Saturday, August 17, 2019

"ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔" # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔ဘဝ ရေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ကိုယ္လက္အဂၤါ အစုံပါေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ဘုရားသာသနာနဲ႔ ၾကံဳေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ရတနာသုံးပါး ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးတရားအေပၚ ယုံၾကည္မႈရွိေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားခံယူႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အခံ ရွိေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ >> ကဲ..ဘာလိုေသးလဲ... ကံကေတာ့ ေကာင္းေနၿပီးသားပါ။ အလုပ္ေကာင္းဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ အလုပ္ေကာင္းဖို႔ဆိုတာလည္း အေကာင္းလုပ္ဖို႔ပါပဲ။ *** အေကာင္းလုပ္ေတာ့ အေၾကာင္းဟုတ္။ အေၾကာင္းဟုတ္ေတာ့ မေကာင္းဆုတ္။ မေကာင္းဆုတ္ေတာ့ အေကာင္းထုပ္။ အဲဒါ ကံေကာင္းျခင္းရဲ႕ လက္ေဆာင္ထုပ္ပဲေပါ႔..။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Z8Oidc

"ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔" # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ လူ႔ဘဝ ရေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ကိုယ္လက္အဂၤါ အစုံပါေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ဘုရားသာသနာနဲ႔ ၾကံဳေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ ရတနာသုံးပါး ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးတရားအေပၚ ယုံၾကည္မႈရွိေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ # ကံမေကာင္းဘူးလို႔ မေျပာပါနဲ႔။ သူေတာ္ေကာင္းတရား နာၾကားခံယူႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္အခံ ရွိေနတာကိုက ကံေကာင္းေနတာပဲ မဟုတ္လား။ >> ကဲ..ဘာလိုေသးလဲ... ကံကေတာ့ ေကာင္းေနၿပီးသားပါ။ အလုပ္ေကာင္းဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ အလုပ္ေကာင္းဖို႔ဆိုတာလည္း အေကာင္းလုပ္ဖို႔ပါပဲ။ *** အေကာင္းလုပ္ေတာ့ အေၾကာင္းဟုတ္။ အေၾကာင္းဟုတ္ေတာ့ မေကာင္းဆုတ္။ မေကာင္းဆုတ္ေတာ့ အေကာင္းထုပ္။ အဲဒါ ကံေကာင္းျခင္းရဲ႕ လက္ေဆာင္ထုပ္ပဲေပါ႔..။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Z8Oidc

သဒၶါခိုင္မွ ရတနာဆိုင္တယ္ ံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံ💎💎💎💎💎💎💎💎 ေခတ္ကာလ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ပညာတတ္ဆိုသူ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘာသာတရားနဲ႔ ရတနာမ်ားအေပၚမွာ မလိုအပ္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ဘာသာမဲ့ ဆန္ဆန္ေတြ ျဖစ္လာၾကတာ ေတြ႕လာရတယ္။ က်န္တဲ့ဘာသာေတြေတာ့ မသိဘူး ဗုဒၶဘာသာ ကေတာ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈအေပၚ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္နဲ႔ပဲ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ျပဳထားပါတယ္။ မျဖစ္မေန ယုံၾကည္ရမယ္၊ လက္ခံရမယ္ဆိုကာ အတင္းစည္း႐ုံး သိမ္းသြင္းတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။ ကိုယ့္သဒၶါတရားကို ကိုယ့္ဉာဏ္အားနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ပဲ သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မကိုးကြယ္၊ မဆည္းကပ္၊ မယုံၾကည္လို႔လည္း ဗုဒၶဘာသာက ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ပစၥဳပၸန္ သံသရာနစ္နာသြားမွာပါ။ ကိုယ့္ဘာသာတရားမို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အမတန္ယုတၱိက်ၿပီး တန္ဘိုးမျဖတ္​ႏိုင္တဲ့ ဘာသာတရားပါ။ ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ အဆုံးအမမ်ားဟာ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံရင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္သမွ် အက်ိဳးတရား ႀကီးမားလွတာပါ။ အဲ မက်င့္ရင္ေတာ့ ဒီတန္ဘိုးကို အျပည့္အဝ သိခြင့္ရမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဆိုတဲ့ ရတနာသုံးပါးဟာ ေလာကမွာအျမတ္ဆုံး ရတနာေတြပါ။ ဒီလိုေျပာလို႔ ကိုယ့္ဘာသာတရား ကိုယ္ခ်ဲ႕ ကားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္လက္ေတြပိုင္းမွာလည္း ဒီရတနာသုံးပါးဟာ အျခားလက္ဝတ္ရတနာစတဲ့ ရတနာေတြထက္ အဆေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ တန္ဘိုးျခင္းက ကြာျခားေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔တန္ဘိုး၊ တရားရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔တန္ဘိုး၊ သံဃာရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ တန္ဘိုးဆိုတာ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရား ခိုင္မာေနတဲ့ သူေတြအတြက္ တျခားတျခား ရတနာေတြထက္ ပိုၿပီးတန္ဘိုးရွိေနတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီရတနာေတြဟာ သဒၶါနဲ႔မွ အဖိုးထိုက္ပါတယ္။ သဒၶါရွိမွ တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ သဒၶါခိုင္မွာ ရတနာဟာ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ဘုရားမၾကည္ညိဳႏိုင္တာ ဘုရားနဲ႔မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ တရားမနာႏိုင္တာ တရားနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ သံဃာအေပၚ အျပစ္ျမင္ေနတာ သံဃာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲဆိုင္တယ္။ ဘုရားနဲ႔နီးႏိုင္တာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ တရားနာႏိုင္တာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ သံဃာ့ေက်းဇူးသိေနတာဟာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ ဆိုလိုတာက ရတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ မထိုက္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ဆိုတဲ့ ရတနာဟာ ဘုန္းကံရွိတဲ့သူ၊ သဒၶါရွိတဲ့သူနဲ႔ပဲ ထိုက္ပါတယ္။ အဲဒီသဒၶါတရားကို ပညာေလးပါ တြဲထားသူေတြအတြက္ေတာ့ ရတနာဟာ ပိုထိုက္တန္တာေပါ့။ ပညာေတာ့ တတ္ၿပီး သဒၶါမရွိတဲ့ သူအတြက္ေတာ့ ဒီရတနာဟာ အမ်က္ပါပဲ။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ရတနာရဲ႕ တန္ဘိုးဟာ "ရတာဟာ နာတာပဲ" ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္သြားမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ေတာ့ ကိုးကြယ္ျခင္း၊ မကိုးကြယ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ပါပဲ။ တန္ဘိုးရွိတဲ့ ရတနာနဲ႔ ထိုက္တန္ျခင္း မထိုက္တန္ျခင္းဟာလည္း ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈပါပဲ။ ပညာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ သဒၶါတရား ရွိထားရင္ေတာ့ ဗုဒၶ၊ဓမၼ၊သံဃာ ဆိုတဲ့ရတနာဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဘာနဲ႔မွ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ထိုက္တန္တဲ့ ရတနာသိုက္ႀကီးဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ သဒၶါခိုင္ရင္ ရတနာဟာ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TDLOOL

သဒၶါခိုင္မွ ရတနာဆိုင္တယ္ ံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံံ💎💎💎💎💎💎💎💎 ေခတ္ကာလ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ပညာတတ္ဆိုသူ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘာသာတရားနဲ႔ ရတနာမ်ားအေပၚမွာ မလိုအပ္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ဘာသာမဲ့ ဆန္ဆန္ေတြ ျဖစ္လာၾကတာ ေတြ႕လာရတယ္။ က်န္တဲ့ဘာသာေတြေတာ့ မသိဘူး ဗုဒၶဘာသာ ကေတာ့ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈအေပၚ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္နဲ႔ပဲ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ျပဳထားပါတယ္။ မျဖစ္မေန ယုံၾကည္ရမယ္၊ လက္ခံရမယ္ဆိုကာ အတင္းစည္း႐ုံး သိမ္းသြင္းတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။ ကိုယ့္သဒၶါတရားကို ကိုယ့္ဉာဏ္အားနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ပဲ သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မကိုးကြယ္၊ မဆည္းကပ္၊ မယုံၾကည္လို႔လည္း ဗုဒၶဘာသာက ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ပစၥဳပၸန္ သံသရာနစ္နာသြားမွာပါ။ ကိုယ့္ဘာသာတရားမို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ အမတန္ယုတၱိက်ၿပီး တန္ဘိုးမျဖတ္​ႏိုင္တဲ့ ဘာသာတရားပါ။ ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ အဆုံးအမမ်ားဟာ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံရင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္သမွ် အက်ိဳးတရား ႀကီးမားလွတာပါ။ အဲ မက်င့္ရင္ေတာ့ ဒီတန္ဘိုးကို အျပည့္အဝ သိခြင့္ရမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဆိုတဲ့ ရတနာသုံးပါးဟာ ေလာကမွာအျမတ္ဆုံး ရတနာေတြပါ။ ဒီလိုေျပာလို႔ ကိုယ့္ဘာသာတရား ကိုယ္ခ်ဲ႕ ကားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္လက္ေတြပိုင္းမွာလည္း ဒီရတနာသုံးပါးဟာ အျခားလက္ဝတ္ရတနာစတဲ့ ရတနာေတြထက္ အဆေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ တန္ဘိုးျခင္းက ကြာျခားေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔တန္ဘိုး၊ တရားရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔တန္ဘိုး၊ သံဃာရတနာရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ တန္ဘိုးဆိုတာ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရား ခိုင္မာေနတဲ့ သူေတြအတြက္ တျခားတျခား ရတနာေတြထက္ ပိုၿပီးတန္ဘိုးရွိေနတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီရတနာေတြဟာ သဒၶါနဲ႔မွ အဖိုးထိုက္ပါတယ္။ သဒၶါရွိမွ တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ သဒၶါခိုင္မွာ ရတနာဟာ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ဘုရားမၾကည္ညိဳႏိုင္တာ ဘုရားနဲ႔မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ တရားမနာႏိုင္တာ တရားနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ သံဃာအေပၚ အျပစ္ျမင္ေနတာ သံဃာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး ကိုယ့္သဒၶါတရားနဲ႔ပဲဆိုင္တယ္။ ဘုရားနဲ႔နီးႏိုင္တာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ တရားနာႏိုင္တာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ သံဃာ့ေက်းဇူးသိေနတာဟာ သဒၶါရွိေနလို႔ပါ။ ဆိုလိုတာက ရတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႔ မထိုက္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ဆိုတဲ့ ရတနာဟာ ဘုန္းကံရွိတဲ့သူ၊ သဒၶါရွိတဲ့သူနဲ႔ပဲ ထိုက္ပါတယ္။ အဲဒီသဒၶါတရားကို ပညာေလးပါ တြဲထားသူေတြအတြက္ေတာ့ ရတနာဟာ ပိုထိုက္တန္တာေပါ့။ ပညာေတာ့ တတ္ၿပီး သဒၶါမရွိတဲ့ သူအတြက္ေတာ့ ဒီရတနာဟာ အမ်က္ပါပဲ။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ရတနာရဲ႕ တန္ဘိုးဟာ "ရတာဟာ နာတာပဲ" ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္သြားမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ေတာ့ ကိုးကြယ္ျခင္း၊ မကိုးကြယ္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ပါပဲ။ တန္ဘိုးရွိတဲ့ ရတနာနဲ႔ ထိုက္တန္ျခင္း မထိုက္တန္ျခင္းဟာလည္း ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈပါပဲ။ ပညာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ သဒၶါတရား ရွိထားရင္ေတာ့ ဗုဒၶ၊ဓမၼ၊သံဃာ ဆိုတဲ့ရတနာဟာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဘာနဲ႔မွ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ထိုက္တန္တဲ့ ရတနာသိုက္ႀကီးဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ သဒၶါခိုင္ရင္ ရတနာဟာ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ ေမတၱာျဖင့္ မနာပ ဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TDLOOL

လက္ငင္းအက်ိဳးေပးေအာင္ ပ႒ာန္းပူေဇာ္နည္း ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ စံခ်ိန္ကိုက္ရြတ္ဖတ္နည္း (၄)နည္းရိွသည္။ ၄င္းတို႔မွာ....... (၁)ခႏၶာကိုယ္ သန္႔ရွင္းေစမည္။ (၂)အခ်ိန္မွန္မွန္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ (၃)ပီပီသသ အသံက်ယ္က်ယ္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ (၄)ျပီးလွ်င္ အမွ်ေဝ ေမတၱာပြားရမည္။ အဓိပၸာယ္အက်ယ္- (၁) ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းေစရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္လွ်င္ အနီးနားရိွ နတ္ျဗဟၼာမ်ား တရားနာလာၾကသည္။ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္သူက နံေစာ္ေနပါလွ်င္ ပ႒ာန္းတရားနာသည့္ နတ္ျဗဟၼာတို႔က ႏွာေခါင္းရံႈ႕သြားျပီး ျပန္သြားၾကသည္။ သို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းပါေစ။ေခြ်းေစာ္ ေခ်းညိွေစာ္ မနံပါေစႏွင့္။ (၂) အခ်ိန္မွန္မွန္ ရြတ္ဖတ္ရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ပါမ်ားလွ်င္ နတ္ျဗဟၼာတို႔ တရားနာလာၾကသည္ အခ်ိန္ကိုမွတ္ထားျပီး ည ၈-နာရီ ၊ ၉-နာရီ စသည္ျဖင့္ အခ်ိန္မွတ္ျပီး လာၾကသည္။အျခားျမိဳ႕ရြာတို႔မွ နတ္ျဗဟၼာတို႔ကို၄င္း ၊ အျခားတိုင္းျပည္ အျခား စၾကၤာဝဠာမွ နတ္ျဗဟၼာတို႔ကို၄င္း ၊ေခၚလာတတ္ၾကသည္။ ၄င္း နတ္ျဗဟၼာတို႔ တရားနာရန္ လာခ်ိန္၌ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္သူက ပ႒ာန္းမရြတ္ပဲ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္ လုပ္ေနလွ်င္ ၄င္း နတ္ျဗဟၼာမ်ား စိတ္ပ်က္ျပီး ျပန္သြားၾကေလသည္။ (၃) ပီပီသသ အသံက်ယ္က်ယ္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ တိုးတိုးေလး ဆီမန္း မန္းသလို ရြတ္ဖတ္လွ်င္ တရားနားနတ္ျဗဟၼာမ်ား နာ၍အားမရ နားမလည္၍ စိတ္တိုျပီးျပန္သြားတတ္ၾကသည္။ (၄)ျပီးလွ်င္ အမွ်ေဝ ေမတၱာပြားရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ျပီးလွ်င္ ပ႒ာန္းတရားနာရန္ ၾကြေရာက္လာၾကသည့္ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔အား အမွ်ေပးေဝပါ၏။ အျခား ဒါနကုသိုလ္ သီလကုသိုလ္ ဘာဝနာကုသိုလ္တို႔ကိုလည္း အမွ်ေပးေဝပါ၏ သာဓုေခၚၾကပါ။နတ္၌ျဖစ္ေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာတို႔ကိုလည္း ရရိွ၍ နတ္းစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ တိုးတက္ၾကပါေစ။ကြ်ႏု္ပ္၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းတို႔ကိုလည္း ျပီးစီးေအင္ျမင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစ။ ★ တရားနာလာၾကသည့္ တေစၦသရဲ ျပိတၱာ မွင္စာ အပါယ္ေလးဘံုသားတို႔အားလည္း အမွ်ေပးေဝပါ၏ အမွ်ရ၍က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဟု အမွ်ေဝေမတၱာပြားပါေလ။ ဤကဲ့သို႔ ပ႒ာန္းတရားကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားပါလွ်င္ ေလာကီအက်ဳိးမ်ား တေန႔တျခားတိုးပြား၍ ဘုန္းၾကီး သက္ရွည္ ေရာဂါအႏၱရာယ္ေတြ ကင္းသြားပါလိမ္မည္။ ★ ပ႒ာန္းတရားဆိုတာကေတာ့ ျပ႒ာန္းတဲ့အေၾကာင္းတရားေပါ့။ အဲ့ဒီလိုျပ႒ာန္းတဲ့အေၾကာင္းက(၂၄)ပါး ၊ (၂၄)ပါးေသာ အေၾကာင္းတရား ၊ အေၾကာင္းတရားဆိုသျဖင့္ သူနဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့ အက်ဳိးတရား ပစၥည္းတရား ပစၥဳယုပၸန္တရား အေၾကာင္းတရား၊ အက်ဳိးတရား အေၾကာင္းအက်ဳိးေတြ ခြဲျခားျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္။အဲ့ဒါကို ပဌာန ကာရဏ ။ပ႒ာန္းလို႔ (န)သတ္လိုက္ေတာ့ ပ႒ာန္းလို႔ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ပဌ္ဌာန္းေပါ့ေလ။ ပ႒ာန-ပ႒ာန္းလို႔ ဆိုေပမယ့္လို႔ ဗမာက ေပါ့ေပါ့ရြတ္ဆိုတဲ့အက်င့္ရိွလို႔မို႔ ပ႒ာန္းလို႔ ဒီလိုျဖစ္သြားတာ။ ★ အဲ့ဒီ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ဘုရားျဖစ္ျပီးေတာ့ သတၱသတၱာဟ(၇) သတၱာဟ၊ ခုႏွစ္ ခုႏွစ္လီ (၄၉)ရက္ ေဗာဓိပင္နဲ႔ေရႊပုလင္ေတာ္နားေနျပီး သတင္းသံုးေနတဲ့အခ်ိန္စတုတၱထ သတၱာဟ ။ပထမက ပလႅကၤသတၱာဟ-ေဗာဓိပင္ေအာက္(၇)ရက္ေန။ဒုတိယက ေဗာဓိပင္ရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္ (၁)ဖာလံုေလာက္ ေဝးတဲ့ေနရာကေန ဒီေနရာ ငါတရားထူးတရားျမတ္ရတဲ့ေနရာ ဘုရားျဖစ္တဲ့ သေဗၺညဳတဉာဏ္ ရရိွေတာ္မူတဲ့ေနရာဆိုျပီးေတာ့ (၇) မ်က္ေတာင္မခပ္ဘဲနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ျပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတဲ့ေနရာ။ဒါကို အနိမိသ သတၱာဟ ။ နိမိတ-ဆိုတာက မ်က္ေတာင္ခတ္တယ္ေပါ့ အနိမိတ-ဆိုတာက မ်က္ေတာင္မခတ္ဘူး။ မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲနဲ႔ေနနိဳင္ဘို႔ဆိုတာက သိပ္မလြယ္ဘူး။ ★ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြပဲ ေနနိဳင္တယ္။ လူေတြထဲက မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ေန႔ေရာညေရာ ေနနိဳင္ဖို႔ မတတ္နိဳင္ပါဘူး။ ပီးေတာ့မွ ပလႅင္နဲ႔ အနိမိတ သတၱဟ ၾကားထဲမွာ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ျပီးေတာ့ (၇)ရက္ေနပါတယ္ ဒါကို စကၤမ သတၱာဟ ။ပလႅကၤ သတၱာဟ၊ အနိမိသ သတၱာဟ ၊ စကၤမ သတၱာဟ (၂၁)ရက္ၾကာသြားတယ္။(၂၁)ျပီးေတာ့မွ (၂၂) ကေနစျပီးေတာ့ စတုတၱထ သတၱာဟ အဲ့ဒီမွာ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္း သံုးသပ္စဥ္ျခင္ေတာ္မူပါတယ္။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း၊ ၀ိဘင္းက်မ္း၊ ဓာတုကထာက်မ္း၊ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း၊ ကထာ၀တၳဳက်မ္း၊ ယမိုက္က်မ္း၊ ဆိုျပီး ဒီလို ေရွ႕(၆)က်မ္းကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္တဲ့အခါမွာ ဘာမွမထူးပါဘူး။ ★ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးဆင္ျခင္သံုးသပ္တဲ့အခ်ိန္ၾကမွ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အိမ္လံုးမက ေတာင္လံုးမက ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္ထြက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အနႏၱစၾကၤာဝဠာ ေျပးသြားေနၾက။ အခုေခတ္ သိပၸံနည္းနဲ႔ တိုင္းတာတဲ့အခါ အေရာင္ေတြရဲ႕ ေျပးႏႈန္းသြားႏႈန္းဟာ တစ္စကၠန္႔ကို ၁၂၆၀၀၀ ေလာက္သြားပါတယ္။ အဲ့ါဒီေျပးႏႈန္းနဲ႔ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ ေျပးသြားေနတာ အခုထိ ေျပးတုန္းသြားေနတုန္းပဲ အဲ့ဒါေနာက္ သာသနာ(၅၀၀၀)ရိွတဲ့အခါ ေကြ႕ျပီးေတာ့ စၾကာၤဝဠာရဲ႕သေဘာက ေဝ႔ျပီးေတာ့သြားတဲ့သေဘာရိွတာ သိပၸံနည္းအရလည္း ကမာၻၾကီးက လည္ေနေတာ့ လည္လိုက္တဲ့အခါမယ္ ဝိုင္းသြားတာ။ဝိုင္းသြားေတာ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြက အစသြားတုန္းကေတာ့ အေျဖာင့္ေျပးသြားတာ။ေနာက္က်ေတာ့ ဝိုင္းသြားေတာ့ ဒီေနရာျပန္ေရာက္တယ္ ျပန္ေရာက္တဲ့ေနရာကို ေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲလို႔ သာသနာ(၅၀၀၀) ရိွတဲ့အခါ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အစထြက္တဲ့ေနရာ ျပန္ေရာက္လာလို႔ ေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲလို႔ေခၚတယ္။ အဲ့ဒီေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲမွာ အၾကီးအက်ယ္ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရၾကလိမ့္ဦးမယ္။ ★ ေျပာလိုရင္းကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးေတာ္မွ ပ႒ာန္းတရားဆင္ျခင္သံုးသပ္မွ ေရာင္ခ်ည္ေတာ္ အၾကီးအက်ယ္ထြက္တယ္။ လူလည္းပဲ ျဗဟၼာေတြလည္းပဲ တစ္ဦးတစ္ေရာက္ဟာ အက်ဳိးမေပးဘူး ကံမေကာင္းဘူးလို႔ ျဖစ္ေနရင္ ပ႒ာန္းတရားတာ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ အက်ဳိးေပးလာတာ။ကံေကာင္းလာတယ္။အဲ အက်ဳိးမေပးပဲ အကုသိုလ္ေတြက ပိတ္ပင္တားဆီးထားေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕စာတတ္တယ္ တစ္ခ်ဳိ႕ ပညာတတ္တယ္ စာတတ္ျပီး ပညာတတ္ေပမယ့္လို႔ ဘာမွဘုန္းမၾကီးဘူး။ဘုန္းနည္း ကံနည္းနဲ႔ ေနရ။အဲ့ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပ႒ာန္းတာရြတ္လိုက္ ခ်မ္းသာျပီ။လိုခ်င္တာေတြ အကုန္ရျပီ။အဲ့ဒီလို ျမတ္စြာဘုရားသခင္ရဲ႕ပ႒ာန္း တရားေတာ္သည္ အလြန္တရာမွ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရိွပါတယ္။ေဘးဥပါဒ္အႏၱရာယ္ေတြလည္းကင္းပါတယ္။ ★ တပည့္ေတာ္တို႔ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ခါေတာ့ ျမန္မာနိဳင္ငံမိုးကုတ္ရဲ႕အေရွ႕ဘက္ မိုးမိတ္ျမိဳ႕ဆိုတာ ရိွေသးတယ္။မိုးမိတ္ျမိဳသြားတရားေဟာ မိုးမိတ္ျမိဳ႕တရားေဟာ ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မိုးကုတ္ကကားနဲ႔ျဖတ္ေမာင္းျပီးေတာ့ ျပန္လာတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မိုးကုတ္က ဒကာေတြကေလွ်ာက္တယ္ ဆရာေတာ္ေရွ႕ မဆက္နဲ႔ေတာ့ ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ မိုးကုတ္မွာ တညၾကိမ္းပါ။ ဘာလို႔လဲဒကာၾကီးတို႔ဆိုေတာ့ အခုေလးတင္ ေရဒီယိုက ေၾကညာသြားတယ္ဘုရား ေလမုန္တိုင္းၾကီး စစ္ကိုင္းတိုင္းနဲ႔ မႏၱေလးတိုင္းအၾကား အၾကီးအက်ယ္ တိုက္လိမ့္မယ္။အဲ့ဒီေတာ့ အဲ့ဒီေနရာအတြင္း အျပင္ေရာက္ေနတဲ့လူေတြက ေဘးဥပါတ္ကင္းမယ့္ေနရာေလးမွာ တိမ္းေရွာင္ေနၾကပါ။ကိုယ့္အိမ္အတြင္းက လူေတြကလည္း အိမ္အတြင္းေလေဘးခံနိဳင္တဲ့ေနရာမွာ ေနၾကပါလို႔ ေၾကညာသြားတယ္ဆရာေတာ္။ဆက္သြားရင္ ေလမုန္တိုင္းမိလိမ့္မယ္ဘုရားဆိုေတာ့ အာ အဲ့ဒါမွ က်ဳပ္ကသြားရမွာဗ်ာဆိုျပီး ဆရာေတာ္က ကားေပၚကကို ဆင္းမေနေတာ့ဘူး တခါတည္းဆက္သြား။ ★ ဆက္သြားေတာ့ သပိတ္က်င္းေရာက္။ သပိတ္က်င္းေရာက္တဲ့အခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္တဲ့ျပီးေတာ့ ပ႒ာန္းစာအုပ္ (၅)အုပ္ထုတ္ခိုင္း ကဲရိွတဲ့ ကိုရင္ေတြ ဦးပုဇဥ္းေတြ တစ္လွည့္စီ ဖတ္။ဟိုက ေလမုန္တိုင္းၾကီးလာေနတယ္။ေလအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ဖတ္ၾကပါ။မရပ္နဲ႔ဆိုျပီးေတာ့ ဖတ္ခိုင္း။အဲ့ဒီကေန ျပီးေတာ့ ေအာက္သြား ေအာက္နားေလးေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ စဥ့္ကူးဆိုတာ ရိွတယ္။ အဲ့ဒီ စဥ့္ကူးက်ေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္ ပ႒ာန္းစာအုပ္ (၅)အုပ္ ထုတ္ခိုင္း ထုတ္ျပီးေတာ့ ဦးပုဇဥ္းေတြ ကိုယ္ရင္ေတြ ဖတ္ၾကဆိုျပီးေတာ့ ပ႒ာန္းဖတ္ခိုင္း။အဲ့ဒီကေန ျမစ္အေနာက္ဖက္ ကူး။ ေရႊဘိုေရာက္ ေရႊဘိုၾကေတာ့လည္း အဲ့ဒီလို ခိုင္းခဲ့ျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ကလည္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသရြတ္ဖတ္ျပီးေတာ့ သရစ်ာယ္လာတယ္။ ★ ဒီေရႊဘိုရဲ႕ေတာင္ဘက္နားေလးေရာက္ေတာ့ ေရဒီယိုက ျပန္ေၾကညာတယ္ စစ္ကိုင္းတိုင္း မႏၱေလးတိုင္း တိုက္မယ့္ ေလမုန္းတိုင္းၾကီး အေနာက္ဖက္ေရြ႕သြားျပီ ဒီဘက္မတိုက္ေတာ့ဘူး။လို႔ အဲ့လိုေၾကညာပါတယ္။အဲ့ဒီလို တကယ့္အႏၱရာယ္ၾကီးေတြကင္းပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ နာဂစ္မုန္တိုင္းတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ။နာဂစ္မုန္တိုင္းတုန္းက ဒီျပင္ရြာေတြ ျမိဳ႕ေတြသာ ဒုကၡေရာက္တာ။ ပုသိမ္ျမိဳ႕က ဒုကၡမေရာက္ဘူး။ ပုသိမ္ျမိဳ႕ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုး႒ာန ကိုးပိုင္းခြဲျပီးေတာ့ တစ္ျမိဳ႕လံုးျဖန္႔ ပ႒ာန္းရြတ္ေနၾကတယ္။ ပ႒ာန္းရြတ္ေနတဲ့အတြက္ ပ႒ာန္းရဲ႕တန္ခိုးေၾကာင့္ ပုသိမ္ျမိဳ႕မယ္ အဲ့ဒီနာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး မတိုက္ဘူး။ ေဘးေက်ာ္ တိုက္ခ်သြားတယ္။ အဲ့ဒီလို ေဘးဥပါဒ္အႏၱရာယ္ ရန္အသြယ္သြယ္လည္းကင္းေစနိဳင္တယ္။ ဘုန္းတန္ခိုး အာႏုေဘာ္ကိုလည္း ၾကီးေစနိဳင္တဲ့ ပ႒ာန္းတရားကို ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္ၾကပါ။ ★ အဲ့ဒီလိုရြတ္ဖတ္သျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေၾကညာတယ္မို႔လား တစ္ခ်ဳိ႕လည္း ၾကားမိမယ္။တစ္ခ်ဳိ႕လည္း မၾကားမိေလာက္ဘူး။ ကမာၻၾကီးအတြင္းကို ဒီျပင္စၾကၤာဝဠာက ဂ်ဴပီတာ ပလမ္နက္ ေခၚတဲ့ ၾကာသပေတး ျဂိဳလ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ ျဂိဳလ္ၾကီးတစ္လံုး အမွတ္မထင္ ဝင္လာေနတယ္။ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္နဲ႔ ၂၁၁၃ ခုႏွစ္) (၂)ႏွစ္ တပည့္ေတာ္တို႔ ကမာၻျဂိဳလ္ကို ဒုကၡေပးနိဳင္တယ္။ေရေတြအၾကီးအၾကယ္ၾကီးမယ္ ဒီျဂိဳလ္ၾကီးဝင္လာတဲ့အတြက္ ေလမုန္တိုင္းေတြ တိုက္မယ္ မီးေတာင္ေတြေပါက္ကြဲမယ္ လူေတြ ဒုကၡေရာက္ပါ့မယ္လို႔ အဲ့ဒီလို ဒုကၡေဘးေတြမွ ကင္းေဝးေအာင္ တပည့္ေတာ္တို႔ ကယ္နိဳင္တဲ့ တရားကေတာ့ ပ႒ာန္းတရားပဲ ရိွပါတယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ ပ႒ာန္းတရား ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ မူၾကပါ။ကိုယ္တင္မကပဲ ကိုယ္နဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့သူေတြ ကိုလည္း ခိုင္းေပးၾကပါဗ်ာ။တပည့္ေတာ္ ဂ်ပန္ျပည္သြားလည္း ဂ်ပန္ျပည္ခိုင္းတယ္ဘုရား အေမရိကမွာလည္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းရြတ္ခဲ့တယ္။သူတို႔ကိုလည္း ရြတ္ဖို႔ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ ★ အဲ့ဒီလိုရြတ္ခိုင္းတာက ေရာက္မယ့္ေဘးအႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္နိဳင္မွာက တပည့္ေတာ္တို႔ ပ႒ာန္းတရားရိွပါတယ္။ ပ႒ာန္းတရားက ကယ္မွာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ရြတ္တဲ့အါမွာလည္း ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ၾကပါဘုရား။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလည္း လာပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားတို႔ကေတာ့ ၾကံဳခ်င္မွ ၾကံဳဘူးမယ္ တပည့္ေတာ္က နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာတာလည္း ၾကံဳဖူးတယ္ဘုရား။ သူတို႔လာရင္ ဘယ္လိုသိသလဲဆိုေတာ့ တစ္ခန္းလံုးေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲ။ အဲ့ဒီအခါဆိုရင္ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာျပီ။ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြလာျပီဆိုရင္ ကိစၥေတာ္ေတာ္ေလး ျပီးေျမွာက္ေအာင္ျမင္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာမွန္းသိေတာ့ ဘယ္လိုေျပာဖူးတုန္းဆိုေတာ့ အသင္နတ္တို႔ ျဗဟၼာတို႔ ခင္မ်ားတို႔ လာတာ က်ဳပ္ႏွာေခါင္းက သိတယ္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္က်ဳပ္က မ်က္စိနဲ႔ျမင္ခ်င္တာ ခင္မ်ားတို႔ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြျပစမ္းပါ ဘယ္လိုပံုရိွတုန္းဆိုေတာ့ အဲ့သူတို႔ျပပါတယ္ဘုရား ။အဲ့ဒီေတာ့ တပည့္ေတာ္က ပ႒ာန္းရြတ္က်ဳိးနပ္တယ္။ ★ တပည့္ေတာ္ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြလည္း ျမင္ဘူးတယ္။ အရွင္ဘုရားတို႔ေရာ ျမင္ဖူးၾကလား။ျမင္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ့ ပ႒ာန္းရြတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။အရင္ဆံုးကေတာ့ ေမႊးၾကိဳင္လာဖို႔လိုတယ္ဗ်ာ။ အဲ့ဒါဆိုရင္ လာျပီသူတို႔က။ျပီးေတာ့ၾကေတာ့ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ေမႊးၾကိဳင္လာတာကို တပည့္ေတာ္ကို နည္းေပးတဲ့ သီလရွင္ၾကီး ေဒၚစိတၱရာကေျပာတယ္။ တပည့္ေတာ္က ဘာသိတုန္းဆိုေတာ့ ပိုသိတာ ပုပ္အဲ့လာတာေတြလည္း ရိွတယ္အရွင္ဘုရား။တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ေခြးေသေကာင္ၾကီး အနားဆြဲလာတဲ့အတိုင္း ပုပ္ျပီးေတာ့လာတယ္အဲ့ဒါဆိုရင္ တေစေတြ သရဲေတြ လာျပီ။ျပီးျပီဆိုတာ ကိုယ့္ေျခာက္မလို႔ လာတာမဟုတ္ဘူး။သူက သာဓုေခၚခ်င္လို႔ အဲ့ဒါအမွ်ေဝျပီးေတာ့ ေမတၱာပြားလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ေတြလည္းပဲ ဝမ္းသာျပီးေတာ့ သြားၾကတယ္။ ။ေခြးေတြဘာေတြ အူ ပုပ္အဲ့လာျပီဆိုရင္ တေစ သရဲေတြ လာျပီ။လာလည္းမေၾကာက္နဲ႔ အရွင္ဘုရားတို႔ ရြတ္တာရြတ္ဖတ္ သူတို႔ကို ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝလိုက္။ ★ အဲ့ဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ ပ႒ာန္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳေပါ့ဗ်ာ လက္ေတြ႕။အရွင္ဘုရားတို႔လည္း ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ပါ။ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္သျဖင့္ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ နိဳင္ငံသူ နိဳင္ငံသားေတြ ကိုယ့္ဒီကမာၻလံုးၾကီးမယ္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ကမာၻသူ ကမာၻသားေတြ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ လို႔ ေမတၱာလည္းပြားၾကပါဘုရား။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေတာ္ေလာက္ပါျပီ။ သာဓု သာဓု သာဓု။ တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္မ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ႐ွင္ _/\_ _/\_ _/\_ ဤတရားေတာ္အား အသံနားေထာင္၍ ေရးရေသာကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္သာသနာေတာ္အတြက္ ၾကီးစြာေသာ အလုပ္အေၾကြးအေထာက္အပံ့အေစာင့္အေရွာက္ ျပဳရပါလို၏။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏၲ ကုမာရာဘိဝံသ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31POprL

လက္ငင္းအက်ိဳးေပးေအာင္ ပ႒ာန္းပူေဇာ္နည္း ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ စံခ်ိန္ကိုက္ရြတ္ဖတ္နည္း (၄)နည္းရိွသည္။ ၄င္းတို႔မွာ....... (၁)ခႏၶာကိုယ္ သန္႔ရွင္းေစမည္။ (၂)အခ်ိန္မွန္မွန္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ (၃)ပီပီသသ အသံက်ယ္က်ယ္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ (၄)ျပီးလွ်င္ အမွ်ေဝ ေမတၱာပြားရမည္။ အဓိပၸာယ္အက်ယ္- (၁) ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းေစရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္လွ်င္ အနီးနားရိွ နတ္ျဗဟၼာမ်ား တရားနာလာၾကသည္။ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္သူက နံေစာ္ေနပါလွ်င္ ပ႒ာန္းတရားနာသည့္ နတ္ျဗဟၼာတို႔က ႏွာေခါင္းရံႈ႕သြားျပီး ျပန္သြားၾကသည္။ သို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းပါေစ။ေခြ်းေစာ္ ေခ်းညိွေစာ္ မနံပါေစႏွင့္။ (၂) အခ်ိန္မွန္မွန္ ရြတ္ဖတ္ရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ပါမ်ားလွ်င္ နတ္ျဗဟၼာတို႔ တရားနာလာၾကသည္ အခ်ိန္ကိုမွတ္ထားျပီး ည ၈-နာရီ ၊ ၉-နာရီ စသည္ျဖင့္ အခ်ိန္မွတ္ျပီး လာၾကသည္။အျခားျမိဳ႕ရြာတို႔မွ နတ္ျဗဟၼာတို႔ကို၄င္း ၊ အျခားတိုင္းျပည္ အျခား စၾကၤာဝဠာမွ နတ္ျဗဟၼာတို႔ကို၄င္း ၊ေခၚလာတတ္ၾကသည္။ ၄င္း နတ္ျဗဟၼာတို႔ တရားနာရန္ လာခ်ိန္၌ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္သူက ပ႒ာန္းမရြတ္ပဲ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္ လုပ္ေနလွ်င္ ၄င္း နတ္ျဗဟၼာမ်ား စိတ္ပ်က္ျပီး ျပန္သြားၾကေလသည္။ (၃) ပီပီသသ အသံက်ယ္က်ယ္ရြတ္ဖတ္ရမည္။ တိုးတိုးေလး ဆီမန္း မန္းသလို ရြတ္ဖတ္လွ်င္ တရားနားနတ္ျဗဟၼာမ်ား နာ၍အားမရ နားမလည္၍ စိတ္တိုျပီးျပန္သြားတတ္ၾကသည္။ (၄)ျပီးလွ်င္ အမွ်ေဝ ေမတၱာပြားရမည္။ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ျပီးလွ်င္ ပ႒ာန္းတရားနာရန္ ၾကြေရာက္လာၾကသည့္ နတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔အား အမွ်ေပးေဝပါ၏။ အျခား ဒါနကုသိုလ္ သီလကုသိုလ္ ဘာဝနာကုသိုလ္တို႔ကိုလည္း အမွ်ေပးေဝပါ၏ သာဓုေခၚၾကပါ။နတ္၌ျဖစ္ေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာတို႔ကိုလည္း ရရိွ၍ နတ္းစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ တိုးတက္ၾကပါေစ။ကြ်ႏု္ပ္၏ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းတို႔ကိုလည္း ျပီးစီးေအင္ျမင္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစ။ ★ တရားနာလာၾကသည့္ တေစၦသရဲ ျပိတၱာ မွင္စာ အပါယ္ေလးဘံုသားတို႔အားလည္း အမွ်ေပးေဝပါ၏ အမွ်ရ၍က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဟု အမွ်ေဝေမတၱာပြားပါေလ။ ဤကဲ့သို႔ ပ႒ာန္းတရားကို ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားပါလွ်င္ ေလာကီအက်ဳိးမ်ား တေန႔တျခားတိုးပြား၍ ဘုန္းၾကီး သက္ရွည္ ေရာဂါအႏၱရာယ္ေတြ ကင္းသြားပါလိမ္မည္။ ★ ပ႒ာန္းတရားဆိုတာကေတာ့ ျပ႒ာန္းတဲ့အေၾကာင္းတရားေပါ့။ အဲ့ဒီလိုျပ႒ာန္းတဲ့အေၾကာင္းက(၂၄)ပါး ၊ (၂၄)ပါးေသာ အေၾကာင္းတရား ၊ အေၾကာင္းတရားဆိုသျဖင့္ သူနဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့ အက်ဳိးတရား ပစၥည္းတရား ပစၥဳယုပၸန္တရား အေၾကာင္းတရား၊ အက်ဳိးတရား အေၾကာင္းအက်ဳိးေတြ ခြဲျခားျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္။အဲ့ဒါကို ပဌာန ကာရဏ ။ပ႒ာန္းလို႔ (န)သတ္လိုက္ေတာ့ ပ႒ာန္းလို႔ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ကေတာ့ ပဌ္ဌာန္းေပါ့ေလ။ ပ႒ာန-ပ႒ာန္းလို႔ ဆိုေပမယ့္လို႔ ဗမာက ေပါ့ေပါ့ရြတ္ဆိုတဲ့အက်င့္ရိွလို႔မို႔ ပ႒ာန္းလို႔ ဒီလိုျဖစ္သြားတာ။ ★ အဲ့ဒီ ပ႒ာန္းတရားေတာ္ကို ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ဘုရားျဖစ္ျပီးေတာ့ သတၱသတၱာဟ(၇) သတၱာဟ၊ ခုႏွစ္ ခုႏွစ္လီ (၄၉)ရက္ ေဗာဓိပင္နဲ႔ေရႊပုလင္ေတာ္နားေနျပီး သတင္းသံုးေနတဲ့အခ်ိန္စတုတၱထ သတၱာဟ ။ပထမက ပလႅကၤသတၱာဟ-ေဗာဓိပင္ေအာက္(၇)ရက္ေန။ဒုတိယက ေဗာဓိပင္ရဲ႕အေရွ႕ေျမာက္ (၁)ဖာလံုေလာက္ ေဝးတဲ့ေနရာကေန ဒီေနရာ ငါတရားထူးတရားျမတ္ရတဲ့ေနရာ ဘုရားျဖစ္တဲ့ သေဗၺညဳတဉာဏ္ ရရိွေတာ္မူတဲ့ေနရာဆိုျပီးေတာ့ (၇) မ်က္ေတာင္မခပ္ဘဲနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ျပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတဲ့ေနရာ။ဒါကို အနိမိသ သတၱာဟ ။ နိမိတ-ဆိုတာက မ်က္ေတာင္ခတ္တယ္ေပါ့ အနိမိတ-ဆိုတာက မ်က္ေတာင္မခတ္ဘူး။ မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲနဲ႔ေနနိဳင္ဘို႔ဆိုတာက သိပ္မလြယ္ဘူး။ ★ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြပဲ ေနနိဳင္တယ္။ လူေတြထဲက မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ေန႔ေရာညေရာ ေနနိဳင္ဖို႔ မတတ္နိဳင္ပါဘူး။ ပီးေတာ့မွ ပလႅင္နဲ႔ အနိမိတ သတၱဟ ၾကားထဲမွာ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ျပီးေတာ့ (၇)ရက္ေနပါတယ္ ဒါကို စကၤမ သတၱာဟ ။ပလႅကၤ သတၱာဟ၊ အနိမိသ သတၱာဟ ၊ စကၤမ သတၱာဟ (၂၁)ရက္ၾကာသြားတယ္။(၂၁)ျပီးေတာ့မွ (၂၂) ကေနစျပီးေတာ့ စတုတၱထ သတၱာဟ အဲ့ဒီမွာ အဘိဓမၼာ(၇)က်မ္း သံုးသပ္စဥ္ျခင္ေတာ္မူပါတယ္။ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း၊ ၀ိဘင္းက်မ္း၊ ဓာတုကထာက်မ္း၊ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း၊ ကထာ၀တၳဳက်မ္း၊ ယမိုက္က်မ္း၊ ဆိုျပီး ဒီလို ေရွ႕(၆)က်မ္းကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္တဲ့အခါမွာ ဘာမွမထူးပါဘူး။ ★ ပ႒ာန္းက်မ္းၾကီးဆင္ျခင္သံုးသပ္တဲ့အခ်ိန္ၾကမွ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အိမ္လံုးမက ေတာင္လံုးမက ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္ထြက္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အနႏၱစၾကၤာဝဠာ ေျပးသြားေနၾက။ အခုေခတ္ သိပၸံနည္းနဲ႔ တိုင္းတာတဲ့အခါ အေရာင္ေတြရဲ႕ ေျပးႏႈန္းသြားႏႈန္းဟာ တစ္စကၠန္႔ကို ၁၂၆၀၀၀ ေလာက္သြားပါတယ္။ အဲ့ါဒီေျပးႏႈန္းနဲ႔ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ ေျပးသြားေနတာ အခုထိ ေျပးတုန္းသြားေနတုန္းပဲ အဲ့ဒါေနာက္ သာသနာ(၅၀၀၀)ရိွတဲ့အခါ ေကြ႕ျပီးေတာ့ စၾကာၤဝဠာရဲ႕သေဘာက ေဝ႔ျပီးေတာ့သြားတဲ့သေဘာရိွတာ သိပၸံနည္းအရလည္း ကမာၻၾကီးက လည္ေနေတာ့ လည္လိုက္တဲ့အခါမယ္ ဝိုင္းသြားတာ။ဝိုင္းသြားေတာ့ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြက အစသြားတုန္းကေတာ့ အေျဖာင့္ေျပးသြားတာ။ေနာက္က်ေတာ့ ဝိုင္းသြားေတာ့ ဒီေနရာျပန္ေရာက္တယ္ ျပန္ေရာက္တဲ့ေနရာကို ေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲလို႔ သာသနာ(၅၀၀၀) ရိွတဲ့အခါ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ အစထြက္တဲ့ေနရာ ျပန္ေရာက္လာလို႔ ေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲလို႔ေခၚတယ္။ အဲ့ဒီေရာင္ေတာ္ျပန္ပြဲမွာ အၾကီးအက်ယ္ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရၾကလိမ့္ဦးမယ္။ ★ ေျပာလိုရင္းကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးေတာ္မွ ပ႒ာန္းတရားဆင္ျခင္သံုးသပ္မွ ေရာင္ခ်ည္ေတာ္ အၾကီးအက်ယ္ထြက္တယ္။ လူလည္းပဲ ျဗဟၼာေတြလည္းပဲ တစ္ဦးတစ္ေရာက္ဟာ အက်ဳိးမေပးဘူး ကံမေကာင္းဘူးလို႔ ျဖစ္ေနရင္ ပ႒ာန္းတရားတာ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ အက်ဳိးေပးလာတာ။ကံေကာင္းလာတယ္။အဲ အက်ဳိးမေပးပဲ အကုသိုလ္ေတြက ပိတ္ပင္တားဆီးထားေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕စာတတ္တယ္ တစ္ခ်ဳိ႕ ပညာတတ္တယ္ စာတတ္ျပီး ပညာတတ္ေပမယ့္လို႔ ဘာမွဘုန္းမၾကီးဘူး။ဘုန္းနည္း ကံနည္းနဲ႔ ေနရ။အဲ့ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပ႒ာန္းတာရြတ္လိုက္ ခ်မ္းသာျပီ။လိုခ်င္တာေတြ အကုန္ရျပီ။အဲ့ဒီလို ျမတ္စြာဘုရားသခင္ရဲ႕ပ႒ာန္း တရားေတာ္သည္ အလြန္တရာမွ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ရိွပါတယ္။ေဘးဥပါဒ္အႏၱရာယ္ေတြလည္းကင္းပါတယ္။ ★ တပည့္ေတာ္တို႔ မင္းကြန္းတိပိဋကဆရာေတာ္ၾကီး တစ္ခါေတာ့ ျမန္မာနိဳင္ငံမိုးကုတ္ရဲ႕အေရွ႕ဘက္ မိုးမိတ္ျမိဳ႕ဆိုတာ ရိွေသးတယ္။မိုးမိတ္ျမိဳသြားတရားေဟာ မိုးမိတ္ျမိဳ႕တရားေဟာ ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မိုးကုတ္ကကားနဲ႔ျဖတ္ေမာင္းျပီးေတာ့ ျပန္လာတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မိုးကုတ္က ဒကာေတြကေလွ်ာက္တယ္ ဆရာေတာ္ေရွ႕ မဆက္နဲ႔ေတာ့ ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ မိုးကုတ္မွာ တညၾကိမ္းပါ။ ဘာလို႔လဲဒကာၾကီးတို႔ဆိုေတာ့ အခုေလးတင္ ေရဒီယိုက ေၾကညာသြားတယ္ဘုရား ေလမုန္တိုင္းၾကီး စစ္ကိုင္းတိုင္းနဲ႔ မႏၱေလးတိုင္းအၾကား အၾကီးအက်ယ္ တိုက္လိမ့္မယ္။အဲ့ဒီေတာ့ အဲ့ဒီေနရာအတြင္း အျပင္ေရာက္ေနတဲ့လူေတြက ေဘးဥပါတ္ကင္းမယ့္ေနရာေလးမွာ တိမ္းေရွာင္ေနၾကပါ။ကိုယ့္အိမ္အတြင္းက လူေတြကလည္း အိမ္အတြင္းေလေဘးခံနိဳင္တဲ့ေနရာမွာ ေနၾကပါလို႔ ေၾကညာသြားတယ္ဆရာေတာ္။ဆက္သြားရင္ ေလမုန္တိုင္းမိလိမ့္မယ္ဘုရားဆိုေတာ့ အာ အဲ့ဒါမွ က်ဳပ္ကသြားရမွာဗ်ာဆိုျပီး ဆရာေတာ္က ကားေပၚကကို ဆင္းမေနေတာ့ဘူး တခါတည္းဆက္သြား။ ★ ဆက္သြားေတာ့ သပိတ္က်င္းေရာက္။ သပိတ္က်င္းေရာက္တဲ့အခါ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္တဲ့ျပီးေတာ့ ပ႒ာန္းစာအုပ္ (၅)အုပ္ထုတ္ခိုင္း ကဲရိွတဲ့ ကိုရင္ေတြ ဦးပုဇဥ္းေတြ တစ္လွည့္စီ ဖတ္။ဟိုက ေလမုန္တိုင္းၾကီးလာေနတယ္။ေလအႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ဖတ္ၾကပါ။မရပ္နဲ႔ဆိုျပီးေတာ့ ဖတ္ခိုင္း။အဲ့ဒီကေန ျပီးေတာ့ ေအာက္သြား ေအာက္နားေလးေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ စဥ့္ကူးဆိုတာ ရိွတယ္။ အဲ့ဒီ စဥ့္ကူးက်ေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဝင္ ပ႒ာန္းစာအုပ္ (၅)အုပ္ ထုတ္ခိုင္း ထုတ္ျပီးေတာ့ ဦးပုဇဥ္းေတြ ကိုယ္ရင္ေတြ ဖတ္ၾကဆိုျပီးေတာ့ ပ႒ာန္းဖတ္ခိုင္း။အဲ့ဒီကေန ျမစ္အေနာက္ဖက္ ကူး။ ေရႊဘိုေရာက္ ေရႊဘိုၾကေတာ့လည္း အဲ့ဒီလို ခိုင္းခဲ့ျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ကလည္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ပ႒ာန္းပစၥယနိေဒၵသရြတ္ဖတ္ျပီးေတာ့ သရစ်ာယ္လာတယ္။ ★ ဒီေရႊဘိုရဲ႕ေတာင္ဘက္နားေလးေရာက္ေတာ့ ေရဒီယိုက ျပန္ေၾကညာတယ္ စစ္ကိုင္းတိုင္း မႏၱေလးတိုင္း တိုက္မယ့္ ေလမုန္းတိုင္းၾကီး အေနာက္ဖက္ေရြ႕သြားျပီ ဒီဘက္မတိုက္ေတာ့ဘူး။လို႔ အဲ့လိုေၾကညာပါတယ္။အဲ့ဒီလို တကယ့္အႏၱရာယ္ၾကီးေတြကင္းပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ နာဂစ္မုန္တိုင္းတုန္းကလည္း ဒီလိုပဲ။နာဂစ္မုန္တိုင္းတုန္းက ဒီျပင္ရြာေတြ ျမိဳ႕ေတြသာ ဒုကၡေရာက္တာ။ ပုသိမ္ျမိဳ႕က ဒုကၡမေရာက္ဘူး။ ပုသိမ္ျမိဳ႕ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုး႒ာန ကိုးပိုင္းခြဲျပီးေတာ့ တစ္ျမိဳ႕လံုးျဖန္႔ ပ႒ာန္းရြတ္ေနၾကတယ္။ ပ႒ာန္းရြတ္ေနတဲ့အတြက္ ပ႒ာန္းရဲ႕တန္ခိုးေၾကာင့္ ပုသိမ္ျမိဳ႕မယ္ အဲ့ဒီနာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး မတိုက္ဘူး။ ေဘးေက်ာ္ တိုက္ခ်သြားတယ္။ အဲ့ဒီလို ေဘးဥပါဒ္အႏၱရာယ္ ရန္အသြယ္သြယ္လည္းကင္းေစနိဳင္တယ္။ ဘုန္းတန္ခိုး အာႏုေဘာ္ကိုလည္း ၾကီးေစနိဳင္တဲ့ ပ႒ာန္းတရားကို ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္ၾကပါ။ ★ အဲ့ဒီလိုရြတ္ဖတ္သျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေၾကညာတယ္မို႔လား တစ္ခ်ဳိ႕လည္း ၾကားမိမယ္။တစ္ခ်ဳိ႕လည္း မၾကားမိေလာက္ဘူး။ ကမာၻၾကီးအတြင္းကို ဒီျပင္စၾကၤာဝဠာက ဂ်ဴပီတာ ပလမ္နက္ ေခၚတဲ့ ၾကာသပေတး ျဂိဳလ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ ျဂိဳလ္ၾကီးတစ္လံုး အမွတ္မထင္ ဝင္လာေနတယ္။ (၂၀၁၂ ခုႏွစ္နဲ႔ ၂၁၁၃ ခုႏွစ္) (၂)ႏွစ္ တပည့္ေတာ္တို႔ ကမာၻျဂိဳလ္ကို ဒုကၡေပးနိဳင္တယ္။ေရေတြအၾကီးအၾကယ္ၾကီးမယ္ ဒီျဂိဳလ္ၾကီးဝင္လာတဲ့အတြက္ ေလမုန္တိုင္းေတြ တိုက္မယ္ မီးေတာင္ေတြေပါက္ကြဲမယ္ လူေတြ ဒုကၡေရာက္ပါ့မယ္လို႔ အဲ့ဒီလို ဒုကၡေဘးေတြမွ ကင္းေဝးေအာင္ တပည့္ေတာ္တို႔ ကယ္နိဳင္တဲ့ တရားကေတာ့ ပ႒ာန္းတရားပဲ ရိွပါတယ္။အဲ့ဒါေၾကာင့္ ပ႒ာန္းတရား ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ မူၾကပါ။ကိုယ္တင္မကပဲ ကိုယ္နဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့သူေတြ ကိုလည္း ခိုင္းေပးၾကပါဗ်ာ။တပည့္ေတာ္ ဂ်ပန္ျပည္သြားလည္း ဂ်ပန္ျပည္ခိုင္းတယ္ဘုရား အေမရိကမွာလည္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းရြတ္ခဲ့တယ္။သူတို႔ကိုလည္း ရြတ္ဖို႔ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ ★ အဲ့ဒီလိုရြတ္ခိုင္းတာက ေရာက္မယ့္ေဘးအႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္နိဳင္မွာက တပည့္ေတာ္တို႔ ပ႒ာန္းတရားရိွပါတယ္။ ပ႒ာန္းတရားက ကယ္မွာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ရြတ္တဲ့အါမွာလည္း ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ၾကပါဘုရား။ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလည္း လာပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားတို႔ကေတာ့ ၾကံဳခ်င္မွ ၾကံဳဘူးမယ္ တပည့္ေတာ္က နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာတာလည္း ၾကံဳဖူးတယ္ဘုရား။ သူတို႔လာရင္ ဘယ္လိုသိသလဲဆိုေတာ့ တစ္ခန္းလံုးေမႊးၾကိဳင္ေနတာပဲ။ အဲ့ဒီအခါဆိုရင္ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာျပီ။ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြလာျပီဆိုရင္ ကိစၥေတာ္ေတာ္ေလး ျပီးေျမွာက္ေအာင္ျမင္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြလာမွန္းသိေတာ့ ဘယ္လိုေျပာဖူးတုန္းဆိုေတာ့ အသင္နတ္တို႔ ျဗဟၼာတို႔ ခင္မ်ားတို႔ လာတာ က်ဳပ္ႏွာေခါင္းက သိတယ္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္က်ဳပ္က မ်က္စိနဲ႔ျမင္ခ်င္တာ ခင္မ်ားတို႔ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြျပစမ္းပါ ဘယ္လိုပံုရိွတုန္းဆိုေတာ့ အဲ့သူတို႔ျပပါတယ္ဘုရား ။အဲ့ဒီေတာ့ တပည့္ေတာ္က ပ႒ာန္းရြတ္က်ဳိးနပ္တယ္။ ★ တပည့္ေတာ္ နတ္ေတြျဗဟၼာေတြလည္း ျမင္ဘူးတယ္။ အရွင္ဘုရားတို႔ေရာ ျမင္ဖူးၾကလား။ျမင္ဖူးခ်င္ရင္ေတာ့ ပ႒ာန္းရြတ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။အရင္ဆံုးကေတာ့ ေမႊးၾကိဳင္လာဖို႔လိုတယ္ဗ်ာ။ အဲ့ဒါဆိုရင္ လာျပီသူတို႔က။ျပီးေတာ့ၾကေတာ့ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ေမႊးၾကိဳင္လာတာကို တပည့္ေတာ္ကို နည္းေပးတဲ့ သီလရွင္ၾကီး ေဒၚစိတၱရာကေျပာတယ္။ တပည့္ေတာ္က ဘာသိတုန္းဆိုေတာ့ ပိုသိတာ ပုပ္အဲ့လာတာေတြလည္း ရိွတယ္အရွင္ဘုရား။တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ေခြးေသေကာင္ၾကီး အနားဆြဲလာတဲ့အတိုင္း ပုပ္ျပီးေတာ့လာတယ္အဲ့ဒါဆိုရင္ တေစေတြ သရဲေတြ လာျပီ။ျပီးျပီဆိုတာ ကိုယ့္ေျခာက္မလို႔ လာတာမဟုတ္ဘူး။သူက သာဓုေခၚခ်င္လို႔ အဲ့ဒါအမွ်ေဝျပီးေတာ့ ေမတၱာပြားလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ေတြလည္းပဲ ဝမ္းသာျပီးေတာ့ သြားၾကတယ္။ ။ေခြးေတြဘာေတြ အူ ပုပ္အဲ့လာျပီဆိုရင္ တေစ သရဲေတြ လာျပီ။လာလည္းမေၾကာက္နဲ႔ အရွင္ဘုရားတို႔ ရြတ္တာရြတ္ဖတ္ သူတို႔ကို ေမတၱာပို႔ အမွ်ေဝလိုက္။ ★ အဲ့ဒါေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ ပ႒ာန္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳေပါ့ဗ်ာ လက္ေတြ႕။အရွင္ဘုရားတို႔လည္း ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္ပါ။ရြတ္ဖတ္သရစ်ာယ္သျဖင့္ ကိုယ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ နိဳင္ငံသူ နိဳင္ငံသားေတြ ကိုယ့္ဒီကမာၻလံုးၾကီးမယ္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ကမာၻသူ ကမာၻသားေတြ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ လို႔ ေမတၱာလည္းပြားၾကပါဘုရား။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ေတာ္ေလာက္ပါျပီ။ သာဓု သာဓု သာဓု။ တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္မ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ႐ွင္ _/\_ _/\_ _/\_ ဤတရားေတာ္အား အသံနားေထာင္၍ ေရးရေသာကုသိုလ္တို႔ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္သာသနာေတာ္အတြက္ ၾကီးစြာေသာ အလုပ္အေၾကြးအေထာက္အပံ့အေစာင့္အေရွာက္ ျပဳရပါလို၏။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏၲ ကုမာရာဘိဝံသ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31POprL

ဘဝကို အလွဆင္ေပးပါ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ကင္းေနတဲ့စိတ္ ခဏခဏေပၚေနေအာင္ စိတ္ကို သတိ၊ အသိ ကပ္ၾကည့္ေပးေနပါ။ အရာရာတိုင္းမွာ ဒီစိတ္တစ္ခုကိုသာ မေနာက္က်ဴေအာင္ ထားေပးပါ။ ေနရာတိုင္း စိတ္ကိုဆုံးမမႈရွိေနပါေစ။ ဆုံးမမႈ မရွိေသာစိတ္သည္ ႏြားရိုင္းကို အဖမ္းရခက္သလို ေတာေမ်ာက္ကို ၾကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားေပမယ့္ အျမဲတမ္း လႈပ္ရွားျပီး မျငိမ္သလို သတိကင္းေနေသာစိတ္ဟာ အကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ ေတြးေတာၾကံစည္ျပီး ပူေလာင္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ထားေပးပါ။ စိတ္ကိုဆုံးမထားေပးပါ။ ☸️ အရွင္ဝါယာမိႏၵ(ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2PafJzA

ဘဝကို အလွဆင္ေပးပါ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ကင္းေနတဲ့စိတ္ ခဏခဏေပၚေနေအာင္ စိတ္ကို သတိ၊ အသိ ကပ္ၾကည့္ေပးေနပါ။ အရာရာတိုင္းမွာ ဒီစိတ္တစ္ခုကိုသာ မေနာက္က်ဴေအာင္ ထားေပးပါ။ ေနရာတိုင္း စိတ္ကိုဆုံးမမႈရွိေနပါေစ။ ဆုံးမမႈ မရွိေသာစိတ္သည္ ႏြားရိုင္းကို အဖမ္းရခက္သလို ေတာေမ်ာက္ကို ၾကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားေပမယ့္ အျမဲတမ္း လႈပ္ရွားျပီး မျငိမ္သလို သတိကင္းေနေသာစိတ္ဟာ အကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ ေတြးေတာၾကံစည္ျပီး ပူေလာင္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ထားေပးပါ။ စိတ္ကိုဆုံးမထားေပးပါ။ ☸️ အရွင္ဝါယာမိႏၵ(ေျမာက္ဦးဆရာေတာ္)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2PafJzA

လူ႔ေလာကဟာ သည္းခံၿပီး အေကာင္းျမင္တတ္မွ ခ်မ္းသာရ သတိႏွင့္ ေမတၱာဟာ လူခ်မ္းသာတို႔ရဲ႕ အဆိပ္ေျဖေဆး ျဖစ္တယ္။ လူခ်မ္းသာဟာ အဆိပ္ေရာေနသျဖင့္ ၿပဳံးရာမွ ရုတ္တရက္ မ့ဲရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတိ ေမတၱာျဖင့္ အဆိပ္ေျဖေပးရတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတ့ဲအခါ သတိျဖင့္ စိတ္ကိုထိန္း၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနတတ္ဖို႔။ အမ်ားနဲ႔ ေနရတ့ဲအခါ ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနတတ္ဖို႔ လိုတယ္။ သည္းခံခြင့္လႊတ္ အနစ္နာခံတတ္တ့ဲ ခႏၲီအုတ္ျမစ္တိုင္ ခိုင္မာမွသာ ေမတၱာအမိုးအကာကို တင္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္။ ခႏၲီ စာေမးပြဲေအာင္မွ ေမတၱာ ေအာင္လက္မွတ္ ရလိမ့္မည္။ လူ႔ေလာကဟာ ဒုကၡဘုံျဖစ္သျဖင့္ ခ်မ္းသာစရာ ေတြ႔ခါမွ ခ်မ္းသာေအာင္ေနမည္ဟု မေရမရာ ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္မကုန္ေစဘဲ ႔ ႔ ႔ ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္မွ ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္သည္ျဖစ္၍ စိတ္အျမင္ ရွင္းရွင္းျဖင့္ ေတြ႔သမွ်အာရုံကို အေကာင္းဘက္ဆြဲၿပီး ခ်မ္းသာကို မရ-ရေအာင္ ရွာယူတတ္ဖို႔လိုတယ္။ အေကာင္းျမင္အျဖစ္ မရွဳျမင္ မသုံးသပ္တတ္ပါက သုခထဲမွာပင္ ဒုကၡျဖစ္လာတတ္တယ္။ (တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၾသဝါဒ) ဦးဓမၼသာရ(ေဆးသ့ဲေတာင္)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/309IPA4

လူ႔ေလာကဟာ သည္းခံၿပီး အေကာင္းျမင္တတ္မွ ခ်မ္းသာရ သတိႏွင့္ ေမတၱာဟာ လူခ်မ္းသာတို႔ရဲ႕ အဆိပ္ေျဖေဆး ျဖစ္တယ္။ လူခ်မ္းသာဟာ အဆိပ္ေရာေနသျဖင့္ ၿပဳံးရာမွ ရုတ္တရက္ မ့ဲရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတိ ေမတၱာျဖင့္ အဆိပ္ေျဖေပးရတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတ့ဲအခါ သတိျဖင့္ စိတ္ကိုထိန္း၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနတတ္ဖို႔။ အမ်ားနဲ႔ ေနရတ့ဲအခါ ေမတၱာျဖင့္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနတတ္ဖို႔ လိုတယ္။ သည္းခံခြင့္လႊတ္ အနစ္နာခံတတ္တ့ဲ ခႏၲီအုတ္ျမစ္တိုင္ ခိုင္မာမွသာ ေမတၱာအမိုးအကာကို တင္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္။ ခႏၲီ စာေမးပြဲေအာင္မွ ေမတၱာ ေအာင္လက္မွတ္ ရလိမ့္မည္။ လူ႔ေလာကဟာ ဒုကၡဘုံျဖစ္သျဖင့္ ခ်မ္းသာစရာ ေတြ႔ခါမွ ခ်မ္းသာေအာင္ေနမည္ဟု မေရမရာ ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္မကုန္ေစဘဲ ႔ ႔ ႔ ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္မွ ခ်မ္းသာကို ရႏိုင္သည္ျဖစ္၍ စိတ္အျမင္ ရွင္းရွင္းျဖင့္ ေတြ႔သမွ်အာရုံကို အေကာင္းဘက္ဆြဲၿပီး ခ်မ္းသာကို မရ-ရေအာင္ ရွာယူတတ္ဖို႔လိုတယ္။ အေကာင္းျမင္အျဖစ္ မရွဳျမင္ မသုံးသပ္တတ္ပါက သုခထဲမွာပင္ ဒုကၡျဖစ္လာတတ္တယ္။ (တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၾသဝါဒ) ဦးဓမၼသာရ(ေဆးသ့ဲေတာင္)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/309IPA4

☸"#ျဗဟၼစုိရ္တရားႏွင့္_လူမႈဆက္ဆံေရး"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ေမး။ ။ “အရွင္ဘုရား… တပည့္ေတာ္ဟာ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာတာနဲ႔အမွ် ျဖတ္သန္း ခဲ့ရတာေတြ လည္း မ်ားၿပီ၊ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာေတြလည္း မ်ားၿပီ၊ ဆက္ဆံခ့ဲရသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ စုံခဲ့ၿပီဘုရား။ အထူးသျဖင့္ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့သူေတြနဲ႔အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႀကဳံဆက္ဆံခဲ့ ရပါတယ္။ အခုလည္းဆက္ဆံတုန္း၊ ေနာင္လည္း ဆက္ဆံေနရဦးမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အရွင္ ဘုရားေရ… လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္ဘက္က ဘယ္လုိပဲႀကိဳးစား ဆက္ဆံ ဆက္ဆံ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ အဆင္မေျပလွဘူးဘုရား..။ တပည့္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစားတာပဲ မွန္ကန္ၿပီး အက်ိဳးရွိတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး မျဖစ္ခဲ့ဘူးဘုရား…။ အဲဒါ… အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဘုရားအဆုံးအမနဲ႔ ကုိက္ညီမယ့္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အေကာင္းဆုံး ဆက္ဆံႏုိင္မယ့္ ဆက္ဆံနည္းေလးရွိရင္ တပည့္ေတာ္မကုိ မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား“ လုိ႔ ေလွ်ာက္ဖူး ပါတယ္။ “အင္း… ရွိပါတယ္ ဒကာမႀကီး…၊ ျဗဟၼစုိရ္တရားေလး လက္ကုိင္ ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ပါ၊ အားလုံးနဲ႔ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္“ လုိ႔ ဘုန္းဘုန္း အေနနဲ႔ အေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။ ေျဖ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကၿပီး လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္ေျပေျပ ရွိဖုိ႔မလြယ္လွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြယ္ေအာင္ဆက္ဆံလုိ႔ေတာ့ ရပါတယ္။ အဲဒါက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပဳျပင္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ရွိရမယ့္ တရားေလးမ်ားကုိ တည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရယူကာ ဆက္ဆံၾကည့္တဲ့ နည္းေလးပါ။ ဒီနည္းကုိ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံတဲ့နည္းလုိ႔ အလြယ္ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္စတဲ့ အမည္နာမေတြကုိမသုံးဘဲ မႏုႆဘုံလုိ႔ေခၚတဲ့ လူ႔ဘုံမွာရွိတဲ့ လူသားေတြလုိ႔သာ ေျပာလိုက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစား အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ပါဘူး။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း မကဲြေတာ့ပါဘူး။ အသားအေရာင္၊ အျဖဴအမည္း၊ ဆံပင္အေမြး အျဖဴအနီစတာေတြဟာ အေရျပားေပၚမွာ ျဖစ္လာတဲ့ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားသာျဖစ္ၿပီး ပခုံးႏွစ္ဘက္ၾကားက ေခါင္းေပါက္ လာၾကကာ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ လူလုိ႔သာနားလည္လုိက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစား မမ်ားေတာ့ပါဘူး။ တိတိက်က် ခဲြျခားလိုက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေလးမ်ိဳးက.. ၁။ ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျဖစ္တဲ့သူ ၂။ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ ၃။ ကုိယ့္ထက္သာတဲ့သူ ၄။ ကုိယ့္နဲ႔တန္းတူလည္းမဟုတ္၊ နိမ့္က်တာလည္းမဟုတ္၊ သာတာလည္းမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖစ္တဲ့ သူတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဘယ္ေလာက္ပဲလူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနပါေစ ဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာပဲ သြားၿပီး အက်ဳံး၀င္ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိပဲ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္မယ္၊ ဆက္ဆံလုိက္မယ္ ဆုိရင္ လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ေကာင္းပါၿပီ။ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ ဘယ္လုိစိတ္ထား၊ ဘယ္လုိတရားေတြနဲ႔ လုိက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကမလဲဆုိရင္ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲ။ ျဗဟၼစုိရ္ဆုိတာ ျဗဟၼစရိယ ဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ျမန္မာမႈျပဳထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼစရိယ = ျမတ္ေသာအက်င့္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ယူႏုိင္သလုိ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ လုိ႔လည္း နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ျဗဟၼ= ျမတ္ေသာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျဗဟၼာတုိ႔နဲ႔ သက္ဆုိင္ေသာ၊ စရိယ= အက်င့္လုိ႔ တစ္လုံးခ်င္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစရိယေခၚ ျဗဟၼစုိရ္တရား ေလးပါးရွိပါတယ္။ ဒီေလးပါးက… ၁။ ေမတၱာ ၂။ က႐ုဏာ ၃။ မုဒိတာ ၄။ ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ တရားေလးပါးပါပဲ။ ေမတၱာက ခ်စ္ခင္ျခင္း အက်ိဳးလုိလာျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး က႐ုဏာကေတာ့ သနားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ မုဒိတာကေတာ့ သူတပါးႀကီးပြား တုိးတက္မႈအေပၚ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဥေပကၡာကေတာ့ အျပစ္လည္းမျဖစ္၊ အခ်စ္လည္းမျဖစ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊ အကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ကား လူအမ်ိဳးမ်ိဳးမရွိ ေလးမ်ိဳးပဲရွိတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားကုိ ဒီတရားေလးပါးပဲ လက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကည့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ပမထဆုံး တန္းတူျဖစ္တဲ့သူ။ တန္းတူျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔အသက္အရြယ္၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ဂုဏ္အားျဖင့္ တန္းတူျဖစ္တဲ့သူကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ အစစအရာအရာ တူညီေနတဲ့ အတူျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြကုိ ေတြ႕ရင္ ေမတၱာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ရမယ္တဲ့။ ဆက္ဆံၾကည့္ပါ။ အဲလုိ ေမတၱာတရား မထားႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ကုိယ္ဟာ အကုန္တူေနတဲ့အတြက္ သူ႔ထက္ငါ သာေအာင္ ၿပိဳင္ဆုိင္တတ္ၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ ပညာေတြၿပိဳင္၊ ရာထူးေတြၿပိဳင္၊ မာနေတြၿပိဳင္စသျဖင့္ လုပ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင္ရင္းနဲ႔ အႏုိင္ရေအာင္ မဟုတ္တဲ့နည္းေတြ သုံးလာတတ္ပါတယ္။ ခဏအႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ သံသရာနဲ႔အၿပိဳင္ ေပးဆပ္ရတ့ဲအထိ လုပ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင္ရင္း အ႐ႈံးေတြျဖစ္ကာ အပါယ္ခရီးမွာ လုံးလုံးနစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားနဲ႔ ၿပိဳင္တာမေကာင္းပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာ့ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ ယေန႔ငါနဲ႔ မနက္ျဖန္ငါဟာ မတူေအာင္ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ မေကာင္းတဲ့ ဘက္မွာမဟုတ္ ေကာင္းတဲ့ ဘက္ေတြ မွာပါ။ ယေန႔ငါဟာ ကံငါးပါးမလုံေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကံငါးပါးလုံေစရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ယေန႔ငါဟာ ကုိယ္က်င့္တရား မေကာင္းေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကုိယ္က်င့္တရား ေကာင္းရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ယေန႔ငါဟာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ အလုပ္ေတြကုိ ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီး လုပ္ႏုိင္ရမယ့္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ စိတ္ထားေလးေတြကုိ ဒီေလာက္ပဲ ျပဳျပင္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီး ျပဳျပင္ႏုိင္ရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ဒါက ကုိယ့္ရဲ႕ သံသရာေကာင္းေရးအတြက္ ၿပိဳင္ရမွာကုိ ေျပာတာပါ။ သူတပါးေတြနဲ႔ကေတာ့ ၿပိဳင္ဖုိ႔မလုိပါဘူး။ တူလာရင္ ေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ သူ႔အက်ိဳးကုိ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ တန္းတူျဖစ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ အခက္အခဲ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျဖစ္တဲ့သူကုိ ေမတၱာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔၊ ေမတၱာမထားႏုိင္က ၿပိဳင္လာႏုိင္ၿပီး ၿပိဳင္လာရင္ အျပစ္ျဖစ္လာတတ္တဲ့အတြက္ မၿပိဳင္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ။ ဒီနိမ့္က်တယ္ဆုိရာမွာလည္း အသက္အရြယ္၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ဂုဏ္အားျဖင့္ နိမ့္က်တာကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူကုိေတာ့ က႐ုဏာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ပါတဲ့။ က႐ုဏာဆုိတာ သနားျခင္းကုိ ေျပာတာပါ။ အဲလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ သနားျခင္း က႐ုဏာတရား မထားႏုိင္ရင္ အႏုိင္ယူလာတတ္၊ အႏုိင္က်င့္လာတတ္ပါတယ္။ အႏုိင္က်င့္လာၿပီဆုိရင္လည္း မေကာင္း ေတာ့ပါဘူး။ ႏုိင္ထက္စီးနင္းလုပ္တာ မတရားဖိႏွိပ္မႈျပဳတာ၊ တစ္ဘက္သူကုိ အက်ပ္အတည္း ဒုကၡျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ စတာေတြဟာ အကုသုိလ္အျပစ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနၿပီး အပါယ္လားေစ ႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကုိယ့္ေလာက္မွမေတာ္၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ အရည္အခ်င္းမရွိ၊ ကုိယ့္ ေလာက္မွ ကံအက်ိဳးေပးမေကာင္းလုိ႔ ကိုယ့္ေအာက္ေရာက္ေနကာ ကုိယ့္ထက္နိမ့္က်ေနသူကုိ ဘာေၾကာင့္ အႏုိင္ယူၾကေတာ့မွာလဲ…၊ သူ႔ကုိႏုိင္လုိ႔ေကာ ကုိယ့္အတြက္ ဘာအက်ိဳးျဖစ္ သြားမွာလဲ..၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ မရွိဘဲ အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနသူကုိ အႏုိင္ယူေတာ့ေကာ ကုိယ္က ဘာေတြ ရသြားမွာလဲ…စသျဖင့္ စဥ္းစားစရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ရသြားတာတစ္ခုေတာ့ ရွိလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူကုိ အႏုိင္ယူလုိက္တဲ့ ေဒါသေၾကာင့္အကုသုိလ္အျပစ္ျဖစ္သြားၿပီး ေဒါသရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ေနာင္တနဲ႔ ေသာကေတြ ရသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ က႐ုဏာမထားႏုိင္ဘဲ အႏုိင္ယူလုိက္ျခင္းရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူကုိ အႏုိင္မယူဘဲ သနားျခင္း က႐ုဏာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိသူမ်ိဳးမ်ားရွိတဲ့ လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ အဆင္ေျပသြားမွာပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ထက္သာသူနဲ႔ ဆက္ဆံဖုိ႔ကေတာ့ မုဒိတာတရား အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ မုဒိတာဆုိတာ ၀မ္းေျမာက္ေပးတာ၊ အတူေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေပးတာကုိ ေျပာတာပါ။ ကုိယ့္ထက္ အသက္သိကၡာ ဂုဏ္၀ါ၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္သာသူကုိ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ဒီမုဒိတာက အလြန္အေရးပါပါတယ္။ မုဒိတာတရား ထားႏုိင္မွ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ပါတယ္။ မုဒိတာတရား မထားႏုိင္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ "ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယ" တရားေတြက ၀င္ေရာက္ေနရာ ယူသြား တတ္ပါတယ္။ ဣႆာဆုိတာ သူတပါးအေပၚမွာ မနာလုိျဖစ္တာ၊ မစၧရိယဆုိတာက မိမိမွာရွိတာကုိ ၀န္တုိတာပါ။ ႏွစ္ခုလုံးမေကာင္းပါဘူး။ စာေပက ဒီတရားႏွစ္ပါးကုိ အတြင္းရန္သူႏွစ္ဦးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီအတြင္းရန္သူ ႏွစ္ဦးကုိယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္ၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔က ကုိယ့္ကုိအရင္ ႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလုိႏွိပ္စက္ခံရေတာ့ ကုိယ္ကလည္း ဒီႏွစ္ပါးရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ေစခုိင္းခ်က္နဲ႔ သူတပါးအေပၚမွာလည္း ဒုကၡေပးႏွိပ္စက္မိျပန္ပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ပါးဟာ ကုိယ့္ကုိလည္း ပူေလာင္ေစတတ္သလုိ သူတပါး ကုိလည္း ပူေလာင္ေစ တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတရားေတြ မ၀င္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားရပါတယ္။ ဒီတရား၀င္လာတာဟာ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ မုဒိတာတရား မရွိလုိ႔၊ မုဒိတာတရား ေခါင္းပါးလုိ႔ျဖစ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မုဒိတာ ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တာ ဒီမုဒိတာ တရားပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြဟာ က႐ုဏာတရား ျဖစ္ဖုိ႔လြယ္သေလာက္ မုဒိတာတရား ပြားေပးဖုိ႔ ခက္တတ္ၾကပါတယ္။ ခက္လုိ႔ မျပဳျပင္ဘူး ဒီတုိင္းထားလုိက္မယ္ဆုိရင္ ပုိလုိ႔သာ ဆုိးေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိထက္သာတဲ့ သူေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ သူတပါးရဲ႕ တုိးတက္မႈအေပၚ၊ ေအာင္ျမင္မႈအေပၚ၊ အစစ အရာရာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေပးႏုိင္ေအာင္ မုဒိတာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေမတၱာထား ဆက္ဆံေပးလုိ႔လည္းမရ၊ က႐ုဏာတရားထားေပးလုိ႔လည္း မျဖစ္၊ မုဒိတာပြားေပးလုိ႔လည္း အဆင္မေျပတဲ့ ဟုိဟာလည္းမဟုတ္ ဒါလည္းမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိေတာ့ ဥေပကၡာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ ဥေပကၡာဆုိတာ ၿပီးၿပီးေရာ သူဟာသူ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိၿပီး လ်စ္လ်ဴ ႐ႈပစ္လုိက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဘက္သူကုိ အမွီျပဳၿပီး ကုသုိလ္လည္း မျဖစ္၊ အကုသိုလ္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တာပါ။ ငါေကာင္းရဲ႕သားန႔ဲ ငါ့အေပၚဒီလုိလုပ္တာ ေတာ္ၿပီကြာ ဒင္းထုိက္နဲ႔ဒင္းပဲ ရွိပါေစဆုိတဲ့ ကုိယ္အလုိမက်လုိ႔ လွည့္မၾကည့္ဘဲ ျပစ္ထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အေပၚ အမုန္းတရားလည္း မထား၊ အခ်စ္တရားလည္း မထားဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တဲ့ သေဘာကုိ ဥေပကၡာလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ ဘယ္လုိပဲ ကုိယ့္ဘက္က လုိက္ေလ်ာသီးခံ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစား ဆက္ဆံေပမယ့္ အဆင္မေျပၾကပါဘူး။ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိ အတင္းအဓမၼလုိက္ၿပီး ႀကိဳးစား ဆက္ဆံ ေနရရင္လည္း သူကဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး ကုိယ္သာအကုသိုလ္ေတြ တုိးလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိသူမ်ိဳးက်ေတာ့ “ေအးေလ… သတၱ၀ါေတြဆုိတာ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ ဆုိတဲ့အတုိင္း သူကံနဲ႔သူျဖစ္ေနတာပါလား၊ အဲဒီလုိ မတူညီတဲ့ ကံေတြနဲ႔ ေနသူေတြကုိ ငါက တူေအာင္လုိက္ညွိေနလည္း ငါပဲအကုသုိလ္ေတြ တုိးေနေတာ့မွာပဲ၊ သူ႔ကုိအမွီျပဳၿပီး အကုသိုလ္္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ေအာင္ ငါဘာသာငါေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္..“ ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ပဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ရင္ ဒီလုိ ၾကားက်ေနတဲ့သူအေပၚမွာလည္း အဆင္ေျပေအာင္ ေတြးတတ္ ေနတတ္၊ ဆက္ဆံတတ္သြားမွာပါ။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတယ္လုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေျပာၾကပါေစ၊ လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လုိပဲကြားျပားၾကပါေစ၊ အႏွစ္သာရ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ခဲြလုိက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိတဲ့အတြက္ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားကာ လူမႈနယ္ပယ္မွာ လူေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ အျမတ္ဆုံး ဆက္ဆံနည္းျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစရိယေခၚ ျမတ္ေသာျဗဟၼစုိရ္ အက်င့္တရားကုိသာ အသုံးျပဳ ဆက္ဆံတတ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစုိရ္တရားဟာ ျဗဟၼျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျမတ္ေသာအက်င့္ေကာင္း ျဖစ္ေပမယ့္ လူ႔ေဘာင္ အဖဲြ႕အစည္းတြင္လည္း ရွိသင့္တဲ့တရား၊ လက္ကုိင္ထားသင့္တဲ့ တရားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစုိရ္ တရားေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ေခါင္းပါးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္း၊ အဲဒီေနရာ၊ အဲဒီ ပတ္၀န္းက်င္၊ အဲဒီၿမိဳ႕ရြာ၊ အဲဒီတုိင္းႏုိင္ငံဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြလည္း ေခါင္းပါးကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္မေျပ ရန္ၿငိဳးေတြျဖစ္လာရင္ စစ္ပဲြေတြလည္း ျဖစ္လာၾကေတာ့တာပါပဲ။ ယေန႔ကမၻာေလာကႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္ ဟုိႏုိင္ငံဒီႏုိင္ငံ လူအခ်င္းခ်င္း စစ္ပဲြေတြကုိပဲ ဆင္ႏြဲေနၾကတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျဗဟၼစုိရ္တရား ေခါင္းပါးေနေၾကာင္းကုိ ျပသေန သလုိပါပဲ။ ဒီျဗဟၼစုိရ္တရား မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ လူအခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆုိင္ဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ ပါဘူး။ အႏုိင္ယူဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။ အေကာက္ႀကံဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။ အျပန္အားျဖင့္ ဒီတရားေတြ အားေကာင္းေနမယ္၊ ဒီတရားေတြအတုိင္း လက္နာက်င့္သုံးေနမယ္၊ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ေမတၱာေလးေတြ၊ က႐ုဏာေလးေတြ၊ မုဒိတာေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး ေနာက္ဆုံး မရေတာ့တဲ့အခါ ဥေပကၡာေလးနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းလာ၊ သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိလာမွာ ျဖစ္တ့ဲအျပင္ လူေဘာင္ အဖဲြ႕အစည္းႀကီးဟာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းလာမယ္၊ အဆင္ေျပလာမယ္၊ သာယာ၀ေျပာလာမယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ တပါးသူေတြပါ အဆင္ေျပေျပ ရွိေစၿပီး လူမႈနယ္ပယ္ တစ္ခုလုံး အဆင္ေျပစြာ ဆက္ဆံႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အကုသုိလ္အျဖစ္နည္းၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြ တုိးပြားႏုိင္ေစဖုိ႔၊ မျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြ ေရာက္ေစဖုိ႔ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ႀကိဳးစားဆက္ဆံၾကဖုိ႔ “ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔ လူမႈဆက္ဆံေရး“ ဆုိတဲ့ ဒီစာစုေလးျဖင့္ သတိေပး တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။ စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး) ----------------------*---------------------- Honey Lay 🙏ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊…🙏


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2H88Nfx

☸"#ျဗဟၼစုိရ္တရားႏွင့္_လူမႈဆက္ဆံေရး"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ေမး။ ။ “အရွင္ဘုရား… တပည့္ေတာ္ဟာ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာတာနဲ႔အမွ် ျဖတ္သန္း ခဲ့ရတာေတြ လည္း မ်ားၿပီ၊ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာေတြလည္း မ်ားၿပီ၊ ဆက္ဆံခ့ဲရသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ စုံခဲ့ၿပီဘုရား။ အထူးသျဖင့္ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့သူေတြနဲ႔အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႀကဳံဆက္ဆံခဲ့ ရပါတယ္။ အခုလည္းဆက္ဆံတုန္း၊ ေနာင္လည္း ဆက္ဆံေနရဦးမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အရွင္ ဘုရားေရ… လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္ဘက္က ဘယ္လုိပဲႀကိဳးစား ဆက္ဆံ ဆက္ဆံ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ အဆင္မေျပလွဘူးဘုရား..။ တပည့္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစားတာပဲ မွန္ကန္ၿပီး အက်ိဳးရွိတဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရး မျဖစ္ခဲ့ဘူးဘုရား…။ အဲဒါ… အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ ဘုရားအဆုံးအမနဲ႔ ကုိက္ညီမယ့္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အေကာင္းဆုံး ဆက္ဆံႏုိင္မယ့္ ဆက္ဆံနည္းေလးရွိရင္ တပည့္ေတာ္မကုိ မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား“ လုိ႔ ေလွ်ာက္ဖူး ပါတယ္။ “အင္း… ရွိပါတယ္ ဒကာမႀကီး…၊ ျဗဟၼစုိရ္တရားေလး လက္ကုိင္ ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ပါ၊ အားလုံးနဲ႔ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္“ လုိ႔ ဘုန္းဘုန္း အေနနဲ႔ အေျဖေပးလုိက္ပါတယ္။ ေျဖ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အက်င့္စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ သေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကၿပီး လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္ေျပေျပ ရွိဖုိ႔မလြယ္လွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြယ္ေအာင္ဆက္ဆံလုိ႔ေတာ့ ရပါတယ္။ အဲဒါက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပဳျပင္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ရွိရမယ့္ တရားေလးမ်ားကုိ တည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရယူကာ ဆက္ဆံၾကည့္တဲ့ နည္းေလးပါ။ ဒီနည္းကုိ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံတဲ့နည္းလုိ႔ အလြယ္ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကမွာ လူေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္စတဲ့ အမည္နာမေတြကုိမသုံးဘဲ မႏုႆဘုံလုိ႔ေခၚတဲ့ လူ႔ဘုံမွာရွိတဲ့ လူသားေတြလုိ႔သာ ေျပာလိုက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစား အမ်ားႀကီး မရွိေတာ့ပါဘူး။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း မကဲြေတာ့ပါဘူး။ အသားအေရာင္၊ အျဖဴအမည္း၊ ဆံပင္အေမြး အျဖဴအနီစတာေတြဟာ အေရျပားေပၚမွာ ျဖစ္လာတဲ့ ကဲြျပားျခားနားမႈမ်ားသာျဖစ္ၿပီး ပခုံးႏွစ္ဘက္ၾကားက ေခါင္းေပါက္ လာၾကကာ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ လူလုိ႔သာနားလည္လုိက္ရင္ လူအမ်ိဳးအစား မမ်ားေတာ့ပါဘူး။ တိတိက်က် ခဲြျခားလိုက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေလးမ်ိဳးက.. ၁။ ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျဖစ္တဲ့သူ ၂။ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ ၃။ ကုိယ့္ထက္သာတဲ့သူ ၄။ ကုိယ့္နဲ႔တန္းတူလည္းမဟုတ္၊ နိမ့္က်တာလည္းမဟုတ္၊ သာတာလည္းမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖစ္တဲ့ သူတုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဘယ္ေလာက္ပဲလူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနပါေစ ဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာပဲ သြားၿပီး အက်ဳံး၀င္ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိပဲ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္မယ္၊ ဆက္ဆံလုိက္မယ္ ဆုိရင္ လူမႈဘ၀ဆက္ဆံေရးဟာ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ေကာင္းပါၿပီ။ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ ဘယ္လုိစိတ္ထား၊ ဘယ္လုိတရားေတြနဲ႔ လုိက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကမလဲဆုိရင္ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲ။ ျဗဟၼစုိရ္ဆုိတာ ျဗဟၼစရိယ ဆုိတဲ့ ပါဠိစကားလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ျမန္မာမႈျပဳထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼစရိယ = ျမတ္ေသာအက်င့္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ယူႏုိင္သလုိ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ လုိ႔လည္း နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ျဗဟၼ= ျမတ္ေသာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျဗဟၼာတုိ႔နဲ႔ သက္ဆုိင္ေသာ၊ စရိယ= အက်င့္လုိ႔ တစ္လုံးခ်င္းအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစရိယေခၚ ျဗဟၼစုိရ္တရား ေလးပါးရွိပါတယ္။ ဒီေလးပါးက… ၁။ ေမတၱာ ၂။ က႐ုဏာ ၃။ မုဒိတာ ၄။ ဥေပကၡာ ဆုိတဲ့ တရားေလးပါးပါပဲ။ ေမတၱာက ခ်စ္ခင္ျခင္း အက်ိဳးလုိလာျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး က႐ုဏာကေတာ့ သနားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ မုဒိတာကေတာ့ သူတပါးႀကီးပြား တုိးတက္မႈအေပၚ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဥေပကၡာကေတာ့ အျပစ္လည္းမျဖစ္၊ အခ်စ္လည္းမျဖစ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊ အကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ကား လူအမ်ိဳးမ်ိဳးမရွိ ေလးမ်ိဳးပဲရွိတဲ့ လူမ်ိဳးမ်ားကုိ ဒီတရားေလးပါးပဲ လက္ကုိင္ထား ဆက္ဆံၾကည့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ ပမထဆုံး တန္းတူျဖစ္တဲ့သူ။ တန္းတူျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္နဲ႔အသက္အရြယ္၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ဂုဏ္အားျဖင့္ တန္းတူျဖစ္တဲ့သူကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ အစစအရာအရာ တူညီေနတဲ့ အတူျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြကုိ ေတြ႕ရင္ ေမတၱာတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ရမယ္တဲ့။ ဆက္ဆံၾကည့္ပါ။ အဲလုိ ေမတၱာတရား မထားႏုိင္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ကုိယ္ဟာ အကုန္တူေနတဲ့အတြက္ သူ႔ထက္ငါ သာေအာင္ ၿပိဳင္ဆုိင္တတ္ၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။ ပညာေတြၿပိဳင္၊ ရာထူးေတြၿပိဳင္၊ မာနေတြၿပိဳင္စသျဖင့္ လုပ္လာတတ္ၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင္ရင္းနဲ႔ အႏုိင္ရေအာင္ မဟုတ္တဲ့နည္းေတြ သုံးလာတတ္ပါတယ္။ ခဏအႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ သံသရာနဲ႔အၿပိဳင္ ေပးဆပ္ရတ့ဲအထိ လုပ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ၿပိဳင္ရင္းၿပိဳင္ရင္း အ႐ႈံးေတြျဖစ္ကာ အပါယ္ခရီးမွာ လုံးလုံးနစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားနဲ႔ ၿပိဳင္တာမေကာင္းပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာ့ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ ယေန႔ငါနဲ႔ မနက္ျဖန္ငါဟာ မတူေအာင္ ၿပိဳင္ေနရပါမယ္။ မေကာင္းတဲ့ ဘက္မွာမဟုတ္ ေကာင္းတဲ့ ဘက္ေတြ မွာပါ။ ယေန႔ငါဟာ ကံငါးပါးမလုံေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကံငါးပါးလုံေစရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ယေန႔ငါဟာ ကုိယ္က်င့္တရား မေကာင္းေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ကုိယ္က်င့္တရား ေကာင္းရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ယေန႔ငါဟာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ အလုပ္ေတြကုိ ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီး လုပ္ႏုိင္ရမယ့္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ စိတ္ထားေလးေတြကုိ ဒီေလာက္ပဲ ျပဳျပင္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါကေတာ့ ဒီထက္ပုိၿပီး ျပဳျပင္ႏုိင္ရမယ္လုိ႔ ၿပိဳင္ရပါမယ္။ ဒါက ကုိယ့္ရဲ႕ သံသရာေကာင္းေရးအတြက္ ၿပိဳင္ရမွာကုိ ေျပာတာပါ။ သူတပါးေတြနဲ႔ကေတာ့ ၿပိဳင္ဖုိ႔မလုိပါဘူး။ တူလာရင္ ေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ သူ႔အက်ိဳးကုိ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ တန္းတူျဖစ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ အခက္အခဲ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္နဲ႔တန္းတူျဖစ္တဲ့သူကုိ ေမတၱာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔၊ ေမတၱာမထားႏုိင္က ၿပိဳင္လာႏုိင္ၿပီး ၿပိဳင္လာရင္ အျပစ္ျဖစ္လာတတ္တဲ့အတြက္ မၿပိဳင္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူ။ ဒီနိမ့္က်တယ္ဆုိရာမွာလည္း အသက္အရြယ္၊ ရာထူးဌာနႏၲရ၊ ဂုဏ္အားျဖင့္ နိမ့္က်တာကုိ ေျပာတာပါ။ ဒီလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူကုိေတာ့ က႐ုဏာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ပါတဲ့။ က႐ုဏာဆုိတာ သနားျခင္းကုိ ေျပာတာပါ။ အဲလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ သနားျခင္း က႐ုဏာတရား မထားႏုိင္ရင္ အႏုိင္ယူလာတတ္၊ အႏုိင္က်င့္လာတတ္ပါတယ္။ အႏုိင္က်င့္လာၿပီဆုိရင္လည္း မေကာင္း ေတာ့ပါဘူး။ ႏုိင္ထက္စီးနင္းလုပ္တာ မတရားဖိႏွိပ္မႈျပဳတာ၊ တစ္ဘက္သူကုိ အက်ပ္အတည္း ဒုကၡျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ စတာေတြဟာ အကုသုိလ္အျပစ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနၿပီး အပါယ္လားေစ ႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ကုိယ့္ေလာက္မွမေတာ္၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ အရည္အခ်င္းမရွိ၊ ကုိယ့္ ေလာက္မွ ကံအက်ိဳးေပးမေကာင္းလုိ႔ ကိုယ့္ေအာက္ေရာက္ေနကာ ကုိယ့္ထက္နိမ့္က်ေနသူကုိ ဘာေၾကာင့္ အႏုိင္ယူၾကေတာ့မွာလဲ…၊ သူ႔ကုိႏုိင္လုိ႔ေကာ ကုိယ့္အတြက္ ဘာအက်ိဳးျဖစ္ သြားမွာလဲ..၊ ကုိယ့္ေလာက္မွ မရွိဘဲ အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနသူကုိ အႏုိင္ယူေတာ့ေကာ ကုိယ္က ဘာေတြ ရသြားမွာလဲ…စသျဖင့္ စဥ္းစားစရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ရသြားတာတစ္ခုေတာ့ ရွိလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူကုိ အႏုိင္ယူလုိက္တဲ့ ေဒါသေၾကာင့္အကုသုိလ္အျပစ္ျဖစ္သြားၿပီး ေဒါသရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြအျဖစ္ ေနာင္တနဲ႔ ေသာကေတြ ရသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ က႐ုဏာမထားႏုိင္ဘဲ အႏုိင္ယူလုိက္ျခင္းရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူကုိ အႏုိင္မယူဘဲ သနားျခင္း က႐ုဏာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိသူမ်ိဳးမ်ားရွိတဲ့ လူမႈနယ္ပယ္ ဆက္ဆံေရးဟာ အဆင္ေျပသြားမွာပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ထက္သာသူနဲ႔ ဆက္ဆံဖုိ႔ကေတာ့ မုဒိတာတရား အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ မုဒိတာဆုိတာ ၀မ္းေျမာက္ေပးတာ၊ အတူေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ေပးတာကုိ ေျပာတာပါ။ ကုိယ့္ထက္ အသက္သိကၡာ ဂုဏ္၀ါ၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္သာသူကုိ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ဒီမုဒိတာက အလြန္အေရးပါပါတယ္။ မုဒိတာတရား ထားႏုိင္မွ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ပါတယ္။ မုဒိတာတရား မထားႏုိင္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ "ဣႆာနဲ႔ မစၧရိယ" တရားေတြက ၀င္ေရာက္ေနရာ ယူသြား တတ္ပါတယ္။ ဣႆာဆုိတာ သူတပါးအေပၚမွာ မနာလုိျဖစ္တာ၊ မစၧရိယဆုိတာက မိမိမွာရွိတာကုိ ၀န္တုိတာပါ။ ႏွစ္ခုလုံးမေကာင္းပါဘူး။ စာေပက ဒီတရားႏွစ္ပါးကုိ အတြင္းရန္သူႏွစ္ဦးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီအတြင္းရန္သူ ႏွစ္ဦးကုိယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္ၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔က ကုိယ့္ကုိအရင္ ႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလုိႏွိပ္စက္ခံရေတာ့ ကုိယ္ကလည္း ဒီႏွစ္ပါးရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ေစခုိင္းခ်က္နဲ႔ သူတပါးအေပၚမွာလည္း ဒုကၡေပးႏွိပ္စက္မိျပန္ပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ပါးဟာ ကုိယ့္ကုိလည္း ပူေလာင္ေစတတ္သလုိ သူတပါး ကုိလည္း ပူေလာင္ေစ တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတရားေတြ မ၀င္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားရပါတယ္။ ဒီတရား၀င္လာတာဟာ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ မုဒိတာတရား မရွိလုိ႔၊ မုဒိတာတရား ေခါင္းပါးလုိ႔ျဖစ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မုဒိတာ ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလုိ႔ ဆုိရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တာ ဒီမုဒိတာ တရားပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ လူေတြဟာ က႐ုဏာတရား ျဖစ္ဖုိ႔လြယ္သေလာက္ မုဒိတာတရား ပြားေပးဖုိ႔ ခက္တတ္ၾကပါတယ္။ ခက္လုိ႔ မျပဳျပင္ဘူး ဒီတုိင္းထားလုိက္မယ္ဆုိရင္ ပုိလုိ႔သာ ဆုိးေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိထက္သာတဲ့ သူေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ သူတပါးရဲ႕ တုိးတက္မႈအေပၚ၊ ေအာင္ျမင္မႈအေပၚ၊ အစစ အရာရာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ေပးႏုိင္ေအာင္ မုဒိတာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ လူမႈနယ္ပယ္မွာ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေမတၱာထား ဆက္ဆံေပးလုိ႔လည္းမရ၊ က႐ုဏာတရားထားေပးလုိ႔လည္း မျဖစ္၊ မုဒိတာပြားေပးလုိ႔လည္း အဆင္မေျပတဲ့ ဟုိဟာလည္းမဟုတ္ ဒါလည္းမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိေတာ့ ဥေပကၡာတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ဆက္ဆံၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ ဥေပကၡာဆုိတာ ၿပီးၿပီးေရာ သူဟာသူ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆုိၿပီး လ်စ္လ်ဴ ႐ႈပစ္လုိက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဘက္သူကုိ အမွီျပဳၿပီး ကုသုိလ္လည္း မျဖစ္၊ အကုသိုလ္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တာပါ။ ငါေကာင္းရဲ႕သားန႔ဲ ငါ့အေပၚဒီလုိလုပ္တာ ေတာ္ၿပီကြာ ဒင္းထုိက္နဲ႔ဒင္းပဲ ရွိပါေစဆုိတဲ့ ကုိယ္အလုိမက်လုိ႔ လွည့္မၾကည့္ဘဲ ျပစ္ထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အေပၚ အမုန္းတရားလည္း မထား၊ အခ်စ္တရားလည္း မထားဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တဲ့ သေဘာကုိ ဥေပကၡာလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြဟာ ဘယ္လုိပဲ ကုိယ့္ဘက္က လုိက္ေလ်ာသီးခံ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳးစား ဆက္ဆံေပမယ့္ အဆင္မေျပၾကပါဘူး။ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိ အတင္းအဓမၼလုိက္ၿပီး ႀကိဳးစား ဆက္ဆံ ေနရရင္လည္း သူကဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး ကုိယ္သာအကုသိုလ္ေတြ တုိးလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိသူမ်ိဳးက်ေတာ့ “ေအးေလ… သတၱ၀ါေတြဆုိတာ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ ဆုိတဲ့အတုိင္း သူကံနဲ႔သူျဖစ္ေနတာပါလား၊ အဲဒီလုိ မတူညီတဲ့ ကံေတြနဲ႔ ေနသူေတြကုိ ငါက တူေအာင္လုိက္ညွိေနလည္း ငါပဲအကုသုိလ္ေတြ တုိးေနေတာ့မွာပဲ၊ သူ႔ကုိအမွီျပဳၿပီး အကုသိုလ္္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ေအာင္ ငါဘာသာငါေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္..“ ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးနဲ႔ပဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ရင္ ဒီလုိ ၾကားက်ေနတဲ့သူအေပၚမွာလည္း အဆင္ေျပေအာင္ ေတြးတတ္ ေနတတ္၊ ဆက္ဆံတတ္သြားမွာပါ။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတယ္လုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေျပာၾကပါေစ၊ လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္လုိပဲကြားျပားၾကပါေစ၊ အႏွစ္သာရ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ခဲြလုိက္ရင္ ေလးမ်ိဳးပဲ ရွိတဲ့အတြက္ ဒီလူေလးမ်ိဳးကုိ အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားကာ လူမႈနယ္ပယ္မွာ လူေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ အျမတ္ဆုံး ဆက္ဆံနည္းျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼစရိယေခၚ ျမတ္ေသာျဗဟၼစုိရ္ အက်င့္တရားကုိသာ အသုံးျပဳ ဆက္ဆံတတ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစုိရ္တရားဟာ ျဗဟၼျပည္ေရာက္ေၾကာင္း ျမတ္ေသာအက်င့္ေကာင္း ျဖစ္ေပမယ့္ လူ႔ေဘာင္ အဖဲြ႕အစည္းတြင္လည္း ရွိသင့္တဲ့တရား၊ လက္ကုိင္ထားသင့္တဲ့ တရားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဗဟၼစုိရ္ တရားေတြ မရွိေတာ့ဘူး၊ ေခါင္းပါးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီလူ႔အဖဲြ႕အစည္း၊ အဲဒီေနရာ၊ အဲဒီ ပတ္၀န္းက်င္၊ အဲဒီၿမိဳ႕ရြာ၊ အဲဒီတုိင္းႏုိင္ငံဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြလည္း ေခါင္းပါးကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္မေျပ ရန္ၿငိဳးေတြျဖစ္လာရင္ စစ္ပဲြေတြလည္း ျဖစ္လာၾကေတာ့တာပါပဲ။ ယေန႔ကမၻာေလာကႀကီးကုိ ၾကည့္ရင္ ဟုိႏုိင္ငံဒီႏုိင္ငံ လူအခ်င္းခ်င္း စစ္ပဲြေတြကုိပဲ ဆင္ႏြဲေနၾကတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျဗဟၼစုိရ္တရား ေခါင္းပါးေနေၾကာင္းကုိ ျပသေန သလုိပါပဲ။ ဒီျဗဟၼစုိရ္တရား မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ လူအခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆုိင္ဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ ပါဘူး။ အႏုိင္ယူဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။ အေကာက္ႀကံဖုိ႔လည္း ၀န္မေလးေတာ့ပါဘူး။ အျပန္အားျဖင့္ ဒီတရားေတြ အားေကာင္းေနမယ္၊ ဒီတရားေတြအတုိင္း လက္နာက်င့္သုံးေနမယ္၊ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ေမတၱာေလးေတြ၊ က႐ုဏာေလးေတြ၊ မုဒိတာေလးေတြနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီး ေနာက္ဆုံး မရေတာ့တဲ့အခါ ဥေပကၡာေလးနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ ကုိယ္တုိင္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းလာ၊ သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိလာမွာ ျဖစ္တ့ဲအျပင္ လူေဘာင္ အဖဲြ႕အစည္းႀကီးဟာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းလာမယ္၊ အဆင္ေျပလာမယ္၊ သာယာ၀ေျပာလာမယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ တပါးသူေတြပါ အဆင္ေျပေျပ ရွိေစၿပီး လူမႈနယ္ပယ္ တစ္ခုလုံး အဆင္ေျပစြာ ဆက္ဆံႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဘာျပႆနာမွ မျဖစ္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အကုသုိလ္အျဖစ္နည္းၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြ တုိးပြားႏုိင္ေစဖုိ႔၊ မျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ျမတ္တဲ့အက်င့္ေတြ ေရာက္ေစဖုိ႔ ျဗဟၼစုိရ္တရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ႀကိဳးစားဆက္ဆံၾကဖုိ႔ “ျဗဟၼစုိရ္တရားနဲ႔ လူမႈဆက္ဆံေရး“ ဆုိတဲ့ ဒီစာစုေလးျဖင့္ သတိေပး တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။ စာေရးသူ = မနာပဒါယီ အရွင္၀ိစိတၱ(ဒုိက္ဦး) ----------------------*---------------------- Honey Lay 🙏ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊…🙏


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2H88Nfx

နွလံုးေသြးေၾကာပိတ္မွာ ေၾကာက္ၾကသလို အသိဉာဏ္ပိတ္ေနမွာ ကိုလည္းေၾကာက္ရမယ္။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ျဖင့္ အသိဉာဏ္ေတြ ပြင့္လာေအာင္ၾကိဳးစားရမည္။ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီး


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OYpn85

နွလံုးေသြးေၾကာပိတ္မွာ ေၾကာက္ၾကသလို အသိဉာဏ္ပိတ္ေနမွာ ကိုလည္းေၾကာက္ရမယ္။ ဝိပႆနာက်င့္စဥ္ျဖင့္ အသိဉာဏ္ေတြ ပြင့္လာေအာင္ၾကိဳးစားရမည္။ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီး


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OYpn85

ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္းႏွင့္ လူကို ေစာင့္ေရွာက္ပုံအေၾကာင္း ေမး > ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါသလား၊ ေျဖ > ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာတကယ္ရွိပါတယ္၊ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူသည္ သူမေကာင္းမႈျပဳတဲ့အေၾကာင္းကို သူကိုယ္တိုင္ပတမဦးဆုံးသိ၏ ထိုေနာက္သူ၏ကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏ ထိုေနာက္သူတပါး၏ စိတ္ကို ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ႏိုင္ေသာ္ တန္ခိုးရွင္မ်ားသိ၏ လို႔" ပါရာဇိကဏ္အဌထာ သုဒိႏၵက႑ "အဖြင့္မွာပါတဲ့စာရပ္ကိုေထာက္ၿပီး လူကိုနတ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခုက ... ေမး > လူကို ဘယ္လိုေစာင့္ေရွာက္သလည္းဆိုတာပါ၊ ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့ လူကို စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနတ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္ ဘုန္းကံမြဲမြဲ လူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္ၿပီး စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင္႔တင္းမႈ မရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊား ေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္၊ တန္းခိုးအင္အားႀကီးမားေလ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပိုရွိေလမို႔ သူလုပ္ႏိုင္တဲ့ပမာဏ သူလုပ္ခြင့္ရွိတဲ့ အတိုင္းအတာထဲကေန ကူညီေစာင့္ေရွာက္ ေပးၾကပါတယ္၊ ေရွးက ဗရာဏသီမင္းဟာ ေကာသလမင္းကို သတ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကိုသိမ္းပိုက္၊ ေကာသလမင္းရဲ႕ မိဖုရားကိုလည္း သူမိဖုရားအျဖစ္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီမိဖုရားႀကီးမွာ သြားေလသူ ေကာသလမင္းႀကီးနဲ႔ ရထားတဲ့ ကိုယ္ဝန္က်န္ခဲ့ပါတယ္၊ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သားေယာက်ာ္းေလး ေမြးဖြားခဲ့တယ္၊ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အျခားမိဖုရားနဲ႔ ရထားတဲ့ ကုဂုဂၤေဒဝီဆိုတဲ့ မင္းသမီးေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၾကတယ္၊ ဒါကို ဗရာဏသီမင္းႀကီးကသိလို႔ မင္းသားကိုသတ္ဘို႔ လုပ္တယ္၊ အဲဒါကို မင္းသားေလးကို ေသေဘးကလြတ္ေအာင္ ကယ္တင္ေပးခဲ့တယ္၊ ကယ္တင္ေပးသူက မင္းသားေလးရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ နတ္က သူလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ပမာဏ အားေလၽွာ္စြာ လုပ္ကိုင္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးတယ္လို႔ မွတ္သားေစျခင္ပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခုက ...... နတ္က လူ႔ကိုယ့္ထဲမွာ ေနသလား အျပင္မွာ ေနသလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါ၊ လူကိုယ္ထဲမွာ မေနပါဘူး အျပင္ဘက္မွာေနပါတယ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ ဘုမၼစိုး၊ ရုကၡစိုး အစရွိတဲ့ နတ္ေတြပါ၊ လူ႔ ကိုယ္ထဲမွာ နတ္ရွိရင္ အဲဒီလူမ်ိဳးကို တခ်ိဳ႕က စုန္းလို႔သတ္မွတ္ၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခု .... လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါ၊ လူတိုင္းမွာ သဘာဝအားျဖင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါတယ္၊ အထက္မွာဆိုထားသလို ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့လူကို စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာ ေတာင့္တင္းတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနတ္မ်ားက ေစာက္ေရွာက္ၿပီး ဘုန္းကံမြဲမြဲ လူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈ မရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊားေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြဆိုတာ လူေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူရဲ႕အလိုကို လိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္ၾကပါတယ္၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ တန္ခို႔ေသးႏုပ္ၿပီး စိတ္ဓါတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈမရွိတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြေပါ့၊ ဒီလိုနတ္ေတြက သူေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူကေကာင္းရင္ သူလည္း လိုက္ေကာင္းၿပီး သူေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူက ဆိုးရင္ သူလည္း လိုက္ျပီးဆိုးသြားတတ္ပါတယ္၊ တန္ခိုးႀကီးမားၿပီး စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ နတ္မ်ားကေတာ့ သူတို႔မႀကိဳက္တာလုပ္ရင္ အဲဒီလူကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ထြက္သြားတတ္ၾကပါတယ္၊ လူေျပာင္းတိုင္းလည္း သူကလိုက္ၿပီး မေျပာင္းလြဲတတ္ပါဘူး၊ ဥပမာအားျဖင့္...ေစတိယမင္းကို တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္သားေလးပါး ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္၊ ေစတိယမင္း မုသားေျပာေတာ့ နတ္သားေလးပါးက ေစတိယမင္းကို တခါထဲ စြန္႔ျပစ္ထြက္သြားၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လူတိုင္းမွာ သဘာဝအားျဖင့္ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိၾကေသာ္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္မႀကိဳက္တာလုပ္လို႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရဲ႕ စြန္႔ျပစ္ျခင္း ခံၾကရလို႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြလည္းရွိၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျမဲျခင္ရင္ သီလျမဲၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ.....၊ ေရးသူ > အရွင္ေခမာနႏၵ ____________________________________________ ေအာင္ဝိုင္းၿဖိဳးရဲ႔ အေမးမွာ - "အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အား ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေျဖၾကားေပးပါဘုရား. ကုိယ္ေစာင့္နတ္သည္ မည္သည့္ နတ္အႏြယ္ဝင္ ျဖစ္ပါသလဲ ဘုရား. ကိုယ္ေစာင့္နတ္သည္ အစဥ္အျမဲ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း ရိွပါသလား ဘုရား. ကိုယ္ေစာင့္နတ္ အျဖစ္ကို မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရာက္ရိွႏိုင္ပါသလဲ ဘုရား. အ႐ွင္ဘုရားကို ရိွခိုးဦးခ်ပါတယ္ ဘုရား" ႏိုင္ငံျခားသား ရဟန္း ခ်က္ဇ္ ဦးသရဏရဲ႔ အေျဖ - ဗုဒၶဘာသာမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိလိုတယ္ဆိုရင္ ေျခာက္နည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ - ၁။ ကံေကာင္းလို႔ အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္က အခု နတ္ျဖစ္ရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ရဲ႔ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ ရန္ကုန္မွ ဆရာႀကီး ဦးရွိန္ဟာ လူေတြရဲ႔ အပမွီတဲ့ေရာဂါ ( သရဲစီးတဲ့ေရာဂါ) ေတြကို (အရင္ဘဝက သူ႔အေမ) အခု ဒီဘဝမွာ သူ႔ကုိယ္ေစာင့္နတ္ျဖစ္သူရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ ကုသေပးပါတယ္။ (ကုသမႈ မွန္ကန္လို႔ PhDဆုလည္း ရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္က ဆုံးသြားပါၿပီ။) ဗုဒၶဘာသာက်မ္းဂန္မွေျပာမယ္ဆိုရင္ ဥဒါန ဗာဟိယသုတ္မွာဆိုေတာ့ ဗာဟိယ ဒါရုစီရိယ အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳး ဒီဘဝမွာ နတ္ျဖစ္တဲ့ နတ္တစ္ပါးဟာ ဗာဟိယဆီလာၿပီး ဓမၼမဟုတ္တဲ့အက်င့္ကို ေျပာျပၿပီး၊ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေတြဖို႔ ႏႈိးေဆာ္ေပးပါတယ္။ ဒါဆို ဒီလို ကံေကာင္းလို႔ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္တစ္ဦး ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ ပထမနည္း။ ၂။ ပရိတ္ ရြတ္တဲ့အခါ နတ္ေတြက လာေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ (သက္သတ္လြတ္စားၿပီး) မဟာသမယသုတ္ကို ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း မနက္ ၁ နာရီ တစ္ခါ မနက္ ၃ နာရီတစ္ခါ ရြတ္လိုက္ရင္ ၃ လေလာက္ၾကာၿပီး နတ္ေတြက လာေစာင့္ေရွာက္မယ္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တာေတြ လုပ္ေပးမယ္ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္။ (သက္သတ္လြတ္စားရတာ နတ္ေတြက အသားအနံ႔ မႀကိဳက္လို႔ သူတို႔ကို ကိုယ့္အနီးလာေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ သက္သတ္လြတ္စားရပါတယ္။) ၃။ သီလကို ေဆာက္တည္တယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ နတ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္ သၾကားမင္းက ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါတယ္ - ရွိခိုးေတာင္ ရွိခိုးပါတယ္။ သံယုတ္နိကာယ္ ဂဟ႒ဝႏၵနာသုတ္မွာ သိၾကားမင္းက မိန္႔တယ္ - ျဗာဟၼဏပုဏၰား၊ ခတၱိယာ၊ မဟာရဇ္၊ နတ္ႀကီး ၃၀ကလည္း သိၾကားမင္းကို ရွိခိုးၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သိၾကားမင္းက သီလျပည့္စုံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔ကို ရွိခိုးတယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ၄။ လွဴဒါန္းၿပီး နတ္ေတြကို အႏုေမာဒနာ (ဝမ္းသာဖို႔) သာဓုေခၚဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ဆိုရင္လည္း နတ္ေတြက ကာကြယ္ၾကမယ္။ သီရိလကၤာမွာ အိမ္က ဆြမ္းကပ္ၿပီး ေဆြမ်ိဳးညာတိေတြကို အမွ်ေဝလိုက္ရင္ေတာ့ "ကိုယ့္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္မွ ဝမ္းသာၿပီး ကာကြယ္ပါေစ"လို႔ ဖိတ္ေခၚဆုေတာင္းၾကပါတယ္ - အာကာသ႒ာ စ ဘုမၼ႒ာ၊ ေဒဝါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ၊ ပုညံ တံ အႏုေမာဒိတြာ စိရံ ရကၡႏၱဳ မံ ပရႏၱိ။" ၅။ ေမတၱာဘာဝနာ ပြားရင္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြက လာၿပီး ကာကြယ္မယ္လို႔ အဂၤုတၱိဳရ္နိကာယ္ ၁၁ ေမတၱာနိသံသသုတ္ မွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ေမတၱာဘာဝနာ အားထုတ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးရပါတယ္။ အဲဒီ ေကာင္းက်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးက "ေဒဝတာ ရကၡႏၱိ" (နတ္မ်ား ကာကြယ္ၾကမည္) လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ႀကီးရဲ႕ ေမတၱာစြမ္းအားက အင္မတန္မွ ႀကီးမားပါတယ္။ အဂၤုတၱိဳရ္နိကာယ္ ၁ ဧတဒဂၢဝဂၢမွာ ျမတ္စြာဘုရား ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ႀကီးကို ဒီလို ခ်ီးမႊမ္းေတာ္မူပါတယ္ "ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေဝ မမ သာဝကာနံ ဘိကၡဴနံ ေဒဝတာနံ ပိယမနာပါနံ ယဒိဒံ ပိလိႏၵဝေစၦာ။" "ရဟန္းတို႔ ငါဘုရား တပည့္သာဝကာတို႔တြင္ နတ္တို႔၏ခ်စ္ျခင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆုံးရဟန္းသည္ ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ ျဖစ္ပါတယ္။" ၆။ မဂ္ ဖိုလ္ ရမယ္ဆိုလုိရွိရင္လည္း နတ္ေတြက ကာကြယ္လိမ့္မယ္။ ဓမၼပဒ အ႒ကထာရဲ႕ ပထမဆံုး ပုံဝတၳဳဟာ စကၡဳပါလမေထရ္ရဲ႔ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီမွာ စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးက ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး သူ႔မ်က္စိေတြက ပ်က္သြားပါတယ္။ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ခရီးထြက္တဲ့အခါ လမ္းျပတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ပါရာဇိကက်ေတာ့ စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးက သူ႔ကို ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးတည္းပဲ လမ္းေပၚမွာ က်န္ေတာ္မူတယ္။ဒါကို သိၾကားမင္းက သိသြားၿပီး စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးကို ကိုယ့္တိုင္လာၿပီး လမ္းျပပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ရဖို႔ - (၁) အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳးရွိရမယ္၊ (၂) ပရိတ္ရြတ္ရမယ္ (၃) သီလျပည့္စုံရမယ္ (၄) လွဴဒါန္းၿပီး အႏုေမာဒနာျပဳရမယ္ (၅) ေမတၱာဘာဝနာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရမယ္ (၆) မဂ္ဖိုလ္ေအာင္ျမင္ရမယ္။ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ေတြ ဘယ္ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပါသလဲလို႔ သိဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ သူတို႔ကလည္း ကူညီေပးခ်င္စိတ္ရွိမွပဲ ကူညီေပးၾကပါတယ္။ အဲ့လို သူတို႔ကို တာဝန္ ေပးမထားပဲနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ ကုသိုလ္မလုပ္ဘဲ အကုသိုလ္မ်ားရင္ေတာ့ ေျပးၾကမွာေပါ႔။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြက ကုသိုလ္ေတြ အတတ္ႏိုင္ဆုံး လုပ္ၿပီး နတ္တို႔ရဲ႔ အခ်စ္ကို မေပ်ာက္ေစတဲ့ ရဟႏၱာဆုကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ သတၱဝါ အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ႏိုင္ငံျခားသား ရဟန္း ခ်က္ဇ္ ဦးသရဏပါ။ ဦးဇင္းေရးထားတဲ့ ျမန္မာစာကို Cathy Hlaing ျပင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။ အၿမဲက်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ ။ ____________________________________________ လူအမ်ားစုတို႔သည္ နတ္ကိုးကြယ္ၾကသည္၊ ယံုၾကည္ၾကသည္၊ အားထားၾကသည္၊ နတ္နွင့္ပတ္သက္၍ကား သိသူ ေလ့လာသူ အေတာ္နည္းပါးလွပါသည္။ ေျပာသံၾကားနွင့္ အရမ္းယံု၊ အရမ္းကိုးကြယ္သူသာမ်ားပါသည္။ စံုစမ္းေမးျမန္းသူကား နည္းပါးပါသည္။ စံုစမ္းေမးျမန္းသူမ်ားရွိ၍ ေမးျမန္းသျဖင့္ ေျပာျပေသာအခါမွ "ေၾသာ္…ဒီလိုလည္းရွိပါေသးလား" ဟု အခ်ဳိ႕က လက္ခံ၍ အခ်ဳိ႕ကမူ ျငင္းဆန္ပါသည္။ မိမိနွင့္ေတြလ်ွင္မူ အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေမးျမန္းတတ္ၾကပါသည္။ မိမိကလည္း အေမးရွင္ကို လိုခ်င္ပါသည္။ သူတို႔ေမး၍ ေျဖရမွ စာေရးျပနိုင္၍ မသိသူမ်ား မေမးတတ္သူမ်ား၊ သိခ်င္သူမ်ား ရွင္းသြားပါသည္။ တစ္ေန႔ ေမးတတ္သူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာကာ ဦးခ်ၿပီး ေမးေလ်ွာက္သည္။ သူက အလြယ္ပင္ေမး၍ မိမိကလည္း အလြယ္ပင္ ေျဖသည္။ ယင္းသို႔ အလြယ္ေမး၍ အလြယ္ေျဖရာမွ အေမးအေျဖေတြ ရွည္လ်ားသြားပါသည္။ "အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား ဘုရား" "ေအး…ရွိတာေပါ့" "အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျမင္ဖူးပါသလားဘုရား" "ငါေတာ့ ငါ့ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကို တစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး" "ဒါျဖင့္ အရွင္ဘုရားက ဘယ္လိုအေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္ပါသလဲဘုရား" "က်မ္းဂန္ အေထာက္အထားနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာတာပါ" "က်မ္းဂန္အေထာက္အထားရွိရင္ အေထာက္အထားနွင့္တကြ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္း ရွင္းျပပါလားဘုရား" "ေအး…ေအး ရွင္းျပမယ္္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မွတ္သားသား နားေထာင္ပါ၊ က်မ္းဂန္ကေတာ့ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာကို ဦးစြာျပမယ္" ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ ရွင္သုဒိႏၵအေၾကာင္းအရာကို ဖြင့္ျပတဲ့ ေနရာမွာ- "မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာသူအား ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔၏ ေရွးဦးစြာ မိမိသိအပ္၏၊ ထို႔ေနာက္ မိမိကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏၊ ထို႔ေနာက္ သူတစ္ပါးစိတ္ကို သိတတ္ေသာ နတ္တို႔သည္ သိကုန္၏" "လို႔ ေျပာထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထား အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္တာပါ" "အဲဒီ အေထာက္အထားအျပင္ အျခားအေထာက္အထားေကာ ရွိပါေသးသလားဘုရား" "ရွိေသးတယ္" "ရွိေသးရင္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပပါဦးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္နွင့္တကြ အမ်ားတကာတို႔ သံသယရွင္းရန္အတြက္ပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မဟုတ္ပါဘုရား" "ေအး…ေအး၊ ေမးမွေတာ့ျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ အမ်ားအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ မွတ္ထားပါ သုတ္မဟာဝါ အ႒ကထာ မဟာပဒါန သုတ္အဖြင့္မွာ ဒီလိုျပထားပါတယ္" "အၾကင္အခါ မင္းတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုအခါ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ အမတ္စစ္သူႀကီး၊ သူေ႒း သူႂကြယ္အလံုးစံုေသာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား အလံုးစံုေသာသူတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္။ ထိုအခါ ထိုသူတို႔ကို ေစာင့္ကုန္ေသာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုနတ္တို႔၏ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ေသာ ေျမ၌တည္ေသာနတ္၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ေသာနတ္၊ ဥဏွဝလာဟကနတ္၊ အဗၻဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ သီတဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ ဝႆဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ စတုမဟာရာဇ္မွစ၍ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ အထက္ဘဝဂ္တုိင္ေအာင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုထား၍ ခပ္သိမ္းေသာ နတ္ျဗဟၼာမရိသတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္သည္သာလ်ွင္ ျဖစ္ကုန္၏" လို႔ ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ အေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထားမ်ားကို မွီးၿပီးေတာ့ ဇာတ္ေပါင္းခန္းပ်ဳိ႕တြင္ - "ေကာင္းကင္႐ုကၡ၊ ဘုမၼမလြတ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔၊ ႐ိုၫြတ္သဒၶါ၊ တရားနာ၍၊ ဒိဗၺာရမၼဏ၊ ျမင္ကစင္ျဖဴ၊ ႏွလံုးဟူသား၊ မုန္ဆူမြန္ေျခာင္း၊ ဆင္မေကာင္းကို၊ ခြ်န္းေတာင္းဉာဏ္ဟုန္၊ ထိမ္းလင့္ကုန္" လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားကို အမွီျပဳၿပးေတာ့ကာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိေၾကာင္းကို ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါရမီေတာ္ခန္းပ်ဳိ႕တြင္လည္း - "လူတို႔စီးပြား၊ က်င့္တတ္အားသည္၊ သိၾကားမာတလိ၊ မဏိေမခလာ၊ မဟာရာဇ္က၊ စသည္တ႐ိုး၊ အိမ္စိုးကိုယ္ေစာင့္၊ ေမွာင့္လည္း ဖ်က္တတ္၊ ဘုတ္ေခတ္သံဘက္" လို႔ စပ္ဆိုေတာ္မူခ်က္တို႔ အေထာက္အထားျပဳၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆိုရင္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေက်နပ္ၿပီလား။ "တင္ပါ ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးေပးမယ္ဆိုရင္ အနည္းငယ္ ေမးပါရေစဦးဘုရား" "အင္း … အနည္းငယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္လဲ၊ စာမ်က္နွာ တစ္ေထာင္ေလာက္ေျဖရမယ့္ ေမးခြန္းမ်ဳိးလား" "ဒီေလာက္ေတာ့ ရွည္မယ္မထင္ပါဘုရား" "ကဲ … ဒါျဖင့္ ေမးစမ္းပါဦး၊ သိရင္ေျဖရတာေပါ့၊ မသိရင္ေတာ့ မေျဖနိုင္ဘူးေနာ္" "မွန္ပါ့ဘုရား" "တပည့္ေတာ္ေမးမွာကို အရွင္ဘုရားသိနိုင္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ယခုေမးၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ ပတ္သကိတဲ့အေမးပဲ ျဖစ္ေနလို႔ပါဘုရား" "ဟ … ကိုယ္ေစာင့္နတ္ အေၾကာင္းက ေမးၿပီးမွပဲ၊ ဘာကိုမ်ားထပ္ၿပီးေတာ့ ေမးေနဦးမလဲ" "ဒီလိုပါဘုရား၊ လူရယ္ အဲဒီလူကိုေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရယ္ ႏွစ္ဦးသားမွာ အသက္တမ္းခ်င္းလည္း မတူပါ၊ သတၱဝါ အမ်ဳိးအစားလည္း မတူပါဘုရား" "ေအး… ဟုတ္တယ္၊ မတူဘူး" "အဲဒီလိုမတူေတာ့ လူေသလ်ွင္ အဲဒီလူမွာေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္း ေသမလား၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသလ်ွင္ အဲဒီနတ္ ေစာင့္တဲ့လူလည္း ေသမလားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား" "အင္း … သိခ်င္တာက အေရးမႀကီးဘူး၊ အေျဖကေတာ့ ခက္ခက္ပဲ" "မခက္ပါနဲ႔ဘုရား၊ ႀကိဳးစားၿပီး တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား" "အင္းေပါ့… ခုမွေတာ့ ေျဖရေတာ့မွာေပါ့" "မွန္ပါ … ေျဖၾကားပါဘုရား" "ေအး … သတၱဝါေတြေသတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္၊ တစ္အိမ္ေထာင္စုထဲမွာၾကည့္၊ အႀကီးရယ္၊ အငယ္ရယ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ေရွ႕ေနာက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အႀကီးအငယ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "ေအး… အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ လူနဲ႔ ၿပိဳင္တူေသ၊ ေရွ႕ေနာက္ေသဆိုတာ အၿမဲမဆိုသာတဲ့အရာ ျဖစ္ပါတယ္" "မွန္ပါဘုရား၊ ဒါျဖစ္နိုင္ပါတယ္၊ တိက်ေသာ သက္ေသမ်ား ျပနိုင္ပါသလား" "ျပနိုင္ပါတယ္၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသား နတ္ျပည္က စုေတခန္းကို သတိျပဳၾကည့္ပါ၊ ေတမိမင္းသားေလာင္းႏွင့္အတူ စုေတအပ္ေသာသေဘာရွိတဲ့ နတ္သားေပါင္း ငါးရာတို႔ လူ႔ျပည္ကို တစ္ၿပိဳင္နက္ပင္ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္ မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ၿပီးေတာ့ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး နတ္ျပည္က စုေတလာတဲ့အခါ နတ္သားေျခာက္ေသာင္းအတူ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ေအး… သူတို႔ လူ႔ျပည္က စုေတၾကေတာ့ တစ္ျပိဳင္နက္ ဟုတ္ရဲ႕လား" "မဟုတ္ပါဘုရား" "ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ႏွင့္္ ဖြားဖက္ေတာ္ (၇) ဦးတို႔သည္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဖြားၾကတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ကဲ… စုေတေတာ့ အတူတူလား" "မဟုတ္ပါဘုရား" "ေဟာ… ပဒုမေဒဝီမိဖုရား၊ သားေတာ္ ပေစၥကဗုဒၶ ငါးရာတို႔သည္ ဖြားေသာကာလ တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းပဲ ဖြားတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္ၾကေတာ့လည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ျဖစ္ၾကတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေသာကာလမွာလည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံတယ္ မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ကဲ… အဲဒါေတြ ေထာက္႐ႈၾကည့္ေတာ့ တကြဲစီဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အတူဖြားတယ္၊ တကြဲစီေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အတူဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "ေအး… အဲဒီအတိုင္းေပါ့၊ ကဲ… သစ္ပင္ေတြမွာ ေစာင့္တဲ့ ႐ုကၡစုိးနတ္ရွိယ္ဆိုတာ လက္ခံလား" "လက္ခံပါတယ္ဘုရား" "သစ္ပင္ကို ခုတ္လဲလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီနတ္က မေသဘဲ အျခားသစ္တစ္ပင္ကို ေျပာင္းသြားတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "အဲဒီအတူေပါ့ မိမိတို႔ေစာင့္တဲ့လူ ေသသြားလ်ွင္ အျခားသူတစ္ေယာက္ေျပာင္းမွာေပါ့ ဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "နတ္ေသလို႔လည္းပဲ သစ္ပင္မေသသလို ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ေသလို႔လည္းပဲ လူမေသပါဘူး ဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "သာဓက ျပရရင္ေတာ့ ဟိမႏၲာမွာ သီရိသက ဆိုတဲ့ ကုကၠိဳေတာရွိတယ္၊ အဲဒီေတာမွာ အရွင္ဂဝမၸတိေထရ္ အေလာင္းဟာ နတ္ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီနတ္ စုေတေတာ့ ေနာက္နတ္သားအသစ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ နတ္ေသ၍ ကုကၠိဳပင္ မေသဘူးမဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "စတုကနိပါတ္ စူဠကလိဂၤဇာတ္ အ႒ကထာမွာ ကလိဂၤမင္းႏွင့္ အသကမင္းတို႔ စစ္တိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီတိုက္ပြဲမွာ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးျဖဴတဲ့ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေဝွ႔တိုက္တယ္။ အသကမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးမည္းေသာ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး တိုက္တယ္၊ အဲဒီလို ေဝွ႔တိုက္တာကို အျခားသူေတြ မျမင္ၾကဘူး၊ မင္းႏွစ္ပါးပဲ ျမင္တယ္" "အဲဒီလိုတိုက္တဲ့အခါ နႏိၵေသနအမတ္က ဥပေဒသေပး၍ အသကမင္းရဲ႕ သူရဲတစ္ေထာင္ႏွင့္တကြ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ျဖစ္တဲ့ ႏြားလားဥသဘကို အခ်က္က်ေအာင္ထိုးတဲ့အခါ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ အဲဒီကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္းေသေရာ ကလိဂၤမင္းလည္း ထိတ္လန္႔ၿပီး စစ္ပ်က္တယ္၊ စစ္႐ံႈးတယ္" "အဲဒီဇာတ္ေတာ္ေထာက္ရႈ ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ ကလိဂၤမင္း မေသဘူးမဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပါစိတ္ အ႒ကထာ ဘူတဂါမ သိကၡာပုဒ္ အဖြင့္၌ ေဇတဝန္ေက်ာင္း အရန္တြင္သစ္တစ္ပင္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္ေသ၍ သစ္ပင္မေသပါ၊ က်န္ေနသည္ကို ဘုရားရွင္သိ၍ သစ္ပင္ခုတ္လွဲခံရ၍ သစ္ပင္မရွိေသာ နတ္သမီးအား ဘုရားရွင္ကေပးတယ္၊ အဲဒီအတူပဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တစ္ေယာက္ ေသေသာ္လည္း နတ္တစ္ေယာက္ခြဲမွီ၍ ေနေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "အသီတိနိပါတ္ ကုဏာလဇာတ္ကို သတိျပဳၿပီး ၾကည့္႐ႈပါ၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ မိဖုရားကို ဗာရာဏသီျပည္ယူ၍ မိဖုရားေျမွာက္တယ္၊ အဲဒီမိဖုရားမွာ ေကာသလမင္းႀကီးကို အစြဲျပဳၿပီး ပဋိသေႏၶရွိေနတယ္၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ အဲဒီကိုယ္ဝန္သား ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျဖစ္ေနတယ္" "အဲဒီသားငယ္ (၁၆)ႏွစ္ရွိတဲ့အခါ ကုရုဂီေဒဝီ မည္ေသာ မင္းသမီးႏွင့္ ယဥ္ပါးသည္ကိုသိ၍ သတ္မည္ျပဳတဲ့အခါ အဖျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က မင္းသားငယ္၌ ေစာင့္ေရွာက္မစ၍ ခ်မ္းသာရာ ရေစတယ္" အဲဒီမွာၾကည့္ပါ၊ မင္းသားငယ္ရဲ႕ ျဖစ္စဖြားစႏွင့္ အဖနတ္ျဖစ္ေသာ ကာလ ေရွ႕ေနာက္မညီတာကို ေထာက္႐ႈလ်ွင္ စုေတေသာကာလလည္း ေရွ႕ေနာက္ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား" "ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ဘုရား" "အဲဒါဟာ က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက် အရေျပာခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္းပါ" "အရွင္ဘုရား ဥစၥာကလည္း ေငါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔" "ဘာေငါ့ေတာ့ေတာ့လဲ" "က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက်ဆိုေတာ့ မတိက်တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေသးလားဘုရား" "ရွိေသးတယ္" "ရွင္းျပဦးပါဘုရား" "လူတစ္ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ကိုယ္လံုးကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ေျခကိုေစာင္တဲ့နတ္ရယ္လို႔ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ မခိုင္လံုလို႔ ၾကားဖူးရံုမ်ွမို႔ တည့္တည့္သံုးတာေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က နံနက္အခါ ၾကည့္႐ႈ မစတယ္တဲ့၊ နံနက္အခါ ဦးေခါင္းကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္တဲ့" "ကိုယ္လံုးကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ေန႔အခါကိုယ္ကို သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့" "ေျခကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ည့ဥ္အခါ ေျခကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ေဆးေၾကာ၍ အိပ္ရာကိုဝင္ေလ့ရွိတဲ့သူကို ႏွစ္သက္တယ္ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့" "နတ္ကေစာင့္လား၊ မေစာင့္ဘူးလားေတာ့ မသိဘူး၊ အိပ္ရာဝင္ခါနီး ေျခေဆးအိပ္တာေတာ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းတာအမွန္ပဲလို႔မွတ္ၿပီး ေျခေဆးအိပ္ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က ႀကိဳးတန္း၊ ႀကိမ္တန္း၊ ေလွကားတံတား၊ အိမ္ေအာက္၊ ပုဆိုး၊ အဝတ္ေအာက္လ်ဳိဝင္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့" "အဲဒီအစြဲရွိလို႔ တခ်ဳိ႕ ႀကိဳးတန္းေအာက္၊ တံတားေအာက္ စသည္တို႔ မဝင္တဲ့ ရွင္ရဟန္းေတြ ေတြ႕ဖူးတယ္ မဟုတ္လား" "ေတြ႕ဖူးပါတယ္ဘုရား" "ဘုန္းႀကီးတို႔ေတာ့ အဲဒီ နတ္အယူအဆေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီႀကိဳးတန္း၊ တံတားေအာက္ စသည္ဝင္တဲ့အခါ ေခါင္းထဲက ယားက်ိက်ိလိုပဲ စိတ္မသန္႔တာေပါ့ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ကိုယ္ကိုေစာင့္တဲ့ နတ္က မိမိဝတ္ၿပီးေသာ အဝတ္ကို ေအာက္အထက္ျပန္၍ ဝတ္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့" "ဘုန္းႀကီးေတာ့ သကၤန္းကို အၿမဲတမ္း အထက္ေအာက္ ျပန္လွန္ၿပီူ ဝတ္တယ္၊ ၾကာၾကာအဝတ္ခံေအာင္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ေပါ့၊ နတ္ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာထက္ အဝတ္သကၤန္းကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သေဘာေပါ့ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ကဲ… ကဲ ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့၊ ၾကားဖူးတာေတြ ေလ်ွာက္ေျပာေနရင္ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာ တကယ့္အစစ္အမွန္ေတြ မွတ္မထားဘဲ အဲဒီၾကားဖူးလို႔ေျပာတဲ့ မဟုတ္တာေတြကို မွတ္ထားမွ ခက္ေနမယ္၊ ဘုန္ႀကီးတရားခံျဖစ္ေနမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ၾကဦးစို႔" "မွန္ပါဘုရား" * ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ရွိသည္သာ မွတ္ပါက်မ္းဂန္လာ၊ * နတ္ရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ အၿမဲအားကိုးပါ၊ * ကိုယ္ကေကာင္းမွ ေစာင့္နတ္က ေကာင္းၾက ေသေသခ်ာ၊ * ကိုယ္ေကာင္းဖို႔ရာ ေန႔ည့ဥ္ပါ လုပ္ပါေကာင္းရာရာ၊ * ေကာင္းေအာင္ျပဳမွ ေကာင္းက်ဳိးရ နတ္က မ,ေတာ့တာ၊ * မေကာင္းျပဳက ဆိုးက်ဳိးရ နတ္ကဖမ္းေတာ့တာ၊ * နတ္ကမ,တာ ဖမ္းဆီးတာ ကိုယ့္မွာတည္ေနတာ။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး #ဗုဒၶဓမၼျပႆနာမ်ား -(၉)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33DJwUn

ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္းႏွင့္ လူကို ေစာင့္ေရွာက္ပုံအေၾကာင္း ေမး > ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ တကယ္ရွိပါသလား၊ ေျဖ > ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာတကယ္ရွိပါတယ္၊ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူသည္ သူမေကာင္းမႈျပဳတဲ့အေၾကာင္းကို သူကိုယ္တိုင္ပတမဦးဆုံးသိ၏ ထိုေနာက္သူ၏ကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏ ထိုေနာက္သူတပါး၏ စိတ္ကို ေဖာက္ထြင္းသိျမင္ႏိုင္ေသာ္ တန္ခိုးရွင္မ်ားသိ၏ လို႔" ပါရာဇိကဏ္အဌထာ သုဒိႏၵက႑ "အဖြင့္မွာပါတဲ့စာရပ္ကိုေထာက္ၿပီး လူကိုနတ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာ သိရပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခုက ... ေမး > လူကို ဘယ္လိုေစာင့္ေရွာက္သလည္းဆိုတာပါ၊ ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့ လူကို စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနတ္မ်ားက ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္ ဘုန္းကံမြဲမြဲ လူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္ၿပီး စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင္႔တင္းမႈ မရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊား ေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္၊ တန္းခိုးအင္အားႀကီးမားေလ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပိုရွိေလမို႔ သူလုပ္ႏိုင္တဲ့ပမာဏ သူလုပ္ခြင့္ရွိတဲ့ အတိုင္းအတာထဲကေန ကူညီေစာင့္ေရွာက္ ေပးၾကပါတယ္၊ ေရွးက ဗရာဏသီမင္းဟာ ေကာသလမင္းကို သတ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကိုသိမ္းပိုက္၊ ေကာသလမင္းရဲ႕ မိဖုရားကိုလည္း သူမိဖုရားအျဖစ္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီမိဖုရားႀကီးမွာ သြားေလသူ ေကာသလမင္းႀကီးနဲ႔ ရထားတဲ့ ကိုယ္ဝန္က်န္ခဲ့ပါတယ္၊ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သားေယာက်ာ္းေလး ေမြးဖြားခဲ့တယ္၊ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ အျခားမိဖုရားနဲ႔ ရထားတဲ့ ကုဂုဂၤေဒဝီဆိုတဲ့ မင္းသမီးေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္သြားၾကတယ္၊ ဒါကို ဗရာဏသီမင္းႀကီးကသိလို႔ မင္းသားကိုသတ္ဘို႔ လုပ္တယ္၊ အဲဒါကို မင္းသားေလးကို ေသေဘးကလြတ္ေအာင္ ကယ္တင္ေပးခဲ့တယ္၊ ကယ္တင္ေပးသူက မင္းသားေလးရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ နတ္က သူလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ ပမာဏ အားေလၽွာ္စြာ လုပ္ကိုင္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးတယ္လို႔ မွတ္သားေစျခင္ပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခုက ...... နတ္က လူ႔ကိုယ့္ထဲမွာ ေနသလား အျပင္မွာ ေနသလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါ၊ လူကိုယ္ထဲမွာ မေနပါဘူး အျပင္ဘက္မွာေနပါတယ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆိုတာ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ ဘုမၼစိုး၊ ရုကၡစိုး အစရွိတဲ့ နတ္ေတြပါ၊ လူ႔ ကိုယ္ထဲမွာ နတ္ရွိရင္ အဲဒီလူမ်ိဳးကို တခ်ိဳ႕က စုန္းလို႔သတ္မွတ္ၾကပါတယ္၊ ေနာက္ေမးခြန္းတခု .... လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါ၊ လူတိုင္းမွာ သဘာဝအားျဖင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါတယ္၊ အထက္မွာဆိုထားသလို ဘုန္းကံႀကီးမားတဲ့လူကို စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာ ေတာင့္တင္းတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းနတ္မ်ားက ေစာက္ေရွာက္ၿပီး ဘုန္းကံမြဲမြဲ လူမ်ားကိုေတာ့ တန္ခိုးေသးႏုပ္ စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈ မရွိတဲ့ နတ္ေသးနတ္မႊားေလးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြဆိုတာ လူေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူရဲ႕အလိုကို လိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲတတ္ၾကပါတယ္၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ တန္ခို႔ေသးႏုပ္ၿပီး စိတ္ဓါတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းမႈမရွိတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြေပါ့၊ ဒီလိုနတ္ေတြက သူေစာင့္ေရွာက္တဲ့ လူကေကာင္းရင္ သူလည္း လိုက္ေကာင္းၿပီး သူေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူက ဆိုးရင္ သူလည္း လိုက္ျပီးဆိုးသြားတတ္ပါတယ္၊ တန္ခိုးႀကီးမားၿပီး စိတ္ဓာတ္အင္အား ခိုင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ နတ္မ်ားကေတာ့ သူတို႔မႀကိဳက္တာလုပ္ရင္ အဲဒီလူကို စြန္႔ပယ္ၿပီး ထြက္သြားတတ္ၾကပါတယ္၊ လူေျပာင္းတိုင္းလည္း သူကလိုက္ၿပီး မေျပာင္းလြဲတတ္ပါဘူး၊ ဥပမာအားျဖင့္...ေစတိယမင္းကို တန္ခိုးႀကီးတဲ့ နတ္သားေလးပါး ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္၊ ေစတိယမင္း မုသားေျပာေတာ့ နတ္သားေလးပါးက ေစတိယမင္းကို တခါထဲ စြန္႔ျပစ္ထြက္သြားၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လူတိုင္းမွာ သဘာဝအားျဖင့္ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိၾကေသာ္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္မႀကိဳက္တာလုပ္လို႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရဲ႕ စြန္႔ျပစ္ျခင္း ခံၾကရလို႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးေတြလည္းရွိၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျမဲျခင္ရင္ သီလျမဲၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ.....၊ ေရးသူ > အရွင္ေခမာနႏၵ ____________________________________________ ေအာင္ဝိုင္းၿဖိဳးရဲ႔ အေမးမွာ - "အ႐ွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အား ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေျဖၾကားေပးပါဘုရား. ကုိယ္ေစာင့္နတ္သည္ မည္သည့္ နတ္အႏြယ္ဝင္ ျဖစ္ပါသလဲ ဘုရား. ကိုယ္ေစာင့္နတ္သည္ အစဥ္အျမဲ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း ရိွပါသလား ဘုရား. ကိုယ္ေစာင့္နတ္ အျဖစ္ကို မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေရာက္ရိွႏိုင္ပါသလဲ ဘုရား. အ႐ွင္ဘုရားကို ရိွခိုးဦးခ်ပါတယ္ ဘုရား" ႏိုင္ငံျခားသား ရဟန္း ခ်က္ဇ္ ဦးသရဏရဲ႔ အေျဖ - ဗုဒၶဘာသာမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိလိုတယ္ဆိုရင္ ေျခာက္နည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ - ၁။ ကံေကာင္းလို႔ အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္က အခု နတ္ျဖစ္ရင္ ဒကာ ဒကာမတို႔ရဲ႔ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ ရန္ကုန္မွ ဆရာႀကီး ဦးရွိန္ဟာ လူေတြရဲ႔ အပမွီတဲ့ေရာဂါ ( သရဲစီးတဲ့ေရာဂါ) ေတြကို (အရင္ဘဝက သူ႔အေမ) အခု ဒီဘဝမွာ သူ႔ကုိယ္ေစာင့္နတ္ျဖစ္သူရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ ကုသေပးပါတယ္။ (ကုသမႈ မွန္ကန္လို႔ PhDဆုလည္း ရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေလာက္က ဆုံးသြားပါၿပီ။) ဗုဒၶဘာသာက်မ္းဂန္မွေျပာမယ္ဆိုရင္ ဥဒါန ဗာဟိယသုတ္မွာဆိုေတာ့ ဗာဟိယ ဒါရုစီရိယ အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳး ဒီဘဝမွာ နတ္ျဖစ္တဲ့ နတ္တစ္ပါးဟာ ဗာဟိယဆီလာၿပီး ဓမၼမဟုတ္တဲ့အက်င့္ကို ေျပာျပၿပီး၊ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ေတြဖို႔ ႏႈိးေဆာ္ေပးပါတယ္။ ဒါဆို ဒီလို ကံေကာင္းလို႔ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္တစ္ဦး ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ ပထမနည္း။ ၂။ ပရိတ္ ရြတ္တဲ့အခါ နတ္ေတြက လာေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ (သက္သတ္လြတ္စားၿပီး) မဟာသမယသုတ္ကို ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း မနက္ ၁ နာရီ တစ္ခါ မနက္ ၃ နာရီတစ္ခါ ရြတ္လိုက္ရင္ ၃ လေလာက္ၾကာၿပီး နတ္ေတြက လာေစာင့္ေရွာက္မယ္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တာေတြ လုပ္ေပးမယ္ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္။ (သက္သတ္လြတ္စားရတာ နတ္ေတြက အသားအနံ႔ မႀကိဳက္လို႔ သူတို႔ကို ကိုယ့္အနီးလာေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ သက္သတ္လြတ္စားရပါတယ္။) ၃။ သီလကို ေဆာက္တည္တယ္ဆိုလုိ႔ရွိရင္ နတ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္ သၾကားမင္းက ေစာင့္ေရွာက္ေပးပါတယ္ - ရွိခိုးေတာင္ ရွိခိုးပါတယ္။ သံယုတ္နိကာယ္ ဂဟ႒ဝႏၵနာသုတ္မွာ သိၾကားမင္းက မိန္႔တယ္ - ျဗာဟၼဏပုဏၰား၊ ခတၱိယာ၊ မဟာရဇ္၊ နတ္ႀကီး ၃၀ကလည္း သိၾကားမင္းကို ရွိခိုးၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သိၾကားမင္းက သီလျပည့္စုံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔ကို ရွိခိုးတယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ ၄။ လွဴဒါန္းၿပီး နတ္ေတြကို အႏုေမာဒနာ (ဝမ္းသာဖို႔) သာဓုေခၚဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ဆိုရင္လည္း နတ္ေတြက ကာကြယ္ၾကမယ္။ သီရိလကၤာမွာ အိမ္က ဆြမ္းကပ္ၿပီး ေဆြမ်ိဳးညာတိေတြကို အမွ်ေဝလိုက္ရင္ေတာ့ "ကိုယ့္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသိုလ္မွ ဝမ္းသာၿပီး ကာကြယ္ပါေစ"လို႔ ဖိတ္ေခၚဆုေတာင္းၾကပါတယ္ - အာကာသ႒ာ စ ဘုမၼ႒ာ၊ ေဒဝါ နာဂါ မဟိဒၶိကာ၊ ပုညံ တံ အႏုေမာဒိတြာ စိရံ ရကၡႏၱဳ မံ ပရႏၱိ။" ၅။ ေမတၱာဘာဝနာ ပြားရင္လည္း ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြက လာၿပီး ကာကြယ္မယ္လို႔ အဂၤုတၱိဳရ္နိကာယ္ ၁၁ ေမတၱာနိသံသသုတ္ မွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ေမတၱာဘာဝနာ အားထုတ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးရပါတယ္။ အဲဒီ ေကာင္းက်ိဳး ၁၁ မ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးက "ေဒဝတာ ရကၡႏၱိ" (နတ္မ်ား ကာကြယ္ၾကမည္) လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ႀကီးရဲ႕ ေမတၱာစြမ္းအားက အင္မတန္မွ ႀကီးမားပါတယ္။ အဂၤုတၱိဳရ္နိကာယ္ ၁ ဧတဒဂၢဝဂၢမွာ ျမတ္စြာဘုရား ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ႀကီးကို ဒီလို ခ်ီးမႊမ္းေတာ္မူပါတယ္ "ဧတဒဂၢံ ဘိကၡေဝ မမ သာဝကာနံ ဘိကၡဴနံ ေဒဝတာနံ ပိယမနာပါနံ ယဒိဒံ ပိလိႏၵဝေစၦာ။" "ရဟန္းတို႔ ငါဘုရား တပည့္သာဝကာတို႔တြင္ နတ္တို႔၏ခ်စ္ျခင္းမွာ အျမင့္ျမတ္ဆုံးရဟန္းသည္ ပိလိႏၵဝစၦမေထရ္ ျဖစ္ပါတယ္။" ၆။ မဂ္ ဖိုလ္ ရမယ္ဆိုလုိရွိရင္လည္း နတ္ေတြက ကာကြယ္လိမ့္မယ္။ ဓမၼပဒ အ႒ကထာရဲ႕ ပထမဆံုး ပုံဝတၳဳဟာ စကၡဳပါလမေထရ္ရဲ႔ အတၳဳပၸတၱိကို ေျပာျပပါတယ္။ အဲဒီမွာ စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးက ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး သူ႔မ်က္စိေတြက ပ်က္သြားပါတယ္။ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ခရီးထြက္တဲ့အခါ လမ္းျပတဲ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ပါရာဇိကက်ေတာ့ စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးက သူ႔ကို ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ပါးတည္းပဲ လမ္းေပၚမွာ က်န္ေတာ္မူတယ္။ဒါကို သိၾကားမင္းက သိသြားၿပီး စကၡဳပါလမေထရ္ႀကီးကို ကိုယ့္တိုင္လာၿပီး လမ္းျပပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ရဖို႔ - (၁) အရင္ဘဝမွ ေဆြမ်ိဳးရွိရမယ္၊ (၂) ပရိတ္ရြတ္ရမယ္ (၃) သီလျပည့္စုံရမယ္ (၄) လွဴဒါန္းၿပီး အႏုေမာဒနာျပဳရမယ္ (၅) ေမတၱာဘာဝနာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရမယ္ (၆) မဂ္ဖိုလ္ေအာင္ျမင္ရမယ္။ ကိုယ့္ေစာင့္နတ္ေတြ ဘယ္ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပါသလဲလို႔ သိဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ သူတို႔ကလည္း ကူညီေပးခ်င္စိတ္ရွိမွပဲ ကူညီေပးၾကပါတယ္။ အဲ့လို သူတို႔ကို တာဝန္ ေပးမထားပဲနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။ ကုသိုလ္မလုပ္ဘဲ အကုသိုလ္မ်ားရင္ေတာ့ ေျပးၾကမွာေပါ႔။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြက ကုသိုလ္ေတြ အတတ္ႏိုင္ဆုံး လုပ္ၿပီး နတ္တို႔ရဲ႔ အခ်စ္ကို မေပ်ာက္ေစတဲ့ ရဟႏၱာဆုကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ သတၱဝါ အားလုံး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ႏိုင္ငံျခားသား ရဟန္း ခ်က္ဇ္ ဦးသရဏပါ။ ဦးဇင္းေရးထားတဲ့ ျမန္မာစာကို Cathy Hlaing ျပင္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။ အၿမဲက်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ ။ ____________________________________________ လူအမ်ားစုတို႔သည္ နတ္ကိုးကြယ္ၾကသည္၊ ယံုၾကည္ၾကသည္၊ အားထားၾကသည္၊ နတ္နွင့္ပတ္သက္၍ကား သိသူ ေလ့လာသူ အေတာ္နည္းပါးလွပါသည္။ ေျပာသံၾကားနွင့္ အရမ္းယံု၊ အရမ္းကိုးကြယ္သူသာမ်ားပါသည္။ စံုစမ္းေမးျမန္းသူကား နည္းပါးပါသည္။ စံုစမ္းေမးျမန္းသူမ်ားရွိ၍ ေမးျမန္းသျဖင့္ ေျပာျပေသာအခါမွ "ေၾသာ္…ဒီလိုလည္းရွိပါေသးလား" ဟု အခ်ဳိ႕က လက္ခံ၍ အခ်ဳိ႕ကမူ ျငင္းဆန္ပါသည္။ မိမိနွင့္ေတြလ်ွင္မူ အေၾကာင္းသိသူမ်ားက ေမးျမန္းတတ္ၾကပါသည္။ မိမိကလည္း အေမးရွင္ကို လိုခ်င္ပါသည္။ သူတို႔ေမး၍ ေျဖရမွ စာေရးျပနိုင္၍ မသိသူမ်ား မေမးတတ္သူမ်ား၊ သိခ်င္သူမ်ား ရွင္းသြားပါသည္။ တစ္ေန႔ ေမးတတ္သူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာကာ ဦးခ်ၿပီး ေမးေလ်ွာက္သည္။ သူက အလြယ္ပင္ေမး၍ မိမိကလည္း အလြယ္ပင္ ေျဖသည္။ ယင္းသို႔ အလြယ္ေမး၍ အလြယ္ေျဖရာမွ အေမးအေျဖေတြ ရွည္လ်ားသြားပါသည္။ "အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိပါသလား ဘုရား" "ေအး…ရွိတာေပါ့" "အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျမင္ဖူးပါသလားဘုရား" "ငါေတာ့ ငါ့ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကို တစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး" "ဒါျဖင့္ အရွင္ဘုရားက ဘယ္လိုအေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္ပါသလဲဘုရား" "က်မ္းဂန္ အေထာက္အထားနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိတယ္လို႔ ေျပာတာပါ" "က်မ္းဂန္အေထာက္အထားရွိရင္ အေထာက္အထားနွင့္တကြ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္း ရွင္းျပပါလားဘုရား" "ေအး…ေအး ရွင္းျပမယ္္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မွတ္သားသား နားေထာင္ပါ၊ က်မ္းဂန္ကေတာ့ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာကို ဦးစြာျပမယ္" ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ ရွင္သုဒိႏၵအေၾကာင္းအရာကို ဖြင့္ျပတဲ့ ေနရာမွာ- "မေကာင္းမႈကို ျပဳေသာသူအား ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔၏ ေရွးဦးစြာ မိမိသိအပ္၏၊ ထို႔ေနာက္ မိမိကိုယ္ေစာင့္နတ္သိ၏၊ ထို႔ေနာက္ သူတစ္ပါးစိတ္ကို သိတတ္ေသာ နတ္တို႔သည္ သိကုန္၏" "လို႔ ေျပာထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထား အေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာနိုင္တာပါ" "အဲဒီ အေထာက္အထားအျပင္ အျခားအေထာက္အထားေကာ ရွိပါေသးသလားဘုရား" "ရွိေသးတယ္" "ရွိေသးရင္ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပပါဦးဘုရား၊ တပည့္ေတာ္နွင့္တကြ အမ်ားတကာတို႔ သံသယရွင္းရန္အတြက္ပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မဟုတ္ပါဘုရား" "ေအး…ေအး၊ ေမးမွေတာ့ျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ အမ်ားအတြက္လည္း ေျဖရမွာပဲ၊ မွတ္ထားပါ သုတ္မဟာဝါ အ႒ကထာ မဟာပဒါန သုတ္အဖြင့္မွာ ဒီလိုျပထားပါတယ္" "အၾကင္အခါ မင္းတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုအခါ အိမ္ေရွ႕မင္း၊ အမတ္စစ္သူႀကီး၊ သူေ႒း သူႂကြယ္အလံုးစံုေသာ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား အလံုးစံုေသာသူတို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္။ ထိုအခါ ထိုသူတို႔ကို ေစာင့္ကုန္ေသာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္ကုန္၊ ထိုနတ္တို႔၏ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ေသာ ေျမ၌တည္ေသာနတ္၊ ေကာင္းကင္၌ တည္ေသာနတ္၊ ဥဏွဝလာဟကနတ္၊ အဗၻဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ သီတဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ ဝႆဝလာဟကမည္ေသာနတ္၊ စတုမဟာရာဇ္မွစ၍ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ အထက္ဘဝဂ္တုိင္ေအာင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုထား၍ ခပ္သိမ္းေသာ နတ္ျဗဟၼာမရိသတ္တို႔သည္ တရားမေစာင့္သည္သာလ်ွင္ ျဖစ္ကုန္၏" လို႔ ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ အေထာက္အထားနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီအေထာက္အထားမ်ားကို မွီးၿပီးေတာ့ ဇာတ္ေပါင္းခန္းပ်ဳိ႕တြင္ - "ေကာင္းကင္႐ုကၡ၊ ဘုမၼမလြတ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တို႔၊ ႐ိုၫြတ္သဒၶါ၊ တရားနာ၍၊ ဒိဗၺာရမၼဏ၊ ျမင္ကစင္ျဖဴ၊ ႏွလံုးဟူသား၊ မုန္ဆူမြန္ေျခာင္း၊ ဆင္မေကာင္းကို၊ ခြ်န္းေတာင္းဉာဏ္ဟုန္၊ ထိမ္းလင့္ကုန္" လို႔ ေရးသားခဲ့တဲ့ အေထာက္အထားကို အမွီျပဳၿပးေတာ့ကာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ရွိေၾကာင္းကို ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါရမီေတာ္ခန္းပ်ဳိ႕တြင္လည္း - "လူတို႔စီးပြား၊ က်င့္တတ္အားသည္၊ သိၾကားမာတလိ၊ မဏိေမခလာ၊ မဟာရာဇ္က၊ စသည္တ႐ိုး၊ အိမ္စိုးကိုယ္ေစာင့္၊ ေမွာင့္လည္း ဖ်က္တတ္၊ ဘုတ္ေခတ္သံဘက္" လို႔ စပ္ဆိုေတာ္မူခ်က္တို႔ အေထာက္အထားျပဳၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေျပာနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ဆိုရင္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေၾကာင္း ေက်နပ္ၿပီလား။ "တင္ပါ ေက်နပ္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးေပးမယ္ဆိုရင္ အနည္းငယ္ ေမးပါရေစဦးဘုရား" "အင္း … အနည္းငယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္လဲ၊ စာမ်က္နွာ တစ္ေထာင္ေလာက္ေျဖရမယ့္ ေမးခြန္းမ်ဳိးလား" "ဒီေလာက္ေတာ့ ရွည္မယ္မထင္ပါဘုရား" "ကဲ … ဒါျဖင့္ ေမးစမ္းပါဦး၊ သိရင္ေျဖရတာေပါ့၊ မသိရင္ေတာ့ မေျဖနိုင္ဘူးေနာ္" "မွန္ပါ့ဘုရား" "တပည့္ေတာ္ေမးမွာကို အရွင္ဘုရားသိနိုင္ပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ယခုေမးၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ ပတ္သကိတဲ့အေမးပဲ ျဖစ္ေနလို႔ပါဘုရား" "ဟ … ကိုယ္ေစာင့္နတ္ အေၾကာင္းက ေမးၿပီးမွပဲ၊ ဘာကိုမ်ားထပ္ၿပီးေတာ့ ေမးေနဦးမလဲ" "ဒီလိုပါဘုရား၊ လူရယ္ အဲဒီလူကိုေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရယ္ ႏွစ္ဦးသားမွာ အသက္တမ္းခ်င္းလည္း မတူပါ၊ သတၱဝါ အမ်ဳိးအစားလည္း မတူပါဘုရား" "ေအး… ဟုတ္တယ္၊ မတူဘူး" "အဲဒီလိုမတူေတာ့ လူေသလ်ွင္ အဲဒီလူမွာေစာင့္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္း ေသမလား၊ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသလ်ွင္ အဲဒီနတ္ ေစာင့္တဲ့လူလည္း ေသမလားဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား" "အင္း … သိခ်င္တာက အေရးမႀကီးဘူး၊ အေျဖကေတာ့ ခက္ခက္ပဲ" "မခက္ပါနဲ႔ဘုရား၊ ႀကိဳးစားၿပီး တပည့္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား" "အင္းေပါ့… ခုမွေတာ့ ေျဖရေတာ့မွာေပါ့" "မွန္ပါ … ေျဖၾကားပါဘုရား" "ေအး … သတၱဝါေတြေသတာကို သတိထားၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါတယ္၊ တစ္အိမ္ေထာင္စုထဲမွာၾကည့္၊ အႀကီးရယ္၊ အငယ္ရယ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ေရွ႕ေနာက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အႀကီးအငယ္ တစ္ၿပိဳင္နက္ေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "ေအး… အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္နဲ႔ လူနဲ႔ ၿပိဳင္တူေသ၊ ေရွ႕ေနာက္ေသဆိုတာ အၿမဲမဆိုသာတဲ့အရာ ျဖစ္ပါတယ္" "မွန္ပါဘုရား၊ ဒါျဖစ္နိုင္ပါတယ္၊ တိက်ေသာ သက္ေသမ်ား ျပနိုင္ပါသလား" "ျပနိုင္ပါတယ္၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေတမိမင္းသား နတ္ျပည္က စုေတခန္းကို သတိျပဳၾကည့္ပါ၊ ေတမိမင္းသားေလာင္းႏွင့္အတူ စုေတအပ္ေသာသေဘာရွိတဲ့ နတ္သားေပါင္း ငါးရာတို႔ လူ႔ျပည္ကို တစ္ၿပိဳင္နက္ပင္ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္ မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ၿပီးေတာ့ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး နတ္ျပည္က စုေတလာတဲ့အခါ နတ္သားေျခာက္ေသာင္းအတူ စုေတလာေၾကာင္း ေဖာ္ျပတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ေအး… သူတို႔ လူ႔ျပည္က စုေတၾကေတာ့ တစ္ျပိဳင္နက္ ဟုတ္ရဲ႕လား" "မဟုတ္ပါဘုရား" "ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္ႏွင့္္ ဖြားဖက္ေတာ္ (၇) ဦးတို႔သည္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဖြားၾကတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ကဲ… စုေတေတာ့ အတူတူလား" "မဟုတ္ပါဘုရား" "ေဟာ… ပဒုမေဒဝီမိဖုရား၊ သားေတာ္ ပေစၥကဗုဒၶ ငါးရာတို႔သည္ ဖြားေသာကာလ တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းပဲ ဖြားတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္ၾကေတာ့လည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ျဖစ္ၾကတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံေသာကာလမွာလည္း တစ္ေန႔တည္း တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံတယ္ မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ကဲ… အဲဒါေတြ ေထာက္႐ႈၾကည့္ေတာ့ တကြဲစီဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အတူဖြားတယ္၊ တကြဲစီေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "အတူဖြားတယ္၊ အတူေသတာလည္း မရွိဘူးလား" "ရွိပါတယ္ဘုရား" "ေအး… အဲဒီအတိုင္းေပါ့၊ ကဲ… သစ္ပင္ေတြမွာ ေစာင့္တဲ့ ႐ုကၡစုိးနတ္ရွိယ္ဆိုတာ လက္ခံလား" "လက္ခံပါတယ္ဘုရား" "သစ္ပင္ကို ခုတ္လဲလိုက္တဲ့အခါ အဲဒီနတ္က မေသဘဲ အျခားသစ္တစ္ပင္ကို ေျပာင္းသြားတယ္မဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "အဲဒီအတူေပါ့ မိမိတို႔ေစာင့္တဲ့လူ ေသသြားလ်ွင္ အျခားသူတစ္ေယာက္ေျပာင္းမွာေပါ့ ဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "နတ္ေသလို႔လည္းပဲ သစ္ပင္မေသသလို ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ေသလို႔လည္းပဲ လူမေသပါဘူး ဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "သာဓက ျပရရင္ေတာ့ ဟိမႏၲာမွာ သီရိသက ဆိုတဲ့ ကုကၠိဳေတာရွိတယ္၊ အဲဒီေတာမွာ အရွင္ဂဝမၸတိေထရ္ အေလာင္းဟာ နတ္ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီနတ္ စုေတေတာ့ ေနာက္နတ္သားအသစ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ နတ္ေသ၍ ကုကၠိဳပင္ မေသဘူးမဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "စတုကနိပါတ္ စူဠကလိဂၤဇာတ္ အ႒ကထာမွာ ကလိဂၤမင္းႏွင့္ အသကမင္းတို႔ စစ္တိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီတိုက္ပြဲမွာ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးျဖဴတဲ့ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေဝွ႔တိုက္တယ္။ အသကမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ကိုယ္လံုးမည္းေသာ ႏြားလား ဥသဘ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး တိုက္တယ္၊ အဲဒီလို ေဝွ႔တိုက္တာကို အျခားသူေတြ မျမင္ၾကဘူး၊ မင္းႏွစ္ပါးပဲ ျမင္တယ္" "အဲဒီလိုတိုက္တဲ့အခါ နႏိၵေသနအမတ္က ဥပေဒသေပး၍ အသကမင္းရဲ႕ သူရဲတစ္ေထာင္ႏွင့္တကြ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ျဖစ္တဲ့ ႏြားလားဥသဘကို အခ်က္က်ေအာင္ထိုးတဲ့အခါ ကလိဂၤမင္းရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ အဲဒီကိုယ္ေစာင့္နတ္လည္းေသေရာ ကလိဂၤမင္းလည္း ထိတ္လန္႔ၿပီး စစ္ပ်က္တယ္၊ စစ္႐ံႈးတယ္" "အဲဒီဇာတ္ေတာ္ေထာက္ရႈ ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေသတယ္၊ ကလိဂၤမင္း မေသဘူးမဟုတ္လား" "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" "ပါစိတ္ အ႒ကထာ ဘူတဂါမ သိကၡာပုဒ္ အဖြင့္၌ ေဇတဝန္ေက်ာင္း အရန္တြင္သစ္တစ္ပင္၌ နတ္သားတစ္ေယာက္ေသ၍ သစ္ပင္မေသပါ၊ က်န္ေနသည္ကို ဘုရားရွင္သိ၍ သစ္ပင္ခုတ္လွဲခံရ၍ သစ္ပင္မရွိေသာ နတ္သမီးအား ဘုရားရွင္ကေပးတယ္၊ အဲဒီအတူပဲ ကိုယ္ေစာင့္နတ္တစ္ေယာက္ ေသေသာ္လည္း နတ္တစ္ေယာက္ခြဲမွီ၍ ေနေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "အသီတိနိပါတ္ ကုဏာလဇာတ္ကို သတိျပဳၿပီး ၾကည့္႐ႈပါ၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ မိဖုရားကို ဗာရာဏသီျပည္ယူ၍ မိဖုရားေျမွာက္တယ္၊ အဲဒီမိဖုရားမွာ ေကာသလမင္းႀကီးကို အစြဲျပဳၿပီး ပဋိသေႏၶရွိေနတယ္၊ ေကာသလမင္းႀကီး ေသတဲ့အခါ အဲဒီကိုယ္ဝန္သား ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ ျဖစ္ေနတယ္" "အဲဒီသားငယ္ (၁၆)ႏွစ္ရွိတဲ့အခါ ကုရုဂီေဒဝီ မည္ေသာ မင္းသမီးႏွင့္ ယဥ္ပါးသည္ကိုသိ၍ သတ္မည္ျပဳတဲ့အခါ အဖျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က မင္းသားငယ္၌ ေစာင့္ေရွာက္မစ၍ ခ်မ္းသာရာ ရေစတယ္" အဲဒီမွာၾကည့္ပါ၊ မင္းသားငယ္ရဲ႕ ျဖစ္စဖြားစႏွင့္ အဖနတ္ျဖစ္ေသာ ကာလ ေရွ႕ေနာက္မညီတာကို ေထာက္႐ႈလ်ွင္ စုေတေသာကာလလည္း ေရွ႕ေနာက္ မျဖစ္နိုင္ဘူးလား" "ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ဘုရား" "အဲဒါဟာ က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက် အရေျပာခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အေၾကာင္းပါ" "အရွင္ဘုရား ဥစၥာကလည္း ေငါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔" "ဘာေငါ့ေတာ့ေတာ့လဲ" "က်မ္းဂန္အေထာက္အထား အတိအက်ဆိုေတာ့ မတိက်တဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွိေသးလားဘုရား" "ရွိေသးတယ္" "ရွင္းျပဦးပါဘုရား" "လူတစ္ကိုယ္မွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ကိုယ္လံုးကိုေစာင့္တဲ့နတ္၊ ေျခကိုေစာင္တဲ့နတ္ရယ္လို႔ (၃)ေယာက္ရွိတယ္တဲ့၊ မခိုင္လံုလို႔ ၾကားဖူးရံုမ်ွမို႔ တည့္တည့္သံုးတာေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က နံနက္အခါ ၾကည့္႐ႈ မစတယ္တဲ့၊ နံနက္အခါ ဦးေခါင္းကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္တဲ့" "ကိုယ္လံုးကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ေန႔အခါကိုယ္ကို သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္စြာ ျပဳေလ့ရွိသူကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့" "ေျခကို ေစာင့္တဲ့နတ္က ည့ဥ္အခါ ေျခကို သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ ေဆးေၾကာ၍ အိပ္ရာကိုဝင္ေလ့ရွိတဲ့သူကို ႏွစ္သက္တယ္ ေစာင့္ေရွာက္တယ္တဲ့" "နတ္ကေစာင့္လား၊ မေစာင့္ဘူးလားေတာ့ မသိဘူး၊ အိပ္ရာဝင္ခါနီး ေျခေဆးအိပ္တာေတာ့ က်န္းမာေရး ေကာင္းတာအမွန္ပဲလို႔မွတ္ၿပီး ေျခေဆးအိပ္ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ဦးေခါင္းကိုေစာင့္တဲ့နတ္က ႀကိဳးတန္း၊ ႀကိမ္တန္း၊ ေလွကားတံတား၊ အိမ္ေအာက္၊ ပုဆိုး၊ အဝတ္ေအာက္လ်ဳိဝင္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့" "အဲဒီအစြဲရွိလို႔ တခ်ဳိ႕ ႀကိဳးတန္းေအာက္၊ တံတားေအာက္ စသည္တို႔ မဝင္တဲ့ ရွင္ရဟန္းေတြ ေတြ႕ဖူးတယ္ မဟုတ္လား" "ေတြ႕ဖူးပါတယ္ဘုရား" "ဘုန္းႀကီးတို႔ေတာ့ အဲဒီ နတ္အယူအဆေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီႀကိဳးတန္း၊ တံတားေအာက္ စသည္ဝင္တဲ့အခါ ေခါင္းထဲက ယားက်ိက်ိလိုပဲ စိတ္မသန္႔တာေပါ့ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ကိုယ္ကိုေစာင့္တဲ့ နတ္က မိမိဝတ္ၿပီးေသာ အဝတ္ကို ေအာက္အထက္ျပန္၍ ဝတ္ျခင္းကို အလိုမရွိဘူးတဲ့" "ဘုန္းႀကီးေတာ့ သကၤန္းကို အၿမဲတမ္း အထက္ေအာက္ ျပန္လွန္ၿပီူ ဝတ္တယ္၊ ၾကာၾကာအဝတ္ခံေအာင္ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ေပါ့၊ နတ္ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာထက္ အဝတ္သကၤန္းကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သေဘာေပါ့ေနာ္" "မွန္ပါဘုရား" "ကဲ… ကဲ ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့၊ ၾကားဖူးတာေတြ ေလ်ွာက္ေျပာေနရင္ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္ မေျပာေတာ့ပါဘူး၊ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာ တကယ့္အစစ္အမွန္ေတြ မွတ္မထားဘဲ အဲဒီၾကားဖူးလို႔ေျပာတဲ့ မဟုတ္တာေတြကို မွတ္ထားမွ ခက္ေနမယ္၊ ဘုန္ႀကီးတရားခံျဖစ္ေနမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ၾကဦးစို႔" "မွန္ပါဘုရား" * ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ရွိသည္သာ မွတ္ပါက်မ္းဂန္လာ၊ * နတ္ရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ အၿမဲအားကိုးပါ၊ * ကိုယ္ကေကာင္းမွ ေစာင့္နတ္က ေကာင္းၾက ေသေသခ်ာ၊ * ကိုယ္ေကာင္းဖို႔ရာ ေန႔ည့ဥ္ပါ လုပ္ပါေကာင္းရာရာ၊ * ေကာင္းေအာင္ျပဳမွ ေကာင္းက်ဳိးရ နတ္က မ,ေတာ့တာ၊ * မေကာင္းျပဳက ဆိုးက်ဳိးရ နတ္ကဖမ္းေတာ့တာ၊ * နတ္ကမ,တာ ဖမ္းဆီးတာ ကိုယ့္မွာတည္ေနတာ။ . ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေတာင္စြန္း ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး #ဗုဒၶဓမၼျပႆနာမ်ား -(၉)


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33DJwUn

Friday, August 16, 2019

ေသာတာပန္အပါယ္မက်သကဲ့ အပါယ္မက်ေသာ ပုထုဇဥ္(၇)ဦး •••••••••••••••••••••••••••••••• (၁) သရဏဂံုသံုးပါးကို အၿမဲကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ (၂) ငါးပါးသီလၿမဲသူ (၃)တစ္ခုေသာ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္ကို အၿမဲလႉဒါန္းသူ (၄) တစ္ခုေသာ ပကၡဆြမ္း(လဆန္းပကၡ,လဆုတ္ပကၡ) ဝတ္ကို ဝတ္မပ်က္လႉဒါန္းသူ (၅)တစ္ခုေသာ ဝါဆိုသကၤန္းကို ဝတ္မပ်က္လႉဒါန္းသူ (၆) တစ္ခုေသာ ေရတြင္း,ေရကန္ကို လႉဒါန္းသူ (၇) တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းလႉဒါန္းေသာသူ ဤကဲ့သို႔ေသာ "နိဗၺဒၶပုည" ဟုေခၚသည့္ အၿမဲျပဳလုပ္ထားသည့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ရွိသူတို႔သည္ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္တူကုန္၍ ေကာင္းရာသုဂတိ ၿမဲၾကကုန္၏။ ( အဂၤုတၱိဳရ္အ႒ကထာ၊ သီဟနာဒဝဂ္၊ သဥပါဒိေသသသုတ္) Monywa javana Ashin


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OZLwD8

ေသာတာပန္အပါယ္မက်သကဲ့ အပါယ္မက်ေသာ ပုထုဇဥ္(၇)ဦး •••••••••••••••••••••••••••••••• (၁) သရဏဂံုသံုးပါးကို အၿမဲကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ (၂) ငါးပါးသီလၿမဲသူ (၃)တစ္ခုေသာ စာေရးတံဆြမ္းဝတ္ကို အၿမဲလႉဒါန္းသူ (၄) တစ္ခုေသာ ပကၡဆြမ္း(လဆန္းပကၡ,လဆုတ္ပကၡ) ဝတ္ကို ဝတ္မပ်က္လႉဒါန္းသူ (၅)တစ္ခုေသာ ဝါဆိုသကၤန္းကို ဝတ္မပ်က္လႉဒါန္းသူ (၆) တစ္ခုေသာ ေရတြင္း,ေရကန္ကို လႉဒါန္းသူ (၇) တစ္ခုေသာ ေက်ာင္းလႉဒါန္းေသာသူ ဤကဲ့သို႔ေသာ "နိဗၺဒၶပုည" ဟုေခၚသည့္ အၿမဲျပဳလုပ္ထားသည့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ရွိသူတို႔သည္ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္တူကုန္၍ ေကာင္းရာသုဂတိ ၿမဲၾကကုန္၏။ ( အဂၤုတၱိဳရ္အ႒ကထာ၊ သီဟနာဒဝဂ္၊ သဥပါဒိေသသသုတ္) Monywa javana Ashin


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OZLwD8

ပုံမွန္ေနတတ္ပါေစ 🌷🌷🌷🌷🌷 (တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္အေပါင္းတုိ႔) လူဆိုတာ... ၾကိဳးစားအားထုတ္လို႔ စီးပြားတက္လာတဲ့အခါ႐ွိတယ္ ရာထူးေတြျမင့္လာတဲ့အခါ႐ွိတယ္။ အေျခအေနေတြေကာင္းလို႔ ၾကီးပြားတိုးတက္လာၿပီဆိုရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ အေပါင္းအသင္းေတြ ေပၚမွာ ေမာက္မာလာတတ္တယ္။ အဖက္မတန္ဘူးလို႔ ထင္လာတတ္တယ္။ အဲဒါဟာ … ပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္းတစ္ခုပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔... အဟာေသာ အတၳလာေဘသု ေမာက္မာတာမလုပ္နဲ႔တဲ့။ ႀကီးပြားတိုးတက္လာလို႔႐ွိရင္ နဂိုအေျခအေနက မေျပာင္းေစနဲ႔တဲ့။ ဆက္ဆံေရးေတြမေျပာင္းေစနဲ႔။ ပုံမွန္ေနတတ္ရမယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့.... ႀကီးပြားတိုးတက္လာတဲ့အခါမွာ ဘဝင္မျမင့္ရဘူး။ ဘဝင္ျမင့္ရင္အနည္းဆံုး ပတ္ဝန္းက်င္ကမုန္းသြားလိမ့္မယ္။ မုန္းရင္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ခင္မင္မႈေတြ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္။ ပုံမွန္ေနတတ္ပါေစ။ @@ႏွင္းႏုေထြးးး ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး တရားေတာ္မ်ားမွ... .


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TCvrBP

ပုံမွန္ေနတတ္ပါေစ 🌷🌷🌷🌷🌷 (တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္အေပါင္းတုိ႔) လူဆိုတာ... ၾကိဳးစားအားထုတ္လို႔ စီးပြားတက္လာတဲ့အခါ႐ွိတယ္ ရာထူးေတြျမင့္လာတဲ့အခါ႐ွိတယ္။ အေျခအေနေတြေကာင္းလို႔ ၾကီးပြားတိုးတက္လာၿပီဆိုရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ အေပါင္းအသင္းေတြ ေပၚမွာ ေမာက္မာလာတတ္တယ္။ အဖက္မတန္ဘူးလို႔ ထင္လာတတ္တယ္။ အဲဒါဟာ … ပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္းတစ္ခုပဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္မို႔... အဟာေသာ အတၳလာေဘသု ေမာက္မာတာမလုပ္နဲ႔တဲ့။ ႀကီးပြားတိုးတက္လာလို႔႐ွိရင္ နဂိုအေျခအေနက မေျပာင္းေစနဲ႔တဲ့။ ဆက္ဆံေရးေတြမေျပာင္းေစနဲ႔။ ပုံမွန္ေနတတ္ရမယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့.... ႀကီးပြားတိုးတက္လာတဲ့အခါမွာ ဘဝင္မျမင့္ရဘူး။ ဘဝင္ျမင့္ရင္အနည္းဆံုး ပတ္ဝန္းက်င္ကမုန္းသြားလိမ့္မယ္။ မုန္းရင္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ခင္မင္မႈေတြ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္။ ပုံမွန္ေနတတ္ပါေစ။ @@ႏွင္းႏုေထြးးး ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး တရားေတာ္မ်ားမွ... .


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TCvrBP

တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ လက္၀ဲေတာ္ရံ အရွင္ေမာဂၢလာန္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ သည္ “လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ျမတ္” ျဖစ္သည္။ မေထရ္ျမတ္မွာ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ၾကီးမားလွသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား အားထားရေသာ ေခါင္းေဆာင္မေထရ္ၾကီး တစ္ပါး ျဖစ္သည္။ နေႏၵာပနႏၵာနဂါးကို မာန္စြယ္က်ိဳးေအာင္ ဆံုးမေတာ္မူျပီး ျမတ္စြာဘုရားထံ ေခၚေဆာင္ခဲ့ကာ သရဏဂံုတည္ေစခဲ့သည္။ နတ္ျပည္သို႔ႂကြ၍လည္း နတ္သားနတ္သမီးတုိ႔၏ ဘ၀အေၾကာင္း လူ႔ရြာ၊လူသား ဒကာ ဒကာမမ်ားအား အျဖစ္မွန္ကို ျပန္လည္ေဟာျပ အားက်ေစခဲ့သည္။ ငရဲဘံု ၊ ျပိတၱာဘံုသို႔ ႂကြေရာက္၍လည္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားေနၾကရေသာ ငရဲ ၊ျပိတၱာတုိ႔၏ ဘ၀ကို လူ႔ေလာကမွ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အား အကုသိုလ္မူမျပဳၾကရန္ ျပန္လည္ေဟာျပေတာ္မူသည္။ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ႏွစ္ပါးသည္ “ေနႏွင့္လ” ပမာ လြန္စြာ ထင္ရွားသည့္ သာသနာ က်က္သေရေဆာင္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အေလာင္းလ်ာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္အေသေခၤ်ႏွင္ ့ကမၻာတစ္သိန္းကာလက “သီရိ၀ၯ” ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဥစၥာၾကြယ္၀သည့္ သူႂကြယ္မ်ိဳး၌ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္း သရဒလုလင္ႏွင့္ အတူတကြ ကစားေဖာ္ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္၊ “အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား” ထံေတာ္တြင္ “သရဒရေသ့” သည္ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကဆု ပန္ဆင္ျပီးေသာအခါ သရဒရေသ့၏ တုိက္တြန္းခ်က္အရ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္တစ္သိန္း တုိ႔အား ၇-ရက္လံုးလံုး ဆြမ္းသကၤန္းမ်ားလွဴဒါန္းကာ “လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကဆု”ကို ပန္ဆင္ခဲ့ေလသည္။ “အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား”က “ေနာင္အခါ ပြင့္လတၱံ႕ေသာ ေဂါတမမည္ေသာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ “ေမာဂၢလႅာန္”ဟူေသာအမည္ျဖင့္ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ျမတ္ ျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။ အဂၢသာ၀က ေလာင္းလ်ာ ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ သံသရာ၀ယ္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ အတူတကြျဖည့္ခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ဆံုးဘ၀၌လည္း အတူတကြ လက္တြဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးဘ၀၌ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္အနီး ေကာလိတရြာတြင္ ေမာဂၢလိအမည္ရွိေသာ ပုေဏၰးမ၏၀မ္း၀ယ္ ပဋိသေႏၶယူခဲ့သည္။ ေကာလိတရြာတြင္ အၾကီးအကဲအမ်ိဳး၏ သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ေကာလိတ” ဟု အမည္မွည့္ၾကကုန္၏။ “အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္း ဥပတိႆႏွင့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အေလာင္း ေကာလိတ” တုိ႔သည္ ေ၀ဒသံုးပံု အတတ္ပညာမ်ိဳးစံု တုိ႔ကို တတ္ကြ်မ္းခဲ့ၾကသည္။ ေကာလိတလုလင္တြင္ အာဇာနည္ျမင္းကေသာ ရထားငါးရာ အေဆာင္အေယာင္ ရွိသည္။ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ေတာင္ထိပ္ပြဲသဘင္ကို ႏွစ္စဥ္ အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာၾကည့္ခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ဆံုးႏွစ္တြင္ သံေ၀ဂတရားရရွိက သိဥၥည္းပရိဗုိဇ္ ဆရာၾကီးထံ ရဟန္းျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာင္အခါ အရွင္အႆဇိထံမွ နာယူခဲ့ရေသာ တရားဂါထာကို ဥပတိႆ ျပန္လည္ေဟာျပ၍ ေကာလိတလည္း ေသာတာပန္ျဖစ္လာသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ရာဇျဂိဳဟ္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ ေရာက္ရွိလာၾကကာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၁-ရက္ေန႔၌ ဧဟိ ဘိကၡဳရဟန္းျဖစ္လာသည္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၈-ရက္ေန႔တြင္ မဂဓတုိင္း ကလႅ၀ါလရြာကို အမွီျပဳ၍ ရဟန္းတရားအားထုတ္ကာ သာ၀ကပါရမီဉာဏ္၏ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူျပီး ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူသည္။ တပို႔တြဲလျပည့္၌ က်င္းပေသာ ပထမသာ၀ကသႏၷိပါတ သံဃာ့အစည္းအေ၀းၾကီးတြင္ “အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္”ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကအရာ ရေတာ္မူသည္။ ေနာင္အခါ သာ၀တၳိျမိဳ႕ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲၾကီးတြင္ “တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ ဣဒၶိမႏၱ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕” ခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ေ၀ရဥၨာျမိဳ႕၌ ၀ါဆုိေတာ္မူစဥ္ မာရ္နတ္၏ ေႏွာင့္ယွက္မူေၾကာင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔အား ဆြမ္းေလာင္းလွဴရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသျဖင့္ ဆြမ္းအခက္အခဲၾကံဳခဲ့ဖူးသည္၊ ထုိအခါ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္မေထရ္က “လက္တစ္ဖက္ကို ကမၻာေျမအသြင္ ဖန္ဆင္းကာ ကမၻာေျမၾကီးေပၚရွိ သတၱ၀ါ ေရ ေျမ ေတာ ၊ေတာင္ ၊ သမုဒၵရာ ျမိဳ႕ရြာ နယ္ပယ္တုိ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႕ထားျပီးမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေျမၾကီး၏ အတြင္းပိုင္းကို လွန္ေလ်ာကာ ေျမဆီၾသဇာကိုေဆာင္ယူ၍ သံဃာေတာ္တုိ႔အား ဆက္ကပ္ပါမည္။” ဟု ေလွ်ာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မမူေခ်။ ဘုန္းတန္းခိုးနည္းေသာ ရဟန္းတုိ႔လက္ထက္တြင္ ဒကာ ၊ ဒကာမတုိ႔ အျပစ္တင္ကာ အကုသိုလ္ျဖစ္ၾကမည္စိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ စာတုမျမိဳ႕ သွ်ိသွ်ားေတာေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တုိ႔သည္ စာတုမရြာသုိ႔ ရဟန္းငါးရာႏွင့္ အတူ ဆုိက္ေရာက္လာၾကသည္။ အာဂႏၱဳရဟန္းမ်ားႏွင့္ အာ၀ါသိကရဟန္းတုိ႔ က်ယ္ေလာင္ဆူညံစြာ ေျပာဆုိေနၾကသည္ကို ျမတ္စြာဘုရားၾကားေတာ္မူလွ်င္ “တံငါသည္တုိ႔ ငါးလုသကဲ့သို႔ ဆူညံစြာ ေျပာဆုိေနၾကဘိသည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူျပီး နွင္ထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ စတုမျမိဳ႕သား သာကီ၀င္မင္းသားမ်ားက “ျမတ္စြာဘုရား – ဤရဟန္းေတာ္တုိ႔သည္ သာသနာေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာသည္မွာ မၾကာေသးပါ၊ ရဟန္းသစ္မ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။ သာသနာေတာ္၏ အဆံုးအမကို ရရွိရန္ ျမတ္စြာဘုရားထံ လာေရာက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေပါက္သစ္စ ေကာက္ပင္ငယ္သည္ ေရကို မရလွ်င္ ပ်က္စီးႏုိင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ႏြားသားငယ္သည္ ေပ်ာက္ေနေသာ မိခင္ႏြားမၾကီးကို ရွာမေတြ႕လွ်င္ အားကိုးမဲ့ကာ ပ်က္စီးရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို မဖူးေတြ႕ၾကရသည္ရွိေသာ္ နစ္နာဆံုးရွံဳး သြားႏုိင္ၾကပါသည္၊ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျပန္လည္ လက္ခံေတာ္မူပါ ျမတ္စြာဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကသျဖင့္ျပန္လည္ လက္ခံေတာ္မူသည္။ ထုိကိစၥကို “သဟမၸတိျဗဟၼာၾကီး”ပင္ ၀င္ေရာက္ ေတာင္းပန္ခဲ့ရေလသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တုိ႔သည္ ထုိရဟန္းသစ္သံဃာငါးရာကို ေခၚေဆာင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား ထံေတာ္သို႔ အဆံုးအမခံယူရန္ ေရာက္လာၾကရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က – “သံဃာမ်ားကို ငါဘုရားႏွင္ထုတ္ေသာအခါ သင္သည္ မည္သို႔ သေဘာထားသနည္း”ဟု အရွင္သာရိပုတၱရာကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ မေထရ္ၾကီးက “ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္အေပၚ၌ တစံုတရာ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ေတာ္မမူေတာ့ဘဲ ဖလသမာပတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာေနေတာ္မူလုိသည္ ျဖစ္မည္။ ငါလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကဲ့သို႔ပင္ ဖလသမာပတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနေတာ့မည္။” ဟု ေအာက္ေမ့ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ တဖန္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္ကို မည္သို႔သေဘာထားေၾကာင့္ေမးေတာ္မူရာ “ျမတ္စြာဘုရားသည္ သမာပတ္ခ်မ္းသာျဖင့္ ျငိမ္းေအးစြာစံေနေတာ္မူလုိဟန္ရွိသည္၊ ယခုအခါ ငါသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္အတူ သံဃာေတာ္တုိ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ဦးေဆာင္ရန္ အခ်ိန္တန္ေနျပီ”ဟု သေဘာထားေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အရာရာ၌ တာ၀န္ကိုမေရွာင္၊ ဦးေဆာင္သည့္စိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ပြားေစေတာ္မူလုိသျဖင့္ ဤကိစၥ၌ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ေလွ်ာက္ထားသည္ကိုသာ ေကာင္းခ်ီးသာဓု ေပးေတာ္မူေလသည္။ တခါက “ေဒ၀ဒတ္”၏ သင္းခြဲ ဆြဲေဆာင္မူေနာက္သို႔ လမ္းမွားစြာ လုိက္ပါသြားေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းသြင္းရန္ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါး လုိက္ပါသြားခဲ့သည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာက ပညာျဖင့္စည္းရုံသကဲ့သို႔ ၊ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္က တန္ခိုးျဖင့္သိမ္းသြင္းကာ ညာလက္ရုံးအားထားရသူမ်ား ပီပီ တာ၀န္သိသိ လြဲမွားသူမ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းသြင္းျပီး လမ္းမွန္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔အေရာက္ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ “အရွင္ေမာဂၢလႅာန္မေထရ္ျမတ္”၏ နတ္ျပည္ကိုယ္ေတြ႕ ၊ ငရဲျပည္ကိုယ္ေတြ႕ တရားေတာ္မ်ားေၾကာင့္ လူတုိ႔သည္ အလွဴဒါန ဥပုသ္သီလ သမထ၀ိပႆနာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရန္ ထက္သန္လာၾကသည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ပို၍ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လာၾကသည္။ သာသနာေတာ္ စည္ပင္ျပန္႔ပြား ထြန္းကားတုိးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဘုရားအမည္ခံထားၾကေသာ တိတၳိဆရာၾကီးမ်ား အဖုိ႔ ကိုးကြယ္သူနည္းပါး လာဘ္သပၸကာ ရွားလာျပီး ေနမင္း၏ ေရာင္၀ါေအာက္၀ယ္ ပုိးစုန္းၾကဴးပမာ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္စ ျပဳလာၾကသည္။ ထုိ႔ထက္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္မေထရ္သည္ ဒကာ ၊ ဒကာမတုိ ့အား ငရဲျပည္အေၾကာင္း ေဟာျပေတာ္မူရာ၌ မိစၦာဒိ႒ိအယူရွိသူမ်ားသည္ မည္သို႔မည္ပံု ငရဲ၌ ဆင္းရဲၾကီးစြာခံေနၾကရေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ အေပၚ “တတၳိ” တုိ႔သည္ အညိႇဳးထားလာၾကသည္။ သာသနာျပင္ပ ဂုိဏ္းအသီးသီးမွ တတၳိတုိ႔သည္ “သုႏၵရီ ပရိဗုိဇ္မ၊ စိဥၥမာန၀ိကာ” စေသာ အသိဉာဏ္နည္းသည့္ မိန္းမသားမ်ားကိုပင္ အသံုးျပဳ၍ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္သေရကို ဖ်က္ဆီးရုံမွ်မက တန္ခိုးၾကီးသည့္အရာတြင္ နာမည္ေက်ာ္လွသည့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ၾကီးကိုပင္လွ်င္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ရန္ ၾကံစည္လာၾကသည္။ ထုိအၾကံအစည္ထေျမာက္ရန္ မေထရ္ျမတ္၏ အတိတ္ကံကလည္း ဖန္လာခဲ့သည္။ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္သည္ သံသရာက်င္လည္စဥ္ ဘ၀တစ္ခုက မယားမုိက္၏ စကားကို နားေထာင္ကာ ေက်းဇူးၾကီးလွ မိႏွင့္ဘတုိ႔ကို သူခိုးဓားျပေယာင္ေဆာင္၍ ရုိက္ႏွက္ခဲ့ဖူးသည္။ ထုိအကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးရန္ အခြင့္ေရာက္လာ၍ တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းသူျဖစ္ေသာ္လည္း ေရွးၾကမၼာ၀ဋ္ကား မလြတ္သာခဲ့ေခ်၊ “၀ဋ္မွာအျမဲ ငရဲမွာအပ” ဟူေသာ ဆုိရုိးစကားအရ ငရဲကို အရိယာမဂ္ျဖင့္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း အတိတ္ဘ၀ ၀ဋ္ေၾကြးကိုမူ ေရွာင္လြဲ၍မရ၊ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရသည္။ တိတၳိတုိ႔၏ ေငြေၾကးေပး ခုိင္းေစမူေၾကာင့္ ခိုးသားငါးရာတုိ႔သည္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကို ရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ရန္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနၾကသည္၊ ပထမအၾကိမ္ ၊ ဒုတိယအၾကိမ္ ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ စ်ာန္တန္ခိုးျဖင့္ေကာင္းကင္ပ်ံကာ ေရွာင္တိမ္းႏုိင္ေသာ္လည္း ၊ တတိယအၾကိမ္မွာမူ ၀ဋ္ေၾကြးၾကံဳလာျပီျဖစ္သျဖင့္ အေတာင္က်ိဳးေသာ ငွက္ငယ္ပမာ စ်ာန္အစြမ္း မျပႏုိင္ေတာ့ဘဲ ကံတရား၏ စီမံမႈကို ခံရေလေတာ့သည္။ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္မေထရ္ျမတ္ၾကီး၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ေတာ္က ကံတန္ခိုး ၊ စ်ာန္တန္ခိုးႏွင့္ ဉာဏ္တန္ခိုးတုိ႔ကို ခ်ိန္ထုိးညႊန္ျပေတာ္မူခဲ့ေလျပီ။ ခုိးသားငါးရာတုိ႔ စိတ္တုိင္းက် ေထာင္းထုသျဖင့္ ဖြဲအိပ္ပမာ ညက္ညက္ေၾကေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို မေထရ္ျမတ္သည္ သမာပတ္တန္ခိုးျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းျပီး ျမတ္စြာဘုရားထံအေရာက္ ႂကြေတာ္မူခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးျပီး ၊ပရိနိဗၺာန္ျပဳခြင့္ေတာင္းေလရာ ပရိနိဗၺာန္မျပဳမီ ဘုရားရွင္၏ တိုက္တြန္းေတာ္မူခ်က္အရ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို တန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ တရားေဟာေတာ္မူရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားကို ေနာက္ဆံုး ရွိခိုးျခင္းျဖင့္ ရွိခိုးျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာငး္ေတာ္မွထြက္ကာ၊ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္ ဣသိဂိလိေတာင္ယံ ကာဠသိလာေက်ာက္ဖ်ာထက္၌ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလကြယ္ေန႔၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူသြားေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ၾကြေလေတာ္မူၾကျပီး အရွင္ျမတ္၏ ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကို မီးသျဂၤိဳဟ္ေတာ္မူကာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို “ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ တံခါးမုခ္အနီး” ၌ ဓာတုေစတီ တည္ထားေစေတာ္မူေလသည္။ ေနာင္ေသာအခါ သီရိဓမၼာ ေသာကမင္းႀကီးသည္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို မူလေနရာမွ တူးေဖာ္ေဆာင္ယူ၍ အဝႏၲိတိုင္း ဥေဇၨနီျပည္အနီး ေဝဒိႆသေတာင္ရံ၌ ေစတီႀကီး ၃ ဆူတည္၍ တစ္ဆူတြင္ မဟာေမာဂၢလာန္ေထရ္ ၏ ဓာတ္ေတာ္ကို ဌာပနာသည္။ ထိုဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ၁၉ ရာစုႏွစ္အတြင္း၌ ေစတီေတာ္ ၿပိဳပ်က္ရာတြင္ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိရ၍ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ျပတိုက္သို႔ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ထားရာမွ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဟာေဗာဓိ အသင္းမွ ႀကီးမႉး၍ ျပန္လည္ပင့္ေဆာင္ကာ ထိုေဝဒိႆက ေတာ္ (ယခုအခါ ဆန္ခ်ီ) အရပ္ရွိ ေစတီေတာ္၌ပင္ ဌာပနာျခင္းျပဳသည္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ဌာပနာျခင္းမျပဳမီ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ပင့္ေဆာင္ကာ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားစြာတြင္ လွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံ ေတာ္မူသည္။ ဓာတ္ေတာ္ ဌာပနာပြဲကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယ၌ က်င္းပရာ လြန္စြာ စည္ကားလွသည္။ ထိုပြဲေတာ္သို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင့္ ဗုဒၶဝါဒီ အမ်ားလည္း တက္ေရာက္ၾကသည္။ ကိုးကား ဒဂုန္ဦးစန္းေငြ. ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကားခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ ျပႆနာမ်ား။ ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၊ အတြဲ(၈) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ Young Buddhist Association ========== သုတဇုန္ ✨ခရီး သည္​ မ်ားအားလံုးပဲ့ မဂၤလာပါ ခင္​ဗ်ာ 🌟 💫ျပန္​လည္​မ်ွ​ေဝသူ ခရီး သည္​💥


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Z4SVk9

တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ လက္၀ဲေတာ္ရံ အရွင္ေမာဂၢလာန္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ သည္ “လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ျမတ္” ျဖစ္သည္။ မေထရ္ျမတ္မွာ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ ၾကီးမားလွသျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား အားထားရေသာ ေခါင္းေဆာင္မေထရ္ၾကီး တစ္ပါး ျဖစ္သည္။ နေႏၵာပနႏၵာနဂါးကို မာန္စြယ္က်ိဳးေအာင္ ဆံုးမေတာ္မူျပီး ျမတ္စြာဘုရားထံ ေခၚေဆာင္ခဲ့ကာ သရဏဂံုတည္ေစခဲ့သည္။ နတ္ျပည္သို႔ႂကြ၍လည္း နတ္သားနတ္သမီးတုိ႔၏ ဘ၀အေၾကာင္း လူ႔ရြာ၊လူသား ဒကာ ဒကာမမ်ားအား အျဖစ္မွန္ကို ျပန္လည္ေဟာျပ အားက်ေစခဲ့သည္။ ငရဲဘံု ၊ ျပိတၱာဘံုသို႔ ႂကြေရာက္၍လည္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားေနၾကရေသာ ငရဲ ၊ျပိတၱာတုိ႔၏ ဘ၀ကို လူ႔ေလာကမွ ဒကာ ဒကာမတုိ႔အား အကုသိုလ္မူမျပဳၾကရန္ ျပန္လည္ေဟာျပေတာ္မူသည္။ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ႏွစ္ပါးသည္ “ေနႏွင့္လ” ပမာ လြန္စြာ ထင္ရွားသည့္ သာသနာ က်က္သေရေဆာင္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အေလာင္းလ်ာသည္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္အေသေခၤ်ႏွင္ ့ကမၻာတစ္သိန္းကာလက “သီရိ၀ၯ” ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ဥစၥာၾကြယ္၀သည့္ သူႂကြယ္မ်ိဳး၌ ျဖစ္ခဲ့သည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္း သရဒလုလင္ႏွင့္ အတူတကြ ကစားေဖာ္ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္၊ “အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား” ထံေတာ္တြင္ “သရဒရေသ့” သည္ လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကဆု ပန္ဆင္ျပီးေသာအခါ သရဒရေသ့၏ တုိက္တြန္းခ်က္အရ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္တစ္သိန္း တုိ႔အား ၇-ရက္လံုးလံုး ဆြမ္းသကၤန္းမ်ားလွဴဒါန္းကာ “လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကဆု”ကို ပန္ဆင္ခဲ့ေလသည္။ “အေနာမဒႆီ ျမတ္စြာဘုရား”က “ေနာင္အခါ ပြင့္လတၱံ႕ေသာ ေဂါတမမည္ေသာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္၌ “ေမာဂၢလႅာန္”ဟူေသာအမည္ျဖင့္ အဂၢသာ၀ကမေထရ္ျမတ္ ျဖစ္လိမ့္မည္”ဟု ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ ေလသည္။ အဂၢသာ၀က ေလာင္းလ်ာ ႏွစ္ဦးတုိ႔သည္ သံသရာ၀ယ္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ အတူတကြျဖည့္ခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ဆံုးဘ၀၌လည္း အတူတကြ လက္တြဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးဘ၀၌ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္အနီး ေကာလိတရြာတြင္ ေမာဂၢလိအမည္ရွိေသာ ပုေဏၰးမ၏၀မ္း၀ယ္ ပဋိသေႏၶယူခဲ့သည္။ ေကာလိတရြာတြင္ အၾကီးအကဲအမ်ိဳး၏ သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “ေကာလိတ” ဟု အမည္မွည့္ၾကကုန္၏။ “အရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္း ဥပတိႆႏွင့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္အေလာင္း ေကာလိတ” တုိ႔သည္ ေ၀ဒသံုးပံု အတတ္ပညာမ်ိဳးစံု တုိ႔ကို တတ္ကြ်မ္းခဲ့ၾကသည္။ ေကာလိတလုလင္တြင္ အာဇာနည္ျမင္းကေသာ ရထားငါးရာ အေဆာင္အေယာင္ ရွိသည္။ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ေတာင္ထိပ္ပြဲသဘင္ကို ႏွစ္စဥ္ အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာၾကည့္ခဲ့ၾကျပီး ေနာက္ဆံုးႏွစ္တြင္ သံေ၀ဂတရားရရွိက သိဥၥည္းပရိဗုိဇ္ ဆရာၾကီးထံ ရဟန္းျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေနာင္အခါ အရွင္အႆဇိထံမွ နာယူခဲ့ရေသာ တရားဂါထာကို ဥပတိႆ ျပန္လည္ေဟာျပ၍ ေကာလိတလည္း ေသာတာပန္ျဖစ္လာသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ရာဇျဂိဳဟ္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားထံ ေရာက္ရွိလာၾကကာ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၁-ရက္ေန႔၌ ဧဟိ ဘိကၡဳရဟန္းျဖစ္လာသည္၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၈-ရက္ေန႔တြင္ မဂဓတုိင္း ကလႅ၀ါလရြာကို အမွီျပဳ၍ ရဟန္းတရားအားထုတ္ကာ သာ၀ကပါရမီဉာဏ္၏ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူျပီး ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူသည္။ တပို႔တြဲလျပည့္၌ က်င္းပေသာ ပထမသာ၀ကသႏၷိပါတ သံဃာ့အစည္းအေ၀းၾကီးတြင္ “အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္”ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကအရာ ရေတာ္မူသည္။ ေနာင္အခါ သာ၀တၳိျမိဳ႕ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ သံဃာ့အစည္းအေ၀းပြဲၾကီးတြင္ “တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းေသာ ဣဒၶိမႏၱ ဧတဒဂ္ဘြဲ႕” ခ်ီးျမွင့္ျခင္းခံရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ ေ၀ရဥၨာျမိဳ႕၌ ၀ါဆုိေတာ္မူစဥ္ မာရ္နတ္၏ ေႏွာင့္ယွက္မူေၾကာင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔အား ဆြမ္းေလာင္းလွဴရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသျဖင့္ ဆြမ္းအခက္အခဲၾကံဳခဲ့ဖူးသည္၊ ထုိအခါ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္မေထရ္က “လက္တစ္ဖက္ကို ကမၻာေျမအသြင္ ဖန္ဆင္းကာ ကမၻာေျမၾကီးေပၚရွိ သတၱ၀ါ ေရ ေျမ ေတာ ၊ေတာင္ ၊ သမုဒၵရာ ျမိဳ႕ရြာ နယ္ပယ္တုိ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႕ထားျပီးမွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေျမၾကီး၏ အတြင္းပိုင္းကို လွန္ေလ်ာကာ ေျမဆီၾသဇာကိုေဆာင္ယူ၍ သံဃာေတာ္တုိ႔အား ဆက္ကပ္ပါမည္။” ဟု ေလွ်ာက္ထားရာ ျမတ္စြာဘုရား ခြင့္ျပဳေတာ္မမူေခ်။ ဘုန္းတန္းခိုးနည္းေသာ ရဟန္းတုိ႔လက္ထက္တြင္ ဒကာ ၊ ဒကာမတုိ႔ အျပစ္တင္ကာ အကုသိုလ္ျဖစ္ၾကမည္စိုးေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ စာတုမျမိဳ႕ သွ်ိသွ်ားေတာေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနစဥ္ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တုိ႔သည္ စာတုမရြာသုိ႔ ရဟန္းငါးရာႏွင့္ အတူ ဆုိက္ေရာက္လာၾကသည္။ အာဂႏၱဳရဟန္းမ်ားႏွင့္ အာ၀ါသိကရဟန္းတုိ႔ က်ယ္ေလာင္ဆူညံစြာ ေျပာဆုိေနၾကသည္ကို ျမတ္စြာဘုရားၾကားေတာ္မူလွ်င္ “တံငါသည္တုိ႔ ငါးလုသကဲ့သို႔ ဆူညံစြာ ေျပာဆုိေနၾကဘိသည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူျပီး နွင္ထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ စတုမျမိဳ႕သား သာကီ၀င္မင္းသားမ်ားက “ျမတ္စြာဘုရား – ဤရဟန္းေတာ္တုိ႔သည္ သာသနာေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာသည္မွာ မၾကာေသးပါ၊ ရဟန္းသစ္မ်ားသာျဖစ္ၾကပါသည္။ သာသနာေတာ္၏ အဆံုးအမကို ရရွိရန္ ျမတ္စြာဘုရားထံ လာေရာက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေပါက္သစ္စ ေကာက္ပင္ငယ္သည္ ေရကို မရလွ်င္ ပ်က္စီးႏုိင္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ႏြားသားငယ္သည္ ေပ်ာက္ေနေသာ မိခင္ႏြားမၾကီးကို ရွာမေတြ႕လွ်င္ အားကိုးမဲ့ကာ ပ်က္စီးရာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ၊ ျမတ္စြာဘုရားကို မဖူးေတြ႕ၾကရသည္ရွိေသာ္ နစ္နာဆံုးရွံဳး သြားႏုိင္ၾကပါသည္၊ သံဃာေတာ္မ်ားကို ျပန္လည္ လက္ခံေတာ္မူပါ ျမတ္စြာဘုရား”ဟု ေလွ်ာက္ထားၾကသျဖင့္ျပန္လည္ လက္ခံေတာ္မူသည္။ ထုိကိစၥကို “သဟမၸတိျဗဟၼာၾကီး”ပင္ ၀င္ေရာက္ ေတာင္းပန္ခဲ့ရေလသည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္တုိ႔သည္ ထုိရဟန္းသစ္သံဃာငါးရာကို ေခၚေဆာင္ျပီး ျမတ္စြာဘုရား ထံေတာ္သို႔ အဆံုးအမခံယူရန္ ေရာက္လာၾကရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က – “သံဃာမ်ားကို ငါဘုရားႏွင္ထုတ္ေသာအခါ သင္သည္ မည္သို႔ သေဘာထားသနည္း”ဟု အရွင္သာရိပုတၱရာကို ေမးေတာ္မူေသာအခါ မေထရ္ၾကီးက “ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာေတာ္အေပၚ၌ တစံုတရာ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ေတာ္မမူေတာ့ဘဲ ဖလသမာပတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာေနေတာ္မူလုိသည္ ျဖစ္မည္။ ငါလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကဲ့သို႔ပင္ ဖလသမာပတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ ေနေတာ့မည္။” ဟု ေအာက္ေမ့ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္။ တဖန္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္ကို မည္သို႔သေဘာထားေၾကာင့္ေမးေတာ္မူရာ “ျမတ္စြာဘုရားသည္ သမာပတ္ခ်မ္းသာျဖင့္ ျငိမ္းေအးစြာစံေနေတာ္မူလုိဟန္ရွိသည္၊ ယခုအခါ ငါသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္အတူ သံဃာေတာ္တုိ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ဦးေဆာင္ရန္ အခ်ိန္တန္ေနျပီ”ဟု သေဘာထားေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အရာရာ၌ တာ၀န္ကိုမေရွာင္၊ ဦးေဆာင္သည့္စိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ပြားေစေတာ္မူလုိသျဖင့္ ဤကိစၥ၌ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ေလွ်ာက္ထားသည္ကိုသာ ေကာင္းခ်ီးသာဓု ေပးေတာ္မူေလသည္။ တခါက “ေဒ၀ဒတ္”၏ သင္းခြဲ ဆြဲေဆာင္မူေနာက္သို႔ လမ္းမွားစြာ လုိက္ပါသြားေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းသြင္းရန္ အဂၢသာ၀ကႏွစ္ပါး လုိက္ပါသြားခဲ့သည္။ အရွင္သာရိပုတၱရာက ပညာျဖင့္စည္းရုံသကဲ့သို႔ ၊ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္က တန္ခိုးျဖင့္သိမ္းသြင္းကာ ညာလက္ရုံးအားထားရသူမ်ား ပီပီ တာ၀န္သိသိ လြဲမွားသူမ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းသြင္းျပီး လမ္းမွန္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔အေရာက္ ျပန္လည္ေခၚေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ “အရွင္ေမာဂၢလႅာန္မေထရ္ျမတ္”၏ နတ္ျပည္ကိုယ္ေတြ႕ ၊ ငရဲျပည္ကိုယ္ေတြ႕ တရားေတာ္မ်ားေၾကာင့္ လူတုိ႔သည္ အလွဴဒါန ဥပုသ္သီလ သမထ၀ိပႆနာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရန္ ထက္သန္လာၾကသည္။ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ပို၍ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လာၾကသည္။ သာသနာေတာ္ စည္ပင္ျပန္႔ပြား ထြန္းကားတုိးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဘုရားအမည္ခံထားၾကေသာ တိတၳိဆရာၾကီးမ်ား အဖုိ႔ ကိုးကြယ္သူနည္းပါး လာဘ္သပၸကာ ရွားလာျပီး ေနမင္း၏ ေရာင္၀ါေအာက္၀ယ္ ပုိးစုန္းၾကဴးပမာ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္စ ျပဳလာၾကသည္။ ထုိ႔ထက္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္မေထရ္သည္ ဒကာ ၊ ဒကာမတုိ ့အား ငရဲျပည္အေၾကာင္း ေဟာျပေတာ္မူရာ၌ မိစၦာဒိ႒ိအယူရွိသူမ်ားသည္ မည္သို႔မည္ပံု ငရဲ၌ ဆင္းရဲၾကီးစြာခံေနၾကရေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ အေပၚ “တတၳိ” တုိ႔သည္ အညိႇဳးထားလာၾကသည္။ သာသနာျပင္ပ ဂုိဏ္းအသီးသီးမွ တတၳိတုိ႔သည္ “သုႏၵရီ ပရိဗုိဇ္မ၊ စိဥၥမာန၀ိကာ” စေသာ အသိဉာဏ္နည္းသည့္ မိန္းမသားမ်ားကိုပင္ အသံုးျပဳ၍ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္သေရကို ဖ်က္ဆီးရုံမွ်မက တန္ခိုးၾကီးသည့္အရာတြင္ နာမည္ေက်ာ္လွသည့္ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ၾကီးကိုပင္လွ်င္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ရန္ ၾကံစည္လာၾကသည္။ ထုိအၾကံအစည္ထေျမာက္ရန္ မေထရ္ျမတ္၏ အတိတ္ကံကလည္း ဖန္လာခဲ့သည္။ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္သည္ သံသရာက်င္လည္စဥ္ ဘ၀တစ္ခုက မယားမုိက္၏ စကားကို နားေထာင္ကာ ေက်းဇူးၾကီးလွ မိႏွင့္ဘတုိ႔ကို သူခိုးဓားျပေယာင္ေဆာင္၍ ရုိက္ႏွက္ခဲ့ဖူးသည္။ ထုိအကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးရန္ အခြင့္ေရာက္လာ၍ တန္ခိုးအရာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းသူျဖစ္ေသာ္လည္း ေရွးၾကမၼာ၀ဋ္ကား မလြတ္သာခဲ့ေခ်၊ “၀ဋ္မွာအျမဲ ငရဲမွာအပ” ဟူေသာ ဆုိရုိးစကားအရ ငရဲကို အရိယာမဂ္ျဖင့္ ပယ္ေဖ်ာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း အတိတ္ဘ၀ ၀ဋ္ေၾကြးကိုမူ ေရွာင္လြဲ၍မရ၊ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရသည္။ တိတၳိတုိ႔၏ ေငြေၾကးေပး ခုိင္းေစမူေၾကာင့္ ခိုးသားငါးရာတုိ႔သည္ အရွင္မဟာေမာဂၢလႅာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးကို ရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ရန္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနၾကသည္၊ ပထမအၾကိမ္ ၊ ဒုတိယအၾကိမ္ ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ စ်ာန္တန္ခိုးျဖင့္ေကာင္းကင္ပ်ံကာ ေရွာင္တိမ္းႏုိင္ေသာ္လည္း ၊ တတိယအၾကိမ္မွာမူ ၀ဋ္ေၾကြးၾကံဳလာျပီျဖစ္သျဖင့္ အေတာင္က်ိဳးေသာ ငွက္ငယ္ပမာ စ်ာန္အစြမ္း မျပႏုိင္ေတာ့ဘဲ ကံတရား၏ စီမံမႈကို ခံရေလေတာ့သည္။ အရွင္ေမာဂၢလႅာန္မေထရ္ျမတ္ၾကီး၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ေတာ္က ကံတန္ခိုး ၊ စ်ာန္တန္ခိုးႏွင့္ ဉာဏ္တန္ခိုးတုိ႔ကို ခ်ိန္ထုိးညႊန္ျပေတာ္မူခဲ့ေလျပီ။ ခုိးသားငါးရာတုိ႔ စိတ္တုိင္းက် ေထာင္းထုသျဖင့္ ဖြဲအိပ္ပမာ ညက္ညက္ေၾကေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ကို မေထရ္ျမတ္သည္ သမာပတ္တန္ခိုးျဖင့္ ျပန္လည္ထိန္းျပီး ျမတ္စြာဘုရားထံအေရာက္ ႂကြေတာ္မူခဲ့သည္။ ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးျပီး ၊ပရိနိဗၺာန္ျပဳခြင့္ေတာင္းေလရာ ပရိနိဗၺာန္မျပဳမီ ဘုရားရွင္၏ တိုက္တြန္းေတာ္မူခ်က္အရ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို တန္ခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ တရားေဟာေတာ္မူရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားကို ေနာက္ဆံုး ရွိခိုးျခင္းျဖင့္ ရွိခိုးျပီး ေဇတ၀န္ေက်ာငး္ေတာ္မွထြက္ကာ၊ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႕ေတာ္ ဣသိဂိလိေတာင္ယံ ကာဠသိလာေက်ာက္ဖ်ာထက္၌ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၄၈-ခုႏွစ္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလကြယ္ေန႔၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူသြားေလသည္။ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ ရာဇျဂိဳဟ္သို႔ၾကြေလေတာ္မူၾကျပီး အရွင္ျမတ္၏ ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကို မီးသျဂၤိဳဟ္ေတာ္မူကာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို “ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ တံခါးမုခ္အနီး” ၌ ဓာတုေစတီ တည္ထားေစေတာ္မူေလသည္။ ေနာင္ေသာအခါ သီရိဓမၼာ ေသာကမင္းႀကီးသည္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို မူလေနရာမွ တူးေဖာ္ေဆာင္ယူ၍ အဝႏၲိတိုင္း ဥေဇၨနီျပည္အနီး ေဝဒိႆသေတာင္ရံ၌ ေစတီႀကီး ၃ ဆူတည္၍ တစ္ဆူတြင္ မဟာေမာဂၢလာန္ေထရ္ ၏ ဓာတ္ေတာ္ကို ဌာပနာသည္။ ထိုဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ၁၉ ရာစုႏွစ္အတြင္း၌ ေစတီေတာ္ ၿပိဳပ်က္ရာတြင္ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိရ၍ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ျပတိုက္သို႔ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ထားရာမွ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မဟာေဗာဓိ အသင္းမွ ႀကီးမႉး၍ ျပန္လည္ပင့္ေဆာင္ကာ ထိုေဝဒိႆက ေတာ္ (ယခုအခါ ဆန္ခ်ီ) အရပ္ရွိ ေစတီေတာ္၌ပင္ ဌာပနာျခင္းျပဳသည္။ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ဌာပနာျခင္းမျပဳမီ ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ပင့္ေဆာင္ကာ ၿမိဳ႕႐ြာမ်ားစြာတြင္ လွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံ ေတာ္မူသည္။ ဓာတ္ေတာ္ ဌာပနာပြဲကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယ၌ က်င္းပရာ လြန္စြာ စည္ကားလွသည္။ ထိုပြဲေတာ္သို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ ဦးႏုႏွင့္ ဗုဒၶဝါဒီ အမ်ားလည္း တက္ေရာက္ၾကသည္။ ကိုးကား ဒဂုန္ဦးစန္းေငြ. ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကားခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ ျပႆနာမ်ား။ ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၊ အတြဲ(၈) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ (အဆင့္ျမင့္) စာအုပ္မွ Young Buddhist Association ========== သုတဇုန္ ✨ခရီး သည္​ မ်ားအားလံုးပဲ့ မဂၤလာပါ ခင္​ဗ်ာ 🌟 💫ျပန္​လည္​မ်ွ​ေဝသူ ခရီး သည္​💥


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Z4SVk9

❝ #ဓမၼဒါနအျမတ္ဆံုးျဖစ္ရျခင္း။ ❞ ════════ ☞ #အလွဴဒါနဆိုတာ ႏွစ္​မ်ိဳး ရွိတယ္ဆိုတာ နည္​းနည္​း ခြဲ ၿပီး ေတာ႔ ၾကည့္။ ❖#နံပါတ္တစ္က အာမိသဒါန - အေဆာက္​ အဦးပဲ လွဴလွဴ ၊ စားစရာပဲ လွဴလွဴ ။ ဝတ္စရာပဲ လွဴလွဴ ၊ ေဆးပဲ လွဴလွဴ ၊ ပစၥည္းဝတၳဳ လွဴတာေတြ အားလံုးကို " အာမိသဒါန " လို႔ ေခၚတယ္ေနာ္။ အဲဒါက တစ္ခု။ ❖ #အဲဒီလို အေကာင္အထည္ မရွိဘဲနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို အသိဉာဏ္ေပးတယ္။ ဓမၼအသိေပးတယ္၊ ေလာကအသိေပးတယ္။ အဲဒီလို အသိဉာဏ္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ျဖန္႔ေဝေပးတယ္ ဆိုတာက်ေတာ့ ဓမၼဒါန၊ " ဓမၼဒါန " ဆိုတာက အေကာင္ အထည္​ ႀကီး ရွိ တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အသိကို ေပးတာ၊ ဟိုတစ္ဖက္သားက ပစၥည္းဝတၳဳ ရသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ အသိဉာဏ္ပဲ ရသြားတာ။ ❖ #အဲဒီႏွစ္​ခုကို ႏႈိင္းယွဥ္လိုက္မယ္ဆိုရင္တဲ႔ _ သဗၺဒါနံ ေပးတာေတြအားလံုးကို ( ဘာပဲေပးေပး ပစၥည္းဝတၳဳေတြ ေပးတာေတြ၊ ေပးတာေတြ အားလံုးကို) ဘယ္ဟာက အႏုိင္​ရထားတုန္း၊ ဘယ္အရာက အုပ္စီးထားတုန္းဆိုရင္ ဓမၼဒါနလုိ႔ ​ေခၚတဲ႔ ဓမၼအလွဴက အႏိုင္ရပါတယ္။ ပညာအလွဴက အႏိုင္ရပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ❖ #နတ္ေတြကေတာ႔ ျမတ္စြာဘုရား ဒီေလာက္​ ​ေျဖလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တစ္ေတြက မေက်နပ္သင္​့ ​ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ ဓမၼဒါနက ဒါနအားလံုးကို အုပ္စိုးထားႏုိင္​သလဲ၊ ဓမၼဒါနက ဘာေၾကာင့္ အျမတ္ဆံုးလဲဆိုတာ ဆက္​ ၿပီး စဥ္းစားရမယ္။ ဆက္ မစဥ္းစားလုိ႔ ရွိရင္ မသိ ႏိုင္ေသးဘူးေနာ္။ ★ ဓမၼဒါနအျမတ္ဆံုးျဖစ္ရျခင္း။ ★ ═══ ═══ ❖ #အဲဒါကို ဓမၼပဒ အ႒ကထာမွာ အ႒ကထာဆရာက ရွင္းထားတာ အခ်က္​ ႏွစ္ခ်က္ ေပးထားတယ္။ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္က ဘာလဲလို႔ဆိုရင္ ❖ " ေလာကမွာ " တဲ႔... " လွဴမႈ တန္းမႈ လုပ္ေနၾကတာေတြဟာ ဓမၼဒါန ဆိုတဲ႔ အသိဉာဏ္​ ရထားတဲ႔ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး လွဴၾကတာတဲ႔။ ဆိုလိုတာက တရားဓမၼ နာယူ ၾကရလို႔ လူေတြဟာ ဒါန လုပ္ေနၾကတာ။ တရားမွ မနာယူရင္ ဒါန မလုပ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဓမၼဒါနက ပိုၿပီးေတာ႔ အရင္းခံ က်တာေပါ႔။ ဒါတစ္ခု မွတ္ထားေပါ႔ေနာ္။ ❖ ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခု ေပးလိုက္တာ ရွိေသးတယ္။ ဘာတုန္းဆိုေတာ႔ အသိပညာ ဓမၼဒါနလုိ႔ ​ေခၚတဲ႔ တရားနာရလို႕၊ တစ္ဦး တစ္​ ေယာက္​ က မွ တရားကို ရွင္းျပျခင္း ( ရွင္းျပတယ္ဆိုတာ ဓမၼကို ေပးတာပဲေနာ္ ) အသိပညာေပးျခင္း မရွိဘူးဆိုရင္ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶက လြဲရင္ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွ တရားထူး တရားျမတ္​ မရ ႏိုင္​ ဘူးတဲ႔။ ။ ❖ #ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ေတာင္ ရွင္အႆဇိရဲ႕ ျဖန္႔ေဝမႈ ဓမၼဒါနကို လက္ခံ ရရွိမွ ေသာတာပန္ျဖစ္တာ။ ဥပမာမယ္ ရွင္အႆဇိက ရွင္သာရိပုတၱရာကို သကၤန္းတစ္စုံ လွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီသကၤန္းက မေဟာင္းခင္ မစုတ္ခင္ေလးပဲ ဝတ္လို႔ရမွာေပါ႔။ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဆြမ္းလွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း တစ္ရက္စာပဲ ရမွာေပါ႔။ ဆြမ္းရဲ႕အက်ိဳးျပဳမႈကလည္း ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ သကၤန္းအက်ိဳးျပဳမႈကလည္း ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ အေဆာက္အဦးလွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း အေဆာက္အဦးရဲ႕ အက်ိဳးျပဳမႈက ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ ❖ ဓမၼဒါနေၾကာင့္ ဓမၼကို ရသြားတဲ႔အခါ အက်ိဳးျပဳက်ေတာ႔ သံသရာဝဋ္ကလည္း လြတ္သြားတယ္၊ အသိဉာဏ္ေတြလည္း ရသြားတယ္၊ နိဗၺာန္ထိေအာင္လည္း ေရာက္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ကပို အက်ိဳးေတြ မ်ားတုန္း။ ( ဓမၼကို လွဴတာက မ်ားတယ္ ) ဒါေၾကာင့္မို႔ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ လို႔ ဒီလုိ ျပာတာေနာ္။ ❖ #အဲဒီေတာ႔ လွဴသူ ႏွင္​့ ယူ သူ၊ ေပးသူ ႏွင္​့ ရသူ အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးထဲက ရသူမွာ ပိုၿပီးေတာ႔ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းသည္​့ အတြက္ေၾကာင့္ ဓမၼဒါနက ပိုျမတ္တယ္လို႔ ေျပာတာ။ ႏိႈင္းစာလို႔ မရဘူးေနာ္။ ❖ #ဘုရားေဟာတဲ႔ တရားဟာ အရင္းက်က်ေဟာတာခ်ည္းပဲ။ ဘာရႈေထာင့္က ေဟာတာတုန္းဆိုေတာ႔ အက်ိဳးအျမတ္ ရႈေထာင့္က ေဟာတာ။ လက္ခံ ရရွိ သူမွာ ရလိုက္တဲ႔ အက်ိဳးႏွင္​့ ၾကည့္ ၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္တာတဲ႔။ ေပးတဲ႔လူနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ လက္ခံ ရရွိ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ခံစားရတဲ႔ အက်ိဳးကုိ ၾကည္​့ ၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္လိုက္တယ္လို႔ ဒီလုိ မွတ္ရမယ္။ ❁#ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ #အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ #Credit Words of Buddha. [ ဆရာေတာ္ေဟာၾကားေသာ" ၁၂- နွစ္ၾကာ အေျဖရွာခဲ႔ရေသာ ေမးခြန္းမ်ား " မွ ေကာက္ႏႈတ္ထားျခင္းျဖစ္၍ အက်ယ္အား အဆိုပါ တရားေတာ္မွ ဖတ္ရႈနိုင္ပါသည္။ ] ★🙏သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊🙏★ ❖ ဤသည္​့ ပု ည၊ ကုသလေၾကာင့္၊ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟကင္းကြာ၊ သံသရာဝယ္၊ က်င္ပါရဘိ၊ ပညာရွိႏွင့္၊ ယွဥ္မိေပါင္းသင္း၊ ဉာဏ္မဲ႔ကင္း၍၊ ျပည့္တင္းလွဴဖြယ္၊ လွဴ စဥ္ဝယ္လည္း၊ သံုးသြယ္ေစတနာ၊ ေျဖာင္​့ ညီ ညာသည္၊ ေခမာ အထြတ္ တိုင္လို ေသာဝ္. . . ။ Credit#Win Soe #ZMS


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2H8IfuU

❝ #ဓမၼဒါနအျမတ္ဆံုးျဖစ္ရျခင္း။ ❞ ════════ ☞ #အလွဴဒါနဆိုတာ ႏွစ္​မ်ိဳး ရွိတယ္ဆိုတာ နည္​းနည္​း ခြဲ ၿပီး ေတာ႔ ၾကည့္။ ❖#နံပါတ္တစ္က အာမိသဒါန - အေဆာက္​ အဦးပဲ လွဴလွဴ ၊ စားစရာပဲ လွဴလွဴ ။ ဝတ္စရာပဲ လွဴလွဴ ၊ ေဆးပဲ လွဴလွဴ ၊ ပစၥည္းဝတၳဳ လွဴတာေတြ အားလံုးကို " အာမိသဒါန " လို႔ ေခၚတယ္ေနာ္။ အဲဒါက တစ္ခု။ ❖ #အဲဒီလို အေကာင္အထည္ မရွိဘဲနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို အသိဉာဏ္ေပးတယ္။ ဓမၼအသိေပးတယ္၊ ေလာကအသိေပးတယ္။ အဲဒီလို အသိဉာဏ္နဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ျဖန္႔ေဝေပးတယ္ ဆိုတာက်ေတာ့ ဓမၼဒါန၊ " ဓမၼဒါန " ဆိုတာက အေကာင္ အထည္​ ႀကီး ရွိ တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အသိကို ေပးတာ၊ ဟိုတစ္ဖက္သားက ပစၥည္းဝတၳဳ ရသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ အသိဉာဏ္ပဲ ရသြားတာ။ ❖ #အဲဒီႏွစ္​ခုကို ႏႈိင္းယွဥ္လိုက္မယ္ဆိုရင္တဲ႔ _ သဗၺဒါနံ ေပးတာေတြအားလံုးကို ( ဘာပဲေပးေပး ပစၥည္းဝတၳဳေတြ ေပးတာေတြ၊ ေပးတာေတြ အားလံုးကို) ဘယ္ဟာက အႏုိင္​ရထားတုန္း၊ ဘယ္အရာက အုပ္စီးထားတုန္းဆိုရင္ ဓမၼဒါနလုိ႔ ​ေခၚတဲ႔ ဓမၼအလွဴက အႏိုင္ရပါတယ္။ ပညာအလွဴက အႏိုင္ရပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ❖ #နတ္ေတြကေတာ႔ ျမတ္စြာဘုရား ဒီေလာက္​ ​ေျဖလိုက္တာနဲ႔ သူတို႔ ေက်နပ္သြားတယ္။ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တစ္ေတြက မေက်နပ္သင္​့ ​ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ ဓမၼဒါနက ဒါနအားလံုးကို အုပ္စိုးထားႏုိင္​သလဲ၊ ဓမၼဒါနက ဘာေၾကာင့္ အျမတ္ဆံုးလဲဆိုတာ ဆက္​ ၿပီး စဥ္းစားရမယ္။ ဆက္ မစဥ္းစားလုိ႔ ရွိရင္ မသိ ႏိုင္ေသးဘူးေနာ္။ ★ ဓမၼဒါနအျမတ္ဆံုးျဖစ္ရျခင္း။ ★ ═══ ═══ ❖ #အဲဒါကို ဓမၼပဒ အ႒ကထာမွာ အ႒ကထာဆရာက ရွင္းထားတာ အခ်က္​ ႏွစ္ခ်က္ ေပးထားတယ္။ အခ်က္ ႏွစ္ခ်က္က ဘာလဲလို႔ဆိုရင္ ❖ " ေလာကမွာ " တဲ႔... " လွဴမႈ တန္းမႈ လုပ္ေနၾကတာေတြဟာ ဓမၼဒါန ဆိုတဲ႔ အသိဉာဏ္​ ရထားတဲ႔ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး လွဴၾကတာတဲ႔။ ဆိုလိုတာက တရားဓမၼ နာယူ ၾကရလို႔ လူေတြဟာ ဒါန လုပ္ေနၾကတာ။ တရားမွ မနာယူရင္ ဒါန မလုပ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဓမၼဒါနက ပိုၿပီးေတာ႔ အရင္းခံ က်တာေပါ႔။ ဒါတစ္ခု မွတ္ထားေပါ႔ေနာ္။ ❖ ေနာက္အေၾကာင္းတစ္ခု ေပးလိုက္တာ ရွိေသးတယ္။ ဘာတုန္းဆိုေတာ႔ အသိပညာ ဓမၼဒါနလုိ႔ ​ေခၚတဲ႔ တရားနာရလို႕၊ တစ္ဦး တစ္​ ေယာက္​ က မွ တရားကို ရွင္းျပျခင္း ( ရွင္းျပတယ္ဆိုတာ ဓမၼကို ေပးတာပဲေနာ္ ) အသိပညာေပးျခင္း မရွိဘူးဆိုရင္ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶက လြဲရင္ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွ တရားထူး တရားျမတ္​ မရ ႏိုင္​ ဘူးတဲ႔။ ။ ❖ #ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ေတာင္ ရွင္အႆဇိရဲ႕ ျဖန္႔ေဝမႈ ဓမၼဒါနကို လက္ခံ ရရွိမွ ေသာတာပန္ျဖစ္တာ။ ဥပမာမယ္ ရွင္အႆဇိက ရွင္သာရိပုတၱရာကို သကၤန္းတစ္စုံ လွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီသကၤန္းက မေဟာင္းခင္ မစုတ္ခင္ေလးပဲ ဝတ္လို႔ရမွာေပါ႔။ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဆြမ္းလွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း တစ္ရက္စာပဲ ရမွာေပါ႔။ ဆြမ္းရဲ႕အက်ိဳးျပဳမႈကလည္း ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ သကၤန္းအက်ိဳးျပဳမႈကလည္း ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ အေဆာက္အဦးလွဴလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း အေဆာက္အဦးရဲ႕ အက်ိဳးျပဳမႈက ဒီေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ ❖ ဓမၼဒါနေၾကာင့္ ဓမၼကို ရသြားတဲ႔အခါ အက်ိဳးျပဳက်ေတာ႔ သံသရာဝဋ္ကလည္း လြတ္သြားတယ္၊ အသိဉာဏ္ေတြလည္း ရသြားတယ္၊ နိဗၺာန္ထိေအာင္လည္း ေရာက္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ကပို အက်ိဳးေတြ မ်ားတုန္း။ ( ဓမၼကို လွဴတာက မ်ားတယ္ ) ဒါေၾကာင့္မို႔ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ လို႔ ဒီလုိ ျပာတာေနာ္။ ❖ #အဲဒီေတာ႔ လွဴသူ ႏွင္​့ ယူ သူ၊ ေပးသူ ႏွင္​့ ရသူ အဲဒီႏွစ္မ်ိဳးထဲက ရသူမွာ ပိုၿပီးေတာ႔ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းသည္​့ အတြက္ေၾကာင့္ ဓမၼဒါနက ပိုျမတ္တယ္လို႔ ေျပာတာ။ ႏိႈင္းစာလို႔ မရဘူးေနာ္။ ❖ #ဘုရားေဟာတဲ႔ တရားဟာ အရင္းက်က်ေဟာတာခ်ည္းပဲ။ ဘာရႈေထာင့္က ေဟာတာတုန္းဆိုေတာ႔ အက်ိဳးအျမတ္ ရႈေထာင့္က ေဟာတာ။ လက္ခံ ရရွိ သူမွာ ရလိုက္တဲ႔ အက်ိဳးႏွင္​့ ၾကည့္ ၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္တာတဲ႔။ ေပးတဲ႔လူနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ လက္ခံ ရရွိ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ခံစားရတဲ႔ အက်ိဳးကုိ ၾကည္​့ ၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္လိုက္တယ္လို႔ ဒီလုိ မွတ္ရမယ္။ ❁#ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ #အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ #Credit Words of Buddha. [ ဆရာေတာ္ေဟာၾကားေသာ" ၁၂- နွစ္ၾကာ အေျဖရွာခဲ႔ရေသာ ေမးခြန္းမ်ား " မွ ေကာက္ႏႈတ္ထားျခင္းျဖစ္၍ အက်ယ္အား အဆိုပါ တရားေတာ္မွ ဖတ္ရႈနိုင္ပါသည္။ ] ★🙏သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊🙏★ ❖ ဤသည္​့ ပု ည၊ ကုသလေၾကာင့္၊ ေလာဘ, ေဒါသ, ေမာဟကင္းကြာ၊ သံသရာဝယ္၊ က်င္ပါရဘိ၊ ပညာရွိႏွင့္၊ ယွဥ္မိေပါင္းသင္း၊ ဉာဏ္မဲ႔ကင္း၍၊ ျပည့္တင္းလွဴဖြယ္၊ လွဴ စဥ္ဝယ္လည္း၊ သံုးသြယ္ေစတနာ၊ ေျဖာင္​့ ညီ ညာသည္၊ ေခမာ အထြတ္ တိုင္လို ေသာဝ္. . . ။ Credit#Win Soe #ZMS


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2H8IfuU

ဝိမုတၱိဉာဏဒႆန (တပည္​့ထံ​ေပးစာ) 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆုပ္​ကိုင္​မထားသူဟာ လြတ္​လပ္​တယ္​.. ကိ​ေလသာရန္​သူဆိုတာ တစ္​ကယ္​ မရိွပါဘူး.. အကယ္​၍ အ​ေၾကာင္​းအမ်ဳိးမ်ဳိး​ေၾကာင္​့ ​ေပၚခဲ့သည္​ရိွ​ေသာ္​ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆးနဲ႔ ​ေျဖရွင္​းလိုက္​ရံုပါပဲ.. တရားဘယ္​လိုမွတ္​ရလဲလို႔ ​ေမးၾကတယ္​.. ဘယ္​လိုမွ မွတ္​မ​ေနပါဘူး.. ကိ​ေလသာရဲ႕အ​ေျခအ​ေန (သို႔မဟုတ္​) တစ္​ပါးသူရဲ႕ အ​ေျခအ​ေန (သို႔မဟုတ္​) မိမိရဲ႕ အ​ေျခအ​ေနကို ၾကည္​့ၿပီး ​ေျဖရွင္​းလိုက္​ရတာပါပဲ.. ​ေဒါသသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က ​ေမတၱာသမား​ေပါ့.. ​ေလာဘသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က အလိုနည္​းသူ​ေပါ့.. ရာဂသမားနဲ႔​ ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က အသုဘဘာဝနာ ပြားမ်ားသူ​ေပါ့.. ပ်င္​းရိသူနဲ႔​ ​ေတြ႕ရင္​ နိုးၾကားသူ​ေပါ့.. ဝိပႆနာသမားနဲ႔​ ေတြ႕ရင္​ ဝိမုတၱိနဲ႔ ရွင္​း​လိုက္​ေပါ့.. စ​ေနနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​၏​ေန႔နာမ္​သည္​ ဗုဒၶဟူးပါ.. တနဂၤ​ေႏြနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ၾကာသာပ​ေတး​ေပါ့.. ကိ​ေလသာကင္​း​ေအာင္​ အ​ေျခအ​ေနအရ ​ေျပာင္​းလဲရတယ္​.. ဒါကို အနိစၥ ​ေျပာင္​းလဲျခင္​းလို႔​ေခၚတယ္​.. မိမိကိုယ္​ကို သုညထားမွ ဘာလာလာ ​ေဒါင္​းလို႔ရမယ္​.. ​ေဒါသနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ မိမိသုညထဲ ​ေမတၱာထည္​့လိုက္​​ေပါ့.. မာန္​မာနသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ မၿမဲပါဘူး ျဖစ္​ပ်က္​​ေပါ့.. အတင္​းကာ​ေရာ​ ေရရွည္ ​ေမတၱာပြား​ေနစရာ မလိုပါဘူး .. ဘာျဖစ္​လို႔လဲဆို​ေတာ့ .. အျခားသူပင္​ မိမိကို ​ေရရွည္​​ ေဒါသထြက္​မ​ေနနိုင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ပင္​ ျဖစ္​တယ္​.. တစ္​​ေနကုန္​ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ သုည အသုဘ ပြား​ေနစရာ မလိုပါဘူး.. ​ေပၚ​ေပါက္​လာမွသာ ခဏတျဖဳတ္​ ​ေျပာင္​းျမင္​​ေပးလိုက္​ရံု​ပါပဲ.. လိုအပ္​မွသာ သင္​့​ေလ်ာ္​​ေသာလက္​နက္​ ကိုင္​သံုး​ေပးရတယ္​.. ၾကက္​ကို ၾကက္​ခ်ည္​တဲ့ ႀကိဳး ဆင္​ကို ဆင္​ခ်ည္​တဲ့ ႀကိဳး နဲ႔မွ သင္​့​ေတာ္​သကဲ့သို႔ပါပဲ.. ကိ​ေလသာကင္​း​ေအာင္​ လုပ္​ရတာ လြယ္​ပါတယ္​.. သိပ္​ၿပီးလြယ္​လြယ္​​ေျပာတယ္​လို႔ မထင္​ပါနဲ႔ .. လြယ္​​ေအာင္​လုပ္​ထားမွ လြယ္ရ​တာပါ.. ဤသူသည္​ ဘာ​ေန႔သားလဲ.? ဤသူနဲ႔​ ေပါင္​းခ်င္​ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​သည္​ သူ၏မိတ္​နာမ္​ပါ.. ဤသူကို တိုက္​ခ်င္​ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​သည္​ သူ၏ရန္​ဓာတ္​ပါ.. အမွန္​စင္​စစ္​ ကြၽန္​ုပ္​မွာ.. ဘယ္​ရုပ္​ ဘယ္​နာမ္​ ဘယ္​​ေန႔နာမ္​ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း ကာမဂုဏ္​ထဲ နစ္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း သံသရာ လည္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း လြတ္​​ေျမာက္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း စြဲယူမထားပါ.. ဆုပ္​ကိုင္​မထားပါ.. ဘာ့​ေၾကာင္​့ပါလဲ.. ၎ အရာ​ေတြသည္ အမွန္​စင္​စစ္​ တစ္​ကယ္​မရိွ​​ေသာ​​ေၾကာင္​့ပင္​ ျဖစ္​သည္​.. နွလံုးသြင္​းႀကံစည္​ျခင္​း ျပဳမွသာ ​ေပၚ​ေပါက္​​လာၾက​ရေပသည္​.. မသြားမွီကပင္​ ​ေရာက္​နွင္​့​ေန​ေလၿပီ.. ကိ​ေလသာသည္​ မသတ္​မွီကပင္​​ ​ေသနွင္​့​ေနပါသည္​.. ဤအရာသည္​ကား ဓမၼတာတည္​း.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ​အၾကမ္​း အႏု၊အယုတ္​ အျမတ္​၊ အနီး အ​ေဝး၊အတြင္​း အျပင္​၊ အတိတ္​ အနာဂတ္​ ပစၥဳပၸန္​တို႔မွာ တစ္​ကယ္​တမ္​းမရိွ​ေသးတဲ့ စိတ္​ကို ညစ္​ညဴး​ေနာက္​က်ိ​ ပူပန္​​ေစတတ္​​ေသာ ကိ​ေလသာတရားတို႔ အခါအခြင္​့သင္​့၊အ​ေၾကာင္​းတိုက္​ဆိုင္​လာခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့ ရိွလာခဲ့ရင္​.. သူတို႔ျဖစ္​​ေပၚ​ေစမယ္​့ အ​ေၾကာင္​းကို သြားၿပီး နွလံုးသြင္​း ႀကံစည္​မိၾကတဲ့အတြက္​ ျဖစ္​​ေပၚလာခဲ့ၾကရၿပီး ျပန္​လည္​ တစိမ္​့စိမ္​့ နွလံုးသြင္​းႀကံစည္​ျခင္​းျပဳၿပီး ခံစားစြဲလန္​း ​ေနၾကရတဲ့အတြက္​ ၿငိမ္​း​ေအးခ်မ္​းသာျခင္​း ကင္​းေဝး​ေနျကရတာပါ၊ အဝိဇၨာ(​ေမာဟ)ဆိုတဲ့ မသိမႈ႕ ပညာမဲ့မႈ႕တို႔ရဲ႕ အျပစ္​​ေတြပါပဲ .. ဉာဏ္​ပညာနဲ႔ လြတ္​​ေျမာက္​မႈ႕ရသြားၾကတဲ့ မဂၢါမဂၢဉာဏဒႆနဝိသုဒၶိလို႔ဆိုတဲ့ လမ္​းစဥ္​မွန္​ လမ္​းစဥ္​မွားကို သိတတ္​​ေသာ ဉာဏ္​၏ စင္​ၾကယ္​ျခင္​းနဲ႔ ျပည္​့စံုသြားၾကတဲ့ သူတို႔က ျပန္​လည္​ ရွင္​းလင္​း​ျပ​ေပးသြားရင္​ ကိ​ေလသာဆိုတာ တစ္​ကယ္​ မရိွမွန္​း သိၾကျပန္​ပါ​ေရာ.. ဟုတ္​လည္​း ဟုတ္​​ေပသားပဲ .. အ​ေၾကာင္​းတိုက္​ဆိုင္​လို႔ ​ေပၚ​ေပါက္​လာတဲ့ တရား​ေတြကို အာရံု​ေျခာက္​ပါးနဲ႔ ​ထိ​ေတြ႕ၾကၿပီး နွစ္​သက္​ရင္​ ကာမစၧႏၵ(​ေလာဘ) မနွစ္​သက္​ရင္​ ဗ်ာပါဒ(​ေဒါသ)ဆိုတဲ့ ကိ​ေလသာတရားတို႔ ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့ ရိွၾကတာပါ.. ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့​ေနာ္​.. ျဖစ္​တယ္​လို႔ တစ္​ထစ္​ခ် မ​ေျပာရတာက သူတို႔ကို မျဖစ္​​ေပၚ​ေစ​ေအာင္​ နိွမ္​နင္​းနိုင္​တဲ့ ဝိဇၨာဆိုတဲ့ ပညာက ရိွ​ေသးတယ္​​ေလ၊ ဥပမာ​ေပါ့ဗ်ာ.. မိမိကို ​ေဒါသ ျဖစ္​​ေစမယ္​့ အ​ေၾကာင္​းတရား ​ေပၚ​ေပါက္​လာခဲ့ရင္​ ​ေမတၱာတို႔၊ခႏၶီတရားတို႔စတဲ့ အ​ေဒါသျဖစ္​​ေစမယ္​့ တရား​ေတြအ​ေပၚ ​ေဒါသစိတ္​ျဖစ္​​ေစမယ္​့ စိတ္​ထက္​ နည္​းနည္​း​ေလး ပိုၿပီး ျပင္​းထန္​တဲ့စိတ္​မ်ဳိး​ေလးနဲ႔ နလံုးသြင္​း​အာရံုျပဳေပးလိုက္​ရံုပါပဲ.. ဒါမွ မရ​ေသးလို႔ ​ေဒါသစိတ္​ျဖစ္​ေပၚ​လာပါၿပီတဲ့.. အၾကားအျမင္​မ်ား​ေသာ ဘုရားျမတ္​စြာရဲ႕တပည္​့ သားသမီးမ်ားပီပီ ဘုရားျမတ္​စြာရဲ႕ အရဟတၱမဂ္​ပညာ လက္​နက္​ကို ယူသံုးလိုက္​ၾက​ေပါ့ .. အနတၱနိယ=ငါ၏ ဥစၥာမဟုတ္​​ေသာ တဲ့.. အဲဒီလို အရဟတၱမဂ္​ပညာ အနတၱဓမၼအ​ေပၚ နွလံုးသြင္​း အာရံုျပဳလိုက္​တာနဲ႔ ကိ​ေလသာ​ေနာက္​ကို ကိ​ေလသာဆက္​​ေစရတဲ့ ႀကံစည္​ ​ေျပာ ျပဳ​​ေနရတဲ့ ဆင္​းရဲ ဒုကၡ​ေရာက္​ရ​ေၾကာင္​း​ေတြ ခ်ဳပ္​ၿငိမ္​းရ​ေတာ့တာ​ေပါ့ .. ဆက္​ၿပီး သံုးသပ္​​​ေဖာက္​ခြဲရင္​း မွန္​စြာ ထိုးထြင္​း သိျမင္​လိုက္​ပါက ကိ​ေလသာက ဘယ္​သူ႔ ဥစၥာပါလဲ ဗ်ာ? တို႔​ေတြ ဥစၥာ ဟုတ္​​ေသးရဲ႕လား? ဘုရားျမတ္​စြာက ကိ​ေလသာကင္​း​တာကို နိဗၺာန္​လို႔ အတိအလင္​း ​ေဟာၾကားႁမြက္​​ေႁခြ​ေပးသြားခဲ့တယ္​​ေလဗ်ာ.. လူ နတ္​ ျဗဟၼာသတၱဝါတို႔ရဲ႕ အစြဲအလန္​းကို သိလို႔ မဟာဂရုဏာ ​ေစတနာ​ေတာ္​တို႔နဲ႔ ပညာဓိကဘုရား ပီပီ အရဟတၱမဂ္​ပညာနဲ႔ အစြဲျဖဳတ္​​ေပးသြားရတာ​ပါေလ.. ကိ​ေလသာကင္​းဖို႔က လြယ္​ပါတယ္​.. အနတၱဓမၼကို စိတ္​မွာ ​ေဆာင္​​ထား​ေနဖို႔ပါပဲ.. ​ေဆာင္​ၿပီး ပယ္​​ေနရျခင္​းဆိုတဲ့ သခါၤရဒုကၡအႂကြင္​းအက်န္​​ေလးပါ အျမန္​သိမ္​းၿပီး ျငိမ္​း​ေအးမႈ႕အစစ္​​အမွန္​ကို စံစားခ်င္​ရင္​​ေတာ့ျဖင္​့ ​ အထပ္​ထပ္​ တရစပ္​ ​နွလံုးသြင္​း​ျခင္​းျပဳၿပီး ဉာဏ္​မွာ ကိန္​း​ေအာင္​းသြား​ေအာင္ အပီအျပင္​ ရိုက္​ထည္​့​ေပးတတ္​ရပါမယ္​​ေပါ့ .. တုတ္​​ေခ်ာင္​း​ေလးနဲ႔ သဲ​ျပင္​ေပၚ​ေရး​ေနသလို မထိတထိ​ေလး ​ေရး​ေနလို႔က​ေတာ့ ​ကိ​ေလသာ​ေလၾကမ္​းတစ္​ခ်က္ တိုက္​လိုက္​တာနဲ႔ ျပန္​လည္​ ပ်က္​ျပယ္​သြားၿပီး ခဏတိုင္​း ျပန္​​ေရး​ေနရတဲ့ ဒုကၡမွ လြတ္​ကင္​းဖို႔ရန္​​ေတာ့ လမ္​းမျမင္​​ေသးပါ​ေပါ့ .. ​ေက်ာက္​ဆိုင္​​ေက်ာက္​သားအ​ေပၚ ထြင္​းထုတဲ့ အားစိုက္​မႈ႕မ်ဳိးနဲ႔သာ အားစိုက္​ၿပီး အပီအျပင္​ ထြင္​းထု​ေပးလိုက္​ရင္​ျဖင္​့​ေတာ့ဗ်ာ ​ေနာက္​ လုပ္​စရာကို မလို​ေတာ့​ေအာင္​ ဉာဏ္​မွာ တစ္​သားတည္​း ခို္​င္​ၿမဲ ကိန္​း​ေအာင္​းသြားရၿပီး ျပဳစီရင္​​ေနရျခင္​းဒုကၡ သိမ္​းရပါတဲ့ သဘာဝအၿငိမ္​းအစစ္​ကို မွန္​စြာ ျမင္​သိ စံစားရမွာပဲ​ေပါ့ .. အလင္းေရာင္ဓမၼ Cr#


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZgPgEl

ဝိမုတၱိဉာဏဒႆန (တပည္​့ထံ​ေပးစာ) 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆုပ္​ကိုင္​မထားသူဟာ လြတ္​လပ္​တယ္​.. ကိ​ေလသာရန္​သူဆိုတာ တစ္​ကယ္​ မရိွပါဘူး.. အကယ္​၍ အ​ေၾကာင္​းအမ်ဳိးမ်ဳိး​ေၾကာင္​့ ​ေပၚခဲ့သည္​ရိွ​ေသာ္​ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆးနဲ႔ ​ေျဖရွင္​းလိုက္​ရံုပါပဲ.. တရားဘယ္​လိုမွတ္​ရလဲလို႔ ​ေမးၾကတယ္​.. ဘယ္​လိုမွ မွတ္​မ​ေနပါဘူး.. ကိ​ေလသာရဲ႕အ​ေျခအ​ေန (သို႔မဟုတ္​) တစ္​ပါးသူရဲ႕ အ​ေျခအ​ေန (သို႔မဟုတ္​) မိမိရဲ႕ အ​ေျခအ​ေနကို ၾကည္​့ၿပီး ​ေျဖရွင္​းလိုက္​ရတာပါပဲ.. ​ေဒါသသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က ​ေမတၱာသမား​ေပါ့.. ​ေလာဘသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က အလိုနည္​းသူ​ေပါ့.. ရာဂသမားနဲ႔​ ေတြ႕ရင္​ ကိုယ္​က အသုဘဘာဝနာ ပြားမ်ားသူ​ေပါ့.. ပ်င္​းရိသူနဲ႔​ ​ေတြ႕ရင္​ နိုးၾကားသူ​ေပါ့.. ဝိပႆနာသမားနဲ႔​ ေတြ႕ရင္​ ဝိမုတၱိနဲ႔ ရွင္​း​လိုက္​ေပါ့.. စ​ေနနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​၏​ေန႔နာမ္​သည္​ ဗုဒၶဟူးပါ.. တနဂၤ​ေႏြနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ ၾကာသာပ​ေတး​ေပါ့.. ကိ​ေလသာကင္​း​ေအာင္​ အ​ေျခအ​ေနအရ ​ေျပာင္​းလဲရတယ္​.. ဒါကို အနိစၥ ​ေျပာင္​းလဲျခင္​းလို႔​ေခၚတယ္​.. မိမိကိုယ္​ကို သုညထားမွ ဘာလာလာ ​ေဒါင္​းလို႔ရမယ္​.. ​ေဒါသနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ မိမိသုညထဲ ​ေမတၱာထည္​့လိုက္​​ေပါ့.. မာန္​မာနသမားနဲ႔​ေတြ႕ရင္​ မၿမဲပါဘူး ျဖစ္​ပ်က္​​ေပါ့.. အတင္​းကာ​ေရာ​ ေရရွည္ ​ေမတၱာပြား​ေနစရာ မလိုပါဘူး .. ဘာျဖစ္​လို႔လဲဆို​ေတာ့ .. အျခားသူပင္​ မိမိကို ​ေရရွည္​​ ေဒါသထြက္​မ​ေနနိုင္​​ေသာ​ေၾကာင္​့ပင္​ ျဖစ္​တယ္​.. တစ္​​ေနကုန္​ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ သုည အသုဘ ပြား​ေနစရာ မလိုပါဘူး.. ​ေပၚ​ေပါက္​လာမွသာ ခဏတျဖဳတ္​ ​ေျပာင္​းျမင္​​ေပးလိုက္​ရံု​ပါပဲ.. လိုအပ္​မွသာ သင္​့​ေလ်ာ္​​ေသာလက္​နက္​ ကိုင္​သံုး​ေပးရတယ္​.. ၾကက္​ကို ၾကက္​ခ်ည္​တဲ့ ႀကိဳး ဆင္​ကို ဆင္​ခ်ည္​တဲ့ ႀကိဳး နဲ႔မွ သင္​့​ေတာ္​သကဲ့သို႔ပါပဲ.. ကိ​ေလသာကင္​း​ေအာင္​ လုပ္​ရတာ လြယ္​ပါတယ္​.. သိပ္​ၿပီးလြယ္​လြယ္​​ေျပာတယ္​လို႔ မထင္​ပါနဲ႔ .. လြယ္​​ေအာင္​လုပ္​ထားမွ လြယ္ရ​တာပါ.. ဤသူသည္​ ဘာ​ေန႔သားလဲ.? ဤသူနဲ႔​ ေပါင္​းခ်င္​ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​သည္​ သူ၏မိတ္​နာမ္​ပါ.. ဤသူကို တိုက္​ခ်င္​ရင္​ ကြၽန္​ုပ္​သည္​ သူ၏ရန္​ဓာတ္​ပါ.. အမွန္​စင္​စစ္​ ကြၽန္​ုပ္​မွာ.. ဘယ္​ရုပ္​ ဘယ္​နာမ္​ ဘယ္​​ေန႔နာမ္​ဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း ကာမဂုဏ္​ထဲ နစ္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း သံသရာ လည္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း လြတ္​​ေျမာက္​​ေနသူဟူ၍ လည္​း​ေကာင္​း စြဲယူမထားပါ.. ဆုပ္​ကိုင္​မထားပါ.. ဘာ့​ေၾကာင္​့ပါလဲ.. ၎ အရာ​ေတြသည္ အမွန္​စင္​စစ္​ တစ္​ကယ္​မရိွ​​ေသာ​​ေၾကာင္​့ပင္​ ျဖစ္​သည္​.. နွလံုးသြင္​းႀကံစည္​ျခင္​း ျပဳမွသာ ​ေပၚ​ေပါက္​​လာၾက​ရေပသည္​.. မသြားမွီကပင္​ ​ေရာက္​နွင္​့​ေန​ေလၿပီ.. ကိ​ေလသာသည္​ မသတ္​မွီကပင္​​ ​ေသနွင္​့​ေနပါသည္​.. ဤအရာသည္​ကား ဓမၼတာတည္​း.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ​အၾကမ္​း အႏု၊အယုတ္​ အျမတ္​၊ အနီး အ​ေဝး၊အတြင္​း အျပင္​၊ အတိတ္​ အနာဂတ္​ ပစၥဳပၸန္​တို႔မွာ တစ္​ကယ္​တမ္​းမရိွ​ေသးတဲ့ စိတ္​ကို ညစ္​ညဴး​ေနာက္​က်ိ​ ပူပန္​​ေစတတ္​​ေသာ ကိ​ေလသာတရားတို႔ အခါအခြင္​့သင္​့၊အ​ေၾကာင္​းတိုက္​ဆိုင္​လာခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့ ရိွလာခဲ့ရင္​.. သူတို႔ျဖစ္​​ေပၚ​ေစမယ္​့ အ​ေၾကာင္​းကို သြားၿပီး နွလံုးသြင္​း ႀကံစည္​မိၾကတဲ့အတြက္​ ျဖစ္​​ေပၚလာခဲ့ၾကရၿပီး ျပန္​လည္​ တစိမ္​့စိမ္​့ နွလံုးသြင္​းႀကံစည္​ျခင္​းျပဳၿပီး ခံစားစြဲလန္​း ​ေနၾကရတဲ့အတြက္​ ၿငိမ္​း​ေအးခ်မ္​းသာျခင္​း ကင္​းေဝး​ေနျကရတာပါ၊ အဝိဇၨာ(​ေမာဟ)ဆိုတဲ့ မသိမႈ႕ ပညာမဲ့မႈ႕တို႔ရဲ႕ အျပစ္​​ေတြပါပဲ .. ဉာဏ္​ပညာနဲ႔ လြတ္​​ေျမာက္​မႈ႕ရသြားၾကတဲ့ မဂၢါမဂၢဉာဏဒႆနဝိသုဒၶိလို႔ဆိုတဲ့ လမ္​းစဥ္​မွန္​ လမ္​းစဥ္​မွားကို သိတတ္​​ေသာ ဉာဏ္​၏ စင္​ၾကယ္​ျခင္​းနဲ႔ ျပည္​့စံုသြားၾကတဲ့ သူတို႔က ျပန္​လည္​ ရွင္​းလင္​း​ျပ​ေပးသြားရင္​ ကိ​ေလသာဆိုတာ တစ္​ကယ္​ မရိွမွန္​း သိၾကျပန္​ပါ​ေရာ.. ဟုတ္​လည္​း ဟုတ္​​ေပသားပဲ .. အ​ေၾကာင္​းတိုက္​ဆိုင္​လို႔ ​ေပၚ​ေပါက္​လာတဲ့ တရား​ေတြကို အာရံု​ေျခာက္​ပါးနဲ႔ ​ထိ​ေတြ႕ၾကၿပီး နွစ္​သက္​ရင္​ ကာမစၧႏၵ(​ေလာဘ) မနွစ္​သက္​ရင္​ ဗ်ာပါဒ(​ေဒါသ)ဆိုတဲ့ ကိ​ေလသာတရားတို႔ ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့ ရိွၾကတာပါ.. ျဖစ္​​ေပၚခြင္​့​ေနာ္​.. ျဖစ္​တယ္​လို႔ တစ္​ထစ္​ခ် မ​ေျပာရတာက သူတို႔ကို မျဖစ္​​ေပၚ​ေစ​ေအာင္​ နိွမ္​နင္​းနိုင္​တဲ့ ဝိဇၨာဆိုတဲ့ ပညာက ရိွ​ေသးတယ္​​ေလ၊ ဥပမာ​ေပါ့ဗ်ာ.. မိမိကို ​ေဒါသ ျဖစ္​​ေစမယ္​့ အ​ေၾကာင္​းတရား ​ေပၚ​ေပါက္​လာခဲ့ရင္​ ​ေမတၱာတို႔၊ခႏၶီတရားတို႔စတဲ့ အ​ေဒါသျဖစ္​​ေစမယ္​့ တရား​ေတြအ​ေပၚ ​ေဒါသစိတ္​ျဖစ္​​ေစမယ္​့ စိတ္​ထက္​ နည္​းနည္​း​ေလး ပိုၿပီး ျပင္​းထန္​တဲ့စိတ္​မ်ဳိး​ေလးနဲ႔ နလံုးသြင္​း​အာရံုျပဳေပးလိုက္​ရံုပါပဲ.. ဒါမွ မရ​ေသးလို႔ ​ေဒါသစိတ္​ျဖစ္​ေပၚ​လာပါၿပီတဲ့.. အၾကားအျမင္​မ်ား​ေသာ ဘုရားျမတ္​စြာရဲ႕တပည္​့ သားသမီးမ်ားပီပီ ဘုရားျမတ္​စြာရဲ႕ အရဟတၱမဂ္​ပညာ လက္​နက္​ကို ယူသံုးလိုက္​ၾက​ေပါ့ .. အနတၱနိယ=ငါ၏ ဥစၥာမဟုတ္​​ေသာ တဲ့.. အဲဒီလို အရဟတၱမဂ္​ပညာ အနတၱဓမၼအ​ေပၚ နွလံုးသြင္​း အာရံုျပဳလိုက္​တာနဲ႔ ကိ​ေလသာ​ေနာက္​ကို ကိ​ေလသာဆက္​​ေစရတဲ့ ႀကံစည္​ ​ေျပာ ျပဳ​​ေနရတဲ့ ဆင္​းရဲ ဒုကၡ​ေရာက္​ရ​ေၾကာင္​း​ေတြ ခ်ဳပ္​ၿငိမ္​းရ​ေတာ့တာ​ေပါ့ .. ဆက္​ၿပီး သံုးသပ္​​​ေဖာက္​ခြဲရင္​း မွန္​စြာ ထိုးထြင္​း သိျမင္​လိုက္​ပါက ကိ​ေလသာက ဘယ္​သူ႔ ဥစၥာပါလဲ ဗ်ာ? တို႔​ေတြ ဥစၥာ ဟုတ္​​ေသးရဲ႕လား? ဘုရားျမတ္​စြာက ကိ​ေလသာကင္​း​တာကို နိဗၺာန္​လို႔ အတိအလင္​း ​ေဟာၾကားႁမြက္​​ေႁခြ​ေပးသြားခဲ့တယ္​​ေလဗ်ာ.. လူ နတ္​ ျဗဟၼာသတၱဝါတို႔ရဲ႕ အစြဲအလန္​းကို သိလို႔ မဟာဂရုဏာ ​ေစတနာ​ေတာ္​တို႔နဲ႔ ပညာဓိကဘုရား ပီပီ အရဟတၱမဂ္​ပညာနဲ႔ အစြဲျဖဳတ္​​ေပးသြားရတာ​ပါေလ.. ကိ​ေလသာကင္​းဖို႔က လြယ္​ပါတယ္​.. အနတၱဓမၼကို စိတ္​မွာ ​ေဆာင္​​ထား​ေနဖို႔ပါပဲ.. ​ေဆာင္​ၿပီး ပယ္​​ေနရျခင္​းဆိုတဲ့ သခါၤရဒုကၡအႂကြင္​းအက်န္​​ေလးပါ အျမန္​သိမ္​းၿပီး ျငိမ္​း​ေအးမႈ႕အစစ္​​အမွန္​ကို စံစားခ်င္​ရင္​​ေတာ့ျဖင္​့ ​ အထပ္​ထပ္​ တရစပ္​ ​နွလံုးသြင္​း​ျခင္​းျပဳၿပီး ဉာဏ္​မွာ ကိန္​း​ေအာင္​းသြား​ေအာင္ အပီအျပင္​ ရိုက္​ထည္​့​ေပးတတ္​ရပါမယ္​​ေပါ့ .. တုတ္​​ေခ်ာင္​း​ေလးနဲ႔ သဲ​ျပင္​ေပၚ​ေရး​ေနသလို မထိတထိ​ေလး ​ေရး​ေနလို႔က​ေတာ့ ​ကိ​ေလသာ​ေလၾကမ္​းတစ္​ခ်က္ တိုက္​လိုက္​တာနဲ႔ ျပန္​လည္​ ပ်က္​ျပယ္​သြားၿပီး ခဏတိုင္​း ျပန္​​ေရး​ေနရတဲ့ ဒုကၡမွ လြတ္​ကင္​းဖို႔ရန္​​ေတာ့ လမ္​းမျမင္​​ေသးပါ​ေပါ့ .. ​ေက်ာက္​ဆိုင္​​ေက်ာက္​သားအ​ေပၚ ထြင္​းထုတဲ့ အားစိုက္​မႈ႕မ်ဳိးနဲ႔သာ အားစိုက္​ၿပီး အပီအျပင္​ ထြင္​းထု​ေပးလိုက္​ရင္​ျဖင္​့​ေတာ့ဗ်ာ ​ေနာက္​ လုပ္​စရာကို မလို​ေတာ့​ေအာင္​ ဉာဏ္​မွာ တစ္​သားတည္​း ခို္​င္​ၿမဲ ကိန္​း​ေအာင္​းသြားရၿပီး ျပဳစီရင္​​ေနရျခင္​းဒုကၡ သိမ္​းရပါတဲ့ သဘာဝအၿငိမ္​းအစစ္​ကို မွန္​စြာ ျမင္​သိ စံစားရမွာပဲ​ေပါ့ .. အလင္းေရာင္ဓမၼ Cr#


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZgPgEl

သိၾကားမင္း ေသျပီ 😔😔😔😔😔 အင္းဝေခတ္က စာေပသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ၾကီးတပါးရွိတယ္ သူဟာ စာသင္သားေတြကို စာေပသင္ၾကားပို ့ခ် ေနရေပမဲ့ ေက်ာင္းတိုက္က ဆြမ္းကြမ္းမျပည့္စံုတဲ့ အတြက္ အခတ္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္ နန္းေတာ္ထဲကို ဝင္ထြက္ခြင့္ရေနတဲ့ မေထရ္ၾကီးေတြက်ေတာ့ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားျပီး သူ ့က်ေတာ့ ဆင္းဆင္းရဲရဲ စာေပပို ့ခ် ေနရတာကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္ တေန ့က်ေတာ့ အဲဒီဆရာေတာ္ၾကီးက ေခါင္းေလာင္းကို ဆူညံစြာတီးတယ္ ေခါင္းေလာင္းသံဆူညံေတာ့ ဘုရင္က အက်ိဳး အေၾကာင္းေမးဖို ့ေရာက္လာတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက သိၾကားမင္းေသလို ့ ထိုးတာ လို ့ေျပာတယ္ ဘုရင္က ဘာ့ေၾကာင့္ေသတယ္လို ့ ေျပာရတာလည္းလို ့ေမးတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺါန္ျပဳခါနီးမွာ သိၾကားမင္းက ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္တယ္ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားမရွိတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ တပည့္ေတာ့ သာသနာေတာ္ကို စြမ္းစြမ္းတမံ ေစာင့္ေလွ်ာက္ပါ့မယ္ သာသနာျပဳပုဂၢိ ုလ္ေတြကို ကူညီပါ့မယ္ဆိုျပီး ေလွ်ာက္ထားဘူးတယ္ အခု တို ့မ်ား ပင္ပင္ပမ္းပမ္းနဲ ့သာသနာျပဳေနတာ ဘာအကူအညီအေထာက္အပ့ံမွ မရဘူး မရပံုေထာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းေသလို ့ပဲျဖစ္မယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းထိုးတာ လို ့ ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ့မွ ဘုရင္လည္း သူဟာ တာဝန္ရွိသူ ျဖစ္ပါလွ်က္ သာသနာျပဳသူေတြကို မေစာင့္ေရွာက္မိပါလားလို့သံေဝဂရျပီး ဆရာေတာ္ ၾကီးကို ပစၥည္းေလးပါးနဲ ့ေထာက္ပ့ံလွဴတန္းသတဲ့ အင္းးးးးး ျမန္မာနိ ုင္ငံမွာလည္း ပရိယတၲိစာသင္သားေတြ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ ေလွ်ာ့နည္းလာေနတာ သာသနာေတာ္ျမတ္ၾကီး အတြက္ ရင္ေလးစရာ ဝန္းနည္းစရာေကာင္းေနျပီ သိၾကားမင္းမ်ား ေသေနျပီလားမသိဘူး ဦးျမင့္ခိုင္ share


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OZO4kB

သိၾကားမင္း ေသျပီ 😔😔😔😔😔 အင္းဝေခတ္က စာေပသင္ၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းတေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ၾကီးတပါးရွိတယ္ သူဟာ စာသင္သားေတြကို စာေပသင္ၾကားပို ့ခ် ေနရေပမဲ့ ေက်ာင္းတိုက္က ဆြမ္းကြမ္းမျပည့္စံုတဲ့ အတြက္ အခတ္အခဲ ျဖစ္ေနတယ္ နန္းေတာ္ထဲကို ဝင္ထြက္ခြင့္ရေနတဲ့ မေထရ္ၾကီးေတြက်ေတာ့ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားျပီး သူ ့က်ေတာ့ ဆင္းဆင္းရဲရဲ စာေပပို ့ခ် ေနရတာကို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတယ္ တေန ့က်ေတာ့ အဲဒီဆရာေတာ္ၾကီးက ေခါင္းေလာင္းကို ဆူညံစြာတီးတယ္ ေခါင္းေလာင္းသံဆူညံေတာ့ ဘုရင္က အက်ိဳး အေၾကာင္းေမးဖို ့ေရာက္လာတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက သိၾကားမင္းေသလို ့ ထိုးတာ လို ့ေျပာတယ္ ဘုရင္က ဘာ့ေၾကာင့္ေသတယ္လို ့ ေျပာရတာလည္းလို ့ေမးတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺါန္ျပဳခါနီးမွာ သိၾကားမင္းက ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္တယ္ အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားမရွိတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ တပည့္ေတာ့ သာသနာေတာ္ကို စြမ္းစြမ္းတမံ ေစာင့္ေလွ်ာက္ပါ့မယ္ သာသနာျပဳပုဂၢိ ုလ္ေတြကို ကူညီပါ့မယ္ဆိုျပီး ေလွ်ာက္ထားဘူးတယ္ အခု တို ့မ်ား ပင္ပင္ပမ္းပမ္းနဲ ့သာသနာျပဳေနတာ ဘာအကူအညီအေထာက္အပ့ံမွ မရဘူး မရပံုေထာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းေသလို ့ပဲျဖစ္မယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းထိုးတာ လို ့ ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ့မွ ဘုရင္လည္း သူဟာ တာဝန္ရွိသူ ျဖစ္ပါလွ်က္ သာသနာျပဳသူေတြကို မေစာင့္ေရွာက္မိပါလားလို့သံေဝဂရျပီး ဆရာေတာ္ ၾကီးကို ပစၥည္းေလးပါးနဲ ့ေထာက္ပ့ံလွဴတန္းသတဲ့ အင္းးးးးး ျမန္မာနိ ုင္ငံမွာလည္း ပရိယတၲိစာသင္သားေတြ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ ေလွ်ာ့နည္းလာေနတာ သာသနာေတာ္ျမတ္ၾကီး အတြက္ ရင္ေလးစရာ ဝန္းနည္းစရာေကာင္းေနျပီ သိၾကားမင္းမ်ား ေသေနျပီလားမသိဘူး ဦးျမင့္ခိုင္ share


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OZO4kB

Thursday, August 15, 2019

ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပါးတရားေတာ္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆိတ္ၿငိမ္ရာသည္ ေတာၿဖစ္၏။ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ပါ။ ဆိတ္ၿငိမ္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ မၿဖစ္တဲ့ေနရာဟာ ေတာပါပဲ။ ဘုရားရွိခိုးကန္ေတာပါ့။ တရားမထိုင္မီ မိမိခႏၶာကိုယ္ကုိ ဘုရားကို လွဴထားပါ။ ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္ တည့္တည့္မတ္မတ္ ထို္င္ပါ။ ဘယ္ဘက္မွ မေစာင္းပါေစႏွင့္။ ေရွ့လည္းမငိုက္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္လည္း ဖိမထိုင္ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထိုင္ပါ။ ေတာင့္မထားပါႏွင့္။ သမာဓိအစ ၀င္သက္ထြက္သက္ အာနာပါနကို စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး သမာဓိရေအာင္ အားထုတ္ပါ။ ၀င္ေလလည္းသိ ထြက္ေလလည္း သိၿပီး ငါစြဲမစြဲေစႏွင့္။ အဲဒီလိုသတိကို လက္မလြတ္ေစဘဲ ထြက္ေလနဲ႔၀င္ေလကို သိေနတာၾကာရင္ သမာဓိအားေကာင္းလာမယ္။ သဒၶါနဲ႔၀ီရိယ သတိနဲ႔ပညာ အဲဒီသမာဓိ အားေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ ၀ီရိယကို အေလ်ာ့ မေပးဘဲ သတိႏွင့္ပညာကို ကပ္ၿပီးလိုက္ပါ။ ေဖာက္ၿပန္ေသာရုပ္၏ ၿဖစ္ပ်က္ တရားထိုင္တာၾကာေတာ့ ရုပ္ေတြက ေဖာက္ၿပန္လာၿပီး ေ၀ဒနာေပၚလာတယ္။ ေတာင့္လာတာ ေညာင္းလာတာကို ဥာဏ္က သိလာတယ္။ ေညာင္းတာရယ္ ေညာင္းမွန္းသိတာရယ္ သည္ႏွစ္ခုတို႔ကို ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပဲလို႔ သိလိုက္ပါ။ ေၿပာင္း၍ေၿပာင္း၍သိ အဲဒီလိုသိလိုက္တဲ့စိတ္ တစ္ခ်က္မွာ ေညာင္းတဲ့ရုပ္ ေညာင္းတဲ့စိတ္မရွိ ေတာ့ၿပီ။ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားကုန္ၿပီလို႔ ေနာက္က ဥာဏ္က သိလိုက္ပါ။ ေညာင္းတာ ေတာင့္တာ ၿပဳၿပင္ၿပီးမေပးသမွ် ေညာင္းတာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္ေနဦးမွာမို႔ ဒူးကေလး ဆန္႔ခ်င္တဲ့စိတ္ ေၿပာင္းေရႊ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ မရွိတာကို သည္လိုသိ။ ဒီတစ္ခါ မိမိတို႔ဥာဏ္က ဆန္႔ခ်င္ေကြးခ်င္ျပန္သတဲ့။ ေၿပာင္းခ်င္ ေရႊ႕ခ်င္ၿပန္သတဲ႔လို႔ သိလိုက္ပါ။ သိလိုက္တဲ့ တစ္ခ်က္ထဲမွာ ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ ေၿပာင္းခ်င္တဲ့ ရုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီရယ္လို႔ ထပ္္သိလိုက္ပါ။ အသိလိုက္ေၿပာင္းရန္ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလို သိေနတုန္း ၾကားထဲၿဖတ္ၿပီး အသံတစ္ခုၾကားလိုက္က ၾကားၿပန္ၿပီလို႔ သိလို္က္ပါ။ ဒီလိုခႏၶာငါးပါး တစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း ေပၚလာတိုင္း သိၿပီး ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြား ေပ်ာက္သြားပါလားလို႔ သိရမယ္။ အသိက်ဲက်ဲမွ အသိစိပ္စိပ္ အဲသည္လို အသိတရားေတြ က်ဲေနရာက စိပ္သည္ထက္ စိပ္ၿပီး လာတာေတြကို ဥာဏ္နဲ႔မွတ္။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ရုပ္နာမ္တရားေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို သတိႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေနက ေတြ႔လိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ကမရြတ္နဲ႔။ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ပါဠိလို ရြတ္မေနနဲ႔။ ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားပါ လားလို႔ တစ္ခုတည္းသာ သတိနဲ႔စိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနရင္… ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ အစိုးမရတဲ့သေဘာ ကိုသာ ပိုထင္ၿမင္လာလိမ့္မယ္။ မုန္းစိတ္ မုန္းဥာဏ္ ဒီလို မိမိတို႔ခႏၶာကိုယ္ ေပၚမွာ ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ၿဖစ္ပ်က္ေတြကို ရွုၾကည့္ဖန္မ်ားလာက မိမိရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ရြံမုန္းလာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွာ မိမိတို႔ခႏၶာကိုယ္ကို စြန့္လႊတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ၿဖစ္လာမယ္။ ေသေဘးႏွင့္အတူရွိေနသူ ခႏၶာကိုယ္ရွိရင္ ဤလုိၿဖစ္ပ်က္ဒုကၡႏွင့္ မကင္းနိုင္ဘဲ အိုနာေသ ဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳ ရဦးမွာမို႔ ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ ရြံမုန္းလာမယ္။ ၿဖစ္ပ်က္ကို မုန္းေနလွ်င္ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေတာ့မည္။ ျဖစ္ပ်က္ ရွုဖန္မ်ားလာရင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ (၃)ပါးစလံုး တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ေခါင္းပါး လာၿပီး ေနာက္ဆံုး လြင့္ေပ်ာက္ ခန္းေၿခာက္သြား ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ ပြားမ်ားအားထုတ္ ဖန္မ်ားက ယခုဘ၀မွာပင္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္ပါ တယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁) နာမရူပ ပဋိေစၧဒဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဒါေၾကာင့္ ၾကိဳးစားၿပီး မိမိတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ျဖစ္ပ်က္ ရွုၾကေပေတာ့။ ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ့ သေဘာမွတစ္ပါး ဘာမွ်မရွိဘူးဆိုတာ ေတြ႔လိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ရွုဖန္မ်ားရရင္ ဤကားရုပ္ ဤကားနာမ္လို႔ ပိုင္းၿခားၿပီး သိလာေတာ့ နာမရူပပဋိေစၦဒဥာဏ္ ရလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၂) ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို့၏ ၿဖစ္ေပၚရင္း အေၾကာင္းတရားတို႔ကို ဆင္ၿခင္ၿပီး ဒီရုပ္နာမ္ဟာ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရား ေလးပါးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးတရားပါကလား။ အေၾကာင္းလည္း ၿဖစ္ပ်က္ အက်ိဳးလည္း ျဖစ္ပ်က္ပဲလို႔ ေရွးအတိတ္ဘဝက အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံတို႔ကို ရွာမွီးသိမ္းဆည္း ႏိုင္ေသာ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ရလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၃) သမၼသနဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို႔၏ ၿဖစ္ဆဲ ၿဖစ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ တို႔ကို အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ကာလသံုးပါး ပိုင္းၿခား၍ … အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာေရး သံုးပါးၿဖင့္ ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ၿခင္း ဟူေသာ သမၼသနဥာဏ္အဆင့္ကို ေရာက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၄) ဥဒယဗၺယဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ယခုၿဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ၿဖစ္ေသာ ရုပ္နာမ္ တို႔၏ ခဏမစဲ တသဲသဲၿဖစ္ေနမႈကို ရွုၾကည့္ ေသာ ဥဒယဗၺဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍ လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၅) ဘဂၤဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရွုဖန္မ်ားလာရင္ အပ်က္ကိုသာ သိၿမင္လာတဲ့ ဘဂၤဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍လာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၆) ဘယဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••• ဤကဲ့သို႔ ရွုဖန္မ်ားလာလွ်င္ နာမ္ရုပ္တို႔၏ ပ်က္မွႈ ခ်ဳပ္မွႈကိုသာ ၿမင္သၿဖင့္ ေၾကာက္ဖြယ္ ေဘးၾကီးဟု ထင္လာေသာ ဘယဥာဏ္ ေပၚေပါက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၈) နိဗၺိႏၵဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို႔၏ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈ စေသာ အၿဖစ္ေတြကို ထင္ၿမင္လာေသာ အာဒီနဝ ဥာဏ္ ရလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၉) မုဥိၥတုကမ်တာဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••••• မိမိခႏၶာကိုယ္တည္း ဟူေသာ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခါၤရတို႔မွ လြတ္ၿခင္းငွာ အလိုရွိတဲ့ မုဥၥိတုကမ်တာဥာဏ္ေရာက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၀) ပဋိသခါၤဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••• ငွင္းမွတဆင့္ ရုပ္နာမ္တို့၏ မၿမဲမႈ ဆင္းရဲမႈ အစိုးမရမွႈေတြကို ုအၿပင္းအထန္ အားထုတ္မႈ ေၾကာင့္ အလြန္ ထင္ၿမင္လာတဲ့ ပဋိသခါၤဥာဏ္ ေရာက္လာေရာ။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၁) သခါၤရရုေပကၡာဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္သခါၤရတို႔ကို မခ်စ္မမုန္းဘဲ လ်စ္လ်ဴရွုေသာ သခါၤရုေပကၡာဥာဏ္ ေပၚလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၂) အနုေလာမဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ၿပီး ေရွ႕ဥာဏ္ ေနာက္ဥာဏ္ကို လကၡဏာေရးသံုးပါးၿဖင့္ အႏုလံု ပဋိလံု ရွုပြားတဲ့အခါမွာ … ႏွစ္ဥာဏ္လံုးနဲ့ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ အႏုေလာမဥာဏ္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၃) ေဂါၾတဘူဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ပုထုဇဥ္တို႔အႏြယ္ကို ၿဖတ္၍ အရိယာတို႔အႏြယ္ ၿဖစ္ေစေသာ ေဂါၾတ ဘူတဥာဏ္ ၿဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၄) မဂ္ဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ကို သိၿမင္ေသာ မဂ္ဥာဏ္ႏွင့္… ဥာဏ္စဥ္ (၁၅) ဖိုလ္ဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• မေရွးမေႏွာင္း ဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္အရသာ နိဗၺာန္၏ အက်ိဳးကိုခံစားေသာ ဖိုလ္ဥာဏ္ ေပၚလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပစၥေ၀ကၡဏာဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••••• (၁) မဂ္ဥာဏ္ကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း (၂) ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း (၃) နိဗၺာန္ကိုဆင္ၿခင္ၿခင္း (၄) ပယ္ၿပီးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း။ (၅) မပယ္ရေသးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ၿခင္ၿခင္းဆိုတဲ့ ဥာဏ္ငါးပါးကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း ျဖစ္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏဥာဏ္ ေရာက္လာလိမ့္ မယ္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး via : Paral lel.


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/306efaf

ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပါးတရားေတာ္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆိတ္ၿငိမ္ရာသည္ ေတာၿဖစ္၏။ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ပါ။ ဆိတ္ၿငိမ္ၿပီး အေႏွာင့္အယွက္ မၿဖစ္တဲ့ေနရာဟာ ေတာပါပဲ။ ဘုရားရွိခိုးကန္ေတာပါ့။ တရားမထိုင္မီ မိမိခႏၶာကိုယ္ကုိ ဘုရားကို လွဴထားပါ။ ခႏၶာကိုယ္ကို ၾကာၾကာထိုင္ႏိုင္ေအာင္ တည့္တည့္မတ္မတ္ ထို္င္ပါ။ ဘယ္ဘက္မွ မေစာင္းပါေစႏွင့္။ ေရွ့လည္းမငိုက္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္လည္း ဖိမထိုင္ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထိုင္ပါ။ ေတာင့္မထားပါႏွင့္။ သမာဓိအစ ၀င္သက္ထြက္သက္ အာနာပါနကို စိတ္တည္ၿငိမ္ၿပီး သမာဓိရေအာင္ အားထုတ္ပါ။ ၀င္ေလလည္းသိ ထြက္ေလလည္း သိၿပီး ငါစြဲမစြဲေစႏွင့္။ အဲဒီလိုသတိကို လက္မလြတ္ေစဘဲ ထြက္ေလနဲ႔၀င္ေလကို သိေနတာၾကာရင္ သမာဓိအားေကာင္းလာမယ္။ သဒၶါနဲ႔၀ီရိယ သတိနဲ႔ပညာ အဲဒီသမာဓိ အားေကာင္းလာတဲ့အခ်ိန္ ၀ီရိယကို အေလ်ာ့ မေပးဘဲ သတိႏွင့္ပညာကို ကပ္ၿပီးလိုက္ပါ။ ေဖာက္ၿပန္ေသာရုပ္၏ ၿဖစ္ပ်က္ တရားထိုင္တာၾကာေတာ့ ရုပ္ေတြက ေဖာက္ၿပန္လာၿပီး ေ၀ဒနာေပၚလာတယ္။ ေတာင့္လာတာ ေညာင္းလာတာကို ဥာဏ္က သိလာတယ္။ ေညာင္းတာရယ္ ေညာင္းမွန္းသိတာရယ္ သည္ႏွစ္ခုတို႔ကို ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပဲလို႔ သိလိုက္ပါ။ ေၿပာင္း၍ေၿပာင္း၍သိ အဲဒီလိုသိလိုက္တဲ့စိတ္ တစ္ခ်က္မွာ ေညာင္းတဲ့ရုပ္ ေညာင္းတဲ့စိတ္မရွိ ေတာ့ၿပီ။ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားကုန္ၿပီလို႔ ေနာက္က ဥာဏ္က သိလိုက္ပါ။ ေညာင္းတာ ေတာင့္တာ ၿပဳၿပင္ၿပီးမေပးသမွ် ေညာင္းတာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္ေနဦးမွာမို႔ ဒူးကေလး ဆန္႔ခ်င္တဲ့စိတ္ ေၿပာင္းေရႊ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ မရွိတာကို သည္လိုသိ။ ဒီတစ္ခါ မိမိတို႔ဥာဏ္က ဆန္႔ခ်င္ေကြးခ်င္ျပန္သတဲ့။ ေၿပာင္းခ်င္ ေရႊ႕ခ်င္ၿပန္သတဲ႔လို႔ သိလိုက္ပါ။ သိလိုက္တဲ့ တစ္ခ်က္ထဲမွာ ထိုဆန္႔ခ်င္ ေကြးခ်င္ ေၿပာင္းခ်င္တဲ့ ရုပ္နာမ္ေတြ မရွိေတာ့ၿပီရယ္လို႔ ထပ္္သိလိုက္ပါ။ အသိလိုက္ေၿပာင္းရန္ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလို သိေနတုန္း ၾကားထဲၿဖတ္ၿပီး အသံတစ္ခုၾကားလိုက္က ၾကားၿပန္ၿပီလို႔ သိလို္က္ပါ။ ဒီလိုခႏၶာငါးပါး တစ္ခုခုေပၚလာတိုင္း ေပၚလာတိုင္း သိၿပီး ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြား ေပ်ာက္သြားပါလားလို႔ သိရမယ္။ အသိက်ဲက်ဲမွ အသိစိပ္စိပ္ အဲသည္လို အသိတရားေတြ က်ဲေနရာက စိပ္သည္ထက္ စိပ္ၿပီး လာတာေတြကို ဥာဏ္နဲ႔မွတ္။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ရုပ္နာမ္တရားေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာကို သတိႏွင့္စိုက္ၾကည့္ေနက ေတြ႔လိမ့္မယ္။ ပါးစပ္ကမရြတ္နဲ႔။ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ပါဠိလို ရြတ္မေနနဲ႔။ ၿဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားပါ လားလို႔ တစ္ခုတည္းသာ သတိနဲ႔စိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနရင္… ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ အစိုးမရတဲ့သေဘာ ကိုသာ ပိုထင္ၿမင္လာလိမ့္မယ္။ မုန္းစိတ္ မုန္းဥာဏ္ ဒီလို မိမိတို႔ခႏၶာကိုယ္ ေပၚမွာ ေပၚတိုင္း ေပၚတိုင္း ၿဖစ္ပ်က္ေတြကို ရွုၾကည့္ဖန္မ်ားလာက မိမိရဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ရြံမုန္းလာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခါမွာ မိမိတို႔ခႏၶာကိုယ္ကို စြန့္လႊတ္ခ်င္တဲ့စိတ္ ၿဖစ္လာမယ္။ ေသေဘးႏွင့္အတူရွိေနသူ ခႏၶာကိုယ္ရွိရင္ ဤလုိၿဖစ္ပ်က္ဒုကၡႏွင့္ မကင္းနိုင္ဘဲ အိုနာေသ ဆိုတဲ့ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳ ရဦးမွာမို႔ ေၾကာက္ရြံ႕ၿပီး မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ ရြံမုန္းလာမယ္။ ၿဖစ္ပ်က္ကို မုန္းေနလွ်င္ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေတာ့မည္။ ျဖစ္ပ်က္ ရွုဖန္မ်ားလာရင္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ (၃)ပါးစလံုး တစ္ၿဖည္းၿဖည္း ေခါင္းပါး လာၿပီး ေနာက္ဆံုး လြင့္ေပ်ာက္ ခန္းေၿခာက္သြား ေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးေအာင္ ပြားမ်ားအားထုတ္ ဖန္မ်ားက ယခုဘ၀မွာပင္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရႏိုင္ပါ တယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁) နာမရူပ ပဋိေစၧဒဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••••• ဒါေၾကာင့္ ၾကိဳးစားၿပီး မိမိတို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ျဖစ္ပ်က္ ရွုၾကေပေတာ့။ ၿဖစ္ၿပီးပ်က္တဲ့ သေဘာမွတစ္ပါး ဘာမွ်မရွိဘူးဆိုတာ ေတြ႔လိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ရွုဖန္မ်ားရရင္ ဤကားရုပ္ ဤကားနာမ္လို႔ ပိုင္းၿခားၿပီး သိလာေတာ့ နာမရူပပဋိေစၦဒဥာဏ္ ရလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၂) ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို့၏ ၿဖစ္ေပၚရင္း အေၾကာင္းတရားတို႔ကို ဆင္ၿခင္ၿပီး ဒီရုပ္နာမ္ဟာ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရား ေလးပါးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးတရားပါကလား။ အေၾကာင္းလည္း ၿဖစ္ပ်က္ အက်ိဳးလည္း ျဖစ္ပ်က္ပဲလို႔ ေရွးအတိတ္ဘဝက အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံတို႔ကို ရွာမွီးသိမ္းဆည္း ႏိုင္ေသာ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ရလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၃) သမၼသနဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို႔၏ ၿဖစ္ဆဲ ၿဖစ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ တို႔ကို အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ကာလသံုးပါး ပိုင္းၿခား၍ … အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာေရး သံုးပါးၿဖင့္ ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ၿခင္း ဟူေသာ သမၼသနဥာဏ္အဆင့္ကို ေရာက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၄) ဥဒယဗၺယဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ယခုၿဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ၿဖစ္ေသာ ရုပ္နာမ္ တို႔၏ ခဏမစဲ တသဲသဲၿဖစ္ေနမႈကို ရွုၾကည့္ ေသာ ဥဒယဗၺဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍ လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၅) ဘဂၤဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရွုဖန္မ်ားလာရင္ အပ်က္ကိုသာ သိၿမင္လာတဲ့ ဘဂၤဥာဏ္ၿဖစ္ေပၚ၍လာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၆) ဘယဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••• ဤကဲ့သို႔ ရွုဖန္မ်ားလာလွ်င္ နာမ္ရုပ္တို႔၏ ပ်က္မွႈ ခ်ဳပ္မွႈကိုသာ ၿမင္သၿဖင့္ ေၾကာက္ဖြယ္ ေဘးၾကီးဟု ထင္လာေသာ ဘယဥာဏ္ ေပၚေပါက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၈) နိဗၺိႏၵဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္တို႔၏ ခ်ဳပ္ပ်က္မႈ စေသာ အၿဖစ္ေတြကို ထင္ၿမင္လာေသာ အာဒီနဝ ဥာဏ္ ရလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၉) မုဥိၥတုကမ်တာဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••••• မိမိခႏၶာကိုယ္တည္း ဟူေသာ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခါၤရတို႔မွ လြတ္ၿခင္းငွာ အလိုရွိတဲ့ မုဥၥိတုကမ်တာဥာဏ္ေရာက္လာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၀) ပဋိသခါၤဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••• ငွင္းမွတဆင့္ ရုပ္နာမ္တို့၏ မၿမဲမႈ ဆင္းရဲမႈ အစိုးမရမွႈေတြကို ုအၿပင္းအထန္ အားထုတ္မႈ ေၾကာင့္ အလြန္ ထင္ၿမင္လာတဲ့ ပဋိသခါၤဥာဏ္ ေရာက္လာေရာ။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၁) သခါၤရရုေပကၡာဥာဏ္ ••••••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ ရုပ္နာမ္သခါၤရတို႔ကို မခ်စ္မမုန္းဘဲ လ်စ္လ်ဴရွုေသာ သခါၤရုေပကၡာဥာဏ္ ေပၚလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၂) အနုေလာမဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ၿပီး ေရွ႕ဥာဏ္ ေနာက္ဥာဏ္ကို လကၡဏာေရးသံုးပါးၿဖင့္ အႏုလံု ပဋိလံု ရွုပြားတဲ့အခါမွာ … ႏွစ္ဥာဏ္လံုးနဲ့ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ အႏုေလာမဥာဏ္ ျဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၃) ေဂါၾတဘူဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ပုထုဇဥ္တို႔အႏြယ္ကို ၿဖတ္၍ အရိယာတို႔အႏြယ္ ၿဖစ္ေစေသာ ေဂါၾတ ဘူတဥာဏ္ ၿဖစ္ေပၚလာမယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၄) မဂ္ဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• ေနာက္ သဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္ကို သိၿမင္ေသာ မဂ္ဥာဏ္ႏွင့္… ဥာဏ္စဥ္ (၁၅) ဖိုလ္ဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••• မေရွးမေႏွာင္း ဥပါဒိေသသ နိဗၺာန္အရသာ နိဗၺာန္၏ အက်ိဳးကိုခံစားေသာ ဖိုလ္ဥာဏ္ ေပၚလာတယ္။ ဥာဏ္စဥ္ (၁၆) ပစၥေ၀ကၡဏာဥာဏ္ •••••••••••••••••••••••••••••••••••• (၁) မဂ္ဥာဏ္ကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း (၂) ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း (၃) နိဗၺာန္ကိုဆင္ၿခင္ၿခင္း (၄) ပယ္ၿပီးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း။ (၅) မပယ္ရေသးေသာ ကိေလသာကို ဆင္ၿခင္ၿခင္းဆိုတဲ့ ဥာဏ္ငါးပါးကို ဆင္ၿခင္ၿခင္း ျဖစ္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏဥာဏ္ ေရာက္လာလိမ့္ မယ္။ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး via : Paral lel.


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/306efaf

ေနတက္ဖို ့ထက္ ေသတက္ဖို ့က ပိုအေရးၾကီးသည္ ◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽ ေသနည္း။ ➖➖➖ မည္သူ မဆုိ တစ္ေန႔ မုခ် ေသရမည္ ။ ေနတတ္ဖုိ႔ လိုသလို ေသတတ္ဖုိ႔လည္း အေရးၾကီးေပသည္ ။ ေသ တတ္ေအာင္ ၾကဳိတင္ ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ ေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ေသခါ နီး စိတ္ထား မတတ္လို႔ ဘဝကူး မေကာင္းသူေတြ မ်ားလွ၏ ။ ေသပုံ ေသနည္း မတတ္လို႔ ျပိတၱာ ျဖစ္၊ တိရ စၦာန္ ျဖစ္ ၊ ငရဲ က်သူေတြ အမ်ား အျပား ရွိ၏ ။ မည္သူ မဆုိ သတၱဝါ တုိ႔ မည္သည္ ေရနစ္တဲ႔ သူဟာ အားကုိး တၾကီး ေတြ႕ ရာဆြဲယူ တတ္သလို ေသခါ နီး တဲ႔ အခါ စြဲမိ စြဲရာ စြဲတတ္ၾကသည္ ။ မခြဲနုိင္ မခြာ ရက္ တပ္မက္ စြဲလမ္းေနတတ္ၾက သည္ ။ သံေယာဇဥ္ ေတြကုိ ၾကဳိတင္ ျဖတ္ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ခင္ပြန္း၊ ဇနီး ၊ သမီး ၊ သား ၊ ေဆြမ်ဳိး ညာတကာဆုိသည္ မွာ ဒီ ဘဝ တြင္ ခဏ လာျပီး ဆုံဆည္း ၾက ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ကံ စီမံရာ အတုိင္း သူ႔ လမ္းသူ သြားၾကမွာ ျဖစ္သည္ ။ တုိက္တာ ၊ အိမ္ရာ ၊ စည္းစိမ္ ေဆာင္ အေရာင္ေတြ ၊ ရာထူး ေတြ လည္း ေသလွ်င္ ဘာမွ် ပါသြားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ တြယ္တာဖုိ႔ မလုိဘူး ။ စိတ္ကုိ ရွင္းရွင္းထား အားလုံး သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထား ရမည္ ။ ေသခါ နီးမွာ ကပ္ျပီး ျပဳတဲ႔ ေကာင္း မႈ ကံ သည္ ေသျပီး ေနာက္တစ္ဘဝ အတြက္ အက်ဳိးေပး သျဖင္႔ ဘဝကူး အတြက္ အလြန္ အေရးၾကီး သည္ ။ ေသခါ နီး ကာလ ဆုိတာ ကုိယ္အား နွုတ္အား ေတြ ေလ်ာ႔ ပါး ေနတဲ႔ အတြက္ ကာယကံ မႈ ၊ ဝစီကံ မႈ ထက္ မေနာကံ ကုိသာ အမ်ားဆုံး လုပ္နုိင္ခြင္႔ ရွိေတာ႔ သည္ကုိ သတိ ျပဳရမည္ ။ မေနာကံ အလုပ္ ၊ စိတ္ထဲက နွလုံး သြင္း ဆင္ျခင္မႈ ကုိသာ အမ်ားဆုံး အားထား မွီခုိရေပလိမ္႔မည္ ။ ေသခါ နီး ဆုိတာ မ်ားမ်ား မလုပ္နုိင္ေတာ႔ ဘူး ။ လုပ္သေလာက္ဟာကေလး တိတိက်က် မိမိရရ ရွိဖုိ႔ အေရး ၾကီးေပသည္ ။ ဒီဘဝမွာ မေသခင္ ဘယ္ အရာကုိ ဘယ္တရားကုိ အာရုံျပဳျပီး ပုိင္ပုိင္နုိင္နုိင္ၾကီး ဆြဲကုိင္ျပီး ဘယ္လို ဘဝ ကူးမယ္ဆုိတဲ႔ အခ်က္ကုိ ၾကဳိတင္ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ ထားရမည္ ။ ဘယ္ပုံ ဝိညာဥ္ ခ်ဳပ္ေစရမယ္ ဆို တဲ႔ အထိ ဘဝ နိဂုံး ခ်ဳပ္မယ္႔ ပုံစံကုိ တိတိက်က် ေရးဆြဲ ထားရမည္ ။ ဘယ္ အသက္ အရြယ္မွာ ၊ ဘယ္ အနာ ေရာဂါ နွင္႔ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ေသရမည္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ ၾကဳိတင္ မသိ နုိင္တဲ႔ အတြက္ ေသနည္းကုိ ၾကဳိတင္ ေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ညစဥ္ အိပ္ယာ ဝင္တုိင္း တကယ္ေသခါ နီး အခ်ိန္လို႕ သေဘာထား ျပီး အစမ္းေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေအာင္ ၊ ခုိင္မာ ေအာင္ မၾကာ ခဏ အာရုံျပဳ ေလ႔က်င္႔ ထားရမည္ ။ မိမိ စိတ္ အာရုံတြင္ နွစ္သက္ ၾကည္လင္ မႈရွိတဲ႔ နည္းတစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ကုိ ထပ္ကာ ထပ္ကာ မီးထုိး ေပးေနရမည္ ။ တဖန္ တလဲလဲ ေလ႔က်င္႔ေနရမည္ ။ ေသနည္း ငါးမ်ဳိး အနက္ ၾကိဳက္ နွစ္သက္ရာ တစ္မ်ဳိး ကုိ ေရြးခ်ယ္ျပီး ေသမင္းကုိ မေၾကာက္ မရြံ ရင္ဆုိင္ နုိင္ေအာင္ အသင္႔ ျပသ္ထား ရမည္ ။ ေသနည္း ငါးမ်ဳိး ၁။ သရဏဂုံနွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၂။ ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၃။ သီလ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၄။ သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၅။ ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ----------------------------------------- သရဏဂုံ တည္ေဆာက္ ျပီး မက်ဳိး မေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ ဘာ လုပ္လုပ္ သရဏဂုံ ရြတ္ဆုိျပီး မွ လုပ္ပါ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေနေအာင္ သရဏဂုံ နွလုံး သြင္းျပီး သရဏဂုံနွင္႔ ေနသြားပါ ။ေသခါ နီးမွာ ဗုဒၵံသရဏံ ဂစၦာမိ ( ျမတ္စြာ ဘုရား ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ ဓမၼံ သရဏ ဂစၦာမိ (တရားေတာ္ ျမတ္ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ ( သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မ်ားကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ လုိ႔ အဓိပာယ္ ပါ အာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေန နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားပါ ။ သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝ ကူး ရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း ------------------------------------------ ဘဝ တစ္သက္တာ တြင္ မိမိျပဳခဲ႔တဲ႔ ဒါန ေကာင္းေတြ ထဲက အေနက်ပ္ဆုံး ၊ အၾကဳိက္ အနွစ္သက္ဆုံး၊ ပီတိ အျဖစ္ဆုံး အလွဴ ဒါန ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကုိ ေရြးပါ ။ ပီတိ အားေကာင္းမွ အက်ဳိးေပး ထက္သန္တာ ျဖစ္လို႔ ထုိ ပီတိ အျဖစ္ဆုံး ဒါန ေကာင္းမႈ ကုိ ခုေလာေလာဆယ္ လွဴ ေနရသလို အာရုံ ထင္ျမင္ျပီး ၾကည္နဳး ဝမ္းေျမာက္ ပီတိ ျဖစ္ေနရပါ မည္ ။ ေသခါ နီး နာ မက်န္း ျဖစ္ေန စဥ္ အလွဴ ဒါန ျပဳျပီး ျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါနကုိ နွလုံးသြင္း ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ အားရုံ ျပဳ ပြားမ်ား၍ လည္း ရပါသည္ ။ မိမိ ျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ေအာင္ နွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္ ရပါမည္ ။ မိမိ လွဴ ထားေသာ အေဆာက္ အဦး ၊ လွဴဖြယ္ ပစၥည္းကုိ မစြဲလန္းမိရန္ သတိ ျပဳရပါမည္ ။ မိမိ ျပဳခဲ႔ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဆင္ျခင္ နွလုံး သြင္းျပီး ဒါန ပီတိ စိတ္နွင္႔ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ သီလနွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း -------------------------------- ေန႔ စဥ္ ပုံမွန္ ငါးပါး သီလ ခံယူျပီး မက်ဳိး မေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ ေသခါ နီး သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ျပီး စိတ္ကုိ ျငိမ္ေအာင္ ထားပါ ။ မိမိ သီလကုိ နွလုံးသြင္းျပီး သီလ ႏုႆတိ ျဖစ္ေန ေအာင္ အထပ္ထပ္ အာရုံျပဳ ဆင္ျခင္ ပါ ။ ေသခါ နီး တြင္ လည္း ဘုရား အာရုံ ျပဳျပီး ငါးပါး သီလ ခံယူ ပါ ။ အခု ငါးပါး သီလ ခံယူ ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္က စျပီး ငါးပါး သီလ လုံျခဳံ ေနျပီလို႔ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလုံး သြင္း အာရုံ ျပဳပါ ။ သီလ ပီတိ စိတ္နွင္႔ ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။ သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ------------------------------------ သမထ ဆုိတာ တစ္ခုကုိသာ စူးစုိက္ကာ ရႈ ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ စိတ္ကုိ ဟုိ သည္ မပ်ံ ႔ လြင္႔ ဘဲ အာရုံ တစ္ခု တည္း အေပၚမွာ တည္ ျငိမ္ေနေအာင္ စူးစုိက္ျပီး မွတ္ေန ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ သမထ က်င္႔စဥ္ ေလးဆယ္ ရွိသည္ ။ ေသခါ နီး သူ သည္ အမ်ား အျပား မလုပ္နုိင္ေတာ႔ သျဖင္႔ တုိုတို နွင္႔ လြယ္ကူ ရွင္းလင္း ေသာ နည္းကုိ အာရုံျပဳ ပြားမ်ား လွ်င္ လုံေလာက္ပါသည္ ။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားနည္း - အရဟံ= ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရား၊ လို႔ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ ရဲ႕ သေဘာကုိ ေပါက္ေအာင္ အာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေန နွလုံး သြင္း ပြားမ်ားရပါ မည္ ။ ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြား မ်ားနည္း - သတၱဝါ အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ လို႔ စိတ္ထဲကေန နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားရ ပါမည္ ။ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံး သြင္း ပြားမ်ား နည္းနွင္႔ ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြားမ်ားနည္း ကုိ ၾကဳိက္နွစ္ရာ တစ္ခုကုိ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလုံး သြင္း အာရုံျပဳပါ ။ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း -------------------------------------- ဝိပႆနာ ဆုိတာ ေပၚရာ ေပၚရာမွာ ရႈ ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ ကုိယ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျပဳျပဳ - ျပဳေနစဥ္ ၊ စိတ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ - ျဖစ္ေနစဥ္ ၊ ေန႔ စဥ္ တုိင္း ေန႔ စဥ္ တုိင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ သေဘာကုိ ျဖစ္ေန တဲ႔ အတုိင္း သတိ ကပ္ ရႈ မွတ္ သြား ရန္ ျဖစ္သည္ ။ ရုပ္ နာမ္ တရား တုိ႔ကုိ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ အားျဖင္႔ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ား အားထုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ တစ္ခုခု ကုိ ဆရာ သမား ေကာင္းထံ နည္း နာခံျပီး စနစ္ တက် ေလ႔ က်င္႔ ထားရမည္ ။ ရိပ္သာ မၾကာ မၾကာ ဝင္ ျပီး ဝိပႆနာ အားထုတ္ ရမည္ ။ အိမ္ မွာလည္း ေန႔ စဥ္ မွန္ မွန္ အားထုတ္ ရမည္ ။ ဝိ ပႆနာ ကုိ နွလုံး သြင္ ျပီး ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။ ( မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရား ၾကီး ၏ ေဝဒနာ ကုန္ေပ်ာက္ နိဗာန္ ေပါက္ တရား ေတာ္မွ ဝိ ပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေကာက္ နွဳတ္ ေဖာ္ ျပ ပါမည္ ။ ဘုရား ရွင္က ေသနည္း ၆=မ်ဳိး ေဟာ ၾကား ထားပါသည္ ။ ပုထုဇဥ္ တုိ႔၏ ေသ နည္း က ၃-မ်ဳိး ၊ ေသာတာပန္- သကဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ တုိ႔ ေသနည္းက ၃-မ်ဳိး ေပါင္း -၆-မ်ဳိး ရွိပါသည္ ။ အဲဒီ အထဲက မွ ဆရာေတာ္ ၾကီး ေဟာ ၾကားထား ေသာ ပုထုဇဥ္ တုိ႔ အတြက္ အသင္႔ ေတာ္ဆုံး ေသ နည္း တစ္မ်ဳိးကုိ ေဖာ္ျပ ပါမည္ ။ အဲဒီ နည္း ကေတာ႔ ဘုရားရွင္ နွင္႔ တပည္႔သား တုိ႔ ထံ မွ ၾကား နာရသည္႔ တရား အတုိင္း ေဝဒနာ နွင္႔ ငါမေရာေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ား ၍ ေသနည္း ျဖစ္ ပါသည္ ။ ေသခါ နီး တြင္ ေဝဒနာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပၚလာ မည္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ရႈ နည္း အသားက် ေနေအာင္ အခု ကတည္း က ေဝဒနာ ကုိ ငါ နွင္႔ မေရာဘဲ ကုိယ္ ညာဏ နွင္႔ ကုိယ္ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ မွတ္ တတ္ေအာင္ ၾကဳိးစား ျပီး အက်င္႔ လုပ္ထား ရမည္ ။ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈမွတ္ တဲ႔ အတြက္ ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္တာနွင္႔ ပ်က္တာ ပဲ သိေနမည္ ။ အမွန္ သိေနတဲ႔ အတြက္ အဝိဇၹာ မလာပါ ။ သံသရာ ဝဋ္ ဆင္းရဲ မွ မရုန္း ထြက္ နုိင္ေအာင္ သတၱဝါတုိ႔ အား အလြန္ ယစ္ မႈးေတြ ေဝ ေစတတ္ေသာ အာသေဝါ တရား အကုန္ ခ်ဳပ္တဲ႔ နည္း ၊ ျဖစ္သည္ ။ ဒီလို ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ တဲ႔ အတြက္ ရႈတဲ႔ သူမွာ ပဋိစၥ သမုပါဒ္ ေတြ ျပတ္ေန သည္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ရႈ ရင္း ရႈ ရင္း ေသာတာပန္ ၊ သကဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ အထိ ေရာက္သြား နုိင္သည္ ။) ဓမၼဒါန…မွတ္ခ်က္ အခ်ဳိ႕ စာလုံးမ်ားသည္ အဆင္႔ က်န္ေနသည္ကုိ နား လည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။ စာဖတ္ၾကသူ ဓမၼ မိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတုိ႔သည္ ။ ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ က်န္းမာ ၾကပါေစ… ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ..ဟု… ဆုေတာင္း ေပးရင္း… မည္သည္႔ အရာမွ် ထာဝရ ဆုတ္ကုိင္ ထားျခင္း မရွိေသာ… သာသနာ႔ ဟိတကာရီ.အရွင္ကု႑လ- ေနသုိက္စ်ာန္(လမႈး) ဘဝ မွတ္စု မွ ကူးယူသည္။ #PhyoeMayOo Cr tharyar -------------------------------------------


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Zafhos

ေနတက္ဖို ့ထက္ ေသတက္ဖို ့က ပိုအေရးၾကီးသည္ ◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽ ေသနည္း။ ➖➖➖ မည္သူ မဆုိ တစ္ေန႔ မုခ် ေသရမည္ ။ ေနတတ္ဖုိ႔ လိုသလို ေသတတ္ဖုိ႔လည္း အေရးၾကီးေပသည္ ။ ေသ တတ္ေအာင္ ၾကဳိတင္ ျပင္ဆင္ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈ ေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ေသခါ နီး စိတ္ထား မတတ္လို႔ ဘဝကူး မေကာင္းသူေတြ မ်ားလွ၏ ။ ေသပုံ ေသနည္း မတတ္လို႔ ျပိတၱာ ျဖစ္၊ တိရ စၦာန္ ျဖစ္ ၊ ငရဲ က်သူေတြ အမ်ား အျပား ရွိ၏ ။ မည္သူ မဆုိ သတၱဝါ တုိ႔ မည္သည္ ေရနစ္တဲ႔ သူဟာ အားကုိး တၾကီး ေတြ႕ ရာဆြဲယူ တတ္သလို ေသခါ နီး တဲ႔ အခါ စြဲမိ စြဲရာ စြဲတတ္ၾကသည္ ။ မခြဲနုိင္ မခြာ ရက္ တပ္မက္ စြဲလမ္းေနတတ္ၾက သည္ ။ သံေယာဇဥ္ ေတြကုိ ၾကဳိတင္ ျဖတ္ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ခင္ပြန္း၊ ဇနီး ၊ သမီး ၊ သား ၊ ေဆြမ်ဳိး ညာတကာဆုိသည္ မွာ ဒီ ဘဝ တြင္ ခဏ လာျပီး ဆုံဆည္း ၾက ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ကံ စီမံရာ အတုိင္း သူ႔ လမ္းသူ သြားၾကမွာ ျဖစ္သည္ ။ တုိက္တာ ၊ အိမ္ရာ ၊ စည္းစိမ္ ေဆာင္ အေရာင္ေတြ ၊ ရာထူး ေတြ လည္း ေသလွ်င္ ဘာမွ် ပါသြားမွာ မဟုတ္ဘူး ။ တြယ္တာဖုိ႔ မလုိဘူး ။ စိတ္ကုိ ရွင္းရွင္းထား အားလုံး သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထား ရမည္ ။ ေသခါ နီးမွာ ကပ္ျပီး ျပဳတဲ႔ ေကာင္း မႈ ကံ သည္ ေသျပီး ေနာက္တစ္ဘဝ အတြက္ အက်ဳိးေပး သျဖင္႔ ဘဝကူး အတြက္ အလြန္ အေရးၾကီး သည္ ။ ေသခါ နီး ကာလ ဆုိတာ ကုိယ္အား နွုတ္အား ေတြ ေလ်ာ႔ ပါး ေနတဲ႔ အတြက္ ကာယကံ မႈ ၊ ဝစီကံ မႈ ထက္ မေနာကံ ကုိသာ အမ်ားဆုံး လုပ္နုိင္ခြင္႔ ရွိေတာ႔ သည္ကုိ သတိ ျပဳရမည္ ။ မေနာကံ အလုပ္ ၊ စိတ္ထဲက နွလုံး သြင္း ဆင္ျခင္မႈ ကုိသာ အမ်ားဆုံး အားထား မွီခုိရေပလိမ္႔မည္ ။ ေသခါ နီး ဆုိတာ မ်ားမ်ား မလုပ္နုိင္ေတာ႔ ဘူး ။ လုပ္သေလာက္ဟာကေလး တိတိက်က် မိမိရရ ရွိဖုိ႔ အေရး ၾကီးေပသည္ ။ ဒီဘဝမွာ မေသခင္ ဘယ္ အရာကုိ ဘယ္တရားကုိ အာရုံျပဳျပီး ပုိင္ပုိင္နုိင္နုိင္ၾကီး ဆြဲကုိင္ျပီး ဘယ္လို ဘဝ ကူးမယ္ဆုိတဲ႔ အခ်က္ကုိ ၾကဳိတင္ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ ထားရမည္ ။ ဘယ္ပုံ ဝိညာဥ္ ခ်ဳပ္ေစရမယ္ ဆို တဲ႔ အထိ ဘဝ နိဂုံး ခ်ဳပ္မယ္႔ ပုံစံကုိ တိတိက်က် ေရးဆြဲ ထားရမည္ ။ ဘယ္ အသက္ အရြယ္မွာ ၊ ဘယ္ အနာ ေရာဂါ နွင္႔ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ၊ ဘယ္ေနရာမွာ ေသရမည္ ဆုိတာ ဘယ္သူမွ ၾကဳိတင္ မသိ နုိင္တဲ႔ အတြက္ ေသနည္းကုိ ၾကဳိတင္ ေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ ညစဥ္ အိပ္ယာ ဝင္တုိင္း တကယ္ေသခါ နီး အခ်ိန္လို႕ သေဘာထား ျပီး အစမ္းေလ႔က်င္႔ ထားဖုိ႔ လိုသည္ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေအာင္ ၊ ခုိင္မာ ေအာင္ မၾကာ ခဏ အာရုံျပဳ ေလ႔က်င္႔ ထားရမည္ ။ မိမိ စိတ္ အာရုံတြင္ နွစ္သက္ ၾကည္လင္ မႈရွိတဲ႔ နည္းတစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ကုိ ထပ္ကာ ထပ္ကာ မီးထုိး ေပးေနရမည္ ။ တဖန္ တလဲလဲ ေလ႔က်င္႔ေနရမည္ ။ ေသနည္း ငါးမ်ဳိး အနက္ ၾကိဳက္ နွစ္သက္ရာ တစ္မ်ဳိး ကုိ ေရြးခ်ယ္ျပီး ေသမင္းကုိ မေၾကာက္ မရြံ ရင္ဆုိင္ နုိင္ေအာင္ အသင္႔ ျပသ္ထား ရမည္ ။ ေသနည္း ငါးမ်ဳိး ၁။ သရဏဂုံနွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၂။ ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၃။ သီလ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၄။ သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ၅။ ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ။ ----------------------------------------- သရဏဂုံ တည္ေဆာက္ ျပီး မက်ဳိး မေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ ဘာ လုပ္လုပ္ သရဏဂုံ ရြတ္ဆုိျပီး မွ လုပ္ပါ ။ အေလ႔ အထ ျဖစ္ေနေအာင္ သရဏဂုံ နွလုံး သြင္းျပီး သရဏဂုံနွင္႔ ေနသြားပါ ။ေသခါ နီးမွာ ဗုဒၵံသရဏံ ဂစၦာမိ ( ျမတ္စြာ ဘုရား ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ ဓမၼံ သရဏ ဂစၦာမိ (တရားေတာ္ ျမတ္ကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ သံဃံ သရဏံ ဂစၦာမိ ( သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မ်ားကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏ ။ လုိ႔ အဓိပာယ္ ပါ အာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေန နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားပါ ။ သရဏဂုံ နွင္႔ ဘဝ ကူး ရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ ဒါန နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း ------------------------------------------ ဘဝ တစ္သက္တာ တြင္ မိမိျပဳခဲ႔တဲ႔ ဒါန ေကာင္းေတြ ထဲက အေနက်ပ္ဆုံး ၊ အၾကဳိက္ အနွစ္သက္ဆုံး၊ ပီတိ အျဖစ္ဆုံး အလွဴ ဒါန ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကုိ ေရြးပါ ။ ပီတိ အားေကာင္းမွ အက်ဳိးေပး ထက္သန္တာ ျဖစ္လို႔ ထုိ ပီတိ အျဖစ္ဆုံး ဒါန ေကာင္းမႈ ကုိ ခုေလာေလာဆယ္ လွဴ ေနရသလို အာရုံ ထင္ျမင္ျပီး ၾကည္နဳး ဝမ္းေျမာက္ ပီတိ ျဖစ္ေနရပါ မည္ ။ ေသခါ နီး နာ မက်န္း ျဖစ္ေန စဥ္ အလွဴ ဒါန ျပဳျပီး ျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါနကုိ နွလုံးသြင္း ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ အားရုံ ျပဳ ပြားမ်ား၍ လည္း ရပါသည္ ။ မိမိ ျပဳခဲ႔ ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္ေအာင္ နွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္ ရပါမည္ ။ မိမိ လွဴ ထားေသာ အေဆာက္ အဦး ၊ လွဴဖြယ္ ပစၥည္းကုိ မစြဲလန္းမိရန္ သတိ ျပဳရပါမည္ ။ မိမိ ျပဳခဲ႔ေသာ အလွဴဒါန ကုိ ဆင္ျခင္ နွလုံး သြင္းျပီး ဒါန ပီတိ စိတ္နွင္႔ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ သီလနွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း -------------------------------- ေန႔ စဥ္ ပုံမွန္ ငါးပါး သီလ ခံယူျပီး မက်ဳိး မေပါက္ ေအာင္ ေစာင္႔ထိန္းပါ ။ ေသခါ နီး သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ျပီး စိတ္ကုိ ျငိမ္ေအာင္ ထားပါ ။ မိမိ သီလကုိ နွလုံးသြင္းျပီး သီလ ႏုႆတိ ျဖစ္ေန ေအာင္ အထပ္ထပ္ အာရုံျပဳ ဆင္ျခင္ ပါ ။ ေသခါ နီး တြင္ လည္း ဘုရား အာရုံ ျပဳျပီး ငါးပါး သီလ ခံယူ ပါ ။ အခု ငါးပါး သီလ ခံယူ ျပီးတဲ႔ အခ်ိန္က စျပီး ငါးပါး သီလ လုံျခဳံ ေနျပီလို႔ ဝမ္းသာ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလုံး သြင္း အာရုံ ျပဳပါ ။ သီလ ပီတိ စိတ္နွင္႔ ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။ သမထ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ------------------------------------ သမထ ဆုိတာ တစ္ခုကုိသာ စူးစုိက္ကာ ရႈ ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ စိတ္ကုိ ဟုိ သည္ မပ်ံ ႔ လြင္႔ ဘဲ အာရုံ တစ္ခု တည္း အေပၚမွာ တည္ ျငိမ္ေနေအာင္ စူးစုိက္ျပီး မွတ္ေန ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ သမထ က်င္႔စဥ္ ေလးဆယ္ ရွိသည္ ။ ေသခါ နီး သူ သည္ အမ်ား အျပား မလုပ္နုိင္ေတာ႔ သျဖင္႔ တုိုတို နွင္႔ လြယ္ကူ ရွင္းလင္း ေသာ နည္းကုိ အာရုံျပဳ ပြားမ်ား လွ်င္ လုံေလာက္ပါသည္ ။ ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားနည္း - အရဟံ= ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရား၊ လို႔ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ ရဲ႕ သေဘာကုိ ေပါက္ေအာင္ အာရုံ ထင္လာေအာင္ စိတ္ထဲကေန နွလုံး သြင္း ပြားမ်ားရပါ မည္ ။ ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြား မ်ားနည္း - သတၱဝါ အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ လို႔ စိတ္ထဲကေန နွလုံးသြင္း ပြားမ်ားရ ပါမည္ ။ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ နွလုံး သြင္း ပြားမ်ား နည္းနွင္႔ ေမတၱာ ဘာဝနာ ပြားမ်ားနည္း ကုိ ၾကဳိက္နွစ္ရာ တစ္ခုကုိ ပီတိ ျဖစ္သည္ အထိ နွလုံး သြင္း အာရုံျပဳပါ ။ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္သည္ ။ ဝိပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူးနည္း -------------------------------------- ဝိပႆနာ ဆုိတာ ေပၚရာ ေပၚရာမွာ ရႈ ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ ကုိယ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျပဳျပဳ - ျပဳေနစဥ္ ၊ စိတ္ အမႈ အရာ ဘာပဲ ျဖစ္ ျဖစ္ - ျဖစ္ေနစဥ္ ၊ ေန႔ စဥ္ တုိင္း ေန႔ စဥ္ တုိင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ သေဘာကုိ ျဖစ္ေန တဲ႔ အတုိင္း သတိ ကပ္ ရႈ မွတ္ သြား ရန္ ျဖစ္သည္ ။ ရုပ္ နာမ္ တရား တုိ႔ကုိ အနိစၥ ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ အားျဖင္႔ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ား အားထုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ တစ္ခုခု ကုိ ဆရာ သမား ေကာင္းထံ နည္း နာခံျပီး စနစ္ တက် ေလ႔ က်င္႔ ထားရမည္ ။ ရိပ္သာ မၾကာ မၾကာ ဝင္ ျပီး ဝိပႆနာ အားထုတ္ ရမည္ ။ အိမ္ မွာလည္း ေန႔ စဥ္ မွန္ မွန္ အားထုတ္ ရမည္ ။ ဝိ ပႆနာ ကုိ နွလုံး သြင္ ျပီး ဘဝ ကူးရင္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ သည္ ။ ( မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ဘုရား ၾကီး ၏ ေဝဒနာ ကုန္ေပ်ာက္ နိဗာန္ ေပါက္ တရား ေတာ္မွ ဝိ ပႆနာ နွင္႔ ဘဝ ကူး နည္း ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေကာက္ နွဳတ္ ေဖာ္ ျပ ပါမည္ ။ ဘုရား ရွင္က ေသနည္း ၆=မ်ဳိး ေဟာ ၾကား ထားပါသည္ ။ ပုထုဇဥ္ တုိ႔၏ ေသ နည္း က ၃-မ်ဳိး ၊ ေသာတာပန္- သကဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ တုိ႔ ေသနည္းက ၃-မ်ဳိး ေပါင္း -၆-မ်ဳိး ရွိပါသည္ ။ အဲဒီ အထဲက မွ ဆရာေတာ္ ၾကီး ေဟာ ၾကားထား ေသာ ပုထုဇဥ္ တုိ႔ အတြက္ အသင္႔ ေတာ္ဆုံး ေသ နည္း တစ္မ်ဳိးကုိ ေဖာ္ျပ ပါမည္ ။ အဲဒီ နည္း ကေတာ႔ ဘုရားရွင္ နွင္႔ တပည္႔သား တုိ႔ ထံ မွ ၾကား နာရသည္႔ တရား အတုိင္း ေဝဒနာ နွင္႔ ငါမေရာေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ရႈ မွတ္ ပြားမ်ား ၍ ေသနည္း ျဖစ္ ပါသည္ ။ ေသခါ နီး တြင္ ေဝဒနာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေပၚလာ မည္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ရႈ နည္း အသားက် ေနေအာင္ အခု ကတည္း က ေဝဒနာ ကုိ ငါ နွင္႔ မေရာဘဲ ကုိယ္ ညာဏ နွင္႔ ကုိယ္ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ မွတ္ တတ္ေအာင္ ၾကဳိးစား ျပီး အက်င္႔ လုပ္ထား ရမည္ ။ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈမွတ္ တဲ႔ အတြက္ ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္တာနွင္႔ ပ်က္တာ ပဲ သိေနမည္ ။ အမွန္ သိေနတဲ႔ အတြက္ အဝိဇၹာ မလာပါ ။ သံသရာ ဝဋ္ ဆင္းရဲ မွ မရုန္း ထြက္ နုိင္ေအာင္ သတၱဝါတုိ႔ အား အလြန္ ယစ္ မႈးေတြ ေဝ ေစတတ္ေသာ အာသေဝါ တရား အကုန္ ခ်ဳပ္တဲ႔ နည္း ၊ ျဖစ္သည္ ။ ဒီလို ေဝဒနာ ကုိ ျဖစ္ ပ်က္ ရႈ တဲ႔ အတြက္ ရႈတဲ႔ သူမွာ ပဋိစၥ သမုပါဒ္ ေတြ ျပတ္ေန သည္ ။ ဒါေၾကာင္႔ ရႈ ရင္း ရႈ ရင္း ေသာတာပန္ ၊ သကဒါဂါမ္ ၊ အနာဂါမ္ အထိ ေရာက္သြား နုိင္သည္ ။) ဓမၼဒါန…မွတ္ခ်က္ အခ်ဳိ႕ စာလုံးမ်ားသည္ အဆင္႔ က်န္ေနသည္ကုိ နား လည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။ စာဖတ္ၾကသူ ဓမၼ မိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတုိ႔သည္ ။ ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ က်န္းမာ ၾကပါေစ… ကုိယ္ စိတ္ နွစ္ျဖာ ေဘးရန္ကြာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ..ဟု… ဆုေတာင္း ေပးရင္း… မည္သည္႔ အရာမွ် ထာဝရ ဆုတ္ကုိင္ ထားျခင္း မရွိေသာ… သာသနာ႔ ဟိတကာရီ.အရွင္ကု႑လ- ေနသုိက္စ်ာန္(လမႈး) ဘဝ မွတ္စု မွ ကူးယူသည္။ #PhyoeMayOo Cr tharyar -------------------------------------------


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Zafhos

ဗုဒၶဘာသာ ( ၅ ) မ်ိဳး (ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာသိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား) 〰〰💢💢〰 (၁)။ကုလဗုုဒၶဘာသာ (၂)။လာဘဗုဒၶဘာသာ (၃)။ဘယဗုဒၶဘာသာ (၄)။သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာ (၅)။ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ (၁)ကုလဗုဒၶဘာသာ(မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ကုလဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ရုိးရာ ဗုဒၶဘာသာ ကိုေျပာတာပါ။ အေမအေဖက ဗုဒၶဘာသာမုိ႔သား သမီးက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္လာရတာပါ။ မိဘက ခရစ္ယာန္္ဆုုိရင္ သားသမီးကလည္းခရစ္ယာန္။ မိဘက အစၥလာမ္ဆုိရင္ သားသမီးကလည္း အစၥလာမ္။ ဒါကို မိရုိးဖလာကုလဗုဒၶဘာသာေပါ့။ မိဘက ဗုဒၶဘာသာ မုိ႔သာ သားသမီးက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္လာရတယ္ဘုရားရွင္ ဘာလုိ႔ ပြင့္မွန္းမသိ။ ဘုရား ဘာတရားေဟာမွန္းလည္း မသိ။ကိုယ္ေျပာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိတာေတာင္မွ ဘာေျပာမွန္းမသိ။ ကိုယ္ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဘာေၾကာင့္ကိုးကြယ္ရမွန္းလည္းမသိ။တရားေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ ကိုး ကြယ္ရမွန္းမသိ။ ဘုရားကို ဦးခ်တာဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဦးခ်ေနမွန္းကို မသိတာ။ ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ ရုိရုိ ေသေသနဲ႔ အေလးျပဳေနမွန္းကိုမသိတာ။ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေနတာပဲ အသိပညာဘာမွမပါတာ။ ကုလဗုဒၶ ဘာသာပါ။ (၂)လာဘာဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖ လာဘာဗုဒၶဘာသာဆုိတာ လာဘ္လာဘလုိလို႔ ကုိးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ဆုိလုိတာပါ။ဒီဘ၀ စီးပြားေရးေလး တက္မလားဆုိျပီးေတာ့မွ ဘုရားကိုးကြယ္တာမွာေရြးျပီးေတာ့ ကုိးကြယ္တယ္။ ဒီဘုရားကုိးကြယ္ရင္ေတာ့ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားတယ္ဟုိဘုရားကုိးကြယ္ရင္ေတာ့ စီးပြားတတ္ တယ္ဆုိျပီး ေရြးကိုးကြယ္တာ လာဘဗုဒ ၶဘာသာပါ။ ဘုရားကိုးကြယ္မွလာဘ္ေပါမယ္ဆုိရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြဘာလုိ႔ လာဘ္ရႊင္ ေနတာလဲ။ အဓိက စီးပြားေရးျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ဘုရားေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ ကံဥာဏ္၀ီရိယသတၱိ ေၾကာင့္ပါ။ အေရာင္းအ၀ယ္တစ္ခုလုပ္မယ္။ အိမ္ျခံ၀င္း၀ယ္မယ္၊ ေရာင္းမယ္။ အိမ္ေနရာေျပာင္းမယ္ဆုိရင္ ေတာင္မွ ရက္ရာဇာ ျပႆဒါး ေရြးေနတာေတြ၊ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွာ ဘုိးေတာ္ပံုေတြ ဘြားေတာ ္ပံုေတြ တင္ထားတာေတြ၊ ကိုးၾကီးေက်ာ္ မႏွဲေလး အစရိွေတြ နတ္ေတြ ကိုးကြယ္တာေတြ၊ ေဗဒင္ေတြ ယံုၾကည္ျပီး ယၾတာေတြေခ်စတဲ့ လာဘ္လာဘလုိခ်င္လုိ႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကို လာဘာဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါ သည္။ (၃)ဘယဗုဒၶဘာသာ (ေၾကာက္လုိ႔ကိုးကြယ္ေသာဗုဒၶဘာသာ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဘယဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ေဘးကို ေၾကာက္လုိ႔ ကိုးကြယ္တာကုိ ေခၚပါတယ္။အႏၲရာယ္ကင္းဖုိ႔၊ ေဘးရွင္းဖုိ႔၊ အသက္ရွည္ဖုိ႔၊ က်န္းမာဖုိ႔၊ ဒီလုိအေတြးအေခၚ အယူအဆေတြနဲ႔ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ တာကို “ဘယဗုဒၶ ဘာသာ” ဟုေခၚပါသည္။ ဒီဘုရားကုိ ကိုးကြယ္မွ အသက္ရွည္မယ္ဆုိရင္ဒီဘုရားကို မကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ေတြ၊ အစၥလာမ္ေတြ အသက္ရွစ္ဆယ္တစ္ရာေက်ာ္ေတြ ရွည္ေနၾကတာ ဘာလုိ႔ပါလဲ။ ဘာမွမသိဘဲ ရမ္းကိုးကြယ္တာ ကုလဗုဒၶဘာသာ၊လာဘ္လာဘာ လုိခ်င္ျပီး ကိုးကြယ္တာ လာဘ္လာဘလုိခ်င္ျပီး ကနားေတြေပးတာ လာဘဗုဒၶဘာသာ၊ ေဘးေၾကာက္ျပီး အကိုးကြယ္ေတြ မွားေနတာ ဘယဗုဒၶဘာသာ။ ဒီကုလ၊လာဘ၊ ဘယဗုဒၶဘာသာ သံုးမ်ိဳးကိုေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါသည္။ ဟုိလူမပါ၊ ဒီလူမပါ၊ ဟုိလူပသပါတယ္။ ဒီလူပသပါတယ္။ လက္ညိႈးထုိး ခြက္လွန္လုပ္ေနတာေတြကို ျမတ္စြာ ဘုရားက သူေတာင္းစား ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။ ခႏၶာကိုယ္မွာအသိ၊ ဘာသာေရးအသိဓာတ္ခံ အားနည္းေတာ့ လိမ္စားေနတဲ့ သူေတြက လိမ္လုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ဘုရားလည္း ကုိးကြယ္ရေသး၊ တရားလည္း ကုိးကြယ္ရေသး၊ဆြမ္းဦးကိုလည္း ေလာင္လွဴရေသး သာသနာေတာ္ကိုလည္း သကၤန္း ဆြမ္းေက်ာင္းေဆး ၊ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ဆက္ကပ္ရေသး။ ဘာအတြက္ ဒါေတြလုပ္ေနရတာလဲ ဘာအတြက္ သာသနာကို ခ်ီးေျမွာက္ေနတာလဲ၊ ဘာအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေနတာလဲ? စဥ္းစားပါ၊ ေ၀ဖန္ပါ၊ သံုးသပ္ပါ။ (၄)သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖ သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ သဒၶါတရားကို အရင္းခံပါတယ္။ သဒၶါတရားဆုိတာယံုၾကည္ခ်က္ပါ။ ဘုရား၊ တရား၊သံဃာာကို တကယ္သက္၀င္ယံုၾကည္တာကို ေခၚပါတယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယံုၾကည္တဲ့ ေနရာမွာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုၾကည္တဲ့သမၼာသဒၶါ နဲ႔ မွားမွားယြင္းယြင္း ယံုၾကည္တဲ့ မိစၧာသဒၶါဆုိျပီး ႏွစ္မ်ိဳးရိွပါတယ္။ သမၼာသဒၶါဆိုတဲ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ယံုၾကည္ခ်က္ ဆုိတာသစၥာတရား သိေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာ ဘုရားဟာ ေ၀ေနယ်သတၲ၀ါေတြကို သူသိသကဲ့သို႔ေမတၲာ ဂရုဏာေတာ္အျပည့္နဲ႔ သစၥာာေလးခ်က္ အနက္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီတရားေတာ္ အနက္ေတြကို ပိုင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ သိေတာ္မူသြားၾကတဲ့ အရိယာ သူေတာ္စင္ၾကီးေတြဟာ နိဗၺာန္၀င္စံ သြားၾကပါတယ္။ နိဗၺာန္ဆုိတာ အိုနာေသလြတ္ရာပါ။ "အေသလြတ္ရာ ျပတတ္လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ပါ၏" ဆုိတဲ့ယံုၾက ည္ခ်က္ဟာ မွန္ေသာယံုၾကည္ခ်က္၊ တရားေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ကုိးကြယ္ရသလဲ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့တရားေတာ္ကို ၾကိဳးစားမယုတ္ ပြားမ်ားအား ထုတ္လုိက္လုိ႔တရားလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း မဂၢင္လမ္းအတုိင္းသာေလွ်ာက္သြားရင္ နိွဗၺာန္ေရာက္ပါမည္။ ထုိအေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္တာဟာ တရားက ပို႔ေဆာင္တာပါ။ပုဂၢိဳလ္က ပို႔ေဆာင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားေတာ္ကုိ မွန္ေသာယံုၾကည္မႈ။ထုိတရားေတြ မကြယ္မေပ်ာက္ေသးတာ ဘယ္သူ႔ေက်းဇူးပါလဲဆုိရင္ သံဃာာရဲ ႔ေက်းဇူးပါ။ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူေသာ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ သုတ္၀ိနည္း အဘိဓမၼာတရားေတြ ဒီတရားေတြကို သံဃာာေတာ္ေတြက ေဆာင္ထားတာပါ။ ပိဋကသံုးပံုကို သံဃာေတာ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္ထားတာပါ။ သံဃာာေတာ္ကိုယံုၾကည္မႈ။ ဒါေတြက ရတနာျမတ္သံုးပါးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ယံုၾကည္တဲ့ သမၼာသဒၶါ ယံုၾကည္မႈ။ မိစၧာသဒၶါ ယံုၾကည္မႈက လာဘ္လာဘေပါတယ္။ အႏၲရာယ္ကင္းတယ္ ဆုိျပီးကုိးကြယ္ယံုၾကည္ေနတာဟာ မိစၧာသဒၶါ။ လာဘ္လာဘ ေပါတယ္ဆုိတဲ့ လာဘဗုဒၶဘာသာယံုၾကည္ခ်က္၊ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ဆုိျပီး ဘယဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ယ ံုၾကည္မႈဗုဒၶရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဘာမွနားမလည္ဘဲ သူမ်ားဦးတုိက္လုိ႔သာရမ္းဦးတုိုက္ရတဲ့ ကုလဗုဒၶဘာသာ ေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈ ဒါေတြကမိစၧာသဒၶါေတြပါ။ အေသလြတ္ရာ လမ္းကို ျပတတ္လုိ႔၊ အေသလြတ္ရာကို ပို႔ေဆာင ္ႏုိင္လုိ႔၊အေသလြတ္ရာ တရားကို ေဆာင္ထားႏုိင္လုိ႔ ရတနာသုံုးပါးကို ကုိးကြယ္ပါ၏ ဆုိတဲ့သမၼာသဒၶါ။ အႏွစ္သာရမရိွတာကို မရိွဘူးလုိ႔ သိတယ္။ အႏွစ္သာရ ရိွတာကိုရိွတယ္လုိ႔ သိတယ္။ မွားတာကို မွားတယ္လုိိ႔ သိတယ္။ မွန္တာကို မွန္တယ္လုိ႔သိတယ္။ သိတဲ့အျပင္၊ အမွားလမ္းကိုေရွာင္၊ အမွန္လမ္းကို ေဆာင္တာသည့္္ သမၼာသဒၶါရိွတဲ့ သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာပါ။ (၅)ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖➖ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ေခၚတာပါ။သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ တရားေတာ္ကုိ ယံုၾကည္တယ္။ တရားေတာ္ကို ဘယ္လုိယံုတာလည္းဆုိေတာ့ ရမ္းယံုတာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာသိနဲ႔ အေသအခ်ာ သိျပီး ယံုတယ္။ ထုိသို႔သိတာကို ပညာဟု ေခၚပါတယ္။ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကို အေသအခ်ာ ပညာသိနဲ႔ သိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ၊ ျဖစ္မႈပ်က္မႈေတြကို သိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပ်က ္ျမင္တာ ခႏၶာကျမင္တာလား ပညာကျမင္တာလားဆုိေတာ့ ပညာက ျမင္တာပါ။ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာပါ။ ဘုရားက မင္းတုိ႔ခႏၶာထဲမွာ ျဖစ္တာနဲဲ႔ ပ်က္တာပဲ ရိွတယ္ လုိ႔ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ကုိယ္တုိင္သစၥာတရား ေတာ္ကိုေသခ်ာသိျပီး က်င့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ျမင္တယ္။ ကိုယ္တုိင္ျမင္ေတာ့ ယံုၾကည္လာတယ္။ ယံုၾကည္ တာက သဒၶါ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက ပညာ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သဒၶါနဲ႔ ပညာ သြားျပီး တြဲေနပါတယ္။ သဒၶါနဲ႔ ပညာဟာ တြဲလ်က္ပါတဲ့။သဒၶါတရား မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ သာၾကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ႏိုင္၏။ တုိ႔မွာ အပါယ္မ်ိဳးေစ့ေတြ၊ အပါယ္က် ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ထားတာရိွတယ္။ ဒါေတြကို ဘယ္သူမွ ၀င္တားလို႔ မရပါဘူး။ သူ႔ကိုတားခ်င္ရင္၊ သူ႔ကိုအက်ိဳးမေပးေစခ်င္ရင္ ဘာနဲ႔ ျဖတ္ရမလဲ ဆုိေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္ရပါမယ္။ ဥာဏ္နဲ႔ျဖတ္လုိက္လုိ႔ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ဆုိက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ သဒၶါလည္း ပါတယ္၊ ပညာလည္း ပါပါတယ္။ ဒါသည္ သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါသည္။သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ အထက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာပါ။ အရွင္ေတဇနိယ(အုတ္ဖို) Dhamma Wizaya-ဓမၼဒါန ျပန္လည္မ်ွ ေဝပါသည္ ေအးေအးခ်ဳိ ၂၇ ၇ ၁၉ ေစေနန႔ ၅:၁ မိနစ္


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2yYB97G

ဗုဒၶဘာသာ ( ၅ ) မ်ိဳး (ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာသိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား) 〰〰💢💢〰 (၁)။ကုလဗုုဒၶဘာသာ (၂)။လာဘဗုဒၶဘာသာ (၃)။ဘယဗုဒၶဘာသာ (၄)။သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာ (၅)။ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ (၁)ကုလဗုဒၶဘာသာ(မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ကုလဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ရုိးရာ ဗုဒၶဘာသာ ကိုေျပာတာပါ။ အေမအေဖက ဗုဒၶဘာသာမုိ႔သား သမီးက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္လာရတာပါ။ မိဘက ခရစ္ယာန္္ဆုုိရင္ သားသမီးကလည္းခရစ္ယာန္။ မိဘက အစၥလာမ္ဆုိရင္ သားသမီးကလည္း အစၥလာမ္။ ဒါကို မိရုိးဖလာကုလဗုဒၶဘာသာေပါ့။ မိဘက ဗုဒၶဘာသာ မုိ႔သာ သားသမီးက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္လာရတယ္ဘုရားရွင္ ဘာလုိ႔ ပြင့္မွန္းမသိ။ ဘုရား ဘာတရားေဟာမွန္းလည္း မသိ။ကိုယ္ေျပာတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိတာေတာင္မွ ဘာေျပာမွန္းမသိ။ ကိုယ္ကုိးကြယ္ေနတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ဘာေၾကာင့္ကိုးကြယ္ရမွန္းလည္းမသိ။တရားေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ ကိုး ကြယ္ရမွန္းမသိ။ ဘုရားကို ဦးခ်တာဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဦးခ်ေနမွန္းကို မသိတာ။ ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ ရုိရုိ ေသေသနဲ႔ အေလးျပဳေနမွန္းကိုမသိတာ။ လုပ္ေတာ့ လုပ္ေနတာပဲ အသိပညာဘာမွမပါတာ။ ကုလဗုဒၶ ဘာသာပါ။ (၂)လာဘာဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖ လာဘာဗုဒၶဘာသာဆုိတာ လာဘ္လာဘလုိလို႔ ကုိးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ဆုိလုိတာပါ။ဒီဘ၀ စီးပြားေရးေလး တက္မလားဆုိျပီးေတာ့မွ ဘုရားကိုးကြယ္တာမွာေရြးျပီးေတာ့ ကုိးကြယ္တယ္။ ဒီဘုရားကုိးကြယ္ရင္ေတာ့ လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားတယ္ဟုိဘုရားကုိးကြယ္ရင္ေတာ့ စီးပြားတတ္ တယ္ဆုိျပီး ေရြးကိုးကြယ္တာ လာဘဗုဒ ၶဘာသာပါ။ ဘုရားကိုးကြယ္မွလာဘ္ေပါမယ္ဆုိရင္ ဘုရားမကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြဘာလုိ႔ လာဘ္ရႊင္ ေနတာလဲ။ အဓိက စီးပြားေရးျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ဘုရားေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ ကံဥာဏ္၀ီရိယသတၱိ ေၾကာင့္ပါ။ အေရာင္းအ၀ယ္တစ္ခုလုပ္မယ္။ အိမ္ျခံ၀င္း၀ယ္မယ္၊ ေရာင္းမယ္။ အိမ္ေနရာေျပာင္းမယ္ဆုိရင္ ေတာင္မွ ရက္ရာဇာ ျပႆဒါး ေရြးေနတာေတြ၊ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေပၚမွာ ဘုိးေတာ္ပံုေတြ ဘြားေတာ ္ပံုေတြ တင္ထားတာေတြ၊ ကိုးၾကီးေက်ာ္ မႏွဲေလး အစရိွေတြ နတ္ေတြ ကိုးကြယ္တာေတြ၊ ေဗဒင္ေတြ ယံုၾကည္ျပီး ယၾတာေတြေခ်စတဲ့ လာဘ္လာဘလုိခ်င္လုိ႔ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားကို လာဘာဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါ သည္။ (၃)ဘယဗုဒၶဘာသာ (ေၾကာက္လုိ႔ကိုးကြယ္ေသာဗုဒၶဘာသာ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဘယဗုဒၶဘာသာဆုိတာ ေဘးကို ေၾကာက္လုိ႔ ကိုးကြယ္တာကုိ ေခၚပါတယ္။အႏၲရာယ္ကင္းဖုိ႔၊ ေဘးရွင္းဖုိ႔၊ အသက္ရွည္ဖုိ႔၊ က်န္းမာဖုိ႔၊ ဒီလုိအေတြးအေခၚ အယူအဆေတြနဲ႔ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ တာကို “ဘယဗုဒၶ ဘာသာ” ဟုေခၚပါသည္။ ဒီဘုရားကုိ ကိုးကြယ္မွ အသက္ရွည္မယ္ဆုိရင္ဒီဘုရားကို မကိုးကြယ္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ေတြ၊ အစၥလာမ္ေတြ အသက္ရွစ္ဆယ္တစ္ရာေက်ာ္ေတြ ရွည္ေနၾကတာ ဘာလုိ႔ပါလဲ။ ဘာမွမသိဘဲ ရမ္းကိုးကြယ္တာ ကုလဗုဒၶဘာသာ၊လာဘ္လာဘာ လုိခ်င္ျပီး ကိုးကြယ္တာ လာဘ္လာဘလုိခ်င္ျပီး ကနားေတြေပးတာ လာဘဗုဒၶဘာသာ၊ ေဘးေၾကာက္ျပီး အကိုးကြယ္ေတြ မွားေနတာ ဘယဗုဒၶဘာသာ။ ဒီကုလ၊လာဘ၊ ဘယဗုဒၶဘာသာ သံုးမ်ိဳးကိုေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚပါသည္။ ဟုိလူမပါ၊ ဒီလူမပါ၊ ဟုိလူပသပါတယ္။ ဒီလူပသပါတယ္။ လက္ညိႈးထုိး ခြက္လွန္လုပ္ေနတာေတြကို ျမတ္စြာ ဘုရားက သူေတာင္းစား ဗုဒၶဘာသာပါတဲ့။ ခႏၶာကိုယ္မွာအသိ၊ ဘာသာေရးအသိဓာတ္ခံ အားနည္းေတာ့ လိမ္စားေနတဲ့ သူေတြက လိမ္လုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ဘုရားလည္း ကုိးကြယ္ရေသး၊ တရားလည္း ကုိးကြယ္ရေသး၊ဆြမ္းဦးကိုလည္း ေလာင္လွဴရေသး သာသနာေတာ္ကိုလည္း သကၤန္း ဆြမ္းေက်ာင္းေဆး ၊ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ဆက္ကပ္ရေသး။ ဘာအတြက္ ဒါေတြလုပ္ေနရတာလဲ ဘာအတြက္ သာသနာကို ခ်ီးေျမွာက္ေနတာလဲ၊ ဘာအတြက္ ေက်ာင္းေဆာက္ေနတာလဲ? စဥ္းစားပါ၊ ေ၀ဖန္ပါ၊ သံုးသပ္ပါ။ (၄)သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖ သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ သဒၶါတရားကို အရင္းခံပါတယ္။ သဒၶါတရားဆုိတာယံုၾကည္ခ်က္ပါ။ ဘုရား၊ တရား၊သံဃာာကို တကယ္သက္၀င္ယံုၾကည္တာကို ေခၚပါတယ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယံုၾကည္တဲ့ ေနရာမွာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ယံုၾကည္တဲ့သမၼာသဒၶါ နဲ႔ မွားမွားယြင္းယြင္း ယံုၾကည္တဲ့ မိစၧာသဒၶါဆုိျပီး ႏွစ္မ်ိဳးရိွပါတယ္။ သမၼာသဒၶါဆိုတဲ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ယံုၾကည္ခ်က္ ဆုိတာသစၥာတရား သိေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာ ဘုရားဟာ ေ၀ေနယ်သတၲ၀ါေတြကို သူသိသကဲ့သို႔ေမတၲာ ဂရုဏာေတာ္အျပည့္နဲ႔ သစၥာာေလးခ်က္ အနက္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒီတရားေတာ္ အနက္ေတြကို ပိုင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ သိေတာ္မူသြားၾကတဲ့ အရိယာ သူေတာ္စင္ၾကီးေတြဟာ နိဗၺာန္၀င္စံ သြားၾကပါတယ္။ နိဗၺာန္ဆုိတာ အိုနာေသလြတ္ရာပါ။ "အေသလြတ္ရာ ျပတတ္လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ပါ၏" ဆုိတဲ့ယံုၾက ည္ခ်က္ဟာ မွန္ေသာယံုၾကည္ခ်က္၊ တရားေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ကုိးကြယ္ရသလဲ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့တရားေတာ္ကို ၾကိဳးစားမယုတ္ ပြားမ်ားအား ထုတ္လုိက္လုိ႔တရားလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း မဂၢင္လမ္းအတုိင္းသာေလွ်ာက္သြားရင္ နိွဗၺာန္ေရာက္ပါမည္။ ထုိအေသလြတ္ရာ ပို႔ေဆာင္တာဟာ တရားက ပို႔ေဆာင္တာပါ။ပုဂၢိဳလ္က ပို႔ေဆာင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တရားေတာ္ကုိ မွန္ေသာယံုၾကည္မႈ။ထုိတရားေတြ မကြယ္မေပ်ာက္ေသးတာ ဘယ္သူ႔ေက်းဇူးပါလဲဆုိရင္ သံဃာာရဲ ႔ေက်းဇူးပါ။ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူေသာ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္၊ သုတ္၀ိနည္း အဘိဓမၼာတရားေတြ ဒီတရားေတြကို သံဃာာေတာ္ေတြက ေဆာင္ထားတာပါ။ ပိဋကသံုးပံုကို သံဃာေတာ္ေတြက ေစာင့္ေရွာက္ထားတာပါ။ သံဃာာေတာ္ကိုယံုၾကည္မႈ။ ဒါေတြက ရတနာျမတ္သံုးပါးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ယံုၾကည္တဲ့ သမၼာသဒၶါ ယံုၾကည္မႈ။ မိစၧာသဒၶါ ယံုၾကည္မႈက လာဘ္လာဘေပါတယ္။ အႏၲရာယ္ကင္းတယ္ ဆုိျပီးကုိးကြယ္ယံုၾကည္ေနတာဟာ မိစၧာသဒၶါ။ လာဘ္လာဘ ေပါတယ္ဆုိတဲ့ လာဘဗုဒၶဘာသာယံုၾကည္ခ်က္၊ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ဆုိျပီး ဘယဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ယ ံုၾကည္မႈဗုဒၶရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ကို ဘာမွနားမလည္ဘဲ သူမ်ားဦးတုိက္လုိ႔သာရမ္းဦးတုိုက္ရတဲ့ ကုလဗုဒၶဘာသာ ေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈ ဒါေတြကမိစၧာသဒၶါေတြပါ။ အေသလြတ္ရာ လမ္းကို ျပတတ္လုိ႔၊ အေသလြတ္ရာကို ပို႔ေဆာင ္ႏုိင္လုိ႔၊အေသလြတ္ရာ တရားကို ေဆာင္ထားႏုိင္လုိ႔ ရတနာသုံုးပါးကို ကုိးကြယ္ပါ၏ ဆုိတဲ့သမၼာသဒၶါ။ အႏွစ္သာရမရိွတာကို မရိွဘူးလုိ႔ သိတယ္။ အႏွစ္သာရ ရိွတာကိုရိွတယ္လုိ႔ သိတယ္။ မွားတာကို မွားတယ္လုိိ႔ သိတယ္။ မွန္တာကို မွန္တယ္လုိ႔သိတယ္။ သိတဲ့အျပင္၊ အမွားလမ္းကိုေရွာင္၊ အမွန္လမ္းကို ေဆာင္တာသည့္္ သမၼာသဒၶါရိွတဲ့ သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာပါ။ (၅)ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ ➖➖➖➖➖➖➖➖ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ သစၥာတရားကို ေသခ်ာသိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို ေခၚတာပါ။သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ တရားေတာ္ကုိ ယံုၾကည္တယ္။ တရားေတာ္ကို ဘယ္လုိယံုတာလည္းဆုိေတာ့ ရမ္းယံုတာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာသိနဲ႔ အေသအခ်ာ သိျပီး ယံုတယ္။ ထုိသို႔သိတာကို ပညာဟု ေခၚပါတယ္။ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကို အေသအခ်ာ ပညာသိနဲ႔ သိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ၊ ျဖစ္မႈပ်က္မႈေတြကို သိတဲ့ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပ်က ္ျမင္တာ ခႏၶာကျမင္တာလား ပညာကျမင္တာလားဆုိေတာ့ ပညာက ျမင္တာပါ။ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာပါ။ ဘုရားက မင္းတုိ႔ခႏၶာထဲမွာ ျဖစ္တာနဲဲ႔ ပ်က္တာပဲ ရိွတယ္ လုိ႔ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို ကုိယ္တုိင္သစၥာတရား ေတာ္ကိုေသခ်ာသိျပီး က်င့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ျမင္တယ္။ ကိုယ္တုိင္ျမင္ေတာ့ ယံုၾကည္လာတယ္။ ယံုၾကည္ တာက သဒၶါ၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက ပညာ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သဒၶါနဲ႔ ပညာ သြားျပီး တြဲေနပါတယ္။ သဒၶါနဲ႔ ပညာဟာ တြဲလ်က္ပါတဲ့။သဒၶါတရား မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ သာၾကိဳးစားမယ္ဆုိရင္ အပါယ္ေလးပါးမွ ကူးေျမာက္ႏိုင္၏။ တုိ႔မွာ အပါယ္မ်ိဳးေစ့ေတြ၊ အပါယ္က် ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ထားတာရိွတယ္။ ဒါေတြကို ဘယ္သူမွ ၀င္တားလို႔ မရပါဘူး။ သူ႔ကိုတားခ်င္ရင္၊ သူ႔ကိုအက်ိဳးမေပးေစခ်င္ရင္ ဘာနဲ႔ ျဖတ္ရမလဲ ဆုိေတာ့ ဥာဏ္နဲ႔ ျဖတ္ရပါမယ္။ ဥာဏ္နဲ႔ျဖတ္လုိက္လုိ႔ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ဆုိက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ သဒၶါလည္း ပါတယ္၊ ပညာလည္း ပါပါတယ္။ ဒါသည္ သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ပါသည္။သဒၶါဓိက ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပညာဓိက ဗုဒၶဘာသာဟာ အထက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာပါ။ အရွင္ေတဇနိယ(အုတ္ဖို) Dhamma Wizaya-ဓမၼဒါန ျပန္လည္မ်ွ ေဝပါသည္ ေအးေအးခ်ဳိ ၂၇ ၇ ၁၉ ေစေနန႔ ၅:၁ မိနစ္


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2yYB97G

"ေနရာတကာ မေနာက္ေလနဲ႕ ... ခုဇၨဳတၱရာ" ========================= ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သာမာ၀တီမိဖုရားထံ၀ယ္ ခါးကုန္းေနေသာ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္႐ွိ၏။ ၎အမည္မွာ ခုဇၨဳတၱရာ (ခါးကုန္း) မည္၏။ ၎အား မိဖုရားမွ ေန႔စဥ္ ႐ွစ္အသျပာဖိုး ပန္းကို၀ယ္ခိုင္း၍ ဘုရားပန္းအိုးမ်ားကို လဲလွယ္ေစ၏။ တစ္ေန႔ ပန္းသည္၏ အိမ္၌ ျမတ္စြာဘုရားႂကြ၍ တရားခ်ီးႁမွင့္ေတာ္မူစဥ္ ႀကံဳႀကိဳက္၍ ပန္း၀ယ္လာသူ ကၽြန္မသည္ တရားေတာ္ကို ႐ုိေသစြာ နားၾကားခြင့္ ရလိုက္ေလေသာ္ အလြန္ဉာဏ္ပညာ ႀကီးရင့္ထက္ျမက္ေသာ ကၽြန္မ ျဖစ္သျဖင့္ ခ်က္ျခင္းပင္ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။ သူဟာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို အာဂံုေဆာင္နိုင္တဲ့ ဗဟုသုတ ဧတဒဂ္ ရပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ပါးရဲ႕ ခိုင္းဖတ္ ကႊ်န္ျဖစ္ေနရျပီး ခါးကုန္းေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလည္း လို႕ ေမးစရာရွိပါတယ္။ သူဟာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သူေဌးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ညေနခင္း ေရခ်ိဳးျပီး တဲ့အခ်ိန္ သနပ္ခါးလူးျပီးေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ အလွျပင္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဟႏၱာ ဘိကၡဴနီမတစ္ပါး၊ အိမ္ေရာက္လာတယ္။ ဘိကၡုနီမ ေရာက္လာေတာ့ သနပ္ခါးလူးေနရင္းနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ေပါင္ဒါဘူး၊ မိတ္ကပ္ဘူးေလး က သူနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီ ေနရာကလည္း ခုန ဘိကၡဳနီမနဲ႕ နီးတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက ထျပီးမယူခ်င္တာနဲ႕ ပ်င္းတာနဲ႕... အရွင္မ၊ အဲဒီ မိတ္ကပ္ဘူးေလး၊ အလွျပင္ဘူးေလး ခဏလွမ္းလိုက္စမ္းပါ လို႕ ဘိကၡဳနီမကို လွမ္းျပီးေတာ့ ခိုင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ... ဘိကၡဳနီမက... တကယ္လို႕ ငါမယူေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္၊ ရဟန္းမ တစ္ပါးကို စိတ္ဆိုးလို႕ရွိရင္ သူေသရင္ ငရဲေရာက္လိမ့္မယ္။ တကယ္လို႕ ယူေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖစ္ေလရာ ဘ၀မွာ ကြၽန္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ငရဲက်တာထက္စာရင္ေတာ့ ကႊ်န္ျဖစ္ရတာက ေတာ္ပါေသးတယ္။..ဆိုျပီး မိတ္ကပ္ဘူးေလးကို ယူေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဘိကၡဳနီမတစ္ပါးကို ကိုယ္ထက္ျမင့္ျမတ္တဲ့ သာသနာႏြယ္၀င္ပုဂၢိဳလ္ကို ခိုင္းခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကႊၽန္ျဖစ္ရပါတယ္။ ခါးကုန္းရတာကေတာ့ ဘုရားမပြင့္မီ ဘ၀တစ္ခုမွာ ဗာရာဏသီျပည္ နန္းေတာ္ထဲက ရံေရႊေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ဗာရာဏသီနန္းေတာ္ထဲမွာ ပေစၥက ဗုဒၵါအရွင္ျမတ္ ရွစ္ပါး ေန႕စဥ္ ဆြမ္းခံၾကြပါတယ္။ အဲဒီထဲက တစ္ပါးက နည္းနည္းခါးကုန္ေနတယ္။ အဲဒါကို ခုဇၨဳတၱရာေလာင္းလ်ာ ရံေရႊေတာ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၀ိုင္းဖြဲျပီး ေတာ့ စၾကေနာက္ၾက ျပီးဆိုရင္ တစ္ခါတရံမွာ သူက ကမၺလာအနီၾကီးကို သကၤန္းလို လုပ္ျပီး ျခံဳ၊ ေရႊဖလားၾကီးကို သပိတ္လိုပိုက္ျပီးေတာ့ ငါတို႕ နန္းေတာ္ထဲ ဆြမ္ခံၾကြတဲ့ ဟို အရွင္ျမတ္က ဒီလိုဒီလို ကုန္းတယ္ဆိုျပီးခါးကုန္တဲ့ပံုလုပ္ျပပါတယ္။ ကြယ္ရာမွာ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ ေျပာင္ေလွာင္ခဲ့ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ကို လက္ညွိဳးထိုး စြတ္စြဲေျပာဆို ေစာ္ကားမွ အက်ိဳးေပးတာမဟုတ္ဘူး ၊ ကြယ္ရာမွာ အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုရင္ ၊ ကိုယ္တစ္ကိုယ္တည္း ေျပာဆိုေနရင္လည္း အကုသိုလ္ကံ အထေျမာက္တဲ့အေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလို ပေစၥက ဗုဒၵါကို ရည္ညြန္းျပီ း ကြယ္ရာမွာ ေနာက္ေျပာင္လိုက္တဲ့အတြက္ အဲဒီကံအက်ိဳးေပးက ဘ၀တိုင္းမွာ ခါးကုန္းရပါတယ္။ ကြၽန္အျဖစ္ေနရျပီး ခါးကုန္းေနရ ေပမဲ့ ဥာဏ္ေကာင္းျပီး ဗဟုသုတျပည့္စံုပါတယ္။ အဲဒီ လိုျပည့္စံုတာကေတာ့ ပေစၥက ဗုဒၵါအရွင္ျမတ္ရွစ္ပါး နန္းေတာ္ကို ဆြမ္းခံၾကြတာ တစ္ေန႕ေတာ့ ပူေနတဲ့ ႏွို႕ဃနာဆြမ္းေတြ ေလာင္းလွဴလိုက္တယ္။ နို႕ဃနာဆြမ္းေတြက ပူေနေတာ့့ သပိတ္ကလည္း ပူေတယ္ အဲဒီေတာ့ ပူေနတဲ့ သပိတ္ကိုအရွင္ျမတ္မ်ား ေအးေဆးပံုမွန္အတိုင္းမကိုင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ဟိုဘက္သည္ဘက္ ေျပာင္းလိုက္နဲ႔ ဣေျႏၵမရျဖစ္ေနခ်ိန္ မွာ ခါးကုန္းတာေျပာင္ျပတဲ့ ရံေရႊေတာ္မေလးက သူ႕လက္မွာ ပတ္ထားတဲ့ ေရႊလက္ေကာက္ရွစ္ကြင္းကို ခြၽတ္လိုက္ျပီးေတာ့...အရွင္ျမတ္တို႕...သပိတ္ေအာက္မွာသပိတ္ေျခအျဖစ္နဲ႕ အသံုးျပဳပါလို႕ အျပီးအပိုင္ လွဴခဲ့ပါတယ္။ အပူဒဏ္သက္သာေအာင္ ေရႊလက္ေကာက္ လွဴခဲ့တဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကိေလသာအပူေတြ ျငိမ္းျပီးေတာ့ ဥာဏ္ပညာ ထက္ျမက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ႏွင့္ေတြ႕ၾကံဳေနခိုက္ အက်င့္မွန္ကို ေကာင္းစြာ က်င့္ၾကံပြားမ်ားခြင့္ရေသာအခ်ိန္အခါ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုသုတၱန္ အားၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မေကာင္းေသာ ၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းမွ မေတြ႕ႀကံဳေစရန္ အလို႔ငွာ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္ တို႔ကို ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္းၾကရန္လိုပါသည္။ ...................................................................................


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YPo3sF

"ေနရာတကာ မေနာက္ေလနဲ႕ ... ခုဇၨဳတၱရာ" ========================= ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သာမာ၀တီမိဖုရားထံ၀ယ္ ခါးကုန္းေနေသာ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္႐ွိ၏။ ၎အမည္မွာ ခုဇၨဳတၱရာ (ခါးကုန္း) မည္၏။ ၎အား မိဖုရားမွ ေန႔စဥ္ ႐ွစ္အသျပာဖိုး ပန္းကို၀ယ္ခိုင္း၍ ဘုရားပန္းအိုးမ်ားကို လဲလွယ္ေစ၏။ တစ္ေန႔ ပန္းသည္၏ အိမ္၌ ျမတ္စြာဘုရားႂကြ၍ တရားခ်ီးႁမွင့္ေတာ္မူစဥ္ ႀကံဳႀကိဳက္၍ ပန္း၀ယ္လာသူ ကၽြန္မသည္ တရားေတာ္ကို ႐ုိေသစြာ နားၾကားခြင့္ ရလိုက္ေလေသာ္ အလြန္ဉာဏ္ပညာ ႀကီးရင့္ထက္ျမက္ေသာ ကၽြန္မ ျဖစ္သျဖင့္ ခ်က္ျခင္းပင္ ေသာတာပန္ တည္ေလ၏။ သူဟာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို အာဂံုေဆာင္နိုင္တဲ့ ဗဟုသုတ ဧတဒဂ္ ရပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတစ္ပါးရဲ႕ ခိုင္းဖတ္ ကႊ်န္ျဖစ္ေနရျပီး ခါးကုန္းေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလည္း လို႕ ေမးစရာရွိပါတယ္။ သူဟာ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက သူေဌးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ညေနခင္း ေရခ်ိဳးျပီး တဲ့အခ်ိန္ သနပ္ခါးလူးျပီးေတာ့ မွန္ေရွ႕မွာ အလွျပင္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရဟႏၱာ ဘိကၡဴနီမတစ္ပါး၊ အိမ္ေရာက္လာတယ္။ ဘိကၡုနီမ ေရာက္လာေတာ့ သနပ္ခါးလူးေနရင္းနဲ႕ သူ႕ရဲ႕ ေပါင္ဒါဘူး၊ မိတ္ကပ္ဘူးေလး က သူနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေရာက္ေနတယ္။ အဲဒီ ေနရာကလည္း ခုန ဘိကၡဳနီမနဲ႕ နီးတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက ထျပီးမယူခ်င္တာနဲ႕ ပ်င္းတာနဲ႕... အရွင္မ၊ အဲဒီ မိတ္ကပ္ဘူးေလး၊ အလွျပင္ဘူးေလး ခဏလွမ္းလိုက္စမ္းပါ လို႕ ဘိကၡဳနီမကို လွမ္းျပီးေတာ့ ခိုင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ... ဘိကၡဳနီမက... တကယ္လို႕ ငါမယူေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္၊ ရဟန္းမ တစ္ပါးကို စိတ္ဆိုးလို႕ရွိရင္ သူေသရင္ ငရဲေရာက္လိမ့္မယ္။ တကယ္လို႕ ယူေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ျဖစ္ေလရာ ဘ၀မွာ ကြၽန္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ငရဲက်တာထက္စာရင္ေတာ့ ကႊ်န္ျဖစ္ရတာက ေတာ္ပါေသးတယ္။..ဆိုျပီး မိတ္ကပ္ဘူးေလးကို ယူေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလို ဘိကၡဳနီမတစ္ပါးကို ကိုယ္ထက္ျမင့္ျမတ္တဲ့ သာသနာႏြယ္၀င္ပုဂၢိဳလ္ကို ခိုင္းခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ကႊၽန္ျဖစ္ရပါတယ္။ ခါးကုန္းရတာကေတာ့ ဘုရားမပြင့္မီ ဘ၀တစ္ခုမွာ ဗာရာဏသီျပည္ နန္းေတာ္ထဲက ရံေရႊေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ ဗာရာဏသီနန္းေတာ္ထဲမွာ ပေစၥက ဗုဒၵါအရွင္ျမတ္ ရွစ္ပါး ေန႕စဥ္ ဆြမ္းခံၾကြပါတယ္။ အဲဒီထဲက တစ္ပါးက နည္းနည္းခါးကုန္ေနတယ္။ အဲဒါကို ခုဇၨဳတၱရာေလာင္းလ်ာ ရံေရႊေတာ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၀ိုင္းဖြဲျပီး ေတာ့ စၾကေနာက္ၾက ျပီးဆိုရင္ တစ္ခါတရံမွာ သူက ကမၺလာအနီၾကီးကို သကၤန္းလို လုပ္ျပီး ျခံဳ၊ ေရႊဖလားၾကီးကို သပိတ္လိုပိုက္ျပီးေတာ့ ငါတို႕ နန္းေတာ္ထဲ ဆြမ္ခံၾကြတဲ့ ဟို အရွင္ျမတ္က ဒီလိုဒီလို ကုန္းတယ္ဆိုျပီးခါးကုန္တဲ့ပံုလုပ္ျပပါတယ္။ ကြယ္ရာမွာ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ ေျပာင္ေလွာင္ခဲ့ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ကို လက္ညွိဳးထိုး စြတ္စြဲေျပာဆို ေစာ္ကားမွ အက်ိဳးေပးတာမဟုတ္ဘူး ၊ ကြယ္ရာမွာ အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုရင္ ၊ ကိုယ္တစ္ကိုယ္တည္း ေျပာဆိုေနရင္လည္း အကုသိုလ္ကံ အထေျမာက္တဲ့အေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလို ပေစၥက ဗုဒၵါကို ရည္ညြန္းျပီ း ကြယ္ရာမွာ ေနာက္ေျပာင္လိုက္တဲ့အတြက္ အဲဒီကံအက်ိဳးေပးက ဘ၀တိုင္းမွာ ခါးကုန္းရပါတယ္။ ကြၽန္အျဖစ္ေနရျပီး ခါးကုန္းေနရ ေပမဲ့ ဥာဏ္ေကာင္းျပီး ဗဟုသုတျပည့္စံုပါတယ္။ အဲဒီ လိုျပည့္စံုတာကေတာ့ ပေစၥက ဗုဒၵါအရွင္ျမတ္ရွစ္ပါး နန္းေတာ္ကို ဆြမ္းခံၾကြတာ တစ္ေန႕ေတာ့ ပူေနတဲ့ ႏွို႕ဃနာဆြမ္းေတြ ေလာင္းလွဴလိုက္တယ္။ နို႕ဃနာဆြမ္းေတြက ပူေနေတာ့့ သပိတ္ကလည္း ပူေတယ္ အဲဒီေတာ့ ပူေနတဲ့ သပိတ္ကိုအရွင္ျမတ္မ်ား ေအးေဆးပံုမွန္အတိုင္းမကိုင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ဟိုဘက္သည္ဘက္ ေျပာင္းလိုက္နဲ႔ ဣေျႏၵမရျဖစ္ေနခ်ိန္ မွာ ခါးကုန္းတာေျပာင္ျပတဲ့ ရံေရႊေတာ္မေလးက သူ႕လက္မွာ ပတ္ထားတဲ့ ေရႊလက္ေကာက္ရွစ္ကြင္းကို ခြၽတ္လိုက္ျပီးေတာ့...အရွင္ျမတ္တို႕...သပိတ္ေအာက္မွာသပိတ္ေျခအျဖစ္နဲ႕ အသံုးျပဳပါလို႕ အျပီးအပိုင္ လွဴခဲ့ပါတယ္။ အပူဒဏ္သက္သာေအာင္ ေရႊလက္ေကာက္ လွဴခဲ့တဲ့ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ကိေလသာအပူေတြ ျငိမ္းျပီးေတာ့ ဥာဏ္ပညာ ထက္ျမက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္လာခဲ့ရပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ ႏွင့္ေတြ႕ၾကံဳေနခိုက္ အက်င့္မွန္ကို ေကာင္းစြာ က်င့္ၾကံပြားမ်ားခြင့္ရေသာအခ်ိန္အခါ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခုသုတၱန္ အားၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မေကာင္းေသာ ၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းမွ မေတြ႕ႀကံဳေစရန္ အလို႔ငွာ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ စိတ္ တို႔ကို ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္းၾကရန္လိုပါသည္။ ...................................................................................


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2YPo3sF

☺ သရဏဂံု အက်ဳိး ☺ **-**************** ♨ ေရွးက ေရာဟဏရႊာ လဲမိႈ႕ကုန္သည္မွာ ဒတၱ မည္တဲ႔ႏြားလားႀကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္ ။ ဒီႏြားႀကီးဟာ အျခားႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔တြဲျပီး လဲမိႈ႕လွည္းႀကီးကိုရုန္းကာ သူ႔သခင္ကို အလုပ္အေကြ်းျပဳခဲ႔ရွာတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ထုံစံအတိုင္း လဲမိႈ႕အေရာင္းထြက္ႀကရာ ရႊာအနီး ရႊံ႕ႏြံဗြက္ႀကီးအတြင္း ဒတၲႀကီး ခမ်ာနစ္ျမဳပ္သြားေတာ့တယ္။ ေခ်ာ့လိုက္ေမာ့လိုက္နဲ႔ ရုန္းခိုင္းေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွမရုန္းနိုင္ရွာပါဘူး။ ♨ ကုန္သည္ႀကီးကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆဲေရးတိုင္းထြာရိုက္ႏွက္၍ ဒတၲႀကီး ကိုရြံ႕ႏြံထဲပစ္ထားလ်က္က အျခားေသာ ႏြားတစ္ေကာင္ကို အစားထိုးလ်ွက္ ခရီးဆက္ သြားေလတယ္။ ♨ ဒတၲႀကီးခမ်ာ အေမာေဖာက္ေနရာက မေသရံုအားသြင္းလ်ွက္ အသက္ကိုမ်ဥ္းမ်ဥ္းရႈကာရႊံ႕ဗြက္ထဲ ဝပ္ေနရွာပါတယ္။ ဒါကိုသိတဲ႔အိုးကုန္သည္ႀကီးက အိုးလုပ္ရာမွာ ေအာက္ခံဖ်ာအျဖစ္အသုံးျပဳဖို႔ ဒတၲႀကီးရဲ႕ သားေရေတြကို အရွင္လတ္ လတ္ခြာလွီးယူသြားပါေတာ့တယ္။ ♨ ဒီသတင္းႀကားတဲ႔ ေစာင္းသမားေလး က ေစာင္းႀကိဳးလုပ္ဘို႔ဆိုျပီး ေသြးသံရဲရဲႏြားႀကီးရဲ႕အသားထဲက အေႀကာအမွ်င္ေလးေတြကို ဓားနဲ႔ခြဲျပီး ဆြဲထုတ္ယူသြားျပန္ပါတယ္။ ♨ မုဆိုးႀကီးတစ္ဦးကလည္း သူေခြးေတြအား ျပည့္ေစဖို႔ ႏြားႀကီးရဲ႕ေပါင္သားေတြလွီးကာ ေကြ်းေမြျပန္သတဲ႔။ ♨ ႏြားႀကီး ဒတၲ မေသမွီကပင္ ေလာကငရဲ ခံေန႐ရွာပါတယ္ ။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ ကိဋိဂီရိ ေတာင္ကေန စူဠ တိႆ မေထရ္ ဟာ မျမင္ရက္ ကရုဏာသက္ေလ သျဖင့္ သိပိတ္ျဖင့္ ေရကိုယူကာ တိုက္ေကြ်းရွာတယ္။ႏြားႀကီးအေမာသက္သာ လာခ်ိန္မွာေတာ့ - - - " ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ ဓမၼံ သရဏံ ဂစာၦမိ သံဃံသရဏံ ဂစာၦမိ လို႔ " ရႊတ္ဖတ္ေပးျပန္ပါတယ္။ ႏြားႀကီးဟာ စူဠတိႆ မေထရ္ သရဏဂံု ရႊတ္ဖတ္ ေနသံကိုနာခံလ်ွက္ စုေတသြားေတာ့ရာ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွာ နတ္သား ဘဝေရာက္သြားပါေတာ့သတဲ႔။ ★ နတ္ျဖစ္သြားတာနဲ႔ မိမိ ဘယ္ဘဝကလာခဲ႔သလဲ ဘာေႀကာင့္နတ္ဘဝ ရလဲ ဆိုတာစဥ္းစားကာ နတ္မ်က္စိနဲ႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့- - - ♨ လူ႔ျပည္မွာ သူ႔အေလာင္းႀကီး ကိုေခြးစား က်ီးစား ျမင္ရတယ္။ရႊံ႕ႏြံဗြက္ထဲနစ္ တာကအစ အိုးသည္ ေစာင္းသမား မုဆိုး တို႔ႏွိပ္စက္ႀကပုံအလယ္ စူဠ တိႆ မေထရ္ ကယ္တင္ပုံအဆုံး အလုံးစုံျပန္ျမင္လာတယ္။ဒါနဲ႔ ညေရာက္ေတာ့ နတ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါကို ထြန္းေတာက္ေစလ်ွက္ကစူဠတိႆ မေထရ္ ကိုသြားကန္ေတာ့တယ္။မေထရ္ ကသိေပမဲ႔ "သင္ဘယ္သူလဲ "အေမးရွိတယ္။ "တပည့္ေတာ္ ႏြားဘဝမွျဖစ္ေသာ ဒတၲနတ္သားပါဘုရား"သင္ငါ့ထံ ဘာကိစၥ ငါ့ထံလာသလဲ? ♨ နတ္သားက အရွင္ဘုရားသနားသျဖင့္ ခ်ီးျမွင့္ေသာ သရဏဂံု စိတ္တည္သ ျဖင့္ တာဝတိ ံသာေရာက္ခဲ႔ပုံ | အကယ္၍ သရဏဂံုသာမက သီလပါခံယူခြင့္ ရလ်ွင္ အထက္ ယာမာ| တုသိတာအထိ ေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္ဘုရားလို႔" ေလ်ွာက္ႀကားကာ ေပ်ာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ♨ သရဏဂံုသုံးပါး ရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးဟာ လူကိုမဆိုထားႏွင့္ ႏြားေသာ္မွ အက်ဳိး ခံစားခြင့္ရပုံကို သီဟိုဠ္ေခတ္ သာသနာဝင္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က သက္ေသ ျပေနပါတယ္ ။ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္သမ်ွကေတာ့ ႀသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ဳိး ဆို ရာတြင္ သရဏဂံု ေဆာက္တည္ျပီး သီလ ခံယူေလ့ရွိႀကပါတယ္။သရဏဂံု ေဆာက္တည္တယ္ဆိုတာ တစ္ေန႔ | တစ္ရက္ | တစ္ထိုင္တည္းကိစၥမဟုတ္ ပါဘူး။တစ္သံသရာလုံး နိဗၺာန္မေရာက္မျခင္း သရဏဂံု ပြားေနရမွာပါ။ ထို႔ေႀကာင့္ " ဘုရား | တရား | သံဃာ" ဟူေသာ သရဏဂံု သုံးပါးအားဆည္း ကပ္ျခင္းအား အစထား၍ တရားဓမၼ တို႔ကိုက်င့္ႀကံပြားမ်ားကာနိဗၺာန္အား မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႀကပါစို႔လို႔တိုက္တြန္းရင္း ကုသိုလ္ယူအပ္ ပါတယ္။ ☺ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ႀကပါေစ ။☺ ❦ credit❦ အ႐ွင္​ဥတၱမ(ညီ​ေတာ္​တာ​ေတလန္​) ဒါနအားလုံးကို ဓမၼဒါနက ေအာင္ႏိုင္၏။ အရသာအားလုံးကို တရားအရသာက ေအာင္ႏိုင္၏။ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2N3TrN9

☺ သရဏဂံု အက်ဳိး ☺ **-**************** ♨ ေရွးက ေရာဟဏရႊာ လဲမိႈ႕ကုန္သည္မွာ ဒတၱ မည္တဲ႔ႏြားလားႀကီးတစ္ေကာင္ရွိတယ္ ။ ဒီႏြားႀကီးဟာ အျခားႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔တြဲျပီး လဲမိႈ႕လွည္းႀကီးကိုရုန္းကာ သူ႔သခင္ကို အလုပ္အေကြ်းျပဳခဲ႔ရွာတယ္။ တစ္ေန႔မွာ ထုံစံအတိုင္း လဲမိႈ႕အေရာင္းထြက္ႀကရာ ရႊာအနီး ရႊံ႕ႏြံဗြက္ႀကီးအတြင္း ဒတၲႀကီး ခမ်ာနစ္ျမဳပ္သြားေတာ့တယ္။ ေခ်ာ့လိုက္ေမာ့လိုက္နဲ႔ ရုန္းခိုင္းေပမဲ႔ ဘယ္လိုမွမရုန္းနိုင္ရွာပါဘူး။ ♨ ကုန္သည္ႀကီးကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆဲေရးတိုင္းထြာရိုက္ႏွက္၍ ဒတၲႀကီး ကိုရြံ႕ႏြံထဲပစ္ထားလ်က္က အျခားေသာ ႏြားတစ္ေကာင္ကို အစားထိုးလ်ွက္ ခရီးဆက္ သြားေလတယ္။ ♨ ဒတၲႀကီးခမ်ာ အေမာေဖာက္ေနရာက မေသရံုအားသြင္းလ်ွက္ အသက္ကိုမ်ဥ္းမ်ဥ္းရႈကာရႊံ႕ဗြက္ထဲ ဝပ္ေနရွာပါတယ္။ ဒါကိုသိတဲ႔အိုးကုန္သည္ႀကီးက အိုးလုပ္ရာမွာ ေအာက္ခံဖ်ာအျဖစ္အသုံးျပဳဖို႔ ဒတၲႀကီးရဲ႕ သားေရေတြကို အရွင္လတ္ လတ္ခြာလွီးယူသြားပါေတာ့တယ္။ ♨ ဒီသတင္းႀကားတဲ႔ ေစာင္းသမားေလး က ေစာင္းႀကိဳးလုပ္ဘို႔ဆိုျပီး ေသြးသံရဲရဲႏြားႀကီးရဲ႕အသားထဲက အေႀကာအမွ်င္ေလးေတြကို ဓားနဲ႔ခြဲျပီး ဆြဲထုတ္ယူသြားျပန္ပါတယ္။ ♨ မုဆိုးႀကီးတစ္ဦးကလည္း သူေခြးေတြအား ျပည့္ေစဖို႔ ႏြားႀကီးရဲ႕ေပါင္သားေတြလွီးကာ ေကြ်းေမြျပန္သတဲ႔။ ♨ ႏြားႀကီး ဒတၲ မေသမွီကပင္ ေလာကငရဲ ခံေန႐ရွာပါတယ္ ။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ ကိဋိဂီရိ ေတာင္ကေန စူဠ တိႆ မေထရ္ ဟာ မျမင္ရက္ ကရုဏာသက္ေလ သျဖင့္ သိပိတ္ျဖင့္ ေရကိုယူကာ တိုက္ေကြ်းရွာတယ္။ႏြားႀကီးအေမာသက္သာ လာခ်ိန္မွာေတာ့ - - - " ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ ဓမၼံ သရဏံ ဂစာၦမိ သံဃံသရဏံ ဂစာၦမိ လို႔ " ရႊတ္ဖတ္ေပးျပန္ပါတယ္။ ႏြားႀကီးဟာ စူဠတိႆ မေထရ္ သရဏဂံု ရႊတ္ဖတ္ ေနသံကိုနာခံလ်ွက္ စုေတသြားေတာ့ရာ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္မွာ နတ္သား ဘဝေရာက္သြားပါေတာ့သတဲ႔။ ★ နတ္ျဖစ္သြားတာနဲ႔ မိမိ ဘယ္ဘဝကလာခဲ႔သလဲ ဘာေႀကာင့္နတ္ဘဝ ရလဲ ဆိုတာစဥ္းစားကာ နတ္မ်က္စိနဲ႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့- - - ♨ လူ႔ျပည္မွာ သူ႔အေလာင္းႀကီး ကိုေခြးစား က်ီးစား ျမင္ရတယ္။ရႊံ႕ႏြံဗြက္ထဲနစ္ တာကအစ အိုးသည္ ေစာင္းသမား မုဆိုး တို႔ႏွိပ္စက္ႀကပုံအလယ္ စူဠ တိႆ မေထရ္ ကယ္တင္ပုံအဆုံး အလုံးစုံျပန္ျမင္လာတယ္။ဒါနဲ႔ ညေရာက္ေတာ့ နတ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါကို ထြန္းေတာက္ေစလ်ွက္ကစူဠတိႆ မေထရ္ ကိုသြားကန္ေတာ့တယ္။မေထရ္ ကသိေပမဲ႔ "သင္ဘယ္သူလဲ "အေမးရွိတယ္။ "တပည့္ေတာ္ ႏြားဘဝမွျဖစ္ေသာ ဒတၲနတ္သားပါဘုရား"သင္ငါ့ထံ ဘာကိစၥ ငါ့ထံလာသလဲ? ♨ နတ္သားက အရွင္ဘုရားသနားသျဖင့္ ခ်ီးျမွင့္ေသာ သရဏဂံု စိတ္တည္သ ျဖင့္ တာဝတိ ံသာေရာက္ခဲ႔ပုံ | အကယ္၍ သရဏဂံုသာမက သီလပါခံယူခြင့္ ရလ်ွင္ အထက္ ယာမာ| တုသိတာအထိ ေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္ဘုရားလို႔" ေလ်ွာက္ႀကားကာ ေပ်ာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ♨ သရဏဂံုသုံးပါး ရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးဟာ လူကိုမဆိုထားႏွင့္ ႏြားေသာ္မွ အက်ဳိး ခံစားခြင့္ရပုံကို သီဟိုဠ္ေခတ္ သာသနာဝင္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က သက္ေသ ျပေနပါတယ္ ။ဗုဒၶဘာသာဝင္မွန္သမ်ွကေတာ့ ႀသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ဳိး ဆို ရာတြင္ သရဏဂံု ေဆာက္တည္ျပီး သီလ ခံယူေလ့ရွိႀကပါတယ္။သရဏဂံု ေဆာက္တည္တယ္ဆိုတာ တစ္ေန႔ | တစ္ရက္ | တစ္ထိုင္တည္းကိစၥမဟုတ္ ပါဘူး။တစ္သံသရာလုံး နိဗၺာန္မေရာက္မျခင္း သရဏဂံု ပြားေနရမွာပါ။ ထို႔ေႀကာင့္ " ဘုရား | တရား | သံဃာ" ဟူေသာ သရဏဂံု သုံးပါးအားဆည္း ကပ္ျခင္းအား အစထား၍ တရားဓမၼ တို႔ကိုက်င့္ႀကံပြားမ်ားကာနိဗၺာန္အား မ်က္ေမွာက္ျပဳနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႀကပါစို႔လို႔တိုက္တြန္းရင္း ကုသိုလ္ယူအပ္ ပါတယ္။ ☺ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ႀကပါေစ ။☺ ❦ credit❦ အ႐ွင္​ဥတၱမ(ညီ​ေတာ္​တာ​ေတလန္​) ဒါနအားလုံးကို ဓမၼဒါနက ေအာင္ႏိုင္၏။ အရသာအားလုံးကို တရားအရသာက ေအာင္ႏိုင္၏။ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2N3TrN9

❝ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး ဆိုတဲ႔ဟာ ရွိကို ရွိရမယ္ ❞ ✰ ေလာကမွာ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ ••• ဘယ္ေခတ္ ဘယ္အခါ ဘယ္ေဒသ ဘယ္ကာလမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသားေတြ ရွိေနသမွ် လိုက္နာက်င့္သံုးရမယ္႔ လူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားေပါ႔။ ✰ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတုန္းကေတာ႔ ••• လူ႔သက္တမ္း အလြန္ရွည္ခဲ႔တယ္တဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ရွည္တုန္းဆိုလို႔ရွိရင္ တစ္ေခတ္တုန္းက ••• မႏၶာတု စၾကၤာမင္းႀကီး လူ႔ျပည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိုးစံၿပီး မင္းလုပ္တယ္။ ဒါနဲ႔ တင္းတိမ္အားရမႈ မရွိတဲ႔အခါ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္တက္ၿပီး သိၾကားနဲ႔ အာဏာခြဲေဝယူၿပီး သိၾကားနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး နတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တယ္။ သိၾကားမင္း သံုးဆယ့္ေျခာက္ေယာက္ ေျပာင္းသြား တာေတာင္မွ သူက မေသေသးဘူးတဲ႕။ သက္တမ္း အလြန္ရွည္တယ္ေပါ႔။ အဲေတာ႔ နတ္ထက္ အသက္ရွည္တဲ႔ ေခတ္ဆိုတာ တစ္ေခတ္ ႀကံဳခဲ႔ဖူးတယ္။ ✰ ေအး ••• လူ႔ေလာကဟာ ရာဇဝတ္မႈေတြ ထူေျပာၿပီးေတာ႔ ဒုစ႐ိုက္ေတြ မ်ားလာသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သက္တမ္းေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း က်လာတယ္။ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်လာၿပီး ေနာင္လည္းပဲ ဆက္ၿပီးေတာ႔ သက္တမ္းဟာ က်ဖို႔ရွိေသးတယ္။ ✰ သို႔ေသာ္ ••• ထိုသက္တမ္းေတြကို က်မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းကေတာ႔ ကိုယ္က်င့္တရားပဲတဲ႔။ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ေရွးေခတ္ကလည္း ဒီကိုယ္က်ဳင့္တရားပဲ။ ကေန႔ေခတ္မွာလည္း ဒီကိုယ္က်င့္တရားပဲ။ သို႔ေသာ္ သက္တမ္းရွည္တဲ႔ေခတ္မွာ ေဟာဒီကိုယ္က်င့္တရားကို အေလးအနက္ ထားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။ သက္တမ္းတိုတဲ႔ေခတ္မွာဆိုရင္ ေဟာဒီ ကိုယ္က်င့္တရားကို အေလးမထားၾကဘူးတဲ႔။ အေလးမထားၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ လူ႔ေလာကႀကီးဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ၿပီး ေတာ႔ ေနၾကရတယ္။ ✰ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ေျပာၾကတယ္၊ " ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ "တဲ႔ ဟုတ္လား၊ ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တာေတြ ကိုယ္လုပ္တာေတြကို ကိုယ္ခံေနၾကရတယ္။ ဤကေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ေျပာၾကတယ္၊ Ozone လႊာႀကီး ပါးလို႔ ရာသီဥတုေတြ ပူျပင္းလာတယ္လို႔ ဒီလိုေျပာၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ozone လႊာပါးသလဲဆိုလို႔ရွိရင္ လူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ေအး ••• သူတို႔ကေတာ႔ ေတြးလို႔ၾကည့္လို႔ျမင္လို႔ ရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြပဲ လိုက္ၿပီးရွာတယ္။ ✰ တကယ္ လူ႔ေလာကႀကီး ပူေႏြးလာတာဟာ ဘာေၾကာင့္တုန္းဆိုရင္ လူေတြရဲ႕သႏၲာန္ အတြင္းအဇၥ်တၱမွာ ေလာဘမီးေတြကလည္း ေတာက္၊ ေဒါသမီးေတြကလည္းေတာက္၊ ေမာဟမီးေတြကလည္း ေတာက္၊ ေဟာဒီ မီးေတြ ေတာက္ေနလို႔ လူ႔ခႏၶာကိုယ္က ထြက္တဲ႔ အပူေငြ႕ေတြကလည္း အင္မတန္မွ ႀကီးမားလာတယ္။ေလာကႀကီးမပူပဲ ေနမလား၊ ပူမွာပဲေနာ္။ ✰ အဲေတာ႔ ••• ျမတ္စြာဘုရားက သုတၱန္တစ္ခုမွာ ေဟာထားတယ္၊ အလြန္႔အလြန္ ျပင္းထန္တဲ႔ ေဒါသ ၊ အာဃာတေတြဟာ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးထဲမွာ ေရာက္လာၿပီတဲ႔။ အမႈမဲ႔ အမွတ္မဲ႔ မေနၾကနဲ႔ ဟုတ္ကဲ႔လား။ ✰ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ေမတၱာအေအးဓာတ္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာၿပီးေတာ႔ ••• ေဒါသဆိုတဲ႔ အပူဓာတ္ေတြ ကမၻာႀကီးေတာင္ ပူေႏြးလာတဲ႔အခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေအးႏိုင္ေတာ႔ဘူး ဟုတ္ကဲ့လား။ ✰ေအး ••• ဒါေၾကာင့္မို႔ ••• တစ္ေနရာ တစ္ေဒသဆိုလို႔ရွိရင္ " ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး" ဆိုတာမ်ိဳးကို ကိုယ့္ရဲ႕ရင္ထဲ ၊ ႏွလံုးထဲမွာ ၊ ေခါင္းထဲမွာ စြဲထားဖို႔ေတာ႔ လိုအပ္တယ္တဲ႔။ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး ဆိုတဲ႔ဟာ ရွိကို ရွိရမယ္။ 【ပါခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ နႏၵမာလာဘိဝံသ】 ❁ အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ ❁ ❦ရႊင္လန္း❦ခ်မ္းေၿမ့❦ပါေစ❦


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2z1qw4a

❝ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး ဆိုတဲ႔ဟာ ရွိကို ရွိရမယ္ ❞ ✰ ေလာကမွာ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာ ••• ဘယ္ေခတ္ ဘယ္အခါ ဘယ္ေဒသ ဘယ္ကာလမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသားေတြ ရွိေနသမွ် လိုက္နာက်င့္သံုးရမယ္႔ လူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားေပါ႔။ ✰ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါတုန္းကေတာ႔ ••• လူ႔သက္တမ္း အလြန္ရွည္ခဲ႔တယ္တဲ႔။ ဘယ္ေလာက္ရွည္တုန္းဆိုလို႔ရွိရင္ တစ္ေခတ္တုန္းက ••• မႏၶာတု စၾကၤာမင္းႀကီး လူ႔ျပည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စိုးစံၿပီး မင္းလုပ္တယ္။ ဒါနဲ႔ တင္းတိမ္အားရမႈ မရွိတဲ႔အခါ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္တက္ၿပီး သိၾကားနဲ႔ အာဏာခြဲေဝယူၿပီး သိၾကားနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး နတ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တယ္။ သိၾကားမင္း သံုးဆယ့္ေျခာက္ေယာက္ ေျပာင္းသြား တာေတာင္မွ သူက မေသေသးဘူးတဲ႕။ သက္တမ္း အလြန္ရွည္တယ္ေပါ႔။ အဲေတာ႔ နတ္ထက္ အသက္ရွည္တဲ႔ ေခတ္ဆိုတာ တစ္ေခတ္ ႀကံဳခဲ႔ဖူးတယ္။ ✰ ေအး ••• လူ႔ေလာကဟာ ရာဇဝတ္မႈေတြ ထူေျပာၿပီးေတာ႔ ဒုစ႐ိုက္ေတြ မ်ားလာသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သက္တမ္းေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း က်လာတယ္။ မထိန္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်လာၿပီး ေနာင္လည္းပဲ ဆက္ၿပီးေတာ႔ သက္တမ္းဟာ က်ဖို႔ရွိေသးတယ္။ ✰ သို႔ေသာ္ ••• ထိုသက္တမ္းေတြကို က်မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ႔ နည္းလမ္းကေတာ႔ ကိုယ္က်င့္တရားပဲတဲ႔။ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ေရွးေခတ္ကလည္း ဒီကိုယ္က်ဳင့္တရားပဲ။ ကေန႔ေခတ္မွာလည္း ဒီကိုယ္က်င့္တရားပဲ။ သို႔ေသာ္ သက္တမ္းရွည္တဲ႔ေခတ္မွာ ေဟာဒီကိုယ္က်င့္တရားကို အေလးအနက္ ထားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။ သက္တမ္းတိုတဲ႔ေခတ္မွာဆိုရင္ ေဟာဒီ ကိုယ္က်င့္တရားကို အေလးမထားၾကဘူးတဲ႔။ အေလးမထားၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ လူ႔ေလာကႀကီးဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ၿပီး ေတာ႔ ေနၾကရတယ္။ ✰ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ေျပာၾကတယ္၊ " ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ "တဲ႔ ဟုတ္လား၊ ကိုယ္လုပ္ခဲ႔တာေတြ ကိုယ္လုပ္တာေတြကို ကိုယ္ခံေနၾကရတယ္။ ဤကေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ေျပာၾကတယ္၊ Ozone လႊာႀကီး ပါးလို႔ ရာသီဥတုေတြ ပူျပင္းလာတယ္လို႔ ဒီလိုေျပာၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ozone လႊာပါးသလဲဆိုလို႔ရွိရင္ လူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ေအး ••• သူတို႔ကေတာ႔ ေတြးလို႔ၾကည့္လို႔ျမင္လို႔ ရတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြပဲ လိုက္ၿပီးရွာတယ္။ ✰ တကယ္ လူ႔ေလာကႀကီး ပူေႏြးလာတာဟာ ဘာေၾကာင့္တုန္းဆိုရင္ လူေတြရဲ႕သႏၲာန္ အတြင္းအဇၥ်တၱမွာ ေလာဘမီးေတြကလည္း ေတာက္၊ ေဒါသမီးေတြကလည္းေတာက္၊ ေမာဟမီးေတြကလည္း ေတာက္၊ ေဟာဒီ မီးေတြ ေတာက္ေနလို႔ လူ႔ခႏၶာကိုယ္က ထြက္တဲ႔ အပူေငြ႕ေတြကလည္း အင္မတန္မွ ႀကီးမားလာတယ္။ေလာကႀကီးမပူပဲ ေနမလား၊ ပူမွာပဲေနာ္။ ✰ အဲေတာ႔ ••• ျမတ္စြာဘုရားက သုတၱန္တစ္ခုမွာ ေဟာထားတယ္၊ အလြန္႔အလြန္ ျပင္းထန္တဲ႔ ေဒါသ ၊ အာဃာတေတြဟာ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးထဲမွာ ေရာက္လာၿပီတဲ႔။ အမႈမဲ႔ အမွတ္မဲ႔ မေနၾကနဲ႔ ဟုတ္ကဲ႔လား။ ✰ လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ေမတၱာအေအးဓာတ္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာၿပီးေတာ႔ ••• ေဒါသဆိုတဲ႔ အပူဓာတ္ေတြ ကမၻာႀကီးေတာင္ ပူေႏြးလာတဲ႔အခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီ၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေအးႏိုင္ေတာ႔ဘူး ဟုတ္ကဲ့လား။ ✰ေအး ••• ဒါေၾကာင့္မို႔ ••• တစ္ေနရာ တစ္ေဒသဆိုလို႔ရွိရင္ " ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး" ဆိုတာမ်ိဳးကို ကိုယ့္ရဲ႕ရင္ထဲ ၊ ႏွလံုးထဲမွာ ၊ ေခါင္းထဲမွာ စြဲထားဖို႔ေတာ႔ လိုအပ္တယ္တဲ႔။ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူေတြ တရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစရဘူး ဆိုတဲ႔ဟာ ရွိကို ရွိရမယ္။ 【ပါခ်ဴပ္ဆရာေတာ္ နႏၵမာလာဘိဝံသ】 ❁ အပၸမာေဒန သမၼာေဒထ ❁ ❦ရႊင္လန္း❦ခ်မ္းေၿမ့❦ပါေစ❦


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2z1qw4a

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကအပူပင္ကင္းၾကပါေစ သက္႐ွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TCJ9Vp

မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကအပူပင္ကင္းၾကပါေစ သက္႐ွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ လိုရာဆႏၵျပည့္ၾကပါေစ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TCJ9Vp

Wednesday, August 14, 2019

ဘဝဆိုတာဒီတစ္ခုတည္း႐ွိတာမဟုတ္ဘူး (သို႔မဟုတ္)ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဘဝဆိုတာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ဒြန္တြဲေနတယ္။ ဒါက အရွိတရား။ အရွိတရားကို သိေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းဟာ ဉာဏ္ပညာပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာသက္သက္ကို ရွာၾကတယ္။ အဲဒါ ဉာဏ္ မရွိလို႔ပါ။ ခ်မ္းသာသက္သက္ကို ရွာျခင္းဟာ ေက်ာက္ခဲကို ဆီထြက္ေအာင္ ႀကိတ္သလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်မ္းသာဆင္ရဲ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ဘဝမွာ ခ်မ္းသာသက္သက္ ဆိုတာ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မရႏိုင္ဘူးလို႔ မွတ္ပါ။ ဉာဏ္ရွိသူေတြကေတာ့ ခ်မ္းသာသက္သက္ မရွာေတာ့ဘူး။ ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဘာလိုအပ္လဲ၊ သစၥာတရားပဲ။ သစၥာသိရင္ ဒုကၡၿငိမ္းၿပီေပါ့။ တစ္ရက္ႏွင့္ တစ္ရာ ----------------- ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ။ အပႆံ ဓမၼမုတၱမံ။ ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ။ ပႆေတာ ဓမၼမုတၱမံ။ တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အသက္တစ္ရာ ရွင္ရျခင္းထက္ တရားသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ရက္ အသက္ရွင္ျခင္းက ပိုျမတ္တယ္တဲ့။ တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ " ေလာကႀကီးမွာ ခ်မ္းသာဖို႔ အေရးႀကီးတယ္၊ ဒီေတာ့ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ေစ်း" ဆိုၿပီး ကာယဒုစ႐ိုက္လည္း လြန္က်ဴးတယ္။ ဝစီဒုစ႐ိုက္လည္း လြန္က်ဴးတယ္။ ဒီေတာ့ သူရဲ႕ သံသရာ ခရီးဟာ ေကြ႕ေကာက္သြားၿပီေပါ့။ နိဗၺာန္ႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရွင္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးေနသလိုပါပဲ။ တရားသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘာဒုစ႐ိုက္မွ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ "ဘဝဆိုတာ ဒီတစ္ခုထဲ ရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ဘဝဆိုတာ ရွိေသးတယ္၊ ဒီေတာ့ မခ်မ္းသာရင္ ေနပါေစ, ဒုစ႐ိုက္ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ဘူး" ဒီလိုကိုး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕ သံသရာ ခရီးဟာ ေျဖာင့္ျဖဴးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက "တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အသက္တစ္ရာ ရွင္ရျခင္းထက္ တရားသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ရက္ အသက္ရွင္ျခင္းက ပိုျမတ္တယ္" လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာ။ ေလာကႀကီးမွာ ခ်မ္းသာသက္သက္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးတရားကိုသာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးတရားဆိုတာ အျခားမဟုတ္ပါဘူး။ သစၥာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱဝါခပ္သိမ္း၊ တရားကိန္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ ရွိပါေစ။ _________ သီတဂူ အရွင္ေဒဝိႏၵာဘိဝံသ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Kw7IAu

ဘဝဆိုတာဒီတစ္ခုတည္း႐ွိတာမဟုတ္ဘူး (သို႔မဟုတ္)ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဘဝဆိုတာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ဒြန္တြဲေနတယ္။ ဒါက အရွိတရား။ အရွိတရားကို သိေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းဟာ ဉာဏ္ပညာပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာသက္သက္ကို ရွာၾကတယ္။ အဲဒါ ဉာဏ္ မရွိလို႔ပါ။ ခ်မ္းသာသက္သက္ကို ရွာျခင္းဟာ ေက်ာက္ခဲကို ဆီထြက္ေအာင္ ႀကိတ္သလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်မ္းသာဆင္ရဲ ဒြန္တြဲေနတဲ့ ဘဝမွာ ခ်မ္းသာသက္သက္ ဆိုတာ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မရႏိုင္ဘူးလို႔ မွတ္ပါ။ ဉာဏ္ရွိသူေတြကေတာ့ ခ်မ္းသာသက္သက္ မရွာေတာ့ဘူး။ ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ဘာလိုအပ္လဲ၊ သစၥာတရားပဲ။ သစၥာသိရင္ ဒုကၡၿငိမ္းၿပီေပါ့။ တစ္ရက္ႏွင့္ တစ္ရာ ----------------- ေယာ စ ဝႆသတံ ဇီေဝ။ အပႆံ ဓမၼမုတၱမံ။ ဧကာဟံ ဇီဝိတံ ေသေယ်ာ။ ပႆေတာ ဓမၼမုတၱမံ။ တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အသက္တစ္ရာ ရွင္ရျခင္းထက္ တရားသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ရက္ အသက္ရွင္ျခင္းက ပိုျမတ္တယ္တဲ့။ တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ " ေလာကႀကီးမွာ ခ်မ္းသာဖို႔ အေရးႀကီးတယ္၊ ဒီေတာ့ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ေစ်း" ဆိုၿပီး ကာယဒုစ႐ိုက္လည္း လြန္က်ဴးတယ္။ ဝစီဒုစ႐ိုက္လည္း လြန္က်ဴးတယ္။ ဒီေတာ့ သူရဲ႕ သံသရာ ခရီးဟာ ေကြ႕ေကာက္သြားၿပီေပါ့။ နိဗၺာန္ႏွင့္ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရွင္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးေနသလိုပါပဲ။ တရားသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ဘာဒုစ႐ိုက္မွ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ "ဘဝဆိုတာ ဒီတစ္ခုထဲ ရွိတာ မဟုတ္ဘူး၊ ေနာက္ဘဝဆိုတာ ရွိေသးတယ္၊ ဒီေတာ့ မခ်မ္းသာရင္ ေနပါေစ, ဒုစ႐ိုက္ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ဘူး" ဒီလိုကိုး ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕ သံသရာ ခရီးဟာ ေျဖာင့္ျဖဴးသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက "တရားမသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အသက္တစ္ရာ ရွင္ရျခင္းထက္ တရားသိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ရက္ အသက္ရွင္ျခင္းက ပိုျမတ္တယ္" လို႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာ။ ေလာကႀကီးမွာ ခ်မ္းသာသက္သက္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးတရားကိုသာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ဘဝလြတ္ေျမာက္ေရးတရားဆိုတာ အျခားမဟုတ္ပါဘူး။ သစၥာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သတၱဝါခပ္သိမ္း၊ တရားကိန္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ ရွိပါေစ။ _________ သီတဂူ အရွင္ေဒဝိႏၵာဘိဝံသ


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Kw7IAu

ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္ျခင္း •••••••••••••••••••••• ဘုရားရွင္က ရာထူးတိုးခ်င္လ်ွင္ … "ငါဘုရား၏ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ကို ရြတ္ပြား" "အမႈအခင္းနိုင္ခ်င္လ်ွင္ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ကို ရြတ္ပြား " "ၾကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္လ်ွင္ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ ကို ရြတ္ပြား " ဟူ၍ တစ္လုံးတစ္ပါဒမ်ွ ေဟာၾကားေတာ္မမူခဲ႔ပါ။ ရတနာသုံးပါးနွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေစရာ၌ … အျခိမ္းအေျခာက္မပါသင့္သလို အေမ်ွာ္နွင့္ အပင့္အေျမွာက္လည္း မပါသင့္ပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကလည္း ေလာကီေရး အလိုရမၼက္မ်ား ျပည့္စုံျပီးေျမာက္ေရး … ပုတီးစိပ္ျပန္ေတာ့လည္း ပါဠိေတြ ကိုသာ ရြတ္ဖတ္၍ေနသည္။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္အဓိပါၸယ္ကို မသိ။ သိရွိေအာင္လည္း အားမထုတ္။ နႈတ္က ၾကက္တူေရြးရြတ္သလို ျမန္ျမန္ရြတ္ ပုတီးလုံးမ်ားကို နင္ျပီး နင္ဆင္း ပုတီးပတ္ ျပည့္ေရးအတြက္ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ စိပ္ တတ္ၾကသည္။ ဦးတည္ရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း မျမင့္ျမတ္။ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ကလည္း မမွန္ကန္ေသာ ေၾကာင့္ မည္သည့္နည္းနွင့္မ်ွ ဗုဒၶါနုႆတိ ဘာဝနာ ပြားမ်ားရာမေရာက္ပါ။ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ အေအးဓာတ္ အျငိမ္းဓာတ္ ျဖစ္ပါသည္။ တုနႈိင္းမဲ႔ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ပါ၏။ မြန္ျမတ္ပါ၏။ အလိုရမၼက္နွင့္ ေလာဘဟူသည္ အပူဓာတ္ျဖစ္ပါ၏။ ပူေလာင္ပါ၏။ ညစ္ႏြမ္းပါ၏။ ဤမ်ွကိုပင္ သေဘာမေပါက္မူလ်က္ ခ်မ္းသာခ်င္ ရာထူးတိုးခ်င္ အမႈအခင္းနိုင္ခ်င္ နိုင္ငံျခားသြားခ်င္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္ ေသာ အလိုေလာဘမ်ား ျပည့္စုံလာေရးကို ရည္ေမ်ွာ္ျပီး ဂုဏ္ေတာ္ပြားေနျခင္းအားျဖင့္ အတြင္းသႏၲန္၌ သန္႔ရွင္းမႈ တည္ျငိမ္မႈ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းမႈတို႔ ျဖစ္ထြန္းလာ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အဓိပါၸယ္ကို မသိမူလ်က္ ပုတီးစိပ္မည္ဆိုလ်ွင္ ဗုဒၶါနုႆတိ မျဖစ္နိုင္ပါ။ ေလာကီၾကီးပြားေရး စီးပြားေရး အေမ်ွာ္ ေလာဘအရင္းခံသက္သက္နွင့္ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားလ်ွင္လည္း ဗုဒၶါနုႆတိ မျဖစ္နိုင္ပါ။ မင္းနန္ (ေမာ္ကြ်န္း) ဓမၼလမ္းညႊန္ စာစုမြန္ Paral lel.


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31BQIyn

ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္ျခင္း •••••••••••••••••••••• ဘုရားရွင္က ရာထူးတိုးခ်င္လ်ွင္ … "ငါဘုရား၏ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ကို ရြတ္ပြား" "အမႈအခင္းနိုင္ခ်င္လ်ွင္ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ကို ရြတ္ပြား " "ၾကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္လ်ွင္ ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ ကို ရြတ္ပြား " ဟူ၍ တစ္လုံးတစ္ပါဒမ်ွ ေဟာၾကားေတာ္မမူခဲ႔ပါ။ ရတနာသုံးပါးနွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေစရာ၌ … အျခိမ္းအေျခာက္မပါသင့္သလို အေမ်ွာ္နွင့္ အပင့္အေျမွာက္လည္း မပါသင့္ပါ။ ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္ျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကလည္း ေလာကီေရး အလိုရမၼက္မ်ား ျပည့္စုံျပီးေျမာက္ေရး … ပုတီးစိပ္ျပန္ေတာ့လည္း ပါဠိေတြ ကိုသာ ရြတ္ဖတ္၍ေနသည္။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အနက္အဓိပါၸယ္ကို မသိ။ သိရွိေအာင္လည္း အားမထုတ္။ နႈတ္က ၾကက္တူေရြးရြတ္သလို ျမန္ျမန္ရြတ္ ပုတီးလုံးမ်ားကို နင္ျပီး နင္ဆင္း ပုတီးပတ္ ျပည့္ေရးအတြက္ ျမန္ျမန္သြက္သြက္ စိပ္ တတ္ၾကသည္။ ဦးတည္ရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း မျမင့္ျမတ္။ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ကလည္း မမွန္ကန္ေသာ ေၾကာင့္ မည္သည့္နည္းနွင့္မ်ွ ဗုဒၶါနုႆတိ ဘာဝနာ ပြားမ်ားရာမေရာက္ပါ။ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားသည္ အေအးဓာတ္ အျငိမ္းဓာတ္ ျဖစ္ပါသည္။ တုနႈိင္းမဲ႔ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ပါ၏။ မြန္ျမတ္ပါ၏။ အလိုရမၼက္နွင့္ ေလာဘဟူသည္ အပူဓာတ္ျဖစ္ပါ၏။ ပူေလာင္ပါ၏။ ညစ္ႏြမ္းပါ၏။ ဤမ်ွကိုပင္ သေဘာမေပါက္မူလ်က္ ခ်မ္းသာခ်င္ ရာထူးတိုးခ်င္ အမႈအခင္းနိုင္ခ်င္ နိုင္ငံျခားသြားခ်င္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားခ်င္ ေသာ အလိုေလာဘမ်ား ျပည့္စုံလာေရးကို ရည္ေမ်ွာ္ျပီး ဂုဏ္ေတာ္ပြားေနျခင္းအားျဖင့္ အတြင္းသႏၲန္၌ သန္႔ရွင္းမႈ တည္ျငိမ္မႈ ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းမႈတို႔ ျဖစ္ထြန္းလာ လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဂုဏ္ေတာ္တစ္ပါးခ်င္းစီ၏ အဓိပါၸယ္ကို မသိမူလ်က္ ပုတီးစိပ္မည္ဆိုလ်ွင္ ဗုဒၶါနုႆတိ မျဖစ္နိုင္ပါ။ ေလာကီၾကီးပြားေရး စီးပြားေရး အေမ်ွာ္ ေလာဘအရင္းခံသက္သက္နွင့္ ဂုဏ္ေတာ္ ပြားလ်ွင္လည္း ဗုဒၶါနုႆတိ မျဖစ္နိုင္ပါ။ မင္းနန္ (ေမာ္ကြ်န္း) ဓမၼလမ္းညႊန္ စာစုမြန္ Paral lel.


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31BQIyn

ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္ေတာ္(၈)မ်ဳိး ▪➖➖➖➖➖➖➖➖▪ (၁) သမဏ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “သမဏ” ‘ ၿငိမ္းေအးသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၂) ျဗာဟၼဏ ➖➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ျဗာဟၼဏ” ‘မေကာင္းမႈေမွ်ာၿပီးသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၃) ေဝဒဂူ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ေဝဒဂူ” ‘အသိဉာဏ္သို႔ ေရာက္သူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၄) ဘိသကၠ ➖➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဘိသကၠ” ‘သမားေတာ္’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၅) နိမၼလ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “နိမၼလ” ‘အညစ္အေၾကးမရွိသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၆) ဝိမလ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဝိမလ” ‘အညစ္အေၾကးကင္းသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၇) ဥာဏီ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဉာဏီ” ‘ဉာဏ္ရွိသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၈) ဝိမုတၱ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဝိမုတၱ” ‘လြတ္ေျမာက္သူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္းဟု (မိန႔္ေတာ္မူ၏)။ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္ အပ္၏၊ (ျမတ္ေသာအက်င့္ကို) က်င့္သုံးၿပီးျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကို ေမွ်ာၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူး အေပါင္းသို႔ အသိဉာဏ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ သမားေတာ္ ဘိသကၠမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အတုမဲ့ဂုဏ္သို႔ ေရာက္အပ္၏။ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ စင္ၾကယ္သူျဖစ္ေသာ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ဉာဏ္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ လြတ္ေျမာက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အတုမဲ့ဂုဏ္သို႔ ေရာက္ အပ္၏။ ထိုဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ စစ္ေျမျပင္ကို ေအာင္ၿပီးေသာ ထိုငါ သည္ အႏွောင္အဖြဲ႕မွလြတ္၍ (လူအမ်ားကိုလည္း) လြတ္ေစခဲ့၏၊ (ထိုငါသည္) က်င့္ၿပီးျဖစ္ေသာ (ကိေလသာ) ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ အလြန္ယဥ္ေက်းေသာ ဆင္ေျပာင္ ႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္ေပ၏။ ပၪၥမသုတ္။ သာသနာ သကၠရာဇ္ ၂၅၆၃ ၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၈၁ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၁၉ ၊ နယုန္လဆုတ္ (၇) ရက္ ၊ တနလၤာေန႔ 📚 က်မ္းၫႊန္းအကိုးအကား 📚 ပိဋကတ္ သုံးပုံ 📚 [ သုတၱန္ပိဋက အဂုၤတၱရနိကာယ္ (ျမန္မာျပန္) ] { ၈၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ } { အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ ၊ အ႒ကနိပါတ္ } ( ၂ - ဒုတိယပဏၰာသက ၊ (ဒုတိယသုတ္ငါးဆယ္) ) (((၉)) ၄ — သတိဝဂ္ ၊ ၅ - သမဏသုတ္ ၊ ၈၅။ ) 24.7.2019. 📃 ဓမၼသုတ 📃 ေဝငွသူ 📃 သီဟစိုး...✍


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TzlmFN

ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္ေတာ္(၈)မ်ဳိး ▪➖➖➖➖➖➖➖➖▪ (၁) သမဏ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “သမဏ” ‘ ၿငိမ္းေအးသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၂) ျဗာဟၼဏ ➖➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ျဗာဟၼဏ” ‘မေကာင္းမႈေမွ်ာၿပီးသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၃) ေဝဒဂူ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ေဝဒဂူ” ‘အသိဉာဏ္သို႔ ေရာက္သူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၄) ဘိသကၠ ➖➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဘိသကၠ” ‘သမားေတာ္’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၅) နိမၼလ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “နိမၼလ” ‘အညစ္အေၾကးမရွိသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၆) ဝိမလ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဝိမလ” ‘အညစ္အေၾကးကင္းသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၇) ဥာဏီ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဉာဏီ” ‘ဉာဏ္ရွိသူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္း။ (၈) ဝိမုတၱ ➖➖➖ ရဟန္းတို႔ “ဝိမုတၱ” ‘လြတ္ေျမာက္သူ’ဟူေသာ ဤအမည္သည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံထိုက္ေသာ မေဖာက္ မျပန္ ကိုယ္တိုင္သိေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္တည္းဟု (မိန႔္ေတာ္မူ၏)။ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္ အပ္၏၊ (ျမတ္ေသာအက်င့္ကို) က်င့္သုံးၿပီးျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကို ေမွ်ာၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူး အေပါင္းသို႔ အသိဉာဏ္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ သမားေတာ္ ဘိသကၠမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အတုမဲ့ဂုဏ္သို႔ ေရာက္အပ္၏။ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ စင္ၾကယ္သူျဖစ္ေသာ အညစ္အေၾကးမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ အၾကင္ဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ဉာဏ္ရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရာက္အပ္၏၊ လြတ္ေျမာက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အတုမဲ့ဂုဏ္သို႔ ေရာက္ အပ္၏။ ထိုဂုဏ္ေက်းဇူးအေပါင္းသို႔ ေရာက္ၿပီးေသာ စစ္ေျမျပင္ကို ေအာင္ၿပီးေသာ ထိုငါ သည္ အႏွောင္အဖြဲ႕မွလြတ္၍ (လူအမ်ားကိုလည္း) လြတ္ေစခဲ့၏၊ (ထိုငါသည္) က်င့္ၿပီးျဖစ္ေသာ (ကိေလသာ) ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ အလြန္ယဥ္ေက်းေသာ ဆင္ေျပာင္ ႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္ေပ၏။ ပၪၥမသုတ္။ သာသနာ သကၠရာဇ္ ၂၅၆၃ ၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၈၁ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၁၉ ၊ နယုန္လဆုတ္ (၇) ရက္ ၊ တနလၤာေန႔ 📚 က်မ္းၫႊန္းအကိုးအကား 📚 ပိဋကတ္ သုံးပုံ 📚 [ သုတၱန္ပိဋက အဂုၤတၱရနိကာယ္ (ျမန္မာျပန္) ] { ၈၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ } { အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ ၊ အ႒ကနိပါတ္ } ( ၂ - ဒုတိယပဏၰာသက ၊ (ဒုတိယသုတ္ငါးဆယ္) ) (((၉)) ၄ — သတိဝဂ္ ၊ ၅ - သမဏသုတ္ ၊ ၈၅။ ) 24.7.2019. 📃 ဓမၼသုတ 📃 ေဝငွသူ 📃 သီဟစိုး...✍


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TzlmFN

ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မွာလဲ? ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ေသခ်ိန္က်လုိ႔ ေသလာၿပီ၊ ပ်က္စီးခ်ိန္က်လုိ႔ ပ်က္စီးၿပီဆုိေတာ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးက ဘာျဖစ္လာတုန္း၊ ဖူးဖူးေယာင္လာတယ္။အညိဳအမည္း အကြက္ေတြ စြဲလာတယ္။ဟုတ္လား။ အဲလုိမ်ဳိး ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမူေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ့ အလြန္ခ်စ္ခဲ့တဲ့, ခင္ခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ အားလုံးက ငဲ့ကြက္မူ ကင္းၿပီးေတာ့ သူ႔ကုိ ဘယ္ပုိ႔လုိက္တုန္း၊ သုႆာန္ပဲ ပုိ႔လုိက္တယ္။ ဘယ္သူမွ သူ႔ကုိ မထားဘူးတဲ့။ ဒါ ခႏၶာကုိယ္ရဲ့ သဘာဝ။ ဒါေတြကုိ စဥ္းစားရင္ ဘာျဖစ္တုန္း၊ ဒီအခ်က္ကုိ စဥ္းစားရင္ ဘာျဖစ္တုန္း၊ မေသခင္မွာ အသုိင္းနဲ႔ အဝုိင္းနဲ႔ ခ်စ္ၾကတယ္,ျမတ္ႏုိးၾကတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အားျပဳၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ ရစ္ပတ္ၿပီးေတာ့ ေနရတာတဲ့ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ပုံကုိ သိႏုိင္တယ္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မူ၊ ျမတ္ႏုိးမူေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားၿပီး ေနေန မေသခင္ပဲ၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ မေသခင္ေတာင္မွ မေသခင္လုိ႔ အျပည့္အဝ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ ေရာဂါဘယေတြ ႏွိပ္စက္လာၿပီ၊ တကယ့္ကုိပဲ ၾကည့္မေကာင္း, ႐ႈမေကာင္းျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ မေသခင္ကုိပဲ သံေယာဇဥ္ေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ျမတ္ႏုိးမူေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ေသၿပီဆုိရင္ေတာ့ သူသူကုိယ္ကုိယ္ ဘယ္သူမွ သံေယာဇဥ္က ဘာျဖစ္သြားတုန္း၊ အနေပကၡိေနာ၊ငဲ့ကြက္မူကင္းသြားတယ္။ အနေပကၡာ၊ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါ ငါ့လူလုိ႔ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဒါကုိ ေျပာတာေနာ္။ အလြန္ခ်စ္တဲ့ ေဆြေတြမ်ဳိးေတြကေတာင္မွ ကုိယ့္ကုိ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သုႆာန္ကုိပဲ ပုိ႔လုိက္တယ္။ အဲဒီ သုႆာန္ေရာက္သြားၿပီးဆုိေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း၊ေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့ ဒီအေလာင္းေကာင္ႀကီးကုိ။ ငါငါ ငါနဲ႔ တစ္သက္လုံး ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး တစ္သက္လုံး ေထြးပုိက္ခဲ့တဲ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ ေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့။ ေျမေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့, သစ္က်ဳတ္ေတြက စားၾကမယ္တဲ့, ပုိးေလာက္ေတြက စားၾကမဟ္တဲ့။ လင္းတေတြ က်ီးေတြ ဒါေတြက ထုိးၾကမယ္,စားၾကမယ္။ တစ္ျခားတစ္ျခားေသာ ဒီခႏၶာကုိယ္ စားမယ့္သတၱဝါေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္တဲ့။ အဲဒီသတၱဝါမ်ဳိးစုံက ဒီခႏၶာကုိယ္ကုိ စားၾကလိမ့္မယ္တဲ့၊ ဒါ အမွန္တရားပဲ။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ 2017-4-14 သီရိမာႏွင့္ အသုဘဘာဝနာတရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MgUCcj

ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မွာလဲ? ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ေသခ်ိန္က်လုိ႔ ေသလာၿပီ၊ ပ်က္စီးခ်ိန္က်လုိ႔ ပ်က္စီးၿပီဆုိေတာ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးက ဘာျဖစ္လာတုန္း၊ ဖူးဖူးေယာင္လာတယ္။အညိဳအမည္း အကြက္ေတြ စြဲလာတယ္။ဟုတ္လား။ အဲလုိမ်ဳိး ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမူေတြ အမ်ားႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ့ အလြန္ခ်စ္ခဲ့တဲ့, ခင္ခဲ့တဲ့ ေဆြမ်ဳိးမိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြ အားလုံးက ငဲ့ကြက္မူ ကင္းၿပီးေတာ့ သူ႔ကုိ ဘယ္ပုိ႔လုိက္တုန္း၊ သုႆာန္ပဲ ပုိ႔လုိက္တယ္။ ဘယ္သူမွ သူ႔ကုိ မထားဘူးတဲ့။ ဒါ ခႏၶာကုိယ္ရဲ့ သဘာဝ။ ဒါေတြကုိ စဥ္းစားရင္ ဘာျဖစ္တုန္း၊ ဒီအခ်က္ကုိ စဥ္းစားရင္ ဘာျဖစ္တုန္း၊ မေသခင္မွာ အသုိင္းနဲ႔ အဝုိင္းနဲ႔ ခ်စ္ၾကတယ္,ျမတ္ႏုိးၾကတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အားျပဳၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ ရစ္ပတ္ၿပီးေတာ့ ေနရတာတဲ့ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ပုံကုိ သိႏုိင္တယ္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မူ၊ ျမတ္ႏုိးမူေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားၿပီး ေနေန မေသခင္ပဲ၊ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ မေသခင္ေတာင္မွ မေသခင္လုိ႔ အျပည့္အဝ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ ေရာဂါဘယေတြ ႏွိပ္စက္လာၿပီ၊ တကယ့္ကုိပဲ ၾကည့္မေကာင္း, ႐ႈမေကာင္းျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ မေသခင္ကုိပဲ သံေယာဇဥ္ေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ျမတ္ႏုိးမူေတြက သိပ္ၿပီးေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။ ေသၿပီဆုိရင္ေတာ့ သူသူကုိယ္ကုိယ္ ဘယ္သူမွ သံေယာဇဥ္က ဘာျဖစ္သြားတုန္း၊ အနေပကၡိေနာ၊ငဲ့ကြက္မူကင္းသြားတယ္။ အနေပကၡာ၊ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါ ငါ့လူလုိ႔ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဒါကုိ ေျပာတာေနာ္။ အလြန္ခ်စ္တဲ့ ေဆြေတြမ်ဳိးေတြကေတာင္မွ ကုိယ့္ကုိ ငဲ့ကြက္မူ မရွိေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သုႆာန္ကုိပဲ ပုိ႔လုိက္တယ္။ အဲဒီ သုႆာန္ေရာက္သြားၿပီးဆုိေတာ့ ဘာျဖစ္တုန္း၊ေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့ ဒီအေလာင္းေကာင္ႀကီးကုိ။ ငါငါ ငါနဲ႔ တစ္သက္လုံး ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး တစ္သက္လုံး ေထြးပုိက္ခဲ့တဲ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ ေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့။ ေျမေခြးေတြက စားၾကမယ္တဲ့, သစ္က်ဳတ္ေတြက စားၾကမယ္တဲ့, ပုိးေလာက္ေတြက စားၾကမဟ္တဲ့။ လင္းတေတြ က်ီးေတြ ဒါေတြက ထုိးၾကမယ္,စားၾကမယ္။ တစ္ျခားတစ္ျခားေသာ ဒီခႏၶာကုိယ္ စားမယ့္သတၱဝါေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္တဲ့။ အဲဒီသတၱဝါမ်ဳိးစုံက ဒီခႏၶာကုိယ္ကုိ စားၾကလိမ့္မယ္တဲ့၊ ဒါ အမွန္တရားပဲ။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ 2017-4-14 သီရိမာႏွင့္ အသုဘဘာဝနာတရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္


via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MgUCcj