via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IwITDh
Saturday, September 21, 2019
နတ္ျပည္ထက္ လူျပည္ေရာက္ရတာပိုကံေကာင္းေအာင္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အရမ္းေကာင္းလို႔ဖက္ေပးပါ မေမ့နဲ႔ ေက်ာက္ဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမွ ... မိန္႔မွာခဲ့ဘူးပါတယ္ ခင္ဗ်ာ... လူ႔ဘဝေရာက္ရတာ ကံေကာင္းတယ္.. နတ္ျပည္ေရာက္ခဲ့ရင္...လူ႔ျပည့္ လူ႔ဘဝေလာက္ ကံမေကာင္းဘူး ဘာလို႔လဲဆိုရင္ အလႉခံပုဂၢိဳလ္မ႐ွိလို႔ပါ... ကံေကာင္းလြန္းလို႔ လူ႔ျပည္မွာလူျဖစ္ၿပီး အလႉခံပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ လႉခြင့္ရတာ... ကံဆိုးရင္ အလႉခံမေတြ႕ရ မလႉရေတာ့ဘူးတဲ့ ဒါေၾကာင့္ အလႉခံပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔ႏွင့္ ေတြ့တိုင္း ေတြ႕တိုင္း နည္းနည္း မ်ားမ်ား လႉျဖစ္ေအာင္လႉၾကရမယ္.. လူ႔ဘဝကိုေရာက္လာတာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ လုပ္ခြင့္ရလို႔ ျမတ္တယ္... အျမတ္နဲ႔ခရီဆက္ပီး မ႐ႈံးေအာင္ေနထိုင္ၾက..တဲ့။ #ေရႊလက္ေကာက္ တစ္ေတာင္ဆစ္အထိ ဝတ္ထားသည္ ပါးစပ္က ကြမ္းတံေတြး တဗ်စ္ဗ်စ္ျဖင့္ ဇလံုႀကီးထဲက ငါးမ်ားကို ဓါးမျဖင့္ ခုတ္ေနေသာ ငါးသည္မေရွ႕သို႔ အသက္ ၆၀ အရြယ္ သီလရွင္ၾကီးတစ္ပါး ဆြမ္းဆန္ သြားရပ္သည္။ ငါးသည္မက သူ႔ေရွ႕နားေလးက ငါးဆယ္တန္တစ္ရြက္ကို ယူ၍ ခဏခဏလာရပ္ရန္ေကာ ဟူေသာ မ်က္နွာေဘးျဖင့္ ေစာင့္ေအာင့္၍ ဆရာႀကီး၏ ဆြမ္းဆန္ေမာင္းေထာင္ခြက္ထဲ အားျဖင့္ထည့္လိုက္ရာ လက္ကအရွိန္ မထိန္းနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေမာင္းေထာင္ခြက္ကို ပုတ္ခ်သလို ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဆရာႀကီးရပ္လာေသာ ဆြမ္းဆန္မ်ားနွင့္ တစ္ရာတန္ ငါးဆယ္တန္ေလးတို႔သည္ ေျမေပၚျပန္႔ႀကဲသြားခိုက္ ' ခဏခဏ လာၾကတယ္ ေစ်းကိုေကာင္းေကာင္း မေရာင္းရဘူး အားတိုင္းသကၤန္းဝတ္ အခုေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕လာရႈပ္ ဒုကၡေတြေပးလိုက္တာ'' ငါးသည္မ၏ ဆိုးရြားစြာ ေအာ္ဟစ္သံ ထြက္လာသည္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ မ်က္နွာတြင္ ပကတိ ျဖဴစင္လ်က္ ဤေအာ္ဟစ္သံတို႔ၾကားမွ သူ႔အားေလာင္းလွဴလိုက္ေသာ အေၾကြေလးမ်ားအား ေကာက္ယူ၍ သာဓု သာဓု သာဓု လို႔ေခၚ၍ လွည့္ထြက္သြားေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္သံုးနွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီငါးသည္မကို ေဆးရံုအေရးေပၚဌာနမွာ ပါးစပ္မွေသြးမ်ားအန္၍ တြန္႔လိမ္ကာ လူတစ္ကိုယ္လံုး ဖ်တ္ဖ်တ္လူး၍ ကယ္ပါ ကယ္ပါေအာ္ဟစ္၍ ေဝဒနာျပင္း ထန္ေနသည္ကို အမွတ္မထင္ ေတြ႔ခဲ႔ရသည္ ေသေတာ့မည့္ လူနာအျဖစ္ေပါ့။ ဆရာႀကီးကိုေတာ့ ရိပ္သာတစ္ခုမွာ ဆံုျဖစ္ခဲ႔ျပန္သည္။ အဲတုန္းကအျဖစ္ကို ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔သလဲ ေမးမိရာ သားေရ အေမက သတၱဝါေတြကို အျမဲေမတၱာ ပို႕တယ္ ။ အကုသိုလ္နဲ႔ အသက္ေမြးတဲ႔လူမ်ားဆို ဆြမ္းဆန္မၾကာခဏ သြားရပ္ေပးတယ္ ရလာတဲ႔လွဴဖြယ္ေတြကို သံဃာေတြကို ဆြမ္းျပန္ကပ္ေလာင္းလွဴေပးတယ္သား ဘာလို႔ အကုသိုလ္အလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြး ေနသူေတြကိုမွ သြားဆြမ္းရပ္ရတာလဲ ေမးခဲ႔လ်င္ သူတို႔ကို ဘုရားသာသနာနွင့္ႀကံဳတုန္း သီလ သမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကို လွဴခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကုသိုလ္ေလးေတာ့ သံသရာပါသြားေစခ်င္လို႔ပါ သားရယ္တဲ႔ ။ ဒီစကားေတြၾကားေတာ့ ေက်ာခ်မ္းသြားသည္ ဒါေၾကာင့္ေလ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ သူရလိုလို႔လား ကိုယ့္ကိုရေစခ်င္လို႔ အလႈလာခံသလား မိမိတို႔ စဥ္းစားၾကပါကုန္။ #Credit း မ်ွေဝ လႉဒါန္း ပါ၏
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Vex0a8
နတ္ျပည္ထက္ လူျပည္ေရာက္ရတာပိုကံေကာင္းေအာင္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အရမ္းေကာင္းလို႔ဖက္ေပးပါ မေမ့နဲ႔ ေက်ာက္ဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမွ ... မိန္႔မွာခဲ့ဘူးပါတယ္ ခင္ဗ်ာ... လူ႔ဘဝေရာက္ရတာ ကံေကာင္းတယ္.. နတ္ျပည္ေရာက္ခဲ့ရင္...လူ႔ျပည့္ လူ႔ဘဝေလာက္ ကံမေကာင္းဘူး ဘာလို႔လဲဆိုရင္ အလႉခံပုဂၢိဳလ္မ႐ွိလို႔ပါ... ကံေကာင္းလြန္းလို႔ လူ႔ျပည္မွာလူျဖစ္ၿပီး အလႉခံပုဂၢဳိလ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ လႉခြင့္ရတာ... ကံဆိုးရင္ အလႉခံမေတြ႕ရ မလႉရေတာ့ဘူးတဲ့ ဒါေၾကာင့္ အလႉခံပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔ႏွင့္ ေတြ့တိုင္း ေတြ႕တိုင္း နည္းနည္း မ်ားမ်ား လႉျဖစ္ေအာင္လႉၾကရမယ္.. လူ႔ဘဝကိုေရာက္လာတာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ လုပ္ခြင့္ရလို႔ ျမတ္တယ္... အျမတ္နဲ႔ခရီဆက္ပီး မ႐ႈံးေအာင္ေနထိုင္ၾက..တဲ့။ #ေရႊလက္ေကာက္ တစ္ေတာင္ဆစ္အထိ ဝတ္ထားသည္ ပါးစပ္က ကြမ္းတံေတြး တဗ်စ္ဗ်စ္ျဖင့္ ဇလံုႀကီးထဲက ငါးမ်ားကို ဓါးမျဖင့္ ခုတ္ေနေသာ ငါးသည္မေရွ႕သို႔ အသက္ ၆၀ အရြယ္ သီလရွင္ၾကီးတစ္ပါး ဆြမ္းဆန္ သြားရပ္သည္။ ငါးသည္မက သူ႔ေရွ႕နားေလးက ငါးဆယ္တန္တစ္ရြက္ကို ယူ၍ ခဏခဏလာရပ္ရန္ေကာ ဟူေသာ မ်က္နွာေဘးျဖင့္ ေစာင့္ေအာင့္၍ ဆရာႀကီး၏ ဆြမ္းဆန္ေမာင္းေထာင္ခြက္ထဲ အားျဖင့္ထည့္လိုက္ရာ လက္ကအရွိန္ မထိန္းနိုင္ေတာ့သျဖင့္ ေမာင္းေထာင္ခြက္ကို ပုတ္ခ်သလို ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ဆရာႀကီးရပ္လာေသာ ဆြမ္းဆန္မ်ားနွင့္ တစ္ရာတန္ ငါးဆယ္တန္ေလးတို႔သည္ ေျမေပၚျပန္႔ႀကဲသြားခိုက္ ' ခဏခဏ လာၾကတယ္ ေစ်းကိုေကာင္းေကာင္း မေရာင္းရဘူး အားတိုင္းသကၤန္းဝတ္ အခုေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕လာရႈပ္ ဒုကၡေတြေပးလိုက္တာ'' ငါးသည္မ၏ ဆိုးရြားစြာ ေအာ္ဟစ္သံ ထြက္လာသည္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ မ်က္နွာတြင္ ပကတိ ျဖဴစင္လ်က္ ဤေအာ္ဟစ္သံတို႔ၾကားမွ သူ႔အားေလာင္းလွဴလိုက္ေသာ အေၾကြေလးမ်ားအား ေကာက္ယူ၍ သာဓု သာဓု သာဓု လို႔ေခၚ၍ လွည့္ထြက္သြားေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္သံုးနွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီငါးသည္မကို ေဆးရံုအေရးေပၚဌာနမွာ ပါးစပ္မွေသြးမ်ားအန္၍ တြန္႔လိမ္ကာ လူတစ္ကိုယ္လံုး ဖ်တ္ဖ်တ္လူး၍ ကယ္ပါ ကယ္ပါေအာ္ဟစ္၍ ေဝဒနာျပင္း ထန္ေနသည္ကို အမွတ္မထင္ ေတြ႔ခဲ႔ရသည္ ေသေတာ့မည့္ လူနာအျဖစ္ေပါ့။ ဆရာႀကီးကိုေတာ့ ရိပ္သာတစ္ခုမွာ ဆံုျဖစ္ခဲ႔ျပန္သည္။ အဲတုန္းကအျဖစ္ကို ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔သလဲ ေမးမိရာ သားေရ အေမက သတၱဝါေတြကို အျမဲေမတၱာ ပို႕တယ္ ။ အကုသိုလ္နဲ႔ အသက္ေမြးတဲ႔လူမ်ားဆို ဆြမ္းဆန္မၾကာခဏ သြားရပ္ေပးတယ္ ရလာတဲ႔လွဴဖြယ္ေတြကို သံဃာေတြကို ဆြမ္းျပန္ကပ္ေလာင္းလွဴေပးတယ္သား ဘာလို႔ အကုသိုလ္အလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြး ေနသူေတြကိုမွ သြားဆြမ္းရပ္ရတာလဲ ေမးခဲ႔လ်င္ သူတို႔ကို ဘုရားသာသနာနွင့္ႀကံဳတုန္း သီလ သမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကို လွဴခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကုသိုလ္ေလးေတာ့ သံသရာပါသြားေစခ်င္လို႔ပါ သားရယ္တဲ႔ ။ ဒီစကားေတြၾကားေတာ့ ေက်ာခ်မ္းသြားသည္ ဒါေၾကာင့္ေလ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ သူရလိုလို႔လား ကိုယ့္ကိုရေစခ်င္လို႔ အလႈလာခံသလား မိမိတို႔ စဥ္းစားၾကပါကုန္။ #Credit း မ်ွေဝ လႉဒါန္း ပါ၏
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Vex0a8
သံသရာ ဘာ့ေၾကာင့္ရွည္ရသလဲ...? 🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊 ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး။ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 သတၱဝါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္သံသရာ ဝဋ္ဒုကၡက မလြတ္နိုင္ ၾကသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရသလဲ။ အမွန္တရားေလးခု၊ သစၥာေလးပါးကို မသိၾကလို႔ သံသရာရွည္တယ္လို႔မွတ္ၾက။ ဒီအမွန္တရား သစၥာေလးပါးကို သိၾကရင္ျဖင့္ သံသရာတိုမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္လဲေပၚၾကၿပီ။ဒီေတာ့...အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္သားဘို႔က သစၥာသိရင္ သံသရာတိုမယ္ သစၥာမသိရင္ သံသရာရွည္မယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ၿမဲၿမဲစြဲစြဲမွတ္လိုက္ၾက။ သံသရာတေလွ်ာက္မွာ သစၥာမသိရင္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကဳံရမယ္။ အငယ္ကေလးျဖစ္လိုက္,အႀကီးႀကီးျဖစ္လိုက္, အလုံးျဖစ္လိုက္, အျပားျဖစ္, အပုျဖစ္, အ႐ွည္ျဖစ္နဲ႔ ပုံစံကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအျဖစ္ နတ္အျဖစ္ ၊တိရ စၦာန္အျဖစ္၊ ေခြး, ဝက္, ၾကက္, ငွက္, ျဖဳတ္, ျခင္, ယင္, မွက္ အျဖစ္စတဲ့ အျဖစ္ကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး စုံရာက ထပ္ဘို႔ဘဲရိွတယ္။ ဒကာ ဒကာမေတြ ငါဘုရားလဲ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္မွာ ဒီနည္းအတိုင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ က်င္လည္ခဲ့ရတာဘဲ။ သစၥာသိလို႔ အခု ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူလာတာ။ သတၱဝါေတြကို သစၥာတရားေဟာျပဘို႔ ပြင့္လာရတာဘဲလို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဘုရားက သစၥာမသိခင္က သံသရာတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ရၿပီ၊ သင္တို႔တေတြလည္း ဒီ- အတိုင္းဘဲ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးပုံစံကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ရတာဘဲ။ယခုအခါမွာ ငါ- ဘုရားဟာ အမွန္တရား သစၥာေလးပါးသိျမင္ၿပီး ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူခဲ့တယ္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ သံသရာဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြက ကြၽတ္လြတ္ခြင့္ရၿပီး သံသရာဇာတ္သိမ္းခဲ့ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္... သင္တို႔သတၱဝါေတြရဲ႕ သံသရာဒုကၡ ျမင္လို႔ သိလို႔ ဒီ- ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ သစၥာတရားေဟာျပဘို႔ ငါဘုရား ပြင့္လာတာဘဲလို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒီေတာ့... သံသရာဒုကၡက လြတ္ခ်င္ရင္ သံသရာကို တိုခ်င္ရင္ ဘာလိုသလဲ။ သစၥာသိဘို႔လိုတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပၚၾကၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ, တကာမေတြ သစၥာသိေအာင္လုပ္ရမယ္။သစၥာသိေအာင္ဝိပႆနာ အလုပ္လုပ္ရမယ္လို႔မွတ္လိုက္ၾက၊ ဝိပႆနာမ႐ႈရင္ မသိႏိုင္ဘူး၊ ဝိပႆနာ ႐ႈမွသာ သစၥာသိႏုိင္မွာ မ႐ႈရင္ ေျပာသံၾကားသစၥာဘဲ သိရမယ္ဆိုတာ မွတ္ထားၾက သေဘာပါၾကပလား။ ဝိပႆ နာ႐ႈမွသာ သစၥာကို အဟုတ္သိျဖစ္မယ္၊ အဲဒီလို သိမွသာ သမုဒယေသမွာ။ သမုဒယ ေသေအာင္သိတဲ့ အသိမွ သစၥာသိအစစ္ဘဲလို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾက၊ တဆင့္ၾကား အႏုႆဝ သိမ်ိဳး စာသိမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ထိုးထြင္းၿပီး သိတဲ့အသိမ်ိဳးသာ လိုတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ၾက။ သစၥာ သိရမယ္ဆိုေတာ့ သစၥာကို တျခားမွာ သြားသိဘို႔ မဟုတ္ဘူး။ သစၥာက မိမိခနၶာထဲမွာရိွတယ္ ခနၶာထဲမွာရိွ တဲ့ ႐ုပ္ကေလး, နာမ္ကေလးေတြကိုျမင္ေအာင္, သိေအာင္ၾကည့္ရမွာဘဲ။ ခနၶာမွာ ႐ုပ္, နာမ္ကေလး တစ္ခုခုေပၚလာရင္ ဘယ္လိုုျဖစ္သလဲလို႔ ဥာဏ္နဲ႔ အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ ေပၚလာတဲ့ ႐ုပ္, နာမ္ကေလးဟာ ျဖစ္ၿပီး, ပ်က္သြားတာကို ေတြ႔ျမင္ရမယ္။ ဒီလို ဥာဏ္နဲ႔ ျဖစ္, ပ်က္ ဒုကၡသစၥာကို ျမင္ေတြ႔ရမွ သစၥာသိတာဘဲလို႔ မွတ္ၾက။ သစၥာသိဘို႔ဥာဏ္လိုတယ္။ ေျပာသံၾကားသိ, စာသိမလိုဘူး။ ခနၶာအ႐ွိကို ဥာဏ္နဲ႔ သိဘို႔ လိုတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ၾက။ ကိုယ့္ခနၶာရဲ႕ျဖစ္ဒုကၡ ပ်က္ဒုကၡ မ႐ႈတတ္၊ မ႐ႈတတ္လို႔ မ႐ႈတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ခနၶာကို အေကာင္း အျမတ္ႀကီး ထင္ၿပီး ကိုယ့္ခနၶာနဲ႔ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပညာကို မပါေတာ့ဘူး ပညာမပါေတာ့ အမွန္မသိ။ မသိေတာ့ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူးေပါ့ဒါေၾကာင့္ ပညာမပါရင္ မရဘူး ဆိုတာ မွတ္ၾက ရိပ္မိၾကပလား။ မ႐ႈတတ္ ႐ႈတတ္၊ မ႐ႈရင္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔သာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်။ မ႐ႈရင္အမွန္အကန္မသိေတာ့ဘူး။မသိေတာ့ ခနၶာကို တဏွာနဲ႔ ခင္၊ တဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနမယ္။ သားနဲ႔ မခြဲခ်င္, သမီးနဲ႔ မခြဲခ်င္, မယားနဲ႔ မခြဲခ်င္ ခင္ပြန္းနဲ႔ မခြဲခ်င္။ အဲဒါ တဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနတာဘဲ သေဘာပါပလား။ တဏွာကို အေဖာ္လုပ္ေနသမွ် ဘယ္အခါမွဒုကၡနဲ႔ အုိးစားမကြဲေတာ့ဘူးလို႔သာ မွတ္ၾက။ တဏွာက သမုဒယသစၥာအေၾကာင္းတရား။ သူက ဒုကၡစက္ ကိုလည္ေအာင္၊ သံသရာ႐ွည္ေအာင္ လုပ္မဲ့တရားဘဲ။ ခနၶာခင္တဲ့ တဏွာရွိေတာ့တဏွာ ပစၥယာ(စြဲလမ္းတဲ့ ) ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါန ပစၥယာ ကမၼဘေဝါ။ ၸ(ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံေတြလာ ) ေနာက္- ပဋိသေနၶ ဇာတိ ဇရာ မရဏ ေသာက ပရိေဒဝ ဒုကၡ ေဒါမန ႆ ဥပါယာသ ပဋိစၥသမုပါၸဒ္ ဒုကၡစက္ႀကီး ဆက္ၿပီးလာေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တဏွာက ဒုကၡရွည္ ေအာင္ သံသရာရွည္ေအာင္ လုပ္တဲ့ လက္သယ္တရားခံ ဘဲဆိုတာ မွတ္လိုက္ၾက။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က "သုတၱနိပါတ္ ပါဠိေတာ္ " မွာ ဒီ အဓိပၸာယ္စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တယ္ဆိုတာ မွတ္ ရမယ္။ ေက်နပ္ပလား။ ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး။ ဒုလႅဘေဒသနာေတာ္စာအုပ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္ မွ်ေဝပါသည္။ Credit ,
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30lz1Hr
သံသရာ ဘာ့ေၾကာင့္ရွည္ရသလဲ...? 🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊🌀🌊 ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး။ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 သတၱဝါေတြဟာ ဘာေၾကာင့္သံသရာ ဝဋ္ဒုကၡက မလြတ္နိုင္ ၾကသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ သံသရာရွည္ရသလဲ။ အမွန္တရားေလးခု၊ သစၥာေလးပါးကို မသိၾကလို႔ သံသရာရွည္တယ္လို႔မွတ္ၾက။ ဒီအမွန္တရား သစၥာေလးပါးကို သိၾကရင္ျဖင့္ သံသရာတိုမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္လဲေပၚၾကၿပီ။ဒီေတာ့...အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္သားဘို႔က သစၥာသိရင္ သံသရာတိုမယ္ သစၥာမသိရင္ သံသရာရွည္မယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ၿမဲၿမဲစြဲစြဲမွတ္လိုက္ၾက။ သံသရာတေလွ်ာက္မွာ သစၥာမသိရင္ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကဳံရမယ္။ အငယ္ကေလးျဖစ္လိုက္,အႀကီးႀကီးျဖစ္လိုက္, အလုံးျဖစ္လိုက္, အျပားျဖစ္, အပုျဖစ္, အ႐ွည္ျဖစ္နဲ႔ ပုံစံကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအျဖစ္ နတ္အျဖစ္ ၊တိရ စၦာန္အျဖစ္၊ ေခြး, ဝက္, ၾကက္, ငွက္, ျဖဳတ္, ျခင္, ယင္, မွက္ အျဖစ္စတဲ့ အျဖစ္ကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး စုံရာက ထပ္ဘို႔ဘဲရိွတယ္။ ဒကာ ဒကာမေတြ ငါဘုရားလဲ သံသရာတစ္ေလ်ွာက္မွာ ဒီနည္းအတိုင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ က်င္လည္ခဲ့ရတာဘဲ။ သစၥာသိလို႔ အခု ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူလာတာ။ သတၱဝါေတြကို သစၥာတရားေဟာျပဘို႔ ပြင့္လာရတာဘဲလို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဘုရားက သစၥာမသိခင္က သံသရာတစ္ေလွ်ာက္မွာ ပုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ရၿပီ၊ သင္တို႔တေတြလည္း ဒီ- အတိုင္းဘဲ အျဖစ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးပုံစံကလည္းအမ်ိဳးမ်ိဳး အေထြေထြနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ရတာဘဲ။ယခုအခါမွာ ငါ- ဘုရားဟာ အမွန္တရား သစၥာေလးပါးသိျမင္ၿပီး ဘုရားျဖစ္ ေတာ္မူခဲ့တယ္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ သံသရာဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြက ကြၽတ္လြတ္ခြင့္ရၿပီး သံသရာဇာတ္သိမ္းခဲ့ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္... သင္တို႔သတၱဝါေတြရဲ႕ သံသရာဒုကၡ ျမင္လို႔ သိလို႔ ဒီ- ဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ သစၥာတရားေဟာျပဘို႔ ငါဘုရား ပြင့္လာတာဘဲလို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။ ဒီေတာ့... သံသရာဒုကၡက လြတ္ခ်င္ရင္ သံသရာကို တိုခ်င္ရင္ ဘာလိုသလဲ။ သစၥာသိဘို႔လိုတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပၚၾကၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ, တကာမေတြ သစၥာသိေအာင္လုပ္ရမယ္။သစၥာသိေအာင္ဝိပႆနာ အလုပ္လုပ္ရမယ္လို႔မွတ္လိုက္ၾက၊ ဝိပႆနာမ႐ႈရင္ မသိႏိုင္ဘူး၊ ဝိပႆနာ ႐ႈမွသာ သစၥာသိႏုိင္မွာ မ႐ႈရင္ ေျပာသံၾကားသစၥာဘဲ သိရမယ္ဆိုတာ မွတ္ထားၾက သေဘာပါၾကပလား။ ဝိပႆ နာ႐ႈမွသာ သစၥာကို အဟုတ္သိျဖစ္မယ္၊ အဲဒီလို သိမွသာ သမုဒယေသမွာ။ သမုဒယ ေသေအာင္သိတဲ့ အသိမွ သစၥာသိအစစ္ဘဲလို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၾက၊ တဆင့္ၾကား အႏုႆဝ သိမ်ိဳး စာသိမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ မဂ္ဥာဏ္နဲ႔ထိုးထြင္းၿပီး သိတဲ့အသိမ်ိဳးသာ လိုတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ၾက။ သစၥာ သိရမယ္ဆိုေတာ့ သစၥာကို တျခားမွာ သြားသိဘို႔ မဟုတ္ဘူး။ သစၥာက မိမိခနၶာထဲမွာရိွတယ္ ခနၶာထဲမွာရိွ တဲ့ ႐ုပ္ကေလး, နာမ္ကေလးေတြကိုျမင္ေအာင္, သိေအာင္ၾကည့္ရမွာဘဲ။ ခနၶာမွာ ႐ုပ္, နာမ္ကေလး တစ္ခုခုေပၚလာရင္ ဘယ္လိုုျဖစ္သလဲလို႔ ဥာဏ္နဲ႔ အကဲခတ္ၾကည့္ရင္ ေပၚလာတဲ့ ႐ုပ္, နာမ္ကေလးဟာ ျဖစ္ၿပီး, ပ်က္သြားတာကို ေတြ႔ျမင္ရမယ္။ ဒီလို ဥာဏ္နဲ႔ ျဖစ္, ပ်က္ ဒုကၡသစၥာကို ျမင္ေတြ႔ရမွ သစၥာသိတာဘဲလို႔ မွတ္ၾက။ သစၥာသိဘို႔ဥာဏ္လိုတယ္။ ေျပာသံၾကားသိ, စာသိမလိုဘူး။ ခနၶာအ႐ွိကို ဥာဏ္နဲ႔ သိဘို႔ လိုတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ၾက။ ကိုယ့္ခနၶာရဲ႕ျဖစ္ဒုကၡ ပ်က္ဒုကၡ မ႐ႈတတ္၊ မ႐ႈတတ္လို႔ မ႐ႈတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ခနၶာကို အေကာင္း အျမတ္ႀကီး ထင္ၿပီး ကိုယ့္ခနၶာနဲ႔ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူး။ ပညာကို မပါေတာ့ဘူး ပညာမပါေတာ့ အမွန္မသိ။ မသိေတာ့ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူးေပါ့ဒါေၾကာင့္ ပညာမပါရင္ မရဘူး ဆိုတာ မွတ္ၾက ရိပ္မိၾကပလား။ မ႐ႈတတ္ ႐ႈတတ္၊ မ႐ႈရင္လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔သာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်။ မ႐ႈရင္အမွန္အကန္မသိေတာ့ဘူး။မသိေတာ့ ခနၶာကို တဏွာနဲ႔ ခင္၊ တဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနမယ္။ သားနဲ႔ မခြဲခ်င္, သမီးနဲ႔ မခြဲခ်င္, မယားနဲ႔ မခြဲခ်င္ ခင္ပြန္းနဲ႔ မခြဲခ်င္။ အဲဒါ တဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနတာဘဲ သေဘာပါပလား။ တဏွာကို အေဖာ္လုပ္ေနသမွ် ဘယ္အခါမွဒုကၡနဲ႔ အုိးစားမကြဲေတာ့ဘူးလို႔သာ မွတ္ၾက။ တဏွာက သမုဒယသစၥာအေၾကာင္းတရား။ သူက ဒုကၡစက္ ကိုလည္ေအာင္၊ သံသရာ႐ွည္ေအာင္ လုပ္မဲ့တရားဘဲ။ ခနၶာခင္တဲ့ တဏွာရွိေတာ့တဏွာ ပစၥယာ(စြဲလမ္းတဲ့ ) ဥပါဒါနံ၊ ဥပါဒါန ပစၥယာ ကမၼဘေဝါ။ ၸ(ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံေတြလာ ) ေနာက္- ပဋိသေနၶ ဇာတိ ဇရာ မရဏ ေသာက ပရိေဒဝ ဒုကၡ ေဒါမန ႆ ဥပါယာသ ပဋိစၥသမုပါၸဒ္ ဒုကၡစက္ႀကီး ဆက္ၿပီးလာေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တဏွာက ဒုကၡရွည္ ေအာင္ သံသရာရွည္ေအာင္ လုပ္တဲ့ လက္သယ္တရားခံ ဘဲဆိုတာ မွတ္လိုက္ၾက။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က "သုတၱနိပါတ္ ပါဠိေတာ္ " မွာ ဒီ အဓိပၸာယ္စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တယ္ဆိုတာ မွတ္ ရမယ္။ ေက်နပ္ပလား။ ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး။ ဒုလႅဘေဒသနာေတာ္စာအုပ္မွ ကူးယူ ပူေဇာ္ မွ်ေဝပါသည္။ Credit ,
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30lz1Hr
❝ ဘုရားရွင္အား တစ္ႀကိမ္ ဦးခ်ရျခင္းအက်ိဳး ❞ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဖတ္ၿပီးရွယ္ေပးျခင္းျဖင့္ကုသိုလ္ယူႏိုင္ၾကပါေစ တစ္ခါေတာ့… ဘုရားရွင္ဟာ နံနက္မုိးေသာက္ထတဲ့အခ်ိန္မွာ မဟာကရုဏာသမာပတ္ဝင္စားရင္း စ႑ာလတင္းကုပ္မွာေနတဲ့ သက္တမ္းကုန္ေနတဲ့ အဘြားအုိတစ္ေယာက္ကို သြားျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ သူ႔နာမည္က စ႑ာလီတဲ့။ စ႑ာလီ အမည္ရွိတဲ့ အဘြားအုိဟာ အခုမနက္ခင္းမွာပဲ ေသေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာကုသိုလ္မွလည္း မရွိတဲ့အတြက္ ငရဲလည္း က်မယ္တဲ႔။ ငရဲမက်ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ဟာ သံဃာေပါင္းမ်ားစြာၿခံရံၿပီး ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ထဲကို ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဘြားအုိကလည္း ၿမိဳ႕ျပင္အထြက္ လမ္းမွာ ဘုရားရွင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ တည့္တည့္တုိးေနေတာ့တာေပါ့။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း အဘြားအုိ ေရွ႕ဆက္သြားမရပဲ ရွိခိုးကန္ေတာ့ ျဖစ္သြားေအာင္ ေရွ႕တည့္တည့္ကေန ပိတ္ရပ္ထားေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့…အဘြားအုိက ဘုရားရွင္ကို ရွိမခုိးဘူးတဲ႔။ ဒီအတုိင္းပဲ ေပၿပီး ရပ္ေနတယ္။ ဒီအခါမွာ… အရွင္ေမာဂၢလာန္က ဂါထာႏွစ္ဂါထာနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးဖုိ႔ အဘြားအုိကို တုိက္တြန္းပါတယ္။ "စ႑ာလီဒါယိကာမႀကီး… အၿခံအရံ အေက်ာ္ေစာရွိေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္ကို ရွိခိုးေလာ့။ အျမတ္ဆံုးဣသိ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား သည္ သင့္ကိုသာလွ်င္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူျခင္းငွာ ရပ္တည္ေတာ္မူ၏။ တာဒိဂုဏ္(ေလာကဓံႏွင့္ ႀကံဳေသာ္လည္း တုန္လူပ္ျခင္းမရွိ သည္းခံႏုိင္ျခင္း)ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၌ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစေလာ့။ လွ်င္ျမန္စြာ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးလုိက္ေလာ့။ သင္၏ အသက္သည္ အလြန္တုိေတာင္းလွ၏" တဲ့။ အရွင္ေမာဂၢလာန္က ဘုရားရွင္ရဲ႕ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဂုဏ္ေတြကိုလည္း ေဟာျပပါတယ္။ သူတစ္ခဏအတြင္း ေသရေတာ့မယ္ဆုိတာကို လည္း တန္ခိုးနဲ႔ ျမင္ေအာင္ ျပလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ အဘြားအုိဟာ… ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏုိးစြာနဲ႔ ဦးခ်ရွိိခိုးပါတယ္။ ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ရွိခိုးၿပီးေတာ့ အဘြားအုိဟာ သူ႔အတြက္ တစ္ပင္တစ္ပန္းၾကြလာတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏုိးစြာနဲ႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ၾကည္ညိဳေနပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ နတ္ျပည္ေရာက္ဖုိ႔ လံုေလာက္ၿပီဆုိတာကို သိသြားတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ သံဃာမ်ားနဲ႔ အတူ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္ၾကြၿပီး ခဏအတြင္းမွာပဲ သားေဇာေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ ႏြားမတစ္ေကာင္ အတင္းဝင္ေဝွ႔လုိ႔ အဘြားအုိဟာ ေသပြဲဝင္ရရွာပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့… ေသခါနီး ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးတဲ့ကုသိုလ္ေၾကာင့္ လူရဲ႕ အသက္နဲ႔ဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္း သံုးကုေဋနဲ႔ အႏွစ္ေျခာက္သန္းအသက္ရွည္တဲ့ တာဝတႎသာနတ္ဘံုကို ေရာက္သြားပါတယ္။ နတ္ဘံုေရာက္ေရာက္ျခင္း "ငါ ဘာကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေရာက္ရတာလဲ"လို႔ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ဆုိတာ သူ သိသြားတယ္တဲ႔။ သူ ဒီလုိရွိခိုးျဖစ္ေအာင္ တုိက္တြန္းေဟာၾကားေပးတဲ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္ရွိရာကို သူ႔ဗိမာန္ႀကီးပါ သယ္ေဆာင္ေရာက္လာၿပီး ေက်းဇူးတင္စကား ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ( ဝိမာနဝတၳဳပါဠိေတာ္၊ စ႑ာလီဝိမာနဝတၳဳ ) ဒီသာဓကကိုေထာက္ၿပီး… ေသခါနီးဘုရားရွင္ကို တစ္ခဏတာ ၾကည္ညိဳရွိခိုးတဲ့ ကုသိုလ္ေလးေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းက်ိဳးေတြ ေပးေသးရင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လုိ ေန႔စဥ္ၾကည္ညိဳရွိခိုးေနၾကတဲ့ သူေတြဆို ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရလုိက္မလဲ... ? ေတြးၿပီးေတာ့ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းရင္း…... အရွင္ဇဝန - ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) သင္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီလား စာအုပ္မွ - Credit အေမွာင္ေပ်ာက္၍ အလင္းေရာက္ပါေစ။ 🙏🙏🙏 မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္။ Khaing Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/352Qovk
❝ ဘုရားရွင္အား တစ္ႀကိမ္ ဦးခ်ရျခင္းအက်ိဳး ❞ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဖတ္ၿပီးရွယ္ေပးျခင္းျဖင့္ကုသိုလ္ယူႏိုင္ၾကပါေစ တစ္ခါေတာ့… ဘုရားရွင္ဟာ နံနက္မုိးေသာက္ထတဲ့အခ်ိန္မွာ မဟာကရုဏာသမာပတ္ဝင္စားရင္း စ႑ာလတင္းကုပ္မွာေနတဲ့ သက္တမ္းကုန္ေနတဲ့ အဘြားအုိတစ္ေယာက္ကို သြားျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ သူ႔နာမည္က စ႑ာလီတဲ့။ စ႑ာလီ အမည္ရွိတဲ့ အဘြားအုိဟာ အခုမနက္ခင္းမွာပဲ ေသေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာကုသိုလ္မွလည္း မရွိတဲ့အတြက္ ငရဲလည္း က်မယ္တဲ႔။ ငရဲမက်ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ဟာ သံဃာေပါင္းမ်ားစြာၿခံရံၿပီး ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ထဲကို ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဘြားအုိကလည္း ၿမိဳ႕ျပင္အထြက္ လမ္းမွာ ဘုရားရွင္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ တည့္တည့္တုိးေနေတာ့တာေပါ့။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း အဘြားအုိ ေရွ႕ဆက္သြားမရပဲ ရွိခိုးကန္ေတာ့ ျဖစ္သြားေအာင္ ေရွ႕တည့္တည့္ကေန ပိတ္ရပ္ထားေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့…အဘြားအုိက ဘုရားရွင္ကို ရွိမခုိးဘူးတဲ႔။ ဒီအတုိင္းပဲ ေပၿပီး ရပ္ေနတယ္။ ဒီအခါမွာ… အရွင္ေမာဂၢလာန္က ဂါထာႏွစ္ဂါထာနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးဖုိ႔ အဘြားအုိကို တုိက္တြန္းပါတယ္။ "စ႑ာလီဒါယိကာမႀကီး… အၿခံအရံ အေက်ာ္ေစာရွိေတာ္မူေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္ကို ရွိခိုးေလာ့။ အျမတ္ဆံုးဣသိ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား သည္ သင့္ကိုသာလွ်င္ ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူျခင္းငွာ ရပ္တည္ေတာ္မူ၏။ တာဒိဂုဏ္(ေလာကဓံႏွင့္ ႀကံဳေသာ္လည္း တုန္လူပ္ျခင္းမရွိ သည္းခံႏုိင္ျခင္း)ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထုိက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၌ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစေလာ့။ လွ်င္ျမန္စြာ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ရွိခိုးလုိက္ေလာ့။ သင္၏ အသက္သည္ အလြန္တုိေတာင္းလွ၏" တဲ့။ အရွင္ေမာဂၢလာန္က ဘုရားရွင္ရဲ႕ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဂုဏ္ေတြကိုလည္း ေဟာျပပါတယ္။ သူတစ္ခဏအတြင္း ေသရေတာ့မယ္ဆုိတာကို လည္း တန္ခိုးနဲ႔ ျမင္ေအာင္ ျပလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ အဘြားအုိဟာ… ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏုိးစြာနဲ႔ ဦးခ်ရွိိခိုးပါတယ္။ ထိျခင္းငါးပါးနဲ႔ ရွိခိုးၿပီးေတာ့ အဘြားအုိဟာ သူ႔အတြက္ တစ္ပင္တစ္ပန္းၾကြလာတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏုိးစြာနဲ႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ၾကည္ညိဳေနပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ နတ္ျပည္ေရာက္ဖုိ႔ လံုေလာက္ၿပီဆုိတာကို သိသြားတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ သံဃာမ်ားနဲ႔ အတူ ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္ၾကြၿပီး ခဏအတြင္းမွာပဲ သားေဇာေၾကာင့္ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ ႏြားမတစ္ေကာင္ အတင္းဝင္ေဝွ႔လုိ႔ အဘြားအုိဟာ ေသပြဲဝင္ရရွာပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့… ေသခါနီး ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးတဲ့ကုသိုလ္ေၾကာင့္ လူရဲ႕ အသက္နဲ႔ဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္း သံုးကုေဋနဲ႔ အႏွစ္ေျခာက္သန္းအသက္ရွည္တဲ့ တာဝတႎသာနတ္ဘံုကို ေရာက္သြားပါတယ္။ နတ္ဘံုေရာက္ေရာက္ျခင္း "ငါ ဘာကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေရာက္ရတာလဲ"လို႔ ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကို ရွိခိုးတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ဆုိတာ သူ သိသြားတယ္တဲ႔။ သူ ဒီလုိရွိခိုးျဖစ္ေအာင္ တုိက္တြန္းေဟာၾကားေပးတဲ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္ရွိရာကို သူ႔ဗိမာန္ႀကီးပါ သယ္ေဆာင္ေရာက္လာၿပီး ေက်းဇူးတင္စကား ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ( ဝိမာနဝတၳဳပါဠိေတာ္၊ စ႑ာလီဝိမာနဝတၳဳ ) ဒီသာဓကကိုေထာက္ၿပီး… ေသခါနီးဘုရားရွင္ကို တစ္ခဏတာ ၾကည္ညိဳရွိခိုးတဲ့ ကုသိုလ္ေလးေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းက်ိဳးေတြ ေပးေသးရင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လုိ ေန႔စဥ္ၾကည္ညိဳရွိခိုးေနၾကတဲ့ သူေတြဆို ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရလုိက္မလဲ... ? ေတြးၿပီးေတာ့ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းရင္း…... အရွင္ဇဝန - ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ) သင္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီလား စာအုပ္မွ - Credit အေမွာင္ေပ်ာက္၍ အလင္းေရာက္ပါေစ။ 🙏🙏🙏 မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္။ Khaing Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/352Qovk
ဘုန္းကံ 🙏🙏🙏 လူဟာ ဘုန္းကံ ျမင့္လာၿပီး ဆိုရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔အတြက္ အဆင္ေျပ ေနေတာ့တာပဲ ဘုန္းကံ နိမ့္လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ထပ္ထပ္ တက္လာတက္တယ္ အလုပ္အကိုင္ က အဆင္မေျပပါဘူး က်န္မာေရးက မေကာင္းျပန္ စီးပြားေရး ေတြ တအားထိုးက် ၾကားထဲ ေငြ ကုန္ေပါက္ ႀကီးျဖစ္ေနတက္တယ္ တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံျမင့္ေနေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပ ေနတာပဲ ေရေပါရာ မိုးရြာ ဆိုသလို ပိုက္ဆံ ေငြေၾကးေတြ ဝင္ၿပီးရင္း ဝင္ေနတာေပါ့ ၾကားထဲ လုပ္ငန္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ၾက ဒါဆိုရင္ ဘုန္းကံ နိမ့္ျခင္း ျမင့္ျခင္းဟာ ဘယ္သူနဲ႔ဆိုင္သလဲ အဓိက ကေတာ့ မိမိ နဲ႔ပဲ ဆိုင္တာေပါ့ မိမိ လုပ္ရပ္ေတြက. သက္ေသ ျပသြားတာပဲ စီးပြားေရး မေကာင္း က်န္မာေရး မေကာင္းရင္ ေျပးၿပီ ေဗဒင္ဆရာေတြ ဆီ ေဗဒင္ဆရာမွ တစ္ေယာက္ မကဘူး ဟို ဆရာ နာမည္ႀကီးတယ္ဆို သြား ဒီဆရာ နာမည္ ႀကီးတယ္ ဆို သြားၿပီးသားပဲ ဘယ္တုန္း က မွ ရွိမခိုး ဝတ္မခ်တဲ့ ဘုရား ဝတ္ျပဳေလၿပီ စီးပြားတက္ေစ. ခ်မ္းသာေစ အႏၲာရာယ္ ကင္းေစ ဆိုတဲ့ မႏၲာန္ မွန္သမၽွ အကုန္ အလႊတ္ ရေနေခ်ၿပီ ညစဥ္ ပုတီး လက္က ကိုင္ေလၿပီ ဒါေပ့မယ့္ လုပ္သာ လုပ္ေနတာ ေနာ္ သိပ္ မထူးျခားေသးဘူး ဘယ္ ထူးျခားမလဲ ဘုန္းကံက နိမ့္ အကုသိုလ္ အတုံး လိုက္ အတစ္လိုက္ ဝင္လာေခ်ၿပီ ဘာေျပာ ခ်င္လဲဆိုေတာ့ လူေတြဟာ အလုပ္အကိုင္ေလး အဆင္ေျပေနရင္ က်န္းမာေရး ေလး ေကာင္းေနရင္ လုပ္သမၽွ ေအာင္ျမင္ေနရင္ ဘယ္ သူမွ လူမထင္ဘူး ဘုရားလဲ အမွတ္ မရ မိဘဆရာသမားလဲ အမွတ္မရ ေဗဒင္ဆရာ နတ္ကေတာ္ ဆို အေဝးႀကီး ဘယ္ သတိ ရလိမ့္ မလဲ လုပ္သမၽွ ေအာင္ျမင္ေနတာ ကိုး ဒီလိုနဲ႔ ရွိရင္းစြဲ ဘုန္ကံေလးေတြ ကုသိုလ္ေလးေတြ ဟာ ေလ်ာ့က်လာတယ္ ဘုန္းကံ နိမ့္ လာၿပီး ဆိုကတည္းက. ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္မေျပေတာ့ ဘူး အဲ့ေတာ့ ဘယ္သူေတြ သတိရလဲ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘဆရာ ေဗဒင္ဆရာ အကုန္ သတိရေတာ့တာပဲ လူဟာ သတိရလိုက္ ၿပီး ဆိုတာနဲ႔ အရာရာ ေနာက္က် ေနၿပီေပါ့ ေဗဒင္ ဆရာလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး ဘုရားလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး မႏၲာန္ေတြလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး လိုက္ မမွီေတာ့ဘူး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မိမိ ကုသိုလ္ ေလ်ာ့ရင္ ေလ်ာ့သေလာက္ ခံဖို့သာျပင္ေပေတာ့ တခ်ိဳ႕လူေတြ ရွိတယ္ ဘဝမွာ အေတာ္အတန္ ျပႆနာ အခက္အခဲက လြဲရင္ ႀကီးႀကီးမားမား သူ႔အတြက္ ျပသနာ မရွိဘူး အားလုံး ok. ျပတယ္ေပါ့ ဒါေပ့မယ့္လဲ ဘဝဆိုတာ ဆင္လုံးေခ်ာ အေကာင္း လဲႀကီး ေတြ႕ေနတာ မဟုတ္ဘူး ေလာကဓံေလ ျပႆနာ ႀကီးႀကီး ေသးေသးပဲ ကြာမယ္ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲလို႕ ဘုန္းဘုန္းေလ့လာ မိသေလာက္ ေတာ့ သူဟာ ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္ တစ္ခုခုေတာ့ စိတ္ပါ လက္ပါ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္ ေျပာခ်င္တာက. ဘဝမွာ အခက္အခဲ ျဖစ္လို႕ အကူအညီ ေတာင္း ေမးျမန္တာ ထက္ အခက္ အခဲမျဖစ္ခင္ ႀကိဳတင္ ေမးျမန္းရလိမ့္မယ္ ဘာလုပ္သင့္တယ္ မလုပ္သင့္ဘူး ေနာက္ ေန႔စဥ္ ပုတီးစိတ္ပါ ဒါမွမဟုက္ စိတ္ေအးခ်မ္း ေအာင္ အနည္းဆုံး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ တရားထိုင္ေပေပါ့ ဒီ လို အျမဲလုပ္လို႕သာ ရက္မပ်က္ လုပ္ရဲ့သားနဲ႔ျပသနာေတြ ေပါင္းစုံ တက္ေနရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ သင့္ဟာ အရင္ဘဝက. လူေကာင္းေတာ့ မဟုတ္တန္ရာဘူး ဒါေပ့မယ္ ငါ ကုသိုလ္ ေကာင္းမူေတြ ျပဳလုပ္ရဲ့ သားနဲ႔ ငါ့အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး မလာဘူးလို႕ မေတြးလိုက္ပါနဲ႔ အိုးတစ္လုံးထဲ ေရ တစ္စက္ခ်င္း ခ်ရင္ ျပည့္နိူင္ပါတယ္ ျပည့္လာရင္ သင့္အတြက္ႀကီးပါပဲ တခ်ိဳ႕ မိသားစု ေလးေတြဆို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ သိပ္ အခ်မ္းသာႀကီး မဟုတ္ၾကဘူး ဘဝမွာ ေနနိူင္ ထိုင္နိုင္ စားနိူင္ ေသာက္နိုင္႐ုံပဲ ဒါေပ့မယ့္ သိပ္ေအးခ်မ္း ညစဥ္ ရြတ္ၾက ဖတ္ၾက တရားထိုင္ ၾကနဲ႔ မနက္ဆြမ္း ေလာင္းၾကနဲ႔ သိပ္ေအး ခ်မ္းတဲ့ မိသားစုေလး ေတြ ေတြ႕ဘူးတယ္ ဒါေပမယ့္ အလြန္ အလြန္ ရွားပါတယ္ ဘဝမွာ ေငြ ရွိတိုင္းလည္ ခ်မ္းသာတာ မဟုတ္ပါဘူး အဓိက က. ေနတက္ ထိုင္တက္ စားတက္ လုပ္တက္ ကိုင္တက္ဖို႕ပဲ လိုတယ္ ဘဝမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းဖို႕ပဲ လိုတယ္ ဆင္းရဲ သားတိုင္းလည္း ဆင္းရဲတယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔ တခါတခါ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြထက္ ဆင္းရဲသားက ပို စိတ္ခ်မ္းတဲ့ လူေတြ ဒုနဲ႔ ေဒးရွိပါတယ္။ ဒီ post မွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက. မိမိ ဘာလုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ ဆိုၿပီး ေအာက္ေျခ လြတ္ မေနနဲ႔ မိမိ ဘုန္းကံ ျမင့္သထက္ ျမင့္ေနေအာင္ ကုသိုလ္ အရွိန္ေတြ နဲ႔ ျမႇင့္တင္ၾကပါ ေနာက္ ဘဝမွာ ငါဘာလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပတယ္ ဘယ္သူ႔မွ ဂ႐ု မစိုက္ဘူး ဘယ္သူ႔မွ လူမထင္ဘူး မလုပ္ပါနဲ႔ မိမိ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြ စစ္ ေတြကိုလဲ တက္နိုင္သေလာက္ ကူညီပါ မာန္မာနေတြ မထားပါနဲ႔ တက္နိူင္သေလာက္ မိမိ တက္သေလာက္ ကုသိုလ္ တရားေတြ ျဖစ္ေစမယ့္ ဂါထာမႏၲာန္ေတြ ရြတ္ဖက္ပါ အဓိဌာန္ဝင္ပါ စီးပြားေရး အဆင္ေျပေနလို႕ က်န္းမာေရး အဆင္ေျပ ေနလို႕ ေမ့မထားပါနဲ႔ ေနာင္ သင့္ဘုန္းကံ နိမ့္ပါးလာရင္ လိုက္မမွီေတာ့မွာ စိုးရိမ္ ရတယ္ မိဘ. ဆရာ ေတြ ရွ္ိရင္လဲ ျပစ္မထားပါနဲ႔ ဘုရား တရား သံဃာ မေမ့ပါနဲ႔ မိမိ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႕ ေဗဒင္ ေမးျခင္းထက္ မိမိ စီးပြားေရး ေျပလည္ စဥ္က ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဘာမလုပ္သင့္ဘူး ဘာေဆာင္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ တက္ကၽြမ္း နားလည္တဲ့ ဆရာသမားေတြဆီ အကူ အညီ ေတာင္းခံပါ မိမိ ဟာ ေလာကီ လူသားစစ္စစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အရာရာ မယုံၾကည္ပဲ ေနလိုက္လၽွင္ အရွုံးေပၚတက္ပါတယ္။ ေဒါက္တာအရွင္ဇဝန(ျပည္ေတာ္သာ)
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LGBSl5
ဘုန္းကံ 🙏🙏🙏 လူဟာ ဘုန္းကံ ျမင့္လာၿပီး ဆိုရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔အတြက္ အဆင္ေျပ ေနေတာ့တာပဲ ဘုန္းကံ နိမ့္လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု ထပ္ထပ္ တက္လာတက္တယ္ အလုပ္အကိုင္ က အဆင္မေျပပါဘူး က်န္မာေရးက မေကာင္းျပန္ စီးပြားေရး ေတြ တအားထိုးက် ၾကားထဲ ေငြ ကုန္ေပါက္ ႀကီးျဖစ္ေနတက္တယ္ တခ်ိဳ႕ ဘုန္းကံျမင့္ေနေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပ ေနတာပဲ ေရေပါရာ မိုးရြာ ဆိုသလို ပိုက္ဆံ ေငြေၾကးေတြ ဝင္ၿပီးရင္း ဝင္ေနတာေပါ့ ၾကားထဲ လုပ္ငန္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ၾက ဒါဆိုရင္ ဘုန္းကံ နိမ့္ျခင္း ျမင့္ျခင္းဟာ ဘယ္သူနဲ႔ဆိုင္သလဲ အဓိက ကေတာ့ မိမိ နဲ႔ပဲ ဆိုင္တာေပါ့ မိမိ လုပ္ရပ္ေတြက. သက္ေသ ျပသြားတာပဲ စီးပြားေရး မေကာင္း က်န္မာေရး မေကာင္းရင္ ေျပးၿပီ ေဗဒင္ဆရာေတြ ဆီ ေဗဒင္ဆရာမွ တစ္ေယာက္ မကဘူး ဟို ဆရာ နာမည္ႀကီးတယ္ဆို သြား ဒီဆရာ နာမည္ ႀကီးတယ္ ဆို သြားၿပီးသားပဲ ဘယ္တုန္း က မွ ရွိမခိုး ဝတ္မခ်တဲ့ ဘုရား ဝတ္ျပဳေလၿပီ စီးပြားတက္ေစ. ခ်မ္းသာေစ အႏၲာရာယ္ ကင္းေစ ဆိုတဲ့ မႏၲာန္ မွန္သမၽွ အကုန္ အလႊတ္ ရေနေခ်ၿပီ ညစဥ္ ပုတီး လက္က ကိုင္ေလၿပီ ဒါေပ့မယ့္ လုပ္သာ လုပ္ေနတာ ေနာ္ သိပ္ မထူးျခားေသးဘူး ဘယ္ ထူးျခားမလဲ ဘုန္းကံက နိမ့္ အကုသိုလ္ အတုံး လိုက္ အတစ္လိုက္ ဝင္လာေခ်ၿပီ ဘာေျပာ ခ်င္လဲဆိုေတာ့ လူေတြဟာ အလုပ္အကိုင္ေလး အဆင္ေျပေနရင္ က်န္းမာေရး ေလး ေကာင္းေနရင္ လုပ္သမၽွ ေအာင္ျမင္ေနရင္ ဘယ္ သူမွ လူမထင္ဘူး ဘုရားလဲ အမွတ္ မရ မိဘဆရာသမားလဲ အမွတ္မရ ေဗဒင္ဆရာ နတ္ကေတာ္ ဆို အေဝးႀကီး ဘယ္ သတိ ရလိမ့္ မလဲ လုပ္သမၽွ ေအာင္ျမင္ေနတာ ကိုး ဒီလိုနဲ႔ ရွိရင္းစြဲ ဘုန္ကံေလးေတြ ကုသိုလ္ေလးေတြ ဟာ ေလ်ာ့က်လာတယ္ ဘုန္းကံ နိမ့္ လာၿပီး ဆိုကတည္းက. ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္မေျပေတာ့ ဘူး အဲ့ေတာ့ ဘယ္သူေတြ သတိရလဲ ဘုရား တရား သံဃာ မိဘဆရာ ေဗဒင္ဆရာ အကုန္ သတိရေတာ့တာပဲ လူဟာ သတိရလိုက္ ၿပီး ဆိုတာနဲ႔ အရာရာ ေနာက္က် ေနၿပီေပါ့ ေဗဒင္ ဆရာလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး ဘုရားလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး မႏၲာန္ေတြလဲ မကယ္နိူင္ေတာ့ဘူး လိုက္ မမွီေတာ့ဘူး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မိမိ ကုသိုလ္ ေလ်ာ့ရင္ ေလ်ာ့သေလာက္ ခံဖို့သာျပင္ေပေတာ့ တခ်ိဳ႕လူေတြ ရွိတယ္ ဘဝမွာ အေတာ္အတန္ ျပႆနာ အခက္အခဲက လြဲရင္ ႀကီးႀကီးမားမား သူ႔အတြက္ ျပသနာ မရွိဘူး အားလုံး ok. ျပတယ္ေပါ့ ဒါေပ့မယ့္လဲ ဘဝဆိုတာ ဆင္လုံးေခ်ာ အေကာင္း လဲႀကီး ေတြ႕ေနတာ မဟုတ္ဘူး ေလာကဓံေလ ျပႆနာ ႀကီးႀကီး ေသးေသးပဲ ကြာမယ္ အဲဒါ ဘာေၾကာင့္လဲလို႕ ဘုန္းဘုန္းေလ့လာ မိသေလာက္ ေတာ့ သူဟာ ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္ တစ္ခုခုေတာ့ စိတ္ပါ လက္ပါ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္ ေျပာခ်င္တာက. ဘဝမွာ အခက္အခဲ ျဖစ္လို႕ အကူအညီ ေတာင္း ေမးျမန္တာ ထက္ အခက္ အခဲမျဖစ္ခင္ ႀကိဳတင္ ေမးျမန္းရလိမ့္မယ္ ဘာလုပ္သင့္တယ္ မလုပ္သင့္ဘူး ေနာက္ ေန႔စဥ္ ပုတီးစိတ္ပါ ဒါမွမဟုက္ စိတ္ေအးခ်မ္း ေအာင္ အနည္းဆုံး ၁၅ မိနစ္ေလာက္ တရားထိုင္ေပေပါ့ ဒီ လို အျမဲလုပ္လို႕သာ ရက္မပ်က္ လုပ္ရဲ့သားနဲ႔ျပသနာေတြ ေပါင္းစုံ တက္ေနရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ သင့္ဟာ အရင္ဘဝက. လူေကာင္းေတာ့ မဟုတ္တန္ရာဘူး ဒါေပ့မယ္ ငါ ကုသိုလ္ ေကာင္းမူေတြ ျပဳလုပ္ရဲ့ သားနဲ႔ ငါ့အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး မလာဘူးလို႕ မေတြးလိုက္ပါနဲ႔ အိုးတစ္လုံးထဲ ေရ တစ္စက္ခ်င္း ခ်ရင္ ျပည့္နိူင္ပါတယ္ ျပည့္လာရင္ သင့္အတြက္ႀကီးပါပဲ တခ်ိဳ႕ မိသားစု ေလးေတြဆို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ သိပ္ အခ်မ္းသာႀကီး မဟုတ္ၾကဘူး ဘဝမွာ ေနနိူင္ ထိုင္နိုင္ စားနိူင္ ေသာက္နိုင္႐ုံပဲ ဒါေပ့မယ့္ သိပ္ေအးခ်မ္း ညစဥ္ ရြတ္ၾက ဖတ္ၾက တရားထိုင္ ၾကနဲ႔ မနက္ဆြမ္း ေလာင္းၾကနဲ႔ သိပ္ေအး ခ်မ္းတဲ့ မိသားစုေလး ေတြ ေတြ႕ဘူးတယ္ ဒါေပမယ့္ အလြန္ အလြန္ ရွားပါတယ္ ဘဝမွာ ေငြ ရွိတိုင္းလည္ ခ်မ္းသာတာ မဟုတ္ပါဘူး အဓိက က. ေနတက္ ထိုင္တက္ စားတက္ လုပ္တက္ ကိုင္တက္ဖို႕ပဲ လိုတယ္ ဘဝမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖတ္သန္းဖို႕ပဲ လိုတယ္ ဆင္းရဲ သားတိုင္းလည္း ဆင္းရဲတယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔ တခါတခါ ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြထက္ ဆင္းရဲသားက ပို စိတ္ခ်မ္းတဲ့ လူေတြ ဒုနဲ႔ ေဒးရွိပါတယ္။ ဒီ post မွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက. မိမိ ဘာလုပ္လုပ္ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ ဆိုၿပီး ေအာက္ေျခ လြတ္ မေနနဲ႔ မိမိ ဘုန္းကံ ျမင့္သထက္ ျမင့္ေနေအာင္ ကုသိုလ္ အရွိန္ေတြ နဲ႔ ျမႇင့္တင္ၾကပါ ေနာက္ ဘဝမွာ ငါဘာလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပတယ္ ဘယ္သူ႔မွ ဂ႐ု မစိုက္ဘူး ဘယ္သူ႔မွ လူမထင္ဘူး မလုပ္ပါနဲ႔ မိမိ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြ စစ္ ေတြကိုလဲ တက္နိုင္သေလာက္ ကူညီပါ မာန္မာနေတြ မထားပါနဲ႔ တက္နိူင္သေလာက္ မိမိ တက္သေလာက္ ကုသိုလ္ တရားေတြ ျဖစ္ေစမယ့္ ဂါထာမႏၲာန္ေတြ ရြတ္ဖက္ပါ အဓိဌာန္ဝင္ပါ စီးပြားေရး အဆင္ေျပေနလို႕ က်န္းမာေရး အဆင္ေျပ ေနလို႕ ေမ့မထားပါနဲ႔ ေနာင္ သင့္ဘုန္းကံ နိမ့္ပါးလာရင္ လိုက္မမွီေတာ့မွာ စိုးရိမ္ ရတယ္ မိဘ. ဆရာ ေတြ ရွ္ိရင္လဲ ျပစ္မထားပါနဲ႔ ဘုရား တရား သံဃာ မေမ့ပါနဲ႔ မိမိ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႕ ေဗဒင္ ေမးျခင္းထက္ မိမိ စီးပြားေရး ေျပလည္ စဥ္က ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဘာမလုပ္သင့္ဘူး ဘာေဆာင္ရမယ္ ေရွာင္ရမယ္ တက္ကၽြမ္း နားလည္တဲ့ ဆရာသမားေတြဆီ အကူ အညီ ေတာင္းခံပါ မိမိ ဟာ ေလာကီ လူသားစစ္စစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အရာရာ မယုံၾကည္ပဲ ေနလိုက္လၽွင္ အရွုံးေပၚတက္ပါတယ္။ ေဒါက္တာအရွင္ဇဝန(ျပည္ေတာ္သာ)
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LGBSl5
☔ကိုယ္ခံစားရတာ သူသိပါ့မလားလို႔ ေတြးမေနနဲ႔။ ေသခ်ာတယ္မသိဘူး။ စိတ္လည္းမဝင္စားဘူး။ လူဆိုတဲ့ သတၱဝါက ကိုယ့္အေရးပဲ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတတ္တယ္။ သူမ်ားအေရး စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနလို႔ပဲ။ သိတယ္ဆိုဦးေတာ့ ကိုယ္ခံစားတာ သူခံစားရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ႀကီး နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထပ္တူခံစားေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ☔ဒီေတာ့ ကိုယ့္ေဝဒနာ ကိုယ္အေျဖရွာဖို႔ပဲရွိတယ္။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ ကိုယ္ပဲေခ်ဖ်က္ရမယ္။ ကိုယ့္ေဝဒနာအတြက္ သူ႔ကိုထည့္တြက္ေနရင္ ခံစားခ်က္ကမေလ်ာ့ဘဲ ထပ္တိုးေနတတ္တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာကိုက ကိုယ့္အမွားပဲေလ။ ေဝဒနာထပ္တိုးတယ္ဆိုတာလည္း အဲဒီေမွ်ာ္လင့္စိတ္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒီစိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ခံစားခ်က္က အလိုလိုသက္သာသြားေတာ့တယ္။ လက္ေတြ႕ေလွ်ာ့ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ☔ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္ေျဖရွင္းတတ္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေလွ်ာ့ခ်ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ "ငါ့ကိုပစ္ထားတယ္"ဆိုတဲ့ အဲဒီအေတြးကိုက ကိုယ့္စိတ္ကိုေလးေစတာ၊ ခံစားေစတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီစိတ္အေတြးကို အရင္ေဘးဖယ္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ "ဘယ္သူမွမရွိလည္း ျဖစ္တယ္"ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တိုးပြားေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ ဘဝခရီးသာ အတူေလွ်ာက္လို႔ရေပမယ့္ သံသရာခရီးကေတာ့ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရမွာ မဟုတ္လား။ တအားႀကီး မေတြးနဲ႔ တအားႀကီးေလးေနလိမ့္မယ္။ အမ်ားႀကီးမေမွ်ာ္နဲ႔ အမ်ားႀကီးေခ်ာ္ေနလိမ့္မယ္။ အၾကာႀကီးမခံစားနဲ႔ ဘဝခရီးအမွန္သြားရဦးမယ္ေလ။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ Photo : credit
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Vbuu4u
" အႀကီးအကဲ " •••••••••••••• ႀကီးလ်ွင္....ကဲလာတတ္သည္၊ သတိထား ။ ႀကီးေလေလ...ကဲေလေလျဖင့္ အႀကီးဆံုးသည္ အကဲဆံုးတည္း။ ေတာင္ႀကီးလ်ွင္ ေတာင္ငယ္တို႔ထက္ ကဲလ်က္မိုးေနၿပီမုခ်။ သစ္ႀကီး ဝါးႀကီးသည္ သူ႔ေအာက္ငယ္တို႔အေပၚ အကဲတက္ေနၿပီ။ ထို႔အတူ လူႀကီးလ်ွင္ လူငယ္ထက္ ကဲတတ္၏။ အျခားသတၱဝါမ်ားမွာလည္း နည္းနည္းႀကီး၊ နည္းနည္းပင္ကဲ၏ ။ လူတို္႔တြင္ တစ္ဦးကား အမ်ားထက္ သီလအက်င့္၌ အားႀကီးဘိ၏ ထိုသူအမ်ားတို႔ထက္ သီလအားျဖင့္ အကဲရၿပီး၊ ေ႐ွ႕ေရာက္ေနေခ်ၿပီ။ တစ္ဦးကား … သမာဓိ၊ ပညာ စသည့္္ ေကာင္းဂုဏ္၌ သူမတူတန္ အားႀကီးလွေခ်၏။ ထိုသူ ထိုသမာဓိ၊ ပညာ နယ္ပယ္ႏွင့္ ပတ္သက္လာလ်ွင္ သူတကာတို႔ထက္ အကဲအသာရၿပီး ေ႐ွ႕ဆံုးသို႔ ေရာက္ရေခ်ၿပီ ။ အို … ဗုဒၶဝါဒီတို႔ … သင္တို႔သည္ ဘာေတြႀကီး၍ ဘာေတြကဲေနၾကပါသနည္း ။ သီလ၊ သမာဓိ စသည့္ ေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးေသာ လူႀကီးျဖစ္ေနလ်ွင္ မဆိုသာပါ။ ကဲေလ ေကာင္းေလသာ ျဖစ္သျဖင့္ အားေပးရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ရာဂ၊ ေဒါသ စသည္ မေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးေသာ လူႀကီးျဖစ္ခဲ့လ်ွင္ကား … ကဲေလ ျပဲေလ ျဖစ္တတ္ပါ၏ ။ လူႀကီးေလ အပူႀကီးေလ ျဖစ္တတ္ပါ၏ ။ အသက္ႀကီးေလ ပ်က္စီးေလလည္း ျဖစ္တတ္လွပါ၏ ။ လူႀကီးသည္ လူေသးထက္ ကိေလသာႀကီး၍ ကိေလသာ အပူကဲ ကဲေနတတ္သည္ကို သတိျပဳေစလို၏။ လူၾကီးပ်က္ေတာ့ ေအးစက္စက္ လူေသးပ်က္ေတာ့ ေသြးဆူပြက္ ဟူဘိသို႔ ေသြးေအးေအးႏွင့္ က်ိတ္ကဲ ကဲေနတတ္သည္ဟု ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတြး၍ ေရးေရးမ်ွ သိေစလို၏ ။ ေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးလ်ွင္ မ်က္ႏွာပြင့္ေပမင့္၊ ဆိုးဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးလ်ွင္ကား မ်က္ႏွာမတင့္ ျဖစ္တတ္လွေခ်၏။ ေကာင္းဂုဏ္ႀကီး၍ ကဲသည္မွာ သဒၶါ၊ သီလစသည့္ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာတို႔ကို အေမြရသျဖင့္ ကဲျခင္းသာျဖင့္၍ မ်က္ႏွာပြင့္၏ ။ ဆိုးဂုဏ္ႀကီး၍ ကဲသည္ကား ရာဂ၊ ေဒါသ စသည့္သူယုတ္ဥစၥာ အေမြရသျဖင့္ ႀကိဳက္, မႀကိဳက္ မသိဟူသည့္ အငွါးဉာဏ္ႏွင့္ ကဲျခင္းသာျဖစ္၍ မ်က္ႏွာငယ္ရ၏ ။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း ဝတ္စား၍ ႀကြားသူႏွင့္ အငွါပစၥည္း ဝတ္စားလ်က္ ႂကြားသူ မည္သူသည္ အႀကီးသဲ၍ အကဲလွမည္နည္း ။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကိုင္ရင္း ပ်က္စီးသူႏွင့္ အငွါပစၥည္း ကိုင္ရင္း ပ်က္စီးသြားသူ၊ မည္သူသည္ မ်က္ႏွာမည္း၍ အကဲမလွျဖစ္မည္နည္း ။ ႀကီးသင့္သည့္ အရာ၌ ႀကီးမာ၍ ကဲသင့္သည့္ေနရာ၌ အကဲသြားေသာ္ ထည္ဝါျခင္း၊ ဂုဏ္ရိွျခင္းတို႔ျဖင့္ ဘဝတစ္ခြင္ သံသာျပင္ က်င္လည္ရရာတိုင္းတို႔၌ အထက္တန္းက်က် မ်က္ႏွာပန္းလွတတ္ပါေခ်သည္။ အကယ္တိတိ … မႀကီးသင့္သည့္အရာ၌ ႀကီးထြားေန၍ မကဲသင့္သည့္ေနရာ၌ လြဲမွားစြာ အကဲပါေနေခ်ေသာ္ တစ္ျပည္ပ်က္လည္း အေနခက္၊ တစ္ခ်ီပ်က္လည္း အေနခက္ႏွင့္ အသေရပ်က္, အေနခက္လ်က္ မ်က္ႏွာမသာ၊ ေျခရာမလွ... ေအာက္တန္းက် ဘဝမ်ိဳးႏွင့္ တိုးမိမွားမည္ကို သတိေပၚ ဉာဏ္တင္၊ အျပန္တြင္ အသြားထည့္၍ ခ်ဲၾကည့္ၾကပါဦးကြယ္တို႔ … ။ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဉာဏဒႆနကထာ ဓမၼဒါနမ်ွေဝသူ မိုးဝင္း ျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2No2pG5
☔ကိုယ္ခံစားရတာ သူသိပါ့မလားလို႔ ေတြးမေနနဲ႔။ ေသခ်ာတယ္မသိဘူး။ စိတ္လည္းမဝင္စားဘူး။ လူဆိုတဲ့ သတၱဝါက ကိုယ့္အေရးပဲ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတတ္တယ္။ သူမ်ားအေရး စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနလို႔ပဲ။ သိတယ္ဆိုဦးေတာ့ ကိုယ္ခံစားတာ သူခံစားရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ႀကီး နားလည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ထပ္တူခံစားေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ☔ဒီေတာ့ ကိုယ့္ေဝဒနာ ကိုယ္အေျဖရွာဖို႔ပဲရွိတယ္။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ ကိုယ္ပဲေခ်ဖ်က္ရမယ္။ ကိုယ့္ေဝဒနာအတြက္ သူ႔ကိုထည့္တြက္ေနရင္ ခံစားခ်က္ကမေလ်ာ့ဘဲ ထပ္တိုးေနတတ္တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာကိုက ကိုယ့္အမွားပဲေလ။ ေဝဒနာထပ္တိုးတယ္ဆိုတာလည္း အဲဒီေမွ်ာ္လင့္စိတ္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒီစိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ခံစားခ်က္က အလိုလိုသက္သာသြားေတာ့တယ္။ လက္ေတြ႕ေလွ်ာ့ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ☔ဆိုလိုတာက ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္ေျဖရွင္းတတ္ဖို႔ပါပဲ။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေလွ်ာ့ခ်ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ "ငါ့ကိုပစ္ထားတယ္"ဆိုတဲ့ အဲဒီအေတြးကိုက ကိုယ့္စိတ္ကိုေလးေစတာ၊ ခံစားေစတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီစိတ္အေတြးကို အရင္ေဘးဖယ္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ "ဘယ္သူမွမရွိလည္း ျဖစ္တယ္"ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တိုးပြားေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ ဘဝခရီးသာ အတူေလွ်ာက္လို႔ရေပမယ့္ သံသရာခရီးကေတာ့ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ရမွာ မဟုတ္လား။ တအားႀကီး မေတြးနဲ႔ တအားႀကီးေလးေနလိမ့္မယ္။ အမ်ားႀကီးမေမွ်ာ္နဲ႔ အမ်ားႀကီးေခ်ာ္ေနလိမ့္မယ္။ အၾကာႀကီးမခံစားနဲ႔ ဘဝခရီးအမွန္သြားရဦးမယ္ေလ။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ Photo : credit
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Vbuu4u
" အႀကီးအကဲ " •••••••••••••• ႀကီးလ်ွင္....ကဲလာတတ္သည္၊ သတိထား ။ ႀကီးေလေလ...ကဲေလေလျဖင့္ အႀကီးဆံုးသည္ အကဲဆံုးတည္း။ ေတာင္ႀကီးလ်ွင္ ေတာင္ငယ္တို႔ထက္ ကဲလ်က္မိုးေနၿပီမုခ်။ သစ္ႀကီး ဝါးႀကီးသည္ သူ႔ေအာက္ငယ္တို႔အေပၚ အကဲတက္ေနၿပီ။ ထို႔အတူ လူႀကီးလ်ွင္ လူငယ္ထက္ ကဲတတ္၏။ အျခားသတၱဝါမ်ားမွာလည္း နည္းနည္းႀကီး၊ နည္းနည္းပင္ကဲ၏ ။ လူတို္႔တြင္ တစ္ဦးကား အမ်ားထက္ သီလအက်င့္၌ အားႀကီးဘိ၏ ထိုသူအမ်ားတို႔ထက္ သီလအားျဖင့္ အကဲရၿပီး၊ ေ႐ွ႕ေရာက္ေနေခ်ၿပီ။ တစ္ဦးကား … သမာဓိ၊ ပညာ စသည့္္ ေကာင္းဂုဏ္၌ သူမတူတန္ အားႀကီးလွေခ်၏။ ထိုသူ ထိုသမာဓိ၊ ပညာ နယ္ပယ္ႏွင့္ ပတ္သက္လာလ်ွင္ သူတကာတို႔ထက္ အကဲအသာရၿပီး ေ႐ွ႕ဆံုးသို႔ ေရာက္ရေခ်ၿပီ ။ အို … ဗုဒၶဝါဒီတို႔ … သင္တို႔သည္ ဘာေတြႀကီး၍ ဘာေတြကဲေနၾကပါသနည္း ။ သီလ၊ သမာဓိ စသည့္ ေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးေသာ လူႀကီးျဖစ္ေနလ်ွင္ မဆိုသာပါ။ ကဲေလ ေကာင္းေလသာ ျဖစ္သျဖင့္ အားေပးရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ရာဂ၊ ေဒါသ စသည္ မေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးေသာ လူႀကီးျဖစ္ခဲ့လ်ွင္ကား … ကဲေလ ျပဲေလ ျဖစ္တတ္ပါ၏ ။ လူႀကီးေလ အပူႀကီးေလ ျဖစ္တတ္ပါ၏ ။ အသက္ႀကီးေလ ပ်က္စီးေလလည္း ျဖစ္တတ္လွပါ၏ ။ လူႀကီးသည္ လူေသးထက္ ကိေလသာႀကီး၍ ကိေလသာ အပူကဲ ကဲေနတတ္သည္ကို သတိျပဳေစလို၏။ လူၾကီးပ်က္ေတာ့ ေအးစက္စက္ လူေသးပ်က္ေတာ့ ေသြးဆူပြက္ ဟူဘိသို႔ ေသြးေအးေအးႏွင့္ က်ိတ္ကဲ ကဲေနတတ္သည္ဟု ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ေတြး၍ ေရးေရးမ်ွ သိေစလို၏ ။ ေကာင္းဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးလ်ွင္ မ်က္ႏွာပြင့္ေပမင့္၊ ဆိုးဂုဏ္ႏွင့္ႀကီးလ်ွင္ကား မ်က္ႏွာမတင့္ ျဖစ္တတ္လွေခ်၏။ ေကာင္းဂုဏ္ႀကီး၍ ကဲသည္မွာ သဒၶါ၊ သီလစသည့္ သူေတာ္ေကာင္းဥစၥာတို႔ကို အေမြရသျဖင့္ ကဲျခင္းသာျဖင့္၍ မ်က္ႏွာပြင့္၏ ။ ဆိုးဂုဏ္ႀကီး၍ ကဲသည္ကား ရာဂ၊ ေဒါသ စသည့္သူယုတ္ဥစၥာ အေမြရသျဖင့္ ႀကိဳက္, မႀကိဳက္ မသိဟူသည့္ အငွါးဉာဏ္ႏွင့္ ကဲျခင္းသာျဖစ္၍ မ်က္ႏွာငယ္ရ၏ ။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း ဝတ္စား၍ ႀကြားသူႏွင့္ အငွါပစၥည္း ဝတ္စားလ်က္ ႂကြားသူ မည္သူသည္ အႀကီးသဲ၍ အကဲလွမည္နည္း ။ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းကိုင္ရင္း ပ်က္စီးသူႏွင့္ အငွါပစၥည္း ကိုင္ရင္း ပ်က္စီးသြားသူ၊ မည္သူသည္ မ်က္ႏွာမည္း၍ အကဲမလွျဖစ္မည္နည္း ။ ႀကီးသင့္သည့္ အရာ၌ ႀကီးမာ၍ ကဲသင့္သည့္ေနရာ၌ အကဲသြားေသာ္ ထည္ဝါျခင္း၊ ဂုဏ္ရိွျခင္းတို႔ျဖင့္ ဘဝတစ္ခြင္ သံသာျပင္ က်င္လည္ရရာတိုင္းတို႔၌ အထက္တန္းက်က် မ်က္ႏွာပန္းလွတတ္ပါေခ်သည္။ အကယ္တိတိ … မႀကီးသင့္သည့္အရာ၌ ႀကီးထြားေန၍ မကဲသင့္သည့္ေနရာ၌ လြဲမွားစြာ အကဲပါေနေခ်ေသာ္ တစ္ျပည္ပ်က္လည္း အေနခက္၊ တစ္ခ်ီပ်က္လည္း အေနခက္ႏွင့္ အသေရပ်က္, အေနခက္လ်က္ မ်က္ႏွာမသာ၊ ေျခရာမလွ... ေအာက္တန္းက် ဘဝမ်ိဳးႏွင့္ တိုးမိမွားမည္ကို သတိေပၚ ဉာဏ္တင္၊ အျပန္တြင္ အသြားထည့္၍ ခ်ဲၾကည့္ၾကပါဦးကြယ္တို႔ … ။ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဉာဏဒႆနကထာ ဓမၼဒါနမ်ွေဝသူ မိုးဝင္း ျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2No2pG5
🌹ျပည္ျမန္မာ၏ဧတဒဂ္ ႐ွင္နစ္ပါး (ဝါ) အဦးဆံုး ဥပသကာ သရဏဂုံ႐ွင္ ညီေႏွာင္ "တပုႆ"ႏွင့္ "ဘလိႅက" 🌹 ေ႐ွးဆုေတာင္း ▪ဤ တပုႆႏွင္ ဘလိႅက ဥပါသကာေလာင္းလ်ာ အမ်ိဳးသားညီေနာင္တို႔သည္ ပဒုမုတၱဘုရားျမတ္စြာ လက္ထက္ေတာ္အခါဝယ္ ဟံသာဝတီမင္ူေနျပည္ေတာ္၌ အမ်ိဳးေကာင္းသားမ်ားပင္ျဖစ္ၾကကုန္၍ ဘုရား႐ွင္၏ တရားပြဲတစ္ခု၌ ေဒသနာၾကားေနစဥ္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္မွ ဥပသကာနစ္ဦးကို ေ႐ွးဦးစြာ သရဏဂံု တည္ေသာအရာ၌ အသာဆံုး,အထူးဆံုး,အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္အရာ ေပးေတာ္မူသည္ကို ေတြ႔ျမင္ အားက်ၾကရကာ အဓိကာရေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တို႔ျပဳလုပ္ၿပီးလ်င္ ဆုေတာင္းပတၳာနာ ျပဳခဲ့ၾကေလေတာ့၏။ [ အဂုၤတၱရ၊ အ႒ကထာ ] 🌹 ၾကားကာလ ေကာင္းမႈ ▪ထိုအမ်ိဳးသားညီေနာင္နစ္ဦးတို႔သည္ အသက္ထက္ဆံုးေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တို႔ကိုျပဳလ်င္ ထိုဘဝမွစုေတေသာ္ အပါယ္ေလးပါးမက်ေရာက္ပဲ လူျပည္နတ္ျပည္က်င္လည္ရာမွ ဤဘဒၵကမၻာမွ အထက္ လြန္ခဲ့ေသာ (၃၁)ကမၻာ ဘုရားမပြင့္ေသာ ေခတ္တစ္ေခတ္၌ သုမန ပေစၥကဗုဒၶါအ႐ွင္သူျမတ္အား သစ္သီးႀကီးငယ္ကို လွဴဒါန္းခဲ့ရ၍ သုဂတိဘံုမ်ား၌ က်င္လည္ၾကကုန္လ်က္ "သိခီျမတ္စြာဘုရား႐ွင္"လက္ထက္ေတာ္တြင္ အ႐ုဏဝတီျပၫ္၌ ပုဏၰားသားတစ္ဦးျဖစ္ေလ၏။ ထိုပုဏၰားသားသည္ သိခီျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးကာစတြင္" ဥဇိတႏွင္ ၾသဇိတအမည္႐ွိ လည္းကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ဆြမ္းဦးလႉဒါန္းဆပ္ၾကၾကေလၿပီ"ဟူေသာ သီတင္းစကားၾကားရေလလ်င္ သူငယ္ခ်င္း (တပုႆေလာင္းလ်ာ)ႏွင့္အတူ သိခီျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ေမွာက္ထံသို႔ သြားေရာက္ ႐ွိခိုးဆည္းကပ္ၾကကုန္လ်က္ ေကာင္းမႈအလ်ဳ႕ငွါ ဘုရား႐ွင္အားပင့္ဖိတ္လ်က္ ႀကီးစြာေသာ အလွဴကိုေပးလွဴၾကၿပီးလ်င္ " ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည္ေတာ္တို႔နစ္ေယာက္စလံုးသည္ ေနာင္အခါဝယ္ အ႐ွင္ဘုရားကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္အား အဦးဆံုးဆြမ္းဦးအလွဴဒကာမ်ားျဖစ္ၾကရပါလိုကုန္၏" ဟုဆုေတာင္းၾကေလသည္။ ▪ထိုသူငယ္ခ်င္းနစ္ေယာက္တို႔သည္ ထိုထိုဘဝတို႔၌ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ တို႔ကို အတူတကြျပဳလုပ္ၾက၍ လူျပည္၊နတ္ျပည္က်င္လည္လာၾကရာ " ကႆဖျမတ္စြာလက္ထက္ေတာ္အခါတြင္ ေဂါပါလ(ႏြားသူေ႒း)၏ သားညီေႏွာင္ျဖစ္ၾကကုန္လ်က္ နစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံဃာေတာ္တို႔ကို ႏြားႏို႔ဆြမ္းျဖင့္ ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းျပဳစုလုပ္ေကြၽးခဲ့ဖူးေလၿပီ။ [ ေထရဂါထာ၊ အ႒ကထာ ] 🌹ေနာက္ဆံုးဘဝ ဥပသကာျဖစ္ရၿပီ ▪ကႆဖဘုရား႐ွင္ႏွင္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား႐ွင္အၾကား ဗုဒၶန ၱရအသေခၤ်ယကာလပတ္လံုး နတ္ျပည္၊လူျပည္တို႔၌ က်င္လည္ခဲ့ၾကလ်က္ ကြၽႏုပ္တို႔ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္လက္ထက္ေတာ္၌ အသိတဥၨနၿမိဳ႕ (ေထရဂါထာအ႒ကတာအလို ေပါကၡဝတီၿမိဳ႕ )ဝယ္ လည္းကုန္သည္သူႂကြယ္၏ သားနစ္ေယာက္ ျဖစ္လာၾက၍ ေနာင္ေတာ္ကား "တပုႆ" ညီေတာ္ကား "ဘလႅိက",အမည္ အသီးသီး႐ွိၾကေလသည္။ ▪ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ဘုရားျဖစ္မႈၿပီးေနာက္ သတၱသတၱာဟ (၄၉)ရက္ကာလပတ္လံုး ေနေတာ္မူစဥ္အခါကာလ။ ထိုကာလအတြင္း၌ ညီေနာင္ တပုႆႏွင္ ဘလႅိကတို႔သည္ လည္းအစီး ၅၀ဝ ျဖင့္ကုန္သြယ္ကူးသန္းလ်က္ ထိုအရပ္သို႔ေရာက္႐ွိလာၾကကုန္၏။ ထိုအခါ၌ မိခင္ေဟာင္းနတ္သည္ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔အား သီသာထင္႐ွားစြာ ျပဳ၍ လွည္းတို႔အားရပ္တန္႔ေစကုန္လ်က္ ဤသို႔ ပူးကပ္ေျပာေလေတာ့၏... " အားဆယ္ပါးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ လင္းလြန္းပင္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္ၿပီ ဆြမ္းဦးကို ဆပ္ကပ္ၾကေလာ့"ဟု ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ကို သတိျပဳသိေစခဲ့ေလ၏။ ထိုသို႔ျဖင့္ ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္ ေ႐ွးပါရမီဆုေတာင္းေကာင္းမႈ့ေၾကာင့္ ျမတိစြာဘုရား႐ွင္အား "မုန္ႂကြက္က်စ္ႏွင္ "ပ်ားဆုပ္မုန္႔"တို႔ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္ၾကကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ တရားေတာ္အား႐ိုေသစြာနာၾကားၾကကုန္၏။ ▪ ေဒသနာနိဂံုးဆံုးလ်င္ ညီေနာင္နစ္ဦးတို႔သည္ပင္လ်င္ "ေဒြဝါစိကသရဏဂံု"တည္ၾကေလသည္။ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ "ေဒြဝါစိကသရဏဂံုတည္ၾကၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္အား ႐ုိေသျမတိႏိုး႐ွိခိုၾကၿပီးလ်င္ မိမိတို႔ေနရပ္သို႔ ျပန္လိုၾကသည္႐ွိေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို " ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တို႔အား ေန႔စဥ္ျပဳစုပူေဇာ္ရန္ ဝတၳဳကို က႐ုဏာေ႐ွ႕ထားေပးသနားေတာ္မူပါ"ဟူ၍ ေလ်ာက္ထားၾကေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္သည္ လက္ယ်ာေတာ္ျဖင့္ ဦးေခါင္းေတာ္ကို သံုးသပ္၍ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔အား "ဆံေတာ္႐ွစ္ဆူ"ကို ေပးသနားေတာ္မူခဲ့ေလ၏။ ညီေနာင္တို႔သည္ ဆံေတာ္တို႔ကို ေရႊၾကဳတ္၌ ထည့္သြင္းပင္ေဆာင္ ျပန္လာၾကကုန္လ်က္ "အသိတဥၨနၿမိဳ႕၌ ေစတီႀကီးတည္ထားကိုးကြယ္ၾကေလကုန္၏။ 🌹ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ဧတဒဂ္ရ႐ွိျခင္း ▪ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေနာက္အဖို႔ဝယ္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ ေနေတာ္မူ၍ ဥပသကာတို႔ကို အစဥ္အတိုင္း ဧတဒဂ္ရာထူးဌာနန ၱေပးေသာ္မူသည္႐ွိေသာ္ ဤ "တပုႆ, ဘလႅိက"ညီေနာင္တို႔ကို - " ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေဝ မမ သာဝကာနံ ဥပသကာနံ ပဌမံ သရဏံ ဂစၦႏ ၱာနံ ယဒိယံ တပုႆဘလႅိက ဝါဏိဇာ - ရဟန္းတို႔... သူခပ္သိမ္းတို႔အလ်င္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း သရဏဂံုသို႔ ေရာက္ၾက ကုန္ေသာ ငါဘုရား၏ တပည့္ သာဝက ဥပသကာ တို႔တြင္ တပုႆဘလႅိကညီေနာင္တို႔သည္ အျမတ္ ဆံုး အသာဆံုး ျဖစ္ၾကကုန္၏ " ဟုခ်ီးၾကဴးမိန္႔ျမတ္ေတာ္မူကာ " ပဌမံ သရဏ ဂမန =ေ႐ွးဦးစြာ သရဏံဂုံခံယူေသာအရာ"ဝယ္ အသာဆံုးအျမတ္ဆံုး = ဧတဒဂ္အရာ၌ ထားေတာ္မူေလသည္။ 🌹ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔၏ တရားထူးရပံု ▪ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္ ႂကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္။ ကုန္သည္တိုညီေနာင္တို႔သည္ ကုန္စည္ကူးသန္းၾကလ်က္ ရာဇၿဂိဳလ္သို႔ေရာက္ၾက၍ ျမတ္စြာ ဘုရားထံေမွာက္ ဆည္းကပ္႐ွိခိုးၾကကုန္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္မွ ညီေနာင္ကုန္သည္တို႔အား တရားေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။ ထိုကုန္သည္ညီေနာင္တို႔အား ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ တရားေဟာၾကားေတာ္မူေလလ်င္ ေနာင္ေတာ္ျဖစ္ေသာ "တပုႆ"သည္ ေသာတၱာပတၱိဖိုလ္၌တည္၍ ဥပသကာသာလ်င္ျဖစ္၏။ ညီေတာ္ "ဘလိက"ကုန္သည္ကား သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းျပဳ၍ "အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဆဠဘိည ရဟႏ ၱာျဖစ္ေတာ္မူေလ၏။ [ ေထရဂါထာ၊ အ႒ကထာ ၁/၆၀ ] {အဂုၤတၱရ အ႒ကထာ၊ ေထရဂါထာ၊ အ႒ကထာ၊ ဧကကနိပါတ္} _______________________________ 🔹 ဤသည္ကား က်မ္းေတာ္လာ ညီေနာင္ တပုႆ,ဘလႅိက ကုန္သည္ ဝတၳဳအက်ဥ္းၿပီး၏ အက်ယ္႐ႈ့လိုပါက တိပိဋကမင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးေရးသားျပဳစုေတာ္မူေသာ မဟာဗုဒၶဝင္ ဒုတိယတြဲ၊စာ ၃၉၄ ႏွင့္ မဟာဗုဒၶဝင္ ဆ႒မတြဲ ခန္း/ ၄၅ တို႔၌ အက်ယ္တဝင့္ ၾကည့္႐ႈေတာ္မူနိင္ၾကပါရန္။ 🔹က်န္သည့္ေနာက္ပိုင္း ေခတ္ကို ေရႊတိဂံုဘုရားသမိုင္း ၌လည္းၾကည့္႐ႈပါရန္။ _______________________________ 🌺 အမ်ားေဝေနယ်ာေဘးဘယာေဝးကြာၾကပါေစ။ 🌺စိတၱသုခ၊ကာယသုခ၊ဉာဏသုခ နဲ႔ျပည့္စံုၾကပါေစ။ 🌺 ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာမ်ား ျပဳလုပ္အားထုတ္နိင္ၾကပါေစကုန္။ _____________________________ #ဓမၼမိတ္ေဆြ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30ztx78
Friday, September 20, 2019
“ဒိ႒ိ၏ သေဘာ” 🖤🖤🖤🖤🖤 ဒိ႒ိ ဟူေသာ စကားလံုးသည္ ပါဠိစကား ျဖစ္သည္။ ၄င္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ ျမန္မာစကားအားျဖင့္ အယူ၊ အျမင္ ျဖစ္ေပသည္။ မွားေသာအယူ၊ မွားေသာအျမင္ ကို မိစာၦဒိ႒ိဟုေခၚၿပီး၊ မွန္ေသာအယူ၊ မွန္ေသာအျမင္ ကို သမၼာဒိ႒ိဟုေခၚသည္။ သာမန္အားျဖင့္ နားလည္ထားၾကသည္မွာ ဒိ႒ိ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ မိစာၦဒိ႒ိ ဟုသာသိၾကေပသည္။ ဒိ႒ိ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ မိစာၦဒိ႒ိ ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ သိေနၾကသနည္း ဟု ဆိုလွ်င္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ၏ အကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ားတြင္ မိစာၦဒိ႒ိ ကို ဒိ႒ိေစတသိက္ဟု အမည္တပ္ေပးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိ စကားလံုးသည္ အကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ေနသျဖင့္မိစာၦဒိ႒ိ ဟုပင္ အလြယ္တကူ နားလည္ထားၾကေပသည္။ မိစာၦဒိ႒ိသည္ အမွားကို အမွန္ျမင္သည္။ အမွန္ကို အမွားျမင္သည္။ မမွန္ေသာ ႏွလံုးသြင္းမႈ ရွိသည္။ အနတၱကို အတၱ၊ အနိစၥကို နိစၥ၊ ဒုကၡကို သုခ၊ အသုဘကို သုဘ စသည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္ အစုအေ၀း ခႏၶာကိုယ္ကို ငါ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဖန္ဆင္းသူ မရွိဘဲ ရွိသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကံ ကံ၏ အက်ဳိးကို မယံုၾကည္ျခင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္ျခင္းကို မွန္ကန္စြာ မသိျခင္း စသျဖင့္ ရွဳျမင္ေနေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ အယူမွား၊ အျမင္မွား၊ အမွတ္မွား၊ အသိမွား၊ မွားယြင္းစြာ ရွဳျမင္တတ္သျဖင့္ ဒိ႒ိ ဟု ေခၚရေပသည္။ သုတၱန္မ်ားတြင္ ေဟာၾကားထားေသာ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစားေပါင္းသည္ (၆၂) မ်ဳိး ရွိသည္။ အဆိုးဆံုး ဒိ႒ိမ်ားသည္ (၃) မ်ဳိးပင္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔မွာ- (၁) နတၳိကဒိ႒ိ၊ (၂) အေဟတုကဒိ႒ိႏွင့္ (၃) အကိရိယဒိ႒ိ တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ (၁)။“နတၳိကဒိ႒ိ”သည္ “အက်ဳိးကို လက္မခံေသာအယူ” ျဖစ္သည္။ ကုသိုလ္ပင္ျဖစ္ေစ၊ အကုသိုလ္ပင္ ျဖစ္ေစ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ထိုအက်ဳိးမရွိဟုလက္ခံသည့္အယူျဖစ္သည္။ ေကာင္းတာလုပ္လည္း ေကာင္းက်ဳိးဆိုတာမရွိဘူး၊ မေကာင္းတာလုပ္လည္း အျပစ္ မရွိဘူး ဟု ခံယူ စြဲမွတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ “ကုသိုလ္ ေစတနာ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသလို အကုသိုလ္ ေစတနာ၏ အက်ဳိးသည္လည္း မရွိ ” ဟု အယူမွား၊ အျမင္မွားအား အယူမွန္၊ အျမင္မွန္ ဟု လက္ခံထားသည္။ “နတၳိကဒိ႒ိ၀ါဒ” ကို လက္ခံထားသူမ်ားအား နတိၳက၀ါဒီမ်ားဟု ေခၚသည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေနာင္ဘ၀ မရွိ ဟု ယံုၾကည္ထားသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာင္ဘ၀မရွိ ဟု ယံုၾကည္ထားသျဖင့္ ဒီဘ၀တြင္ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူျဖစ္သြားေပသည္။ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးအတြက္ ေနာင္ဘ၀ မရွိ ဟု ယူဆထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပုထုဇဥ္ မွန္သမွ် ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္လုပ္ၾက ဟု ဆိုရင္ အကုသိုလ္မ်ားကို သာ လုပ္ရန္ ဆႏၵမဲသာေနေပသည္။ ကုသုိလ္ေရးတြင္ ဆႏၵမဲေပးရန္ ၀န္ေလးေနတတ္သည္။ ထိုနတၳိက၀ါဒီ တို႔သည္ မိဘေက်းဇူးကိုလည္း မသိတတ္၊ မိဘတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ႀကိဳက္ၿပီးမိမိတို႔ကို ေမြးဖြားလာျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ရန္ မလို ဟု စြဲမွတ္ထားၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးပင္ မသိတတ္လွ်င္ေတာ့ တျခားပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ေက်းဇူးတရားမ်ား အတြက္ဆိုလွ်င္လည္း မည္သို႔မွ် သိတတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ နတိၳကဒိ႒ိ အယူ၀ါဒကို အက်ဥ္းခ်ဳံး သံုးသပ္ စိစစ္လိုက္လွ်င္ ေကာင္းတာလုပ္ေသာ္လည္းေကာင္းက်ဳိးမရွိ၊ မေကာင္းတာ လုပ္ေသာ္လည္း အျပစ္ မရွိ ဟုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ နတၳိကဒိ႒ိသည္ ေလာကကို ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ ဒိ႒ိမ်ားတြင္ တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ (၂)။အထက္က ျပဆိုၿပီး ျဖစ္ေသာ အဆိုးဆံုး ဒိ႒ိ (၃)မ်ဳိးတြင္ ဒုတိယေျမာက္သည္ “ အေဟတုကဒိ႒ိ ” ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္သည္ ဟု ဗုဒၶသည္ ေဟာၾကားထားေသာ္လည္း အေဟတုကဒိ႒ိသည္ “အေၾကာင္းကို ပယ္ေသာ ၀ါဒ”ပင္ျဖစ္သည္။ လူျဖစ္လာရသည္မွာ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီး အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူမ်ားကို ေမြးဖြားလာရသည္။ ခ်မ္းသာသည္၊ဆင္းရဲသည္မွာလည္း အတိတ္မွ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ မသက္ဆိုင္ဘဲ လက္ရွိအေျခအေန ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ ဟု အေဟတုက ဒိ႒ိ၀ါဒီ လူမ်ားက မွတ္ယူထားၾကသည္။ “ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယ” သံုးခုတြင္ အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္တြင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကိုကား ထည့္တြက္ စဥ္းစားထားျခင္း မရွိေပ။ ဉာဏ္ႏွင့္ ၀ီရိယေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ အတိတ္မွ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္တို႔ကို မယံုၾကည္ျခင္းသည္ “အေဟတုကဒိ႒ိ” အုပ္စုတြင္ ပါ၀င္သြားေပသည္။ အေၾကာင္းကို ပယ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ “အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရား” တြင္ အေၾကာင္းကို ပယ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ အက်ဳိးတရားပါ ပယ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားေပေတာ့သည္။ “အေၾကာင္းကံတရား” မရွိဘဲ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ခံၾက၊ စံၾကရသည္ ဟု မွားယြင္းစြာ ယူဆမိျခင္းေၾကာင္း “အေဟတုကဒိ႒ိ”ဟု ေခၚဆိုၾကေပသည္။ (၃)။“အကိရိယဒိ႒ိ ” သည္ “ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ ဆိုသည္မွာ လံုး၀ မရွိ ” ဟုယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံ တို႔သည္ မရွိ ဟု အယူစြဲလိုက္သည္ႏွင့္ ကံ ကံ၏အက်ဳိးလည္း လံုး၀ မရွိေတာ့ေပ။ ✤အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရားတို႔တြင္ နတိၳကဒိ႒ိ သည္ အက်ဳိးတရားကို ပယ္သည္။ ✤အေဟတုကဒိ႒ိ သည္ အေၾကာင္းတရားကို ပယ္သည္။ ✤အကိရိယဒိ႒ိ သည္ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္ ဟု မွားယြင္းစြာ စြဲျမင္ေသာ အယူ တစ္မ်ဳိး ျဖစ္သြားသည္။ အကိရိယ ဒိ႒ိ၀ါဒီ လူမ်ားသည္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကံကို ပယ္ေသာ မိစာၦဒိ႒ိမ်ား ျဖစ္သည္။ ေလာကတြင္ ရရွိလာေသာ ကာမဂုဏ္မ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေအာင္သာ ေနၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မ်ားကို ထည့္တြက္ စဥ္းစားျခင္း မရွိဘဲ လုပ္ခ်င္ရာသာ လုပ္ေနၾကေတာ့သည္။ ဒိ႒ိမ်ားထဲတြင္ ေနာက္ထပ္ ထင္ရွားေသာ ဒိ႒ိသံုးမ်ဳိး ရွိျပန္သည္။၄င္းတို႔မွာ- “သကၠာယဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ ႏွင့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ”တို႔ ျဖစ္သည္။ “သကၠာယဒိ႒ိ” သည္ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး ျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးကို “ငါ” ဟု စြဲယူထားေသာ အယူမွား ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ဤခႏၶာကိုယ္ကို ငါ့ခႏၶာ ဟု စြဲေနေသာ အယူျဖစ္သည္။ “ငါ့ပစၥည္း၊ ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ ငါ့ခင္ပြန္း၊ ငါ့မယား” စသည္စသည္ျဖင့္ ငါ စြဲ စြဲထင္ေနျခင္းသည္လည္း သကၠာယဒိ႒ိပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသကၠာယဒိ႒ိကို မူတည္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”ရွိသည္ ဟု ဆက္ၿပီး ယူဆကာ ထို “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”သည္ မပ်က္မစီးဘဲ ခႏၶာတစ္ခု ေသလွ်င္ ေနာက္ခႏၶာ အသစ္ တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းကာ အၿမဲတည္ေနသည္ ဟု စြဲယူေသာ “သႆတဒိ႒ိ” ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုဒိ႒ိ၏ အယူ၀ါဒသည္ “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”သည္ မေသဘဲ တစ္ဘ၀ၿပီး တစ္ဘ၀သို႔ ကူးေျပာင္းေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ “ဥေစၧဒဒိ႒ိ” သည္ “ေသလွ်င္ျပတ္သည္”ဟု စြဲယူသည္။ လူမ်ားသည္ ေမြးျခင္းက အစျဖစ္ၿပီး ေသျခင္းက အဆံုးျဖစ္သည္။ ေနာင္ဘ၀ဆိုတာလည္း မရွိေပ။ တစ္ခ်ဳိ႕လူမ်ားသည္ သိပၸံႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတတ္ၾကသည္။ ဤခႏၶာကိုယ္သည္ အဖိုႏွင့္ အမတို႔၏ ခရိုမိုုဆုမ္း ႏွစ္ခုေပါင္းစပ္၍ ေမြးဖြားလာၾကၿပီး၊ေသလွ်င္ ၿပီးျပတ္သြားသည္ ဟု ယူဆသည္။ထိုအယူအဆသည္ ဥေစၧဒဒိ႒ိပင္ ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိသည္ အရိယာအဆင့္တြင္ အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေသာ “ေသာတာပန္” ျဖစ္ရန္ပင္ အတားအဆီး ျဖစ္ေပသည္။ ဒိ႒ိမျပဳတ္ဘဲ ေသာတာပန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ “အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရား”တို႔ကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ႏိုင္ၿပီး “ကံႏွင့္ ကံ၏ အက်ဳိး”တို႔ကို ယံုၾကည္သက္၀င္လာလွ်င္ပင္ ဒိ႒ိျပဳတ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ “ငါ”ဟူေသာ သကၠာယ အေပၚတြင္ မွန္ကန္ေသာ အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္ႏိုင္ၿပီး ဤခႏၶာကိုယ္အတၱေဘာသည္ ခႏၶာငါးပါး အစုအေ၀းႀကီးဟု ခံစားသိျမင္လာလွ်င္ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္မွ်သာ ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ ထို ရုပ္ႏွင့္ နာမ္သည္လည္း အၿမဲသည့္သေဘာ အနိစၥ၊ ဆင္းရဲသည့္ သေဘာ ဒုကၡ၊ အစိုးမရသည့္ သေဘာ အနတၱ စသည့္ လကၡဏာေရး သံုးပါးႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ ရွဳမွတ္ရေပသည္။ ထိုအခါ “သကၠာယဒိ႒ိ” ျပဳတ္ေနေပလိမ့္မည္။ သကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္ႏိုင္မွသာ စိတ္အစဥ္တြင္ မဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္ တို႔သည္ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ ပထမဦးဆံုး မဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင့္ ေသာတာပတိၱဖိုလ္ တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ တရားက်င့္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ထိုမဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္ ျဖစ္မွသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိ ျဖဳတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကား ဆိုဆံုးမႏိုင္ေသာ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားထံတြင္ ဆည္းကပ္ နည္းနာယူျခင္း မရွိလွ်င္ ဒိ႒ိ အားႀကီးလာႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို နာယူ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ျခင္းမရွိဘဲ ဒိ႒ိျပဳတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိေခ်။ ၀ိပႆနာတရားမ်ားအား နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးကာ မည္မွ်ပင္ တရားအားထုတ္ ေနေစကာမူ ဒိ႒ိျဖဳတ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းကို မသိလွ်င္ ကုသိုလ္ အလုပ္မ်ား လုပ္ေသာ္လည္း၊ ကုသိုလ္မ်ား ရရွိေသာ္လည္း နိဗၺာန္ အဆင့္သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အခက္အခဲ ရွိေပသည္။ သံသရာကို ခ်ဲ႕ထြင္တတ္ေသာ ပပဥၥတရား သံုးပါး “တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ” တြင္ ဒိ႒ိသည္လည္း သံသရာကို ရွည္ေစသည့္ အခန္းက႑ တစ္ရပ္တြင္ ပါ၀င္ေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဒိ႒ိ၏ သေဘာ၊ သဘာ၀တို႔ကို သိရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီး ဒိ႒ိကင္းစင္ေၾကာင္း တရားမ်ားကို အားထုတ္ႏိုင္လွ်င္ျဖင့္ ဒိ႒ိျပဳတ္လွ်က္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ရွိၾကရေပေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။ - [အရွင္ဉာဏဒီပ (ဓမၼရတနာ)ေဒလီတကၠသိုလ္၊ အိႏိၵယ] Dhamma Dãna Source ► https://ift.tt/1tab2NY credit :
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30hgV8q
ျငိမ္းခ်မ္းေသာစိတ္ဓာတ္ကို တည္ေဆာက္ရန္ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••• ကမ႓ာေပၚရွိ လူသားတို႔၏ႏွလုံးသားဝယ္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိလ်ွင္ ထိုလူတို႔ေနေသာ ကမ႓ာဝယ္ အဘယ္မွာလ်ွင္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ရွိနိုင္ပါအ့ံနည္း။ ဆူပူေသာင္းက်န္းျခင္းႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းသည္ အတူယွဥ္တဲြ ေနထိုင္နိုင္ျခင္းမရွိေပ။ လူသားတို႔၏ ကိုယ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိရန္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းမွာ "ဝိပႆနာ" ျဖစ္ပါသည္။ ဝိပႆနာဟူသည္ "Insight Meditation" ပင္ ျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္သည္ လူမ်ိဳးစဲြ ဘာသာစဲြ ဂိုဏ္းစဲြ ဇာတ္စဲြ အယူဝါဒစဲြတို႔မွ ကင္းလြတ္ ေသာ က်င့္စဥ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သိပၸံနည္းက် လူသားတိုင္း၏ ဤလက္ေတြ႔ ဘဝႏွင့္ တစ္ထပ္တည္းက်ေသာ ျငိမ္းခ်မ္း ေသာ တည္ျငိမ္ေသာ အက်ိဳးတရားတို႔ကို ေလ့လာေသာ နည္းစနစ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာ၏ အျမင့္ဆုံးေသာရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မိမိကိုယ္ကို အဆက္မျပတ္ ေလ့လာျခင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္တြင္း မိမိ၏စိတ္တြင္းမွာရွိေသာ အရွိတရားႏွင့္ အမွန္တရားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ ထိေတြ႔ သိရွိနားလည္ရျခင္းႏွင့္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာတရားကို အားထုတ္ျခင္းက ထိုသူ အတြက္ ေရွးကမျဖစ္ဖူူေသာ အထူးအဆန္း သႏၲိသုခကို သယ္ေဆာင္ေပးလာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ပို၍အ့ံႀသဖြယ္ေကာင္းေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွ ရုပ္ႏွင့္နာမ္တို႔ Mind and Body အျပန္အလွန္ ဟန္ခ်က္ညီညီ မည္သို႔မည္ပုံ ေက်းဇူးျပဳ အားေပးေထာက္ပ့ံ လႈပ္ရွားေနၾက သည္ဆိုသည္ကို ကိုယ္ေတြ႔ သိျမင္ နားလည္ လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ေသာ မည္သည့္လူမ်ိဳးမွာမဆို တူညီေသာ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ တက္မက္ျခင္း စိတ္ပ်က္ျခင္း မနာလိုျခင္း ရန္လိုျခင္း မုန္းတီးျခင္း အမ်က္ထြက္ျခင္း ေတြေဝျခင္း မိုက္မဲျခင္း စသည့္ မေကာင္းဆိုးဝါး ရိုင္းပ်ရမ္းကားေသာ ေစတသိတ္မ်ား လူ႔စိတ္ထဲမွာ ထႀကြ ေသာင္းက်န္းလာသည့္အခါတိုင္း ထိုစိတ္ယုတ္မာမ်ားသည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံး၌ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ ထုတ္လုပ္ျဖစ္ေပၚ ေစပါသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ ပညာစေသာ လွပေသာ ႏူးည့ံေသာ ယဥ္ေက်းေသာ ေစတသိတ္မ်ား … လူ႔စိတ္ထဲတြင္ နိုးႀကားတက္ႀကြလာေသာ အခါ စိတ္၏အလုပ္လုပ္ပုံမွာ ေျပာင္းလဲသြား ပါေတာ့သည္။ ဤသို႔လ်ွင္ ႏူးည့ံယဥ္ေက်းေသာ သိ္မ္ေမြ႔ေသာ ေစတသိတ္တို႔ႏွင့္ တဲြဖက္ေနေသာ စိတ္သည္ … ခ်မ္းသာျခင္း ရႊင္လန္းျခင္း တက္ႀကြျခင္း တည္ျငိမ္ျခင္း ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟူေသာ ခံစား ခ်က္မ်ားကို လူ႔ကိုယ္ထဲ၌ ဖန္ဆင္းေလသည္။ ခဏတိုင္း ခဏတိုင္း စိတ္သည္ မုန္းတီးျခင္း သို႔မဟုတ္ ခ်စ္ခင္ျခင္း မက္ေမာျခင္း ရက္ေရာျခင္း ရက္စက္ျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းျခင္း မႏွစ္ျမိဳ႕ျခင္း လိုက္ေလ်ာျခင္း ဆန္႔က်င္ျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း စိတ္ပ်က္ျခင္း စသည္တို႔ကို ထုတ္လုပ္ေနသည္။ ဖန္တီးေနသည္။ ရံခါ အတၱလြန္ကဲ၍ တကိုယ္ေကာင္း ဆန္မည္။ မည္သည့္လူသား၏ စိတ္မဆို ဤအတိုင္းသာတည္း။ ထို႔ေႀကာင့္ လူသားတို႔၏ စိတ္ေရစီးေႀကာင္း ႀကီးတခုလုံးမွာ ေရႀကည္ေရေနာက္ တစ္မ်ိဳး မ်ိဳးျဖင့္ အျမဲတမ္း ေရလ်ွံေရလႊမ္းေနသည္သာ ျဖစ္ေပ၏။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္သည္ လူ႔စိတ္၌ ေသာ္လည္းေကာင္း လူ႔ရုပ္လူ႔ခႏၶာ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း အျပန္အလွန္ အလုပ္လုပ္ေနႀကေသာ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ (၃)ပါး၏ "Actrivities" မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ စစ္ေဆးေပးသည္။ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ အလယ္ အလတ္ ျဖစ္သည္တို႔ကို ဆုံးျဖတ္ေပးသည္။ သုံးသပ္ ေပးသည္။ စစ္ေဆးေပးသည္။ ေလ့လာ ႀကည့္ရႈသည္။ Negative ႏွင့္ Positive တို႔ကို ခဲြျခားေပးသည္။ သူတို႕၏ Natural Source ကို ရွာေဖြေပးသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္တို႔သည္ ဆန္႔က်င္ေသာ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာစိတ္ဓာတ္တို႔ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ရန္ လူသားတို႔၏ ဘဝႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေသာ ဤဝိပႆနာက်င့္စဥ္ကို တစ္ဖက္ သတ္ တစ္ယူသန္အစဲြအလမ္း ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ … တစ္ကမ႓ာလုံးက ထြက္ေသာေရကို တစ္ကမ႓ာလုံးကလူေတြ ယုံႀကည္စိတ္ခ်စြာ ေသာက္သုံးသကဲ႔သို႔ က်င့္သုံးႀကဖို႔တိုက္တြန္း လိုက္ပါ၏။ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဒါက္တာ အရွင္ဉာဏိႆရ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30hCrKd
“ဒိ႒ိ၏ သေဘာ” 🖤🖤🖤🖤🖤 ဒိ႒ိ ဟူေသာ စကားလံုးသည္ ပါဠိစကား ျဖစ္သည္။ ၄င္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ ျမန္မာစကားအားျဖင့္ အယူ၊ အျမင္ ျဖစ္ေပသည္။ မွားေသာအယူ၊ မွားေသာအျမင္ ကို မိစာၦဒိ႒ိဟုေခၚၿပီး၊ မွန္ေသာအယူ၊ မွန္ေသာအျမင္ ကို သမၼာဒိ႒ိဟုေခၚသည္။ သာမန္အားျဖင့္ နားလည္ထားၾကသည္မွာ ဒိ႒ိ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ မိစာၦဒိ႒ိ ဟုသာသိၾကေပသည္။ ဒိ႒ိ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ မိစာၦဒိ႒ိ ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ သိေနၾကသနည္း ဟု ဆိုလွ်င္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာ၏ အကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ားတြင္ မိစာၦဒိ႒ိ ကို ဒိ႒ိေစတသိက္ဟု အမည္တပ္ေပးထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိ စကားလံုးသည္ အကုသိုလ္ ေစတသိက္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ေနသျဖင့္မိစာၦဒိ႒ိ ဟုပင္ အလြယ္တကူ နားလည္ထားၾကေပသည္။ မိစာၦဒိ႒ိသည္ အမွားကို အမွန္ျမင္သည္။ အမွန္ကို အမွားျမင္သည္။ မမွန္ေသာ ႏွလံုးသြင္းမႈ ရွိသည္။ အနတၱကို အတၱ၊ အနိစၥကို နိစၥ၊ ဒုကၡကို သုခ၊ အသုဘကို သုဘ စသည္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္ အစုအေ၀း ခႏၶာကိုယ္ကို ငါ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဖန္ဆင္းသူ မရွိဘဲ ရွိသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ကံ ကံ၏ အက်ဳိးကို မယံုၾကည္ျခင္း၊ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္ျခင္းကို မွန္ကန္စြာ မသိျခင္း စသျဖင့္ ရွဳျမင္ေနေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ အယူမွား၊ အျမင္မွား၊ အမွတ္မွား၊ အသိမွား၊ မွားယြင္းစြာ ရွဳျမင္တတ္သျဖင့္ ဒိ႒ိ ဟု ေခၚရေပသည္။ သုတၱန္မ်ားတြင္ ေဟာၾကားထားေသာ ဒိ႒ိအမ်ဳိးအစားေပါင္းသည္ (၆၂) မ်ဳိး ရွိသည္။ အဆိုးဆံုး ဒိ႒ိမ်ားသည္ (၃) မ်ဳိးပင္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းတို႔မွာ- (၁) နတၳိကဒိ႒ိ၊ (၂) အေဟတုကဒိ႒ိႏွင့္ (၃) အကိရိယဒိ႒ိ တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ (၁)။“နတၳိကဒိ႒ိ”သည္ “အက်ဳိးကို လက္မခံေသာအယူ” ျဖစ္သည္။ ကုသိုလ္ပင္ျဖစ္ေစ၊ အကုသိုလ္ပင္ ျဖစ္ေစ ဘာပဲ လုပ္လုပ္ ထိုအက်ဳိးမရွိဟုလက္ခံသည့္အယူျဖစ္သည္။ ေကာင္းတာလုပ္လည္း ေကာင္းက်ဳိးဆိုတာမရွိဘူး၊ မေကာင္းတာလုပ္လည္း အျပစ္ မရွိဘူး ဟု ခံယူ စြဲမွတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ “ကုသိုလ္ ေစတနာ၏ အက်ဳိးသည္ မရွိသလို အကုသိုလ္ ေစတနာ၏ အက်ဳိးသည္လည္း မရွိ ” ဟု အယူမွား၊ အျမင္မွားအား အယူမွန္၊ အျမင္မွန္ ဟု လက္ခံထားသည္။ “နတၳိကဒိ႒ိ၀ါဒ” ကို လက္ခံထားသူမ်ားအား နတိၳက၀ါဒီမ်ားဟု ေခၚသည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေနာင္ဘ၀ မရွိ ဟု ယံုၾကည္ထားသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာင္ဘ၀မရွိ ဟု ယံုၾကည္ထားသျဖင့္ ဒီဘ၀တြင္ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူျဖစ္သြားေပသည္။ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးအတြက္ ေနာင္ဘ၀ မရွိ ဟု ယူဆထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပုထုဇဥ္ မွန္သမွ် ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္လုပ္ၾက ဟု ဆိုရင္ အကုသိုလ္မ်ားကို သာ လုပ္ရန္ ဆႏၵမဲသာေနေပသည္။ ကုသုိလ္ေရးတြင္ ဆႏၵမဲေပးရန္ ၀န္ေလးေနတတ္သည္။ ထိုနတၳိက၀ါဒီ တို႔သည္ မိဘေက်းဇူးကိုလည္း မသိတတ္၊ မိဘတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ႀကိဳက္ၿပီးမိမိတို႔ကို ေမြးဖြားလာျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ရန္ မလို ဟု စြဲမွတ္ထားၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးပင္ မသိတတ္လွ်င္ေတာ့ တျခားပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ေက်းဇူးတရားမ်ား အတြက္ဆိုလွ်င္လည္း မည္သို႔မွ် သိတတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ နတိၳကဒိ႒ိ အယူ၀ါဒကို အက်ဥ္းခ်ဳံး သံုးသပ္ စိစစ္လိုက္လွ်င္ ေကာင္းတာလုပ္ေသာ္လည္းေကာင္းက်ဳိးမရွိ၊ မေကာင္းတာ လုပ္ေသာ္လည္း အျပစ္ မရွိ ဟုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ နတၳိကဒိ႒ိသည္ ေလာကကို ဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ ဒိ႒ိမ်ားတြင္ တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။ (၂)။အထက္က ျပဆိုၿပီး ျဖစ္ေသာ အဆိုးဆံုး ဒိ႒ိ (၃)မ်ဳိးတြင္ ဒုတိယေျမာက္သည္ “ အေဟတုကဒိ႒ိ ” ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္သည္ ဟု ဗုဒၶသည္ ေဟာၾကားထားေသာ္လည္း အေဟတုကဒိ႒ိသည္ “အေၾကာင္းကို ပယ္ေသာ ၀ါဒ”ပင္ျဖစ္သည္။ လူျဖစ္လာရသည္မွာ အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီး အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူမ်ားကို ေမြးဖြားလာရသည္။ ခ်မ္းသာသည္၊ဆင္းရဲသည္မွာလည္း အတိတ္မွ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ မသက္ဆိုင္ဘဲ လက္ရွိအေျခအေန ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ ဟု အေဟတုက ဒိ႒ိ၀ါဒီ လူမ်ားက မွတ္ယူထားၾကသည္။ “ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယ” သံုးခုတြင္ အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္တြင္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကိုကား ထည့္တြက္ စဥ္းစားထားျခင္း မရွိေပ။ ဉာဏ္ႏွင့္ ၀ီရိယေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ အတိတ္မွ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္တို႔ကို မယံုၾကည္ျခင္းသည္ “အေဟတုကဒိ႒ိ” အုပ္စုတြင္ ပါ၀င္သြားေပသည္။ အေၾကာင္းကို ပယ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ “အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရား” တြင္ အေၾကာင္းကို ပယ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ အက်ဳိးတရားပါ ပယ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားေပေတာ့သည္။ “အေၾကာင္းကံတရား” မရွိဘဲ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ခံၾက၊ စံၾကရသည္ ဟု မွားယြင္းစြာ ယူဆမိျခင္းေၾကာင္း “အေဟတုကဒိ႒ိ”ဟု ေခၚဆိုၾကေပသည္။ (၃)။“အကိရိယဒိ႒ိ ” သည္ “ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ ဆိုသည္မွာ လံုး၀ မရွိ ” ဟုယူျခင္း ျဖစ္သည္။ ကုသိုလ္ကံ၊ အကုသိုလ္ကံ တို႔သည္ မရွိ ဟု အယူစြဲလိုက္သည္ႏွင့္ ကံ ကံ၏အက်ဳိးလည္း လံုး၀ မရွိေတာ့ေပ။ ✤အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရားတို႔တြင္ နတိၳကဒိ႒ိ သည္ အက်ဳိးတရားကို ပယ္သည္။ ✤အေဟတုကဒိ႒ိ သည္ အေၾကာင္းတရားကို ပယ္သည္။ ✤အကိရိယဒိ႒ိ သည္ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာ္လည္း ျပဳသည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္ ဟု မွားယြင္းစြာ စြဲျမင္ေသာ အယူ တစ္မ်ဳိး ျဖစ္သြားသည္။ အကိရိယ ဒိ႒ိ၀ါဒီ လူမ်ားသည္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ကံကို ပယ္ေသာ မိစာၦဒိ႒ိမ်ား ျဖစ္သည္။ ေလာကတြင္ ရရွိလာေသာ ကာမဂုဏ္မ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေအာင္သာ ေနၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္မ်ားကို ထည့္တြက္ စဥ္းစားျခင္း မရွိဘဲ လုပ္ခ်င္ရာသာ လုပ္ေနၾကေတာ့သည္။ ဒိ႒ိမ်ားထဲတြင္ ေနာက္ထပ္ ထင္ရွားေသာ ဒိ႒ိသံုးမ်ဳိး ရွိျပန္သည္။၄င္းတို႔မွာ- “သကၠာယဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ ႏွင့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ”တို႔ ျဖစ္သည္။ “သကၠာယဒိ႒ိ” သည္ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါး ျဖစ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးကို “ငါ” ဟု စြဲယူထားေသာ အယူမွား ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ဤခႏၶာကိုယ္ကို ငါ့ခႏၶာ ဟု စြဲေနေသာ အယူျဖစ္သည္။ “ငါ့ပစၥည္း၊ ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး၊ ငါ့ခင္ပြန္း၊ ငါ့မယား” စသည္စသည္ျဖင့္ ငါ စြဲ စြဲထင္ေနျခင္းသည္လည္း သကၠာယဒိ႒ိပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုသကၠာယဒိ႒ိကို မူတည္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”ရွိသည္ ဟု ဆက္ၿပီး ယူဆကာ ထို “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”သည္ မပ်က္မစီးဘဲ ခႏၶာတစ္ခု ေသလွ်င္ ေနာက္ခႏၶာ အသစ္ တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းကာ အၿမဲတည္ေနသည္ ဟု စြဲယူေသာ “သႆတဒိ႒ိ” ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုဒိ႒ိ၏ အယူ၀ါဒသည္ “ငါေကာင္၊ ၀ိညာဏ္ေကာင္၊ အတၱေကာင္”သည္ မေသဘဲ တစ္ဘ၀ၿပီး တစ္ဘ၀သို႔ ကူးေျပာင္းေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ “ဥေစၧဒဒိ႒ိ” သည္ “ေသလွ်င္ျပတ္သည္”ဟု စြဲယူသည္။ လူမ်ားသည္ ေမြးျခင္းက အစျဖစ္ၿပီး ေသျခင္းက အဆံုးျဖစ္သည္။ ေနာင္ဘ၀ဆိုတာလည္း မရွိေပ။ တစ္ခ်ဳိ႕လူမ်ားသည္ သိပၸံႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတတ္ၾကသည္။ ဤခႏၶာကိုယ္သည္ အဖိုႏွင့္ အမတို႔၏ ခရိုမိုုဆုမ္း ႏွစ္ခုေပါင္းစပ္၍ ေမြးဖြားလာၾကၿပီး၊ေသလွ်င္ ၿပီးျပတ္သြားသည္ ဟု ယူဆသည္။ထိုအယူအဆသည္ ဥေစၧဒဒိ႒ိပင္ ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိသည္ အရိယာအဆင့္တြင္ အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေသာ “ေသာတာပန္” ျဖစ္ရန္ပင္ အတားအဆီး ျဖစ္ေပသည္။ ဒိ႒ိမျပဳတ္ဘဲ ေသာတာပန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ “အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ဳိးတရား”တို႔ကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ႏိုင္ၿပီး “ကံႏွင့္ ကံ၏ အက်ဳိး”တို႔ကို ယံုၾကည္သက္၀င္လာလွ်င္ပင္ ဒိ႒ိျပဳတ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ “ငါ”ဟူေသာ သကၠာယ အေပၚတြင္ မွန္ကန္ေသာ အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္ႏိုင္ၿပီး ဤခႏၶာကိုယ္အတၱေဘာသည္ ခႏၶာငါးပါး အစုအေ၀းႀကီးဟု ခံစားသိျမင္လာလွ်င္ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္မွ်သာ ေတြ႕ရလိမ့္မည္။ ထို ရုပ္ႏွင့္ နာမ္သည္လည္း အၿမဲသည့္သေဘာ အနိစၥ၊ ဆင္းရဲသည့္ သေဘာ ဒုကၡ၊ အစိုးမရသည့္ သေဘာ အနတၱ စသည့္ လကၡဏာေရး သံုးပါးႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ ရွဳမွတ္ရေပသည္။ ထိုအခါ “သကၠာယဒိ႒ိ” ျပဳတ္ေနေပလိမ့္မည္။ သကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္ႏိုင္မွသာ စိတ္အစဥ္တြင္ မဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္ တို႔သည္ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ ပထမဦးဆံုး မဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင့္ ေသာတာပတိၱဖိုလ္ တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ တရားက်င့္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ထိုမဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္ ျဖစ္မွသာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဒိ႒ိ ျဖဳတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကား ဆိုဆံုးမႏိုင္ေသာ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားထံတြင္ ဆည္းကပ္ နည္းနာယူျခင္း မရွိလွ်င္ ဒိ႒ိ အားႀကီးလာႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို နာယူ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ျခင္းမရွိဘဲ ဒိ႒ိျပဳတ္ရန္ အေၾကာင္းမရွိေခ်။ ၀ိပႆနာတရားမ်ားအား နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးကာ မည္မွ်ပင္ တရားအားထုတ္ ေနေစကာမူ ဒိ႒ိျဖဳတ္ရန္ လမ္းေၾကာင္းကို မသိလွ်င္ ကုသိုလ္ အလုပ္မ်ား လုပ္ေသာ္လည္း၊ ကုသိုလ္မ်ား ရရွိေသာ္လည္း နိဗၺာန္ အဆင့္သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အခက္အခဲ ရွိေပသည္။ သံသရာကို ခ်ဲ႕ထြင္တတ္ေသာ ပပဥၥတရား သံုးပါး “တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ” တြင္ ဒိ႒ိသည္လည္း သံသရာကို ရွည္ေစသည့္ အခန္းက႑ တစ္ရပ္တြင္ ပါ၀င္ေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဒိ႒ိ၏ သေဘာ၊ သဘာ၀တို႔ကို သိရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ၿပီး ဒိ႒ိကင္းစင္ေၾကာင္း တရားမ်ားကို အားထုတ္ႏိုင္လွ်င္ျဖင့္ ဒိ႒ိျပဳတ္လွ်က္ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ရွိၾကရေပေတာ့မည္ ျဖစ္ေပသည္။ - [အရွင္ဉာဏဒီပ (ဓမၼရတနာ)ေဒလီတကၠသိုလ္၊ အိႏိၵယ] Dhamma Dãna Source ► https://ift.tt/1tab2NY credit :
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30hgV8q
ျငိမ္းခ်မ္းေသာစိတ္ဓာတ္ကို တည္ေဆာက္ရန္ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••• ကမ႓ာေပၚရွိ လူသားတို႔၏ႏွလုံးသားဝယ္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိလ်ွင္ ထိုလူတို႔ေနေသာ ကမ႓ာဝယ္ အဘယ္မွာလ်ွင္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ရွိနိုင္ပါအ့ံနည္း။ ဆူပူေသာင္းက်န္းျခင္းႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းသည္ အတူယွဥ္တဲြ ေနထိုင္နိုင္ျခင္းမရွိေပ။ လူသားတို႔၏ ကိုယ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိရန္ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းမွာ "ဝိပႆနာ" ျဖစ္ပါသည္။ ဝိပႆနာဟူသည္ "Insight Meditation" ပင္ ျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္သည္ လူမ်ိဳးစဲြ ဘာသာစဲြ ဂိုဏ္းစဲြ ဇာတ္စဲြ အယူဝါဒစဲြတို႔မွ ကင္းလြတ္ ေသာ က်င့္စဥ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သိပၸံနည္းက် လူသားတိုင္း၏ ဤလက္ေတြ႔ ဘဝႏွင့္ တစ္ထပ္တည္းက်ေသာ ျငိမ္းခ်မ္း ေသာ တည္ျငိမ္ေသာ အက်ိဳးတရားတို႔ကို ေလ့လာေသာ နည္းစနစ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာ၏ အျမင့္ဆုံးေသာရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မိမိကိုယ္ကို အဆက္မျပတ္ ေလ့လာျခင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္တြင္း မိမိ၏စိတ္တြင္းမွာရွိေသာ အရွိတရားႏွင့္ အမွန္တရားတို႔ကို ကိုယ္တိုင္ ထိေတြ႔ သိရွိနားလည္ရျခင္းႏွင့္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဝိပႆနာတရားကို အားထုတ္ျခင္းက ထိုသူ အတြက္ ေရွးကမျဖစ္ဖူူေသာ အထူးအဆန္း သႏၲိသုခကို သယ္ေဆာင္ေပးလာလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ပို၍အ့ံႀသဖြယ္ေကာင္းေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွ ရုပ္ႏွင့္နာမ္တို႔ Mind and Body အျပန္အလွန္ ဟန္ခ်က္ညီညီ မည္သို႔မည္ပုံ ေက်းဇူးျပဳ အားေပးေထာက္ပ့ံ လႈပ္ရွားေနၾက သည္ဆိုသည္ကို ကိုယ္ေတြ႔ သိျမင္ နားလည္ လာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ေသာ မည္သည့္လူမ်ိဳးမွာမဆို တူညီေသာ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ တက္မက္ျခင္း စိတ္ပ်က္ျခင္း မနာလိုျခင္း ရန္လိုျခင္း မုန္းတီးျခင္း အမ်က္ထြက္ျခင္း ေတြေဝျခင္း မိုက္မဲျခင္း စသည့္ မေကာင္းဆိုးဝါး ရိုင္းပ်ရမ္းကားေသာ ေစတသိတ္မ်ား လူ႔စိတ္ထဲမွာ ထႀကြ ေသာင္းက်န္းလာသည့္အခါတိုင္း ထိုစိတ္ယုတ္မာမ်ားသည္ လူ႔ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံး၌ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ ထုတ္လုပ္ျဖစ္ေပၚ ေစပါသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ ပညာစေသာ လွပေသာ ႏူးည့ံေသာ ယဥ္ေက်းေသာ ေစတသိတ္မ်ား … လူ႔စိတ္ထဲတြင္ နိုးႀကားတက္ႀကြလာေသာ အခါ စိတ္၏အလုပ္လုပ္ပုံမွာ ေျပာင္းလဲသြား ပါေတာ့သည္။ ဤသို႔လ်ွင္ ႏူးည့ံယဥ္ေက်းေသာ သိ္မ္ေမြ႔ေသာ ေစတသိတ္တို႔ႏွင့္ တဲြဖက္ေနေသာ စိတ္သည္ … ခ်မ္းသာျခင္း ရႊင္လန္းျခင္း တက္ႀကြျခင္း တည္ျငိမ္ျခင္း ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းဟူေသာ ခံစား ခ်က္မ်ားကို လူ႔ကိုယ္ထဲ၌ ဖန္ဆင္းေလသည္။ ခဏတိုင္း ခဏတိုင္း စိတ္သည္ မုန္းတီးျခင္း သို႔မဟုတ္ ခ်စ္ခင္ျခင္း မက္ေမာျခင္း ရက္ေရာျခင္း ရက္စက္ျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ဝမ္းနည္းျခင္း ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းျခင္း မႏွစ္ျမိဳ႕ျခင္း လိုက္ေလ်ာျခင္း ဆန္႔က်င္ျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း စိတ္ပ်က္ျခင္း စသည္တို႔ကို ထုတ္လုပ္ေနသည္။ ဖန္တီးေနသည္။ ရံခါ အတၱလြန္ကဲ၍ တကိုယ္ေကာင္း ဆန္မည္။ မည္သည့္လူသား၏ စိတ္မဆို ဤအတိုင္းသာတည္း။ ထို႔ေႀကာင့္ လူသားတို႔၏ စိတ္ေရစီးေႀကာင္း ႀကီးတခုလုံးမွာ ေရႀကည္ေရေနာက္ တစ္မ်ိဳး မ်ိဳးျဖင့္ အျမဲတမ္း ေရလ်ွံေရလႊမ္းေနသည္သာ ျဖစ္ေပ၏။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္သည္ လူ႔စိတ္၌ ေသာ္လည္းေကာင္း လူ႔ရုပ္လူ႔ခႏၶာ၌ ေသာ္လည္းေကာင္း အျပန္အလွန္ အလုပ္လုပ္ေနႀကေသာ ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ (၃)ပါး၏ "Actrivities" မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ စစ္ေဆးေပးသည္။ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ အလယ္ အလတ္ ျဖစ္သည္တို႔ကို ဆုံးျဖတ္ေပးသည္။ သုံးသပ္ ေပးသည္။ စစ္ေဆးေပးသည္။ ေလ့လာ ႀကည့္ရႈသည္။ Negative ႏွင့္ Positive တို႔ကို ခဲြျခားေပးသည္။ သူတို႕၏ Natural Source ကို ရွာေဖြေပးသည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ကြ်န္ုပ္တို႔သည္ ဆန္႔က်င္ေသာ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေသာစိတ္ဓာတ္တို႔ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ရန္ လူသားတို႔၏ ဘဝႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေသာ ဤဝိပႆနာက်င့္စဥ္ကို တစ္ဖက္ သတ္ တစ္ယူသန္အစဲြအလမ္း ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ … တစ္ကမ႓ာလုံးက ထြက္ေသာေရကို တစ္ကမ႓ာလုံးကလူေတြ ယုံႀကည္စိတ္ခ်စြာ ေသာက္သုံးသကဲ႔သို႔ က်င့္သုံးႀကဖို႔တိုက္တြန္း လိုက္ပါ၏။ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဒါက္တာ အရွင္ဉာဏိႆရ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30hCrKd
#ဥပမာေပးတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ 🙏🙏🙏🌷🌷🌷 ❝ ကံလမ္း နဲ႔ ဥာဏ္လမ္း ကြာျခားပံု ❞ ❋ အုန္းပင္ေပၚက အုန္းသီးေပၚမွာ ငွက္လည္း နားေနတယ္ အိမ္ေျမာင္လည္း နားေနတယ္။ ❋ အုန္းသီးလည္း ေၾကြေ႐ာ ငွက္က အေတာင္ပံခတ္ ပ်ံျပီး ေနာက္တစ္ကိုင္းေပၚ နားႏိုင္တယ္။ ❋ အိမ္ေျမာင္ကေတာ့ အုန္းသီးနဲ႔အတူ ပါသြားျပီး ေအာက္ကိုျပဳတ္က်ေသ႐သလိုပဲ ••• ❋ ဒါနနဲ႔ နတ္ျပည္ေ႐ာက္တဲ႔ နတ္တြ႐ွိတယ္။ သီလနဲ႔ နတ္ျပည္ေ႐ာက္တဲ႔ နတ္ေတြ႐ွိတယ္။ ဝိပႆနာနဲ႔ ေ႐ာက္တဲ႔ အ႐ိယာနတ္ေတြ႐ွိတယ္။ ❋ သက္တမ္းကုန္ေတာ့ ဒါန သီလနဲ႔ လာတဲ႔နတ္ေတြက အပါယ္ျပန္က်ကုန္တယ္။ ကံလမ္းကိုး။ ❋ ေသာတာပန္ အ႐ိယာနတ္ေတြကေတာ့ ေအာက္ကို မလာေတာ့ဘူး။ ဘုံစဥ္စံျပီး နိဗၺာန္ဝင္ၾကတယ္။ ဥာဏ္လမ္းကြဲ႔။ အနိမ့္ဆံုး ေသာတာပန္ ျဖစ္႐င္ကို ေလာကမွာ ေနေပ်ာ္ေသေပ်ာ္ျပီ။ ေပါ့ေပါ့ေလးနဲ႔ေတာ့ မ႐ဘူး။ ေဝဒနာ ေက်းဇူး႐ွင္, ခႏၶာနဲ႔႐င္းမွ႐တယ္။ ❋ တ႐ားက အင္မတန္ ခ်မ္းသာတာ။ တ႐ားခ်မ္းသာထက္ ခ်မ္းသာတာ ေလာကမွာ မ႐ွိဘူး။ အင္မတန္အဖိုးတန္တဲ႔ လူ႕ဘဝကို ႐ေနၾကတာေနာ္, လူေတြမသိၾကလို႔ မက်င့္ၾကတာ။ ေသခါနီးမွ ေနာင္တ႐ၾကတယ္။ အင္မတန္ သနားစ႐ာေကာင္းတယ္။ 【ျပည္ ဝိေဇၨာဒယ(သဲအင္း)ဆ႐ာေတာ္ဘုရား】 ❁ အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ ✍ Credit to original uploader (ေမတၱာျဖင္႔မ်ွေဝပါသည္) PPA
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30fkgpq
#ဥပမာေပးတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ 🙏🙏🙏🌷🌷🌷 ❝ ကံလမ္း နဲ႔ ဥာဏ္လမ္း ကြာျခားပံု ❞ ❋ အုန္းပင္ေပၚက အုန္းသီးေပၚမွာ ငွက္လည္း နားေနတယ္ အိမ္ေျမာင္လည္း နားေနတယ္။ ❋ အုန္းသီးလည္း ေၾကြေ႐ာ ငွက္က အေတာင္ပံခတ္ ပ်ံျပီး ေနာက္တစ္ကိုင္းေပၚ နားႏိုင္တယ္။ ❋ အိမ္ေျမာင္ကေတာ့ အုန္းသီးနဲ႔အတူ ပါသြားျပီး ေအာက္ကိုျပဳတ္က်ေသ႐သလိုပဲ ••• ❋ ဒါနနဲ႔ နတ္ျပည္ေ႐ာက္တဲ႔ နတ္တြ႐ွိတယ္။ သီလနဲ႔ နတ္ျပည္ေ႐ာက္တဲ႔ နတ္ေတြ႐ွိတယ္။ ဝိပႆနာနဲ႔ ေ႐ာက္တဲ႔ အ႐ိယာနတ္ေတြ႐ွိတယ္။ ❋ သက္တမ္းကုန္ေတာ့ ဒါန သီလနဲ႔ လာတဲ႔နတ္ေတြက အပါယ္ျပန္က်ကုန္တယ္။ ကံလမ္းကိုး။ ❋ ေသာတာပန္ အ႐ိယာနတ္ေတြကေတာ့ ေအာက္ကို မလာေတာ့ဘူး။ ဘုံစဥ္စံျပီး နိဗၺာန္ဝင္ၾကတယ္။ ဥာဏ္လမ္းကြဲ႔။ အနိမ့္ဆံုး ေသာတာပန္ ျဖစ္႐င္ကို ေလာကမွာ ေနေပ်ာ္ေသေပ်ာ္ျပီ။ ေပါ့ေပါ့ေလးနဲ႔ေတာ့ မ႐ဘူး။ ေဝဒနာ ေက်းဇူး႐ွင္, ခႏၶာနဲ႔႐င္းမွ႐တယ္။ ❋ တ႐ားက အင္မတန္ ခ်မ္းသာတာ။ တ႐ားခ်မ္းသာထက္ ခ်မ္းသာတာ ေလာကမွာ မ႐ွိဘူး။ အင္မတန္အဖိုးတန္တဲ႔ လူ႕ဘဝကို ႐ေနၾကတာေနာ္, လူေတြမသိၾကလို႔ မက်င့္ၾကတာ။ ေသခါနီးမွ ေနာင္တ႐ၾကတယ္။ အင္မတန္ သနားစ႐ာေကာင္းတယ္။ 【ျပည္ ဝိေဇၨာဒယ(သဲအင္း)ဆ႐ာေတာ္ဘုရား】 ❁ အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ ✍ Credit to original uploader (ေမတၱာျဖင္႔မ်ွေဝပါသည္) PPA
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30fkgpq
"မိသားစု ဥမကဲြသိုက္မပ်က္ မျဖစ္ဖို႔ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အခ်က္ေတြပါ တကယ္ လိုက္နာက်င့္သံုးရန္" * * * * * * * * * * * * * * * * * * ❖ ေလာကလူေတြက ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒီစားဝတ္ေနေရးကသာ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတာ။စားဝတ္ေနေရးတင္ လံုးပန္းၿပီး လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ သဘာဝတရားေတြ မ်က္ကြယ္ျပဳထားမယ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ျပႆ နာေတြ မ်ဳိးစံုတက္မယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ေရာက္ၾကမယ္။ စီးပြားဥစၥာ ဘယ္လိုပဲ တိုးတက္ တိုးတက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရၾကဘူး။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ျပႆ နာေတြ တက္ၿပီးေတာ့ ကြဲၾက ၊ ျပဲၾကဒီလိုေတြ ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ စီးပြားေရး တစ္ခု၊စားဝတ္ေနေရ တစ္ခုတည္းကိုသာ အာရံုမျပဳဘဲနဲ႔ တုိ႔တစ္ေတြမွာ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြက ဘာေတြလဲ ဆိုတာ မ်က္ေျခမျပတ္ စဥ္းစားထားဖုိ႔ လိုအပ္တယ္။ ❖ မိသားစုႀကီးဟာ အသိုက္အအံုပဲ။ျမန္မာစကားမွာ ေျပာၾကတယ္ “ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္”တဲ့။ အဲဒီလို ေနဖုိ႔ ဆိုတာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အေၾကာင္း ရွိပါတယ္။အဲဒီအေၾကာင္းေတြက စည္းရံုးေရးအေနနဲ႔ဘာေတြတံုးလုိ႔ သဂၤဟဝတၳဳ ေလးပါးကို ျမတ္စြာဘုရားကေဟာထားတာ။ ❖ “သဂၤဟဝတၳဳ ေလးပါး” ဆိုတာ စုစည္းႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေလးမ်ဳိးကို ေခၚတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း တရားေလးမ်ဳိးဟာ ဘာလဲ။ ━━ နံပါတ္ (၁)က ဒါန - အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းျခင္း။ “ဒါန”လုိ႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အလွဴအတန္းႀကီး လုပ္တယ္ လုိ႔စိတ္ထဲမွာ မေအာက္ေမ့နဲ႔။ “ဒါန”ဆိုတာ အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းတာ။ ဥပမာ – ေမြးေန႔ဆိုရင္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးတာ ရွိတယ္။ ႏွစ္ဦးကာလ ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးလက္ေဆာင္ ေပးတာ ရွိတယ္။ သူ႔ေမြးေန႔ ကိုယ့္ေမြးေန႔။ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ မွတ္မွတ္သားသား လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ ခရီးေဝးက ျပန္လာၾကရင္ လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ အျပန္အလွန္ ဒီလို ေပးတာ၊ကမ္းတာဟာ စုစည္းမႈ တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ❖ မိသားစုထဲမွာ ဒါမ်ဳိးကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ လိုအပ္တယ္ေပါ့။ ဥပမာ – သားသမီးလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က တစ္ၿမိဳ႕တစ္နယ္သြားၿပီး ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ အေမ အေဖကို ေဟာဒါ အေမႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာတယ္။အေဖႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြလည္း ငါ့ညီႀကိဳက္တတ္တာ။ ငါ့အစ္ကိုႀကိဳက္တတ္တာ။ငါ့ညီမ ႀကိဳက္တတ္တာ ဆိုၿပီး တန္ဖိုးမႀကီးေပမယ္လုိ႔ သူႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာၿပီးေတာ့ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ အဲဒါလည္း စည္းရံုးေရးတစ္ခုပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားက ဒါကို မေမ့ရေအာင္ ေဟာထားတာ။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ဟင္းေလးခ်က္ထားရင္အေမဆီ ပုိ႔ေပးတယ္။ အေဖဆီ ပုိ႔ေပး။ညီအစ္ကို ေမာင္နွမေတြ ခြဲေဝစား။ ေဟာ ဒါနပဲ၊ အဲဒီလို ေပးကမ္းျခင္းဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမတၱာေႏွာင္ႀကိဳး ခုိင္ၿမဲေစတယ္။ Society(အသင္းအဖဲြ႕ လူမႈကြန္ယက္) ကုိခုိင္မာေစတယ္။ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုကိုလည္း ခိုင္မာေစတယ္။ ဒါအေရးႀကီးတာတစ္ခု ျဖစ္တယ္ေပါ့။ ❖ေအး ... ေပးရံု ကမ္းရံုနဲ႔ ျပည့္စံုၿပီလားဆိုေတာ့ မျပည့္စံုေသးဘူး။ ေနာက္တစ္ခု လုပ္ဖုိ႔ လိုေသးတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက ေပးေတာ့ ေပးပါရဲ႕။ အေျပာက်ေတာ့ ရိုင္းတယ္။ ေျပာတာ၊ဆိုတာ ၾကမ္းတယ္ေပါ့။ ေဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာလိုက္မယ္ ဆိုရင္ ေမတၱာပ်က္သြားတတ္တယ္။ စည္းရံုးေရး ပ်က္သြားတတ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္ဆံေပါင္းသင္းတဲ့အခါမွာ အေျပာ အဆို အင္မတန္မွ အေရးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက နံပါတ္(၂)အေနနဲ႔ “ေပယ်ဝဇၨ”-ၾကင္နာတဲ့ စကားမ်ဳိး ေျပာတတ္ရမယ္တဲ့။ ယဥ္ေက်းတဲ့ စကားမ်ဳိး ေျပာရမယ္။ အသင္းအဖြဲ႕ထဲမွာ အသင္းသား တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ မိသားစုထဲမွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရိုင္းျပတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ မေျပာဘဲနဲ႔ ၾကင္နာတဲ့စကား၊ ယဥ္ေက်းတဲ့စကားမ်ဳိးေတြ ေျပာဖုိ႔ လိုအပ္တယ္တဲ့။ ဒါလည္းပဲ အင္မတန္မွ ထိေရာက္တဲ့ စည္းရံုးေရးတစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ❖ေအး …တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေပးတာကိုလည္း အေလးအနက္ မထားဘူး။ စကားခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေျပာတာကိုလည္း အေလးအနက္ မထားဘူး။ ဘာကို အေလး အနက္ ထားတံုးဆိုလုိ႔ရွိရင္ သူ႔မွာ ကိစၥဝိစၥရွိတယ္။ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္စရာ ရွိလုိ႔ရွိရင္ဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးတယ္။ အဲဒါကို တန္ဖိုးထားတဲ့ လူမ်ဳိးကလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိသားစုထဲမွာ သူ႔တာဝန္၊ကိုယ့္တာဝန္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားေပမယ္လုိ႔ တစ္ခါတစ္ရံ မႏုိင္မနင္း ျဖစ္ေနတာမ်ဳိးေတြတုိ႔၊အကူအညီလိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ဳိးေတြ ဝင္လုပ္ေပးတာမ်ဳိး။ ဒါဟာလည္းပဲ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ စည္းရံုးေရး တစ္ခုပဲတဲ့။ အဲဒါကို “အတၳစရိယာ”လုိ႔ ေခၚတယ္။ အတၳစရိယာ = သူရဲ႕အက်ဳိးကို ျပဳက်င့္ေပးတာ။ သူ႔ အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေပးတာ။ သူရဲ႕ကိစၥကို ဝိုင္းဝန္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးတာ။ ဒါလည္း မိတ္ေဆြေတြၾကားထဲမွာ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ❖ေဟာ ...ေနာက္တစ္ခုက ဘာတံုးဆိုလုိ႔ရွိရင္ “သမာနတၱတာ”-တန္းတူရည္တူ ထားျခင္း၊ဆက္ဆံျခင္း။ ေလာကမွာ သိပ္အထင္ေသးၿပီး ဆက္ဆံၾကမယ္ ဆိုရင္ မခံႏုိင္ၾကဘူး ဒါသဘာဝပဲ။ ဘာေတြေပးေပး၊ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ၊ ကိုယ့္ကိစၥေတြ ဘယ္လိုပဲ လုပ္ေပးလုပ္ေပး၊ အထင္ေသးခံရတဲ့ပုဂၢိဳလ္က စိတ္ထဲမွာ အင္မတန္မွ နာၾကည္းတတ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံႏုိင္ရမယ္တဲ့။ ဆက္ဆံေရးမွာ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံၾကည့္။ဒါေလးေတြဟာ သာမန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးလုိ႔ ထင္ေကာင္းထင္ၾကမယ္။ ❖ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အခုေျပာခဲ့တဲ့ ✤“ဒါန”ဆိုတဲ့ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းျခင္း၊ ✤“ေပယ်ဝဇၨ”ဆိုတဲ့ ၾကင္နာတဲ့စကားကို ေျပာဆိုျခင္း၊ ✤“အတၳစရိယာ” ကိစၥဝိစၥရွိရင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊ ✤“သမာနတၱတာ” ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီး ဆက္ဆံျခင္း ဆိုတဲ့ ဒီအခ်က္ေလးခ်က္အတိုင္း မလိုက္နာဘူး ဆိုရင္တဲ့ အေမ၊အေဖပင္ ျဖစ္ပါေစ၊သားသမီးဆီက အက်ဳိးရမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒီလို ေဟာထားတာေနာ္။ ❖ ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးႀကီးလဲ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ လွည္းဘီးတုိ႔ ၊ ျမင္းလွည္းဘီးတုိ႔မွာ “နားပန္းေစာင့္” ဆိုတာ ရွိတယ္။ဘီးကြၽတ္ မထြက္သြားေအာင္ ကန္႔လန္႔ကေလး ခံထားတာ။ ကားေတြက်ေတာ့လည္း တစ္မ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ဘီးကြၽတ္မထြက္သြားေအာင္ တပ္ထားတဲ့ ကန္႔လန္႔ခံၿပီး တပ္ထားတဲ့ အေခ်ာင္းေလးကို “နားပန္းေစာင့္”လုိ႔ေခၚတယ္။ ဒါလွည္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဘီးမကြၽတ္ေအာင္ တပ္ထားတဲ့ ကန္႔လန္႔၊ ကားနဲ႔ဆိုရင္ နပ္တုိ႔ ဘာတုိ႔ေပါ့။အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ကြၽတ္ထြက္သြားလုိ႔ရွိရင္ ဒီကား၊ ဒီလွည္း ေရွ႕ကို ဆက္သြားႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးပဲ လူ႔ရဲ႕ Societyအသင္းအဖြဲ႕ႀကီး၊မိသားစုႀကီးဟာ ဒီသဂၤဟဝတၳဳေလးပါးဟာ နားပန္းေစာင့္နဲ႔ အလားတူတယ္။ ေမာင္းေနတဲ့ကား ဘီးကြၽတ္ထြက္သြားျပီဆိုရင္ အင္မတန္အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္ေပါ့။ အဲဒီအႏၲရာယ္ႀကီးလိုပဲ။ မိသားစုထဲမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး စိတ္ဝမ္းကြဲျပားသြားၾကၿပီး မတည့္ၾကဘူးဆိုရင္ ဒါအႏၲရာယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက သဂၤဟတရားေလးပါးအတိုင္း လိုက္နာဖုိ႔ ဆိုၿပီး ေဟာထားတာ ျဖစ္တယ္။…။ ═══════ #ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ #ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ credit - စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of Young Buddhist Association. ★ _/\\_ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊ _/\\_ ★ သာဓုသာဓုသာဓုပါဘုရား @Daimond May
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M2iduQ
"မိသားစု ဥမကဲြသိုက္မပ်က္ မျဖစ္ဖို႔ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အခ်က္ေတြပါ တကယ္ လိုက္နာက်င့္သံုးရန္" * * * * * * * * * * * * * * * * * * ❖ ေလာကလူေတြက ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ဒီစားဝတ္ေနေရးကသာ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတာ။စားဝတ္ေနေရးတင္ လံုးပန္းၿပီး လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ သဘာဝတရားေတြ မ်က္ကြယ္ျပဳထားမယ္ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ျပႆ နာေတြ မ်ဳိးစံုတက္မယ္။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ေရာက္ၾကမယ္။ စီးပြားဥစၥာ ဘယ္လိုပဲ တိုးတက္ တိုးတက္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရၾကဘူး။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ျပႆ နာေတြ တက္ၿပီးေတာ့ ကြဲၾက ၊ ျပဲၾကဒီလိုေတြ ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ စီးပြားေရး တစ္ခု၊စားဝတ္ေနေရ တစ္ခုတည္းကိုသာ အာရံုမျပဳဘဲနဲ႔ တုိ႔တစ္ေတြမွာ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ၊ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြက ဘာေတြလဲ ဆိုတာ မ်က္ေျခမျပတ္ စဥ္းစားထားဖုိ႔ လိုအပ္တယ္။ ❖ မိသားစုႀကီးဟာ အသိုက္အအံုပဲ။ျမန္မာစကားမွာ ေျပာၾကတယ္ “ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္”တဲ့။ အဲဒီလို ေနဖုိ႔ ဆိုတာဟာ အေၾကာင္းမဲ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အေၾကာင္း ရွိပါတယ္။အဲဒီအေၾကာင္းေတြက စည္းရံုးေရးအေနနဲ႔ဘာေတြတံုးလုိ႔ သဂၤဟဝတၳဳ ေလးပါးကို ျမတ္စြာဘုရားကေဟာထားတာ။ ❖ “သဂၤဟဝတၳဳ ေလးပါး” ဆိုတာ စုစည္းႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေလးမ်ဳိးကို ေခၚတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း တရားေလးမ်ဳိးဟာ ဘာလဲ။ ━━ နံပါတ္ (၁)က ဒါန - အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းျခင္း။ “ဒါန”လုိ႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အလွဴအတန္းႀကီး လုပ္တယ္ လုိ႔စိတ္ထဲမွာ မေအာက္ေမ့နဲ႔။ “ဒါန”ဆိုတာ အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းတာ။ ဥပမာ – ေမြးေန႔ဆိုရင္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးတာ ရွိတယ္။ ႏွစ္ဦးကာလ ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးလက္ေဆာင္ ေပးတာ ရွိတယ္။ သူ႔ေမြးေန႔ ကိုယ့္ေမြးေန႔။ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ မွတ္မွတ္သားသား လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ ခရီးေဝးက ျပန္လာၾကရင္ လက္ေဆာင္ေပးၾကတယ္။ အျပန္အလွန္ ဒီလို ေပးတာ၊ကမ္းတာဟာ စုစည္းမႈ တစ္ခုျဖစ္တယ္။ ❖ မိသားစုထဲမွာ ဒါမ်ဳိးကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ လိုအပ္တယ္ေပါ့။ ဥပမာ – သားသမီးလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က တစ္ၿမိဳ႕တစ္နယ္သြားၿပီး ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ အေမ အေဖကို ေဟာဒါ အေမႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာတယ္။အေဖႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြလည္း ငါ့ညီႀကိဳက္တတ္တာ။ ငါ့အစ္ကိုႀကိဳက္တတ္တာ။ငါ့ညီမ ႀကိဳက္တတ္တာ ဆိုၿပီး တန္ဖိုးမႀကီးေပမယ္လုိ႔ သူႀကိဳက္တတ္တာေလး ဝယ္လာၿပီးေတာ့ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ အဲဒါလည္း စည္းရံုးေရးတစ္ခုပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားက ဒါကို မေမ့ရေအာင္ ေဟာထားတာ။ ကိုယ့္အိမ္မွာ ဟင္းေလးခ်က္ထားရင္အေမဆီ ပုိ႔ေပးတယ္။ အေဖဆီ ပုိ႔ေပး။ညီအစ္ကို ေမာင္နွမေတြ ခြဲေဝစား။ ေဟာ ဒါနပဲ၊ အဲဒီလို ေပးကမ္းျခင္းဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမတၱာေႏွာင္ႀကိဳး ခုိင္ၿမဲေစတယ္။ Society(အသင္းအဖဲြ႕ လူမႈကြန္ယက္) ကုိခုိင္မာေစတယ္။ အသင္းအဖြဲ႕တစ္ခုကိုလည္း ခိုင္မာေစတယ္။ ဒါအေရးႀကီးတာတစ္ခု ျဖစ္တယ္ေပါ့။ ❖ေအး ... ေပးရံု ကမ္းရံုနဲ႔ ျပည့္စံုၿပီလားဆိုေတာ့ မျပည့္စံုေသးဘူး။ ေနာက္တစ္ခု လုပ္ဖုိ႔ လိုေသးတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕လူေတြက ေပးေတာ့ ေပးပါရဲ႕။ အေျပာက်ေတာ့ ရိုင္းတယ္။ ေျပာတာ၊ဆိုတာ ၾကမ္းတယ္ေပါ့။ ေဟာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေျပာလိုက္မယ္ ဆိုရင္ ေမတၱာပ်က္သြားတတ္တယ္။ စည္းရံုးေရး ပ်က္သြားတတ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္ဆံေပါင္းသင္းတဲ့အခါမွာ အေျပာ အဆို အင္မတန္မွ အေရးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက နံပါတ္(၂)အေနနဲ႔ “ေပယ်ဝဇၨ”-ၾကင္နာတဲ့ စကားမ်ဳိး ေျပာတတ္ရမယ္တဲ့။ ယဥ္ေက်းတဲ့ စကားမ်ဳိး ေျပာရမယ္။ အသင္းအဖြဲ႕ထဲမွာ အသင္းသား တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ မိသားစုထဲမွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရိုင္းျပတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ မေျပာဘဲနဲ႔ ၾကင္နာတဲ့စကား၊ ယဥ္ေက်းတဲ့စကားမ်ဳိးေတြ ေျပာဖုိ႔ လိုအပ္တယ္တဲ့။ ဒါလည္းပဲ အင္မတန္မွ ထိေရာက္တဲ့ စည္းရံုးေရးတစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ❖ေအး …တစ္ခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေပးတာကိုလည္း အေလးအနက္ မထားဘူး။ စကားခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေျပာတာကိုလည္း အေလးအနက္ မထားဘူး။ ဘာကို အေလး အနက္ ထားတံုးဆိုလုိ႔ရွိရင္ သူ႔မွာ ကိစၥဝိစၥရွိတယ္။ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္စရာ ရွိလုိ႔ရွိရင္ဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးတယ္။ အဲဒါကို တန္ဖိုးထားတဲ့ လူမ်ဳိးကလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိသားစုထဲမွာ သူ႔တာဝန္၊ကိုယ့္တာဝန္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားေပမယ္လုိ႔ တစ္ခါတစ္ရံ မႏုိင္မနင္း ျဖစ္ေနတာမ်ဳိးေတြတုိ႔၊အကူအညီလိုအပ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ဳိးေတြ ဝင္လုပ္ေပးတာမ်ဳိး။ ဒါဟာလည္းပဲ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ စည္းရံုးေရး တစ္ခုပဲတဲ့။ အဲဒါကို “အတၳစရိယာ”လုိ႔ ေခၚတယ္။ အတၳစရိယာ = သူရဲ႕အက်ဳိးကို ျပဳက်င့္ေပးတာ။ သူ႔ အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေပးတာ။ သူရဲ႕ကိစၥကို ဝိုင္းဝန္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးတာ။ ဒါလည္း မိတ္ေဆြေတြၾကားထဲမွာ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္တယ္။ ❖ေဟာ ...ေနာက္တစ္ခုက ဘာတံုးဆိုလုိ႔ရွိရင္ “သမာနတၱတာ”-တန္းတူရည္တူ ထားျခင္း၊ဆက္ဆံျခင္း။ ေလာကမွာ သိပ္အထင္ေသးၿပီး ဆက္ဆံၾကမယ္ ဆိုရင္ မခံႏုိင္ၾကဘူး ဒါသဘာဝပဲ။ ဘာေတြေပးေပး၊ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ၊ ကိုယ့္ကိစၥေတြ ဘယ္လိုပဲ လုပ္ေပးလုပ္ေပး၊ အထင္ေသးခံရတဲ့ပုဂၢိဳလ္က စိတ္ထဲမွာ အင္မတန္မွ နာၾကည္းတတ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံႏုိင္ရမယ္တဲ့။ ဆက္ဆံေရးမွာ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီးေတာ့ ဆက္ဆံၾကည့္။ဒါေလးေတြဟာ သာမန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကိစၥေလးလုိ႔ ထင္ေကာင္းထင္ၾကမယ္။ ❖ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အခုေျပာခဲ့တဲ့ ✤“ဒါန”ဆိုတဲ့ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေပးကမ္းျခင္း၊ ✤“ေပယ်ဝဇၨ”ဆိုတဲ့ ၾကင္နာတဲ့စကားကို ေျပာဆိုျခင္း၊ ✤“အတၳစရိယာ” ကိစၥဝိစၥရွိရင္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊ ✤“သမာနတၱတာ” ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူထားၿပီး ဆက္ဆံျခင္း ဆိုတဲ့ ဒီအခ်က္ေလးခ်က္အတိုင္း မလိုက္နာဘူး ဆိုရင္တဲ့ အေမ၊အေဖပင္ ျဖစ္ပါေစ၊သားသမီးဆီက အက်ဳိးရမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒီလို ေဟာထားတာေနာ္။ ❖ ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးႀကီးလဲ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ လွည္းဘီးတုိ႔ ၊ ျမင္းလွည္းဘီးတုိ႔မွာ “နားပန္းေစာင့္” ဆိုတာ ရွိတယ္။ဘီးကြၽတ္ မထြက္သြားေအာင္ ကန္႔လန္႔ကေလး ခံထားတာ။ ကားေတြက်ေတာ့လည္း တစ္မ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ဘီးကြၽတ္မထြက္သြားေအာင္ တပ္ထားတဲ့ ကန္႔လန္႔ခံၿပီး တပ္ထားတဲ့ အေခ်ာင္းေလးကို “နားပန္းေစာင့္”လုိ႔ေခၚတယ္။ ဒါလွည္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာတာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဘီးမကြၽတ္ေအာင္ တပ္ထားတဲ့ ကန္႔လန္႔၊ ကားနဲ႔ဆိုရင္ နပ္တုိ႔ ဘာတုိ႔ေပါ့။အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ကြၽတ္ထြက္သြားလုိ႔ရွိရင္ ဒီကား၊ ဒီလွည္း ေရွ႕ကို ဆက္သြားႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးပဲ လူ႔ရဲ႕ Societyအသင္းအဖြဲ႕ႀကီး၊မိသားစုႀကီးဟာ ဒီသဂၤဟဝတၳဳေလးပါးဟာ နားပန္းေစာင့္နဲ႔ အလားတူတယ္။ ေမာင္းေနတဲ့ကား ဘီးကြၽတ္ထြက္သြားျပီဆိုရင္ အင္မတန္အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္ေပါ့။ အဲဒီအႏၲရာယ္ႀကီးလိုပဲ။ မိသားစုထဲမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး စိတ္ဝမ္းကြဲျပားသြားၾကၿပီး မတည့္ၾကဘူးဆိုရင္ ဒါအႏၲရာယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက သဂၤဟတရားေလးပါးအတိုင္း လိုက္နာဖုိ႔ ဆိုၿပီး ေဟာထားတာ ျဖစ္တယ္။…။ ═══════ #ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ #ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ credit - စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of Young Buddhist Association. ★ _/\\_ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊ _/\\_ ★ သာဓုသာဓုသာဓုပါဘုရား @Daimond May
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M2iduQ
သင့္ဘဝ လွပါေစ 🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🌾ေလာဘေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ အရွက္တရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ စြန္႔လႊတ္မႈနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ေဒါသေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ အသိတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ေမာဟေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပညာမ်ားနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾အတၱေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ စာနာစိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾မာန္မာနေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ဂါရဝတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ နိွ္မ့္ခ်မႈနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ရလာတဲ့ ဘဝခဏမွာ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လုံး အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ေစႏိုင္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျပင္ႏိုင္သမွ် ရေအာင္ ျပင္ၿပီး ဘဝ လွပါေစ……။ credit :
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30f7Uh2
သင့္ဘဝ လွပါေစ 🌾🌾🌾🌾🌾🌾 🌾ေလာဘေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ အရွက္တရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ စြန္႔လႊတ္မႈနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ေဒါသေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ အသိတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာမ်ားနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ေမာဟေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ဆင္ျခင္တုံတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ပညာမ်ားနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾အတၱေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ စာနာစိတ္နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾မာန္မာနေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ ဂါရဝတရားမဲ့ၿပီး ဘဝက အက်ည္းတန္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ နိွ္မ့္ခ်မႈနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကို အလွဆင္ပါ~ 🌾ရလာတဲ့ ဘဝခဏမွာ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လုံး အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ေစႏိုင္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျပင္ႏိုင္သမွ် ရေအာင္ ျပင္ၿပီး ဘဝ လွပါေစ……။ credit :
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30f7Uh2
** #အက်ိဳးရွိသူႏွင့္အက်ိဳးမရွိသူ ** သိသည္ျဖစ္ေစ… မသိသည္ျဖစ္ေစ… ဘဝတစ္ခုကို ျဖတ္သန္းၿပီး… အခ်ိန္ကုန္ၾကရမွာကေတာ႔ အတူတူပဲ… သို႔ေသာ္… အခ်ိန္ကုန္တာခ်င္းတူေပမယ့္… အက်ိဳးရွိသူနဲ႔ အက်ိဳးမရွိတဲ႔သူဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကို ရေအာင္ယူႏိုင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အက်ိဳးရွိတဲ႔သူ ျဖစ္ၿပီးလူလိမၼာ ပညာရိွ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဘဝခရီးမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကိုမွ ရေအာင္ မယူႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာအက်ိဳးမရွိသူ ျဖစ္ၿပီး ဘဝတစ္ခု ဆံုးရံႈးနစ္နာတဲ႕သူ ျဖစ္တယ္။ { ဆရာေတာ္ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ }
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2VfsjwR
** #အက်ိဳးရွိသူႏွင့္အက်ိဳးမရွိသူ ** သိသည္ျဖစ္ေစ… မသိသည္ျဖစ္ေစ… ဘဝတစ္ခုကို ျဖတ္သန္းၿပီး… အခ်ိန္ကုန္ၾကရမွာကေတာ႔ အတူတူပဲ… သို႔ေသာ္… အခ်ိန္ကုန္တာခ်င္းတူေပမယ့္… အက်ိဳးရွိသူနဲ႔ အက်ိဳးမရွိတဲ႔သူဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကို ရေအာင္ယူႏိုင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အက်ိဳးရွိတဲ႔သူ ျဖစ္ၿပီးလူလိမၼာ ပညာရိွ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဘဝခရီးမွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကိုမွ ရေအာင္ မယူႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာအက်ိဳးမရွိသူ ျဖစ္ၿပီး ဘဝတစ္ခု ဆံုးရံႈးနစ္နာတဲ႕သူ ျဖစ္တယ္။ { ဆရာေတာ္ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ }
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2VfsjwR
🍃🌼 နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္စိုးစံခ်င္ရင္ 🌼🍃 . ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဒကာႀကီး ... ဒကာမႀကီးေတြ ႀကိဳးစား ထိုင္ေနာ္။ ေသခါနီးၿပီ။ ဒီကေန႔ေသမလား ... မနက္ျဖန္ေသမလား မသိဘူး။ . ကားစီးရင္းလည္း ... ေသမယ္။ အိပ္ေနရင္းလည္း ... ျခင္ေထာင္ထဲ ေသမယ္။ ေနာက္ေဖးသြားရင္းလည္း ... ေသမယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းလည္း ... ေသမယ္။ ေစ်းေရာင္းရင္းလည္း ... ေသမယ္။ စာအံရင္းလည္း ... ေသမယ္။ . ေသေတာ့ ... ေသရမွာပဲ။ အဲဒါ ... ေသခါနီးဆဲဆဲကို အေလ့အက်င့္။ အခုဟာက ဝသီေဘာ္ လုပ္ခိုင္းတာ။ ေသတတ္ဖို႔ ဟာကို။ . ငါ တန္းလန္းနဲ႔ေသရင္ ... ငါ ခံ။ ငါ တန္းလန္းနဲ႔မေသေအာင္ ... ငါ လြတ္ေအာင္ ရႈလိုက္ၿပီဆိုရင္ ... ေဝဒနာသည္ ... နာမ္လို႔ ရႈလိုက္ရင္ ... ေဝဒနာသည္ ... နာမ္၏ ခံစားတဲ့သေဘာကို ရႈလိုက္ရင္ ... သုဂတိဘံု နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ကို စိုးစံလိမ့္မယ္။ . အခု လူ႔ေလာကႀကီးမွာဗ်ာ ... ေနရတဲ့ ဥစၥာဗ်ာ ... ဒုကၡသစၥာႀကီး ခံစားေနရတဲ့ဥစၥာ စားဖို႔လည္း ... လုပ္ရ ဝတ္ဖို႔လည္း ... လုပ္ရ အိပ္ဖို႔လည္း ... လုပ္ရ ေနဖို႔လည္း ... လုပ္ရ လုပ္ေနရတာဘဲ။ . အခု ဒီဒုကၡႀကီးကို မလိုခ်င္ၾကနဲ႔ေတာ့ ... နတ္၏ စည္းစိမ္ေတြကို ... ခံစားၾက။ နတ္၏ စည္းစိမ္ၾကမွ ... ဟိုက်တာ့ ... ဒီမယ္ ... အထည္ အလိပ္ေတြ ဝယ္မယူရပါဘူး ဗ်။ . ဒီမွာေတာ့ ဒီမယ္ ... ကိုယ္လွခ်င္လို႔ ရွိရင္ ဒီမယ္ ... အထည္အလိပ္ေတြ ဝယ္ရတယ္။ ဝယ္လို႔ ႏိုင္လြန္အကၤ်ီ ရခ်င္မွ ရမယ္။ . နတ္ျပည္က်ေတာ့ ... ႏိုင္လြန္အကၤ်ီေတြ ပိုက္ဆံေပးၿပီးေတာ့လည္း မဝယ္ရဘူး။ အလိုအေလ်ာက္ ... ဒီမယ္ ... ဝိပႆနာ ... နိဗၺာန္နဓါတ္ ဝင္သြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္က်ေတာ့ ကိုယ့္အဆင္းေလးက ... လွပါဘိနဲ႔ဗ်ာ။ ကိုယ့္အဆင္း ... သူမ်ား မၾကည့္ႏိုင္ဘူး။ ဝိပႆနာ ပညာကိုး။ . အဲဒီေတာ့ ... နတ္ျပည္က်ေတာ့ ဝယ္လို႔ေတာင္ မခ်ဳပ္ရပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ အလိုအေလ်ာက္ကို တခါတည္း ... အဆင္းေတြ ေတာက္ပေနတာ။ . အဲဒီေတာ့ ... ဒီေလာကႀကီးမွာ ေဝဒနာေတြ ... ခံစားေနရတယ္။ ေဝဒနာေတြ ... ျဖစ္ေနတယ္။ ဒုကၡေဝဒနာေတြကို ... ဒုကၡေဝဒနာမွန္း မသိဘူး။ . အဲဒီေတာ့ ... အခုကတည္းက အေလ့အက်င့္လုပ္ၿပီး အ႐ိုးေၾကေၾက ... အေရခမ္းခမ္း လူေသရင္ေသ ... မေသရင္ တရားရ ဆိုတဲ့ ဒီစိတ္ကို ထားပါ။ မေသလဲ မေသႏိုင္ပါဘူး။ . အဲဒီေတာ့ ... ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေရွ႕စိတ္က ေတာ္ခ်င္ရင္ ေနာက္စိတ္က ... တြန္းတင္။ ေသခ်င္လည္း ... ေသေရာဆိုတဲ့ သဒၵါစိတ္ ထားပါ။ . တစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ ... ဒီမွာ ... အပယ္ေလးပါး ... လြတ္တယ္။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မူလသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥကၠ႒ . ဓမၼဒါန ေမတၱာျဖင့္ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအရွင္ဥကၠ႒၏ တရားေတာ္မ်ား . https://ift.tt/31EdyWz
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30amaH8
🍃🌼 နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္စိုးစံခ်င္ရင္ 🌼🍃 . ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဒကာႀကီး ... ဒကာမႀကီးေတြ ႀကိဳးစား ထိုင္ေနာ္။ ေသခါနီးၿပီ။ ဒီကေန႔ေသမလား ... မနက္ျဖန္ေသမလား မသိဘူး။ . ကားစီးရင္းလည္း ... ေသမယ္။ အိပ္ေနရင္းလည္း ... ျခင္ေထာင္ထဲ ေသမယ္။ ေနာက္ေဖးသြားရင္းလည္း ... ေသမယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းလည္း ... ေသမယ္။ ေစ်းေရာင္းရင္းလည္း ... ေသမယ္။ စာအံရင္းလည္း ... ေသမယ္။ . ေသေတာ့ ... ေသရမွာပဲ။ အဲဒါ ... ေသခါနီးဆဲဆဲကို အေလ့အက်င့္။ အခုဟာက ဝသီေဘာ္ လုပ္ခိုင္းတာ။ ေသတတ္ဖို႔ ဟာကို။ . ငါ တန္းလန္းနဲ႔ေသရင္ ... ငါ ခံ။ ငါ တန္းလန္းနဲ႔မေသေအာင္ ... ငါ လြတ္ေအာင္ ရႈလိုက္ၿပီဆိုရင္ ... ေဝဒနာသည္ ... နာမ္လို႔ ရႈလိုက္ရင္ ... ေဝဒနာသည္ ... နာမ္၏ ခံစားတဲ့သေဘာကို ရႈလိုက္ရင္ ... သုဂတိဘံု နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ကို စိုးစံလိမ့္မယ္။ . အခု လူ႔ေလာကႀကီးမွာဗ်ာ ... ေနရတဲ့ ဥစၥာဗ်ာ ... ဒုကၡသစၥာႀကီး ခံစားေနရတဲ့ဥစၥာ စားဖို႔လည္း ... လုပ္ရ ဝတ္ဖို႔လည္း ... လုပ္ရ အိပ္ဖို႔လည္း ... လုပ္ရ ေနဖို႔လည္း ... လုပ္ရ လုပ္ေနရတာဘဲ။ . အခု ဒီဒုကၡႀကီးကို မလိုခ်င္ၾကနဲ႔ေတာ့ ... နတ္၏ စည္းစိမ္ေတြကို ... ခံစားၾက။ နတ္၏ စည္းစိမ္ၾကမွ ... ဟိုက်တာ့ ... ဒီမယ္ ... အထည္ အလိပ္ေတြ ဝယ္မယူရပါဘူး ဗ်။ . ဒီမွာေတာ့ ဒီမယ္ ... ကိုယ္လွခ်င္လို႔ ရွိရင္ ဒီမယ္ ... အထည္အလိပ္ေတြ ဝယ္ရတယ္။ ဝယ္လို႔ ႏိုင္လြန္အကၤ်ီ ရခ်င္မွ ရမယ္။ . နတ္ျပည္က်ေတာ့ ... ႏိုင္လြန္အကၤ်ီေတြ ပိုက္ဆံေပးၿပီးေတာ့လည္း မဝယ္ရဘူး။ အလိုအေလ်ာက္ ... ဒီမယ္ ... ဝိပႆနာ ... နိဗၺာန္နဓါတ္ ဝင္သြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္က်ေတာ့ ကိုယ့္အဆင္းေလးက ... လွပါဘိနဲ႔ဗ်ာ။ ကိုယ့္အဆင္း ... သူမ်ား မၾကည့္ႏိုင္ဘူး။ ဝိပႆနာ ပညာကိုး။ . အဲဒီေတာ့ ... နတ္ျပည္က်ေတာ့ ဝယ္လို႔ေတာင္ မခ်ဳပ္ရပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ အလိုအေလ်ာက္ကို တခါတည္း ... အဆင္းေတြ ေတာက္ပေနတာ။ . အဲဒီေတာ့ ... ဒီေလာကႀကီးမွာ ေဝဒနာေတြ ... ခံစားေနရတယ္။ ေဝဒနာေတြ ... ျဖစ္ေနတယ္။ ဒုကၡေဝဒနာေတြကို ... ဒုကၡေဝဒနာမွန္း မသိဘူး။ . အဲဒီေတာ့ ... အခုကတည္းက အေလ့အက်င့္လုပ္ၿပီး အ႐ိုးေၾကေၾက ... အေရခမ္းခမ္း လူေသရင္ေသ ... မေသရင္ တရားရ ဆိုတဲ့ ဒီစိတ္ကို ထားပါ။ မေသလဲ မေသႏိုင္ပါဘူး။ . အဲဒီေတာ့ ... ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေရွ႕စိတ္က ေတာ္ခ်င္ရင္ ေနာက္စိတ္က ... တြန္းတင္။ ေသခ်င္လည္း ... ေသေရာဆိုတဲ့ သဒၵါစိတ္ ထားပါ။ . တစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ ... ဒီမွာ ... အပယ္ေလးပါး ... လြတ္တယ္။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မူလသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥကၠ႒ . ဓမၼဒါန ေမတၱာျဖင့္ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအရွင္ဥကၠ႒၏ တရားေတာ္မ်ား . https://ift.tt/31EdyWz
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30amaH8
*ေျခလက္ေတြျဖတ္တဲ့မင္းႀကီး အသက္႐ွည္ပါေစ* ဘုုုရားေလာင္းရေသ့ #သည္းခံျခင္း ═══════ သည္းခံျခင္းသည္ မဂၤလာတပါး ျဖစ္၏။ တနည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါပံု၀တၳဳကို သာဓကအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။ လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၀ယ္ ကလာဗုမင္း အုပ္စိုးသည္။ ထိုတြင္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ၾကြယ္၀ေသာ ပုဏၰားလုလင္တဦးရွိသည္။ ကု႑လ လုလင္-ဟု အမည္တြင္၏။ ထိုလုလင္သည္ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္၌ ပညာသင္ယူသည္။ ပညာမ်ား တတ္ေျမာက္၍ မၾကာျမင့္မီပင္ မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လြန္သြားရာ သတိသံေ၀ဂ ရသြားသည္။ သို႔ျဖင့္ ပစၥည္းအားလံုးကို လွဴဒါန္းစြန္႔ၾကဲကာ ဟိမ၀ႏၲာသို႔ သြား၍ ရေသ့၀တ္လ်က္ ေနထိုင္သည္။ တေန႔တြင္ ရေသ့သည္ ခ်ဥ္ဆားမွီ၀ဲရန္ ဗာရာဏသီျပည္သို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္သူႀကီးက ၾကည္ညိဳသျဖင့္ ရေသ့အတြက္ မင္းဥယ်ာဥ္၌ ေက်ာင္းငယ္ေဆာက္ေပးကာ ကိုးကြယ္ထားသည္။ တေန႔သ၌ ကလာဗုမင္းသည္ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျပီးလွ်င္ ကေခ်သည္မ်ား ျခံရံလ်က္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ သြား၍ စည္းစိမ္ခံစားသည္။ သူသည္ မဂၤလာေက်ာက္ဖ်ာေပၚ၌ ေနရာခင္းေစ၍ သူ႔ခ်စ္သူ အမ်ိဳးသမီးရင္ခြင္၌ က်ိန္းစက္သည္။ ကေခ်သည္တို႔သည္ သီဆိုတီးမႈတ္ကခုန္ရာမွ မင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေသာအခါ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ထိုစဥ္ အင္ၾကင္းပင္ရင္း၌ ထိုင္လ်က္ တရားအာရံုျပဳေနေသာ ရေသ့ကို ျမင္ရာ ၾကည္ညိဳလွသျဖင့္ ၀င္ေရာက္ရွိခိုးၾကသည္။ ဆိုဆံုးမရန္ ေတာင္းပန္၍ တရားနာယူၾကသည္။ အတန္ၾကာေသာ္ ကလာဗုမင္းသည္ အိပ္ရာမွႏိုးလာသည္။ ကေခ်သည္မ်ားကို မျမင္၍ သူ၏ခ်စ္သူကို ေမးျမန္းသည္။ အမ်ိဳးသမီးက အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထိုအခါ မင္းသည္ ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္သည္။ သန္လ်က္ကို စြဲလ်က္ ရေသ့ထံ အေျပးအလႊား သြားေရာက္သည္။ တရားေဟာေနေသာ ရေသ့ကို ေတြ႔ေသာအခါ ေဒါသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေမးျမန္းသည္။ ရေသ့အား မည္သည့္၀ါဒကို ခံယူထားသနည္း-ဟု ေမးသည္။ ရေသ့က ခႏၲီ၀ါဒကို ခံယူထားေၾကာင္း ခႏၲီ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ဆဲေရးသူအား ျဖစ္ေစ၊ ရိုက္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲသူအား ျဖစ္ေစ အမ်က္ေဒါသ မထားဘဲ သည္းခံျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပသည္။ ထိုအခါ မင္းသည္ ပါးကြက္အာဏာသားကို ေခၚ၍ ဆူးတပ္ထားေသာႀကိမ္ျဖင့္ ရေသ့ကို ရိုက္ႏွက္ေစသည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခႏွစ္ဖက္တို႔ကို ျဖတ္ေစသည္။ ရေသ့ကား အမ်က္မထြက္ေပ။မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ေစျပန္သည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ သည္းခံ၍သာ ေနသည္။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ ရင္၀ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ကန္ကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။ မၾကာမီ စစ္သူႀကီး ေရာက္လာသည္။ ရေသ့၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပဳစုေပးသည္။ အရွင္ဘုရား-အမ်က္ထြက္လိုလွ်င္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားေသာ မင္းကိုသာ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူပါ။ ျပည္သူမ်ားကိုကား အမ်က္ ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္- ဟူ၍ ေတာင္းပန္၏။ ရေသ့က -ငါသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် အမ်က္မထြက္ပါ။ ငါ၏ လက္၊ ေျခ၊ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ခဲ့ေသာ မင္းသည္ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ-ဟု ဆုေတာင္း၏။ သို႔ရာတြင္ မေကာင္းမႈျပဳခဲ့ေသာ ကလာဗုမင္းသည္ အျပစ္မွမလြတ္။ ဥယ်ာဥ္တံခါး၀သို႔အေရာက္တြင္ ေျမမ်ိဳခံရျပီး အနိစၥေရာက္သြားေလသည္။ ရေသ့သည္လည္း ထိုေန႔၌ပင္ လြန္ေတာ္မူရွာသည္။ စစ္သူႀကီး မင္းပရိသတ္ႏွင့္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔သည္ ရေသ့ျမတ္၏ အေလာင္းေတာ္ကို ပူေဇာ္၍ ရိုေသစြာ သျဂႋဳဟ္ၾကကုန္သည္။ ရေသ့ျမတ္သည္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ လားျပီးလွ်င္ ဘ၀မ်ားစြာ က်င္လည္ျပီးေနာက္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ . အကိုး။ ။ ၅၅၀-ခႏၲီ၀ါဒီဇာတ္။ ( မင္းယုေ၀) Posted by: mingala . Thanks; #NandarLwin #bagoknowledge . . https://ift.tt/2uvgi83 https://ift.tt/2vV1p2i ပါ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား ####################### #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31AiMCE
*ေျခလက္ေတြျဖတ္တဲ့မင္းႀကီး အသက္႐ွည္ပါေစ* ဘုုုရားေလာင္းရေသ့ #သည္းခံျခင္း ═══════ သည္းခံျခင္းသည္ မဂၤလာတပါး ျဖစ္၏။ တနည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါပံု၀တၳဳကို သာဓကအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။ လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၀ယ္ ကလာဗုမင္း အုပ္စိုးသည္။ ထိုတြင္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ၾကြယ္၀ေသာ ပုဏၰားလုလင္တဦးရွိသည္။ ကု႑လ လုလင္-ဟု အမည္တြင္၏။ ထိုလုလင္သည္ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္၌ ပညာသင္ယူသည္။ ပညာမ်ား တတ္ေျမာက္၍ မၾကာျမင့္မီပင္ မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လြန္သြားရာ သတိသံေ၀ဂ ရသြားသည္။ သို႔ျဖင့္ ပစၥည္းအားလံုးကို လွဴဒါန္းစြန္႔ၾကဲကာ ဟိမ၀ႏၲာသို႔ သြား၍ ရေသ့၀တ္လ်က္ ေနထိုင္သည္။ တေန႔တြင္ ရေသ့သည္ ခ်ဥ္ဆားမွီ၀ဲရန္ ဗာရာဏသီျပည္သို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္သူႀကီးက ၾကည္ညိဳသျဖင့္ ရေသ့အတြက္ မင္းဥယ်ာဥ္၌ ေက်ာင္းငယ္ေဆာက္ေပးကာ ကိုးကြယ္ထားသည္။ တေန႔သ၌ ကလာဗုမင္းသည္ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျပီးလွ်င္ ကေခ်သည္မ်ား ျခံရံလ်က္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ သြား၍ စည္းစိမ္ခံစားသည္။ သူသည္ မဂၤလာေက်ာက္ဖ်ာေပၚ၌ ေနရာခင္းေစ၍ သူ႔ခ်စ္သူ အမ်ိဳးသမီးရင္ခြင္၌ က်ိန္းစက္သည္။ ကေခ်သည္တို႔သည္ သီဆိုတီးမႈတ္ကခုန္ရာမွ မင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေသာအခါ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကသည္။ ထိုစဥ္ အင္ၾကင္းပင္ရင္း၌ ထိုင္လ်က္ တရားအာရံုျပဳေနေသာ ရေသ့ကို ျမင္ရာ ၾကည္ညိဳလွသျဖင့္ ၀င္ေရာက္ရွိခိုးၾကသည္။ ဆိုဆံုးမရန္ ေတာင္းပန္၍ တရားနာယူၾကသည္။ အတန္ၾကာေသာ္ ကလာဗုမင္းသည္ အိပ္ရာမွႏိုးလာသည္။ ကေခ်သည္မ်ားကို မျမင္၍ သူ၏ခ်စ္သူကို ေမးျမန္းသည္။ အမ်ိဳးသမီးက အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထိုအခါ မင္းသည္ ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္သည္။ သန္လ်က္ကို စြဲလ်က္ ရေသ့ထံ အေျပးအလႊား သြားေရာက္သည္။ တရားေဟာေနေသာ ရေသ့ကို ေတြ႔ေသာအခါ ေဒါသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေမးျမန္းသည္။ ရေသ့အား မည္သည့္၀ါဒကို ခံယူထားသနည္း-ဟု ေမးသည္။ ရေသ့က ခႏၲီ၀ါဒကို ခံယူထားေၾကာင္း ခႏၲီ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ဆဲေရးသူအား ျဖစ္ေစ၊ ရိုက္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲသူအား ျဖစ္ေစ အမ်က္ေဒါသ မထားဘဲ သည္းခံျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပသည္။ ထိုအခါ မင္းသည္ ပါးကြက္အာဏာသားကို ေခၚ၍ ဆူးတပ္ထားေသာႀကိမ္ျဖင့္ ရေသ့ကို ရိုက္ႏွက္ေစသည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခႏွစ္ဖက္တို႔ကို ျဖတ္ေစသည္။ ရေသ့ကား အမ်က္မထြက္ေပ။မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ေစျပန္သည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ သည္းခံ၍သာ ေနသည္။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ ရင္၀ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ကန္ကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။ မၾကာမီ စစ္သူႀကီး ေရာက္လာသည္။ ရေသ့၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပဳစုေပးသည္။ အရွင္ဘုရား-အမ်က္ထြက္လိုလွ်င္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားေသာ မင္းကိုသာ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူပါ။ ျပည္သူမ်ားကိုကား အမ်က္ ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္- ဟူ၍ ေတာင္းပန္၏။ ရေသ့က -ငါသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် အမ်က္မထြက္ပါ။ ငါ၏ လက္၊ ေျခ၊ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ခဲ့ေသာ မင္းသည္ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ-ဟု ဆုေတာင္း၏။ သို႔ရာတြင္ မေကာင္းမႈျပဳခဲ့ေသာ ကလာဗုမင္းသည္ အျပစ္မွမလြတ္။ ဥယ်ာဥ္တံခါး၀သို႔အေရာက္တြင္ ေျမမ်ိဳခံရျပီး အနိစၥေရာက္သြားေလသည္။ ရေသ့သည္လည္း ထိုေန႔၌ပင္ လြန္ေတာ္မူရွာသည္။ စစ္သူႀကီး မင္းပရိသတ္ႏွင့္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔သည္ ရေသ့ျမတ္၏ အေလာင္းေတာ္ကို ပူေဇာ္၍ ရိုေသစြာ သျဂႋဳဟ္ၾကကုန္သည္။ ရေသ့ျမတ္သည္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ လားျပီးလွ်င္ ဘ၀မ်ားစြာ က်င္လည္ျပီးေနာက္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ . အကိုး။ ။ ၅၅၀-ခႏၲီ၀ါဒီဇာတ္။ ( မင္းယုေ၀) Posted by: mingala . Thanks; #NandarLwin #bagoknowledge . . https://ift.tt/2uvgi83 https://ift.tt/2vV1p2i ပါ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား ####################### #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31AiMCE
🍃🌼 ေမာဟဆိုတဲ့ ... အေမွာင္တိုက္ 🌼🍃 . ေမာဟ ... ဆိုတာ ... ဥပမာ ... ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ အမိုက္တိုက္ႀကီး အေမွာင္တိုက္ႀကီးနဲ႔ ... တူတယ္။ . ဒီ ... မာဟအေမွာင္ႀကီး.ဖံုးလႊမ္းထားလို႔ ႐ုပ္-နာမ္ ဆိုတဲ့ ... ပရမတၱသဘာဝကို ထိုးထြင္းၿပီး ... မျမင္ႏိုင္ ... မသိႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရတယ္။ . သမာဓိ ဆိုတာက ... ဒီအေမွာင္တိုက္ႀကီးကို ထိုးေဖာက္ ... ထြန္းျပတဲ့ အလင္းေရာင္ဓာတ္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ . ဒီလို ... သမာဓိ အလင္းေရာင္ဓာတ္ႀကီး ေပၚလာၿပီး အေမွာင္ႀကီးထဲကို ထြန္းလင္း ျပလိုက္ရင္ ပရမတ္ ႐ုပ္-နာမ္ရဲ႕ သဘာဝေတြကို ျမင္လိမ့္မယ္။ . ဒီလို ျမင္တဲ့အခါ ဉာဏ္က ... အမွား ... အမွန္ကို ေဝဖန္ဓိကျပဳလို႔ ႐ုပ္-နမ္ တို႔ရဲ႕ သေဘာေတြကို ကုန္စင္ေအာင္ သိျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ... . မဂၸညာက ... အမွန္ကို ... တစ္ထစ္ခ် ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္လိမ့္မယ္။ . ေမာဟက ... အမိုက္ေမွာင္ သမာဓိက ... အလင္းေရာင္ . ဝိပႆနာက ... ေဝဖန္ မဂ္ပညာက ... ဆံုးျဖတ္ . အဲ ... အခု ... တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ အဲဒီကိစၥေတြကို ၿပီးစီးျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ေနတာဘဲ။. . ကဲ ... အာနာပါန သတိက အာနာပါန သမာဓိ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ . ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ... တင္းတဲ့ ေဝဒနာ ... ေတာင့္တဲ့ ေဝဒနာ ကိုက္တဲ့ ေဝဒနာ ထံုတဲ့ ေဝဒနာ ... က်င္တဲ့ ေဝဒနာေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ . အဲဒီလို ... ဒုကၡေဝဒနာ ေပၚလာတဲ့အခါ .ႏွာသီး၀က တြန္းသေဘာေလး ... တိုးသေဘာေလးကို သိေနတဲ့ စိတ္ကေလးဟာ ေဝဒနာကို ... သူ႔သေဘာနဲ႔သူ သြားၿပီး သိလိမ့္မယ္။ . ကိုယ္က လုပ္မေပးရပါဘူး။ အနတၱသေဘာဆိုတာ ... သူ႔သေဘာ.သူေဆာင္ေနတယ္ မဟုတ္လား။ . ဒီလို ... ေဝဒနာကို အသိစိတ္ကေလးက သြားၿပီး သိတယ္ဆိုရင္ ... ေညာင္းတယ္ ... ကိုက္တယ္ ... ခဲတယ္ ထံုတယ္ ... ပူတယ္လို႔ သြားၿပီး သညာမေပးနဲ႔ မသတ္မွတ္နဲ႔ ... မသိလိုက္နဲ႔။ . ဒီ ... ေညာင္းညာ ... ကိုက္ခဲ ... ထံုက်င္ ... ပူေအးတယ္လို႔ သိတဲ့ အသိဟာ သံသရာ လဆန္း တစ္ရက္ေန႔ကစၿပီး သိလာတဲ့ ... အသိမ်ိဳး။ . အမွားကို သိတဲ့ ... မိစာၦဒိ႒ိ အသိလို႔ ေခၚတယ္။ . ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိမ်ိဳးနဲ႔ သိလာခဲ့လို႔ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို ေျပးေလွ်ာက္ခဲ့ၾကရတယ္။ . ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိမ်ိဳးနဲ႔ ယခု ပစၥဳပၸန္မွာ ထပ္ၿပီး သိေနဦးမယ္ဆိုရင္ သံသရာကို ... ေျပးေလွ်ာက္ရလိမ့္ဦးမယ္။ အပါယ္ေလးရြာကို ... က်ၾကရလိမ့္ဦးမယ္။ . ဒီေတာ့ ... ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိကို သမၼာဒိ႒ိ အသိနဲ႔ အစားထိုးၿပီး သိလိုက္ပါ။ . ဘယ္လိုသိရမွာလဲတဲ့။ ေညာင္းလာရင္ ... ေဝဒနာ၊ ကိုက္လာရင္လည္း ... ေဝဒနာ၊ ထံုလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ၊ ပူလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ၊ ေအးလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ ... . စတဲ့ ... ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာကို သိေအာင္ ၾကည့္ၿပီး ေဝဒနာ တစ္လံုးဘဲ ... သိ။ တျခားဘာမွ ... မသိနဲ႔။ ေညာင္းတယ္ ... ညာတယ္ ကိုက္တယ္ ... ခဲတယ္ ထံုတယ္ ... က်င္တယ္ ပူတယ္ ... ေအးတယ္ လႈပ္တယ္ ... ရြတယ္ ဆိုတာ မ႐ွိတဲ့ တရားေတြ။ . သညာဝိပၸလႅာသက လိမ္လိုက္လို႔။ သူ႔ အလိမ္ကို ခံလိုက္ရလို႔ ဒီလို ... ေညာင္းညာ... ကိုက္ခဲတယ္လို႔ မိစၧာဒိ႒ိ အသိနဲ႔ သိေနတာ။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မူလသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥကၠ႒ . ဓမၼဒါန ေမတၱာျဖင့္ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအရွင္ဥကၠ႒၏ တရားေတာ္မ်ား . https://ift.tt/30zRJpI
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IuHUU7
* အ႐ွင္ဘုရား " ..... " ဝိပႆ နာတရားကုိ မည္သုိ႔ အားထုပ္.. ဘယ္သုိ႔႐ႈမွ မဂ္ဉာဏ္အား ရႏုိင္... ေရာက္႐ွိႏုိင္ မည္နည္း အ႐ွင္ဘုရား ".. ....( သစ္က် ားပမာ အားထုပ္ရာ )..... မိလိႏၵမင္းႀကီးသည္... သူေမး ေလွ်ာက္သမွ် ေမခြန္းမ်ားးအား... မဆုိင္းမတြ တစ္ခုမက်န္... ဥပေမ၊ ဥပယ မ်ားစြာျဖင့္လည္းေကာင္း.. အေမးမ်ားအား .... အေမးျဖင့္လည္းေကာင္း .... သြယ္ဝုိက္၍ ျဖစ္ေစ တုိက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ ... မျငင္းသာေအာင္ ေျဖဆုိႏုိင္ေသာ ... အ႐ွင္နာဂေတနမေထရ္ျမတ္အား... ျကည္ညဳိ စြာျဖင့္.... တစ္ေန႔ေသာ အခါတစ္ပါး၌ .... ဝိပႆ နာ ႐ႈပုံ ႐ႈနည္းကုိ သိလိုျခင္း... အလုိငွါ ေက် ာင္းေတာ္သုိ႔သြားကာ ... သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာေနရာ၌... ထုိင္၍ ဝတ္ျပဳ ၿပီးေနာက္ .... " အ႐ွင္ဘုရား " ..... " ဝိပႆ နာတရားကုိ မည္သုိ႔ အားထုပ္.. ဘယ္သုိ႔႐ႈမွ မဂ္ဉာဏ္အား ရႏုိင္... ေရာက္႐ွိႏုိင္ မည္နည္း အ႐ွင္ဘုရား ".. " တျပည့္ေတာ္ကုိ ဂ႐ုဏာထား၍... နားလယ္ လြယ္ေစျခင္းငွါ ဥပမာေပး၍ .. ႐ုိး႐ွင္းစြာ႐ွင္းျပ ၫြန္ျပ ေဟာၾကား.. ဆုိဆုံးမ ေပးေတာ္မႈပါ အ႐ွင္ဘုရား "... ေလွ်ာက္တင္ေလရာ ...... အ႐ွင္နာဂေတန မေထရ္ျမတ္သည္...။ " ဒကာေတာ္ မင္းႀကီး " ..... " ေတာထဲ၌ သစ္ေတြ... က် ားေတြ ႐ွိပါ၏ေလာ့ ".... မင္းႀကီးလဲ ..... " အမွန္ပင္ ႐ွိပါသည္ ဘုရား "...။ ေျဖဆုိေလရာ ..... အ႐ွင္နာဂေတနမေထရ္လည္းဆက္၍ ... " ဒါဆုိ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး " ..... " ဤေတာထဲက... သစ္ေတြ က် ားေတြသည္... သမင္၊ ဒရယ္၊ ဂ်ီငယ္၊ စုိင္၊ ဆပ္... အစ႐ွိကုန္ေသာ သား ေကာင္မ်ားကုိ... ဖမ္းစီး ေသာအခါ၌ " ..... " လုိက္၍ ဖမ္း၏ ေလာ့ " ..... " ေစာင့္၍ ဖမ္း၏ ေလာ့ " .....။ ေမးေလရာ ..... မင္းႀကီးလည္း မဆုိင္း မတြပင္ .... " ေစာင့္၍သာ... ဖမ္းၾကရပါမည္ ဘုရား " .... " လုိက္ဖမ္းမည္ဆုိက... သားေကာင္တုိ႔သည္လွ်င္ျမန္ေသာ.. အဟုန္ျဖင့္ ေျပးထြက္ၾကသျဖင့္ ... ဘယ္နည္းနဲ႔မွ... လြယ္ကူစြာ မိျခင္းငွါ မလြယ္ကူ၍ ... ေမာ႐ုံသာ ျဖစ္ပါမည္ ဘုရား ".... " ဒါေၾကာင့္သစ္ေတြ က် ားေတြသည္ ... သားေကာင္ေတြ လာလမ္းရဲ႕ ... ခ် ဳံ ကြယ္ကေစာင့္ကာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ.. မလႈပ္မယွက္ၿငိမ္သက္မႈ႕မ် ားစြာ နဲ႔ "... " သားေကာင္ေတြကုိ... မမွိတ္မသုန္ေသာ ဇြဲ၊ လုံလ.. သတိ၊ ဝီရိယာ ထားၿပီး ေစာင့္ၿပီး .... ေခ် ာင္းဖမ္းရပါမည္ "... " သုိ႕မွသာ မလြတ္တမ္း.... ဖမ္းစီးႏုိင္ပါမည္ အ႐ွင္ ဘုရား "...။ မေထရ္ျမတ္လည္း ..... " မွန္တယ္မင္းႀကီး " ..... " သမင္၊ ဒရယ္၊ ဂ်ီငယ္၊ စုိင္၊ ဆပ္... အစ႐ွိတဲ့ သား ေကာင္ေတြကုိ... ေ႐ွ႕ေမွာက္ေရာက္မွ က် ားႀကီးသည္ .. မလြတ္တမ္း ဖမ္းမိေသာလည္း "... " ဖမ္းစဥ္ကေတာ့... အ႐ွင္ကုိ အ႐ွင္သေဘာနဲ႔ ဖမ္းဒါဘဲ... မိလည္း မိေရာ အေသသာ မိတယ္ .. အ႐ွင္ မမိဘူး ဒကာေတာ္မင္းႀကီး "... " ထုိအတူ ..... ဝိပႆ နာ အားထုပ္လုိက... အားထုပ္ပါမူ .... အာနာပါန ထြက္ေလ ဝင္ေလကစ... ႐ႈမွတ္ၿပီး ... ခ်ဳံ ေကာင္းေကာင္းဆုိရမဲ့ ..... ( သမၼာဝါယာမ ..... သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ ) ...။ " မဂ္သုံးပါးဆုိတဲ့ ခ်ဳံ ႀကီးထဲမွာ ... က် ားႀကီးပမာ ဆုိရမဲ့ ..... ( သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼသကၤပၸ ) ပညာမဂ္ဉာဏ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ မလႈပ္မ႐ွက္ .. တည္ၿငိမ္စြာ သားေကာင့္ျဖစ္ေသာ ... မိမိ၏ တစ္လံမွ် ေသာ ကုိယ္ခနၶာမွ ... ( ႐ုပ္ ၊ ေဝဒနာ ...... သညာ ၊ သခၤါရ ၊ စိတ္ ) ဆုိေသာ ... သားေကာင္ေတြကုိ မလြတ္တမ္း.. ေစာင့္ဖမ္းရမယ္ ဒကာမင္းႀကီး " ... " သားေကာင္ေတြ... ေပၚလာတုံးကေတာ့ အ႐ွင္သေဘာပါပဲ.. ဖမ္းေတာ့လည္း အ႐ွင္ သေဘာ ပါပဲ "... " သုိ႔ေသာ္လည္း ... မိေတာ့ အေသဘဲ မိပါလိမ့္မယ္ "... " အေသမိမွလည္း... ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တဲ့ သေဘာ ကုိျမင္ၿပီး... ဝိပႆ နာဉာဏ္ျဖစ္မယ္... ဉာဏ္ တက္မယ္ ဒကာမင္းႀကီး " ... " သမာဓိ အားေကာင္းေလေလ ..... ခနၶာငါးပါးနဲ႔ ႐ုပ္နာမ္ တရားေတြဟာ ... ( ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္... အစားထုိးလုိက္နဲ႔ )..... အေသေတြ မျမဲတဲ့ အပ်က္ေတြ .... ျမင္ပါမ် ားလာေတာ့ " ........ " မလုိျခင္ေအာင္ ၿငီးေမြ႕လာၿပီး ... သတိထား ဝရိယာစုိက္... ပညာဉာဏ္နဲ႔ မလြတ္တမ္း ... လုိက္ ေစာင့္ဖမ္းပါမ် ားေတာ့ " .... " မိမိရဲ႕... ေစာင္ဖမ္းမႈ႕ အ႐ႈဉာဏ္ေအာက္မွာ ... ၿငီးေမြ႕ ဉာဏ္ေတြေပ် ာက္သြာၿပီး .... ခနၶာအဆုံး အေသေတြ သုန္းသြားတဲ့ ... ( နိဗၺာန္ကုိ )"..... မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္မ်က္ေမွာက္... ျပဳပါလိမ့္မယ္ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး " ... မင္းႀကီးလည္း ..... ေသျခာစြာနာ ၾကား၍ ... ခနၶာႏွင့္ တုိက္ၾကည့္ေနၿပီး... စာေပက်မ္းခံ... ႏွံစပ္ကြၽမ္းဝင္ သူ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္.. ေဟာၾကားမႈ႕အား လြန္စြာမွ... ႏွစ္သက္ေလၿပီး ... အလြန္ၾကည္ညိဳ ေလးစားေသာ... မ်က္ဝန္းစုံျဖင့္ .... ဖူးေမွ် ာ္လွ်က္ဝတ္ျပဳ ၿပီး... ေလးနက္တည္ၾကည့္ေသာ အသံျဖင့္ ... " သာဓု ... သာဓု .... သာဓု " ....... ေခၚဆုိသမႈ႕ ျပဳ သည့္ အသံသည္ ... ေက် ာင္း၏.. ဝန္းက် င္ ပဲ့သံ တင္လွ် က္ ..... ေက် ာင္း၏ .... ဝန္းထဲ ေလထုအား ခြဲလွ် က္ ..... ေဝဟင္ ... အေရာက္ ထုိးေဖာက္ ျပဳလွ် က္ .....။ မုိးကုတ္.... ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ... " အာ႐ုံ နဲ႔ ဒြါရ ..... တုိက္တုိင္း တုိက္တုိင္း ..... ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တရားကုိ ...... ပုိ မသိ နဲ႔ ...... ႀကိဳ မသိ နဲ႔ .... ႐ွာ မ႐ႈ နဲ႔ .... သူဆြဲေခၚသည့္ အတုိင္းသာ ႐ႈ " ... " အ႐ႈခံ ေခၚရာ ... အ႐ႈ ဉာဏ္နဲ႔ လုိက္ေပး .... သတိလက္ မလြတ္ေစနဲ႔ " ....... " ေပၚတာ ႐ႈရင္း ..... သစၥာေလးပါး ျမင္လာလိမ့္မယ္ " ... " အေသကုိၾကည့္ရမွာ ႐ႈရမွာ ..... ေ႐ွ႕ စိတ္ အေသကုိ .... ေနာက္စိတ္နဲ႔ လုိက္႐ႈေပး ..... အ႐ွင္ကုိ ႐ႈရမွာ မဟုတ္ဘူး မွတ္ " ... " ကုိယ့္ အတြက္ကုိယ္... ( က်ဳိးစား ႐ႈ ၾက ) " .... သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ...... ရဟန္း ႐ွင္လူ ျပည္သူ အားလုံး ...... % စိတ္ အက်န္ေပါက္ ..... ဓိ႒ာန္ ေျမာက္ကာ ..... နိဗၺာန္ ေရာက္ႏုိင္ၾကပါေစ .....။ အစဥ္ေလးစားလွ် က္ ....... ( လမင္း )
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IfCOuO
🍃🌼 ေမာဟဆိုတဲ့ ... အေမွာင္တိုက္ 🌼🍃 . ေမာဟ ... ဆိုတာ ... ဥပမာ ... ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ အမိုက္တိုက္ႀကီး အေမွာင္တိုက္ႀကီးနဲ႔ ... တူတယ္။ . ဒီ ... မာဟအေမွာင္ႀကီး.ဖံုးလႊမ္းထားလို႔ ႐ုပ္-နာမ္ ဆိုတဲ့ ... ပရမတၱသဘာဝကို ထိုးထြင္းၿပီး ... မျမင္ႏိုင္ ... မသိႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရတယ္။ . သမာဓိ ဆိုတာက ... ဒီအေမွာင္တိုက္ႀကီးကို ထိုးေဖာက္ ... ထြန္းျပတဲ့ အလင္းေရာင္ဓာတ္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ . ဒီလို ... သမာဓိ အလင္းေရာင္ဓာတ္ႀကီး ေပၚလာၿပီး အေမွာင္ႀကီးထဲကို ထြန္းလင္း ျပလိုက္ရင္ ပရမတ္ ႐ုပ္-နာမ္ရဲ႕ သဘာဝေတြကို ျမင္လိမ့္မယ္။ . ဒီလို ျမင္တဲ့အခါ ဉာဏ္က ... အမွား ... အမွန္ကို ေဝဖန္ဓိကျပဳလို႔ ႐ုပ္-နမ္ တို႔ရဲ႕ သေဘာေတြကို ကုန္စင္ေအာင္ သိျမင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ... . မဂၸညာက ... အမွန္ကို ... တစ္ထစ္ခ် ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္လိမ့္မယ္။ . ေမာဟက ... အမိုက္ေမွာင္ သမာဓိက ... အလင္းေရာင္ . ဝိပႆနာက ... ေဝဖန္ မဂ္ပညာက ... ဆံုးျဖတ္ . အဲ ... အခု ... တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ အဲဒီကိစၥေတြကို ၿပီးစီးျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ေနတာဘဲ။. . ကဲ ... အာနာပါန သတိက အာနာပါန သမာဓိ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ . ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ... တင္းတဲ့ ေဝဒနာ ... ေတာင့္တဲ့ ေဝဒနာ ကိုက္တဲ့ ေဝဒနာ ထံုတဲ့ ေဝဒနာ ... က်င္တဲ့ ေဝဒနာေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ . အဲဒီလို ... ဒုကၡေဝဒနာ ေပၚလာတဲ့အခါ .ႏွာသီး၀က တြန္းသေဘာေလး ... တိုးသေဘာေလးကို သိေနတဲ့ စိတ္ကေလးဟာ ေဝဒနာကို ... သူ႔သေဘာနဲ႔သူ သြားၿပီး သိလိမ့္မယ္။ . ကိုယ္က လုပ္မေပးရပါဘူး။ အနတၱသေဘာဆိုတာ ... သူ႔သေဘာ.သူေဆာင္ေနတယ္ မဟုတ္လား။ . ဒီလို ... ေဝဒနာကို အသိစိတ္ကေလးက သြားၿပီး သိတယ္ဆိုရင္ ... ေညာင္းတယ္ ... ကိုက္တယ္ ... ခဲတယ္ ထံုတယ္ ... ပူတယ္လို႔ သြားၿပီး သညာမေပးနဲ႔ မသတ္မွတ္နဲ႔ ... မသိလိုက္နဲ႔။ . ဒီ ... ေညာင္းညာ ... ကိုက္ခဲ ... ထံုက်င္ ... ပူေအးတယ္လို႔ သိတဲ့ အသိဟာ သံသရာ လဆန္း တစ္ရက္ေန႔ကစၿပီး သိလာတဲ့ ... အသိမ်ိဳး။ . အမွားကို သိတဲ့ ... မိစာၦဒိ႒ိ အသိလို႔ ေခၚတယ္။ . ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိမ်ိဳးနဲ႔ သိလာခဲ့လို႔ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို ေျပးေလွ်ာက္ခဲ့ၾကရတယ္။ . ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိမ်ိဳးနဲ႔ ယခု ပစၥဳပၸန္မွာ ထပ္ၿပီး သိေနဦးမယ္ဆိုရင္ သံသရာကို ... ေျပးေလွ်ာက္ရလိမ့္ဦးမယ္။ အပါယ္ေလးရြာကို ... က်ၾကရလိမ့္ဦးမယ္။ . ဒီေတာ့ ... ဒီ ... မိစၧာဒိ႒ိ အသိကို သမၼာဒိ႒ိ အသိနဲ႔ အစားထိုးၿပီး သိလိုက္ပါ။ . ဘယ္လိုသိရမွာလဲတဲ့။ ေညာင္းလာရင္ ... ေဝဒနာ၊ ကိုက္လာရင္လည္း ... ေဝဒနာ၊ ထံုလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ၊ ပူလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ၊ ေအးလာရင္လဲ ... ေဝဒနာ ... . စတဲ့ ... ေဝဒနာရဲ႕ သေဘာကို သိေအာင္ ၾကည့္ၿပီး ေဝဒနာ တစ္လံုးဘဲ ... သိ။ တျခားဘာမွ ... မသိနဲ႔။ ေညာင္းတယ္ ... ညာတယ္ ကိုက္တယ္ ... ခဲတယ္ ထံုတယ္ ... က်င္တယ္ ပူတယ္ ... ေအးတယ္ လႈပ္တယ္ ... ရြတယ္ ဆိုတာ မ႐ွိတဲ့ တရားေတြ။ . သညာဝိပၸလႅာသက လိမ္လိုက္လို႔။ သူ႔ အလိမ္ကို ခံလိုက္ရလို႔ ဒီလို ... ေညာင္းညာ... ကိုက္ခဲတယ္လို႔ မိစၧာဒိ႒ိ အသိနဲ႔ သိေနတာ။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မူလသဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥကၠ႒ . ဓမၼဒါန ေမတၱာျဖင့္ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအရွင္ဥကၠ႒၏ တရားေတာ္မ်ား . https://ift.tt/30zRJpI
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IuHUU7
* အ႐ွင္ဘုရား " ..... " ဝိပႆ နာတရားကုိ မည္သုိ႔ အားထုပ္.. ဘယ္သုိ႔႐ႈမွ မဂ္ဉာဏ္အား ရႏုိင္... ေရာက္႐ွိႏုိင္ မည္နည္း အ႐ွင္ဘုရား ".. ....( သစ္က် ားပမာ အားထုပ္ရာ )..... မိလိႏၵမင္းႀကီးသည္... သူေမး ေလွ်ာက္သမွ် ေမခြန္းမ်ားးအား... မဆုိင္းမတြ တစ္ခုမက်န္... ဥပေမ၊ ဥပယ မ်ားစြာျဖင့္လည္းေကာင္း.. အေမးမ်ားအား .... အေမးျဖင့္လည္းေကာင္း .... သြယ္ဝုိက္၍ ျဖစ္ေစ တုိက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ ... မျငင္းသာေအာင္ ေျဖဆုိႏုိင္ေသာ ... အ႐ွင္နာဂေတနမေထရ္ျမတ္အား... ျကည္ညဳိ စြာျဖင့္.... တစ္ေန႔ေသာ အခါတစ္ပါး၌ .... ဝိပႆ နာ ႐ႈပုံ ႐ႈနည္းကုိ သိလိုျခင္း... အလုိငွါ ေက် ာင္းေတာ္သုိ႔သြားကာ ... သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာေနရာ၌... ထုိင္၍ ဝတ္ျပဳ ၿပီးေနာက္ .... " အ႐ွင္ဘုရား " ..... " ဝိပႆ နာတရားကုိ မည္သုိ႔ အားထုပ္.. ဘယ္သုိ႔႐ႈမွ မဂ္ဉာဏ္အား ရႏုိင္... ေရာက္႐ွိႏုိင္ မည္နည္း အ႐ွင္ဘုရား ".. " တျပည့္ေတာ္ကုိ ဂ႐ုဏာထား၍... နားလယ္ လြယ္ေစျခင္းငွါ ဥပမာေပး၍ .. ႐ုိး႐ွင္းစြာ႐ွင္းျပ ၫြန္ျပ ေဟာၾကား.. ဆုိဆုံးမ ေပးေတာ္မႈပါ အ႐ွင္ဘုရား "... ေလွ်ာက္တင္ေလရာ ...... အ႐ွင္နာဂေတန မေထရ္ျမတ္သည္...။ " ဒကာေတာ္ မင္းႀကီး " ..... " ေတာထဲ၌ သစ္ေတြ... က် ားေတြ ႐ွိပါ၏ေလာ့ ".... မင္းႀကီးလဲ ..... " အမွန္ပင္ ႐ွိပါသည္ ဘုရား "...။ ေျဖဆုိေလရာ ..... အ႐ွင္နာဂေတနမေထရ္လည္းဆက္၍ ... " ဒါဆုိ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး " ..... " ဤေတာထဲက... သစ္ေတြ က် ားေတြသည္... သမင္၊ ဒရယ္၊ ဂ်ီငယ္၊ စုိင္၊ ဆပ္... အစ႐ွိကုန္ေသာ သား ေကာင္မ်ားကုိ... ဖမ္းစီး ေသာအခါ၌ " ..... " လုိက္၍ ဖမ္း၏ ေလာ့ " ..... " ေစာင့္၍ ဖမ္း၏ ေလာ့ " .....။ ေမးေလရာ ..... မင္းႀကီးလည္း မဆုိင္း မတြပင္ .... " ေစာင့္၍သာ... ဖမ္းၾကရပါမည္ ဘုရား " .... " လုိက္ဖမ္းမည္ဆုိက... သားေကာင္တုိ႔သည္လွ်င္ျမန္ေသာ.. အဟုန္ျဖင့္ ေျပးထြက္ၾကသျဖင့္ ... ဘယ္နည္းနဲ႔မွ... လြယ္ကူစြာ မိျခင္းငွါ မလြယ္ကူ၍ ... ေမာ႐ုံသာ ျဖစ္ပါမည္ ဘုရား ".... " ဒါေၾကာင့္သစ္ေတြ က် ားေတြသည္ ... သားေကာင္ေတြ လာလမ္းရဲ႕ ... ခ် ဳံ ကြယ္ကေစာင့္ကာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ.. မလႈပ္မယွက္ၿငိမ္သက္မႈ႕မ် ားစြာ နဲ႔ "... " သားေကာင္ေတြကုိ... မမွိတ္မသုန္ေသာ ဇြဲ၊ လုံလ.. သတိ၊ ဝီရိယာ ထားၿပီး ေစာင့္ၿပီး .... ေခ် ာင္းဖမ္းရပါမည္ "... " သုိ႕မွသာ မလြတ္တမ္း.... ဖမ္းစီးႏုိင္ပါမည္ အ႐ွင္ ဘုရား "...။ မေထရ္ျမတ္လည္း ..... " မွန္တယ္မင္းႀကီး " ..... " သမင္၊ ဒရယ္၊ ဂ်ီငယ္၊ စုိင္၊ ဆပ္... အစ႐ွိတဲ့ သား ေကာင္ေတြကုိ... ေ႐ွ႕ေမွာက္ေရာက္မွ က် ားႀကီးသည္ .. မလြတ္တမ္း ဖမ္းမိေသာလည္း "... " ဖမ္းစဥ္ကေတာ့... အ႐ွင္ကုိ အ႐ွင္သေဘာနဲ႔ ဖမ္းဒါဘဲ... မိလည္း မိေရာ အေသသာ မိတယ္ .. အ႐ွင္ မမိဘူး ဒကာေတာ္မင္းႀကီး "... " ထုိအတူ ..... ဝိပႆ နာ အားထုပ္လုိက... အားထုပ္ပါမူ .... အာနာပါန ထြက္ေလ ဝင္ေလကစ... ႐ႈမွတ္ၿပီး ... ခ်ဳံ ေကာင္းေကာင္းဆုိရမဲ့ ..... ( သမၼာဝါယာမ ..... သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ ) ...။ " မဂ္သုံးပါးဆုိတဲ့ ခ်ဳံ ႀကီးထဲမွာ ... က် ားႀကီးပမာ ဆုိရမဲ့ ..... ( သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼသကၤပၸ ) ပညာမဂ္ဉာဏ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ မလႈပ္မ႐ွက္ .. တည္ၿငိမ္စြာ သားေကာင့္ျဖစ္ေသာ ... မိမိ၏ တစ္လံမွ် ေသာ ကုိယ္ခနၶာမွ ... ( ႐ုပ္ ၊ ေဝဒနာ ...... သညာ ၊ သခၤါရ ၊ စိတ္ ) ဆုိေသာ ... သားေကာင္ေတြကုိ မလြတ္တမ္း.. ေစာင့္ဖမ္းရမယ္ ဒကာမင္းႀကီး " ... " သားေကာင္ေတြ... ေပၚလာတုံးကေတာ့ အ႐ွင္သေဘာပါပဲ.. ဖမ္းေတာ့လည္း အ႐ွင္ သေဘာ ပါပဲ "... " သုိ႔ေသာ္လည္း ... မိေတာ့ အေသဘဲ မိပါလိမ့္မယ္ "... " အေသမိမွလည္း... ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တဲ့ သေဘာ ကုိျမင္ၿပီး... ဝိပႆ နာဉာဏ္ျဖစ္မယ္... ဉာဏ္ တက္မယ္ ဒကာမင္းႀကီး " ... " သမာဓိ အားေကာင္းေလေလ ..... ခနၶာငါးပါးနဲ႔ ႐ုပ္နာမ္ တရားေတြဟာ ... ( ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္... အစားထုိးလုိက္နဲ႔ )..... အေသေတြ မျမဲတဲ့ အပ်က္ေတြ .... ျမင္ပါမ် ားလာေတာ့ " ........ " မလုိျခင္ေအာင္ ၿငီးေမြ႕လာၿပီး ... သတိထား ဝရိယာစုိက္... ပညာဉာဏ္နဲ႔ မလြတ္တမ္း ... လုိက္ ေစာင့္ဖမ္းပါမ် ားေတာ့ " .... " မိမိရဲ႕... ေစာင္ဖမ္းမႈ႕ အ႐ႈဉာဏ္ေအာက္မွာ ... ၿငီးေမြ႕ ဉာဏ္ေတြေပ် ာက္သြာၿပီး .... ခနၶာအဆုံး အေသေတြ သုန္းသြားတဲ့ ... ( နိဗၺာန္ကုိ )"..... မဂ္ဉာဏ္ျဖင့္မ်က္ေမွာက္... ျပဳပါလိမ့္မယ္ ဒကာေတာ္မင္းႀကီး " ... မင္းႀကီးလည္း ..... ေသျခာစြာနာ ၾကား၍ ... ခနၶာႏွင့္ တုိက္ၾကည့္ေနၿပီး... စာေပက်မ္းခံ... ႏွံစပ္ကြၽမ္းဝင္ သူ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္.. ေဟာၾကားမႈ႕အား လြန္စြာမွ... ႏွစ္သက္ေလၿပီး ... အလြန္ၾကည္ညိဳ ေလးစားေသာ... မ်က္ဝန္းစုံျဖင့္ .... ဖူးေမွ် ာ္လွ်က္ဝတ္ျပဳ ၿပီး... ေလးနက္တည္ၾကည့္ေသာ အသံျဖင့္ ... " သာဓု ... သာဓု .... သာဓု " ....... ေခၚဆုိသမႈ႕ ျပဳ သည့္ အသံသည္ ... ေက် ာင္း၏.. ဝန္းက် င္ ပဲ့သံ တင္လွ် က္ ..... ေက် ာင္း၏ .... ဝန္းထဲ ေလထုအား ခြဲလွ် က္ ..... ေဝဟင္ ... အေရာက္ ထုိးေဖာက္ ျပဳလွ် က္ .....။ မုိးကုတ္.... ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ... " အာ႐ုံ နဲ႔ ဒြါရ ..... တုိက္တုိင္း တုိက္တုိင္း ..... ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တရားကုိ ...... ပုိ မသိ နဲ႔ ...... ႀကိဳ မသိ နဲ႔ .... ႐ွာ မ႐ႈ နဲ႔ .... သူဆြဲေခၚသည့္ အတုိင္းသာ ႐ႈ " ... " အ႐ႈခံ ေခၚရာ ... အ႐ႈ ဉာဏ္နဲ႔ လုိက္ေပး .... သတိလက္ မလြတ္ေစနဲ႔ " ....... " ေပၚတာ ႐ႈရင္း ..... သစၥာေလးပါး ျမင္လာလိမ့္မယ္ " ... " အေသကုိၾကည့္ရမွာ ႐ႈရမွာ ..... ေ႐ွ႕ စိတ္ အေသကုိ .... ေနာက္စိတ္နဲ႔ လုိက္႐ႈေပး ..... အ႐ွင္ကုိ ႐ႈရမွာ မဟုတ္ဘူး မွတ္ " ... " ကုိယ့္ အတြက္ကုိယ္... ( က်ဳိးစား ႐ႈ ၾက ) " .... သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ...... ရဟန္း ႐ွင္လူ ျပည္သူ အားလုံး ...... % စိတ္ အက်န္ေပါက္ ..... ဓိ႒ာန္ ေျမာက္ကာ ..... နိဗၺာန္ ေရာက္ႏုိင္ၾကပါေစ .....။ အစဥ္ေလးစားလွ် က္ ....... ( လမင္း )
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IfCOuO
လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူး။ 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ေမြးကတည္းက စၿပီးေတာ့ ကုိယ္သိလာတဲ့ အသိ ကုိယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က ကုိယ့္ကုိေပးတဲ့ အသိေတြက "ရေလ ေကာင္းေလ"ဆုိတဲ့ အသိပဲ ေပးခဲ့တာ။ မ်ားမ်ားရွိေလ မ်ားမ်ားရေလ မ်ားမ်ား ခ်မ္းသာေလ မ်ားမ်ားသိမ္းထား ေလေလ ေကာင္းေလလုိ႔ ေပးခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ ပုိက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရွိလုိ႔ အမ်ားႀကီး ရွာႏုိင္တဲ့သူ အမ်ားၾကီးသိမ္း ႏုိင္တဲ့သူကုိ လူခ်မ္းသာလုိ႔ ေျပာၾကတာ။ အမ်ားႀကီး ရွိၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီး ပူေလာင္ေနရတာေတာ့ မျမင္ဘူးေလ။ ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ စြန္႔ႏုိင္မွ ခ်မ္းသာမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေလာကက က်ဳပ္တုိ႔ကုိ သင္ေပးတာေတာ့ အမ်ားႀကီးရွိမွ အမ်ားႀကီးရမွ ခ်မ္းသာမယ္ လုိ႔ သင္ေပးတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔က ဘယ္လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္ၾကတာ မ်ားတုန္း။ ေလာက,က သင္ေပးတဲ့ လမ္းစဥ္ကုိပဲ လုိက္ၾကတာေနာ္။ အေမ အေဖကလည္း အဲေလာက္ဘဲ သင္ေပးႏုိင္တာေလ။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေပးတဲ့ အသိကလည္း အဲဒါေလာက္ပဲ ရွိတာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ မ်ားမ်ားနဲ႔ ျမန္ျမန္နဲ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရွာႏုိင္ေအာင္ ဘာလုပ္ေပးၾကတုန္း။ ပညာေတြ သင္ေပးၾကတယ္။ ဒီဘက္ဘဲ တြန္းအားေပးၾကတယ္။ "ေလာဘေၾကာင့္ စုိးရိမ္ရတယ္"တဲ့ ဟုတ္တာေပါ့။ တစ္ခုခု လုိခ်င္ေနၿပီဆုိရင္ ရမွရပါ့မလား။ အဆင္မွ ေျပပါ့မလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေလးက ပါလာတယ္။ လုိခ်င္တာ ရၿပီဆုိေတာ့လည္း ပ်က္မ်ား ပ်က္စီးသြားမလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေတြ လာျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လုိခ်င္မူဆုိတဲ့ ေလာဘဟာ စုိးရိမ္မႈဆုိတဲ့ ေသာကႏွင့္ ေရာႁပြန္းေနတယ္ ဆုိတာ ပရိသတ္တုိ႔ သေဘာေပါက္ထားရ မယ္ေနာ္။ ရလာတဲ့အခါမွာ ဝမ္းသာရင္ ဝမ္းသာသေလာက္ ေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္သေလာက္ အဲဒီရတာေတြ ပ်က္စီးၿပီဆုိေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲၾကရေတာ့ တာပဲ မဟုတ္လား။ လုိခ်င္တယ္ဆုိတာ တကယ္တန္းကေတာ့ မျပည့္ဝလုိ႔ လုိခ်င္ေနရတာပဲေလ။ ေလာဘကုိ မျပည့္ဝမႈ ႐ူေထာင့္အေနနဲ႔ ကလည္း ျမင္တတ္ဖုိ႔ လုိတယ္။ တစ္ခုခုကုိ ရခ်င္တယ္။ လုိခ်င္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒါ ဘာလဲ။ ဒီအတုိင္း အဆင္မေျပဘူးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ကုိ ေျပာရာေရာက္တယ္။ တစ္ခုခုကုိ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အခုျဖစ္ေနရတာ အဆင္မေျပေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရွိေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ အဲဒီလုိ သက္ေရာက္တယ္ေနာ္။ ေျပာရလုိ႔ရွိရင္ ဒါ အလုိမက်မူတည္းဟူေသာ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြပါ တစ္ခါတည္း တြဲၿပီးေတာ့ ပါေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ရမယ္။ အလုိဆႏၵရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ အလုိမျပည့္ဝမႈဆုိတာ ရွိေနတယ္။ ကပ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ဖုိ႔ လုိမယ္။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ တကယ္ အက်ဳိးရွိတာကုိ မသိႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာမူ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အဲဒီလူဟာ အမုိက္တုိက္ႀကီး အလႊမ္းခံရသလုိ ျဖစ္သြားတာပဲတဲ့။ မွန္လုိက္တာ… လုိခ်င္လာၿပီဆုိရင္ အက်ဳိးရွိတာေတြ အက်ဳိးမရွိတာေတြ ဘာမွ မသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ တရားတာေတြ မတရားတာေတြ ဘာမွ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ လုိခ်င္ေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဉာဏ္ဟာ ကန္းသြားၿပီ။ အမုိက္ေမွာင္ႀကီး ဖုံးသြားၿပီ။ မုိက္သြားတယ္ ေမွာင္သြားတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ျမင္ေတာ့မလဲ။ ဘယ္သိေတာ့မလဲ။ လုပ္မိမွား ေျပာမိမွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာလွ်င္ ေနာင္တရဲ့ ထူေထာင္းတာကုိ ခံၾကရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုိက္ဆံနဲ႔ ကာကြယ္လုိ႔ မရဘူး။ မဟုတ္တာလုပ္ထားတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ရမွာပဲ ဒီေနာင္တက မဟုတ္တာ လုပ္ထားရင္ လာမွာပဲေလ။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ ဘဝဟာ ေလးလံတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ ပင္ပန္းတဲ့သေဘာရွိတယ္။ ဒါ နိယာမပဲ။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မငဲ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္းပဲ အားနာတယ္လုိ႔ မရွိဘူး။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ မ်ားရင္ေတာ့ ပင္ပန္းလိမ့္မယ္။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ နည္းရင္ေတာ့ ေပါ့ပါးလိမ့္မယ္။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ေလာဘဟာ စိတ္ကုိ ေလးလံေစတယ္။ ပင္ပန္းေစတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံလုိ႔ရွိရင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းဟာ စိတ္ကုိ ေပါ့ပါးေစတယ္။ လြတ္လပ္ေစတယ္။ ေပါ့ပါးေစတယ္ဆုိတာ အလြန္မွ ထင္ရွားတယ္။ ဘဝကုိ မက္ေမာတာ ရွိတယ္။ ဘဝကုိ ဖ်က္ဆီးခ်င္တာ ရွိတယ္။ အကယ္၍ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱကုိသာ သိမယ္ဆုိရင္ ေလာဘနဲ႔လည္း ေလာကကုိ မက္ေမာမွာ မဟုတ္သလုိ ေဒါသနဲ႔လည္းပဲ ေလာကကုိ ဖ်က္ဆီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥတၱမ #Via - Paral Lel
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30a7U14
လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူး။ 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ေမြးကတည္းက စၿပီးေတာ့ ကုိယ္သိလာတဲ့ အသိ ကုိယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က ကုိယ့္ကုိေပးတဲ့ အသိေတြက "ရေလ ေကာင္းေလ"ဆုိတဲ့ အသိပဲ ေပးခဲ့တာ။ မ်ားမ်ားရွိေလ မ်ားမ်ားရေလ မ်ားမ်ား ခ်မ္းသာေလ မ်ားမ်ားသိမ္းထား ေလေလ ေကာင္းေလလုိ႔ ေပးခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ ပုိက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရွိလုိ႔ အမ်ားႀကီး ရွာႏုိင္တဲ့သူ အမ်ားၾကီးသိမ္း ႏုိင္တဲ့သူကုိ လူခ်မ္းသာလုိ႔ ေျပာၾကတာ။ အမ်ားႀကီး ရွိၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီး ပူေလာင္ေနရတာေတာ့ မျမင္ဘူးေလ။ ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ စြန္႔ႏုိင္မွ ခ်မ္းသာမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေလာကက က်ဳပ္တုိ႔ကုိ သင္ေပးတာေတာ့ အမ်ားႀကီးရွိမွ အမ်ားႀကီးရမွ ခ်မ္းသာမယ္ လုိ႔ သင္ေပးတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔က ဘယ္လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္ၾကတာ မ်ားတုန္း။ ေလာက,က သင္ေပးတဲ့ လမ္းစဥ္ကုိပဲ လုိက္ၾကတာေနာ္။ အေမ အေဖကလည္း အဲေလာက္ဘဲ သင္ေပးႏုိင္တာေလ။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေပးတဲ့ အသိကလည္း အဲဒါေလာက္ပဲ ရွိတာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ မ်ားမ်ားနဲ႔ ျမန္ျမန္နဲ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရွာႏုိင္ေအာင္ ဘာလုပ္ေပးၾကတုန္း။ ပညာေတြ သင္ေပးၾကတယ္။ ဒီဘက္ဘဲ တြန္းအားေပးၾကတယ္။ "ေလာဘေၾကာင့္ စုိးရိမ္ရတယ္"တဲ့ ဟုတ္တာေပါ့။ တစ္ခုခု လုိခ်င္ေနၿပီဆုိရင္ ရမွရပါ့မလား။ အဆင္မွ ေျပပါ့မလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေလးက ပါလာတယ္။ လုိခ်င္တာ ရၿပီဆုိေတာ့လည္း ပ်က္မ်ား ပ်က္စီးသြားမလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေတြ လာျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လုိခ်င္မူဆုိတဲ့ ေလာဘဟာ စုိးရိမ္မႈဆုိတဲ့ ေသာကႏွင့္ ေရာႁပြန္းေနတယ္ ဆုိတာ ပရိသတ္တုိ႔ သေဘာေပါက္ထားရ မယ္ေနာ္။ ရလာတဲ့အခါမွာ ဝမ္းသာရင္ ဝမ္းသာသေလာက္ ေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္သေလာက္ အဲဒီရတာေတြ ပ်က္စီးၿပီဆုိေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲၾကရေတာ့ တာပဲ မဟုတ္လား။ လုိခ်င္တယ္ဆုိတာ တကယ္တန္းကေတာ့ မျပည့္ဝလုိ႔ လုိခ်င္ေနရတာပဲေလ။ ေလာဘကုိ မျပည့္ဝမႈ ႐ူေထာင့္အေနနဲ႔ ကလည္း ျမင္တတ္ဖုိ႔ လုိတယ္။ တစ္ခုခုကုိ ရခ်င္တယ္။ လုိခ်င္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒါ ဘာလဲ။ ဒီအတုိင္း အဆင္မေျပဘူးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ကုိ ေျပာရာေရာက္တယ္။ တစ္ခုခုကုိ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အခုျဖစ္ေနရတာ အဆင္မေျပေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရွိေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ အဲဒီလုိ သက္ေရာက္တယ္ေနာ္။ ေျပာရလုိ႔ရွိရင္ ဒါ အလုိမက်မူတည္းဟူေသာ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြပါ တစ္ခါတည္း တြဲၿပီးေတာ့ ပါေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ရမယ္။ အလုိဆႏၵရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ အလုိမျပည့္ဝမႈဆုိတာ ရွိေနတယ္။ ကပ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ဖုိ႔ လုိမယ္။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ တကယ္ အက်ဳိးရွိတာကုိ မသိႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာမူ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အဲဒီလူဟာ အမုိက္တုိက္ႀကီး အလႊမ္းခံရသလုိ ျဖစ္သြားတာပဲတဲ့။ မွန္လုိက္တာ… လုိခ်င္လာၿပီဆုိရင္ အက်ဳိးရွိတာေတြ အက်ဳိးမရွိတာေတြ ဘာမွ မသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ တရားတာေတြ မတရားတာေတြ ဘာမွ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ လုိခ်င္ေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဉာဏ္ဟာ ကန္းသြားၿပီ။ အမုိက္ေမွာင္ႀကီး ဖုံးသြားၿပီ။ မုိက္သြားတယ္ ေမွာင္သြားတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ျမင္ေတာ့မလဲ။ ဘယ္သိေတာ့မလဲ။ လုပ္မိမွား ေျပာမိမွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာလွ်င္ ေနာင္တရဲ့ ထူေထာင္းတာကုိ ခံၾကရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုိက္ဆံနဲ႔ ကာကြယ္လုိ႔ မရဘူး။ မဟုတ္တာလုပ္ထားတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ရမွာပဲ ဒီေနာင္တက မဟုတ္တာ လုပ္ထားရင္ လာမွာပဲေလ။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ ဘဝဟာ ေလးလံတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ ပင္ပန္းတဲ့သေဘာရွိတယ္။ ဒါ နိယာမပဲ။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မငဲ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္းပဲ အားနာတယ္လုိ႔ မရွိဘူး။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ မ်ားရင္ေတာ့ ပင္ပန္းလိမ့္မယ္။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ နည္းရင္ေတာ့ ေပါ့ပါးလိမ့္မယ္။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ေလာဘဟာ စိတ္ကုိ ေလးလံေစတယ္။ ပင္ပန္းေစတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံလုိ႔ရွိရင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းဟာ စိတ္ကုိ ေပါ့ပါးေစတယ္။ လြတ္လပ္ေစတယ္။ ေပါ့ပါးေစတယ္ဆုိတာ အလြန္မွ ထင္ရွားတယ္။ ဘဝကုိ မက္ေမာတာ ရွိတယ္။ ဘဝကုိ ဖ်က္ဆီးခ်င္တာ ရွိတယ္။ အကယ္၍ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱကုိသာ သိမယ္ဆုိရင္ ေလာဘနဲ႔လည္း ေလာကကုိ မက္ေမာမွာ မဟုတ္သလုိ ေဒါသနဲ႔လည္းပဲ ေလာကကုိ ဖ်က္ဆီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥတၱမ #Via - Paral Lel
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30a7U14
❝ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ❞ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ပါဠိဘာသာမွာ… သပၸဳရိသ လို႔ ေခၚတယ္။ "သေႏၲာ ပုရိေသာ သပၸဳရိေသာ" ဆိုတဲ့ အတိုင္း … ၿငိမ္သက္ ေအးခ်မ္းေသာသူဟု အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ျမန္မာလို သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ေတာ္လည္းေတာ္ ေကာင္းလည္း ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုလိုတယ္။ ေတာ္တယ္ဆိုတာ အရည္အခ်င္း ရွိတာ။ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ စိတ္ထားေကာင္းတာ။ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ အသိဥာဏ္ဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိတယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထားလည္း ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ … ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို "သူေတာ္ေကာင္း" တဲ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာ႐ရင္ ေတာ္တယ္ ဆိုတာ… ပညာအရည္အခ်င္းကို ေျပာတာ။ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ… အက်င့္စာရိတၱပိုင္း ဆိုင္ရာ ေကာင္းတာကို ေျပာတာ။ လူေတြက လူတစ္ေယာက္ကို လူေတာ္ လို႔ ေျပာတာဟာ သူရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္းကို ရည္ညႊန္းၿပီး… ေျပာတာ။ လူေကာင္း လို႔ ေျပာတာက်ေတာ့ အက်င့္စာရိတၱပိုင္းကို ရည္ညႊန္းတာ။ ပညာလည္း ေတာ္တယ္။ ကိုယ္က်င့္တရားလည္း ေကာင္းတယ္ေပါ့ …။ သို႔ေသာ္… လူေတြထဲမွာ ပညာေတာ္တယ္၊ ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းဘူး။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းတယ္၊ ပညာမေတာ္ဘူးဆိုသူေတြလည္း ရွိနိုင္တယ္။ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတယ္၊ ပညာမေတာ္ဘူး။ ပညာေတာ္တယ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားမေကာင္းဘူးဆိုရင္ တစ္ျခမ္းပဲ့ေနတယ္၊ မျပည့္စံုဘူး။ အဲဒီေတာ့… ဒီ ( ၂) ခုဟာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ အတြက္ အေျခခံအားျဖင့္… ရွိရမယ့္ အရည္အခ်င္းျဖစ္တယ္။ ဒီ ( ၂ ) ခု ေအာက္ ေလ်ာ႔လို႔ မျဖစ္ဘူး။ သို႔ေသာ္ မျဖစ္မေန တစ္ခုကိုသာ ေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္… ကိုယ္က်င့္တရားကို ေရြးရမွာျဖစ္တယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းဖို႔ ပိုၿပီး အဓိကက်တယ္ …။ "သီလေမဝသုတာ ေသေယ်ာ" တဲ့။ ကိုယ္က်င့္သီလက အၾကားအျမင္ ပညာထက္ ပိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းထိုက္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ သို႔ေသာ္ … ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းေသာ္လည္း အသိပညာ နည္းပါးသူဟာ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ လုပ္နိုင္စြမ္း သိပ္မရွိဘူး။ ပညာအရည္အခ်င္းက ေတာ္ပါရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားက မေကာင္းဘူးဆိုရင္ေတာ့… ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သီလနဲ႔ ပညာလို႔ဆိုတဲ့ ဒီအရည္အေသြး (၂)မ်ိဳးလံုး ရွိတယ္ဆိုရင္ … အလြန္တန္ဖိုးရွိတဲ့လူ ျဖစ္တာေပါ႔။ ဒီအရည္အေသြး ( ၂ )ခုထဲမွာ တစ္ခုမွ ေလွ်ာ့ပစ္လို႔ မရဘူး။ သီလရွိမွ ပညာ ရွိနိုင္တယ္။ ပညာရွိမွ သီလ ရွိနိုင္တယ္။ သီလပရိေဓာတာ ပညာ - ပညာကို သီလန႔ဲ ေဆးေၾကာရတယ္။ ပညာပရိေဓာတံ - သီလကို ပညာနဲ႔ ေဆးေၾကာရတယ္။ ေအး… သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ္က်င့္တရားလို႔ ေခၚတဲ့… သီလလည္းေကာင္းတယ္။ ပညာလည္းေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပဲ။ သို႔ေသာ္ အဆင့္အျမင့္ဆံုး သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာကေတာ့ "ဘုရားရဟႏၲာ" သာ… ျဖစ္တယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ သီလနဲ႔ ပညာရွိသူကို သူေတာ္ေကာင္းလို႔ ေျပာရတယ္။ ဒီေနရာမွာ သီလဆိုတာ သုစရိုက္တရား (၁၀)ပါးကို က်င့္သံုးျခင္းပဲ။ သုစရိုက္တရား က်င့္သံုးတဲ႔သူကို လူေကာင္းလို႔ ေျပာရမယ္။ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးကို သိျမင္တဲ့ ကမၼႆကထာ သမၼာဒိ႒ိ။ ၎ သမၼာဒိ႒ိထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဝိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ ဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္မ်ိဳး ရွိရင္ေတာ့ … လူေတာ္လို႔ ေျပာရမယ့္ အဆင့္ ေရာက္တယ္။ ဒါ… အေျခခံ စံအားျဖင့္ ဒီလို သတ္မွတ္တာ ……။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ (ဓမၼလက္ေဆာင္)
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LFgo8k
Thursday, September 19, 2019
ဗုဒၶက #ဒါမွ_____ငါ့သားေတာ္ၾကီး တဲ့ ဲ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္အခါက ရဟန္းႏွစ္ပါး ဟာ ဘုရားရွင္ကိုဖူးျမင္ဖို ့အတြက္ ခရီးေဝးၾကီးကေန လာခဲ့ၾကတယ္ ကႏၲာရခရီးတခုကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ ေရျပတ္လပ္ခဲ့ၾကတယ္ ကံေကာင္းစြာနဲ ့ ေရကန္တခုကိုေတြ ့ေတာ့ တပါးက ေရေသာက္ဖို ့ၾကိဳးစားတယ္ တပါးက ေရစစ္မပါတဲ့အတြက္ အာပတ္သင့္မွာ ေၾကာက္ျပီး မေသာက္ပဲေနတယ္ ေရေသာက္တဲ့ကိုယ္ေတာ္က ေရငတ္ျပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူရင္ ဘုရားရွင္ကိုမဖူးရမွာစိုး လို ့ဆိုျပီးေရေသာက္ခရီးဆက္တယ္ တပါးကမေသာက္ဘူး ေရမေသာက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ဟာ လမ္းမွာတင္ေရငတ္ျပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့တယ္ ဘုရားရွင္ဆီေရာက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းအကုန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ ဘုရားရွင္က ေရမေသာက္ပဲ ဝိနည္းကို အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္နိ ုးတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ ကို ခ်ီးက်ဳးျပီး ဒါမွ ငါ့သားေတာ္ၾကီး တဲ့ တကယ္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာလည္း ၂၂၇ သြယ္ ေသာသိကၡာပုဒ္ကို အသက္ထက္ ခ်စ္ျမတ္ နိ ုးျပီး လူေတြကလည္း ငါးပါးသီလ ကို အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္နိ ုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗုဒၶရဲ့ ငါ့သားေတာ္ၾကီးလို ့ပဲ အေခၚခံၾက ရမွာ ပါေလ ရဟန္းျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ အေသးဖြဲဆံုး အျပစ္ကေလးကစျပီး ေလးေလးနက္နက္ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သာသနာေတာ္ရဲ့ အသက္တမ္းဟာ ႏွစ္အပိုင္းအျခားမရွိ တည္တ့ံလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး ဦးျမင့္ခိုင္ #################### #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/307ToXE
ဗုဒၶက #ဒါမွ_____ငါ့သားေတာ္ၾကီး တဲ့ ဲ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္အခါက ရဟန္းႏွစ္ပါး ဟာ ဘုရားရွင္ကိုဖူးျမင္ဖို ့အတြက္ ခရီးေဝးၾကီးကေန လာခဲ့ၾကတယ္ ကႏၲာရခရီးတခုကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ ေရျပတ္လပ္ခဲ့ၾကတယ္ ကံေကာင္းစြာနဲ ့ ေရကန္တခုကိုေတြ ့ေတာ့ တပါးက ေရေသာက္ဖို ့ၾကိဳးစားတယ္ တပါးက ေရစစ္မပါတဲ့အတြက္ အာပတ္သင့္မွာ ေၾကာက္ျပီး မေသာက္ပဲေနတယ္ ေရေသာက္တဲ့ကိုယ္ေတာ္က ေရငတ္ျပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူရင္ ဘုရားရွင္ကိုမဖူးရမွာစိုး လို ့ဆိုျပီးေရေသာက္ခရီးဆက္တယ္ တပါးကမေသာက္ဘူး ေရမေသာက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ဟာ လမ္းမွာတင္ေရငတ္ျပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့တယ္ ဘုရားရွင္ဆီေရာက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းအကုန္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ ဘုရားရွင္က ေရမေသာက္ပဲ ဝိနည္းကို အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္နိ ုးတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ ကို ခ်ီးက်ဳးျပီး ဒါမွ ငါ့သားေတာ္ၾကီး တဲ့ တကယ္ေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာလည္း ၂၂၇ သြယ္ ေသာသိကၡာပုဒ္ကို အသက္ထက္ ခ်စ္ျမတ္ နိ ုးျပီး လူေတြကလည္း ငါးပါးသီလ ကို အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္နိ ုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗုဒၶရဲ့ ငါ့သားေတာ္ၾကီးလို ့ပဲ အေခၚခံၾက ရမွာ ပါေလ ရဟန္းျဖစ္ေစ လူျဖစ္ေစ အေသးဖြဲဆံုး အျပစ္ကေလးကစျပီး ေလးေလးနက္နက္ လိုက္နာက်င့္သံုးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သာသနာေတာ္ရဲ့ အသက္တမ္းဟာ ႏွစ္အပိုင္းအျခားမရွိ တည္တ့ံလိမ့္မယ္ ဆိုတာေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး ဦးျမင့္ခိုင္ #################### #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/307ToXE
ကုသိုလ္စိတ္ဆိုတာ ဆင္းရဲတာ ခ်မ္းသာတာႏွင့္မဆိုင္ဘူး အသက္ငယ္တာႀကီးတာႏွင့္မဆိုင္ဘူး ဂုဏ္႐ွိတာ မ႐ွိတာႏွင့္မဆိုင္ဘူး ကိုယ္ရဲ႕ သဒၵါတရားစိတ္ႏွင့္ပဲဆိုင္တယ္ေနာ္ ======== "ကုသိုလ္ရဖို႔ ဆိုရင္ "ပကာသန မလိုဘူး ေနရာထိုင္ခင္း မလိုဘူး အသက္အရြယ္ မလိုဘူး ရွက္ေၾကာက္ေနဖို႔ မလိုဘူး သိမ္ငယ္ေနဖို႔ မလိုဘူး အေဖၚအေပါင္း မလိုဘူး ဘာသာတရားကို အေျခခံတဲ႔ စိတ္ဓာတ္ဘဲလိုပါတယ္" CR#whm
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Ie9t3T
Subscribe to:
Posts (Atom)