Unicode and Zawgyi read (မဖက်လိုက်ရတဲ့ သူတွေအတွက်) (မဖက္လိုက္ရတဲ့ သူေတြအတြက္) သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ ( သို့မဟုတ် ) အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ သမိုင်း 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဖတ်ကြည့်နော်… သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ကို နေ့ထူးနေ့မြတ် အဖြစ် အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ ထိုနေ့တွင် နယ်တိုင်း မြို့တိုင်း၌ ဆီမီးများ ထွန်းညှိကာ မြတ်စွာဘုရားရှင်အား ပူဇော်ကြ၏။ ထိုအစဉ်အလာကား မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာ နတ်ပြည်မှ မယ်တော်မိနတ်သားအား ကျေးဇူးဆပ်သော အားဖြင့် အဘိဓမ္မာမြတ်ဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော် မူပြီး သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်တောင်တံခါးသို့ ဆင်းသက်တော် မူရာအခါ၌ နတ်ဗြဟ္မာအပေါင်းမှ ကြိုဆိုခဲ့သည့် အစဉ်အလာကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းကာဖြင့် ယနေ့အခါတွင် ဆီမီးများ ထွန်းညှိခြင်းဖြင့် ပူဇော်ခြင်း ဖြစ်၏။ ဘိုးဘွား မိဘ ဆရာသမားများအား… ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံများဖြင့် ပြစ်မှားမိခဲ့သည် ရှိသော်… အပြစ်ခပ်သိမ်း ပပျောက်ငြိမ်းဖို့ ကန်တော့ကြသည့် မိဘဆရာ ပူဇော်ပွဲများ၊ ဝါတွင်းသုံးလ ဝါဆို ဝါကပ်တော်မူကြသည့် သံဃာတော်များ ဝါကျွတ်သည့်အခါ အပြစ်ရှိက အချင်းချင်း တောင်းပန် ပြောကြားကြသော ပဝါရဏာနေ့ အခမ်းအနားများ၊ မီးထွန်းပွဲအခမ်းအနား စသည်ဖြင့် ကြည်ညိုဖွယ်ရာများစွာ ပြည့်နှက်နေ့သည့် နေထူးနေ့မြတ်ပင် ဖြစ်သည်။ မဟာသက္ကရာဇ်(၁ဝ၉)ခုနှစ်၊ဝါဆိုလပြည့် သာဝတ္ထိပြည် ကောသလမင်းကြီး၏ ကဏ္ဍ ဥယျာဉ်မှူး မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း စိုက်ပျိုးအပ်သော ကဏ္ဍမ္ဗသရက်ဖြူပင်အနီးမှာ တိတ္ထိတို့ကို နှိမ်နှင်းတော် မူရန် ရေမီးအစုံစုံ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြတော်မူသည်။ ဤသို့ ယမိုက်(ရေးမီးအစုံ) ပြာဋိဟာကို ပြတော်မူပြီး၍ ဝါဆိုလပြည့် ညနေဆည်းဆာချိန်တွင် ရှေးမြတ်စွာဘုရားရှင်တို့နည်းတူ တာဝတိံသာနတ်ပြည် ၌ ဝါကပ်တော်မူ၍ မယ်တော်မိနတ်သားအား အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြား တော်မူရန် တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ ခြေနှစ်လှမ်း(သုံးဖဝါး)ဖြင့် ကြွသွားတော်မူ၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး ဝါကပ်သီတင်းသုံးရန် ပယ်လယ်ကသစ်ပင်ရင်းရှိ သိကြားမင်း၏ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ မြကျောက်ဖျာကြီးပေါ်၌ သီတင်းသုံးတော်မူ၏။ ဤသို့ တာဝတိံသာ နတ်ပြည်သို့ မြတ်စွာဘုရားရှင် ကြွတော်မူလျှင် လူ့ပြည်၌ တန်ခိုးပြာဋိဟာကိုပြပွဲသို့ စုဝေးရောက်ရှိကြ ကုန်သော လူအပေါင်းတို့က ကောင်းကင်သို့ မျှော်ကြည့်၍ ဘုရားရှင် အဘယ်သို့ ကြွတော်မူပါသနည်းဟု မေးလျှောက်သဖြင့်… ဒိဗ္ဗစက္ခုဧတဒဂ်ရ အရှင်အနုရုဒ္ဓါမထေရ်က… ဘုရားရှင်သည် တာဝတိံသာနတ်ပြည်ဝယ် သိကြားမင်း၏ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ ကျောက်ဖျာထက်၌ ဝါကပ်တော်မူလျှင် မယ်တော်မိနတ်သားအမှူးပြုသော နတ်ဗြဟ္မာအပေါင်း အား အဘိဓမ္မာတရားကို ဟောကြားရန် တာဝတိံသာ နတ်ပြည် သို့ ကြွတော်မူ၏ဟု ဖြေကြား၏။ လူတို့သည် မြတ်စွာဘုရားရှင်ကို မဖူးမြင်ရသမျှ ဤအရပ်မှ မပြန်အံ့ဟု ကြံပြီးလျှင် သာဝတ္ထိပြည်အနီးဝယ် အသီးသီး သစ်ခက်တဲမဏ္ဍပ်ကို ပြု၍ နေကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ရှေးဦးကပင်လျှင် အရှင်မောဂ္ဂလာန်အား… သင်ချစ်သားသည်… ဤပရိတ်သတ်အား တရားဟောရစ်ရမည်ဟု မိန့်တော်မူခဲ့ပြီး ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ပဏ္ဍုကမ္ဗလာမြကျောက်ဖျာပေါ်၌ ( ၇ )ဝါမြောက် ဝါကပ်တော်မူ၍ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့၏။ တစ်ဖန် အရှင်သာရိပုတ္တရာအား အဘိဓမ္မာတရား အကျဉ်း ဟောတော်မူ၏။ အရှင်သာရိပုတ္တရာမှလည်း မိမိ၏ တပည့် ရဟန်းငါးရာ အား မြတ်စွာဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူသော အဘိဓမ္မာ အကျဉ်းကို မိမိဉာဏ်ဖြင့် ချဲ့ကာ မကျဉ်းမကျယ် အလယ်အလတ် အားဖြင့် ပြန်လည်ဟောကြားတော်မူပါတယ်။ မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာ၌ အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြားခြင်းပြီးဆုံးသည်နှင့် တပြိုင်နက် အရှင်သာရိပုတ္တရာက တပည့် ရဟန်းငါးရာကို အဘိဓမ်မာတရား သင်ပြပို့ချပေးမှုလည်း ပြီးဆုံးလေတော့၏။ ထိုနေ့ကား…သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ပင်တည်း။ အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူပြီးသော် သိကြားမင်းအား… မြတ်စွာဘုရားရှင်က သင်သိကြားမင်း၏ နတ်ပြည်၌ ငါဘုရား ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးပြီ။ လူ့ပြည်ရှိ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ငါဘုရား ဆင်းသက်တော် မူအံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သီတင်းကျွတ်လဆန်း( ၈ )ရက်နေ့တွင် အရှင်မောဂ္ဂလာန် မှ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ တက်တော်မူပြီး မြတ်စွာဘုရားရှင် အဘယ်အရပ်၌ ဆင်းသက်မည်နည်း ဟု မေးလျှောက်သဖြင့် မြတ်စွာဘုရားရှင်က… ချစ်သား သင်၏ နောင်တော်ကြီး သာရိပုတ္တရာ ဝါကပ်ရာ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည် တောင်တံခါး၌ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ ပဝါရဏာနေ့တွင် ဆင်းသက် တော်မူမည်ဟု မိန့်တော်မူပါတယ်။ လူအပေါင်းတို့ဟာ ထိုအကြောင်းကို အရှင်မောဂ္ဂလာန်မှ တဆင့် ကြားသိရဖြင့် သီတင်းကျွတ်လဆန်း( ၉ )ရက်နေ့၌ပင် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည် တောင်တံခါးသို့ ရှေးရှုသွားကြကုန်၏။ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ရောက်သော်… သိကြားမင်းသည် တာဝတိံသာနတ်ပြည် သုဒဿနမြို့မှ သည် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်တောင်တံခါးဝထိ ရွှေစောင်းတန်း၊ပတ္တမြားစောင်းတန်း၊ငွေစောင်းတန်း ဟူသော စောင်းတန်းလှေကားသုံးသွယ်ကို တင့်တယ်စွာ စီရင်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ရောင်ခြည်တော် ခြောက်သွယ် တပြိုင်နက် ထွန်းလင်းစေလျက် အတုမရှိသော အသရေတော်ကို ပြတော်မူ၍ ပတ္တမြားစောင်းတန်းဖြင့် ဆင်းသက်ကြွတော်မူပါတယ်။ ဗြဟ္မာကြီးတို့က ဘုရားရှင်အား ရွှေထီး ငွေထီး၊သန္တာထီး တို့ဖြင့် အသီးသီးမိုးလျှက် လက်ျာဘက်ရှိ ရွှေစောင်းတန်းဖြင့်၊ သိကြားမင်းအမှူးရှိသော နတ်အပေါင်းတို့မှ ရွှေတံခွန်၊ ငွေတံခွန်၊ ပုလဲတံခွန်တို့ကို ကိုင်လျှက် မြတ်စွာဘုရားရှင်အား ပူဇော်ကာ လက်ဝဲဘက်ရှိ ငွေစောင်းတန်းဖြင့် ဆင်းသက်လာကုန် ၏။ ဤသို့အတုမရှိသော မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ အသရေတော်ကို ဖူးမြင်ရသော လူပရိတ်သတ်အပေါင်းတို့သည် အားရဝမ်းသာဖြစ်၍ ဘုရားအဖြစ်ကို မတောင်းတသူ တစ်ဦးမျှပင် မရှိပေ။ အရှင်သာရိပုတ္တရာက တပည့်ရဟန်းငါးရာနှင့်တကွ မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ ခြေတော်စုံ၌ ဦးခိုက်ရှိခိုးကြ၏။ အရှင်သာရိပုတ္တရာက… မြတ်စွာဘုရား ယနေ့ ခပ်သိမ်းသော လူနတ်ဗြဟ္မာ တို့သည် အတုမရှိသော မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ အသရေတော် ကို ဖူးမြင်ကြရ၍ လွန်စွာ မြတ်နိုးကြကုန်လျက် ဘုရားဆုကို တောင့်တ ကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်က… အရှင်သာရိပုတ္တရာအား…ချစ်သား ကိလေသာမီးတို့၏ ငြိမ်းရာ အေးမြသည့် နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ၌ မွေ့လျော်ကြကုန်သော သဗ္ဗညုတဘုရားရှင်တို့အား ဗြဟ္မာ နတ် လူအပေါင်းတို့က ဤသို့ ချစ်မြတ်နိုးကြကုန်သည်သာတည်းဟု မေးကာ ဖြေကာဖြင့် တရားတော်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါတယ်။ ထိုတရားကိုနာကြားကြရ၍ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏ တပည့်ငါးရာသည် ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူခဲ့ပါတယ်။ ထိုနေ့သည်ကား သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ပေတည်း။ အချုပ်အားဖြင့်… သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ကို မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ မယ်တော် သန္တုဿိတနတ်သားအမှူးရှိသော နတ်ဗြဟ္မာ အပေါင်းအား အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြားတော်မူပြီးခဲ့သည့်နေ့။ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား အဘိဓမ္မတရားအကျဉ်း ဟောတော်မူပြီးခဲ့သည့်နေ့။ အရှင်သာရိပုတ္တရာမှ တပည့်ရဟန်းငါးရာအား မကျဉ်းမကျယ် အဘိဓမ္မာတရားကို ဟောတော်မူပြီး ခဲ့သည့်နေ့။ အဘိဓမ္မာဒေသနာတော် ဟောတော်မူပြီးနောက် တာဝတိံသာ နတ်ပြည်မှ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ဆင်းသက်တော်မူခဲ့သည့်နေ့။ ဝါဆိုဝါကပ်တော်မူကြသော သံဃာတော်များ အပြစ်ရှိက အချင်းချင်း ပြောကြားကြရသော ပဝါရဏာနေ့။ မြတ်စွာဘုရားရှင် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ဆင်းသက်တော် မူရာအခါ၌ ကြိုဆိုပူဇော်ကြသော နတ်ဗြဟ္မာနှင့်လူအပေါင်းတို့ ဘုရားဆုပန်ကြသောနေ့များသည် သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ဖြစ်ခြင်း စသည်ဖြင့် နေ့ထူး နေ့မြတ်ပေါင်းများစွာမှ ရှေးဘုရားရှင်တို့၏ ထုံးစံအတိုင်း မယ်တော်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသော သန္တုဿိတနတ်သားအား ကျေးဇူးဆပ်သောအားဖြင့် အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူပြီး သည့်နေ့ကို အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ဟု မှတ်တမ်းတင်တော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မူရင်း-Credit မေတ္တာဖြင့်… အရှင်ပုည( ဝကုန်း ) သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ ( သို့မဟုတျ ) အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ သမိုငျး *************************** ဖတျကွညျ့နောျ… သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ကို နေ့ထူးနေ့မွတျ အဖွဈ အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ဟု သတျမှတျကွသညျ။ ထိုနေ့တှငျ နယျတိုငျး မွို့တိုငျး၌ ဆီမီးမြား ထှနျးညှိကာ မွတျစှာဘုရားရှငျအား ပူဇောျကွ၏။ ထိုအစဉျအလာကား မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာ နတျပွညျမှ မယျတောျမိနတျသားအား ကြေးဇူးဆပျသော အားဖွငျ့ အဘိဓမ်မာမွတျဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျ မူပွီး သငျ်ကူနဂိုရျပွညျတောငျတံခါးသို့ ဆငျးသကျတောျ မူရာအခါ၌ နတျဗွဟ်မာအပေါငျးမှ ကွိုဆိုခဲ့သညျ့ အစဉျအလာကို ဆကျလကျထိနျးသိမျးကာဖွငျ့ ယနေ့အခါတှငျ ဆီမီးမြား ထှနျးညှိခွငျးဖွငျ့ ပူဇောျခွငျး ဖွဈ၏။ ဘိုးဘှား မိဘ ဆရာသမားမြားအား… ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံမြားဖွငျ့ ပွဈမှားမိခဲ့သညျ ရှိသောျ… အပွဈခပျသိမျး ပပြောကျငွိမျးဖို့ ကနျတော့ကွသညျ့ မိဘဆရာ ပူဇောျပှဲမြား၊ ဝါတှငျးသုံးလ ဝါဆို ဝါကပျတောျမူကွသညျ့ သံဃာတောျမြား ဝါကြှတျသညျ့အခါ အပွဈရှိက အခငြျးခငြျး တောငျးပနျ ပွောကွားကွသော ပဝါရဏာနေ့ အခမျးအနားမြား၊ မီးထှနျးပှဲအခမျးအနား စသညျဖွငျ့ ကွညျညိုဖှယျရာမြားစှာ ပွည့ျနှကျနေ့သညျ့ နထေူးနေ့မွတျပငျ ဖွဈသညျ။ မဟာသက်ကရာဇျ(၁ဝ၉)ခုနှဈ၊ဝါဆိုလပွည့ျ သာဝတ်ထိပွညျ ကောသလမငျးကွီး၏ ကဏ်ဍ ဥယြာဉျမှူး မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ ညှှနျကွားခကြျအတိုငျး စိုကျပြိုးအပျသော ကဏ်ဍမ်ဗသရကျဖွူပငျအနီးမှာ တိတ်ထိတို့ကို နှိမျနှငျးတောျ မူရနျ ရမေီးအစုံစုံ တနျခိုးပွာဋိဟာကို ပွတောျမူသညျ။ ဤသို့ ယမိုကျ(ရေးမီးအစုံ) ပွာဋိဟာကို ပွတောျမူပွီး၍ ဝါဆိုလပွည့ျ ညနဆေညျးဆာခြိနျတှငျ ရှေးမွတျစှာဘုရားရှငျတို့နညျးတူ တာဝတိံသာနတျပွညျ ၌ ဝါကပျတောျမူ၍ မယျတောျမိနတျသားအား အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွား တောျမူရနျ တာဝတိံသာနတျပွညျသို့ ခွနှေဈလှမျး(သုံးဖဝါး)ဖွငျ့ ကွှသှားတောျမူ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျ၌ ဝါတှငျးသုံးလပတျလုံး ဝါကပျသီတငျးသုံးရနျ ပယျလယျကသဈပငျရငျးရှိ သိကွားမငျး၏ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာ မွကြောကျဖြာကွီးပေါျ၌ သီတငျးသုံးတောျမူ၏။ ဤသို့ တာဝတိံသာ နတျပွညျသို့ မွတျစှာဘုရားရှငျ ကွှတောျမူလြှငျ လူ့ပွညျ၌ တနျခိုးပွာဋိဟာကိုပွပှဲသို့ စုဝေးရောကျရှိကွ ကုနျသော လူအပေါငျးတို့က ကောငျးကငျသို့ မြှောျကွည့ျ၍ ဘုရားရှငျ အဘယျသို့ ကွှတောျမူပါသနညျးဟု မေးလြှောကျသဖွငျ့… ဒိဗ်ဗစက်ခုဧတဒဂျရ အရှငျအနုရုဒ်ဓါမထရျေက… ဘုရားရှငျသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျဝယျ သိကွားမငျး၏ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာ ကြောကျဖြာထကျ၌ ဝါကပျတောျမူလြှငျ မယျတောျမိနတျသားအမှူးပွုသော နတျဗွဟ်မာအပေါငျး အား အဘိဓမ်မာတရားကို ဟောကွားရနျ တာဝတိံသာ နတျပွညျ သို့ ကွှတောျမူ၏ဟု ဖွကွေား၏။ လူတို့သညျ မွတျစှာဘုရားရှငျကို မဖူးမွငျရသမြှ ဤအရပျမှ မပွနျအံ့ဟု ကွံပွီးလြှငျ သာဝတ်ထိပွညျအနီးဝယျ အသီးသီး သဈခကျတဲမဏ်ဍပျကို ပွု၍ နကွေကုနျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ရှေးဦးကပငျလြှငျ အရှငျမောဂ်ဂလာနျအား… သငျခစြျသားသညျ… ဤပရိတျသတျအား တရားဟောရဈရမညျဟု မိနျ့တောျမူခဲ့ပွီး ဖွဈ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာမွကြောကျဖြာပေါျ၌ ( ၇ )ဝါမွောကျ ဝါကပျတောျမူ၍ ဝါတှငျးသုံးလပတျလုံး အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူခဲ့၏။ တဈဖနျ အရှငျသာရိပုတ်တရာအား အဘိဓမ်မာတရား အကဉြျး ဟောတောျမူ၏။ အရှငျသာရိပုတ်တရာမှလညျး မိမိ၏ တပည့ျ ရဟနျးငါးရာ အား မွတျစှာဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူသော အဘိဓမ်မာ အကဉြျးကို မိမိဉာဏျဖွငျ့ ခြဲ့ကာ မကဉြျးမကယြျ အလယျအလတျ အားဖွငျ့ ပွနျလညျဟောကွားတောျမူပါတယျ။ မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာ၌ အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွားခွငျးပွီးဆုံးသညျနှငျ့ တပွိုငျနကျ အရှငျသာရိပုတ်တရာက တပည့ျ ရဟနျးငါးရာကို အဘိဓမျမာတရား သငျပွပို့ခပြေးမှုလညျး ပွီးဆုံးလတေော့၏။ ထိုနေ့ကား…သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ပငျတညျး။ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူပွီးသောျ သိကွားမငျးအား… မွတျစှာဘုရားရှငျက သငျသိကွားမငျး၏ နတျပွညျ၌ ငါဘုရား ပွုဖှယျကိစ်စကို ပွုပွီးပွီ။ လူ့ပွညျရှိ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ငါဘုရား ဆငျးသကျတောျ မူအံ့ဟု မိနျ့တောျမူ၏။ သီတငျးကြှတျလဆနျး( ၈ )ရကျနေ့တှငျ အရှငျမောဂ်ဂလာနျ မှ တာဝတိံသာနတျပွညျသို့ တကျတောျမူပွီး မွတျစှာဘုရားရှငျ အဘယျအရပျ၌ ဆငျးသကျမညျနညျး ဟု မေးလြှောကျသဖွငျ့ မွတျစှာဘုရားရှငျက… ခစြျသား သငျ၏ နောငျတောျကွီး သာရိပုတ်တရာ ဝါကပျရာ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျ တောငျတံခါး၌ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ ပဝါရဏာနေ့တှငျ ဆငျးသကျ တောျမူမညျဟု မိနျ့တောျမူပါတယျ။ လူအပေါငျးတို့ဟာ ထိုအကွောငျးကို အရှငျမောဂ်ဂလာနျမှ တဆငျ့ ကွားသိရဖွငျ့ သီတငျးကြှတျလဆနျး( ၉ )ရကျနေ့၌ပငျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျ တောငျတံခါးသို့ ရှေးရှုသှားကွကုနျ၏။ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ရောကျသောျ… သိကွားမငျးသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျ သုဒူနမွို့မှ သညျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျတောငျတံခါးဝထိ ရှှစေောငျးတနျး၊ပတ်တမွားစောငျးတနျး၊ငှစေောငျးတနျး ဟူသော စောငျးတနျးလှကေားသုံးသှယျကို တငျ့တယျစှာ စီရငျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ရောငျခွညျတောျ ခွောကျသှယျ တပွိုငျနကျ ထှနျးလငျးစလေကြျ အတုမရှိသော အသရတေောျကို ပွတောျမူ၍ ပတ်တမွားစောငျးတနျးဖွငျ့ ဆငျးသကျကွှတောျမူပါတယျ။ ဗွဟ်မာကွီးတို့က ဘုရားရှငျအား ရှှထေီး ငှထေီး၊သန်တာထီး တို့ဖွငျ့ အသီးသီးမိုးလြှကျ လကျြာဘကျရှိ ရှှစေောငျးတနျးဖွငျ့၊ သိကွားမငျးအမှူးရှိသော နတျအပေါငျးတို့မှ ရှှတေံခှနျ၊ ငှတေံခှနျ၊ ပုလဲတံခှနျတို့ကို ကိုငျလြှကျ မွတျစှာဘုရားရှငျအား ပူဇောျကာ လကျဝဲဘကျရှိ ငှစေောငျးတနျးဖွငျ့ ဆငျးသကျလာကုနျ ၏။ ဤသို့အတုမရှိသော မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ အသရတေောျကို ဖူးမွငျရသော လူပရိတျသတျအပေါငျးတို့သညျ အားရဝမျးသာဖွဈ၍ ဘုရားအဖွဈကို မတောငျးတသူ တဈဦးမြှပငျ မရှိပေ။ အရှငျသာရိပုတ်တရာက တပည့ျရဟနျးငါးရာနှငျ့တကှ မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ ခွတေောျစုံ၌ ဦးခိုကျရှိခိုးကွ၏။ အရှငျသာရိပုတ်တရာက… မွတျစှာဘုရား ယနေ့ ခပျသိမျးသော လူနတျဗွဟ်မာ တို့သညျ အတုမရှိသော မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ အသရတေောျ ကို ဖူးမွငျကွရ၍ လှနျစှာ မွတျနိုးကွကုနျလကြျ ဘုရားဆုကို တောငျ့တ ကွကုနျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျက… အရှငျသာရိပုတ်တရာအား…ခစြျသား ကိလသောမီးတို့၏ ငွိမျးရာ အေးမွသညျ့ နိဗ်ဗာနျခမြျးသာ၌ မှေ့လြောျကွကုနျသော သဗ်ဗညုတဘုရားရှငျတို့အား ဗွဟ်မာ နတျ လူအပေါငျးတို့က ဤသို့ ခစြျမွတျနိုးကွကုနျသညျသာတညျးဟု မေးကာ ဖွကောဖွငျ့ တရားတောျကို ဟောကွားတောျမူခဲ့ပါတယျ။ ထိုတရားကိုနာကွားကွရ၍ အရှငျသာရိပုတ်တရာ၏ တပည့ျငါးရာသညျ ရဟန်တာအဖွဈသို့ ရောကျတောျမူခဲ့ပါတယျ။ ထိုနေ့သညျကား သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ပတေညျး။ အခြုပျအားဖွငျ့… သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ကို မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာနတျပွညျ၌ မယျတောျ သန်တုိူတနတျသားအမှူးရှိသော နတျဗွဟ်မာ အပေါငျးအား အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွားတောျမူပွီးခဲ့သညျ့နေ့။ အရှငျသာရိပုတ်တရာအား အဘိဓမ်မတရားအကဉြျး ဟောတောျမူပွီးခဲ့သည့ျနေ့။ အရှငျသာရိပုတ်တရာမှ တပည့ျရဟနျးငါးရာအား မကဉြျးမကယြျ အဘိဓမ်မာတရားကို ဟောတောျမူပွီး ခဲ့သညျ့နေ့။ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျ ဟောတောျမူပွီးနောကျ တာဝတိံသာ နတျပွညျမှ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ဆငျးသကျတောျမူခဲ့သညျ့နေ့။ ဝါဆိုဝါကပျတောျမူကွသော သံဃာတောျမြား အပွဈရှိက အခငြျးခငြျး ပွောကွားကွရသော ပဝါရဏာနေ့။ မွတျစှာဘုရားရှငျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ဆငျးသကျတောျ မူရာအခါ၌ ကွိုဆိုပူဇောျကွသော နတျဗွဟ်မာနှငျ့လူအပေါငျးတို့ ဘုရားဆုပနျကွသောနေ့မြားသညျ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ဖွဈခွငျး စသညျဖွငျ့ နေ့ထူး နေ့မွတျပေါငျးမြားစှာမှ ရှေးဘုရားရှငျတို့၏ ထုံးစံအတိုငျး မယျတောျဖွဈခဲ့ဖူးသော သန်တုိူတနတျသားအား ကြေးဇူးဆပျသောအားဖွငျ့ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူပွီး သညျ့နေ့ကို အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ဟု မှတျတမျးတငျတောျမူခဲ့ခွငျး ဖွဈလသေညျ။ မူရငျး-Credit မတေ်တာဖွငျ့… အရှငျပုည( ဝကုနျး )

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/329ZC79

Unicode and Zawgyi read (မဖက်လိုက်ရတဲ့ သူတွေအတွက်) (မဖက္လိုက္ရတဲ့ သူေတြအတြက္) သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ ( သို့မဟုတ် ) အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ သမိုင်း 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဖတ်ကြည့်နော်… သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ကို နေ့ထူးနေ့မြတ် အဖြစ် အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ဟု သတ်မှတ်ကြသည်။ ထိုနေ့တွင် နယ်တိုင်း မြို့တိုင်း၌ ဆီမီးများ ထွန်းညှိကာ မြတ်စွာဘုရားရှင်အား ပူဇော်ကြ၏။ ထိုအစဉ်အလာကား မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာ နတ်ပြည်မှ မယ်တော်မိနတ်သားအား ကျေးဇူးဆပ်သော အားဖြင့် အဘိဓမ္မာမြတ်ဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော် မူပြီး သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်တောင်တံခါးသို့ ဆင်းသက်တော် မူရာအခါ၌ နတ်ဗြဟ္မာအပေါင်းမှ ကြိုဆိုခဲ့သည့် အစဉ်အလာကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းကာဖြင့် ယနေ့အခါတွင် ဆီမီးများ ထွန်းညှိခြင်းဖြင့် ပူဇော်ခြင်း ဖြစ်၏။ ဘိုးဘွား မိဘ ဆရာသမားများအား… ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံများဖြင့် ပြစ်မှားမိခဲ့သည် ရှိသော်… အပြစ်ခပ်သိမ်း ပပျောက်ငြိမ်းဖို့ ကန်တော့ကြသည့် မိဘဆရာ ပူဇော်ပွဲများ၊ ဝါတွင်းသုံးလ ဝါဆို ဝါကပ်တော်မူကြသည့် သံဃာတော်များ ဝါကျွတ်သည့်အခါ အပြစ်ရှိက အချင်းချင်း တောင်းပန် ပြောကြားကြသော ပဝါရဏာနေ့ အခမ်းအနားများ၊ မီးထွန်းပွဲအခမ်းအနား စသည်ဖြင့် ကြည်ညိုဖွယ်ရာများစွာ ပြည့်နှက်နေ့သည့် နေထူးနေ့မြတ်ပင် ဖြစ်သည်။ မဟာသက္ကရာဇ်(၁ဝ၉)ခုနှစ်၊ဝါဆိုလပြည့် သာဝတ္ထိပြည် ကောသလမင်းကြီး၏ ကဏ္ဍ ဥယျာဉ်မှူး မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ ညွှန်ကြားချက်အတိုင်း စိုက်ပျိုးအပ်သော ကဏ္ဍမ္ဗသရက်ဖြူပင်အနီးမှာ တိတ္ထိတို့ကို နှိမ်နှင်းတော် မူရန် ရေမီးအစုံစုံ တန်ခိုးပြာဋိဟာကို ပြတော်မူသည်။ ဤသို့ ယမိုက်(ရေးမီးအစုံ) ပြာဋိဟာကို ပြတော်မူပြီး၍ ဝါဆိုလပြည့် ညနေဆည်းဆာချိန်တွင် ရှေးမြတ်စွာဘုရားရှင်တို့နည်းတူ တာဝတိံသာနတ်ပြည် ၌ ဝါကပ်တော်မူ၍ မယ်တော်မိနတ်သားအား အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြား တော်မူရန် တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ ခြေနှစ်လှမ်း(သုံးဖဝါး)ဖြင့် ကြွသွားတော်မူ၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး ဝါကပ်သီတင်းသုံးရန် ပယ်လယ်ကသစ်ပင်ရင်းရှိ သိကြားမင်း၏ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ မြကျောက်ဖျာကြီးပေါ်၌ သီတင်းသုံးတော်မူ၏။ ဤသို့ တာဝတိံသာ နတ်ပြည်သို့ မြတ်စွာဘုရားရှင် ကြွတော်မူလျှင် လူ့ပြည်၌ တန်ခိုးပြာဋိဟာကိုပြပွဲသို့ စုဝေးရောက်ရှိကြ ကုန်သော လူအပေါင်းတို့က ကောင်းကင်သို့ မျှော်ကြည့်၍ ဘုရားရှင် အဘယ်သို့ ကြွတော်မူပါသနည်းဟု မေးလျှောက်သဖြင့်… ဒိဗ္ဗစက္ခုဧတဒဂ်ရ အရှင်အနုရုဒ္ဓါမထေရ်က… ဘုရားရှင်သည် တာဝတိံသာနတ်ပြည်ဝယ် သိကြားမင်း၏ ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ ကျောက်ဖျာထက်၌ ဝါကပ်တော်မူလျှင် မယ်တော်မိနတ်သားအမှူးပြုသော နတ်ဗြဟ္မာအပေါင်း အား အဘိဓမ္မာတရားကို ဟောကြားရန် တာဝတိံသာ နတ်ပြည် သို့ ကြွတော်မူ၏ဟု ဖြေကြား၏။ လူတို့သည် မြတ်စွာဘုရားရှင်ကို မဖူးမြင်ရသမျှ ဤအရပ်မှ မပြန်အံ့ဟု ကြံပြီးလျှင် သာဝတ္ထိပြည်အနီးဝယ် အသီးသီး သစ်ခက်တဲမဏ္ဍပ်ကို ပြု၍ နေကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ရှေးဦးကပင်လျှင် အရှင်မောဂ္ဂလာန်အား… သင်ချစ်သားသည်… ဤပရိတ်သတ်အား တရားဟောရစ်ရမည်ဟု မိန့်တော်မူခဲ့ပြီး ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ပဏ္ဍုကမ္ဗလာမြကျောက်ဖျာပေါ်၌ ( ၇ )ဝါမြောက် ဝါကပ်တော်မူ၍ ဝါတွင်းသုံးလပတ်လုံး အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့၏။ တစ်ဖန် အရှင်သာရိပုတ္တရာအား အဘိဓမ္မာတရား အကျဉ်း ဟောတော်မူ၏။ အရှင်သာရိပုတ္တရာမှလည်း မိမိ၏ တပည့် ရဟန်းငါးရာ အား မြတ်စွာဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူသော အဘိဓမ္မာ အကျဉ်းကို မိမိဉာဏ်ဖြင့် ချဲ့ကာ မကျဉ်းမကျယ် အလယ်အလတ် အားဖြင့် ပြန်လည်ဟောကြားတော်မူပါတယ်။ မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာ၌ အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြားခြင်းပြီးဆုံးသည်နှင့် တပြိုင်နက် အရှင်သာရိပုတ္တရာက တပည့် ရဟန်းငါးရာကို အဘိဓမ်မာတရား သင်ပြပို့ချပေးမှုလည်း ပြီးဆုံးလေတော့၏။ ထိုနေ့ကား…သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ပင်တည်း။ အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူပြီးသော် သိကြားမင်းအား… မြတ်စွာဘုရားရှင်က သင်သိကြားမင်း၏ နတ်ပြည်၌ ငါဘုရား ပြုဖွယ်ကိစ္စကို ပြုပြီးပြီ။ လူ့ပြည်ရှိ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ငါဘုရား ဆင်းသက်တော် မူအံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သီတင်းကျွတ်လဆန်း( ၈ )ရက်နေ့တွင် အရှင်မောဂ္ဂလာန် မှ တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ တက်တော်မူပြီး မြတ်စွာဘုရားရှင် အဘယ်အရပ်၌ ဆင်းသက်မည်နည်း ဟု မေးလျှောက်သဖြင့် မြတ်စွာဘုရားရှင်က… ချစ်သား သင်၏ နောင်တော်ကြီး သာရိပုတ္တရာ ဝါကပ်ရာ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည် တောင်တံခါး၌ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ ပဝါရဏာနေ့တွင် ဆင်းသက် တော်မူမည်ဟု မိန့်တော်မူပါတယ်။ လူအပေါင်းတို့ဟာ ထိုအကြောင်းကို အရှင်မောဂ္ဂလာန်မှ တဆင့် ကြားသိရဖြင့် သီတင်းကျွတ်လဆန်း( ၉ )ရက်နေ့၌ပင် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည် တောင်တံခါးသို့ ရှေးရှုသွားကြကုန်၏။ သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ရောက်သော်… သိကြားမင်းသည် တာဝတိံသာနတ်ပြည် သုဒဿနမြို့မှ သည် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်တောင်တံခါးဝထိ ရွှေစောင်းတန်း၊ပတ္တမြားစောင်းတန်း၊ငွေစောင်းတန်း ဟူသော စောင်းတန်းလှေကားသုံးသွယ်ကို တင့်တယ်စွာ စီရင်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်သည် ရောင်ခြည်တော် ခြောက်သွယ် တပြိုင်နက် ထွန်းလင်းစေလျက် အတုမရှိသော အသရေတော်ကို ပြတော်မူ၍ ပတ္တမြားစောင်းတန်းဖြင့် ဆင်းသက်ကြွတော်မူပါတယ်။ ဗြဟ္မာကြီးတို့က ဘုရားရှင်အား ရွှေထီး ငွေထီး၊သန္တာထီး တို့ဖြင့် အသီးသီးမိုးလျှက် လက်ျာဘက်ရှိ ရွှေစောင်းတန်းဖြင့်၊ သိကြားမင်းအမှူးရှိသော နတ်အပေါင်းတို့မှ ရွှေတံခွန်၊ ငွေတံခွန်၊ ပုလဲတံခွန်တို့ကို ကိုင်လျှက် မြတ်စွာဘုရားရှင်အား ပူဇော်ကာ လက်ဝဲဘက်ရှိ ငွေစောင်းတန်းဖြင့် ဆင်းသက်လာကုန် ၏။ ဤသို့အတုမရှိသော မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ အသရေတော်ကို ဖူးမြင်ရသော လူပရိတ်သတ်အပေါင်းတို့သည် အားရဝမ်းသာဖြစ်၍ ဘုရားအဖြစ်ကို မတောင်းတသူ တစ်ဦးမျှပင် မရှိပေ။ အရှင်သာရိပုတ္တရာက တပည့်ရဟန်းငါးရာနှင့်တကွ မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ ခြေတော်စုံ၌ ဦးခိုက်ရှိခိုးကြ၏။ အရှင်သာရိပုတ္တရာက… မြတ်စွာဘုရား ယနေ့ ခပ်သိမ်းသော လူနတ်ဗြဟ္မာ တို့သည် အတုမရှိသော မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ အသရေတော် ကို ဖူးမြင်ကြရ၍ လွန်စွာ မြတ်နိုးကြကုန်လျက် ဘုရားဆုကို တောင့်တ ကြကုန်၏။ မြတ်စွာဘုရားရှင်က… အရှင်သာရိပုတ္တရာအား…ချစ်သား ကိလေသာမီးတို့၏ ငြိမ်းရာ အေးမြသည့် နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ၌ မွေ့လျော်ကြကုန်သော သဗ္ဗညုတဘုရားရှင်တို့အား ဗြဟ္မာ နတ် လူအပေါင်းတို့က ဤသို့ ချစ်မြတ်နိုးကြကုန်သည်သာတည်းဟု မေးကာ ဖြေကာဖြင့် တရားတော်ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါတယ်။ ထိုတရားကိုနာကြားကြရ၍ အရှင်သာရိပုတ္တရာ၏ တပည့်ငါးရာသည် ရဟန္တာအဖြစ်သို့ ရောက်တော်မူခဲ့ပါတယ်။ ထိုနေ့သည်ကား သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ပေတည်း။ အချုပ်အားဖြင့်… သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ကို မြတ်စွာဘုရားရှင် တာဝတိံသာနတ်ပြည်၌ မယ်တော် သန္တုဿိတနတ်သားအမှူးရှိသော နတ်ဗြဟ္မာ အပေါင်းအား အဘိဓမ္မာတရား ဟောကြားတော်မူပြီးခဲ့သည့်နေ့။ အရှင်သာရိပုတ္တရာအား အဘိဓမ္မတရားအကျဉ်း ဟောတော်မူပြီးခဲ့သည့်နေ့။ အရှင်သာရိပုတ္တရာမှ တပည့်ရဟန်းငါးရာအား မကျဉ်းမကျယ် အဘိဓမ္မာတရားကို ဟောတော်မူပြီး ခဲ့သည့်နေ့။ အဘိဓမ္မာဒေသနာတော် ဟောတော်မူပြီးနောက် တာဝတိံသာ နတ်ပြည်မှ သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ဆင်းသက်တော်မူခဲ့သည့်နေ့။ ဝါဆိုဝါကပ်တော်မူကြသော သံဃာတော်များ အပြစ်ရှိက အချင်းချင်း ပြောကြားကြရသော ပဝါရဏာနေ့။ မြတ်စွာဘုရားရှင် သင်္ကဿနဂိုရ်ပြည်သို့ ဆင်းသက်တော် မူရာအခါ၌ ကြိုဆိုပူဇော်ကြသော နတ်ဗြဟ္မာနှင့်လူအပေါင်းတို့ ဘုရားဆုပန်ကြသောနေ့များသည် သီတင်းကျွတ်လပြည့်နေ့ဖြစ်ခြင်း စသည်ဖြင့် နေ့ထူး နေ့မြတ်ပေါင်းများစွာမှ ရှေးဘုရားရှင်တို့၏ ထုံးစံအတိုင်း မယ်တော်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသော သန္တုဿိတနတ်သားအား ကျေးဇူးဆပ်သောအားဖြင့် အဘိဓမ္မာဒေသနာတော်ကို ဟောကြားတော်မူပြီး သည့်နေ့ကို အဘိဓမ္မာအခါတော်နေ့ဟု မှတ်တမ်းတင်တော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ မူရင်း-Credit မေတ္တာဖြင့်… အရှင်ပုည( ဝကုန်း ) သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ ( သို့မဟုတျ ) အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ သမိုငျး *************************** ဖတျကွညျ့နောျ… သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ကို နေ့ထူးနေ့မွတျ အဖွဈ အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ဟု သတျမှတျကွသညျ။ ထိုနေ့တှငျ နယျတိုငျး မွို့တိုငျး၌ ဆီမီးမြား ထှနျးညှိကာ မွတျစှာဘုရားရှငျအား ပူဇောျကွ၏။ ထိုအစဉျအလာကား မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာ နတျပွညျမှ မယျတောျမိနတျသားအား ကြေးဇူးဆပျသော အားဖွငျ့ အဘိဓမ်မာမွတျဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျ မူပွီး သငျ်ကူနဂိုရျပွညျတောငျတံခါးသို့ ဆငျးသကျတောျ မူရာအခါ၌ နတျဗွဟ်မာအပေါငျးမှ ကွိုဆိုခဲ့သညျ့ အစဉျအလာကို ဆကျလကျထိနျးသိမျးကာဖွငျ့ ယနေ့အခါတှငျ ဆီမီးမြား ထှနျးညှိခွငျးဖွငျ့ ပူဇောျခွငျး ဖွဈ၏။ ဘိုးဘှား မိဘ ဆရာသမားမြားအား… ကာယကံ ဝစီကံ မနောကံမြားဖွငျ့ ပွဈမှားမိခဲ့သညျ ရှိသောျ… အပွဈခပျသိမျး ပပြောကျငွိမျးဖို့ ကနျတော့ကွသညျ့ မိဘဆရာ ပူဇောျပှဲမြား၊ ဝါတှငျးသုံးလ ဝါဆို ဝါကပျတောျမူကွသညျ့ သံဃာတောျမြား ဝါကြှတျသညျ့အခါ အပွဈရှိက အခငြျးခငြျး တောငျးပနျ ပွောကွားကွသော ပဝါရဏာနေ့ အခမျးအနားမြား၊ မီးထှနျးပှဲအခမျးအနား စသညျဖွငျ့ ကွညျညိုဖှယျရာမြားစှာ ပွည့ျနှကျနေ့သညျ့ နထေူးနေ့မွတျပငျ ဖွဈသညျ။ မဟာသက်ကရာဇျ(၁ဝ၉)ခုနှဈ၊ဝါဆိုလပွည့ျ သာဝတ်ထိပွညျ ကောသလမငျးကွီး၏ ကဏ်ဍ ဥယြာဉျမှူး မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ ညှှနျကွားခကြျအတိုငျး စိုကျပြိုးအပျသော ကဏ်ဍမ်ဗသရကျဖွူပငျအနီးမှာ တိတ်ထိတို့ကို နှိမျနှငျးတောျ မူရနျ ရမေီးအစုံစုံ တနျခိုးပွာဋိဟာကို ပွတောျမူသညျ။ ဤသို့ ယမိုကျ(ရေးမီးအစုံ) ပွာဋိဟာကို ပွတောျမူပွီး၍ ဝါဆိုလပွည့ျ ညနဆေညျးဆာခြိနျတှငျ ရှေးမွတျစှာဘုရားရှငျတို့နညျးတူ တာဝတိံသာနတျပွညျ ၌ ဝါကပျတောျမူ၍ မယျတောျမိနတျသားအား အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွား တောျမူရနျ တာဝတိံသာနတျပွညျသို့ ခွနှေဈလှမျး(သုံးဖဝါး)ဖွငျ့ ကွှသှားတောျမူ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျ၌ ဝါတှငျးသုံးလပတျလုံး ဝါကပျသီတငျးသုံးရနျ ပယျလယျကသဈပငျရငျးရှိ သိကွားမငျး၏ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာ မွကြောကျဖြာကွီးပေါျ၌ သီတငျးသုံးတောျမူ၏။ ဤသို့ တာဝတိံသာ နတျပွညျသို့ မွတျစှာဘုရားရှငျ ကွှတောျမူလြှငျ လူ့ပွညျ၌ တနျခိုးပွာဋိဟာကိုပွပှဲသို့ စုဝေးရောကျရှိကွ ကုနျသော လူအပေါငျးတို့က ကောငျးကငျသို့ မြှောျကွည့ျ၍ ဘုရားရှငျ အဘယျသို့ ကွှတောျမူပါသနညျးဟု မေးလြှောကျသဖွငျ့… ဒိဗ်ဗစက်ခုဧတဒဂျရ အရှငျအနုရုဒ်ဓါမထရျေက… ဘုရားရှငျသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျဝယျ သိကွားမငျး၏ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာ ကြောကျဖြာထကျ၌ ဝါကပျတောျမူလြှငျ မယျတောျမိနတျသားအမှူးပွုသော နတျဗွဟ်မာအပေါငျး အား အဘိဓမ်မာတရားကို ဟောကွားရနျ တာဝတိံသာ နတျပွညျ သို့ ကွှတောျမူ၏ဟု ဖွကွေား၏။ လူတို့သညျ မွတျစှာဘုရားရှငျကို မဖူးမွငျရသမြှ ဤအရပျမှ မပွနျအံ့ဟု ကွံပွီးလြှငျ သာဝတ်ထိပွညျအနီးဝယျ အသီးသီး သဈခကျတဲမဏ်ဍပျကို ပွု၍ နကွေကုနျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ရှေးဦးကပငျလြှငျ အရှငျမောဂ်ဂလာနျအား… သငျခစြျသားသညျ… ဤပရိတျသတျအား တရားဟောရဈရမညျဟု မိနျ့တောျမူခဲ့ပွီး ဖွဈ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ပဏ်ဍုကမ်ဗလာမွကြောကျဖြာပေါျ၌ ( ၇ )ဝါမွောကျ ဝါကပျတောျမူ၍ ဝါတှငျးသုံးလပတျလုံး အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူခဲ့၏။ တဈဖနျ အရှငျသာရိပုတ်တရာအား အဘိဓမ်မာတရား အကဉြျး ဟောတောျမူ၏။ အရှငျသာရိပုတ်တရာမှလညျး မိမိ၏ တပည့ျ ရဟနျးငါးရာ အား မွတျစှာဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူသော အဘိဓမ်မာ အကဉြျးကို မိမိဉာဏျဖွငျ့ ခြဲ့ကာ မကဉြျးမကယြျ အလယျအလတျ အားဖွငျ့ ပွနျလညျဟောကွားတောျမူပါတယျ။ မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာ၌ အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွားခွငျးပွီးဆုံးသညျနှငျ့ တပွိုငျနကျ အရှငျသာရိပုတ်တရာက တပည့ျ ရဟနျးငါးရာကို အဘိဓမျမာတရား သငျပွပို့ခပြေးမှုလညျး ပွီးဆုံးလတေော့၏။ ထိုနေ့ကား…သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ပငျတညျး။ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူပွီးသောျ သိကွားမငျးအား… မွတျစှာဘုရားရှငျက သငျသိကွားမငျး၏ နတျပွညျ၌ ငါဘုရား ပွုဖှယျကိစ်စကို ပွုပွီးပွီ။ လူ့ပွညျရှိ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ငါဘုရား ဆငျးသကျတောျ မူအံ့ဟု မိနျ့တောျမူ၏။ သီတငျးကြှတျလဆနျး( ၈ )ရကျနေ့တှငျ အရှငျမောဂ်ဂလာနျ မှ တာဝတိံသာနတျပွညျသို့ တကျတောျမူပွီး မွတျစှာဘုရားရှငျ အဘယျအရပျ၌ ဆငျးသကျမညျနညျး ဟု မေးလြှောကျသဖွငျ့ မွတျစှာဘုရားရှငျက… ခစြျသား သငျ၏ နောငျတောျကွီး သာရိပုတ်တရာ ဝါကပျရာ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျ တောငျတံခါး၌ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ ပဝါရဏာနေ့တှငျ ဆငျးသကျ တောျမူမညျဟု မိနျ့တောျမူပါတယျ။ လူအပေါငျးတို့ဟာ ထိုအကွောငျးကို အရှငျမောဂ်ဂလာနျမှ တဆငျ့ ကွားသိရဖွငျ့ သီတငျးကြှတျလဆနျး( ၉ )ရကျနေ့၌ပငျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျ တောငျတံခါးသို့ ရှေးရှုသှားကွကုနျ၏။ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ရောကျသောျ… သိကွားမငျးသညျ တာဝတိံသာနတျပွညျ သုဒူနမွို့မှ သညျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျတောငျတံခါးဝထိ ရှှစေောငျးတနျး၊ပတ်တမွားစောငျးတနျး၊ငှစေောငျးတနျး ဟူသော စောငျးတနျးလှကေားသုံးသှယျကို တငျ့တယျစှာ စီရငျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျသညျ ရောငျခွညျတောျ ခွောကျသှယျ တပွိုငျနကျ ထှနျးလငျးစလေကြျ အတုမရှိသော အသရတေောျကို ပွတောျမူ၍ ပတ်တမွားစောငျးတနျးဖွငျ့ ဆငျးသကျကွှတောျမူပါတယျ။ ဗွဟ်မာကွီးတို့က ဘုရားရှငျအား ရှှထေီး ငှထေီး၊သန်တာထီး တို့ဖွငျ့ အသီးသီးမိုးလြှကျ လကျြာဘကျရှိ ရှှစေောငျးတနျးဖွငျ့၊ သိကွားမငျးအမှူးရှိသော နတျအပေါငျးတို့မှ ရှှတေံခှနျ၊ ငှတေံခှနျ၊ ပုလဲတံခှနျတို့ကို ကိုငျလြှကျ မွတျစှာဘုရားရှငျအား ပူဇောျကာ လကျဝဲဘကျရှိ ငှစေောငျးတနျးဖွငျ့ ဆငျးသကျလာကုနျ ၏။ ဤသို့အတုမရှိသော မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ အသရတေောျကို ဖူးမွငျရသော လူပရိတျသတျအပေါငျးတို့သညျ အားရဝမျးသာဖွဈ၍ ဘုရားအဖွဈကို မတောငျးတသူ တဈဦးမြှပငျ မရှိပေ။ အရှငျသာရိပုတ်တရာက တပည့ျရဟနျးငါးရာနှငျ့တကှ မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ ခွတေောျစုံ၌ ဦးခိုကျရှိခိုးကွ၏။ အရှငျသာရိပုတ်တရာက… မွတျစှာဘုရား ယနေ့ ခပျသိမျးသော လူနတျဗွဟ်မာ တို့သညျ အတုမရှိသော မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ အသရတေောျ ကို ဖူးမွငျကွရ၍ လှနျစှာ မွတျနိုးကွကုနျလကြျ ဘုရားဆုကို တောငျ့တ ကွကုနျ၏။ မွတျစှာဘုရားရှငျက… အရှငျသာရိပုတ်တရာအား…ခစြျသား ကိလသောမီးတို့၏ ငွိမျးရာ အေးမွသညျ့ နိဗ်ဗာနျခမြျးသာ၌ မှေ့လြောျကွကုနျသော သဗ်ဗညုတဘုရားရှငျတို့အား ဗွဟ်မာ နတျ လူအပေါငျးတို့က ဤသို့ ခစြျမွတျနိုးကွကုနျသညျသာတညျးဟု မေးကာ ဖွကောဖွငျ့ တရားတောျကို ဟောကွားတောျမူခဲ့ပါတယျ။ ထိုတရားကိုနာကွားကွရ၍ အရှငျသာရိပုတ်တရာ၏ တပည့ျငါးရာသညျ ရဟန်တာအဖွဈသို့ ရောကျတောျမူခဲ့ပါတယျ။ ထိုနေ့သညျကား သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ပတေညျး။ အခြုပျအားဖွငျ့… သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ကို မွတျစှာဘုရားရှငျ တာဝတိံသာနတျပွညျ၌ မယျတောျ သန်တုိူတနတျသားအမှူးရှိသော နတျဗွဟ်မာ အပေါငျးအား အဘိဓမ်မာတရား ဟောကွားတောျမူပွီးခဲ့သညျ့နေ့။ အရှငျသာရိပုတ်တရာအား အဘိဓမ်မတရားအကဉြျး ဟောတောျမူပွီးခဲ့သည့ျနေ့။ အရှငျသာရိပုတ်တရာမှ တပည့ျရဟနျးငါးရာအား မကဉြျးမကယြျ အဘိဓမ်မာတရားကို ဟောတောျမူပွီး ခဲ့သညျ့နေ့။ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျ ဟောတောျမူပွီးနောကျ တာဝတိံသာ နတျပွညျမှ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ဆငျးသကျတောျမူခဲ့သညျ့နေ့။ ဝါဆိုဝါကပျတောျမူကွသော သံဃာတောျမြား အပွဈရှိက အခငြျးခငြျး ပွောကွားကွရသော ပဝါရဏာနေ့။ မွတျစှာဘုရားရှငျ သငျ်ကူနဂိုရျပွညျသို့ ဆငျးသကျတောျ မူရာအခါ၌ ကွိုဆိုပူဇောျကွသော နတျဗွဟ်မာနှငျ့လူအပေါငျးတို့ ဘုရားဆုပနျကွသောနေ့မြားသညျ သီတငျးကြှတျလပွည့ျနေ့ဖွဈခွငျး စသညျဖွငျ့ နေ့ထူး နေ့မွတျပေါငျးမြားစှာမှ ရှေးဘုရားရှငျတို့၏ ထုံးစံအတိုငျး မယျတောျဖွဈခဲ့ဖူးသော သန်တုိူတနတျသားအား ကြေးဇူးဆပျသောအားဖွငျ့ အဘိဓမ်မာဒသေနာတောျကို ဟောကွားတောျမူပွီး သညျ့နေ့ကို အဘိဓမ်မာအခါတောျနေ့ဟု မှတျတမျးတငျတောျမူခဲ့ခွငျး ဖွဈလသေညျ။ မူရငျး-Credit မတေ်တာဖွငျ့… အရှငျပုည( ဝကုနျး )

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/329ZC79

အိုဇာတာ ကောင်းလိုလျှင်.. --------------- မာနများကို ခဝါချပြီး နူးညံ့မှုများ နဲ့ အစားထိုးပါ။ ဆုပ်သော လက်များ လွှတ်ချပြီး .. ဖြန့်သော လက်ဖြင့်.. ကြိုဆိုပါ။ အပိုကိစ္စ လျော့ချပြီး ဘာသာရေးကို.. အလေးပေး ဆောင်ရွက်ပါ။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု ကျောခိုင်းပြီး .. မျှတစိတ်ဖြင့် တည့်မတ်ပါ။ စွက်ဖက်မှုများ လျစ်လျူ ရှုပြီး .. စကားနည်း၍ တရားမြဲ ပေးပါ။ မျက်မှန်စိမ်းများ ခွာချ ပြီး အကောင်းမြင် ရှုထောင့်မှ.. သုံးသပ်ပါ။ စိတ် ပင်ပန်းစေမယ့် အရာအားလုံးကို.. ရဲဝံ့ ခိုင်မာစွာ စွန့်လွှတ်ပါ။ ဟန်ဆောင်ခြင်းတွေ ဝေးကွာစေပြီး.. လွတ်လပ်စွာ ပြုံးရွှင်ပါ။ တွန့်တိုမှု များ ချေဖျက်ပြီး သဒ္ဓ္ဒါတရား များစွာနဲ့ .. အသက်ရှင်ပါ။ အတိတ်ဟောင်းများ မေ့ပစ်ပြီး အနာဂတ် ကောင်းကို.. မျက်နှာမူပါ။ ကုသိုလ်များနဲ့ ခြုံလွှမ်းထားသော ဘဝကို.. ကျေနပ် ပီတိ ဖြစ်ပေးပါ။ အကောင်းဆုံး ကုသိုလ်ကို ပြန်တွေး၍.. ကုသိုလ်သွေး နွှေး ပေးပါ။ သို့မှသာ.. အိုပယ် ဘဝ မကျရောက်စေပဲ.. အိုကြွယ် အလှ များဖြင့် ဘဝ ဆည်းဆာချိန်ကို.. ကျက်သရေ ရှိစွာ တင့်တယ် လှပစေတော့မှာပါ။ #ဟန်သား ကင်းသား (ပုသိမ်) #အရှင်ရေဝတ Share via: Pa Kyint အိုဇာတာ ကောငျးလိုလြှငျ.. --------------- မာနမြားကို ခဝါခပြွီး နူးညံ့မှုမြား နဲ့ အစားထိုးပါ။ ဆုပျသော လကျမြား လှှတျခပြွီး .. ဖွနျ့သော လကျဖွငျ့.. ကွိုဆိုပါ။ အပိုကိစ်စ လြော့ခပြွီး ဘာသာရေးကို.. အလေးပေး ဆောငျရှကျပါ။ တဈကိုယျကောငျးဆနျမှု ကြောခိုငျးပွီး .. မြှတစိတျဖွငျ့ တညျ့မတျပါ။ စှကျဖကျမှုမြား လစြျလြူ ရှုပွီး .. စကားနညျး၍ တရားမွဲ ပေးပါ။ မကြျမှနျစိမျးမြား ခှာခြ ပွီး အကောငျးမွငျ ရှုထောငျ့မှ.. သုံးသပျပါ။ စိတျ ပငျပနျးစမေယျ့ အရာအားလုံးကို.. ရဲဝံ့ ခိုငျမာစှာ စှနျ့လှှတျပါ။ ဟနျဆောငျခွငျးတှေ ဝေးကှာစပွေီး.. လှတျလပျစှာ ပွုံးရှှငျပါ။ တှနျ့တိုမှု မြား ခြဖေကြျပွီး သဒ်ဓ်ဒါတရား မြားစှာနဲ့ .. အသကျရှငျပါ။ အတိတျဟောငျးမြား မေ့ပဈပွီး အနာဂတျ ကောငျးကို.. မကြျနှာမူပါ။ ကုသိုလျမြားနဲ့ ခွုံလှှမျးထားသော ဘဝကို.. ကြနေပျ ပီတိ ဖွဈပေးပါ။ အကောငျးဆုံး ကုသိုလျကို ပွနျတှေး၍.. ကုသိုလျသှေး နှှေး ပေးပါ။ သို့မှသာ.. အိုပယျ ဘဝ မကရြောကျစပေဲ.. အိုကွှယျ အလှ မြားဖွငျ့ ဘဝ ဆညျးဆာခြိနျကို.. ကကြျသရေ ရှိစှာ တငျ့တယျ လှပစတေော့မှာပါ။ #ဟနျသား ကငျးသား (ပုသိမျ) #အရှငျရဝေတ Share via: Pa Kyint

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2pi9v48

အိုဇာတာ ကောင်းလိုလျှင်.. --------------- မာနများကို ခဝါချပြီး နူးညံ့မှုများ နဲ့ အစားထိုးပါ။ ဆုပ်သော လက်များ လွှတ်ချပြီး .. ဖြန့်သော လက်ဖြင့်.. ကြိုဆိုပါ။ အပိုကိစ္စ လျော့ချပြီး ဘာသာရေးကို.. အလေးပေး ဆောင်ရွက်ပါ။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု ကျောခိုင်းပြီး .. မျှတစိတ်ဖြင့် တည့်မတ်ပါ။ စွက်ဖက်မှုများ လျစ်လျူ ရှုပြီး .. စကားနည်း၍ တရားမြဲ ပေးပါ။ မျက်မှန်စိမ်းများ ခွာချ ပြီး အကောင်းမြင် ရှုထောင့်မှ.. သုံးသပ်ပါ။ စိတ် ပင်ပန်းစေမယ့် အရာအားလုံးကို.. ရဲဝံ့ ခိုင်မာစွာ စွန့်လွှတ်ပါ။ ဟန်ဆောင်ခြင်းတွေ ဝေးကွာစေပြီး.. လွတ်လပ်စွာ ပြုံးရွှင်ပါ။ တွန့်တိုမှု များ ချေဖျက်ပြီး သဒ္ဓ္ဒါတရား များစွာနဲ့ .. အသက်ရှင်ပါ။ အတိတ်ဟောင်းများ မေ့ပစ်ပြီး အနာဂတ် ကောင်းကို.. မျက်နှာမူပါ။ ကုသိုလ်များနဲ့ ခြုံလွှမ်းထားသော ဘဝကို.. ကျေနပ် ပီတိ ဖြစ်ပေးပါ။ အကောင်းဆုံး ကုသိုလ်ကို ပြန်တွေး၍.. ကုသိုလ်သွေး နွှေး ပေးပါ။ သို့မှသာ.. အိုပယ် ဘဝ မကျရောက်စေပဲ.. အိုကြွယ် အလှ များဖြင့် ဘဝ ဆည်းဆာချိန်ကို.. ကျက်သရေ ရှိစွာ တင့်တယ် လှပစေတော့မှာပါ။ #ဟန်သား ကင်းသား (ပုသိမ်) #အရှင်ရေဝတ Share via: Pa Kyint အိုဇာတာ ကောငျးလိုလြှငျ.. --------------- မာနမြားကို ခဝါခပြွီး နူးညံ့မှုမြား နဲ့ အစားထိုးပါ။ ဆုပျသော လကျမြား လှှတျခပြွီး .. ဖွနျ့သော လကျဖွငျ့.. ကွိုဆိုပါ။ အပိုကိစ်စ လြော့ခပြွီး ဘာသာရေးကို.. အလေးပေး ဆောငျရှကျပါ။ တဈကိုယျကောငျးဆနျမှု ကြောခိုငျးပွီး .. မြှတစိတျဖွငျ့ တညျ့မတျပါ။ စှကျဖကျမှုမြား လစြျလြူ ရှုပွီး .. စကားနညျး၍ တရားမွဲ ပေးပါ။ မကြျမှနျစိမျးမြား ခှာခြ ပွီး အကောငျးမွငျ ရှုထောငျ့မှ.. သုံးသပျပါ။ စိတျ ပငျပနျးစမေယျ့ အရာအားလုံးကို.. ရဲဝံ့ ခိုငျမာစှာ စှနျ့လှှတျပါ။ ဟနျဆောငျခွငျးတှေ ဝေးကှာစပွေီး.. လှတျလပျစှာ ပွုံးရှှငျပါ။ တှနျ့တိုမှု မြား ခြဖေကြျပွီး သဒ်ဓ်ဒါတရား မြားစှာနဲ့ .. အသကျရှငျပါ။ အတိတျဟောငျးမြား မေ့ပဈပွီး အနာဂတျ ကောငျးကို.. မကြျနှာမူပါ။ ကုသိုလျမြားနဲ့ ခွုံလှှမျးထားသော ဘဝကို.. ကြနေပျ ပီတိ ဖွဈပေးပါ။ အကောငျးဆုံး ကုသိုလျကို ပွနျတှေး၍.. ကုသိုလျသှေး နှှေး ပေးပါ။ သို့မှသာ.. အိုပယျ ဘဝ မကရြောကျစပေဲ.. အိုကွှယျ အလှ မြားဖွငျ့ ဘဝ ဆညျးဆာခြိနျကို.. ကကြျသရေ ရှိစှာ တငျ့တယျ လှပစတေော့မှာပါ။ #ဟနျသား ကငျးသား (ပုသိမျ) #အရှငျရဝေတ Share via: Pa Kyint

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2pi9v48

မြတ်စွာဘုရားက....! "အတ္တဒီပါ ဘိက္ခဝေ ဝိဟရထ"တဲ့။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားကိုးတဲ့။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားကိုးဆိုတာ တခြားပြောတာမဟုတ်ဘူးတဲ့။ "ဓမ္မဒီပါ ဝိဟရထ"တရားဆိုတဲ့ အားကိုးရာ "ဓမ္မသရဏာ"တရားဆိုတဲ့ ကိုးကွယ်ရာကိုရှာထားရမယ်။ ဆိုလိုတာက.. ကိုယ့်တရားကို ကိုယ်အားကိုးရမယ်၊ အဲဒါမှထာဝရ အားကိုးရာအစစ်ဖြစ်တယ်။ ဒါကိုတော့ခွဲခြားနားလည်ထားရမယ်။ ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ဘုရားဟောကြားတော်မူသော "အားကိုးခြင်း"တရားဒေသနာမှ... ျမတ္စြာဘုရားက....! "အတၱဒီပါ ဘိကၡေဝ ဝိဟရထ"တဲ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးတဲ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးဆိုတာ တျခားေျပာတာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ "ဓမၼဒီပါ ဝိဟရထ"တရားဆိုတဲ့ အားကိုးရာ "ဓမၼသရဏာ"တရားဆိုတဲ့ ကိုးကြယ္ရာကိုရွာထားရမယ္။ ဆိုလိုတာက.. ကိုယ့္တရားကို ကိုယ္အားကိုးရမယ္၊ အဲဒါမွထာဝရ အားကိုးရာအစစ္ျဖစ္တယ္။ ဒါကိုေတာ့ခြဲျခားနားလည္ထားရမယ္။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ "အားကိုးျခင္း"တရားေဒသနာမွ...

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33pkUhe

မြတ်စွာဘုရားက....! "အတ္တဒီပါ ဘိက္ခဝေ ဝိဟရထ"တဲ့။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားကိုးတဲ့။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားကိုးဆိုတာ တခြားပြောတာမဟုတ်ဘူးတဲ့။ "ဓမ္မဒီပါ ဝိဟရထ"တရားဆိုတဲ့ အားကိုးရာ "ဓမ္မသရဏာ"တရားဆိုတဲ့ ကိုးကွယ်ရာကိုရှာထားရမယ်။ ဆိုလိုတာက.. ကိုယ့်တရားကို ကိုယ်အားကိုးရမယ်၊ အဲဒါမှထာဝရ အားကိုးရာအစစ်ဖြစ်တယ်။ ဒါကိုတော့ခွဲခြားနားလည်ထားရမယ်။ ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ဘုရားဟောကြားတော်မူသော "အားကိုးခြင်း"တရားဒေသနာမှ... ျမတ္စြာဘုရားက....! "အတၱဒီပါ ဘိကၡေဝ ဝိဟရထ"တဲ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးတဲ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားကိုးဆိုတာ တျခားေျပာတာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ "ဓမၼဒီပါ ဝိဟရထ"တရားဆိုတဲ့ အားကိုးရာ "ဓမၼသရဏာ"တရားဆိုတဲ့ ကိုးကြယ္ရာကိုရွာထားရမယ္။ ဆိုလိုတာက.. ကိုယ့္တရားကို ကိုယ္အားကိုးရမယ္၊ အဲဒါမွထာဝရ အားကိုးရာအစစ္ျဖစ္တယ္။ ဒါကိုေတာ့ခြဲျခားနားလည္ထားရမယ္။ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူေသာ "အားကိုးျခင္း"တရားေဒသနာမွ...

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33pkUhe

မြတ်စွာဘုရားရှင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး မြန်မာနိူင်ငံသို့ ကြွချီတော်မူသည့် မှတ်တမ်း ======================= ၁။ ပထမအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၀၄)ခုနှစ် ဒုတိယဝါ သက်တော် ၃၆ နှစ်တွင် ဖိုးဦးတောင် (ပြည်မြို့အနီး)သို့ ကြွချီတော်မူသည်။ ပြည်ရွှေဆံတော်စေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၂။ ဒုတိယအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၁၁)ခုနှစ် ဝါတော်(၈)ဝါ သက်တော် ၄၃ နှစ်တွင် သုဝဏ္ဏဘုမ္မိ သထုံပြည်သို့ ရဟန္တာ အရှင်ဂဝံပတိမထေရ် ပင့်လျှောက်ချက်အရ ရဟန္တာ(၅၀၀)တို့နှင့်အတူ ကြွချီတော်မူသည်။ ကျိူက်ထီးရိုးစေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၃။ တတိယအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၁၃)ခုနှစ် ဝါတော်(၁၀)ဝါ သက်တော် ၄၅ နှစ်တွင် ရခိုင်ပြည်သို့ ရဟန္တာ(၅၀၀)တို့နှင့် ကြွချီတော်မူသည်။ မဟာမြတ်မုနိအပါဝင် မုနိလေးဆူ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၄။ စတုတ္ထအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၂၃)ခုနှစ် ဝါတော်(၂၀)ဝါ သက်တော် ၅၅ နှစ်တွင် သုနာပရန္တတိုင်းသို့ ကြွချီတော်မူသည်။ မန်းရွှေစက်တော် ခြေတော်ရာများ ကိုးကွယ်ရန် ချထားတော်မူခဲ့သည်။ ၅။ ပဉ္စမအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၃၆)ခုနှစ် ဝါတော်(၃၃)ဝါ သက်တော် ၆၈ နှစ်တွင် တကောင်းပြည်သို့ ကြွချီတော်မူသည်။ ဟန်လင်းကြီးစေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ *ဗုဒ္ဓသာသနာ စိရံ တိဋ္ဌတု* ဗုဒ္ဓသာသနာတော်မြတ်ကြီး နေလို လလို ထွန်းလင်းတောက်ပစေသောဝ်… ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ျမန္မာနိူင္ငံသို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည့္ မွတ္တမ္း ======================= ၁။ ပထမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၄)ခုႏွစ္ ဒုတိယဝါ သက္ေတာ္ ၃၆ ႏွစ္တြင္ ဖိုးဦးေတာင္ (ျပည္ၿမိဳ႕အနီး)သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ျပည္ေ႐ႊဆံေတာ္ေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၂။ ဒုတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၁၁)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၈)ဝါ သက္ေတာ္ ၄၃ ႏွစ္တြင္ သုဝဏၰဘုမၼိ သထုံျပည္သို႔ ရဟႏၱာ အရွင္ဂဝံပတိမေထရ္ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ရဟႏၱာ(၅၀၀)တို႔ႏွင့္အတူ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ က်ိဴက္ထီးရိုးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၃။ တတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၁၃)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၁၀)ဝါ သက္ေတာ္ ၄၅ ႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္သို႔ ရဟႏၱာ(၅၀၀)တို႔ႏွင့္ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မဟာျမတ္မုနိအပါဝင္ မုနိေလးဆူ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၄။ စတုတၳအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၂၃)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၂၀)ဝါ သက္ေတာ္ ၅၅ ႏွစ္တြင္ သုနာပရႏၱတိုင္းသို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မန္းေ႐ႊစက္ေတာ္ ေျခေတာ္ရာမ်ား ကိုးကြယ္ရန္ ခ်ထားေတာ္မူခဲ့သည္။ ၅။ ပၪၥမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၃၆)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၃၃)ဝါ သက္ေတာ္ ၆၈ ႏွစ္တြင္ တေကာင္းျပည္သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ဟန္လင္းႀကီးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ *ဗုဒၶသာသနာ စိရံ တိ႒တု* ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး ေနလို လလို ထြန္းလင္းေတာက္ပေစေသာဝ္…

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OFhnHm

မြတ်စွာဘုရားရှင် ကိုယ်တော်မြတ်ကြီး မြန်မာနိူင်ငံသို့ ကြွချီတော်မူသည့် မှတ်တမ်း ======================= ၁။ ပထမအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၀၄)ခုနှစ် ဒုတိယဝါ သက်တော် ၃၆ နှစ်တွင် ဖိုးဦးတောင် (ပြည်မြို့အနီး)သို့ ကြွချီတော်မူသည်။ ပြည်ရွှေဆံတော်စေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၂။ ဒုတိယအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၁၁)ခုနှစ် ဝါတော်(၈)ဝါ သက်တော် ၄၃ နှစ်တွင် သုဝဏ္ဏဘုမ္မိ သထုံပြည်သို့ ရဟန္တာ အရှင်ဂဝံပတိမထေရ် ပင့်လျှောက်ချက်အရ ရဟန္တာ(၅၀၀)တို့နှင့်အတူ ကြွချီတော်မူသည်။ ကျိူက်ထီးရိုးစေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၃။ တတိယအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၁၃)ခုနှစ် ဝါတော်(၁၀)ဝါ သက်တော် ၄၅ နှစ်တွင် ရခိုင်ပြည်သို့ ရဟန္တာ(၅၀၀)တို့နှင့် ကြွချီတော်မူသည်။ မဟာမြတ်မုနိအပါဝင် မုနိလေးဆူ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ ၄။ စတုတ္ထအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၂၃)ခုနှစ် ဝါတော်(၂၀)ဝါ သက်တော် ၅၅ နှစ်တွင် သုနာပရန္တတိုင်းသို့ ကြွချီတော်မူသည်။ မန်းရွှေစက်တော် ခြေတော်ရာများ ကိုးကွယ်ရန် ချထားတော်မူခဲ့သည်။ ၅။ ပဉ္စမအကြိမ် မဟာသက္ကရာဇ်(၁၃၆)ခုနှစ် ဝါတော်(၃၃)ဝါ သက်တော် ၆၈ နှစ်တွင် တကောင်းပြည်သို့ ကြွချီတော်မူသည်။ ဟန်လင်းကြီးစေတီ ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ *ဗုဒ္ဓသာသနာ စိရံ တိဋ္ဌတု* ဗုဒ္ဓသာသနာတော်မြတ်ကြီး နေလို လလို ထွန်းလင်းတောက်ပစေသောဝ်… ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ျမန္မာနိူင္ငံသို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည့္ မွတ္တမ္း ======================= ၁။ ပထမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၀၄)ခုႏွစ္ ဒုတိယဝါ သက္ေတာ္ ၃၆ ႏွစ္တြင္ ဖိုးဦးေတာင္ (ျပည္ၿမိဳ႕အနီး)သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ျပည္ေ႐ႊဆံေတာ္ေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၂။ ဒုတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၁၁)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၈)ဝါ သက္ေတာ္ ၄၃ ႏွစ္တြင္ သုဝဏၰဘုမၼိ သထုံျပည္သို႔ ရဟႏၱာ အရွင္ဂဝံပတိမေထရ္ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ရဟႏၱာ(၅၀၀)တို႔ႏွင့္အတူ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ က်ိဴက္ထီးရိုးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၃။ တတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၁၃)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၁၀)ဝါ သက္ေတာ္ ၄၅ ႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္သို႔ ရဟႏၱာ(၅၀၀)တို႔ႏွင့္ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မဟာျမတ္မုနိအပါဝင္ မုနိေလးဆူ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ ၄။ စတုတၳအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၂၃)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၂၀)ဝါ သက္ေတာ္ ၅၅ ႏွစ္တြင္ သုနာပရႏၱတိုင္းသို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မန္းေ႐ႊစက္ေတာ္ ေျခေတာ္ရာမ်ား ကိုးကြယ္ရန္ ခ်ထားေတာ္မူခဲ့သည္။ ၅။ ပၪၥမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္(၁၃၆)ခုႏွစ္ ဝါေတာ္(၃၃)ဝါ သက္ေတာ္ ၆၈ ႏွစ္တြင္ တေကာင္းျပည္သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ဟန္လင္းႀကီးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။ *ဗုဒၶသာသနာ စိရံ တိ႒တု* ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး ေနလို လလို ထြန္းလင္းေတာက္ပေစေသာဝ္…

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OFhnHm

"ဥပကရဟန်း" --------- ဘုရားရှင်သည် ဗာရာဏသီပြည်သို့ကြွတော်မူသော် မဟာဗောဓိနှင့်ဂယာသီသ၏အကြား၌ ဥပက အမည် ရှိသော တက္ကတွန်းကိုတွေ့၏။ထိုအခါတက္ကတွန်းက "ငါ့ရှင် သင်၏ဣနြေ္ဒတို့သည် နှစ်လိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိ ပေ၏။သန့်ရှင်းစင်ကြယ် သပ္ပါယ်ပြည့်ဖြိုးလျှက် ပြိုးပြိုး ပြက်မျှ ထွက်ထွန်းသောအရောင်လည်းရှိ၏။အဘယ်သူ ကိုရည်မှန်းလျှက်ရဟန်းပြုဘိသနည်း။သင့်ဆရာကား အဘယ်သူနည်း။သင်ကားအဘယ်အမည်ရှိသနည်း" ဟု မေး၏။ မြတ်စွာဘုရားကလည်း "ချစ်သား ဥပက...ငါကား ကိလေသာရန်သင်းကို နှိမ်နင်းဖျက်ဆီး၍ တည်သဖြင့် အလုံးစုံဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သောတရားအပေါင်းကို သိတော်မူ၍ ဓမ္မခပ်သိမ်း တို့၌ လိမ်းကျံကပ်ငြိခြင်းမှ ကင်းတော်မူ၏။အလုံးစုံ သော အကုသိုလ်တရားကို ပယ်ရှားစွန့်ခွါ၍ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗုတာအောင်ဘုံကို အာရုံပြုဘိသဖြင့် ကိလေသာအပေါင်းတို့မှလွတ်၏။ချစ်သား ဥပက ဓမ္မအလုံးစုံကို ငါ သိတော်မူရကား လောကသုံးပါး၌ ထင်ရှားပြစရာ ငါ့ဆရာသည် အဘယ်မှာရှိတော့အံ့ နည်း။ငါ့အမည်ကား ငါးပါးသောမာရ်ကို ပယ်လှန် အောင်ဘိ၍ အနန္တဇိန မည်သနည်း"ဟု မိန့်တော်မူ လျှင် "အရှင်ဂေါတမ ဟုတ်ရာပေ၏။သို့ရာတွင် သင်ကား ယခု အဘယ်သို့ကြွအံ့နည်း"ဟု မေးပြန်၏။ "ချစ်သား ဥပက သမုဒ္ဒရာ ဂင်္ဂါသဲလုံးမျှ ပွင့်ကုန်ကြ သော ဗုဒ္ဓတို့ဓမ္မတာ ဓမ္မစကြာ ဟူသော တရားစည်ကြီး ကို တီးတော်မူခြင်းငှာ ဗာရာဏသီပြည်၏အနီး မိဂဒါဝုန်တောကြီးသို့ ငါ ကြွတော်မူအံ့"ဟုမိန့်တော်မူ လေသော်,ဥပကသည် "သုပေယျ အာဝုသော" ဟူသော စကားဆိုလျှက် ခေါင်းညိတ်ပြီးလျှင် ခရီးလွဲ၍ ဝင်္ကမည်သော ဇနပုဒ်သို့သွားလေ၏။ ဥပကသည် ဝင်္ကဇနပုဒ်၌ မုဆိုးရွာငယ်တစ်ခုကို မှီလျှက် ရွာအကြီးဖြစ်သော"စဏ္ဍောမိ"မုဆိုး၏ ကိုးကွယ်လုပ်ကျွေးခြင်းခံလျှက် ကျောင်းငယ်တစ်ခု ဖြင့်နေ၏။ထိုမုဆိုးတွင် တင့်တယ်လှပသော"စာပါ"ဟူ သော သမီးတစ်ယောက်ရှိ၏။ တစ်ခါတွင် မုဆိုးသည် ဝေးကွာသော သမင်တော သို့ သွားရန် ရိက္ခါပြင်ဆင်ပြီး သမီးစာပါ ကိုခေါ်၍ "ငါတို့ဆရာကို လျောက်ပတ်ကောင်းမွန်စွာ လုပ်ကျွေး ရစ်လော့ မမေ့မလျော့စေနှင့်"ဟု မှာ၍ အဖော်တို့နှင့် တောသို့သွားလေ၏။ မုဆိုးကြီးထွက်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့ နံနက် တွင် စာပါလည်း ဆရာဥပကရဟန်းအား ဆွမ်းပန်း လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ တင့်တယ်စွာ ဝတ်ဆင်လျှက် ဘောဇဉ်ခဲဘွယ်တို့ကို စီစဉ်ပြီးသော် ဆွမ်းစားနေရာ အနီး၌ စောင့်နေ၏။ ဥပကလည်း ဆွမ်းစားချိန်တန်လျှင် သပိတ် သင်္ကန်း ကိုပြင်ဆင်လျှက် အိမ်သို့သွား၍ ခင်းထားသောနေရာ၌ နေပြီးသော် အနီးသို့ကပ်၍ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးလာသော စာပါ၏ အဆင်း အမူအရာ အလုံးစုံကိုမြင်လျှင် အသင်္ချေသောဘဝက အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ကိန်းစက်သော ရာဂမီးသည် တောက်လောင်ဘိရကား စားမိသော ဆွမ်းကိုမျှ မျိုမချနိုင် ငေးမှိုင် ဝေနှောက်လှသဖြင့် ခွက်က ဆွမ်းကို သပိတ်၌ထည့်၍ ကျောင်းသို့ပြန်ပြီး သင့်လျော်ရာ၌ သပိတ်ထားလျှက် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်နေပြီး "ရှင်စာပါကို ငါရမှချမ်းသာတော့မည်။မရလျှင် သည်နေရာက သေရွာသို့ လိုက်တော့မည်။စာပါကို ရလျှင် သည်ကထား၍ စံစားမည်"ဟု တဖျစ်ဖျစ်မြည် လျှက် ခုနှစ်ရက်ပတ်လုံးနေ၏။ရာဂမီးသည် အလွန် ကြောက်စရာကောင်းကြောင်းတွေ့ရ၏။ ခုနှစ်ရက်မြောက်၍ မုဆိုးပြန်ရောက်သောအခါ သမီးအား"ငါ့ဆရာကို ကောင်းစွာလုပ်ကျွေးပါ၏လော" "ဖခင်ဆရာသည် အိမ်သို့ တစ်နေ့သာလာ၍ ဆွမ်းကို မျှမစားဘဲ လျင်စွာပြန်၏"ဟုပြောလေသော် မုဆိုးလည်း ဆရာသည် ဝေဒနာရှိသည် ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဆို၍ ကျောင်းသို့သွားလေသည်။ ကျောင်းရောက်လျှင် ကိုယ်တွင် အဝတ်မကပ် ပါးစပ်မှတတွတ်တွတ်မြည်၍နေသော ဥပကရဟန်း၏ အမူအရာကိုမြင်၍ "အရှင်ဘုရား မည်သို့ မချမ်းမသာရှိသနည်း"ဟုမေး၏။ ဥပကလည်း စကားပြန်မကြားဘဲ ညည်းတွား မည်တည်းလျှက် တဖက်မှတစ်ဖက်သို့ပြန်၏။ မုဆိုးလည်း "အရှင်ဘုရား အားနာတော်မမူပါနဲ့ လိုအပ်သောဆန္ဒ ပြည့်စုံစေအံ့"ဟုဆိုသော် "အို ဒကာ ငါသည် သင်၏သမီးစာပါကြောင့် ဤအဖြစ် သို့ ရောက်ချေပြီ။စာပါကို ငါမရမူ ငါ့အသက်ရှည်မည် မဟုတ်ပြီ"ဟုပြော၏။ မုဆိုးလည်း"အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သမီးစာပါကို ရခြင်းသည် ခဲယဉ်းသည်မဟုတ်,လူလုပ်သောသူတို့ မည်သည်မှာ ပညာရှိမှဥစ္စာရသည်,ဥစ္စာရှိမှချမ်းသာ ရသည်,လုပ်ကျွေးနိုင်သော ကိုယ်စွမ်းပညာ ဥစ္စာသာ လျှင်ခဲယဉ်းပါသည်။အဘယ်အတတ်ပညာကို ဆရာ တတ်ပါသနည်း"ဟုမေး၏။ ထိုစကားကြားလျှင် "အသင်မုဆိုး ငါကား အဘယ် အတတ်ပညာမှမတတ်ပါ,သင်၏အဖော်သာပြု၍ သားငှက်ကိုထမ်းလျှက် စျေးလမ်း၌ ရောင်းခြင်းငှာ တတ်နိုင်ပါ၏"ဟုဆိုလေလျှင် "ရှင် ရဟန်း အသိန်းအသန်းသော ဥစ္စာကိုရှာနိုင်၏ ဟူသော်လည်း အကျွန်ုပ်မနှစ်သက် သင်ထွက်၍ဝန်ခံ သော အမှုကိုသာ နှစ်သက်ပါ၏။ငါ့ပုဆိုးတစ်ပိုင်းကို ဝတ်၍ ယခုပင် အိမ်သို့ လိုက်ခဲ့လော့"ဟုခေါ်ပြီးလျှင် သမီးစာပါနှင့် ထိမ်းမြားပေးလိုက်လေ၏။ ကာလရှည်ကြာသော် သားတစ်ယောက်ရ၍ သုဘဒ္ဒ ဟူသော အမည်မှည့်၏။ထိုကလေးငိုသောအခါ စာပါ သည် လွန်စွာငေါက်ငမ်းလျှက် "သားထမ်းသမား၏ သား,မုဆိုးနောက်လိုက် လူထွက်မိုက်၏သား,ငါ့အား အပူမရှာနှင့်"စသည်ဖြင့် တိုက်ခိုက်ထိပါး၏။ရံဖန်ရံခါ သားကျုးရာ၌လည်း"နင့်ဘ ရူးနှမ်း,ရဟန်းပေါ့ပျက် ငါ့ကိုမက်၍,လူထွက်လာသည်,ပညာပေတုံး, ထမင်းဖြုန်းသည်,ခေါင်းတုံးမွဲ၏သား"အစရှိသဖြင့် ပြက်ရယ်ပြု၏။ ထိုအခါ ဥပကလည်း"ငါ့ကို စာပါသည် ကိုးကွယ်ရာ မရှိပြီလောဟုထင်မှတ်သလော။လောကဓာတ်၌ ပြိုင်ဖက်မရ အနန္တဇိန အမည်ရသော ငါ့အဆွေဘုရား သည် ထင်ရှားစွာရှိ၏။ထိုအဆွေထံ ငါပြန်၍ ရဟန်းပြု လျှင် သားတစ်ယောက်နှင့် ယခုပင် မုဆိုးမ ဖြစ်တော့ မည်"ဟု ကြိမ်းလေ၏။ ထိုနောက် ဥပကသည် စာပါအား မပန်ကြားဘဲ ဘုရားရှိရာ မစ္ဈိမဒေသသို့သွားလေ၏။သာဝတ္တိပြည် စေတဝန်ကျောင်းသို့ရောက်လျှင် "ငါ့ ရှင်တို့ ...အနန္တဇိနသည် အဘယ်မှာရှိသနည်း" ဟုမေး၏။ ရဟန်းတို့လည်း ဘုရားရှင်က ရှေးမစွကပင် "အနန္တဇိန"ဟူသော အမည်ဖြင့် မေးလာသောသူကို ငါ့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့"ဟုမှာတော်မူရင်း ရှိသည်နှင့် ထိုဥပကကို ဘုရားထံ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့လေ၏။ ဘုရားရှင်အားမြင်လျှင် "အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်အား သိတော်မူပါသေး၏လော" ဟု လျှောက်၏။ "ဥပသကာ ငါသိသေး၏။ယခုအခါ သင်ဘယ်အရပ် မှာနေသနည်း" "အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကား ဝင်္ကဇနပုဒ်၌ မုဆိုး သမက်ဖြစ်၍နေပါသည်ဘုရား"ဟုလျှောက်၏။ "အချင်း ဥပသကာ အသက်အရွယ်လည်းကြီးလှပေပြီ ဤလလော နောင်လလောဟု သေရအံ့သော ကာလကို တွေးတောရသော အခွင့်သို့ ရောက်ချေပြီ။အဆီအသား မကပ်သော အမဲရွတ်ကို ဝါးသောသူပမာ ကာမချမ်းသါ ကို မြတ်နိုး၍ အကျိုးမဲ့သေရချေမူ လူ၏အဖြစ်ကို ရတော့မည်မဟုတ်ချေ။သတိသံဝေဂဖြစ်ချိန်တန်ပြီ"ဟု မိန့်တော်မူလျှင် "အရှင်ဘုရား ဟုတ်မှန်ပေ၏"ဟုဝန်ခံလေသည်။ "ဟုတ်မှန်လျှင် သင်ရဟန်းပြုနိုင်ပါအံ့လော" "အရှင်ဘုရား ရဟန်းပြုခြင်းငှာ တတ်နိုင်ပါ၏။ရဟန်း ပြုတော်မူပါလော့"ဟုလျှောက်လျှင် ဘုရားရှင်လည်း လျှင်မြန်စွာ ရဟန်းပြုပေးပြီး တစပဉ္စက ကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပေးတော်မူ၏။ ဥပကရဟန်းသည် ကမ္မဋ္ဌာန်းကို လွန်စွာအားထုတ် သဖြင့် အနာဂါမ်မိဖိုလ်၌တည်ပြီးမှ အသက်အတိုင်း နေ၍ စုတေခဲ့သော် အဝိဟာဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေလေ၏။ ထိုဘုံ၌ဖြစ်သောခဏ၌ပင် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက် လေသည်။ -----အဝိဟာဘုံသို့ ရောက်ဆဲခဏ၌ ရဟန္တာဖြစ်ကြ သော သူတို့ကား --ဥပက သလဘဏ္ဍ ပုက္ကုသာတိ ဘဒ္ဒိယ ခဏ္ဍဒေဝ ဗဟုရန္တိ ပိင်္ဂီယ ,ဤခုနှစ်ယောက် ဖြစ်ပါကြောင်း ဗဟုသုတ မျှဝေလိုက်ပါသည်။ သို့ပါ၍ လူ့ဘဝရခိုက် ဝိပဿနာတရားအားလည်း ကျိုးစားအားထုတ်ကြပါစို့လို့ တိုက်တွန်းလိုက်ရ ပေသည်။ =========တရား ရတနာ========= ရေးသားမှုကြာမြင့်ချိန်---၂း၃၀ နာရီ" ဥပကရဟနျး" --------- ဘုရားရှငျသညျ ဗာရာဏသီပွညျသို့ကွှတောျမူသောျ မဟာဗောဓိနှငျ့ဂယာသီသ၏အကွား၌ ဥပက အမညျ ရှိသော တက်ကတှနျးကိုတှေ့၏။ထိုအခါတက်ကတှနျးက "ငါ့ရှငျ သငျ၏ဣနွေ်ဒတို့သညျ နှဈလိုကွညျညိုဖှယျရှိ ပေ၏။သနျ့ရှငျးစငျကွယျ သပ်ပါယျပွညျ့ဖွိုးလြှကျ ပွိုးပွိုး ပွကျမြှ ထှကျထှနျးသောအရောငျလညျးရှိ၏။အဘယျသူ ကိုရညျမှနျးလြှကျရဟနျးပွုဘိသနညျး။သငျ့ဆရာကား အဘယျသူနညျး။သငျကားအဘယျအမညျရှိသနညျး" ဟု မေး၏။ မွတျစှာဘုရားကလညျး "ခစြျသား ဥပက...ငါကား ကိလသောရနျသငျးကို နှိမျနငျးဖကြျဆီး၍ တညျသဖွငျ့ အလုံးစုံဘုံသုံးပါး၌ ဖွဈသောတရားအပေါငျးကို သိတောျမူ၍ ဓမ်မခပျသိမျး တို့၌ လိမျးကြံကပျငွိခွငျးမှ ကငျးတောျမူ၏။အလုံးစုံ သော အကုသိုလျတရားကို ပယျရှားစှနျ့ခှါ၍ တဏှာ၏ ကုနျရာ နိဗ်ဗုတာအောငျဘုံကို အာရုံပွုဘိသဖွငျ့ ကိလသောအပေါငျးတို့မှလှတျ၏။ခစြျသား ဥပက ဓမ်မအလုံးစုံကို ငါ သိတောျမူရကား လောကသုံးပါး၌ ထငျရှားပွစရာ ငါ့ဆရာသညျ အဘယျမှာရှိတော့အံ့ နညျး။ငါ့အမညျကား ငါးပါးသောမာရျကို ပယျလှနျ အောငျဘိ၍ အနန်တဇိန မညျသနညျး"ဟု မိနျ့တောျမူ လြှငျ "အရှငျဂေါတမ ဟုတျရာပေ၏။သို့ရာတှငျ သငျကား ယခု အဘယျသို့ကွှအံ့နညျး"ဟု မေးပွနျ၏။ "ခစြျသား ဥပက သမုဒ်ဒရာ ဂငျ်ဂါသဲလုံးမြှ ပှငျ့ကုနျကွ သော ဗုဒ်ဓတို့ဓမ်မတာ ဓမ်မစကွာ ဟူသော တရားစညျကွီး ကို တီးတောျမူခွငျးငှာ ဗာရာဏသီပွညျ၏အနီး မိဂဒါဝုနျတောကွီးသို့ ငါ ကွှတောျမူအံ့"ဟုမိနျ့တောျမူ လသေောျ,ဥပကသညျ "သုပယြေ အာဝုသော" ဟူသော စကားဆိုလြှကျ ခေါငျးညိတျပွီးလြှငျ ခရီးလှဲ၍ ဝငျ်ကမညျသော ဇနပုဒျသို့သှားလေ၏။ ဥပကသညျ ဝငျ်ကဇနပုဒျ၌ မုဆိုးရှာငယျတဈခုကို မှီလြှကျ ရှာအကွီးဖွဈသော"စဏ်ဍောမိ"မုဆိုး၏ ကိုးကှယျလုပျကြှေးခွငျးခံလြှကျ ကြောငျးငယျတဈခု ဖွငျ့နေ၏။ထိုမုဆိုးတှငျ တငျ့တယျလှပသော"စာပါ"ဟူ သော သမီးတဈယောကျရှိ၏။ တဈခါတှငျ မုဆိုးသညျ ဝေးကှာသော သမငျတော သို့ သှားရနျ ရိက်ခါပွငျဆငျပွီး သမီးစာပါ ကိုခေါျ၍ "ငါတို့ဆရာကို လြောကျပတျကောငျးမှနျစှာ လုပျကြှေး ရဈလော့ မမေ့မလြော့စနှေငျ့"ဟု မှာ၍ အဖောျတို့နှငျ့ တောသို့သှားလေ၏။ မုဆိုးကွီးထှကျ၍ နှဈရကျမွောကျသောနေ့ နံနကျ တှငျ စာပါလညျး ဆရာဥပကရဟနျးအား ဆှမျးပနျး လုပျကြှေးခွငျးငှာ တငျ့တယျစှာ ဝတျဆငျလြှကျ ဘောဇဉျခဲဘှယျတို့ကို စီစဉျပွီးသောျ ဆှမျးစားနရော အနီး၌ စောငျ့နေ၏။ ဥပကလညျး ဆှမျးစားခြိနျတနျလြှငျ သပိတျ သငျ်ကနျး ကိုပွငျဆငျလြှကျ အိမျသို့သှား၍ ခငျးထားသောနရော၌ နပွေီးသောျ အနီးသို့ကပျ၍ ဆှမျးလုပျကြှေးလာသော စာပါ၏ အဆငျး အမူအရာ အလုံးစုံကိုမွငျလြှငျ အသငျ်ခြသေောဘဝက အဇ်ဈတ်တသန်တာနျ၌ ကိနျးစကျသော ရာဂမီးသညျ တောကျလောငျဘိရကား စားမိသော ဆှမျးကိုမြှ မြိုမခနြိုငျ ငေးမှိုငျ ဝနှေောကျလှသဖွငျ့ ခှကျက ဆှမျးကို သပိတျ၌ထညျ့၍ ကြောငျးသို့ပွနျပွီး သငျ့လြောျရာ၌ သပိတျထားလြှကျ အိပျယာထကျတှငျ ပကျလကျနပွေီး "ရှငျစာပါကို ငါရမှခမြျးသာတော့မညျ။မရလြှငျ သညျနရောက သရှောသို့ လိုကျတော့မညျ။စာပါကို ရလြှငျ သညျကထား၍ စံစားမညျ"ဟု တဖစြျဖစြျမွညျ လြှကျ ခုနှဈရကျပတျလုံးနေ၏။ရာဂမီးသညျ အလှနျ ကွောကျစရာကောငျးကွောငျးတှေ့ရ၏။ ခုနှဈရကျမွောကျ၍ မုဆိုးပွနျရောကျသောအခါ သမီးအား"ငါ့ဆရာကို ကောငျးစှာလုပျကြှေးပါ၏လော" "ဖခငျဆရာသညျ အိမျသို့ တဈနေ့သာလာ၍ ဆှမျးကို မြှမစားဘဲ လငြျစှာပွနျ၏"ဟုပွောလသေောျ မုဆိုးလညျး ဆရာသညျ ဝဒေနာရှိသညျ ဖွဈလတ်တံ့ဟု ဆို၍ ကြောငျးသို့သှားလသေညျ။ ကြောငျးရောကျလြှငျ ကိုယျတှငျ အဝတျမကပျ ပါးစပျမှတတှတျတှတျမွညျ၍နသေော ဥပကရဟနျး၏ အမူအရာကိုမွငျ၍ "အရှငျဘုရား မညျသို့ မခမြျးမသာရှိသနညျး"ဟုမေး၏။ ဥပကလညျး စကားပွနျမကွားဘဲ ညညျးတှား မညျတညျးလြှကျ တဖကျမှတဈဖကျသို့ပွနျ၏။ မုဆိုးလညျး "အရှငျဘုရား အားနာတောျမမူပါနဲ့ လိုအပျသောဆန်ဒ ပွညျ့စုံစအေံ့"ဟုဆိုသောျ "အို ဒကာ ငါသညျ သငျ၏သမီးစာပါကွောငျ့ ဤအဖွဈ သို့ ရောကျခြပွေီ။စာပါကို ငါမရမူ ငါ့အသကျရှညျမညျ မဟုတျပွီ"ဟုပွော၏။ မုဆိုးလညျး"အရှငျဘုရား အကြှနျုပျသမီးစာပါကို ရခွငျးသညျ ခဲယဉျးသညျမဟုတျ,လူလုပျသောသူတို့ မညျသညျမှာ ပညာရှိမှဥစ်စာရသညျ,ဥစ်စာရှိမှခမြျးသာ ရသညျ,လုပျကြှေးနိုငျသော ကိုယျစှမျးပညာ ဥစ်စာသာ လြှငျခဲယဉျးပါသညျ။အဘယျအတတျပညာကို ဆရာ တတျပါသနညျး"ဟုမေး၏။ ထိုစကားကွားလြှငျ "အသငျမုဆိုး ငါကား အဘယျ အတတျပညာမှမတတျပါ,သငျ၏အဖောျသာပွု၍ သားငှကျကိုထမျးလြှကျ စြေးလမျး၌ ရောငျးခွငျးငှာ တတျနိုငျပါ၏"ဟုဆိုလလြှေငျ "ရှငျ ရဟနျး အသိနျးအသနျးသော ဥစ်စာကိုရှာနိုငျ၏ ဟူသောျလညျး အကြှနျုပျမနှဈသကျ သငျထှကျ၍ဝနျခံ သော အမှုကိုသာ နှဈသကျပါ၏။ငါ့ပုဆိုးတဈပိုငျးကို ဝတျ၍ ယခုပငျ အိမျသို့ လိုကျခဲ့လော့"ဟုခေါျပွီးလြှငျ သမီးစာပါနှငျ့ ထိမျးမွားပေးလိုကျလေ၏။ ကာလရှညျကွာသောျ သားတဈယောကျရ၍ သုဘဒ်ဒ ဟူသော အမညျမှညျ့၏။ထိုကလေးငိုသောအခါ စာပါ သညျ လှနျစှာငေါကျငမျးလြှကျ "သားထမျးသမား၏ သား,မုဆိုးနောကျလိုကျ လူထှကျမိုကျ၏သား,ငါ့အား အပူမရှာနှငျ့"စသညျဖွငျ့ တိုကျခိုကျထိပါး၏။ရံဖနျရံခါ သားကြုးရာ၌လညျး"နငျ့ဘ ရူးနှမျး,ရဟနျးပေါ့ပကြျ ငါ့ကိုမကျ၍,လူထှကျလာသညျ,ပညာပတေုံး, ထမငျးဖွုနျးသညျ,ခေါငျးတုံးမှဲ၏သား"အစရှိသဖွငျ့ ပွကျရယျပွု၏။ ထိုအခါ ဥပကလညျး"ငါ့ကို စာပါသညျ ကိုးကှယျရာ မရှိပွီလောဟုထငျမှတျသလော။လောကဓာတျ၌ ပွိုငျဖကျမရ အနန်တဇိန အမညျရသော ငါ့အဆှဘေုရား သညျ ထငျရှားစှာရှိ၏။ထိုအဆှထေံ ငါပွနျ၍ ရဟနျးပွု လြှငျ သားတဈယောကျနှငျ့ ယခုပငျ မုဆိုးမ ဖွဈတော့ မညျ"ဟု ကွိမျးလေ၏။ ထိုနောကျ ဥပကသညျ စာပါအား မပနျကွားဘဲ ဘုရားရှိရာ မစ်ဈိမဒသေသို့သှားလေ၏။သာဝတ်တိပွညျ စတေဝနျကြောငျးသို့ရောကျလြှငျ "ငါ့ ရှငျတို့ ...အနန်တဇိနသညျ အဘယျမှာရှိသနညျး" ဟုမေး၏။ ရဟနျးတို့လညျး ဘုရားရှငျက ရှေးမစှကပငျ "အနန်တဇိန"ဟူသော အမညျဖွငျ့ မေးလာသောသူကို ငါ့ထံသို့ ဆောငျခဲ့"ဟုမှာတောျမူရငျး ရှိသညျနှငျ့ ထိုဥပကကို ဘုရားထံ ခေါျဆောငျလာခဲ့လေ၏။ ဘုရားရှငျအားမွငျလြှငျ "အရှငျဘုရား အကြှနျုပျအား သိတောျမူပါသေး၏လော" ဟု လြှောကျ၏။ "ဥပသကာ ငါသိသေး၏။ယခုအခါ သငျဘယျအရပျ မှာနသေနညျး" "အရှငျဘုရား အကြှနျုပျကား ဝငျ်ကဇနပုဒျ၌ မုဆိုး သမကျဖွဈ၍နပေါသညျဘုရား"ဟုလြှောကျ၏။ "အခငြျး ဥပသကာ အသကျအရှယျလညျးကွီးလှပပွေီ ဤလလော နောငျလလောဟု သရေအံ့သော ကာလကို တှေးတောရသော အခှငျ့သို့ ရောကျခြပွေီ။အဆီအသား မကပျသော အမဲရှတျကို ဝါးသောသူပမာ ကာမခမြျးသါ ကို မွတျနိုး၍ အကြိုးမဲ့သရေခြမေူ လူ၏အဖွဈကို ရတော့မညျမဟုတျခြေ။သတိသံဝဂေဖွဈခြိနျတနျပွီ"ဟု မိနျ့တောျမူလြှငျ "အရှငျဘုရား ဟုတျမှနျပေ၏"ဟုဝနျခံလသေညျ။ "ဟုတျမှနျလြှငျ သငျရဟနျးပွုနိုငျပါအံ့လော" "အရှငျဘုရား ရဟနျးပွုခွငျးငှာ တတျနိုငျပါ၏။ရဟနျး ပွုတောျမူပါလော့"ဟုလြှောကျလြှငျ ဘုရားရှငျလညျး လြှငျမွနျစှာ ရဟနျးပွုပေးပွီး တစပဉ်စက ကမ်မဋ်ဌာနျးကို ပေးတောျမူ၏။ ဥပကရဟနျးသညျ ကမ်မဋ်ဌာနျးကို လှနျစှာအားထုတျ သဖွငျ့ အနာဂါမျမိဖိုလျ၌တညျပွီးမှ အသကျအတိုငျး နေ၍ စုတခေဲ့သောျ အဝိဟာဘုံ၌ ပဋိသန်ဓနေလေေ၏။ ထိုဘုံ၌ဖွဈသောခဏ၌ပငျ အရဟတ်တဖိုလျသို့ရောကျ လသေညျ။ -----အဝိဟာဘုံသို့ ရောကျဆဲခဏ၌ ရဟန်တာဖွဈကွ သော သူတို့ကား --ဥပက သလဘဏ်ဍ ပုက်ကုသာတိ ဘဒ်ဒိယ ခဏ်ဍဒဝေ ဗဟုရန်တိ ပိငျ်ဂီယ ,ဤခုနှဈယောကျ ဖွဈပါကွောငျး ဗဟုသုတ မြှဝလေိုကျပါသညျ။ သို့ပါ၍ လူ့ဘဝရခိုကျ ဝိပူနာတရားအားလညျး ကြိုးစားအားထုတျကွပါစို့လို့ တိုကျတှနျးလိုကျရ ပသေညျ။ =========တရား ရတနာ========= ရေးသားမှုကွာမွငျ့ခြိနျ---၂း၃၀ နာရီ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33t4UuF

"ဥပကရဟန်း" --------- ဘုရားရှင်သည် ဗာရာဏသီပြည်သို့ကြွတော်မူသော် မဟာဗောဓိနှင့်ဂယာသီသ၏အကြား၌ ဥပက အမည် ရှိသော တက္ကတွန်းကိုတွေ့၏။ထိုအခါတက္ကတွန်းက "ငါ့ရှင် သင်၏ဣနြေ္ဒတို့သည် နှစ်လိုကြည်ညိုဖွယ်ရှိ ပေ၏။သန့်ရှင်းစင်ကြယ် သပ္ပါယ်ပြည့်ဖြိုးလျှက် ပြိုးပြိုး ပြက်မျှ ထွက်ထွန်းသောအရောင်လည်းရှိ၏။အဘယ်သူ ကိုရည်မှန်းလျှက်ရဟန်းပြုဘိသနည်း။သင့်ဆရာကား အဘယ်သူနည်း။သင်ကားအဘယ်အမည်ရှိသနည်း" ဟု မေး၏။ မြတ်စွာဘုရားကလည်း "ချစ်သား ဥပက...ငါကား ကိလေသာရန်သင်းကို နှိမ်နင်းဖျက်ဆီး၍ တည်သဖြင့် အလုံးစုံဘုံသုံးပါး၌ ဖြစ်သောတရားအပေါင်းကို သိတော်မူ၍ ဓမ္မခပ်သိမ်း တို့၌ လိမ်းကျံကပ်ငြိခြင်းမှ ကင်းတော်မူ၏။အလုံးစုံ သော အကုသိုလ်တရားကို ပယ်ရှားစွန့်ခွါ၍ တဏှာ၏ ကုန်ရာ နိဗ္ဗုတာအောင်ဘုံကို အာရုံပြုဘိသဖြင့် ကိလေသာအပေါင်းတို့မှလွတ်၏။ချစ်သား ဥပက ဓမ္မအလုံးစုံကို ငါ သိတော်မူရကား လောကသုံးပါး၌ ထင်ရှားပြစရာ ငါ့ဆရာသည် အဘယ်မှာရှိတော့အံ့ နည်း။ငါ့အမည်ကား ငါးပါးသောမာရ်ကို ပယ်လှန် အောင်ဘိ၍ အနန္တဇိန မည်သနည်း"ဟု မိန့်တော်မူ လျှင် "အရှင်ဂေါတမ ဟုတ်ရာပေ၏။သို့ရာတွင် သင်ကား ယခု အဘယ်သို့ကြွအံ့နည်း"ဟု မေးပြန်၏။ "ချစ်သား ဥပက သမုဒ္ဒရာ ဂင်္ဂါသဲလုံးမျှ ပွင့်ကုန်ကြ သော ဗုဒ္ဓတို့ဓမ္မတာ ဓမ္မစကြာ ဟူသော တရားစည်ကြီး ကို တီးတော်မူခြင်းငှာ ဗာရာဏသီပြည်၏အနီး မိဂဒါဝုန်တောကြီးသို့ ငါ ကြွတော်မူအံ့"ဟုမိန့်တော်မူ လေသော်,ဥပကသည် "သုပေယျ အာဝုသော" ဟူသော စကားဆိုလျှက် ခေါင်းညိတ်ပြီးလျှင် ခရီးလွဲ၍ ဝင်္ကမည်သော ဇနပုဒ်သို့သွားလေ၏။ ဥပကသည် ဝင်္ကဇနပုဒ်၌ မုဆိုးရွာငယ်တစ်ခုကို မှီလျှက် ရွာအကြီးဖြစ်သော"စဏ္ဍောမိ"မုဆိုး၏ ကိုးကွယ်လုပ်ကျွေးခြင်းခံလျှက် ကျောင်းငယ်တစ်ခု ဖြင့်နေ၏။ထိုမုဆိုးတွင် တင့်တယ်လှပသော"စာပါ"ဟူ သော သမီးတစ်ယောက်ရှိ၏။ တစ်ခါတွင် မုဆိုးသည် ဝေးကွာသော သမင်တော သို့ သွားရန် ရိက္ခါပြင်ဆင်ပြီး သမီးစာပါ ကိုခေါ်၍ "ငါတို့ဆရာကို လျောက်ပတ်ကောင်းမွန်စွာ လုပ်ကျွေး ရစ်လော့ မမေ့မလျော့စေနှင့်"ဟု မှာ၍ အဖော်တို့နှင့် တောသို့သွားလေ၏။ မုဆိုးကြီးထွက်၍ နှစ်ရက်မြောက်သောနေ့ နံနက် တွင် စာပါလည်း ဆရာဥပကရဟန်းအား ဆွမ်းပန်း လုပ်ကျွေးခြင်းငှာ တင့်တယ်စွာ ဝတ်ဆင်လျှက် ဘောဇဉ်ခဲဘွယ်တို့ကို စီစဉ်ပြီးသော် ဆွမ်းစားနေရာ အနီး၌ စောင့်နေ၏။ ဥပကလည်း ဆွမ်းစားချိန်တန်လျှင် သပိတ် သင်္ကန်း ကိုပြင်ဆင်လျှက် အိမ်သို့သွား၍ ခင်းထားသောနေရာ၌ နေပြီးသော် အနီးသို့ကပ်၍ ဆွမ်းလုပ်ကျွေးလာသော စာပါ၏ အဆင်း အမူအရာ အလုံးစုံကိုမြင်လျှင် အသင်္ချေသောဘဝက အဇ္ဈတ္တသန္တာန်၌ ကိန်းစက်သော ရာဂမီးသည် တောက်လောင်ဘိရကား စားမိသော ဆွမ်းကိုမျှ မျိုမချနိုင် ငေးမှိုင် ဝေနှောက်လှသဖြင့် ခွက်က ဆွမ်းကို သပိတ်၌ထည့်၍ ကျောင်းသို့ပြန်ပြီး သင့်လျော်ရာ၌ သပိတ်ထားလျှက် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်နေပြီး "ရှင်စာပါကို ငါရမှချမ်းသာတော့မည်။မရလျှင် သည်နေရာက သေရွာသို့ လိုက်တော့မည်။စာပါကို ရလျှင် သည်ကထား၍ စံစားမည်"ဟု တဖျစ်ဖျစ်မြည် လျှက် ခုနှစ်ရက်ပတ်လုံးနေ၏။ရာဂမီးသည် အလွန် ကြောက်စရာကောင်းကြောင်းတွေ့ရ၏။ ခုနှစ်ရက်မြောက်၍ မုဆိုးပြန်ရောက်သောအခါ သမီးအား"ငါ့ဆရာကို ကောင်းစွာလုပ်ကျွေးပါ၏လော" "ဖခင်ဆရာသည် အိမ်သို့ တစ်နေ့သာလာ၍ ဆွမ်းကို မျှမစားဘဲ လျင်စွာပြန်၏"ဟုပြောလေသော် မုဆိုးလည်း ဆရာသည် ဝေဒနာရှိသည် ဖြစ်လတ္တံ့ဟု ဆို၍ ကျောင်းသို့သွားလေသည်။ ကျောင်းရောက်လျှင် ကိုယ်တွင် အဝတ်မကပ် ပါးစပ်မှတတွတ်တွတ်မြည်၍နေသော ဥပကရဟန်း၏ အမူအရာကိုမြင်၍ "အရှင်ဘုရား မည်သို့ မချမ်းမသာရှိသနည်း"ဟုမေး၏။ ဥပကလည်း စကားပြန်မကြားဘဲ ညည်းတွား မည်တည်းလျှက် တဖက်မှတစ်ဖက်သို့ပြန်၏။ မုဆိုးလည်း "အရှင်ဘုရား အားနာတော်မမူပါနဲ့ လိုအပ်သောဆန္ဒ ပြည့်စုံစေအံ့"ဟုဆိုသော် "အို ဒကာ ငါသည် သင်၏သမီးစာပါကြောင့် ဤအဖြစ် သို့ ရောက်ချေပြီ။စာပါကို ငါမရမူ ငါ့အသက်ရှည်မည် မဟုတ်ပြီ"ဟုပြော၏။ မုဆိုးလည်း"အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်သမီးစာပါကို ရခြင်းသည် ခဲယဉ်းသည်မဟုတ်,လူလုပ်သောသူတို့ မည်သည်မှာ ပညာရှိမှဥစ္စာရသည်,ဥစ္စာရှိမှချမ်းသာ ရသည်,လုပ်ကျွေးနိုင်သော ကိုယ်စွမ်းပညာ ဥစ္စာသာ လျှင်ခဲယဉ်းပါသည်။အဘယ်အတတ်ပညာကို ဆရာ တတ်ပါသနည်း"ဟုမေး၏။ ထိုစကားကြားလျှင် "အသင်မုဆိုး ငါကား အဘယ် အတတ်ပညာမှမတတ်ပါ,သင်၏အဖော်သာပြု၍ သားငှက်ကိုထမ်းလျှက် စျေးလမ်း၌ ရောင်းခြင်းငှာ တတ်နိုင်ပါ၏"ဟုဆိုလေလျှင် "ရှင် ရဟန်း အသိန်းအသန်းသော ဥစ္စာကိုရှာနိုင်၏ ဟူသော်လည်း အကျွန်ုပ်မနှစ်သက် သင်ထွက်၍ဝန်ခံ သော အမှုကိုသာ နှစ်သက်ပါ၏။ငါ့ပုဆိုးတစ်ပိုင်းကို ဝတ်၍ ယခုပင် အိမ်သို့ လိုက်ခဲ့လော့"ဟုခေါ်ပြီးလျှင် သမီးစာပါနှင့် ထိမ်းမြားပေးလိုက်လေ၏။ ကာလရှည်ကြာသော် သားတစ်ယောက်ရ၍ သုဘဒ္ဒ ဟူသော အမည်မှည့်၏။ထိုကလေးငိုသောအခါ စာပါ သည် လွန်စွာငေါက်ငမ်းလျှက် "သားထမ်းသမား၏ သား,မုဆိုးနောက်လိုက် လူထွက်မိုက်၏သား,ငါ့အား အပူမရှာနှင့်"စသည်ဖြင့် တိုက်ခိုက်ထိပါး၏။ရံဖန်ရံခါ သားကျုးရာ၌လည်း"နင့်ဘ ရူးနှမ်း,ရဟန်းပေါ့ပျက် ငါ့ကိုမက်၍,လူထွက်လာသည်,ပညာပေတုံး, ထမင်းဖြုန်းသည်,ခေါင်းတုံးမွဲ၏သား"အစရှိသဖြင့် ပြက်ရယ်ပြု၏။ ထိုအခါ ဥပကလည်း"ငါ့ကို စာပါသည် ကိုးကွယ်ရာ မရှိပြီလောဟုထင်မှတ်သလော။လောကဓာတ်၌ ပြိုင်ဖက်မရ အနန္တဇိန အမည်ရသော ငါ့အဆွေဘုရား သည် ထင်ရှားစွာရှိ၏။ထိုအဆွေထံ ငါပြန်၍ ရဟန်းပြု လျှင် သားတစ်ယောက်နှင့် ယခုပင် မုဆိုးမ ဖြစ်တော့ မည်"ဟု ကြိမ်းလေ၏။ ထိုနောက် ဥပကသည် စာပါအား မပန်ကြားဘဲ ဘုရားရှိရာ မစ္ဈိမဒေသသို့သွားလေ၏။သာဝတ္တိပြည် စေတဝန်ကျောင်းသို့ရောက်လျှင် "ငါ့ ရှင်တို့ ...အနန္တဇိနသည် အဘယ်မှာရှိသနည်း" ဟုမေး၏။ ရဟန်းတို့လည်း ဘုရားရှင်က ရှေးမစွကပင် "အနန္တဇိန"ဟူသော အမည်ဖြင့် မေးလာသောသူကို ငါ့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့"ဟုမှာတော်မူရင်း ရှိသည်နှင့် ထိုဥပကကို ဘုရားထံ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့လေ၏။ ဘုရားရှင်အားမြင်လျှင် "အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်အား သိတော်မူပါသေး၏လော" ဟု လျှောက်၏။ "ဥပသကာ ငါသိသေး၏။ယခုအခါ သင်ဘယ်အရပ် မှာနေသနည်း" "အရှင်ဘုရား အကျွန်ုပ်ကား ဝင်္ကဇနပုဒ်၌ မုဆိုး သမက်ဖြစ်၍နေပါသည်ဘုရား"ဟုလျှောက်၏။ "အချင်း ဥပသကာ အသက်အရွယ်လည်းကြီးလှပေပြီ ဤလလော နောင်လလောဟု သေရအံ့သော ကာလကို တွေးတောရသော အခွင့်သို့ ရောက်ချေပြီ။အဆီအသား မကပ်သော အမဲရွတ်ကို ဝါးသောသူပမာ ကာမချမ်းသါ ကို မြတ်နိုး၍ အကျိုးမဲ့သေရချေမူ လူ၏အဖြစ်ကို ရတော့မည်မဟုတ်ချေ။သတိသံဝေဂဖြစ်ချိန်တန်ပြီ"ဟု မိန့်တော်မူလျှင် "အရှင်ဘုရား ဟုတ်မှန်ပေ၏"ဟုဝန်ခံလေသည်။ "ဟုတ်မှန်လျှင် သင်ရဟန်းပြုနိုင်ပါအံ့လော" "အရှင်ဘုရား ရဟန်းပြုခြင်းငှာ တတ်နိုင်ပါ၏။ရဟန်း ပြုတော်မူပါလော့"ဟုလျှောက်လျှင် ဘုရားရှင်လည်း လျှင်မြန်စွာ ရဟန်းပြုပေးပြီး တစပဉ္စက ကမ္မဋ္ဌာန်းကို ပေးတော်မူ၏။ ဥပကရဟန်းသည် ကမ္မဋ္ဌာန်းကို လွန်စွာအားထုတ် သဖြင့် အနာဂါမ်မိဖိုလ်၌တည်ပြီးမှ အသက်အတိုင်း နေ၍ စုတေခဲ့သော် အဝိဟာဘုံ၌ ပဋိသန္ဓေနေလေ၏။ ထိုဘုံ၌ဖြစ်သောခဏ၌ပင် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ရောက် လေသည်။ -----အဝိဟာဘုံသို့ ရောက်ဆဲခဏ၌ ရဟန္တာဖြစ်ကြ သော သူတို့ကား --ဥပက သလဘဏ္ဍ ပုက္ကုသာတိ ဘဒ္ဒိယ ခဏ္ဍဒေဝ ဗဟုရန္တိ ပိင်္ဂီယ ,ဤခုနှစ်ယောက် ဖြစ်ပါကြောင်း ဗဟုသုတ မျှဝေလိုက်ပါသည်။ သို့ပါ၍ လူ့ဘဝရခိုက် ဝိပဿနာတရားအားလည်း ကျိုးစားအားထုတ်ကြပါစို့လို့ တိုက်တွန်းလိုက်ရ ပေသည်။ =========တရား ရတနာ========= ရေးသားမှုကြာမြင့်ချိန်---၂း၃၀ နာရီ" ဥပကရဟနျး" --------- ဘုရားရှငျသညျ ဗာရာဏသီပွညျသို့ကွှတောျမူသောျ မဟာဗောဓိနှငျ့ဂယာသီသ၏အကွား၌ ဥပက အမညျ ရှိသော တက်ကတှနျးကိုတှေ့၏။ထိုအခါတက်ကတှနျးက "ငါ့ရှငျ သငျ၏ဣနွေ်ဒတို့သညျ နှဈလိုကွညျညိုဖှယျရှိ ပေ၏။သနျ့ရှငျးစငျကွယျ သပ်ပါယျပွညျ့ဖွိုးလြှကျ ပွိုးပွိုး ပွကျမြှ ထှကျထှနျးသောအရောငျလညျးရှိ၏။အဘယျသူ ကိုရညျမှနျးလြှကျရဟနျးပွုဘိသနညျး။သငျ့ဆရာကား အဘယျသူနညျး။သငျကားအဘယျအမညျရှိသနညျး" ဟု မေး၏။ မွတျစှာဘုရားကလညျး "ခစြျသား ဥပက...ငါကား ကိလသောရနျသငျးကို နှိမျနငျးဖကြျဆီး၍ တညျသဖွငျ့ အလုံးစုံဘုံသုံးပါး၌ ဖွဈသောတရားအပေါငျးကို သိတောျမူ၍ ဓမ်မခပျသိမျး တို့၌ လိမျးကြံကပျငွိခွငျးမှ ကငျးတောျမူ၏။အလုံးစုံ သော အကုသိုလျတရားကို ပယျရှားစှနျ့ခှါ၍ တဏှာ၏ ကုနျရာ နိဗ်ဗုတာအောငျဘုံကို အာရုံပွုဘိသဖွငျ့ ကိလသောအပေါငျးတို့မှလှတျ၏။ခစြျသား ဥပက ဓမ်မအလုံးစုံကို ငါ သိတောျမူရကား လောကသုံးပါး၌ ထငျရှားပွစရာ ငါ့ဆရာသညျ အဘယျမှာရှိတော့အံ့ နညျး။ငါ့အမညျကား ငါးပါးသောမာရျကို ပယျလှနျ အောငျဘိ၍ အနန်တဇိန မညျသနညျး"ဟု မိနျ့တောျမူ လြှငျ "အရှငျဂေါတမ ဟုတျရာပေ၏။သို့ရာတှငျ သငျကား ယခု အဘယျသို့ကွှအံ့နညျး"ဟု မေးပွနျ၏။ "ခစြျသား ဥပက သမုဒ်ဒရာ ဂငျ်ဂါသဲလုံးမြှ ပှငျ့ကုနျကွ သော ဗုဒ်ဓတို့ဓမ်မတာ ဓမ်မစကွာ ဟူသော တရားစညျကွီး ကို တီးတောျမူခွငျးငှာ ဗာရာဏသီပွညျ၏အနီး မိဂဒါဝုနျတောကွီးသို့ ငါ ကွှတောျမူအံ့"ဟုမိနျ့တောျမူ လသေောျ,ဥပကသညျ "သုပယြေ အာဝုသော" ဟူသော စကားဆိုလြှကျ ခေါငျးညိတျပွီးလြှငျ ခရီးလှဲ၍ ဝငျ်ကမညျသော ဇနပုဒျသို့သှားလေ၏။ ဥပကသညျ ဝငျ်ကဇနပုဒျ၌ မုဆိုးရှာငယျတဈခုကို မှီလြှကျ ရှာအကွီးဖွဈသော"စဏ်ဍောမိ"မုဆိုး၏ ကိုးကှယျလုပျကြှေးခွငျးခံလြှကျ ကြောငျးငယျတဈခု ဖွငျ့နေ၏။ထိုမုဆိုးတှငျ တငျ့တယျလှပသော"စာပါ"ဟူ သော သမီးတဈယောကျရှိ၏။ တဈခါတှငျ မုဆိုးသညျ ဝေးကှာသော သမငျတော သို့ သှားရနျ ရိက်ခါပွငျဆငျပွီး သမီးစာပါ ကိုခေါျ၍ "ငါတို့ဆရာကို လြောကျပတျကောငျးမှနျစှာ လုပျကြှေး ရဈလော့ မမေ့မလြော့စနှေငျ့"ဟု မှာ၍ အဖောျတို့နှငျ့ တောသို့သှားလေ၏။ မုဆိုးကွီးထှကျ၍ နှဈရကျမွောကျသောနေ့ နံနကျ တှငျ စာပါလညျး ဆရာဥပကရဟနျးအား ဆှမျးပနျး လုပျကြှေးခွငျးငှာ တငျ့တယျစှာ ဝတျဆငျလြှကျ ဘောဇဉျခဲဘှယျတို့ကို စီစဉျပွီးသောျ ဆှမျးစားနရော အနီး၌ စောငျ့နေ၏။ ဥပကလညျး ဆှမျးစားခြိနျတနျလြှငျ သပိတျ သငျ်ကနျး ကိုပွငျဆငျလြှကျ အိမျသို့သှား၍ ခငျးထားသောနရော၌ နပွေီးသောျ အနီးသို့ကပျ၍ ဆှမျးလုပျကြှေးလာသော စာပါ၏ အဆငျး အမူအရာ အလုံးစုံကိုမွငျလြှငျ အသငျ်ခြသေောဘဝက အဇ်ဈတ်တသန်တာနျ၌ ကိနျးစကျသော ရာဂမီးသညျ တောကျလောငျဘိရကား စားမိသော ဆှမျးကိုမြှ မြိုမခနြိုငျ ငေးမှိုငျ ဝနှေောကျလှသဖွငျ့ ခှကျက ဆှမျးကို သပိတျ၌ထညျ့၍ ကြောငျးသို့ပွနျပွီး သငျ့လြောျရာ၌ သပိတျထားလြှကျ အိပျယာထကျတှငျ ပကျလကျနပွေီး "ရှငျစာပါကို ငါရမှခမြျးသာတော့မညျ။မရလြှငျ သညျနရောက သရှောသို့ လိုကျတော့မညျ။စာပါကို ရလြှငျ သညျကထား၍ စံစားမညျ"ဟု တဖစြျဖစြျမွညျ လြှကျ ခုနှဈရကျပတျလုံးနေ၏။ရာဂမီးသညျ အလှနျ ကွောကျစရာကောငျးကွောငျးတှေ့ရ၏။ ခုနှဈရကျမွောကျ၍ မုဆိုးပွနျရောကျသောအခါ သမီးအား"ငါ့ဆရာကို ကောငျးစှာလုပျကြှေးပါ၏လော" "ဖခငျဆရာသညျ အိမျသို့ တဈနေ့သာလာ၍ ဆှမျးကို မြှမစားဘဲ လငြျစှာပွနျ၏"ဟုပွောလသေောျ မုဆိုးလညျး ဆရာသညျ ဝဒေနာရှိသညျ ဖွဈလတ်တံ့ဟု ဆို၍ ကြောငျးသို့သှားလသေညျ။ ကြောငျးရောကျလြှငျ ကိုယျတှငျ အဝတျမကပျ ပါးစပျမှတတှတျတှတျမွညျ၍နသေော ဥပကရဟနျး၏ အမူအရာကိုမွငျ၍ "အရှငျဘုရား မညျသို့ မခမြျးမသာရှိသနညျး"ဟုမေး၏။ ဥပကလညျး စကားပွနျမကွားဘဲ ညညျးတှား မညျတညျးလြှကျ တဖကျမှတဈဖကျသို့ပွနျ၏။ မုဆိုးလညျး "အရှငျဘုရား အားနာတောျမမူပါနဲ့ လိုအပျသောဆန်ဒ ပွညျ့စုံစအေံ့"ဟုဆိုသောျ "အို ဒကာ ငါသညျ သငျ၏သမီးစာပါကွောငျ့ ဤအဖွဈ သို့ ရောကျခြပွေီ။စာပါကို ငါမရမူ ငါ့အသကျရှညျမညျ မဟုတျပွီ"ဟုပွော၏။ မုဆိုးလညျး"အရှငျဘုရား အကြှနျုပျသမီးစာပါကို ရခွငျးသညျ ခဲယဉျးသညျမဟုတျ,လူလုပျသောသူတို့ မညျသညျမှာ ပညာရှိမှဥစ်စာရသညျ,ဥစ်စာရှိမှခမြျးသာ ရသညျ,လုပျကြှေးနိုငျသော ကိုယျစှမျးပညာ ဥစ်စာသာ လြှငျခဲယဉျးပါသညျ။အဘယျအတတျပညာကို ဆရာ တတျပါသနညျး"ဟုမေး၏။ ထိုစကားကွားလြှငျ "အသငျမုဆိုး ငါကား အဘယျ အတတျပညာမှမတတျပါ,သငျ၏အဖောျသာပွု၍ သားငှကျကိုထမျးလြှကျ စြေးလမျး၌ ရောငျးခွငျးငှာ တတျနိုငျပါ၏"ဟုဆိုလလြှေငျ "ရှငျ ရဟနျး အသိနျးအသနျးသော ဥစ်စာကိုရှာနိုငျ၏ ဟူသောျလညျး အကြှနျုပျမနှဈသကျ သငျထှကျ၍ဝနျခံ သော အမှုကိုသာ နှဈသကျပါ၏။ငါ့ပုဆိုးတဈပိုငျးကို ဝတျ၍ ယခုပငျ အိမျသို့ လိုကျခဲ့လော့"ဟုခေါျပွီးလြှငျ သမီးစာပါနှငျ့ ထိမျးမွားပေးလိုကျလေ၏။ ကာလရှညျကွာသောျ သားတဈယောကျရ၍ သုဘဒ်ဒ ဟူသော အမညျမှညျ့၏။ထိုကလေးငိုသောအခါ စာပါ သညျ လှနျစှာငေါကျငမျးလြှကျ "သားထမျးသမား၏ သား,မုဆိုးနောကျလိုကျ လူထှကျမိုကျ၏သား,ငါ့အား အပူမရှာနှငျ့"စသညျဖွငျ့ တိုကျခိုကျထိပါး၏။ရံဖနျရံခါ သားကြုးရာ၌လညျး"နငျ့ဘ ရူးနှမျး,ရဟနျးပေါ့ပကြျ ငါ့ကိုမကျ၍,လူထှကျလာသညျ,ပညာပတေုံး, ထမငျးဖွုနျးသညျ,ခေါငျးတုံးမှဲ၏သား"အစရှိသဖွငျ့ ပွကျရယျပွု၏။ ထိုအခါ ဥပကလညျး"ငါ့ကို စာပါသညျ ကိုးကှယျရာ မရှိပွီလောဟုထငျမှတျသလော။လောကဓာတျ၌ ပွိုငျဖကျမရ အနန်တဇိန အမညျရသော ငါ့အဆှဘေုရား သညျ ထငျရှားစှာရှိ၏။ထိုအဆှထေံ ငါပွနျ၍ ရဟနျးပွု လြှငျ သားတဈယောကျနှငျ့ ယခုပငျ မုဆိုးမ ဖွဈတော့ မညျ"ဟု ကွိမျးလေ၏။ ထိုနောကျ ဥပကသညျ စာပါအား မပနျကွားဘဲ ဘုရားရှိရာ မစ်ဈိမဒသေသို့သှားလေ၏။သာဝတ်တိပွညျ စတေဝနျကြောငျးသို့ရောကျလြှငျ "ငါ့ ရှငျတို့ ...အနန်တဇိနသညျ အဘယျမှာရှိသနညျး" ဟုမေး၏။ ရဟနျးတို့လညျး ဘုရားရှငျက ရှေးမစှကပငျ "အနန်တဇိန"ဟူသော အမညျဖွငျ့ မေးလာသောသူကို ငါ့ထံသို့ ဆောငျခဲ့"ဟုမှာတောျမူရငျး ရှိသညျနှငျ့ ထိုဥပကကို ဘုရားထံ ခေါျဆောငျလာခဲ့လေ၏။ ဘုရားရှငျအားမွငျလြှငျ "အရှငျဘုရား အကြှနျုပျအား သိတောျမူပါသေး၏လော" ဟု လြှောကျ၏။ "ဥပသကာ ငါသိသေး၏။ယခုအခါ သငျဘယျအရပျ မှာနသေနညျး" "အရှငျဘုရား အကြှနျုပျကား ဝငျ်ကဇနပုဒျ၌ မုဆိုး သမကျဖွဈ၍နပေါသညျဘုရား"ဟုလြှောကျ၏။ "အခငြျး ဥပသကာ အသကျအရှယျလညျးကွီးလှပပွေီ ဤလလော နောငျလလောဟု သရေအံ့သော ကာလကို တှေးတောရသော အခှငျ့သို့ ရောကျခြပွေီ။အဆီအသား မကပျသော အမဲရှတျကို ဝါးသောသူပမာ ကာမခမြျးသါ ကို မွတျနိုး၍ အကြိုးမဲ့သရေခြမေူ လူ၏အဖွဈကို ရတော့မညျမဟုတျခြေ။သတိသံဝဂေဖွဈခြိနျတနျပွီ"ဟု မိနျ့တောျမူလြှငျ "အရှငျဘုရား ဟုတျမှနျပေ၏"ဟုဝနျခံလသေညျ။ "ဟုတျမှနျလြှငျ သငျရဟနျးပွုနိုငျပါအံ့လော" "အရှငျဘုရား ရဟနျးပွုခွငျးငှာ တတျနိုငျပါ၏။ရဟနျး ပွုတောျမူပါလော့"ဟုလြှောကျလြှငျ ဘုရားရှငျလညျး လြှငျမွနျစှာ ရဟနျးပွုပေးပွီး တစပဉ်စက ကမ်မဋ်ဌာနျးကို ပေးတောျမူ၏။ ဥပကရဟနျးသညျ ကမ်မဋ်ဌာနျးကို လှနျစှာအားထုတျ သဖွငျ့ အနာဂါမျမိဖိုလျ၌တညျပွီးမှ အသကျအတိုငျး နေ၍ စုတခေဲ့သောျ အဝိဟာဘုံ၌ ပဋိသန်ဓနေလေေ၏။ ထိုဘုံ၌ဖွဈသောခဏ၌ပငျ အရဟတ်တဖိုလျသို့ရောကျ လသေညျ။ -----အဝိဟာဘုံသို့ ရောကျဆဲခဏ၌ ရဟန်တာဖွဈကွ သော သူတို့ကား --ဥပက သလဘဏ်ဍ ပုက်ကုသာတိ ဘဒ်ဒိယ ခဏ်ဍဒဝေ ဗဟုရန်တိ ပိငျ်ဂီယ ,ဤခုနှဈယောကျ ဖွဈပါကွောငျး ဗဟုသုတ မြှဝလေိုကျပါသညျ။ သို့ပါ၍ လူ့ဘဝရခိုကျ ဝိပူနာတရားအားလညျး ကြိုးစားအားထုတျကွပါစို့လို့ တိုကျတှနျးလိုကျရ ပသေညျ။ =========တရား ရတနာ========= ရေးသားမှုကွာမွငျ့ခြိနျ---၂း၃၀ နာရီ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33t4UuF

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IHq9kq

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/327SGHA

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M7NH47

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/35keFNv

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M8ukrm

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M6KMsj

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/310176o

သံသရာတကွေ့၌မတွေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့်အပေါ် အနိုင်ရသွားလို့ ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ် ။ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ဝမ်းသာနေသူတွေ ရှိတာလည်းသိတယ် ။ ကိုယ်ခံစားနေရတာကို ကြည့်ပြီး ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ်လေ ။ အနိုင်ရတုန်း ပျော်နိုင်ကြပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေး လိုက်တယ် ။ လူဆိုတာ ကိုယ့်ကြမ္မာ ကိုယ်ဖန်တီးရတာမို့ တုန့်ပြန်လိုစိတ်လည်း မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသွားလိမ့်မယ် ။ ကိုယ်သိထားရမှာက ကိုယ့်ပြဿ နာ ကိုယ်ပဲရှင်းရလိမ့်မယ် ။ ကိုယ့်ဝေဒနာ ဘယ်လို ဖြေသိပ်ရမလည်း ။ ကိုယ့် ဒဏ်ရာ ဘယ်လိုကုစားရမလည်း ဆိုတဲ့ ထွက်ပေါက် ( သို့ ) အဖြေရှာဖို့ပဲ လိုအပ်ပါတယ် ။ တခါတခါ ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့အထဲ အရေမရ အဖတ်မရ တပါးသူ စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တတ်သူတွေကြောင့် အရေးမပါတဲ့ အရာတွေသာ ပိုတိုးလာ တတ်လို့ တပူပေါ် နှစ်ပူဆင့် စိတ်ဆင်းရဲ စရာပိုလာသေးတယ် ။ သူများအပေါ် စိတ်စေတနာကောင်း မထားတတ်သူက လုပ်သင့်တဲ့လူလား ' မလုပ်သင့်သူလားလည်း မခွဲခြားဘူး ဘယ်သူထိခိုက်ပါစေ ကိုယ်မခံစားရရင် " ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင် " ပြီးရော ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ရှိတယ် ။ အဲ့လိုလူမျိုးတွေက စာနာမှုခေါင်းပါးလို့ ကြောက်လည်းကြောက်တယ် အပေါင်းသင်းလည်း မလုပ်ချင်ဘူး ။ ကိုယ့်လည်း သူများကို အကုသိုလ် မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသ်ိုလ်တွေလည်း မယူနိုင်ဘူး ။ သူများကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်သူတွေ သူများကို ဒုက္ခပေးသူတွေဆိုတာ ဘယ်တော့မှဇါတ်သိမ်းမလှကြတာ မြင်တွေ့နေရပါတယ် ။ သူတို့တွေဟာ ကံကောင်းနေချိန်လေးသာ ပျော်နိုင်တာပါ။ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ ရဟတ်က ဒီတိုင်းရပ်မနေဘူးလေ သံသရာ တကွေ့တော့ သူများတွေအပေါ် ပြုခဲ့သမျှ အကုသ်ိုလ်တွေ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပြန်ပေးဆပ်ရစမြဲပဲ ။ ဒါကြောင့် အနိုင်ယူသွားသူတွေကိုလည်း ခွင့်လွှတ်တယ် ဒုက္ခပေးသူတွေကိုလည်း နားလည်ပေးလိုက်တယ် ကိုယ့်မပေါ် မကောင်းကြံသူတွေကိုလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့စွန့်လိုက်တယ် ။ ဘာလို့လည်း သိလား အဲ့လို လူတွေနဲ့ သံသရာတကွေ့မှာလည်း ပြန်မဆုံချင်ဘူး ဝဋ်သစ်လည်း မယူချင်တော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုင်ယာရီ Unicode သံသရာတကွေ့၌မတွေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့်အပေါ် အနိုင်ရသွားလို့ ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ် ။ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ဝမ်းသာနေသူတွေ ရှိတာလည်းသိတယ် ။ ကိုယ်ခံစားနေရတာကို ကြည့်ပြီး ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ်လေ ။ အနိုင်ရတုန်း ပျော်နိုင်ကြပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေး လိုက်တယ် ။ လူဆိုတာ ကိုယ့်ကြမ္မာ ကိုယ်ဖန်တီးရတာမို့ တုန့်ပြန်လိုစိတ်လည်း မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသွားလိမ့်မယ် ။ ကိုယ်သိထားရမှာက ကိုယ့်ပြဿ နာ ကိုယ်ပဲရှင်းရလိမ့်မယ် ။ ကိုယ့်ဝေဒနာ ဘယ်လို ဖြေသိပ်ရမလည်း ။ ကိုယ့် ဒဏ်ရာ ဘယ်လိုကုစားရမလည်း ဆိုတဲ့ ထွက်ပေါက် ( သို့ ) အဖြေရှာဖို့ပဲ လိုအပ်ပါတယ် ။ တခါတခါ ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့အထဲ အရေမရ အဖတ်မရ တပါးသူ စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တတ်သူတွေကြောင့် အရေးမပါတဲ့ အရာတွေသာ ပိုတိုးလာ တတ်လို့ တပူပေါ် နှစ်ပူဆင့် စိတ်ဆင်းရဲ စရာပိုလာသေးတယ် ။ သူများအပေါ် စိတ်စေတနာကောင်း မထားတတ်သူက လုပ်သင့်တဲ့လူလား ' မလုပ်သင့်သူလားလည်း မခွဲခြားဘူး ဘယ်သူထိခိုက်ပါစေ ကိုယ်မခံစားရရင် " ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင် " ပြီးရော ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ရှိတယ် ။ အဲ့လိုလူမျိုးတွေက စာနာမှုခေါင်းပါးလို့ ကြောက်လည်းကြောက်တယ် အပေါင်းသင်းလည်း မလုပ်ချင်ဘူး ။ ကိုယ့်လည်း သူများကို အကုသိုလ် မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသိုလ်တွေလည်း မယူနိုင်ဘူး ။ သူများကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်သူတွေ သူများကို ဒုက္ခပေးသူတွေဆိုတာ ဘယ်တော့မှဇါတ်သိမ်းမလှကြတာ မြင်တွေ့နေရပါတယ် ။ သူတို့တွေဟာ ကံကောင်းနေချိန်လေးသာ ပျော်နိုင်တာပါ။ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ ရဟတ်က ဒီတိုင်းရပ်မနေဘူးလေ သံသရာ တကွေ့တော့ သူများတွေအပေါ် ပြုခဲ့သမျှ အကုသိုလ်တွေ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပြန်ပေးဆပ်ရစမြဲပဲ ။ ဒါကြောင့် အနိုင်ယူသွားသူတွေကိုလည်း ခွင့်လွှတ်တယ် ဒုက္ခပေးသူတွေကိုလည်း နားလည်ပေးလိုက်တယ် ကိုယ့်မပေါ် မကောင်းကြံသူတွေကိုလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့စွန့်လိုက်တယ် ။ ဘာလို့လည်း သိလား အဲ့လို လူတွေနဲ့ သံသရာတကွေ့မှာလည်း ပြန်မဆုံချင်ဘူး ဝဋ်သစ်လည်း မယူချင်တော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုင်ယာရီ သံသရာတကှေ့၌မတှေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယျ့အပေါျ အနိုငျရသှားလို့ ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျ ။ ကိုယျ့ဒုက်ခကိုကွညျ့ပွီး ကြိတျဝမျးသာနသေူတှေ ရှိတာလညျးသိတယျ ။ ကိုယျခံစားနရေတာကို ကွညျ့ပွီး ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျလေ ။ အနိုငျရတုနျး ပြောျနိုငျကွပါစလေို့ပဲ ဆုတောငျးပေး လိုကျတယျ ။ လူဆိုတာ ကိုယျ့ကွမ်မာ ကိုယျဖနျတီးရတာမို့ တုနျ့ပွနျလိုစိတျလညျး မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသှားလိမျ့မယျ ။ ကိုယျသိထားရမှာက ကိုယျ့ပွူ နာ ကိုယျပဲရှငျးရလိမျ့မယျ ။ ကိုယျ့ဝဒေနာ ဘယျလို ဖွသေိပျရမလညျး ။ ကိုယျ့ ဒဏျရာ ဘယျလိုကုစားရမလညျး ဆိုတဲ့ ထှကျပေါကျ ( သို့ ) အဖွရှောဖို့ပဲ လိုအပျပါတယျ ။ တခါတခါ ကိုယျ့အကွောငျးနဲ့ စိတျညဈနရေတဲ့အထဲ အရမေရ အဖတျမရ တပါးသူ စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျတတျသူတှကွေောငျ့ အရေးမပါတဲ့ အရာတှသော ပိုတိုးလာ တတျလို့ တပူပေါျ နှဈပူဆငျ့ စိတျဆငျးရဲ စရာပိုလာသေးတယျ ။ သူမြားအပေါျ စိတျစတေနာကောငျး မထားတတျသူက လုပျသငျ့တဲ့လူလား ' မလုပျသငျ့သူလားလညျး မခှဲခွားဘူး ဘယျသူထိခိုကျပါစေ ကိုယျမခံစားရရငျ " ဘယျသူသသေေ ငတမောရငျ " ပွီးရော ဆိုတဲ့ စိတျတှေ ရှိတယျ ။ အဲ့လိုလူမြိုးတှကေ စာနာမှုခေါငျးပါးလို့ ကွောကျလညျးကွောကျတယျ အပေါငျးသငျးလညျး မလုပျခငြျဘူး ။ ကိုယျ့လညျး သူမြားကို အကုသိုလျ မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသျိုလျတှလေညျး မယူနိုငျဘူး ။ သူမြားကို စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျသူတှေ သူမြားကို ဒုက်ခပေးသူတှဆေိုတာ ဘယျတော့မှဇါတျသိမျးမလှကွတာ မွငျတှေ့နရေပါတယျ ။ သူတို့တှဟော ကံကောငျးနခြေိနျလေးသာ ပြောျနိုငျတာပါ။ ကံကွမ်မာဆိုတဲ့ ရဟတျက ဒီတိုငျးရပျမနဘေူးလေ သံသရာ တကှေ့တော့ သူမြားတှအေပေါျ ပွုခဲ့သမြှ အကုသျိုလျတှေ အစုလိုကျ အပွုံလိုကျ ပွနျပေးဆပျရစမွဲပဲ ။ ဒါကွောငျ့ အနိုငျယူသှားသူတှကေိုလညျး ခှငျ့လှှတျတယျ ဒုက်ခပေးသူတှကေိုလညျး နားလညျပေးလိုကျတယျ ကိုယျ့မပေါျ မကောငျးကွံသူတှကေိုလညျး ပွုံးပွုံးလေးနဲ့စှနျ့လိုကျတယျ ။ ဘာလို့လညျး သိလား အဲ့လို လူတှနေဲ့ သံသရာတကှေ့မှာလညျး ပွနျမဆုံခငြျဘူး ဝဋျသဈလညျး မယူခငြျတော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုငျယာရီ Unicode သံသရာတကှေ့၌မတှေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့ျအပေါျ အနိုငျရသှားလို့ ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျ ။ ကိုယ့ျဒုက်ခကိုကွည့ျပွီး ကြိတျဝမျးသာနသေူတှေ ရှိတာလညျးသိတယျ ။ ကိုယျခံစားနရေတာကို ကွည့ျပွီး ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျလေ ။ အနိုငျရတုနျး ပြောျနိုငျကွပါစလေို့ပဲ ဆုတောငျးပေး လိုကျတယျ ။ လူဆိုတာ ကိုယ့ျကွမ်မာ ကိုယျဖနျတီးရတာမို့ တုနျ့ပွနျလိုစိတျလညျး မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသှားလိမ့ျမယျ ။ ကိုယျသိထားရမှာက ကိုယ့ျပွူ နာ ကိုယျပဲရှငျးရလိမ့ျမယျ ။ ကိုယ့ျဝဒေနာ ဘယျလို ဖွသေိပျရမလညျး ။ ကိုယ့ျ ဒဏျရာ ဘယျလိုကုစားရမလညျး ဆိုတဲ့ ထှကျပေါကျ ( သို့ ) အဖွရှောဖို့ပဲ လိုအပျပါတယျ ။ တခါတခါ ကိုယ့ျအကွောငျးနဲ့ စိတျညဈနရေတဲ့အထဲ အရမေရ အဖတျမရ တပါးသူ စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျတတျသူတှကွေောင့ျ အရေးမပါတဲ့ အရာတှသော ပိုတိုးလာ တတျလို့ တပူပေါျ နှဈပူဆင့ျ စိတျဆငျးရဲ စရာပိုလာသေးတယျ ။ သူမြားအပေါျ စိတျစတေနာကောငျး မထားတတျသူက လုပျသင့ျတဲ့လူလား ' မလုပျသင့ျသူလားလညျး မခှဲခွားဘူး ဘယျသူထိခိုကျပါစေ ကိုယျမခံစားရရငျ " ဘယျသူသသေေ ငတမောရငျ " ပွီးရော ဆိုတဲ့ စိတျတှေ ရှိတယျ ။ အဲ့လိုလူမြိုးတှကေ စာနာမှုခေါငျးပါးလို့ ကွောကျလညျးကွောကျတယျ အပေါငျးသငျးလညျး မလုပျခငြျဘူး ။ ကိုယ့ျလညျး သူမြားကို အကုသိုလျ မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသိုလျတှလေညျး မယူနိုငျဘူး ။ သူမြားကို စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျသူတှေ သူမြားကို ဒုက်ခပေးသူတှဆေိုတာ ဘယျတော့မှဇါတျသိမျးမလှကွတာ မွငျတှေ့နရေပါတယျ ။ သူတို့တှဟော ကံကောငျးနခြေိနျလေးသာ ပြောျနိုငျတာပါ။ ကံကွမ်မာဆိုတဲ့ ရဟတျက ဒီတိုငျးရပျမနဘေူးလေ သံသရာ တကှေ့တော့ သူမြားတှအေပေါျ ပွုခဲ့သမြှ အကုသိုလျတှေ အစုလိုကျ အပွုံလိုကျ ပွနျပေးဆပျရစမွဲပဲ ။ ဒါကွောင့ျ အနိုငျယူသှားသူတှကေိုလညျး ခှင့ျလှှတျတယျ ဒုက်ခပေးသူတှကေိုလညျး နားလညျပေးလိုကျတယျ ကိုယ့ျမပေါျ မကောငျးကွံသူတှကေိုလညျး ပွုံးပွုံးလေးနဲ့စှနျ့လိုကျတယျ ။ ဘာလို့လညျး သိလား အဲ့လို လူတှနေဲ့ သံသရာတကှေ့မှာလညျး ပွနျမဆုံခငြျဘူး ဝဋျသဈလညျး မယူခငြျတော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုငျယာရီ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2q4hbr0

သံသရာတကွေ့၌မတွေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့်အပေါ် အနိုင်ရသွားလို့ ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ် ။ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ဝမ်းသာနေသူတွေ ရှိတာလည်းသိတယ် ။ ကိုယ်ခံစားနေရတာကို ကြည့်ပြီး ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ်လေ ။ အနိုင်ရတုန်း ပျော်နိုင်ကြပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေး လိုက်တယ် ။ လူဆိုတာ ကိုယ့်ကြမ္မာ ကိုယ်ဖန်တီးရတာမို့ တုန့်ပြန်လိုစိတ်လည်း မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသွားလိမ့်မယ် ။ ကိုယ်သိထားရမှာက ကိုယ့်ပြဿ နာ ကိုယ်ပဲရှင်းရလိမ့်မယ် ။ ကိုယ့်ဝေဒနာ ဘယ်လို ဖြေသိပ်ရမလည်း ။ ကိုယ့် ဒဏ်ရာ ဘယ်လိုကုစားရမလည်း ဆိုတဲ့ ထွက်ပေါက် ( သို့ ) အဖြေရှာဖို့ပဲ လိုအပ်ပါတယ် ။ တခါတခါ ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့အထဲ အရေမရ အဖတ်မရ တပါးသူ စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တတ်သူတွေကြောင့် အရေးမပါတဲ့ အရာတွေသာ ပိုတိုးလာ တတ်လို့ တပူပေါ် နှစ်ပူဆင့် စိတ်ဆင်းရဲ စရာပိုလာသေးတယ် ။ သူများအပေါ် စိတ်စေတနာကောင်း မထားတတ်သူက လုပ်သင့်တဲ့လူလား ' မလုပ်သင့်သူလားလည်း မခွဲခြားဘူး ဘယ်သူထိခိုက်ပါစေ ကိုယ်မခံစားရရင် " ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင် " ပြီးရော ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ရှိတယ် ။ အဲ့လိုလူမျိုးတွေက စာနာမှုခေါင်းပါးလို့ ကြောက်လည်းကြောက်တယ် အပေါင်းသင်းလည်း မလုပ်ချင်ဘူး ။ ကိုယ့်လည်း သူများကို အကုသိုလ် မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသ်ိုလ်တွေလည်း မယူနိုင်ဘူး ။ သူများကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်သူတွေ သူများကို ဒုက္ခပေးသူတွေဆိုတာ ဘယ်တော့မှဇါတ်သိမ်းမလှကြတာ မြင်တွေ့နေရပါတယ် ။ သူတို့တွေဟာ ကံကောင်းနေချိန်လေးသာ ပျော်နိုင်တာပါ။ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ ရဟတ်က ဒီတိုင်းရပ်မနေဘူးလေ သံသရာ တကွေ့တော့ သူများတွေအပေါ် ပြုခဲ့သမျှ အကုသ်ိုလ်တွေ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပြန်ပေးဆပ်ရစမြဲပဲ ။ ဒါကြောင့် အနိုင်ယူသွားသူတွေကိုလည်း ခွင့်လွှတ်တယ် ဒုက္ခပေးသူတွေကိုလည်း နားလည်ပေးလိုက်တယ် ကိုယ့်မပေါ် မကောင်းကြံသူတွေကိုလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့စွန့်လိုက်တယ် ။ ဘာလို့လည်း သိလား အဲ့လို လူတွေနဲ့ သံသရာတကွေ့မှာလည်း ပြန်မဆုံချင်ဘူး ဝဋ်သစ်လည်း မယူချင်တော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုင်ယာရီ Unicode သံသရာတကွေ့၌မတွေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့်အပေါ် အနိုင်ရသွားလို့ ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ် ။ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ဝမ်းသာနေသူတွေ ရှိတာလည်းသိတယ် ။ ကိုယ်ခံစားနေရတာကို ကြည့်ပြီး ပျော်နေသူတွေ ရှိတာလည်း သိတယ်လေ ။ အနိုင်ရတုန်း ပျော်နိုင်ကြပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းပေး လိုက်တယ် ။ လူဆိုတာ ကိုယ့်ကြမ္မာ ကိုယ်ဖန်တီးရတာမို့ တုန့်ပြန်လိုစိတ်လည်း မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသွားလိမ့်မယ် ။ ကိုယ်သိထားရမှာက ကိုယ့်ပြဿ နာ ကိုယ်ပဲရှင်းရလိမ့်မယ် ။ ကိုယ့်ဝေဒနာ ဘယ်လို ဖြေသိပ်ရမလည်း ။ ကိုယ့် ဒဏ်ရာ ဘယ်လိုကုစားရမလည်း ဆိုတဲ့ ထွက်ပေါက် ( သို့ ) အဖြေရှာဖို့ပဲ လိုအပ်ပါတယ် ။ တခါတခါ ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ စိတ်ညစ်နေရတဲ့အထဲ အရေမရ အဖတ်မရ တပါးသူ စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်တတ်သူတွေကြောင့် အရေးမပါတဲ့ အရာတွေသာ ပိုတိုးလာ တတ်လို့ တပူပေါ် နှစ်ပူဆင့် စိတ်ဆင်းရဲ စရာပိုလာသေးတယ် ။ သူများအပေါ် စိတ်စေတနာကောင်း မထားတတ်သူက လုပ်သင့်တဲ့လူလား ' မလုပ်သင့်သူလားလည်း မခွဲခြားဘူး ဘယ်သူထိခိုက်ပါစေ ကိုယ်မခံစားရရင် " ဘယ်သူသေသေ ငတေမာရင် " ပြီးရော ဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ရှိတယ် ။ အဲ့လိုလူမျိုးတွေက စာနာမှုခေါင်းပါးလို့ ကြောက်လည်းကြောက်တယ် အပေါင်းသင်းလည်း မလုပ်ချင်ဘူး ။ ကိုယ့်လည်း သူများကို အကုသိုလ် မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသိုလ်တွေလည်း မယူနိုင်ဘူး ။ သူများကို စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်သူတွေ သူများကို ဒုက္ခပေးသူတွေဆိုတာ ဘယ်တော့မှဇါတ်သိမ်းမလှကြတာ မြင်တွေ့နေရပါတယ် ။ သူတို့တွေဟာ ကံကောင်းနေချိန်လေးသာ ပျော်နိုင်တာပါ။ ကံကြမ္မာဆိုတဲ့ ရဟတ်က ဒီတိုင်းရပ်မနေဘူးလေ သံသရာ တကွေ့တော့ သူများတွေအပေါ် ပြုခဲ့သမျှ အကုသိုလ်တွေ အစုလိုက် အပြုံလိုက် ပြန်ပေးဆပ်ရစမြဲပဲ ။ ဒါကြောင့် အနိုင်ယူသွားသူတွေကိုလည်း ခွင့်လွှတ်တယ် ဒုက္ခပေးသူတွေကိုလည်း နားလည်ပေးလိုက်တယ် ကိုယ့်မပေါ် မကောင်းကြံသူတွေကိုလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့စွန့်လိုက်တယ် ။ ဘာလို့လည်း သိလား အဲ့လို လူတွေနဲ့ သံသရာတကွေ့မှာလည်း ပြန်မဆုံချင်ဘူး ဝဋ်သစ်လည်း မယူချင်တော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုင်ယာရီ သံသရာတကှေ့၌မတှေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယျ့အပေါျ အနိုငျရသှားလို့ ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျ ။ ကိုယျ့ဒုက်ခကိုကွညျ့ပွီး ကြိတျဝမျးသာနသေူတှေ ရှိတာလညျးသိတယျ ။ ကိုယျခံစားနရေတာကို ကွညျ့ပွီး ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျလေ ။ အနိုငျရတုနျး ပြောျနိုငျကွပါစလေို့ပဲ ဆုတောငျးပေး လိုကျတယျ ။ လူဆိုတာ ကိုယျ့ကွမ်မာ ကိုယျဖနျတီးရတာမို့ တုနျ့ပွနျလိုစိတျလညျး မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသှားလိမျ့မယျ ။ ကိုယျသိထားရမှာက ကိုယျ့ပွူ နာ ကိုယျပဲရှငျးရလိမျ့မယျ ။ ကိုယျ့ဝဒေနာ ဘယျလို ဖွသေိပျရမလညျး ။ ကိုယျ့ ဒဏျရာ ဘယျလိုကုစားရမလညျး ဆိုတဲ့ ထှကျပေါကျ ( သို့ ) အဖွရှောဖို့ပဲ လိုအပျပါတယျ ။ တခါတခါ ကိုယျ့အကွောငျးနဲ့ စိတျညဈနရေတဲ့အထဲ အရမေရ အဖတျမရ တပါးသူ စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျတတျသူတှကွေောငျ့ အရေးမပါတဲ့ အရာတှသော ပိုတိုးလာ တတျလို့ တပူပေါျ နှဈပူဆငျ့ စိတျဆငျးရဲ စရာပိုလာသေးတယျ ။ သူမြားအပေါျ စိတျစတေနာကောငျး မထားတတျသူက လုပျသငျ့တဲ့လူလား ' မလုပျသငျ့သူလားလညျး မခှဲခွားဘူး ဘယျသူထိခိုကျပါစေ ကိုယျမခံစားရရငျ " ဘယျသူသသေေ ငတမောရငျ " ပွီးရော ဆိုတဲ့ စိတျတှေ ရှိတယျ ။ အဲ့လိုလူမြိုးတှကေ စာနာမှုခေါငျးပါးလို့ ကွောကျလညျးကွောကျတယျ အပေါငျးသငျးလညျး မလုပျခငြျဘူး ။ ကိုယျ့လညျး သူမြားကို အကုသိုလျ မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသျိုလျတှလေညျး မယူနိုငျဘူး ။ သူမြားကို စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျသူတှေ သူမြားကို ဒုက်ခပေးသူတှဆေိုတာ ဘယျတော့မှဇါတျသိမျးမလှကွတာ မွငျတှေ့နရေပါတယျ ။ သူတို့တှဟော ကံကောငျးနခြေိနျလေးသာ ပြောျနိုငျတာပါ။ ကံကွမ်မာဆိုတဲ့ ရဟတျက ဒီတိုငျးရပျမနဘေူးလေ သံသရာ တကှေ့တော့ သူမြားတှအေပေါျ ပွုခဲ့သမြှ အကုသျိုလျတှေ အစုလိုကျ အပွုံလိုကျ ပွနျပေးဆပျရစမွဲပဲ ။ ဒါကွောငျ့ အနိုငျယူသှားသူတှကေိုလညျး ခှငျ့လှှတျတယျ ဒုက်ခပေးသူတှကေိုလညျး နားလညျပေးလိုကျတယျ ကိုယျ့မပေါျ မကောငျးကွံသူတှကေိုလညျး ပွုံးပွုံးလေးနဲ့စှနျ့လိုကျတယျ ။ ဘာလို့လညျး သိလား အဲ့လို လူတှနေဲ့ သံသရာတကှေ့မှာလညျး ပွနျမဆုံခငြျဘူး ဝဋျသဈလညျး မယူခငြျတော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုငျယာရီ Unicode သံသရာတကှေ့၌မတှေ့လိုတော့ပါ _________________________ ကိုယ့ျအပေါျ အနိုငျရသှားလို့ ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျ ။ ကိုယ့ျဒုက်ခကိုကွည့ျပွီး ကြိတျဝမျးသာနသေူတှေ ရှိတာလညျးသိတယျ ။ ကိုယျခံစားနရေတာကို ကွည့ျပွီး ပြောျနသေူတှေ ရှိတာလညျး သိတယျလေ ။ အနိုငျရတုနျး ပြောျနိုငျကွပါစလေို့ပဲ ဆုတောငျးပေး လိုကျတယျ ။ လူဆိုတာ ကိုယ့ျကွမ်မာ ကိုယျဖနျတီးရတာမို့ တုနျ့ပွနျလိုစိတျလညျး မရှိဘူး သူ့တရားနဲ့ သူသှားလိမ့ျမယျ ။ ကိုယျသိထားရမှာက ကိုယ့ျပွူ နာ ကိုယျပဲရှငျးရလိမ့ျမယျ ။ ကိုယ့ျဝဒေနာ ဘယျလို ဖွသေိပျရမလညျး ။ ကိုယ့ျ ဒဏျရာ ဘယျလိုကုစားရမလညျး ဆိုတဲ့ ထှကျပေါကျ ( သို့ ) အဖွရှောဖို့ပဲ လိုအပျပါတယျ ။ တခါတခါ ကိုယ့ျအကွောငျးနဲ့ စိတျညဈနရေတဲ့အထဲ အရမေရ အဖတျမရ တပါးသူ စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျတတျသူတှကွေောင့ျ အရေးမပါတဲ့ အရာတှသော ပိုတိုးလာ တတျလို့ တပူပေါျ နှဈပူဆင့ျ စိတျဆငျးရဲ စရာပိုလာသေးတယျ ။ သူမြားအပေါျ စိတျစတေနာကောငျး မထားတတျသူက လုပျသင့ျတဲ့လူလား ' မလုပျသင့ျသူလားလညျး မခှဲခွားဘူး ဘယျသူထိခိုကျပါစေ ကိုယျမခံစားရရငျ " ဘယျသူသသေေ ငတမောရငျ " ပွီးရော ဆိုတဲ့ စိတျတှေ ရှိတယျ ။ အဲ့လိုလူမြိုးတှကေ စာနာမှုခေါငျးပါးလို့ ကွောကျလညျးကွောကျတယျ အပေါငျးသငျးလညျး မလုပျခငြျဘူး ။ ကိုယ့ျလညျး သူမြားကို အကုသိုလျ မပေးသလို သူတို့လာပေးတဲ့ အကုသိုလျတှလေညျး မယူနိုငျဘူး ။ သူမြားကို စိတျဆငျးရဲအောငျ လုပျသူတှေ သူမြားကို ဒုက်ခပေးသူတှဆေိုတာ ဘယျတော့မှဇါတျသိမျးမလှကွတာ မွငျတှေ့နရေပါတယျ ။ သူတို့တှဟော ကံကောငျးနခြေိနျလေးသာ ပြောျနိုငျတာပါ။ ကံကွမ်မာဆိုတဲ့ ရဟတျက ဒီတိုငျးရပျမနဘေူးလေ သံသရာ တကှေ့တော့ သူမြားတှအေပေါျ ပွုခဲ့သမြှ အကုသိုလျတှေ အစုလိုကျ အပွုံလိုကျ ပွနျပေးဆပျရစမွဲပဲ ။ ဒါကွောင့ျ အနိုငျယူသှားသူတှကေိုလညျး ခှင့ျလှှတျတယျ ဒုက်ခပေးသူတှကေိုလညျး နားလညျပေးလိုကျတယျ ကိုယ့ျမပေါျ မကောငျးကွံသူတှကေိုလညျး ပွုံးပွုံးလေးနဲ့စှနျ့လိုကျတယျ ။ ဘာလို့လညျး သိလား အဲ့လို လူတှနေဲ့ သံသရာတကှေ့မှာလညျး ပွနျမဆုံခငြျဘူး ဝဋျသဈလညျး မယူခငြျတော့လို့ပဲ ။ Credit MayNoe #နှလုံးသားဒိုငျယာရီ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2q4hbr0

သဒ္ဓမ္မပတိရူပ - သူတော်ကောင်းတရားအတု ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ★ "သဒ္ဓမ္မ" ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတရား၊ "ပတိရူပ" ဆိုတာ အတုအယောင်၊ လောကမှာ အတုအယောင်ဆိုတာ တွေဟာ အစစ်နဲ့ဆင်ဆင်တူတဲ့ အရာတွေသာ ဖြစ်တယ်၊ ရွှေနဲ့တူတဲ့အရာကို ရွှေတု၊ စိန်နဲ့တူတဲ့အရာကို စိန်တု၊ ပတ္တမြားနဲ့တူတဲ့ အရာကို ပတ္တမြားအတု။ သို့သော် တန်ဖိုးချင်းကျတော့ အလွန်ကွာခြားတယ်။ ★ သဒ္ဓမ္မပတိရူပ သူတော်ကောင်းတရား အတုဆိုတာကျတော့ ဒီဘ၀မှာတင် ဒုက္ခပေးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘ၀အဆက်ဆက်ကို ဒုက္ခပေးသွားနိုင်တယ်၊ အတုကို အစစ်ထင်ပြီး လိုက်နာကျင့်သုံးမယ်ဆိုရင် အင်မတန်မှ အန္တရာယ်များတယ်ပေ့ါ။ ★ တချို့ကျတော့ အတုဟာ ကောင်းကျိုးချမ်းသာ မဖြစ်ထွန်းရုံသာဖြစ်ပြီး "ပိုးသာကုန် မောင်ပုံစောင်းမတတ်" ဆိုတာလို အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးပြီး ကောင်းကျိုးချမ်းသာ မရနိုင်ရုံမျှသာ ဖြစ်တယ်။ တချို့အတုကျတော့ အလိုက်မှားလို့ မိုက်မဲတဲ့ ဘဝရောက်ပြီး ဒုက္ခအကြီးအကျယ် ရောက်သွား စေနိုင်တယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ တရားဓမ္မနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အတုဆိုတာကို သတိထားကြဖို့ပေါ့နော်။ ★ တစ်နေ့မှာ အဲဒီရှင်မဟာကဿပ မထေရ်မြတ်က မြတ်စွာဘုရားထံ ချဉ်းကပ်ပြီး မေးခွန်းတစ်ခု မေးလျှောက်တယ်၊ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက ခေတ်အခြေအနေကို လေ့လာသုံးသပ်တဲ့ မေးခွန်းပဲ။ ★ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက "အရှင်ဘုရား... ဘုရားပွင့်ပြီးတဲ့ နောက်အနှစ် ၂၀-ကာလအတွင်းမှာဆိုရင် ဘုရားပညတ်တဲ့ သိက္ခာပုဒ်က အလွန်နည်းပြီး တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက အလွန်များတယ်။" ဆိုလိုတာက စည်းကမ်းတွေ သိပ်ပြီးတော့ မချမှတ်ရဘဲနဲ့ တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အလွန်းများတယ်တဲ့၊ ★ "အခု နောက်ပိုင်းခေတ် ရောက်လာတဲ့အခါကျတော့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကလည်း များပြားလာတယ်၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေက တိုးတိုးလာသော်လည်း တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်က လျော့ကျသွားတယ်။" ★ ဒီ ၂-ခုကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တာ၊ 🔅 "အရင်တုန်းက စည်းမျဉ်းစည်းကမ်း နည်းနည်းလေးပဲ၊ သို့သော် တရားထူးတရားမြတ် ရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်က အားရစရာကောင်းတယ်၊ အခု နောက်ပိုင်းခေတ်ကို ရောက်လာတဲ့အခါကျတော့ စည်းမျဉ်းစည်ကမ်းတွေက များသည်ထက် များလာပေမယ့် တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်ကျတော့ လျော့ကျသွားတယ်" တဲ့၊ 🔅 "အဲဒါ ဘာဖြစ်လို့လဲဘုရား" လို့ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက အဲဒီလိုမျိုးပဲ။ ★ မြတ်စွာဘုရားက 🔅 "လောကကြီး ဆုတ်ယုတ်လာရင် ဒီလိုပဲ ဖြစ်တတ်တာပဲ" တဲ့၊ 🔅 "သတ္တဝါတွေ လျော့ကျပျောက်ကွယ်လာသည့် အတွက်ကြောင့် အခုလို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေက တိုးလာပြီးတော့ တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက နည်းနည်း နည်းနည်းသွားတယ်၊ ဒါဟာ ဆုတ်ယုတ်မှုကို ပြတယ်" လို့ ဒီလိုပြောတာပေါ့။ ★ ဘုန်းကြီးတို့တတွေရဲ့ ခေတ်မှာလည်းပဲ တစ်ဘက်ကနေ ကြည့်မယ်ဆိုရင် ရုပ်၀တ္ထုပစ္စည်းတွေ အလွန်တိုးတတ်တယ်၊ တိုးတက်တယ်လို့ ပြောလို့ရကောင်း ရနိုင်သော်လည်းပဲ ကိုယ်ကျင့်တရားဘက် ကြည့်လိုက်မယ်ဆိုရင် အများကြီး ဆုတ်ယုတ်သွာတာကို တွေ့ရတယ်။ ★ ရုပ်၀တ္ထုပစ္စည်းဘက်က ဘယ်လောက်ပဲ တိုးတက်တိုးတက်၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ စိတ်နေစိတ်ထားတွေက အင်မတန်မှ ကျဆင်းသွားတယ်၊ ကျဆင်းသွားတာ အရေအတွက်နဲ့ တိုင်းတာလိုက်မယ်ဆိုရင် ကောင်းတဲ့ဘက်က ရာခိုင်နှုန်းနည်းပြီးတော့ ဆိုးတဲ့ဘက်က ရာခိုင်နှုန်းတွေ များများလာတယ်၊ ဒါဟာ ဆုတ်ယုတ်တာပဲ။ ★ ဒါကြောင့်မို့ မြတ်စွာဘုရားက ဖြေတယ်၊ "အဲဒီလိုဖြစ်ရတာ တခြားအကြောင်းကြောင့် မဟုတ်ဘူး" တဲ့ "သတ္တဝါတွေရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ သူတော်ကောင်းတရားတွေ ဆုတ်ယုတ်လာတဲ့ အနေအထားကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာ" လို့ မြတ်စွာဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်က ဟောတယ်။ ★ ဒီသူတော်ကောင်းတရားဆိုတဲ့ မြတ်စွာဘုရားဟောကြားထားတဲ့ တရားစစ်တရားမှန်တွေ ပျက်စီးဆုတ်ယုတ် သွားတယ်ဆိုတာ တရားဓမ္မကို ကျင့်သုံးကြတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့ ပိုပြီးတော့ သက်ဆိုင်တယ်၊ အပြင်က လာဖျက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘုရားက ဥပမာနဲ့ ဟောတာရှိတယ်။ ★ ရတနာတွေ တင်ထားတဲ့ လှေတစ်စင်း မြုပ်သွားလို့ရှိရင် ရတနာပစ္စည်းတွေပါ တစ်ခါတည်း ယူဆောင်ပြီးတော့ မြုပ်သွားတယ်၊ တည်ရာဖြစ်တဲ့ လှေမြုပ်မှတော့ ရတနာတွေလည်း မြုပ်မှာပဲ၊ ဆိုလိုတာက 🔅မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ကြတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အကျင့်ပျက်ပြီ ဆိုလို့ရှိရင် မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတဲ့တရားတော်တွေကို ယူဆောင်ပြီး သူတို့ပျက်သလို ဒီတရားမြတ်တွေလည်းပဲ ပျက်စီးဆုံရှုံးကုန်ရတယ်၊ 🔅 အဲဒီ ရတနာတွေတင်ထားတဲ့ လှေကြီးမြုပ်သွားသလို သူတော်ကောင်းတရားဟာ ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့အတူ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ★ အဲဒီစကားကို နားထောင်ကြည့်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် မြတ်စွာဘုရားရဲ့တရားတော်တွေ ပုဂ္ဂိုလ်တွေပေါ်မှာ တည်ဖို့ အင်မတန်မှ လိုအပ်တယ်၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ခုလို ပရိယတ္တိကျောင်းကြီးတွေ တည်ထောင်ပြီးတော့ စာတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေ မွေးထုတ် နေကြရတယ်။ ★ အကယ်၍ စာတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေ လျော့ကျသွားပြီ ဆိုလို့ရှိရင် ဆိုပါစို့ စာတတ်ဘုန်းကြီး တစ်ပါးမှ မရှိတော့ဘူးဆိုရင် သူနဲ့အတူ လှေမြုပ်သွားသလိုပဲ ရတနာထုပ်တွေ ပါသွားသလို တရားဓမ္မတွေပါသွားမှာပဲ၊ စာအုပ်တွေရှိတယ်၊ ကျောက်စာတွေရှိတယ်လို့ တချို့ ပြောကောင်းပြောလိမ့်မယ်၊ အဲဒီစာအုပ်တွေတို့ ကျောက်စာတွေတို့ဟာ အဓိပ္ပါယ်မဖော်နိုင်လို့ရှိရင် ဘာမှအသုံးမ၀င်တော့ဘူးပေါ့၊ မဖော်နိုင်တဲ့ ခေတ်ဟာ နီးနီးကပ်ကပ်မှာပဲ ရှိတယ်။ ★ မြတ်စွာဘုရားဆိုလိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်က 🔅 မြေကြီးကလည်း သာသနာကို ဖျက်တာကို မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 ဒီနှစ်သိန်းလေးသောင်း အထုရှိတဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်ဆီးတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 မြေကြီးပေါ်ကနေ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဟိုး ဗြဟ္မာဘုံ အာဘဿရာဘုံထိအောင် ရေတွေပြည့်လျှံပြီး ကမ္ဘာဖျက်တဲ့ ရေထုကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်ဆီးတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 မြေပေါ်ကနေ ဖြစ်ပြီးတော့ သုဘကိဏှာဘုံထိအောင် တောက်လောင်သွားတဲ့ ကမ္ဘာဖျက်မီးကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ 🔅 မြေပေါ်ကနေပြီး အထက်ဗြဟ္မာဘုံထိအောင် တိုက်ခတ်သွားတဲ့ ကမ္ဘာဖျက် လေထုကြီးကလည်း သာသနာကိုဖျက်တာ မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ သာသနာကို ပျောက်ကွယ်စေတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ★သာသနာပျောက်ကွယ် စေတာကတော့ ဒီသာသနာထဲမှာ ရှိနေကြတဲ့ အသုံးမကျတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကြောင့်ပါလို့ မြတ်စွာဘုရားက အဲဒီလိုဟောတယ်။ ကျေးဇူးတော်ရှင်ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး 🙏🙏🙏 “သဒ္ဓမ္မပတိရူပကသုတ် အနှစ်ချုပ်” တရားတော်မှ ကောက်နှုတ်ချက်ဖြစ်ပါသည်။ #mp3_link https://ift.tt/2OB3t9e #ebook_link https://ift.tt/2OAerf0 ဆရာတော်ဘုရား တရားတော်များနာယူရန်⤵️ https://ift.tt/2KxSUjF #Credit သဒ်ဓမ်မပတိရူပ - သူတောျကောငျးတရားအတု ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ★ "သဒ်ဓမ်မ" ဆိုတာ သူတောျကောငျးတရား၊ "ပတိရူပ" ဆိုတာ အတုအယောငျ၊ လောကမှာ အတုအယောငျဆိုတာ တှဟော အစဈနဲ့ဆငျဆငျတူတဲ့ အရာတှသော ဖွဈတယျ၊ ရှှနေဲ့တူတဲ့အရာကို ရှှတေု၊ စိနျနဲ့တူတဲ့အရာကို စိနျတု၊ ပတ်တမွားနဲ့တူတဲ့ အရာကို ပတ်တမွားအတု။ သို့သောျ တနျဖိုးခငြျးကတြော့ အလှနျကှာခွားတယျ။ ★ သဒ်ဓမ်မပတိရူပ သူတောျကောငျးတရား အတုဆိုတာကတြော့ ဒီဘ၀မှာတငျ ဒုက်ခပေးမှာ မဟုတျဘူး၊ ဘ၀အဆကျဆကျကို ဒုက်ခပေးသှားနိုငျတယျ၊ အတုကို အစဈထငျပွီး လိုကျနာကငြျ့သုံးမယျဆိုရငျ အငျမတနျမှ အန်တရာယျမြားတယျပေ့ါ။ ★ တခြို့ကတြော့ အတုဟာ ကောငျးကြိုးခမြျးသာ မဖွဈထှနျးရုံသာဖွဈပွီး "ပိုးသာကုနျ မောငျပုံစောငျးမတတျ" ဆိုတာလို အခြိနျတှေ ကုနျဆုံးပွီး ကောငျးကြိုးခမြျးသာ မရနိုငျရုံမြှသာ ဖွဈတယျ။ တခြို့အတုကတြော့ အလိုကျမှားလို့ မိုကျမဲတဲ့ ဘဝရောကျပွီး ဒုက်ခအကွီးအကယြျ ရောကျသှား စနေိုငျတယျ၊ ဒါကွောငျ့မို့ တရားဓမ်မနဲ့ ပတျသကျပွီး အတုဆိုတာကို သတိထားကွဖို့ပေါ့နောျ။ ★ တဈနေ့မှာ အဲဒီရှငျမဟာကူပ မထရျေမွတျက မွတျစှာဘုရားထံ ခဉြျးကပျပွီး မေးခှနျးတဈခု မေးလြှောကျတယျ၊ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက ခတျေအခွအေနကေို လေ့လာသုံးသပျတဲ့ မေးခှနျးပဲ။ ★ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက "အရှငျဘုရား... ဘုရားပှငျ့ပွီးတဲ့ နောကျအနှဈ ၂၀-ကာလအတှငျးမှာဆိုရငျ ဘုရားပညတျတဲ့ သိက်ခာပုဒျက အလှနျနညျးပွီး တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကေ အလှနျမြားတယျ။" ဆိုလိုတာက စညျးကမျးတှေ သိပျပွီးတော့ မခမြှတျရဘဲနဲ့ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှေ အလှနျးမြားတယျတဲ့၊ ★ "အခု နောကျပိုငျးခတျေ ရောကျလာတဲ့အခါကတြော့ စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေလညျး မြားပွားလာတယျ၊ စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေ တိုးတိုးလာသောျလညျး တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျက လြော့ကသြှားတယျ။" ★ ဒီ ၂-ခုကို နှိုငျးယှဉျကွည့ျတာ၊ 🔅 "အရငျတုနျးက စညျးမဉြျးစညျးကမျး နညျးနညျးလေးပဲ၊ သို့သောျ တရားထူးတရားမွတျ ရတဲ့ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျက အားရစရာကောငျးတယျ၊ အခု နောကျပိုငျးခတျေကို ရောကျလာတဲ့အခါကတြော့ စညျးမဉြျးစညျကမျးတှကေ မြားသညျထကျ မြားလာပမေယ့ျ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျကတြော့ လြော့ကသြှားတယျ" တဲ့၊ 🔅 "အဲဒါ ဘာဖွဈလို့လဲဘုရား" လို့ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက အဲဒီလိုမြိုးပဲ။ ★ မွတျစှာဘုရားက 🔅 "လောကကွီး ဆုတျယုတျလာရငျ ဒီလိုပဲ ဖွဈတတျတာပဲ" တဲ့၊ 🔅 "သတ်တဝါတှေ လြော့ကပြြောကျကှယျလာသည့ျ အတှကျကွောငျ့ အခုလို စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေ တိုးလာပွီးတော့ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကေ နညျးနညျး နညျးနညျးသှားတယျ၊ ဒါဟာ ဆုတျယုတျမှုကို ပွတယျ" လို့ ဒီလိုပွောတာပေါ့။ ★ ဘုနျးကွီးတို့တတှရေဲ့ ခတျေမှာလညျးပဲ တဈဘကျကနေ ကွညျ့မယျဆိုရငျ ရုပျ၀တ်ထုပစ်စညျးတှေ အလှနျတိုးတတျတယျ၊ တိုးတကျတယျလို့ ပွောလို့ရကောငျး ရနိုငျသောျလညျးပဲ ကိုယျကငြျ့တရားဘကျ ကွညျ့လိုကျမယျဆိုရငျ အမြားကွီး ဆုတျယုတျသှာတာကို တှေ့ရတယျ။ ★ ရုပျ၀တ်ထုပစ်စညျးဘကျက ဘယျလောကျပဲ တိုးတကျတိုးတကျ၊ ကိုယျကငြျ့တရားဆိုငျရာ စိတျနစေိတျထားတှကေ အငျမတနျမှ ကဆြငျးသှားတယျ၊ ကဆြငျးသှားတာ အရအေတှကျနဲ့ တိုငျးတာလိုကျမယျဆိုရငျ ကောငျးတဲ့ဘကျက ရာခိုငျနှုနျးနညျးပွီးတော့ ဆိုးတဲ့ဘကျက ရာခိုငျနှုနျးတှေ မြားမြားလာတယျ၊ ဒါဟာ ဆုတျယုတျတာပဲ။ ★ ဒါကွောငျ့မို့ မွတျစှာဘုရားက ဖွတေယျ၊ "အဲဒီလိုဖွဈရတာ တခွားအကွောငျးကွောငျ့ မဟုတျဘူး" တဲ့ "သတ်တဝါတှရေဲ့ ကိုယျကငြ့ျတရားတှေ သူတောျကောငျးတရားတှေ ဆုတျယုတျလာတဲ့ အနအေထားကွောငျ့ ဒီလိုဖွဈရတာ" လို့ မွတျစှာဘုရားသခငျကိုယျတောျမွတျက ဟောတယျ။ ★ ဒီသူတောျကောငျးတရားဆိုတဲ့ မွတျစှာဘုရားဟောကွားထားတဲ့ တရားစဈတရားမှနျတှေ ပကြျစီးဆုတျယုတျ သှားတယျဆိုတာ တရားဓမ်မကို ကငြ့ျသုံးကွတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှနေဲ့ ပိုပွီးတော့ သကျဆိုငျတယျ၊ အပွငျက လာဖကြျတာ မဟုတျဘူး၊ ဘုရားက ဥပမာနဲ့ ဟောတာရှိတယျ။ ★ ရတနာတှေ တငျထားတဲ့ လှတေဈစငျး မွုပျသှားလို့ရှိရငျ ရတနာပစ်စညျးတှပေါ တဈခါတညျး ယူဆောငျပွီးတော့ မွုပျသှားတယျ၊ တညျရာဖွဈတဲ့ လှမွေုပျမှတော့ ရတနာတှလေညျး မွုပျမှာပဲ၊ ဆိုလိုတာက 🔅မွတျသောအကငြ့ျကို ကငြျ့ကွတဲ့ပုဂ်ဂိုလျတှေ အကငြျ့ပကြျပွီ ဆိုလို့ရှိရငျ မွတျစှာဘုရား ဟောကွားတဲ့တရားတောျတှကေို ယူဆောငျပွီး သူတို့ပကြျသလို ဒီတရားမွတျတှလေညျးပဲ ပကြျစီးဆုံရှုံးကုနျရတယျ၊ 🔅 အဲဒီ ရတနာတှတေငျထားတဲ့ လှကွေီးမွုပျသှားသလို သူတောျကောငျးတရားဟာ ပုဂ်ဂိုလျတှနေဲ့အတူ တိမျမွုပျပြောကျကှယျသှားတယျ။ ★ အဲဒီစကားကို နားထောငျကွညျ့မယျဆိုလို့ရှိရငျ မွတျစှာဘုရားရဲ့တရားတောျတှေ ပုဂ်ဂိုလျတှပေေါျမှာ တညျဖို့ အငျမတနျမှ လိုအပျတယျ၊ ဒါကွောငျ့မို့လို့ ခုလို ပရိယတ်တိကြောငျးကွီးတှေ တညျထောငျပွီးတော့ စာတတျပုဂ်ဂိုလျတှေ မှေးထုတျ နကွေရတယျ။ ★ အကယျ၍ စာတတျပုဂ်ဂိုလျတှေ လြော့ကသြှားပွီ ဆိုလို့ရှိရငျ ဆိုပါစို့ စာတတျဘုနျးကွီး တဈပါးမှ မရှိတော့ဘူးဆိုရငျ သူနဲ့အတူ လှမွေုပျသှားသလိုပဲ ရတနာထုပျတှေ ပါသှားသလို တရားဓမ်မတှပေါသှားမှာပဲ၊ စာအုပျတှရှေိတယျ၊ ကြောကျစာတှရှေိတယျလို့ တခြို့ ပွောကောငျးပွောလိမျ့မယျ၊ အဲဒီစာအုပျတှတေို့ ကြောကျစာတှတေို့ဟာ အဓိပ်ပါယျမဖောျနိုငျလို့ရှိရငျ ဘာမှအသုံးမ၀ငျတော့ဘူးပေါ့၊ မဖောျနိုငျတဲ့ ခတျေဟာ နီးနီးကပျကပျမှာပဲ ရှိတယျ။ ★ မွတျစှာဘုရားဆိုလိုတဲ့ အဓိပ်ပါယျက 🔅 မွကွေီးကလညျး သာသနာကို ဖကြျတာကို မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 ဒီနှဈသိနျးလေးသောငျး အထုရှိတဲ့ ကမ်ဘာမွကွေီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျဆီးတာ မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 မွကွေီးပေါျကနေ ဖွဈပေါျလာပွီး ဟိုး ဗွဟ်မာဘုံ အာဘူရာဘုံထိအောငျ ရတှေပွေညျ့လြှံပွီး ကမ်ဘာဖကြျတဲ့ ရထေုကွီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျဆီးတာ မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 မွပေေါျကနေ ဖွဈပွီးတော့ သုဘကိဏှာဘုံထိအောငျ တောကျလောငျသှားတဲ့ ကမ်ဘာဖကြျမီးကွီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျတာ မဟုတျဘူး၊ 🔅 မွပေေါျကနပွေီး အထကျဗွဟ်မာဘုံထိအောငျ တိုကျခတျသှားတဲ့ ကမ်ဘာဖကြျ လထေုကွီးကလညျး သာသနာကိုဖကြျတာ မဟုတျပါဘူးတဲ့၊ သာသနာကို ပြောကျကှယျစတော မဟုတျပါဘူး၊ ★သာသနာပြောကျကှယျ စတောကတော့ ဒီသာသနာထဲမှာ ရှိနကွေတဲ့ အသုံးမကတြဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကွေောငျ့ပါလို့ မွတျစှာဘုရားက အဲဒီလိုဟောတယျ။ ကြေးဇူးတောျရှငျပါမောက်ခခြုပျဆရာတောျဘုရားကွီး 🙏🙏🙏 “သဒ်ဓမ်မပတိရူပကသုတျ အနှဈခြုပျ” တရားတောျမှ ကောကျနှုတျခကြျဖွဈပါသညျ။ #mp3_link https://ift.tt/2OB3t9e #ebook_link https://ift.tt/2OAerf0 ဆရာတောျဘုရား တရားတောျမြားနာယူရနျ⤵️ https://ift.tt/2KxSUjF #Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33j54oc

သဒ္ဓမ္မပတိရူပ - သူတော်ကောင်းတရားအတု ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ★ "သဒ္ဓမ္မ" ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတရား၊ "ပတိရူပ" ဆိုတာ အတုအယောင်၊ လောကမှာ အတုအယောင်ဆိုတာ တွေဟာ အစစ်နဲ့ဆင်ဆင်တူတဲ့ အရာတွေသာ ဖြစ်တယ်၊ ရွှေနဲ့တူတဲ့အရာကို ရွှေတု၊ စိန်နဲ့တူတဲ့အရာကို စိန်တု၊ ပတ္တမြားနဲ့တူတဲ့ အရာကို ပတ္တမြားအတု။ သို့သော် တန်ဖိုးချင်းကျတော့ အလွန်ကွာခြားတယ်။ ★ သဒ္ဓမ္မပတိရူပ သူတော်ကောင်းတရား အတုဆိုတာကျတော့ ဒီဘ၀မှာတင် ဒုက္ခပေးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘ၀အဆက်ဆက်ကို ဒုက္ခပေးသွားနိုင်တယ်၊ အတုကို အစစ်ထင်ပြီး လိုက်နာကျင့်သုံးမယ်ဆိုရင် အင်မတန်မှ အန္တရာယ်များတယ်ပေ့ါ။ ★ တချို့ကျတော့ အတုဟာ ကောင်းကျိုးချမ်းသာ မဖြစ်ထွန်းရုံသာဖြစ်ပြီး "ပိုးသာကုန် မောင်ပုံစောင်းမတတ်" ဆိုတာလို အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးပြီး ကောင်းကျိုးချမ်းသာ မရနိုင်ရုံမျှသာ ဖြစ်တယ်။ တချို့အတုကျတော့ အလိုက်မှားလို့ မိုက်မဲတဲ့ ဘဝရောက်ပြီး ဒုက္ခအကြီးအကျယ် ရောက်သွား စေနိုင်တယ်၊ ဒါကြောင့်မို့ တရားဓမ္မနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အတုဆိုတာကို သတိထားကြဖို့ပေါ့နော်။ ★ တစ်နေ့မှာ အဲဒီရှင်မဟာကဿပ မထေရ်မြတ်က မြတ်စွာဘုရားထံ ချဉ်းကပ်ပြီး မေးခွန်းတစ်ခု မေးလျှောက်တယ်၊ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက ခေတ်အခြေအနေကို လေ့လာသုံးသပ်တဲ့ မေးခွန်းပဲ။ ★ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက "အရှင်ဘုရား... ဘုရားပွင့်ပြီးတဲ့ နောက်အနှစ် ၂၀-ကာလအတွင်းမှာဆိုရင် ဘုရားပညတ်တဲ့ သိက္ခာပုဒ်က အလွန်နည်းပြီး တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက အလွန်များတယ်။" ဆိုလိုတာက စည်းကမ်းတွေ သိပ်ပြီးတော့ မချမှတ်ရဘဲနဲ့ တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အလွန်းများတယ်တဲ့၊ ★ "အခု နောက်ပိုင်းခေတ် ရောက်လာတဲ့အခါကျတော့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကလည်း များပြားလာတယ်၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေက တိုးတိုးလာသော်လည်း တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်က လျော့ကျသွားတယ်။" ★ ဒီ ၂-ခုကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တာ၊ 🔅 "အရင်တုန်းက စည်းမျဉ်းစည်းကမ်း နည်းနည်းလေးပဲ၊ သို့သော် တရားထူးတရားမြတ် ရတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်က အားရစရာကောင်းတယ်၊ အခု နောက်ပိုင်းခေတ်ကို ရောက်လာတဲ့အခါကျတော့ စည်းမျဉ်းစည်ကမ်းတွေက များသည်ထက် များလာပေမယ့် တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့ အရေအတွက်ကျတော့ လျော့ကျသွားတယ်" တဲ့၊ 🔅 "အဲဒါ ဘာဖြစ်လို့လဲဘုရား" လို့ သူမေးတဲ့ မေးခွန်းက အဲဒီလိုမျိုးပဲ။ ★ မြတ်စွာဘုရားက 🔅 "လောကကြီး ဆုတ်ယုတ်လာရင် ဒီလိုပဲ ဖြစ်တတ်တာပဲ" တဲ့၊ 🔅 "သတ္တဝါတွေ လျော့ကျပျောက်ကွယ်လာသည့် အတွက်ကြောင့် အခုလို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေက တိုးလာပြီးတော့ တရားထူးတရားမြတ်ရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက နည်းနည်း နည်းနည်းသွားတယ်၊ ဒါဟာ ဆုတ်ယုတ်မှုကို ပြတယ်" လို့ ဒီလိုပြောတာပေါ့။ ★ ဘုန်းကြီးတို့တတွေရဲ့ ခေတ်မှာလည်းပဲ တစ်ဘက်ကနေ ကြည့်မယ်ဆိုရင် ရုပ်၀တ္ထုပစ္စည်းတွေ အလွန်တိုးတတ်တယ်၊ တိုးတက်တယ်လို့ ပြောလို့ရကောင်း ရနိုင်သော်လည်းပဲ ကိုယ်ကျင့်တရားဘက် ကြည့်လိုက်မယ်ဆိုရင် အများကြီး ဆုတ်ယုတ်သွာတာကို တွေ့ရတယ်။ ★ ရုပ်၀တ္ထုပစ္စည်းဘက်က ဘယ်လောက်ပဲ တိုးတက်တိုးတက်၊ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ စိတ်နေစိတ်ထားတွေက အင်မတန်မှ ကျဆင်းသွားတယ်၊ ကျဆင်းသွားတာ အရေအတွက်နဲ့ တိုင်းတာလိုက်မယ်ဆိုရင် ကောင်းတဲ့ဘက်က ရာခိုင်နှုန်းနည်းပြီးတော့ ဆိုးတဲ့ဘက်က ရာခိုင်နှုန်းတွေ များများလာတယ်၊ ဒါဟာ ဆုတ်ယုတ်တာပဲ။ ★ ဒါကြောင့်မို့ မြတ်စွာဘုရားက ဖြေတယ်၊ "အဲဒီလိုဖြစ်ရတာ တခြားအကြောင်းကြောင့် မဟုတ်ဘူး" တဲ့ "သတ္တဝါတွေရဲ့ ကိုယ်ကျင့်တရားတွေ သူတော်ကောင်းတရားတွေ ဆုတ်ယုတ်လာတဲ့ အနေအထားကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာ" လို့ မြတ်စွာဘုရားသခင်ကိုယ်တော်မြတ်က ဟောတယ်။ ★ ဒီသူတော်ကောင်းတရားဆိုတဲ့ မြတ်စွာဘုရားဟောကြားထားတဲ့ တရားစစ်တရားမှန်တွေ ပျက်စီးဆုတ်ယုတ် သွားတယ်ဆိုတာ တရားဓမ္မကို ကျင့်သုံးကြတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့ ပိုပြီးတော့ သက်ဆိုင်တယ်၊ အပြင်က လာဖျက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဘုရားက ဥပမာနဲ့ ဟောတာရှိတယ်။ ★ ရတနာတွေ တင်ထားတဲ့ လှေတစ်စင်း မြုပ်သွားလို့ရှိရင် ရတနာပစ္စည်းတွေပါ တစ်ခါတည်း ယူဆောင်ပြီးတော့ မြုပ်သွားတယ်၊ တည်ရာဖြစ်တဲ့ လှေမြုပ်မှတော့ ရတနာတွေလည်း မြုပ်မှာပဲ၊ ဆိုလိုတာက 🔅မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်ကြတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေ အကျင့်ပျက်ပြီ ဆိုလို့ရှိရင် မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတဲ့တရားတော်တွေကို ယူဆောင်ပြီး သူတို့ပျက်သလို ဒီတရားမြတ်တွေလည်းပဲ ပျက်စီးဆုံရှုံးကုန်ရတယ်၊ 🔅 အဲဒီ ရတနာတွေတင်ထားတဲ့ လှေကြီးမြုပ်သွားသလို သူတော်ကောင်းတရားဟာ ပုဂ္ဂိုလ်တွေနဲ့အတူ တိမ်မြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ★ အဲဒီစကားကို နားထောင်ကြည့်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် မြတ်စွာဘုရားရဲ့တရားတော်တွေ ပုဂ္ဂိုလ်တွေပေါ်မှာ တည်ဖို့ အင်မတန်မှ လိုအပ်တယ်၊ ဒါကြောင့်မို့လို့ ခုလို ပရိယတ္တိကျောင်းကြီးတွေ တည်ထောင်ပြီးတော့ စာတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေ မွေးထုတ် နေကြရတယ်။ ★ အကယ်၍ စာတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တွေ လျော့ကျသွားပြီ ဆိုလို့ရှိရင် ဆိုပါစို့ စာတတ်ဘုန်းကြီး တစ်ပါးမှ မရှိတော့ဘူးဆိုရင် သူနဲ့အတူ လှေမြုပ်သွားသလိုပဲ ရတနာထုပ်တွေ ပါသွားသလို တရားဓမ္မတွေပါသွားမှာပဲ၊ စာအုပ်တွေရှိတယ်၊ ကျောက်စာတွေရှိတယ်လို့ တချို့ ပြောကောင်းပြောလိမ့်မယ်၊ အဲဒီစာအုပ်တွေတို့ ကျောက်စာတွေတို့ဟာ အဓိပ္ပါယ်မဖော်နိုင်လို့ရှိရင် ဘာမှအသုံးမ၀င်တော့ဘူးပေါ့၊ မဖော်နိုင်တဲ့ ခေတ်ဟာ နီးနီးကပ်ကပ်မှာပဲ ရှိတယ်။ ★ မြတ်စွာဘုရားဆိုလိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်က 🔅 မြေကြီးကလည်း သာသနာကို ဖျက်တာကို မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 ဒီနှစ်သိန်းလေးသောင်း အထုရှိတဲ့ ကမ္ဘာမြေကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်ဆီးတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 မြေကြီးပေါ်ကနေ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ဟိုး ဗြဟ္မာဘုံ အာဘဿရာဘုံထိအောင် ရေတွေပြည့်လျှံပြီး ကမ္ဘာဖျက်တဲ့ ရေထုကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်ဆီးတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ 🔅 မြေပေါ်ကနေ ဖြစ်ပြီးတော့ သုဘကိဏှာဘုံထိအောင် တောက်လောင်သွားတဲ့ ကမ္ဘာဖျက်မီးကြီးကလည်းပဲ သာသနာကို ဖျက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ 🔅 မြေပေါ်ကနေပြီး အထက်ဗြဟ္မာဘုံထိအောင် တိုက်ခတ်သွားတဲ့ ကမ္ဘာဖျက် လေထုကြီးကလည်း သာသနာကိုဖျက်တာ မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ သာသနာကို ပျောက်ကွယ်စေတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ★သာသနာပျောက်ကွယ် စေတာကတော့ ဒီသာသနာထဲမှာ ရှိနေကြတဲ့ အသုံးမကျတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေကြောင့်ပါလို့ မြတ်စွာဘုရားက အဲဒီလိုဟောတယ်။ ကျေးဇူးတော်ရှင်ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး 🙏🙏🙏 “သဒ္ဓမ္မပတိရူပကသုတ် အနှစ်ချုပ်” တရားတော်မှ ကောက်နှုတ်ချက်ဖြစ်ပါသည်။ #mp3_link https://ift.tt/2OB3t9e #ebook_link https://ift.tt/2OAerf0 ဆရာတော်ဘုရား တရားတော်များနာယူရန်⤵️ https://ift.tt/2KxSUjF #Credit သဒ်ဓမ်မပတိရူပ - သူတောျကောငျးတရားအတု ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ★ "သဒ်ဓမ်မ" ဆိုတာ သူတောျကောငျးတရား၊ "ပတိရူပ" ဆိုတာ အတုအယောငျ၊ လောကမှာ အတုအယောငျဆိုတာ တှဟော အစဈနဲ့ဆငျဆငျတူတဲ့ အရာတှသော ဖွဈတယျ၊ ရှှနေဲ့တူတဲ့အရာကို ရှှတေု၊ စိနျနဲ့တူတဲ့အရာကို စိနျတု၊ ပတ်တမွားနဲ့တူတဲ့ အရာကို ပတ်တမွားအတု။ သို့သောျ တနျဖိုးခငြျးကတြော့ အလှနျကှာခွားတယျ။ ★ သဒ်ဓမ်မပတိရူပ သူတောျကောငျးတရား အတုဆိုတာကတြော့ ဒီဘ၀မှာတငျ ဒုက်ခပေးမှာ မဟုတျဘူး၊ ဘ၀အဆကျဆကျကို ဒုက်ခပေးသှားနိုငျတယျ၊ အတုကို အစဈထငျပွီး လိုကျနာကငြျ့သုံးမယျဆိုရငျ အငျမတနျမှ အန်တရာယျမြားတယျပေ့ါ။ ★ တခြို့ကတြော့ အတုဟာ ကောငျးကြိုးခမြျးသာ မဖွဈထှနျးရုံသာဖွဈပွီး "ပိုးသာကုနျ မောငျပုံစောငျးမတတျ" ဆိုတာလို အခြိနျတှေ ကုနျဆုံးပွီး ကောငျးကြိုးခမြျးသာ မရနိုငျရုံမြှသာ ဖွဈတယျ။ တခြို့အတုကတြော့ အလိုကျမှားလို့ မိုကျမဲတဲ့ ဘဝရောကျပွီး ဒုက်ခအကွီးအကယြျ ရောကျသှား စနေိုငျတယျ၊ ဒါကွောငျ့မို့ တရားဓမ်မနဲ့ ပတျသကျပွီး အတုဆိုတာကို သတိထားကွဖို့ပေါ့နောျ။ ★ တဈနေ့မှာ အဲဒီရှငျမဟာကူပ မထရျေမွတျက မွတျစှာဘုရားထံ ခဉြျးကပျပွီး မေးခှနျးတဈခု မေးလြှောကျတယျ၊ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက ခတျေအခွအေနကေို လေ့လာသုံးသပျတဲ့ မေးခှနျးပဲ။ ★ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက "အရှငျဘုရား... ဘုရားပှငျ့ပွီးတဲ့ နောကျအနှဈ ၂၀-ကာလအတှငျးမှာဆိုရငျ ဘုရားပညတျတဲ့ သိက်ခာပုဒျက အလှနျနညျးပွီး တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကေ အလှနျမြားတယျ။" ဆိုလိုတာက စညျးကမျးတှေ သိပျပွီးတော့ မခမြှတျရဘဲနဲ့ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှေ အလှနျးမြားတယျတဲ့၊ ★ "အခု နောကျပိုငျးခတျေ ရောကျလာတဲ့အခါကတြော့ စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေလညျး မြားပွားလာတယျ၊ စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေ တိုးတိုးလာသောျလညျး တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျက လြော့ကသြှားတယျ။" ★ ဒီ ၂-ခုကို နှိုငျးယှဉျကွည့ျတာ၊ 🔅 "အရငျတုနျးက စညျးမဉြျးစညျးကမျး နညျးနညျးလေးပဲ၊ သို့သောျ တရားထူးတရားမွတျ ရတဲ့ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျက အားရစရာကောငျးတယျ၊ အခု နောကျပိုငျးခတျေကို ရောကျလာတဲ့အခါကတြော့ စညျးမဉြျးစညျကမျးတှကေ မြားသညျထကျ မြားလာပမေယ့ျ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျရဲ့ အရအေတှကျကတြော့ လြော့ကသြှားတယျ" တဲ့၊ 🔅 "အဲဒါ ဘာဖွဈလို့လဲဘုရား" လို့ သူမေးတဲ့ မေးခှနျးက အဲဒီလိုမြိုးပဲ။ ★ မွတျစှာဘုရားက 🔅 "လောကကွီး ဆုတျယုတျလာရငျ ဒီလိုပဲ ဖွဈတတျတာပဲ" တဲ့၊ 🔅 "သတ်တဝါတှေ လြော့ကပြြောကျကှယျလာသည့ျ အတှကျကွောငျ့ အခုလို စညျးမဉြျးစညျးကမျးတှကေ တိုးလာပွီးတော့ တရားထူးတရားမွတျရတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကေ နညျးနညျး နညျးနညျးသှားတယျ၊ ဒါဟာ ဆုတျယုတျမှုကို ပွတယျ" လို့ ဒီလိုပွောတာပေါ့။ ★ ဘုနျးကွီးတို့တတှရေဲ့ ခတျေမှာလညျးပဲ တဈဘကျကနေ ကွညျ့မယျဆိုရငျ ရုပျ၀တ်ထုပစ်စညျးတှေ အလှနျတိုးတတျတယျ၊ တိုးတကျတယျလို့ ပွောလို့ရကောငျး ရနိုငျသောျလညျးပဲ ကိုယျကငြျ့တရားဘကျ ကွညျ့လိုကျမယျဆိုရငျ အမြားကွီး ဆုတျယုတျသှာတာကို တှေ့ရတယျ။ ★ ရုပျ၀တ်ထုပစ်စညျးဘကျက ဘယျလောကျပဲ တိုးတကျတိုးတကျ၊ ကိုယျကငြျ့တရားဆိုငျရာ စိတျနစေိတျထားတှကေ အငျမတနျမှ ကဆြငျးသှားတယျ၊ ကဆြငျးသှားတာ အရအေတှကျနဲ့ တိုငျးတာလိုကျမယျဆိုရငျ ကောငျးတဲ့ဘကျက ရာခိုငျနှုနျးနညျးပွီးတော့ ဆိုးတဲ့ဘကျက ရာခိုငျနှုနျးတှေ မြားမြားလာတယျ၊ ဒါဟာ ဆုတျယုတျတာပဲ။ ★ ဒါကွောငျ့မို့ မွတျစှာဘုရားက ဖွတေယျ၊ "အဲဒီလိုဖွဈရတာ တခွားအကွောငျးကွောငျ့ မဟုတျဘူး" တဲ့ "သတ်တဝါတှရေဲ့ ကိုယျကငြ့ျတရားတှေ သူတောျကောငျးတရားတှေ ဆုတျယုတျလာတဲ့ အနအေထားကွောငျ့ ဒီလိုဖွဈရတာ" လို့ မွတျစှာဘုရားသခငျကိုယျတောျမွတျက ဟောတယျ။ ★ ဒီသူတောျကောငျးတရားဆိုတဲ့ မွတျစှာဘုရားဟောကွားထားတဲ့ တရားစဈတရားမှနျတှေ ပကြျစီးဆုတျယုတျ သှားတယျဆိုတာ တရားဓမ်မကို ကငြ့ျသုံးကွတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှနေဲ့ ပိုပွီးတော့ သကျဆိုငျတယျ၊ အပွငျက လာဖကြျတာ မဟုတျဘူး၊ ဘုရားက ဥပမာနဲ့ ဟောတာရှိတယျ။ ★ ရတနာတှေ တငျထားတဲ့ လှတေဈစငျး မွုပျသှားလို့ရှိရငျ ရတနာပစ်စညျးတှပေါ တဈခါတညျး ယူဆောငျပွီးတော့ မွုပျသှားတယျ၊ တညျရာဖွဈတဲ့ လှမွေုပျမှတော့ ရတနာတှလေညျး မွုပျမှာပဲ၊ ဆိုလိုတာက 🔅မွတျသောအကငြ့ျကို ကငြျ့ကွတဲ့ပုဂ်ဂိုလျတှေ အကငြျ့ပကြျပွီ ဆိုလို့ရှိရငျ မွတျစှာဘုရား ဟောကွားတဲ့တရားတောျတှကေို ယူဆောငျပွီး သူတို့ပကြျသလို ဒီတရားမွတျတှလေညျးပဲ ပကြျစီးဆုံရှုံးကုနျရတယျ၊ 🔅 အဲဒီ ရတနာတှတေငျထားတဲ့ လှကွေီးမွုပျသှားသလို သူတောျကောငျးတရားဟာ ပုဂ်ဂိုလျတှနေဲ့အတူ တိမျမွုပျပြောကျကှယျသှားတယျ။ ★ အဲဒီစကားကို နားထောငျကွညျ့မယျဆိုလို့ရှိရငျ မွတျစှာဘုရားရဲ့တရားတောျတှေ ပုဂ်ဂိုလျတှပေေါျမှာ တညျဖို့ အငျမတနျမှ လိုအပျတယျ၊ ဒါကွောငျ့မို့လို့ ခုလို ပရိယတ်တိကြောငျးကွီးတှေ တညျထောငျပွီးတော့ စာတတျပုဂ်ဂိုလျတှေ မှေးထုတျ နကွေရတယျ။ ★ အကယျ၍ စာတတျပုဂ်ဂိုလျတှေ လြော့ကသြှားပွီ ဆိုလို့ရှိရငျ ဆိုပါစို့ စာတတျဘုနျးကွီး တဈပါးမှ မရှိတော့ဘူးဆိုရငျ သူနဲ့အတူ လှမွေုပျသှားသလိုပဲ ရတနာထုပျတှေ ပါသှားသလို တရားဓမ်မတှပေါသှားမှာပဲ၊ စာအုပျတှရှေိတယျ၊ ကြောကျစာတှရှေိတယျလို့ တခြို့ ပွောကောငျးပွောလိမျ့မယျ၊ အဲဒီစာအုပျတှတေို့ ကြောကျစာတှတေို့ဟာ အဓိပ်ပါယျမဖောျနိုငျလို့ရှိရငျ ဘာမှအသုံးမ၀ငျတော့ဘူးပေါ့၊ မဖောျနိုငျတဲ့ ခတျေဟာ နီးနီးကပျကပျမှာပဲ ရှိတယျ။ ★ မွတျစှာဘုရားဆိုလိုတဲ့ အဓိပ်ပါယျက 🔅 မွကွေီးကလညျး သာသနာကို ဖကြျတာကို မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 ဒီနှဈသိနျးလေးသောငျး အထုရှိတဲ့ ကမ်ဘာမွကွေီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျဆီးတာ မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 မွကွေီးပေါျကနေ ဖွဈပေါျလာပွီး ဟိုး ဗွဟ်မာဘုံ အာဘူရာဘုံထိအောငျ ရတှေပွေညျ့လြှံပွီး ကမ်ဘာဖကြျတဲ့ ရထေုကွီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျဆီးတာ မဟုတျဘူးတဲ့၊ 🔅 မွပေေါျကနေ ဖွဈပွီးတော့ သုဘကိဏှာဘုံထိအောငျ တောကျလောငျသှားတဲ့ ကမ်ဘာဖကြျမီးကွီးကလညျးပဲ သာသနာကို ဖကြျတာ မဟုတျဘူး၊ 🔅 မွပေေါျကနပွေီး အထကျဗွဟ်မာဘုံထိအောငျ တိုကျခတျသှားတဲ့ ကမ်ဘာဖကြျ လထေုကွီးကလညျး သာသနာကိုဖကြျတာ မဟုတျပါဘူးတဲ့၊ သာသနာကို ပြောကျကှယျစတော မဟုတျပါဘူး၊ ★သာသနာပြောကျကှယျ စတောကတော့ ဒီသာသနာထဲမှာ ရှိနကွေတဲ့ အသုံးမကတြဲ့ ပုဂ်ဂိုလျတှကွေောငျ့ပါလို့ မွတျစှာဘုရားက အဲဒီလိုဟောတယျ။ ကြေးဇူးတောျရှငျပါမောက်ခခြုပျဆရာတောျဘုရားကွီး 🙏🙏🙏 “သဒ်ဓမ်မပတိရူပကသုတျ အနှဈခြုပျ” တရားတောျမှ ကောကျနှုတျခကြျဖွဈပါသညျ။ #mp3_link https://ift.tt/2OB3t9e #ebook_link https://ift.tt/2OAerf0 ဆရာတောျဘုရား တရားတောျမြားနာယူရနျ⤵️ https://ift.tt/2KxSUjF #Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33j54oc

❝ နေ့စဉ်မပြတ် ကုသိုလ်ဆက် ဝတ်စဉ်မပျက် မြဲပါစေ ❞ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ နေ့စဉ် ကောင်းမှုလေးတစ်ခုခုကို ဝတ်တစ်ခု ဖြစ်အောင် ပြုလုပ်ပါ။ အကြီးကြီး၊ အကြာကြီး၊ အကုန်အကျအများကြီး၊ အရင်းအနှီးအများကြီး ပေးပြီးလုပ်ဖို့ မဟုတ်ပါဘူး။ နည်းနည်းလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ဖြစ်အောင် မပြတ်လုပ်ကြည့်ဖို့ပါပဲ။ ဆိုကြပါစို့။ နေ့စဉ်မနက် အိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ နမော တဿ (၃)ခေါက်၊ သရဏဂုံ (၃)ခေါက်။ မင်းကွန်းဆရာတော်ကြီးရဲ့ “လုံးစုံများစွာ သတ္တဝါ ချမ်းသာကိုယ်စိတ်မြဲပါစေ၊ ဥပါဒ်ရန်ဘေး ကင်းစင်ဝေး ငြိမ်းအေးကြပါစေ” စသဖြင့် … မေတ္တာသုတ်လာ မေတ္တာလေးကို အစအဆုံး တစ်ခေါက်လောက် စေတနာပါပါလေးနဲ့ အာရုံပြုပြီး လုပ်ကြည့်တာမျိုးလေးတွေပေါ့။ ဒီလို ကုသိုလ်မျိုးလေးကို မနက်အိပ်ရာထ တစ်ကြိမ်၊ ညအိပ်ရာဝင် တစ်ကြိမ် လုပ်ကြည့်ကြဖို့ပါ။ အချိန်ဘယ်လောက်မှ ကုန်သွားတာမဟုတ်၊ အရင်းအနှီးတွေ ဘယ်လောက်မှ ရင်းနှီးလိုက်ရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဓိကကတော့ မပျက်အောင် လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ ခံယူချက်နဲ့ နေ့စဉ်လုပ်ဖြစ်ဖို့ပါပဲ။ ဒါဆို ကိုယ့်အတွက်က နေ့တိုင်း ကုသိုလ်ဝတ်တွေ ဖြစ်နေတော့တာပါ။ အကြောင်းပြချက် အမျိုးမျိုးနဲ့ အလုပ်မအားလို့၊ နေ့ညမတူလို့၊ ခရီးသွားနေရလို့ စသဖြင့် ပြောမယ်ဆိုရင် ပြောနိုင်ပေမယ့် အလုပ်လုပ်ရင်းလည်း ဒါလေးကတော့ လုပ်နိုင်တာပါပဲ။ ကားစီးရင်း၊ ရထားစီးရင်းလည်း လုပ်နိုင်တာပါပဲ။ မပျက်အောင် လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ အဓိဋ္ဌာန်နဲ့သာ လုပ်မယ်ဆိုရင် နေရာတိုင်းမှာ၊ လူတိုင်းမှာ၊ အချိန်တိုင်းမှာ ကုသိုလ်ရှိနေတာပါပဲ။ အဲဒီကုသိုလ်လေးဟာ ဘာမှမဟုတ်ရဘူး ထင်ပေမယ့် နေ့စဉ်လုပ်ပါများရင် ဝတ်တစ်ခုဖြစ်သွားပြီး ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကုသိုလ်အားကြီးလာကာ ကိုယ့်ဘဝအတွက်… တကယ့်ကို ခွန်အားတွေ ဖြစ်စေတော့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ “ငါ ဘယ်အချိန်၊ ဘယ်အရွယ်ကစပြီး ဒီဝတ်ကုသိုလ်ကို လုပ်လာခဲ့တာ ခုချိန်ထိ မပျက်သေးဘူး”ဆိုတဲ့ အတွေးလေးနဲ့ … ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ဆင်ခြင်ကြည့်ရင် ကုသိုလ်ရဲ့အားနဲ့… အခက်အခဲရှိရင် သစ္စာပါထားပြီး ကျော်လွှားနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အသေးလေးဆိုပေမယ့် အထင်မသေးဘဲ မပျက်အောင် ဝတ်ကလေးတစ်ခု အနေနဲ့ နေ့စဉ်လုပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားဖို့ တိုက်တွန်းရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ "ကုသိုလ်တစ်ခု နေ့စဉ်ပြု ကြီးသည်သေးသည် ရွေးမစီဘဲ ကုသိုလ်တစ်ခု နေ့စဉ်ပြုက ပြုဖန်ပါများ ထိုကံများကား ကုသိုလ်ပြုသူ များထိုသူကို အခုချမ်းသာ နောင်ချမ်းသာအောင် ကောင်းမှုအစွမ်း အံ့မခမ်းဖြင့် အကြောင်းအစု အကောင်းပြုမည် မုချအမှန် မလွဲတည်း" … မေတ္တာဖြင့်… မနာပဒါယီ အရှင်ဝိစိတ္တ (ဒိုက်ဦး) ** ဓမ္မလက်ဆောင် ❝ ေန႕စဥ္မျပတ္ ကုသိုလ္ဆက္ ဝတ္စဥ္မပ်က္ ၿမဲပါေစ ❞ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ေန႕စဥ္ ေကာင္းမႈေလးတစ္ခုခုကို ဝတ္တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါ။ အႀကီးႀကီး၊ အၾကာႀကီး၊ အကုန္အက်အမ်ားႀကီး၊ အရင္းအႏွီးအမ်ားႀကီး ေပးၿပီးလုပ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ နည္းနည္းေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ မျပတ္လုပ္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ ဆိုၾကပါစို႔။ ေန႕စဥ္မနက္ အိပ္ရာက နိုးတာနဲ႕ နေမာ တႆ (၃)ေခါက္၊ သရဏဂုံ (၃)ေခါက္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ “လုံးစုံမ်ားစြာ သတၱဝါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊ ဥပါဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေဝး ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ” စသျဖင့္ … ေမတၱာသုတ္လာ ေမတၱာေလးကို အစအဆုံး တစ္ေခါက္ေလာက္ ေစတနာပါပါေလးနဲ႕ အာ႐ုံျပဳၿပီး လုပ္ၾကည့္တာမ်ိဳးေလးေတြေပါ့။ ဒီလို ကုသိုလ္မ်ိဳးေလးကို မနက္အိပ္ရာထ တစ္ႀကိမ္၊ ညအိပ္ရာဝင္ တစ္ႀကိမ္ လုပ္ၾကည့္ၾကဖို႔ပါ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွ ကုန္သြားတာမဟုတ္၊ အရင္းအႏွီးေတြ ဘယ္ေလာက္မွ ရင္းႏွီးလိုက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ မပ်က္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္ျဖစ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါဆို ကိုယ့္အတြက္က ေန႕တိုင္း ကုသိုလ္ဝတ္ေတြ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အလုပ္မအားလို႔၊ ေန႕ညမတူလို႔၊ ခရီးသြားေနရလို႔ စသျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာနိုင္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ရင္းလည္း ဒါေလးကေတာ့ လုပ္နိုင္တာပါပဲ။ ကားစီးရင္း၊ ရထားစီးရင္းလည္း လုပ္နိုင္တာပါပဲ။ မပ်က္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အဓိ႒ာန္နဲ႕သာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေနရာတိုင္းမွာ၊ လူတိုင္းမွာ၊ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကုသိုလ္ရွိေနတာပါပဲ။ အဲဒီကုသိုလ္ေလးဟာ ဘာမွမဟုတ္ရဘူး ထင္ေပမယ့္ ေန႕စဥ္လုပ္ပါမ်ားရင္ ဝတ္တစ္ခုျဖစ္သြားၿပီး ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ကုသိုလ္အားႀကီးလာကာ ကိုယ့္ဘဝအတြက္… တကယ့္ကို ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ငါ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္အ႐ြယ္ကစၿပီး ဒီဝတ္ကုသိုလ္ကို လုပ္လာခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိ မပ်က္ေသးဘူး”ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႕ … ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ ကုသိုလ္ရဲ႕အားနဲ႕… အခက္အခဲရွိရင္ သစၥာပါထားၿပီး ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို အေသးေလးဆိုေပမယ့္ အထင္မေသးဘဲ မပ်က္ေအာင္ ဝတ္ကေလးတစ္ခု အေနနဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ "ကုသိုလ္တစ္ခု ေန႕စဥ္ျပဳ ႀကီးသည္ေသးသည္ ေ႐ြးမစီဘဲ ကုသိုလ္တစ္ခု ေန႕စဥ္ျပဳက ျပဳဖန္ပါမ်ား ထိုကံမ်ားကား ကုသိုလ္ျပဳသူ မ်ားထိုသူကို အခုခ်မ္းသာ ေနာင္ခ်မ္းသာေအာင္ ေကာင္းမႈအစြမ္း အံ့မခမ္းျဖင့္ အေၾကာင္းအစု အေကာင္းျပဳမည္ မုခ်အမွန္ မလြဲတည္း" … ေမတၱာျဖင့္… မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒိုက္ဦး) ** ဓမၼလက္ေဆာင္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33jU0XT

" သာသနာကွယ် မှ တရားမတပါနဲ့ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ " တရားတော် နာရဖို့ မလွယ်ကူပုံ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ဓမ္မဿဝနံ အတိဒုလ္လဘံ-ဘုရားတရားတော်- နာကြားရဖို့ဆိုတာ အလွန်တရာမှ တွေ့ကြုံခဲလှ- ပါတယ်လို့ ဂေါတမရှင်တော်မြတ်ဘုရား ဟော - ကြားတဲ့ ဒုလ္လဘတရားငါးပါးတို့တွင် အပါအဝင်- လည်းဖြစ်ပါတယ် ။ ငါတို့ ဂေါတမဘုရားအလောင်းတော်ကြီး ဓမ္မသုန္ဒ ရ မင်းကြီး တစ်ချိန်က ဖြစ်ခဲ့ပါတယ် ။ ကဿပဘုရားရှင် သာသနာကွယ်ပြီးစ အချိန် - လောက်က ဖြစ်ပါတယ် ။ ကဿပဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူတဲ့ တရား- တော်ကို ဟောပြဖို့ တစ်ဦး တစ်ယောက်မျှ ရှာမရ တော့တဲ့ အချိန် ဖြစ်ပါတယ် ။ ဘုရားအလောင်းတော်ကြီးလဲ တရားဟောနိုင်တဲ့ သူကို ရှာဖို့ ဆင်ပေါ်မှာ အသပြာထောင်ထုပ်ကို- တင်ပြီး ကဿပဘုရားရှင် ဟောကြားတဲ့ တရား တော်ကို ဟောကြားနိုင်လျှင် ဤအသပြာထောင် ထုပ်ကို ယူပါလို့ မြို့တကာ/နယ်တကာ/လှည့်ပြီး မောင်းကြေးနင်းခတ်ပြီး လှည့်လည်စေခဲ့တယ် ။ ဟောနိုင်မည်သူကား ရှာ၍မတွေ့ပါ ကဲ…နောက် ဆုံးတော့ အသပြာ ၇၀၀၀ ထောင် အထိ တိုးပြီး- ပေးမည်ပြောသော်လည်း တရားဟောမည့်သူက တစ်ဦး/တစ်ယောက်မျှ ရှာ၍မရ ဖြစ်နေပါတယ် ။ နောက်ဆုံးတော့ မနေသာတဲ့ သိကြားမင်းက - ဘီလူးယောင် ဖန်ဆင်းပြီး အသူတရာနက်တဲ့ - ချောက်ကမ်းပါးကြီး တဖန် ဖန်ဆင်းပြီး ချောက်- ကမ်းပါးအတွင်းမှာ ဘီလူးကဆင်းပြီး ဓမ္မသုန္ဒရ- မင်းကြီး ခုန်ချရင်း တရားနာယူဖို့ လူ'မှာ ကတိ / မင်း'မှာ သစ္စာ/ဆိုသလို ကတိတရားတွေပြုခဲ့ကြ တယ် ။ ဒါနဲ့…ဓမ္မသုန္ဒရမင်းကြီးလဲ တရားနာရရင် ပြီးတာ ပဲ စိတ်ဓာတ်တွေ ဓမ္မအပေါ်ကိန်းနေပြီး သေချင်- သေပါေ ဆိုပြီး ဘီလူးပါးစပ်အတွင်း ခုန်ဆင်းရင်း တရားတော်ကို ခဲရင်းစွာ နာကြားခဲ့ပါတယ် ။ ဘီလူးဟောကြားတဲ့ တရားတော်လေးကတော့ "သင်္ခါရတရားတို့သည် အမြဲမရှိစွ/ဖြစ်/ပြီးလျှင် / ပျက်/ ဖြစ်/ပြီးလျှင်/ချုပ် ခြင်းသဘောရှိ၏ " ထို ဖြစ်ခြင်း/ချုပ်ခြင်းတရားတို့သည် အေးငြိမ်း- သော ချမ်းသာခြင်းတည်း"" ခန္ဓာငါးပါးဆင်းရဲတရားတွေပါ/ပဋိသန္ဓေဖြစ်ခြင်း ဆင်းရဲ/အိုခြင်း ဆင်းရဲ/နာခြင်း ဆင်းရဲ/သေခြင်း/ ဆင်းရဲ/မချစ်နှစ်သက်သူတွေနဲ့ ပေါင်းဖော်နေရ၍ ဆင်းရဲခြင်း/ချစ်ခင်နှစ်သက်သူတွေနဲ့ ကွေကွင်း- ဆင်းရဲရခြင်း/အလိုမပြည့်၍ ဆင်းရဲရခြင်း"တို့ - ဖြစ်ကြပါတယ် ။ ကဲ…တရားနာရဖို့ သာသနာအပ အချိန်မှာဆိုရင် တရားတော်ကိုနာယူဖို့ ဘယ်လောက်ခတ်ခဲတယ်- ဆိုတာ…သိကြပြီမဟုတ်လား? ဒါကြောင့် သာသနာအတွင်းမှာ လူလာပြီးဖြစ်ခိုက်- ဘုရားတရားတော်ကို ဟောကြားမည့် ပုဂ္ဂိုလ် ရှိ ခိုက် ကြိုးစားပြီး တရားတော်ကို စိတ်ပါဝင်စား - နာယူထားကြပါလို့ ဓမ္မထာဝရဆရာတော်…က တဆင့် တိုက်တွန်းခဲ့ပါတယ်…ဓမ္မမိတ်ဆွေတို့… ဓမၼႆဝနံ အတိဒုလႅဘံ ဓမ္မဿဝနံ-ဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူတဲ့ တရား- တော်ကို ကြားနာမှတ်သားရခြင်းသည်၊အတိဒုလ္လဘံ- အလွန့်အလွန် မှ ရခဲလှပါပေတော့သတည်း ။၊။ သာဓု… သာဓု… သာဓု… ပါ { ဓမ္မထာဝရဆရာတော် } ္လ " သာသနာကှယျ မှ တရားမတပါနဲ့ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ " တရားတောျ နာရဖို့ မလှယျကူပုံ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ဓမ်မူဝနံ အတိဒုလ်လဘံ-ဘုရားတရားတောျ- နာကွားရဖို့ဆိုတာ အလှနျတရာမှ တှေ့ကွုံခဲလှ- ပါတယျလို့ ဂေါတမရှငျတောျမွတျဘုရား ဟော - ကွားတဲ့ ဒုလ်လဘတရားငါးပါးတို့တှငျ အပါအဝငျ- လညျးဖွဈပါတယျ ။ ငါတို့ ဂေါတမဘုရားအလောငျးတောျကွီး ဓမ်မသုန်ဒ ရ မငျးကွီး တဈခြိနျက ဖွဈခဲ့ပါတယျ ။ ကူပဘုရားရှငျ သာသနာကှယျပွီးစ အခြိနျ - လောကျက ဖွဈပါတယျ ။ ကူပဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူတဲ့ တရား- တောျကို ဟောပွဖို့ တဈဦး တဈယောကျမြှ ရှာမရ တော့တဲ့ အခြိနျ ဖွဈပါတယျ ။ ဘုရားအလောငျးတောျကွီးလဲ တရားဟောနိုငျတဲ့ သူကို ရှာဖို့ ဆငျပေါျမှာ အသပွာထောငျထုပျကို- တငျပွီး ကူပဘုရားရှငျ ဟောကွားတဲ့ တရား တောျကို ဟောကွားနိုငျလြှငျ ဤအသပွာထောငျ ထုပျကို ယူပါလို့ မွို့တကာ/နယျတကာ/လှညျ့ပွီး မောငျးကွေးနငျးခတျပွီး လှညျ့လညျစခေဲ့တယျ ။ ဟောနိုငျမညျသူကား ရှာ၍မတှေ့ပါ ကဲ…နောကျ ဆုံးတော့ အသပွာ ၇၀၀၀ ထောငျ အထိ တိုးပွီး- ပေးမညျပွောသောျလညျး တရားဟောမည့ျသူက တဈဦး/တဈယောကျမြှ ရှာ၍မရ ဖွဈနပေါတယျ ။ နောကျဆုံးတော့ မနသောတဲ့ သိကွားမငျးက - ဘီလူးယောငျ ဖနျဆငျးပွီး အသူတရာနကျတဲ့ - ခြောကျကမျးပါးကွီး တဖနျ ဖနျဆငျးပွီး ခြောကျ- ကမျးပါးအတှငျးမှာ ဘီလူးကဆငျးပွီး ဓမ်မသုန်ဒရ- မငျးကွီး ခုနျခရြငျး တရားနာယူဖို့ လူ'မှာ ကတိ / မငျး'မှာ သစ်စာ/ဆိုသလို ကတိတရားတှပွေုခဲ့ကွ တယျ ။ ဒါနဲ့…ဓမ်မသုန်ဒရမငျးကွီးလဲ တရားနာရရငျ ပွီးတာ ပဲ စိတျဓာတျတှေ ဓမ်မအပေါျကိနျးနပွေီး သခေငြျ- သပေါေ ဆိုပွီး ဘီလူးပါးစပျအတှငျး ခုနျဆငျးရငျး တရားတောျကို ခဲရငျးစှာ နာကွားခဲ့ပါတယျ ။ ဘီလူးဟောကွားတဲ့ တရားတောျလေးကတော့ "သငျ်ခါရတရားတို့သညျ အမွဲမရှိစှ/ဖွဈ/ပွီးလြှငျ / ပကြျ/ ဖွဈ/ပွီးလြှငျ/ခြုပျ ခွငျးသဘောရှိ၏ " ထို ဖွဈခွငျး/ခြုပျခွငျးတရားတို့သညျ အေးငွိမျး- သော ခမြျးသာခွငျးတညျး"" ခန်ဓာငါးပါးဆငျးရဲတရားတှပေါ/ပဋိသန်ဓဖွေဈခွငျး ဆငျးရဲ/အိုခွငျး ဆငျးရဲ/နာခွငျး ဆငျးရဲ/သခွေငျး/ ဆငျးရဲ/မခစြျနှဈသကျသူတှနေဲ့ ပေါငျးဖောျနရေ၍ ဆငျးရဲခွငျး/ခစြျခငျနှဈသကျသူတှနေဲ့ ကှကှေငျး- ဆငျးရဲရခွငျး/အလိုမပွညျ့၍ ဆငျးရဲရခွငျး"တို့ - ဖွဈကွပါတယျ ။ ကဲ…တရားနာရဖို့ သာသနာအပ အခြိနျမှာဆိုရငျ တရားတောျကိုနာယူဖို့ ဘယျလောကျခတျခဲတယျ- ဆိုတာ…သိကွပွီမဟုတျလား? ဒါကွောငျ့ သာသနာအတှငျးမှာ လူလာပွီးဖွဈခိုကျ- ဘုရားတရားတောျကို ဟောကွားမညျ့ ပုဂ်ဂိုလျ ရှိ ခိုကျ ကွိုးစားပွီး တရားတောျကို စိတျပါဝငျစား - နာယူထားကွပါလို့ ဓမ်မထာဝရဆရာတောျ…က တဆငျ့ တိုကျတှနျးခဲ့ပါတယျ…ဓမ်မမိတျဆှတေို့… ဓမ္မဿဝနံ အတိဒုလ္လဘံ ဓမ်မူဝနံ-ဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူတဲ့ တရား- တောျကို ကွားနာမှတျသားရခွငျးသညျ၊အတိဒုလ်လဘံ- အလှနျ့အလှနျ မှ ရခဲလှပါပတေော့သတညျး ။၊။ သာဓု… သာဓု… သာဓု… ပါ { ဓမ်မထာဝရဆရာတောျ } ်လ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2q5Of1R

❝ နေ့စဉ်မပြတ် ကုသိုလ်ဆက် ဝတ်စဉ်မပျက် မြဲပါစေ ❞ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ နေ့စဉ် ကောင်းမှုလေးတစ်ခုခုကို ဝတ်တစ်ခု ဖြစ်အောင် ပြုလုပ်ပါ။ အကြီးကြီး၊ အကြာကြီး၊ အကုန်အကျအများကြီး၊ အရင်းအနှီးအများကြီး ပေးပြီးလုပ်ဖို့ မဟုတ်ပါဘူး။ နည်းနည်းလေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် လုပ်ဖြစ်အောင် မပြတ်လုပ်ကြည့်ဖို့ပါပဲ။ ဆိုကြပါစို့။ နေ့စဉ်မနက် အိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ နမော တဿ (၃)ခေါက်၊ သရဏဂုံ (၃)ခေါက်။ မင်းကွန်းဆရာတော်ကြီးရဲ့ “လုံးစုံများစွာ သတ္တဝါ ချမ်းသာကိုယ်စိတ်မြဲပါစေ၊ ဥပါဒ်ရန်ဘေး ကင်းစင်ဝေး ငြိမ်းအေးကြပါစေ” စသဖြင့် … မေတ္တာသုတ်လာ မေတ္တာလေးကို အစအဆုံး တစ်ခေါက်လောက် စေတနာပါပါလေးနဲ့ အာရုံပြုပြီး လုပ်ကြည့်တာမျိုးလေးတွေပေါ့။ ဒီလို ကုသိုလ်မျိုးလေးကို မနက်အိပ်ရာထ တစ်ကြိမ်၊ ညအိပ်ရာဝင် တစ်ကြိမ် လုပ်ကြည့်ကြဖို့ပါ။ အချိန်ဘယ်လောက်မှ ကုန်သွားတာမဟုတ်၊ အရင်းအနှီးတွေ ဘယ်လောက်မှ ရင်းနှီးလိုက်ရတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဓိကကတော့ မပျက်အောင် လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ ခံယူချက်နဲ့ နေ့စဉ်လုပ်ဖြစ်ဖို့ပါပဲ။ ဒါဆို ကိုယ့်အတွက်က နေ့တိုင်း ကုသိုလ်ဝတ်တွေ ဖြစ်နေတော့တာပါ။ အကြောင်းပြချက် အမျိုးမျိုးနဲ့ အလုပ်မအားလို့၊ နေ့ညမတူလို့၊ ခရီးသွားနေရလို့ စသဖြင့် ပြောမယ်ဆိုရင် ပြောနိုင်ပေမယ့် အလုပ်လုပ်ရင်းလည်း ဒါလေးကတော့ လုပ်နိုင်တာပါပဲ။ ကားစီးရင်း၊ ရထားစီးရင်းလည်း လုပ်နိုင်တာပါပဲ။ မပျက်အောင် လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ အဓိဋ္ဌာန်နဲ့သာ လုပ်မယ်ဆိုရင် နေရာတိုင်းမှာ၊ လူတိုင်းမှာ၊ အချိန်တိုင်းမှာ ကုသိုလ်ရှိနေတာပါပဲ။ အဲဒီကုသိုလ်လေးဟာ ဘာမှမဟုတ်ရဘူး ထင်ပေမယ့် နေ့စဉ်လုပ်ပါများရင် ဝတ်တစ်ခုဖြစ်သွားပြီး ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကုသိုလ်အားကြီးလာကာ ကိုယ့်ဘဝအတွက်… တကယ့်ကို ခွန်အားတွေ ဖြစ်စေတော့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ “ငါ ဘယ်အချိန်၊ ဘယ်အရွယ်ကစပြီး ဒီဝတ်ကုသိုလ်ကို လုပ်လာခဲ့တာ ခုချိန်ထိ မပျက်သေးဘူး”ဆိုတဲ့ အတွေးလေးနဲ့ … ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပြန်ဆင်ခြင်ကြည့်ရင် ကုသိုလ်ရဲ့အားနဲ့… အခက်အခဲရှိရင် သစ္စာပါထားပြီး ကျော်လွှားနိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကုသိုလ်ကောင်းမှုကို အသေးလေးဆိုပေမယ့် အထင်မသေးဘဲ မပျက်အောင် ဝတ်ကလေးတစ်ခု အနေနဲ့ နေ့စဉ်လုပ်နိုင်အောင် ကြိုးစားဖို့ တိုက်တွန်းရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ "ကုသိုလ်တစ်ခု နေ့စဉ်ပြု ကြီးသည်သေးသည် ရွေးမစီဘဲ ကုသိုလ်တစ်ခု နေ့စဉ်ပြုက ပြုဖန်ပါများ ထိုကံများကား ကုသိုလ်ပြုသူ များထိုသူကို အခုချမ်းသာ နောင်ချမ်းသာအောင် ကောင်းမှုအစွမ်း အံ့မခမ်းဖြင့် အကြောင်းအစု အကောင်းပြုမည် မုချအမှန် မလွဲတည်း" … မေတ္တာဖြင့်… မနာပဒါယီ အရှင်ဝိစိတ္တ (ဒိုက်ဦး) ** ဓမ္မလက်ဆောင် ❝ ေန႕စဥ္မျပတ္ ကုသိုလ္ဆက္ ဝတ္စဥ္မပ်က္ ၿမဲပါေစ ❞ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ေန႕စဥ္ ေကာင္းမႈေလးတစ္ခုခုကို ဝတ္တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပါ။ အႀကီးႀကီး၊ အၾကာႀကီး၊ အကုန္အက်အမ်ားႀကီး၊ အရင္းအႏွီးအမ်ားႀကီး ေပးၿပီးလုပ္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ နည္းနည္းေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ မျပတ္လုပ္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။ ဆိုၾကပါစို႔။ ေန႕စဥ္မနက္ အိပ္ရာက နိုးတာနဲ႕ နေမာ တႆ (၃)ေခါက္၊ သရဏဂုံ (၃)ေခါက္။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ “လုံးစုံမ်ားစြာ သတၱဝါ ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ၿမဲပါေစ၊ ဥပါဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေဝး ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ” စသျဖင့္ … ေမတၱာသုတ္လာ ေမတၱာေလးကို အစအဆုံး တစ္ေခါက္ေလာက္ ေစတနာပါပါေလးနဲ႕ အာ႐ုံျပဳၿပီး လုပ္ၾကည့္တာမ်ိဳးေလးေတြေပါ့။ ဒီလို ကုသိုလ္မ်ိဳးေလးကို မနက္အိပ္ရာထ တစ္ႀကိမ္၊ ညအိပ္ရာဝင္ တစ္ႀကိမ္ လုပ္ၾကည့္ၾကဖို႔ပါ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မွ ကုန္သြားတာမဟုတ္၊ အရင္းအႏွီးေတြ ဘယ္ေလာက္မွ ရင္းႏွီးလိုက္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ မပ်က္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္ျဖစ္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါဆို ကိုယ့္အတြက္က ေန႕တိုင္း ကုသိုလ္ဝတ္ေတြ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အလုပ္မအားလို႔၊ ေန႕ညမတူလို႔၊ ခရီးသြားေနရလို႔ စသျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျပာနိုင္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္ရင္းလည္း ဒါေလးကေတာ့ လုပ္နိုင္တာပါပဲ။ ကားစီးရင္း၊ ရထားစီးရင္းလည္း လုပ္နိုင္တာပါပဲ။ မပ်က္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အဓိ႒ာန္နဲ႕သာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေနရာတိုင္းမွာ၊ လူတိုင္းမွာ၊ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကုသိုလ္ရွိေနတာပါပဲ။ အဲဒီကုသိုလ္ေလးဟာ ဘာမွမဟုတ္ရဘူး ထင္ေပမယ့္ ေန႕စဥ္လုပ္ပါမ်ားရင္ ဝတ္တစ္ခုျဖစ္သြားၿပီး ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် ကုသိုလ္အားႀကီးလာကာ ကိုယ့္ဘဝအတြက္… တကယ့္ကို ခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ငါ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္အ႐ြယ္ကစၿပီး ဒီဝတ္ကုသိုလ္ကို လုပ္လာခဲ့တာ ခုခ်ိန္ထိ မပ်က္ေသးဘူး”ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႕ … ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ရင္ ကုသိုလ္ရဲ႕အားနဲ႕… အခက္အခဲရွိရင္ သစၥာပါထားၿပီး ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို အေသးေလးဆိုေပမယ့္ အထင္မေသးဘဲ မပ်က္ေအာင္ ဝတ္ကေလးတစ္ခု အေနနဲ႕ ေန႕စဥ္လုပ္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ "ကုသိုလ္တစ္ခု ေန႕စဥ္ျပဳ ႀကီးသည္ေသးသည္ ေ႐ြးမစီဘဲ ကုသိုလ္တစ္ခု ေန႕စဥ္ျပဳက ျပဳဖန္ပါမ်ား ထိုကံမ်ားကား ကုသိုလ္ျပဳသူ မ်ားထိုသူကို အခုခ်မ္းသာ ေနာင္ခ်မ္းသာေအာင္ ေကာင္းမႈအစြမ္း အံ့မခမ္းျဖင့္ အေၾကာင္းအစု အေကာင္းျပဳမည္ မုခ်အမွန္ မလြဲတည္း" … ေမတၱာျဖင့္… မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒိုက္ဦး) ** ဓမၼလက္ေဆာင္

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/33jU0XT

" သာသနာကွယ် မှ တရားမတပါနဲ့ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ " တရားတော် နာရဖို့ မလွယ်ကူပုံ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ဓမ္မဿဝနံ အတိဒုလ္လဘံ-ဘုရားတရားတော်- နာကြားရဖို့ဆိုတာ အလွန်တရာမှ တွေ့ကြုံခဲလှ- ပါတယ်လို့ ဂေါတမရှင်တော်မြတ်ဘုရား ဟော - ကြားတဲ့ ဒုလ္လဘတရားငါးပါးတို့တွင် အပါအဝင်- လည်းဖြစ်ပါတယ် ။ ငါတို့ ဂေါတမဘုရားအလောင်းတော်ကြီး ဓမ္မသုန္ဒ ရ မင်းကြီး တစ်ချိန်က ဖြစ်ခဲ့ပါတယ် ။ ကဿပဘုရားရှင် သာသနာကွယ်ပြီးစ အချိန် - လောက်က ဖြစ်ပါတယ် ။ ကဿပဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူတဲ့ တရား- တော်ကို ဟောပြဖို့ တစ်ဦး တစ်ယောက်မျှ ရှာမရ တော့တဲ့ အချိန် ဖြစ်ပါတယ် ။ ဘုရားအလောင်းတော်ကြီးလဲ တရားဟောနိုင်တဲ့ သူကို ရှာဖို့ ဆင်ပေါ်မှာ အသပြာထောင်ထုပ်ကို- တင်ပြီး ကဿပဘုရားရှင် ဟောကြားတဲ့ တရား တော်ကို ဟောကြားနိုင်လျှင် ဤအသပြာထောင် ထုပ်ကို ယူပါလို့ မြို့တကာ/နယ်တကာ/လှည့်ပြီး မောင်းကြေးနင်းခတ်ပြီး လှည့်လည်စေခဲ့တယ် ။ ဟောနိုင်မည်သူကား ရှာ၍မတွေ့ပါ ကဲ…နောက် ဆုံးတော့ အသပြာ ၇၀၀၀ ထောင် အထိ တိုးပြီး- ပေးမည်ပြောသော်လည်း တရားဟောမည့်သူက တစ်ဦး/တစ်ယောက်မျှ ရှာ၍မရ ဖြစ်နေပါတယ် ။ နောက်ဆုံးတော့ မနေသာတဲ့ သိကြားမင်းက - ဘီလူးယောင် ဖန်ဆင်းပြီး အသူတရာနက်တဲ့ - ချောက်ကမ်းပါးကြီး တဖန် ဖန်ဆင်းပြီး ချောက်- ကမ်းပါးအတွင်းမှာ ဘီလူးကဆင်းပြီး ဓမ္မသုန္ဒရ- မင်းကြီး ခုန်ချရင်း တရားနာယူဖို့ လူ'မှာ ကတိ / မင်း'မှာ သစ္စာ/ဆိုသလို ကတိတရားတွေပြုခဲ့ကြ တယ် ။ ဒါနဲ့…ဓမ္မသုန္ဒရမင်းကြီးလဲ တရားနာရရင် ပြီးတာ ပဲ စိတ်ဓာတ်တွေ ဓမ္မအပေါ်ကိန်းနေပြီး သေချင်- သေပါေ ဆိုပြီး ဘီလူးပါးစပ်အတွင်း ခုန်ဆင်းရင်း တရားတော်ကို ခဲရင်းစွာ နာကြားခဲ့ပါတယ် ။ ဘီလူးဟောကြားတဲ့ တရားတော်လေးကတော့ "သင်္ခါရတရားတို့သည် အမြဲမရှိစွ/ဖြစ်/ပြီးလျှင် / ပျက်/ ဖြစ်/ပြီးလျှင်/ချုပ် ခြင်းသဘောရှိ၏ " ထို ဖြစ်ခြင်း/ချုပ်ခြင်းတရားတို့သည် အေးငြိမ်း- သော ချမ်းသာခြင်းတည်း"" ခန္ဓာငါးပါးဆင်းရဲတရားတွေပါ/ပဋိသန္ဓေဖြစ်ခြင်း ဆင်းရဲ/အိုခြင်း ဆင်းရဲ/နာခြင်း ဆင်းရဲ/သေခြင်း/ ဆင်းရဲ/မချစ်နှစ်သက်သူတွေနဲ့ ပေါင်းဖော်နေရ၍ ဆင်းရဲခြင်း/ချစ်ခင်နှစ်သက်သူတွေနဲ့ ကွေကွင်း- ဆင်းရဲရခြင်း/အလိုမပြည့်၍ ဆင်းရဲရခြင်း"တို့ - ဖြစ်ကြပါတယ် ။ ကဲ…တရားနာရဖို့ သာသနာအပ အချိန်မှာဆိုရင် တရားတော်ကိုနာယူဖို့ ဘယ်လောက်ခတ်ခဲတယ်- ဆိုတာ…သိကြပြီမဟုတ်လား? ဒါကြောင့် သာသနာအတွင်းမှာ လူလာပြီးဖြစ်ခိုက်- ဘုရားတရားတော်ကို ဟောကြားမည့် ပုဂ္ဂိုလ် ရှိ ခိုက် ကြိုးစားပြီး တရားတော်ကို စိတ်ပါဝင်စား - နာယူထားကြပါလို့ ဓမ္မထာဝရဆရာတော်…က တဆင့် တိုက်တွန်းခဲ့ပါတယ်…ဓမ္မမိတ်ဆွေတို့… ဓမၼႆဝနံ အတိဒုလႅဘံ ဓမ္မဿဝနံ-ဘုရားရှင် ဟောကြားတော်မူတဲ့ တရား- တော်ကို ကြားနာမှတ်သားရခြင်းသည်၊အတိဒုလ္လဘံ- အလွန့်အလွန် မှ ရခဲလှပါပေတော့သတည်း ။၊။ သာဓု… သာဓု… သာဓု… ပါ { ဓမ္မထာဝရဆရာတော် } ္လ " သာသနာကှယျ မှ တရားမတပါနဲ့ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ " တရားတောျ နာရဖို့ မလှယျကူပုံ " ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ဓမ်မူဝနံ အတိဒုလ်လဘံ-ဘုရားတရားတောျ- နာကွားရဖို့ဆိုတာ အလှနျတရာမှ တှေ့ကွုံခဲလှ- ပါတယျလို့ ဂေါတမရှငျတောျမွတျဘုရား ဟော - ကွားတဲ့ ဒုလ်လဘတရားငါးပါးတို့တှငျ အပါအဝငျ- လညျးဖွဈပါတယျ ။ ငါတို့ ဂေါတမဘုရားအလောငျးတောျကွီး ဓမ်မသုန်ဒ ရ မငျးကွီး တဈခြိနျက ဖွဈခဲ့ပါတယျ ။ ကူပဘုရားရှငျ သာသနာကှယျပွီးစ အခြိနျ - လောကျက ဖွဈပါတယျ ။ ကူပဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူတဲ့ တရား- တောျကို ဟောပွဖို့ တဈဦး တဈယောကျမြှ ရှာမရ တော့တဲ့ အခြိနျ ဖွဈပါတယျ ။ ဘုရားအလောငျးတောျကွီးလဲ တရားဟောနိုငျတဲ့ သူကို ရှာဖို့ ဆငျပေါျမှာ အသပွာထောငျထုပျကို- တငျပွီး ကူပဘုရားရှငျ ဟောကွားတဲ့ တရား တောျကို ဟောကွားနိုငျလြှငျ ဤအသပွာထောငျ ထုပျကို ယူပါလို့ မွို့တကာ/နယျတကာ/လှညျ့ပွီး မောငျးကွေးနငျးခတျပွီး လှညျ့လညျစခေဲ့တယျ ။ ဟောနိုငျမညျသူကား ရှာ၍မတှေ့ပါ ကဲ…နောကျ ဆုံးတော့ အသပွာ ၇၀၀၀ ထောငျ အထိ တိုးပွီး- ပေးမညျပွောသောျလညျး တရားဟောမည့ျသူက တဈဦး/တဈယောကျမြှ ရှာ၍မရ ဖွဈနပေါတယျ ။ နောကျဆုံးတော့ မနသောတဲ့ သိကွားမငျးက - ဘီလူးယောငျ ဖနျဆငျးပွီး အသူတရာနကျတဲ့ - ခြောကျကမျးပါးကွီး တဖနျ ဖနျဆငျးပွီး ခြောကျ- ကမျးပါးအတှငျးမှာ ဘီလူးကဆငျးပွီး ဓမ်မသုန်ဒရ- မငျးကွီး ခုနျခရြငျး တရားနာယူဖို့ လူ'မှာ ကတိ / မငျး'မှာ သစ်စာ/ဆိုသလို ကတိတရားတှပွေုခဲ့ကွ တယျ ။ ဒါနဲ့…ဓမ်မသုန်ဒရမငျးကွီးလဲ တရားနာရရငျ ပွီးတာ ပဲ စိတျဓာတျတှေ ဓမ်မအပေါျကိနျးနပွေီး သခေငြျ- သပေါေ ဆိုပွီး ဘီလူးပါးစပျအတှငျး ခုနျဆငျးရငျး တရားတောျကို ခဲရငျးစှာ နာကွားခဲ့ပါတယျ ။ ဘီလူးဟောကွားတဲ့ တရားတောျလေးကတော့ "သငျ်ခါရတရားတို့သညျ အမွဲမရှိစှ/ဖွဈ/ပွီးလြှငျ / ပကြျ/ ဖွဈ/ပွီးလြှငျ/ခြုပျ ခွငျးသဘောရှိ၏ " ထို ဖွဈခွငျး/ခြုပျခွငျးတရားတို့သညျ အေးငွိမျး- သော ခမြျးသာခွငျးတညျး"" ခန်ဓာငါးပါးဆငျးရဲတရားတှပေါ/ပဋိသန်ဓဖွေဈခွငျး ဆငျးရဲ/အိုခွငျး ဆငျးရဲ/နာခွငျး ဆငျးရဲ/သခွေငျး/ ဆငျးရဲ/မခစြျနှဈသကျသူတှနေဲ့ ပေါငျးဖောျနရေ၍ ဆငျးရဲခွငျး/ခစြျခငျနှဈသကျသူတှနေဲ့ ကှကှေငျး- ဆငျးရဲရခွငျး/အလိုမပွညျ့၍ ဆငျးရဲရခွငျး"တို့ - ဖွဈကွပါတယျ ။ ကဲ…တရားနာရဖို့ သာသနာအပ အခြိနျမှာဆိုရငျ တရားတောျကိုနာယူဖို့ ဘယျလောကျခတျခဲတယျ- ဆိုတာ…သိကွပွီမဟုတျလား? ဒါကွောငျ့ သာသနာအတှငျးမှာ လူလာပွီးဖွဈခိုကျ- ဘုရားတရားတောျကို ဟောကွားမညျ့ ပုဂ်ဂိုလျ ရှိ ခိုကျ ကွိုးစားပွီး တရားတောျကို စိတျပါဝငျစား - နာယူထားကွပါလို့ ဓမ်မထာဝရဆရာတောျ…က တဆငျ့ တိုကျတှနျးခဲ့ပါတယျ…ဓမ်မမိတျဆှတေို့… ဓမ္မဿဝနံ အတိဒုလ္လဘံ ဓမ်မူဝနံ-ဘုရားရှငျ ဟောကွားတောျမူတဲ့ တရား- တောျကို ကွားနာမှတျသားရခွငျးသညျ၊အတိဒုလ်လဘံ- အလှနျ့အလှနျ မှ ရခဲလှပါပတေော့သတညျး ။၊။ သာဓု… သာဓု… သာဓု… ပါ { ဓမ်မထာဝရဆရာတောျ } ်လ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2q5Of1R

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/316Nbr6

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2nF6L0a

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2pZcRJn

☸"#မြတ်ဗုဒ္ဓကို လူတစ်ယောက်က စကားစစ်ထိုးဖို့ #နောက်လိုက်တွေနဲ့ ချီတက်လာတယ်"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ခင်ဗျားတို့ တရားထိုင်တာ #ဘာတွေရလဲ " မြတ်ဗုဒ္ဓက ပြန်ဖြေတယ် " #ဘာမှမရဘူး" တဲ့။ လူတွေ ခိုးခိုးခွိခွိ ကြိတ် ရယ် ကုန်တယ် " ဒါဆို ဘာလုိ့တရားထိုင်နေသေးလဲ ရှူံးတာပေါ့ " တဲ့ "ဟုတ်တယ် တရားထိုင်ရတာ ရှူံးတာပေါ့ " လို့ မြတ်ဗုဒ္ဓကဖြေတယ် ဒီတော့လူတွေ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကြပြီး မေးငေါ့သူငေါ့ ခေါင်းခါသူကခါနဲ့ ဖြစ်ကုန်တယ် မေးလာသူက "တရားထိုင်ရတာ ရှူံးတယ်ပြောပြီးဘာလို့ထိုင်နေသေးတုန်း" မြတ်ဗုဒ္ဓက ပြန်ဖြေတယ်။ " အေး တရားထိုင်လို့ ငါ ဆုံးရှုံးသွားတဲ့အရာတွေကို မင်းကိုပြောပြနိုင်ပါတယ်၊ " လုပ်စမ်းပါဦး ရယ် ကြရအောင် " "ဟုတ်ပါပြီ သေချာ နားထောင်နော် ဘာတွေဆုံးရှူံးလိုက်ရလဲဆိုတော့ .. ဒေါသ၊ မောဟ၊ အမုန်းနဲ့ မကောင်းမြင်တတ်တဲ့စိတ်တွေဖြစ်တယ်၊ ဒါ့အပြင် စိတ်ထဲက အမှောင့်တရားတွေလည်း ဆုံးရှုံးသွားတယ်။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၊ တွေဝေမှု၊ လောဘကြီးမှု ဆိုတဲ့အဆိပ်ကြီးသုံးခုလည်း ဆုံးရှုံးသွားတယ် " မေးလာတဲ့ လူ အသေအချာ စဉ်းစားတယ် ပြီးတော့ အသာလေး ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆက်ပြောပါဦး ဆိုတော့ " လူတိုင်းဒီကမ္ဘာမြေပေါ် ရောက်လာပြီဆိုကတည်းက ကိစ္စနှစ်ရပ်ကို မလွဲမသွေဖြတ်ကျော်ရမယ်။ မွေးဖွားခြင်း နှင့် သေဆုံးခြင်းပေါ့။ ကိစ္စတစ်ခုကို ဖြတ်ကျော်ပြီးပေမယ့် နောက်တစ်ခုအတွက် အစဉ်သင့် ဖြစ်နေရတယ်လေ ၁။ ရေစက်ကြောင့်တွေ့ဆုံရတယ်၊ ရေစက်ကုန်တဲ့အခါ ခွဲခွာကြရတယ်။ လာသင့်တဲ့သူက သူ့ကိုယ်သူ လာပြီး ခွဲခွာသင့်တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမ်းပန်းတသာကြိုဆိုပြီး ခွဲခွာသွားတဲ့သူကို ပျော်ပျော်ကြီးလိုက်ပို့လိုက်ပေါ့။ အားလုံးက ကံစီရာမံအတိုင်းပါပဲ။ ကံရေစီးနဲ့သင့်ရာကို သဘာဝအတိုင်း စုန်သွားတာ အေးချမ်းပါတယ်။ ၂။ အသိဉာဏ်မြင့်တဲ့သူဟာ ဘယ်တော့မှ သူတစ်ပါး ပါးစပ်ထဲမှာ ရှင်သန်မနေဘူး၊ သူတစ်ပါးရဲ့ အမြင်ထဲမှာ မရှင်သန်ဘူး။ မိမိကိုယ်တိုင်စိတ်တစ်ခုထဲနဲ့အသက်ရှင်တယ်။ မိမိအကျင့်ကောင်းကိုသာ ဦးစားပေးတယ်။ ရေစက်ဆုံတာ၊ကုန်တာကို ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဘာမှမလိုချင်လို့ဘာမှ မတောင့်တဘူး။ စိတ်က သဘာဝနဲ့ သဟဇာတဖြစ်နေတယ်။ အမြဲငြိမ်းအေးနေတယ်။ စိတ်ဟာ အမြဲလွတ်လပ်နေတယ်။ ခေါင်းထဲမှာအမြဲတရားဓမ္မတို့နဲ့ ပျော်မွေ့နေတယ် ။ အများနဲ့ဆက်ဆံဖို့ မျက်နှာဖုံးအတု တပ်စရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ့ဘဝရဲ့ အကြီးမားဆုံးနာကျင်မှုက စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်တာပဲ။ သင်သိမသိ၊ ဝန်ခံမခံတော့မသိဘူးပေါ့။ စိတ်ကို အေးချမ်းလှပအောင်ထားပြီး ဦးနှောက်ကို အရှုပ်ထုတ်ကိစ္စတွေ မစဉ်းစားခိုင်းရင် အမုန်းမပိုက်ထားတဲ့ အသည်းနှလုံးတစ်ခုရှိရင် အသက်ရှုရတာပေါ့ပါးပြီး လူဖြစ်ရတာ ပျော်ရွှင်စရာကြီးပါ။ စိတ်ကို လေဟာနယ်ကြီးတစ်ခုလို အမြဲရှင်းထားပြီး ငြိမ်သက်အေးချမ်းမှုအချိန် တစ်ခုအမြဲပေးပေးပါ။ ကုသိုလ်ကောင်းမှုလုပ်ပြီး သူတစ်ပါးကိုကူညီပါ။ ၄။ တကယ့်တရားထိုင်ခြင်းက နာရီအရေအတွက်မဟုတ်ပါဘူး။ နားကနေ ပန်းပွင့်လာတဲ့ အသံတောင်ကြားနိုင်လောက်အောင် စိတ်က ကြည်လင်နေမယ်၊ လှိုင်းတစ်ချက်တောင်မရှိဘဲ ငြိမ်သက်နေတဲ့ရေပြင်တစ်ခုလိုဖြစ်နေမယ်။ ဘာမှဆုပ်ကိုင်စရာမရှိတဲ့ လေဟာနယ်ထဲကိုရောက်နေမယ်။ အိပ်ရင်းတရားမှတ်နိုင်တယ်၊ ထိုင်ရင်းတရားမှတ်တယ်၊ စားရင်းတရားမှတ်တယ်။ ၅။ ဓာတ်ကြီးလေးပါးဟာ မတည့်ကြဘူး။ အမြဲတစ်ခုကို တစ်ခု တွန်းထုတ်တိုက်ခိုက်နေတယ်။ ပထဝီ၊ အာပေါ၊ ဝါယော၊ တေဇော၊ ဆိုတဲ့ မြေ၊ ရေ၊ မီး၊ လေ။ ပထဝီဓာတ်ဖြစ်တဲ့သစ်သားကို မီးက လောင်မြိုက်တယ်။ မီးကို လေနဲ့ ရေက ငြိမ်းတယ်။ သဲနဲ့ဖို့ငြိမ်းတယ်။ ရေကိုမီးနဲ့အငွေ့လုပ်ပစ်တယ်၊ လေထဲမှာပါတဲ့ အောက်စီဂျင်ကို မီးက လောင်ကျွမ်းတယ်။ လူကိုယ်က ဓာတ်ကြီးလေးပါးနဲ့ တည်ဆောက်ထားတာမို့ တစ်ခုကိုတစ်ခု အမြဲတွန်းထုတ်နေတယ်။ ဆဲလ်တွေ စဉ်ဆက်မပြတ်ဖြစ်နေတယ်၊ ပျက်စီးနေတယ်။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတ်၊ သွေးနဲ့အရည်ဆိုတဲ့ အာပေါဓာတ်၊ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက အစာချေဖျက်နိုင်တဲ့ မီးဆိုတဲ့တေဇောဓာတ်၊ ရှုရှိုက်တဲ့ကိုယ်ထဲက လေဓာတ် တစ်ခုကိုတစ်ခုအမြဲ သဟဇာတ ဖြစ်ဖို့ကြိုးစားရင်း တိုက်ခိုက်နေကြတယ်။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ? ငါ့ဆီမှာမျက်လုံး ရှိတယ်။ ခြေလက်ရှိတယ်။ ဒါဆို မျက်လုံးကို လူလို့ခေါ်တာလား၊ ခြေလက်ကို လူလို့ခေါ်တာလား? ဒါဆို မျက်လုံးဆိုတာကကော ဘာလဲ? မျက်ကြည်လွှာကိုမျက်လုံးလို့ခေါ်တာလား၊ မျက်လုံးအဆံနက်ကို မျက်လုံးလို့ခေါ်တာလား၊တကယ်လို့ လူကို အလုံးကြီးတစ်ခုလုပ်လိုက်မယ်ဆို အဲဒီအသားလုံးကြီးက လူဖြစ်သေးရဲ့လား။ တကယ်တော့ ပညတ်( တကယ်မရှိတာနဲ့) ပရမတ် ( တကယ်ရှိတာ) ဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိတယ်။ လူဆိုတာ တကယ်တော့ အခေါ်အဝေါ် တစ်ခုပါ။ တစ်ကယ်မရှိပါဘူး။ ဒါဆို ငါတို့က တကယ်မရှိတဲ့ ငါ အပေါ် ဘာဖြစ်လို့ မာနတွေကြီးနေရတာလဲ၊ အာဃာတတွေထားနေရတာလဲ။ အားလုံးကိုနားလည်ပြီး လွှတ်ချလိုက်ပါ။ ၇။ လူ့ဘဝမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အရာတိုင်းကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လို့မရပါဘူး၊ ဖြတ်သန်းသွားခွင့်ပဲပေးလို့ရမယ်။ ငါတို့အားလုံး့ဟာ အချိန်တစ်ခု၊ ခေတ်တစ်ခုရဲ့ ဧည့်သည်အချို့ပါ။ တစ်နေ့မှာ အရာအားလုံးကို နှုတ်ဆက်ရမှာ.....ပေါ့ မမြဲပါဘူး ဘာမှကို မမြဲတာ မေးလာသူက တစ်ခွန်းထဲ ပြောတယ် " ငါတို့ လဲ တရားထိုင်ကြည့်မယ် တရားထိုင်နည်းပေး နိုင်မလား " ဗုဒ္ဓက "ရတာပေါ့ဆိုပြီး ထိုသူတို့နဲ့သင့်တော်မယ့် တရားထိုင်နည်းကို ပြောပြလိုက်တယ် နောက် သုံးနှစ်အကြာမှာ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားရှင်ရဲ့ ရွှေဥာဏ်တော် စကြာဝဋာကွန်ယက် မက်ဆေ့ဘောက်မှာ ဗွီဒီယိုကောလ် တစ်ခု၀င်လာတယ် "တပည့်တော်တို့ ယုံမှား သံသယ ကင်းပါပြီ ဘုရား...."တဲ့ သြော်...... လူဆိုတဲ့အမျိုးက ကိုယ်တိုင်လုပ်ဖူးမှ ကိုယ်တိုင်သိမှ ယုံမှား သံသယ ကင်းတတ်ကြတာ ကိုး........ အမိမြေ မှ သား Credit_Thet Naung Oo 🙏မင်္ဂလာပါခင်ဗျာ့..ချစ်ခင်ရသူများအားလုံး ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေဗျာ့..🙏 ☸"#မွတျဗုဒ်ဓကို လူတဈယောကျက စကားစဈထိုးဖို့ #နောကျလိုကျတှနေဲ့ ခြီတကျလာတယျ"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ခငျဗြားတို့ တရားထိုငျတာ #ဘာတှရေလဲ " မွတျဗုဒ်ဓက ပွနျဖွတေယျ " #ဘာမှမရဘူး" တဲ့။ လူတှေ ခိုးခိုးခှိခှိ ကွိတျ ရယျ ကုနျတယျ " ဒါဆို ဘာလို့တရားထိုငျနသေေးလဲ ရှူံးတာပေါ့ " တဲ့ "ဟုတျတယျ တရားထိုငျရတာ ရှူံးတာပေါ့ " လို့ မွတျဗုဒ်ဓကဖွတေယျ ဒီတော့လူတှေ တဈယောကျမကြျနှာတဈယောကျကွညျ့ကွပွီး မေးငေါ့သူငေါ့ ခေါငျးခါသူကခါနဲ့ ဖွဈကုနျတယျ မေးလာသူက "တရားထိုငျရတာ ရှူံးတယျပွောပွီးဘာလို့ထိုငျနသေေးတုနျး" မွတျဗုဒ်ဓက ပွနျဖွတေယျ။ " အေး တရားထိုငျလို့ ငါ ဆုံးရှုံးသှားတဲ့အရာတှကေို မငျးကိုပွောပွနိုငျပါတယျ၊ " လုပျစမျးပါဦး ရယျ ကွရအောငျ " "ဟုတျပါပွီ သခြော နားထောငျနောျ ဘာတှဆေုံးရှူံးလိုကျရလဲဆိုတော့ .. ဒေါသ၊ မောဟ၊ အမုနျးနဲ့ မကောငျးမွငျတတျတဲ့စိတျတှဖွေဈတယျ၊ ဒါ့အပွငျ စိတျထဲက အမှောငျ့တရားတှလေညျး ဆုံးရှုံးသှားတယျ။ တဈကိုယျကောငျးဆနျမှု၊ တှဝေမှေု၊ လောဘကွီးမှု ဆိုတဲ့အဆိပျကွီးသုံးခုလညျး ဆုံးရှုံးသှားတယျ " မေးလာတဲ့ လူ အသအေခြာ စဉျးစားတယျ ပွီးတော့ အသာလေး ထိုငျခလြိုကျပွီး ဆကျပွောပါဦး ဆိုတော့ " လူတိုငျးဒီကမ်ဘာမွပေေါျ ရောကျလာပွီဆိုကတညျးက ကိစ်စနှဈရပျကို မလှဲမသှဖွေတျကြောျရမယျ။ မှေးဖှားခွငျး နှငျ့ သဆေုံးခွငျးပေါ့။ ကိစ်စတဈခုကို ဖွတျကြောျပွီးပမေယျ့ နောကျတဈခုအတှကျ အစဉျသငျ့ ဖွဈနရေတယျလေ ၁။ ရစေကျကွောငျ့တှေ့ဆုံရတယျ၊ ရစေကျကုနျတဲ့အခါ ခှဲခှာကွရတယျ။ လာသငျ့တဲ့သူက သူ့ကိုယျသူ လာပွီး ခှဲခှာသငျ့တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမျးပနျးတသာကွိုဆိုပွီး ခှဲခှာသှားတဲ့သူကို ပြောျပြောျကွီးလိုကျပို့လိုကျပေါ့။ အားလုံးက ကံစီရာမံအတိုငျးပါပဲ။ ကံရစေီးနဲ့သငျ့ရာကို သဘာဝအတိုငျး စုနျသှားတာ အေးခမြျးပါတယျ။ ၂။ အသိဉာဏျမွငျ့တဲ့သူဟာ ဘယျတော့မှ သူတဈပါး ပါးစပျထဲမှာ ရှငျသနျမနဘေူး၊ သူတဈပါးရဲ့ အမွငျထဲမှာ မရှငျသနျဘူး။ မိမိကိုယျတိုငျစိတျတဈခုထဲနဲ့အသကျရှငျတယျ။ မိမိအကငြျ့ကောငျးကိုသာ ဦးစားပေးတယျ။ ရစေကျဆုံတာ၊ကုနျတာကို ဂရုမစိုကျဘူး။ ဘာမှမလိုခငြျလို့ဘာမှ မတောငျ့တဘူး။ စိတျက သဘာဝနဲ့ သဟဇာတဖွဈနတေယျ။ အမွဲငွိမျးအေးနတေယျ။ စိတျဟာ အမွဲလှတျလပျနတေယျ။ ခေါငျးထဲမှာအမွဲတရားဓမ်မတို့နဲ့ ပြောျမှေ့နတေယျ ။ အမြားနဲ့ဆကျဆံဖို့ မကြျနှာဖုံးအတု တပျစရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ့ဘဝရဲ့ အကွီးမားဆုံးနာကငြျမှုက စိတျနဲ့ကိုယျနဲ့မကပျတာပဲ။ သငျသိမသိ၊ ဝနျခံမခံတော့မသိဘူးပေါ့။ စိတျကို အေးခမြျးလှပအောငျထားပွီး ဦးနှောကျကို အရှုပျထုတျကိစ်စတှေ မစဉျးစားခိုငျးရငျ အမုနျးမပိုကျထားတဲ့ အသညျးနှလုံးတဈခုရှိရငျ အသကျရှုရတာပေါ့ပါးပွီး လူဖွဈရတာ ပြောျရှှငျစရာကွီးပါ။ စိတျကို လဟောနယျကွီးတဈခုလို အမွဲရှငျးထားပွီး ငွိမျသကျအေးခမြျးမှုအခြိနျ တဈခုအမွဲပေးပေးပါ။ ကုသိုလျကောငျးမှုလုပျပွီး သူတဈပါးကိုကူညီပါ။ ၄။ တကယျ့တရားထိုငျခွငျးက နာရီအရအေတှကျမဟုတျပါဘူး။ နားကနေ ပနျးပှငျ့လာတဲ့ အသံတောငျကွားနိုငျလောကျအောငျ စိတျက ကွညျလငျနမေယျ၊ လှိုငျးတဈခကြျတောငျမရှိဘဲ ငွိမျသကျနတေဲ့ရပွေငျတဈခုလိုဖွဈနမေယျ။ ဘာမှဆုပျကိုငျစရာမရှိတဲ့ လဟောနယျထဲကိုရောကျနမေယျ။ အိပျရငျးတရားမှတျနိုငျတယျ၊ ထိုငျရငျးတရားမှတျတယျ၊ စားရငျးတရားမှတျတယျ။ ၅။ ဓာတျကွီးလေးပါးဟာ မတညျ့ကွဘူး။ အမွဲတဈခုကို တဈခု တှနျးထုတျတိုကျခိုကျနတေယျ။ ပထဝီ၊ အာပေါ၊ ဝါယော၊ တဇေော၊ ဆိုတဲ့ မွေ၊ ရေ၊ မီး၊ လေ။ ပထဝီဓာတျဖွဈတဲ့သဈသားကို မီးက လောငျမွိုကျတယျ။ မီးကို လနေဲ့ ရကေ ငွိမျးတယျ။ သဲနဲ့ဖို့ငွိမျးတယျ။ ရကေိုမီးနဲ့အငှေ့လုပျပဈတယျ၊ လထေဲမှာပါတဲ့ အောကျစီဂငြျကို မီးက လောငျကြှမျးတယျ။ လူကိုယျက ဓာတျကွီးလေးပါးနဲ့ တညျဆောကျထားတာမို့ တဈခုကိုတဈခု အမွဲတှနျးထုတျနတေယျ။ ဆဲလျတှေ စဉျဆကျမပွတျဖွဈနတေယျ၊ ပကြျစီးနတေယျ။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတျ၊ သှေးနဲ့အရညျဆိုတဲ့ အာပေါဓာတျ၊ ခန်ဓာကိုယျထဲက အစာခြဖေကြျနိုငျတဲ့ မီးဆိုတဲ့တဇေောဓာတျ၊ ရှုရှိုကျတဲ့ကိုယျထဲက လဓောတျ တဈခုကိုတဈခုအမွဲ သဟဇာတ ဖွဈဖို့ကွိုးစားရငျး တိုကျခိုကျနကွေတယျ။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ? ငါ့ဆီမှာမကြျလုံး ရှိတယျ။ ခွလေကျရှိတယျ။ ဒါဆို မကြျလုံးကို လူလို့ခေါျတာလား၊ ခွလေကျကို လူလို့ခေါျတာလား? ဒါဆို မကြျလုံးဆိုတာကကော ဘာလဲ? မကြျကွညျလှှာကိုမကြျလုံးလို့ခေါျတာလား၊ မကြျလုံးအဆံနကျကို မကြျလုံးလို့ခေါျတာလား၊တကယျလို့ လူကို အလုံးကွီးတဈခုလုပျလိုကျမယျဆို အဲဒီအသားလုံးကွီးက လူဖွဈသေးရဲ့လား။ တကယျတော့ ပညတျ( တကယျမရှိတာနဲ့) ပရမတျ ( တကယျရှိတာ) ဆိုပွီး နှဈမြိုးရှိတယျ။ လူဆိုတာ တကယျတော့ အခေါျအဝေါျ တဈခုပါ။ တဈကယျမရှိပါဘူး။ ဒါဆို ငါတို့က တကယျမရှိတဲ့ ငါ အပေါျ ဘာဖွဈလို့ မာနတှကွေီးနရေတာလဲ၊ အာဃာတတှထေားနရေတာလဲ။ အားလုံးကိုနားလညျပွီး လှှတျခလြိုကျပါ။ ၇။ လူ့ဘဝမှာ ဖွဈပေါျလာတဲ့အရာတိုငျးကို ပိုငျဆိုငျခငြျလို့မရပါဘူး၊ ဖွတျသနျးသှားခှငျ့ပဲပေးလို့ရမယျ။ ငါတို့အားလုံး့ဟာ အခြိနျတဈခု၊ ခတျေတဈခုရဲ့ ဧညျ့သညျအခြို့ပါ။ တဈနေ့မှာ အရာအားလုံးကို နှုတျဆကျရမှာ.....ပေါ့ မမွဲပါဘူး ဘာမှကို မမွဲတာ မေးလာသူက တဈခှနျးထဲ ပွောတယျ " ငါတို့ လဲ တရားထိုငျကွညျ့မယျ တရားထိုငျနညျးပေး နိုငျမလား " ဗုဒ်ဓက "ရတာပေါ့ဆိုပွီး ထိုသူတို့နဲ့သငျ့တောျမယျ့ တရားထိုငျနညျးကို ပွောပွလိုကျတယျ နောကျ သုံးနှဈအကွာမှာ ဗုဒ်ဓမွတျစှာဘုရားရှငျရဲ့ ရှှေဉာဏျတောျ စကွာဝဋာကှနျယကျ မကျဆေ့ဘောကျမှာ ဗှီဒီယိုကောလျ တဈခု၀ငျလာတယျ "တပညျ့တောျတို့ ယုံမှား သံသယ ကငျးပါပွီ ဘုရား...."တဲ့ သွောျ...... လူဆိုတဲ့အမြိုးက ကိုယျတိုငျလုပျဖူးမှ ကိုယျတိုငျသိမှ ယုံမှား သံသယ ကငျးတတျကွတာ ကိုး........ အမိမွေ မှ သား Credit_Thet Naung Oo 🙏မငျ်ဂလာပါခငျဗြာ့..ခစြျခငျရသူမြားအားလုံး ကိုယျစိတျနှဈဖွာ ကနြျးမာခမြျးသာကွပါစဗြော့..🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M4pLyh

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/316Nbr6

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2nF6L0a

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2pZcRJn

☸"#မြတ်ဗုဒ္ဓကို လူတစ်ယောက်က စကားစစ်ထိုးဖို့ #နောက်လိုက်တွေနဲ့ ချီတက်လာတယ်"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ခင်ဗျားတို့ တရားထိုင်တာ #ဘာတွေရလဲ " မြတ်ဗုဒ္ဓက ပြန်ဖြေတယ် " #ဘာမှမရဘူး" တဲ့။ လူတွေ ခိုးခိုးခွိခွိ ကြိတ် ရယ် ကုန်တယ် " ဒါဆို ဘာလုိ့တရားထိုင်နေသေးလဲ ရှူံးတာပေါ့ " တဲ့ "ဟုတ်တယ် တရားထိုင်ရတာ ရှူံးတာပေါ့ " လို့ မြတ်ဗုဒ္ဓကဖြေတယ် ဒီတော့လူတွေ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကြပြီး မေးငေါ့သူငေါ့ ခေါင်းခါသူကခါနဲ့ ဖြစ်ကုန်တယ် မေးလာသူက "တရားထိုင်ရတာ ရှူံးတယ်ပြောပြီးဘာလို့ထိုင်နေသေးတုန်း" မြတ်ဗုဒ္ဓက ပြန်ဖြေတယ်။ " အေး တရားထိုင်လို့ ငါ ဆုံးရှုံးသွားတဲ့အရာတွေကို မင်းကိုပြောပြနိုင်ပါတယ်၊ " လုပ်စမ်းပါဦး ရယ် ကြရအောင် " "ဟုတ်ပါပြီ သေချာ နားထောင်နော် ဘာတွေဆုံးရှူံးလိုက်ရလဲဆိုတော့ .. ဒေါသ၊ မောဟ၊ အမုန်းနဲ့ မကောင်းမြင်တတ်တဲ့စိတ်တွေဖြစ်တယ်၊ ဒါ့အပြင် စိတ်ထဲက အမှောင့်တရားတွေလည်း ဆုံးရှုံးသွားတယ်။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှု၊ တွေဝေမှု၊ လောဘကြီးမှု ဆိုတဲ့အဆိပ်ကြီးသုံးခုလည်း ဆုံးရှုံးသွားတယ် " မေးလာတဲ့ လူ အသေအချာ စဉ်းစားတယ် ပြီးတော့ အသာလေး ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဆက်ပြောပါဦး ဆိုတော့ " လူတိုင်းဒီကမ္ဘာမြေပေါ် ရောက်လာပြီဆိုကတည်းက ကိစ္စနှစ်ရပ်ကို မလွဲမသွေဖြတ်ကျော်ရမယ်။ မွေးဖွားခြင်း နှင့် သေဆုံးခြင်းပေါ့။ ကိစ္စတစ်ခုကို ဖြတ်ကျော်ပြီးပေမယ့် နောက်တစ်ခုအတွက် အစဉ်သင့် ဖြစ်နေရတယ်လေ ၁။ ရေစက်ကြောင့်တွေ့ဆုံရတယ်၊ ရေစက်ကုန်တဲ့အခါ ခွဲခွာကြရတယ်။ လာသင့်တဲ့သူက သူ့ကိုယ်သူ လာပြီး ခွဲခွာသင့်တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမ်းပန်းတသာကြိုဆိုပြီး ခွဲခွာသွားတဲ့သူကို ပျော်ပျော်ကြီးလိုက်ပို့လိုက်ပေါ့။ အားလုံးက ကံစီရာမံအတိုင်းပါပဲ။ ကံရေစီးနဲ့သင့်ရာကို သဘာဝအတိုင်း စုန်သွားတာ အေးချမ်းပါတယ်။ ၂။ အသိဉာဏ်မြင့်တဲ့သူဟာ ဘယ်တော့မှ သူတစ်ပါး ပါးစပ်ထဲမှာ ရှင်သန်မနေဘူး၊ သူတစ်ပါးရဲ့ အမြင်ထဲမှာ မရှင်သန်ဘူး။ မိမိကိုယ်တိုင်စိတ်တစ်ခုထဲနဲ့အသက်ရှင်တယ်။ မိမိအကျင့်ကောင်းကိုသာ ဦးစားပေးတယ်။ ရေစက်ဆုံတာ၊ကုန်တာကို ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဘာမှမလိုချင်လို့ဘာမှ မတောင့်တဘူး။ စိတ်က သဘာဝနဲ့ သဟဇာတဖြစ်နေတယ်။ အမြဲငြိမ်းအေးနေတယ်။ စိတ်ဟာ အမြဲလွတ်လပ်နေတယ်။ ခေါင်းထဲမှာအမြဲတရားဓမ္မတို့နဲ့ ပျော်မွေ့နေတယ် ။ အများနဲ့ဆက်ဆံဖို့ မျက်နှာဖုံးအတု တပ်စရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ့ဘဝရဲ့ အကြီးမားဆုံးနာကျင်မှုက စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့မကပ်တာပဲ။ သင်သိမသိ၊ ဝန်ခံမခံတော့မသိဘူးပေါ့။ စိတ်ကို အေးချမ်းလှပအောင်ထားပြီး ဦးနှောက်ကို အရှုပ်ထုတ်ကိစ္စတွေ မစဉ်းစားခိုင်းရင် အမုန်းမပိုက်ထားတဲ့ အသည်းနှလုံးတစ်ခုရှိရင် အသက်ရှုရတာပေါ့ပါးပြီး လူဖြစ်ရတာ ပျော်ရွှင်စရာကြီးပါ။ စိတ်ကို လေဟာနယ်ကြီးတစ်ခုလို အမြဲရှင်းထားပြီး ငြိမ်သက်အေးချမ်းမှုအချိန် တစ်ခုအမြဲပေးပေးပါ။ ကုသိုလ်ကောင်းမှုလုပ်ပြီး သူတစ်ပါးကိုကူညီပါ။ ၄။ တကယ့်တရားထိုင်ခြင်းက နာရီအရေအတွက်မဟုတ်ပါဘူး။ နားကနေ ပန်းပွင့်လာတဲ့ အသံတောင်ကြားနိုင်လောက်အောင် စိတ်က ကြည်လင်နေမယ်၊ လှိုင်းတစ်ချက်တောင်မရှိဘဲ ငြိမ်သက်နေတဲ့ရေပြင်တစ်ခုလိုဖြစ်နေမယ်။ ဘာမှဆုပ်ကိုင်စရာမရှိတဲ့ လေဟာနယ်ထဲကိုရောက်နေမယ်။ အိပ်ရင်းတရားမှတ်နိုင်တယ်၊ ထိုင်ရင်းတရားမှတ်တယ်၊ စားရင်းတရားမှတ်တယ်။ ၅။ ဓာတ်ကြီးလေးပါးဟာ မတည့်ကြဘူး။ အမြဲတစ်ခုကို တစ်ခု တွန်းထုတ်တိုက်ခိုက်နေတယ်။ ပထဝီ၊ အာပေါ၊ ဝါယော၊ တေဇော၊ ဆိုတဲ့ မြေ၊ ရေ၊ မီး၊ လေ။ ပထဝီဓာတ်ဖြစ်တဲ့သစ်သားကို မီးက လောင်မြိုက်တယ်။ မီးကို လေနဲ့ ရေက ငြိမ်းတယ်။ သဲနဲ့ဖို့ငြိမ်းတယ်။ ရေကိုမီးနဲ့အငွေ့လုပ်ပစ်တယ်၊ လေထဲမှာပါတဲ့ အောက်စီဂျင်ကို မီးက လောင်ကျွမ်းတယ်။ လူကိုယ်က ဓာတ်ကြီးလေးပါးနဲ့ တည်ဆောက်ထားတာမို့ တစ်ခုကိုတစ်ခု အမြဲတွန်းထုတ်နေတယ်။ ဆဲလ်တွေ စဉ်ဆက်မပြတ်ဖြစ်နေတယ်၊ ပျက်စီးနေတယ်။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတ်၊ သွေးနဲ့အရည်ဆိုတဲ့ အာပေါဓာတ်၊ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက အစာချေဖျက်နိုင်တဲ့ မီးဆိုတဲ့တေဇောဓာတ်၊ ရှုရှိုက်တဲ့ကိုယ်ထဲက လေဓာတ် တစ်ခုကိုတစ်ခုအမြဲ သဟဇာတ ဖြစ်ဖို့ကြိုးစားရင်း တိုက်ခိုက်နေကြတယ်။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ? ငါ့ဆီမှာမျက်လုံး ရှိတယ်။ ခြေလက်ရှိတယ်။ ဒါဆို မျက်လုံးကို လူလို့ခေါ်တာလား၊ ခြေလက်ကို လူလို့ခေါ်တာလား? ဒါဆို မျက်လုံးဆိုတာကကော ဘာလဲ? မျက်ကြည်လွှာကိုမျက်လုံးလို့ခေါ်တာလား၊ မျက်လုံးအဆံနက်ကို မျက်လုံးလို့ခေါ်တာလား၊တကယ်လို့ လူကို အလုံးကြီးတစ်ခုလုပ်လိုက်မယ်ဆို အဲဒီအသားလုံးကြီးက လူဖြစ်သေးရဲ့လား။ တကယ်တော့ ပညတ်( တကယ်မရှိတာနဲ့) ပရမတ် ( တကယ်ရှိတာ) ဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိတယ်။ လူဆိုတာ တကယ်တော့ အခေါ်အဝေါ် တစ်ခုပါ။ တစ်ကယ်မရှိပါဘူး။ ဒါဆို ငါတို့က တကယ်မရှိတဲ့ ငါ အပေါ် ဘာဖြစ်လို့ မာနတွေကြီးနေရတာလဲ၊ အာဃာတတွေထားနေရတာလဲ။ အားလုံးကိုနားလည်ပြီး လွှတ်ချလိုက်ပါ။ ၇။ လူ့ဘဝမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အရာတိုင်းကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လို့မရပါဘူး၊ ဖြတ်သန်းသွားခွင့်ပဲပေးလို့ရမယ်။ ငါတို့အားလုံး့ဟာ အချိန်တစ်ခု၊ ခေတ်တစ်ခုရဲ့ ဧည့်သည်အချို့ပါ။ တစ်နေ့မှာ အရာအားလုံးကို နှုတ်ဆက်ရမှာ.....ပေါ့ မမြဲပါဘူး ဘာမှကို မမြဲတာ မေးလာသူက တစ်ခွန်းထဲ ပြောတယ် " ငါတို့ လဲ တရားထိုင်ကြည့်မယ် တရားထိုင်နည်းပေး နိုင်မလား " ဗုဒ္ဓက "ရတာပေါ့ဆိုပြီး ထိုသူတို့နဲ့သင့်တော်မယ့် တရားထိုင်နည်းကို ပြောပြလိုက်တယ် နောက် သုံးနှစ်အကြာမှာ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားရှင်ရဲ့ ရွှေဥာဏ်တော် စကြာဝဋာကွန်ယက် မက်ဆေ့ဘောက်မှာ ဗွီဒီယိုကောလ် တစ်ခု၀င်လာတယ် "တပည့်တော်တို့ ယုံမှား သံသယ ကင်းပါပြီ ဘုရား...."တဲ့ သြော်...... လူဆိုတဲ့အမျိုးက ကိုယ်တိုင်လုပ်ဖူးမှ ကိုယ်တိုင်သိမှ ယုံမှား သံသယ ကင်းတတ်ကြတာ ကိုး........ အမိမြေ မှ သား Credit_Thet Naung Oo 🙏မင်္ဂလာပါခင်ဗျာ့..ချစ်ခင်ရသူများအားလုံး ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေဗျာ့..🙏 ☸"#မွတျဗုဒ်ဓကို လူတဈယောကျက စကားစဈထိုးဖို့ #နောကျလိုကျတှနေဲ့ ခြီတကျလာတယျ"☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ခငျဗြားတို့ တရားထိုငျတာ #ဘာတှရေလဲ " မွတျဗုဒ်ဓက ပွနျဖွတေယျ " #ဘာမှမရဘူး" တဲ့။ လူတှေ ခိုးခိုးခှိခှိ ကွိတျ ရယျ ကုနျတယျ " ဒါဆို ဘာလို့တရားထိုငျနသေေးလဲ ရှူံးတာပေါ့ " တဲ့ "ဟုတျတယျ တရားထိုငျရတာ ရှူံးတာပေါ့ " လို့ မွတျဗုဒ်ဓကဖွတေယျ ဒီတော့လူတှေ တဈယောကျမကြျနှာတဈယောကျကွညျ့ကွပွီး မေးငေါ့သူငေါ့ ခေါငျးခါသူကခါနဲ့ ဖွဈကုနျတယျ မေးလာသူက "တရားထိုငျရတာ ရှူံးတယျပွောပွီးဘာလို့ထိုငျနသေေးတုနျး" မွတျဗုဒ်ဓက ပွနျဖွတေယျ။ " အေး တရားထိုငျလို့ ငါ ဆုံးရှုံးသှားတဲ့အရာတှကေို မငျးကိုပွောပွနိုငျပါတယျ၊ " လုပျစမျးပါဦး ရယျ ကွရအောငျ " "ဟုတျပါပွီ သခြော နားထောငျနောျ ဘာတှဆေုံးရှူံးလိုကျရလဲဆိုတော့ .. ဒေါသ၊ မောဟ၊ အမုနျးနဲ့ မကောငျးမွငျတတျတဲ့စိတျတှဖွေဈတယျ၊ ဒါ့အပွငျ စိတျထဲက အမှောငျ့တရားတှလေညျး ဆုံးရှုံးသှားတယျ။ တဈကိုယျကောငျးဆနျမှု၊ တှဝေမှေု၊ လောဘကွီးမှု ဆိုတဲ့အဆိပျကွီးသုံးခုလညျး ဆုံးရှုံးသှားတယျ " မေးလာတဲ့ လူ အသအေခြာ စဉျးစားတယျ ပွီးတော့ အသာလေး ထိုငျခလြိုကျပွီး ဆကျပွောပါဦး ဆိုတော့ " လူတိုငျးဒီကမ်ဘာမွပေေါျ ရောကျလာပွီဆိုကတညျးက ကိစ်စနှဈရပျကို မလှဲမသှဖွေတျကြောျရမယျ။ မှေးဖှားခွငျး နှငျ့ သဆေုံးခွငျးပေါ့။ ကိစ်စတဈခုကို ဖွတျကြောျပွီးပမေယျ့ နောကျတဈခုအတှကျ အစဉျသငျ့ ဖွဈနရေတယျလေ ၁။ ရစေကျကွောငျ့တှေ့ဆုံရတယျ၊ ရစေကျကုနျတဲ့အခါ ခှဲခှာကွရတယျ။ လာသငျ့တဲ့သူက သူ့ကိုယျသူ လာပွီး ခှဲခှာသငျ့တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမျးပနျးတသာကွိုဆိုပွီး ခှဲခှာသှားတဲ့သူကို ပြောျပြောျကွီးလိုကျပို့လိုကျပေါ့။ အားလုံးက ကံစီရာမံအတိုငျးပါပဲ။ ကံရစေီးနဲ့သငျ့ရာကို သဘာဝအတိုငျး စုနျသှားတာ အေးခမြျးပါတယျ။ ၂။ အသိဉာဏျမွငျ့တဲ့သူဟာ ဘယျတော့မှ သူတဈပါး ပါးစပျထဲမှာ ရှငျသနျမနဘေူး၊ သူတဈပါးရဲ့ အမွငျထဲမှာ မရှငျသနျဘူး။ မိမိကိုယျတိုငျစိတျတဈခုထဲနဲ့အသကျရှငျတယျ။ မိမိအကငြျ့ကောငျးကိုသာ ဦးစားပေးတယျ။ ရစေကျဆုံတာ၊ကုနျတာကို ဂရုမစိုကျဘူး။ ဘာမှမလိုခငြျလို့ဘာမှ မတောငျ့တဘူး။ စိတျက သဘာဝနဲ့ သဟဇာတဖွဈနတေယျ။ အမွဲငွိမျးအေးနတေယျ။ စိတျဟာ အမွဲလှတျလပျနတေယျ။ ခေါငျးထဲမှာအမွဲတရားဓမ်မတို့နဲ့ ပြောျမှေ့နတေယျ ။ အမြားနဲ့ဆကျဆံဖို့ မကြျနှာဖုံးအတု တပျစရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ့ဘဝရဲ့ အကွီးမားဆုံးနာကငြျမှုက စိတျနဲ့ကိုယျနဲ့မကပျတာပဲ။ သငျသိမသိ၊ ဝနျခံမခံတော့မသိဘူးပေါ့။ စိတျကို အေးခမြျးလှပအောငျထားပွီး ဦးနှောကျကို အရှုပျထုတျကိစ်စတှေ မစဉျးစားခိုငျးရငျ အမုနျးမပိုကျထားတဲ့ အသညျးနှလုံးတဈခုရှိရငျ အသကျရှုရတာပေါ့ပါးပွီး လူဖွဈရတာ ပြောျရှှငျစရာကွီးပါ။ စိတျကို လဟောနယျကွီးတဈခုလို အမွဲရှငျးထားပွီး ငွိမျသကျအေးခမြျးမှုအခြိနျ တဈခုအမွဲပေးပေးပါ။ ကုသိုလျကောငျးမှုလုပျပွီး သူတဈပါးကိုကူညီပါ။ ၄။ တကယျ့တရားထိုငျခွငျးက နာရီအရအေတှကျမဟုတျပါဘူး။ နားကနေ ပနျးပှငျ့လာတဲ့ အသံတောငျကွားနိုငျလောကျအောငျ စိတျက ကွညျလငျနမေယျ၊ လှိုငျးတဈခကြျတောငျမရှိဘဲ ငွိမျသကျနတေဲ့ရပွေငျတဈခုလိုဖွဈနမေယျ။ ဘာမှဆုပျကိုငျစရာမရှိတဲ့ လဟောနယျထဲကိုရောကျနမေယျ။ အိပျရငျးတရားမှတျနိုငျတယျ၊ ထိုငျရငျးတရားမှတျတယျ၊ စားရငျးတရားမှတျတယျ။ ၅။ ဓာတျကွီးလေးပါးဟာ မတညျ့ကွဘူး။ အမွဲတဈခုကို တဈခု တှနျးထုတျတိုကျခိုကျနတေယျ။ ပထဝီ၊ အာပေါ၊ ဝါယော၊ တဇေော၊ ဆိုတဲ့ မွေ၊ ရေ၊ မီး၊ လေ။ ပထဝီဓာတျဖွဈတဲ့သဈသားကို မီးက လောငျမွိုကျတယျ။ မီးကို လနေဲ့ ရကေ ငွိမျးတယျ။ သဲနဲ့ဖို့ငွိမျးတယျ။ ရကေိုမီးနဲ့အငှေ့လုပျပဈတယျ၊ လထေဲမှာပါတဲ့ အောကျစီဂငြျကို မီးက လောငျကြှမျးတယျ။ လူကိုယျက ဓာတျကွီးလေးပါးနဲ့ တညျဆောကျထားတာမို့ တဈခုကိုတဈခု အမွဲတှနျးထုတျနတေယျ။ ဆဲလျတှေ စဉျဆကျမပွတျဖွဈနတေယျ၊ ပကြျစီးနတေယျ။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတျ၊ သှေးနဲ့အရညျဆိုတဲ့ အာပေါဓာတျ၊ ခန်ဓာကိုယျထဲက အစာခြဖေကြျနိုငျတဲ့ မီးဆိုတဲ့တဇေောဓာတျ၊ ရှုရှိုကျတဲ့ကိုယျထဲက လဓောတျ တဈခုကိုတဈခုအမွဲ သဟဇာတ ဖွဈဖို့ကွိုးစားရငျး တိုကျခိုကျနကွေတယျ။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ? ငါ့ဆီမှာမကြျလုံး ရှိတယျ။ ခွလေကျရှိတယျ။ ဒါဆို မကြျလုံးကို လူလို့ခေါျတာလား၊ ခွလေကျကို လူလို့ခေါျတာလား? ဒါဆို မကြျလုံးဆိုတာကကော ဘာလဲ? မကြျကွညျလှှာကိုမကြျလုံးလို့ခေါျတာလား၊ မကြျလုံးအဆံနကျကို မကြျလုံးလို့ခေါျတာလား၊တကယျလို့ လူကို အလုံးကွီးတဈခုလုပျလိုကျမယျဆို အဲဒီအသားလုံးကွီးက လူဖွဈသေးရဲ့လား။ တကယျတော့ ပညတျ( တကယျမရှိတာနဲ့) ပရမတျ ( တကယျရှိတာ) ဆိုပွီး နှဈမြိုးရှိတယျ။ လူဆိုတာ တကယျတော့ အခေါျအဝေါျ တဈခုပါ။ တဈကယျမရှိပါဘူး။ ဒါဆို ငါတို့က တကယျမရှိတဲ့ ငါ အပေါျ ဘာဖွဈလို့ မာနတှကွေီးနရေတာလဲ၊ အာဃာတတှထေားနရေတာလဲ။ အားလုံးကိုနားလညျပွီး လှှတျခလြိုကျပါ။ ၇။ လူ့ဘဝမှာ ဖွဈပေါျလာတဲ့အရာတိုငျးကို ပိုငျဆိုငျခငြျလို့မရပါဘူး၊ ဖွတျသနျးသှားခှငျ့ပဲပေးလို့ရမယျ။ ငါတို့အားလုံး့ဟာ အခြိနျတဈခု၊ ခတျေတဈခုရဲ့ ဧညျ့သညျအခြို့ပါ။ တဈနေ့မှာ အရာအားလုံးကို နှုတျဆကျရမှာ.....ပေါ့ မမွဲပါဘူး ဘာမှကို မမွဲတာ မေးလာသူက တဈခှနျးထဲ ပွောတယျ " ငါတို့ လဲ တရားထိုငျကွညျ့မယျ တရားထိုငျနညျးပေး နိုငျမလား " ဗုဒ်ဓက "ရတာပေါ့ဆိုပွီး ထိုသူတို့နဲ့သငျ့တောျမယျ့ တရားထိုငျနညျးကို ပွောပွလိုကျတယျ နောကျ သုံးနှဈအကွာမှာ ဗုဒ်ဓမွတျစှာဘုရားရှငျရဲ့ ရှှေဉာဏျတောျ စကွာဝဋာကှနျယကျ မကျဆေ့ဘောကျမှာ ဗှီဒီယိုကောလျ တဈခု၀ငျလာတယျ "တပညျ့တောျတို့ ယုံမှား သံသယ ကငျးပါပွီ ဘုရား...."တဲ့ သွောျ...... လူဆိုတဲ့အမြိုးက ကိုယျတိုငျလုပျဖူးမှ ကိုယျတိုငျသိမှ ယုံမှား သံသယ ကငျးတတျကွတာ ကိုး........ အမိမွေ မှ သား Credit_Thet Naung Oo 🙏မငျ်ဂလာပါခငျဗြာ့..ခစြျခငျရသူမြားအားလုံး ကိုယျစိတျနှဈဖွာ ကနြျးမာခမြျးသာကွပါစဗြော့..🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M4pLyh

ဆုတောင်း 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2AYNQ3n

ဆုတောင်း 🙏🙏🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2AYNQ3n

မြတ်စွာဘုရားက စိတ်ကိုဦးတည်ပြီးတော့ ဆုံးမတယ်။လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ " စိတ်ပူတယ်၊ စိတ်ညစ်တယ်၊စိတ်သောကရောက်တယ် " ဆိုတာတွေမှာ ထွက်ပေါက်အဖြေတွေ ရှိတယ်တဲ့။ အဲဒီအဖြေနဲ့ဖြေရှင်းသွားလို့ရှိရင်စိတ်ပူမှုကို လျှော့ချနိုင်တယ်။ စိတ်သောကကို လျှော့ချ နိုင်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာ ဖယ်ရှားပစ်နိုင်တဲ့ နည်းစနစ်ကိုမြတ်စွာဘုရားက ဟောတယ်။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ပြန်လည်ကုစားတာ၊ ရေကြောင့်ဖြစ်တဲ့အညစ်အကြေးကို ရေနဲ့ဆေးရင် ပျောက်သလိုပဲ။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပြန်ပြီးတော့ ကုစားတဲ့ နည်းစနစ်ဆိုတာ အပြင်ကဘာတစ်ခုမှ မပါဘူးနော်။ ဆေးသောက်စရာ မလိုဘူး။စိတ်ကို စိတ်နဲ့ပဲ ပြန်ကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမည်တစ်မျိုးနဲ့ ပြောလို့ရှိရင် ကမ္မဋ္ဌာန်း အားထုတ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်တယ်။ အခုခေတ်ပြောတဲ့ တရားစခန်းဝင်တယ်ပေါ့။ (၁၀ )ရက်စခန်းတို့၊ (၇)ရက်စခန်းတို့ ရိပ်သာမှာဝင်တယ်။ တရားအားထုတ်တယ်၊ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပ် လုပ်တာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစွမ်းအားနဲ့ ကုစားတာကတစ်မျိုး၊ စိတ်ကို အာရုံတစ်ခုထဲမှာ စုစည်းတာ၊ စုစည်းထား တဲ့အချိန်မှာတော့စိတ်က ငြိမ်ကျသွားလို့ရှိရင် အေးချမ်းမှာတော့ သေချာတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ သမာဓိကောင်းနေလို့ရှိရင် တရားထိုင်တဲ့နေရာမှာ တစ်နာရီလည်း ကြာတယ်မထင်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုရင် စိတ်ကိုအာရုံတစ်ခုတည်းမှာစုစည်းထားတဲ့ အတွက်ကြောင့်ညောင်းတာ၊ ကိုက်ခဲတာတွေကို အကုန်ကျော်လွှားပြီး အေးချမ်းတဲ့ အနေအထား တစ်ခု ရတယ်။ " သမာဓိ " ဖြုတ်လိုက်ရင် တော့ ဒါတွေ မရှိပြန်ဘူး။ သမာဓိစွမ်းအားကို အခြေခံပြီး တဆင့်လုပ်ရမယ့် အရာကဘာတုန်းဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါ်တယ်။ရုပ်နာမ်ဓမ္မသဘာဝတရားတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမယ်။အမှန်အကန်သိအောင် check up လုပ်ရမယ်နော်။ မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်မှာ မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ္တာနုပဿနာ " ဆိုတာ စိတ်ကို check up လုပ်တာပဲ။အဲသလိုလုပ်မှလည်း အဖြေထုတ်လို့ ရတယ်လေ။ အဖြေထုတ်နိုင်မှ ဖြေရှင်းချက် ဖြေဆေးဆိုတာ ရှိမယ်။ ပြဿနာတစ်ခုကို မစူးစမ်းလို့ရှိရင် အဖြေထုတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။အဖြေမထုတ်နိုင်ရင် ဒီပြဿနာဟာ တန်းလန်းပဲနေမှာပေါ့။ အေး..ဒါကြောင့်မို့ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် အချက်(၃)ချက်နဲ့ ရှုမြင်သုံးသပ် ဖို့ လိုအပ်တယ်။ (၁) ကိ်ုယ့်သန္တာန်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ အရာတွေဟာ ကျေနပ်စရာ ကောင်းတာတွေရှိတယ်။အဿာဒ လို့ ခေါ်တယ်။ကျေနပ်စရာကောင်းတာက အဿာဒ။ (၂) အပြစ်အနာအဆာတွေရှိတယ်။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထွက်ပေါက် ရှိတယ်။ နိဿရဏ။ ဒီ သုံးချက်ကို နားလည်ဖို့ လိုတယ်။ ကဲ... ကိုယ့်ရဲ့ ရုပ်ခန္ဓာကြီးဆိုပါစို့။ မျက်လုံးကိုပဲ ကြည့်ရအောင်၊ မျက်လုံးရဲ့ကျေနပ်စရာ က ဘာလဲ ? မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ အပြစ်အနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမျက်လုံးမှ ထွက်မြောက်မှုက ဘာလဲ ? (၁)မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျေနပ်စရာက ဘာတုန်းဆိုရင်မျက်လုံးရှိလို့ မြင်စရာတွေ မြင်ရတယ်၊ ပညာသင်လို့ ရတယ်။ စာအုပ်စာတမ်းတွေ ဖတ်လို့ရတယ်၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယ်။စိတ်ပျော်စရာကောင်းတဲ့ အာရုံလေးတွေ ကြည့်ရတယ်။မြင်ရတယ်။ ဟော မျက်လုံးရဲ့အသုံးက ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူးလား၊ ကောင်းတယ်နော်။ မျက်စိကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အလှအပတွေ ခံစားနိုင်တယ်။ အကုန်လုံး ကြည့်နိုင်တယ်။မျက်စိနဲ့ ပညာတွေ ရှာနိုင်တယ်။ စေတီပုထိုးတွေ ဖူးမြင်နိုင်တယ်။ဒါ မျက်လုံးက အကျိုးကျေးဇူးတွေ၊ ကျေနပ်စရာလေးတွေ။ (၂) ဒါဖြင့် မျက်လုံးရဲ့အပြစ်အနာအဆာ မကျေနပ်စရာကဘာတုန်းဆိုရင် တဖြည်းဖြည်း မှုန်လာတတ်တာက မကျေနပ်စရာပဲ။ တခါတခါ မျက်စိကြီးနီရဲနေအောင် ကျိန်းတတ်တာ က မကျေနပ်စရာပဲနော်။ မျက်မှန်တပ်ရတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ မှုန်လာတော့မျက်မှန်တပ်ရတယ်။ နောက်ဆုံး တိမ်ဖုံးသွားတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ အဲဒီလို မျက်စိရဲ့အပြစ်အနာအဆာ၊ မတည်မြဲတဲ့သဘော၊ ပြောင်းလွဲဖောက်ပြန်တတ်တဲ့ သဘော၊ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘောတွေက မျက်စိမှာ ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူး။ မျက်စိရဲ့ အပြစ်တွေပဲ။ ပစ္စည်းလေးတစ်ခု တွေ့တဲ့အခါ ကျေနပ်စရာ၊ မကျေနပ်စရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ကားတစ်စီးဝယ်လည်း ဒီအတိုင်းပဲပေါ့။ ကျေနပ်စရာကောင်းတယ်၊ ဒီကားက ကျေနပ်စရာမကောင်းဘူး၊ ခဏခဏ ပျက်တယ်နော်။ ဒီလိုဟာမျိုးပေါ့။ (၃) မျက်စိက ထွက်ပေါက်ဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မျက်လုံးပေါ်မှာ တွယ်တာနေတဲ့ တွယ်တာနေမှု အဲဒီတွယ်တာမှုတဏှာကို မဖယ်နိုင်သေးသမျှ ဒီပြဿနာကို မရှင်းနိုင်ဘူး။ဒါကြောင့်မို့ မျက်စိပေါ်မှာ တွယ်တာခြင်းဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယ်ရှားခြင်းသာ ထွက်ပေါက်ပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတိုင်းပဲကြည့်။ မြတ်စွာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အဿ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယ်။ " ကျေနပ်စရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးဟောတယ်၊ "အပြစ်အနာအဆာ " _ နိဿရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယ်။ "ထွက်ပေါက် "ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုရှိနေတာကိုမြင်တတ်ရတယ်။ အဲဒီလို မြင်တတ်လာတဲ့အခါ ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် "ထွက်ပေါက် " ဆိုတာ ရှိလာတယ်။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထွက်ပေါက်ကလေး " တွေကနေ ထွက်ဖို့လိုတာပဲ။မထွက်ဘဲနဲ့ ဒီထဲနေရင် ဒီပြဿနာနဲ့ လုံးလည်ခတ်နေမှာပဲနော်။ အဖြေမရှာနိုင်ဘူးတဲ့။ #ဆရာတော်ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of_Buddha မွတျစှာဘုရားက စိတျကိုဦးတညျပွီးတော့ ဆုံးမတယျ။လူတိုငျးလူတိုငျးမှာ " စိတျပူတယျ၊ စိတျညဈတယျ၊စိတျသောကရောကျတယျ " ဆိုတာတှမှော ထှကျပေါကျအဖွတှေေ ရှိတယျတဲ့။ အဲဒီအဖွနေဲ့ဖွရှေငျးသှားလို့ရှိရငျစိတျပူမှုကို လြှော့ခနြိုငျတယျ။ စိတျသောကကို လြှော့ခြ နိုငျတယျ။ နောကျဆုံးမှာ ဖယျရှားပဈနိုငျတဲ့ နညျးစနဈကိုမွတျစှာဘုရားက ဟောတယျ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ပွနျလညျကုစားတာ၊ ရကွေောငျ့ဖွဈတဲ့အညဈအကွေးကို ရနေဲ့ဆေးရငျ ပြောကျသလိုပဲ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပွနျပွီးတော့ ကုစားတဲ့ နညျးစနဈဆိုတာ အပွငျကဘာတဈခုမှ မပါဘူးနောျ။ ဆေးသောကျစရာ မလိုဘူး။စိတျကို စိတျနဲ့ပဲ ပွနျကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမညျတဈမြိုးနဲ့ ပွောလို့ရှိရငျ ကမ်မဋ်ဌာနျး အားထုတျတယျလို့ ပွောတယျ။ ကမ်မဋ်ဌာနျးထိုငျတယျ။ အခုခတျေပွောတဲ့ တရားစခနျးဝငျတယျပေါ့။ (၁၀ )ရကျစခနျးတို့၊ (၇)ရကျစခနျးတို့ ရိပျသာမှာဝငျတယျ။ တရားအားထုတျတယျ၊ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပျ လုပျတာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစှမျးအားနဲ့ ကုစားတာကတဈမြိုး၊ စိတျကို အာရုံတဈခုထဲမှာ စုစညျးတာ၊ စုစညျးထား တဲ့အခြိနျမှာတော့စိတျက ငွိမျကသြှားလို့ရှိရငျ အေးခမြျးမှာတော့ သခြောတယျ။ ဒါကွောငျ့မို့ သမာဓိကောငျးနလေို့ရှိရငျ တရားထိုငျတဲ့နရောမှာ တဈနာရီလညျး ကွာတယျမထငျဘူး။ ဘာဖွဈလို့တုနျးဆိုရငျ စိတျကိုအာရုံတဈခုတညျးမှာစုစညျးထားတဲ့ အတှကျကွောငျ့ညောငျးတာ၊ ကိုကျခဲတာတှကေို အကုနျကြောျလှှားပွီး အေးခမြျးတဲ့ အနအေထား တဈခု ရတယျ။ " သမာဓိ " ဖွုတျလိုကျရငျ တော့ ဒါတှေ မရှိပွနျဘူး။ သမာဓိစှမျးအားကို အခွခေံပွီး တဆငျ့လုပျရမယျ့ အရာကဘာတုနျးဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါျတယျ။ရုပျနာမျဓမ်မသဘာဝတရားတှကေို ဆငျခွငျသုံးသပျရမယျ။အမှနျအကနျသိအောငျ check up လုပျရမယျနောျ။ မဟာသတိပဋ်ဌာနသုတျမှာ မွတျစှာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ်တာနုပူနာ " ဆိုတာ စိတျကို check up လုပျတာပဲ။အဲသလိုလုပျမှလညျး အဖွထေုတျလို့ ရတယျလေ။ အဖွထေုတျနိုငျမှ ဖွရှေငျးခကြျ ဖွဆေေးဆိုတာ ရှိမယျ။ ပွူနာတဈခုကို မစူးစမျးလို့ရှိရငျ အဖွထေုတျနိုငျမှာ မဟုတျဘူး။အဖွမေထုတျနိုငျရငျ ဒီပွူနာဟာ တနျးလနျးပဲနမှောပေါ့။ အေး..ဒါကွောငျ့မို့ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ အခကြျ(၃)ခကြျနဲ့ ရှုမွငျသုံးသပျ ဖို့ လိုအပျတယျ။ (၁) ကိျုယျ့သန်တာနျမှာ ဖွဈနတေဲ့ အရာတှဟော ကြနေပျစရာ ကောငျးတာတှရှေိတယျ။အူာဒ လို့ ခေါျတယျ။ကြနေပျစရာကောငျးတာက အူာဒ။ (၂) အပွဈအနာအဆာတှရှေိတယျ။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထှကျပေါကျ ရှိတယျ။ နိူရဏ။ ဒီ သုံးခကြျကို နားလညျဖို့ လိုတယျ။ ကဲ... ကိုယျ့ရဲ့ ရုပျခန်ဓာကွီးဆိုပါစို့။ မကြျလုံးကိုပဲ ကွညျ့ရအောငျ၊ မကြျလုံးရဲ့ကြနေပျစရာ က ဘာလဲ ? မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီးတော့ အပွဈအနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမကြျလုံးမှ ထှကျမွောကျမှုက ဘာလဲ ? (၁)မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီး ကြနေပျစရာက ဘာတုနျးဆိုရငျမကြျလုံးရှိလို့ မွငျစရာတှေ မွငျရတယျ၊ ပညာသငျလို့ ရတယျ။ စာအုပျစာတမျးတှေ ဖတျလို့ရတယျ၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယျ။စိတျပြောျစရာကောငျးတဲ့ အာရုံလေးတှေ ကွညျ့ရတယျ။မွငျရတယျ။ ဟော မကြျလုံးရဲ့အသုံးက ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူးလား၊ ကောငျးတယျနောျ။ မကြျစိကောငျးတဲ့ပုဂ်ဂိုလျတှဟော ကမ်ဘာလောကကွီးရဲ့ အလှအပတှေ ခံစားနိုငျတယျ။ အကုနျလုံး ကွညျ့နိုငျတယျ။မကြျစိနဲ့ ပညာတှေ ရှာနိုငျတယျ။ စတေီပုထိုးတှေ ဖူးမွငျနိုငျတယျ။ဒါ မကြျလုံးက အကြိုးကြေးဇူးတှေ၊ ကြနေပျစရာလေးတှေ။ (၂) ဒါဖွငျ့ မကြျလုံးရဲ့အပွဈအနာအဆာ မကြနေပျစရာကဘာတုနျးဆိုရငျ တဖွညျးဖွညျး မှုနျလာတတျတာက မကြနေပျစရာပဲ။ တခါတခါ မကြျစိကွီးနီရဲနအေောငျ ကြိနျးတတျတာ က မကြနေပျစရာပဲနောျ။ မကြျမှနျတပျရတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ မှုနျလာတော့မကြျမှနျတပျရတယျ။ နောကျဆုံး တိမျဖုံးသှားတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ အဲဒီလို မကြျစိရဲ့အပွဈအနာအဆာ၊ မတညျမွဲတဲ့သဘော၊ ပွောငျးလှဲဖောကျပွနျတတျတဲ့ သဘော၊ တဈမြိုးတဈဖုံ ဖွဈတတျတဲ့ သဘောတှကေ မကြျစိမှာ ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူး။ မကြျစိရဲ့ အပွဈတှပေဲ။ ပစ်စညျးလေးတဈခု တှေ့တဲ့အခါ ကြနေပျစရာ၊ မကြနေပျစရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ကားတဈစီးဝယျလညျး ဒီအတိုငျးပဲပေါ့။ ကြနေပျစရာကောငျးတယျ၊ ဒီကားက ကြနေပျစရာမကောငျးဘူး၊ ခဏခဏ ပကြျတယျနောျ။ ဒီလိုဟာမြိုးပေါ့။ (၃) မကြျစိက ထှကျပေါကျဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မကြျလုံးပေါျမှာ တှယျတာနတေဲ့ တှယျတာနမှေု အဲဒီတှယျတာမှုတဏှာကို မဖယျနိုငျသေးသမြှ ဒီပွူနာကို မရှငျးနိုငျဘူး။ဒါကွောငျ့မို့ မကြျစိပေါျမှာ တှယျတာခွငျးဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယျရှားခွငျးသာ ထှကျပေါကျပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီအတိုငျးပဲကွညျ့။ မွတျစှာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အူ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယျ။ " ကြနေပျစရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတျသကျပွီးဟောတယျ၊ "အပွဈအနာအဆာ " _ နိူရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယျ။ "ထှကျပေါကျ "ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီလိုရှိနတောကိုမွငျတတျရတယျ။ အဲဒီလို မွငျတတျလာတဲ့အခါ ဘယျကိစ်စပဲဖွဈဖွဈ "ထှကျပေါကျ " ဆိုတာ ရှိလာတယျ။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထှကျပေါကျကလေး " တှကေနေ ထှကျဖို့လိုတာပဲ။မထှကျဘဲနဲ့ ဒီထဲနရေငျ ဒီပွူနာနဲ့ လုံးလညျခတျနမှောပဲနောျ။ အဖွမေရှာနိုငျဘူးတဲ့။ #ဆရာတောျဒေါကျတာအရှငျနန်ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of_Buddha

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2p56XpV

မြတ်စွာဘုရားက စိတ်ကိုဦးတည်ပြီးတော့ ဆုံးမတယ်။လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ " စိတ်ပူတယ်၊ စိတ်ညစ်တယ်၊စိတ်သောကရောက်တယ် " ဆိုတာတွေမှာ ထွက်ပေါက်အဖြေတွေ ရှိတယ်တဲ့။ အဲဒီအဖြေနဲ့ဖြေရှင်းသွားလို့ရှိရင်စိတ်ပူမှုကို လျှော့ချနိုင်တယ်။ စိတ်သောကကို လျှော့ချ နိုင်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာ ဖယ်ရှားပစ်နိုင်တဲ့ နည်းစနစ်ကိုမြတ်စွာဘုရားက ဟောတယ်။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ပြန်လည်ကုစားတာ၊ ရေကြောင့်ဖြစ်တဲ့အညစ်အကြေးကို ရေနဲ့ဆေးရင် ပျောက်သလိုပဲ။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပြန်ပြီးတော့ ကုစားတဲ့ နည်းစနစ်ဆိုတာ အပြင်ကဘာတစ်ခုမှ မပါဘူးနော်။ ဆေးသောက်စရာ မလိုဘူး။စိတ်ကို စိတ်နဲ့ပဲ ပြန်ကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမည်တစ်မျိုးနဲ့ ပြောလို့ရှိရင် ကမ္မဋ္ဌာန်း အားထုတ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်တယ်။ အခုခေတ်ပြောတဲ့ တရားစခန်းဝင်တယ်ပေါ့။ (၁၀ )ရက်စခန်းတို့၊ (၇)ရက်စခန်းတို့ ရိပ်သာမှာဝင်တယ်။ တရားအားထုတ်တယ်၊ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပ် လုပ်တာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစွမ်းအားနဲ့ ကုစားတာကတစ်မျိုး၊ စိတ်ကို အာရုံတစ်ခုထဲမှာ စုစည်းတာ၊ စုစည်းထား တဲ့အချိန်မှာတော့စိတ်က ငြိမ်ကျသွားလို့ရှိရင် အေးချမ်းမှာတော့ သေချာတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ သမာဓိကောင်းနေလို့ရှိရင် တရားထိုင်တဲ့နေရာမှာ တစ်နာရီလည်း ကြာတယ်မထင်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုရင် စိတ်ကိုအာရုံတစ်ခုတည်းမှာစုစည်းထားတဲ့ အတွက်ကြောင့်ညောင်းတာ၊ ကိုက်ခဲတာတွေကို အကုန်ကျော်လွှားပြီး အေးချမ်းတဲ့ အနေအထား တစ်ခု ရတယ်။ " သမာဓိ " ဖြုတ်လိုက်ရင် တော့ ဒါတွေ မရှိပြန်ဘူး။ သမာဓိစွမ်းအားကို အခြေခံပြီး တဆင့်လုပ်ရမယ့် အရာကဘာတုန်းဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါ်တယ်။ရုပ်နာမ်ဓမ္မသဘာဝတရားတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမယ်။အမှန်အကန်သိအောင် check up လုပ်ရမယ်နော်။ မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်မှာ မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ္တာနုပဿနာ " ဆိုတာ စိတ်ကို check up လုပ်တာပဲ။အဲသလိုလုပ်မှလည်း အဖြေထုတ်လို့ ရတယ်လေ။ အဖြေထုတ်နိုင်မှ ဖြေရှင်းချက် ဖြေဆေးဆိုတာ ရှိမယ်။ ပြဿနာတစ်ခုကို မစူးစမ်းလို့ရှိရင် အဖြေထုတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။အဖြေမထုတ်နိုင်ရင် ဒီပြဿနာဟာ တန်းလန်းပဲနေမှာပေါ့။ အေး..ဒါကြောင့်မို့ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် အချက်(၃)ချက်နဲ့ ရှုမြင်သုံးသပ် ဖို့ လိုအပ်တယ်။ (၁) ကိ်ုယ့်သန္တာန်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ အရာတွေဟာ ကျေနပ်စရာ ကောင်းတာတွေရှိတယ်။အဿာဒ လို့ ခေါ်တယ်။ကျေနပ်စရာကောင်းတာက အဿာဒ။ (၂) အပြစ်အနာအဆာတွေရှိတယ်။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထွက်ပေါက် ရှိတယ်။ နိဿရဏ။ ဒီ သုံးချက်ကို နားလည်ဖို့ လိုတယ်။ ကဲ... ကိုယ့်ရဲ့ ရုပ်ခန္ဓာကြီးဆိုပါစို့။ မျက်လုံးကိုပဲ ကြည့်ရအောင်၊ မျက်လုံးရဲ့ကျေနပ်စရာ က ဘာလဲ ? မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ အပြစ်အနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမျက်လုံးမှ ထွက်မြောက်မှုက ဘာလဲ ? (၁)မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျေနပ်စရာက ဘာတုန်းဆိုရင်မျက်လုံးရှိလို့ မြင်စရာတွေ မြင်ရတယ်၊ ပညာသင်လို့ ရတယ်။ စာအုပ်စာတမ်းတွေ ဖတ်လို့ရတယ်၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယ်။စိတ်ပျော်စရာကောင်းတဲ့ အာရုံလေးတွေ ကြည့်ရတယ်။မြင်ရတယ်။ ဟော မျက်လုံးရဲ့အသုံးက ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူးလား၊ ကောင်းတယ်နော်။ မျက်စိကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အလှအပတွေ ခံစားနိုင်တယ်။ အကုန်လုံး ကြည့်နိုင်တယ်။မျက်စိနဲ့ ပညာတွေ ရှာနိုင်တယ်။ စေတီပုထိုးတွေ ဖူးမြင်နိုင်တယ်။ဒါ မျက်လုံးက အကျိုးကျေးဇူးတွေ၊ ကျေနပ်စရာလေးတွေ။ (၂) ဒါဖြင့် မျက်လုံးရဲ့အပြစ်အနာအဆာ မကျေနပ်စရာကဘာတုန်းဆိုရင် တဖြည်းဖြည်း မှုန်လာတတ်တာက မကျေနပ်စရာပဲ။ တခါတခါ မျက်စိကြီးနီရဲနေအောင် ကျိန်းတတ်တာ က မကျေနပ်စရာပဲနော်။ မျက်မှန်တပ်ရတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ မှုန်လာတော့မျက်မှန်တပ်ရတယ်။ နောက်ဆုံး တိမ်ဖုံးသွားတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ အဲဒီလို မျက်စိရဲ့အပြစ်အနာအဆာ၊ မတည်မြဲတဲ့သဘော၊ ပြောင်းလွဲဖောက်ပြန်တတ်တဲ့ သဘော၊ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘောတွေက မျက်စိမှာ ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူး။ မျက်စိရဲ့ အပြစ်တွေပဲ။ ပစ္စည်းလေးတစ်ခု တွေ့တဲ့အခါ ကျေနပ်စရာ၊ မကျေနပ်စရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ကားတစ်စီးဝယ်လည်း ဒီအတိုင်းပဲပေါ့။ ကျေနပ်စရာကောင်းတယ်၊ ဒီကားက ကျေနပ်စရာမကောင်းဘူး၊ ခဏခဏ ပျက်တယ်နော်။ ဒီလိုဟာမျိုးပေါ့။ (၃) မျက်စိက ထွက်ပေါက်ဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မျက်လုံးပေါ်မှာ တွယ်တာနေတဲ့ တွယ်တာနေမှု အဲဒီတွယ်တာမှုတဏှာကို မဖယ်နိုင်သေးသမျှ ဒီပြဿနာကို မရှင်းနိုင်ဘူး။ဒါကြောင့်မို့ မျက်စိပေါ်မှာ တွယ်တာခြင်းဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယ်ရှားခြင်းသာ ထွက်ပေါက်ပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတိုင်းပဲကြည့်။ မြတ်စွာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အဿ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယ်။ " ကျေနပ်စရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးဟောတယ်၊ "အပြစ်အနာအဆာ " _ နိဿရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယ်။ "ထွက်ပေါက် "ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုရှိနေတာကိုမြင်တတ်ရတယ်။ အဲဒီလို မြင်တတ်လာတဲ့အခါ ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် "ထွက်ပေါက် " ဆိုတာ ရှိလာတယ်။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထွက်ပေါက်ကလေး " တွေကနေ ထွက်ဖို့လိုတာပဲ။မထွက်ဘဲနဲ့ ဒီထဲနေရင် ဒီပြဿနာနဲ့ လုံးလည်ခတ်နေမှာပဲနော်။ အဖြေမရှာနိုင်ဘူးတဲ့။ #ဆရာတော်ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of_Buddha မွတျစှာဘုရားက စိတျကိုဦးတညျပွီးတော့ ဆုံးမတယျ။လူတိုငျးလူတိုငျးမှာ " စိတျပူတယျ၊ စိတျညဈတယျ၊စိတျသောကရောကျတယျ " ဆိုတာတှမှော ထှကျပေါကျအဖွတှေေ ရှိတယျတဲ့။ အဲဒီအဖွနေဲ့ဖွရှေငျးသှားလို့ရှိရငျစိတျပူမှုကို လြှော့ခနြိုငျတယျ။ စိတျသောကကို လြှော့ခြ နိုငျတယျ။ နောကျဆုံးမှာ ဖယျရှားပဈနိုငျတဲ့ နညျးစနဈကိုမွတျစှာဘုရားက ဟောတယျ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ပွနျလညျကုစားတာ၊ ရကွေောငျ့ဖွဈတဲ့အညဈအကွေးကို ရနေဲ့ဆေးရငျ ပြောကျသလိုပဲ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပွနျပွီးတော့ ကုစားတဲ့ နညျးစနဈဆိုတာ အပွငျကဘာတဈခုမှ မပါဘူးနောျ။ ဆေးသောကျစရာ မလိုဘူး။စိတျကို စိတျနဲ့ပဲ ပွနျကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမညျတဈမြိုးနဲ့ ပွောလို့ရှိရငျ ကမ်မဋ်ဌာနျး အားထုတျတယျလို့ ပွောတယျ။ ကမ်မဋ်ဌာနျးထိုငျတယျ။ အခုခတျေပွောတဲ့ တရားစခနျးဝငျတယျပေါ့။ (၁၀ )ရကျစခနျးတို့၊ (၇)ရကျစခနျးတို့ ရိပျသာမှာဝငျတယျ။ တရားအားထုတျတယျ၊ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပျ လုပျတာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစှမျးအားနဲ့ ကုစားတာကတဈမြိုး၊ စိတျကို အာရုံတဈခုထဲမှာ စုစညျးတာ၊ စုစညျးထား တဲ့အခြိနျမှာတော့စိတျက ငွိမျကသြှားလို့ရှိရငျ အေးခမြျးမှာတော့ သခြောတယျ။ ဒါကွောငျ့မို့ သမာဓိကောငျးနလေို့ရှိရငျ တရားထိုငျတဲ့နရောမှာ တဈနာရီလညျး ကွာတယျမထငျဘူး။ ဘာဖွဈလို့တုနျးဆိုရငျ စိတျကိုအာရုံတဈခုတညျးမှာစုစညျးထားတဲ့ အတှကျကွောငျ့ညောငျးတာ၊ ကိုကျခဲတာတှကေို အကုနျကြောျလှှားပွီး အေးခမြျးတဲ့ အနအေထား တဈခု ရတယျ။ " သမာဓိ " ဖွုတျလိုကျရငျ တော့ ဒါတှေ မရှိပွနျဘူး။ သမာဓိစှမျးအားကို အခွခေံပွီး တဆငျ့လုပျရမယျ့ အရာကဘာတုနျးဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါျတယျ။ရုပျနာမျဓမ်မသဘာဝတရားတှကေို ဆငျခွငျသုံးသပျရမယျ။အမှနျအကနျသိအောငျ check up လုပျရမယျနောျ။ မဟာသတိပဋ်ဌာနသုတျမှာ မွတျစှာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ်တာနုပူနာ " ဆိုတာ စိတျကို check up လုပျတာပဲ။အဲသလိုလုပျမှလညျး အဖွထေုတျလို့ ရတယျလေ။ အဖွထေုတျနိုငျမှ ဖွရှေငျးခကြျ ဖွဆေေးဆိုတာ ရှိမယျ။ ပွူနာတဈခုကို မစူးစမျးလို့ရှိရငျ အဖွထေုတျနိုငျမှာ မဟုတျဘူး။အဖွမေထုတျနိုငျရငျ ဒီပွူနာဟာ တနျးလနျးပဲနမှောပေါ့။ အေး..ဒါကွောငျ့မို့ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ အခကြျ(၃)ခကြျနဲ့ ရှုမွငျသုံးသပျ ဖို့ လိုအပျတယျ။ (၁) ကိျုယျ့သန်တာနျမှာ ဖွဈနတေဲ့ အရာတှဟော ကြနေပျစရာ ကောငျးတာတှရှေိတယျ။အူာဒ လို့ ခေါျတယျ။ကြနေပျစရာကောငျးတာက အူာဒ။ (၂) အပွဈအနာအဆာတှရှေိတယျ။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထှကျပေါကျ ရှိတယျ။ နိူရဏ။ ဒီ သုံးခကြျကို နားလညျဖို့ လိုတယျ။ ကဲ... ကိုယျ့ရဲ့ ရုပျခန်ဓာကွီးဆိုပါစို့။ မကြျလုံးကိုပဲ ကွညျ့ရအောငျ၊ မကြျလုံးရဲ့ကြနေပျစရာ က ဘာလဲ ? မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီးတော့ အပွဈအနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမကြျလုံးမှ ထှကျမွောကျမှုက ဘာလဲ ? (၁)မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီး ကြနေပျစရာက ဘာတုနျးဆိုရငျမကြျလုံးရှိလို့ မွငျစရာတှေ မွငျရတယျ၊ ပညာသငျလို့ ရတယျ။ စာအုပျစာတမျးတှေ ဖတျလို့ရတယျ၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယျ။စိတျပြောျစရာကောငျးတဲ့ အာရုံလေးတှေ ကွညျ့ရတယျ။မွငျရတယျ။ ဟော မကြျလုံးရဲ့အသုံးက ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူးလား၊ ကောငျးတယျနောျ။ မကြျစိကောငျးတဲ့ပုဂ်ဂိုလျတှဟော ကမ်ဘာလောကကွီးရဲ့ အလှအပတှေ ခံစားနိုငျတယျ။ အကုနျလုံး ကွညျ့နိုငျတယျ။မကြျစိနဲ့ ပညာတှေ ရှာနိုငျတယျ။ စတေီပုထိုးတှေ ဖူးမွငျနိုငျတယျ။ဒါ မကြျလုံးက အကြိုးကြေးဇူးတှေ၊ ကြနေပျစရာလေးတှေ။ (၂) ဒါဖွငျ့ မကြျလုံးရဲ့အပွဈအနာအဆာ မကြနေပျစရာကဘာတုနျးဆိုရငျ တဖွညျးဖွညျး မှုနျလာတတျတာက မကြနေပျစရာပဲ။ တခါတခါ မကြျစိကွီးနီရဲနအေောငျ ကြိနျးတတျတာ က မကြနေပျစရာပဲနောျ။ မကြျမှနျတပျရတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ မှုနျလာတော့မကြျမှနျတပျရတယျ။ နောကျဆုံး တိမျဖုံးသှားတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ အဲဒီလို မကြျစိရဲ့အပွဈအနာအဆာ၊ မတညျမွဲတဲ့သဘော၊ ပွောငျးလှဲဖောကျပွနျတတျတဲ့ သဘော၊ တဈမြိုးတဈဖုံ ဖွဈတတျတဲ့ သဘောတှကေ မကြျစိမှာ ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူး။ မကြျစိရဲ့ အပွဈတှပေဲ။ ပစ်စညျးလေးတဈခု တှေ့တဲ့အခါ ကြနေပျစရာ၊ မကြနေပျစရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ကားတဈစီးဝယျလညျး ဒီအတိုငျးပဲပေါ့။ ကြနေပျစရာကောငျးတယျ၊ ဒီကားက ကြနေပျစရာမကောငျးဘူး၊ ခဏခဏ ပကြျတယျနောျ။ ဒီလိုဟာမြိုးပေါ့။ (၃) မကြျစိက ထှကျပေါကျဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မကြျလုံးပေါျမှာ တှယျတာနတေဲ့ တှယျတာနမှေု အဲဒီတှယျတာမှုတဏှာကို မဖယျနိုငျသေးသမြှ ဒီပွူနာကို မရှငျးနိုငျဘူး။ဒါကွောငျ့မို့ မကြျစိပေါျမှာ တှယျတာခွငျးဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယျရှားခွငျးသာ ထှကျပေါကျပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီအတိုငျးပဲကွညျ့။ မွတျစှာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အူ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယျ။ " ကြနေပျစရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတျသကျပွီးဟောတယျ၊ "အပွဈအနာအဆာ " _ နိူရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယျ။ "ထှကျပေါကျ "ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီလိုရှိနတောကိုမွငျတတျရတယျ။ အဲဒီလို မွငျတတျလာတဲ့အခါ ဘယျကိစ်စပဲဖွဈဖွဈ "ထှကျပေါကျ " ဆိုတာ ရှိလာတယျ။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထှကျပေါကျကလေး " တှကေနေ ထှကျဖို့လိုတာပဲ။မထှကျဘဲနဲ့ ဒီထဲနရေငျ ဒီပွူနာနဲ့ လုံးလညျခတျနမှောပဲနောျ။ အဖွမေရှာနိုငျဘူးတဲ့။ #ဆရာတောျဒေါကျတာအရှငျနန်ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of_Buddha

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2p56XpV

မဂ်လာညချမ်းပါ ဓမ္မမိတ်ဆွေအပေါင်း သက်ရှည်ကျန်းမာ စိတ်ချမ်းသာ လိုရာဆန္နပြည့်ကြပါစေ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30YNTXn

မဂ်လာညချမ်းပါ ဓမ္မမိတ်ဆွေအပေါင်း သက်ရှည်ကျန်းမာ စိတ်ချမ်းသာ လိုရာဆန္နပြည့်ကြပါစေ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30YNTXn

နာလန္ဒာတက္ကသိုလ်မှာ ကျောင်းတက်သွားတဲ့ တရုတ်ခရီးသွား ရဟန်းတော် ဟူယင်စန် ပုံတူလေးပါ ပိဋကတ်ပေမူများ ကျောပိုးကာ ခရီးသွားလျက် စာရေးတယ် သံဝေဇနိယ လေးဌာန ရှေးဟောင်းနေရာများကို ဒီ တရုတ်ရဟန်းတော် ဟူယင်စန်က အသေချာ နာလန္ဒာတက္ကသိုလ်တက်ရင်း ခရီးသွားရင်း မှတ်တမ်းတင်ခဲ့တာ ဟူယင်စန်မှတ်တမ်းအရ အိန္ဒိယ သုတေသန ရှေးဟောင်းဌာနမှ ဖွား ပွင့် ဟော စံ သံဝေဇနိယ လေးဌာန နေရာများကို အတိကျ ပြန်လည် ဖော်ထုတ်ခဲ့တာတဲ့ Cr# Aye chan thar

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/325lkJh

နာလန္ဒာတက္ကသိုလ်မှာ ကျောင်းတက်သွားတဲ့ တရုတ်ခရီးသွား ရဟန်းတော် ဟူယင်စန် ပုံတူလေးပါ ပိဋကတ်ပေမူများ ကျောပိုးကာ ခရီးသွားလျက် စာရေးတယ် သံဝေဇနိယ လေးဌာန ရှေးဟောင်းနေရာများကို ဒီ တရုတ်ရဟန်းတော် ဟူယင်စန်က အသေချာ နာလန္ဒာတက္ကသိုလ်တက်ရင်း ခရီးသွားရင်း မှတ်တမ်းတင်ခဲ့တာ ဟူယင်စန်မှတ်တမ်းအရ အိန္ဒိယ သုတေသန ရှေးဟောင်းဌာနမှ ဖွား ပွင့် ဟော စံ သံဝေဇနိယ လေးဌာန နေရာများကို အတိကျ ပြန်လည် ဖော်ထုတ်ခဲ့တာတဲ့ Cr# Aye chan thar

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/325lkJh

ဧကစာရီ ငါတို့ ၏ တစ်ပါးတည်းနေခြင်းက အများအတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေခြင်းသာ ငါတို့ ၏ တစ်ပါးတည်းတရားကျင့်နေခြင်းက တိုင်းပြည်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေခြင်း ပရိသတ်ဝေးလေ အာရုံထမ်း လမ်းတည့်လေ သို့ဖြင့် ငါတို့သည် ရှေးအရှင်မြတ်တို့၏ စရိယဝန်ထမ်း သုံးမျိုးစုံအပြွမ်းကို ထမ်းခွင့်ရလေရာ ဧကာသနော တစ်ပါးထီးတည်း နေထိုင်စားသောက်ခြင်း ဧကာသယျံ တစ်ပါးထီးတည်း အနားယူအိပ်စက်ခြင်း ဧကာ စရမ တန္ဒိတော တစ်ပါးကျင့် မပျင်းမရိ ခန်းဖွင့်ခြင်း ဧကာ ဒမယ မတ္တာနံ တစ်ပါးတည်းစွဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆုံးမမြဲဆုံမနေခြင်း ဝနန္တေ ရမိတော သိယာ တောတွင်း၌ ပျော်မွေ့သင့်ကြသည် ဤဘုရား နှုတ်မြွက်စကား နားဝယ်ထားလျက်က စရိယဝန်ထမ်းနေခြင်းသာ ဘုရားရှင်လက်ထက်​တော်ကာလဆီတုန်းက နံနက် နည်းခံပြီး တစ်ပါးတည်း တစ်နေရာသွား အားထုတ်ရာ ညနေဆို ကိစ္စပြီးသတည်း တစ်ဖန် ညနေနည်းခံပြီး တစ်ပါးတည်း တစ်နေရာသွားအားထုတ်ရာ နံနက် ဆို ကိစ္စ ပြီးသတည်း ဤနိပါတ်တော်များသည် လွန်ခဲ့သော ဘဝကမ္ဘာများစွာ တစ်ပါးတည်းအားထုတ်ဆည်းပူးခဲ့ရာ၏ ရလဒ်များပင် တောမှာနေနေ မြို့မှာခိုခို အများလည်းတွေ့၍ အများ၏ရှေ့ ဖြတ်လျောက် ဖြတ်သွား ခရီးတန်း လမ်းသလားနေကြသူတိုင်း --- အကောင်းကြည့် ကြည့်၍ အကောင်းမြင်မြင်ကာ အကောင်းပြောလည်း ခံရရာ၏ အဆိုးကြည့် ကြည့်၍ အဆိုးမြင် မြင်ကာ အဆိုးပြောလည်း ခံရရာ၏ မည်သို့ပင်ခံရစေ အပြောကိုသိ၍ မိမိဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး အမှားဖြစ် ပြုပြင် အမှန်ဖြစ် ဆင်ခြင် သမ္ပဇဥ်စိတ်သွင်း သည်းခံခွင့်လွှတ်ခြင်းဖြင့် ပွဲကျင်းပရန်သာ မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OyoTDW

ဧကစာရီ ငါတို့ ၏ တစ်ပါးတည်းနေခြင်းက အများအတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေခြင်းသာ ငါတို့ ၏ တစ်ပါးတည်းတရားကျင့်နေခြင်းက တိုင်းပြည်အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးနေခြင်း ပရိသတ်ဝေးလေ အာရုံထမ်း လမ်းတည့်လေ သို့ဖြင့် ငါတို့သည် ရှေးအရှင်မြတ်တို့၏ စရိယဝန်ထမ်း သုံးမျိုးစုံအပြွမ်းကို ထမ်းခွင့်ရလေရာ ဧကာသနော တစ်ပါးထီးတည်း နေထိုင်စားသောက်ခြင်း ဧကာသယျံ တစ်ပါးထီးတည်း အနားယူအိပ်စက်ခြင်း ဧကာ စရမ တန္ဒိတော တစ်ပါးကျင့် မပျင်းမရိ ခန်းဖွင့်ခြင်း ဧကာ ဒမယ မတ္တာနံ တစ်ပါးတည်းစွဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆုံးမမြဲဆုံမနေခြင်း ဝနန္တေ ရမိတော သိယာ တောတွင်း၌ ပျော်မွေ့သင့်ကြသည် ဤဘုရား နှုတ်မြွက်စကား နားဝယ်ထားလျက်က စရိယဝန်ထမ်းနေခြင်းသာ ဘုရားရှင်လက်ထက်​တော်ကာလဆီတုန်းက နံနက် နည်းခံပြီး တစ်ပါးတည်း တစ်နေရာသွား အားထုတ်ရာ ညနေဆို ကိစ္စပြီးသတည်း တစ်ဖန် ညနေနည်းခံပြီး တစ်ပါးတည်း တစ်နေရာသွားအားထုတ်ရာ နံနက် ဆို ကိစ္စ ပြီးသတည်း ဤနိပါတ်တော်များသည် လွန်ခဲ့သော ဘဝကမ္ဘာများစွာ တစ်ပါးတည်းအားထုတ်ဆည်းပူးခဲ့ရာ၏ ရလဒ်များပင် တောမှာနေနေ မြို့မှာခိုခို အများလည်းတွေ့၍ အများ၏ရှေ့ ဖြတ်လျောက် ဖြတ်သွား ခရီးတန်း လမ်းသလားနေကြသူတိုင်း --- အကောင်းကြည့် ကြည့်၍ အကောင်းမြင်မြင်ကာ အကောင်းပြောလည်း ခံရရာ၏ အဆိုးကြည့် ကြည့်၍ အဆိုးမြင် မြင်ကာ အဆိုးပြောလည်း ခံရရာ၏ မည်သို့ပင်ခံရစေ အပြောကိုသိ၍ မိမိဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး အမှားဖြစ် ပြုပြင် အမှန်ဖြစ် ဆင်ခြင် သမ္ပဇဥ်စိတ်သွင်း သည်းခံခွင့်လွှတ်ခြင်းဖြင့် ပွဲကျင်းပရန်သာ မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော်

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OyoTDW

အသက်ရှည်သမျှ အကျိုးရှိစေချင်တယ်ဆိုရင် သီလကိုလုံအောင်ဆောင့်ထိန်းရမယ် တန်ဖိုးရှိတဲ့ပညာရှိရမယ် ဖြစ်လာတဲ့အကုသိုလ်ကို တွန်းလှန်ဖယ်ရှားနိုင်ရမယ် ကုသိုလ်မလုပ်ချင်တဲ့လူပျင်းမဖြစ်ရဘူး ကုသိုလ်ဟူသမျ ကြိုးစားပြီးလုပ်ရမယ် ကောင်းတာပဲလုပ်လုပ် ဆိုးတာပဲလုပ် ကိုယ်ပဲအမွေခံရမယ် ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ကြီး

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M4ASqY

အသက်ရှည်သမျှ အကျိုးရှိစေချင်တယ်ဆိုရင် သီလကိုလုံအောင်ဆောင့်ထိန်းရမယ် တန်ဖိုးရှိတဲ့ပညာရှိရမယ် ဖြစ်လာတဲ့အကုသိုလ်ကို တွန်းလှန်ဖယ်ရှားနိုင်ရမယ် ကုသိုလ်မလုပ်ချင်တဲ့လူပျင်းမဖြစ်ရဘူး ကုသိုလ်ဟူသမျ ကြိုးစားပြီးလုပ်ရမယ် ကောင်းတာပဲလုပ်လုပ် ဆိုးတာပဲလုပ် ကိုယ်ပဲအမွေခံရမယ် ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်ကြီး

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2M4ASqY

"တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ် ထိန်းပါ" မခံချင်တဲ့စိတ်၊ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ဟာ လူတိုင်း လူတိုင်းမှာ ရှိတယ်။ ကိုယ့်ကို အပြုသဘောနဲ့မဟုတ်ပဲ တမင်တကာ အပြစ်ရှာပြောနေရင်၊ ကိုယ့်ကို လိုက်ကဲ့ရဲ့နေရင် တုံ့ပြန်ချင်တယ်နော်။ မဟုတ်တာလာပြောရင် ပိုလို့တောင် မခံချင်စိတ်ဖြစ်ပြီး ပိုတုံ့ပြန်ချင်နေတယ်။ စိတ်ကခိုင်းတယ် မင်းပြန်ပြောလိုက်၊ မင်းကို ဒီလိုလာပြောနေတယ်၊ ငြိမ်ခံနေမှာလား၊ ငြိမ်ခံမနေနဲ့ ပြောပစ်လိုက် လုပ်ပစ်လိုက်လို့ တိုက်တွန်းတယ်။ မာနတရားက ထပ်ဦးစီးရင် သူလိုလူကများ ‘ငါ့’ကို လာပြောနေတယ်။ သူကဘယ်လောက်ကောင်းနေ မှန်နေလို့လဲ? ဘယ်လောက် တော်နေ တတ်နေလို့လဲ? ဘယ်လောက်သိနေတာမို့လဲ? ပြောပလိုက်စမ်းပါ ပြန်တုံ့ပြန်လိုက်လို့ တိုက်တွန်းတယ်။ ပညာဗဟုသုတ ဦးစီးတဲ့ အသိဥာဏ်က တားတတ်တယ်။ မင်း ပြန်လုပ်စရာ မလိုပါဘူးကွာ။ မင်းပြန်ပြောစရာ မလိုပါဘူး။ သည်းခံတယ်ဆိုတာ ဘုရားကြိုက်တဲ့ သူတော်ကောင်းတို့ရဲ့အား။ ဒီလိုလူမျိုးကို ဒီလိုနည်းနဲ့ တုံ့ပြန်စရာ မလိုပါဘူးကွာ။ မင်းသည်းခံလိုက်ပါ။ ဒေါသထွက်နေသူကို ပြန်ဒေါသထွက်တာဟာ ပထမဒေါသထွက်သူထက် မိုက်မဲတယ်တဲ့ မင်းဒေါသမထွက်နဲ့.. သည်းခံလိုက်။ သည်းခံလိုက်။ မဟုတ်တာကို မဟုတ်တာနဲ့ ပြန်တုံ့ပြန်စရာ မလိုဘူး။ သူဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း စိတ်တိုနေရမှာလား? စိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့။ ဒီလောက်အရေးမကြီးပါဘူး။ သူကဲ့ရဲ့တယ်ဆိုတာ တဒင်္ဂလေးပါ။ ကဲရဲ့တယ်ဆိုတာ လူဖျင်းလူညံ့တွေ လုပ်တတ်တဲ့အလုပ်။ သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတွေကြိုက်တဲ့ အလုပ်။ ဘုရားကြိုက်တဲ့အလုပ်။ သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်ကိုပဲ လုပ်ပါ။ တုံ့ပြန်မနေပါနဲ့ကွာ…။ ဒီလောက် မလိုအပ်ပါဘူး။ ဒီလို အားပြိုင်နေတဲ့အခါ…. သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်ကိုပဲ ရွေးပြီး လုပ်လိုက်ပါ။ စိတ်ထဲကနေ “တိုးတိုးလေးပြောနေပါ.. သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတို့ရဲ့အားတဲ့” “သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်”လို့…. ဒီလိုဆို သူများ လိုက်ကဲ့ရဲ့နေလည်း စိတ်ချမ်းသာသွားလိမ့်မယ်။ ပါရမီလည်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု့၊ ရင့်ကျက်မှု့၊ လေးစားမှု့ တိုးလာတယ်။ တကယ်ဆို သူများတွေက ကိုယ့်ကို (အပြုသဘောမဆောင်ဘဲ) အပြစ်ပြောတာတွေဟာ ကိုယ့်ကို ရင့်ကျက်လာအောင် သည်းခံတတ်လာအောင် လုပ်ပေးနေတယ်။ ဒီလို တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် ကိုယ့်အမှားပဲ ဖြစ်သွားတတ်တယ်ဆိုတာ သတိရပါ။ ကိုယ်က မှန်နေသော်လည်းပဲ ပြန်တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်၊ မခံချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် သူ့အမှားဟာ ကိုယ့်အမှား ဖြစ်သွားတတ်တယ်။ ကိုယ်က မခံချင်စိတ်နဲ့ လွဲမှားတဲ့နည်းနဲ့ တုန့်ပြန်လိုက်ရင် သူများမကောင်းတာ အကြောင်းပြုပြီး ကိုယ်ပါမကောင်းတဲ့သူဖြစ်အောင် လုပ်နေတာပဲ။ ဒီလောက်မလိုအပ်ပါဘူး။ လူတိုင်းနီးပါး.. ကိုယ့်အပေါ်အရင်လာစပြီး ခနဲ့တာလိုလို ကဲ့ရဲ့တာလိုလို လုပ်တာမျိုးတွေကို ပြန်တုံ့ပြန်ခဲ့ဖူး ပါလိမ့်မယ်။ လုပ်ခဲ့ဖူးပါလိမ့်မယ်..။ ကျွန်တော်လည်း လုပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဘယ်ငြိမ်နေပါ့မလဲ လုပ်ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ သူများကို ပျက်စီးသွားပါစေ ဆိုတာမျိုးတော့ မလုပ်ဖူးခဲ့ပါ။ အရင်လာစပြီး ခနဲ့တာလိုလို ရွှဲ့တာလိုလို ပြောတာဆိုတာ မျိုးတွေကို အငြိမ်မနေဘူး။ ပြန်တုံ့ပြန်ချင်တယ်။ ပြန်တုံ့ပြန်ခဲ့ဖူးတယ်။ အကြိမ်ကြိမ်ပဲဗျ။ ဒါဆို..... တုန့်ပြန်လိုက်ပါပြီ…။ ဘာပြန်ရသလဲ? ဘာအဖတ်တင်လဲ? ဒီလိုလုပ်လိုက်လို့ ကိုယ့်အတွက် ဘာကျန်သွားသလဲ? ဘာအကျိုးရှိလဲ? ကိုယ့်အတွက်ကော အကျိုးရှိသွားလား? သူ့အတွက်ကော အကျိုးရှိသွားလား? ရန်ငြိုးရန်စပဲ အဖက်တင်တယ်။ ရန်ငြိုးရန်စပဲ ကျန်တယ်။ အလဟသကိုယ့်စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေ အချိန်တွေ ဖြုန်းပစ်လိုက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ သူပြော ကိုယ်ပြောနဲ့ စိတ်အညစ်အကြေးများတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ စိတ်ထားလည်း ကြီးမလာဘူး။ ဒေါသပဲကြီးလာစေတယ်။ ဒေါသကြီးတော့ အကုသိုလ်သာ ကြီးစေတယ်။ တကယ်တမ်း အရေးကြီးလှတဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေ ဖြုန်းပစ်လိုက်တာကို သိပ်နှမြောတာပဲ။ ဒီလိုပြန်တုံ့ပြန်နေတာမျိုးနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားကို မဖြုန်းပစ်ချင်ပါနဲ့။ သူက သိပ်တန်ဖိုးရှိတယ်။ မဖြုန်းမိပါစေနဲ့။ တုံ့ပြန်ချင်စိတ်တွေနည်းအောင် ဘာလုပ်ရမလဲ? လို့ဆိုရင်…. ဆရာတော်ဦးဇောတိက စာအုပ်တွေကို အချိန်ပေးပြီးတော့ ဖတ်ပါ။ ကိုယ့်အတွက် အခုရော နောင်ပါ၊ ပစ္စုပ္ပန်ရော သံသရာပါအကျိုးရှိစေတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဆရာတော်ဦးဇောတိက စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး တုံ့ပြန်ချင်စိတ်တွေ နည်းလာတယ်။ ငယ်တုန်းကလို မတုံ့ပြန်ချင်တော့ဘူး။ ဒါတောင် အရှိန်မကုန်သေးဘူး။ မထင်ရင် မထင်သလို တုံ့ပြန်ချင်နေတုန်းပဲ။ အထက်ပါနည်းနဲ့ ထိန်းနေဆဲပါ။ သူတုံ့ပြန် ကိုယ်တုန့်ပြန်နဲ့ ရန်ငြိုးရန်စ တိုးစေတယ်။ တုန့်ပြန်ချင်စိတ်ဟာ ကိုယ့်စိတ် အင်အားနည်း သေးတယ်ဆိုတာကို ပြနေတယ်။ အင်အားကြီးတဲ့ သူရဲ့စိတ်ဟာ သည်းခံနိုင်သွားပြီ။ ခံနိုင်ရည်ရှိသွားပြီ။ စိတ်အား သေးတဲ့သူကျတော့လည်း သူများကို လိုက်မကောင်းပြောနေရမှ၊ လိုက်အပြစ်ပြောနေမှ၊ သူများစိတ်ထဲ ကသိကအောက်ဖြစ်သွားမှ၊ သူများ စိတ်ဆင်းရဲ စိတ်ညစ်နေမှ သူ့ခမျာ နေသာထိုင်သာ ရှိရှာတယ်။ ဒီလိုလုပ်နေရမှ အရသာရှိတယ်လို့ အထင်ရောက်နေတယ်။ သူ့ပြောလိုက် လုပ်လိုက်လို့ တစ်ဖက်သားဂုဏ်သိက္ခာ ကျသွားတယ်လို့ ထင်နေမှ နေသာထိုင်သာ ရှိရှာတယ်။ သူများ ကျ မကျတော့ မသေချာဘူး ကိုယ်အရင် ပူလောင်ရတယ်ဆိုတာ မသိရှာဘူး။ ဒါလည်း သူ့ရဲ့စိတ်အင်အားတွေကို ဖြုန်းနေတာပဲ။ ကောင်းတဲ့ဘက်မှာ အသုံးမချနိုင်ပဲ တစ်ဖက်သားကို လိုက်ပြောဖို့ပဲ အချိန်ပေးနေရရှာတယ်။ ကောင်းတဲ့ဘက်မှာ အသုံးချတတ်ရင် အကျိုးတော်တော်ရှိမှာပဲ။ ကိုယ်ကလည်း တစ်ဖက်သားကို အပြုသဘောနဲ့မဟုတ်ပဲ အပျက်သဘောနဲ့ မပြောမိ၊ မဆိုမိအောင် စောင့်ထိန်းပါ။ ပြောချင်ဆိုချင် တုံ့ပြန်ချင်တဲ့ စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပါ။ အသိဥာဏ်မဦးစီးပဲ စိတ်အတိုင်းသာ လွှတ်ထားရင် အကုသိုလ်တွေ ဝင်ချင်တိုင်းဝင်နဲ့ ကိုယ့်ဘဝလမ်းလည်း အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘဝလမ်းကို အဆင်ပြေပြေ နေချင်ရင် စောင့်စည်းနိုင်မှ ဖြစ်မယ်။ မစောင့်စည်းခဲ့လို့ပဲ အဆင်မပြေခဲ့တာတွေ များပြီ။ မထိန်းချုပ်လို့ပဲ ပြသနာဖြစ်တာတွေ များပြီ။ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့်ပဲ ရန်ငြိုးရန်စတွေ များခဲ့ပြီ။ တဒင်္ဂ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ကို မထိန်းချုပ်တတ်လို့ စိတ်ရှုပ်ရတာလည်း များပြီ။ စိတ်မညစ်သင့်ပဲ ညစ်ရတာများပြီ။ စိတ်ချမ်းသာရမယ့် စိတ်ချမ်းသာမှုတွေ ဆုံးရှုံးတာများပြီ။ နောက်ထပ် အဆင်ပြေပြေ နေသွားချင်တယ်ဆိုရင် ထိန်းချုပ်တတ်မှ ဖြစ်တော့မယ်။ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေကို မဖြုန်းတီးပဲ အကျိုးရှိစေချင်ရင်..ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယုံကြည်မှု လေးစားမှုတိုးပြီး တန်ဖိုးရှိစေချင်ရင်.. ကိုယ့်စိတ်ထားတွေ မြင့်လာစေချင်ရင်.. တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်တွေကို ထိန်းမှဖြစ်တော့မယ်။ ဓမ္မ ဒူတ ဆရာတော် အရှင် ဆေကိန္ဒ (#သိမှတ်ဖွယ်ရာဗဟုသုတရွာ)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/35iOd6O

"တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ် ထိန်းပါ" မခံချင်တဲ့စိတ်၊ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ဟာ လူတိုင်း လူတိုင်းမှာ ရှိတယ်။ ကိုယ့်ကို အပြုသဘောနဲ့မဟုတ်ပဲ တမင်တကာ အပြစ်ရှာပြောနေရင်၊ ကိုယ့်ကို လိုက်ကဲ့ရဲ့နေရင် တုံ့ပြန်ချင်တယ်နော်။ မဟုတ်တာလာပြောရင် ပိုလို့တောင် မခံချင်စိတ်ဖြစ်ပြီး ပိုတုံ့ပြန်ချင်နေတယ်။ စိတ်ကခိုင်းတယ် မင်းပြန်ပြောလိုက်၊ မင်းကို ဒီလိုလာပြောနေတယ်၊ ငြိမ်ခံနေမှာလား၊ ငြိမ်ခံမနေနဲ့ ပြောပစ်လိုက် လုပ်ပစ်လိုက်လို့ တိုက်တွန်းတယ်။ မာနတရားက ထပ်ဦးစီးရင် သူလိုလူကများ ‘ငါ့’ကို လာပြောနေတယ်။ သူကဘယ်လောက်ကောင်းနေ မှန်နေလို့လဲ? ဘယ်လောက် တော်နေ တတ်နေလို့လဲ? ဘယ်လောက်သိနေတာမို့လဲ? ပြောပလိုက်စမ်းပါ ပြန်တုံ့ပြန်လိုက်လို့ တိုက်တွန်းတယ်။ ပညာဗဟုသုတ ဦးစီးတဲ့ အသိဥာဏ်က တားတတ်တယ်။ မင်း ပြန်လုပ်စရာ မလိုပါဘူးကွာ။ မင်းပြန်ပြောစရာ မလိုပါဘူး။ သည်းခံတယ်ဆိုတာ ဘုရားကြိုက်တဲ့ သူတော်ကောင်းတို့ရဲ့အား။ ဒီလိုလူမျိုးကို ဒီလိုနည်းနဲ့ တုံ့ပြန်စရာ မလိုပါဘူးကွာ။ မင်းသည်းခံလိုက်ပါ။ ဒေါသထွက်နေသူကို ပြန်ဒေါသထွက်တာဟာ ပထမဒေါသထွက်သူထက် မိုက်မဲတယ်တဲ့ မင်းဒေါသမထွက်နဲ့.. သည်းခံလိုက်။ သည်းခံလိုက်။ မဟုတ်တာကို မဟုတ်တာနဲ့ ပြန်တုံ့ပြန်စရာ မလိုဘူး။ သူဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း စိတ်တိုနေရမှာလား? စိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့။ ဒီလောက်အရေးမကြီးပါဘူး။ သူကဲ့ရဲ့တယ်ဆိုတာ တဒင်္ဂလေးပါ။ ကဲရဲ့တယ်ဆိုတာ လူဖျင်းလူညံ့တွေ လုပ်တတ်တဲ့အလုပ်။ သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတွေကြိုက်တဲ့ အလုပ်။ ဘုရားကြိုက်တဲ့အလုပ်။ သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်ကိုပဲ လုပ်ပါ။ တုံ့ပြန်မနေပါနဲ့ကွာ…။ ဒီလောက် မလိုအပ်ပါဘူး။ ဒီလို အားပြိုင်နေတဲ့အခါ…. သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်ကိုပဲ ရွေးပြီး လုပ်လိုက်ပါ။ စိတ်ထဲကနေ “တိုးတိုးလေးပြောနေပါ.. သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတို့ရဲ့အားတဲ့” “သည်းခံတယ်ဆိုတာ သူတော်ကောင်းတွေ ချီးမွမ်းမယ့်အလုပ်”လို့…. ဒီလိုဆို သူများ လိုက်ကဲ့ရဲ့နေလည်း စိတ်ချမ်းသာသွားလိမ့်မယ်။ ပါရမီလည်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု့၊ ရင့်ကျက်မှု့၊ လေးစားမှု့ တိုးလာတယ်။ တကယ်ဆို သူများတွေက ကိုယ့်ကို (အပြုသဘောမဆောင်ဘဲ) အပြစ်ပြောတာတွေဟာ ကိုယ့်ကို ရင့်ကျက်လာအောင် သည်းခံတတ်လာအောင် လုပ်ပေးနေတယ်။ ဒီလို တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် ကိုယ့်အမှားပဲ ဖြစ်သွားတတ်တယ်ဆိုတာ သတိရပါ။ ကိုယ်က မှန်နေသော်လည်းပဲ ပြန်တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်၊ မခံချင်တဲ့စိတ်ကြောင့် သူ့အမှားဟာ ကိုယ့်အမှား ဖြစ်သွားတတ်တယ်။ ကိုယ်က မခံချင်စိတ်နဲ့ လွဲမှားတဲ့နည်းနဲ့ တုန့်ပြန်လိုက်ရင် သူများမကောင်းတာ အကြောင်းပြုပြီး ကိုယ်ပါမကောင်းတဲ့သူဖြစ်အောင် လုပ်နေတာပဲ။ ဒီလောက်မလိုအပ်ပါဘူး။ လူတိုင်းနီးပါး.. ကိုယ့်အပေါ်အရင်လာစပြီး ခနဲ့တာလိုလို ကဲ့ရဲ့တာလိုလို လုပ်တာမျိုးတွေကို ပြန်တုံ့ပြန်ခဲ့ဖူး ပါလိမ့်မယ်။ လုပ်ခဲ့ဖူးပါလိမ့်မယ်..။ ကျွန်တော်လည်း လုပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ ဘယ်ငြိမ်နေပါ့မလဲ လုပ်ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ သူများကို ပျက်စီးသွားပါစေ ဆိုတာမျိုးတော့ မလုပ်ဖူးခဲ့ပါ။ အရင်လာစပြီး ခနဲ့တာလိုလို ရွှဲ့တာလိုလို ပြောတာဆိုတာ မျိုးတွေကို အငြိမ်မနေဘူး။ ပြန်တုံ့ပြန်ချင်တယ်။ ပြန်တုံ့ပြန်ခဲ့ဖူးတယ်။ အကြိမ်ကြိမ်ပဲဗျ။ ဒါဆို..... တုန့်ပြန်လိုက်ပါပြီ…။ ဘာပြန်ရသလဲ? ဘာအဖတ်တင်လဲ? ဒီလိုလုပ်လိုက်လို့ ကိုယ့်အတွက် ဘာကျန်သွားသလဲ? ဘာအကျိုးရှိလဲ? ကိုယ့်အတွက်ကော အကျိုးရှိသွားလား? သူ့အတွက်ကော အကျိုးရှိသွားလား? ရန်ငြိုးရန်စပဲ အဖက်တင်တယ်။ ရန်ငြိုးရန်စပဲ ကျန်တယ်။ အလဟသကိုယ့်စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေ အချိန်တွေ ဖြုန်းပစ်လိုက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ သူပြော ကိုယ်ပြောနဲ့ စိတ်အညစ်အကြေးများတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ စိတ်ထားလည်း ကြီးမလာဘူး။ ဒေါသပဲကြီးလာစေတယ်။ ဒေါသကြီးတော့ အကုသိုလ်သာ ကြီးစေတယ်။ တကယ်တမ်း အရေးကြီးလှတဲ့ တန်ဖိုးရှိတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေ ဖြုန်းပစ်လိုက်တာကို သိပ်နှမြောတာပဲ။ ဒီလိုပြန်တုံ့ပြန်နေတာမျိုးနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားကို မဖြုန်းပစ်ချင်ပါနဲ့။ သူက သိပ်တန်ဖိုးရှိတယ်။ မဖြုန်းမိပါစေနဲ့။ တုံ့ပြန်ချင်စိတ်တွေနည်းအောင် ဘာလုပ်ရမလဲ? လို့ဆိုရင်…. ဆရာတော်ဦးဇောတိက စာအုပ်တွေကို အချိန်ပေးပြီးတော့ ဖတ်ပါ။ ကိုယ့်အတွက် အခုရော နောင်ပါ၊ ပစ္စုပ္ပန်ရော သံသရာပါအကျိုးရှိစေတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ဆရာတော်ဦးဇောတိက စာအုပ်တွေဖတ်ပြီး တုံ့ပြန်ချင်စိတ်တွေ နည်းလာတယ်။ ငယ်တုန်းကလို မတုံ့ပြန်ချင်တော့ဘူး။ ဒါတောင် အရှိန်မကုန်သေးဘူး။ မထင်ရင် မထင်သလို တုံ့ပြန်ချင်နေတုန်းပဲ။ အထက်ပါနည်းနဲ့ ထိန်းနေဆဲပါ။ သူတုံ့ပြန် ကိုယ်တုန့်ပြန်နဲ့ ရန်ငြိုးရန်စ တိုးစေတယ်။ တုန့်ပြန်ချင်စိတ်ဟာ ကိုယ့်စိတ် အင်အားနည်း သေးတယ်ဆိုတာကို ပြနေတယ်။ အင်အားကြီးတဲ့ သူရဲ့စိတ်ဟာ သည်းခံနိုင်သွားပြီ။ ခံနိုင်ရည်ရှိသွားပြီ။ စိတ်အား သေးတဲ့သူကျတော့လည်း သူများကို လိုက်မကောင်းပြောနေရမှ၊ လိုက်အပြစ်ပြောနေမှ၊ သူများစိတ်ထဲ ကသိကအောက်ဖြစ်သွားမှ၊ သူများ စိတ်ဆင်းရဲ စိတ်ညစ်နေမှ သူ့ခမျာ နေသာထိုင်သာ ရှိရှာတယ်။ ဒီလိုလုပ်နေရမှ အရသာရှိတယ်လို့ အထင်ရောက်နေတယ်။ သူ့ပြောလိုက် လုပ်လိုက်လို့ တစ်ဖက်သားဂုဏ်သိက္ခာ ကျသွားတယ်လို့ ထင်နေမှ နေသာထိုင်သာ ရှိရှာတယ်။ သူများ ကျ မကျတော့ မသေချာဘူး ကိုယ်အရင် ပူလောင်ရတယ်ဆိုတာ မသိရှာဘူး။ ဒါလည်း သူ့ရဲ့စိတ်အင်အားတွေကို ဖြုန်းနေတာပဲ။ ကောင်းတဲ့ဘက်မှာ အသုံးမချနိုင်ပဲ တစ်ဖက်သားကို လိုက်ပြောဖို့ပဲ အချိန်ပေးနေရရှာတယ်။ ကောင်းတဲ့ဘက်မှာ အသုံးချတတ်ရင် အကျိုးတော်တော်ရှိမှာပဲ။ ကိုယ်ကလည်း တစ်ဖက်သားကို အပြုသဘောနဲ့မဟုတ်ပဲ အပျက်သဘောနဲ့ မပြောမိ၊ မဆိုမိအောင် စောင့်ထိန်းပါ။ ပြောချင်ဆိုချင် တုံ့ပြန်ချင်တဲ့ စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပါ။ အသိဥာဏ်မဦးစီးပဲ စိတ်အတိုင်းသာ လွှတ်ထားရင် အကုသိုလ်တွေ ဝင်ချင်တိုင်းဝင်နဲ့ ကိုယ့်ဘဝလမ်းလည်း အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဘဝလမ်းကို အဆင်ပြေပြေ နေချင်ရင် စောင့်စည်းနိုင်မှ ဖြစ်မယ်။ မစောင့်စည်းခဲ့လို့ပဲ အဆင်မပြေခဲ့တာတွေ များပြီ။ မထိန်းချုပ်လို့ပဲ ပြသနာဖြစ်တာတွေ များပြီ။ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့ စိတ်ကြောင့်ပဲ ရန်ငြိုးရန်စတွေ များခဲ့ပြီ။ တဒင်္ဂ တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ကို မထိန်းချုပ်တတ်လို့ စိတ်ရှုပ်ရတာလည်း များပြီ။ စိတ်မညစ်သင့်ပဲ ညစ်ရတာများပြီ။ စိတ်ချမ်းသာရမယ့် စိတ်ချမ်းသာမှုတွေ ဆုံးရှုံးတာများပြီ။ နောက်ထပ် အဆင်ပြေပြေ နေသွားချင်တယ်ဆိုရင် ထိန်းချုပ်တတ်မှ ဖြစ်တော့မယ်။ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓါတ်အင်အားတွေကို မဖြုန်းတီးပဲ အကျိုးရှိစေချင်ရင်..ကိုယ့်ကိုကိုယ် ယုံကြည်မှု လေးစားမှုတိုးပြီး တန်ဖိုးရှိစေချင်ရင်.. ကိုယ့်စိတ်ထားတွေ မြင့်လာစေချင်ရင်.. တုံ့ပြန်ချင်တဲ့စိတ်တွေကို ထိန်းမှဖြစ်တော့မယ်။ ဓမ္မ ဒူတ ဆရာတော် အရှင် ဆေကိန္ဒ (#သိမှတ်ဖွယ်ရာဗဟုသုတရွာ)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/35iOd6O

သဗ္ဗပါပဿ အကရဏံ ကုသလသုပ သမ္ပဒါ သစိတ္တ ပရိယောဒါ ပနံ ဧတံ ဗုဒ္ဓါန သာသနံ ။ မကောင်းမှုဟူသည် မည်သည့်နေရာမှ ထွက်ပေါ်လာပါသနည်း မကောင်းမှုကို မည်သူက ဦးဆောင်ပါသနည်း ထိုမကောင်းမှုကို ပယ်ရာ၌ မည်သည့်နည်းပရိယာယ်ကို သုံးပါသနည်း မကောင်းမှုသည် အာရုံခံစားစဉ် ပညတ်ကိုမြင်ရာမှ စတင်ထွက်ပေါ်လာသည် ထိုမကောင်းမှုကို ငါစွဲဒိဋ္ဌိက ဦးဆောင်ပါသည် ထိုမကောင်းမှုကို အရှိကိုလည်းဆင်ခြင် တစ်စ တစ်စလည်း ပယ်ဖျင်သောနည်းဖြင့် ရိပ်လှီးပစ်ပါသည် သဗ္ဗပါပဿအကရဏံ မကောင်းမှုမှန်သမျှ ဘာတစ်ခုမျှ မပြုလုပ်ခြင်းသည် ကောင်းမှုပြုသူတိုင်း ကျင့်သုံးရမည်ဆိုသည်ကို မမေ့သင့် သင် ပြုစု ပျိုးထောင်ပြီးသော ကံကုသိုလ် စျာန်ကုသိုလ် ဉာဏ်ကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးပေးများ မည်သည့်နေရာကျမှ ပြီးဆုံးသွားမည်နည်း ထိုနှစ်ခု မေးလည်းမေးထား စဉ်းလည်းစဉ်းစား အရဟတ္တမဂ်သို့ ထိုဆိုက်မှ ကုသိုလ်ပြုဆုံးမည် ပရိနိဗ္ဗာန် ဝင်စံရာသို့ ထိုးဆိုက်မှ အကျိုးပေးဆုံးမည် ကုသလဿုပ သမ္ပဒါ ကောင်းမှုကုသိုလ်တို့၏ ပြီးပြည့်စုံစေခြင်းသည် အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်သို့ မျက်မှောက်ပြုပြီးမှ ပြီးပြည့်စုံသည် ဆိုသည်ကို သင်မမေ့သင့် သမ္မဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပျက်အရှိ တည့်တည့်မြင်စေသော အသိ သမ္မသင်္ကပ္ပ တည့်တည့်သိရာ သတိပါ အရှိမှအရှိသို့သာ ဆက်မိနေသောအသိ ထိုမဂ္ဂင်မျိုး မကြီးစိုးသောအသိမှန်သမျှ ဖြူစင်မှုကို မရစေနိုင် စိတ်ကိုဖြူစင်စေရာ၌ ပညာသည် အရေးပါ၏ ပညာပါမှ အသာရ၏ ပညာသိက္ခာဟူသည် သူ့အရှိကို အတွင်းသိဖြင့် ကွဲပြားခြားနားစွာ အသိနောက် အကျင့်လိုက် အတွင်းသားကို လိုက်နှိုက်ပြီး သိလျက်ပြုကျင့်နေခြင်းကို ဆိုသည် သစိတ္တပရိယောဒါပနံ ပိတ်စအဝတ်၏ ဖြူစင်ခြင်းသည် မည်သည့်အရောင်မျှ မရောမှရ၏ စိတ်ဖြူစင်ခြင်းသည် မည်သည့်ကိလေသာနှင့်မျှ မရောယှက်မှ ရ၏ မကောင်းသောအမှု ဘာတစ်ခုမှ မပြုကျင့်ဘဲ နေရမည် ကောင်းမှုဆိုလျှင် အကုန်ပင် စုံလင်ပြည့်ဝစေရမည် စိတ်ဓာတ်မှန်တင် မြူမတင် ဖြူစင်တောက်ပစေရမည် ဘုရားတိုင်းက ထိုသုံး ဆိုဆုံးမခဲ့ကြပြီ မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော် သဗ်ဗပါပူ အကရဏံ ကုသလသုပ သမ်ပဒါ သစိတ်တ ပရိယောဒါ ပနံ ဧတံ ဗုဒ်ဓါန သာသနံ ။ မကောငျးမှုဟူသညျ မညျသညျ့နရောမှ ထှကျပေါျလာပါသနညျး မကောငျးမှုကို မညျသူက ဦးဆောငျပါသနညျး ထိုမကောငျးမှုကို ပယျရာ၌ မညျသညျ့နညျးပရိယာယျကို သုံးပါသနညျး မကောငျးမှုသညျ အာရုံခံစားစဉျ ပညတျကိုမွငျရာမှ စတငျထှကျပေါျလာသညျ ထိုမကောငျးမှုကို ငါစှဲဒိဋ်ဌိက ဦးဆောငျပါသညျ ထိုမကောငျးမှုကို အရှိကိုလညျးဆငျခွငျ တဈစ တဈစလညျး ပယျဖငြျသောနညျးဖွငျ့ ရိပျလှီးပဈပါသညျ သဗ်ဗပါပူအကရဏံ မကောငျးမှုမှနျသမြှ ဘာတဈခုမြှ မပွုလုပျခွငျးသညျ ကောငျးမှုပွုသူတိုငျး ကငြျ့သုံးရမညျဆိုသညျကို မမေ့သငျ့ သငျ ပွုစု ပြိုးထောငျပွီးသော ကံကုသိုလျ စြာနျကုသိုလျ ဉာဏျကုသိုလျတို့၏ အကြိုးပေးမြား မညျသညျ့နရောကမြှ ပွီးဆုံးသှားမညျနညျး ထိုနှဈခု မေးလညျးမေးထား စဉျးလညျးစဉျးစား အရဟတ်တမဂျသို့ ထိုဆိုကျမှ ကုသိုလျပွုဆုံးမညျ ပရိနိဗ်ဗာနျ ဝငျစံရာသို့ ထိုးဆိုကျမှ အကြိုးပေးဆုံးမညျ ကုသလူုပ သမ်ပဒါ ကောငျးမှုကုသိုလျတို့၏ ပွီးပွညျ့စုံစခွေငျးသညျ အရဟတ်တမဂျဖွငျ့ နိဗ်ဗာနျသို့ မကြျမှောကျပွုပွီးမှ ပွီးပွညျ့စုံသညျ ဆိုသညျကို သငျမမေ့သငျ့ သမ်မဒိဋ်ဌိ ဖွဈပကြျအရှိ တညျ့တညျ့မွငျစသေော အသိ သမ်မသငျ်ကပ်ပ တညျ့တညျ့သိရာ သတိပါ အရှိမှအရှိသို့သာ ဆကျမိနသေောအသိ ထိုမဂ်ဂငျမြိုး မကွီးစိုးသောအသိမှနျသမြှ ဖွူစငျမှုကို မရစနေိုငျ စိတျကိုဖွူစငျစရော၌ ပညာသညျ အရေးပါ၏ ပညာပါမှ အသာရ၏ ပညာသိက်ခာဟူသညျ သူ့အရှိကို အတှငျးသိဖွငျ့ ကှဲပွားခွားနားစှာ အသိနောကျ အကငြျ့လိုကျ အတှငျးသားကို လိုကျနှိုကျပွီး သိလကြျပွုကငြျ့နခွေငျးကို ဆိုသညျ သစိတ်တပရိယောဒါပနံ ပိတျစအဝတျ၏ ဖွူစငျခွငျးသညျ မညျသညျ့အရောငျမြှ မရောမှရ၏ စိတျဖွူစငျခွငျးသညျ မညျသညျ့ကိလသောနှငျ့မြှ မရောယှကျမှ ရ၏ မကောငျးသောအမှု ဘာတဈခုမှ မပွုကငြျ့ဘဲ နရေမညျ ကောငျးမှုဆိုလြှငျ အကုနျပငျ စုံလငျပွညျ့ဝစရေမညျ စိတျဓာတျမှနျတငျ မွူမတငျ ဖွူစငျတောကျပစရေမညျ ဘုရားတိုငျးက ထိုသုံး ဆိုဆုံးမခဲ့ကွပွီ မဟာဗောဓိမွိုငျဆရာတောျ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30Z9i2D

သဗ္ဗပါပဿ အကရဏံ ကုသလသုပ သမ္ပဒါ သစိတ္တ ပရိယောဒါ ပနံ ဧတံ ဗုဒ္ဓါန သာသနံ ။ မကောင်းမှုဟူသည် မည်သည့်နေရာမှ ထွက်ပေါ်လာပါသနည်း မကောင်းမှုကို မည်သူက ဦးဆောင်ပါသနည်း ထိုမကောင်းမှုကို ပယ်ရာ၌ မည်သည့်နည်းပရိယာယ်ကို သုံးပါသနည်း မကောင်းမှုသည် အာရုံခံစားစဉ် ပညတ်ကိုမြင်ရာမှ စတင်ထွက်ပေါ်လာသည် ထိုမကောင်းမှုကို ငါစွဲဒိဋ္ဌိက ဦးဆောင်ပါသည် ထိုမကောင်းမှုကို အရှိကိုလည်းဆင်ခြင် တစ်စ တစ်စလည်း ပယ်ဖျင်သောနည်းဖြင့် ရိပ်လှီးပစ်ပါသည် သဗ္ဗပါပဿအကရဏံ မကောင်းမှုမှန်သမျှ ဘာတစ်ခုမျှ မပြုလုပ်ခြင်းသည် ကောင်းမှုပြုသူတိုင်း ကျင့်သုံးရမည်ဆိုသည်ကို မမေ့သင့် သင် ပြုစု ပျိုးထောင်ပြီးသော ကံကုသိုလ် စျာန်ကုသိုလ် ဉာဏ်ကုသိုလ်တို့၏ အကျိုးပေးများ မည်သည့်နေရာကျမှ ပြီးဆုံးသွားမည်နည်း ထိုနှစ်ခု မေးလည်းမေးထား စဉ်းလည်းစဉ်းစား အရဟတ္တမဂ်သို့ ထိုဆိုက်မှ ကုသိုလ်ပြုဆုံးမည် ပရိနိဗ္ဗာန် ဝင်စံရာသို့ ထိုးဆိုက်မှ အကျိုးပေးဆုံးမည် ကုသလဿုပ သမ္ပဒါ ကောင်းမှုကုသိုလ်တို့၏ ပြီးပြည့်စုံစေခြင်းသည် အရဟတ္တမဂ်ဖြင့် နိဗ္ဗာန်သို့ မျက်မှောက်ပြုပြီးမှ ပြီးပြည့်စုံသည် ဆိုသည်ကို သင်မမေ့သင့် သမ္မဒိဋ္ဌိ ဖြစ်ပျက်အရှိ တည့်တည့်မြင်စေသော အသိ သမ္မသင်္ကပ္ပ တည့်တည့်သိရာ သတိပါ အရှိမှအရှိသို့သာ ဆက်မိနေသောအသိ ထိုမဂ္ဂင်မျိုး မကြီးစိုးသောအသိမှန်သမျှ ဖြူစင်မှုကို မရစေနိုင် စိတ်ကိုဖြူစင်စေရာ၌ ပညာသည် အရေးပါ၏ ပညာပါမှ အသာရ၏ ပညာသိက္ခာဟူသည် သူ့အရှိကို အတွင်းသိဖြင့် ကွဲပြားခြားနားစွာ အသိနောက် အကျင့်လိုက် အတွင်းသားကို လိုက်နှိုက်ပြီး သိလျက်ပြုကျင့်နေခြင်းကို ဆိုသည် သစိတ္တပရိယောဒါပနံ ပိတ်စအဝတ်၏ ဖြူစင်ခြင်းသည် မည်သည့်အရောင်မျှ မရောမှရ၏ စိတ်ဖြူစင်ခြင်းသည် မည်သည့်ကိလေသာနှင့်မျှ မရောယှက်မှ ရ၏ မကောင်းသောအမှု ဘာတစ်ခုမှ မပြုကျင့်ဘဲ နေရမည် ကောင်းမှုဆိုလျှင် အကုန်ပင် စုံလင်ပြည့်ဝစေရမည် စိတ်ဓာတ်မှန်တင် မြူမတင် ဖြူစင်တောက်ပစေရမည် ဘုရားတိုင်းက ထိုသုံး ဆိုဆုံးမခဲ့ကြပြီ မဟာဗောဓိမြိုင်ဆရာတော် သဗ်ဗပါပူ အကရဏံ ကုသလသုပ သမ်ပဒါ သစိတ်တ ပရိယောဒါ ပနံ ဧတံ ဗုဒ်ဓါန သာသနံ ။ မကောငျးမှုဟူသညျ မညျသညျ့နရောမှ ထှကျပေါျလာပါသနညျး မကောငျးမှုကို မညျသူက ဦးဆောငျပါသနညျး ထိုမကောငျးမှုကို ပယျရာ၌ မညျသညျ့နညျးပရိယာယျကို သုံးပါသနညျး မကောငျးမှုသညျ အာရုံခံစားစဉျ ပညတျကိုမွငျရာမှ စတငျထှကျပေါျလာသညျ ထိုမကောငျးမှုကို ငါစှဲဒိဋ်ဌိက ဦးဆောငျပါသညျ ထိုမကောငျးမှုကို အရှိကိုလညျးဆငျခွငျ တဈစ တဈစလညျး ပယျဖငြျသောနညျးဖွငျ့ ရိပျလှီးပဈပါသညျ သဗ်ဗပါပူအကရဏံ မကောငျးမှုမှနျသမြှ ဘာတဈခုမြှ မပွုလုပျခွငျးသညျ ကောငျးမှုပွုသူတိုငျး ကငြျ့သုံးရမညျဆိုသညျကို မမေ့သငျ့ သငျ ပွုစု ပြိုးထောငျပွီးသော ကံကုသိုလျ စြာနျကုသိုလျ ဉာဏျကုသိုလျတို့၏ အကြိုးပေးမြား မညျသညျ့နရောကမြှ ပွီးဆုံးသှားမညျနညျး ထိုနှဈခု မေးလညျးမေးထား စဉျးလညျးစဉျးစား အရဟတ်တမဂျသို့ ထိုဆိုကျမှ ကုသိုလျပွုဆုံးမညျ ပရိနိဗ်ဗာနျ ဝငျစံရာသို့ ထိုးဆိုကျမှ အကြိုးပေးဆုံးမညျ ကုသလူုပ သမ်ပဒါ ကောငျးမှုကုသိုလျတို့၏ ပွီးပွညျ့စုံစခွေငျးသညျ အရဟတ်တမဂျဖွငျ့ နိဗ်ဗာနျသို့ မကြျမှောကျပွုပွီးမှ ပွီးပွညျ့စုံသညျ ဆိုသညျကို သငျမမေ့သငျ့ သမ်မဒိဋ်ဌိ ဖွဈပကြျအရှိ တညျ့တညျ့မွငျစသေော အသိ သမ်မသငျ်ကပ်ပ တညျ့တညျ့သိရာ သတိပါ အရှိမှအရှိသို့သာ ဆကျမိနသေောအသိ ထိုမဂ်ဂငျမြိုး မကွီးစိုးသောအသိမှနျသမြှ ဖွူစငျမှုကို မရစနေိုငျ စိတျကိုဖွူစငျစရော၌ ပညာသညျ အရေးပါ၏ ပညာပါမှ အသာရ၏ ပညာသိက်ခာဟူသညျ သူ့အရှိကို အတှငျးသိဖွငျ့ ကှဲပွားခွားနားစှာ အသိနောကျ အကငြျ့လိုကျ အတှငျးသားကို လိုကျနှိုကျပွီး သိလကြျပွုကငြျ့နခွေငျးကို ဆိုသညျ သစိတ်တပရိယောဒါပနံ ပိတျစအဝတျ၏ ဖွူစငျခွငျးသညျ မညျသညျ့အရောငျမြှ မရောမှရ၏ စိတျဖွူစငျခွငျးသညျ မညျသညျ့ကိလသောနှငျ့မြှ မရောယှကျမှ ရ၏ မကောငျးသောအမှု ဘာတဈခုမှ မပွုကငြျ့ဘဲ နရေမညျ ကောငျးမှုဆိုလြှငျ အကုနျပငျ စုံလငျပွညျ့ဝစရေမညျ စိတျဓာတျမှနျတငျ မွူမတငျ ဖွူစငျတောကျပစရေမညျ ဘုရားတိုငျးက ထိုသုံး ဆိုဆုံးမခဲ့ကွပွီ မဟာဗောဓိမွိုငျဆရာတောျ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30Z9i2D

ဘဝအခြေအနေ၏ အဆင်မပြေမှုများကို ဖြေရှင်းနည်း ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ လောကလူတွေဟာ ကိုယ်က အကောင်းလုပ်တယ်။ သို့သော် မကောင်းတာတွေနဲ့ တွေ့ချင်တွေ့မယ်။ ကိုယ်က မကောင်းတာတွေ လုပ်တယ်။ သို့သော် ကောင်းတာတွေနဲ့ တွေ့ချင် တွေ့မယ်။ ဒီနေ့ခေတ်မှာလည်းပဲ လူတွေရဲ့အမြင်မှာ ဒီလူကတော့ ကောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ မကောင်းတာတွေ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။ ဒီလူကတော့ ဆိုးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ ကောင်းစားချင် ကောင်းစားမယ်။ အဲလို အခြေနေမျိုးတွေဟာ ဘဝအခြေအနေ တစ်ခုရဲ့ အဆင်မပြေမှုများတွေပဲ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီအဆင်မပြေမှုတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ မြတ်စွာဘုရားက ရှင်းပြထားတယ်။ "ပါပေါပိ ပဿတိ ဘဒြံ" မကောင်းတဲ့သူ ကလည်း တစ်ခါတစ်လေ အကောင်းနဲ့ကြုံတွေ့ရတတ်တယ်။ ဘယ်အခါမျိုးတုန်းဆိုရင် "ယာဝ ပါပံနပစ္စတိ" သူရဲ့ ဆိုးရွားတဲ့ မကောင်းတဲ့ လုပ်ရပ်တွေ အကျိုးမပေးသေးခင်ပေါ့။ အရာခပ်သိမ်းက ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ခုလုပ် ခုဖြစ်တာမဟုတ်ဘူး။ ငရုပ်သီးသာ အခုစား အခုစပ်တယ်။ ကံကျတော့ အခုရေတွင်းတူးရင် အခု ရေကြည်သောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ သစ်ပင်က ခုစိုက် ခုသီးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကံဆိုတာလည်း အဲဒီတိုင်းပဲ။ ငရုပ်သီးလို ခုလုပ် ခုစပ်မယ်ဆိုရင် ဘယ်သူမှ မလုပ်ရဲပါဘူး။ အဲဒီမှာ "ယာဝ ပါပံ န ပစ္စတိ" အဆိုးတရား တွေက အကျိုးကို မထုတ်လုပ်သေးဘူးဆိုရင် "ပါပေါပိ" ဆိုးယုတ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ပင် ဖြစ်သော် လည်း အကောင်းတွေ ကြုံရတတ်တယ်။ ဒါဟာ လောကသဘာဝရဲ့ အဆင်မပြေမှုတွေပေါ့။ ဘာ့ကြောင့် မကောင်းတဲ့လူက အကောင်းနဲ့တွေ့လည်းဆိုရင် သူ့ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေက အကျိုးမပေးသေးဘူး။ ရင်းနှီးမြုပ်နှံထားတုန်းပဲ ရှိသေးတယ်။ ထွက်မလာသေးဘူး။ တချိန်တုန်းက လုပ်ထားတဲ့ အကောင်းတွေ ခံစားနေရတယ်လို့ ဆိုလိုတယ်။ သို့သော် အခုလုပ်ရပ်အတွက် အကျိုးမရောက် သေးဘူး။ ဒါ့ကြောင့် ကောင်းစားနေတယ်။ "ယဒါ စ ပစ္စတိ ပါပံ" သူလုပ်တဲ့ မကောင်းမှုတွေ အကျိုးပေးပြီဆိုရင်တော့ … "အထ ပါပေါ ပါပါနိ ပဿတိ" မကောင်းကျိုးတွေ တွေ့ပြီ။ ခံစားရပြီ။ ဥပမာ… ချိုအေးနေတဲ့ အရက်ထဲမှာ အဆိပ်ခပ်ထားတယ်။ သို့သော် အဆိပ်ခပ်ထားမှန်းမသိပဲ သောက်တယ်။ ကောင်းတယ်။ ချိုတယ်။ အေးတယ်။ သို့သော် အဆိပ်က အကျိုးမပေးသေး ရင်တော့ ကောင်းနေသေးတယ်။ အကျိုးပေးရင်တော့ ဒုက္ခဖြစ်ပြီ။ အကုသိုလ်ဟာလည်း အဲဒီတိုင်းပါပဲ။ ထို့အတူပဲ ဘဝမှာ အဆင်မပြေမှုတွေက "ဘေျဒာပိ ပႆတိ ပါပံ" လူကောင်းတွေလည်း အဆိုးတွေ့ချင် တွေ့နေတတ်တယ်။ ဘယ်အခါတုန်းဆို "ယာဝ ဘဒြံ န ပစ္စတိ" သူလုပ်တဲ့ အကောင်းတွေ အကျိုးမပေး သေးခင်တော့ အဆိုးနဲ့ တွေ့နေဦးမှာပဲ။ "ယဒါ စ ပစ်စတိ ဘဒွံ အထ ဘေျဒာ ဘျဒာနိ ပႆတိ" အကောင်းတွေက အကျိုးပေးပြီဆိုရင်တော့ လူကောင်းက အကောင်းတွေကို ခံစားရ တော့မှာ တွေ့ရတော့မှာပါ။ အချုပ်အားဖြင့် ဆိုရင်… ကောင်းတာလုပ်ဖို့ မကောင်းတာတွေမှ ရှောင်ကြဉ်ဖို့ ​ ကောင်းတာလုပ်တဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ အခိုက် အတန့့်မှာ မကောင်းတာတွေနဲ့ တွေ့ပေမယ့် ရေရှည်ကျတော့ ကောင်းတာတွေပဲ တွေ့မှာပါ။ မကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေကတော့ ရေရှည်မှာ မကောင်းကျိုးတွေပဲ ခံစားရမှာပါ။ ဒါကြောင့် ဘုန်းကြီးတို့တတွေရဲ့ ဘဝမှာ လည်းပဲ ဘဝအခြေအနေရဲ့ အဆင်မပြေမှု တွေ ကြုံနေရတဲ့အခါမှာ… မိမိတို့ရဲ့သတိ လုံ့လဝီရိယ အသိပညာ တို့နဲ့ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီးတော့ အခြေနေတစ်ခုကို အောင့်အီးသည်းခံခြင်း ကျော်ဖြတ်ခြင်းဖြင့်သာလျှင် ဖြေရှင်းကြရမှာ ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို … ကိုယ်စီကိုယ်စီ မှတ်သားပြီး မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့ အဆုံးအမအတိုင်း … ဘဝအခြေနေရဲ့ အဆင်မပြေမှုတွေကို ရင်ဆိုင်နိုင်အောင် ကြိုးစားအားထုတ်နိုင် ကြပါစေ။ ပါမောက္ခချုပ် ဆရာတော်ကြီး ဒေါက်တာ အရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ ဘဝအခြေနေ၏ အဆင်မပြေမှုများ တရားတော်မှ ကောက်နုတ်ချက် ဖြစ်ပါသည်။ Thank : Paral lel

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2IBNzHW