတာ့မွ ၾကည္ၿပီးေတာ့မွ လူကို တစ္မ်ိဳး ရႊင္လန္းတက္ၾကြလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရတနာသံုးပါးေက်းဇူး ေမတၱာေက်းဇူးေၾကာင့္ အရွိန္အဝါေတြတက္၊ အလုပ္လုပ္ရတာေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္က ေလးစား၊ ေနာက္ဆံုး ေစာေစာက အမႈလာလုပ္တဲ့ လူရႈပ္တစ္ေယာက္၊ သူက ကိုယ္တိုင္ လာေတာင္းပန္ရတယ္။ ကိုဖိုးတုတ္ရယ္ ဘုရားတည္မွာမွန္းသိရင္ ေျမႀကီးေပးမွာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီလိုမွန္းမွ မသိဘဲ။ ကိုင္း ဘုရားတည္မွာဆို ယူပါဗ်ာ ကိုဖိုးတုတ္ကို ေျပာသတဲ့။ ေျပာေတာ့ ကိုဖိုးတုတ္က `မလိုပါဘူးဗ်ာ၊ ဘုရားတည္ၿပီးပါၿပီ` ေအာ္ … ကိုဖိုးတုတ္ ဘယ္သြားတည္လဲ။ က်ဳပ္ ႏွလံုးသားထဲ တည္ၿပီးၿပီေလ။ ႏွလံုးသားထဲမွာ ဘုရားရွိတယ္၊ ရတနာသံုးပါးရွိတယ္။ ႏွလံုးသားထဲ တည္ၿပီးၿပီ။ သူတည္တဲ့ ဘုရားက ႏွလံုးသားထဲ တိုက္ရုိက္တည္တယ္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း စြမ္းအားက တက္တာကိုး။ ေျမႀကီးေပၚတည္တဲ့ ဘုရားက အာရုံမျပဳရင္ ဘာမွ တတ္ႏိုင္မွာမွ မဟုတ္ဘဲ။ ႏွလံုးသားထဲတည္တဲ့ ဘုရားက ႏွလံုးသားထဲ ေရာက္ေနေတာ့ စြမ္းအားက ခ်က္ခ်င္းတက္တာကိုး။ ေျမႀကီးေပၚတည္တဲ့ ဘုရားက အာရုံမျပဳရင္ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုးတုတ္က ေျပာတာ `ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားတည္ၿပီးၿပီတဲ့။ ခင္ဗ်ားေျမႀကီး က်ဳပ္ မလိုေတာ့ဘူး` တဲ့။ ဟာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေေတာ္လည္း ကုသိုလ္ရေအာင္ ယူပါခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ မွားမိတာလည္း ခြင့္လႊတ္ပါ ဘာညာနဲ႔ ေတာင္းပန္သတဲ့။ ေျမႀကီးကိုလည္း အတင္း လာေပးေနသတဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ဖိုးတုတ္ကလည္း `ေျမရေတာ့လည္း တည္ရမွာေပါ့` ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႕ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ဘုရားတည္လိုက္သတဲ့။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘုရားတည္ႏိုင္တာဟာ ဖိုးတုတ္က ႏွလံုးသား ဘုရားတည္လိုက္တဲ့ စြမ္းအားပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘုရားတည္ႏိုင္တာ၊ ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားမတည္ဘဲနဲ႔ ေျမႀကီးေပၚမွာ တည္မလို႔ လုပ္တုန္းကေတာ့ အလုပ္မွ မျဖစ္ဘဲ။ အဲလို သူမ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပေနျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လမ္းညႊန္သင္ခန္းစာ၊ တရားနာတာဟာ ဒါပဲ၊ သူမ်ားအတြက္ ေျပာျပေနျခင္းသည္ မိမိအတြက္ လမ္းညႊန္၊ မိမိအတြက္ သင္ခန္းစာလို႔ အဲလို ယူရတာပဲ။ ႏွလံုးသား ဘုရားတည္ၿပီလို႔ဆိုရင္ မိမိတို႔စိတ္ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနသလဲဆိုေတာ့ လမ္းေဘးမွာထားတဲ့ အမိႈက္ပံုးႀကီးလို ျဖစ္ေနတယ္။ လမ္းေဘးမွာထားတဲ့ အမိႈက္ပံုးတို႔၊ အမိႈက္ပံုတို႔ဆိုတာ ထားတာကလည္း လမ္းေဘး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း အမိႈက္ထည့္ဖို႔၊ ေတြ႕တဲ့ လူေတြက အမိႈက္ေတြ ထည့္သြားတာ၊ ပံုသြားတာေပါ့။ ေကာင္းတာ တစ္ခုမွ မထည့္ပါဘူး။ အဲဒါမ်ိဳးလိုပဲ။ မိမိတို႔ စိတ္ႏွလံုးခႏၶာ အစဥ္ကလည္းပဲ ႏွလံုးသားထဲ တရားထည့္မေပးရင္၊ ရတနာသံုးပါး ထည့္မေပးရင္၊ တရားအလုပ္ ထည့္မေပးရင္ တကယ္ လမ္းေဘးက အမိႈက္ပံုးႀကီးလို၊ အမိႈက္ပံုႀကီးလို ျဖစ္ေနတယ္။ အမိႈက္က ေဘးက လာမထည့္ဘူး။ ကိုယ့္ဟာကို ေလွ်ာက္ထည့္ေနတာ၊ လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့ အမိႈက္ပံုးဆိုတာက ေဘးကလူေတြ လာထည့္တာ၊ ကိုယ့္ႏွလံုးသား အမိႈက္က သူမ်ားေတြ လာထည့္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ထည့္တာ ေလာဘက အမိႈက္ေတြလာထည့္၊ ေဒါသက အမိႈက္ေတြလာထည့္။ ဣႆာ မစၦရိယစတဲ့ ကိေလသာေတြက အမိႈက္ေတြလာထည့္။ ဒီေတာ့ တရားအလုပ္မလုပ္ရင္ တရားထည့္မေပးရင္ ကိေလသာအမိႈက္ေတြ ႏွလံုးသားထဲ ျပည့္က်ပ္ၿပီးေတာ့ ေနေတာ့ အမိႈက္ေတြ ရႈပ္ေနေတာ့ ရုပ္ပစၥည္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပါေပါ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိရွိ၊ ခ်မ္းလည္း မခ်မ္းသာ၊ ၿငိမ္းလည္း မၿငိမ္းေအး၊ အေၾကာက္လည္း မျပယ္၊ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြတက္၊ ႏွလံုးသားက အမိႈက္ပံုႀကီး၊ အမိႈက္ပံုးႀကီးသာ ျဖစ္ေနလို႔ကေတာ့ ဘာေတြပဲရွိရွိ၊ မၿငိမ္းေအး မခ်မ္းသာဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အဖိုးတန္လွတဲ့ မိမိဘဝ စိတ္ႏွလံုးကိုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အမိႈက္ပံုးေတာ့ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးေလ။ ရတနာ ပံုး၊ ရတနာ ႏွလံုး၊ ရတနာ စိတ္၊ ရတနာ ခႏၶာပဲျဖစ္ေအာင္ ျမွင့္တင္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ ဘုရားတည္ေပးပါ ……။ တိပိဋကဓရအဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၱသီရိႏၵာဘိဝံသ ေယာ ဆရာေတာ္ႀကီး (ႏွလံုးသားဝယ္ ဘုရားတည္ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ ပူေဇာ္ပါသည္) Credit: bwar99.blogspot.com

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2l8YfVz

မိနစ္​တိုင္​းမွာ တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ဟာ ဒီကမ႓ာ​ေလာကႀကီးကို​ ေက်ာခိုင္​းၿပီး ထြက္​ခြာသြားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ အားလံုးဟာ အဲဒါကိုမသိဘဲနဲ႔ တန္​းစီၿပီး​ ေစာင္​့ဆိုင္​း​ေနၾကတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ​္တို႔​ေ႐ွ႕မွာ လူဘယ္​ႏွ​စ္​ေ​ယာက္​ တန္​းစီ​​ေစာင္​့​ေနသလဲ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ဘယ္​​ေတာ့မွ မသိဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ အ​ေနာက္​ဘက္​ကိုျပန္​သြားၿပီး တန္​းစီလို႔လည္​းမရဘူး။ ​ေ႐ွ႕ကို​ေက​်ာ္​ၿပီး တန္​းစီလို႔လည္​းမရဘူး။ ​မတန္​းစီဘဲ​ ​ေ႐ွာင္​ထြက္​သြားလို႔လည္​းမရဘူး။ အဲဒီ​ေတာ့ တန္​းစီ​ေစာင္​့​ေနရတုန္​းမွာ အခိုက္​အတန္​႔တိုင္​းကို တန္​ဖိုး႐ွိ​ေအာင္​​ေနပါ။ ဦးစား​ေပး​ေတြ သတ္​မွတ္​ပါ။ လုပ္​သင္​့တာ​​​ေတြလုပ္​ဖုိ႔ အခ်ိန္​​ေပးပါ။ ကိုယ္​ရ႐ွိပိုင္​ဆိုင္​ထားတဲ့ လက္​​ေဆာင္​​ေတြကို သိ​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ ​ေသး​ေသးမႊားမႊား​ေတြကို ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ ကိုယ္​့​ေၾကာင္​့တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ ျပံဳးသြား​ပါ​ေစ။ အ​​ေျပာင္​းအလဲလုပ္​ပါ။ ​ ​ေမတၱာထားပါ။ ခ်စ္​ခ်စ္​ခင္​ခင္​​ေနပါ။ သင္​့နားကလူ​ေတြကို သင္​ခ်စ္​​ေၾကာင္​း​ေျပာပါ။ ဝမ္​းနည္​းပူ​ေဆြးစရာ​ေတြ မ႐ွိ​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ သင္​့အလွည္​့​ေရာက္​ရင္​ သင္​ အသင္​့ျဖစ္​​ေနပါ​ေစ...။ ​Joe Becigneul Translate by ျဖိဳးေဝ (မဟာဝိဇၨာ) 💥💥💥 #LaWarSo

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30uTpBd

မိနစ္​တိုင္​းမွာ တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ဟာ ဒီကမ႓ာ​ေလာကႀကီးကို​ ေက်ာခိုင္​းၿပီး ထြက္​ခြာသြားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ အားလံုးဟာ အဲဒါကိုမသိဘဲနဲ႔ တန္​းစီၿပီး​ ေစာင္​့ဆိုင္​း​ေနၾကတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ​္တို႔​ေ႐ွ႕မွာ လူဘယ္​ႏွ​စ္​ေ​ယာက္​ တန္​းစီ​​ေစာင္​့​ေနသလဲ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ ဘယ္​​ေတာ့မွ မသိဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔ အ​ေနာက္​ဘက္​ကိုျပန္​သြားၿပီး တန္​းစီလို႔လည္​းမရဘူး။ ​ေ႐ွ႕ကို​ေက​်ာ္​ၿပီး တန္​းစီလို႔လည္​းမရဘူး။ ​မတန္​းစီဘဲ​ ​ေ႐ွာင္​ထြက္​သြားလို႔လည္​းမရဘူး။ အဲဒီ​ေတာ့ တန္​းစီ​ေစာင္​့​ေနရတုန္​းမွာ အခိုက္​အတန္​႔တိုင္​းကို တန္​ဖိုး႐ွိ​ေအာင္​​ေနပါ။ ဦးစား​ေပး​ေတြ သတ္​မွတ္​ပါ။ လုပ္​သင္​့တာ​​​ေတြလုပ္​ဖုိ႔ အခ်ိန္​​ေပးပါ။ ကိုယ္​ရ႐ွိပိုင္​ဆိုင္​ထားတဲ့ လက္​​ေဆာင္​​ေတြကို သိ​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ ​ေသး​ေသးမႊားမႊား​ေတြကို ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္​​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ ကိုယ္​့​ေၾကာင္​့တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ ျပံဳးသြား​ပါ​ေစ။ အ​​ေျပာင္​းအလဲလုပ္​ပါ။ ​ ​ေမတၱာထားပါ။ ခ်စ္​ခ်စ္​ခင္​ခင္​​ေနပါ။ သင္​့နားကလူ​ေတြကို သင္​ခ်စ္​​ေၾကာင္​း​ေျပာပါ။ ဝမ္​းနည္​းပူ​ေဆြးစရာ​ေတြ မ႐ွိ​ေအာင္​လုပ္​ပါ။ သင္​့အလွည္​့​ေရာက္​ရင္​ သင္​ အသင္​့ျဖစ္​​ေနပါ​ေစ...။ ​Joe Becigneul Translate by ျဖိဳးေဝ (မဟာဝိဇၨာ) 💥💥💥 #LaWarSo

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30uTpBd

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2jHj5ei

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2jHj5ei

ဘယ္အရာမွ မေသခ်ာဘူး 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 " မနက္ဖန္ေတာ့ ငါ မေသေသးပါဘူး၊ ေနာက္လေတာ့ မ ေသေသးပါဘူး၊ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ မေသေသးပါဘူး"။ မေသဘူးထင္လုိ႔မုိ႔ ေနာက္ႏွစ္အတြက္, ဟုိ ေနာက္ႏွစ္အတြက္ စီမံကိန္းေတြ အမ်ားႀကီးစြဲထားတာ။ ဒါလည္း ဦးပဥၥင္းတုိ႔လည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ မနက္ျဖန္ ေနရမယ္,ေသရမယ္ မသိဘူး ဆုိတာက ေတြးလုိက္တဲ့အခါသာ "ေၾသာ္ မဟုတ္ပါလား"လုိ႔ စဥ္းစားတာ။ မေတြးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အနာဂါတ္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားတာ၊ အဲဒီအနာဂါတ္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားျခင္းသည္ ပစၥဳပၸန္မွာ ေလာေလာဆယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ လုပ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ သူက အမ်ားႀကီး အားေပ်ာ့သြားေစတယ္။ဟုတ္လား။ အခု ဒီေန႔ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ ဒီေန႔ လုပ္လုိက္ပါ။ ေနာက္အနာဂါတ္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။ မနက္ျဖန္ေတာင္ မေသခ်ာဘူး။ မေသခ်ာဘူးဆုိတာကလည္း အမွန္ေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဘာလုိ႔ဆုိေတာ့ ဒီေန႔လုိ ေသသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မေန႔တုန္းကလုိမ်ဳိးက "ငါ မနက္ျဖန္ ေသမယ္"လုိ႔ မသိဘဲနဲ႔ ေသၾကရတာ မ်ားပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ မေမွ်ာ္လင့္တာေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနၾကတာ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက အခုလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ အခုပဲ လုပ္လုိက္ပါ။ မနက္ျဖန္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့တဲ့- န ဟိ ေနာ သဂၤရံ ေတန၊မဟာေသေနန မစၥဳနာ၊ မ်ားစြာေသာစစ္သည္ရွိတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ အခ်ိန္းအခ်က္ ေသခ်ာေပါက္ ဘယ္သူမွ လုပ္ထားတာ မရွိဘူးတဲ့။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ သတိႏွင့္ေပ်ာ္၊ စိတ္ကုိေစာင့္၊ လြတ္ေအာင္႐ုန္း တရားေတာ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္သည္။ Mp3ျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူလုိပါက ေပးထားေသာ Linkကုိ ႏွိပ္ပါ⏩⏩⏩ https://ift.tt/2G73Ove credit : သစၥာေရႊစည္စာၾကည့္တိုက္ Page 3 Luxury Salon Coimbatore

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XJM1jL

ဘယ္အရာမွ မေသခ်ာဘူး 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 " မနက္ဖန္ေတာ့ ငါ မေသေသးပါဘူး၊ ေနာက္လေတာ့ မ ေသေသးပါဘူး၊ ေနာက္ႏွစ္ေတာ့ မေသေသးပါဘူး"။ မေသဘူးထင္လုိ႔မုိ႔ ေနာက္ႏွစ္အတြက္, ဟုိ ေနာက္ႏွစ္အတြက္ စီမံကိန္းေတြ အမ်ားႀကီးစြဲထားတာ။ ဒါလည္း ဦးပဥၥင္းတုိ႔လည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ မနက္ျဖန္ ေနရမယ္,ေသရမယ္ မသိဘူး ဆုိတာက ေတြးလုိက္တဲ့အခါသာ "ေၾသာ္ မဟုတ္ပါလား"လုိ႔ စဥ္းစားတာ။ မေတြးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အနာဂါတ္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားတာ၊ အဲဒီအနာဂါတ္ကုိ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ထားျခင္းသည္ ပစၥဳပၸန္မွာ ေလာေလာဆယ္လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ လုပ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ သူက အမ်ားႀကီး အားေပ်ာ့သြားေစတယ္။ဟုတ္လား။ အခု ဒီေန႔ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ ဒီေန႔ လုပ္လုိက္ပါ။ ေနာက္အနာဂါတ္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။ မနက္ျဖန္ေတာင္ မေသခ်ာဘူး။ မေသခ်ာဘူးဆုိတာကလည္း အမွန္ေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဘာလုိ႔ဆုိေတာ့ ဒီေန႔လုိ ေသသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မေန႔တုန္းကလုိမ်ဳိးက "ငါ မနက္ျဖန္ ေသမယ္"လုိ႔ မသိဘဲနဲ႔ ေသၾကရတာ မ်ားပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး။ မေမွ်ာ္လင့္တာေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနၾကတာ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက အခုလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကုိ အခုပဲ လုပ္လုိက္ပါ။ မနက္ျဖန္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့တဲ့- န ဟိ ေနာ သဂၤရံ ေတန၊မဟာေသေနန မစၥဳနာ၊ မ်ားစြာေသာစစ္သည္ရွိတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ အခ်ိန္းအခ်က္ ေသခ်ာေပါက္ ဘယ္သူမွ လုပ္ထားတာ မရွိဘူးတဲ့။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ သတိႏွင့္ေပ်ာ္၊ စိတ္ကုိေစာင့္၊ လြတ္ေအာင္႐ုန္း တရားေတာ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္သည္။ Mp3ျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူလုိပါက ေပးထားေသာ Linkကုိ ႏွိပ္ပါ⏩⏩⏩ https://ift.tt/2G73Ove credit : သစၥာေရႊစည္စာၾကည့္တိုက္ Page 3 Luxury Salon Coimbatore

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XJM1jL

မဂၤလာညခ်မ္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LhbeQL

မဂၤလာညခ်မ္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LhbeQL

ကုသိုလ္ရိွမွကယ္လို႔ရ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷(သို႔မဟုတ္) ​ေရထဲ မိုးရြာတာ 🌷🌷🌷 (​ေကာင္​းလိုက္​တဲ့တရား/မိမိဖုန္​းထဲ ယူထားပါ) ❖ ခုေခတ္လူေတြ ခဏခဏ သာဓုေခၚေနၾကတာ ဘာလို႔မရတာတုန္းလို႔ ေမးေကာင္းေမးလိမ္႕မယ္။ ေရထဲမိုးရြာေနတာေလ။...ဆိုပါစို႔။ ႐ွိေနတဲ႕လူေတြကို ထမင္းတစ္နပ္ ေခၚ ေကြၽးေတာ႔ သူ႔မွာ စားရလည္း သိပ္ၿပီး မထူးျခားဘူး။ မစားရလည္း သိပ္ၿပီးမထူးျခားဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ႔ ျပည့္စံုေနတာကိုး။ မျပည့္စံုတဲ႔လူေတြက်ေတာ႔ အင္မတန္မွ ကြာျခားသြားတယ္။ ❖ ၿပိတၱာဘံုေရာက္ေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြအဖို႔ေတာ႔ အကြၽတ္အလြတ္ပြဲေတြလုပ္ၿပီး အမွ်အတန္းေပးေဝတာ အင္မတန္မွ ေကာင္းတဲ႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုပဲ။ သူတို႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳး႐ွိတယ္။ အဲဒီေတာ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ဒီလိုသာဓုေခၚရံုနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြရတာ မ႐ွိဘူးလားဆို​ေတာ႔ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ထဲမွာ သခၤဇာတ္ဆိုတာ ႐ွိတယ္။ ❖ ဘုရားအေလာင္း သခၤပုဏၰားႀကီးက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈလုပ္တယ္။ တစ္ေန႔ ပင္လယ္ခရီးထြက္တဲ႔အခါ သဘၤာပ်က္လို႔ သူ႔ေနာက္ကပါလာတဲ႔ တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပ်ဥ္ခ်ပ္တစ္ခုေပၚမွာ ေမ်ာပါၿပီး ခုႏွစ္ရက္လံုးလံုး ပင္လယ္ထဲမွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္။ သူလုပ္ခဲ႔တဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ပင္လယ္ေစာင့္နတ္သမီးကလာၿပီး သူ႔ကို ကယ္တယ္။ ကယ္တဲ႔အခါ သခၤပုဏၰားတစ္ေယာက္ထဲပဲ ကယ္တယ္။ သူ႔တပည့္ကို မကယ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔မကယ္လဲဆိုေတာ႔ သူ႔မွာ ဘာကုသိုလ္မွ မ႐ွိဘူးတဲ႕။ ကုသိုလ္႐ွိမွ ကယ္လို႔ရတာ။ ❖ လူဆိုတာ သနားခ်င္ေပမယ့္ သနားလို႔မရဘူးဆိုတာ ႐ွိတယ္။ ကံမပါရင္ သနားလို႔ မရဘူး။ ဆိုပါစို႔_ ျမတ္စြာဘုရားက အင္မတန္ႀကီးမားတဲ႔ တန္ခိုး႐ွင္ျဖစ္ေပမယ့္ လူတိုင္းကို "ဧဟိဘိကၡဴ " ေခၚၿပီး တန္ခိုးနဲ႔ၿပီးတဲ႔ သကၤန္းသပိတ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ကုသိုလ္ကံ႐ွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ ကံလမ္းဖြင့္ေပးတဲ႔ သေဘာပဲ။ အတိတ္ဘဝတုန္းက သကၤန္း သပိတ္လႉၿပီး ဆုေတာင္းခဲ႔တဲ႔ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္လုပ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ❖ အဲဒီေတာ႔ တပည့္က ကုသိုလ္ကံမ႐ွိသည့္အတြက္ နတ္သမီးက လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားေတာ႔ ဘုရားအေလာင္းသခၤပုဏၰားက သူ႔ကို ကုသိုလ္႐ွိေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးတုန္းဆိုရင္ "လမ္းမွာတုန္းက ဖိနပ္တို႔ ထီးတို႔ လႉခဲ႔တဲ႕ ငါ႕ရဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမႉ႐ွိတယ္။ အဲဒီကုသိုလ္ကို မင္းအတြက္ အမွ်ေဝပါတယ္ "လို႔ ေျပာၿပီး အမွ်ေဝေပးတယ္။ ဟိုလူက သာဓုေခၚတယ္။ သာဓုေခၚလိုက္တဲ႕အခါမွ သူ႔ကို ကယ္လို႔ရသြားတယ္။ သာဓုေခၚတဲ႔ကုသိုလ္က လူသားစစ္အေပၚမွာလည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ႐ွိတယ္ေနာ္။ ဒါကို သတိထားရမယ္။ CR# Buddha Payate

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NOQ9PK

ကုသိုလ္ရိွမွကယ္လို႔ရ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷(သို႔မဟုတ္) ​ေရထဲ မိုးရြာတာ 🌷🌷🌷 (​ေကာင္​းလိုက္​တဲ့တရား/မိမိဖုန္​းထဲ ယူထားပါ) ❖ ခုေခတ္လူေတြ ခဏခဏ သာဓုေခၚေနၾကတာ ဘာလို႔မရတာတုန္းလို႔ ေမးေကာင္းေမးလိမ္႕မယ္။ ေရထဲမိုးရြာေနတာေလ။...ဆိုပါစို႔။ ႐ွိေနတဲ႕လူေတြကို ထမင္းတစ္နပ္ ေခၚ ေကြၽးေတာ႔ သူ႔မွာ စားရလည္း သိပ္ၿပီး မထူးျခားဘူး။ မစားရလည္း သိပ္ၿပီးမထူးျခားဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုေတာ႔ ျပည့္စံုေနတာကိုး။ မျပည့္စံုတဲ႔လူေတြက်ေတာ႔ အင္မတန္မွ ကြာျခားသြားတယ္။ ❖ ၿပိတၱာဘံုေရာက္ေနတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြအဖို႔ေတာ႔ အကြၽတ္အလြတ္ပြဲေတြလုပ္ၿပီး အမွ်အတန္းေပးေဝတာ အင္မတန္မွ ေကာင္းတဲ႔ လုပ္ငန္းတစ္ခုပဲ။ သူတို႔အတြက္ ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳး႐ွိတယ္။ အဲဒီေတာ႔ လူသားတစ္ေယာက္ ဒီလိုသာဓုေခၚရံုနဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြရတာ မ႐ွိဘူးလားဆို​ေတာ႔ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ထဲမွာ သခၤဇာတ္ဆိုတာ ႐ွိတယ္။ ❖ ဘုရားအေလာင္း သခၤပုဏၰားႀကီးက ကုသိုလ္ေကာင္းမႈလုပ္တယ္။ တစ္ေန႔ ပင္လယ္ခရီးထြက္တဲ႔အခါ သဘၤာပ်က္လို႔ သူ႔ေနာက္ကပါလာတဲ႔ တပည့္တစ္ေယာက္နဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပ်ဥ္ခ်ပ္တစ္ခုေပၚမွာ ေမ်ာပါၿပီး ခုႏွစ္ရက္လံုးလံုး ပင္လယ္ထဲမွာ ဒုကၡေရာက္ေနၾကတယ္။ သူလုပ္ခဲ႔တဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ပင္လယ္ေစာင့္နတ္သမီးကလာၿပီး သူ႔ကို ကယ္တယ္။ ကယ္တဲ႔အခါ သခၤပုဏၰားတစ္ေယာက္ထဲပဲ ကယ္တယ္။ သူ႔တပည့္ကို မကယ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔မကယ္လဲဆိုေတာ႔ သူ႔မွာ ဘာကုသိုလ္မွ မ႐ွိဘူးတဲ႕။ ကုသိုလ္႐ွိမွ ကယ္လို႔ရတာ။ ❖ လူဆိုတာ သနားခ်င္ေပမယ့္ သနားလို႔မရဘူးဆိုတာ ႐ွိတယ္။ ကံမပါရင္ သနားလို႔ မရဘူး။ ဆိုပါစို႔_ ျမတ္စြာဘုရားက အင္မတန္ႀကီးမားတဲ႔ တန္ခိုး႐ွင္ျဖစ္ေပမယ့္ လူတိုင္းကို "ဧဟိဘိကၡဴ " ေခၚၿပီး တန္ခိုးနဲ႔ၿပီးတဲ႔ သကၤန္းသပိတ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ကုသိုလ္ကံ႐ွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ ကံလမ္းဖြင့္ေပးတဲ႔ သေဘာပဲ။ အတိတ္ဘဝတုန္းက သကၤန္း သပိတ္လႉၿပီး ဆုေတာင္းခဲ႔တဲ႔ပုဂၢိဳလ္မဟုတ္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္လုပ္ေပးလို႔ မရဘူး။ ❖ အဲဒီေတာ႔ တပည့္က ကုသိုလ္ကံမ႐ွိသည့္အတြက္ နတ္သမီးက လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားေတာ႔ ဘုရားအေလာင္းသခၤပုဏၰားက သူ႔ကို ကုသိုလ္႐ွိေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေပးတုန္းဆိုရင္ "လမ္းမွာတုန္းက ဖိနပ္တို႔ ထီးတို႔ လႉခဲ႔တဲ႕ ငါ႕ရဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမႉ႐ွိတယ္။ အဲဒီကုသိုလ္ကို မင္းအတြက္ အမွ်ေဝပါတယ္ "လို႔ ေျပာၿပီး အမွ်ေဝေပးတယ္။ ဟိုလူက သာဓုေခၚတယ္။ သာဓုေခၚလိုက္တဲ႕အခါမွ သူ႔ကို ကယ္လို႔ရသြားတယ္။ သာဓုေခၚတဲ႔ကုသိုလ္က လူသားစစ္အေပၚမွာလည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ႐ွိတယ္ေနာ္။ ဒါကို သတိထားရမယ္။ CR# Buddha Payate

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NOQ9PK

နိဗၺာန္ခရီး အနီးအေဝး 🌷🌷🌷🌷🌷 >> ေရဝတမည္ေသာ နတ္သားသည္ ဘုရားထံ၌ တရားနာရဖူး၏။ နိဗၺာန္သည္ သႏၲိသုခစင္စစ္ ေအးခ်မ္းသာယာလွ သည္ဟူေသာ စကားကို မၾကာခဏ ဆိုသလိုပင္ ၾကားရသူျဖစ္၏။ >> တစ္ေန႔သ၌ ထိုနတ္သားသည္ နိဗၺာန္ကို ေတြးၾကည့္ေလ၏။ နိဗၺာန္သည္ ေအးခ်မ္းသာယာလွသည္ဟု ဗုဒၶက ေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုနိဗၺာန္သည္ အဘယ္သို႔ သာယာေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေအးခ်မ္းေလသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္၌ ဘာေတြရွိေလသနည္း။ ဘာေတြ ေပါေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္သို႔ အဘယ္လမ္းက သြားေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေဝးေလသနည္းဟု ေတြးၾကည့္သည္။ အေျဖကား ေရးေရးမွ်ပင္ မထင္ေပ။ >> ထို႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခရီး အနီးအေဝးနွင့္ အဘယ္ လမ္းကသြားရသည္ကို သိလိုလွေသာ ေရဝတနတ္သားသည္တစ္ေန႕ေသာအခါတြင္ ဘုရားအထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ဤသို႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ေမး။ ျမတ္စြာဘုရား နိဗၺာန္သည္ အဘယ္မွ် ခရီးေဝးပါသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္၌ မည္သည့္အရာေတြ ရွိပါသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္ကို သြားလိုေသာ္ အဘယ္လမ္းက သြားရပါသနည္း။ ေျဖ။ ခ်စ္သား ေရဝတ မွတ္သားနာယူေလာ့။ သင့္အေမးကို ငါ ေျဖၾကားအ့ံ။ >> ခ်စ္သား ေရဝတ အၾကင္ နိဗၺာန္ဟူေသာ အရပ္သည္ ရွိ၏။ ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌ မျဖစ္ အိုလည္း မအို ေသလည္း မေသေရြ႔႕လည္း မေရြ႕ တစ္ဖန္လည္း ပဋိသေႏၶ မေန ေလာကလမ္းဆုံး အရပ္တည္း။ထိုအရပ္သို႔ ေျခလ်င္ ကုန္းေၾကာင္း လွည္း ရထားတို႔ျဖင့္ သြားျခင္းျဖင့္ သ္ိအပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ျမင္အပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေရာက္အပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ငါ မဆို ငါ မေျပာ ငါ မေဟာ။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ ေလာကလမ္းဆုံး ခရီးဆုံး ျဖစ္ေသာ ထိုနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ေလဘဲလည္း ဆင္းရဲျခင္းကင္းၿပီး ဆင္းရဲျခင္းကင္းေအာင္ ျပဳတတ္သည္ ဟူ၍ ငါ မဆို ငါ မေျပာ ငါ မေဟာ။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ စင္စစ္ေသာ္ကား အရပ္အေမာင္းအားျဖင့္ တစ္စပ္မွ်ေလာက္သာ ရွိေသာ အမွတ္သညာ စိတ္နွင့္တကြေသာ ဤကိုယ္ေကာင္၌ သာလွ်င္ သခၤါရ ဒုကၡတည္းဟူေသာ ျပဳပင္ဖန္တီးမႈ ဆင္းရဲေလာကကိုလည္းေကာင္း ယင္း သခၤါရေလာက၏ ျဖစ္ေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း ယင္း သခၤါရေလာက၏ ခ်ဳပ္ဆုံးရာ နိဗၺာန္ကို လည္းေကာင္း ယင္း နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို လည္းေကာင္း ငါ ပညတ္ေတာ္မူ၏။ သိေစေတာ္မူ၏။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ ေလာက၏ အဆုံးျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေျခလ်င္သြားျခင္းျဖင့္ သို႔မဟုတ္ ဆင္ ျမင္း ရထား ေလွ စေသာ ယာဥ္ကိုစီး၍ သြားျခင္းျဖင့္ တစ္ရံတစ္ဆစ္ ေယာင္၍မွ် မေရာက္အပ္ မေရာက္ေကာင္း။ >> အို ေရဝတနတ္သား ေလာက၏ အဆုံးျဖစ္ ေသာထ္ုိနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ဘဲလ်က္လည္း ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္သည္ မရွိ။ >> အို ေရဝတနတ္သား စင္စစ္ေသာ္ နိဗၺာန္ဟူသည္ကား လူတို႔မွီတင္းေနထိုင္ရာ ၿမိဳ႕ျပ ျပည္ရြာ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ တည္ရာေဒသ မရွိေလ။ မရွိေသာေၾကာင့္ ရထား ဆင္ ျမင္း စေသာ ယာဥ္ျဖင့္လည္းေကာင္း လွည္းယာဥ္ ေလွယာဥ္ ေျခလ်င္သြားျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း သြား၍ ေရာက္အပ္သည္ ေရာက္ေကာင္းသည္ မဟုတ္စင္ၾကယ္ေသာ ဝိသုဒၶိ ပဋိပတ္ ျမတ္ေသာအက်င့္ျဖင့္သာ ေရာက္အပ္၏။ ေရာက္ေကာင္းသည္။ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖင့္သာ ၾကည့္၍ ျမင္ႏိုင္သည္။ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ ထိုနိဗၺာန္ကား ဧကန္ရွိသည္သာတည္း။ ဤနိဗၺာန္ကို မေရာက္ေသးသမွ် ကာလပတ္လုံး ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကင္းသည္မရွိ။ # ဒဂံုဦးစန္းေငြ၏ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကားခဲ႔ရေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ အေျဖမ်ားမွ #

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2xMa0nW

နိဗၺာန္ခရီး အနီးအေဝး 🌷🌷🌷🌷🌷 >> ေရဝတမည္ေသာ နတ္သားသည္ ဘုရားထံ၌ တရားနာရဖူး၏။ နိဗၺာန္သည္ သႏၲိသုခစင္စစ္ ေအးခ်မ္းသာယာလွ သည္ဟူေသာ စကားကို မၾကာခဏ ဆိုသလိုပင္ ၾကားရသူျဖစ္၏။ >> တစ္ေန႔သ၌ ထိုနတ္သားသည္ နိဗၺာန္ကို ေတြးၾကည့္ေလ၏။ နိဗၺာန္သည္ ေအးခ်မ္းသာယာလွသည္ဟု ဗုဒၶက ေဟာေတာ္မူ၏။ ထိုနိဗၺာန္သည္ အဘယ္သို႔ သာယာေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေအးခ်မ္းေလသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္၌ ဘာေတြရွိေလသနည္း။ ဘာေတြ ေပါေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေပ်ာ္စရာေကာင္းေလသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္သို႔ အဘယ္လမ္းက သြားေလသနည္း။ အဘယ္မွ် ေဝးေလသနည္းဟု ေတြးၾကည့္သည္။ အေျဖကား ေရးေရးမွ်ပင္ မထင္ေပ။ >> ထို႔ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခရီး အနီးအေဝးနွင့္ အဘယ္ လမ္းကသြားရသည္ကို သိလိုလွေသာ ေရဝတနတ္သားသည္တစ္ေန႕ေသာအခါတြင္ ဘုရားအထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ဤသို႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ေမး။ ျမတ္စြာဘုရား နိဗၺာန္သည္ အဘယ္မွ် ခရီးေဝးပါသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္၌ မည္သည့္အရာေတြ ရွိပါသနည္း။ ထိုနိဗၺာန္ကို သြားလိုေသာ္ အဘယ္လမ္းက သြားရပါသနည္း။ ေျဖ။ ခ်စ္သား ေရဝတ မွတ္သားနာယူေလာ့။ သင့္အေမးကို ငါ ေျဖၾကားအ့ံ။ >> ခ်စ္သား ေရဝတ အၾကင္ နိဗၺာန္ဟူေသာ အရပ္သည္ ရွိ၏။ ထိုနိဗၺာန္အရပ္၌ မျဖစ္ အိုလည္း မအို ေသလည္း မေသေရြ႔႕လည္း မေရြ႕ တစ္ဖန္လည္း ပဋိသေႏၶ မေန ေလာကလမ္းဆုံး အရပ္တည္း။ထိုအရပ္သို႔ ေျခလ်င္ ကုန္းေၾကာင္း လွည္း ရထားတို႔ျဖင့္ သြားျခင္းျဖင့္ သ္ိအပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ျမင္အပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ေရာက္အပ္၏ ဟူ၍လည္းေကာင္း ငါ မဆို ငါ မေျပာ ငါ မေဟာ။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ ေလာကလမ္းဆုံး ခရီးဆုံး ျဖစ္ေသာ ထိုနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ေလဘဲလည္း ဆင္းရဲျခင္းကင္းၿပီး ဆင္းရဲျခင္းကင္းေအာင္ ျပဳတတ္သည္ ဟူ၍ ငါ မဆို ငါ မေျပာ ငါ မေဟာ။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ စင္စစ္ေသာ္ကား အရပ္အေမာင္းအားျဖင့္ တစ္စပ္မွ်ေလာက္သာ ရွိေသာ အမွတ္သညာ စိတ္နွင့္တကြေသာ ဤကိုယ္ေကာင္၌ သာလွ်င္ သခၤါရ ဒုကၡတည္းဟူေသာ ျပဳပင္ဖန္တီးမႈ ဆင္းရဲေလာကကိုလည္းေကာင္း ယင္း သခၤါရေလာက၏ ျဖစ္ေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း ယင္း သခၤါရေလာက၏ ခ်ဳပ္ဆုံးရာ နိဗၺာန္ကို လည္းေကာင္း ယင္း နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို လည္းေကာင္း ငါ ပညတ္ေတာ္မူ၏။ သိေစေတာ္မူ၏။ >> အို ခ်စ္သား ေရဝတ ေလာက၏ အဆုံးျဖစ္ေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေျခလ်င္သြားျခင္းျဖင့္ သို႔မဟုတ္ ဆင္ ျမင္း ရထား ေလွ စေသာ ယာဥ္ကိုစီး၍ သြားျခင္းျဖင့္ တစ္ရံတစ္ဆစ္ ေယာင္၍မွ် မေရာက္အပ္ မေရာက္ေကာင္း။ >> အို ေရဝတနတ္သား ေလာက၏ အဆုံးျဖစ္ ေသာထ္ုိနိဗၺာန္သို႔ မေရာက္ဘဲလ်က္လည္း ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္သည္ မရွိ။ >> အို ေရဝတနတ္သား စင္စစ္ေသာ္ နိဗၺာန္ဟူသည္ကား လူတို႔မွီတင္းေနထိုင္ရာ ၿမိဳ႕ျပ ျပည္ရြာ စသည္တို႔ကဲ႔သို႔ တည္ရာေဒသ မရွိေလ။ မရွိေသာေၾကာင့္ ရထား ဆင္ ျမင္း စေသာ ယာဥ္ျဖင့္လည္းေကာင္း လွည္းယာဥ္ ေလွယာဥ္ ေျခလ်င္သြားျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း သြား၍ ေရာက္အပ္သည္ ေရာက္ေကာင္းသည္ မဟုတ္စင္ၾကယ္ေသာ ဝိသုဒၶိ ပဋိပတ္ ျမတ္ေသာအက်င့္ျဖင့္သာ ေရာက္အပ္၏။ ေရာက္ေကာင္းသည္။ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖင့္သာ ၾကည့္၍ ျမင္ႏိုင္သည္။ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းရာျဖစ္ေသာ ထိုနိဗၺာန္ကား ဧကန္ရွိသည္သာတည္း။ ဤနိဗၺာန္ကို မေရာက္ေသးသမွ် ကာလပတ္လုံး ဆင္းရဲဒုကၡမွ ကင္းသည္မရွိ။ # ဒဂံုဦးစန္းေငြ၏ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကားခဲ႔ရေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ အေျဖမ်ားမွ #

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2xMa0nW

(အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တစ္ဦး၏အေမး) 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🙏🙏🙏 ဦးၫႊတ္လွ်က္ပါဘုရား ကၽြန္ေတာ္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာ မွာ -ကိုးကြယ္ မႈပံုစံ၊ -ပညတ္ခ်က္ , စတာေတြကို "ကုရ္အာန္"မွာ ကသတ္ မွတ္ေပးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာရဲ႕"အဆံုးအမ"မွာလည္း -သူမ်ားယံုၾကည္ရာကိုေစာ္ကားခြင့္ မေပးထားပါဘူး -ေစာ္ကားမယ့္အစီ အစဥ္လည္းမရွိပါဘူး။ အခု ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္ တာေလးေတြ ကို"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အကို/အမ မ်ားက"ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ"ေျဖေပးပါ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား။ အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား။ (2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား။ (3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔ ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္- "ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ။ (4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္။ "ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ။ (5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့ "ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား။ (6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ။ (7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက - "ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ - "သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ။ (8)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား။ "အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္ "ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ"မွာ- "ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ။ (9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က "ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက "ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။ "ထိုင္း"မွာဆိုလည္း- "ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ- "အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္" က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ။ (10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ။ ဥပပမာ.. "ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ။ ေျဖေပးတဲ့ အကို/အမမ်ား အားလံုးကိုေလးစားပါတယ္။ ဒီထဲကအသံုးအႏႈန္း တစ္ခုခုက ရိုင္းသြားရင္လဲ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား။ အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား။ (2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား။ (3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔ ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္- "ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ။ (4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္။ "ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁ ) ( ၂ ) ( ၃ ) ( ၄ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္အခါတုန္းက "ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညဳိတဲ့သူ"ေတြ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ပူေဇာ္ဘုိ႔ လွဴဒါန္းဖို႔ အခါအားေလွ်ာ္စြာ "ျမတ္စြာဘုရား"ထံလာၾကပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရား" ေက်ာင္းေတာ္ မွာ ရွိေနစဥ္အခ်ိန္မွာေတာ့ "ျမတ္စြာဘုရား"ကို လွဴၾကတာေပါ့။ " ျမတ္စြာဘုုရား" မရွိတဲ့အခါ "ပါလာတဲ့ပစၥည္း"ဘယ္ကုိ လွဴဒါန္းခဲ့ရ မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ "ျမတ္စြာ ဘုရား"ကို လွဴဒါန္းဖို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ လာၾကတာကုိး။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းဒကာ -"အနာထပိဏ္သူေ႒း"က - "ဘုရား ထံ လွဴဒါန္းဘုိ႔ လာတဲ့သူေတြ "ဘုရားရွင္" မရွိလည္း လွဴဒါန္းလုိ႔ အဆင္ေျပေအာင္ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ေန ရာ"-စီစဥ္ဖို႔ "အရွင္အာနႏၵာ"ကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ "အရွင္အာနႏၵာ"ကလည္း ဒီ ကိစၥ ကုိ "ျမတ္စြာဘုရား" နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ေလွ်ာက္ ထားပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရား"က - "လွဴဒါန္းပူေဇာ္သင့္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိး"ကုိ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ၁။ "ဓာတ္ေတာ္,ေမြေတာ္"အပါအ၀င္ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္။ ၂။ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ အသုံး အေဆာင္မ်ား။ ၃။" ျမတ္စြာဘုရား"ကို အာ႐ုံယူဘုိ႔ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ရည္ညႊန္းထားေသာ -ရုပ္တု၊ -ေစတီ ကိုလွဴဒါန္း ပူေဇာ္သင့္ေၾကာင္း" မိန္႕ခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္ဖန္ "အရွင္အာနႏၵာ"က- "ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္း "ေစတီ,ပုထုိး"တည္ထား ကုိးကြယ္ရရင္ အဆင္ေျပႏုိင္မလား"လုိ႔ - ဆက္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ- "ဘုရားရွင္"က- "ေစတီကုိ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးမွ ငါဘုရားရဲ႕ အ႐ုိးေတာ္ , ဓာတ္ေတာ္-ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ပူေဇာ္ သင့္ေၾကာင္း"-။ သူ႕ကိုယ္စား "ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္"ဖို႔အတြက္ "ေစတီ ၄ မ်ိဳး"-ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ( ၁ ) "ဓာတုေစတီ" "ဗုဒၶ"ရဲ့ "ရုပ္ကလပ္ေတာ္"ကို မီးသၿဂိဳဟ္တဲ့အခါ က်န္ရစ္တဲ့" ဓါတ္ေတာ္မ်ား"ကို "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားကိုးကြယ္ႏိုင္တယ္။ ( ၂ ) "ဓမၼေစတီ" "ဗုဒၶျမတ္စြာ"( ၄၅)ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ -"ပိဋကတ္သံုးပံု၊ -မဂ္ ေလးတန္၊ -ဖိုလ္ ေလးတန္နဲ႔ -နိဗၺာန္တရား"တို႔ကို "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ႏုိင္တယ္။ ( ၃ ) "ဥဒၵိႆ ေစတီ" သက္ေတာ္ထင္ရွား "ျမတ္စြာဘုရား"ကို ရည္မွန္းၿပီး ေရးသားတဲ့ -"ပံုေတာ္၊ပန္းခ်ီကားခ်ပ္"ေတြ၊ -"သစ္သား,ဆင္စြယ္"စသည္တို႔ကို ထုလုပ္ထားတဲ့ "ဆင္းတု"ေတြ၊ -"အုတ္၊ သဲ၊ အဂၤေတ" စသည္တို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ "ေစတီ,ပုထိုး"ေတြ၊ ဒီအရာေတြအားလံုးကို "ဘုရားရွင္ကိုယ္စား"- ရွိခိုးပူေဇာ္ႏုိင္တယ္။ ( ၃ ) "ပရိေဘာဂေစတီ" "မဟာေဗာဓိပင္"အပါအ၀င္ "ဘုရားရွင္"အသံုးျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့ -"သပိတ္၊" -"သကၤန္း"၊ -"ေတာင္ေ၀ွး"-စသည္ိတို႔ ကို လည္း "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ႏိုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"က "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕" -"ပံုေတာ္ပန္းခ်ီကား"ေတြ၊ -"ဆင္းတု"ေတြကို ရွိခိုးပူေဇာ္တာဟာ "ဥဒၵိႆ ေစတီ"အျဖစ္ ရည္မွန္းၿပီး "ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း"ျဖစ္တယ္။ -"ပန္းခ်ီကား အေနနဲ႔ -"ရုပ္ထု၊ဆင္းတုေတာ္မ်ား"အေနနဲ႔ ရွိခိုးပူေဇာ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။။ "ဘုရားရွင္"က - -"ဒီလုိ ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြကို ပူေဇာ္တာဟာ "႐ုပ္"ကုိ အေျခခံၿပီး ပူေဇာ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း၊ -"ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြ ကို ပူေဇာ္တာဟာ "စိတ္ရဲ႕အလုပ္"ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါတယ္။ "ေစတီ,ပုထုိး"ကုိ ၾကည့္၊ "ဘုရားအစစ္"(သက္ရွိထင္ရွားျမတ္ဘုရား) ရဲ႕"ဆံုးမၾသ၀ါဒ"ေတြကို "စိတ္နဲ႔အာ႐ုံျပဳ"ၿပီး "ပူေဇာ္ရမွာ"- လုိ႔ နားလည္ထားရမွာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္- "ပုံ"ေနာက္က "ဂုဏ္"ကုိ "စိတ္အာ႐ုံ"ေရာက္ေအာင္ျပဳ၊ ပူေဇာ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ "ေစတီ,ပုထုိး"မတည္ေသး ပဲနဲ႔ သူ"တရားအားထုတ္" ခဲ့တဲ့ "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ စုိက္ပ်ဳိးၿပီး -သူမရွိတဲ့အခါ -သူခရီးထြက္ေန သခုိက္ သူ႔ကုိယ္စား "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ ပူေဇာ္ဖို႔ "ျမတ္စြာဘုရား"က "အရွင္အာနႏၵာ"ကုိ အႀကံျပဳပါတယ္။ ဒီေနာက္ "အရွင္အာနႏၵာ" ဟာ - "အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္"အကူအညီနဲ႔ "ဗုဒၶဂယာ" က "ေဗာဓိေညာင္ မ်ဳိးေစ့"ကုိယူၿပီး "ေဇတ၀န္ေက်ာင္း"နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ စုိက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ"ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ "အာနႏၵေဗာဓိပင္"-လုိ႔ အမည္တြင္ေစခဲ့ပါတယ္။ "ပထမဆံုး ေစတီေတာ္"ကေတာ့- "ဘုရားရွင္"ကို "ပထမဆံုး ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခြင့္ရသူ " "ဥကၠလာပတိုင္းသား"ကုန္သည္ညီေနာင္- "တဖုႆ " ႏွင့္ "ပလႅိကာ"က- "ဘုရားရွင္"ထံမွပင့္ေဆာင္လာေသာ "ဆံေတာ္မ်ား"ကို "ဥကၠလာကမင္းၾကီး"ထံ ဆက္သရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ - လက္ရွိအားလံုး ဖူးေျမာ္ေနရပါေသာ "ႏွစ္ေပါင္း (၂၆၀၀) နီးပါးသက္တမ္းရွိ - "ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး"ပါပဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့ "ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား။ (6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ။ (7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက - "ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ - "သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၅ ) ( ၆ ) ( ၇ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ရတနာသံုးပါး"ကိုသိျမင္ဖို႔ "ျမတ္ဗုဒၶ"က- "လမ္းျပ"ခဲ့တာပါ။ "ခ်မွတ္"ခဲ့တာ မရွိပါ။ "ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ,ဆရာသမား"ကိုလဲ "တစ္ဂိုဏ္း"ထဲထား ရိုေသသင့္တယ္"-လို႔သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ပါတယ္။ -"သံဃာ" ရယ္ , "မိခင္"ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ "ေစာ္ကား"မိရင္ "တူညီတဲ့ -ငရဲ"ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ("တစ္ဂိုဏ္း" လို႔ ေရးထားၿပီးပါၿပီ။ "ဘယ္ဟာပိုၾကီးလဲ" ဆိုတာ ကေတာ့ ေမးခြန္း မေမးတတ္ရာက်ပါတယ္။) "ျမတ္စြာဘုရား"က "လူတစ္ေယာက္"ဟာ- -ေအာက္တန္းစားလား? -အထက္တန္းစားလား? -ျမင့္ျမတ္သူလား? -ေအာက္တန္းက်သူလား?ဆိုတာ -သူရဲ႕အလုပ္နဲ႔ -သူ႔ရဲ႕ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔ပဲ တိုင္းတာရမယ္။ တျခားနည္းနဲ႔ မတိုင္းတာရဘူး"လို႔ ဒီလိုေဟာတာ ကို ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ "ေလာကႀကီး"က -တစ္ျခားနည္း ေတြနဲ႔ပဲ တိုင္းတာေနတယ္။ " ျမတ္စြာဘုရား"-ကမဟုတ္ဘူး၊ "တေပန၊ ျဗဟၼစရိေယန သံမေယန ဓေမၼနစ" အဲဒါမွ "ဘ၀ မွာျမင့္ျမတ္ျခင္း အေၾကာင္းတရား"။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ လူေတြက -ဘယ္ေလာက္ပဲ နိမ့္က်တယ္လို႔ထင္ထင္ -ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ေနေန "တပ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊ "ျဗဟၼစရိယ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊ "သံမယ"လို႔ဆိုတဲ့ "ေစာင့္စည္းမူ"၊ "ဓမၼ"လို႔ဆိုတဲ့ -"မိမိကုိယ္ကိုဆံုးမႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္" အဲဒီ"အခ်က္ေလးခ်က္"ႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီ ဆိုရင္ေတာ့" ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ ဒီလိုသတ္မွတ္တယ္။ ေလာက လူ ေတြက -ဘယ္ေလာက္ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ထင္ တကယ့္"ပညာရွင္"ေတြက "ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ "တပ"ဆိုတာ -"ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ" "မ်က္စိ"ကျမင္ၿပီးေတာ့ - "ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္သူ၊ "နား"နဲ႔ၾကားၿပီးေတာ့ - "ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ထိန္းႏိုင္သူ၊ -"ႏွာေခါင္း"ကနမ္းရွဴၿပီးေတာ့ -"လွ်ာ"ကအရသာခံၿပီး -"ခႏၶာကိုယ္"ကထိေတြ႔ၿပီး -"စိတ္ကူးၾကံစည္" ၿပီး ျဖစ္လာမယ့္ ေလာဘ ေဒါသေတြ မျဖစ္ရေအာင္ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ "ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ၊ ဒြါရ(၆)ပါး"ကို ထိန္းႏိုင္သူ။ ေလာကမွာ , "ေအာက္တန္းက်တဲ့ အေျခအေန"ကေန"ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘ၀"ကို ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္တဲ့ "ပုဂၢိဳလ္"ဟာ - "ဘာေတြနဲ႔ကူးေျပာင္းသြားသလဲ?" ေမးလို႔ရိွရင္ "သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ" ဆိုတဲ့ "သိကၡာတရားသံုးပါး"ပဲ။ " ျမတ္ေသာအက်င့္"လို႔ဆိုတဲ့ - "သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ"ဆိုတဲ့ "သိကၡာအက်င့္သံုးရပ္"ဟာ လူရဲ႕အဆင့္အတန္းကို ျမင့္မား ေစတာအမွန္အကန္ပဲ၊ က်န္တဲ့ "ဥစၥာဂုဏ္ , ဓနဂုဏ္ , မ်ိဳးရိုးဂုဏ္"ဆိုတာေတြက ေလာကလူေတြေလာက္သာတန္ဖိုးထားတာ "အရိယာသူေတာ္စင္"ေတြအေနနဲ႔ တန္ဖိုးမထားဘူး။ ျပီးေတာ့ - "ဘုရား ရွင္"က "၀ိနယ"လို႕ေခၚတဲ့ "၀ိနည္း"ေတြကိုသာ "ပညတ္"ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတြ ေတာ့ "ေလာကရဲ႕ သစၥာတရား"ေတြကို ညႊန္ျပခဲ့တာပါ။ "ဝိနည္း ပညတ္ခ်က္"ေတြကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ Link မွာ ဖတ္ရႈေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ https://ift.tt/2LOcdY9 ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (8)(က)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ ) [က]အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" တစ္ျခားေသာ ဘာသာေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ "ဘုရားသခင္"ဆိုတာ- -အခုထိ "ေကာင္းကင္ဘံုနန္း"မွာ ရွိေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔"ဘုရားသခင္"က ကိုးကြယ္,ဆည္းကပ္ လာသူတိုင္းကို "ရွိသမွ် အျပစ္"ေတြလည္း ေဆးေၾကာ ဖယ္ရွားေပးမယ္။ "ဆင္းရဲဒုကၡ"ေတြ ကင္းေ၀းေစမယ္။ ခ်မ္းသာသုခ ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္လည္း အစစ တာ၀န္ယူတယ္”-ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္ အျပည့္ရွိေၾကာင္းေတြကို ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာျပတတ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - “မင္းတို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ "ဗုဒၶဘာသာ ဘုရား"ဆိုတာ "လူကျဖစ္လာတဲ့ဘုရား"ျဖစ္လို႔ "လူေတြလိုပဲ ေသ"သြားခဲ့ၿပီ။ အခု မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ဟာ -မရွိတဲ့ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူေတြ ျဖစ္မေနဘူးလား?။ တို႔ "ဘုရားသခင္"က - တို႔အတြက္ လံုး၀ အျပည့္အစံု တာ၀န္ ယူၿပီး အာမခံခ်က္ ေပးသလို မင္းတို႔ "ဘုရားသခင္"ကေကာ မင္းတို႔အတြက္ ဘယ္လို တာ၀န္ယူသလဲ၊ ဘာေတြ အာမခံခ်က္ ေပးသလဲ?။" -ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး ေတြ ေမးလာေလ့ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ "ကိုးကြယ္"ေနၾကတဲ့ "ဘာသာတရား ေတြကို ခ်မွတ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးစီး ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္"ေတြ အားလံုးထဲမွာ- -ဘယ္ ေခတ္က၊ -ဘယ္ အရပ္မွာ၊ -ဘယ္ မိ ဘယ္ ဖ-က ဖြားျမင္တယ္။ -ငယ္နာမည္ က ဘယ္လိုေခၚတယ္။ -ဘယ္အရြယ္မွာ "ဘုရား"ျဖစ္တယ္။ -ဘယ္လို"တရား"ေတြကို ဘယ္ အရပ္ ,ဘယ္ ေဒသ မွာ -ဘယ္ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာခဲ့တယ္” စတဲ့ -ေသခ်ာေရရာတဲ့ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ -သမိုင္း အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံု ရွိတာ"ဆိုလို႔ - "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ “ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား” တစ္ဆူတည္းသာ ရွိတယ္"ဆိုတာ- ဒီေန႔ သိပၸံပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေနတဲ့ "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုးကလည္း အေလးထား သိမွတ္ထားၾကတာ အားလံုးအသိပါ။ "ဗုဒၶဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ "မဇၩိမေဒသ"(အိႏၵိယ၊ နီေပါႏိုင္ငံေတြ) မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ ေထာင္ေက်ာ္က "အေသာကမင္းႀကီး" ေရးထိုးစိုက္ထူခဲ့တဲ့ ဒီ"မွတ္တမ္း ေက်ာက္စာ"ေတြ၊ "ေက်ာက္တိုင္ႀကီး"ေတြကို "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုတို႔ကလည္း အေလးထား အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶဘာသာ"ဆိုတာ- "ကမၻာ"မွာ -အေရရာဆံုး၊ -အခိုင္မာဆံုး၊ -အေထာက္အထားျပႏိုင္တဲ့ "ဘာသာတရား"ျဖစ္တယ္ဆိုတာ "ဘယ္ပညာရွင္ကမွ မျငင္းဆန္"ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္က- “ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ ယခုရွိပါေသးသလား?” ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။ "ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ဟာ (၄၅) ၀ါတိတိ သက္ရွိထင္ရွားေနထိုင္ခဲ့ၿပီး တရားဓမၼေတြကိုလည္း မရပ္မနားလို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။ သက္ေတာ္ (၈၀) အရြယ္၊ ၀ါေတာ္ (၄၅) ၀ါ ျပည့္ၿပီးခ်ိန္မွာ "ပရိနိဗၺာန္စံ"သြားပါတယ္။ "ပရိနိဗၺာန္"စံ၀င္ခါနီးမွာ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္တဲ့ "အရွင္အာနႏၵာမေထရ္"ကို-"ဘုရားရွင္"မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့စကား ရွိပါတယ္။ “ ငါ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီ၊ ခႏၶာရုပ္ျဒပ္ႀကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ -ကိုးကြယ္ရာမဲ့သြားၿပီ၊ -ဘုရားမရွိေတာ့ဘူး"လို႔ မမွတ္ယူပါႏွင့္။ ငါ ဘုရားရွင္(၄၅) ၀ါပတ္လံုး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားပုဒ္စု (ဓမၼကၡႏၶာ) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႔ဟာ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ ကိုယ္စားေတြပါပဲ။ ဒီ တရားပုဒ္စုေတြ ထင္ရွားရွိေနသမွ် -ငါဘုရား ထင္ရွားရွိေနတယ္လို႔ ခံယူၾကပါ ” ဆိုတဲ့ "မွာတမ္းစကား"ပါ။ ဒါေၾကာင့္ “ ျမတ္စြာဘုရား အခု ဘယ္မွာရွိသလဲ?” ဆိုရင္ "ဓမၼကၡႏၶာ တရားေတာ္"ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိတယ္"လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါကို ၾကည့္လိုက္ရင္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"ဟာ "မရွိေတာ့တဲ့ ဘုရား ကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူ"ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ကိုယ္စား တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုး ပူေဇာ္ေနၾကသူ"ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အထူးသိမွတ္သင့္ပါတယ္။ ထပ္ၿပီး သတိ ေပးလိုတာကေတာ့ “ ဗုဒၶဘာသာ-ဆိုတာ -ကိုးကြယ္,ပသေရး "ဘာသာတရား" မဟုတ္ဘူး၊ -လိုက္နာ,က်င့္သံုး,ပူေဇာ္ေရး ဘာသာတရား"သာ ျဖစ္တယ္ ” ဆိုတာကို အေလးအနက္ နားလည္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (8)(ခ)"အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္"ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ"မွာ- "ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ )[ခ] အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး က "အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေတာ" "မိမိကိုယ္ ကိုသာ ကိုးကြယ္ ရာ၏"-လို႕ဆိုခဲ့ တဲ့အတြက္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ က "ဆုေတာင္း"တာမဟုတ္ပါ။ သူတို႕ျပဳခဲ့တဲ့ "ကုသိုလ္"အားလံုးကို တိုင္တည္ျပီး "ဘယ္အက်ိဳး ကိုစြမ္းေဆာင္နိဳင္တဲ့ အားအင္ရခ်င္ပါတယ္"-လို႕ တိုင္တည္ ဆုပန္တာပါ။ "အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ" "မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ" ဒါက "အားေပးစကား အဆင့္" ပဲ။ "ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္လို အားကိုး၊ ဘယ္လို ရပ္တည္ရမွာလဲ?" မပါေသးဘူး၊ မၿပီးေသးဘူးေပါ့။ "လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္" က "တတိယပါဒ"မွာပါ။ "အတၱနာဟိ သုဒေႏၲန" "မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းဆုံးမ/ေလ့က်င့္/ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအားျဖင့္" တဲ့။ ေပါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔ မရဘူး။ "သုဒႏၲ"မပါရင္ "နာထ" မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေခတ္စကားနဲ႔ဆိုရင္- "ဒါကို မင္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္" ("ဗုဒၶ") "ဒါေပမဲ့ ဒီနည္းလမ္းအတိုင္းေတာ့ လိုက္နာမွ" (ဒါလည္း "ဗုဒၶ"ပါပဲ) "ဆုေတာင္းျခင္း"ဆိုတာ "မိမိ လိုအပ္ေသာအက်ိဳး"ကို -စိတ္ျဖင့္မွန္းဆ၍ျဖစ္ေစ -နႈတ္ျဖင့္တမ္းတ၍ျဖစ္ေစ "ေတာင္းဆိုျခင္း"ကို ေခၚတာပါ။ "ပါဠိဘာသာ"လို "ပတၱနာ ယာစနာ" စသျဖင့္ေခၚပါတယ္။ အဘိဓမၼာ တရားကိုယ္ သေဘာအားျဖင့္ "ဆႏၵေစတသိတ္"ပါ။ လူတစ္ေယာက္ ဟာ "တရားငါးမ်ိဳး" ("သဒၶါ,သီလ,သုတ, စာဂ,ပညာ"တရား ငါးမ်ိ ဳး) ရွိေပမယ့္- "ဆုေတာင္းျခင္း-မရိွ ဘူး" ဆိုရင္- "ေကာင္းကင္သို႔ ပစ္လႊတ္ေသာ လွံ" သည္ "အရင္း,အဖ်ား,အလယ္"အားျဖင့္ က်ခ်င္ရာက်နိုင္ လို႔ အက်ိဳးရမႈ မေသခ်ာ။ "ဆု"ကိုသာေတာင္း၍ "တရားငါးမ်ိဳး"မရိွလ်ွင္လည္း အက်ိဳးရရိွမႈ႕မေသျခာ။ "တရားငါးမ်ိဳး"လည္းရိွ၍ "ဆု"လည္းေတာင္းသူ"အား ေသခ်ာေပါက္ "အက်ိဳး"ရနိုင္ပါတယ္။ "ဆုေတာင္း"လိုက္ရင္ "ေတာင္းေသာဆုကိုေပးမယ့္သူ"မွာ အျခားသူမဟုတ္။ "မိမိျပဳ ေသာ ကံ"သာလ်ွင္ ျဖစ္လို႔ -"ဆု"ကိုလည္း "ေတာင္း" -"ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္"ကိုလည္းျပဳရပါတယ္။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က "ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက "ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။ "ထိုင္း"မွာဆိုလည္း- "ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ- "အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္" က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၉ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ဗုဒၶ"ကို တစ္ကမာၻလံုး "BUDDHA "လို႕သံုးပါတယ္။ "ဗုဒၶ" ဆုိတာ-"သိေသာသူ" လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ "ဘယ္လုိသိတာလဲ"- -ကုိယ္တုိင္သိတာ။ "ဘာကုိသိတာလဲ" "အမွန္တရား ကုိသိတာ"။ "အမွန္တရား က ဘာလဲ" -"ေလာကႀကီးထဲမွာ ရွိတဲ့အရာအားလံုးရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ အစစ္အမွန္ ကုိသိတာ"။ "ဘယ္လုိ သေဘာလဲ" (၁) မျမဲျခင္း သေဘာ (၂) ဆင္းရဲျခင္းသေဘာ (၃) မစိုးပုိင္ျခင္းသေဘာ။ အဲဒီ သစၥာေလးပါး တရား ေတြကို "ဘုရား"ကကုိယ္တုိင္သိခဲ့တာ ,"ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္"နဲ႕ သိခဲ့တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶ"လုိ႕ အမည္ရခဲ့တာ။ "ဗုဒၶ"ဆုိတာ "ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား" တစ္ဆူပါပဲ။ "ေလာကႀကီးကုိ ဘယ္သူမွ မပုိင္စုိးဘူး၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေတာင္ မပုိင္စုိးဘူး"လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ "ျမတ္စြာဘုရား"ပါ။ ဘာလုိ႔ "ဗုဒၶ"ကုိ "ဘုရား"လုိ႔ေခၚရတာလဲဆုိရင္ "ဘုရား"ဆိုတဲ့ အေရးသားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရွးအက်ဆုံးအျဖစ္ “ပုရဟာ”လို႔ ေတြ႕ရပါတယ္။ (ပုႏွင့္ ရေကာက္အေပၚ ဟ-အကၡရာ က ေအာက္မွာ ဆင့္ေနတာပါ) ပုဂံေခတ္ထိုး “ေညာင္ရမ္းႀကီးသမီးေက်ာက္စာ”ကို ၾကည့္ပါ။ "ပူဇာရဟ"ဆိုတဲ့ စကားကို ျမန္မာမႈအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း ယူထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ပူဇာရဟ"ဆိုတာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဘုရား”ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားဟာ "ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူ"-ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုသာ အေျခခံပါတယ္။ "ဗုဒၶ"ကုိ "ျမန္မာ"ေတြက "ဘုရား"လုိ႕ ေခၚတာက "ဆရာ" ျဖစ္လုိ႕ပါပဲ။ "ဘုရား"ဆိုတာ "သကၠတ စာေပ"က ဆင္းသက္ခဲ့တဲ့ စကားလံုးပါ "ပုရ္သွ်ာ"လုိ႕ ေရးပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ "ပုဂံေခတ္"အထိ "ပုသွ်ာ" လုိ႕ အသံုး ရွိခဲ့ပါတယ္။ -"အရွင္သခင္"ေတြ ,"ဆရာသမား"ေတြကုိ ေခၚေ၀ၚ တဲ့ "ေ၀ါဟာရ တစ္ခု" ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာေတြ မွာေတြ႕ရႏုိင္ပါတယ္ "ပုဂံေခတ္"ကေန ေနာက္ပုိင္း "ပုသွ်ာ"ကုိ "ပုရွာ" "ပုရွာ" ကေန-"ဖုရွာ" -"ဖုရွာ" ကေန-"ဖုရာ" -"ဖုရာ"ကေန "ဖုရား" -"ဖုရား"ကေန "ဘုရား"။ အားလံုး ကို "ျမန္မာ အဓိပၸါယ္"ဖြင့္ဆုိရင္ "ဆရာ သခင္ ေက်းဇူးရွင္"-လုိ႕ ရပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ကုိယ္တုိင္က -"မိမိကုိယ္ကုိ ဖန္ဆင္းရွင္"ဟု မေဟာခဲ့သလုိ၊ -လူသားတစ္ဦးအား အျပစ္ေပးျခင္း၊ - ဒဏ္ခတ္ျခင္းလည္း မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ -ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ခဲ့သလုိ ကယ္တင္ရွင္လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဆုိလုိတာက "ျမတ္စြာဘုရားရွင္"က သူကုိယ္တုိင္ပင္ -"အနိစၥသေဘာ" (မျမဲတဲ့သေဘာ) ၊ -"ဒုကၡ"(ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ)၊ -"အနတၱ"( ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္သလုိ ကုိယ္လုိခ်င္သလုိ) "အစုိးမရတဲ့သေဘာ"ကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့အတြက္ -ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဖန္ဆင္းတာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့သလုိ -ကယ္တင္တာမ်ဳိးလည္းမလုပ္ခဲ့ပါ။ "လမ္းညႊန္ေပးေတာ္ခဲ့တဲ့ ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ "ဘယ္လုိလမ္းညႊန္ခဲ့သလဲ"လုိ႔ရင္၊ "ဆင္းရဲျခင္း"ရဲ႕ဆန္က်င္ဘက္က "ခ်မ္းသာျခင္း"၊ အုိျခင္း= မအုိျခင္း၊ ေသျခင္း= မေသျခင္း -အဲဒီတရားေတြအေပၚ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျပီးေတာ့ "ေသျခင္းတရား"ရွိသလုိ "မေသျခင္းတရား"(တနည္း) "အေသလြတ္တဲ့တရား"ရွိတယ္။ ဒီ"တရား"ကိုအားထုတ္ရင္ "အေသလြတ္"မယ္။ "အေသလြတ္တယ္"ဆုိတာ - "(နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳတာ"လုိ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္လုိက မွတ္နုိင္ပါတယ္။ ဒါန=ေပးကမ္းျခင္း၊ သီလ= ကုိယ္၊ႏွုတ္၊စိတ္တုိ႔ကုိထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ဘာဝနာ- (ဝိပႆ နာ)=အေၾကာင္း အက်ဳိး ျဖစ္-ပ်က္သေဘာတရားတုိ႔ကုိ ထုိးထုိးထြင္းထြင္းဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္း- ဆုိတဲ့"ေကာင္းေသာ(ကုသုိလ္တရား) က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမည့္တရား"ဆုိျပီး, "မေကာင္းတဲ့ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္(အကုသုိလ္)တရား"ႏွင့္ "ေကာင္းတဲ့ (က်င့္ၾကံရမည့္-ကုသုိလ္)တရားမ်ား"ကုိ "လမ္းညႊန္ေပးေတာ္မူခဲ့တဲ့ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ -ကုိယ္တုိင္မဖန္ဆင္း၊ -သူမ်ားကုိလည္း မဖန္ဆင္းနုိင္ပါ။ -ကုိယ္တုိင္လည္းအျပစ္ေပးျခင္း၊ -သူတစ္ပါးကုိ အျပစ္ေပးျခင္း အာဏာလည္းမရွိခဲ့ပါ။ "ကုိယ္တုိင္က်င့္မွ ကုိယ္တုိင္ခံစားရမယ္"-လုိ႔ပဲ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။ "ထိုင္း"-မွာသံုးတာက "ဖရာ့ေက်ာက္"ပါ။ "ေက်ာက္"ဆိုတာက-"သခင္"၊ "ဦးထိပ္ပန္ဆင္သူ"လုို႔-အမည္ရျပီး - "ဖရာ့"ကေတာ့ "ဘုရား"ပါ အတူတူပါပဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ။ ဥပမာ.. "ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁၀ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" နံပါတ္ ( ၁၀ ) ေျမာက္ ေမးခြန္း အတြက္ ကေတာ့ ဒါဟာ "ဘာသာတိုင္း"မွာ ရွိတတ္တဲ့"သဘာ၀"ပါ။ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အမ်ားစု မက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ႔ရင္ "ဗုဒၶသာသနာ"ဟာ- "ကမာၻ"မွာ- -အႏူးညံ့ -အသိမ္ေမြ႕ဆံုး သာသနာေတာ္-အျဖစ္ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ"လက္မ"ေထာင္ ေနႏိုင္တာပါ။ "ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္"ေၾကာင့္- -စစ္ ခင္းရတာ -ေသြး ေခ်ာင္းစီးရတာ... ဘာသာေရး သမိုင္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ မရွိခဲ႔ဖူးပါ။ "ဗုဒၶဘုရားရွင္"က ေဟာခဲ့၍သာ - "ေလာကကိုေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္တရား ဟာ ဘယ္တရားလဲ?"လို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရွိေနရပါတယ္။"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"ရဲ႕ေက်းဇူး"ပါ။ "လူ႔ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္ တရား၊ ဗုဒၶဘာသာ ေလာကကို ထိန္းသိမ္းေပးေနသည့္ တရား"ကား အျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ိ"ဟီရိ တရား"ႏွင့္ၾသတၱပၸ တရား"ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ "ဟီရိ"ဆိုတာ -"ရွက္တတ္မႈ" "ၾသတၱပၸ"ဆိုတာ -"ေၾကာက္တတ္မႈ"ပါ။ "ငါဟာ -ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔"မိစၧာ ဒိ႒ိ"တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ ရွက္စရာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား?"လို႔- "ရွက္တတ္ျခင္း"ကား-"ဟီရိ"။ "ဘယ္လူႀကီး၏ သားသမီးသည္ ဘိုးသြား မိဘအစဥ္အဆက္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ပါလ်က္အခု မွ ဘာသာပ်က္ၿပီး မိဘကို ေျခကန္သြားၿပီ ဆို လွ်င္ ငါတို႔မိဘေတြဟာ သမီးအတြက္ရွက္စရာ ႀကီးပါကလား"ဟု ရွက္တတ္လာတာ "ဟီရိ"။ ဒီလိုအရွက္မရွိပါက -"ေလာကပါလ"- "ေလာကေစာင့္တရား"ပ်က္ပါတယ္။ "ငါဟာ ဗုဒၶဘာသာ ပ်က္က သံသရာမွာနစ္မႊန္း ေတာ့မယ္။ အပါယ္ေလးပါး က်ေတာ့မယ္။ ယခု လက္ငင္းမွာလည္း ငါ့ကို၀ိုင္းၿပီး ငါ့ကို ေမးေငါ့ ၾကေတာ့မယ္။ ဖြင့္ဟ မေျပာေပမယ့္ လည္း လူတကာကအထင္ေသးေတာ့မယ္"-လို႔- "ပတ္၀န္းက်င္"ကို "ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္"တာ "ၾသတၱပၸ"။ "အရွက္,အေၾကာက္ ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ"တို႔မႈကား "ျခေသၤ့သည္ငတ္ေပမယ့္ ျမက္ကိုမစားဘူး"ဆို သကဲ့သို႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ် "ဗုဒၶဘာသာ"ကို အပ်က္မခံၾက။ ဤကား "ဟီရီ ၾသတၱပၸ ေလာ ကပါလတရား"ကျပေသာ "တရား"ပါ။ တကယ္ေတာ့- "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ ၀င္"တစ္ေယာက္၏"တန္ဖိုး"သည္ အလြန္ႀကီးမားလွပါတယ္။ လူတို႔သည္ အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာ ေတြကုိ လိုက္စားေနတတ္ၾကပါတယ္။ မိမိကုိယ္ မိမိ ဘ၀ ရဲ႕ထူးလြန္းတာ ဆန္းလြန္းတာကိုမွ် စိတ္မ၀င္ စားၾကပါဘူး။ ဤလို ျဖစ္ေနတာကိုက- "တရားစကားႏွင့္ေျပာလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ကျဖစ္ရပ္မွန္ကို"သစၥာ"ကို ျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္၍ "မဂ္ဖိုလ္"မရတာ"ႏွင့္တူေနပါတယ္။ "ဘ၀"တြင္အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္ေသာ "မဂ္ဉာဏ္,ဖိုလ္ဉာဏ္ရျခင္း"ဆိုတာ- "အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာေတြကို ၾကည့္ၿပီးျမင္ၿပီးရတာ"မဟုတ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲ က"ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္႐ႈႏုိင္လို႔ရျခင္း" ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ - "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တို႔ဟာ မိမိ တို႔"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ျဖစ္ေနရသည့္ "တန္ဖိုး"ကိုအထူး နားလည္ၾကၿပီး "ဗုဒၶဘာသာ"ဘ၀မပ်က္စီးရေအာင္အဖက္ဖက္မွ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾကပါတယ္။ ━━━━━━━ မွီခိုရာ က်မ္းကိုး- ━━━━━━━ (၁။ "ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ "ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမႏွင့္ အနိမ့္အက်ဆံုး လူ႕တစ္ေယာက္၏ ဘ၀" တရားေတာ္။ ၂။ "ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)"၏ "ဘယ္ေက်ာင္းေနမလဲ ေမာင္ေရခဲႏွင့္ အာခံတြင္းက ဖြားသူမ်ား"စာအုပ္။ ၃။ "အရွင္ဥတၱရဝံသဂေဝသီ"၏ "ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံမ်က္ရႈ႕-အတြဲ(၂)" (ဥပရိပဏၰာသ အ႒ကထာ၊သခၤာရုပပတၲိသုတ္) ၄။ "ေဒါက္တာအရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)"၏ ဓမၼေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္။ ၅။၁၉၉၀၊ မတ္လ၊ "ဓမၼရံသီမဂၢဇင္း"ပါ-8 "ႏွစ္ဖက္လွဦးေက်ာ္လြင္"၏ "ေဆာင္းပါး။ ၆။ "မာလု" ၏ "အြန္လိုင္း မွ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုင္ရာ ဘာသာျခား ေမးေျဖမ်ား"စာအုပ္) ေရးသား ၿပီးစီး ။ ။ ၁၃၇၉ ခုနွစ္၊ သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေက်ာ္(၁၄)ရက္ ေန႔ (၁၉-၁၀-၂၀၁၇)ရက္ေန႔၊ၾကာသပေတးေန႔- (နံနက္-၁၀း ၁၄) ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ သင့္ ကလ်ာဏ မိတၱ ကိုညီညီတင္ (ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕) 09-445108754 https://ift.tt/2XIckM8 #ေမတၱာျဖင့္ ♥♥♥ မွ်ေဝပါသည္။ #Winzaw ​ေယာ​ေကစိသမ​ေဏာမွကးူယူ​ေဖၚျပသည္​.###ဓမၼအသိျဖင့္အက်ဳိးရွိရွိေနမည္###

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LSxIqL

(အစၥလာမ္ဘာသာဝင္တစ္ဦး၏အေမး) 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 🙏🙏🙏 ဦးၫႊတ္လွ်က္ပါဘုရား ကၽြန္ေတာ္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာ မွာ -ကိုးကြယ္ မႈပံုစံ၊ -ပညတ္ခ်က္ , စတာေတြကို "ကုရ္အာန္"မွာ ကသတ္ မွတ္ေပးထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာရဲ႕"အဆံုးအမ"မွာလည္း -သူမ်ားယံုၾကည္ရာကိုေစာ္ကားခြင့္ မေပးထားပါဘူး -ေစာ္ကားမယ့္အစီ အစဥ္လည္းမရွိပါဘူး။ အခု ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္ တာေလးေတြ ကို"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အကို/အမ မ်ားက"ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ"ေျဖေပးပါ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား။ အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား။ (2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား။ (3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔ ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္- "ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ။ (4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္။ "ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ။ (5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့ "ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား။ (6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ။ (7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက - "ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ - "သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ။ (8)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား။ "အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္ "ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ"မွာ- "ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ။ (9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က "ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက "ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။ "ထိုင္း"မွာဆိုလည္း- "ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ- "အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္" က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ။ (10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ။ ဥပပမာ.. "ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ။ ေျဖေပးတဲ့ အကို/အမမ်ား အားလံုးကိုေလးစားပါတယ္။ ဒီထဲကအသံုးအႏႈန္း တစ္ခုခုက ရိုင္းသြားရင္လဲ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား။ အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား။ (2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား။ (3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔ ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္- "ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ။ (4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္။ "ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁ ) ( ၂ ) ( ၃ ) ( ၄ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္အခါတုန္းက "ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညဳိတဲ့သူ"ေတြ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ပူေဇာ္ဘုိ႔ လွဴဒါန္းဖို႔ အခါအားေလွ်ာ္စြာ "ျမတ္စြာဘုရား"ထံလာၾကပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရား" ေက်ာင္းေတာ္ မွာ ရွိေနစဥ္အခ်ိန္မွာေတာ့ "ျမတ္စြာဘုရား"ကို လွဴၾကတာေပါ့။ " ျမတ္စြာဘုုရား" မရွိတဲ့အခါ "ပါလာတဲ့ပစၥည္း"ဘယ္ကုိ လွဴဒါန္းခဲ့ရ မွန္းမသိေတာ့ဘူး။ "ျမတ္စြာ ဘုရား"ကို လွဴဒါန္းဖို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ လာၾကတာကုိး။ ဒီေတာ့ ေက်ာင္းဒကာ -"အနာထပိဏ္သူေ႒း"က - "ဘုရား ထံ လွဴဒါန္းဘုိ႔ လာတဲ့သူေတြ "ဘုရားရွင္" မရွိလည္း လွဴဒါန္းလုိ႔ အဆင္ေျပေအာင္ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ေန ရာ"-စီစဥ္ဖို႔ "အရွင္အာနႏၵာ"ကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ "အရွင္အာနႏၵာ"ကလည္း ဒီ ကိစၥ ကုိ "ျမတ္စြာဘုရား" နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ေလွ်ာက္ ထားပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရား"က - "လွဴဒါန္းပူေဇာ္သင့္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိး"ကုိ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ၁။ "ဓာတ္ေတာ္,ေမြေတာ္"အပါအ၀င္ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္။ ၂။ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ အသုံး အေဆာင္မ်ား။ ၃။" ျမတ္စြာဘုရား"ကို အာ႐ုံယူဘုိ႔ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ရည္ညႊန္းထားေသာ -ရုပ္တု၊ -ေစတီ ကိုလွဴဒါန္း ပူေဇာ္သင့္ေၾကာင္း" မိန္႕ခဲ့ပါတယ္ ။ တစ္ဖန္ "အရွင္အာနႏၵာ"က- "ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္း "ေစတီ,ပုထုိး"တည္ထား ကုိးကြယ္ရရင္ အဆင္ေျပႏုိင္မလား"လုိ႔ - ဆက္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ- "ဘုရားရွင္"က- "ေစတီကုိ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးမွ ငါဘုရားရဲ႕ အ႐ုိးေတာ္ , ဓာတ္ေတာ္-ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ပူေဇာ္ သင့္ေၾကာင္း"-။ သူ႕ကိုယ္စား "ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္"ဖို႔အတြက္ "ေစတီ ၄ မ်ိဳး"-ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ( ၁ ) "ဓာတုေစတီ" "ဗုဒၶ"ရဲ့ "ရုပ္ကလပ္ေတာ္"ကို မီးသၿဂိဳဟ္တဲ့အခါ က်န္ရစ္တဲ့" ဓါတ္ေတာ္မ်ား"ကို "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားကိုးကြယ္ႏိုင္တယ္။ ( ၂ ) "ဓမၼေစတီ" "ဗုဒၶျမတ္စြာ"( ၄၅)ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ -"ပိဋကတ္သံုးပံု၊ -မဂ္ ေလးတန္၊ -ဖိုလ္ ေလးတန္နဲ႔ -နိဗၺာန္တရား"တို႔ကို "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ႏုိင္တယ္။ ( ၃ ) "ဥဒၵိႆ ေစတီ" သက္ေတာ္ထင္ရွား "ျမတ္စြာဘုရား"ကို ရည္မွန္းၿပီး ေရးသားတဲ့ -"ပံုေတာ္၊ပန္းခ်ီကားခ်ပ္"ေတြ၊ -"သစ္သား,ဆင္စြယ္"စသည္တို႔ကို ထုလုပ္ထားတဲ့ "ဆင္းတု"ေတြ၊ -"အုတ္၊ သဲ၊ အဂၤေတ" စသည္တို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ "ေစတီ,ပုထိုး"ေတြ၊ ဒီအရာေတြအားလံုးကို "ဘုရားရွင္ကိုယ္စား"- ရွိခိုးပူေဇာ္ႏုိင္တယ္။ ( ၃ ) "ပရိေဘာဂေစတီ" "မဟာေဗာဓိပင္"အပါအ၀င္ "ဘုရားရွင္"အသံုးျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့ -"သပိတ္၊" -"သကၤန္း"၊ -"ေတာင္ေ၀ွး"-စသည္ိတို႔ ကို လည္း "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ႏိုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"က "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕" -"ပံုေတာ္ပန္းခ်ီကား"ေတြ၊ -"ဆင္းတု"ေတြကို ရွိခိုးပူေဇာ္တာဟာ "ဥဒၵိႆ ေစတီ"အျဖစ္ ရည္မွန္းၿပီး "ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း"ျဖစ္တယ္။ -"ပန္းခ်ီကား အေနနဲ႔ -"ရုပ္ထု၊ဆင္းတုေတာ္မ်ား"အေနနဲ႔ ရွိခိုးပူေဇာ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။။ "ဘုရားရွင္"က - -"ဒီလုိ ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြကို ပူေဇာ္တာဟာ "႐ုပ္"ကုိ အေျခခံၿပီး ပူေဇာ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း၊ -"ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြ ကို ပူေဇာ္တာဟာ "စိတ္ရဲ႕အလုပ္"ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါတယ္။ "ေစတီ,ပုထုိး"ကုိ ၾကည့္၊ "ဘုရားအစစ္"(သက္ရွိထင္ရွားျမတ္ဘုရား) ရဲ႕"ဆံုးမၾသ၀ါဒ"ေတြကို "စိတ္နဲ႔အာ႐ုံျပဳ"ၿပီး "ပူေဇာ္ရမွာ"- လုိ႔ နားလည္ထားရမွာပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္- "ပုံ"ေနာက္က "ဂုဏ္"ကုိ "စိတ္အာ႐ုံ"ေရာက္ေအာင္ျပဳ၊ ပူေဇာ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ "ေစတီ,ပုထုိး"မတည္ေသး ပဲနဲ႔ သူ"တရားအားထုတ္" ခဲ့တဲ့ "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ စုိက္ပ်ဳိးၿပီး -သူမရွိတဲ့အခါ -သူခရီးထြက္ေန သခုိက္ သူ႔ကုိယ္စား "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ ပူေဇာ္ဖို႔ "ျမတ္စြာဘုရား"က "အရွင္အာနႏၵာ"ကုိ အႀကံျပဳပါတယ္။ ဒီေနာက္ "အရွင္အာနႏၵာ" ဟာ - "အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္"အကူအညီနဲ႔ "ဗုဒၶဂယာ" က "ေဗာဓိေညာင္ မ်ဳိးေစ့"ကုိယူၿပီး "ေဇတ၀န္ေက်ာင္း"နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ စုိက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ"ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ "အာနႏၵေဗာဓိပင္"-လုိ႔ အမည္တြင္ေစခဲ့ပါတယ္။ "ပထမဆံုး ေစတီေတာ္"ကေတာ့- "ဘုရားရွင္"ကို "ပထမဆံုး ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခြင့္ရသူ " "ဥကၠလာပတိုင္းသား"ကုန္သည္ညီေနာင္- "တဖုႆ " ႏွင့္ "ပလႅိကာ"က- "ဘုရားရွင္"ထံမွပင့္ေဆာင္လာေသာ "ဆံေတာ္မ်ား"ကို "ဥကၠလာကမင္းၾကီး"ထံ ဆက္သရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ - လက္ရွိအားလံုး ဖူးေျမာ္ေနရပါေသာ "ႏွစ္ေပါင္း (၂၆၀၀) နီးပါးသက္တမ္းရွိ - "ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး"ပါပဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့ "ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား။ (6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ။ (7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက - "ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ - "သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၅ ) ( ၆ ) ( ၇ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ရတနာသံုးပါး"ကိုသိျမင္ဖို႔ "ျမတ္ဗုဒၶ"က- "လမ္းျပ"ခဲ့တာပါ။ "ခ်မွတ္"ခဲ့တာ မရွိပါ။ "ရတနာသံုးပါး"အျပင္- "မိဘ,ဆရာသမား"ကိုလဲ "တစ္ဂိုဏ္း"ထဲထား ရိုေသသင့္တယ္"-လို႔သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ပါတယ္။ -"သံဃာ" ရယ္ , "မိခင္"ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ "ေစာ္ကား"မိရင္ "တူညီတဲ့ -ငရဲ"ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ("တစ္ဂိုဏ္း" လို႔ ေရးထားၿပီးပါၿပီ။ "ဘယ္ဟာပိုၾကီးလဲ" ဆိုတာ ကေတာ့ ေမးခြန္း မေမးတတ္ရာက်ပါတယ္။) "ျမတ္စြာဘုရား"က "လူတစ္ေယာက္"ဟာ- -ေအာက္တန္းစားလား? -အထက္တန္းစားလား? -ျမင့္ျမတ္သူလား? -ေအာက္တန္းက်သူလား?ဆိုတာ -သူရဲ႕အလုပ္နဲ႔ -သူ႔ရဲ႕ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔ပဲ တိုင္းတာရမယ္။ တျခားနည္းနဲ႔ မတိုင္းတာရဘူး"လို႔ ဒီလိုေဟာတာ ကို ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ "ေလာကႀကီး"က -တစ္ျခားနည္း ေတြနဲ႔ပဲ တိုင္းတာေနတယ္။ " ျမတ္စြာဘုရား"-ကမဟုတ္ဘူး၊ "တေပန၊ ျဗဟၼစရိေယန သံမေယန ဓေမၼနစ" အဲဒါမွ "ဘ၀ မွာျမင့္ျမတ္ျခင္း အေၾကာင္းတရား"။ ကိုယ့္ဘ၀မွာ လူေတြက -ဘယ္ေလာက္ပဲ နိမ့္က်တယ္လို႔ထင္ထင္ -ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ေနေန "တပ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊ "ျဗဟၼစရိယ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊ "သံမယ"လို႔ဆိုတဲ့ "ေစာင့္စည္းမူ"၊ "ဓမၼ"လို႔ဆိုတဲ့ -"မိမိကုိယ္ကိုဆံုးမႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္" အဲဒီ"အခ်က္ေလးခ်က္"ႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီ ဆိုရင္ေတာ့" ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ ဒီလိုသတ္မွတ္တယ္။ ေလာက လူ ေတြက -ဘယ္ေလာက္ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ထင္ တကယ့္"ပညာရွင္"ေတြက "ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ "တပ"ဆိုတာ -"ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ" "မ်က္စိ"ကျမင္ၿပီးေတာ့ - "ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္သူ၊ "နား"နဲ႔ၾကားၿပီးေတာ့ - "ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ထိန္းႏိုင္သူ၊ -"ႏွာေခါင္း"ကနမ္းရွဴၿပီးေတာ့ -"လွ်ာ"ကအရသာခံၿပီး -"ခႏၶာကိုယ္"ကထိေတြ႔ၿပီး -"စိတ္ကူးၾကံစည္" ၿပီး ျဖစ္လာမယ့္ ေလာဘ ေဒါသေတြ မျဖစ္ရေအာင္ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ "ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ၊ ဒြါရ(၆)ပါး"ကို ထိန္းႏိုင္သူ။ ေလာကမွာ , "ေအာက္တန္းက်တဲ့ အေျခအေန"ကေန"ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘ၀"ကို ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္တဲ့ "ပုဂၢိဳလ္"ဟာ - "ဘာေတြနဲ႔ကူးေျပာင္းသြားသလဲ?" ေမးလို႔ရိွရင္ "သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ" ဆိုတဲ့ "သိကၡာတရားသံုးပါး"ပဲ။ " ျမတ္ေသာအက်င့္"လို႔ဆိုတဲ့ - "သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ"ဆိုတဲ့ "သိကၡာအက်င့္သံုးရပ္"ဟာ လူရဲ႕အဆင့္အတန္းကို ျမင့္မား ေစတာအမွန္အကန္ပဲ၊ က်န္တဲ့ "ဥစၥာဂုဏ္ , ဓနဂုဏ္ , မ်ိဳးရိုးဂုဏ္"ဆိုတာေတြက ေလာကလူေတြေလာက္သာတန္ဖိုးထားတာ "အရိယာသူေတာ္စင္"ေတြအေနနဲ႔ တန္ဖိုးမထားဘူး။ ျပီးေတာ့ - "ဘုရား ရွင္"က "၀ိနယ"လို႕ေခၚတဲ့ "၀ိနည္း"ေတြကိုသာ "ပညတ္"ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတြ ေတာ့ "ေလာကရဲ႕ သစၥာတရား"ေတြကို ညႊန္ျပခဲ့တာပါ။ "ဝိနည္း ပညတ္ခ်က္"ေတြကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ Link မွာ ဖတ္ရႈေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။ https://ift.tt/2LOcdY9 ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (8)(က)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ ) [က]အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" တစ္ျခားေသာ ဘာသာေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ "ဘုရားသခင္"ဆိုတာ- -အခုထိ "ေကာင္းကင္ဘံုနန္း"မွာ ရွိေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔"ဘုရားသခင္"က ကိုးကြယ္,ဆည္းကပ္ လာသူတိုင္းကို "ရွိသမွ် အျပစ္"ေတြလည္း ေဆးေၾကာ ဖယ္ရွားေပးမယ္။ "ဆင္းရဲဒုကၡ"ေတြ ကင္းေ၀းေစမယ္။ ခ်မ္းသာသုခ ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္လည္း အစစ တာ၀န္ယူတယ္”-ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္ အျပည့္ရွိေၾကာင္းေတြကို ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာျပတတ္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - “မင္းတို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ "ဗုဒၶဘာသာ ဘုရား"ဆိုတာ "လူကျဖစ္လာတဲ့ဘုရား"ျဖစ္လို႔ "လူေတြလိုပဲ ေသ"သြားခဲ့ၿပီ။ အခု မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ဟာ -မရွိတဲ့ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူေတြ ျဖစ္မေနဘူးလား?။ တို႔ "ဘုရားသခင္"က - တို႔အတြက္ လံုး၀ အျပည့္အစံု တာ၀န္ ယူၿပီး အာမခံခ်က္ ေပးသလို မင္းတို႔ "ဘုရားသခင္"ကေကာ မင္းတို႔အတြက္ ဘယ္လို တာ၀န္ယူသလဲ၊ ဘာေတြ အာမခံခ်က္ ေပးသလဲ?။" -ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး ေတြ ေမးလာေလ့ရွိပါတယ္။ လက္ရွိ "ကိုးကြယ္"ေနၾကတဲ့ "ဘာသာတရား ေတြကို ခ်မွတ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးစီး ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္"ေတြ အားလံုးထဲမွာ- -ဘယ္ ေခတ္က၊ -ဘယ္ အရပ္မွာ၊ -ဘယ္ မိ ဘယ္ ဖ-က ဖြားျမင္တယ္။ -ငယ္နာမည္ က ဘယ္လိုေခၚတယ္။ -ဘယ္အရြယ္မွာ "ဘုရား"ျဖစ္တယ္။ -ဘယ္လို"တရား"ေတြကို ဘယ္ အရပ္ ,ဘယ္ ေဒသ မွာ -ဘယ္ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာခဲ့တယ္” စတဲ့ -ေသခ်ာေရရာတဲ့ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ -သမိုင္း အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံု ရွိတာ"ဆိုလို႔ - "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ “ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား” တစ္ဆူတည္းသာ ရွိတယ္"ဆိုတာ- ဒီေန႔ သိပၸံပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေနတဲ့ "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုးကလည္း အေလးထား သိမွတ္ထားၾကတာ အားလံုးအသိပါ။ "ဗုဒၶဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ "မဇၩိမေဒသ"(အိႏၵိယ၊ နီေပါႏိုင္ငံေတြ) မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ ေထာင္ေက်ာ္က "အေသာကမင္းႀကီး" ေရးထိုးစိုက္ထူခဲ့တဲ့ ဒီ"မွတ္တမ္း ေက်ာက္စာ"ေတြ၊ "ေက်ာက္တိုင္ႀကီး"ေတြကို "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုတို႔ကလည္း အေလးထား အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶဘာသာ"ဆိုတာ- "ကမၻာ"မွာ -အေရရာဆံုး၊ -အခိုင္မာဆံုး၊ -အေထာက္အထားျပႏိုင္တဲ့ "ဘာသာတရား"ျဖစ္တယ္ဆိုတာ "ဘယ္ပညာရွင္ကမွ မျငင္းဆန္"ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခ်က္က- “ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ ယခုရွိပါေသးသလား?” ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။ "ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ဟာ (၄၅) ၀ါတိတိ သက္ရွိထင္ရွားေနထိုင္ခဲ့ၿပီး တရားဓမၼေတြကိုလည္း မရပ္မနားလို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။ သက္ေတာ္ (၈၀) အရြယ္၊ ၀ါေတာ္ (၄၅) ၀ါ ျပည့္ၿပီးခ်ိန္မွာ "ပရိနိဗၺာန္စံ"သြားပါတယ္။ "ပရိနိဗၺာန္"စံ၀င္ခါနီးမွာ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္တဲ့ "အရွင္အာနႏၵာမေထရ္"ကို-"ဘုရားရွင္"မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့စကား ရွိပါတယ္။ “ ငါ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီ၊ ခႏၶာရုပ္ျဒပ္ႀကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ -ကိုးကြယ္ရာမဲ့သြားၿပီ၊ -ဘုရားမရွိေတာ့ဘူး"လို႔ မမွတ္ယူပါႏွင့္။ ငါ ဘုရားရွင္(၄၅) ၀ါပတ္လံုး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားပုဒ္စု (ဓမၼကၡႏၶာ) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႔ဟာ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ ကိုယ္စားေတြပါပဲ။ ဒီ တရားပုဒ္စုေတြ ထင္ရွားရွိေနသမွ် -ငါဘုရား ထင္ရွားရွိေနတယ္လို႔ ခံယူၾကပါ ” ဆိုတဲ့ "မွာတမ္းစကား"ပါ။ ဒါေၾကာင့္ “ ျမတ္စြာဘုရား အခု ဘယ္မွာရွိသလဲ?” ဆိုရင္ "ဓမၼကၡႏၶာ တရားေတာ္"ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိတယ္"လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒါကို ၾကည့္လိုက္ရင္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"ဟာ "မရွိေတာ့တဲ့ ဘုရား ကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူ"ေတြ မဟုတ္ဘူး။ ထင္ရွားတဲ့ "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ကိုယ္စား တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုး ပူေဇာ္ေနၾကသူ"ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အထူးသိမွတ္သင့္ပါတယ္။ ထပ္ၿပီး သတိ ေပးလိုတာကေတာ့ “ ဗုဒၶဘာသာ-ဆိုတာ -ကိုးကြယ္,ပသေရး "ဘာသာတရား" မဟုတ္ဘူး၊ -လိုက္နာ,က်င့္သံုး,ပူေဇာ္ေရး ဘာသာတရား"သာ ျဖစ္တယ္ ” ဆိုတာကို အေလးအနက္ နားလည္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (8)(ခ)"အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္"ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ"မွာ- "ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ )[ခ] အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး က "အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေတာ" "မိမိကိုယ္ ကိုသာ ကိုးကြယ္ ရာ၏"-လို႕ဆိုခဲ့ တဲ့အတြက္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ က "ဆုေတာင္း"တာမဟုတ္ပါ။ သူတို႕ျပဳခဲ့တဲ့ "ကုသိုလ္"အားလံုးကို တိုင္တည္ျပီး "ဘယ္အက်ိဳး ကိုစြမ္းေဆာင္နိဳင္တဲ့ အားအင္ရခ်င္ပါတယ္"-လို႕ တိုင္တည္ ဆုပန္တာပါ။ "အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ" "မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ" ဒါက "အားေပးစကား အဆင့္" ပဲ။ "ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္လို အားကိုး၊ ဘယ္လို ရပ္တည္ရမွာလဲ?" မပါေသးဘူး၊ မၿပီးေသးဘူးေပါ့။ "လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္" က "တတိယပါဒ"မွာပါ။ "အတၱနာဟိ သုဒေႏၲန" "မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းဆုံးမ/ေလ့က်င့္/ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအားျဖင့္" တဲ့။ ေပါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔ မရဘူး။ "သုဒႏၲ"မပါရင္ "နာထ" မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေခတ္စကားနဲ႔ဆိုရင္- "ဒါကို မင္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္" ("ဗုဒၶ") "ဒါေပမဲ့ ဒီနည္းလမ္းအတိုင္းေတာ့ လိုက္နာမွ" (ဒါလည္း "ဗုဒၶ"ပါပဲ) "ဆုေတာင္းျခင္း"ဆိုတာ "မိမိ လိုအပ္ေသာအက်ိဳး"ကို -စိတ္ျဖင့္မွန္းဆ၍ျဖစ္ေစ -နႈတ္ျဖင့္တမ္းတ၍ျဖစ္ေစ "ေတာင္းဆိုျခင္း"ကို ေခၚတာပါ။ "ပါဠိဘာသာ"လို "ပတၱနာ ယာစနာ" စသျဖင့္ေခၚပါတယ္။ အဘိဓမၼာ တရားကိုယ္ သေဘာအားျဖင့္ "ဆႏၵေစတသိတ္"ပါ။ လူတစ္ေယာက္ ဟာ "တရားငါးမ်ိဳး" ("သဒၶါ,သီလ,သုတ, စာဂ,ပညာ"တရား ငါးမ်ိ ဳး) ရွိေပမယ့္- "ဆုေတာင္းျခင္း-မရိွ ဘူး" ဆိုရင္- "ေကာင္းကင္သို႔ ပစ္လႊတ္ေသာ လွံ" သည္ "အရင္း,အဖ်ား,အလယ္"အားျဖင့္ က်ခ်င္ရာက်နိုင္ လို႔ အက်ိဳးရမႈ မေသခ်ာ။ "ဆု"ကိုသာေတာင္း၍ "တရားငါးမ်ိဳး"မရိွလ်ွင္လည္း အက်ိဳးရရိွမႈ႕မေသျခာ။ "တရားငါးမ်ိဳး"လည္းရိွ၍ "ဆု"လည္းေတာင္းသူ"အား ေသခ်ာေပါက္ "အက်ိဳး"ရနိုင္ပါတယ္။ "ဆုေတာင္း"လိုက္ရင္ "ေတာင္းေသာဆုကိုေပးမယ့္သူ"မွာ အျခားသူမဟုတ္။ "မိမိျပဳ ေသာ ကံ"သာလ်ွင္ ျဖစ္လို႔ -"ဆု"ကိုလည္း "ေတာင္း" -"ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္"ကိုလည္းျပဳရပါတယ္။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က "ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက "ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။ "ထိုင္း"မွာဆိုလည္း- "ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္။ အဲဒီမွာ- "အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္" က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၉ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" "ဗုဒၶ"ကို တစ္ကမာၻလံုး "BUDDHA "လို႕သံုးပါတယ္။ "ဗုဒၶ" ဆုိတာ-"သိေသာသူ" လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ "ဘယ္လုိသိတာလဲ"- -ကုိယ္တုိင္သိတာ။ "ဘာကုိသိတာလဲ" "အမွန္တရား ကုိသိတာ"။ "အမွန္တရား က ဘာလဲ" -"ေလာကႀကီးထဲမွာ ရွိတဲ့အရာအားလံုးရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ အစစ္အမွန္ ကုိသိတာ"။ "ဘယ္လုိ သေဘာလဲ" (၁) မျမဲျခင္း သေဘာ (၂) ဆင္းရဲျခင္းသေဘာ (၃) မစိုးပုိင္ျခင္းသေဘာ။ အဲဒီ သစၥာေလးပါး တရား ေတြကို "ဘုရား"ကကုိယ္တုိင္သိခဲ့တာ ,"ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္"နဲ႕ သိခဲ့တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶ"လုိ႕ အမည္ရခဲ့တာ။ "ဗုဒၶ"ဆုိတာ "ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား" တစ္ဆူပါပဲ။ "ေလာကႀကီးကုိ ဘယ္သူမွ မပုိင္စုိးဘူး၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေတာင္ မပုိင္စုိးဘူး"လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ "ျမတ္စြာဘုရား"ပါ။ ဘာလုိ႔ "ဗုဒၶ"ကုိ "ဘုရား"လုိ႔ေခၚရတာလဲဆုိရင္ "ဘုရား"ဆိုတဲ့ အေရးသားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရွးအက်ဆုံးအျဖစ္ “ပုရဟာ”လို႔ ေတြ႕ရပါတယ္။ (ပုႏွင့္ ရေကာက္အေပၚ ဟ-အကၡရာ က ေအာက္မွာ ဆင့္ေနတာပါ) ပုဂံေခတ္ထိုး “ေညာင္ရမ္းႀကီးသမီးေက်ာက္စာ”ကို ၾကည့္ပါ။ "ပူဇာရဟ"ဆိုတဲ့ စကားကို ျမန္မာမႈအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း ယူထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ပူဇာရဟ"ဆိုတာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဘုရား”ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားဟာ "ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူ"-ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုသာ အေျခခံပါတယ္။ "ဗုဒၶ"ကုိ "ျမန္မာ"ေတြက "ဘုရား"လုိ႕ ေခၚတာက "ဆရာ" ျဖစ္လုိ႕ပါပဲ။ "ဘုရား"ဆိုတာ "သကၠတ စာေပ"က ဆင္းသက္ခဲ့တဲ့ စကားလံုးပါ "ပုရ္သွ်ာ"လုိ႕ ေရးပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ "ပုဂံေခတ္"အထိ "ပုသွ်ာ" လုိ႕ အသံုး ရွိခဲ့ပါတယ္။ -"အရွင္သခင္"ေတြ ,"ဆရာသမား"ေတြကုိ ေခၚေ၀ၚ တဲ့ "ေ၀ါဟာရ တစ္ခု" ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာေတြ မွာေတြ႕ရႏုိင္ပါတယ္ "ပုဂံေခတ္"ကေန ေနာက္ပုိင္း "ပုသွ်ာ"ကုိ "ပုရွာ" "ပုရွာ" ကေန-"ဖုရွာ" -"ဖုရွာ" ကေန-"ဖုရာ" -"ဖုရာ"ကေန "ဖုရား" -"ဖုရား"ကေန "ဘုရား"။ အားလံုး ကို "ျမန္မာ အဓိပၸါယ္"ဖြင့္ဆုိရင္ "ဆရာ သခင္ ေက်းဇူးရွင္"-လုိ႕ ရပါတယ္။ "ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ကုိယ္တုိင္က -"မိမိကုိယ္ကုိ ဖန္ဆင္းရွင္"ဟု မေဟာခဲ့သလုိ၊ -လူသားတစ္ဦးအား အျပစ္ေပးျခင္း၊ - ဒဏ္ခတ္ျခင္းလည္း မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ -ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ခဲ့သလုိ ကယ္တင္ရွင္လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဆုိလုိတာက "ျမတ္စြာဘုရားရွင္"က သူကုိယ္တုိင္ပင္ -"အနိစၥသေဘာ" (မျမဲတဲ့သေဘာ) ၊ -"ဒုကၡ"(ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ)၊ -"အနတၱ"( ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္သလုိ ကုိယ္လုိခ်င္သလုိ) "အစုိးမရတဲ့သေဘာ"ကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့အတြက္ -ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဖန္ဆင္းတာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့သလုိ -ကယ္တင္တာမ်ဳိးလည္းမလုပ္ခဲ့ပါ။ "လမ္းညႊန္ေပးေတာ္ခဲ့တဲ့ ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ "ဘယ္လုိလမ္းညႊန္ခဲ့သလဲ"လုိ႔ရင္၊ "ဆင္းရဲျခင္း"ရဲ႕ဆန္က်င္ဘက္က "ခ်မ္းသာျခင္း"၊ အုိျခင္း= မအုိျခင္း၊ ေသျခင္း= မေသျခင္း -အဲဒီတရားေတြအေပၚ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျပီးေတာ့ "ေသျခင္းတရား"ရွိသလုိ "မေသျခင္းတရား"(တနည္း) "အေသလြတ္တဲ့တရား"ရွိတယ္။ ဒီ"တရား"ကိုအားထုတ္ရင္ "အေသလြတ္"မယ္။ "အေသလြတ္တယ္"ဆုိတာ - "(နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳတာ"လုိ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္လုိက မွတ္နုိင္ပါတယ္။ ဒါန=ေပးကမ္းျခင္း၊ သီလ= ကုိယ္၊ႏွုတ္၊စိတ္တုိ႔ကုိထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ဘာဝနာ- (ဝိပႆ နာ)=အေၾကာင္း အက်ဳိး ျဖစ္-ပ်က္သေဘာတရားတုိ႔ကုိ ထုိးထုိးထြင္းထြင္းဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္း- ဆုိတဲ့"ေကာင္းေသာ(ကုသုိလ္တရား) က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမည့္တရား"ဆုိျပီး, "မေကာင္းတဲ့ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္(အကုသုိလ္)တရား"ႏွင့္ "ေကာင္းတဲ့ (က်င့္ၾကံရမည့္-ကုသုိလ္)တရားမ်ား"ကုိ "လမ္းညႊန္ေပးေတာ္မူခဲ့တဲ့ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ -ကုိယ္တုိင္မဖန္ဆင္း၊ -သူမ်ားကုိလည္း မဖန္ဆင္းနုိင္ပါ။ -ကုိယ္တုိင္လည္းအျပစ္ေပးျခင္း၊ -သူတစ္ပါးကုိ အျပစ္ေပးျခင္း အာဏာလည္းမရွိခဲ့ပါ။ "ကုိယ္တုိင္က်င့္မွ ကုိယ္တုိင္ခံစားရမယ္"-လုိ႔ပဲ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။ "ထိုင္း"-မွာသံုးတာက "ဖရာ့ေက်ာက္"ပါ။ "ေက်ာက္"ဆိုတာက-"သခင္"၊ "ဦးထိပ္ပန္ဆင္သူ"လုို႔-အမည္ရျပီး - "ဖရာ့"ကေတာ့ "ဘုရား"ပါ အတူတူပါပဲ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ (10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ။ ဥပမာ.. "ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ။ ━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━ "ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁၀ ) အတြက္ အ ေျဖ ပါ။" နံပါတ္ ( ၁၀ ) ေျမာက္ ေမးခြန္း အတြက္ ကေတာ့ ဒါဟာ "ဘာသာတိုင္း"မွာ ရွိတတ္တဲ့"သဘာ၀"ပါ။ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အမ်ားစု မက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ႔ရင္ "ဗုဒၶသာသနာ"ဟာ- "ကမာၻ"မွာ- -အႏူးညံ့ -အသိမ္ေမြ႕ဆံုး သာသနာေတာ္-အျဖစ္ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ"လက္မ"ေထာင္ ေနႏိုင္တာပါ။ "ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္"ေၾကာင့္- -စစ္ ခင္းရတာ -ေသြး ေခ်ာင္းစီးရတာ... ဘာသာေရး သမိုင္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ မရွိခဲ႔ဖူးပါ။ "ဗုဒၶဘုရားရွင္"က ေဟာခဲ့၍သာ - "ေလာကကိုေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္တရား ဟာ ဘယ္တရားလဲ?"လို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရွိေနရပါတယ္။"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"ရဲ႕ေက်းဇူး"ပါ။ "လူ႔ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္ တရား၊ ဗုဒၶဘာသာ ေလာကကို ထိန္းသိမ္းေပးေနသည့္ တရား"ကား အျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ိ"ဟီရိ တရား"ႏွင့္ၾသတၱပၸ တရား"ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ "ဟီရိ"ဆိုတာ -"ရွက္တတ္မႈ" "ၾသတၱပၸ"ဆိုတာ -"ေၾကာက္တတ္မႈ"ပါ။ "ငါဟာ -ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔"မိစၧာ ဒိ႒ိ"တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ ရွက္စရာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား?"လို႔- "ရွက္တတ္ျခင္း"ကား-"ဟီရိ"။ "ဘယ္လူႀကီး၏ သားသမီးသည္ ဘိုးသြား မိဘအစဥ္အဆက္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ပါလ်က္အခု မွ ဘာသာပ်က္ၿပီး မိဘကို ေျခကန္သြားၿပီ ဆို လွ်င္ ငါတို႔မိဘေတြဟာ သမီးအတြက္ရွက္စရာ ႀကီးပါကလား"ဟု ရွက္တတ္လာတာ "ဟီရိ"။ ဒီလိုအရွက္မရွိပါက -"ေလာကပါလ"- "ေလာကေစာင့္တရား"ပ်က္ပါတယ္။ "ငါဟာ ဗုဒၶဘာသာ ပ်က္က သံသရာမွာနစ္မႊန္း ေတာ့မယ္။ အပါယ္ေလးပါး က်ေတာ့မယ္။ ယခု လက္ငင္းမွာလည္း ငါ့ကို၀ိုင္းၿပီး ငါ့ကို ေမးေငါ့ ၾကေတာ့မယ္။ ဖြင့္ဟ မေျပာေပမယ့္ လည္း လူတကာကအထင္ေသးေတာ့မယ္"-လို႔- "ပတ္၀န္းက်င္"ကို "ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္"တာ "ၾသတၱပၸ"။ "အရွက္,အေၾကာက္ ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ"တို႔မႈကား "ျခေသၤ့သည္ငတ္ေပမယ့္ ျမက္ကိုမစားဘူး"ဆို သကဲ့သို႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ် "ဗုဒၶဘာသာ"ကို အပ်က္မခံၾက။ ဤကား "ဟီရီ ၾသတၱပၸ ေလာ ကပါလတရား"ကျပေသာ "တရား"ပါ။ တကယ္ေတာ့- "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ "ဗုဒၶဘာသာ ၀င္"တစ္ေယာက္၏"တန္ဖိုး"သည္ အလြန္ႀကီးမားလွပါတယ္။ လူတို႔သည္ အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာ ေတြကုိ လိုက္စားေနတတ္ၾကပါတယ္။ မိမိကုိယ္ မိမိ ဘ၀ ရဲ႕ထူးလြန္းတာ ဆန္းလြန္းတာကိုမွ် စိတ္မ၀င္ စားၾကပါဘူး။ ဤလို ျဖစ္ေနတာကိုက- "တရားစကားႏွင့္ေျပာလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ကျဖစ္ရပ္မွန္ကို"သစၥာ"ကို ျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္၍ "မဂ္ဖိုလ္"မရတာ"ႏွင့္တူေနပါတယ္။ "ဘ၀"တြင္အေရးႀကီးဆံုး ျဖစ္ေသာ "မဂ္ဉာဏ္,ဖိုလ္ဉာဏ္ရျခင္း"ဆိုတာ- "အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာေတြကို ၾကည့္ၿပီးျမင္ၿပီးရတာ"မဟုတ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲ က"ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္႐ႈႏုိင္လို႔ရျခင္း" ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ - "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တို႔ဟာ မိမိ တို႔"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ျဖစ္ေနရသည့္ "တန္ဖိုး"ကိုအထူး နားလည္ၾကၿပီး "ဗုဒၶဘာသာ"ဘ၀မပ်က္စီးရေအာင္အဖက္ဖက္မွ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾကပါတယ္။ ━━━━━━━ မွီခိုရာ က်မ္းကိုး- ━━━━━━━ (၁။ "ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏ "ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမႏွင့္ အနိမ့္အက်ဆံုး လူ႕တစ္ေယာက္၏ ဘ၀" တရားေတာ္။ ၂။ "ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)"၏ "ဘယ္ေက်ာင္းေနမလဲ ေမာင္ေရခဲႏွင့္ အာခံတြင္းက ဖြားသူမ်ား"စာအုပ္။ ၃။ "အရွင္ဥတၱရဝံသဂေဝသီ"၏ "ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံမ်က္ရႈ႕-အတြဲ(၂)" (ဥပရိပဏၰာသ အ႒ကထာ၊သခၤာရုပပတၲိသုတ္) ၄။ "ေဒါက္တာအရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)"၏ ဓမၼေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္။ ၅။၁၉၉၀၊ မတ္လ၊ "ဓမၼရံသီမဂၢဇင္း"ပါ-8 "ႏွစ္ဖက္လွဦးေက်ာ္လြင္"၏ "ေဆာင္းပါး။ ၆။ "မာလု" ၏ "အြန္လိုင္း မွ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုင္ရာ ဘာသာျခား ေမးေျဖမ်ား"စာအုပ္) ေရးသား ၿပီးစီး ။ ။ ၁၃၇၉ ခုနွစ္၊ သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေက်ာ္(၁၄)ရက္ ေန႔ (၁၉-၁၀-၂၀၁၇)ရက္ေန႔၊ၾကာသပေတးေန႔- (နံနက္-၁၀း ၁၄) ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊ သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ သင့္ ကလ်ာဏ မိတၱ ကိုညီညီတင္ (ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕) 09-445108754 https://ift.tt/2XIckM8 #ေမတၱာျဖင့္ ♥♥♥ မွ်ေဝပါသည္။ #Winzaw ​ေယာ​ေကစိသမ​ေဏာမွကးူယူ​ေဖၚျပသည္​.###ဓမၼအသိျဖင့္အက်ဳိးရွိရွိေနမည္###

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LSxIqL

အလုပ္ေတြကုိ တကယ္ ၿငီးေငြ႕႐ုိးမွန္လုိ႔ရွိရင္ တရားဘက္ကုိသာ ေျခစုံပစ္ၿပီးေတာ့ ဝင္လုိက္။ အဲဒီလူသာလွ်င္ အလုပ္ တကယ္ၿပီးမယ္။ 🌷🌷🌷🌷🙏🙏🙏🌷🌷🌷🌷🌷 ဒါယကာ ဒါယိကာမတုိ႔ ဦးပဥၥင္းတုိ႔တစ္ေတြဟာ ေရငတ္ေနတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။ ေရကုိ ဝေအာင္ေသာက္ရတဲ့,ခ်ဳိးရတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာ ရွိမေနဘူး။ ဟုတ္လား။ အဲဒါ ကုိယ္က ဝေအာင္ေသာက္ခ်င္တယ္, ခ်ဳိးခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးကုိ ေရာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒီေရကုိ ရေအာင္ တူရမယ္။ ဘယ္မွာ တူးရမွာတုန္း ကႏၲာရမွာ တူးရမွာ။ လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ အခု ကုန္သည္ေတြဟာ ေရရေအာင္ ဘယ္ေနရာမွာ တူးသြားတာတုန္း၊ကႏၲာရမွာ တူးသြားတာ။ အခု ဒါယိကာမတုိ႔ ဦးပဥၥင္းတုိ႔တစ္ေတြလည္း ေလာဘမီး,ေဒါသမီး တဟုန္းဟုန္းေလာင္ေနတဲ့ ဒီကႏၲာရထဲမွာ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းမူ ေရကုိ ရေအာင္ တူးယူရမယ္။ သူသည္ တန္ဖုိးအရွိဆုံး, အဖုိးတန္ဆုံး။ အဖုိးတန္ဆုံး,တန္ဖုိးအရွိဆုံးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႔ေတာ့ ရမယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ေအး, အမ်ားႀကီး ေပးရမယ္,အမ်ားႀကီးစြန္႔ရမယ္။ လုပ္ရမွာပဲ။ ကုိယ္ရခ်င္တဲ့ အရာက သိပ္ေကာင္းတဲ့ အရာျဖစ္ေနတာကုိး။ ဆုိလုိတာက တရားတည္းဟူေသာအႏွစ္သာရကုိ မရမခ်င္း ဘယ္ေတာ့မွ မနားရဘူးဆုိတာ ေခါင္းထဲ ထည့္ထား။ ဒီ ပုံစံနဲ႔ မဟုတ္ရင္ ဟုိပုံစံနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ ဒီဘဝမ်ဳိးနဲ႔မဟုတ္ရင္ ဟုိဘဝမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မနားရဘူး။ အနားရ သြားေစတဲ့, အလုပ္ၿပီးသြားေစတဲ့ ကိစၥသည္ ဒီတရားကိစၥ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အလုပ္မွ ကိစၥမျပတ္ဘူး။ ဘယ္အလုပ္မွ အၿပီးဆုိတာ မရွိဘူး။ အလုပ္ေတြကုိ တကယ္ ၿငီးေငြ႕႐ုိး မွန္လုိ႔ရွိရင္ တရားဘက္ကုိသာ ေျခစုံပစ္ၿပီးေတာ့ ဝင္လုိက္။ အဲဒီလူသာလွ်င္ အလုပ္တကယ္ၿပီးမယ္။ က်န္တဲ့အလုပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းဆုိတဲ့ ကိစၥမွာ ယုတ္ည့ံမူကေန ျမင့္ျမတ္မူဆီကုိ ႐ုန္းမယ္။ ပူေလာင္မူကေန ေအးခ်မ္းမူ ဆီကုိ ႐ုန္းမယ္။ ႐ႈပ္ေနတာေတြထဲကေန ရွင္းေနတဲ့ေနရာကုိ ႐ုန္းမယ္။ ေမွာင္ေနတဲ့ေနရာကေန လင္းေနတဲ့ေနရာကုိ ႐ုန္းမယ္လုိ႔ အဲသလုိ သေဘာေပါက္ရတယ္။ အဲဒါကုိ မရမခ်င္းလည္းပဲ ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္မၿပီးဘူးလုိ႔ ဒါကုိ ေျပာခ်င္တာ။ ဒါကုိ မရမခ်င္းေတာ့ ဒီျပင္ဟာေတြ အၿမဲတန္း လုပ္ပဲ၊အလုပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးဘူး။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ သတိႏွင့္ေပ်ာ္၊ စိတ္ကုိေစာင့္၊ လြတ္ေအာင္႐ုန္း တရားေတာ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္သည္။ Mp3ျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူလုိပါက ေပးထားေသာ Linkကုိ ႏွိပ္ပါ⏩⏩⏩ https://ift.tt/2G73Ove

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGNrvd

အလုပ္ေတြကုိ တကယ္ ၿငီးေငြ႕႐ုိးမွန္လုိ႔ရွိရင္ တရားဘက္ကုိသာ ေျခစုံပစ္ၿပီးေတာ့ ဝင္လုိက္။ အဲဒီလူသာလွ်င္ အလုပ္ တကယ္ၿပီးမယ္။ 🌷🌷🌷🌷🙏🙏🙏🌷🌷🌷🌷🌷 ဒါယကာ ဒါယိကာမတုိ႔ ဦးပဥၥင္းတုိ႔တစ္ေတြဟာ ေရငတ္ေနတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။ ေရကုိ ဝေအာင္ေသာက္ရတဲ့,ခ်ဳိးရတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးမွာ ရွိမေနဘူး။ ဟုတ္လား။ အဲဒါ ကုိယ္က ဝေအာင္ေသာက္ခ်င္တယ္, ခ်ဳိးခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ အေနအထားမ်ဳိးကုိ ေရာက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒီေရကုိ ရေအာင္ တူရမယ္။ ဘယ္မွာ တူးရမွာတုန္း ကႏၲာရမွာ တူးရမွာ။ လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ အခု ကုန္သည္ေတြဟာ ေရရေအာင္ ဘယ္ေနရာမွာ တူးသြားတာတုန္း၊ကႏၲာရမွာ တူးသြားတာ။ အခု ဒါယိကာမတုိ႔ ဦးပဥၥင္းတုိ႔တစ္ေတြလည္း ေလာဘမီး,ေဒါသမီး တဟုန္းဟုန္းေလာင္ေနတဲ့ ဒီကႏၲာရထဲမွာ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းမူ ေရကုိ ရေအာင္ တူးယူရမယ္။ သူသည္ တန္ဖုိးအရွိဆုံး, အဖုိးတန္ဆုံး။ အဖုိးတန္ဆုံး,တန္ဖုိးအရွိဆုံးျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္နဲ႔ေတာ့ ရမယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ေအး, အမ်ားႀကီး ေပးရမယ္,အမ်ားႀကီးစြန္႔ရမယ္။ လုပ္ရမွာပဲ။ ကုိယ္ရခ်င္တဲ့ အရာက သိပ္ေကာင္းတဲ့ အရာျဖစ္ေနတာကုိး။ ဆုိလုိတာက တရားတည္းဟူေသာအႏွစ္သာရကုိ မရမခ်င္း ဘယ္ေတာ့မွ မနားရဘူးဆုိတာ ေခါင္းထဲ ထည့္ထား။ ဒီ ပုံစံနဲ႔ မဟုတ္ရင္ ဟုိပုံစံနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ ဒီဘဝမ်ဳိးနဲ႔မဟုတ္ရင္ ဟုိဘဝမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မနားရဘူး။ အနားရ သြားေစတဲ့, အလုပ္ၿပီးသြားေစတဲ့ ကိစၥသည္ ဒီတရားကိစၥ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အလုပ္မွ ကိစၥမျပတ္ဘူး။ ဘယ္အလုပ္မွ အၿပီးဆုိတာ မရွိဘူး။ အလုပ္ေတြကုိ တကယ္ ၿငီးေငြ႕႐ုိး မွန္လုိ႔ရွိရင္ တရားဘက္ကုိသာ ေျခစုံပစ္ၿပီးေတာ့ ဝင္လုိက္။ အဲဒီလူသာလွ်င္ အလုပ္တကယ္ၿပီးမယ္။ က်န္တဲ့အလုပ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းဆုိတဲ့ ကိစၥမွာ ယုတ္ည့ံမူကေန ျမင့္ျမတ္မူဆီကုိ ႐ုန္းမယ္။ ပူေလာင္မူကေန ေအးခ်မ္းမူ ဆီကုိ ႐ုန္းမယ္။ ႐ႈပ္ေနတာေတြထဲကေန ရွင္းေနတဲ့ေနရာကုိ ႐ုန္းမယ္။ ေမွာင္ေနတဲ့ေနရာကေန လင္းေနတဲ့ေနရာကုိ ႐ုန္းမယ္လုိ႔ အဲသလုိ သေဘာေပါက္ရတယ္။ အဲဒါကုိ မရမခ်င္းလည္းပဲ ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္မၿပီးဘူးလုိ႔ ဒါကုိ ေျပာခ်င္တာ။ ဒါကုိ မရမခ်င္းေတာ့ ဒီျပင္ဟာေတြ အၿမဲတန္း လုပ္ပဲ၊အလုပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးဘူး။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ သတိႏွင့္ေပ်ာ္၊ စိတ္ကုိေစာင့္၊ လြတ္ေအာင္႐ုန္း တရားေတာ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္သည္။ Mp3ျဖင့္ တရားေတာ္ကုိ နာယူလုိပါက ေပးထားေသာ Linkကုိ ႏွိပ္ပါ⏩⏩⏩ https://ift.tt/2G73Ove

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGNrvd

ကမၻာတုန္ဟီးေအာင္ စည္တီးႏိုင္သူ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 💼လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာ့တစ္ဆယ္၊ ၁၉၀၄-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ အထက္ျမန္မာျပည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ဆိပ္ခြန္ေက်းရြာတြင္ အဖ ဦးကံေတာ္၊ အမိ ေဒၚအုပ္တို႔မွ ဒုတိယ သားရတနာ ‘ေမာင္သြင္’ကို ေမြးဖြားခဲ့သည္။ 💼ေမာင္သြင္သည္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္သားမွ စ၍ ရွင္သာမေဏေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အသက္ ၂၀ ခန္႔တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းဘဝကို ခံယူေတာ္မူသည္။ ဘြဲ႕အမည္ ‘အရွင္ ေသာဘန’ဟု တြင္သည္။ 💼ထိုအရွင္မွာ ေနာင္အခါတြင္ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ အလြန္ႀကီးမားေသာ မဂၤလာစည္ေတာ္ႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဌာနကို စြဲမွီ၍ ျဖစ္ေသာ အမည္နာမေတာ္ျဖင့္ ယေန႔တိုင္ ကမၻာအရပ္ရပ္သို႔ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာေနေသာ “မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး” ျဖစ္ပါသည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးတို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ မဟာဓမၼသဘင္တြင္ အေမးဆရာေတာ္ ပုစၦက ႏွင့္ အေျဖ ဝိသဇၨက ဆရာေတာ္အျဖစ္ အသီးသီး တာဝန္ထမ္းရြက္ေတာ္ မူခဲ့သည္။ 💼ဆ႒သဂၤါယနာတင္ရန္ ၾကံစည္ၾကစဥ္က အေျဖဆရာေတာ္အတြက္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္မွာ ျပိဳင္စံရွားသူျဖစ္၍ ကန္႔ကြက္မည့္သူ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အစြမ္းကို မသိႏိုင္ၾကေသးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕မွာမူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ အေမးပုစၦကရာထူးအတြက္ သင့္ေတာ္ပါမည္လားဟု စိုးရိမ္ေတာ္မူၾကသည္။ နာယက ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အားေပးေထာက္ခံမႈကို အျပည့္အဝရထားေသာ္လည္း ကမၼ႒ာန္းဘုန္းႀကီးေလးမွ်သာျဖစ္သည့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို စိတ္မခ်ႏိုင္ၾကေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕သည္ သဂၤါယနာတင္ခါနီး ရက္ပိုင္းအလိုမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေနာက္ဆုတ္ေပးရန္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္မွ တဆင့္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူၾကသည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္က အသာတၾကည္ပင္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရံုမွ်မက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အစမ္းတိုက္ထားေသာ အေမးအေျဖ ေလွ်ာက္ထားပံု စာရြက္ႏွင့္ တိပ္ေခြမ်ားကိုပါ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဆ႒သဂၤါယနာ မတင္ခင္ ေထရဝါဒႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ အဖြဲ႕လိုက္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စဥ္ကတည္းက အေမးပုစၦကဆရာေတာ္အတြက္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း ကမၻာက သိႏွင့္ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ မာနကို မငဲ့ကြက္ဘဲ နိဝါတတရားျဖင့္ အံ့ခ်ီးဖြယ္ နာခံလြယ္ေသာ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။ 💼ဆ႒သဂၤါယနာ စတင္သည့္ေန႔တြင္ အေမးပုစၦကေနရာတြင္ အစားထိုး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္ သိပ္မရ၍ေပေလာ၊ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီကာ အပင္ပန္းခံ၊ အကုန္က်ခံ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီး၏ ပထမေန႔သည္ သမၼတႀကီးႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေရာက္ၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ၿပီးဆံုးသြားရာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ကမၻာ့ပရိသတ္အလယ္တြင္ မ်ားစြာ အရွက္ရၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားကို ႀကီးက်ယ္ခန္းနားေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီးႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ အစီအစဥ္ဆြဲပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ေတာ့သည္။ 💼ထိုအခါမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ျပန္၍ တာဝန္ေပးၾကသည္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကလည္း စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ျခင္း အလ်င္းကင္းလ်က္ အသာတၾကည္ပင္ ျပန္လည္လက္ခံၿပီး ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ေသာ သဂၤါယနာႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ က်ရာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ေဒါသ၊ မာန္မာနႀကီးမားသူ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဆိုလွ်င္ ဤသို႔ ရံႈ႕ခ်ည္ ႏွပ္ခ်ည္ ကိစၥမ်ဳိးကို ဤမွ် လြယ္လြယ္ကူကူ သည္းခံႏိုင္ေကာင္းမွ သည္းခံေပမည္။ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ေရဝတက_ “သုဏာတု ေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ မဟတီ အယံ ပရိသာ၊ ဧဝရူပါယ ပရိသာယ န သုကရာ သဗၺေသာ ကထံ သာေဝတံု၊ တသၼာ အာယသၼ ေတာ စ ေသာဘနႆ သာသနာ့ရိပ္သာရာမာဓိဝါသိေနာ အာယသၼ ေတာ စ ဝိစိတၱသာရာ ဘိဝံသႆ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိကႆ ဝိနယပုစၦန ဘာရဥၥ ဝိနယဝိႆဇၨန ဘာရဥၥ အာဝဟိတံု ၾသကာသံ ဒမၼိ၊ ကေရာထ တုေမွ အာဝုေသာ ဆ႒သဂႌတိ ပုဗၺဂၤမာနိ ဝိနယပုစၦန ဝိနယဝိႆဇၨန ကိစၥာနိ ယထာဓမၼံ ယထာဝိနယံ…” ဟု ခြင့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင့္ မင္းကြန္း တိပိဋကဆရာေတာ္တို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ အေမးအေျဖကို သုတိသာယာစြာျဖင့္ ခမ္းနားစြာ စတင္ေတာ့သည္။ (တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္က သဂၤါယနာအေမးအေျဖကို နားေထာင္ရတိုင္း ငါ၏ နားႏွင့္ ကိုယ္ အရေတာ္ေပစြဟု ပီတိျဖစ္ရေၾကာင္း မိန္႔ခဲ့ဖူးသည္) 💼သဂၤါယနာအေမးအေျဖတြင္ အေမးဆရာေတာ္၏ အစြမ္းမွာ ထုတ္ေဖာ္ျပသခြင့္မသာဘဲ အေျဖဆရာေတာ္ျဖစ္ေသာ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၏ မဟာ ဝိသိ႒အစြမ္းသည္သာလွ်င္ ထင္ရွားေပသည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္သည္ အျဖတ္အေတာက္မွန္မွန္၊ အသံအေနအထား ပီပီသသျဖင့္ ျမင္းေကာင္းကို အသားက်စီးသကဲ့သို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ပါဠိလို ေမးက ပါဠိလို ေျဖၿပီး၊ ျမန္မာလိုေမးက ျမန္မာလို ေျဖသည္။ 💼အ႒ကထာ သဂၤါယနာစိစစ္ခန္းတြင္မူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ေရနက္ရာတြင္မွ ျမဴးေပ်ာ္ေသာ ဧရာမငါးႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ အ႒ကထာတို႔ကို သူ႔ေခတ္ႏွင့္ သူဟပ္ျပျခင္း၊ အသိခက္ ဝိဝါဒကြဲစရာေနရာမ်ား၌ က်မ္းကိုးျပ၍ သက္ဝင္ေစျခင္း၊ သမိုင္းသုေတသီတို႔ အဆိုအမိန္႔ကို ညွိႏိႈင္းျပျခင္း၊ သမယႏၱရဝါဒမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း စသည္ျဖင့္ ပညာရွင္မ်ား ေငးေလာက္ေသာ အစြမ္းအစမ်ား ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။ 💼သီဟိုဠ္မွ အရွင္အာနႏၵေမတၱယ် မေထရ္ႀကီးက ေမးသမွ် ျပႆနာအခက္အခဲတို႔ကို မဟာစည္ဆရာေတာ္က တမုဟုတ္ခ်င္း ေျဖရွင္းျပႏိုင္သည္ကို ၾကံဳရသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပိဋကတ္သံုးပံု အာဂုမ္ေဆာင္ (၂) ပါးရွိသည္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ‘အ႒ကထာ ဋီကာ ဓရ’ ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္ဟု ေဖာ္ထုတ္ ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ရန္ကုန္ဘုရားႀကီးဆရာေတာ္၊ ဗားဂရာဆရာေတာ္၊ သီရိလကၤာအရွင္ ဗုဒၶဒတၱႏွင့္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သုဓ္သင္ရေသာ ၾသသာနေသာေဓယ် ပတၳပါဌက အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္သည္။ (ယခု သံဃမဟာနာယက ဥကၠ႒) ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ေလးက ဆ႒မူတြင္ထည့္သြင္းရန္ ပါဠိပုဒ္တစ္ပုဒ္ကို က်မ္းညႊန္းရွာလိုသည့္အခါ ပိဋကတ္ပင္လယ္ထဲ အပ္ေပ်ာက္သလို ျဖစ္ရတိုင္း မဟာစည္ ဆရာေတာ္ထံ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းလွ်င္ ေခတၱခဏအတြင္း အေျဖေပၚသည့္အတြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ်ရွိခိုးသည္။ (ေနာင္တြင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ မဟာစည္ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို ပါဠိဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုေရးသားေတာ္ မူခဲ့သည္။ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ဦးမင္းေက်ာ္က ဘာသာျပန္ၿပီး ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသက ထိုအဂၤလိပ္ဘာသာကို ဆိုလိုရင္း မလြဲရေအာင္ တည္းျဖတ္ေတာ္မူသည္။) 💼ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို သိေသာ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္က ပိဋကတ္သံုးပံုကို အဆီအႏွစ္ထုတ္ကာ က်င့္စဥ္မ်ားကို အျပည့္အစံုေဖာ္ျပထားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ တစ္ပါးတည္း သုုဓ္သင္ခြင့္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သဂၤါယနာသမိုင္းတြင္ က်မ္းတစ္က်မ္းကို တစ္ပါးတည္းသုဓ္သင္ခြင့္ရသည္မွာ မဟာစည္ဆရာေတာ္တစ္ပါးသာ ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသအေပၚ ပရဝါဒီတို႔၏ စြပ္စြဲခ်က္ကို ေျဖရွင္းလ်က္၊ ရာဇဝင္ ပိဋကတ္တို႔ကို စပ္ဟပ္ျပေသာ ဝိသုဒၶိမဂၢနိဒါနကထာ (ဝိသုဒၶိမဂ္ နိဒါန္း)ကို အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ ပါဠိ စုဏၰိယ စကားေျပျဖင့္ ေရးသားေတာ္မူသည္။ ထိုနိဒါန္းကို ေရးသားရန္တာဝန္ေပးအပ္စဥ္က အနီးစခန္းဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ ေလးပါးစလံုးကို အပ္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္ဆရာေတာ္မ်ားက မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္လႊဲၾကသျဖင့္ တစ္ပါးတည္းသာ အၿပီးအစီး ေရးသားေတာ္မူသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာအဖြဲ႕ႀကီးက ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ နိဒါန္းကို ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ျခင္း မရွိဘဲ ျခြင္းခ်က္မဲ့လက္ခံကာ စာအုပ္ထုတ္ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။ 💼ေက်းဇူးရွင္ မစိုးရိမ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကလည္း “မဟာစည္ဆရာေတာ္ဟာ တို႔မ်ားထက္ ဉာဏ္သာတယ္။ တို႔မ်ား မျမင္တဲ့ စာမွားေပမွားမ်ားကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ အရွင္အႏုရုဒၶါတို႔၊ ဋီကာေက်ာ္ဆရာတို႔၊ အျခားက်မ္းဆရာတို႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အမွားမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ ဒီကေရွ႕ မဟာစည္ဆရာေတာ္ထက္ သာသူမေျပာနဲ႔၊ တန္းတူပုဂၢိဳလ္ကိုေတာင္ ေတြ႕ရဖို႔ မလြယ္ဘူး” ဟု အားပါးတရ မိန္႔ျမြက္ၿပီး ေခတ္ကာလအဆက္ဆက္တြင္ က်မ္းအိပ္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့ေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယေရးရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တိုက္တြန္းေတာ္မူသည္။ ထို႔ျပင္ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာႏွင့္ မဟာဋီကာ၊ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္ႏွင့္ အ႒ကထာ၊ မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္တို႔ကို မျပတ္ပို႔ခ်ရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္ေပးအပ္ေတာ္မူသည္။ 💼ဤတြင္ သက်သီဟ ဓမၼာစရိယေအာင္ ပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္ေသာ က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာတို႔ကို ေရးသားျပဳစုေနသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ‘မဟာစည္ဆရာေတာ္ မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ၿပီးေအာင္ ေရးႏိုင္ပါ့မလား’ဟု အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းဖူးသည္ဆို၏။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပရိယတ္အစြမ္း အလြန္ျမင့္မားၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစုေရးသားေနသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေရွးေဟာင္း အိႏၵိယ ဟိႏၵဴ ဒႆနေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေနေသာ မဟာဋီကာႀကီး၏ အလြန္ခက္ခဲနက္နဲပံုကို ေကာင္းစြာ သိနားလည္သူျဖစ္သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ သကၠတက်မ္းမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဘာသာက်မ္းမ်ား၊ ယိုးဒယားႏွင့္ သီရိလကၤာရွိ မူကြဲမ်ားကို အထပ္ထပ္အဖန္ဖန္ ေစ့ငုံသံုးသပ္လ်က္ ဤမွ် အခက္တကာ့အခက္တို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ေရးသားေတာ္မူသည္။ အမ်ားရွင္လူတို႔ အက်ဳိးမ်ားေစရန္ ဝိသုဒၶိမဂ္ အ႒ကထာကိုပါ ျမန္မာျပန္၍ စာအုပ္ထုတ္ေဝသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို ေထာက္ဆလွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ဝိသုဒၶိမဂ္ကို သက္ဝင္ႏိုင္စြမ္းမွာ ထိပ္ဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေၾကာင္း သိသာေနပါၿပီ။ 💼ဤသို႔ျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ မိမိ၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို ထင္ရွားစြာျပသေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးထံမွ “မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးသည္ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္က အသင့္အတင့္သာ ျဖစ္ၿပီး ဆ႒သဂၤါယနာတင္ၿပီးမွ အလြန္ျမင့္မားသြားသည္” ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ကို တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက တဆင့္ ျပန္ေဆြးေႏြးဖူးသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္ကတည္းက မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးျမင့္မားေၾကာင္း သိခ်င္လွ်င္ “ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္း”ကို ၾကည့္ပါဟု ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္က ေျဖရွင္းသက္ေသထူခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းႀကီးကို ဖတ္ရႈၿပီး သက္ေသထူခဲ့သည့္အတိုင္း မွန္ကန္ပါေပစြဟု အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက အဖန္ဖန္ ၾကည္ညိဳခဲ့ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္လာ ေသာဘနသုတ္ေတာ္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ 💼ဤသို႔လွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ပရိယတ္အစြမ္းျဖင့္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ အလြန္အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ က်မ္းစာမ်ားကို ဖတ္ရႈၾကည့္လွ်င္ သိပ္သည္းက်စ္လ်စ္စြာ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ျပဳစုေရးသားသည္ကို အတိုင္းသား သိျမင္ႏိုင္သည္။ ဝိပႆနာနည္းကို ျပသရာတြင္လည္း ပရိယတ္ႏွင့္ အစဥ္ညီညြတ္ေသာ သဘာဝအဓိပၸာယ္ အံက်ကိုက္ညီေသာ နည္းကိုသာ ျပသေလ့ရွိသည္။ 💼သို႔ပါေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕က မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မသိမျမင္ႏိုင္ဘဲ “မိမိလည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ၊ မဟာစည္လည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ” ဟူေသာ မာန္မာနျဖင့္ တန္းညိွကာ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ထင္ရွားရွိစဥ္က ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူူတို႔ကို အခ်က္က်က် ဓမၼဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးလြန္ၿပီးမွ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူတို႔ကို မေျဖရွင္းသာေတာ့ၿပီ။ ယေန႔ ပဋိပတ္ေလာကတြင္ မဟာစည္ကို က်မ္းစာႀကီးငယ္ထုတ္ကာ ပုတ္ခတ္ၿပီးမွ မိမိ၏ ဝါဒကို ျပသေသာ အစဥ္အလာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ ပရိယတ္အရည္အေသြးရွိသူကသာ အကုန္အစင္ သိျမင္ႏိုင္ေပမည္။ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးေရဝတ၊ ဥကၠ႒ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးသူရိယာဘိဝံသ၊ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ဦးဝါေသ႒ာဘိဝံသ၊ အနီးစခန္းဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတ၊ ေအာင္ေျမဘံုစံဆရာေတာ္ ဦးဉာႏုတၱရ၊ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္ ဦးဝိသုဒၶါဘိဝံသ၊ ပခုကၠဴမဟာဝိသုတာရာမတိုက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အစရွိသည့္ အ႒ကထာ ဋီကာႏွင့္တကြ ပိဋကတ္သံုးပံုကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္ေတာ္မူေသာ ဥဇုဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ဆရာျမတ္တို႔ကသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ အရည္အေသြးကို သိျမင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိၾကသည္။ သိျမင္သည့္အတိုင္းလည္း ခ်ီးက်ဴးေလးစား ၾကသည္သာျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ျမင့္မားေသာ ပရိယတ္အရည္အေသြးသည္ မခၽြတ္ဧကန္ အမွန္ရွိေသာ ဂုဏ္တစ္ပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ (ဤစာစုျဖင့္ ယေန႔ ၂၉ ရက္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ သက္ေတာ္ တစ္ရာတစ္ဆယ့္သံုးႏွွစ္-၁၁၃ ျပည့္ၿပီျဖစ္ေသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတ္ဂုဏ္ကို ရည္မွန္း ပူေဇာ္ပါသည္) စာကိုး။ ။ ~ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း ပထမပိုင္း (ေဒါက္တာသီလာနႏၵာဘိဝံသ) ~ေထရဝုတၱႏၱဝိလာသိနီ (ပ+ဒု) (ပခုကၠဴ အရွင္ေကလာသ) ~မဟာစည္ ရာျပည့္ေမာ္ကြန္း Credit ~ Wai Soe Thein Posted by/- မဟာစည္​သာသနာရိပ္​သာ ျမန္​မာ လက္​ဆင္​့ကမ္​းမ်ွ​ေဝပူ​ေဇာ္​ပါသည္​။ ပုညသိန္​းနိုင္ ဦးျမင့္ခိုင္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2JFdiyK

ကမၻာတုန္ဟီးေအာင္ စည္တီးႏိုင္သူ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 💼လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာ့တစ္ဆယ္၊ ၁၉၀၄-ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၉) ရက္ေန႔တြင္ အထက္ျမန္မာျပည္ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ေရႊဘိုခရိုင္၊ ဆိပ္ခြန္ေက်းရြာတြင္ အဖ ဦးကံေတာ္၊ အမိ ေဒၚအုပ္တို႔မွ ဒုတိယ သားရတနာ ‘ေမာင္သြင္’ကို ေမြးဖြားခဲ့သည္။ 💼ေမာင္သြင္သည္ အသက္ ၁၂ ႏွစ္သားမွ စ၍ ရွင္သာမေဏေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အသက္ ၂၀ ခန္႔တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းဘဝကို ခံယူေတာ္မူသည္။ ဘြဲ႕အမည္ ‘အရွင္ ေသာဘန’ဟု တြင္သည္။ 💼ထိုအရွင္မွာ ေနာင္အခါတြင္ သီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းတိုက္ရွိ အလြန္ႀကီးမားေသာ မဂၤလာစည္ေတာ္ႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳကာ ဌာနကို စြဲမွီ၍ ျဖစ္ေသာ အမည္နာမေတာ္ျဖင့္ ယေန႔တိုင္ ကမၻာအရပ္ရပ္သို႔ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာေနေသာ “မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး” ျဖစ္ပါသည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးတို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ မဟာဓမၼသဘင္တြင္ အေမးဆရာေတာ္ ပုစၦက ႏွင့္ အေျဖ ဝိသဇၨက ဆရာေတာ္အျဖစ္ အသီးသီး တာဝန္ထမ္းရြက္ေတာ္ မူခဲ့သည္။ 💼ဆ႒သဂၤါယနာတင္ရန္ ၾကံစည္ၾကစဥ္က အေျဖဆရာေတာ္အတြက္ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္မွာ ျပိဳင္စံရွားသူျဖစ္၍ ကန္႔ကြက္မည့္သူ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အစြမ္းကို မသိႏိုင္ၾကေသးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕မွာမူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ အေမးပုစၦကရာထူးအတြက္ သင့္ေတာ္ပါမည္လားဟု စိုးရိမ္ေတာ္မူၾကသည္။ နာယက ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ အားေပးေထာက္ခံမႈကို အျပည့္အဝရထားေသာ္လည္း ကမၼ႒ာန္းဘုန္းႀကီးေလးမွ်သာျဖစ္သည့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို စိတ္မခ်ႏိုင္ၾကေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕သည္ သဂၤါယနာတင္ခါနီး ရက္ပိုင္းအလိုမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေနာက္ဆုတ္ေပးရန္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္မွ တဆင့္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူၾကသည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္က အသာတၾကည္ပင္ ေနာက္ဆုတ္ေပးရံုမွ်မက မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အစမ္းတိုက္ထားေသာ အေမးအေျဖ ေလွ်ာက္ထားပံု စာရြက္ႏွင့္ တိပ္ေခြမ်ားကိုပါ ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဆ႒သဂၤါယနာ မတင္ခင္ ေထရဝါဒႏိုင္ငံအသီးသီးရွိ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ အဖြဲ႕လိုက္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စဥ္ကတည္းက အေမးပုစၦကဆရာေတာ္အတြက္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ေရြးခ်ယ္ထားေၾကာင္း ကမၻာက သိႏွင့္ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ မာနကို မငဲ့ကြက္ဘဲ နိဝါတတရားျဖင့္ အံ့ခ်ီးဖြယ္ နာခံလြယ္ေသာ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေပသည္။ 💼ဆ႒သဂၤါယနာ စတင္သည့္ေန႔တြင္ အေမးပုစၦကေနရာတြင္ အစားထိုး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်ိန္ သိပ္မရ၍ေပေလာ၊ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီကာ အပင္ပန္းခံ၊ အကုန္က်ခံ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီး၏ ပထမေန႔သည္ သမၼတႀကီးႏွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာမွ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေရာက္ၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ၿပီးဆံုးသြားရာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ကမၻာ့ပရိသတ္အလယ္တြင္ မ်ားစြာ အရွက္ရၿပီး ဆရာေတာ္မ်ားကို ႀကီးက်ယ္ခန္းနားေသာ ဆ႒သဂၤါယနာသဘင္ႀကီးႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ အစီအစဥ္ဆြဲပါရန္ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ေတာ့သည္။ 💼ထိုအခါမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ျပန္၍ တာဝန္ေပးၾကသည္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကလည္း စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ျခင္း အလ်င္းကင္းလ်က္ အသာတၾကည္ပင္ ျပန္လည္လက္ခံၿပီး ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ေသာ သဂၤါယနာႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ က်ရာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ေဒါသ၊ မာန္မာနႀကီးမားသူ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဆိုလွ်င္ ဤသို႔ ရံႈ႕ခ်ည္ ႏွပ္ခ်ည္ ကိစၥမ်ဳိးကို ဤမွ် လြယ္လြယ္ကူကူ သည္းခံႏိုင္ေကာင္းမွ သည္းခံေပမည္။ ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ေရဝတက_ “သုဏာတု ေမ ဘေႏၱ သံေဃာ၊ မဟတီ အယံ ပရိသာ၊ ဧဝရူပါယ ပရိသာယ န သုကရာ သဗၺေသာ ကထံ သာေဝတံု၊ တသၼာ အာယသၼ ေတာ စ ေသာဘနႆ သာသနာ့ရိပ္သာရာမာဓိဝါသိေနာ အာယသၼ ေတာ စ ဝိစိတၱသာရာ ဘိဝံသႆ တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိကႆ ဝိနယပုစၦန ဘာရဥၥ ဝိနယဝိႆဇၨန ဘာရဥၥ အာဝဟိတံု ၾသကာသံ ဒမၼိ၊ ကေရာထ တုေမွ အာဝုေသာ ဆ႒သဂႌတိ ပုဗၺဂၤမာနိ ဝိနယပုစၦန ဝိနယဝိႆဇၨန ကိစၥာနိ ယထာဓမၼံ ယထာဝိနယံ…” ဟု ခြင့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင့္ မင္းကြန္း တိပိဋကဆရာေတာ္တို႔သည္ ဆ႒သဂၤါယနာ အေမးအေျဖကို သုတိသာယာစြာျဖင့္ ခမ္းနားစြာ စတင္ေတာ့သည္။ (တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္က သဂၤါယနာအေမးအေျဖကို နားေထာင္ရတိုင္း ငါ၏ နားႏွင့္ ကိုယ္ အရေတာ္ေပစြဟု ပီတိျဖစ္ရေၾကာင္း မိန္႔ခဲ့ဖူးသည္) 💼သဂၤါယနာအေမးအေျဖတြင္ အေမးဆရာေတာ္၏ အစြမ္းမွာ ထုတ္ေဖာ္ျပသခြင့္မသာဘဲ အေျဖဆရာေတာ္ျဖစ္ေသာ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္၏ မဟာ ဝိသိ႒အစြမ္းသည္သာလွ်င္ ထင္ရွားေပသည္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္သည္ အျဖတ္အေတာက္မွန္မွန္၊ အသံအေနအထား ပီပီသသျဖင့္ ျမင္းေကာင္းကို အသားက်စီးသကဲ့သို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို ပါဠိလို ေမးက ပါဠိလို ေျဖၿပီး၊ ျမန္မာလိုေမးက ျမန္မာလို ေျဖသည္။ 💼အ႒ကထာ သဂၤါယနာစိစစ္ခန္းတြင္မူ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ေရနက္ရာတြင္မွ ျမဴးေပ်ာ္ေသာ ဧရာမငါးႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ အ႒ကထာတို႔ကို သူ႔ေခတ္ႏွင့္ သူဟပ္ျပျခင္း၊ အသိခက္ ဝိဝါဒကြဲစရာေနရာမ်ား၌ က်မ္းကိုးျပ၍ သက္ဝင္ေစျခင္း၊ သမိုင္းသုေတသီတို႔ အဆိုအမိန္႔ကို ညွိႏိႈင္းျပျခင္း၊ သမယႏၱရဝါဒမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း စသည္ျဖင့္ ပညာရွင္မ်ား ေငးေလာက္ေသာ အစြမ္းအစမ်ား ေပၚထြက္လာေတာ့သည္။ 💼သီဟိုဠ္မွ အရွင္အာနႏၵေမတၱယ် မေထရ္ႀကီးက ေမးသမွ် ျပႆနာအခက္အခဲတို႔ကို မဟာစည္ဆရာေတာ္က တမုဟုတ္ခ်င္း ေျဖရွင္းျပႏိုင္သည္ကို ၾကံဳရသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပိဋကတ္သံုးပံု အာဂုမ္ေဆာင္ (၂) ပါးရွိသည္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို ‘အ႒ကထာ ဋီကာ ဓရ’ ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္ဟု ေဖာ္ထုတ္ ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ရန္ကုန္ဘုရားႀကီးဆရာေတာ္၊ ဗားဂရာဆရာေတာ္၊ သီရိလကၤာအရွင္ ဗုဒၶဒတၱႏွင့္ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္တုိ႔ႏွင့္ အတူ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သုဓ္သင္ရေသာ ၾသသာနေသာေဓယ် ပတၳပါဌက အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္သည္။ (ယခု သံဃမဟာနာယက ဥကၠ႒) ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ေလးက ဆ႒မူတြင္ထည့္သြင္းရန္ ပါဠိပုဒ္တစ္ပုဒ္ကို က်မ္းညႊန္းရွာလိုသည့္အခါ ပိဋကတ္ပင္လယ္ထဲ အပ္ေပ်ာက္သလို ျဖစ္ရတိုင္း မဟာစည္ ဆရာေတာ္ထံ ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းလွ်င္ ေခတၱခဏအတြင္း အေျဖေပၚသည့္အတြက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဦးခ်ရွိခိုးသည္။ (ေနာင္တြင္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္သည္ မဟာစည္ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို ပါဠိဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုေရးသားေတာ္ မူခဲ့သည္။ ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္းကို အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ဦးမင္းေက်ာ္က ဘာသာျပန္ၿပီး ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသက ထိုအဂၤလိပ္ဘာသာကို ဆိုလိုရင္း မလြဲရေအာင္ တည္းျဖတ္ေတာ္မူသည္။) 💼ဤသို႔ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားကို သိေသာ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္က ပိဋကတ္သံုးပံုကို အဆီအႏွစ္ထုတ္ကာ က်င့္စဥ္မ်ားကို အျပည့္အစံုေဖာ္ျပထားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ တစ္ပါးတည္း သုုဓ္သင္ခြင့္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သဂၤါယနာသမိုင္းတြင္ က်မ္းတစ္က်မ္းကို တစ္ပါးတည္းသုဓ္သင္ခြင့္ရသည္မွာ မဟာစည္ဆရာေတာ္တစ္ပါးသာ ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသအေပၚ ပရဝါဒီတို႔၏ စြပ္စြဲခ်က္ကို ေျဖရွင္းလ်က္၊ ရာဇဝင္ ပိဋကတ္တို႔ကို စပ္ဟပ္ျပေသာ ဝိသုဒၶိမဂၢနိဒါနကထာ (ဝိသုဒၶိမဂ္ နိဒါန္း)ကို အလြန္အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ ပါဠိ စုဏၰိယ စကားေျပျဖင့္ ေရးသားေတာ္မူသည္။ ထိုနိဒါန္းကို ေရးသားရန္တာဝန္ေပးအပ္စဥ္က အနီးစခန္းဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႏွင့္ အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ ေလးပါးစလံုးကို အပ္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း က်န္ဆရာေတာ္မ်ားက မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္လႊဲၾကသျဖင့္ တစ္ပါးတည္းသာ အၿပီးအစီး ေရးသားေတာ္မူသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာအဖြဲ႕ႀကီးက ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ နိဒါန္းကို ျပင္ဆင္ပယ္ဖ်က္ျခင္း မရွိဘဲ ျခြင္းခ်က္မဲ့လက္ခံကာ စာအုပ္ထုတ္ ျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။ 💼ေက်းဇူးရွင္ မစိုးရိမ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကလည္း “မဟာစည္ဆရာေတာ္ဟာ တို႔မ်ားထက္ ဉာဏ္သာတယ္။ တို႔မ်ား မျမင္တဲ့ စာမွားေပမွားမ်ားကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ အရွင္အႏုရုဒၶါတို႔၊ ဋီကာေက်ာ္ဆရာတို႔၊ အျခားက်မ္းဆရာတို႔ မျမင္ႏိုင္တဲ့ အမွားမ်ားကိုေတာင္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ ဒီကေရွ႕ မဟာစည္ဆရာေတာ္ထက္ သာသူမေျပာနဲ႔၊ တန္းတူပုဂၢိဳလ္ကိုေတာင္ ေတြ႕ရဖို႔ မလြယ္ဘူး” ဟု အားပါးတရ မိန္႔ျမြက္ၿပီး ေခတ္ကာလအဆက္ဆက္တြင္ က်မ္းအိပ္ႀကီးျဖစ္ေနခဲ့ေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယေရးရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တိုက္တြန္းေတာ္မူသည္။ ထို႔ျပင္ ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာႏွင့္ မဟာဋီကာ၊ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္ႏွင့္ အ႒ကထာ၊ မိလိႏၵပဥွာပါဠိေတာ္တို႔ကို မျပတ္ပို႔ခ်ရန္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ကို တာဝန္ေပးအပ္ေတာ္မူသည္။ 💼ဤတြင္ သက်သီဟ ဓမၼာစရိယေအာင္ ပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္ေသာ က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာတို႔ကို ေရးသားျပဳစုေနသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ‘မဟာစည္ဆရာေတာ္ မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ၿပီးေအာင္ ေရးႏိုင္ပါ့မလား’ဟု အခ်င္းခ်င္း ေမးျမန္းဖူးသည္ဆို၏။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ပရိယတ္အစြမ္း အလြန္ျမင့္မားၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း က်မ္းစာေပါင္းမ်ားစြာကို ျပဳစုေရးသားေနသူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေရွးေဟာင္း အိႏၵိယ ဟိႏၵဴ ဒႆနေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေနေသာ မဟာဋီကာႀကီး၏ အလြန္ခက္ခဲနက္နဲပံုကို ေကာင္းစြာ သိနားလည္သူျဖစ္သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ သကၠတက်မ္းမ်ား၊ အဂၤလိပ္ဘာသာက်မ္းမ်ား၊ ယိုးဒယားႏွင့္ သီရိလကၤာရွိ မူကြဲမ်ားကို အထပ္ထပ္အဖန္ဖန္ ေစ့ငုံသံုးသပ္လ်က္ ဤမွ် အခက္တကာ့အခက္တို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားေသာ ဝိသုဒၶိမဂ္မဟာဋီကာႀကီးကို နိႆယ ေရးသားေတာ္မူသည္။ အမ်ားရွင္လူတို႔ အက်ဳိးမ်ားေစရန္ ဝိသုဒၶိမဂ္ အ႒ကထာကိုပါ ျမန္မာျပန္၍ စာအုပ္ထုတ္ေဝသည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို ေထာက္ဆလွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ဝိသုဒၶိမဂ္ကို သက္ဝင္ႏိုင္စြမ္းမွာ ထိပ္ဆံုးအဆင့္မွာ ရွိေၾကာင္း သိသာေနပါၿပီ။ 💼ဤသို႔ျဖင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ မိမိ၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို ထင္ရွားစြာျပသေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးထံမွ “မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးသည္ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္က အသင့္အတင့္သာ ျဖစ္ၿပီး ဆ႒သဂၤါယနာတင္ၿပီးမွ အလြန္ျမင့္မားသြားသည္” ဟူေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ကို တိပိဋကဓရ ဓမၼဘ႑ာဂါရိက အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက တဆင့္ ျပန္ေဆြးေႏြးဖူးသည္။ ဆ႒သဂၤါယနာမတင္ခင္ကတည္းက မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးျမင့္မားေၾကာင္း သိခ်င္လွ်င္ “ဝိပႆနာရႈနည္းက်မ္း”ကို ၾကည့္ပါဟု ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္က ေျဖရွင္းသက္ေသထူခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းႀကီးကို ဖတ္ရႈၿပီး သက္ေသထူခဲ့သည့္အတိုင္း မွန္ကန္ပါေပစြဟု အရွင္သုမဂၤလာလကၤာရက အဖန္ဖန္ ၾကည္ညိဳခဲ့ၿပီး ပိဋကတ္ေတာ္လာ ေသာဘနသုတ္ေတာ္ျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးကို ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ 💼ဤသို႔လွ်င္ မဟာစည္ဆရာေတာ္သည္ ပရိယတ္အစြမ္းျဖင့္ ဆ႒သဂၤါယနာတြင္ အလြန္အေရးပါေသာ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္ေရးသားေသာ က်မ္းစာမ်ားကို ဖတ္ရႈၾကည့္လွ်င္ သိပ္သည္းက်စ္လ်စ္စြာ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ျပဳစုေရးသားသည္ကို အတိုင္းသား သိျမင္ႏိုင္သည္။ ဝိပႆနာနည္းကို ျပသရာတြင္လည္း ပရိယတ္ႏွင့္ အစဥ္ညီညြတ္ေသာ သဘာဝအဓိပၸာယ္ အံက်ကိုက္ညီေသာ နည္းကိုသာ ျပသေလ့ရွိသည္။ 💼သို႔ပါေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕က မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မသိမျမင္ႏိုင္ဘဲ “မိမိလည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ၊ မဟာစည္လည္း ကမၼ႒ာန္းဆရာ” ဟူေသာ မာန္မာနျဖင့္ တန္းညိွကာ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ထင္ရွားရွိစဥ္က ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူူတို႔ကို အခ်က္က်က် ဓမၼဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးလြန္ၿပီးမွ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္လာသူတို႔ကို မေျဖရွင္းသာေတာ့ၿပီ။ ယေန႔ ပဋိပတ္ေလာကတြင္ မဟာစည္ကို က်မ္းစာႀကီးငယ္ထုတ္ကာ ပုတ္ခတ္ၿပီးမွ မိမိ၏ ဝါဒကို ျပသေသာ အစဥ္အလာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္သည္။ 💼မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ပရိယတ္အရည္အေသြးကို မဟာစည္ဆရာေတာ္ကဲ့သို႔ ပရိယတ္အရည္အေသြးရွိသူကသာ အကုန္အစင္ သိျမင္ႏိုင္ေပမည္။ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု ေညာင္ရမ္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးေရဝတ၊ ဥကၠ႒ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးသူရိယာဘိဝံသ၊ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ဦးဝါေသ႒ာဘိဝံသ၊ အနီးစခန္းဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတ၊ ေအာင္ေျမဘံုစံဆရာေတာ္ ဦးဉာႏုတၱရ၊ ဝိဇၨာလကၤာရဆရာေတာ္ ဦးဝိသုဒၶါဘိဝံသ၊ ပခုကၠဴမဟာဝိသုတာရာမတိုက္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ အစရွိသည့္ အ႒ကထာ ဋီကာႏွင့္တကြ ပိဋကတ္သံုးပံုကၽြမ္းက်င္ ႏွံ႔စပ္ေတာ္မူေသာ ဥဇုဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ဆရာျမတ္တို႔ကသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ အရည္အေသြးကို သိျမင္လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိၾကသည္။ သိျမင္သည့္အတိုင္းလည္း ခ်ီးက်ဴးေလးစား ၾကသည္သာျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဟာစည္ဆရာေတာ္၏ ျမင့္မားေသာ ပရိယတ္အရည္အေသြးသည္ မခၽြတ္ဧကန္ အမွန္ရွိေသာ ဂုဏ္တစ္ပါး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ (ဤစာစုျဖင့္ ယေန႔ ၂၉ ရက္၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ သက္ေတာ္ တစ္ရာတစ္ဆယ့္သံုးႏွွစ္-၁၁၃ ျပည့္ၿပီျဖစ္ေသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ပရိယတ္ဂုဏ္ကို ရည္မွန္း ပူေဇာ္ပါသည္) စာကိုး။ ။ ~ေထရုပၸတၱိအက်ဥ္း ပထမပိုင္း (ေဒါက္တာသီလာနႏၵာဘိဝံသ) ~ေထရဝုတၱႏၱဝိလာသိနီ (ပ+ဒု) (ပခုကၠဴ အရွင္ေကလာသ) ~မဟာစည္ ရာျပည့္ေမာ္ကြန္း Credit ~ Wai Soe Thein Posted by/- မဟာစည္​သာသနာရိပ္​သာ ျမန္​မာ လက္​ဆင္​့ကမ္​းမ်ွ​ေဝပူ​ေဇာ္​ပါသည္​။ ပုညသိန္​းနိုင္ ဦးျမင့္ခိုင္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2JFdiyK

စရဏ (၁၅)ပါး ဆုိတာ ဘာကိုေခၚတာလဲ 🌷🌷🌷🌷🙏🌷🌷🌷🌷🌷🌷 စရဏ (၁၅)ပါး ဆုိတာကေတာ့ ~~ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္လိုရင္- ေဘာ- ဇာ - သီ- ဣံ- စ်ာန္ေလးႀကိမ္ႏွင့္၊ သူေတာ္ဥစၥာ၊ ခုႏွစ္ျဖာ၊ မွတ္ပါ စရဏ။ ဆိုၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္နုိင္ပါတယ္။ သီ ဣံ ေဘာ ဇာ၊ သဒၶမၼာ၊ သတၱရူပ၊ စ်ာန္စတုကၠ- လို႔လဲ ေဆာင္ပုဒ္ ရွိပါေသးတယ္။ အဓိပၸါယ္မ်ားကေတာ့ - ၁။ ေဘာ- ဆိုတာ ေဘာဇန မတၱညဴ- မဂ္ေပါက္ဖုိလ္ေပါက္ အရိယာစခန္းကို တက္လွမ္းလိုတဲ့ ေယာဂီသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဟာ အစာစားရာမွာ အတိုင္းအတာ ပမာဏကို သိရပါမယ္၊ ဒီအစားအစာက ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္ရဲ႕လား၊ မသင့္ေတာ္ဘူး လား၊ အမ်ားႀကီးစားရင္ ဗိုက္ေလးၿပီး ထိန မိဒၶျဖစ္လာမယ္၊ အတက္စာေတြစားလိုက္ရင္ ေခါင္းကိုက္ေနၿပီး ၀ိပႆနာ တရား မရႈမွတ္နုိင္ပဲ ျဖစ္တတ္တာမို႔ အစာစားရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတိုင္းအတာ ပမာဏသိရပါမယ္။ ၂။ ဇာ- ဆုိတာ ဇာဂရိယ အနဳယုတၱ- ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ေနခ်ိန္မွာ အၿမဲတမ္း နုိးနိုးၾကားၾကား သတိေရွ႕ေဆာင္ေန ရပါမယ္၊ ေလ်ာ့တိေရာ့ရဲ၊ ပ်င္းရိစြာ မေနရပါဘူး၊ ၀တ္ေက်တန္းေက် အားထုတ္ေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။ ၃။ သီ- ဆုိတာက သီလသံ၀ရ- လူျဖစ္လ်င္ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္းပါးသီလ စတာေတြကို လုံၿခဳံေအာင္ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာလဲ သိကၡာပုဒ္အေသးေလးေတြကအစ အာပတ္အႀကီးစား ပါရာဇိကအာပတ္မ်ားအထိ ေစာင့္ထိန္းရပါ မယ္၊ အဲလို ေစာင့္ထိန္းၿပီးမွသာ တရားအားထုတ္သင့္ပါတယ္၊ ဘုရားသာသနာေတာ္မွာ သီလ- သမာဓိ၊ ပညာ သိကၡာ သုံးပါးကို အစဥ္အလိုက္ျဖည့္က်င့္သင့္ပါတယ္၊ အစဥ္လုိက္ ျဖည့္က်င့္မွလဲ ထိေရာက္ေသာ အက်ိဳးရလဒ္ကို ရရွိေစမွာပါ။ ကိုယ္က်င့္သီလ လုံပါမွ သမာဓိအားေကာင္းထက္သန္လာၿပီးပညာဥာဏ္ရင့္သန္ကာ မဂ္ဖုိလ္စခန္းကို တက္လွမ္းနုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အေျခခံ ကိုယ္က်င့္သီလေတာင္မွ မလုံၿခဳံပါဘဲ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ကို မေမွ်ာ္မွန္းနိင္ပါဘူး။ ၄။ ဣံ- ဆုိတာ ဣၿႏၵိေယသု ဂုတၱဒါြရ- မ်က္စိအာရုံ၊ နားအာရုံ၊ နားေခါင္းအာရုံ၊ လ်ာအာရုံ၊ ကိုယ္ခႏၶာအထိအေတြ႔အာရုံ၊ စိတ္အာရုံဆိုတဲ့ အာရုံ(၆) ပါးကို ဣေျႏၵႀကီးႀကီး ၊ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္ တဲ့၊ စိတ္အလိုမလိုက္ရဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။ မ်က္စိက ျမင္ခ်င္တာျမင္၊ ၾကည့္ခ်င္တာ ၾကည့္ၿပီး တဏွာရာဂစိတ္၊ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အၾကားအာရုံ၊ အန႔ံ အာရုံ၊ အရသာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆုံလို႔ ေလာဘရမၼက္ တက္မက္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္စိတ္ ကုိလဲ အလိုလိုက္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ပါေစ ဆုိၿပီး လႊတ္ထားတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစပဲထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ဣၿႏၵိေယသု ဂုတၱဒါြရ- ဣေျႏၵေတြ ကို ေစာင့္ထိန္းတယ္ လို႔ ေခၚပါတယ္။ ၅။ ပထမစ်ာန္၊ ၆။ ဒုတိယစ်ာန္၊ ၇။ တတိယစ်ာန္၊ ၈။ စတုတၳစ်ာန္ စတဲ့ စ်ာန္မ်ားကို ရရွိျခင္း၊ ရရွိေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္းကို ဆုိလိုပါတယ္။ ၉။ သဒၶါ- ရတနာသုံးပါးအေပၚမွာ ယုံၾကည္သက္၀င္တဲ့သဒၶါမ်ိဳး၊ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းက်ိဳးရမယ္၊ မေကာင္းတာ လုပ္ရင္ မေကာင္းက်ိဳးခံစားရမယ္ လို႔ ကံနဲ႔ ကံရဲ႕အက်ိဳးတရားကို ယုံၾကည္တာကို သဒၶါလို႔ ေခၚပါတယ္။ ၁၀။ သီလ- ဆိုတာ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ ငါးပါး ရွစ္ပါး သီလကိုပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ သာသနာပ အခါမွာ ေစာင့္ထိန္းနုိင္တဲ့ သီလေတြလဲ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၃ မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သီလေတြက ရဟန္းေတာ္ေတြမွာ သာသနာပ အခါ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ သီလ မရွိပါဘူး၊ သာသနာပအခါမွာ သံဃာဆုိတာ မရွိနုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ လူတုိ႔ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ ငါးပါးရွစ္ပါးသီလေတြသာ သာသနာပ၊ သာသနာတြင္းရွိနုိင္ပါတယ္။ ၁၁။ ဟိရီ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို လူေရွ႔မွာျဖစ္ေစ၊ မျမင္ကြယ္ရာ မွာျဖစ္ေစ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လုံၿပီး ျပဳလုပ္ရမွာ ရွက္ရြ႕ံတတ္တဲ့တရားကုိ ဟိရီလို႔ေခၚပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ဘယ္သူမွ မသိဘူး ဆုိေသာ္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္မ်ား၊ သာသနာကို ၾကည္ညိဳၾကတဲ့နတ္ျဗဟၼာမ်ား၊ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္မ်ားက ကိုယ္မေကာင္းမႈလုပ္တာကို သိေနျမင္ေနၾကရ တာမို႔ မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ရပါမယ္။ ၁၂။ ၾသတပၸ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို လုပ္ရမွာ ေၾကာက္လန္႔တတ္တဲ့ စိတ္ကို ေခၚပါတယ္။ ၁၃။ သုတ- ဘာသာေရး အသိပညာစေသာ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတရားမွန္သမွ်ကုိ တတ္သိ နားလည္နုိင္ျခင္းပါ။ ၁၄။ စာဂ- သူတပါးအေပၚ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲျခင္း၊ သာသနာတြင္းျဖစ္လ်င္ ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ လွဴဒါန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅။ ပညာ- ဆိုတာ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္း တရားမွန္သမွ်ကို တတ္သိနားလည္ျခင္း၊ နားလည္ရုံမွ် မကပဲ က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း၊ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ မ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူး အားထုတ္ျခင္း စတဲ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အထိ ေရာက္ေစနုိင္တဲ့ ပညာမ်ားအားလုံးကို ရည္ရြယ္ ပါတယ္။ credit - ဗုဒၶကမၻာ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2G89tRS

စရဏ (၁၅)ပါး ဆုိတာ ဘာကိုေခၚတာလဲ 🌷🌷🌷🌷🙏🌷🌷🌷🌷🌷🌷 စရဏ (၁၅)ပါး ဆုိတာကေတာ့ ~~ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္လိုရင္- ေဘာ- ဇာ - သီ- ဣံ- စ်ာန္ေလးႀကိမ္ႏွင့္၊ သူေတာ္ဥစၥာ၊ ခုႏွစ္ျဖာ၊ မွတ္ပါ စရဏ။ ဆိုၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ေလးနဲ႔ ကပ္မွတ္နုိင္ပါတယ္။ သီ ဣံ ေဘာ ဇာ၊ သဒၶမၼာ၊ သတၱရူပ၊ စ်ာန္စတုကၠ- လို႔လဲ ေဆာင္ပုဒ္ ရွိပါေသးတယ္။ အဓိပၸါယ္မ်ားကေတာ့ - ၁။ ေဘာ- ဆိုတာ ေဘာဇန မတၱညဴ- မဂ္ေပါက္ဖုိလ္ေပါက္ အရိယာစခန္းကို တက္လွမ္းလိုတဲ့ ေယာဂီသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဟာ အစာစားရာမွာ အတိုင္းအတာ ပမာဏကို သိရပါမယ္၊ ဒီအစားအစာက ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္ရဲ႕လား၊ မသင့္ေတာ္ဘူး လား၊ အမ်ားႀကီးစားရင္ ဗိုက္ေလးၿပီး ထိန မိဒၶျဖစ္လာမယ္၊ အတက္စာေတြစားလိုက္ရင္ ေခါင္းကိုက္ေနၿပီး ၀ိပႆနာ တရား မရႈမွတ္နုိင္ပဲ ျဖစ္တတ္တာမို႔ အစာစားရာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အတိုင္းအတာ ပမာဏသိရပါမယ္။ ၂။ ဇာ- ဆုိတာ ဇာဂရိယ အနဳယုတၱ- ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္ေနခ်ိန္မွာ အၿမဲတမ္း နုိးနိုးၾကားၾကား သတိေရွ႕ေဆာင္ေန ရပါမယ္၊ ေလ်ာ့တိေရာ့ရဲ၊ ပ်င္းရိစြာ မေနရပါဘူး၊ ၀တ္ေက်တန္းေက် အားထုတ္ေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။ ၃။ သီ- ဆုိတာက သီလသံ၀ရ- လူျဖစ္လ်င္ ငါးပါးသီလ၊ ရွစ္းပါးသီလ စတာေတြကို လုံၿခဳံေအာင္ ထိန္းသိမ္းရပါမယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာလဲ သိကၡာပုဒ္အေသးေလးေတြကအစ အာပတ္အႀကီးစား ပါရာဇိကအာပတ္မ်ားအထိ ေစာင့္ထိန္းရပါ မယ္၊ အဲလို ေစာင့္ထိန္းၿပီးမွသာ တရားအားထုတ္သင့္ပါတယ္၊ ဘုရားသာသနာေတာ္မွာ သီလ- သမာဓိ၊ ပညာ သိကၡာ သုံးပါးကို အစဥ္အလိုက္ျဖည့္က်င့္သင့္ပါတယ္၊ အစဥ္လုိက္ ျဖည့္က်င့္မွလဲ ထိေရာက္ေသာ အက်ိဳးရလဒ္ကို ရရွိေစမွာပါ။ ကိုယ္က်င့္သီလ လုံပါမွ သမာဓိအားေကာင္းထက္သန္လာၿပီးပညာဥာဏ္ရင့္သန္ကာ မဂ္ဖုိလ္စခန္းကို တက္လွမ္းနုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အေျခခံ ကိုယ္က်င့္သီလေတာင္မွ မလုံၿခဳံပါဘဲ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ကို မေမွ်ာ္မွန္းနိင္ပါဘူး။ ၄။ ဣံ- ဆုိတာ ဣၿႏၵိေယသု ဂုတၱဒါြရ- မ်က္စိအာရုံ၊ နားအာရုံ၊ နားေခါင္းအာရုံ၊ လ်ာအာရုံ၊ ကိုယ္ခႏၶာအထိအေတြ႔အာရုံ၊ စိတ္အာရုံဆိုတဲ့ အာရုံ(၆) ပါးကို ဣေျႏၵႀကီးႀကီး ၊ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး ေစာင့္ထိန္းရပါမယ္ တဲ့၊ စိတ္အလိုမလိုက္ရဘူး လို႔ ဆုိလိုပါတယ္။ မ်က္စိက ျမင္ခ်င္တာျမင္၊ ၾကည့္ခ်င္တာ ၾကည့္ၿပီး တဏွာရာဂစိတ္၊ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အၾကားအာရုံ၊ အန႔ံ အာရုံ၊ အရသာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဆုံလို႔ ေလာဘရမၼက္ တက္မက္စိတ္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး၊ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္စိတ္ ကုိလဲ အလိုလိုက္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ပါေစ ဆုိၿပီး လႊတ္ထားတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစပဲထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ဣၿႏၵိေယသု ဂုတၱဒါြရ- ဣေျႏၵေတြ ကို ေစာင့္ထိန္းတယ္ လို႔ ေခၚပါတယ္။ ၅။ ပထမစ်ာန္၊ ၆။ ဒုတိယစ်ာန္၊ ၇။ တတိယစ်ာန္၊ ၈။ စတုတၳစ်ာန္ စတဲ့ စ်ာန္မ်ားကို ရရွိျခင္း၊ ရရွိေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္းကို ဆုိလိုပါတယ္။ ၉။ သဒၶါ- ရတနာသုံးပါးအေပၚမွာ ယုံၾကည္သက္၀င္တဲ့သဒၶါမ်ိဳး၊ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းက်ိဳးရမယ္၊ မေကာင္းတာ လုပ္ရင္ မေကာင္းက်ိဳးခံစားရမယ္ လို႔ ကံနဲ႔ ကံရဲ႕အက်ိဳးတရားကို ယုံၾကည္တာကို သဒၶါလို႔ ေခၚပါတယ္။ ၁၀။ သီလ- ဆိုတာ အထက္က ေျပာခဲ့တဲ့ ငါးပါး ရွစ္ပါး သီလကိုပဲ ရည္ရြယ္ပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ သာသနာပ အခါမွာ ေစာင့္ထိန္းနုိင္တဲ့ သီလေတြလဲ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။ နံပါတ္ ၃ မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ သီလေတြက ရဟန္းေတာ္ေတြမွာ သာသနာပ အခါ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ သီလ မရွိပါဘူး၊ သာသနာပအခါမွာ သံဃာဆုိတာ မရွိနုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ လူတုိ႔ေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ ငါးပါးရွစ္ပါးသီလေတြသာ သာသနာပ၊ သာသနာတြင္းရွိနုိင္ပါတယ္။ ၁၁။ ဟိရီ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို လူေရွ႔မွာျဖစ္ေစ၊ မျမင္ကြယ္ရာ မွာျဖစ္ေစ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လုံၿပီး ျပဳလုပ္ရမွာ ရွက္ရြ႕ံတတ္တဲ့တရားကုိ ဟိရီလို႔ေခၚပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ ဘယ္သူမွ မသိဘူး ဆုိေသာ္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္မ်ား၊ သာသနာကို ၾကည္ညိဳၾကတဲ့နတ္ျဗဟၼာမ်ား၊ တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္မ်ားက ကိုယ္မေကာင္းမႈလုပ္တာကို သိေနျမင္ေနၾကရ တာမို႔ မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ရပါမယ္။ ၁၂။ ၾသတပၸ- မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို လုပ္ရမွာ ေၾကာက္လန္႔တတ္တဲ့ စိတ္ကို ေခၚပါတယ္။ ၁၃။ သုတ- ဘာသာေရး အသိပညာစေသာ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေၾကာင္း သူေတာ္ေကာင္းတရားမွန္သမွ်ကုိ တတ္သိ နားလည္နုိင္ျခင္းပါ။ ၁၄။ စာဂ- သူတပါးအေပၚ ေပးကမ္းစြန္႔က်ဲျခင္း၊ သာသနာတြင္းျဖစ္လ်င္ ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ လွဴဒါန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅။ ပညာ- ဆိုတာ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ေစနုိင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္း တရားမွန္သမွ်ကို တတ္သိနားလည္ျခင္း၊ နားလည္ရုံမွ် မကပဲ က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း၊ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ မ်ားကို ေလ့လာဆည္းပူး အားထုတ္ျခင္း စတဲ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အထိ ေရာက္ေစနုိင္တဲ့ ပညာမ်ားအားလုံးကို ရည္ရြယ္ ပါတယ္။ credit - ဗုဒၶကမၻာ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2G89tRS

ပဥၥဝဂၢီ ၅ ဦး 🌻🌻🌻 " ပဥၥဝဂၢီ " ၏ အဓိပၸါယ္မွာ ၅ ေယာက္အစု ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဘုရားေလာင္း သိဒၶတမင္းသား ဖြားျမင္ေတာ္မူစကပင္ ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားျဖစ္မည္ဟု နိမိတ္လကၡဏာ ဖတ္ၾကားခဲ့ေသာ သုဒတၱပုဏၰားႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၄ ဦးတို႔သည္ ဘုရားေလာင္းေတာထြက္လၽွင္ ယင္းတို႔လည္း ေတာထြက္ရဟန္းျပဳခဲ့ၾကသည္။ သိဒၶတၳမင္းသား ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္၍ ဦးစြာေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼစၾကာတရားကို နာၾကားခဲ့ၾကရၿပီးလၽွင္ ဧဟိဘိကၡဳရဟန္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကသည္။ ထိုငါးေယာက္တစ္စုကို ပဥၥဝဂၢီ ဟူ၍၎၊ ဝဂၢီ ဟူ၍၎ က်မ္းဂန္မ်ား၌ ေဖာ္ျပ၏။ ပဥၥ မွာ (၅) ျဖစ္ၿပီး ဝဂၢီ မွာ အစု ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ပဥၥဝဂၢီ ၅ ဦး ~~~~~ ပဥၥဝဂၢီငါးဦးဆိုသည္မွာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္တြင္ ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေရွးဦးဆုံး နာၾကားရ၍ ဦးစြာ ဧဟိဘိကၡဳ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ ၅ ပါးျဖစ္သည္။ ထို ၅ ပါးမွာ သၽွင္ေကာ႑ည၊ သၽွင္ဝပၸ၊ သၽွင္ဘဒၵိယ၊ သၽွင္မဟာနာမ္၊ သၽွင္အႆဇိတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္း ၅ ဦးတို႔သည္ကား ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားေလာင္း သိဒၶတမင္းသားကို မီးရႉးသန႔္စင္ ဖြားျမင္စဥ္အခါက၊ လကၡဏာဖတ္ ပု႑ား ၈ ေယာက္အနက္၊ ဘုရားဧကန္ ျဖစ္မည္ဟုေဟာေသာ ေကာ႑ညအႏြယ္ သုဒတၱပုဏၰားငယ္ႏွင့္ အျခားပုဏၰား ၄ ဦး၏သား၊ သူ၏သူငယ္ခ်င္း ၄ ေယာက္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒုကၠရ စရိယ က်င့္စဥ္ကာလ ~~~~~~~~~~~~~ ဘုရားေလာင္းရဟန္းျပဳ၍၊ ဥ႐ုေဝလေတာသို႔လာၾက ကုန္သျဖင့္၊ ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ေတြ႕ေလသည္။ ဘုရားေလာင္းလည္း ထိုပဥၥတို႔လၽွင္ အလုပ္အေႂကြး ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို က်င့္ေတာ္မူသည္။ ၆ ႏွစ္မၽွၾကာေသာ္၊ ၿငိဳျငင္စြာေသာ ဤအက်င့္ျဖင့္ ဘုရားမျဖစ္နိုင္ေသးဟု သတိျဖစ္လ်က္၊ ၿမိဳ႕ ရြာတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ခံအပ္ေသာ ဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပး၏။ ထိုအခါ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ဦးတို႔က ေဂါတမရဟန္းသည္ အလြန္ၿခိဳးၿခံစြာ က်င့္သည္ကိုမၽွ ဘုရားမျဖစ္နိုင္၊ ယခုဘယ္မွာ ျဖစ္ေတာ့အံ့နည္းဟု ဘုရားေလာင္းကိုစြန႔္ခြာ၍၊ တစ္ဆယ့္ရွစ္ယူဇနာကြာေသာ ကၠဳသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကကုန္သည္။ တရားဦး ေဟာေတာ္မူျခင္း ~~~~~~~~~~~~ ဘုရားေလာင္းသည္ တကိုယ္တည္းက်င့္ေတာ္မူရာ၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃ ခု ကဆုန္ လျပည့္ေန႔တြင္ သေဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရ၍ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ္၊ သဟမၸတိ ျဗဟၼာမင္း၏ေတာင္းပန္ခ်က္အရ တရားေဟာရန္ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးေသာ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦး ရွိရာ မိဂဒါဝုန္ ေတာသို႔ ႂကြလာ၏။ ✔ ဝါဆိုလျပည့္ စေနေန႔ ညေနခ်မ္းတြင္ မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ ေရာက္သည္။ ပဥၥဝဂၢီတို႔သည္ ဘုရားေလာင္းအား အက်င့္ပ်က္ေလၿပီဟု ထင္မွတ္သျဖင့္၊ ဘုရားႂကြလာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္တို႔ကို မျပဳစုဘဲေနၾကရန္ တိုင္ပင္ထားေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္အနီးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဝတ္ျပဳမိၾကေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္က ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုမိန႔္ၾကား၍ တရားနာယူရန္ တိုက္တြန္းေသာအခါ၌မူ၊ မယုံၾကည္သျဖင့္ ၃ ႀကိမ္တိုင္ ျငင္းပယ္၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္ မ်ားစြာေသာပရိယာယ္ စကားျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သိေစေတာ္မူလ်က္ ဓမၼစကၠ ပဝတၱန သုတၱန္ေခၚ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူသည္။ ✔တရားေတာ္၏ အဆုံးတြင္ သၽွင္ေကာ႑ညသည္ ေသာတပတၱိဖိုလ္၌ တည္ေလသည္။ ထိုေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကိုပင္ အက်ယ္ေဟာျပန္သျဖင့္၊ ✔ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔၌ သၽွင္ဝပၸ၊ ✔ ႏွစ္ရက္ေန႔၌ သၽွင္ဘဒၵိယ၊ ✔သုံးရက္ေန႔၌ သၽွင္မဟာနာမ္၊ ✔ေလးရက္ေန႔၌သၽွင္အႆဇိတို႔သည္ အသီးအသီး ေသာတာပတၱိဖိုလ္၌ တည္ၾကေလသည္။ ဤသို႔အားျဖင့္ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ပါး ဧဟိဘိကၡဳရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္၊ ဝါဆိုလျပည့္ ေက်ာ္ ၅ ရက္ေန႔၌ ရဟန္း ၅ ပါးကို စည္းေဝးေစၿပီးလၽွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနတၱလကၡဏ သုတၱန္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာ၊ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ပါးသည္​ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကေလသည္။ ကိုးကား ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၊ အတြဲ( ) Credit - #Tin Maung Hlaing © April

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YLnaNW

ပဥၥဝဂၢီ ၅ ဦး 🌻🌻🌻 " ပဥၥဝဂၢီ " ၏ အဓိပၸါယ္မွာ ၅ ေယာက္အစု ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ဘုရားေလာင္း သိဒၶတမင္းသား ဖြားျမင္ေတာ္မူစကပင္ ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားျဖစ္မည္ဟု နိမိတ္လကၡဏာ ဖတ္ၾကားခဲ့ေသာ သုဒတၱပုဏၰားႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၄ ဦးတို႔သည္ ဘုရားေလာင္းေတာထြက္လၽွင္ ယင္းတို႔လည္း ေတာထြက္ရဟန္းျပဳခဲ့ၾကသည္။ သိဒၶတၳမင္းသား ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္၍ ဦးစြာေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼစၾကာတရားကို နာၾကားခဲ့ၾကရၿပီးလၽွင္ ဧဟိဘိကၡဳရဟန္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကသည္။ ထိုငါးေယာက္တစ္စုကို ပဥၥဝဂၢီ ဟူ၍၎၊ ဝဂၢီ ဟူ၍၎ က်မ္းဂန္မ်ား၌ ေဖာ္ျပ၏။ ပဥၥ မွာ (၅) ျဖစ္ၿပီး ဝဂၢီ မွာ အစု ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ပဥၥဝဂၢီ ၅ ဦး ~~~~~ ပဥၥဝဂၢီငါးဦးဆိုသည္မွာ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္တြင္ ဘုရား၏ တရားေတာ္ကို ေရွးဦးဆုံး နာၾကားရ၍ ဦးစြာ ဧဟိဘိကၡဳ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူၾကေသာ ရဟန္းေတာ္ ၅ ပါးျဖစ္သည္။ ထို ၅ ပါးမွာ သၽွင္ေကာ႑ည၊ သၽွင္ဝပၸ၊ သၽွင္ဘဒၵိယ၊ သၽွင္မဟာနာမ္၊ သၽွင္အႆဇိတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ယင္း ၅ ဦးတို႔သည္ကား ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားေလာင္း သိဒၶတမင္းသားကို မီးရႉးသန႔္စင္ ဖြားျမင္စဥ္အခါက၊ လကၡဏာဖတ္ ပု႑ား ၈ ေယာက္အနက္၊ ဘုရားဧကန္ ျဖစ္မည္ဟုေဟာေသာ ေကာ႑ညအႏြယ္ သုဒတၱပုဏၰားငယ္ႏွင့္ အျခားပုဏၰား ၄ ဦး၏သား၊ သူ၏သူငယ္ခ်င္း ၄ ေယာက္တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ဒုကၠရ စရိယ က်င့္စဥ္ကာလ ~~~~~~~~~~~~~ ဘုရားေလာင္းရဟန္းျပဳ၍၊ ဥ႐ုေဝလေတာသို႔လာၾက ကုန္သျဖင့္၊ ဘုရားေလာင္းႏွင့္ ေတြ႕ေလသည္။ ဘုရားေလာင္းလည္း ထိုပဥၥတို႔လၽွင္ အလုပ္အေႂကြး ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ဒုကၠရစရိယာအက်င့္ကို က်င့္ေတာ္မူသည္။ ၆ ႏွစ္မၽွၾကာေသာ္၊ ၿငိဳျငင္စြာေသာ ဤအက်င့္ျဖင့္ ဘုရားမျဖစ္နိုင္ေသးဟု သတိျဖစ္လ်က္၊ ၿမိဳ႕ ရြာတို႔သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ခံအပ္ေသာ ဆြမ္းကို ဘုဥ္းေပး၏။ ထိုအခါ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ဦးတို႔က ေဂါတမရဟန္းသည္ အလြန္ၿခိဳးၿခံစြာ က်င့္သည္ကိုမၽွ ဘုရားမျဖစ္နိုင္၊ ယခုဘယ္မွာ ျဖစ္ေတာ့အံ့နည္းဟု ဘုရားေလာင္းကိုစြန႔္ခြာ၍၊ တစ္ဆယ့္ရွစ္ယူဇနာကြာေသာ ကၠဳသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကကုန္သည္။ တရားဦး ေဟာေတာ္မူျခင္း ~~~~~~~~~~~~ ဘုရားေလာင္းသည္ တကိုယ္တည္းက်င့္ေတာ္မူရာ၊ မဟာသကၠရာဇ္ ၁ဝ၃ ခု ကဆုန္ လျပည့္ေန႔တြင္ သေဗၺညဳတဉာဏ္ကိုရ၍ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ္၊ သဟမၸတိ ျဗဟၼာမင္း၏ေတာင္းပန္ခ်က္အရ တရားေဟာရန္ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးေသာ ပဥၥဝဂၢီ ငါးဦး ရွိရာ မိဂဒါဝုန္ ေတာသို႔ ႂကြလာ၏။ ✔ ဝါဆိုလျပည့္ စေနေန႔ ညေနခ်မ္းတြင္ မိဂဒါဝုန္ေတာသို႔ ေရာက္သည္။ ပဥၥဝဂၢီတို႔သည္ ဘုရားေလာင္းအား အက်င့္ပ်က္ေလၿပီဟု ထင္မွတ္သျဖင့္၊ ဘုရားႂကြလာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္တို႔ကို မျပဳစုဘဲေနၾကရန္ တိုင္ပင္ထားေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္အနီးသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဝတ္ျပဳမိၾကေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသခင္က ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကိုမိန႔္ၾကား၍ တရားနာယူရန္ တိုက္တြန္းေသာအခါ၌မူ၊ မယုံၾကည္သျဖင့္ ၃ ႀကိမ္တိုင္ ျငင္းပယ္၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္သည္ မ်ားစြာေသာပရိယာယ္ စကားျဖင့္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သိေစေတာ္မူလ်က္ ဓမၼစကၠ ပဝတၱန သုတၱန္ေခၚ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူသည္။ ✔တရားေတာ္၏ အဆုံးတြင္ သၽွင္ေကာ႑ညသည္ ေသာတပတၱိဖိုလ္၌ တည္ေလသည္။ ထိုေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကိုပင္ အက်ယ္ေဟာျပန္သျဖင့္၊ ✔ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔၌ သၽွင္ဝပၸ၊ ✔ ႏွစ္ရက္ေန႔၌ သၽွင္ဘဒၵိယ၊ ✔သုံးရက္ေန႔၌ သၽွင္မဟာနာမ္၊ ✔ေလးရက္ေန႔၌သၽွင္အႆဇိတို႔သည္ အသီးအသီး ေသာတာပတၱိဖိုလ္၌ တည္ၾကေလသည္။ ဤသို႔အားျဖင့္ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ပါး ဧဟိဘိကၡဳရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္၊ ဝါဆိုလျပည့္ ေက်ာ္ ၅ ရက္ေန႔၌ ရဟန္း ၅ ပါးကို စည္းေဝးေစၿပီးလၽွင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနတၱလကၡဏ သုတၱန္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာ၊ ပဥၥဝဂၢိ ၅ ပါးသည္​ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကေလသည္။ ကိုးကား ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၊ အတြဲ( ) Credit - #Tin Maung Hlaing © April

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YLnaNW

"ပ႒ာန္း(၂၄)ပစၥည္း အလြယ္ဆုံး အတိုဆုံး အနက္အဓိပၸာယ္" 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ၁။"ေဟတုပစၥေယာ" ဟိတ္ (၆)ပါး ၂။"အာရမၼဏပစၥေယာ" အာရံု(၆)ပါး ၃။"အဓိပတိပစၥေယာ" အဓိပတိ(၄)ပါး ၄။"အနႏၲရပစၥေယာ" အၾကားမရွိ ၅။"သမနႏၲရပစၥေယာ" ေကာင္းစြာအျခားမရွိ ၆။"သဟဇာတပစၥေယာ" အတူတကြ ေက်းဇူးျပဳပုံ ၇။"အညမညပစၥေယာ" အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးျပဳပုံ ၈။"နိႆယပစၥေယာ" မွီ၍ျဖစ္ပုံ ၉။"ဥပနိႆယပစၥေယာ" အားႀကီးေသာအေၾကာင္း ၁၀။"ပုေရဇာတပစၥေယာ" ေရွ႕ျဖစ္ပစၥည္း ၁၁။"ပစၧာဇာတပစၥေယာ" ေနာက္ျဖစ္ပစၥည္း ၁၂။"အာေသဝနပစၥေယာ" အဖန္တလဲလဲထုံအပ္ေသာ ၁၃။"ကမၼပစၥေယာ" ကုသိုလ္အကုသိုလ္သတိၱ ၁၄။"ဝိပါကပစၥေယာ" ဝိပါကဝဋ္အက်ိဳးတရား ၁၅။"အာဟာရပစၥေယာ" ရုပ္အာဟာရ နာမ္အာဟာရ ၁၆။"ဣၿႏိၵယပစၥေယာ" ဣေၿႏၵ(၅)ပါး ၁၇။"စ်ာနပစၥေယာ" စ်ာန္အဂၤါ(၅)ပါး ၁၈။"မဂၢပစၥေယာ" မဂၢင္(၅)ပါးမဂၢင္(၈)ပါး ၁၉။"သမၼယုတၱပစၥေယာ" အတူတကြ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္ ၂၀။"ဝိပၸယုတၱပစၥေယာ" အတူတကြျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္းေရာယွက္ပုံ ၂၁။"အတၳိပစၥေယာ" အမွန္ရွိၿပီး ေက်းဇူးျပဳတဲ့တရား ၂၂။"နတၳိပစၥေယာ" မရွိၿပီးေနာက္ ေက်းဇူးျပဳတဲ့တရား ၂၃။"ဝိဂတပစၥေယာ" ကင္းတယ္ ခ်ဳပ္တယ္ ၂၄။"အဝိဂတပစၥေယာ" မကင္းလို႔ ရုပ္နာမ္ ထပ္၍ ေပၚသည္ ​ေဒါက္တာစိုးလြင္(ျမင္းျခံ) credit>ပ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား >>ဘုရားတရားသံဃာ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/32luTnZ

"ပ႒ာန္း(၂၄)ပစၥည္း အလြယ္ဆုံး အတိုဆုံး အနက္အဓိပၸာယ္" 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ၁။"ေဟတုပစၥေယာ" ဟိတ္ (၆)ပါး ၂။"အာရမၼဏပစၥေယာ" အာရံု(၆)ပါး ၃။"အဓိပတိပစၥေယာ" အဓိပတိ(၄)ပါး ၄။"အနႏၲရပစၥေယာ" အၾကားမရွိ ၅။"သမနႏၲရပစၥေယာ" ေကာင္းစြာအျခားမရွိ ၆။"သဟဇာတပစၥေယာ" အတူတကြ ေက်းဇူးျပဳပုံ ၇။"အညမညပစၥေယာ" အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးျပဳပုံ ၈။"နိႆယပစၥေယာ" မွီ၍ျဖစ္ပုံ ၉။"ဥပနိႆယပစၥေယာ" အားႀကီးေသာအေၾကာင္း ၁၀။"ပုေရဇာတပစၥေယာ" ေရွ႕ျဖစ္ပစၥည္း ၁၁။"ပစၧာဇာတပစၥေယာ" ေနာက္ျဖစ္ပစၥည္း ၁၂။"အာေသဝနပစၥေယာ" အဖန္တလဲလဲထုံအပ္ေသာ ၁၃။"ကမၼပစၥေယာ" ကုသိုလ္အကုသိုလ္သတိၱ ၁၄။"ဝိပါကပစၥေယာ" ဝိပါကဝဋ္အက်ိဳးတရား ၁၅။"အာဟာရပစၥေယာ" ရုပ္အာဟာရ နာမ္အာဟာရ ၁၆။"ဣၿႏိၵယပစၥေယာ" ဣေၿႏၵ(၅)ပါး ၁၇။"စ်ာနပစၥေယာ" စ်ာန္အဂၤါ(၅)ပါး ၁၈။"မဂၢပစၥေယာ" မဂၢင္(၅)ပါးမဂၢင္(၈)ပါး ၁၉။"သမၼယုတၱပစၥေယာ" အတူတကြ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္ ၂၀။"ဝိပၸယုတၱပစၥေယာ" အတူတကြျဖစ္ေသာ္လည္း အခ်င္းခ်င္းေရာယွက္ပုံ ၂၁။"အတၳိပစၥေယာ" အမွန္ရွိၿပီး ေက်းဇူးျပဳတဲ့တရား ၂၂။"နတၳိပစၥေယာ" မရွိၿပီးေနာက္ ေက်းဇူးျပဳတဲ့တရား ၂၃။"ဝိဂတပစၥေယာ" ကင္းတယ္ ခ်ဳပ္တယ္ ၂၄။"အဝိဂတပစၥေယာ" မကင္းလို႔ ရုပ္နာမ္ ထပ္၍ ေပၚသည္ ​ေဒါက္တာစိုးလြင္(ျမင္းျခံ) credit>ပ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား >>ဘုရားတရားသံဃာ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/32luTnZ

❄. လူအိပ္ေသာ္လည္း ❄ ကုသိုလ္္ မအိပ္ေသာအလွဴ ( ၇ ) မိ်ဳး 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ၁။ သစ္ပင္ ပန္းမာန္္ ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း။ ၂။ အရိပ္အာဝါသေကာင္းေသာ အပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္း။ ၃။ ကားလမ္း တံတား ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအ္ိိုင္ ေဆာက္လုပ္ျခင္း။ ၄။ ေရခ်မ္းစဥ္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းျခင္း။ ၅။ ေရေလွာင္ တာတမံ ေရတြင္းေရကန္္ လွဴဒါန္းျခင္း။ ၆။ဇရပ္ ဂူ ေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္း ျခင္း။ ၇။ ေဆး ပေဒသာပင္ ဆြမ္းပေဒသာပင္မ်ား လႉဒါန္းျခင္း။ . . . 💠သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ💠 Credit to original uploader

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XLnKcV

❄. လူအိပ္ေသာ္လည္း ❄ ကုသိုလ္္ မအိပ္ေသာအလွဴ ( ၇ ) မိ်ဳး 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ၁။ သစ္ပင္ ပန္းမာန္္ ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း။ ၂။ အရိပ္အာဝါသေကာင္းေသာ အပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးျခင္း။ ၃။ ကားလမ္း တံတား ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအ္ိိုင္ ေဆာက္လုပ္ျခင္း။ ၄။ ေရခ်မ္းစဥ္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းျခင္း။ ၅။ ေရေလွာင္ တာတမံ ေရတြင္းေရကန္္ လွဴဒါန္းျခင္း။ ၆။ဇရပ္ ဂူ ေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္း ျခင္း။ ၇။ ေဆး ပေဒသာပင္ ဆြမ္းပေဒသာပင္မ်ား လႉဒါန္းျခင္း။ . . . 💠သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ💠 Credit to original uploader

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XLnKcV

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XDnmSN

ဥပေစၦဒကက ံ နွင့္ေသရတဲ့သူမျဖစ္ဖို႔ မျပစ္မွားထိုက္တာ ေရွာင္က်င္စို႔ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 လူတို႔သည္… တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေသၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္တမ္းမကုန္ ေသခ်ိန္မက်ေသးဘဲ ေသရျခင္းမ်ိဳးရွိတတ္ၾကပါ၏။ * အရွင္မဟာေမာဂၢလန္သည္ ေရွးက အမိအဖ ကို သတ္ခဲ့ဖူး၏။ အရွင္ေမာဂၢလန္ဘ၀၌ ထိုကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ခိုးသားငါးရာ၏ အသတ္ကို ခံရၿပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ စံရေလ၏။ * ဗိဗၼိသာရမင္းသည္ ေရွးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္၀ယ္ ဖိနပ္စီးခဲ့ဖူး၏။ သံဃာတို႔ ထိုင္ရာအခင္းအား ေျခမံႈ မသုတ္ဘဲနင္းခဲ့ဖူးသည္။ ဗိဗၺိသာရမင္း ဘ၀၌ ထို ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ေျခဖ၀ါးကို ဓားခြဲခံလ်က္ နတ္ရြာစံရေလသည္။ * သာမာ၀တီ အမွဴးရွိေသာ နန္း တြင္းသူတို႔သည္ ေရွးက ပေစၥကဗုဒၶါကို သမာပတ္ ၀င္စားေနစဥ္ သစ္ငုတ္ႀကီး ထင္၍ မီးရွိဳးရာသမာပတ္မွ ထေသာအခါ အသက္ရွိေသးေၾကာင္း သိလ်က္ပင္ မိမိတို႔ အမွဳေပၚမည္စိုး၍ ထပ္မံ မီးတိုက္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုကံက အခြင့္ရသျဖင့္ သာမာေဒဝီ ဘဝ၌ ေျမာက္နန္မိဖုရားမီးေလာင္တိုက္သြင္းျခင္း ခံရျပီး ေသၾကရေလသည္။ ဤကား ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ သတ္ျဖတ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုဘ၀မွာပင္ ဂုဏ္ႀကီးသူမ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ ေစာ္ကားမိ၍ ထိုကံက သတ္ျဖတ္ေသာ ၀တၳဳမ်ားလည္း ရွိေသး၏။ *“ဒုႆီ” မည္ေသာ မာန္နတ္သည္ ကႆပဘုရားရွင္၏ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကအရွင္၏ ဦးေခါင္းေတာ္ကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ေပါက္ေလသည္။ *“နႏၵက” မည္ေသာ နတ္ဘီလူးကား အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ရိတ္ၿပီးစ ဦးေခါင္းေျပာင္ေျပာင္ကို လက္ျဖင့္ေခါက္၏။ ကလာဗုမင္း မွာ အေလာင္းေတာ္ ခႏၱီ၀ါဒီရေသ့ကို ေသေလာက္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ခိုင္း၏။ ထို နတ္ဘီလူးႏွင့္ ထို မင္းတို႔ ထိုဘ၀၌ ျပဳအပ္ေသာကံသည္ ထိုဘ၀ မွာပင္ အခြင့္ရ၍ ေျမမ်ိဳေစလိုသည္။ ထိုသို႔ စသည္ျဖင့္ အမိအဖ ဂုဏ္ႀကီးေသာ ဆရာသမားတို႔ကို ေစာကားသူတို႔သည္ ထိုကံအ တြက္ အသက္တမ္းေစ့ေအာင္ မေနၾကရဘဲ လတ္တေလာ ေသရတတ္ေလသည္။ ဤ ဥပေစၦဒကကံ(အျဖစ္ဆိုးႏွင့္ေသရ ေသာကံ)တစ္ခုခုေၾကာင့္ ေသရျခင္းကိုပင္ တနည္းအားျဖင့္(“ အကာလ မရဏ = ေသဖို႔ရန္ အခ်ိန္မက်ေသးဘဲ ေသရျခင္း) ဟုေခၚပါသည္။ ထိုေၾကာင့္… "ပဥၥာနႏၵိယ ကံ=ကံႀကီးငါးပါး" ၁။အမိသတ္ေသာကံ' ၂။အဖ သတ္ေသာကံ' ၃။ရဟႏၲာသတ္ေသာကံ' ၄။ဘုရားရွင္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေအာင္ ျပဳေသာကံ' ၅။သံဃာသင္းခြဲေသာကံ' စသည့္ ကံငါးပါး တတ္အားသ၍ ေရွာင္ရွားနိုင္ၾကပါေစ။ ။ =============== { အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာမွ ကူးယူ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGrgKI

ဥပေစၦဒကက ံ နွင့္ေသရတဲ့သူမျဖစ္ဖို႔ မျပစ္မွားထိုက္တာ ေရွာင္က်င္စို႔ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 လူတို႔သည္… တစ္ေန႔ေန႔တြင္ ေသၾကရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သက္တမ္းမကုန္ ေသခ်ိန္မက်ေသးဘဲ ေသရျခင္းမ်ိဳးရွိတတ္ၾကပါ၏။ * အရွင္မဟာေမာဂၢလန္သည္ ေရွးက အမိအဖ ကို သတ္ခဲ့ဖူး၏။ အရွင္ေမာဂၢလန္ဘ၀၌ ထိုကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ခိုးသားငါးရာ၏ အသတ္ကို ခံရၿပီးမွ ပရိနိဗၺာန္ စံရေလ၏။ * ဗိဗၼိသာရမင္းသည္ ေရွးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္၀ယ္ ဖိနပ္စီးခဲ့ဖူး၏။ သံဃာတို႔ ထိုင္ရာအခင္းအား ေျခမံႈ မသုတ္ဘဲနင္းခဲ့ဖူးသည္။ ဗိဗၺိသာရမင္း ဘ၀၌ ထို ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ ေျခဖ၀ါးကို ဓားခြဲခံလ်က္ နတ္ရြာစံရေလသည္။ * သာမာ၀တီ အမွဴးရွိေသာ နန္း တြင္းသူတို႔သည္ ေရွးက ပေစၥကဗုဒၶါကို သမာပတ္ ၀င္စားေနစဥ္ သစ္ငုတ္ႀကီး ထင္၍ မီးရွိဳးရာသမာပတ္မွ ထေသာအခါ အသက္ရွိေသးေၾကာင္း သိလ်က္ပင္ မိမိတို႔ အမွဳေပၚမည္စိုး၍ ထပ္မံ မီးတိုက္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုကံက အခြင့္ရသျဖင့္ သာမာေဒဝီ ဘဝ၌ ေျမာက္နန္မိဖုရားမီးေလာင္တိုက္သြင္းျခင္း ခံရျပီး ေသၾကရေလသည္။ ဤကား ေရွးဘ၀က ျပဳခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံ အခြင့္ရသျဖင့္ သတ္ျဖတ္ခံရသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုဘ၀မွာပင္ ဂုဏ္ႀကီးသူမ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ ေစာ္ကားမိ၍ ထိုကံက သတ္ျဖတ္ေသာ ၀တၳဳမ်ားလည္း ရွိေသး၏။ *“ဒုႆီ” မည္ေသာ မာန္နတ္သည္ ကႆပဘုရားရွင္၏ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကအရွင္၏ ဦးေခါင္းေတာ္ကို ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ေပါက္ေလသည္။ *“နႏၵက” မည္ေသာ နတ္ဘီလူးကား အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ရိတ္ၿပီးစ ဦးေခါင္းေျပာင္ေျပာင္ကို လက္ျဖင့္ေခါက္၏။ ကလာဗုမင္း မွာ အေလာင္းေတာ္ ခႏၱီ၀ါဒီရေသ့ကို ေသေလာက္ေအာင္ ႏွိပ္စက္ခိုင္း၏။ ထို နတ္ဘီလူးႏွင့္ ထို မင္းတို႔ ထိုဘ၀၌ ျပဳအပ္ေသာကံသည္ ထိုဘ၀ မွာပင္ အခြင့္ရ၍ ေျမမ်ိဳေစလိုသည္။ ထိုသို႔ စသည္ျဖင့္ အမိအဖ ဂုဏ္ႀကီးေသာ ဆရာသမားတို႔ကို ေစာကားသူတို႔သည္ ထိုကံအ တြက္ အသက္တမ္းေစ့ေအာင္ မေနၾကရဘဲ လတ္တေလာ ေသရတတ္ေလသည္။ ဤ ဥပေစၦဒကကံ(အျဖစ္ဆိုးႏွင့္ေသရ ေသာကံ)တစ္ခုခုေၾကာင့္ ေသရျခင္းကိုပင္ တနည္းအားျဖင့္(“ အကာလ မရဏ = ေသဖို႔ရန္ အခ်ိန္မက်ေသးဘဲ ေသရျခင္း) ဟုေခၚပါသည္။ ထိုေၾကာင့္… "ပဥၥာနႏၵိယ ကံ=ကံႀကီးငါးပါး" ၁။အမိသတ္ေသာကံ' ၂။အဖ သတ္ေသာကံ' ၃။ရဟႏၲာသတ္ေသာကံ' ၄။ဘုရားရွင္ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေအာင္ ျပဳေသာကံ' ၅။သံဃာသင္းခြဲေသာကံ' စသည့္ ကံငါးပါး တတ္အားသ၍ ေရွာင္ရွားနိုင္ၾကပါေစ။ ။ =============== { အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာမွ ကူးယူ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGrgKI

.... ေရေသာက္ျဖစ္ရဲ႕လား? ..... 🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸 မေကာင္းတာေတြေပ်ာက္ ေကာင္းတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အဆင္မေျပတာေတြေပ်ာက္ အဆင္ေျပတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ဆင္းရဲတာေတြေပ်ာက္ ခ်မ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ပူေလာင္တာေတြေပ်ာက္ ေအးျမတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ စိတ္ညစ္တာေတြေပ်ာက္ စိတ္ခ်မ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အညံ့ေတြေပ်ာက္ အေကာင္းေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ငိုေႂကြးတာေပ်ာက္ ေပ်ာ္႐ႊင္တာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္ ဝမ္းနည္းတာေတြေပ်ာက္ ဝမ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အမုန္းေတြေပ်ာက္ အခ်စ္ေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ မအိုခင္, မနာခင္, မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာကုသိုလ္ဆိုတဲ့ေရကိုေန႔တိုင္းေသာက္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါ။ ေမတၱာျဖင့္ ဓႏုအလင္း ေအာင္ပန္း

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XWQ4NW

.... ေရေသာက္ျဖစ္ရဲ႕လား? ..... 🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸🍸 မေကာင္းတာေတြေပ်ာက္ ေကာင္းတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အဆင္မေျပတာေတြေပ်ာက္ အဆင္ေျပတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ဆင္းရဲတာေတြေပ်ာက္ ခ်မ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ပူေလာင္တာေတြေပ်ာက္ ေအးျမတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ စိတ္ညစ္တာေတြေပ်ာက္ စိတ္ခ်မ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အညံ့ေတြေပ်ာက္ အေကာင္းေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ ငိုေႂကြးတာေပ်ာက္ ေပ်ာ္႐ႊင္တာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္ ဝမ္းနည္းတာေတြေပ်ာက္ ဝမ္းသာတာေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ အမုန္းေတြေပ်ာက္ အခ်စ္ေတြေရာက္ ေန႔တိုင္းကုသိုလ္ေရကိုေသာက္။ မအိုခင္, မနာခင္, မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာကုသိုလ္ဆိုတဲ့ေရကိုေန႔တိုင္းေသာက္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါ။ ေမတၱာျဖင့္ ဓႏုအလင္း ေအာင္ပန္း

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XWQ4NW

❝ အစြမ္းထက္ေသာ ကာကြယ္မႈ ❞ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္က ရန္ကုန္က ပ်ံသန္းလာတဲ့ ဒါကိုတာေလယာဥ္ႀကီး တစ္ စီးဟာ… ရာသီဥတုဆိုးရြားၿပီး ႐ွမ္းျပည္နယ္က ေတာင္ထိပ္နဲ႔ တိုက္မိၿပီး… ပ်က္က်ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မႏၲေလးသားတစ္ဦးဟာ ခရီး အစကတဲက ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ ပြားမ်ား လာခဲ့တယ္။ ေလယာဥ္ႀကီး သိမ့္ကနဲျဖစ္ၿပီး သတိေမ့သြားခဲ့တာ …။ သတိလည္းရေရာ ျခံတစ္ျခံေပၚမွာ တင္ေနၿပီး ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးမွာ သူတစ္ေယာက္ပဲ အသက္႐ွင္က်န္ခဲ့တဲ့ သတင္းကို အဲ့ဒီတုန္းက သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးတယ္။ ေလာကမွာ ျမင္ရတဲ့အႏၲရာယ္, မျမင္ရတဲ့အႏၲရာယ္ေတြဟာ ယေန႔ေခတ္မွာ ပိုေပါလာတယ္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြဟာ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ပြားမ်ားၾကလို႔ အႏၲရာယ္တို႔မွ … ကင္းလြတ္ၾကတာအမွန္ပဲ။ အႏၲရာယ္ဆိုတာ မထင္မွတ္ပဲ ၾကားျဖတ္၀င္လာတာမ်ိဳးပဲ။ ဒီေဘးအႏၲရာယ္တို႔မွ ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ မလြတ္ေသာသတိျဖင့္ ဘုရားဂုဏ္ကို အာရံုျပဳ၊ တရားဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳ၊ သံဃာ့ဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ထံုမႊမ္းထားသူတို႔ဟာ … အျပင္ကလာတဲ့ အႏၲရာယ္လည္းမက်ေရာက္၊ အတြင္းရန္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိေလသာမီးေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးေစပါတယ္ …။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ (ဓမၼလက္ေဆာင္)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YPpGCO

❝ အစြမ္းထက္ေသာ ကာကြယ္မႈ ❞ 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္က ရန္ကုန္က ပ်ံသန္းလာတဲ့ ဒါကိုတာေလယာဥ္ႀကီး တစ္ စီးဟာ… ရာသီဥတုဆိုးရြားၿပီး ႐ွမ္းျပည္နယ္က ေတာင္ထိပ္နဲ႔ တိုက္မိၿပီး… ပ်က္က်ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မႏၲေလးသားတစ္ဦးဟာ ခရီး အစကတဲက ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဖတ္ ပြားမ်ား လာခဲ့တယ္။ ေလယာဥ္ႀကီး သိမ့္ကနဲျဖစ္ၿပီး သတိေမ့သြားခဲ့တာ …။ သတိလည္းရေရာ ျခံတစ္ျခံေပၚမွာ တင္ေနၿပီး ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးမွာ သူတစ္ေယာက္ပဲ အသက္႐ွင္က်န္ခဲ့တဲ့ သတင္းကို အဲ့ဒီတုန္းက သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးတယ္။ ေလာကမွာ ျမင္ရတဲ့အႏၲရာယ္, မျမင္ရတဲ့အႏၲရာယ္ေတြဟာ ယေန႔ေခတ္မွာ ပိုေပါလာတယ္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူေတြဟာ ဘယ္ေနရာသြားသြား ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ပြားမ်ားၾကလို႔ အႏၲရာယ္တို႔မွ … ကင္းလြတ္ၾကတာအမွန္ပဲ။ အႏၲရာယ္ဆိုတာ မထင္မွတ္ပဲ ၾကားျဖတ္၀င္လာတာမ်ိဳးပဲ။ ဒီေဘးအႏၲရာယ္တို႔မွ ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ မလြတ္ေသာသတိျဖင့္ ဘုရားဂုဏ္ကို အာရံုျပဳ၊ တရားဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳ၊ သံဃာ့ဂုဏ္ကို အာ႐ုံျပဳၿပီး ထံုမႊမ္းထားသူတို႔ဟာ … အျပင္ကလာတဲ့ အႏၲရာယ္လည္းမက်ေရာက္၊ အတြင္းရန္ေတြျဖစ္တဲ့ ကိေလသာမီးေတြလည္း ေလ်ာ့ပါးေစပါတယ္ …။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ (ဓမၼလက္ေဆာင္)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YPpGCO

တရားစတင္အားထုတ္မည္ဆိုလွ်င္... 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 အခ်ိဳ႕တရားအားထုတ္လိုၾက၏။ တရားစခန္း မ်ား၌လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တစ္ ႀကိမ္တစ္ခါမွ် ဝင္ေရာက္အားထုတ္ခဲ့ဖူးျခင္းလည္း မရိွ။ သို႔ေသာ္ ညအိပ္ရာဝင္ခါနီး ဘုရားဝတ္တတ္ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝၿပီးလွ်င္ တရားထိုင္လိုၾကသည့္ စိတ္ဆႏၵေလးမ်ား အခ်ိဳ႕ျဖစ္တတ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ကစၿပီး ဘယ္လိုတရား႐ႈမွတ္ရမည္ ဟူေသာ နည္းစနစ္ကို မသိၾကေသာေၾကာင့္ တရား အားထုတ္ခ်င္ပါလွ်က္ တရားအားမထုတ္ျဖစ္ၾက သည့္ တတ္သစ္စေယာဂီငယ္ေလးမ်ားအတြက္ တရားထိုင္ပံုထိုင္နည္း အေျခခံနည္းစနစ္အခ်ိဳ႕ကို ဓမၼဒါနဒါျပဳလိုက္သည္။ ေ႐ွ႕ဦးစြာ...တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ဘုရားရိွခိုးျခင္း၊ သီလခံယူျခင္း၊ ေမတၱာပို႔အမွ် ေဝျခင္း၊ မိမိ၏ ခႏၶာငါးပါးကို ဘုရားျမတ္စြာအား အပ္ႏွင္းလႉဒါန္းျခင္း၊ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးတို႔အေပၚ ျပစ္မွားခဲ့မိသည္ရိွေသာ္ ထိုအျပစ္တို႔ကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္းျခင္း-စသည္ ကိစၥတို႔ကို ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ ၿပီးလွ်င္....။ ပလႅကၤ ံ အာဘုဇိတြာ ဥဇံု ကာယံ ပဏိဓာယ ပရိမုခံ သတိ ံ ဥပ႒ေပတြာ-ဟူေသာ ေဒသနာ ေတာ္ျဖင့္အညီ "တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ပါ။ မိန္းကေလး ဆိုလွ်င္ မိန္းမထိုင္ေလးထိုင္ပါ။ ခါးကိုေျဖာင့္စြာ ထားၿပီး ဦးေခါင္းကို တည့္မတ္စြာထားပါ။ ၿပီးေသာ အခါ ႏွာသီးဝမွ ထြက္ေလ ဝင္ေလးကို သတိေလး ကပ္ၿပီး ႐ႈမွတ္ရပါမည္။ ဘယ္လိုသတိကပ္ၿပီး ႐ႈမွတ္ရမလဲဆိုလွ်င္... ၁။ သေတာဝ အႆတိ သေတာဝ ပႆတိ-ဟူ ေသာ ေဒသနာေတာ္အရ-"ထြက္ေလ ဝင္ေလ၌ သတိ ေလးကို ကပ္ထားရပါမယ္"။ ၂။ ဒီဃံဝါ အႆသေႏၱာ ဒီဃံ အႆာမီတိ ပဇာ နာတိ။ ဒီဃံဝါ ပႆသေႏၱာ ဒီဃံ ပႆာမီတိ ပဇာနာတိ။ ရႆံဝါ အႆသေႏၱာ ရႆံ အႆာ မီတိ ပဇာနာတိ။ ရႆံဝါ ပႆသေႏၱာ ရႆံ ပႆာမီတိ ပဇာနာတိ-ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္အရ- "ထြက္ေလသည္ ႐ွည္လွ်င္႐ွည္တယ္။တိုလွ်င္တို တယ္ဟု သတိကပ္၍ ႐ႈမွတ္ေပးရမည္"။ ၃။ သဗၺကာယပၸဋိသံေဝဒီ အႆသိႆာမီတိ သိကၡ တိ။ သဗၺကာယပၸဋိသံေဝဒီ ပႆသိႆာမီတိ သိကၡတိ-ဟူေသာေဒသနာေတာ္အရ-"ႏွာသီးဝမွ ထြက္ေလ ဝင္ေလတို ့၏" အစ၊ အလယ္၊အဆံုး"သံုးခ်က္လံုးမိ ေအာင္ သတိေလးကပ္၍ ႐ႈမွတ္ရမည္"။ ၄။ ပႆမၻယံ ကာယသခၤါရံ အႆသိႆာမီတိ သိကၡတိ။ ပႆမၻယံ ကာယသခၤါရံ ပႆသိႆာ မီတိ သိကၡတိ-ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္အရ-"ၾကမ္း တမ္းေသာ ထြက္ေလ ဝင္ေလတို႔ကို အစဥ္အတိုင္း ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔သြားေအာင္ အားထုတ္ရမည္"။ ထိုသို႔အားထုတ္ဖန္ပြားလာသည့္အခါ "ထြက္ေလ ဝင္ေလ"ေလးေတြသည္ အရမ္းႏုညံ့လာၿပီး ထြက္ ေလ ဝင္ေလတို႔ ႏွာသီးဝမွ ထြက္၍ထြက္မွန္း ဝင္၍ ဝင္မွန္းမသိေလာက္ေအာင္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လာၿပီဆိုလွ်င္ ဝိပႆနာဘက္သို႔တတ္လွမ္း အားထုတ္ရန္ မိမိသႏၱာန္မွာ သမာဓိသာသနာကိန္းၿပီ ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ထြက္ေလ ဝင္ေလကို လႊတ္၍ ႐ုပ္ ဓမၼနာမ္ဓမၼတို႔၏ ေဖာက္ျပန္မႈသေဘာ(ကာယာႏုပႆနာ)။ ခံစားမႈသေဘာ(ေဝဒနာႏုပႆနာ)။ သိ မႈသေဘာ(စိတၱာႏုပႆနာ)။ ဟဒယဝတၳဳဝယ္ မွန္ အၾကည္လိုေပၚလာသည့္ ဓမၼာရံုသေဘာ(ဓမၼာႏုပႆ နာ) ထိုဓမၼတို႔၏ "ျဖစ္ပ်က္"မႈတို႔ကို သတိကပ္၍ ႐ႈမွတ္ရပါမည္။ ထိုသို႔အားထုတ္ဖန္မ်ားလာလွ်င္ မိမိဉာဏ္မွာ ဝိပႆနာဉာဏ္တို႔အဆင့္ဆင့္တတ္၍ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္အဆင့္ဆင့္ရရိွႏုိင္ပါသည္။ ။ CR# ယထာဘူတေခမိႏၵ 10/7/2019

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Sat4FW

တရားစတင္အားထုတ္မည္ဆိုလွ်င္... 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 အခ်ိဳ႕တရားအားထုတ္လိုၾက၏။ တရားစခန္း မ်ား၌လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တစ္ ႀကိမ္တစ္ခါမွ် ဝင္ေရာက္အားထုတ္ခဲ့ဖူးျခင္းလည္း မရိွ။ သို႔ေသာ္ ညအိပ္ရာဝင္ခါနီး ဘုရားဝတ္တတ္ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝၿပီးလွ်င္ တရားထိုင္လိုၾကသည့္ စိတ္ဆႏၵေလးမ်ား အခ်ိဳ႕ျဖစ္တတ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ကစၿပီး ဘယ္လိုတရား႐ႈမွတ္ရမည္ ဟူေသာ နည္းစနစ္ကို မသိၾကေသာေၾကာင့္ တရား အားထုတ္ခ်င္ပါလွ်က္ တရားအားမထုတ္ျဖစ္ၾက သည့္ တတ္သစ္စေယာဂီငယ္ေလးမ်ားအတြက္ တရားထိုင္ပံုထိုင္နည္း အေျခခံနည္းစနစ္အခ်ိဳ႕ကို ဓမၼဒါနဒါျပဳလိုက္သည္။ ေ႐ွ႕ဦးစြာ...တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ဘုရားရိွခိုးျခင္း၊ သီလခံယူျခင္း၊ ေမတၱာပို႔အမွ် ေဝျခင္း၊ မိမိ၏ ခႏၶာငါးပါးကို ဘုရားျမတ္စြာအား အပ္ႏွင္းလႉဒါန္းျခင္း၊ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးတို႔အေပၚ ျပစ္မွားခဲ့မိသည္ရိွေသာ္ ထိုအျပစ္တို႔ကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္းျခင္း-စသည္ ကိစၥတို႔ကို ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ ၿပီးလွ်င္....။ ပလႅကၤ ံ အာဘုဇိတြာ ဥဇံု ကာယံ ပဏိဓာယ ပရိမုခံ သတိ ံ ဥပ႒ေပတြာ-ဟူေသာ ေဒသနာ ေတာ္ျဖင့္အညီ "တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ပါ။ မိန္းကေလး ဆိုလွ်င္ မိန္းမထိုင္ေလးထိုင္ပါ။ ခါးကိုေျဖာင့္စြာ ထားၿပီး ဦးေခါင္းကို တည့္မတ္စြာထားပါ။ ၿပီးေသာ အခါ ႏွာသီးဝမွ ထြက္ေလ ဝင္ေလးကို သတိေလး ကပ္ၿပီး ႐ႈမွတ္ရပါမည္။ ဘယ္လိုသတိကပ္ၿပီး ႐ႈမွတ္ရမလဲဆိုလွ်င္... ၁။ သေတာဝ အႆတိ သေတာဝ ပႆတိ-ဟူ ေသာ ေဒသနာေတာ္အရ-"ထြက္ေလ ဝင္ေလ၌ သတိ ေလးကို ကပ္ထားရပါမယ္"။ ၂။ ဒီဃံဝါ အႆသေႏၱာ ဒီဃံ အႆာမီတိ ပဇာ နာတိ။ ဒီဃံဝါ ပႆသေႏၱာ ဒီဃံ ပႆာမီတိ ပဇာနာတိ။ ရႆံဝါ အႆသေႏၱာ ရႆံ အႆာ မီတိ ပဇာနာတိ။ ရႆံဝါ ပႆသေႏၱာ ရႆံ ပႆာမီတိ ပဇာနာတိ-ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္အရ- "ထြက္ေလသည္ ႐ွည္လွ်င္႐ွည္တယ္။တိုလွ်င္တို တယ္ဟု သတိကပ္၍ ႐ႈမွတ္ေပးရမည္"။ ၃။ သဗၺကာယပၸဋိသံေဝဒီ အႆသိႆာမီတိ သိကၡ တိ။ သဗၺကာယပၸဋိသံေဝဒီ ပႆသိႆာမီတိ သိကၡတိ-ဟူေသာေဒသနာေတာ္အရ-"ႏွာသီးဝမွ ထြက္ေလ ဝင္ေလတို ့၏" အစ၊ အလယ္၊အဆံုး"သံုးခ်က္လံုးမိ ေအာင္ သတိေလးကပ္၍ ႐ႈမွတ္ရမည္"။ ၄။ ပႆမၻယံ ကာယသခၤါရံ အႆသိႆာမီတိ သိကၡတိ။ ပႆမၻယံ ကာယသခၤါရံ ပႆသိႆာ မီတိ သိကၡတိ-ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္အရ-"ၾကမ္း တမ္းေသာ ထြက္ေလ ဝင္ေလတို႔ကို အစဥ္အတိုင္း ႏုညံ့သိမ္ေမြ႔သြားေအာင္ အားထုတ္ရမည္"။ ထိုသို႔အားထုတ္ဖန္ပြားလာသည့္အခါ "ထြက္ေလ ဝင္ေလ"ေလးေတြသည္ အရမ္းႏုညံ့လာၿပီး ထြက္ ေလ ဝင္ေလတို႔ ႏွာသီးဝမွ ထြက္၍ထြက္မွန္း ဝင္၍ ဝင္မွန္းမသိေလာက္ေအာင္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လာၿပီဆိုလွ်င္ ဝိပႆနာဘက္သို႔တတ္လွမ္း အားထုတ္ရန္ မိမိသႏၱာန္မွာ သမာဓိသာသနာကိန္းၿပီ ျဖစ္၏။ ထိုအခါ ထြက္ေလ ဝင္ေလကို လႊတ္၍ ႐ုပ္ ဓမၼနာမ္ဓမၼတို႔၏ ေဖာက္ျပန္မႈသေဘာ(ကာယာႏုပႆနာ)။ ခံစားမႈသေဘာ(ေဝဒနာႏုပႆနာ)။ သိ မႈသေဘာ(စိတၱာႏုပႆနာ)။ ဟဒယဝတၳဳဝယ္ မွန္ အၾကည္လိုေပၚလာသည့္ ဓမၼာရံုသေဘာ(ဓမၼာႏုပႆ နာ) ထိုဓမၼတို႔၏ "ျဖစ္ပ်က္"မႈတို႔ကို သတိကပ္၍ ႐ႈမွတ္ရပါမည္။ ထိုသို႔အားထုတ္ဖန္မ်ားလာလွ်င္ မိမိဉာဏ္မွာ ဝိပႆနာဉာဏ္တို႔အဆင့္ဆင့္တတ္၍ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္အဆင့္ဆင့္ရရိွႏုိင္ပါသည္။ ။ CR# ယထာဘူတေခမိႏၵ 10/7/2019

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Sat4FW

"နတ္​ျပည္​ ​ေျခာက္​ထပ္​အ​ေၾကာင္​းသိ​ေကာင္​းစရာ" 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 နတ္​ဟူသည္​ ျမန္​မာစကား " နာထ" ဟူ​ေသာ ပါဠိမွ ဆင္​းသက္​လာသည္​ဟု ​ေဝါဟာရလိနတၱဒီပနီက်မ္​း၌ ဖြင္​့ဆိုထားသည္​ ။ နတ္​ကို ပါဠိဘာသာအားျဖင္​့ " ​ေဒဝ" ဟူ၍၎၊ ​ " ​ေဒဝတာ " ဟူ၍၎ေခၚ​ေဝၚသံုးစြဲခဲ့သည္​။ နတ္​ျပည္​​ေျခာက္​ထပ္​၏ ​ေျမအမ်ိဳးအစားမွာ လူ႔ျပည္​ကဲ့သို႔ ဖုန္​မႈန္​႔ပါ​ေသာ ​ေျမမ်ိဳးမဟုတ္​ပဲ ဖန္​​ေျမ ၊ မွန္​​ေျမ ျဖစ္​၏။ ဖုန္​မႈန္​႔အညစ္​အ​ေၾကး ကင္​းစင္​ၾကသျဖင္​့ နတ္​တို႔၏ ကိုယ္​ကာယအဆင္​းသည္​ ဝင္​းလက္​​ေတာက္​​ေျပာင္​ၾကသည္​။နတ္​တို႔စားသံုး​ေသာ နတ္​သုဒါၶကား အစြမ္​းထက္​​ေသာအဆီအႏွစ္​မ်ားျဖစ္​သည္​့အတြက္​ လူတို႔ကဲ့သို႔ အ​ေပါ့ အ​ေလးစြန္​႔ရန္​မလိုအပ္​​ေပ။ျဗဟၼာျပည္​တြင္​ လိင္​ကြဲျပားမႈမ႐ွိ​ေသာ္​လည္​း နတ္​ျပည္​တြင္​မူ နတ္​သား၊ နတ္​သမီးလိင္​ကြဲျပားမႈ႐ွိၿပီး ခ်စ္​မႈႀကိဳက္​မႈလည္​း႐ွိသည္​။ နတ္​သား ၊ နတ္​သမီးတို႔သည္​ လူသားမ်ားကဲ့သို႔ႀကိဳးပမ္​းအားထုတ္​စရာမလိုပဲ မိမိသ​ေဘာက်ႏွစ္​ၿခိဳက္​သည္​့အရာကို စိတ္​ၫႊတ္​ယံုျဖင္​့ အရာခပ္​သိမ္​းကိစၥၿပီးစီးႏိုင္​ၾက၏ ။ နတ္​ျပည္​ ၆ ထပ္​မွာ...... (၁) စတုမဟာရာဇ္​ (၂) တာဝတႎသာ (၃) ယာမာ (၄) တုသိတာ (၅) နိမၼာနရတိ (၆) ပရနိမိၼတဝသဝတီၱ တို႔ျဖစ္​သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​ မွာ ​ေအာက္​ဆံုးျဖစ္​၍ ပရနိမိၼတဝသဝတီၱ မွာ အထက္​ဆံုးအထပ္​ျဖစ္​​ေလသည္​။ ၁ ။ "စတုမဟာရာဇ္​ " ဓတရ႒၊ဝိ႐ူဠက၊ဝိ႐ူပကၡ၊ကု​ေဝရ ဟူ​ေသာ နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးကို ပါဠိလို " စတုမဟာရာဇ "ဟူ​ေခၚ၏ ။ (စတု = ​ေလး​ေယာက္​​ေသာ + မဟာရာဇ = နတ္​မင္​းႀကီး) ထိုနတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးကိုဆည္​းကပ္​ခစားရသည့္​့လက္​​ေအာက္​ခံ နတ္​တို႔ကို "စတုမဟာရာဇိက" ဟု​ေခၚသည္​။နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးႏွင္​့ စတုမဟာရာဇိက နတ္​တို႔၏ ​ေနရာဘံုကို ပါဠိလို "စတုမဟာရာဇိကာ" ျမန္​မာလို စတုမဟာရာဇ္​ ဘံု ဟု​ေခၚ​ေလသည္​။ ဤ ဘံု၌ ဓတရ႒ နတ္​မင္​း ဝိ႐ူဠက နတ္​မင္​း ဝိ႐ူပကၡ နတ္​မင္​း ကု​ေဝရ နတ္​မင္​း ဟူ​ေသာ နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးက အုပ္​စိုးသည္​။ -ဓတရ႒ ​ေငြ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာျမင္​့မုိရ္​​ေတာင္​၏နတ္​မင္​းႀကီးသည္​ အလယ္​ခုလတ္​ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​နံပါး၌ တည္​လ်ွက္​ ဂႏၶဗၺနတ္​ (​ေမြးႀကိဳင္​​ေသာ နံ႔သာပင္​၌ ပဋိသ​ေႏၶတည္​ၾက​ေသာ နတ္​မ်ား)အ​ေပါင္​းတို႔ကို အုပ္​ခ်ဳပ္မင္​းလုပ္​သည္​။ - ဝိ႐ူဠကနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ျမ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏ ​ေတာင္​ဘက္​နံပါး၌တည္​လ်ွက္​ ကုမာၻန ( ျပဴးက်ယ္​နီဝန္​း​ေသာမ်က္​စိ ၊ ႀကီးမား​ေသာဝမ္​းဗိုက္​ႏွင္​့​ေဝွး​ေစ့ ႐ွိၾက​ေသာ ဒါနဝရကၡဳိသ္​ )အ​ေပါင္​းတို႔ကို အုပ္​ခ်ဳပ္​ မင္​းလုပ္​သည္​။ - ဝိ႐ူပကၡနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ဖန္​​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မ္​ုိရ္​​ေတာင္​၏ ​ေနာက္​ဘက္​နံပါး၌တည္​၍ နတ္​နဂါး အ​ေပါင္​းတို႔ကိုအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ - ကု​ေဝရနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ​ေရႊ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏​ေျမာက္​ဘက္​နံပါး၌ တည္​လ်ွက္​ နတ္​ဘီလူးအ​ေပါင္​းတို႔ကိုအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​ျပည္​သည္​ လူ႔ဘံု၏ အထက္​ယူဇနာ​ေလး​ေသာင္​းႏွစ္​​ေထာင္​​ေဝးကြာ​ေသာ ယုဂႏၶိဳရ္​​ေတာင္​ (ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​ထက္​ဝက္​အျမင့္​့႐ွိ၏)ထိပ္​မွစ၍ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​​ေအာက္​​ေျခအထိက်ယ္​ျပန္​႔သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​မ်ား၏သက္​တမ္​းမွာ သူတု႔ိ၏ အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ အႏွစ္​ (၅၀၀) ႐ွိ၏။ လူတို႔၏အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့အႏွစ္​ (၉) သန္း​ျဖစ္​သည္​။လူ႔ႏွစ္​​ေပါင္​း (၅၀ )သည္​ စတုမဟာရာဇ္​ နတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​​သည္​။ ၂ ။ "တာဝတႎသာ " မာဃလုလင္​အမႉး႐ွိ​ေသာ အတူတကြ​ေကာင္​း မႈျပဳ​ေဖာ္​ျပဳဖက္​ျဖစ္​​ေသာ ၃၃ တာဝတႎသာ နတ္​ျပည္​ဟု​ေခၚသည္​။တာဝတႎသာနတ္​ျပည္သည္​ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏ ​ေတာင္​ထိပ္​၌​ေယာက္​​ေသာသူတို႔၏​ေနရာျဖစ္​​ေသာဘံုကိုတည္​႐ွိ​ေသာ​ေၾကာင္​့ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​ျပည္​ႏွင္​့ ယူဇနာ ၄၂, ၀၀၀ ကြာ​ေဝးသည္​​။တာဝတႎသာ၏ တည္​​ေနပံုမွာ.ယူဇနာ တစ္​​ေသာင္​း က်ယ္​ျပန္​႔သည္​ဟုဆို၏ ။ ထိုနတ္​ျပည္​၌ တံခါး​ေပါင္​းတစ္​​ေထာင္​႐ွိ၍ အ​ေ႐ွ႕တံခါးႏွင္​့အ​ေနာက္​တံခါး ၊ ​ေတာင္​တံခါးႏွင္​့ ​ေျမာက္​တံခါးတို႔သည္​ ယူဇနာတစ္​​ေသာင္​းကြာ​ေဝးသည္​ဟုဆိုသည္​ ။နတ္​ျပည္​၏ အလယ္​တြင္​မူရတနာခုႏွစ္​ပါးတို႔ျဖင္​့စီခ်ယ္​ထား​ေသာ ယူဇနာတစ္​​ေထာင္​အျမင္​့႐ွိသည္​့ ​ေဝဇယႏာၱျပႆဒ္​ႀကီး တစ္​ခု႐ွိ​ေလသည္​။ထိုျပႆဒ္​ႀကီးကို ယူဇနာသံုးရာျမင္​့​ေသာ ထီးတံခြန္​တို႔ျဖင္​့ဝန္​းရံထားသည္​။ ထို႔ျပင္​ ယူဇနာငါးဆယ္​က်ယ္​​ေသာ နႏၵာ​ေရကန္​ႏွင္​့ ယူဇနာ​ေျခာက္​ဆယ္​႐ွိ​ေသာ နတ္​သစ္​ပင္​ ၊ ပန္​းပင္​တို႔ျဖင့္​​ေဝဆာ​ေန​ေသာ ဥယ်ာဥ္​ႀကီးငါးခု တို႔လည္​း သာယာၾကည္​ႏူးဖြယ္​႐ွိ​ေလသည္​။ ဥယ်ာဥ္​ႀကီး ၅ ခုမွာ (၁) နႏၵဝန္​ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏အ​ေ႐ွ႕ဘက္​ယူဇနာ ​တစ္​​ေထာင္​က်ယ္​၍ နတ္​တို႔ႏွစ္​သက္​စြာ​ေပ်ာ္​ပါးရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၂) ဖာ႐ုသက ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏ ​ေတာင္​ဘက္​ ယုဇနာ ၇၀၀ က်ယ္​၍ အ​ေဖ်ာ္​ယမကာတို႔​ေသာက္​စားကာ အသူရာတို႔အားႀကိမ္​းဝါးၿခိမ္​း​ေျခာက္​ရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၃) စိတၱလတာဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏အ​ေနာက္​ဘက္​ယူဇနာ ၅၀၀ က်ယ္​၍ အာသာဝတီႏြယ္​နီ နတ္​ပန္​း ဆြတ္​လွန္​း​ေပ်ာ္​ပါးရန္​ ၊ ဆန္​းၾကယ္​​ေသာအဝတ္​တန္​ဆာယာဥ္​ရထားတို႔ျဖင္​့ ဝင္​ထြက္​ရာဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၄)မိႆက ဥယ်ာဥ္​ -ၿမိဳ႕၏ ​ေျမာက္​ဘက္​ယုဇနာ ၅၀၀ က်ယ္​၍ နတ္​သား၊ နတ္​သမီးတို႔ယွဥ္​တြဲ​ေပ်ာ္​ျမဴးရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၅) မဟာဝန္​ ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​ယူဇနာ ၇၀၀ က်ယ္​၍ လွပဆန္​းၾကယ္​ႏွစ္​သက္​ဖြယ္​ရာ သုနႏၵာ​ေရကန္​​ေတာ္​ႀကီး ႐ွိသည္​့ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ ထို႔ျပင္​ တာဝတႎသာနတ္​ျပည္​တြင္​ ပင္​လယ္​ကသစ္​ပင္​ဟူ၍လည္​း႐ွိ​ေပသည္​ ။ပင္​လယ္​ကသစ္​ပင္​၏ အဝန္​းမွာယူဇနာသံုးရာ ၊လံုးပတ္​မွာ တစ္​ဆယ္​့ငါးယူဇနာ ၊အျမင္​့မွာယူဇနာတစ္​ရာ႐ွိသည္​။ထိုအပင္​​ေျခရင္​း၌ ယူဇနာအားျဖင္​့ အလ်ား​ေျခာက္​ဆယ္​ ၊ အနံငါးဆယ္​ ၊ထုတစ္​ဆယ္​့ငါးယူဇနာ႐ွိ​ေသာ ပ႑ကမၺလာ ျမ​ေက်ာက္​ဖ်ာ တည္​႐ွိ​ေလသည္​။ျမ​ေက်ာက္​ဖ်ာသည္​ လယ္​​ေခါင္​ရမ္​းပြင္​့ အ​ေရာင္​အ​ေသြးကဲ့သို႔ နီ​ေသြး​ေသာအ​ေရာင္​အဆင္​း႐ွိသည္​။အလြန္​ႏူးညံ့​ေသာကမၺလာျဖစ္​၍ သိၾကားမင္​းထိုင္​လ်ွင္​ကိုယ္​တစ္​ဝက္​ျမဳပ္​၍ ထလ်ွင္​ျပန္​၍ျပည္​့ျမဲျပည္​့​ေသာကမၺလာျဖစ္​​ေလသည္​။ တာဝတႎသာ၌ ကုသိုလ္​​ေကာင္​းမႈျပဳလုပ္​ရန္​ စူဠာမဏိ​ေစတိ​ေတာ္​လည္​း ႐ွိ​ေပသည္​။ထို​ေစတီ​ေတာ္​သည္​ ယူဇနာတစ္​ရာအျမင္​့႐ွိ​ေသာ ျမသား​ေစတီ​ေတာ္​ျဖစ္​သည္​။ ျမတ္​စြာဘုရား၏ ဆံ​ေတာ္​၊ မကိုဋ္​​ေတာ္​သာမက ၊လက္​ယာအထက္​စြယ္​​ေတာ္​ပါ ကိန္​းဝပ္​တည္​႐ွိသည္​။ သုဓမၼာအမည္​႐ွိ​ေသာ နတ္​တို႔အစည္​း​အ​ေဝးျပဳလုပ္​ရာ နတ္​သဘင္​ဓမၼာရံုႀကီးလည္​း႐ွိ​ေပသည္​။ ဤတာဝတႎသာ ဘံု၌ သိၾကားမင္​းႏွင္​့ ပဇာပတိ ၊ဝ႐ုဏ ဤသာန စ​ေသာ (၃၃) ပါး​ေသာနတ္​မင္​းႀကီးတို႔စံ​ေနၾကသည္​။ တာဝတႎသာ နတ္​သက္​မွာ အႏွစ္​ (၁၀၀၀) ျဖစ္​သည္​။လူတို႔၏ ႏွစ္​အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ သံုးကု​​ေဋ​ေျခာက္​သန္​း႐ွိသည္​။ လူ႔သက္​တမ္​းအႏွစ္​ (၁၀၀) သည္​ တာဝတႎသာ ၌ နတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၃။" ယာမာ" ဆင္​းရဲဒုကၡမွကင္​း​ေသာ နတ္​ခ်မ္​းသာမ်ားစံ​ေနရာဘံုျဖစ္​သည္​။ ထိုဘံု၌ အပရာဇိပလႅင္​​ေတာ္​ထက္​က "ဘုရားမျဖစ္​မခ်င္​း ငါမထ​ေတာ့ " ဟူ​ေသာအဓိ႒ာန္နဲ႔ ဘုရားအျဖစ္​ရဖို႔ႀကိဳးစား​ေတာ္​မူခဲ့တဲ့ သိဒၶတၳဘုရား​ေလာင္​းကို သားၿမီးယပ္​နဲ႔ပူ​ေဇာ္​ခဲ့​ေသာ သုယာမနတ္​မင္​းႀကီးအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​​ေလသည္​။ထိုနတ္​မင္​းသည္​ သိၾကားမင္​းရာထူးကိုလည္​း ရ​ေလသည္​။ယာမာနတ္​ျပည္​သည္​ တာဝတႎသာအထက္​ ယူဇနာ ၄၂၀၀၀အကြာမွာ တည္​႐ွိသည္​။ ယာမာနတ္​သက္​သည္​ အႏွစ္​ (၂၀၀၀) ျဖစ္​သည္​။လူတို႔၏အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ဆိုလ်ွင္​ (၁၄)ကု​ေဋ (၄ )သန္​း ႐ွိ​ေလသည္​။ လူတို႔၏ အႏွစ္​ (၂၀၀) သည္​ ယာမာနတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၄။" တုသိတာ" ႀကီးက်ယ္​ျမင္​့ျမတ္​​ေသာ စည္​းစိမ္​က်က္​သ​ေရတို႔ႏွင့္​ ျပည့္​စံု၍ ရႊင္​လန္​းႏွစ္​သက္​ျခင္​းတို႔​ေရာက္​​ေနၾက​ေသာ နတ္​တိ့ုစံရာဘံုျဖစ္​သည္​။ထိုဘံု၌ျဖစ္​​ေသာ နတ္​တို႔သည္​ အျမဲမျပတ္​ ရႊင္​ျမဴးႏွစ္​သက္​​ေပ်ာ္​ပါး​ေနရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ တုသိတာ နတ္​ျပည္​ဟု​ေခၚ​ေလသည္​။ထိုဘံု၌ သႏဳၱႆိတာနတ္​မင္​းႀကီး အုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​​ေနသည္​။ ဗုဒၶဘုရား​ေလာင္​းသည္​ ဘုရားမျဖစ္​မီ တစ္​ဘဝ၌ တုသိတာ နတ္​ျပည္​၌ ​"ေသတ​ေကတု "မည္​​ေသာ နတ္​သားျဖစ္​​ေလသည္​။ဘုရားအ​ေလာင္​း ၊ ဘုရားအ​ေလာင္​းမယ္​​ေတာ္​စသည္​့ သူ​ေတာ္​​ေကာင္​းမ်ားစံရာ နတ္​ဘံုျဖစ္​သည္​။​ေနာင္​ပြင္​့​ေတာ္​မူမည္​့ အရိ​ေမတၱယ်ဘုရားအ​ေလာင္​း​ေတာ္​ အဇိတနတ္​သား စံစားလ်က္​႐ွိ​ေသာ နတ္​ဘံုလည္​းျဖစ္​​ေပသည္​။ယာမာနတ္​ျပည္​၏ အထက္​ယူဇနာ ၄၂၀၀၀ အကြာမွာတည္​႐ွိ​ေလသည္​။ တုသိတာနတ္​သက္​သည္​ ႏွစ္​​ေပါငး္​ (၄၀၀၀) ႐ွိသည္​။ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ဆိုလ်ွင္​ (၅၇)ကု​ေဋ ​(၆)သန္​း ႐ွိသည္​။ လူတု့ိ၏အႏွစ္​ (၄၀၀) သည္​ တုသိတာနတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၅ ။" နိမၼာနရတိ" ထုိနတ္​ျပည္​႐ွိနတ္​တု့ိသည္​ ပင္​ကိုယ္​႐ွိပီးသားစည္​းစိမ္​ထက္​ ပုိ၍ခံစားလုိၾက​ေသာအခါမိမိတို႔ကိုယ္​တိုင္​ စိတ္​တိုင္း​​က်ဖန္​တီး၍ ​ေမြ႔​ေလ်ာ္​​ေလ့႐ွိ​ေသာ နတ္​မ်ားျဖစ္​ၾကသည္​။အပိုအလြန္​စည္​းစိမ္​ခံစားလို​ေသာ အခါ မိမိတို႔လိုရာ အဆင္​း ၊ အသံတု့ိကုိဖန္​ဆင္​း၍ ထုိဖန္​ဆင္​း​ေသာအာရံု၌ပင္​​ေမြ႔​ေလ်ာ္​​ေပ်ာ္​ပို္က္​ၾကသည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့ထိုနတ္​မ်ားကို "နိမၼာနရတိ" နတ္​မ်ားဟု​ေခၚသည္​။ ထိုနတ္​ျပည္​ကုိ " သုနိမၼိတ"နတ္​မင္​း ႀကီးအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။သာဝတိၳျပည္​ ဒုတိယ​ေက်ာင္​းအလႉ႐ွင္​ဒါယိကာမႀကီး ဝိသာခါသည္​ နတ္​မင္​းႀကီး၏ နတ္​မိဖုရား​ေခါင္​ႀကီးအျဖစ္​စံစားလ်ွက္​႐ွိသည္​။တုသိတာနတ္​ျပည္​၏အထက္​ယူဇနာ ၄၂၀၀၀ အကြာမွာတည္​႐ွိ​ေလသည္​။ နိမၼာနရတိနတ္​သက္​မွာ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၈၀၀၀ ႐ွည္​၍ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင့္​ဆိုလ်ွင္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၂၃၀ ကု​ေဋ ႏွင္​့ ​၄ သန္​း႐ွိ၏။ လူတု့ိ၏အႏွစ္​ ၈၀၀ သည္​ နိမၼာနရတိနတ္​သက္​ ၁ ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၆ ။ "ပရနိမိၼတဝသဝတိၳ " ထိုနတ္​ျပည္​႐ွိနတ္​တို႔သည္​ မိမိတု့ိအလုိ႐ွိရာကို ကိုယ္​တုိင္​ဖန္​ဆင္​းစရာမလုိပဲ အ​ေစအပါးနတ္​မ်ား၏အလိုက္​သိစြာ စိတ္​တိုင္​းက်ဖန္​ဆင္​း​ေပး​ေသာစည္​းစိမ္​ခ်မ္​း သာတို႔ကိုစံစားၾကရ​ေလသည္​။ထိုနတ္​ဘံု၌ ျမတ္​စြာဘုရား႐ွင္​ကုိ အျမဲလိုက္​လံ​ေႏွာက္​ယွက္​တတ္​​ေသာ မာရ္​ နတ္​မင္​းလည္​း သီးသန္​႔စံျမန္​းလ်က္​႐ွိသည္​။ ပရနိမိၼတဝသဝတိၳနတ္​ျပည္​ကုိ " ဝသဝတိၳနတ္​မင္​းႀကီး" ကအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ ထိုနတ္​ဘံု၏ နတ္​သက္​သည္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၁၆၀၀၀ ႐ွိ၍ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင့္​ဆိုလွ်င္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၉၂၁ ကု​ေဋ ႏွင့္​ ၆ သန္​း႐ွိသည္​။ လူတို႔၏ ႏွစ္​ ၁၆၀၀ သည္​ ပရနိမိၼတဝသဝတိၳနတ္​သက္​ ၁ ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ✏ ဗုဒၶက်မ္​းဂန္​မ်ားကုိအ​ေျခခံ၍ ကိုးကား​ေရးသားပါသည္​။ #COPY. #BWLTP. #THANKS

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGyOZ0

"နတ္​ျပည္​ ​ေျခာက္​ထပ္​အ​ေၾကာင္​းသိ​ေကာင္​းစရာ" 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 နတ္​ဟူသည္​ ျမန္​မာစကား " နာထ" ဟူ​ေသာ ပါဠိမွ ဆင္​းသက္​လာသည္​ဟု ​ေဝါဟာရလိနတၱဒီပနီက်မ္​း၌ ဖြင္​့ဆိုထားသည္​ ။ နတ္​ကို ပါဠိဘာသာအားျဖင္​့ " ​ေဒဝ" ဟူ၍၎၊ ​ " ​ေဒဝတာ " ဟူ၍၎ေခၚ​ေဝၚသံုးစြဲခဲ့သည္​။ နတ္​ျပည္​​ေျခာက္​ထပ္​၏ ​ေျမအမ်ိဳးအစားမွာ လူ႔ျပည္​ကဲ့သို႔ ဖုန္​မႈန္​႔ပါ​ေသာ ​ေျမမ်ိဳးမဟုတ္​ပဲ ဖန္​​ေျမ ၊ မွန္​​ေျမ ျဖစ္​၏။ ဖုန္​မႈန္​႔အညစ္​အ​ေၾကး ကင္​းစင္​ၾကသျဖင္​့ နတ္​တို႔၏ ကိုယ္​ကာယအဆင္​းသည္​ ဝင္​းလက္​​ေတာက္​​ေျပာင္​ၾကသည္​။နတ္​တို႔စားသံုး​ေသာ နတ္​သုဒါၶကား အစြမ္​းထက္​​ေသာအဆီအႏွစ္​မ်ားျဖစ္​သည္​့အတြက္​ လူတို႔ကဲ့သို႔ အ​ေပါ့ အ​ေလးစြန္​႔ရန္​မလိုအပ္​​ေပ။ျဗဟၼာျပည္​တြင္​ လိင္​ကြဲျပားမႈမ႐ွိ​ေသာ္​လည္​း နတ္​ျပည္​တြင္​မူ နတ္​သား၊ နတ္​သမီးလိင္​ကြဲျပားမႈ႐ွိၿပီး ခ်စ္​မႈႀကိဳက္​မႈလည္​း႐ွိသည္​။ နတ္​သား ၊ နတ္​သမီးတို႔သည္​ လူသားမ်ားကဲ့သို႔ႀကိဳးပမ္​းအားထုတ္​စရာမလိုပဲ မိမိသ​ေဘာက်ႏွစ္​ၿခိဳက္​သည္​့အရာကို စိတ္​ၫႊတ္​ယံုျဖင္​့ အရာခပ္​သိမ္​းကိစၥၿပီးစီးႏိုင္​ၾက၏ ။ နတ္​ျပည္​ ၆ ထပ္​မွာ...... (၁) စတုမဟာရာဇ္​ (၂) တာဝတႎသာ (၃) ယာမာ (၄) တုသိတာ (၅) နိမၼာနရတိ (၆) ပရနိမိၼတဝသဝတီၱ တို႔ျဖစ္​သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​ မွာ ​ေအာက္​ဆံုးျဖစ္​၍ ပရနိမိၼတဝသဝတီၱ မွာ အထက္​ဆံုးအထပ္​ျဖစ္​​ေလသည္​။ ၁ ။ "စတုမဟာရာဇ္​ " ဓတရ႒၊ဝိ႐ူဠက၊ဝိ႐ူပကၡ၊ကု​ေဝရ ဟူ​ေသာ နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးကို ပါဠိလို " စတုမဟာရာဇ "ဟူ​ေခၚ၏ ။ (စတု = ​ေလး​ေယာက္​​ေသာ + မဟာရာဇ = နတ္​မင္​းႀကီး) ထိုနတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးကိုဆည္​းကပ္​ခစားရသည့္​့လက္​​ေအာက္​ခံ နတ္​တို႔ကို "စတုမဟာရာဇိက" ဟု​ေခၚသည္​။နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးႏွင္​့ စတုမဟာရာဇိက နတ္​တို႔၏ ​ေနရာဘံုကို ပါဠိလို "စတုမဟာရာဇိကာ" ျမန္​မာလို စတုမဟာရာဇ္​ ဘံု ဟု​ေခၚ​ေလသည္​။ ဤ ဘံု၌ ဓတရ႒ နတ္​မင္​း ဝိ႐ူဠက နတ္​မင္​း ဝိ႐ူပကၡ နတ္​မင္​း ကု​ေဝရ နတ္​မင္​း ဟူ​ေသာ နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါးက အုပ္​စိုးသည္​။ -ဓတရ႒ ​ေငြ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာျမင္​့မုိရ္​​ေတာင္​၏နတ္​မင္​းႀကီးသည္​ အလယ္​ခုလတ္​ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​နံပါး၌ တည္​လ်ွက္​ ဂႏၶဗၺနတ္​ (​ေမြးႀကိဳင္​​ေသာ နံ႔သာပင္​၌ ပဋိသ​ေႏၶတည္​ၾက​ေသာ နတ္​မ်ား)အ​ေပါင္​းတို႔ကို အုပ္​ခ်ဳပ္မင္​းလုပ္​သည္​။ - ဝိ႐ူဠကနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ျမ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏ ​ေတာင္​ဘက္​နံပါး၌တည္​လ်ွက္​ ကုမာၻန ( ျပဴးက်ယ္​နီဝန္​း​ေသာမ်က္​စိ ၊ ႀကီးမား​ေသာဝမ္​းဗိုက္​ႏွင္​့​ေဝွး​ေစ့ ႐ွိၾက​ေသာ ဒါနဝရကၡဳိသ္​ )အ​ေပါင္​းတို႔ကို အုပ္​ခ်ဳပ္​ မင္​းလုပ္​သည္​။ - ဝိ႐ူပကၡနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ဖန္​​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မ္​ုိရ္​​ေတာင္​၏ ​ေနာက္​ဘက္​နံပါး၌တည္​၍ နတ္​နဂါး အ​ေပါင္​းတို႔ကိုအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ - ကု​ေဝရနတ္​မင္​းႀကီးသည္​ ​ေရႊ​ေရာင္​​ေတာက္​ပ​ေသာ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏​ေျမာက္​ဘက္​နံပါး၌ တည္​လ်ွက္​ နတ္​ဘီလူးအ​ေပါင္​းတို႔ကိုအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​ျပည္​သည္​ လူ႔ဘံု၏ အထက္​ယူဇနာ​ေလး​ေသာင္​းႏွစ္​​ေထာင္​​ေဝးကြာ​ေသာ ယုဂႏၶိဳရ္​​ေတာင္​ (ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​ထက္​ဝက္​အျမင့္​့႐ွိ၏)ထိပ္​မွစ၍ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​​ေအာက္​​ေျခအထိက်ယ္​ျပန္​႔သည္​။ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​မ်ား၏သက္​တမ္​းမွာ သူတု႔ိ၏ အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ အႏွစ္​ (၅၀၀) ႐ွိ၏။ လူတို႔၏အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့အႏွစ္​ (၉) သန္း​ျဖစ္​သည္​။လူ႔ႏွစ္​​ေပါင္​း (၅၀ )သည္​ စတုမဟာရာဇ္​ နတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​​သည္​။ ၂ ။ "တာဝတႎသာ " မာဃလုလင္​အမႉး႐ွိ​ေသာ အတူတကြ​ေကာင္​း မႈျပဳ​ေဖာ္​ျပဳဖက္​ျဖစ္​​ေသာ ၃၃ တာဝတႎသာ နတ္​ျပည္​ဟု​ေခၚသည္​။တာဝတႎသာနတ္​ျပည္သည္​ ျမင္​့မိုရ္​​ေတာင္​၏ ​ေတာင္​ထိပ္​၌​ေယာက္​​ေသာသူတို႔၏​ေနရာျဖစ္​​ေသာဘံုကိုတည္​႐ွိ​ေသာ​ေၾကာင္​့ စတုမဟာရာဇ္​နတ္​ျပည္​ႏွင္​့ ယူဇနာ ၄၂, ၀၀၀ ကြာ​ေဝးသည္​​။တာဝတႎသာ၏ တည္​​ေနပံုမွာ.ယူဇနာ တစ္​​ေသာင္​း က်ယ္​ျပန္​႔သည္​ဟုဆို၏ ။ ထိုနတ္​ျပည္​၌ တံခါး​ေပါင္​းတစ္​​ေထာင္​႐ွိ၍ အ​ေ႐ွ႕တံခါးႏွင္​့အ​ေနာက္​တံခါး ၊ ​ေတာင္​တံခါးႏွင္​့ ​ေျမာက္​တံခါးတို႔သည္​ ယူဇနာတစ္​​ေသာင္​းကြာ​ေဝးသည္​ဟုဆိုသည္​ ။နတ္​ျပည္​၏ အလယ္​တြင္​မူရတနာခုႏွစ္​ပါးတို႔ျဖင္​့စီခ်ယ္​ထား​ေသာ ယူဇနာတစ္​​ေထာင္​အျမင္​့႐ွိသည္​့ ​ေဝဇယႏာၱျပႆဒ္​ႀကီး တစ္​ခု႐ွိ​ေလသည္​။ထိုျပႆဒ္​ႀကီးကို ယူဇနာသံုးရာျမင္​့​ေသာ ထီးတံခြန္​တို႔ျဖင္​့ဝန္​းရံထားသည္​။ ထို႔ျပင္​ ယူဇနာငါးဆယ္​က်ယ္​​ေသာ နႏၵာ​ေရကန္​ႏွင္​့ ယူဇနာ​ေျခာက္​ဆယ္​႐ွိ​ေသာ နတ္​သစ္​ပင္​ ၊ ပန္​းပင္​တို႔ျဖင့္​​ေဝဆာ​ေန​ေသာ ဥယ်ာဥ္​ႀကီးငါးခု တို႔လည္​း သာယာၾကည္​ႏူးဖြယ္​႐ွိ​ေလသည္​။ ဥယ်ာဥ္​ႀကီး ၅ ခုမွာ (၁) နႏၵဝန္​ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏အ​ေ႐ွ႕ဘက္​ယူဇနာ ​တစ္​​ေထာင္​က်ယ္​၍ နတ္​တို႔ႏွစ္​သက္​စြာ​ေပ်ာ္​ပါးရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၂) ဖာ႐ုသက ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏ ​ေတာင္​ဘက္​ ယုဇနာ ၇၀၀ က်ယ္​၍ အ​ေဖ်ာ္​ယမကာတို႔​ေသာက္​စားကာ အသူရာတို႔အားႀကိမ္​းဝါးၿခိမ္​း​ေျခာက္​ရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၃) စိတၱလတာဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏အ​ေနာက္​ဘက္​ယူဇနာ ၅၀၀ က်ယ္​၍ အာသာဝတီႏြယ္​နီ နတ္​ပန္​း ဆြတ္​လွန္​း​ေပ်ာ္​ပါးရန္​ ၊ ဆန္​းၾကယ္​​ေသာအဝတ္​တန္​ဆာယာဥ္​ရထားတို႔ျဖင္​့ ဝင္​ထြက္​ရာဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၄)မိႆက ဥယ်ာဥ္​ -ၿမိဳ႕၏ ​ေျမာက္​ဘက္​ယုဇနာ ၅၀၀ က်ယ္​၍ နတ္​သား၊ နတ္​သမီးတို႔ယွဥ္​တြဲ​ေပ်ာ္​ျမဴးရာ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ (၅) မဟာဝန္​ ဥယ်ာဥ္​ - ၿမိဳ႕၏ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​ယူဇနာ ၇၀၀ က်ယ္​၍ လွပဆန္​းၾကယ္​ႏွစ္​သက္​ဖြယ္​ရာ သုနႏၵာ​ေရကန္​​ေတာ္​ႀကီး ႐ွိသည္​့ ဥယ်ာဥ္​​ေတာ္​။ ထို႔ျပင္​ တာဝတႎသာနတ္​ျပည္​တြင္​ ပင္​လယ္​ကသစ္​ပင္​ဟူ၍လည္​း႐ွိ​ေပသည္​ ။ပင္​လယ္​ကသစ္​ပင္​၏ အဝန္​းမွာယူဇနာသံုးရာ ၊လံုးပတ္​မွာ တစ္​ဆယ္​့ငါးယူဇနာ ၊အျမင္​့မွာယူဇနာတစ္​ရာ႐ွိသည္​။ထိုအပင္​​ေျခရင္​း၌ ယူဇနာအားျဖင္​့ အလ်ား​ေျခာက္​ဆယ္​ ၊ အနံငါးဆယ္​ ၊ထုတစ္​ဆယ္​့ငါးယူဇနာ႐ွိ​ေသာ ပ႑ကမၺလာ ျမ​ေက်ာက္​ဖ်ာ တည္​႐ွိ​ေလသည္​။ျမ​ေက်ာက္​ဖ်ာသည္​ လယ္​​ေခါင္​ရမ္​းပြင္​့ အ​ေရာင္​အ​ေသြးကဲ့သို႔ နီ​ေသြး​ေသာအ​ေရာင္​အဆင္​း႐ွိသည္​။အလြန္​ႏူးညံ့​ေသာကမၺလာျဖစ္​၍ သိၾကားမင္​းထိုင္​လ်ွင္​ကိုယ္​တစ္​ဝက္​ျမဳပ္​၍ ထလ်ွင္​ျပန္​၍ျပည္​့ျမဲျပည္​့​ေသာကမၺလာျဖစ္​​ေလသည္​။ တာဝတႎသာ၌ ကုသိုလ္​​ေကာင္​းမႈျပဳလုပ္​ရန္​ စူဠာမဏိ​ေစတိ​ေတာ္​လည္​း ႐ွိ​ေပသည္​။ထို​ေစတီ​ေတာ္​သည္​ ယူဇနာတစ္​ရာအျမင္​့႐ွိ​ေသာ ျမသား​ေစတီ​ေတာ္​ျဖစ္​သည္​။ ျမတ္​စြာဘုရား၏ ဆံ​ေတာ္​၊ မကိုဋ္​​ေတာ္​သာမက ၊လက္​ယာအထက္​စြယ္​​ေတာ္​ပါ ကိန္​းဝပ္​တည္​႐ွိသည္​။ သုဓမၼာအမည္​႐ွိ​ေသာ နတ္​တို႔အစည္​း​အ​ေဝးျပဳလုပ္​ရာ နတ္​သဘင္​ဓမၼာရံုႀကီးလည္​း႐ွိ​ေပသည္​။ ဤတာဝတႎသာ ဘံု၌ သိၾကားမင္​းႏွင္​့ ပဇာပတိ ၊ဝ႐ုဏ ဤသာန စ​ေသာ (၃၃) ပါး​ေသာနတ္​မင္​းႀကီးတို႔စံ​ေနၾကသည္​။ တာဝတႎသာ နတ္​သက္​မွာ အႏွစ္​ (၁၀၀၀) ျဖစ္​သည္​။လူတို႔၏ ႏွစ္​အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ သံုးကု​​ေဋ​ေျခာက္​သန္​း႐ွိသည္​။ လူ႔သက္​တမ္​းအႏွစ္​ (၁၀၀) သည္​ တာဝတႎသာ ၌ နတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၃။" ယာမာ" ဆင္​းရဲဒုကၡမွကင္​း​ေသာ နတ္​ခ်မ္​းသာမ်ားစံ​ေနရာဘံုျဖစ္​သည္​။ ထိုဘံု၌ အပရာဇိပလႅင္​​ေတာ္​ထက္​က "ဘုရားမျဖစ္​မခ်င္​း ငါမထ​ေတာ့ " ဟူ​ေသာအဓိ႒ာန္နဲ႔ ဘုရားအျဖစ္​ရဖို႔ႀကိဳးစား​ေတာ္​မူခဲ့တဲ့ သိဒၶတၳဘုရား​ေလာင္​းကို သားၿမီးယပ္​နဲ႔ပူ​ေဇာ္​ခဲ့​ေသာ သုယာမနတ္​မင္​းႀကီးအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​​ေလသည္​။ထိုနတ္​မင္​းသည္​ သိၾကားမင္​းရာထူးကိုလည္​း ရ​ေလသည္​။ယာမာနတ္​ျပည္​သည္​ တာဝတႎသာအထက္​ ယူဇနာ ၄၂၀၀၀အကြာမွာ တည္​႐ွိသည္​။ ယာမာနတ္​သက္​သည္​ အႏွစ္​ (၂၀၀၀) ျဖစ္​သည္​။လူတို႔၏အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ဆိုလ်ွင္​ (၁၄)ကု​ေဋ (၄ )သန္​း ႐ွိ​ေလသည္​။ လူတို႔၏ အႏွစ္​ (၂၀၀) သည္​ ယာမာနတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၄။" တုသိတာ" ႀကီးက်ယ္​ျမင္​့ျမတ္​​ေသာ စည္​းစိမ္​က်က္​သ​ေရတို႔ႏွင့္​ ျပည့္​စံု၍ ရႊင္​လန္​းႏွစ္​သက္​ျခင္​းတို႔​ေရာက္​​ေနၾက​ေသာ နတ္​တိ့ုစံရာဘံုျဖစ္​သည္​။ထိုဘံု၌ျဖစ္​​ေသာ နတ္​တို႔သည္​ အျမဲမျပတ္​ ရႊင္​ျမဴးႏွစ္​သက္​​ေပ်ာ္​ပါး​ေနရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ တုသိတာ နတ္​ျပည္​ဟု​ေခၚ​ေလသည္​။ထိုဘံု၌ သႏဳၱႆိတာနတ္​မင္​းႀကီး အုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​​ေနသည္​။ ဗုဒၶဘုရား​ေလာင္​းသည္​ ဘုရားမျဖစ္​မီ တစ္​ဘဝ၌ တုသိတာ နတ္​ျပည္​၌ ​"ေသတ​ေကတု "မည္​​ေသာ နတ္​သားျဖစ္​​ေလသည္​။ဘုရားအ​ေလာင္​း ၊ ဘုရားအ​ေလာင္​းမယ္​​ေတာ္​စသည္​့ သူ​ေတာ္​​ေကာင္​းမ်ားစံရာ နတ္​ဘံုျဖစ္​သည္​။​ေနာင္​ပြင္​့​ေတာ္​မူမည္​့ အရိ​ေမတၱယ်ဘုရားအ​ေလာင္​း​ေတာ္​ အဇိတနတ္​သား စံစားလ်က္​႐ွိ​ေသာ နတ္​ဘံုလည္​းျဖစ္​​ေပသည္​။ယာမာနတ္​ျပည္​၏ အထက္​ယူဇနာ ၄၂၀၀၀ အကြာမွာတည္​႐ွိ​ေလသည္​။ တုသိတာနတ္​သက္​သည္​ ႏွစ္​​ေပါငး္​ (၄၀၀၀) ႐ွိသည္​။ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင္​့ဆိုလ်ွင္​ (၅၇)ကု​ေဋ ​(၆)သန္​း ႐ွိသည္​။ လူတု့ိ၏အႏွစ္​ (၄၀၀) သည္​ တုသိတာနတ္​သက္​ (၁) ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၅ ။" နိမၼာနရတိ" ထုိနတ္​ျပည္​႐ွိနတ္​တု့ိသည္​ ပင္​ကိုယ္​႐ွိပီးသားစည္​းစိမ္​ထက္​ ပုိ၍ခံစားလုိၾက​ေသာအခါမိမိတို႔ကိုယ္​တိုင္​ စိတ္​တိုင္း​​က်ဖန္​တီး၍ ​ေမြ႔​ေလ်ာ္​​ေလ့႐ွိ​ေသာ နတ္​မ်ားျဖစ္​ၾကသည္​။အပိုအလြန္​စည္​းစိမ္​ခံစားလို​ေသာ အခါ မိမိတို႔လိုရာ အဆင္​း ၊ အသံတု့ိကုိဖန္​ဆင္​း၍ ထုိဖန္​ဆင္​း​ေသာအာရံု၌ပင္​​ေမြ႔​ေလ်ာ္​​ေပ်ာ္​ပို္က္​ၾကသည္​။ထို႔​ေၾကာင္​့ထိုနတ္​မ်ားကို "နိမၼာနရတိ" နတ္​မ်ားဟု​ေခၚသည္​။ ထိုနတ္​ျပည္​ကုိ " သုနိမၼိတ"နတ္​မင္​း ႀကီးအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။သာဝတိၳျပည္​ ဒုတိယ​ေက်ာင္​းအလႉ႐ွင္​ဒါယိကာမႀကီး ဝိသာခါသည္​ နတ္​မင္​းႀကီး၏ နတ္​မိဖုရား​ေခါင္​ႀကီးအျဖစ္​စံစားလ်ွက္​႐ွိသည္​။တုသိတာနတ္​ျပည္​၏အထက္​ယူဇနာ ၄၂၀၀၀ အကြာမွာတည္​႐ွိ​ေလသည္​။ နိမၼာနရတိနတ္​သက္​မွာ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၈၀၀၀ ႐ွည္​၍ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင့္​ဆိုလ်ွင္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၂၃၀ ကု​ေဋ ႏွင္​့ ​၄ သန္​း႐ွိ၏။ လူတု့ိ၏အႏွစ္​ ၈၀၀ သည္​ နိမၼာနရတိနတ္​သက္​ ၁ ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ၆ ။ "ပရနိမိၼတဝသဝတိၳ " ထိုနတ္​ျပည္​႐ွိနတ္​တို႔သည္​ မိမိတု့ိအလုိ႐ွိရာကို ကိုယ္​တုိင္​ဖန္​ဆင္​းစရာမလုိပဲ အ​ေစအပါးနတ္​မ်ား၏အလိုက္​သိစြာ စိတ္​တိုင္​းက်ဖန္​ဆင္​း​ေပး​ေသာစည္​းစိမ္​ခ်မ္​း သာတို႔ကိုစံစားၾကရ​ေလသည္​။ထိုနတ္​ဘံု၌ ျမတ္​စြာဘုရား႐ွင္​ကုိ အျမဲလိုက္​လံ​ေႏွာက္​ယွက္​တတ္​​ေသာ မာရ္​ နတ္​မင္​းလည္​း သီးသန္​႔စံျမန္​းလ်က္​႐ွိသည္​။ ပရနိမိၼတဝသဝတိၳနတ္​ျပည္​ကုိ " ဝသဝတိၳနတ္​မင္​းႀကီး" ကအုပ္​ခ်ဳပ္​မင္​းလုပ္​သည္​။ ထိုနတ္​ဘံု၏ နတ္​သက္​သည္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၁၆၀၀၀ ႐ွိ၍ လူ႔အ​ေရအတြက္​အားျဖင့္​ဆိုလွ်င္​ ႏွစ္​​ေပါင္​း ၉၂၁ ကု​ေဋ ႏွင့္​ ၆ သန္​း႐ွိသည္​။ လူတို႔၏ ႏွစ္​ ၁၆၀၀ သည္​ ပရနိမိၼတဝသဝတိၳနတ္​သက္​ ၁ ရက္​ျဖစ္​သည္​။ ✏ ဗုဒၶက်မ္​းဂန္​မ်ားကုိအ​ေျခခံ၍ ကိုးကား​ေရးသားပါသည္​။ #COPY. #BWLTP. #THANKS

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2XGyOZ0

ဂုဏ္သိကၡာရွိသူ 🗯🗯🗯🗯🗯 လူကို ျမင့္ျမတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ ေဆာင္တာသည္ အျပင္ပိုင္း ရုပ္သြင္မဟုတ္။ အတြင္းစိတ္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မႈႏွင့္ အတုယူ စံျပဳထိုက္ေသာဘဝက လုပ္ေဆာင္တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ရာထူး အာဏာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ အမ်ိဳး ဇာတ္အေရာင္အေသြးက လူၾကီးလူေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးတာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္မႈကသာ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျပီး ဂုဏ္ျပဳခံထိုက္သူ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ဥစၥာဓနေတြက သင့္အိမ္ကိုသာ တန္ဆာဆင္ေပးနိုင္ျပီး သင့္ရဲ့ ေကာင္းျမတ္မႈေတြက သင့္ဘဝကို တန္ဆာဆင္ေပးတယ္။ သင့္ရဲ့ အဝတ္အစား အဆင္တန္ဆာေတြက သင့္ကိုယ္ခႏၶာကိုသာ အလွဆင္ေပးနိုင္ျပီး သင့္ရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့ အေနထိုင္ အျပဳအမူက သင့္ဘဝကိုပါ အလွဆင္ေပးတယ္။ သင့္ရဲ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈက ေရတိုမွာသာ ခ်ီးမြမ္းခံရျပီး သင့္ရဲ့ ဟီရိ ၾသတၱပၸတရားကေတာ့ တစ္သက္တာ ခ်ီးမြမ္းခံရပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ဘြဲ႔ဒီဂရီေတြဟာ နံရံေပၚမွာသာ ဂုဏ္ဝင့္ဖြယ္ျဖစ္ျပီး သင့္ရဲ့ ပညာဉာဏ္ကေတာ့ ပညာရွိမ်ား ၾကားမွာလည္း ဂုဏ္တင့္ပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ရာထူး အာဏာပါဝါေတြက အျပင္ဝန္းက်င္မွာသာ လွပျပီး သင့္ရဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္က သင့္အတြင္း စိတ္ႏွလံုးမွာလည္း လွေနပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက ျပယုဒ္ သက္သက္အျဖစ္သာ ေကာင္းျပီး သင့္ရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားကေတာ့ သင့္ဘဝအတြက္ပါ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဂုဏ္သိကၡာရွိသူဆိုတာ … ျမင့္ျမတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို ဆိုလိုေၾကာင္း အတြင္းစိတ္ဓာတ္ကသာ အေရးၾကီးေၾကာင္း အျပင္က ေျပာသေလာက္ အေရးမၾကီး ေၾကာင္း သတိေပးဆံုးမထားပါတယ္။ ေဒါက္တာ အရွင္ကုမုဒ (ေဗာဓိတစ္ေထာင္) #Via - Paral Lel >>> thank

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Lfe74E

ဂုဏ္သိကၡာရွိသူ 🗯🗯🗯🗯🗯 လူကို ျမင့္ျမတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ ေဆာင္တာသည္ အျပင္ပိုင္း ရုပ္သြင္မဟုတ္။ အတြင္းစိတ္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မႈႏွင့္ အတုယူ စံျပဳထိုက္ေသာဘဝက လုပ္ေဆာင္တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ရာထူး အာဏာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာႏွင့္ အမ်ိဳး ဇာတ္အေရာင္အေသြးက လူၾကီးလူေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးတာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္မႈကသာ ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျပီး ဂုဏ္ျပဳခံထိုက္သူ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ဥစၥာဓနေတြက သင့္အိမ္ကိုသာ တန္ဆာဆင္ေပးနိုင္ျပီး သင့္ရဲ့ ေကာင္းျမတ္မႈေတြက သင့္ဘဝကို တန္ဆာဆင္ေပးတယ္။ သင့္ရဲ့ အဝတ္အစား အဆင္တန္ဆာေတြက သင့္ကိုယ္ခႏၶာကိုသာ အလွဆင္ေပးနိုင္ျပီး သင့္ရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့ အေနထိုင္ အျပဳအမူက သင့္ဘဝကိုပါ အလွဆင္ေပးတယ္။ သင့္ရဲ့ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈက ေရတိုမွာသာ ခ်ီးမြမ္းခံရျပီး သင့္ရဲ့ ဟီရိ ၾသတၱပၸတရားကေတာ့ တစ္သက္တာ ခ်ီးမြမ္းခံရပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ဘြဲ႔ဒီဂရီေတြဟာ နံရံေပၚမွာသာ ဂုဏ္ဝင့္ဖြယ္ျဖစ္ျပီး သင့္ရဲ့ ပညာဉာဏ္ကေတာ့ ပညာရွိမ်ား ၾကားမွာလည္း ဂုဏ္တင့္ပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ရာထူး အာဏာပါဝါေတြက အျပင္ဝန္းက်င္မွာသာ လွပျပီး သင့္ရဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္က သင့္အတြင္း စိတ္ႏွလံုးမွာလည္း လွေနပါတယ္။ သင့္ရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြက ျပယုဒ္ သက္သက္အျဖစ္သာ ေကာင္းျပီး သင့္ရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားကေတာ့ သင့္ဘဝအတြက္ပါ ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ဂုဏ္သိကၡာရွိသူဆိုတာ … ျမင့္ျမတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းကို ဆိုလိုေၾကာင္း အတြင္းစိတ္ဓာတ္ကသာ အေရးၾကီးေၾကာင္း အျပင္က ေျပာသေလာက္ အေရးမၾကီး ေၾကာင္း သတိေပးဆံုးမထားပါတယ္။ ေဒါက္တာ အရွင္ကုမုဒ (ေဗာဓိတစ္ေထာင္) #Via - Paral Lel >>> thank

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Lfe74E

#ကုသိုလ္လုပ္ခြင့္ 🌷🌷🌷🌷🌷 ကုသိုလ္လုပ္တယ္ ဆိုတာ လူတိုင္း မလုပ္နိုင္ဘူး ။ ကုသိုလ္လုပ္တယ္ ဆိုတာ - #က်န္းမာျပီး #သဒၶါတရားေပၚေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ လုပ္ထားရတယ္ ။ က်န္းေတာ့ က်န္းမာပါရဲ႕ ။ ဒါေပမယ့္ သဒၶါတရား ျဖစ္ေပၚမလာရင္ ကုသိုလ္လုပ္ခြင့္ မရႏိုင္ဘူး။ သဒၶါတရားေတာ့ ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္ပါရဲ႕ ။ ဒါေပမယ့္ ကုသိုလ္ျပဳမယ့္ေနရာကို မသြားနိုင္ , မေရာက္နိုင္ ။ ေရာဂါအနာ ဆိုတဲ႔ ကံၾကမၼာဆိုးက လက္ဦးသြားျပန္ေတာ့ အခက္ေတြ႔ရျပန္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ . . . ေသခါနီးအခ်ိန္က် ေနာင္တ ဆိုတဲ႔ ႏွလံုးမသာမယာစိတ္နဲ႔ မေကာင္းတဲ႔ဘဝကို ေလ်ွာက္လွမ္းရပါတယ္ ။ " ေျမာက္ဦး ဆရာေတာ္ဘုရား ဆံုးမ ၾသဝါဒ " CR#ဓမၼႏွစ္သက္သူ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2JOG3cD