via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zC2AnZ
Saturday, August 31, 2019
ဘုရင္ကိုတုန္လႈပ္ေစေသာ အ့ံဖြယ္သီလ" *************************** ရာဇျဂိဳလ္ျပည့္ရွင္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးႏွင့္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ အပတ္စဥ္ ဥပုသ္သီတင္း သီလ ေဆာက္တည္ၾက၏။ဘုရင္၏စားေတာ္ကဲ ျဖစ္သည့္ "သီလရကၡိတ"လည္းပါဝင္၏။ ဥပုသ္တစ္ရက္တြင္ မုဆိုးတစ္ေယာက္သည္ ေဝဘာရ ေတာင္သို႔သြားျပီး သေလးစပါးေတာၾကီးထဲတြင္ ညြတ္ကြင္းေထာင္၏။ထိုအခါ တစ္ကိုယ္လုံးျဖဴဆြတ္ေန သည့္ ၾကက္ျဖဴဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ၾကက္အေပါင္းငါးရာ ျခံရံလ်ွက္ ေတာင္ထိပ္မွဆင္းလာ၏။ ၾကက္အေပါင္းသည္သေလးစပါးေတာအနီး ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚရပ္ေနရင္း သုံးၾကိမ္တြန္ျပီးေနာက္ ေျမသို႔ဆင္းကာ သေလးစပါးတို႔ကို စားေသာက္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာကခုန္ေန၏။ကခုန္ရင္းၾကက္ျဖဴဇနီးေမာင္ႏွံ သည္ ညြတ္ကြင္းတြင္မိေလသည္အျခားၾကက္မ်ား လည္း လန္႔ျပီးေျပးၾကေလသည္။ မုဆိုးသည္ ၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္ညြတ္ကြင္းမိေန ေၾကာင္း ျမင္သည္ႏွင့္ ေျပးဖမ္းကာ ယူေဆာင္သြား၏။ မုဆိုးက"ဤၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္သည္အလြန္ထူးဆန္း၏။ေစ်းသို႔သြားေရာင္းလ်ွင္ ဥစၥာမ်ားမ်ားရမည္မဟုတ္။ဘုရင္ထံ ဆက္သလ်ွင္ ဥစၥာမ်ားမ်ားရမည္"ဟုၾကံမိျပီး ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးထံ ယူေဆာင္ကာ ဆက္သလိုက္၏။ မင္းၾကီးလည္း ဝမ္းသာအားရျဖစ္ျပီး မုဆိုးအား ဆုလာဘ္အေျမာက္အမ်ားေပးလိုက္ေလသည္။ မင္းၾကီးသည္ စားေတာ္ကဲ သီလရကၡိတအားေခၚျပီး "အခ်င္း စားေတာ္ကဲ ဤၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကို ပြဲေတာ္ အတြက္ ခ်က္ေစ"ဟု အပ္လိုက္၏သို႔ေသာ္အဲဒီေန႔ သည္ ဥပုသ္သီတင္းေစာင့္သည့္ေန႔ျဖစ္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စားေတာ္ကဲသည္ၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ျပီး"ငါဟာ ဒီေန႔ ဥပုသ္ေစာင့္တည္ထားတာ ဆိုေတာ့ ဒီၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကိုသတ္ရင္သူ႕အသက္ သတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ပ်က္စီးျပီး သီလက်ိဳးေပါက္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းၾကီးဟာငါ့ကိုသတ္လိုက သတ္ေစ။ ဒါမွမဟုတ္ တိုင္းျပည္မွႏွင္ထုတ္ပါေစ။ငါဒီၾကက္ ႏွစ္ေကာင္ကိုအသက္ေပးျပီးသူ႕အသက္သတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ကို ေစာင့္ထိန္းမယ္"လို႔ၾကံျပီး ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ ကို ေတာစပ္သို႔ လြတ္လိုက္ေလသည္။ ပြဲေတာ္တည္ခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါ မင္းၾကီးက ၾကက္သားပါမလာတာကိုၾကည့္ျပီး "ဟဲ့ အခ်င္းစားေတာ္ကဲ ...ငါခ်က္ရန္ေပးထားေသာ ၾကက္သားပါမလာပါ့လား"ဟုေမးေလသည္။ "မွန္ပါ အရွင္မင္းျမတ္ယေန႔ကြ်န္ုပ္ဟာအရွင္မင္းၾကီးလို ဘဲ သီလဥပုသ္ေတာ္ျမတ္ကို ခံယူေဆာက္တည္ထား သည့္အတြက္ သီလပ်က္စီးသြားမည္ကို စိုးရိမ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္သူ႕အသက္မသတ္ဘဲအရွင္မင္းျမတ္သတ္ လ်ွင္လည္း ေသေစ။တိုင္းျပည္မွနွင္ထုတ္လ်ွင္ လည္းႏွင္ပါေစ။သူ႕အသက္မသတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ကို ေစာင့္ထိန္းလ်ွက္ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကို ယူေဆာင္ျပီး ေတာစပ္လႊတ္လိုက္ပါသည္ဘုရား"ဟု ေလ်ွာက္တင္ လိုက္ေလသည္။ မင္းၾကီးလည္း အလြန္ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ျပီး "အခ်င္း သီလရကၡိတ သင့္ရဲ႕သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ အ့ံဖြယ္ရွိပါေပတယ္။ကိုယ့္အသက္ကို ပဓာနမထားဘဲ သီလကို မက်ိဳးမေပါက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းတ့ဲ သင့္ရဲ႕ ေကာင္းမႈျပဳျခင္းဟာ ငါ့အားတုန္လႈပ္မိေစတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ယေန႔မွစ၍ သင့္အား စားေတာ္ကဲရာထူး တြင္မထားေတါ့ျပီ။သင္ဟာခ်မ္းသာစြာအသက္ေမြး ေလာ့"ဟု မိန္႔ကာေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးရံုမက ဆင္တစ္ရာျမင္းတစ္ရာ အလုပ္အေကြ်း တစ္ရာ တန္ဆာဆင္ေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ရာအျပင္ အခြန္တစ္သိန္းထြက္ေသာရြာၾကီးရွစ္ရြာႏွင့္တကြ သူေ႒းဘြဲ႕ထူးကိုပါ အပ္ႏွင္းလိုက္ေလသည္။ ယခင္သူေ႒းၾကီးမ်ားေနထိုင္ရာအိမ္ရာေျမကိုလည္း ေပးလိုက္၏။အိမ္ေဆာက္ရန္ ေျမညွိစဥ္ ေရႊအိုးၾကီးမ်ား သည္ ေျမျပင္အျပည့္ေပၚလာ၏။ေရတြင္းေဟာင္းေဖာ္ ေသာအခါတြင္လည္း ေရႊအိုးအလုံးေျခာက္ဆယ္ တစ္ျပိဳင္တည္းေပၚလာ၏။ ဤအေၾကာင္းအရာအားေလ့လာျခင္းျဖင့္ ၁။ သီလေတာ္ျမတ္အား ယုံၾကည္စြာေဆာက္တည္ပါက အလြန္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားေၾကာင္းေတြ႕ရ၏။ ၂။ အဆိုပါ သီလတြင္ အသက္လွဴသည့္ သီလသည္ ၾကီးက်ယ္ေသာအက်ိဳးကိုရ၏။ ၃။ သီလရကၡိတ၏ သီလမ်ိဳးသည္ အသက္ကိုေပးလွဴ ေသာ သီလျဖစ္၍ ေသာတာပန္သီလမ်ိဳးျဖစ္၏။ ေသာတာပန္သည္ သီလကို အသက္ထက္ တန္ဖိုး ထား၏။ Cr# ==========တရား ရတနာ========
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZCMdSY
ဘုရင္ကိုတုန္လႈပ္ေစေသာ အ့ံဖြယ္သီလ" *************************** ရာဇျဂိဳလ္ျပည့္ရွင္ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးႏွင့္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ အပတ္စဥ္ ဥပုသ္သီတင္း သီလ ေဆာက္တည္ၾက၏။ဘုရင္၏စားေတာ္ကဲ ျဖစ္သည့္ "သီလရကၡိတ"လည္းပါဝင္၏။ ဥပုသ္တစ္ရက္တြင္ မုဆိုးတစ္ေယာက္သည္ ေဝဘာရ ေတာင္သို႔သြားျပီး သေလးစပါးေတာၾကီးထဲတြင္ ညြတ္ကြင္းေထာင္၏။ထိုအခါ တစ္ကိုယ္လုံးျဖဴဆြတ္ေန သည့္ ၾကက္ျဖဴဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ၾကက္အေပါင္းငါးရာ ျခံရံလ်ွက္ ေတာင္ထိပ္မွဆင္းလာ၏။ ၾကက္အေပါင္းသည္သေလးစပါးေတာအနီး ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚရပ္ေနရင္း သုံးၾကိမ္တြန္ျပီးေနာက္ ေျမသို႔ဆင္းကာ သေလးစပါးတို႔ကို စားေသာက္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာကခုန္ေန၏။ကခုန္ရင္းၾကက္ျဖဴဇနီးေမာင္ႏွံ သည္ ညြတ္ကြင္းတြင္မိေလသည္အျခားၾကက္မ်ား လည္း လန္႔ျပီးေျပးၾကေလသည္။ မုဆိုးသည္ ၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္ညြတ္ကြင္းမိေန ေၾကာင္း ျမင္သည္ႏွင့္ ေျပးဖမ္းကာ ယူေဆာင္သြား၏။ မုဆိုးက"ဤၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္သည္အလြန္ထူးဆန္း၏။ေစ်းသို႔သြားေရာင္းလ်ွင္ ဥစၥာမ်ားမ်ားရမည္မဟုတ္။ဘုရင္ထံ ဆက္သလ်ွင္ ဥစၥာမ်ားမ်ားရမည္"ဟုၾကံမိျပီး ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးထံ ယူေဆာင္ကာ ဆက္သလိုက္၏။ မင္းၾကီးလည္း ဝမ္းသာအားရျဖစ္ျပီး မုဆိုးအား ဆုလာဘ္အေျမာက္အမ်ားေပးလိုက္ေလသည္။ မင္းၾကီးသည္ စားေတာ္ကဲ သီလရကၡိတအားေခၚျပီး "အခ်င္း စားေတာ္ကဲ ဤၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကို ပြဲေတာ္ အတြက္ ခ်က္ေစ"ဟု အပ္လိုက္၏သို႔ေသာ္အဲဒီေန႔ သည္ ဥပုသ္သီတင္းေစာင့္သည့္ေန႔ျဖစ္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စားေတာ္ကဲသည္ၾကက္ျဖဴႏွစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ျပီး"ငါဟာ ဒီေန႔ ဥပုသ္ေစာင့္တည္ထားတာ ဆိုေတာ့ ဒီၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကိုသတ္ရင္သူ႕အသက္ သတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ပ်က္စီးျပီး သီလက်ိဳးေပါက္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းၾကီးဟာငါ့ကိုသတ္လိုက သတ္ေစ။ ဒါမွမဟုတ္ တိုင္းျပည္မွႏွင္ထုတ္ပါေစ။ငါဒီၾကက္ ႏွစ္ေကာင္ကိုအသက္ေပးျပီးသူ႕အသက္သတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ကို ေစာင့္ထိန္းမယ္"လို႔ၾကံျပီး ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ ကို ေတာစပ္သို႔ လြတ္လိုက္ေလသည္။ ပြဲေတာ္တည္ခ်ိန္ေရာက္သည့္အခါ မင္းၾကီးက ၾကက္သားပါမလာတာကိုၾကည့္ျပီး "ဟဲ့ အခ်င္းစားေတာ္ကဲ ...ငါခ်က္ရန္ေပးထားေသာ ၾကက္သားပါမလာပါ့လား"ဟုေမးေလသည္။ "မွန္ပါ အရွင္မင္းျမတ္ယေန႔ကြ်န္ုပ္ဟာအရွင္မင္းၾကီးလို ဘဲ သီလဥပုသ္ေတာ္ျမတ္ကို ခံယူေဆာက္တည္ထား သည့္အတြက္ သီလပ်က္စီးသြားမည္ကို စိုးရိမ္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္သူ႕အသက္မသတ္ဘဲအရွင္မင္းျမတ္သတ္ လ်ွင္လည္း ေသေစ။တိုင္းျပည္မွနွင္ထုတ္လ်ွင္ လည္းႏွင္ပါေစ။သူ႕အသက္မသတ္ျခင္းသိကၡါပုဒ္ကို ေစာင့္ထိန္းလ်ွက္ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ကို ယူေဆာင္ျပီး ေတာစပ္လႊတ္လိုက္ပါသည္ဘုရား"ဟု ေလ်ွာက္တင္ လိုက္ေလသည္။ မင္းၾကီးလည္း အလြန္ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ျပီး "အခ်င္း သီလရကၡိတ သင့္ရဲ႕သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ အ့ံဖြယ္ရွိပါေပတယ္။ကိုယ့္အသက္ကို ပဓာနမထားဘဲ သီလကို မက်ိဳးမေပါက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းတ့ဲ သင့္ရဲ႕ ေကာင္းမႈျပဳျခင္းဟာ ငါ့အားတုန္လႈပ္မိေစတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ယေန႔မွစ၍ သင့္အား စားေတာ္ကဲရာထူး တြင္မထားေတါ့ျပီ။သင္ဟာခ်မ္းသာစြာအသက္ေမြး ေလာ့"ဟု မိန္႔ကာေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးရံုမက ဆင္တစ္ရာျမင္းတစ္ရာ အလုပ္အေကြ်း တစ္ရာ တန္ဆာဆင္ေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ရာအျပင္ အခြန္တစ္သိန္းထြက္ေသာရြာၾကီးရွစ္ရြာႏွင့္တကြ သူေ႒းဘြဲ႕ထူးကိုပါ အပ္ႏွင္းလိုက္ေလသည္။ ယခင္သူေ႒းၾကီးမ်ားေနထိုင္ရာအိမ္ရာေျမကိုလည္း ေပးလိုက္၏။အိမ္ေဆာက္ရန္ ေျမညွိစဥ္ ေရႊအိုးၾကီးမ်ား သည္ ေျမျပင္အျပည့္ေပၚလာ၏။ေရတြင္းေဟာင္းေဖာ္ ေသာအခါတြင္လည္း ေရႊအိုးအလုံးေျခာက္ဆယ္ တစ္ျပိဳင္တည္းေပၚလာ၏။ ဤအေၾကာင္းအရာအားေလ့လာျခင္းျဖင့္ ၁။ သီလေတာ္ျမတ္အား ယုံၾကည္စြာေဆာက္တည္ပါက အလြန္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားေၾကာင္းေတြ႕ရ၏။ ၂။ အဆိုပါ သီလတြင္ အသက္လွဴသည့္ သီလသည္ ၾကီးက်ယ္ေသာအက်ိဳးကိုရ၏။ ၃။ သီလရကၡိတ၏ သီလမ်ိဳးသည္ အသက္ကိုေပးလွဴ ေသာ သီလျဖစ္၍ ေသာတာပန္သီလမ်ိဳးျဖစ္၏။ ေသာတာပန္သည္ သီလကို အသက္ထက္ တန္ဖိုး ထား၏။ Cr# ==========တရား ရတနာ========
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZCMdSY
ပဌာန္းကိုနားမလည္ပဲရြတ္ရင္အစြမ္းထက္/မထက္နွင့္ ေနရာေရြးၿပီး ရြတ္သင့္/မသင့္ ေမးခြန္းနွင့္ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏အေျဖ ================= ေမး။ ပဌာန္းဂါထာမ်ားရြတ္ဆိုရင္အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲရြတ္ဆိုရင္ အစြမ္းထက္ပါသလား ? ပဌာန္းကိုေနရာေရြးျပီး ရြတ္သင့္တယ္ ေနရာမေရြးပဲရြတ္ရင္ အေနွာင့္အယွက္အေပးခံရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား ? ဘာေၾကာင့္လဲ။ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား ။ ေျဖ။ ပဌာန္းပါဠိေတာ္မ်ားလို႕ သံုးသင့္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဂါထာဆိုတာက သံစဥ္နဲ႔ဖြဲ႕ထားတဲ့ မဂၤလသုတ္တို႕ ေမတၱာသုတ္ တို႕လို ေရးထားတဲ႔အရာေတြ ျဖစ္တယ္။ ပဌာန္းပါဠိေတာ္က်ေတာ့ စုႏၷိယ လို႕ ေခၚတာေပါ့ ပဌာန္းပါဠိပါဠိေတာ္ရြတ္ဆိုတာ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲရြတ္ဆိုရင္ေရာ အစြမ္းထက္ပါသလား ဆိုရင္ အစြမ္းထက္တယ္ဆိုတာ အစြမ္းထက္ခ်င္လ္ု႕ ရြတ္တာမ်ိဳး။ တရားေတာ္ေတြကေတာ့ လူေတြအတြက္ တရားစြမ္းထက္ဖို႕ရြတ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါရြတ္ရင္ အစြမ္းထက္တယ္ ဆိုတာ တန္ခိုးရွိတယ္ လို႕ ဒီလိုဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အနက္အဓိပၸါယ္နားမလည္ပဲရြတ္ဆိုရင္ေရာ ကုသိုလ္ရပါသလား ဒီလိုပဲ ေမးသင့္တာေပါ့ေနာ္။ ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္က အစြမ္းရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအစြမ္းရွိတုန္းဆို ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ေတြကို ၾကားနာၿပီးေတာ့ ျမတ္ျမတ္န္ုးနိုး ေနၾကတဲ႔အထဲမွာ လူေတြသာမကဘူး နတ္ျဗဟၼာေတြလည္း ပါတယ္ေပါ့ အဲေတာ့ ဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ကိုရြတ္ဆ္ုၿပီဆိုရင္ နတ္ျဗဟၼာေတြကစိတ္ဝင္စားၿပီစေတာ့ သူတို႕လာတဲ႔အခါမွာ တျခားမေကာင္းဆိုးရြားေတြကဖယ္ရွားသြားၾကတယ္။ တန္ခိုးရွိတဲ႔နတ္ေတြကလာရင္ တန္ခိုးမရွိတဲ႔နတ္ေတြက ဖယ္ရွားရလို႕ ဒုကၡေပးမယ့္ဟာေတြ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲလိုေတာ့ ျဖစ္နိူင္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားပဌာန္းကို ျမတ္ျမတ္နိူးနိူး နာယူဖူးၾကတဲ႔ နတ္ေတြဟာ နတ္တို႕နာခ်င္စိတ္ရွိတဲ႔အခါမွာ သူတို႕ရဲ႕အရွိန္အဝါေတြေပါ့ ဥပမာမယ္ ရာထူးႀကီးတဲ႔လူတစ္ေယာက္လာတဲ႔အခါ အလ္ုအေလ်ာက္ သူ႕ရဲ႕အရွိန္အဝါဆိုတာ ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္ အဲသလို အရွိန္အဝါမ်ိဳးျဖစ္တယ္လ္ု႕လဲ ဆိုနိူင္တယ္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တယ္ဆိုတဲ႔ ဒီကုသိုလ္ေကာင္းမႈရဲ႕အစြမ္းလည္း ရွိတယ္ေပါ့ ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ ပီတိျဖစ္ၿပီးေတာ့ရြတ္ဆိုမယ္ဆိုရင္ ဘုရားကို ပူေဇာ္မယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ေတြရဲ႕ေလးနက္မွန္ကန္မႈေၾကာင့္ နားမလည္ေသာ္လည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတာ့ ရွိတယ္လို႕ ဒီလိုေျပာရမွာေပါ့ေနာ္။ ဘာေၾကာင့္အက်ိဳးသက္ေရာက္တာတုန္းဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ေတြဟာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆီေလ်ာ္ၿပီး စစ္မွန္တဲ႔တရားေတာ္ေတြျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္။ ထိုစစ္မွန္တဲ႔တရားေတာ္ေတြကို နတ္ျဗဟၼာေတြက လိုလိုလားလားနွစ္သက္ၾကတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ ပီတိျဖစ္နိူင္တာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္။ ကုသိုလ္တရားျဖစ္နိူင္တာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုသိုလ္ရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေပးန္ူင္တဲ႔အစြမ္းသတၱိေတာ့ ရွိတယ္ လို႔ ဒီလိုပဲ မွတ္သင့္တယ္ေပါ့။ ပဌာန္းကို ေနရာေရြးၿပီး ရြတ္သင့္တယ္။ ေနရာမ်ရြးပဲ ရြတ္ပါက အေနွာင့္အယွက္ေပးခံရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား ဆိုတာ တခ်ိဳ႕ေျပာဆိုၾကတာေတြကို ဘုန္းဘုန္းလည္း ၾကားထူးပါတယ္။ ဒ့က ျဖစ္နိူင္တာတစ္ခုကေတာ့ ဒီလိုေပါ့ ပဌာန္းတရားေတာ္ေတြကို ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို မၾကည္ညိုတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြနားမွာ ရြတ္တယ္ ဆိုပါစို႕။ ရြတ္မိဆိုရင္ ဆန္႕က်င္ဘက္ေတာ့ ျဖစ္နိူင္တယ္ေပါ့ အေနွာင့္အယွက္ေပးတယ္ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာမယ္ ပဌာန္းေတြရြတ္ေနတယ္ အသံခ်ဲ႕စက္ႀကီးနဲ႕ရြတ္လို႕ နားမခံႏိူင္လို႕ ဆန္႕က်င္တဲ႔လူေတြလည္း ရွိတာပဲ ဘူထဲမွာေတာင္မွ။ အဲဒါကေတာ့ အသံက်ယ္လို႕ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္ အဲသလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားကို မၾကည္ညိုလို႕ ဘာသာခ်င္းမတူလို႕ မုန္းတီးတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြက လူသားက အေနွာင့္အယွက္ေပးက တစ္မ်ိဳး။ ဘူေတြမျမင္ရတဳ႔သတၱဝါေတြထဲမွာလည္း ဒီလိုမႀကိဳက္တဲ႔ သတၱဝါေတြ ရွိနိူင္တယ္။ နတ္ေတြမႀကိဳက္တဲ႔သတၱဝါေတြက သူတို႕ ဒါရြတ္ရင္ အေနအထိုင္ခက္တယ္။ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုရင္ အေနွာင့္အယွက္ေပးန္ူင္တယ္ ေပါ့ ဒါေၾကာင့္ ပဌာန္းရြတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေမတၱာပို႕ၿပီးေတာ့ အားလံုးလက္ခံႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ေမတၱာစိတ္နဲ႕ရြတ္နိူင္ရင္ပိုေကာင္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ေမး။ အဲဒါဆိုလို႕ရွိရင္ ပဌာန္းေတြ ဂါထာေတြ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဆိုတာ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲနဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္သိၿပီး ရြတ္တာနဲ႕ ကုသိုလ္ရတာခ်င္းက အတူတူပဲလားဘုရား ေျဖ။ ကြာျခားတယ္။ အဓိပၸါယ္နားမလည္ပဲရြတ္ဆိုတာကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ည္ုတဲ႔စိတ္နဲ႕ရြတ္ဆိုမယ္ဆိုရင္ သဒၶါပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္ၿပီး ရြတ္ဆိုရင္ ပညာလည္း ျဖစ္တာေပါ့ ပိုၿပီးေတာ့ အဓိပၸါယ္ နားလည္လိုက္လို႕ရွိရင္ အသိပညာ ပါသြားတယ္။ 'ေအာ္…ဘုရားဘာေတြရွင္းျပေနတယ္'ဆိုတာ နားလည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သဒၶါေရာ ပညာေရာ ႏွစ္ခု စံုသြားတယ္။ အဲေတာ့ သိၿပီးေတာ့ရြတ္တာ ပိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ လို႕ ေျပာရမွာေပါ့ ။ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာ ဓမၼဒါနျပဳနိူင္သည္။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MLBKT5
ပဌာန္းကိုနားမလည္ပဲရြတ္ရင္အစြမ္းထက္/မထက္နွင့္ ေနရာေရြးၿပီး ရြတ္သင့္/မသင့္ ေမးခြန္းနွင့္ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏အေျဖ ================= ေမး။ ပဌာန္းဂါထာမ်ားရြတ္ဆိုရင္အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲရြတ္ဆိုရင္ အစြမ္းထက္ပါသလား ? ပဌာန္းကိုေနရာေရြးျပီး ရြတ္သင့္တယ္ ေနရာမေရြးပဲရြတ္ရင္ အေနွာင့္အယွက္အေပးခံရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား ? ဘာေၾကာင့္လဲ။ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား ။ ေျဖ။ ပဌာန္းပါဠိေတာ္မ်ားလို႕ သံုးသင့္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဂါထာဆိုတာက သံစဥ္နဲ႔ဖြဲ႕ထားတဲ့ မဂၤလသုတ္တို႕ ေမတၱာသုတ္ တို႕လို ေရးထားတဲ႔အရာေတြ ျဖစ္တယ္။ ပဌာန္းပါဠိေတာ္က်ေတာ့ စုႏၷိယ လို႕ ေခၚတာေပါ့ ပဌာန္းပါဠိပါဠိေတာ္ရြတ္ဆိုတာ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲရြတ္ဆိုရင္ေရာ အစြမ္းထက္ပါသလား ဆိုရင္ အစြမ္းထက္တယ္ဆိုတာ အစြမ္းထက္ခ်င္လ္ု႕ ရြတ္တာမ်ိဳး။ တရားေတာ္ေတြကေတာ့ လူေတြအတြက္ တရားစြမ္းထက္ဖို႕ရြတ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒါရြတ္ရင္ အစြမ္းထက္တယ္ ဆိုတာ တန္ခိုးရွိတယ္ လို႕ ဒီလိုဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အနက္အဓိပၸါယ္နားမလည္ပဲရြတ္ဆိုရင္ေရာ ကုသိုလ္ရပါသလား ဒီလိုပဲ ေမးသင့္တာေပါ့ေနာ္။ ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္က အစြမ္းရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုအစြမ္းရွိတုန္းဆို ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ေတြကို ၾကားနာၿပီးေတာ့ ျမတ္ျမတ္န္ုးနိုး ေနၾကတဲ႔အထဲမွာ လူေတြသာမကဘူး နတ္ျဗဟၼာေတြလည္း ပါတယ္ေပါ့ အဲေတာ့ ဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ကိုရြတ္ဆ္ုၿပီဆိုရင္ နတ္ျဗဟၼာေတြကစိတ္ဝင္စားၿပီစေတာ့ သူတို႕လာတဲ႔အခါမွာ တျခားမေကာင္းဆိုးရြားေတြကဖယ္ရွားသြားၾကတယ္။ တန္ခိုးရွိတဲ႔နတ္ေတြကလာရင္ တန္ခိုးမရွိတဲ႔နတ္ေတြက ဖယ္ရွားရလို႕ ဒုကၡေပးမယ့္ဟာေတြ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ အဲလိုေတာ့ ျဖစ္နိူင္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားပဌာန္းကို ျမတ္ျမတ္နိူးနိူး နာယူဖူးၾကတဲ႔ နတ္ေတြဟာ နတ္တို႕နာခ်င္စိတ္ရွိတဲ႔အခါမွာ သူတို႕ရဲ႕အရွိန္အဝါေတြေပါ့ ဥပမာမယ္ ရာထူးႀကီးတဲ႔လူတစ္ေယာက္လာတဲ႔အခါ အလ္ုအေလ်ာက္ သူ႕ရဲ႕အရွိန္အဝါဆိုတာ ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္ အဲသလို အရွိန္အဝါမ်ိဳးျဖစ္တယ္လ္ု႕လဲ ဆိုနိူင္တယ္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္တယ္ဆိုတဲ႔ ဒီကုသိုလ္ေကာင္းမႈရဲ႕အစြမ္းလည္း ရွိတယ္ေပါ့ ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ ပီတိျဖစ္ၿပီးေတာ့ရြတ္ဆိုမယ္ဆိုရင္ ဘုရားကို ပူေဇာ္မယ္ဆိုရင္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ေတြရဲ႕ေလးနက္မွန္ကန္မႈေၾကာင့္ နားမလည္ေသာ္လည္း အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတာ့ ရွိတယ္လို႕ ဒီလိုေျပာရမွာေပါ့ေနာ္။ ဘာေၾကာင့္အက်ိဳးသက္ေရာက္တာတုန္းဆိုေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ႔တရားေတာ္ေတြဟာ ေၾကာင္းက်ိဳးဆီေလ်ာ္ၿပီး စစ္မွန္တဲ႔တရားေတာ္ေတြျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္။ ထိုစစ္မွန္တဲ႔တရားေတာ္ေတြကို နတ္ျဗဟၼာေတြက လိုလိုလားလားနွစ္သက္ၾကတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ထဲ ႏွလံုးထဲမွာ ပီတိျဖစ္နိူင္တာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္။ ကုသိုလ္တရားျဖစ္နိူင္တာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုသိုလ္ရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေပးန္ူင္တဲ႔အစြမ္းသတၱိေတာ့ ရွိတယ္ လို႔ ဒီလိုပဲ မွတ္သင့္တယ္ေပါ့။ ပဌာန္းကို ေနရာေရြးၿပီး ရြတ္သင့္တယ္။ ေနရာမ်ရြးပဲ ရြတ္ပါက အေနွာင့္အယွက္ေပးခံရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါသလား ဆိုတာ တခ်ိဳ႕ေျပာဆိုၾကတာေတြကို ဘုန္းဘုန္းလည္း ၾကားထူးပါတယ္။ ဒ့က ျဖစ္နိူင္တာတစ္ခုကေတာ့ ဒီလိုေပါ့ ပဌာန္းတရားေတာ္ေတြကို ဘုရားတရားေတာ္ေတြကို မၾကည္ညိုတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြနားမွာ ရြတ္တယ္ ဆိုပါစို႕။ ရြတ္မိဆိုရင္ ဆန္႕က်င္ဘက္ေတာ့ ျဖစ္နိူင္တယ္ေပါ့ အေနွာင့္အယွက္ေပးတယ္ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳးေပါ့ ဥပမာမယ္ ပဌာန္းေတြရြတ္ေနတယ္ အသံခ်ဲ႕စက္ႀကီးနဲ႕ရြတ္လို႕ နားမခံႏိူင္လို႕ ဆန္႕က်င္တဲ႔လူေတြလည္း ရွိတာပဲ ဘူထဲမွာေတာင္မွ။ အဲဒါကေတာ့ အသံက်ယ္လို႕ဆန္႕က်င္ဘက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္ အဲသလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႕ ျမတ္စြာဘုရားကို မၾကည္ညိုလို႕ ဘာသာခ်င္းမတူလို႕ မုန္းတီးတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြက လူသားက အေနွာင့္အယွက္ေပးက တစ္မ်ိဳး။ ဘူေတြမျမင္ရတဳ႔သတၱဝါေတြထဲမွာလည္း ဒီလိုမႀကိဳက္တဲ႔ သတၱဝါေတြ ရွိနိူင္တယ္။ နတ္ေတြမႀကိဳက္တဲ႔သတၱဝါေတြက သူတို႕ ဒါရြတ္ရင္ အေနအထိုင္ခက္တယ္။ စိတ္ဆင္းရဲတယ္ဆိုရင္ အေနွာင့္အယွက္ေပးန္ူင္တယ္ ေပါ့ ဒါေၾကာင့္ ပဌာန္းရြတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေမတၱာပို႕ၿပီးေတာ့ အားလံုးလက္ခံႏိူင္ေလာက္ေအာင္ ေမတၱာစိတ္နဲ႕ရြတ္နိူင္ရင္ပိုေကာင္းတယ္ေပါ့ေနာ္။ ေမး။ အဲဒါဆိုလို႕ရွိရင္ ပဌာန္းေတြ ဂါထာေတြ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြ ရြတ္ဆိုတာ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္မႈမရွိပဲနဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္သိၿပီး ရြတ္တာနဲ႕ ကုသိုလ္ရတာခ်င္းက အတူတူပဲလားဘုရား ေျဖ။ ကြာျခားတယ္။ အဓိပၸါယ္နားမလည္ပဲရြတ္ဆိုတာကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ၾကည္ည္ုတဲ႔စိတ္နဲ႕ရြတ္ဆိုမယ္ဆိုရင္ သဒၶါပဲ ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။ အနက္အဓိပၸါယ္နားလည္ၿပီး ရြတ္ဆိုရင္ ပညာလည္း ျဖစ္တာေပါ့ ပိုၿပီးေတာ့ အဓိပၸါယ္ နားလည္လိုက္လို႕ရွိရင္ အသိပညာ ပါသြားတယ္။ 'ေအာ္…ဘုရားဘာေတြရွင္းျပေနတယ္'ဆိုတာ နားလည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သဒၶါေရာ ပညာေရာ ႏွစ္ခု စံုသြားတယ္။ အဲေတာ့ သိၿပီးေတာ့ရြတ္တာ ပိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ လို႕ ေျပာရမွာေပါ့ ။ ပါခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ။ မည္သူမဆို လြတ္လပ္စြာ ဓမၼဒါနျပဳနိူင္သည္။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MLBKT5
သူ ့ကိုမုန္းရင္ ကိုယ္ရႈံးသည္(သို႔မဟုတ္) ရဟႏၱာျပစ္မွား၍( ၅၅ )ႏွစ္တိုင္မစင္စားရသည္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္မွာပါ ခ်မ္သားတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးက ေမြးလာတဲ့ သားေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ထမင္းေကြၽးရင္ ငိုပါတယ္၊ မစားပါဘူး ကိုယ္မစင္ပဲ လွ်ာေလးနဲရက္ရက္ၿပီး စားပါတယ္။ အက်င့္က မေပ်ာက္ေတာ့ ႀကီးလာေတာ့ မိဘေတြက ရွက္လို ့အဝတ္မဝတ္တဲ့ အေစလက အာဇီဝကေတြ ထံ ပိုလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ဆြမ္းစားေခၚေတာ့ သူက မလိုက္ပါဘူး။ ဗိုက္မစာဘူးလိုိလုိ ဘာလိုလိုနဲ႔ က်န္ခ့ဲတာပါ သူက ဘာစားလဲဆိုေတာ့ မစင္တြင္းကို ဖြင့္ျပိး အားရပါးရ စားသတဲ့ ။ ေနာက္ေတာ့ အာဇီဝကေတြက ေက်ာင္းကို ျပန္ေခ်ာင္းေတာ့မိပါတယ္ သူ ့ကို ေက်ာင္းက ထုက္လိုက္ပါတယ္ ဒါနဲ ့ အိမ္သာမ်ားမဲ့ ေနရာ ေစ်းတန္းကို ေရြးလိုက္ပါတယ္ သူ ့အတြက္ အေတာ္ဟန္က်ဆိုပဲ။ သူေနတဲ ့ပုံစံက ဒီလိုပါ လက္တစ္ဖက္က ေက်ာက္ဖ်ာကိုေထာက္ ေျခတစ္ဖက္က ေျမွာက္ျပိး ဒူးေထာက္ေနပါတယ္။ ျပိးေတာ့ ပါးစပ္လဲ ဖြင့္ထားျပိး သူမ်ားေတြ ေမးရင္ ေလကို သာစားတယ္လို ့ေျဖပါတယ္ ဒိလိုနဲ ့ မစင္ေတြစားခဲ့တာ ၅၅ ႏွစ္ၾကာသြားခ့ဲပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ဘုရားရွင္ သြားၿပီးတရားေဟာရပါတယ္ ေနာက္ဆုံး ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားပါတယ္ ( ၅၅ )ႏွစ္ ဘာလို ့ မစင္ေတြစားခဲ့ရတာလဲဆိုေတာ့.. တစ္ခုေသာဘဝမွာ သူက ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္ ေက်ာင္းကိုလာတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကို ရြာထဲက ဒကာ က ျကည္ညိဳလို ့ ကုဋင္ ဆြမ္း ဆတၲာသည္ သကၤန္း ထို ေလးမ်ဳီးကို ဒကာ က လွဴမယ္ဆိုလို ့ ေက်ာင္းေနရဟန္းက အာဂႏၲဳ ရဟန္းကို ထိုလဘ္လာဘ ေတြကို မရေစခ်င္တာ ဒါန႔ဲသူက ညေနခ်မ္းအခါ အာဂႏၲဳ ရဟန္းထံသြားၿပီး ... သင္သည္ ငါ့ဒကာလွဴမယ့္ဆြမ္းကို စားမယ့္အစား မစင္စား ဒါကမွ ျမတ္ေသးတယ္ သင္သည္ ေဂါင္းကို ဓားနဲရိတ္မယ့္အစား ဆံပင္ကို ႏုတ္တာကမွ ျမတ္ေသးတယ္ သင္သည္ သကၤန္းဝတ္မဲ့ အစားအဝတ္မစည္း ပဲေနတာကမွ ျမတ္ေသးတယ္။ သင္သည္ ကုဋင္နဲအိပ္ရတာထက္ ေျမႀကီးမွာ အိပ္ရတာက ျမတ္ေသးတယ္လို ့.. ဒီလို ေျပာခ့ဲမိတယ္။ တကယ္ဆို ခဏလာတဲ့ ဧည့္သည္ပဲ သူျပန္သြားရင္ ဒီပစၥည္းေတြ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာ အကုန္က်န္ခဲ့မွာ ယူသြားလို ့လဲ မရဘူး ... ဒီလိုေလးမ်ား စဥ္းစားမိလိုက္ရင္... ခုေတာ့ ... သူေျပာခဲ့မိတာက ရဟႏၲာဆိုတာ မသိခဲဘူး ( ၅၅ )ႏွစ္တိုင္ေအာင္ အဝတ္ မဝတ္ရဘူး ဆံပင္ အႏုတ္ခံရတယ္ ေျမႀကီးေပၚပဲ အိပ္ရတယ္ မစင္ကိုပဲ (၅၅ ) ႏွစ္ၾကာေအာင္ စားခဲရတယ္ ။ သူ ့ကို ခဏေလးမုန္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုယ့္မွာေတာ့ ဘဝတိုင္း #ရံႈးခဲ့ရတယ္ ေႀသာ္ ... သူ ့ကိုမုန္းရင္ ကိုယ္ရႈံးသည္ ။ မစၦရိယ ဆိုတာ တယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းပါလား ေရွာင္နိဳင္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HvKl8j
သူ ့ကိုမုန္းရင္ ကိုယ္ရႈံးသည္(သို႔မဟုတ္) ရဟႏၱာျပစ္မွား၍( ၅၅ )ႏွစ္တိုင္မစင္စားရသည္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္မွာပါ ခ်မ္သားတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးက ေမြးလာတဲ့ သားေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ထမင္းေကြၽးရင္ ငိုပါတယ္၊ မစားပါဘူး ကိုယ္မစင္ပဲ လွ်ာေလးနဲရက္ရက္ၿပီး စားပါတယ္။ အက်င့္က မေပ်ာက္ေတာ့ ႀကီးလာေတာ့ မိဘေတြက ရွက္လို ့အဝတ္မဝတ္တဲ့ အေစလက အာဇီဝကေတြ ထံ ပိုလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ဆြမ္းစားေခၚေတာ့ သူက မလိုက္ပါဘူး။ ဗိုက္မစာဘူးလိုိလုိ ဘာလိုလိုနဲ႔ က်န္ခ့ဲတာပါ သူက ဘာစားလဲဆိုေတာ့ မစင္တြင္းကို ဖြင့္ျပိး အားရပါးရ စားသတဲ့ ။ ေနာက္ေတာ့ အာဇီဝကေတြက ေက်ာင္းကို ျပန္ေခ်ာင္းေတာ့မိပါတယ္ သူ ့ကို ေက်ာင္းက ထုက္လိုက္ပါတယ္ ဒါနဲ ့ အိမ္သာမ်ားမဲ့ ေနရာ ေစ်းတန္းကို ေရြးလိုက္ပါတယ္ သူ ့အတြက္ အေတာ္ဟန္က်ဆိုပဲ။ သူေနတဲ ့ပုံစံက ဒီလိုပါ လက္တစ္ဖက္က ေက်ာက္ဖ်ာကိုေထာက္ ေျခတစ္ဖက္က ေျမွာက္ျပိး ဒူးေထာက္ေနပါတယ္။ ျပိးေတာ့ ပါးစပ္လဲ ဖြင့္ထားျပိး သူမ်ားေတြ ေမးရင္ ေလကို သာစားတယ္လို ့ေျဖပါတယ္ ဒိလိုနဲ ့ မစင္ေတြစားခဲ့တာ ၅၅ ႏွစ္ၾကာသြားခ့ဲပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ဘုရားရွင္ သြားၿပီးတရားေဟာရပါတယ္ ေနာက္ဆုံး ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားပါတယ္ ( ၅၅ )ႏွစ္ ဘာလို ့ မစင္ေတြစားခဲ့ရတာလဲဆိုေတာ့.. တစ္ခုေသာဘဝမွာ သူက ရဟန္းတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္ ေက်ာင္းကိုလာတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကို ရြာထဲက ဒကာ က ျကည္ညိဳလို ့ ကုဋင္ ဆြမ္း ဆတၲာသည္ သကၤန္း ထို ေလးမ်ဳီးကို ဒကာ က လွဴမယ္ဆိုလို ့ ေက်ာင္းေနရဟန္းက အာဂႏၲဳ ရဟန္းကို ထိုလဘ္လာဘ ေတြကို မရေစခ်င္တာ ဒါန႔ဲသူက ညေနခ်မ္းအခါ အာဂႏၲဳ ရဟန္းထံသြားၿပီး ... သင္သည္ ငါ့ဒကာလွဴမယ့္ဆြမ္းကို စားမယ့္အစား မစင္စား ဒါကမွ ျမတ္ေသးတယ္ သင္သည္ ေဂါင္းကို ဓားနဲရိတ္မယ့္အစား ဆံပင္ကို ႏုတ္တာကမွ ျမတ္ေသးတယ္ သင္သည္ သကၤန္းဝတ္မဲ့ အစားအဝတ္မစည္း ပဲေနတာကမွ ျမတ္ေသးတယ္။ သင္သည္ ကုဋင္နဲအိပ္ရတာထက္ ေျမႀကီးမွာ အိပ္ရတာက ျမတ္ေသးတယ္လို ့.. ဒီလို ေျပာခ့ဲမိတယ္။ တကယ္ဆို ခဏလာတဲ့ ဧည့္သည္ပဲ သူျပန္သြားရင္ ဒီပစၥည္းေတြ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာ အကုန္က်န္ခဲ့မွာ ယူသြားလို ့လဲ မရဘူး ... ဒီလိုေလးမ်ား စဥ္းစားမိလိုက္ရင္... ခုေတာ့ ... သူေျပာခဲ့မိတာက ရဟႏၲာဆိုတာ မသိခဲဘူး ( ၅၅ )ႏွစ္တိုင္ေအာင္ အဝတ္ မဝတ္ရဘူး ဆံပင္ အႏုတ္ခံရတယ္ ေျမႀကီးေပၚပဲ အိပ္ရတယ္ မစင္ကိုပဲ (၅၅ ) ႏွစ္ၾကာေအာင္ စားခဲရတယ္ ။ သူ ့ကို ခဏေလးမုန္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုယ့္မွာေတာ့ ဘဝတိုင္း #ရံႈးခဲ့ရတယ္ ေႀသာ္ ... သူ ့ကိုမုန္းရင္ ကိုယ္ရႈံးသည္ ။ မစၦရိယ ဆိုတာ တယ္ေၾကာက္စရာေကာင္းပါလား ေရွာင္နိဳင္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HvKl8j
လူ႔စိတ္ဆိုတာ သိပ္ထူးဆန္းတယ္။ အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္။ ရေနတာကို မေက်နပ္ႏိုင္ဘူး။ မရေသးတာကို မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္။ လိုခ်င္တာေလး ရလာျပန္ရင္လည္း ေနာက္တစ္မ်ိဳးကို လိုခ်င္ျပန္တယ္။ ေက်နပ္ေအာင္ ေနတတ္တဲ့စိတ္ မထားႏိုင္ ေသးသမွ် မေက်နပ္ခ်က္ေတြလည္း မ်ားေနၾကဦးမွာပါပဲ။ တစ္ခါတေလ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဘိုးထားတာ ဂ႐ုစိုက္တာကို လိုခ်င္ၾကတယ္။ သိပ္ဂ႐ုစိုက္ျပန္ေတာ့လည္း မႀကိဳက္ခ်င္ျပန္ဘူး။ အခ်စ္ေတြေတာ့လိုခ်င္တယ္။ အခ်စ္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးျပန္ေတာ့လည္း အေနၾကပ္လို႔ မေက်နပ္ျပန္ဘူး။ လိုက္ေနတုန္းမွာ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘဲ ရပ္ေနေတာ့မွ ေနာက္ျပန္ေက်ာ့တာမ်ိဳး လည္း ရွိေနတတ္ျပန္တယ္။ ကိုယ့္ကိုမုန္းမွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ္က မုန္းလိုက္ရရင္ေတာ့ ေက်နပ္ၾကတယ္။ #အရင္းစစ္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ နစ္ေနတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ပါပဲ။ အခ်စ္ခံခ်င္တာ မုန္းလိုက္ခ်င္တာ စတဲ့ လိုခ်င္မႈေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို အလိုမျပည့္ ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနသမွ် အလိုမက်မႈနဲ႔ မေက်နပ္မႈေတြက ရွိေနၾကမွာပါပဲ။ #ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္ေအာင္ေနတတ္သြားရင္ေတာ့… မေက်နပ္တာေတြ အလိုမက်တာေတြလည္း ေလ်ာ့သြားမွာပဲေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လိုခ်င္တာေတြ သိပ္ဦးစားမေပးပါနဲ႔။ အလိုမက်တာေတြ ပိုမ်ားတတ္တယ္။ စိတ္လိုက္မာန္ပါ မဆုံးျဖတ္ပါနဲ႔။ မေက်နပ္တာေတြ ပိုမ်ားတတ္တယ္။ ျဖစ္ၿပီးတာေတြ သိပ္မစဥ္းစားနဲ႔။ ေနာင္တနဲ႔ ေသာကကို ပိုျဖစ္ေစတယ္။ ဆရာေတာ္ မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆုံးမျခင္း (၁၃၈) Posted by >> Min Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NNzhaF
လူ႔စိတ္ဆိုတာ သိပ္ထူးဆန္းတယ္။ အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္။ ရေနတာကို မေက်နပ္ႏိုင္ဘူး။ မရေသးတာကို မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္။ လိုခ်င္တာေလး ရလာျပန္ရင္လည္း ေနာက္တစ္မ်ိဳးကို လိုခ်င္ျပန္တယ္။ ေက်နပ္ေအာင္ ေနတတ္တဲ့စိတ္ မထားႏိုင္ ေသးသမွ် မေက်နပ္ခ်က္ေတြလည္း မ်ားေနၾကဦးမွာပါပဲ။ တစ္ခါတေလ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဘိုးထားတာ ဂ႐ုစိုက္တာကို လိုခ်င္ၾကတယ္။ သိပ္ဂ႐ုစိုက္ျပန္ေတာ့လည္း မႀကိဳက္ခ်င္ျပန္ဘူး။ အခ်စ္ေတြေတာ့လိုခ်င္တယ္။ အခ်စ္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးျပန္ေတာ့လည္း အေနၾကပ္လို႔ မေက်နပ္ျပန္ဘူး။ လိုက္ေနတုန္းမွာ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘဲ ရပ္ေနေတာ့မွ ေနာက္ျပန္ေက်ာ့တာမ်ိဳး လည္း ရွိေနတတ္ျပန္တယ္။ ကိုယ့္ကိုမုန္းမွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ္က မုန္းလိုက္ရရင္ေတာ့ ေက်နပ္ၾကတယ္။ #အရင္းစစ္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ နစ္ေနတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ပါပဲ။ အခ်စ္ခံခ်င္တာ မုန္းလိုက္ခ်င္တာ စတဲ့ လိုခ်င္မႈေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို အလိုမျပည့္ ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ရွိေနသမွ် အလိုမက်မႈနဲ႔ မေက်နပ္မႈေတြက ရွိေနၾကမွာပါပဲ။ #ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္ေအာင္ေနတတ္သြားရင္ေတာ့… မေက်နပ္တာေတြ အလိုမက်တာေတြလည္း ေလ်ာ့သြားမွာပဲေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လိုခ်င္တာေတြ သိပ္ဦးစားမေပးပါနဲ႔။ အလိုမက်တာေတြ ပိုမ်ားတတ္တယ္။ စိတ္လိုက္မာန္ပါ မဆုံးျဖတ္ပါနဲ႔။ မေက်နပ္တာေတြ ပိုမ်ားတတ္တယ္။ ျဖစ္ၿပီးတာေတြ သိပ္မစဥ္းစားနဲ႔။ ေနာင္တနဲ႔ ေသာကကို ပိုျဖစ္ေစတယ္။ ဆရာေတာ္ မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆုံးမျခင္း (၁၃၈) Posted by >> Min Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NNzhaF
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ႐ွိတယ္ 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 🌱❀ တစ္ခါတစ္ရံ ဘဝဆိုတာ အင္မတန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္၊ သတိေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေသသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မ႐ွိဘူးလားဆိုေတာ့ ရိွတယ္ေနာ္။ 🌱❀ တရားေလးႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရိွတယ္။ သို႔ေသာ္ တစ္ရံတစ္ခါက်လို႔ရိွရင္ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ၿပီး ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္း ရိွတယ္။ 🌱❀ စစ္ကိုင္ေတာင္႐ိုးမွာ ဆိုလို႔ရိွရင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးဟာ (၂)ႏွစ္နီးပါး အယ္ဇိုင္းမားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘာမွကို မသိတဲ့အေနအထားမ်ိဳး၊ ဒီလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ ေနာက္ဆံုး ဘဝတစ္ခုကို အဆံုးသတ္သြားတယ္။ ဘဝဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရဘူး၊ ေၾကာက္စရာ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ အဲဒီ ဆရာေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိကပဲေနာ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔လွည့္ၿပီးေတာ့ တရားဓမၼေတြ ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ 🌱❀ ေနာက္တစ္ခါ တစ္ဦးထပ္ေတြ႔ေသးတယ္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္၊ လူၾကည့္ေတာ့ က်န္းက်န္းမာမာ၊ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ လွ်ာကို ေလျဖတ္ထား တာ၊ စကားမေျပာႏိုင္ဘူး၊ အဲဒါမ်ိဳးကလည္းပဲ ဘာကို ျဖစ္ေစတုန္းဆိုရင္ ေဒါသကိုျဖစ္ေစတယ္။ သူကေျပာခ်င္တယ္၊ ေျပာလို႔မရဘူး၊ ေဘးကလူေတြကိုအားမလိုအားမရျဖစ္တယ္၊ ဒုကၡေတြေရာက္တယ္။ အဲဒီ ေလျဖစ္တာဟာ ကိုယ္ေျပာခ်င္လ်က္သားနဲ႔ေျပာလို႔မရဘူး၊ လႈပ္ခ်င္လ်က္သားနဲ႔ လႈပ္လို႔မရဘူး ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ဓမၼကို အေဖာ္မျပဳႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ့္ ကို စိတ္ေသာကေရာက္မယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးေတြပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္ ကိုယ္က ဘာလုပ္ခ်င္တာမွန္းမသိ-ဆိုရင္ ေဘးကလူေတြက နားမလည္ေတာ့ လုပ္ေပးတာက တျခားဆိုေတာ့ဟာ... ဒုကၡေတြ ဘယ္ေလာက္ေရာက္မလဲဆိုတာေနာ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဆႏၵေတြ ဦးစားမေပးနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓမၼနဲ႔ပဲေနမယ္၊ အခ်ိန္မေရြး ေသခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ေသပါေစ၊ တရားကိုပဲ ႏွလံုးသြင္းေနမယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ကိုယ့့္ကိုယ္ကို စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ႏိုင္မွ မခ်ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေဒါသေတြျဖစ္မယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိ ေဒါသေတြျဖစ္ၿပီး အဲဒီလုိေနတယ္။ 🌱❀ ဟိုး အေမရိကမွာေနတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလဲဆိုေတာ့ ေလျဖတ္သြားတယ္၊ ပထမ ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြ ေလျဖတ္သြားတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ေလျဖတ္တာ ဘယ္အထိေရာက္သြားလဲဆိုေတာ့ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ မ်က္ေတာင္ေလးပဲ ခတ္ေနတယ္၊ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြက သြားၿပိ္းေတာ့ လူမမာေမးတဲ့ အခါက်ေတာ့ မ်က္ေတာင္ေလးခတ္ၿပီးျကည့္ရင္းက အဲဒီ မ်က္ေတာင္ေလးၾကားထဲက မ်က္ရည္ေလးေတြက ေပါက္ကနဲ ေပါက္ကနဲထြက္က်လာတယ္။ ကဲ သူဘယ္လိုခံစားေနရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည္ ေပါ့ေနာ္။ 🌱❀ ကဲ ဘုန္းၾကီးတို႔တစ္ေတြ အဲဒီလို မေျပာႏိုင္ မဆိုႏိုင္ေတာ့တဲ့ဘဝ၊ အသိလည္း ရိွေနေသးတယ္၊ ခံစားေနရတယ္ဆိုရင္ ဘာနဲ႔ေနၾကမလဲ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို မ်က္ရည္က်ေနရတာလဲ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။ အဲဒီလို မျဖစ္ဖို႔ရာကေတာ့ အေရးႀကီးဆံုးက ဘာလဲဆိုရင္ တရားနဲ႔ပဲ ႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ေနမယ္ အကယ္၍မ်ား မေသခင္ကပဲ တရားကိုႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ ေနႏိုင္မယ္၊ ကိုယ့္ဆႏၵေတြကို ေ႐ွ႕တန္းမတင္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုျပဳစုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚမွာ ဘာမွ ေဒါသေတြ မေက်နပ္ တာေတြ မျဖစ္ေစဘဲနဲ႔ေနာ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာဆႏၵမွမထား ေတာ့ဘဲနဲ႔ တရားကိုပဲ ႏွလံုးသြင္းမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ ေနႏိုင္မွ ဘုန္းၾကီးတို႔တစ္ေတြဟာ ထာဝရခ်မ္းသာမႈ ဆိုတာ ရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသဆရာေတာ္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LhhwNN
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ႐ွိတယ္ 🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶 🌱❀ တစ္ခါတစ္ရံ ဘဝဆိုတာ အင္မတန္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္၊ သတိေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေသသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မ႐ွိဘူးလားဆိုေတာ့ ရိွတယ္ေနာ္။ 🌱❀ တရားေလးႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရိွတယ္။ သို႔ေသာ္ တစ္ရံတစ္ခါက်လို႔ရိွရင္ သတိလက္လြတ္ျဖစ္ၿပီး ေသသြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္လည္း ရိွတယ္။ 🌱❀ စစ္ကိုင္ေတာင္႐ိုးမွာ ဆိုလို႔ရိွရင္ ဆရာေတာ္တစ္ပါးဟာ (၂)ႏွစ္နီးပါး အယ္ဇိုင္းမားျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘာမွကို မသိတဲ့အေနအထားမ်ိဳး၊ ဒီလိုျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ ေနာက္ဆံုး ဘဝတစ္ခုကို အဆံုးသတ္သြားတယ္။ ဘဝဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႔မရဘူး၊ ေၾကာက္စရာ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ အဲဒီ ဆရာေတာ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိကပဲေနာ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔လွည့္ၿပီးေတာ့ တရားဓမၼေတြ ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ 🌱❀ ေနာက္တစ္ခါ တစ္ဦးထပ္ေတြ႔ေသးတယ္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္၊ လူၾကည့္ေတာ့ က်န္းက်န္းမာမာ၊ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ လွ်ာကို ေလျဖတ္ထား တာ၊ စကားမေျပာႏိုင္ဘူး၊ အဲဒါမ်ိဳးကလည္းပဲ ဘာကို ျဖစ္ေစတုန္းဆိုရင္ ေဒါသကိုျဖစ္ေစတယ္။ သူကေျပာခ်င္တယ္၊ ေျပာလို႔မရဘူး၊ ေဘးကလူေတြကိုအားမလိုအားမရျဖစ္တယ္၊ ဒုကၡေတြေရာက္တယ္။ အဲဒီ ေလျဖစ္တာဟာ ကိုယ္ေျပာခ်င္လ်က္သားနဲ႔ေျပာလို႔မရဘူး၊ လႈပ္ခ်င္လ်က္သားနဲ႔ လႈပ္လို႔မရဘူး ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ ဓမၼကို အေဖာ္မျပဳႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ့္ ကို စိတ္ေသာကေရာက္မယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးေတြပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆိုရင္ ကိုယ္က ဘာလုပ္ခ်င္တာမွန္းမသိ-ဆိုရင္ ေဘးကလူေတြက နားမလည္ေတာ့ လုပ္ေပးတာက တျခားဆိုေတာ့ဟာ... ဒုကၡေတြ ဘယ္ေလာက္ေရာက္မလဲဆိုတာေနာ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဆႏၵေတြ ဦးစားမေပးနဲ႔ေတာ့ေနာ္။ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓမၼနဲ႔ပဲေနမယ္၊ အခ်ိန္မေရြး ေသခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ေသပါေစ၊ တရားကိုပဲ ႏွလံုးသြင္းေနမယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ကိုယ့့္ကိုယ္ကို စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ႏိုင္မွ မခ်ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေဒါသေတြျဖစ္မယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိ ေဒါသေတြျဖစ္ၿပီး အဲဒီလုိေနတယ္။ 🌱❀ ဟိုး အေမရိကမွာေနတဲ့ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလဲဆိုေတာ့ ေလျဖတ္သြားတယ္၊ ပထမ ေျခေထာက္ေတြ လက္ေတြ ေလျဖတ္သြားတယ္၊ ေနာက္ဆံုး ေလျဖတ္တာ ဘယ္အထိေရာက္သြားလဲဆိုေတာ့ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္နဲ႔ မ်က္ေတာင္ေလးပဲ ခတ္ေနတယ္၊ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြက သြားၿပိ္းေတာ့ လူမမာေမးတဲ့ အခါက်ေတာ့ မ်က္ေတာင္ေလးခတ္ၿပီးျကည့္ရင္းက အဲဒီ မ်က္ေတာင္ေလးၾကားထဲက မ်က္ရည္ေလးေတြက ေပါက္ကနဲ ေပါက္ကနဲထြက္က်လာတယ္။ ကဲ သူဘယ္လိုခံစားေနရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည္ ေပါ့ေနာ္။ 🌱❀ ကဲ ဘုန္းၾကီးတို႔တစ္ေတြ အဲဒီလို မေျပာႏိုင္ မဆိုႏိုင္ေတာ့တဲ့ဘဝ၊ အသိလည္း ရိွေနေသးတယ္၊ ခံစားေနရတယ္ဆိုရင္ ဘာနဲ႔ေနၾကမလဲ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို မ်က္ရည္က်ေနရတာလဲ စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။ အဲဒီလို မျဖစ္ဖို႔ရာကေတာ့ အေရးႀကီးဆံုးက ဘာလဲဆိုရင္ တရားနဲ႔ပဲ ႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ေနမယ္ အကယ္၍မ်ား မေသခင္ကပဲ တရားကိုႏွလံုးသြင္းၿပီးေတာ့ ေနႏိုင္မယ္၊ ကိုယ့္ဆႏၵေတြကို ေ႐ွ႕တန္းမတင္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုျပဳစုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚမွာ ဘာမွ ေဒါသေတြ မေက်နပ္ တာေတြ မျဖစ္ေစဘဲနဲ႔ေနာ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာဆႏၵမွမထား ေတာ့ဘဲနဲ႔ တရားကိုပဲ ႏွလံုးသြင္းမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ ေနႏိုင္မွ ဘုန္းၾကီးတို႔တစ္ေတြဟာ ထာဝရခ်မ္းသာမႈ ဆိုတာ ရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္ေပါ့ေနာ္။ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသဆရာေတာ္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LhhwNN
ဒုကၡ တစ္ခု ႀကံဳတိုင္း ကုသိုလ္ တစ္ခု လုပ္္ပါ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 တစ္ေန႔ ေသာအခါ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ ၏ မယ္ေတာ္ႀကီး သည္ မိမိ ေန အိမ္ မီးေလာင္သြားေသာ ေၾကာင့္သာ ဦးဇင္း ထံ သို႔ ေျပး လာပါတယ္။ သူ႕ခဗ်ာ မုဆိုးမႀကီး ဆိုေတာ့ အားကိုးလဲ မရွိ ရွာပါဘူး။ အဲဒိအတြက္ သားဦးဇင္း ထံ အားကိုး တႀကီး နဲ႔ ေျပး လာတာ ပါ ။ အဲဒိ အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က မင္းကိုးကြယ္ တဲ့ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ မယ္ေတာ္ႀကီး အတြက္ေနစရာ အိမ္တစ္လံုးေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ဖန္တီးေပးႏူိင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က အလြန္ၾကည္ညိဳတဲ့ ဆရာေတာ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လာဘ္လာဘေပါမ်ားမယ္ ဆိုတာ ယံုမွားဖြယ္ မရွွိပါဘူး။ ဒါယကာေတြကို မယ္ေတာ့္အိမ္ မီးထဲပါသြားတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာ နဲ႔ ကိစၥၿပီးႏိူင္ပါတယ္။ ဒါပင္မဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က မယ္ေတာ္ႀကီး လာတဲ့အခါ မွာ ဘာေမး လဲဆိုေတာ့… ” ခု မယ္ေတာ္ႀကီးအိမ္ မီးထဲပါသြားၿပီ။ ဘာေတြက်န္ေသးလဲ လို႔ေမးပါတယ္။ ဒီအခါမွာ မယ္ေတာ္ႀကီး က အားကိုးတႀကီး နဲ ့တပည့္ေတာ္မ မွာ အခုဝတ္ထားတဲ့အဝတ္နဲ႔ ပခံုး ေပၚက ဒီတဘက္ တစ္ထည္ပဲ က်န္ပါေတာ့ တယ္ဘုရား…လို႔ ေလွ်ာက္လိုက္ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က ” မယ္ေတာ္ႀကီးေရွ႕က ျပဳခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ ခုလိုဒုကၡေတြ ေရာက္ရတာ ။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ျပဳပါဆို ၿပီး ပုခံုးေပၚက တဘက္ေလးကိုအလွဴခံ လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရား ဟာ ပညာရွိျဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ အျပဳမူ ဟာေနာက္လူေတြ အတြက္ လမ္းျပသြားတာမွတ္သား စရာပါ။ ဦးဇင္း တို႔ေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ေကာင္းတာေတြ လဲ လုပ္ပါလွ်က္ မွန္မွန္ ကန္ကန္ လဲလုပ္ ပါလွ်က္ ဒုကၡေတြြႀကဳံေတ့ြရရင္ ဒါေရွ့အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးလာၿပီ လို႔သိရပါမယ္။ အဲဒါမ်ဳိးအခ်ိန္ၾကရင္ ကုသိုလ္ တစ္ခုခု ကိုျပဳလိုက္ပါ ။ ဒါဆိုရင္လက္ရိွအက်ိဳးေပးေနတဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အနည္းငယ္ေတာ့ အားေပ်ာ့ သြား ပါ လိမ့္မယ္ ။ ေတာ္႐ုံ အကုသိုလ္ဆိုရင္ ေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါ လိမ့္ မယ္ သူေတာ္ေကာင္း တို႔ ။ တစ္ခ်ိဳ ့ဆိုရင္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေန ၿပီးေအာင္ၿမင္ ေနတာ ေတြ႕ရ တတ္ ပါတယ္။ ဒါဟာေရွ႕ ကသူျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြ ရွိိေနလို႔ပါ။ ဥပမာ ခု လက္ရွိ အကုသိုလ္ လုပ္ေနၿပီး လမ္း မွာ လက္စြပ္တစ္ကြင္း ေကာက္ရတယ္ ဆို ပါ စို႔ ။ ဒါဆိုရင္အဲဒိ လူဟာ ေရွ႕ ကုသိုလ္ ေၾကာင့္ လက္စြပ္ထက္ အဖိုး ႀကီးတဲ့ အရာတစ္ ခုရႏူိင္ ပင္မဲ့ လက္ရိွ အကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ လက္စြပ္ပဲ ရေတာ့ တာပါ ။ ကုသိုလ္ ေတြ ျပဳၿပီး လမ္းမွာဆိုင္ကယ္ တိုက္မိလို႔ ေပါင္က်ိဳးသြားတယ္ ဆိုပါ စုိ႔ ဒါဆိုရင္ဒိ လူရဲ႕ ေရွ႕ အကုသိုလ္ ကံ က ေသႏိူင္ေလာက္တဲ့ အထိအက်ိဳး ေပးမွာ ျဖစ္ပင္မဲ့ လက္ရွိကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေပါင္က်ိဳး႐ုံပဲ ျဖစ္သြား တာ လို ့ မွတ္သားရ ပါမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ညစ္စရာ ျပႆနာေတြ ဒုကၡေတြႀကံဳေတြ႕ လာ တိုင္း ကုသိုလ္ တစ္ခုခု အၿမဲျပဳပါ ။ ေကာင္းတာလုပ္ ပါလ်က္ေကာင္း တာ မျဖစ္ဘူး ဆိုၿပီး ဘယ္ေတာ့ မွ အား မငယ္ ပါနဲ႔ ။ ေရွ႕ ဘဝ က ဘယ္ေလာက္တာင္ အကုသိုလ္ ေတြျပဳထား မိမွန္း ကိုယ္ မွ မသိႏိုင္တာ။ အကယ္ ၍သာ ကုသိုလ္ ထပ္ မျပဳရင္ အကုသိုလ္ ေတြ အက်ိဳးေပးခ်င္ တိုင္း ေပးခြင့္ ရ သြားပါ လိမ့္မယ္ ။ ကုသုိလ္ေလး ခံလိုက္ေတာ့ အကုသုိလ္္ ကဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္မရေတာ့ ဘူးေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ ျပဳဖို႔ မေမ့ ၾကပါနဲ႔ ။ မိမိကုသိုလ္ေတြ ျပဳပါလွ်က္ နဲ႔ အကုသိုလ္ေတြ ႀကံဳခဲ့ရင္လဲ ကုသိုလ္ သာ ျပဳရတာ တကယ္လဲ အက်ိဳး မေပးပါ ဘူူး။ မထူးပါ ဘူးလို႔ ကုသိုလ္ အေပၚ ယံုမွား သံသယ လံုးဝ မရွိပါ နဲ႔ လို႔ေျပာ ၾကားတိုက္တြန္းလို ပါတယ္ သူူူေတာ္ေကာင္း အေပါင္း တို႔။ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာ အရွင္သုဒႆန . . www.facebook.com/
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L9voea
ဒုကၡ တစ္ခု ႀကံဳတိုင္း ကုသိုလ္ တစ္ခု လုပ္္ပါ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 တစ္ေန႔ ေသာအခါ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ ၏ မယ္ေတာ္ႀကီး သည္ မိမိ ေန အိမ္ မီးေလာင္သြားေသာ ေၾကာင့္သာ ဦးဇင္း ထံ သို႔ ေျပး လာပါတယ္။ သူ႕ခဗ်ာ မုဆိုးမႀကီး ဆိုေတာ့ အားကိုးလဲ မရွိ ရွာပါဘူး။ အဲဒိအတြက္ သားဦးဇင္း ထံ အားကိုး တႀကီး နဲ႔ ေျပး လာတာ ပါ ။ အဲဒိ အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က မင္းကိုးကြယ္ တဲ့ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ မယ္ေတာ္ႀကီး အတြက္ေနစရာ အိမ္တစ္လံုးေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ဖန္တီးေပးႏူိင္စြမ္း ရွိပါတယ္။ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က အလြန္ၾကည္ညိဳတဲ့ ဆရာေတာ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လာဘ္လာဘေပါမ်ားမယ္ ဆိုတာ ယံုမွားဖြယ္ မရွွိပါဘူး။ ဒါယကာေတြကို မယ္ေတာ့္အိမ္ မီးထဲပါသြားတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာ နဲ႔ ကိစၥၿပီးႏိူင္ပါတယ္။ ဒါပင္မဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က မယ္ေတာ္ႀကီး လာတဲ့အခါ မွာ ဘာေမး လဲဆိုေတာ့… ” ခု မယ္ေတာ္ႀကီးအိမ္ မီးထဲပါသြားၿပီ။ ဘာေတြက်န္ေသးလဲ လို႔ေမးပါတယ္။ ဒီအခါမွာ မယ္ေတာ္ႀကီး က အားကိုးတႀကီး နဲ ့တပည့္ေတာ္မ မွာ အခုဝတ္ထားတဲ့အဝတ္နဲ႔ ပခံုး ေပၚက ဒီတဘက္ တစ္ထည္ပဲ က်န္ပါေတာ့ တယ္ဘုရား…လို႔ ေလွ်ာက္လိုက္ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးဗုဓ္ က ” မယ္ေတာ္ႀကီးေရွ႕က ျပဳခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ ခုလိုဒုကၡေတြ ေရာက္ရတာ ။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ျပဳပါဆို ၿပီး ပုခံုးေပၚက တဘက္ေလးကိုအလွဴခံ လိုက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရား ဟာ ပညာရွိျဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ အျပဳမူ ဟာေနာက္လူေတြ အတြက္ လမ္းျပသြားတာမွတ္သား စရာပါ။ ဦးဇင္း တို႔ေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ေကာင္းတာေတြ လဲ လုပ္ပါလွ်က္ မွန္မွန္ ကန္ကန္ လဲလုပ္ ပါလွ်က္ ဒုကၡေတြြႀကဳံေတ့ြရရင္ ဒါေရွ့အကုသိုလ္အက်ိဳးေပးလာၿပီ လို႔သိရပါမယ္။ အဲဒါမ်ဳိးအခ်ိန္ၾကရင္ ကုသိုလ္ တစ္ခုခု ကိုျပဳလိုက္ပါ ။ ဒါဆိုရင္လက္ရိွအက်ိဳးေပးေနတဲ့ အကုသိုလ္ေတြ အနည္းငယ္ေတာ့ အားေပ်ာ့ သြား ပါ လိမ့္မယ္ ။ ေတာ္႐ုံ အကုသိုလ္ဆိုရင္ ေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါ လိမ့္ မယ္ သူေတာ္ေကာင္း တို႔ ။ တစ္ခ်ိဳ ့ဆိုရင္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေန ၿပီးေအာင္ၿမင္ ေနတာ ေတြ႕ရ တတ္ ပါတယ္။ ဒါဟာေရွ႕ ကသူျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေတြ ရွိိေနလို႔ပါ။ ဥပမာ ခု လက္ရွိ အကုသိုလ္ လုပ္ေနၿပီး လမ္း မွာ လက္စြပ္တစ္ကြင္း ေကာက္ရတယ္ ဆို ပါ စို႔ ။ ဒါဆိုရင္အဲဒိ လူဟာ ေရွ႕ ကုသိုလ္ ေၾကာင့္ လက္စြပ္ထက္ အဖိုး ႀကီးတဲ့ အရာတစ္ ခုရႏူိင္ ပင္မဲ့ လက္ရိွ အကုသိုလ္ေတြေၾကာင့္ လက္စြပ္ပဲ ရေတာ့ တာပါ ။ ကုသိုလ္ ေတြ ျပဳၿပီး လမ္းမွာဆိုင္ကယ္ တိုက္မိလို႔ ေပါင္က်ိဳးသြားတယ္ ဆိုပါ စုိ႔ ဒါဆိုရင္ဒိ လူရဲ႕ ေရွ႕ အကုသိုလ္ ကံ က ေသႏိူင္ေလာက္တဲ့ အထိအက်ိဳး ေပးမွာ ျဖစ္ပင္မဲ့ လက္ရွိကုသိုလ္ေၾကာင့္ ေပါင္က်ိဳး႐ုံပဲ ျဖစ္သြား တာ လို ့ မွတ္သားရ ပါမယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ညစ္စရာ ျပႆနာေတြ ဒုကၡေတြႀကံဳေတြ႕ လာ တိုင္း ကုသိုလ္ တစ္ခုခု အၿမဲျပဳပါ ။ ေကာင္းတာလုပ္ ပါလ်က္ေကာင္း တာ မျဖစ္ဘူး ဆိုၿပီး ဘယ္ေတာ့ မွ အား မငယ္ ပါနဲ႔ ။ ေရွ႕ ဘဝ က ဘယ္ေလာက္တာင္ အကုသိုလ္ ေတြျပဳထား မိမွန္း ကိုယ္ မွ မသိႏိုင္တာ။ အကယ္ ၍သာ ကုသိုလ္ ထပ္ မျပဳရင္ အကုသိုလ္ ေတြ အက်ိဳးေပးခ်င္ တိုင္း ေပးခြင့္ ရ သြားပါ လိမ့္မယ္ ။ ကုသုိလ္ေလး ခံလိုက္ေတာ့ အကုသုိလ္္ ကဝင္ခ်င္တိုင္းဝင္မရေတာ့ ဘူးေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ ျပဳဖို႔ မေမ့ ၾကပါနဲ႔ ။ မိမိကုသိုလ္ေတြ ျပဳပါလွ်က္ နဲ႔ အကုသိုလ္ေတြ ႀကံဳခဲ့ရင္လဲ ကုသိုလ္ သာ ျပဳရတာ တကယ္လဲ အက်ိဳး မေပးပါ ဘူူး။ မထူးပါ ဘူးလို႔ ကုသိုလ္ အေပၚ ယံုမွား သံသယ လံုးဝ မရွိပါ နဲ႔ လို႔ေျပာ ၾကားတိုက္တြန္းလို ပါတယ္ သူူူေတာ္ေကာင္း အေပါင္း တို႔။ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာ အရွင္သုဒႆန . . www.facebook.com/
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L9voea
Friday, August 30, 2019
`အိုုလာရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားရမလဲ ? ? ? ======================= ၁ ။ အိုေဖၚ ( လင္ မယား အို ) ၂ ။ အို သိုက္ ( ေနအိမ္ ) ၃ ။ အို စာ ( ေငြေၾကး ) ၄ ။ အို ေရး ( က်န္းမာေရး ) ၅ ။ အို စိတ္ ( စိတ္ေန စိတ္ထား ) ကြ်န္ေတာ္တိုု႔အားလံုုး အိုုရမဲ့လူေတြႀကီးႀကီးပါ။ ခုုမအိုုေသးေပမဲ့ ဖတ္ထားရင္ ကိုုယ့္အတြက္ ကာကြယ္ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရသလိုု၊ ကိုုယ့္ မိဘေတြအတြက္ ဆန္းစစ္ ဆင္ျခင္လိုု႔ ရႏိုုင္ပါတယ္။ အႀကံလည္းေပးလိုု႔ရတာေပါ႔၊အိုုလာရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားသင့္သလဲ၊ ဘာသာေရး ရူူ႕ေဒါင့္ကေနမဟုုတ္ပဲ လက္ေတြ႔ ဘ၀ရူ႕ေဒာင့္ကေန ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္.... ။ ၁။ အိုုေဖၚ : လင္အိုုမယားအိုု ေမတၱာေကာင္းမြန္ေနဖိုု႔လိုုပါတယ္။ အရင္တုုန္းက ခ်စ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ အသက္ႀကီးလာေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ၾကည့္မရတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဘူး။ ေယာ့က္်ားက သားဘက္၊ မိန္းမက သမီးဘက္ ပိုုရပ္တည္တာမ်ဳိး မျဖစ္ရဘူး။ ငယ္ရြယ္တုုန္းက လင္မယားဆိုုေပမဲ့ အိုုလာရင္ အေဖၚ မြန္ျဖစ္ဖိုု႔၊ ရပ္တည္ခ်က္တူညီဖိုု႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုုန္းကေတာ့ ေယာ့က္်ားပိုုက္ဆံရွာ၊ ေယာ့က္်ား အင္အားေကာင္းေတာ့ အျပင္မွာ ေပြခ်င္တိုုင္းေပြ၊ေသာက္စားခ်င္တိုု္င္းေသာက္စား၊ အိမ္ကမိန္းမကိုု ခိုုင္းဖတ္လိုုသေဘာထားၿပီး ေအာ္လိုုက္ေငါက္လိုုက္ လုုပ္တဲ့ ေယာက္်ားမ်ုုဳိးဟာ၊ အိမ္ေထာင္သက္ အႏွစ္ ( ၂၀ ) ေနာက္ပိုုင္းမွာ သားသမီးေတြ ႀကီးလာရင္ သားသမီးမ်ားက အေမဘက္က ရပ္တည္တာ ခပ္မ်ားမ်ားဆိုုေတာ့ အရင္က ခံခဲ့သမ်ွ ရန္ညိဳး ျပန္ဆပ္ရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုုယ္အသက္ႀကီးတဲ့အခါ ကိုုယ့္မိန္းမ ကိုုယ့္ကိုု တကယ္ေကာင္းေစခ်င္ရင္ ကိုုယ္က သူတိုု႔အေပၚ အရင္ေကာင္းထားရတယ္။ ၂။ အိုုသိုုက္ : ေနဖိုု႔ထိုုင္ဖိုု႔ အိမ္တစ္လုုံး ရိွထားဖိုု႔လိုုပါတယ္။ အဲဒီအိမ္ကိုုလည္း မေသမခ်င္း ထိမ္းထားဖိုု႔လိုုပါလိမ့္မယ္။ ကိုုယ္က မၾကာမွီေသေတာ့မယ္ဆိုုၿပီး ေစာေစာစီးစီးထုုခြဲၿပီး အေမႊမခြဲေပးလိုုက္နဲ႔၊ကိုုယ္ေနဖိုု႔ေပ်ာက္သြားႏိုုင္တယ္။ မေပ်ာက္သြားတာေတာင္မွ သားသမီးမ်က္နာ ( သိုု႔ ) ေခြ်းမနဲ႕ သမက္မ်က္နာၾကည့္ၿပီး အသက္ရွင္ရတာ မတန္ဘူး။ ၃။ အိုုစာ : အိုုစာမင္းစာကိုု ဆိုုလိုုပါတယ္။ ေရႊျဖစ္ျဖစ္၊ ပိုုက္ဆံျဖစ္ျဖစ္ ကိုုယ့္အတြက္ ကိုုယ္ခ်န္ထားရတယ္။ သားသမီး စီးပြားေရးလုုပ္ဖိုု႔ အရင္းအနီး မရိွဘူးဆိုုၿပီး အကုုန္ထုုတ္မေပးလိုုက္နဲ႔၊ အားလုုံးေပးလိုုက္ရင္ အိမ္ကဆင္းသြားရႏိုုင္တယ္။ အခ်စ္ရဲ႕သဘာ၀ဟာ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ကိုုပဲ ဆင့္ပြားပါတယ္။ သားသမီး ကိုု ခ်စ္တယ္ဆိုုတာ သတၱ၀ါတိုုင္းရဲ႕ ေမြးရာပါ သဘာ၀ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘကိုုရိုုေသတယ္ဆိုုတာ ဘာသာေရးအဆံုုးအမနဲ႔ သြန္သင္ယူရတယ္။ေမြးျမဴယူရပါတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ မေသခ်ာတတ္ဘူး။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီး ( ၁၀ ) ေယာက္ကိုု အၿပံဳးမပ်က္ ေကြ်းေမြးႏိုုင္ေပမဲ့၊ သားသမီး (၁၀ ) ေယာက္ဟာ မိဘ ႏွစ္ပါးကိုု ဆူပုုတ္ေလာက္ေအာင္ေကြ်းေမြးရတယ္ဆိုုတဲ့ စကားပံုုတစ္ခုုကိုု ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မအိုုေသးခင္မွာ ကိုုယ့္အတြက္ အိုုစာခ်န္ပါ။ ၄။ အိုုေရး : အိုုတဲ့အခါမွာ ရိွတဲ့က်န္းမာေရးကိုု အတိုုေကာက္ေရးလိုုက္တာပါ။ အိုုလာရင္ ကိုုယ့္က်န္းမာေရးကိုု ကိုုယ္ဂရုုစိုုက္ရတယ္။ မနက္တိုုင္းလမ္းေလ်ွာက္တာမ်ဳိး၊ အဖြဲ႔လိုုက္ေလ့က်င့္ခန္းလုုပ္တာမ်ဳိး ပါ၀င္သင့္ပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမေလ်ွာက္ႏိုုင္ရင္လည္း ၊ လွုုပ္ရွားႏိုုင္သမွွ် အတတ္ႏိုုင္ဆံုုး ကိုုယ္လက္လွုုပ္ရွားေပးသင့္ပါတယ္။ ကိုုယ့္ရဲ႕ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ျခင္းဟာ ကိုုယ့္အတြက္ပါမဟုုတ္ သားသမီးမ်ားအတြက္ပါ လဒ္တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ သူတိုု႔ ကိုုယ့္အတြက္ သိပ္မပူရရင္ သူတိုု႔အလုုပ္ကိုု ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုုပ္လိုု႔ရတာေပါ႕ ၊ ၅။ အိုုစိတ္ : အိုုလာရင္ စိတ္ေနစိတ္ထား မွန္မွန္ကန္ကန္ ထားတတ္ဖိုု႔လိုုပါတယ္။ ကိုုယ္အသံုုးမက်ေတာ့ဘူးဆိုုၿပီး မသိမ္ငယ္သင့္ပါဘူး။ ေသျခင္းတရားကိုု ေတြးေတာၿပီး ေၾကာက္မေနသင့္ပါဘူး။ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနထိုုင္သင့္ပါတယ္။ တစ္ရက္အသက္ရွင္ရင္ တစ္ရက္အျမတ္ပဲ၊ တန္ေအာင္အသက္ရွင္ရမယ္ ဆိုုတဲ့စိတ္မ်ဳိး ေမြးျမဴ ရပါမယ္။ က်န္းမာေရး အဆင္ေျပရင္ အလွဴပြဲေတြ၊ ကူညီမူ လွုုပ္ရွားမူေတြ ဘာသာေရးပြဲေတြ ကိုုယ္တတ္ႏိုုင္တဲ့ဘက္ကေနၿပီးေတာ့မွ ပါ၀င္လႈပ္ရွားသင့္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ရႊင္လန္းၿပီး သန္႔သန္႔ ျပန္႔ျပန္႔ ေနထိုုင္သင့္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးသူမ်ား အားလံုုး က်န္းမာခ်မ္းေျမ႕ ႏိုုင္ၾကပါေစ။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Po89kQ
`အိုုလာရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားရမလဲ ? ? ? ======================= ၁ ။ အိုေဖၚ ( လင္ မယား အို ) ၂ ။ အို သိုက္ ( ေနအိမ္ ) ၃ ။ အို စာ ( ေငြေၾကး ) ၄ ။ အို ေရး ( က်န္းမာေရး ) ၅ ။ အို စိတ္ ( စိတ္ေန စိတ္ထား ) ကြ်န္ေတာ္တိုု႔အားလံုုး အိုုရမဲ့လူေတြႀကီးႀကီးပါ။ ခုုမအိုုေသးေပမဲ့ ဖတ္ထားရင္ ကိုုယ့္အတြက္ ကာကြယ္ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရသလိုု၊ ကိုုယ့္ မိဘေတြအတြက္ ဆန္းစစ္ ဆင္ျခင္လိုု႔ ရႏိုုင္ပါတယ္။ အႀကံလည္းေပးလိုု႔ရတာေပါ႔၊အိုုလာရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားသင့္သလဲ၊ ဘာသာေရး ရူူ႕ေဒါင့္ကေနမဟုုတ္ပဲ လက္ေတြ႔ ဘ၀ရူ႕ေဒာင့္ကေန ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္.... ။ ၁။ အိုုေဖၚ : လင္အိုုမယားအိုု ေမတၱာေကာင္းမြန္ေနဖိုု႔လိုုပါတယ္။ အရင္တုုန္းက ခ်စ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ အသက္ႀကီးလာေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ၾကည့္မရတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဘူး။ ေယာ့က္်ားက သားဘက္၊ မိန္းမက သမီးဘက္ ပိုုရပ္တည္တာမ်ဳိး မျဖစ္ရဘူး။ ငယ္ရြယ္တုုန္းက လင္မယားဆိုုေပမဲ့ အိုုလာရင္ အေဖၚ မြန္ျဖစ္ဖိုု႔၊ ရပ္တည္ခ်က္တူညီဖိုု႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုုန္းကေတာ့ ေယာ့က္်ားပိုုက္ဆံရွာ၊ ေယာ့က္်ား အင္အားေကာင္းေတာ့ အျပင္မွာ ေပြခ်င္တိုုင္းေပြ၊ေသာက္စားခ်င္တိုု္င္းေသာက္စား၊ အိမ္ကမိန္းမကိုု ခိုုင္းဖတ္လိုုသေဘာထားၿပီး ေအာ္လိုုက္ေငါက္လိုုက္ လုုပ္တဲ့ ေယာက္်ားမ်ုုဳိးဟာ၊ အိမ္ေထာင္သက္ အႏွစ္ ( ၂၀ ) ေနာက္ပိုုင္းမွာ သားသမီးေတြ ႀကီးလာရင္ သားသမီးမ်ားက အေမဘက္က ရပ္တည္တာ ခပ္မ်ားမ်ားဆိုုေတာ့ အရင္က ခံခဲ့သမ်ွ ရန္ညိဳး ျပန္ဆပ္ရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုုယ္အသက္ႀကီးတဲ့အခါ ကိုုယ့္မိန္းမ ကိုုယ့္ကိုု တကယ္ေကာင္းေစခ်င္ရင္ ကိုုယ္က သူတိုု႔အေပၚ အရင္ေကာင္းထားရတယ္။ ၂။ အိုုသိုုက္ : ေနဖိုု႔ထိုုင္ဖိုု႔ အိမ္တစ္လုုံး ရိွထားဖိုု႔လိုုပါတယ္။ အဲဒီအိမ္ကိုုလည္း မေသမခ်င္း ထိမ္းထားဖိုု႔လိုုပါလိမ့္မယ္။ ကိုုယ္က မၾကာမွီေသေတာ့မယ္ဆိုုၿပီး ေစာေစာစီးစီးထုုခြဲၿပီး အေမႊမခြဲေပးလိုုက္နဲ႔၊ကိုုယ္ေနဖိုု႔ေပ်ာက္သြားႏိုုင္တယ္။ မေပ်ာက္သြားတာေတာင္မွ သားသမီးမ်က္နာ ( သိုု႔ ) ေခြ်းမနဲ႕ သမက္မ်က္နာၾကည့္ၿပီး အသက္ရွင္ရတာ မတန္ဘူး။ ၃။ အိုုစာ : အိုုစာမင္းစာကိုု ဆိုုလိုုပါတယ္။ ေရႊျဖစ္ျဖစ္၊ ပိုုက္ဆံျဖစ္ျဖစ္ ကိုုယ့္အတြက္ ကိုုယ္ခ်န္ထားရတယ္။ သားသမီး စီးပြားေရးလုုပ္ဖိုု႔ အရင္းအနီး မရိွဘူးဆိုုၿပီး အကုုန္ထုုတ္မေပးလိုုက္နဲ႔၊ အားလုုံးေပးလိုုက္ရင္ အိမ္ကဆင္းသြားရႏိုုင္တယ္။ အခ်စ္ရဲ႕သဘာ၀ဟာ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ကိုုပဲ ဆင့္ပြားပါတယ္။ သားသမီး ကိုု ခ်စ္တယ္ဆိုုတာ သတၱ၀ါတိုုင္းရဲ႕ ေမြးရာပါ သဘာ၀ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘကိုုရိုုေသတယ္ဆိုုတာ ဘာသာေရးအဆံုုးအမနဲ႔ သြန္သင္ယူရတယ္။ေမြးျမဴယူရပါတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ မေသခ်ာတတ္ဘူး။ မိဘမ်ားဟာ သားသမီး ( ၁၀ ) ေယာက္ကိုု အၿပံဳးမပ်က္ ေကြ်းေမြးႏိုုင္ေပမဲ့၊ သားသမီး (၁၀ ) ေယာက္ဟာ မိဘ ႏွစ္ပါးကိုု ဆူပုုတ္ေလာက္ေအာင္ေကြ်းေမြးရတယ္ဆိုုတဲ့ စကားပံုုတစ္ခုုကိုု ၾကားဖူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မအိုုေသးခင္မွာ ကိုုယ့္အတြက္ အိုုစာခ်န္ပါ။ ၄။ အိုုေရး : အိုုတဲ့အခါမွာ ရိွတဲ့က်န္းမာေရးကိုု အတိုုေကာက္ေရးလိုုက္တာပါ။ အိုုလာရင္ ကိုုယ့္က်န္းမာေရးကိုု ကိုုယ္ဂရုုစိုုက္ရတယ္။ မနက္တိုုင္းလမ္းေလ်ွာက္တာမ်ဳိး၊ အဖြဲ႔လိုုက္ေလ့က်င့္ခန္းလုုပ္တာမ်ဳိး ပါ၀င္သင့္ပါတယ္။ ေကာင္းေကာင္းမေလ်ွာက္ႏိုုင္ရင္လည္း ၊ လွုုပ္ရွားႏိုုင္သမွွ် အတတ္ႏိုုင္ဆံုုး ကိုုယ္လက္လွုုပ္ရွားေပးသင့္ပါတယ္။ ကိုုယ့္ရဲ႕ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္ျခင္းဟာ ကိုုယ့္အတြက္ပါမဟုုတ္ သားသမီးမ်ားအတြက္ပါ လဒ္တစ္ပါးျဖစ္ပါတယ္။ သူတိုု႔ ကိုုယ့္အတြက္ သိပ္မပူရရင္ သူတိုု႔အလုုပ္ကိုု ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုုပ္လိုု႔ရတာေပါ႕ ၊ ၅။ အိုုစိတ္ : အိုုလာရင္ စိတ္ေနစိတ္ထား မွန္မွန္ကန္ကန္ ထားတတ္ဖိုု႔လိုုပါတယ္။ ကိုုယ္အသံုုးမက်ေတာ့ဘူးဆိုုၿပီး မသိမ္ငယ္သင့္ပါဘူး။ ေသျခင္းတရားကိုု ေတြးေတာၿပီး ေၾကာက္မေနသင့္ပါဘူး။ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနထိုုင္သင့္ပါတယ္။ တစ္ရက္အသက္ရွင္ရင္ တစ္ရက္အျမတ္ပဲ၊ တန္ေအာင္အသက္ရွင္ရမယ္ ဆိုုတဲ့စိတ္မ်ဳိး ေမြးျမဴ ရပါမယ္။ က်န္းမာေရး အဆင္ေျပရင္ အလွဴပြဲေတြ၊ ကူညီမူ လွုုပ္ရွားမူေတြ ဘာသာေရးပြဲေတြ ကိုုယ္တတ္ႏိုုင္တဲ့ဘက္ကေနၿပီးေတာ့မွ ပါ၀င္လႈပ္ရွားသင့္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ရႊင္လန္းၿပီး သန္႔သန္႔ ျပန္႔ျပန္႔ ေနထိုုင္သင့္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးသူမ်ား အားလံုုး က်န္းမာခ်မ္းေျမ႕ ႏိုုင္ၾကပါေစ။
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Po89kQ
ျမတ္ဗုဒၵ၏ အဆံုးအမ မ်ား 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 မိမိသာလ်င္ မိမိကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏ မိမိမွတစ္ပါး အဘယ္သူသည္ မိမိကိုးကြယ္ရာျဖစ္ပါအံ့နည္း။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အက်င့္သီလကင္းမဲ့ျခင္းျဖင့္ အသက္တစ္ရာေနျခင္းထက္ အက်င့္သီလဘာ၀နာ ျပည့္စံုစြာျဖင့္ တစ္ရက္တည္းအသက္ရွင္၍ေနျခင္းက ပို၍ျမတ္၏။ (ဓမၼပဒ-၁၀၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ျခင္း၏ အနီးဆံုးအေၾကာင္းသည္ ေယာနိေသာမနသိကာရ ရိွျခင္းျဖစ္၏ အကုသိုလ္ျဖစ္ျခင္း၏ အနီးဆံုးအေၾကာင္းသည္ အေယာနိေသာမနသိကာရရိွျခင္းျဖစ္၏။ ျမတ္ဗုဒၶ(အဂၤုတၱိဳရ္ဠိေတာ္) မုသားဆိုရင္ ရယ္ဖြယ္အျဖစ္ေတာင္မေျပာနဲ႕၊ လိမ္၀့ံတဲ့သူမလုပ္ရဲေသာ အကုသိုလ္ဟူ၍ မရိွႏိုင္ေတာ့၊ ေမွာက္ထားေသာေရခြက္မွာ ေရစက္တစ္စက္မွမက်န္သကဲ့သို႕ လိမ္၀့ံသူ၌ အရည္ခ်င္းေကာင္းဟူ သမွ်မရိွေတာ့။ (ျမတ္ဗုဒၶ) သမင္သည္ျပည္တန္ပတၱျမားကိုျမင္ေသာ္လည္း တန္ဖိုးမသိသည့္အတြက္ ျမက္ကိုသာစားၿပီး ေတာထဲ၀င္သကဲ့သို႕ ပညာမရိွေသာလူသည္ အလြန္အဖိုးတန္ေသာ လူ႕ဘ၀ကိုရေသာ္လည္း တန္ဖိုးမသိသည္. အတြက္ ကာမဂုဏ္ကိုခံစားၿပီး အပါယ္ေလးပါးသို႕သြားသည္။ (ဓမၼပဒ) ၀တၱဳကာမဂုဏ္ေတြနဲ႕ မလိမ္းက်ံေတာ့တဲ့သူ၊ ၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းနဲ႕ေ၀းၿပီးၿငိမ္းေအးေနတဲ့သူ ကိေလသာ အဘိသခၤါရ ကာမဂုဏ္ သံုးေထြေသာတရားတို႕ၿငိမ္းၿပီးတဲ့သူဟာ ေန႕ညဥ့္ဆက္ကာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရေပတယ္။ (ျမတ္ဗုဒၶ) သူတစ္ပါး အျပစ္ကို အဖန္ဖန္ရႈေလ့ရိွသည္ျဖစ္၍ အျမဲတမ္းကဲ့ရဲ႕ ရႈတ္ခ်လိုေသာ အမွတ္သညာ ရိွေနသူအား အပါယ္လားေၾကာင္း အာသေ၀ါတရားတို႕သည္ တိုးပြားကုန္၏ ထိုသိို႕ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ရွာေလ့ရိွေသာသူသည္ အာသေ၀ါတရားကုန္ရာ အရဟတၱမဂ္မွ လြန္စြာေ၀း၏။ (ဓမၼပဒ) ခ်စ္သားဥဂၢေသန…. ပညာရိွတဲ့သူဟာ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ ခႏၶာေတြမွာျဖစ္တဲ့ တြယ္တာျခင္းတဏွာကိုပယ္စြန္႕ၿပီး ပဋိသေႏၶတည္ျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ဖို္႕ သင့္လွေပတယ္။ (ျမတ္ဗုဒၶ) တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုရထားပါလ်က္ ငါသည္အနာကင္း၏ က်န္းမာ၏ ဟုဆိုေသာ္ ထိုသူကား မိုက္မဲသူသာတည္း၊ ထိုေၾကာင့္ သူႀကြယ္ ဤအရာ၀ယ္ငါသည္နာက်င္ေသာကိုယ္ရိွသူျဖစ္လ်က္ ငါ၏စိတ္သည္ နာက်င္မူကင္းသည္ ျဖစ္လတၱံံံ႕ ဟုက်င့္အပ္၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အၾကင္ပုဂၢိလ္သည္ ေျမႀကီးကဲ့သို႕သည္းခံ၏ ရံႊ႕ညြန္ကင္းေသာ ေရကန္ကဲ့သို႕ ကိေလသာမယွဥ္ ၾကည္လင္ေသာစိတ္ရိွ၏ တံတိုင္းကဲ့သို႕ ခိုင္မာေသာ အက်င့္ရိွ၏ ထိုသို႕ေသာ ပုဂၢိလ္အားသံသရာ၌ က်င္လည္ျခင္းတို႕သည္ မျဖစ္ေတာ့ေပ။ (ဓမၼပဒ) ရဟန္းတို႕…တစ္ခုေသာတရားသည္အဂၤါရွစ္ပါးရိွေသာအရိယာမဂ္ကိုျဖစ္ေစျခင္းငွာအက်ိဳးမ်ား၏တစ္ခုေသာတရားဟူသည္အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႕ သင့္ေသာအားျဖင့္ႏွလံုးသြင္းျခင္း ေယာနိေသာမနသိွကာရႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေပတည္း။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အာနႏၵာ…..မိမိ၏မိတ္ေဆြမ်ား ေဆြမ်ိဳးဥာတကာမ်ား ကိုေမတၱာေရွ႕ထား၍ သနားလိုၾကပါလ်င္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါး တို႕၌ သက္၀င္ေအာင္တိုက္တြန္းအပ္၏။ (အဂၤုတၱရ္၊ တိကနိပါတ္၊ နိေ၀သကသုတ္) မင္းႀကီး….အက်င့္သီလရိွမရိွကို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကည့္မွ သိႏုိင္၏ သီလစင္ၾကယ္မၾကယ္ကို ေရွ႕စကားႏွင့္ေနာက္စကား ညီညြတ္မူရိွမရိွကို ေထာက္ခ်င့္၍ သိႏုိင္၏ ဥာဏခြန္အားရိွမရိွကို ေဘးအႏၱရယ္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ ကိုၾကည့္၍ သိႏိုင္၏ ဥာဏ္ပညာမျပည့္၀လ်င္ မသိႏိုင္ေပ။ (ျမတ္ဗုဒၶ) ရဟန္းတို ့….. ေပးကမ္းစြန္႕ႀကဲျခင္း ေစတနာရဲ႕အက်ိဳးကုိ ငါသိသလို သတၱ၀ါမ်ား သိၾကမယ္ဆိုရင္ ကုိယ္စားမဲ့ ၀တၳဳထဲက သူတစ္ပါးကုိ မေပးကမ္းပဲ ဘာကိုမွ် စားႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ကုိယ့္ပစၥည္းကုိ မေပးရက္တဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ေတြလည္း သတၱ၀ါတို႕ကုိႏွိပ္စက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပ။ (ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္၊ဒါနသုတ္) ပုဏၰ…..အဆင္း၊အသံ၊ အနံ႕၊ အရသာ ၊ အေတြ႕အထိႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ႀကံစည္အပ္ေသာ အေထြေထြအာရံုမ်ားကို သာယာစရာ ႏွစ္သက္စရာ အျဖစ္ျဖင့္ ေတြးေတာႀကံစည္ေသာသူအား သာယာႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ၏ ။ ပုဏၰ သာယာႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္လ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ေပၚ၏ ဟုငါဘုရား ေဟာၾကား၏ ။ အဆင္း ၊ အသံ ၊ အနံ႕ ၊ အရသာ ၊ အေတြ႕အထိႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ႀကံစည္အပ္ေသာ အေထြေထြ အာရံုမ်ားကုိသာယာစရာ ႏွစ္သက္စရာ အျဖစ္ျဖင့္ မေတြးေတာ မႀကံစည္ေသာ သူအား သာယာႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ခ်ဳပ္၏ ။ သာယာႏွစ္သက္ျခင္း ခ်ဳပ္လ်င္ ဆင္းရဲ ဒုကၡ ခ်ဳပ္၏ ဟုငါဘုရားေဟာၾကား၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) နကၡတ္ေကာင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာလူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ားက လြန္ေျမာက္၍သြားၾက၏။ ေကာင္းေသာအလုပ္ကိုစလုပ္ေသာ ေန႕သည္ပင္ ေကာင္းေသာနကၡတ္ျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္မွာသြားေနေသာ နကၡတ္မ်ားသည္ အဘယ္အက်ိဳးစီးပြားကိုမွ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မည္ မဟုတ္။ (ဧကနိပါတ္၊ နကၡတၱဇတ္) ပုဏၰား…..ၾကမ္းတမ္းယုတ္မာ ဆဲဆိုလာေသာသူကို သူမိုက္ကသာေအာင္နိုင္သည္ဟု ထင္မွတ္၏။ အမွန္မွာထိုေအာင္ပြဲသည္ သူ႕အတြက္မဟုတ္ေပ၊ ပညာျဖင့္ဆင္ျခင္၍ သည္းခံနိုင္စြမ္းေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္၏ ေအာင္ပြဲသာလ်င္ျဖစ္ေပသည္၊ အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္ေသာသူအား တံု႕ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏။ ထို႕သို႕အမ်က္ထြက္ျခင္းျဖင့္ ထိုသူသည္ ပထမ အမ်က္ထြက္သူထက္ ပို၍ယုတ္မာ၏။ အမ်က္ထြက္သူကို တံု႕ျပန္ရန္မူျခင္း မရိွေသာသူသည္ကားနိုင္ခဲေသာ စစ္ပြဲကိုေအာင္သူျဖစ္၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) လူမ်ားသည္ ပညာမရိွေသာသူကန္းမ်ားသာျဖစ္၍ ဤေလာက၌ အနည္းငယ္မွ်ေသာသူသာ အနိစၥ၊ဒုကၡစေသာ၀ိပႆနာကိုပြားမ်ားနိုင္၏ မုဆိုး၏ပိုက္ကြန္မွလြတ္ထြက္ေသာငွက္သည္ နည္းသကဲ့သို႕ေသေသာသူတို႕တြင္ နတ္ျပည္သြားေသာသူသည္ နည္းလွ၏။ (ဓမၼပဒ) ကုသိုလ္ေကာင္းမူတို႕၌စိတ္ကူးၾကံစည္ရံုမွ်ႏွင့္ပင္လ်င္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားလွေပ၏ဟုငါဘုရားေဟာေတာ္မူ၏။ကိုယ္ေရာႏႈတ္ပါျပဳက်င့္ပါက အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားျခင္း၌ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရိွပါေတာ့အ့ံနည္း။(ဓမၼပဒ) ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းဟူေသာ နိေရာဓသစၥာတရားသည္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ေသာ တရားျဖစ္၏။ (ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္) ျဖစ္ေပၚလာေသာဆင္းရဲ ဟူသမွ်တို႕သည္ သခၤါရဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏ သခၤါရတို႕ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားလ်င္ ဆင္းရဲျဖစ္ျခင္းမရိွ။ (သုတၱနိပါတ္၊ ဂါထာ-၇၃၇) ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရအားလံုးတို႕သည္ အျမဲမရိွကုန္ဟု ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ရႈျမင္နိုင္ေသာအခါ ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါတို႕၌ ၿငီးေငြ႕၏။ဤၿငီးေငြ႕ျခင္းသည္ ကိေလသာစင္ၾကယ္ရာ နိဗၺာန္၏အေၾကာင္းျဖစ္၏။(ဓမၼပဒ) ခံစားမူမွန္သမွ်သည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္လ်က္ရိွ၏။ (သံယုတ္ပါဠိ၊ အာလာရသုတ္) ျဖစ္ျခင္းသေဘာရိွေသာ အရာခပ္သိမ္းတို႕သည္ ပ်က္ျခင္းသေဘာလည္းရိွၾကကုန္၏။ (ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္) Credit.. Original uploader.
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HwLA6X
ျမတ္ဗုဒၵ၏ အဆံုးအမ မ်ား 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 မိမိသာလ်င္ မိမိကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏ မိမိမွတစ္ပါး အဘယ္သူသည္ မိမိကိုးကြယ္ရာျဖစ္ပါအံ့နည္း။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အက်င့္သီလကင္းမဲ့ျခင္းျဖင့္ အသက္တစ္ရာေနျခင္းထက္ အက်င့္သီလဘာ၀နာ ျပည့္စံုစြာျဖင့္ တစ္ရက္တည္းအသက္ရွင္၍ေနျခင္းက ပို၍ျမတ္၏။ (ဓမၼပဒ-၁၀၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ျခင္း၏ အနီးဆံုးအေၾကာင္းသည္ ေယာနိေသာမနသိကာရ ရိွျခင္းျဖစ္၏ အကုသိုလ္ျဖစ္ျခင္း၏ အနီးဆံုးအေၾကာင္းသည္ အေယာနိေသာမနသိကာရရိွျခင္းျဖစ္၏။ ျမတ္ဗုဒၶ(အဂၤုတၱိဳရ္ဠိေတာ္) မုသားဆိုရင္ ရယ္ဖြယ္အျဖစ္ေတာင္မေျပာနဲ႕၊ လိမ္၀့ံတဲ့သူမလုပ္ရဲေသာ အကုသိုလ္ဟူ၍ မရိွႏိုင္ေတာ့၊ ေမွာက္ထားေသာေရခြက္မွာ ေရစက္တစ္စက္မွမက်န္သကဲ့သို႕ လိမ္၀့ံသူ၌ အရည္ခ်င္းေကာင္းဟူ သမွ်မရိွေတာ့။ (ျမတ္ဗုဒၶ) သမင္သည္ျပည္တန္ပတၱျမားကိုျမင္ေသာ္လည္း တန္ဖိုးမသိသည့္အတြက္ ျမက္ကိုသာစားၿပီး ေတာထဲ၀င္သကဲ့သို႕ ပညာမရိွေသာလူသည္ အလြန္အဖိုးတန္ေသာ လူ႕ဘ၀ကိုရေသာ္လည္း တန္ဖိုးမသိသည္. အတြက္ ကာမဂုဏ္ကိုခံစားၿပီး အပါယ္ေလးပါးသို႕သြားသည္။ (ဓမၼပဒ) ၀တၱဳကာမဂုဏ္ေတြနဲ႕ မလိမ္းက်ံေတာ့တဲ့သူ၊ ၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းနဲ႕ေ၀းၿပီးၿငိမ္းေအးေနတဲ့သူ ကိေလသာ အဘိသခၤါရ ကာမဂုဏ္ သံုးေထြေသာတရားတို႕ၿငိမ္းၿပီးတဲ့သူဟာ ေန႕ညဥ့္ဆက္ကာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရေပတယ္။ (ျမတ္ဗုဒၶ) သူတစ္ပါး အျပစ္ကို အဖန္ဖန္ရႈေလ့ရိွသည္ျဖစ္၍ အျမဲတမ္းကဲ့ရဲ႕ ရႈတ္ခ်လိုေသာ အမွတ္သညာ ရိွေနသူအား အပါယ္လားေၾကာင္း အာသေ၀ါတရားတို႕သည္ တိုးပြားကုန္၏ ထိုသိို႕ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ရွာေလ့ရိွေသာသူသည္ အာသေ၀ါတရားကုန္ရာ အရဟတၱမဂ္မွ လြန္စြာေ၀း၏။ (ဓမၼပဒ) ခ်စ္သားဥဂၢေသန…. ပညာရိွတဲ့သူဟာ အတိတ္ အနာဂတ္ ပစၥဳပၸန္ ခႏၶာေတြမွာျဖစ္တဲ့ တြယ္တာျခင္းတဏွာကိုပယ္စြန္႕ၿပီး ပဋိသေႏၶတည္ျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ဖို္႕ သင့္လွေပတယ္။ (ျမတ္ဗုဒၶ) တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ဤခႏၶာကိုယ္ႀကီးကိုရထားပါလ်က္ ငါသည္အနာကင္း၏ က်န္းမာ၏ ဟုဆိုေသာ္ ထိုသူကား မိုက္မဲသူသာတည္း၊ ထိုေၾကာင့္ သူႀကြယ္ ဤအရာ၀ယ္ငါသည္နာက်င္ေသာကိုယ္ရိွသူျဖစ္လ်က္ ငါ၏စိတ္သည္ နာက်င္မူကင္းသည္ ျဖစ္လတၱံံံ႕ ဟုက်င့္အပ္၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အၾကင္ပုဂၢိလ္သည္ ေျမႀကီးကဲ့သို႕သည္းခံ၏ ရံႊ႕ညြန္ကင္းေသာ ေရကန္ကဲ့သို႕ ကိေလသာမယွဥ္ ၾကည္လင္ေသာစိတ္ရိွ၏ တံတိုင္းကဲ့သို႕ ခိုင္မာေသာ အက်င့္ရိွ၏ ထိုသို႕ေသာ ပုဂၢိလ္အားသံသရာ၌ က်င္လည္ျခင္းတို႕သည္ မျဖစ္ေတာ့ေပ။ (ဓမၼပဒ) ရဟန္းတို႕…တစ္ခုေသာတရားသည္အဂၤါရွစ္ပါးရိွေသာအရိယာမဂ္ကိုျဖစ္ေစျခင္းငွာအက်ိဳးမ်ား၏တစ္ခုေသာတရားဟူသည္အဘယ္နည္း၊ ရဟန္းတို႕ သင့္ေသာအားျဖင့္ႏွလံုးသြင္းျခင္း ေယာနိေသာမနသိွကာရႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းေပတည္း။ (ျမတ္ဗုဒၶ) အာနႏၵာ…..မိမိ၏မိတ္ေဆြမ်ား ေဆြမ်ိဳးဥာတကာမ်ား ကိုေမတၱာေရွ႕ထား၍ သနားလိုၾကပါလ်င္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါး တို႕၌ သက္၀င္ေအာင္တိုက္တြန္းအပ္၏။ (အဂၤုတၱရ္၊ တိကနိပါတ္၊ နိေ၀သကသုတ္) မင္းႀကီး….အက်င့္သီလရိွမရိွကို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၾကည့္မွ သိႏုိင္၏ သီလစင္ၾကယ္မၾကယ္ကို ေရွ႕စကားႏွင့္ေနာက္စကား ညီညြတ္မူရိွမရိွကို ေထာက္ခ်င့္၍ သိႏုိင္၏ ဥာဏခြန္အားရိွမရိွကို ေဘးအႏၱရယ္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ ကိုၾကည့္၍ သိႏိုင္၏ ဥာဏ္ပညာမျပည့္၀လ်င္ မသိႏိုင္ေပ။ (ျမတ္ဗုဒၶ) ရဟန္းတို ့….. ေပးကမ္းစြန္႕ႀကဲျခင္း ေစတနာရဲ႕အက်ိဳးကုိ ငါသိသလို သတၱ၀ါမ်ား သိၾကမယ္ဆိုရင္ ကုိယ္စားမဲ့ ၀တၳဳထဲက သူတစ္ပါးကုိ မေပးကမ္းပဲ ဘာကိုမွ် စားႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ကုိယ့္ပစၥည္းကုိ မေပးရက္တဲ့ အကုသုိလ္စိတ္ေတြလည္း သတၱ၀ါတို႕ကုိႏွိပ္စက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပ။ (ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္၊ဒါနသုတ္) ပုဏၰ…..အဆင္း၊အသံ၊ အနံ႕၊ အရသာ ၊ အေတြ႕အထိႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ႀကံစည္အပ္ေသာ အေထြေထြအာရံုမ်ားကို သာယာစရာ ႏွစ္သက္စရာ အျဖစ္ျဖင့္ ေတြးေတာႀကံစည္ေသာသူအား သာယာႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ၏ ။ ပုဏၰ သာယာႏွစ္သက္ျခင္းျဖစ္လ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ေပၚ၏ ဟုငါဘုရား ေဟာၾကား၏ ။ အဆင္း ၊ အသံ ၊ အနံ႕ ၊ အရသာ ၊ အေတြ႕အထိႏွင့္ စိတ္ျဖင့္ႀကံစည္အပ္ေသာ အေထြေထြ အာရံုမ်ားကုိသာယာစရာ ႏွစ္သက္စရာ အျဖစ္ျဖင့္ မေတြးေတာ မႀကံစည္ေသာ သူအား သာယာႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ခ်ဳပ္၏ ။ သာယာႏွစ္သက္ျခင္း ခ်ဳပ္လ်င္ ဆင္းရဲ ဒုကၡ ခ်ဳပ္၏ ဟုငါဘုရားေဟာၾကား၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) နကၡတ္ေကာင္းကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေသာလူမိုက္ကို ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ားက လြန္ေျမာက္၍သြားၾက၏။ ေကာင္းေသာအလုပ္ကိုစလုပ္ေသာ ေန႕သည္ပင္ ေကာင္းေသာနကၡတ္ျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္မွာသြားေနေသာ နကၡတ္မ်ားသည္ အဘယ္အက်ိဳးစီးပြားကိုမွ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မည္ မဟုတ္။ (ဧကနိပါတ္၊ နကၡတၱဇတ္) ပုဏၰား…..ၾကမ္းတမ္းယုတ္မာ ဆဲဆိုလာေသာသူကို သူမိုက္ကသာေအာင္နိုင္သည္ဟု ထင္မွတ္၏။ အမွန္မွာထိုေအာင္ပြဲသည္ သူ႕အတြက္မဟုတ္ေပ၊ ပညာျဖင့္ဆင္ျခင္၍ သည္းခံနိုင္စြမ္းေသာ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္၏ ေအာင္ပြဲသာလ်င္ျဖစ္ေပသည္၊ အၾကင္သူသည္ အမ်က္ထြက္ေသာသူအား တံု႕ျပန္၍ အမ်က္ထြက္၏။ ထို႕သို႕အမ်က္ထြက္ျခင္းျဖင့္ ထိုသူသည္ ပထမ အမ်က္ထြက္သူထက္ ပို၍ယုတ္မာ၏။ အမ်က္ထြက္သူကို တံု႕ျပန္ရန္မူျခင္း မရိွေသာသူသည္ကားနိုင္ခဲေသာ စစ္ပြဲကိုေအာင္သူျဖစ္၏။ (ျမတ္ဗုဒၶ) လူမ်ားသည္ ပညာမရိွေသာသူကန္းမ်ားသာျဖစ္၍ ဤေလာက၌ အနည္းငယ္မွ်ေသာသူသာ အနိစၥ၊ဒုကၡစေသာ၀ိပႆနာကိုပြားမ်ားနိုင္၏ မုဆိုး၏ပိုက္ကြန္မွလြတ္ထြက္ေသာငွက္သည္ နည္းသကဲ့သို႕ေသေသာသူတို႕တြင္ နတ္ျပည္သြားေသာသူသည္ နည္းလွ၏။ (ဓမၼပဒ) ကုသိုလ္ေကာင္းမူတို႕၌စိတ္ကူးၾကံစည္ရံုမွ်ႏွင့္ပင္လ်င္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားလွေပ၏ဟုငါဘုရားေဟာေတာ္မူ၏။ကိုယ္ေရာႏႈတ္ပါျပဳက်င့္ပါက အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားျခင္း၌ အဘယ္ဆိုဖြယ္ရာ ရိွပါေတာ့အ့ံနည္း။(ဓမၼပဒ) ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းဟူေသာ နိေရာဓသစၥာတရားသည္ ကိုယ္တိုင္မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္ေသာ တရားျဖစ္၏။ (ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္) ျဖစ္ေပၚလာေသာဆင္းရဲ ဟူသမွ်တို႕သည္ သခၤါရဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏ သခၤါရတို႕ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားလ်င္ ဆင္းရဲျဖစ္ျခင္းမရိွ။ (သုတၱနိပါတ္၊ ဂါထာ-၇၃၇) ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရအားလံုးတို႕သည္ အျမဲမရိွကုန္ဟု ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ရႈျမင္နိုင္ေသာအခါ ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါတို႕၌ ၿငီးေငြ႕၏။ဤၿငီးေငြ႕ျခင္းသည္ ကိေလသာစင္ၾကယ္ရာ နိဗၺာန္၏အေၾကာင္းျဖစ္၏။(ဓမၼပဒ) ခံစားမူမွန္သမွ်သည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္လ်က္ရိွ၏။ (သံယုတ္ပါဠိ၊ အာလာရသုတ္) ျဖစ္ျခင္းသေဘာရိွေသာ အရာခပ္သိမ္းတို႕သည္ ပ်က္ျခင္းသေဘာလည္းရိွၾကကုန္၏။ (ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္) Credit.. Original uploader.
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HwLA6X
အပါယ္တံခါးပိတ္ေအာင္ ႐ွင္းလင္းစြာ *************************** ေဟာျပထားေသာ တရားပုံျပင္ ************************* ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက တန္ခိုးေတာ္နဲ႔ ရဟန္းေတြကို ငရဲျပည္ေခၚသြားၿပီး မဟာပရိဠာဟ ငရဲကို ျပေတာ္မူပါတယ္။ ငရဲမီး တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မဟာပရိဠာဟငရဲကိုျပၿပီး – ”ရဟန္းတို႔၊ မဟာပရိဠာဟငရဲဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ျမင္တာနဲ႔ မ်က္စိ ပ်က္တယ္။ ငရဲသားေတြ ပူလြန္းလို႔ ေအာ္ၾကတဲ့အသံေတြ ၾကားလုိက္တယ္ဆိုရင္လည္း ၾကားတာနဲ႔ အဲဒီ နားပ်က္တယ္။ ငရဲမီးနဲ႔ ေလာင္ၿမဳိက္လို႔ ထြက္လာတဲ့အေညႇာ္နံ႔ေတြကို နံလုိက္ရင္လည္း အဲဒီႏွာေခါင္း ပ်က္တယ္။ အဲဒီငရဲမီးနဲ႔ လွ်ာနဲ႔ထိလိုက္ရင္လည္း အဲဒီလွ်ာပ်က္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔ထိရင္ ကိုယ္ပ်က္တယ္။ ဒီေလာက္အထိ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီထက္ႀကီးတဲ့ ေၾကာက္စရာရိွေသးတယ္။ အဲဒါ သစၥာမသိတာပဲ။ သစၥာမသိတဲ့ဒုကၡ က ဒီထက္ေၾကာက္စရာေကာင္း တယ္”တဲ့။ သစၥာမသိျခင္းေၾကာင့္ ဒီငရဲေတြ က်ေရာက္ရတာ။ သစၥာသိရင္ က်စရာ မရိွပါဘူး။ ငရဲက်ရတာလည္း သစၥာမသိလို႔။ လူျဖစ္ရတာလည္း သစၥာမသိလို႔။ နတ္ျဖစ္ရတာကလည္း သစၥာမသိလုိ႔။ ဒါေၾကာင့္ သစၥာမသိျခင္းဟာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဇာတိျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာဟာလည္း သစၥာမသိလုိ႔ ပါပဲ။ ဇရာျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာကလည္း သစၥာမသိလို႔၊ မရဏျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာကလည္း သစၥာမသိလို႔။ ဒီကံေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာက ကိေလသာ။ ကိေလသာ(၁ဝ)ပါး ရိွေသာ္ျငားလည္း အပါယ္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တရားေတြက ဒိ႒ိနဲ႔ ဝိစိကိစၧာ ကိေလသာေတြပါပဲ။ ဒီထဲမွာေတာင္မွ ဝိစိကိစၧာက ဒိ႒ိျပဳတ္ရင္ အလိုလို ျပဳတ္သြားတာ။ ဒီေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုး သတ္ရမွာသည္ ဒိ႒ိပဲ။ ဒီ ဒိ႒ိခႏၶာမွာ ကပ္ပါတယ္။ ခႏၶာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခႏၶာျဖစ္က်ဳိး မသိလို႔ဘဲ ဒိ႒ိကပ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိ ခြာခ်င္ရင္ ခႏၶာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ဥာဏ္ကို ခႏၶာထဲမွာ စိုက္ၿပီး ခႏၶာက ျပတာကိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သိေအာင္ လုပ္ေပးရတယ္။ ခႏၶာက မျပတာေတြ အပိုေတြကို သိမေနပါနဲ႔။ ခႏၶာက သူ႕ရိွတဲ့ ဒုကၡေတြသာ ျပေနတယ္၊ သူမရိွတာ ဘာတစ္ခုမွ် မျပဘူး။ သူရိွတာက ႐ုပ္လည္း မၿမဲဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ေဝဒနာလည္း မၿမဲဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ သညာလည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ သခၤါရလည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ဝိညာဏ္လည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္။ ဒုကၡသစၥာေတြ ခ်ည္းပဲလို႔ ျပတာ၊ ဒီအရိွသေဘာတရားေတြ အမွန္အကန္ဉာဏ္နဲ႔ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့ မွ ”ငါ့ကိုယ္, ငါ့ဟာ, ငါ့ဥစၥာ”လို႔ စြဲေနစရာ မရိွေတာ့ဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ဘဲ ငါ့႐ုပ္, ငါ့လက္, ငါ့ေျခ, ငါ့ခါး, ငါ့စိတ္, ငါ့အနာ စသည္ျဖင့္ အရာရာ ခႏၶာအမွန္မျမင္ဘဲ ဒိ႒ိစြဲျဖင့္ လုိက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခႏၶာကျပတာ မျမင္ဘဲ ခႏၶာက မျပတာသာ ျမင္ေနေတာ့တာပဲ၊ ခႏၶာက ျပတာေတြျမင္ေနရင္ မရိွတာေတြကို အရိွ ထင္ေနေတာ့တယ္၊ ငါဟာ တစ္သံသရာလံုးက ဒီလို အထင္အျမင္ အယူအဆေတြနဲ႔ ေနလာခဲ့တာ။ ခုလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အဲဒါကို ဒိ႒ိအယူစြဲလို႔ ေခၚတယ္။ ဒီဒိ႒ိ အယူစြဲရိွေနသေရြ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အပါယ္နဲ႔ အိုးစား မကြဲေသးဘူး။ ကံေကာင္းလို႔ လူျဖစ္ေနလည္း ခဏပဲ။ ေနာက္က်ရင္ ဒိ႒ိက အပါယ္ဆြဲခ်ဦးမွာ။ ဘာေၾကာင့္တံုးဆုိေတာ့ ဒီကံကို(ဒိ႒ိ)ကိေလသာက စီမံေနတာေလ။ ဒိ႒ိက စီမံခံရလွ်င္ အပါယ္ေလးဘံု တန္းေရာက္တာပဲ။ ဒိ႒ိမႏုိင္လို႔ လက္ေလွ်ာ့လုိက္ရတဲ့ ကုသိုလ္ကံက စီမံေနေသးရင္ေတာ့အထက္ သံသရာမွာ က်င္လည္ႏုိင္တာေပါ့။ အထက္သံသရာ က်င္လည္ခြင့္ရလည္း ကုသိုလ္ကံ စြမ္းအားကုန္တာနဲ႔ ဒိ႒ိလက္ထဲ ျပန္ေရာက္၊ ေအာက္ျပန္ဆြဲခ်တာ ခံရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမျပဳတ္ေသးသေရြ႕ အပါယ္အေရး စိတ္မေအးရေသးဘူးသာမွတ္။ ဒိ႒ိကို အသိဥာဏ္နဲ႔လည္း ျဖဳတ္၊ အပြားဥာဏ္နဲ႔လည္း ျဖဳတ္၊ ေနာက္ဆံုး အပယ္ဥာဏ္နဲ႔ျဖဳတ္လုိက္ရင္ ဒိ႒ိတရားက ျခယ္လွယ္ခြင့္မရေတာ့ဘူး။ ေရွးဦးစြာ လုပ္ရမွာက ဒိ႒ိျဖဳတ္ေပးတဲ့ တရားကို မ်ားမ်ားနာၾကားၿပီး ဒိ႒ိျပဳတ္တဲ့ အလုပ္, အပြားအလုပ္ကို လက္ေတြ႕ လုပ္ဖုိ႔ပါပဲ။ အပြားဥာဏ္နဲ႔ခြာလို႔ ကိုယ့္ဥာဏ္ရင့္သန္လာခဲ့ရင္ တစ္ဘဝ ႏွစ္ဘဝ အပါယ္မက်ပါဘူးလို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အပြားဥာဏ္ ရင့္သန္လို႔ အဲဒီ ဝိပႆနာဥာဏ္ မေမ့မေပ်ာက္နဲ႔ ေသသြားရင္ေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္တယ္။ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနဲ႔ ေသာတာပန္တည္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကလည္း ေသာတာႏုဂတသုတ္ မွာ အာမခံေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိျပဳတ္ခ်င္ရင္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ေၾကာင္းက်ဳိး နားလည္ရမယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရမယ္၊ ျမင္ေအာင္ ဝိပႆနာပြားရမယ္။ ဒါဆုိရင္ သစၥာ သိမယ္။ သစၥာသိတာနဲ႔ ဒိ႒ိကြာေတာ့တာပဲ။ ဒိ႒ိကြာရင္လည္း အပါယ္ တံခါးပိတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ”ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္ သနားရင္ သစၥာသိေအာင္ လုပ္ပါ” လို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ သစၥာ သိေအာင္လုပ္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကယ္တင္ရာက်မယ္။ ကိုယ့္ဘဝ အပါယ္ေဘးက စိတ္ေအးရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်စ္ရာမက်ဘဲ ႏွစ္ရာက်လိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကယ္တင္ႏုိင္တာ သစၥာသိတဲ့ မဂ္ဥာဏ္မွတစ္ပါး အျခားမရိွဘူး။ ”ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေဝ မေဂၢါ”။ သစၥာသိလို႔ မဂ္ဥာဏ္ရၿပီဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္အတြက္ က်ိန္းေသေရာက္မွာ ေသခ်ာေနတဲ့ ငရဲေဘးကေတာင္မွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္တယ္။ ကိုယ့္ကို ငရဲပို႔မယ့္ အပါယ္ပို႔မယ့္ ဒိ႒ိကို ဒီလူ႔ျပည္ကေန ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ သတ္ပစ္လုိက္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ေပၚေနတဲ့ ဒယ္အိုးေတြ၊ ငရဲမီးေတြ ဘာေတြ အကုန္ ဒီက ဒိ႒ိျဖဳတ္လုိက္တာနဲ႔ အၿပီးပိုင္ ၿငိမ္း၊ အၿပီးပိုင္ သိမ္းသြားတာပဲ။ အရွင္ အဂၤုလိမာလဟာ လူေပါင္းမ်ားစြာ သတ္ခဲ့တာပဲ။ ဒါအတြက္ သူ ခႏၶာနဲ႔ အပါယ္မွာ ဘဝမ်ားစြာ ေပးဆပ္လို႔ ေတာင္ ေက်ဖို႔မလြယ္ဘူး။ ဒါေလာက္ မ်ားျပားတဲ့ ဆိုးေမြ ဝဋ္ေၾကြးေတြကို အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္က ျဖတ္ခ်လုိက္တာ သူဟာ အပါယ္တံခါး ပိတ္႐ံုတင္ေတာင္ မကဘူး။ နိဗၺာန္အထိ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ေမွာက္ျပဳသြားႏုိင္တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားတည္းဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းရင့္မႀကီးနဲ႔ ေတြ႕လို႔ေပါ့။ မေတြ႕လို႕ကေတာ့ ဒီဥာဏ္ ဘယ္လိုလုပ္ရႏုိင္ပါ့မလဲ။ Cr# မင္းဒႆ **************** { ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ } { အပၸမာဒ ဓမၼရသ မဂၢဇင္း အတဲြ (၁၉)၊ အမွတ္ (၁)၊ ဇန္နဝါရီလ၊ ၂၀၁၈ } [ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္ – TTH ] credit : အရိယာ စံအိမ္ acc Posted by► Young Buddhist Association
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2PqyyOT
အပါယ္တံခါးပိတ္ေအာင္ ႐ွင္းလင္းစြာ *************************** ေဟာျပထားေသာ တရားပုံျပင္ ************************* ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက တန္ခိုးေတာ္နဲ႔ ရဟန္းေတြကို ငရဲျပည္ေခၚသြားၿပီး မဟာပရိဠာဟ ငရဲကို ျပေတာ္မူပါတယ္။ ငရဲမီး တဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ မဟာပရိဠာဟငရဲကိုျပၿပီး – ”ရဟန္းတို႔၊ မဟာပရိဠာဟငရဲဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ျမင္တာနဲ႔ မ်က္စိ ပ်က္တယ္။ ငရဲသားေတြ ပူလြန္းလို႔ ေအာ္ၾကတဲ့အသံေတြ ၾကားလုိက္တယ္ဆိုရင္လည္း ၾကားတာနဲ႔ အဲဒီ နားပ်က္တယ္။ ငရဲမီးနဲ႔ ေလာင္ၿမဳိက္လို႔ ထြက္လာတဲ့အေညႇာ္နံ႔ေတြကို နံလုိက္ရင္လည္း အဲဒီႏွာေခါင္း ပ်က္တယ္။ အဲဒီငရဲမီးနဲ႔ လွ်ာနဲ႔ထိလိုက္ရင္လည္း အဲဒီလွ်ာပ်က္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔ထိရင္ ကိုယ္ပ်က္တယ္။ ဒီေလာက္အထိ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီထက္ႀကီးတဲ့ ေၾကာက္စရာရိွေသးတယ္။ အဲဒါ သစၥာမသိတာပဲ။ သစၥာမသိတဲ့ဒုကၡ က ဒီထက္ေၾကာက္စရာေကာင္း တယ္”တဲ့။ သစၥာမသိျခင္းေၾကာင့္ ဒီငရဲေတြ က်ေရာက္ရတာ။ သစၥာသိရင္ က်စရာ မရိွပါဘူး။ ငရဲက်ရတာလည္း သစၥာမသိလို႔။ လူျဖစ္ရတာလည္း သစၥာမသိလို႔။ နတ္ျဖစ္ရတာကလည္း သစၥာမသိလုိ႔။ ဒါေၾကာင့္ သစၥာမသိျခင္းဟာ ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဇာတိျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာဟာလည္း သစၥာမသိလုိ႔ ပါပဲ။ ဇရာျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာကလည္း သစၥာမသိလို႔၊ မရဏျဖစ္ေၾကာင္းကံေတြ လုပ္ေနၾကတာကလည္း သစၥာမသိလို႔။ ဒီကံေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာက ကိေလသာ။ ကိေလသာ(၁ဝ)ပါး ရိွေသာ္ျငားလည္း အပါယ္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တရားေတြက ဒိ႒ိနဲ႔ ဝိစိကိစၧာ ကိေလသာေတြပါပဲ။ ဒီထဲမွာေတာင္မွ ဝိစိကိစၧာက ဒိ႒ိျပဳတ္ရင္ အလိုလို ျပဳတ္သြားတာ။ ဒီေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုး သတ္ရမွာသည္ ဒိ႒ိပဲ။ ဒီ ဒိ႒ိခႏၶာမွာ ကပ္ပါတယ္။ ခႏၶာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ခႏၶာျဖစ္က်ဳိး မသိလို႔ဘဲ ဒိ႒ိကပ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိ ခြာခ်င္ရင္ ခႏၶာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ဥာဏ္ကို ခႏၶာထဲမွာ စိုက္ၿပီး ခႏၶာက ျပတာကိုပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သိေအာင္ လုပ္ေပးရတယ္။ ခႏၶာက မျပတာေတြ အပိုေတြကို သိမေနပါနဲ႔။ ခႏၶာက သူ႕ရိွတဲ့ ဒုကၡေတြသာ ျပေနတယ္၊ သူမရိွတာ ဘာတစ္ခုမွ် မျပဘူး။ သူရိွတာက ႐ုပ္လည္း မၿမဲဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ေဝဒနာလည္း မၿမဲဘူး၊ ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ သညာလည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ သခၤါရလည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္၊ ဝိညာဏ္လည္း မၿမဲဘူး ျဖစ္ၿပီးပ်က္။ ဒုကၡသစၥာေတြ ခ်ည္းပဲလို႔ ျပတာ၊ ဒီအရိွသေဘာတရားေတြ အမွန္အကန္ဉာဏ္နဲ႔ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေနရင္ ဘယ္ေတာ့ မွ ”ငါ့ကိုယ္, ငါ့ဟာ, ငါ့ဥစၥာ”လို႔ စြဲေနစရာ မရိွေတာ့ဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ဘဲ ငါ့႐ုပ္, ငါ့လက္, ငါ့ေျခ, ငါ့ခါး, ငါ့စိတ္, ငါ့အနာ စသည္ျဖင့္ အရာရာ ခႏၶာအမွန္မျမင္ဘဲ ဒိ႒ိစြဲျဖင့္ လုိက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခႏၶာကျပတာ မျမင္ဘဲ ခႏၶာက မျပတာသာ ျမင္ေနေတာ့တာပဲ၊ ခႏၶာက ျပတာေတြျမင္ေနရင္ မရိွတာေတြကို အရိွ ထင္ေနေတာ့တယ္၊ ငါဟာ တစ္သံသရာလံုးက ဒီလို အထင္အျမင္ အယူအဆေတြနဲ႔ ေနလာခဲ့တာ။ ခုလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အဲဒါကို ဒိ႒ိအယူစြဲလို႔ ေခၚတယ္။ ဒီဒိ႒ိ အယူစြဲရိွေနသေရြ႕ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အပါယ္နဲ႔ အိုးစား မကြဲေသးဘူး။ ကံေကာင္းလို႔ လူျဖစ္ေနလည္း ခဏပဲ။ ေနာက္က်ရင္ ဒိ႒ိက အပါယ္ဆြဲခ်ဦးမွာ။ ဘာေၾကာင့္တံုးဆုိေတာ့ ဒီကံကို(ဒိ႒ိ)ကိေလသာက စီမံေနတာေလ။ ဒိ႒ိက စီမံခံရလွ်င္ အပါယ္ေလးဘံု တန္းေရာက္တာပဲ။ ဒိ႒ိမႏုိင္လို႔ လက္ေလွ်ာ့လုိက္ရတဲ့ ကုသိုလ္ကံက စီမံေနေသးရင္ေတာ့အထက္ သံသရာမွာ က်င္လည္ႏုိင္တာေပါ့။ အထက္သံသရာ က်င္လည္ခြင့္ရလည္း ကုသိုလ္ကံ စြမ္းအားကုန္တာနဲ႔ ဒိ႒ိလက္ထဲ ျပန္ေရာက္၊ ေအာက္ျပန္ဆြဲခ်တာ ခံရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိမျပဳတ္ေသးသေရြ႕ အပါယ္အေရး စိတ္မေအးရေသးဘူးသာမွတ္။ ဒိ႒ိကို အသိဥာဏ္နဲ႔လည္း ျဖဳတ္၊ အပြားဥာဏ္နဲ႔လည္း ျဖဳတ္၊ ေနာက္ဆံုး အပယ္ဥာဏ္နဲ႔ျဖဳတ္လုိက္ရင္ ဒိ႒ိတရားက ျခယ္လွယ္ခြင့္မရေတာ့ဘူး။ ေရွးဦးစြာ လုပ္ရမွာက ဒိ႒ိျဖဳတ္ေပးတဲ့ တရားကို မ်ားမ်ားနာၾကားၿပီး ဒိ႒ိျပဳတ္တဲ့ အလုပ္, အပြားအလုပ္ကို လက္ေတြ႕ လုပ္ဖုိ႔ပါပဲ။ အပြားဥာဏ္နဲ႔ခြာလို႔ ကိုယ့္ဥာဏ္ရင့္သန္လာခဲ့ရင္ တစ္ဘဝ ႏွစ္ဘဝ အပါယ္မက်ပါဘူးလို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အပြားဥာဏ္ ရင့္သန္လို႔ အဲဒီ ဝိပႆနာဥာဏ္ မေမ့မေပ်ာက္နဲ႔ ေသသြားရင္ေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္တယ္။ နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီး တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းနဲ႔ ေသာတာပန္တည္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကလည္း ေသာတာႏုဂတသုတ္ မွာ အာမခံေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိျပဳတ္ခ်င္ရင္ ပဋိစၥသမုပၸာဒ္ ေၾကာင္းက်ဳိး နားလည္ရမယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရမယ္၊ ျမင္ေအာင္ ဝိပႆနာပြားရမယ္။ ဒါဆုိရင္ သစၥာ သိမယ္။ သစၥာသိတာနဲ႔ ဒိ႒ိကြာေတာ့တာပဲ။ ဒိ႒ိကြာရင္လည္း အပါယ္ တံခါးပိတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ”ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္ သနားရင္ သစၥာသိေအာင္ လုပ္ပါ” လို႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ သစၥာ သိေအာင္လုပ္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကယ္တင္ရာက်မယ္။ ကိုယ့္ဘဝ အပါယ္ေဘးက စိတ္ေအးရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်စ္ရာမက်ဘဲ ႏွစ္ရာက်လိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကယ္တင္ႏုိင္တာ သစၥာသိတဲ့ မဂ္ဥာဏ္မွတစ္ပါး အျခားမရိွဘူး။ ”ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေဝ မေဂၢါ”။ သစၥာသိလို႔ မဂ္ဥာဏ္ရၿပီဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္အတြက္ က်ိန္းေသေရာက္မွာ ေသခ်ာေနတဲ့ ငရဲေဘးကေတာင္မွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္တယ္။ ကိုယ့္ကို ငရဲပို႔မယ့္ အပါယ္ပို႔မယ့္ ဒိ႒ိကို ဒီလူ႔ျပည္ကေန ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ သတ္ပစ္လုိက္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ေပၚေနတဲ့ ဒယ္အိုးေတြ၊ ငရဲမီးေတြ ဘာေတြ အကုန္ ဒီက ဒိ႒ိျဖဳတ္လုိက္တာနဲ႔ အၿပီးပိုင္ ၿငိမ္း၊ အၿပီးပိုင္ သိမ္းသြားတာပဲ။ အရွင္ အဂၤုလိမာလဟာ လူေပါင္းမ်ားစြာ သတ္ခဲ့တာပဲ။ ဒါအတြက္ သူ ခႏၶာနဲ႔ အပါယ္မွာ ဘဝမ်ားစြာ ေပးဆပ္လို႔ ေတာင္ ေက်ဖို႔မလြယ္ဘူး။ ဒါေလာက္ မ်ားျပားတဲ့ ဆိုးေမြ ဝဋ္ေၾကြးေတြကို အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္က ျဖတ္ခ်လုိက္တာ သူဟာ အပါယ္တံခါး ပိတ္႐ံုတင္ေတာင္ မကဘူး။ နိဗၺာန္အထိ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ေမွာက္ျပဳသြားႏုိင္တယ္။ ဒါဟာ ဘုရားတည္းဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းရင့္မႀကီးနဲ႔ ေတြ႕လို႔ေပါ့။ မေတြ႕လို႕ကေတာ့ ဒီဥာဏ္ ဘယ္လိုလုပ္ရႏုိင္ပါ့မလဲ။ Cr# မင္းဒႆ **************** { ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ } { အပၸမာဒ ဓမၼရသ မဂၢဇင္း အတဲြ (၁၉)၊ အမွတ္ (၁)၊ ဇန္နဝါရီလ၊ ၂၀၁၈ } [ ထုတ္ႏုတ္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္ – TTH ] credit : အရိယာ စံအိမ္ acc Posted by► Young Buddhist Association
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2PqyyOT
<^>#အျပန္က်ရင္ေတာ့_ငိုၿပီးမျပန္ေတာ့ဘူး" *********** မိမိတို႔ဟာ လာတုန္းကလည္း ဘာမသိ ညာမသိ အူဝဲအူဝဲနဲ႔ ကေယာင္ကတမ္းငိုၿပီးေတာ့ လာခဲ့ၾကတာ.. ျပန္သြားေတာ့လည္း တရားစြမ္းအားသာမပါခဲ့ရင္ ငိုၿပီးေတာ့ပဲ ျပန္ၾကရလိမ့္ဦးမယ္.. "လာတုန္းကေတာ့ ဘာမွမသိလို႔ငိုၿပီးလာခဲ့တာ ထားပါေတာ့.. အျပန္က်ရင္ေတာ့ ငါငိုၿပီး မျပန္ေတာ့ဘူး.. သာသနာရတနာေၾကာမွာ ရတနာေတြနဲ႔ ေတြ႕တုန္း တရားစြမ္းအားအျပည့္အဝနဲ႔ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ျပန္ႏိုင္ေအာင္ ဒါန သီလ ဘာဝနာရိကၡာထုပ္မ်ားကို မ်ားမ်ားစုေဆာင္းထားမွျဖစ္မယ္ဟဲ့" လို႔ စိတ္ကေလးကို တင္းၿပီး ေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွ ဘဝရဲ႕အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ ေကာင္းမႈတရားေတြကို ခပ္သုတ္သုတ္ ခပ္ျမန္ျမန္ ထုတ္ယူၾကရမွာေနာ္.. ေယာဆရာေတာ္ႀကီး ေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္..:-) ohmarshin ©©©©©©©©©©©©©©©© #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Zo5yfq
<^>#အျပန္က်ရင္ေတာ့_ငိုၿပီးမျပန္ေတာ့ဘူး" *********** မိမိတို႔ဟာ လာတုန္းကလည္း ဘာမသိ ညာမသိ အူဝဲအူဝဲနဲ႔ ကေယာင္ကတမ္းငိုၿပီးေတာ့ လာခဲ့ၾကတာ.. ျပန္သြားေတာ့လည္း တရားစြမ္းအားသာမပါခဲ့ရင္ ငိုၿပီးေတာ့ပဲ ျပန္ၾကရလိမ့္ဦးမယ္.. "လာတုန္းကေတာ့ ဘာမွမသိလို႔ငိုၿပီးလာခဲ့တာ ထားပါေတာ့.. အျပန္က်ရင္ေတာ့ ငါငိုၿပီး မျပန္ေတာ့ဘူး.. သာသနာရတနာေၾကာမွာ ရတနာေတြနဲ႔ ေတြ႕တုန္း တရားစြမ္းအားအျပည့္အဝနဲ႔ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ျပန္ႏိုင္ေအာင္ ဒါန သီလ ဘာဝနာရိကၡာထုပ္မ်ားကို မ်ားမ်ားစုေဆာင္းထားမွျဖစ္မယ္ဟဲ့" လို႔ စိတ္ကေလးကို တင္းၿပီး ေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွ ဘဝရဲ႕အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ ေကာင္းမႈတရားေတြကို ခပ္သုတ္သုတ္ ခပ္ျမန္ျမန္ ထုတ္ယူၾကရမွာေနာ္.. ေယာဆရာေတာ္ႀကီး ေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္..:-) ohmarshin ©©©©©©©©©©©©©©©© #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Zo5yfq
☸#ဗုဒၶေဟာၾကား_တရားအက်ဥ္းေလးပါး☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ဥပနိယ် တိ ေလာေကာ အဒၶဳ ေဝါ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ အိုျခင္း ၊ ေသျခင္း ၊ ပ် က္စီး ျခင္းသုိ႔သာလွ် င္ ေရာက္၍သြားပါတယ္၊ တည္တံ႔ခိုင္ျမဲျခင္းမရွိ ဟူ၍ ဘုရားျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ " အတာေဏာ ေလာေကာ အနဘိႆ ေရာ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ အားကုိးစရာ ၊ အားထားစရာ မရွိ ၊ ကယ္ဆယ္နိုင္ျခင္းမရွိ၊ ကယ္မနိုင္ျခင္းမရွိဟူ၍ ဘုရား ျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ " အႆ ေကာ ေလာေကာ၊ သဗၺံပဟာယ ဂမနီယံ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ ကုိယ့္ဥစၥာဟူ၍ စုိးပိုင္ျခင္းမရွိ၊ အလုံးစုံကုိစြန္႔ထား၍ သြားရ၏ဟု ဘုရားျမတ္စြာ ေဟာၾကား ေတာ္မူထားပါတယ္။ " ဦေနာေလာေကာ ၊ အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ မျပည့္စုံနိုင္ ၊ အလိုမျပည့္နိုင္ ၊ အားရတင္းတိမ္ျခင္းမရွိ ၊ တဏွာ၏ကြ် န္ျဖစ္ရ၏ဟူ၍ ဘုရား ျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ ရ႒ပါလသုတၱန္ ( ေကာရဗ် မင္းၾကီးကေမး ၊ အရွင္ရ႒ပါလကေျဖ ) းး အိုျခင္းနာျခင္း ေဆာင္နွင္းခံရာ၊ ဤခႏၶာျမဲတာမရွိျပီ။ းး ေျခြရံသမီးသား အားထားဖို႔ရာ၊ ဤခႏၶာတို႔မွာမရွိျပီ။ းး ကု္ိယ္ပိုင္မရွိ ရွိသည့္ဥစၥာ ၊ တို႔သူငါ စြန္႔ခြာသြားရမည္။ းး သူငါထိုထို အလိုသာျပ ၊ မျပည့္ဝ တဏွာ့ကြ် န္သာမည္။ သက္ရွည္က် န္းမာ ေဘးရန္ကြာ၍ လ္ုိရာဆႏၵျပည့္ဝနိုင္ၾကပါေစ.. # လြင္ေအာင္မ်ိဳး 🙏🌺မဂၤလာပါ တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္မ်ားအားလံုး အစဥ္ထာဝရ ေအးခ်မ္းၾကပါေစခင္ဗ်ာ့..🍂🍂🌺🙏
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zsHQPA
☸#ဗုဒၶေဟာၾကား_တရားအက်ဥ္းေလးပါး☸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ " ဥပနိယ် တိ ေလာေကာ အဒၶဳ ေဝါ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ အိုျခင္း ၊ ေသျခင္း ၊ ပ် က္စီး ျခင္းသုိ႔သာလွ် င္ ေရာက္၍သြားပါတယ္၊ တည္တံ႔ခိုင္ျမဲျခင္းမရွိ ဟူ၍ ဘုရားျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ " အတာေဏာ ေလာေကာ အနဘိႆ ေရာ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ အားကုိးစရာ ၊ အားထားစရာ မရွိ ၊ ကယ္ဆယ္နိုင္ျခင္းမရွိ၊ ကယ္မနိုင္ျခင္းမရွိဟူ၍ ဘုရား ျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ " အႆ ေကာ ေလာေကာ၊ သဗၺံပဟာယ ဂမနီယံ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ ကုိယ့္ဥစၥာဟူ၍ စုိးပိုင္ျခင္းမရွိ၊ အလုံးစုံကုိစြန္႔ထား၍ သြားရ၏ဟု ဘုရားျမတ္စြာ ေဟာၾကား ေတာ္မူထားပါတယ္။ " ဦေနာေလာေကာ ၊ အတိေတၱာ တဏွာဒါေသာ " အလုံးစုံေသာေလာကသည္ မျပည့္စုံနိုင္ ၊ အလိုမျပည့္နိုင္ ၊ အားရတင္းတိမ္ျခင္းမရွိ ၊ တဏွာ၏ကြ် န္ျဖစ္ရ၏ဟူ၍ ဘုရား ျမတ္စြာ ေဟာၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ ရ႒ပါလသုတၱန္ ( ေကာရဗ် မင္းၾကီးကေမး ၊ အရွင္ရ႒ပါလကေျဖ ) းး အိုျခင္းနာျခင္း ေဆာင္နွင္းခံရာ၊ ဤခႏၶာျမဲတာမရွိျပီ။ းး ေျခြရံသမီးသား အားထားဖို႔ရာ၊ ဤခႏၶာတို႔မွာမရွိျပီ။ းး ကု္ိယ္ပိုင္မရွိ ရွိသည့္ဥစၥာ ၊ တို႔သူငါ စြန္႔ခြာသြားရမည္။ းး သူငါထိုထို အလိုသာျပ ၊ မျပည့္ဝ တဏွာ့ကြ် န္သာမည္။ သက္ရွည္က် န္းမာ ေဘးရန္ကြာ၍ လ္ုိရာဆႏၵျပည့္ဝနိုင္ၾကပါေစ.. # လြင္ေအာင္မ်ိဳး 🙏🌺မဂၤလာပါ တရားခ်စ္ခင္သူေတာ္စင္မ်ားအားလံုး အစဥ္ထာဝရ ေအးခ်မ္းၾကပါေစခင္ဗ်ာ့..🍂🍂🌺🙏
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zsHQPA
Thursday, August 29, 2019
🌀 ေတြေဝ ေၾကကြဲ လမ္းခြဲၾကရင္... 🌀 ေသခါနီးကာလကို စဥ္းစားၾကည့္စမ္း...၊ မိမိအင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္နိုးေနတ႔ဲ ခႏၶာအိမ္ ၊ မိမိ အင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္နိုးေနတ႔ဲ သားငယ္ သမီးငယ္ ဇနီးငယ္ ေျမးငယ္ ပစၥည္းေတြ ေနာက္ဆုံး ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ၾကရေတာ့ဘူး... တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ ခြဲရေတာ့မယ္ ... အခု ခဏေလး ခြဲတာေတာင္မွ ဘယ္လို ျဖစ္ေနလဲ ... ဟိုမွာ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕နိုင္ေသာ ခြဲျခင္းျဖင့္ ခြဲရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဝမ္းမနည္းဘူးလား ? ဝမ္းနည္းတယ္ ဝမ္းနည္းတယ္ အဲဒီမွာ ဒီ ဓာတ္ကို နိုင္ေအာင္ နွိမ္နင္းနိုင္တ့ဲ စြမ္းအားေတြက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ မရိွရင္ မျဖစ္နိုင္ဘူး... အဲဒီ အခါက်မွ ဝမ္းနည္းေနတ႔ဲ စိတ္န႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္သြားခ့ဲရင္ ..... သေမၼာဟ မရဏ လို႔ေခၚတယ္ .. ေတြေတြ ေဝေဝန႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္ရတယ္ မည္တယ္။ ဒီထက္ပိုိုဆိုးတာက မေကာင္းတ့ဲ ဒုစရိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို လြန္က်ဴးခ့ဲဘူးတယ္ .. မေကာင္းတဲ့ အကုသိုလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို လြန္က်ဴးခ့ဲဘူး တ့ဲ အတြက္... ထို ပုဂၢိဳလ္ ေသခါနီးကာလမွာ မေကာင္းတ့ဲ နိမိတ္ေတြ ထင္လာၿပီဆိုတ႔ဲ အခါက်မွ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး ဘဝကို အဆုံးသတ္ခ့ဲရရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ရ႕ဲ ေသနည္းဟာလည္း သေမၼာဟ မရဏ ပဲ။ ေနာက္တစ္နည္းက အဲဒီ ပုံစံမ်ိဳးေတာ့ မရိွဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေသခါနီးမွာ အားကိုးရာ တစ္ခု ရွာေဖြတယ္ ... သီလပိုင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားမကိုးရ ... သမာဓိၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားကိုးလို႔ မရ ... ပညာပိုင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားကိုးလို႔ မရ .. ဘာမွျပန္ၿပီး တရားေတြက နွလုံးသြင္းလို႔က မရေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ ? ပူပန္ေသာကေတြ ျဖစ္လာၿပီ ... အဲဒီလိုန႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္ရရင္လည္း ဒါလည္း သေမၼာဟ မရဏ ပဲ ။ အဲဒီလို သေမၼာဟ မရဏ န႔ဲေသခ့ဲရင္ေတာ့ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ပါ့မလား ?? မေရာက္ေတာ့ဘူး ။ မိမိတို႔ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္မယ္ဆိုရင္ ေရာက္နိုင္တ့ဲ နည္းေကာင္း လမ္းေကာင္း စနစ္ေကာင္းႀကီးေတြ ရိွရ႕ဲသားန႔ဲ ဒီ မိမိအတြက္ အေရးႀကီးတ့ဲ လုပ္ငန္းခြင္ေတြကို မလုပ္ဘဲ သူတပါးအတြက္ သားအတြက္ သမီးအတြက္ ဇနီးအတြက္ ေျမးအတြက္ ဘဝကို အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး အသုံးခ်ေနၾကမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေလာက္ မိုက္တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ ရိွဦီးမလား ? မရိွေတာ့ဘူး !! သတိထားၾကပါ ။ ( အသင့္ ျပင္ထားၾကပါ ) ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ၾကားေတာ္မူေသာ ၾသ၀ါဒ တရားေတာ္..။ Posted by >> Min Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30ITOAJ
🌀 ေတြေဝ ေၾကကြဲ လမ္းခြဲၾကရင္... 🌀 ေသခါနီးကာလကို စဥ္းစားၾကည့္စမ္း...၊ မိမိအင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္နိုးေနတ႔ဲ ခႏၶာအိမ္ ၊ မိမိ အင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္နိုးေနတ႔ဲ သားငယ္ သမီးငယ္ ဇနီးငယ္ ေျမးငယ္ ပစၥည္းေတြ ေနာက္ဆုံး ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ၾကရေတာ့ဘူး... တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ ခြဲရေတာ့မယ္ ... အခု ခဏေလး ခြဲတာေတာင္မွ ဘယ္လို ျဖစ္ေနလဲ ... ဟိုမွာ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕နိုင္ေသာ ခြဲျခင္းျဖင့္ ခြဲရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ဝမ္းမနည္းဘူးလား ? ဝမ္းနည္းတယ္ ဝမ္းနည္းတယ္ အဲဒီမွာ ဒီ ဓာတ္ကို နိုင္ေအာင္ နွိမ္နင္းနိုင္တ့ဲ စြမ္းအားေတြက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ မရိွရင္ မျဖစ္နိုင္ဘူး... အဲဒီ အခါက်မွ ဝမ္းနည္းေနတ႔ဲ စိတ္န႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္သြားခ့ဲရင္ ..... သေမၼာဟ မရဏ လို႔ေခၚတယ္ .. ေတြေတြ ေဝေဝန႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္ရတယ္ မည္တယ္။ ဒီထက္ပိုိုဆိုးတာက မေကာင္းတ့ဲ ဒုစရိုက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို လြန္က်ဴးခ့ဲဘူးတယ္ .. မေကာင္းတဲ့ အကုသိုလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကို လြန္က်ဴးခ့ဲဘူး တ့ဲ အတြက္... ထို ပုဂၢိဳလ္ ေသခါနီးကာလမွာ မေကာင္းတ့ဲ နိမိတ္ေတြ ထင္လာၿပီဆိုတ႔ဲ အခါက်မွ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး ဘဝကို အဆုံးသတ္ခ့ဲရရင္ ဒီပုဂၢိဳလ္ရ႕ဲ ေသနည္းဟာလည္း သေမၼာဟ မရဏ ပဲ။ ေနာက္တစ္နည္းက အဲဒီ ပုံစံမ်ိဳးေတာ့ မရိွဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေသခါနီးမွာ အားကိုးရာ တစ္ခု ရွာေဖြတယ္ ... သီလပိုင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားမကိုးရ ... သမာဓိၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားကိုးလို႔ မရ ... ပညာပိုင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အားကိုးလို႔ မရ .. ဘာမွျပန္ၿပီး တရားေတြက နွလုံးသြင္းလို႔က မရေတာ့ ဘာျဖစ္လာလဲ ? ပူပန္ေသာကေတြ ျဖစ္လာၿပီ ... အဲဒီလိုန႔ဲ ဘဝကို အဆုံးသတ္ရရင္လည္း ဒါလည္း သေမၼာဟ မရဏ ပဲ ။ အဲဒီလို သေမၼာဟ မရဏ န႔ဲေသခ့ဲရင္ေတာ့ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ပါ့မလား ?? မေရာက္ေတာ့ဘူး ။ မိမိတို႔ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္မယ္ဆိုရင္ ေရာက္နိုင္တ့ဲ နည္းေကာင္း လမ္းေကာင္း စနစ္ေကာင္းႀကီးေတြ ရိွရ႕ဲသားန႔ဲ ဒီ မိမိအတြက္ အေရးႀကီးတ့ဲ လုပ္ငန္းခြင္ေတြကို မလုပ္ဘဲ သူတပါးအတြက္ သားအတြက္ သမီးအတြက္ ဇနီးအတြက္ ေျမးအတြက္ ဘဝကို အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး အသုံးခ်ေနၾကမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေလာက္ မိုက္တ့ဲ ပုဂၢိဳလ္ ရိွဦီးမလား ? မရိွေတာ့ဘူး !! သတိထားၾကပါ ။ ( အသင့္ ျပင္ထားၾကပါ ) ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ၾကားေတာ္မူေသာ ၾသ၀ါဒ တရားေတာ္..။ Posted by >> Min Khaing
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/30ITOAJ
*သူ႔ ထမင္းထုပ္နဲ႔သူ လာတာပါ *သူ႕ ကံ ႏွင့္ သူ လာခဲ႕ တာ ================ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္. အစကေတာ့သာမာန္ပါပဲ. ေနာက္ေတာ့အိမ္ေထာင္က်တယ္. စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပလာတယ္. မိဘေတြက၀န္ထမ္းဆိုေတာ့. ပင္စင္ယူတဲ့အခါ. ေနစရာစားစရာမ႐ွိ. တသက္လုံးက၀န္ထမ္းဘ၀မွာ. စိတ္ဖိစီးလာခဲ့တဲ့ဒဏ္ေတြနဲ႔. က်န္းမာေရးကခ်ဴခ်ာ. အားလံုးထက္စာရင္. နည္းနည္းပါးပါးအဆင္လည္းေျပ. သားအိမ္ထက္စာရင္. သမီးအိမ္ကေနရတာ. ပိုအဆင္ေျပတယ္. ေခြၽးမနဲ႔က် ျငဴစူမစိုးလို႔. သူမအိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္. သူမက. စီးပြားေရးက. ခုမွအဆင္ေျပစဆိုေတာ့. အေ၀းကပဲေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္. အတူေနတဲ့သားသမီးက. ငရဲပိုႀကီးတယ္. ေျပာမွားဆိုမွား. ျဖစ္တတ္တယ္ေပါ့ေလ. ကိုယ္႔ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္. ရပ္ႏိုင္လည္း. မိဘအရိပ္ေနတုန္းကလို. သတိထားေပါ့ေအ. အေျပာမမွားေစနဲ႔ေပါ႔.လို႔. က်မကေျပာလိုက္ပါတယ္. အသက္ၾကီးလာေတာ့. စကားမ်ားလာတာ႐ွိတာေပါ့ေလ. က်န္းမာေရးကမေကာင္းေတာ့ စိတ္တိုင္းကမက်. လူႀကီးဆ္ိုေတာ့လည္း.. ဟိုလို.ဒီလို.ဇီဇာေလးေတာ့. ေၾကာင္တာေပါ႔.. သူမကဘာေျပာလည္းဆိုေတာ့. သားသမီးဆယ္ေယာက္ကို. မိဘ၂ပါးကေကြၽးႏိုင္တာ. သားသမီးလိုေကြၽးရလို႔ပါ. ၀န္ထမ္းသားသမီးဘ၀မွာ. ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားေတာ့. ဘဲဥတျခမ္းဆို.တျခမ္း. အေၾကာ္တစ္ခုဆ္ို.တစ္ခု. ၀က္အူေခ်ာင္း. လက္တစ္ဆစ္ဆို.တဆစ္. ပန္းကန္ထဲထမင္းခူး. ဟင္းကိုေ၀ပုံၾကနဲ႔စားခဲ့ရေပမဲ့. မိဘကိုေတာ႔. သားသမီးထားသလို. ထားမရဘူးေလ..တဲ့. ၿပီးၿပီးေရာ. ထမင္းထဲဘဲဥတျခမ္းထည့္. အင့္.စား.ဆိုလို႔.မရဘူးတဲ့. အဲ့လိုလုပ္ရင္... ငရဲကေအာ္တိုႀကီးတယ္. ကိုယ္ကအလုပ္႐ႈပ္တယ္ေလ. သူတို႔က. ထမင္းခူးမေပးရင္.မစားဘူး. အားတဲ့အခ်ိန္ေလး. ခူးေပးေတာ့.မဆာေသးဘူး. မအားမွ.ထမင္းစားမယ္.. ဆိုေတာ့. ျငိဳျငင္မိပါတယ္. က်မမွာေတာ့.. အေမနဲ႔အေဖေရာက္ကတည္းက. ငရဲ.၀ယ္ေနရသလိုပဲ..တဲ့. တလ.တလ. ေဆးဖိုးကလည္း.. ၁၅သိန္း.ထက္မနည္းဘူး. ေဆးကလည္းေစ်းႀကီးခ်က္. ေငြနဲ႔အသက္ဆက္ေနရတယ္. ပိုက္ဆံႏွေျမာလို႔ေျပာတာ. မဟုတ္ပါဘူး.. တျခားေမာင္ဆီမွာသြားေနရင္. က်မက.ပိုက္ဆံကုန္ေပမဲ့. အလုပ္မ႐ႈပ္ေတာ့ဘူးေပါ႔. တဲ့. ကုန္က်စားရိတ္ေတြအကုန္. က်မကေထာက္ပံ့မွာပါတဲ့. သမီးျဖစ္သူနဲ႔မေသခင္. ေႏြးေႏြးေထြးေထြး. ေနခ်င္႐ွာလို႔ေနမွာပါ. ညီမရယ္..ဆိုေတာ႔. အမ.မသိဘူးေနာ္. တခါတခါေရာဂါေဖာက္ရင္. က်မအလုပ္ေတြ.. အကုန္ဖ်က္ျပစ္ရတာ. တအိမ္လုံး. ဆိုင္ထမင္းဟင္းပဲစားရတယ္. ၀ဋ္ႀကီးပါတယ္အမရယ္. ဒီလိုနဲ႔သူမအေဖဆုံးတယ္. အေဖ့စိတ္နဲ႔. အေမလုပ္သူလည္း. လပိုင္းပဲျခားတယ္. ဆုံးပါးသြားပါတယ္. သူမလည္း.. မိဘဆိုေတာ့ငိုတာေပါ့ေလ. ရက္လည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း.. က်မအျမင္..သူမက. ခါတိုင္းထက္. ပိုသြက္လက္ေပါ႔ပါးေနပုံပါပဲ. အိမ္သန္႔႐ွင္းေရးေတြလုပ္. ဘုရားပန္းေတြလဲ. ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေတြခ်က္ျပဳတ္. အမေရ..အရင္ကေတာ႔. အိမ္ဆို.ညစ္ပတ္ေနတာပဲ. ဘုရားပန္းေတာင္မလဲျဖစ္ဘူး. ခ်က္ဖို႔ေ၀း.. မီးဖိုေခ်ာင္နားေတာင္မကပ္ရတာ. ဘုရားေတာင္မကန္ေတာ့ျဖစ္တဲ့. ရက္ေတြ႐ွိတယ္. ခုေတာ့.. အခ်ိန္လည္းရ. ဘာသာေရးလည္းလုပ္ဦးမွ. စီးပြားေရးပဲ.. ေဇာက္ခ်ေတာ့မယ္အမေရ.. ဒီအရြယ္က. စီးပြား႐ွာရမဲ့အရြယ္ေလ. က်မမိဘေတြၾကည္႔ပါလား. ပင္စင္လည္းယူေရာ. ေနစရာမ႐ွိ. က်မအဲ့လိုျဖစ္မွာ. ေၾကာက္တယ္သိလား. ကိုယ့္တုန္းက.. အေမြ မရခဲ့ဘူးေလ. ဒုကၡေတြပဲရခဲ့လို႔.. ကိုယ့္သားသမီးက်. အေမြေပးႏိုင္ေအာင္. ၾကိဳးစားမယ္အမေရ အဲ့လိုေျပာၿပီးမၾကာပါဘူး. ကေလးကိုေက်ာင္းသြားႀကိဳတာ. ကားကို.ဒီဘက္မွာရပ္. သူ႔ကေလးက. ေက်ာင္းေပါက္ကအထြက္. လမ္းကူးလာမွာစိုးရိမ္ၿပီး. သားအဲ့ဖက္ေန. အေမလာေခၚမယ္ဆိုၿပီး.. ႐ုတ္တစ္ရက္လမ္းျဖတ္အကူး. အ႐ွိန္ျပင္းတဲ့. ေက်ာင္းသားဆိုင္ကယ္က. ၀င္တိုက္ၿပီး. ေျခသလုံး၃ပိုင္းက်ိဳးၿပီး. အ႐ိုးကနည္းနည္းေၾကသြားတာ. စတီး႐ိုးထည္႔လိုက္ရတယ္. အထဲမွာ.မူလီနဲ႔စုပ္ၿပီး. ျပန္ခဲြရတယ္.ဆိုလား. အိပ္ယာထဲလေပါင္းမ်ားစြာ. ေဆး႐ုံကဆင္းေတာ့ .. ဂ်ိဳင္းေထာက္ကကူရ. စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ကမပါ. သူ႔လုပ္ငန္း. သူကသြက္ေတာ့ဦးစီး. ေယာက်္ားကေနာက္လိုက္. ေဆး႐ုံတက္တဲ႔ကာလမွာ. မိတ္ကပ်က္. စီးပြားေရးက. ေဇာက္ထိုးျပန္က်လာေတာ့. သူေမွ်ာ္လင့္တာေတြနဲ႔လဲြ. က်မကိုက.ကံဆိုးပါတယ္. အမရယ္..တဲ့. စိတ္ကက်ေတာ့. ခြန္အားေလ်ာ့ၿပီး. ဘာမွအဆင္မေျပေတာ့. ေယာက်္ားလုပ္သူကလည္း. သူေဆး႐ုံတက္တုန္း. ေနာက္ပိုင္းက.သူငွါးထားတဲ့. စာရင္းကိုင္နဲ႔ထင္တိုင္းက်ဲ. က်မလည္းျမင္ေရာ. ေအာ္ငိုပါေလေရာ. အမေရ.အမရဲ႕.. အေမကေလ.က်မကို. ပိုက္ဆံသာမေပးခဲ့တာ. နွလုံးေရာဂါအေမြေတာ့. ေပးခဲ့တယ္ေတာ့..တဲ့. ဘာဆိုင္လို႔တုန္းေအ.. ေသတဲ့အေမကိုဆဲြမထည့္ပါနဲ႔. *သူက.. သူ႔ထမင္းထုတ္နဲ႔သူ.လာတာပါ. ညည္းဆီက. ဘာမွမယူပါဘူး..ဆိုေတာ့. 'ဘယ္လိုအမ'.တဲ့. *လူဆိုတာ. ကိုယ္ထမင္းထုတ္နဲ႔ကိုယ္. လာတာပါ.ညီမေရ.. အျမင္မွာေတာ့... ညည္းကေကြၽးထားရတယ္.. ဆိုေပမဲ့. *သူ႔ေဆးဖ္ိုး.သူ႔ကံပါသေလာက္. ညည္းတို႔အဆင္ေျပခဲ့တာပဲေလ. *သူ.ဒီအိမ္မွာေနတုန္းက. ညည္းပိုက္ဆံ႐ွာရမခက္ဘူး. *သူ႔ကုသိုလ္နဲ႔သူ.. သူ႔ကုသိုလိကိုမွီၿပီး.. ညည္းအဆင္ေျပတာကို. စိတ္ႀကီး၀င္တာကိုး.. *နွလုံးစက္ထည့္ဖို႔.စားဖို႔. ေဆးကုဖို႔..ဆိုတာ. သူတို႔အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့. ဒါနကုသိုလ္ပါလာလို႔. ညည္းအိမ္မွာေနသခိုက္. ညည္းကိုပါေက်းဇူးျပဳသြားတာ. *သူ႔ဆန္သူစား.. ကုန္တဲ့ေန႔ျပန္ေတာ့. ညည္း.ခုလက္ၾကည့္က်န္ခဲ့တာ. ညည္းဒါန. အတိတ္ကပါမလာလို႔ေပါ့ေအ. Aww..အမ. သူ႔ဆန္သူစား.. သူ႔ထမင္းထုတ္နဲ႔သူလာတာ. က်မ.မသိခဲ့ဘူး..အမရယ္.တဲ့. တအိအိနဲ႔.ငို... က်မလည္း.ဒိထက္ပိုၿပီး. မႏွစ္သိမ္႔တတ္ပါေလေတာ့. ဘယ္မိဘကမွ. အတူေနရင္းလည္း. သားသမီးလုပ္စာ. အလကားမစားပါဘူး.. ညီမေလးရယ္..လို႔. Credit MYA Nan Thida Nwe 🌱KG DhammaSchool🌱
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zvDhnQ
*သူ႔ ထမင္းထုပ္နဲ႔သူ လာတာပါ *သူ႕ ကံ ႏွင့္ သူ လာခဲ႕ တာ ================ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္. အစကေတာ့သာမာန္ပါပဲ. ေနာက္ေတာ့အိမ္ေထာင္က်တယ္. စီးပြားေရးေလးအဆင္ေျပလာတယ္. မိဘေတြက၀န္ထမ္းဆိုေတာ့. ပင္စင္ယူတဲ့အခါ. ေနစရာစားစရာမ႐ွိ. တသက္လုံးက၀န္ထမ္းဘ၀မွာ. စိတ္ဖိစီးလာခဲ့တဲ့ဒဏ္ေတြနဲ႔. က်န္းမာေရးကခ်ဴခ်ာ. အားလံုးထက္စာရင္. နည္းနည္းပါးပါးအဆင္လည္းေျပ. သားအိမ္ထက္စာရင္. သမီးအိမ္ကေနရတာ. ပိုအဆင္ေျပတယ္. ေခြၽးမနဲ႔က် ျငဴစူမစိုးလို႔. သူမအိမ္ကိုေရာက္လာၾကတယ္. သူမက. စီးပြားေရးက. ခုမွအဆင္ေျပစဆိုေတာ့. အေ၀းကပဲေထာက္ပံ့ခ်င္တယ္. အတူေနတဲ့သားသမီးက. ငရဲပိုႀကီးတယ္. ေျပာမွားဆိုမွား. ျဖစ္တတ္တယ္ေပါ့ေလ. ကိုယ္႔ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္. ရပ္ႏိုင္လည္း. မိဘအရိပ္ေနတုန္းကလို. သတိထားေပါ့ေအ. အေျပာမမွားေစနဲ႔ေပါ႔.လို႔. က်မကေျပာလိုက္ပါတယ္. အသက္ၾကီးလာေတာ့. စကားမ်ားလာတာ႐ွိတာေပါ့ေလ. က်န္းမာေရးကမေကာင္းေတာ့ စိတ္တိုင္းကမက်. လူႀကီးဆ္ိုေတာ့လည္း.. ဟိုလို.ဒီလို.ဇီဇာေလးေတာ့. ေၾကာင္တာေပါ႔.. သူမကဘာေျပာလည္းဆိုေတာ့. သားသမီးဆယ္ေယာက္ကို. မိဘ၂ပါးကေကြၽးႏိုင္တာ. သားသမီးလိုေကြၽးရလို႔ပါ. ၀န္ထမ္းသားသမီးဘ၀မွာ. ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားေတာ့. ဘဲဥတျခမ္းဆို.တျခမ္း. အေၾကာ္တစ္ခုဆ္ို.တစ္ခု. ၀က္အူေခ်ာင္း. လက္တစ္ဆစ္ဆို.တဆစ္. ပန္းကန္ထဲထမင္းခူး. ဟင္းကိုေ၀ပုံၾကနဲ႔စားခဲ့ရေပမဲ့. မိဘကိုေတာ႔. သားသမီးထားသလို. ထားမရဘူးေလ..တဲ့. ၿပီးၿပီးေရာ. ထမင္းထဲဘဲဥတျခမ္းထည့္. အင့္.စား.ဆိုလို႔.မရဘူးတဲ့. အဲ့လိုလုပ္ရင္... ငရဲကေအာ္တိုႀကီးတယ္. ကိုယ္ကအလုပ္႐ႈပ္တယ္ေလ. သူတို႔က. ထမင္းခူးမေပးရင္.မစားဘူး. အားတဲ့အခ်ိန္ေလး. ခူးေပးေတာ့.မဆာေသးဘူး. မအားမွ.ထမင္းစားမယ္.. ဆိုေတာ့. ျငိဳျငင္မိပါတယ္. က်မမွာေတာ့.. အေမနဲ႔အေဖေရာက္ကတည္းက. ငရဲ.၀ယ္ေနရသလိုပဲ..တဲ့. တလ.တလ. ေဆးဖိုးကလည္း.. ၁၅သိန္း.ထက္မနည္းဘူး. ေဆးကလည္းေစ်းႀကီးခ်က္. ေငြနဲ႔အသက္ဆက္ေနရတယ္. ပိုက္ဆံႏွေျမာလို႔ေျပာတာ. မဟုတ္ပါဘူး.. တျခားေမာင္ဆီမွာသြားေနရင္. က်မက.ပိုက္ဆံကုန္ေပမဲ့. အလုပ္မ႐ႈပ္ေတာ့ဘူးေပါ႔. တဲ့. ကုန္က်စားရိတ္ေတြအကုန္. က်မကေထာက္ပံ့မွာပါတဲ့. သမီးျဖစ္သူနဲ႔မေသခင္. ေႏြးေႏြးေထြးေထြး. ေနခ်င္႐ွာလို႔ေနမွာပါ. ညီမရယ္..ဆိုေတာ႔. အမ.မသိဘူးေနာ္. တခါတခါေရာဂါေဖာက္ရင္. က်မအလုပ္ေတြ.. အကုန္ဖ်က္ျပစ္ရတာ. တအိမ္လုံး. ဆိုင္ထမင္းဟင္းပဲစားရတယ္. ၀ဋ္ႀကီးပါတယ္အမရယ္. ဒီလိုနဲ႔သူမအေဖဆုံးတယ္. အေဖ့စိတ္နဲ႔. အေမလုပ္သူလည္း. လပိုင္းပဲျခားတယ္. ဆုံးပါးသြားပါတယ္. သူမလည္း.. မိဘဆိုေတာ့ငိုတာေပါ့ေလ. ရက္လည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း.. က်မအျမင္..သူမက. ခါတိုင္းထက္. ပိုသြက္လက္ေပါ႔ပါးေနပုံပါပဲ. အိမ္သန္႔႐ွင္းေရးေတြလုပ္. ဘုရားပန္းေတြလဲ. ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေတြခ်က္ျပဳတ္. အမေရ..အရင္ကေတာ႔. အိမ္ဆို.ညစ္ပတ္ေနတာပဲ. ဘုရားပန္းေတာင္မလဲျဖစ္ဘူး. ခ်က္ဖို႔ေ၀း.. မီးဖိုေခ်ာင္နားေတာင္မကပ္ရတာ. ဘုရားေတာင္မကန္ေတာ့ျဖစ္တဲ့. ရက္ေတြ႐ွိတယ္. ခုေတာ့.. အခ်ိန္လည္းရ. ဘာသာေရးလည္းလုပ္ဦးမွ. စီးပြားေရးပဲ.. ေဇာက္ခ်ေတာ့မယ္အမေရ.. ဒီအရြယ္က. စီးပြား႐ွာရမဲ့အရြယ္ေလ. က်မမိဘေတြၾကည္႔ပါလား. ပင္စင္လည္းယူေရာ. ေနစရာမ႐ွိ. က်မအဲ့လိုျဖစ္မွာ. ေၾကာက္တယ္သိလား. ကိုယ့္တုန္းက.. အေမြ မရခဲ့ဘူးေလ. ဒုကၡေတြပဲရခဲ့လို႔.. ကိုယ့္သားသမီးက်. အေမြေပးႏိုင္ေအာင္. ၾကိဳးစားမယ္အမေရ အဲ့လိုေျပာၿပီးမၾကာပါဘူး. ကေလးကိုေက်ာင္းသြားႀကိဳတာ. ကားကို.ဒီဘက္မွာရပ္. သူ႔ကေလးက. ေက်ာင္းေပါက္ကအထြက္. လမ္းကူးလာမွာစိုးရိမ္ၿပီး. သားအဲ့ဖက္ေန. အေမလာေခၚမယ္ဆိုၿပီး.. ႐ုတ္တစ္ရက္လမ္းျဖတ္အကူး. အ႐ွိန္ျပင္းတဲ့. ေက်ာင္းသားဆိုင္ကယ္က. ၀င္တိုက္ၿပီး. ေျခသလုံး၃ပိုင္းက်ိဳးၿပီး. အ႐ိုးကနည္းနည္းေၾကသြားတာ. စတီး႐ိုးထည္႔လိုက္ရတယ္. အထဲမွာ.မူလီနဲ႔စုပ္ၿပီး. ျပန္ခဲြရတယ္.ဆိုလား. အိပ္ယာထဲလေပါင္းမ်ားစြာ. ေဆး႐ုံကဆင္းေတာ့ .. ဂ်ိဳင္းေထာက္ကကူရ. စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ကမပါ. သူ႔လုပ္ငန္း. သူကသြက္ေတာ့ဦးစီး. ေယာက်္ားကေနာက္လိုက္. ေဆး႐ုံတက္တဲ႔ကာလမွာ. မိတ္ကပ်က္. စီးပြားေရးက. ေဇာက္ထိုးျပန္က်လာေတာ့. သူေမွ်ာ္လင့္တာေတြနဲ႔လဲြ. က်မကိုက.ကံဆိုးပါတယ္. အမရယ္..တဲ့. စိတ္ကက်ေတာ့. ခြန္အားေလ်ာ့ၿပီး. ဘာမွအဆင္မေျပေတာ့. ေယာက်္ားလုပ္သူကလည္း. သူေဆး႐ုံတက္တုန္း. ေနာက္ပိုင္းက.သူငွါးထားတဲ့. စာရင္းကိုင္နဲ႔ထင္တိုင္းက်ဲ. က်မလည္းျမင္ေရာ. ေအာ္ငိုပါေလေရာ. အမေရ.အမရဲ႕.. အေမကေလ.က်မကို. ပိုက္ဆံသာမေပးခဲ့တာ. နွလုံးေရာဂါအေမြေတာ့. ေပးခဲ့တယ္ေတာ့..တဲ့. ဘာဆိုင္လို႔တုန္းေအ.. ေသတဲ့အေမကိုဆဲြမထည့္ပါနဲ႔. *သူက.. သူ႔ထမင္းထုတ္နဲ႔သူ.လာတာပါ. ညည္းဆီက. ဘာမွမယူပါဘူး..ဆိုေတာ့. 'ဘယ္လိုအမ'.တဲ့. *လူဆိုတာ. ကိုယ္ထမင္းထုတ္နဲ႔ကိုယ္. လာတာပါ.ညီမေရ.. အျမင္မွာေတာ့... ညည္းကေကြၽးထားရတယ္.. ဆိုေပမဲ့. *သူ႔ေဆးဖ္ိုး.သူ႔ကံပါသေလာက္. ညည္းတို႔အဆင္ေျပခဲ့တာပဲေလ. *သူ.ဒီအိမ္မွာေနတုန္းက. ညည္းပိုက္ဆံ႐ွာရမခက္ဘူး. *သူ႔ကုသိုလ္နဲ႔သူ.. သူ႔ကုသိုလိကိုမွီၿပီး.. ညည္းအဆင္ေျပတာကို. စိတ္ႀကီး၀င္တာကိုး.. *နွလုံးစက္ထည့္ဖို႔.စားဖို႔. ေဆးကုဖို႔..ဆိုတာ. သူတို႔အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့. ဒါနကုသိုလ္ပါလာလို႔. ညည္းအိမ္မွာေနသခိုက္. ညည္းကိုပါေက်းဇူးျပဳသြားတာ. *သူ႔ဆန္သူစား.. ကုန္တဲ့ေန႔ျပန္ေတာ့. ညည္း.ခုလက္ၾကည့္က်န္ခဲ့တာ. ညည္းဒါန. အတိတ္ကပါမလာလို႔ေပါ့ေအ. Aww..အမ. သူ႔ဆန္သူစား.. သူ႔ထမင္းထုတ္နဲ႔သူလာတာ. က်မ.မသိခဲ့ဘူး..အမရယ္.တဲ့. တအိအိနဲ႔.ငို... က်မလည္း.ဒိထက္ပိုၿပီး. မႏွစ္သိမ္႔တတ္ပါေလေတာ့. ဘယ္မိဘကမွ. အတူေနရင္းလည္း. သားသမီးလုပ္စာ. အလကားမစားပါဘူး.. ညီမေလးရယ္..လို႔. Credit MYA Nan Thida Nwe 🌱KG DhammaSchool🌱
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zvDhnQ
🌹 ဓမၼဝါဒီ အဓမၼဝါဒီ ဟူသည္ ထိုအခါ တရားစစ္မႈးႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္သည္ ထိုေကာသဗၺီရဟန္းတို႔ သာဝတၳိျပည္သို႔ လာၾကေၾကာင္း သတင္းစကား ၾကားသိရ၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံသို႔ သြားေရာက္ဝပ္လွ်ိဳး ရွိခိုးၿပီးခါ အျပစ္လြတ္ရာ အရပ္၌ ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ကို "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ခိုက္ရန္ျငင္းခံုမႈ ျပဳၾကသည့္ ထိုေကာသဗၺီ ရဟန္းတို႔သည္ သာဝတၳိျပည္သို႔ လာၾကပါကုန္သတဲ့။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကၽြႏ္ုပ္သည္ ထိုရဟန္းတို႔ အေပၚဝယ္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း" ဟူ၍ ေမးေလွ်ာက္ေလလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ "ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္ခ်စ္သားသည္ တရားလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း တည္ေလေလာ့" ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကၽြႏ္ုပ္သည္ တရားသည္ မတရားသည္ကို အဘယ္သို႔ သိရပါမည္နည္း" ဟု အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္က ေလွ်ာက္ထားေလလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဤဆိုလတၱံ႕ေသာအတိုင္း အဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး ဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးတို႔ကို အစဥ္အတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ 🌷 အဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး "ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (၁) တရားမဟုတ္သည္ကို တရားဟု ျပ၏။ (၂) တရားကို တရားမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၃) ဝိနည္း မဟုတ္သည္ကို ဝိနည္းဟု ျပ၏။ (၄) ဝိနည္းကို ဝိနည္းမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၅) ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္၊ မေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ဟု ျပ၏။ (၆) ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္ဟု ျပ၏။ (၇) ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၈) ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏။ (၉) ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၁၀) ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏။ (၁၁) အာပတ္ မသင့္သည္ကို အာပတ္ သင့္၏ဟု ျပ၏။ (၁၂) အာပတ္ သင့္သည္ကို အာပတ္ မသင့္ဟု ျပ၏။ (၁၃) ေပါ့ေသာ အာပတ္ကို ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၄) ေလးေသာ အာပတ္ကို ေပါ့ေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၅) အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၆) အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၇) ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၈) မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီ ပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ 🌷 ဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ ဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (၁) တရား မဟုတ္သည္ကို တရားမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၂) တရားဟုတ္သည္ကို တရားဟုတ္၏ဟု ျပ၏။ (၃) ဝိနည္း မဟုတ္သည္ကို ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၄) ဝိနည္း ဟုတ္သည္ကို ဝိနည္း ဟုတ္၏ဟု ျပ၏။ (၅) ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္ဟု ျပ၏။ (၆) ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ဟု ျပ၏။ (၇) ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏။ (၈) ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၉) ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏။ (၁၀) ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၁၁) အာပတ္ မသင့္သည္ကို အာပတ္ မသင့္ဟု ျပ၏။ (၁၂) အာပတ္ သင့္သည္ကို အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏။ (၁၃) ေပါ့ေသာ အာပတ္ကို ေပါ့ေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၄) ေလးေသာ အာပတ္ကို ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၅) အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၆) အႂကြင္း မရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၇) ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၈) မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ ဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ ကို သိရမည္ဟူ၍ ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ "မဟာဗုဒၶဝင္" စတုတၳတြဲ စာမ်က္ႏွာ (၃၁) မွ (၃၄) ထိ ကူးယူ၍ ဓမၼဒါန ျပဳပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သားေတာ္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Ub8iH7
🌹 ဓမၼဝါဒီ အဓမၼဝါဒီ ဟူသည္ ထိုအခါ တရားစစ္မႈးႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္သည္ ထိုေကာသဗၺီရဟန္းတို႔ သာဝတၳိျပည္သို႔ လာၾကေၾကာင္း သတင္းစကား ၾကားသိရ၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံသို႔ သြားေရာက္ဝပ္လွ်ိဳး ရွိခိုးၿပီးခါ အျပစ္လြတ္ရာ အရပ္၌ ထိုင္ေနၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ကို "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ခိုက္ရန္ျငင္းခံုမႈ ျပဳၾကသည့္ ထိုေကာသဗၺီ ရဟန္းတို႔သည္ သာဝတၳိျပည္သို႔ လာၾကပါကုန္သတဲ့။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကၽြႏ္ုပ္သည္ ထိုရဟန္းတို႔ အေပၚဝယ္ အဘယ္သို႔ က်င့္ရပါမည္နည္း" ဟူ၍ ေမးေလွ်ာက္ေလလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ "ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္ခ်စ္သားသည္ တရားလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း တည္ေလေလာ့" ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား အကၽြႏ္ုပ္သည္ တရားသည္ မတရားသည္ကို အဘယ္သို႔ သိရပါမည္နည္း" ဟု အရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္က ေလွ်ာက္ထားေလလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ဤဆိုလတၱံ႕ေသာအတိုင္း အဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး ဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးတို႔ကို အစဥ္အတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ 🌷 အဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး "ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (၁) တရားမဟုတ္သည္ကို တရားဟု ျပ၏။ (၂) တရားကို တရားမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၃) ဝိနည္း မဟုတ္သည္ကို ဝိနည္းဟု ျပ၏။ (၄) ဝိနည္းကို ဝိနည္းမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၅) ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္၊ မေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ဟု ျပ၏။ (၆) ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္ဟု ျပ၏။ (၇) ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၈) ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏။ (၉) ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၁၀) ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏။ (၁၁) အာပတ္ မသင့္သည္ကို အာပတ္ သင့္၏ဟု ျပ၏။ (၁၂) အာပတ္ သင့္သည္ကို အာပတ္ မသင့္ဟု ျပ၏။ (၁၃) ေပါ့ေသာ အာပတ္ကို ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၄) ေလးေသာ အာပတ္ကို ေပါ့ေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၅) အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၆) အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၇) ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၈) မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ အဓမၼဝါဒီ ပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ 🌷 ဓမၼဝတၳဳ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါး ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ ဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ကို သိရမည္။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ သာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (၁) တရား မဟုတ္သည္ကို တရားမဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၂) တရားဟုတ္သည္ကို တရားဟုတ္၏ဟု ျပ၏။ (၃) ဝိနည္း မဟုတ္သည္ကို ဝိနည္း မဟုတ္ဟု ျပ၏။ (၄) ဝိနည္း ဟုတ္သည္ကို ဝိနည္း ဟုတ္၏ဟု ျပ၏။ (၅) ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေဟာအပ္ မေျပာအပ္ဟု ျပ၏။ (၆) ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာအပ္ ေျပာအပ္သည္ဟု ျပ၏။ (၇) ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မေလ့က်က္အပ္ဟု ျပ၏။ (၈) ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေလ့က်က္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၉) ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား မပညတ္အပ္ဟု ျပ၏။ (၁၀) ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္သည္ကို ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္အပ္၏ဟု ျပ၏။ (၁၁) အာပတ္ မသင့္သည္ကို အာပတ္ မသင့္ဟု ျပ၏။ (၁၂) အာပတ္ သင့္သည္ကို အာပတ္သင့္၏ဟု ျပ၏။ (၁၃) ေပါ့ေသာ အာပတ္ကို ေပါ့ေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၄) ေလးေသာ အာပတ္ကို ေလးေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၅) အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၆) အႂကြင္း မရွိေသာ အာပတ္ကို အႂကြင္းမရွိေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၇) ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ (၁၈) မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ကို မ႐ုန္႔ရင္း မၾကမ္းတမ္းေသာ အာပတ္ဟု ျပ၏။ ခ်စ္သား သာရိပုတၱရာ ဤတစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးေသာ အေၾကာင္း (ဝတၳဳ) တို႔ျဖင့္ ဓမၼဝါဒီပုဂၢိဳလ္ ကို သိရမည္ဟူ၍ ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ၏။ မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ "မဟာဗုဒၶဝင္" စတုတၳတြဲ စာမ်က္ႏွာ (၃၁) မွ (၃၄) ထိ ကူးယူ၍ ဓမၼဒါန ျပဳပါသည္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သားေတာ္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Ub8iH7
ကုသိုလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဆုေတာင္းသင့္ /မေတာင္းသင့္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆုေတာင္းတာအပိုျဖစ္မေနဘူးလား ေမး။ ။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကိုရမယ္ ဆိုၿပီး ကုသုိလ္တစ္ခုခုကိုျပဳၿပီး ဘာျဖစ္လုိ႔ဆုေတာင္းေနၾကသလဲ။ ဆုေတာင္းတာအပိုျဖစ္မေနဘူးလား။ ဆုေတာင္းဖို႔ လုိပါေသးသလား။ ေျဖ ။ ။ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုကို ျပဳၿပီးရင္ ဆုေတာင္းဖုိ႔လုိတာ လဲရွိတယ္။ မလိုတာလည္းရွိတယ္။ အဘိဓမၼာသေဘာအရ ***************** ကုသိုလ္တရားကို (၂၁)မ်ဳိးခြဲတယ္။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္က (၈)မ်ဳိး၊ မဟဂၢဳိလ္ကုသိုလ္က(၉)မ်ဳိး၊ မဂ္ကုသုိလ္က(၄)မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ မဟဂၢဳတ္စ်ာန္ကုသုိလ္(၉)မ်ဳိးကို ျပဳလုပ္သူက ဆုေတာင္းစရာမလိုဘူး။ ေသရင္ျဗဟၼာ့ဘံု(၂၀)မွာစ်ာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားရမယ္။ ပထမစ်ာန္ကုသုိလ္ရသူက ပထမစ်ာန္ျဗဟၼာ့ဘံု၊ စတုတၳစ်ာန္ရတဲ့သူက စတုတၳစ်ာန္ျဗဟၼာ့ဘံုမွာ စ်ာန္ခ်မ္းသာကုိ ခံစားရတယ္။ ၀ိပႆနာက်င့္လို႔ မဂ္ကုသိုလ္ (၄ပါး)ရတဲ့သူဟာ လဲ ဖုိလ္ကုသိုလ္ (၄ပါး)အက်ဳိးခံစားရမယ္။ ေသာတာပတိၱမဂ္ကုသုိလ္ရတဲ့သူက ေသာတာပတၱိ ဖိုလ္၊ အရဟတၱမဂ္ရတဲ့သူက အရဟတၱဖိုလ္အက်ဳိး ခံစား ရတယ္။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္ (၈) မ်ဳိးကိုျပဳလုပ္ထားတဲ့ သူက ေတာ့ လူ႔ဘံုနဲ႔နတ္ျပည္ ၆ ထပ္လုိ႔ေခၚတဲ့ကာမသုဂတိ (၇ ) ဘံုမွာ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာကို ခံစားရတယ္။ ဒီလိုခံစားရတဲ့အခါမွာ ဘယ္ကုသုိလ္ဟာ ဘယ္ဘံုမွာ ခံစားရမယ္လို႔ ပိုင္းျခားကန္႔သတ္မႈမရွိဘူး။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္တစ္ခုဟာ လူ႔ဘံု စတုမဟာရာဇ္ တာ၀တႎသာစတဲ့ သုဂတိ (၇)ဘံုလံုးမွာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ လူ႔ဘ၀တစ္ခုတည္းမွွာလဲ လူခ်မ္းသာေတြက အမ်ဳိး အစား အားျဖင့္ မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားတယ္။ နတ္ျပည္မွာလဲ နတ္ခ်င္းတူေပမယ့္ ခ်မ္းသာသုခ မတူညီၾကဘူး။ ဘံုဘ၀ (၇)ခုမွာ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ သုခေတြရွိတဲ့ အနက္ထဲက ယေန႔ယခုျပဳရေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ဘယ္ဘံုမွာ ဘယ္လို ခ်မ္းသာသုခေတြခံစားစံစားရ ပါလုိ၏လို႔ တိက်တဲ့ ဘံုဌာနနဲ႔ တိက်တဲ့ခ်မ္းသာကို ထုတ္ေဖာ္ ဆုေတာင္းဖို႔လုိတယ္။ ေဇာတိကသူေဌးအေလာင္းဟာ ကုသိုလ္ျပဳၿပီး သူပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို သူမေပးဘဲ ျမက္ ၀ါးျခမ္းစိပ္မွ် မယူႏုိင္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းခဲ့လုိ႔ ယခုေဇာတိက သူေဌးျဖစ္တဲ့အခါ သူ႔ပစၥည္းကို ဘယ္သူမွခိုးယူလို႔မ ရဘူး။ အဂၢသာ၀ကဆု ဧတဒဂ္ဆုေတြကို အတိတ္ဘ၀က ေတာင္းခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ယခုဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္စံုၾကတာ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ေနရာ အမ်ား အျပားေတြ႕ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုျပဳၿပီးရင္ မိမိလိုတဲ့ ဆုကို ေတာင္းသင့္တယ္လုိ႔ မွတ္ၾကရမယ္။ ဒါနသီလစတဲ့ ကာမာ၀စရကုသုိလ္ဟာ နိဗၺာန္ကို တိုက္႐ုိက္မေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဣဒံေမပုညံ အာသ၀ကၡယံ၀ဟံေဟာတု = ဤေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္ကိုေပးေဆာင္ ႏုိင္ပါေစ သတည္း။ ဣဒံ ေမ ပုညံ နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတု=ဤေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစသတည္းလုိ႔ ဆုေတာင္း ေလ့ရွိၾကတာျဖစ္တယ္။ ေရွ႕မွာျပခဲ့သလို နိဗၺာန္ကို ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားလိုစိတ္ျဖစ္ကာ ၀ိပႆနာ တရားေတြကို လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံျဖစ္ဖုိ႔ အေထာက္ အပံ့ျဖစ္တဲ့ အတြက္ကုသိုလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဤကုသုိလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလို၏ နိဗၺာန္အေထာက္အပံ့ျဖစ္ရပါလို၏လုိ႔ေတာ့ ဆုေတာင္း သင့္ပါတယ္။ မိ႐ုိးဖလာလြန္ဗုဒၶဘာသာဓမၼ စာေပမ်ားမွ ျပဳျပဳသမ်ွေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔သည္ ဒုကၡခပ္ သိမ္းကင္းၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပ့ံေကာင္းျဖစ္ပါေစသတည္း။ ေစတနာ ေမတၱာျဖင့္ ေဒဝီခင္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/328Mdf0
ကုသိုလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဆုေတာင္းသင့္ /မေတာင္းသင့္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဆုေတာင္းတာအပိုျဖစ္မေနဘူးလား ေမး။ ။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးကိုရမယ္ ဆိုၿပီး ကုသုိလ္တစ္ခုခုကိုျပဳၿပီး ဘာျဖစ္လုိ႔ဆုေတာင္းေနၾကသလဲ။ ဆုေတာင္းတာအပိုျဖစ္မေနဘူးလား။ ဆုေတာင္းဖို႔ လုိပါေသးသလား။ ေျဖ ။ ။ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုကို ျပဳၿပီးရင္ ဆုေတာင္းဖုိ႔လုိတာ လဲရွိတယ္။ မလိုတာလည္းရွိတယ္။ အဘိဓမၼာသေဘာအရ ***************** ကုသိုလ္တရားကို (၂၁)မ်ဳိးခြဲတယ္။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္က (၈)မ်ဳိး၊ မဟဂၢဳိလ္ကုသိုလ္က(၉)မ်ဳိး၊ မဂ္ကုသုိလ္က(၄)မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ မဟဂၢဳတ္စ်ာန္ကုသုိလ္(၉)မ်ဳိးကို ျပဳလုပ္သူက ဆုေတာင္းစရာမလိုဘူး။ ေသရင္ျဗဟၼာ့ဘံု(၂၀)မွာစ်ာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားရမယ္။ ပထမစ်ာန္ကုသုိလ္ရသူက ပထမစ်ာန္ျဗဟၼာ့ဘံု၊ စတုတၳစ်ာန္ရတဲ့သူက စတုတၳစ်ာန္ျဗဟၼာ့ဘံုမွာ စ်ာန္ခ်မ္းသာကုိ ခံစားရတယ္။ ၀ိပႆနာက်င့္လို႔ မဂ္ကုသိုလ္ (၄ပါး)ရတဲ့သူဟာ လဲ ဖုိလ္ကုသိုလ္ (၄ပါး)အက်ဳိးခံစားရမယ္။ ေသာတာပတိၱမဂ္ကုသုိလ္ရတဲ့သူက ေသာတာပတၱိ ဖိုလ္၊ အရဟတၱမဂ္ရတဲ့သူက အရဟတၱဖိုလ္အက်ဳိး ခံစား ရတယ္။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္ (၈) မ်ဳိးကိုျပဳလုပ္ထားတဲ့ သူက ေတာ့ လူ႔ဘံုနဲ႔နတ္ျပည္ ၆ ထပ္လုိ႔ေခၚတဲ့ကာမသုဂတိ (၇ ) ဘံုမွာ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာကို ခံစားရတယ္။ ဒီလိုခံစားရတဲ့အခါမွာ ဘယ္ကုသုိလ္ဟာ ဘယ္ဘံုမွာ ခံစားရမယ္လို႔ ပိုင္းျခားကန္႔သတ္မႈမရွိဘူး။ ကာမာ၀စရကုသုိလ္တစ္ခုဟာ လူ႔ဘံု စတုမဟာရာဇ္ တာ၀တႎသာစတဲ့ သုဂတိ (၇)ဘံုလံုးမွာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ လူ႔ဘ၀တစ္ခုတည္းမွွာလဲ လူခ်မ္းသာေတြက အမ်ဳိး အစား အားျဖင့္ မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားျပားတယ္။ နတ္ျပည္မွာလဲ နတ္ခ်င္းတူေပမယ့္ ခ်မ္းသာသုခ မတူညီၾကဘူး။ ဘံုဘ၀ (၇)ခုမွာ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ သုခေတြရွိတဲ့ အနက္ထဲက ယေန႔ယခုျပဳရေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ဘယ္ဘံုမွာ ဘယ္လို ခ်မ္းသာသုခေတြခံစားစံစားရ ပါလုိ၏လို႔ တိက်တဲ့ ဘံုဌာနနဲ႔ တိက်တဲ့ခ်မ္းသာကို ထုတ္ေဖာ္ ဆုေတာင္းဖို႔လုိတယ္။ ေဇာတိကသူေဌးအေလာင္းဟာ ကုသိုလ္ျပဳၿပီး သူပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို သူမေပးဘဲ ျမက္ ၀ါးျခမ္းစိပ္မွ် မယူႏုိင္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းခဲ့လုိ႔ ယခုေဇာတိက သူေဌးျဖစ္တဲ့အခါ သူ႔ပစၥည္းကို ဘယ္သူမွခိုးယူလို႔မ ရဘူး။ အဂၢသာ၀ကဆု ဧတဒဂ္ဆုေတြကို အတိတ္ဘ၀က ေတာင္းခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ယခုဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ျပည့္စံုၾကတာ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ေနရာ အမ်ား အျပားေတြ႕ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုျပဳၿပီးရင္ မိမိလိုတဲ့ ဆုကို ေတာင္းသင့္တယ္လုိ႔ မွတ္ၾကရမယ္။ ဒါနသီလစတဲ့ ကာမာ၀စရကုသုိလ္ဟာ နိဗၺာန္ကို တိုက္႐ုိက္မေရာက္ႏိုင္ေပမယ့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဣဒံေမပုညံ အာသ၀ကၡယံ၀ဟံေဟာတု = ဤေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္ကိုေပးေဆာင္ ႏုိင္ပါေစ သတည္း။ ဣဒံ ေမ ပုညံ နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတု=ဤေကာင္းမႈသည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစသတည္းလုိ႔ ဆုေတာင္း ေလ့ရွိၾကတာျဖစ္တယ္။ ေရွ႕မွာျပခဲ့သလို နိဗၺာန္ကို ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားလိုစိတ္ျဖစ္ကာ ၀ိပႆနာ တရားေတြကို လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံျဖစ္ဖုိ႔ အေထာက္ အပံ့ျဖစ္တဲ့ အတြက္ကုသိုလ္ျပဳၿပီးတိုင္း ဤကုသုိလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ရပါလို၏ နိဗၺာန္အေထာက္အပံ့ျဖစ္ရပါလို၏လုိ႔ေတာ့ ဆုေတာင္း သင့္ပါတယ္။ မိ႐ုိးဖလာလြန္ဗုဒၶဘာသာဓမၼ စာေပမ်ားမွ ျပဳျပဳသမ်ွေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔သည္ ဒုကၡခပ္ သိမ္းကင္းၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပ့ံေကာင္းျဖစ္ပါေစသတည္း။ ေစတနာ ေမတၱာျဖင့္ ေဒဝီခင္
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/328Mdf0
သည္းခံႏုိင္မႈနဲ႔ ေမတၱာတရား ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ (မုိင္းဖုန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး တရားလက္ေဆာင္) 🍃 လူတုိင္းကို ေမတၱာထားပါ ★ ဆရာေတာ္က ေျပာတယ္ ဆရာေတာ္ကို ပိုက္ဆံေတြ ေရႊေငြေတြ လွဴဖို႔မလိုဘူးတဲ့၊ ေရႊေငြက ေနရာတုိင္းမွာ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ရိွတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေမတၱာစိတ္ကေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ မရိွဘူးတဲ့၊ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ လာပါတယ္တဲ့၊ ေမတၱာစိတ္လည္း လာယူပါတယ္တဲ့။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပိုက္ဆံေပးတာေတာ့ ကုန္တတ္တယ္တဲ့ တရားေပးတာေတာ့ မကုန္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ ယူတတ္ရင္ မကုန္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ ★ ဆရာေတာ္အဓိကေဟာတာေတာ့ က႐ုဏာအေၾကာင္းပါ၊ အဆင့္ျမင့္တဲ့ က႐ုဏာ #မဟာက႐ုဏာ အေၾကာင္းေဟာပါတယ္ Great Compassion အေၾကာင္း၊ ေထရ၀ါဒထဲမွာ မဟာက႐ုဏာလို႔ ေခၚျပီးေတာ့ တျခားဗုဒၶဘာသာေတြထဲမွာ ေဗာဓိစိတၱ ဆိုတာေခၚတယ္။ ★ ဒါကေတာ့ ဘယ္လုိတုန္းဆို Universal Love ဆိုတာ မခြဲျခားတဲ့ ေမတၱာတရား ဒါ ရိွဖို႔ လိုအပ္တယ္တဲ့၊ မခြဲျခားဘူးဆိုတာ လူမ်ိဳးအေနနဲ႔လည္း ခြဲျခားဖို႔မလိုဘူး၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာအေနနဲ႔လည္း ခြဲျခားဖို႔မလိုဘူး၊ ပို္က္ဆံရိွတယ္ မရိွဘူး အဲဒီလို လူ႔အဆင့္အတန္းေတြလည္းပဲ Social status နဲ႔ ခြဲျခားဖို႔ မလိုဘူးေပါ့။ ★ ဘာသာေရးအေနနဲ႔ဆုိရင္လည္း ဘာသာတုိင္းမွာ အတၱသမားေတြ ရိွတယ္၊ ဘာသာတုိင္းမွာ မိစာၦဒိ႒ိေတြရိွတယ္တဲ့၊ ဘာသာအားလံုးကေတာ့ ေကာင္းတာေတြ သင္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက ေကာင္းေအာင္ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာသာတရားေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ျပႆနာျဖစ္တဲ့ဟာေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ရိွတတ္တယ္တဲ့။ ★ ဘာသာတုိင္းဟာ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုပဲ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ သင္ၾကားေပးႏုိင္တယ္တဲ့၊ က်န္တဲ့ဘာသာေတြကေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႔အတြက္ေလာက္ပဲ သင္ေပးတယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ သင္ေပးႏုိင္လဲဆုိရင္လည္းပဲ ေကာင္းတာပဲသင္ေပးတာေပါ့။ ★ အဲေတာ့ အခုအေျခအေနမွာ ဘယ္ဘာသာကိုပဲ လက္ခံေနလက္ခံေန ေနာက္ဆံုးမွာ လူတုိင္းမွာ တရားရႏုိင္တဲ့ မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ စိတ္ထားမွာရိွၾကတယ္ေပါ့။ ေမြးျပီးေသလုိက္ ေမြးျပီးေသလုိက္ ေမြးျပီးေသလုိက္ ဒီလို တစ္ဘ၀ျပီးတစ္ဘ၀ ဆက္ဆက္ေနျပီးေတာ့ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ဆက္ေနျပီးေတာ့ ဒုကၡေတြ ခံစားရင္းနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လူေတြဟာ တရားနဲ႔ေတြ႔ျပီး နိဗၺာန္ရၾကမွာပဲတဲ့။ ★ ဒီေနရာမွာ ေမြးျပီးေသ ေမြးျပီးေသ သံသရာလည္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ကလည္းပဲ ဘ၀ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သံသရာလည္ခဲ့ျပီ ေနရာတုိင္းမွာ ေမြးခဲ့တယ္ ေသခဲ့တယ္ေပါ့။ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ေနရာ မမွတ္မိႏုိင္ေအာင္ ေမြးခဲ့တယ္ ေသခဲ့တယ္။ ★ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတုိင္းမွာ ကိုယ္ရဲ႕အမ်ိဳးေတြ ရိွတယ္၊ ေနရာတုိင္းမွာ ကိုယ္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးေတြ ရိွမွာပဲတဲ့။ တိရစာၦန္ ထဲမွာေတာင္ရိွတယ္တဲ့ လူသားထဲမွာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ လူတုိင္းကို ေမတၱာထားပါ။ ဒါက နံပါတ္(၁) အခ်က္ပါ။ 🍃ခႏၲီေမတၱာ ★ နံပါတ္(၂) အခ်က္က "ခႏၲီတရား" ဆိုတာ သည္းခံျခင္းတရား၊ ေမတၱာထားမယ့္ ပုဂၢိဳလ္က သည္းခံႏုိင္မွ က႐ုဏာထားမယ့္ပုဂၢိဳလ္ကလည္း သည္းခံႏုိင္မွ၊ သည္းခံမယ့္ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ေမတၱာမ်ားတယ္တဲ့။ ★ အဲေတာ့ ဘယ္ကေန စရမွာတုန္းဆို ကိုယ္ရဲ႕မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားထဲမွာ အခ်င္းခ်င္းသည္းခံျပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္းျပဳစုၾက ကိုယ့္သားသမီးကိုလည္း ျပဳစုၾက၊ ကိုယ့္မိဘကိုလည္း သားသမီးေတြက ျပန္ျပီးေတာ့ ျပဳစုၾက၊ မိဘရဲ႕ေက်းဇူးသိဖို႔ အဲဒီလိုနဲ႔ ခႏၲီတရားရိွတယ္ဆိုရင္တဲ့ က႐ုဏာၾကီးမားသြားမွာေပါ့။ ★ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ဥပမာ တစ္ခုေျပာသြားတယ္ ရေသ့တစ္ပါးနဲ႔ ဘုရင္တစ္ပါး၊ ဘုရင္ကလည္း အာဏာရိွတယ္ သူ႔အာဏာက ႏိုင္ငံေရးအာဏာ၊ ေနာက္ရေသ့ကလည္း သူ႔မွာလည္း အာဏာရိွတယ္ သူ႔အာဏာကေတာ့ တရားအာဏာ။ အဲဒါ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက သူရဲ႕ေမာင္းမမိတ္သန္ေတြနဲ႔ အေျခြအရံေတြနဲ႔ ေတာထဲအေပ်ာ္သြားတယ္ ေနာက္ သူအရက္မူးတယ္၊ အရင္မူးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔နားမွာ တစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ★ က်န္တဲ့သူေတြကအကုန္လံုး ေၾကာက္စိတ္ေတြလည္းျဖစ္၊ ျငီးေငြ႔တဲ့စိတ္ သံေ၀ဂစိတ္ေတြလည္းျဖစ္ျပီးေတာ့ တျခားေနရာထြက္သြားတယ္၊ ရေသ့ေနရာ သြားေတြ႔တဲအခါ ရေသ့နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္ေပ့ါ ရေသ့ဆီမွာ တရားနာတယ္ေပါ့။ ★ သူအရက္မူးလည္းေျပာလာေရာ သူ႔လူေတြကို လုိက္ရွာတာ ရေသ့သြားေတြ႔တဲ့အခါက်ေတာ့ ရေသ့က ငါ့လူေတြကို ဆြဲေခၚသြားတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ရေသ့ကို အရမ္းအညိႇဳးထားတယ္ အဲဒါနဲ႔ ရေသ့ကို ဖမ္းျပီးေတာ့ ႏိွပ္စက္တယ္္တဲ့။ရေသ့ကိုေမးတယ္တဲ့ ဘာသင္တာတုန္၊ ဘာက်င့္တာတုန္းဆုိေတာ့ ခႏၲီတရားက်င့္ပါတယ္၊ သည္းခံျခင္းတရားက်င့္တယ္။ ★ ခႏၲီဘယ္မွာတုန္း ညာလက္မွာလားဆုိျပီး အဲဒါ ညာလက္ျဖတ္ပစ္တယ္တဲ့၊ အဲဒါ ရေသ့က ေနာက္ထပ္ သည္းခံေနေသးတယ္။ ဘုရင္က ဘာေျပာေျပာသူက ျပန္ျပီး မတုန္႔ျပန္ဘူး၊ ဘယ္လက္မွာရိွတာလားဆိုျပီး ဘယ္လက္ထပ္ျဖတ္ပစ္တယ္တဲ့။ အဲလို ထပ္ျဖတ္ပစ္ေသာ္လည္း ရေသ့ၾကီးက ဘာမွ မတုန္႔ျပန္ဘူး ဘုရင္အေပၚမွာ ေမတၱာမပ်က္ဘူး။ ★ ေအာ္ ဘုရင္ကေတာ့ သူ႔မွာ အကုသိုလ္ကံေတြ လုပ္ေနျပီ၊ မေကာင္းတဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ လုပ္ေနျပီ သူ႔အကုသိုလ္ကံ သူျပန္ ခံစားရေတာ့မွာဆုိျပီး သနားတဲ့စိတ္ေတာင္ ျဖစ္ေနေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရေသ့ၾကီးက သည္းခံျခင္းတရားနဲ႔ ေမတၱာတရား ဒီႏွစ္ခု “ခႏၲီေမတၱာ ဗေလနစ” ခႏၲီရဲ႕အင္းအား ေမတၱာရဲ႕အင္အား ဒီႏွစ္ခု နဲ႔ သည္းခံေနတာ။ ★ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သည္းခံတရား နားမွာရိွလားဆုိျပီး နားျဖတ္လုိက္၊ ေနာက္ ေျခေထာက္မွာ ရိွလားဆိုျပီး ေျခေထာက္ျဖတ္လုိက္ အဲလို တစ္ပိုင္းစီ တစ္ပိုင္းစီ ျဖတ္သြားတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရေသ့ၾကီးက ေသသြားတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ရေသ့ၾကီးက တစ္ဘ၀ပဲ ေသရတယ္၊ သည္းခံျခင္းတရား ေမတၱာတရားရိွတဲ့သူ၊ အဲဒီ ေလာကဓံအဆိုးဆံုးေတြ႕တာေတာင္မွ သူက တစ္ဘ၀ပဲ ေသတယ္။ ★ ဘုရင္ကေတာ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ေသရတယ္၊ ဘ၀အဆက္ဆက္ မေကာင္းတဲ့ဘ၀မ်ိဳးနဲ႔ ေသရတယ္တဲ့။ ရေသ့က ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ အထြတ္အထိပ္ေရာက္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အဲ့ေလာက္ထိ သည္းခံရတယ္။ ★ ခႏၲီက သံုးမ်ိဳးေပါ့ေနာ္ ႐ိုး႐ိုးခႏၲီနဲ႔ ေနာက္ျပီးေတာ့ “ခႏၲီပါရမီ၊ ခႏၲီဥပပါရမီ၊ ခႏၲီပရမတၳပါရမီ” ဆိုတာ ဒါ ဘုရားအေလာင္းေတြ ရဟႏၲာေတြ ျဖည့့္က်င့္တဲ့ ခႏၲီပါရမီေျပတာ။ 🍃 ဘာေၾကာင့္သည္းခံဖို႔ လိုအပ္လဲ? ★ ေနာက္တစ္ခုက ဘာေၾကာင့္သည္းခံဖို႔ လိုအပ္တာတုန္းဆို ဘုန္းဘုန္းတို႔က ဘ၀ထဲမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း အျမဲတမ္းမျဖစ္ဘူး၊ ကိုယ့္စိတ္တုိင္း အျမဲတမ္းမျဖစ္ဘူး၊ ကိုယ္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေတာင္မွ အျမဲတမ္း ကိုယ့္အလိုမလိုက္ဘူး။ မအိပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္ခ်င္တယ္။ ခုနတုန္းက ဘုန္းဘုန္း နည္းနည္းေလး အိပ္ခ်င္တယ္၊ နည္းနည္းေလး အိပ္ငိုက္တယ္ေပါ့။ ★ ေနာက္အိပ္ခ်င္တဲ့အခါမွာ လူေတြ မအိပ္တာေတြရိွတယ္၊ အိပ္ေဆးေတြေသာက္ရတာေတြရိွတယ္၊ လူေတြကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ေတာင္မွ ကိုယ့္အလို မလိုက္တာေတြရိွတယ္။ စားစရာေသာက္စရာေတြ အေကာင္းရိွတဲ့အခါက်မွ မစားနိုင္တာေတြလည္းရိွတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ့။ ★ အဲေတာ့ ေနေကာင္းခ်င္ရက္နဲ႔ ေနမေကာင္းဘူး၊ အသက္မၾကီးခ်င္ရက္နဲ႔ အသက္ၾကီးတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလိုမလုိက္လည္း ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးရိွေနတာ တစ္နညး္အားျဖင့္ေျပာရင္ ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ ေလာကဓံ ၈-မ်ိဳး ၾကံဳေနရတာ အေကာင္းေလာကဓံက ၄-မ်ိဳး အဆိုးေလာကဓံ ၄-မ်ိဳး အဲဒါနဲ႔ ေတြ႔ေနရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က သည္းခံမႈမရိွဘူးဆုိရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျပန္ျပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ သူမ်ားနဲ႔လည္းပဲ မျပတ္ရန္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ★ ဒါေၾကာင့္ သည္းခံႏုိင္မႈနဲ႔ ေမတၱာတရား “ခႏၲီေမတၱာ” ဒီႏွစ္ခုဟာ ေလာကၾကီးထဲမွာ အဆင္ေျပေအာင္ေနတတ္ဖို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနတတ္ဖို႔ ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အရည္အေသြးျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း အခ်က္တစ္ခ်က္ ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔႔သြားပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မုိင္းဖုနး္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေအာက္စဖို႔ဒ္ဆရာေတာ္ေဒါက္တာဓမၼသာမိ 🙏🙏🙏 (၁၅.ရ.၂၀၁၈) စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ မုိင္းဖုန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေမတၱာခံယူျခင္းႏွင့္ ဓမၼဘသင္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို ေအာက္စဖို႔ဒ္ဆရာေတ္ဘုရားမွ ဘာသာျပန္ေဟာၾကားေပးေသာ တရားေတာ္မွ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္ Transcribed #ThazinHtike
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L1j9Ad
သည္းခံႏုိင္မႈနဲ႔ ေမတၱာတရား ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ (မုိင္းဖုန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး တရားလက္ေဆာင္) 🍃 လူတုိင္းကို ေမတၱာထားပါ ★ ဆရာေတာ္က ေျပာတယ္ ဆရာေတာ္ကို ပိုက္ဆံေတြ ေရႊေငြေတြ လွဴဖို႔မလိုဘူးတဲ့၊ ေရႊေငြက ေနရာတုိင္းမွာ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ရိွတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေမတၱာစိတ္ကေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ မရိွဘူးတဲ့၊ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ လာပါတယ္တဲ့၊ ေမတၱာစိတ္လည္း လာယူပါတယ္တဲ့။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပိုက္ဆံေပးတာေတာ့ ကုန္တတ္တယ္တဲ့ တရားေပးတာေတာ့ မကုန္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ ယူတတ္ရင္ မကုန္ႏုိင္ဘူးေပါ့။ ★ ဆရာေတာ္အဓိကေဟာတာေတာ့ က႐ုဏာအေၾကာင္းပါ၊ အဆင့္ျမင့္တဲ့ က႐ုဏာ #မဟာက႐ုဏာ အေၾကာင္းေဟာပါတယ္ Great Compassion အေၾကာင္း၊ ေထရ၀ါဒထဲမွာ မဟာက႐ုဏာလို႔ ေခၚျပီးေတာ့ တျခားဗုဒၶဘာသာေတြထဲမွာ ေဗာဓိစိတၱ ဆိုတာေခၚတယ္။ ★ ဒါကေတာ့ ဘယ္လုိတုန္းဆို Universal Love ဆိုတာ မခြဲျခားတဲ့ ေမတၱာတရား ဒါ ရိွဖို႔ လိုအပ္တယ္တဲ့၊ မခြဲျခားဘူးဆိုတာ လူမ်ိဳးအေနနဲ႔လည္း ခြဲျခားဖို႔မလိုဘူး၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာအေနနဲ႔လည္း ခြဲျခားဖို႔မလိုဘူး၊ ပို္က္ဆံရိွတယ္ မရိွဘူး အဲဒီလို လူ႔အဆင့္အတန္းေတြလည္းပဲ Social status နဲ႔ ခြဲျခားဖို႔ မလိုဘူးေပါ့။ ★ ဘာသာေရးအေနနဲ႔ဆုိရင္လည္း ဘာသာတုိင္းမွာ အတၱသမားေတြ ရိွတယ္၊ ဘာသာတုိင္းမွာ မိစာၦဒိ႒ိေတြရိွတယ္တဲ့၊ ဘာသာအားလံုးကေတာ့ ေကာင္းတာေတြ သင္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက ေကာင္းေအာင္ တခ်ိဳ႕လူေတြက ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဘာသာတရားေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ျပႆနာျဖစ္တဲ့ဟာေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ရိွတတ္တယ္တဲ့။ ★ ဘာသာတုိင္းဟာ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုပဲ နိဗၺာန္ေရာက္ေအာင္ သင္ၾကားေပးႏုိင္တယ္တဲ့၊ က်န္တဲ့ဘာသာေတြကေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႔အတြက္ေလာက္ပဲ သင္ေပးတယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လုိ႔ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ သင္ေပးႏုိင္လဲဆုိရင္လည္းပဲ ေကာင္းတာပဲသင္ေပးတာေပါ့။ ★ အဲေတာ့ အခုအေျခအေနမွာ ဘယ္ဘာသာကိုပဲ လက္ခံေနလက္ခံေန ေနာက္ဆံုးမွာ လူတုိင္းမွာ တရားရႏုိင္တဲ့ မ်ိဳးေစ့ေလးေတြ စိတ္ထားမွာရိွၾကတယ္ေပါ့။ ေမြးျပီးေသလုိက္ ေမြးျပီးေသလုိက္ ေမြးျပီးေသလုိက္ ဒီလို တစ္ဘ၀ျပီးတစ္ဘ၀ ဆက္ဆက္ေနျပီးေတာ့ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ဆက္ေနျပီးေတာ့ ဒုကၡေတြ ခံစားရင္းနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လူေတြဟာ တရားနဲ႔ေတြ႔ျပီး နိဗၺာန္ရၾကမွာပဲတဲ့။ ★ ဒီေနရာမွာ ေမြးျပီးေသ ေမြးျပီးေသ သံသရာလည္တယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ကလည္းပဲ ဘ၀ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ သံသရာလည္ခဲ့ျပီ ေနရာတုိင္းမွာ ေမြးခဲ့တယ္ ေသခဲ့တယ္ေပါ့။ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ေနရာ မမွတ္မိႏုိင္ေအာင္ ေမြးခဲ့တယ္ ေသခဲ့တယ္။ ★ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတုိင္းမွာ ကိုယ္ရဲ႕အမ်ိဳးေတြ ရိွတယ္၊ ေနရာတုိင္းမွာ ကိုယ္ရဲ႕ေဆြမ်ိဳးေတြ ရိွမွာပဲတဲ့။ တိရစာၦန္ ထဲမွာေတာင္ရိွတယ္တဲ့ လူသားထဲမွာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ လူတုိင္းကို ေမတၱာထားပါ။ ဒါက နံပါတ္(၁) အခ်က္ပါ။ 🍃ခႏၲီေမတၱာ ★ နံပါတ္(၂) အခ်က္က "ခႏၲီတရား" ဆိုတာ သည္းခံျခင္းတရား၊ ေမတၱာထားမယ့္ ပုဂၢိဳလ္က သည္းခံႏုိင္မွ က႐ုဏာထားမယ့္ပုဂၢိဳလ္ကလည္း သည္းခံႏုိင္မွ၊ သည္းခံမယ့္ပုဂၢိဳလ္ကလည္း ေမတၱာမ်ားတယ္တဲ့။ ★ အဲေတာ့ ဘယ္ကေန စရမွာတုန္းဆို ကိုယ္ရဲ႕မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားထဲမွာ အခ်င္းခ်င္းသည္းခံျပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္းျပဳစုၾက ကိုယ့္သားသမီးကိုလည္း ျပဳစုၾက၊ ကိုယ့္မိဘကိုလည္း သားသမီးေတြက ျပန္ျပီးေတာ့ ျပဳစုၾက၊ မိဘရဲ႕ေက်းဇူးသိဖို႔ အဲဒီလိုနဲ႔ ခႏၲီတရားရိွတယ္ဆိုရင္တဲ့ က႐ုဏာၾကီးမားသြားမွာေပါ့။ ★ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ဥပမာ တစ္ခုေျပာသြားတယ္ ရေသ့တစ္ပါးနဲ႔ ဘုရင္တစ္ပါး၊ ဘုရင္ကလည္း အာဏာရိွတယ္ သူ႔အာဏာက ႏိုင္ငံေရးအာဏာ၊ ေနာက္ရေသ့ကလည္း သူ႔မွာလည္း အာဏာရိွတယ္ သူ႔အာဏာကေတာ့ တရားအာဏာ။ အဲဒါ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက သူရဲ႕ေမာင္းမမိတ္သန္ေတြနဲ႔ အေျခြအရံေတြနဲ႔ ေတာထဲအေပ်ာ္သြားတယ္ ေနာက္ သူအရက္မူးတယ္၊ အရင္မူးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔နားမွာ တစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ★ က်န္တဲ့သူေတြကအကုန္လံုး ေၾကာက္စိတ္ေတြလည္းျဖစ္၊ ျငီးေငြ႔တဲ့စိတ္ သံေ၀ဂစိတ္ေတြလည္းျဖစ္ျပီးေတာ့ တျခားေနရာထြက္သြားတယ္၊ ရေသ့ေနရာ သြားေတြ႔တဲအခါ ရေသ့နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္ေပ့ါ ရေသ့ဆီမွာ တရားနာတယ္ေပါ့။ ★ သူအရက္မူးလည္းေျပာလာေရာ သူ႔လူေတြကို လုိက္ရွာတာ ရေသ့သြားေတြ႔တဲ့အခါက်ေတာ့ ရေသ့က ငါ့လူေတြကို ဆြဲေခၚသြားတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ရေသ့ကို အရမ္းအညိႇဳးထားတယ္ အဲဒါနဲ႔ ရေသ့ကို ဖမ္းျပီးေတာ့ ႏိွပ္စက္တယ္္တဲ့။ရေသ့ကိုေမးတယ္တဲ့ ဘာသင္တာတုန္၊ ဘာက်င့္တာတုန္းဆုိေတာ့ ခႏၲီတရားက်င့္ပါတယ္၊ သည္းခံျခင္းတရားက်င့္တယ္။ ★ ခႏၲီဘယ္မွာတုန္း ညာလက္မွာလားဆုိျပီး အဲဒါ ညာလက္ျဖတ္ပစ္တယ္တဲ့၊ အဲဒါ ရေသ့က ေနာက္ထပ္ သည္းခံေနေသးတယ္။ ဘုရင္က ဘာေျပာေျပာသူက ျပန္ျပီး မတုန္႔ျပန္ဘူး၊ ဘယ္လက္မွာရိွတာလားဆိုျပီး ဘယ္လက္ထပ္ျဖတ္ပစ္တယ္တဲ့။ အဲလို ထပ္ျဖတ္ပစ္ေသာ္လည္း ရေသ့ၾကီးက ဘာမွ မတုန္႔ျပန္ဘူး ဘုရင္အေပၚမွာ ေမတၱာမပ်က္ဘူး။ ★ ေအာ္ ဘုရင္ကေတာ့ သူ႔မွာ အကုသိုလ္ကံေတြ လုပ္ေနျပီ၊ မေကာင္းတဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ လုပ္ေနျပီ သူ႔အကုသိုလ္ကံ သူျပန္ ခံစားရေတာ့မွာဆုိျပီး သနားတဲ့စိတ္ေတာင္ ျဖစ္ေနေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ရေသ့ၾကီးက သည္းခံျခင္းတရားနဲ႔ ေမတၱာတရား ဒီႏွစ္ခု “ခႏၲီေမတၱာ ဗေလနစ” ခႏၲီရဲ႕အင္းအား ေမတၱာရဲ႕အင္အား ဒီႏွစ္ခု နဲ႔ သည္းခံေနတာ။ ★ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သည္းခံတရား နားမွာရိွလားဆုိျပီး နားျဖတ္လုိက္၊ ေနာက္ ေျခေထာက္မွာ ရိွလားဆိုျပီး ေျခေထာက္ျဖတ္လုိက္ အဲလို တစ္ပိုင္းစီ တစ္ပိုင္းစီ ျဖတ္သြားတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရေသ့ၾကီးက ေသသြားတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ရေသ့ၾကီးက တစ္ဘ၀ပဲ ေသရတယ္၊ သည္းခံျခင္းတရား ေမတၱာတရားရိွတဲ့သူ၊ အဲဒီ ေလာကဓံအဆိုးဆံုးေတြ႕တာေတာင္မွ သူက တစ္ဘ၀ပဲ ေသတယ္။ ★ ဘုရင္ကေတာ့ အၾကိမ္ၾကိမ္ေသရတယ္၊ ဘ၀အဆက္ဆက္ မေကာင္းတဲ့ဘ၀မ်ိဳးနဲ႔ ေသရတယ္တဲ့။ ရေသ့က ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ အထြတ္အထိပ္ေရာက္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အဲ့ေလာက္ထိ သည္းခံရတယ္။ ★ ခႏၲီက သံုးမ်ိဳးေပါ့ေနာ္ ႐ိုး႐ိုးခႏၲီနဲ႔ ေနာက္ျပီးေတာ့ “ခႏၲီပါရမီ၊ ခႏၲီဥပပါရမီ၊ ခႏၲီပရမတၳပါရမီ” ဆိုတာ ဒါ ဘုရားအေလာင္းေတြ ရဟႏၲာေတြ ျဖည့့္က်င့္တဲ့ ခႏၲီပါရမီေျပတာ။ 🍃 ဘာေၾကာင့္သည္းခံဖို႔ လိုအပ္လဲ? ★ ေနာက္တစ္ခုက ဘာေၾကာင့္သည္းခံဖို႔ လိုအပ္တာတုန္းဆို ဘုန္းဘုန္းတို႔က ဘ၀ထဲမွာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း အျမဲတမ္းမျဖစ္ဘူး၊ ကိုယ့္စိတ္တုိင္း အျမဲတမ္းမျဖစ္ဘူး၊ ကိုယ္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေတာင္မွ အျမဲတမ္း ကိုယ့္အလိုမလိုက္ဘူး။ မအိပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိပ္ခ်င္တယ္။ ခုနတုန္းက ဘုန္းဘုန္း နည္းနည္းေလး အိပ္ခ်င္တယ္၊ နည္းနည္းေလး အိပ္ငိုက္တယ္ေပါ့။ ★ ေနာက္အိပ္ခ်င္တဲ့အခါမွာ လူေတြ မအိပ္တာေတြရိွတယ္၊ အိပ္ေဆးေတြေသာက္ရတာေတြရိွတယ္၊ လူေတြကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ေတာင္မွ ကိုယ့္အလို မလိုက္တာေတြရိွတယ္။ စားစရာေသာက္စရာေတြ အေကာင္းရိွတဲ့အခါက်မွ မစားနိုင္တာေတြလည္းရိွတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြေပါ့။ ★ အဲေတာ့ ေနေကာင္းခ်င္ရက္နဲ႔ ေနမေကာင္းဘူး၊ အသက္မၾကီးခ်င္ရက္နဲ႔ အသက္ၾကီးတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလိုမလုိက္လည္း ဒီခႏၶာကိုယ္ၾကီးရိွေနတာ တစ္နညး္အားျဖင့္ေျပာရင္ ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္ ေလာကဓံ ၈-မ်ိဳး ၾကံဳေနရတာ အေကာင္းေလာကဓံက ၄-မ်ိဳး အဆိုးေလာကဓံ ၄-မ်ိဳး အဲဒါနဲ႔ ေတြ႔ေနရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္က သည္းခံမႈမရိွဘူးဆုိရင္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျပန္ျပီးေတာ့ ရန္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ သူမ်ားနဲ႔လည္းပဲ မျပတ္ရန္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ ★ ဒါေၾကာင့္ သည္းခံႏုိင္မႈနဲ႔ ေမတၱာတရား “ခႏၲီေမတၱာ” ဒီႏွစ္ခုဟာ ေလာကၾကီးထဲမွာ အဆင္ေျပေအာင္ေနတတ္ဖို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနတတ္ဖို႔ ေနႏိုင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အရည္အေသြးျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္း အခ်က္တစ္ခ်က္ ဆရာေတာ္ၾကီး မိန္႔႔သြားပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မုိင္းဖုနး္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေအာက္စဖို႔ဒ္ဆရာေတာ္ေဒါက္တာဓမၼသာမိ 🙏🙏🙏 (၁၅.ရ.၂၀၁၈) စကၤာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ မုိင္းဖုန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေမတၱာခံယူျခင္းႏွင့္ ဓမၼဘသင္တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္ကို ေအာက္စဖို႔ဒ္ဆရာေတ္ဘုရားမွ ဘာသာျပန္ေဟာၾကားေပးေသာ တရားေတာ္မွ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္ Transcribed #ThazinHtike
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L1j9Ad
ေကာင္းလိုက္တဲ့ အေမးအေျဖ။ ယုတၱိ႐ွိ႐ွိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖထားတာ ဂုဏ္ယူစရာ ပါပဲ။ ရဟန္းတစ္ပါးနဲ႔ ဘာသာမဲ့ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေမးအေျဖ ေလးပါ။ ********************* ''တစ္ပါးတည္း ေနရတာ မပ်င္းဘူးလား အရွင္'' ''ပ်င္းလုိ ့ တစ္ပါးတည္း လာေနတာပါ ဒကာ'' ''တပည့္ေတာ္သာ အရွင့္ေနရာမွာဆုိ အလြန္ပ်င္းရိေနမွာပဲ'' ''ဘုန္းႀကီးလည္း ဒကာတုိ ့ေနခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္းက လာခဲ့တာပါ၊ ေပ်ာ္တယ္ ပ်င္းတယ္ဆုိတာ ခံယူတဲ့ စိတ္အေပၚသာ မူတည္တယ္၊ ဒကာ သိပ္ရုိးအီသြားတဲ့အခါ အရာရာဟာ ပ်င္းစရာပဲ'' ''အခုလုိ ထုိင္ေနရတာေရာ မပ်င္းဘူးလား'' ''ဒကာအျမင္မွာေတာ့ ထုိင္ေနတာေပါ့ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက Game ကစားေနတာ၊ အခုမွစ ကစားကာစမုိ႔ ေပ်ာ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနေသးရဲ႕'' ''ဘာ Game မ်ားလဲ အရွင္'' ''အင္မတန္ လႈပ္ရွားတတ္တဲ့ စိတ္ကုိ ၿငိမ္ ေအာင္ဖမ္းတဲ့ Game ေပါ့'' ''ဘယ္လုိပုိက္မ်ိဳးနဲ႔ ဖမ္းလဲ'' ''သတိတရားနဲ႔ ဖမ္းပါတယ္'' ''ဒါ သမထ Game လား'' ''ဆုိပါေတာ့ သမာဓိထူေထာင္တဲ့ Game တစ္ခုပါပဲ'' ''ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းရဲ႕လား'' ''စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့သူဟာ ေရွ႕က ရုပ္ရွင္ကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ ေရွ႕က ရုပ္ရွင္ကုိ စိတ္ဝင္စားရင္ လက္ထဲက စာအုပ္ကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး... အာရုံ စုစည္းမႈမရွိရင္ ဘာကုိမွ လုပ္မရဘူးေလ၊ အလုပ္တစ္ခုမွာ Concentraction ရဖုိ႔ အျခားတစ္ခုကုိ Neglect လုပ္ရတယ္.. ဒကာက အျခားကိစၥေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ မရႈႏုိင္ပဲ ဒီ Game ကုိ လာေဆာ့ မယ္ဆုိရင္ ေပ်ာ္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး'' ''ဒီ Game ကုိ ေဆာ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးက ဘာျဖစ္မလဲ'' ''အက်ိဳးက်းဇူးမဲ့တဲ့ Game ဆုိတာမရွိသလုိ Side Effect ကင္းတဲ့ ေဆးဆုိတာမရွိဘူး... အေကာင္း အဆုိးဟာ သိပ္ဒြန္တြဲတယ္.... ဘယ္သူ အေနနဲ႔လဲလုိ႔ ေမးရလိမ့္မယ္... ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က စာမက်က္ပဲ တရားထုိင္ေနမယ္ဆုိ ဘုန္းႀကီး အျပစ္ဆုိရလိမ့္မယ္... Minor သေဘာနဲ႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပးၿပီး ေလ့က်င့္တာမ်ိဳးကုိေတာ့ မတားျမစ္ လုိဘူး...'' ''အရွင္ဘုရားအတြက္ဆုိရင္ေရာ'' ''သတၱဝါေတြဟာ ကုိယ္ေပ်ာ္ရာကုိ ကုိယ္ ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္... ျမင့္ျမတ္ျခင္း ယုတ္ညံ့ျခင္းကုိေတာ့ ဓမၼဓိ႒ာန္ေပတံနဲ႔ တုိင္းမွသာ သင့္မယ္ထင္ရဲ႕... ဘုန္းႀကီး အတြက္ေတာ့ ဒီ Game ဟာ သိပ္ကုိ ေပ်ာ္ဖုိ႔ ေကာင္းတဲ့ Game ေပါ့'' ''အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိမလား '' ''အေၾကာင္းျပခ်က္ ဆုိတာထက္ ရည္ ရြယ္ခ်က္ရွိသလားလုိ႔ ေမးေစခ်င္တယ္ ဒကာ… အေၾကာင္းျပဖုိ ့ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနတာ၊ စိတ္ကို ခုိင္ျမဲသန္မာေအာင္ ေလ့က်င့္ ေနတာပါ... သင္ေရႊထုပ္ေကာက္ရ တဲ့အခါ သိပ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မယ္... စိတ္ကုိ အလႈပ္တစ္ခုျဖစ္ေစမယ္၊ သင္တုိ႔ကေတာ့ Positive ဘက္ကုိ ေရြ႕တဲ့ Feeling လုိ႔ျမင္တယ္.... ဘုန္းႀကီး ကေတာ့ မၿငိမ္သက္တဲ့ စိတ္သေဘာလုိ႔ ျမင္တယ္... သမၼာသတိနဲ႔ တြဲမခ်ည္ထားတဲ့ စိတ္ဟာ ေလာကဓံ တစ္ခုနဲ႔ ႀကံဳတုိင္း လႈပ္ေနရတယ္၊ ဒါဟာ အေျခမခုိင္မာမႈေၾကာင့္ပါ... ေခါင္းေလာင္းကို ဘယ္ေလာက္ အားနဲ႔ ထုိးထုိး အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ေခါင္းေလာင္း သံဟာ တဖန္ တိတ္ဆိတ္သြားရသလုိမ်ိဳး ထီေပါက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရတာက အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအသံေတြဟာ တဖန္ ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားမွာပါ... ထီေပါက္တဲ့ သတင္းနဲ႔ သံစူးတဲ့ျဖစ္စဥ္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ သံစူးတဲ့ ေဝဒနာကုိ သင္ဂရုေတာင္ စုိက္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အကယ္၍မ်ား ထီေပါက္ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ သံစူးခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ထီေပါက္ခဲ့တာကုိ ေမ့ၿပီး သံစူးတာကုိပဲ သင္ ခံစားရမွာပါ... ေျပာခဲ့သလုိ သမၼာသတိနဲ႔သာ တြဲမခ်ည္ထားဘူးဆုိရင္ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ ေလာကဓံရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈ အတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္ရ ဝမ္းနည္းရနဲ ့... သင့္စိတ္ေတြ ပင္ပန္းေနေရာ့မွာ... ဒါက ဘုန္းႀကီးရဲ႕အျမင္ပါ... သင္တုိ႔ကေတာ့ ေလာကဓံ အတြန္းအတုိက္မွာ ေရွ႕တုိး ေနာက္ဆုတ္ ျဖစ္ေနရတာကုိက ဘဝလုိ႔ ယူဆထားတာကုိး ''တပည့္ေတာ္တုိ႔က မွားေနသလား'' ''ဒါဟာ အမွန္အမွားသေဘာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါဟာ သဘာဝသေဘာ၊ သစၥာသေဘာ ပါပဲ၊ ေလာကီနယ္မွာ က်င္လည္လုိသူ အတြက္ ေလာကသစၥာက အမွန္ေပါ့၊ ေလာကီက လြန္ေျမာက္လုိသူအတြက္ ေလာကုတၱရာ သစၥာက အမွန္ေပါ့'' ''ေလာကုတၱရာဆုိတာ'' ''ေလာက ဥတၱရ ေလာကကုိလြန္ေျမာက္ ျခင္းေပါ့'' ''ဘာလုိ႔ိမ်ား ေလာကကုိ လြန္ေျမာက္ ခ်င္ရတာလဲ'' ''ပ်င္းလာလုိ႔ပါ'' ''နားမရွင္းဘူးဘုရား၊ ေျပာင္းျပန္ႀကီး ျဖစ္ေနသလားလုိ႔၊ တကယ္ဆုိ အရွင္တုိ႔ ဘဝက ပုိပ်င္းစရာ မေကာင္းဘူးလား'' ''သင္ေရကူးဖူးသလားဒကာ'' ''ကူးဖူးတယ္ဘုရား'' ''ေရကူးေနၾကသူေတြဟာ ေရကူးကန္ ေပၚကလူေတြကုိ ေျပာတယ္ ေရကူးရတာ ေပ်ာ္စရာပဲတဲ့... ေရမကူးရေသးသူ ေတြက ေရကူးခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားေပါ့... ေရကူးလုိ႔ ပ်င္းလာသူေတြက ေရကန္ ေပၚျပန္တက္တယ္... ျမဴးထူးစြာ ကူးေနဆဲသူေတြကုိ ျမင္တယ္... ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုိ မဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ သူေရကူးရတာ ပ်င္းသြားၿပီ... ေပ်ာ္ဖုိ ့အတြက္ ေရဆင္းကူးၿပီးပ်င္းလုိ႔ ျပန္တတ္လာတဲ့ လူေတြလုိပဲ၊ ဘုန္းႀကီးက ျပန္တတ္လာသူပါ၊ သင္တုိ႔က ကူးေနဆဲ သူေတြပါ၊ ဘယ္သူမွ မမွားၾကပါဘူး၊ ဒါက ကုိယ့္စိတ္ရဲ႕သဘာဝပါပဲ'' ''တကယ္ဆုိ တပည့္ေတာ္တုိ႔လည္း ကုိယ့္နည္း ကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ရွာေန ၾကတာပဲ၊ အရွင္ဘုရားကလည္း ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ရွာေဖြေနတာပဲ... ဘာလုိ႔မ်ား အရွင္တုိ႔က ပုိျမင့္ျမတ္တယ္လုိ႔ ယူဆၾကတာလဲ'' ''မာန္နည္းသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီတာနဲ႔ မာန္ႀကီးသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီရတာ မတူဘူးဒကာ၊ အက္ဒီဆင္ဟာ သံဃာေတြထက္ ဗဟိဒၶအလင္းေရာင္ ေပးမႈမွာ ပုိျမင့္ျမတ္သူပါ၊ ပုိအက်ိဳးျပဳသူပါ... သူ႔ကုိ လက္အုပ္ခ်ီလည္း ရသလုိ လက္ အုပ္မခ်ီလည္းရတယ္၊ သင္ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ ေလးစားမႈကုိ ျပလုိသလဲ၊ တုိ႔ရဟန္း ေတြကုိ လူေတြက လက္အုပ္ခ်ီတယ္... အနည္းဆုံးေတာ့ တုိ႔ေစာင့္ထိန္းတဲ့ သီလကုိ ေလးစားလုိ႔ ေလးစားမႈ ျပတဲ့သေဘာပါ။ လက္အုပ္မခ်ီသူ ကုိလည္း တုိ႔က အျပစ္လည္း မျမင္သလုိ အျပစ္လည္း မတင္ပါဘူး... စစ္တပ္မွာ အထက္အရာရွိကုိ အေလးျပဳတာဟာ ေလးစားမႈကုိ ျပတာျဖစ္သလုိ တုိ႔ရဟန္းေတာ္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီတာ ဟာလည္း ေလးစားမႈကုိ ျပတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္.... ပုိျမင့္ျမတ္တယ္ ပုိနိမ့္က်တယ္ဆုိတာ ဘယ္က႑မွာလဲလုိ႔ ျပန္ေမးရလိမ့္မယ္... ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး သမုိင္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထက္ျမင့္တဲ့ ျမတ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးမရွိပါဘူး'' ''တကယ္ဆုိ အရွင္ဘုရားတုိ႔က တာဝန္မဲ့ သူမ်ားျဖစ္ေနမလား၊ လူဆုိတာ ေလာကအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္... တစ္ကမာၻလုံးသာ ဘုန္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူက စပါး စုိက္မလဲ ဘယ္သူက အိမ္ေတြေဆာက္ မလဲ'' ''သင္ဘာအလုပ္လုပ္လဲ ဒကာ'' ''စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာပါ'' ''တစ္ကမာၻလုံးသာ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာ ေတြခ်ည္းဆုိ ဘယ္သူေတြစပါးစုိက္မလဲ ဘယ္သူေတြအိမ္ေဆာက္မလဲ ဒကာ'' ''တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာ ကုိယ့္တာဝန္နဲ႔ ကုိယ္ရွိတယ္ ကုိယ့္ေပးဆပ္မႈနဲ႔ ကုိယ္ရွိတယ္၊ ကုိယ့္ထမင္းကုိ ကုိယ္ရွာစားတယ္'' ''ေလာကမွာ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ဒကာ Product နဲ ့ Service ေပါ့၊ ကုန္ထုတ္မလား ဝန္ေဆာင္မႈေပးမလား၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က လူ႔ေလာကအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ျပန္ေပးရတယ္ဒကာ၊ ျပည္သူေတြ ေကြၽးတာစားၿပီး ကုိယ့္လြတ္လမ္း ကုိယ္ရွာေနတာဆုိရင္ သင္ေျပာသလုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ဟာ တာဝန္မဲ့ လူတန္းစားေတြပါ... ဒါေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔မွာ တာဝန္ေတြရွိတယ္... ကုိယ့္တရား ကုိယ္ရွာရုံ သက္သက္ဆုိ ဘုန္းႀကီး ဝတ္စရာမလုိဘူးေလ၊ ကုိယ့္ဘာသာဝင္ေတြကုိ ေအးခ်မ္း စိမ့္ေသာငွာ ဆုံးမစိမ့္ေသာငွာ ကုိယ္ေျပာတဲ့ စကားကုိယ္ေဟာတဲ့ တရားကုိ ေလးစားနာယူေစဖုိ႔ သီလ သမာဓိ ပညာအရာမွာ စံနမူနာျဖစ္ေအာင္ ရဟန္းအသြင္ ယူရတယ္ဒကာ၊ တစ္က်ပ္သားခန္႔ စံနမူနာျပျခင္းဟာ တစ္ပိႆာခန္႔ ဆုံးမျခင္းနဲ႔ ညီသတဲ့၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က ဆုံးမခြင့္ရဖုိ႔ စံနမူနာျပ ေနရျခင္းပါဒကာ၊ Uniform တစ္ခုဟာ အရည္အခ်င္းကုိ လည္းျပသလုိ တာဝန္ကုိလည္းျပတယ္၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဟာလည္း တာဝန္ရွိလူတန္းစားပါပဲ၊ တာဝန္ေတြ မတူတာကလြဲရင္ေပါ့'' ''မိန္႔ၾကည့္ပါဘုရား ယူရတဲ့တာဝန္ကုိ ရွင္းလင္းေအာင္'' ''ဒကာအဆင္ေျပသလုိ ေခၚေျပာပါ မင္းနဲ႔ ငါေျပာလည္း ဘုန္းႀကီးစိတ္မဆုိးဘူး၊ ေလးစားမႈဟာ ေတာင္းယူရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ငါ့ကုိ ေလးစားၾကပါေစေတာ့ ရယ္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးမွာ ဆႏၵမရွိဘူး၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ တည္ေဆာက္ ေနတာကလြဲရင္ေပါ့၊ ဒါက စကားျဖတ္ေျပာတာပါ'' ''မွန္ပါ့အရွင္ဘုရား ... တပည့္ေတာ္ဟာ ဘာသာမဲ့ ဆုိေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းမႈ မမဲ့သူပါ... အမ်ားသူငါ ေလးစားဂါရဝ ထားရာကုိ တပည့္ေတာ္လည္း ရင့္သီးဖုိ႔ ဆႏၵမရွိပါဘူး... အရွင္ဘုရားေျပာသလုိ မာန္နည္းသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီရတာ အႏၲရာယ္မရွိဘူးေလ ဆက္မိန္႔ပါဘုရား'' ''ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တာဝန္ဟာ ေဝါဟာရ အားျဖင့္ တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆးကုိ တုိက္ေကြၽးတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္... ေဒါသ ေလာဘ ေမာဟ ေၾကာင့္ပူတဲ့ အပူကုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တတ္ထားတဲ့ ၿငိမ္းသတ္ နည္းနဲ႔ ကူၿငိမ္းေပးတဲ့ တာဝန္ပါ။ ဒါဟာလည္း ဝန္ေဆာင္မႈ မဟုတ္လား ဒကာရယ္'' ''ရဟန္းကုိ ေစာ္ကားတာ အျပစ္ျဖစ္ သလား ဘုရား'' ''ေစာ္ကားၿပီဆုိမွေတာ့ ရဟန္းရယ္လုိ႔ မဟုတ္ ဘယ္သူ႔ကုိ ေစာ္ကားေစာ္ကား အျပစ္ပါပဲ'' ''အဲ့သေဘာ မဟုတ္ဘူးေလ ေဝဖန္ေထာက္ျပရင္ေရာ'' ''ေမတၱာနဲ႔ ေဝဖန္ျခင္းဟာလည္း ရဟန္းရယ္လုိ႔မဟုတ္ မွားေနသူ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ ေဝဖန္ေထာက္ျပ အပ္ပါတယ္'' ''ရဟန္းတုိင္း ျမတ္သလားဘုရား'' ''စုံးျပဴးဆုိတာ ရွိတတ္စျမဲပါဒကာ၊ အလုပ္တာဝန္မေက်တဲ့ စစ္သား၊ အလုပ္အေပၚသစၥာမဲ့တဲ့ စစ္သား၊ အလားတူ ဆရာဝန္ ေက်ာင္းဆရာ ဝန္ထမ္းေတြလည္း ရွိၾကသလုိ ဘုန္းႀကီးေတြမွာလည္း ရွိႏုိင္တာပဲေလ'' ''စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖေပးလုိ႔ ေက်းဇူးပါဘုရား'' ''မလုိဘူးဒကာ ဒါဘုန္းႀကီးရဲ႕ တာဝန္ပါပဲ'' Credit ... Error(Sithu) Ashin Zawana ေယာပန ဘိကၡဳ (Copy) မင္းဒႆ *****************
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LibpZx
ေကာင္းလိုက္တဲ့ အေမးအေျဖ။ ယုတၱိ႐ွိ႐ွိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖထားတာ ဂုဏ္ယူစရာ ပါပဲ။ ရဟန္းတစ္ပါးနဲ႔ ဘာသာမဲ့ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေမးအေျဖ ေလးပါ။ ********************* ''တစ္ပါးတည္း ေနရတာ မပ်င္းဘူးလား အရွင္'' ''ပ်င္းလုိ ့ တစ္ပါးတည္း လာေနတာပါ ဒကာ'' ''တပည့္ေတာ္သာ အရွင့္ေနရာမွာဆုိ အလြန္ပ်င္းရိေနမွာပဲ'' ''ဘုန္းႀကီးလည္း ဒကာတုိ ့ေနခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္းက လာခဲ့တာပါ၊ ေပ်ာ္တယ္ ပ်င္းတယ္ဆုိတာ ခံယူတဲ့ စိတ္အေပၚသာ မူတည္တယ္၊ ဒကာ သိပ္ရုိးအီသြားတဲ့အခါ အရာရာဟာ ပ်င္းစရာပဲ'' ''အခုလုိ ထုိင္ေနရတာေရာ မပ်င္းဘူးလား'' ''ဒကာအျမင္မွာေတာ့ ထုိင္ေနတာေပါ့ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးက Game ကစားေနတာ၊ အခုမွစ ကစားကာစမုိ႔ ေပ်ာ္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနေသးရဲ႕'' ''ဘာ Game မ်ားလဲ အရွင္'' ''အင္မတန္ လႈပ္ရွားတတ္တဲ့ စိတ္ကုိ ၿငိမ္ ေအာင္ဖမ္းတဲ့ Game ေပါ့'' ''ဘယ္လုိပုိက္မ်ိဳးနဲ႔ ဖမ္းလဲ'' ''သတိတရားနဲ႔ ဖမ္းပါတယ္'' ''ဒါ သမထ Game လား'' ''ဆုိပါေတာ့ သမာဓိထူေထာင္တဲ့ Game တစ္ခုပါပဲ'' ''ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းရဲ႕လား'' ''စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့သူဟာ ေရွ႕က ရုပ္ရွင္ကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ ေရွ႕က ရုပ္ရွင္ကုိ စိတ္ဝင္စားရင္ လက္ထဲက စာအုပ္ကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး... အာရုံ စုစည္းမႈမရွိရင္ ဘာကုိမွ လုပ္မရဘူးေလ၊ အလုပ္တစ္ခုမွာ Concentraction ရဖုိ႔ အျခားတစ္ခုကုိ Neglect လုပ္ရတယ္.. ဒကာက အျခားကိစၥေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ မရႈႏုိင္ပဲ ဒီ Game ကုိ လာေဆာ့ မယ္ဆုိရင္ ေပ်ာ္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး'' ''ဒီ Game ကုိ ေဆာ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးက ဘာျဖစ္မလဲ'' ''အက်ိဳးက်းဇူးမဲ့တဲ့ Game ဆုိတာမရွိသလုိ Side Effect ကင္းတဲ့ ေဆးဆုိတာမရွိဘူး... အေကာင္း အဆုိးဟာ သိပ္ဒြန္တြဲတယ္.... ဘယ္သူ အေနနဲ႔လဲလုိ႔ ေမးရလိမ့္မယ္... ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က စာမက်က္ပဲ တရားထုိင္ေနမယ္ဆုိ ဘုန္းႀကီး အျပစ္ဆုိရလိမ့္မယ္... Minor သေဘာနဲ႔ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေပးၿပီး ေလ့က်င့္တာမ်ိဳးကုိေတာ့ မတားျမစ္ လုိဘူး...'' ''အရွင္ဘုရားအတြက္ဆုိရင္ေရာ'' ''သတၱဝါေတြဟာ ကုိယ္ေပ်ာ္ရာကုိ ကုိယ္ ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္... ျမင့္ျမတ္ျခင္း ယုတ္ညံ့ျခင္းကုိေတာ့ ဓမၼဓိ႒ာန္ေပတံနဲ႔ တုိင္းမွသာ သင့္မယ္ထင္ရဲ႕... ဘုန္းႀကီး အတြက္ေတာ့ ဒီ Game ဟာ သိပ္ကုိ ေပ်ာ္ဖုိ႔ ေကာင္းတဲ့ Game ေပါ့'' ''အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိမလား '' ''အေၾကာင္းျပခ်က္ ဆုိတာထက္ ရည္ ရြယ္ခ်က္ရွိသလားလုိ႔ ေမးေစခ်င္တယ္ ဒကာ… အေၾကာင္းျပဖုိ ့ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနတာ၊ စိတ္ကို ခုိင္ျမဲသန္မာေအာင္ ေလ့က်င့္ ေနတာပါ... သင္ေရႊထုပ္ေကာက္ရ တဲ့အခါ သိပ္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္လိမ့္မယ္... စိတ္ကုိ အလႈပ္တစ္ခုျဖစ္ေစမယ္၊ သင္တုိ႔ကေတာ့ Positive ဘက္ကုိ ေရြ႕တဲ့ Feeling လုိ႔ျမင္တယ္.... ဘုန္းႀကီး ကေတာ့ မၿငိမ္သက္တဲ့ စိတ္သေဘာလုိ႔ ျမင္တယ္... သမၼာသတိနဲ႔ တြဲမခ်ည္ထားတဲ့ စိတ္ဟာ ေလာကဓံ တစ္ခုနဲ႔ ႀကံဳတုိင္း လႈပ္ေနရတယ္၊ ဒါဟာ အေျခမခုိင္မာမႈေၾကာင့္ပါ... ေခါင္းေလာင္းကို ဘယ္ေလာက္ အားနဲ႔ ထုိးထုိး အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ေခါင္းေလာင္း သံဟာ တဖန္ တိတ္ဆိတ္သြားရသလုိမ်ိဳး ထီေပါက္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ရတာက အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအသံေတြဟာ တဖန္ ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားမွာပါ... ထီေပါက္တဲ့ သတင္းနဲ႔ သံစူးတဲ့ျဖစ္စဥ္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ သံစူးတဲ့ ေဝဒနာကုိ သင္ဂရုေတာင္ စုိက္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အကယ္၍မ်ား ထီေပါက္ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာမွာ သံစူးခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ထီေပါက္ခဲ့တာကုိ ေမ့ၿပီး သံစူးတာကုိပဲ သင္ ခံစားရမွာပါ... ေျပာခဲ့သလုိ သမၼာသတိနဲ႔သာ တြဲမခ်ည္ထားဘူးဆုိရင္ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ ေလာကဓံရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈ အတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္ရ ဝမ္းနည္းရနဲ ့... သင့္စိတ္ေတြ ပင္ပန္းေနေရာ့မွာ... ဒါက ဘုန္းႀကီးရဲ႕အျမင္ပါ... သင္တုိ႔ကေတာ့ ေလာကဓံ အတြန္းအတုိက္မွာ ေရွ႕တုိး ေနာက္ဆုတ္ ျဖစ္ေနရတာကုိက ဘဝလုိ႔ ယူဆထားတာကုိး ''တပည့္ေတာ္တုိ႔က မွားေနသလား'' ''ဒါဟာ အမွန္အမွားသေဘာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါဟာ သဘာဝသေဘာ၊ သစၥာသေဘာ ပါပဲ၊ ေလာကီနယ္မွာ က်င္လည္လုိသူ အတြက္ ေလာကသစၥာက အမွန္ေပါ့၊ ေလာကီက လြန္ေျမာက္လုိသူအတြက္ ေလာကုတၱရာ သစၥာက အမွန္ေပါ့'' ''ေလာကုတၱရာဆုိတာ'' ''ေလာက ဥတၱရ ေလာကကုိလြန္ေျမာက္ ျခင္းေပါ့'' ''ဘာလုိ႔ိမ်ား ေလာကကုိ လြန္ေျမာက္ ခ်င္ရတာလဲ'' ''ပ်င္းလာလုိ႔ပါ'' ''နားမရွင္းဘူးဘုရား၊ ေျပာင္းျပန္ႀကီး ျဖစ္ေနသလားလုိ႔၊ တကယ္ဆုိ အရွင္တုိ႔ ဘဝက ပုိပ်င္းစရာ မေကာင္းဘူးလား'' ''သင္ေရကူးဖူးသလားဒကာ'' ''ကူးဖူးတယ္ဘုရား'' ''ေရကူးေနၾကသူေတြဟာ ေရကူးကန္ ေပၚကလူေတြကုိ ေျပာတယ္ ေရကူးရတာ ေပ်ာ္စရာပဲတဲ့... ေရမကူးရေသးသူ ေတြက ေရကူးခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားေပါ့... ေရကူးလုိ႔ ပ်င္းလာသူေတြက ေရကန္ ေပၚျပန္တက္တယ္... ျမဴးထူးစြာ ကူးေနဆဲသူေတြကုိ ျမင္တယ္... ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုိ မဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ သူေရကူးရတာ ပ်င္းသြားၿပီ... ေပ်ာ္ဖုိ ့အတြက္ ေရဆင္းကူးၿပီးပ်င္းလုိ႔ ျပန္တတ္လာတဲ့ လူေတြလုိပဲ၊ ဘုန္းႀကီးက ျပန္တတ္လာသူပါ၊ သင္တုိ႔က ကူးေနဆဲ သူေတြပါ၊ ဘယ္သူမွ မမွားၾကပါဘူး၊ ဒါက ကုိယ့္စိတ္ရဲ႕သဘာဝပါပဲ'' ''တကယ္ဆုိ တပည့္ေတာ္တုိ႔လည္း ကုိယ့္နည္း ကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ရွာေန ၾကတာပဲ၊ အရွင္ဘုရားကလည္း ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ရွာေဖြေနတာပဲ... ဘာလုိ႔မ်ား အရွင္တုိ႔က ပုိျမင့္ျမတ္တယ္လုိ႔ ယူဆၾကတာလဲ'' ''မာန္နည္းသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီတာနဲ႔ မာန္ႀကီးသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီရတာ မတူဘူးဒကာ၊ အက္ဒီဆင္ဟာ သံဃာေတြထက္ ဗဟိဒၶအလင္းေရာင္ ေပးမႈမွာ ပုိျမင့္ျမတ္သူပါ၊ ပုိအက်ိဳးျပဳသူပါ... သူ႔ကုိ လက္အုပ္ခ်ီလည္း ရသလုိ လက္ အုပ္မခ်ီလည္းရတယ္၊ သင္ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ ေလးစားမႈကုိ ျပလုိသလဲ၊ တုိ႔ရဟန္း ေတြကုိ လူေတြက လက္အုပ္ခ်ီတယ္... အနည္းဆုံးေတာ့ တုိ႔ေစာင့္ထိန္းတဲ့ သီလကုိ ေလးစားလုိ႔ ေလးစားမႈ ျပတဲ့သေဘာပါ။ လက္အုပ္မခ်ီသူ ကုိလည္း တုိ႔က အျပစ္လည္း မျမင္သလုိ အျပစ္လည္း မတင္ပါဘူး... စစ္တပ္မွာ အထက္အရာရွိကုိ အေလးျပဳတာဟာ ေလးစားမႈကုိ ျပတာျဖစ္သလုိ တုိ႔ရဟန္းေတာ္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီတာ ဟာလည္း ေလးစားမႈကုိ ျပတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္.... ပုိျမင့္ျမတ္တယ္ ပုိနိမ့္က်တယ္ဆုိတာ ဘယ္က႑မွာလဲလုိ႔ ျပန္ေမးရလိမ့္မယ္... ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး သမုိင္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ထက္ျမင့္တဲ့ ျမတ္တဲ့ ဘုန္းႀကီးမရွိပါဘူး'' ''တကယ္ဆုိ အရွင္ဘုရားတုိ႔က တာဝန္မဲ့ သူမ်ားျဖစ္ေနမလား၊ လူဆုိတာ ေလာကအတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္... တစ္ကမာၻလုံးသာ ဘုန္းႀကီးေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူက စပါး စုိက္မလဲ ဘယ္သူက အိမ္ေတြေဆာက္ မလဲ'' ''သင္ဘာအလုပ္လုပ္လဲ ဒကာ'' ''စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာပါ'' ''တစ္ကမာၻလုံးသာ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာ ေတြခ်ည္းဆုိ ဘယ္သူေတြစပါးစုိက္မလဲ ဘယ္သူေတြအိမ္ေဆာက္မလဲ ဒကာ'' ''တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာ ကုိယ့္တာဝန္နဲ႔ ကုိယ္ရွိတယ္ ကုိယ့္ေပးဆပ္မႈနဲ႔ ကုိယ္ရွိတယ္၊ ကုိယ့္ထမင္းကုိ ကုိယ္ရွာစားတယ္'' ''ေလာကမွာ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ဒကာ Product နဲ ့ Service ေပါ့၊ ကုန္ထုတ္မလား ဝန္ေဆာင္မႈေပးမလား၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က လူ႔ေလာကအတြက္ ဝန္ေဆာင္မႈ ျပန္ေပးရတယ္ဒကာ၊ ျပည္သူေတြ ေကြၽးတာစားၿပီး ကုိယ့္လြတ္လမ္း ကုိယ္ရွာေနတာဆုိရင္ သင္ေျပာသလုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ဟာ တာဝန္မဲ့ လူတန္းစားေတြပါ... ဒါေပမယ့္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔မွာ တာဝန္ေတြရွိတယ္... ကုိယ့္တရား ကုိယ္ရွာရုံ သက္သက္ဆုိ ဘုန္းႀကီး ဝတ္စရာမလုိဘူးေလ၊ ကုိယ့္ဘာသာဝင္ေတြကုိ ေအးခ်မ္း စိမ့္ေသာငွာ ဆုံးမစိမ့္ေသာငွာ ကုိယ္ေျပာတဲ့ စကားကုိယ္ေဟာတဲ့ တရားကုိ ေလးစားနာယူေစဖုိ႔ သီလ သမာဓိ ပညာအရာမွာ စံနမူနာျဖစ္ေအာင္ ရဟန္းအသြင္ ယူရတယ္ဒကာ၊ တစ္က်ပ္သားခန္႔ စံနမူနာျပျခင္းဟာ တစ္ပိႆာခန္႔ ဆုံးမျခင္းနဲ႔ ညီသတဲ့၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔က ဆုံးမခြင့္ရဖုိ႔ စံနမူနာျပ ေနရျခင္းပါဒကာ၊ Uniform တစ္ခုဟာ အရည္အခ်င္းကုိ လည္းျပသလုိ တာဝန္ကုိလည္းျပတယ္၊ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ ဟာလည္း တာဝန္ရွိလူတန္းစားပါပဲ၊ တာဝန္ေတြ မတူတာကလြဲရင္ေပါ့'' ''မိန္႔ၾကည့္ပါဘုရား ယူရတဲ့တာဝန္ကုိ ရွင္းလင္းေအာင္'' ''ဒကာအဆင္ေျပသလုိ ေခၚေျပာပါ မင္းနဲ႔ ငါေျပာလည္း ဘုန္းႀကီးစိတ္မဆုိးဘူး၊ ေလးစားမႈဟာ ေတာင္းယူရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ငါ့ကုိ ေလးစားၾကပါေစေတာ့ ရယ္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးမွာ ဆႏၵမရွိဘူး၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ တည္ေဆာက္ ေနတာကလြဲရင္ေပါ့၊ ဒါက စကားျဖတ္ေျပာတာပါ'' ''မွန္ပါ့အရွင္ဘုရား ... တပည့္ေတာ္ဟာ ဘာသာမဲ့ ဆုိေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းမႈ မမဲ့သူပါ... အမ်ားသူငါ ေလးစားဂါရဝ ထားရာကုိ တပည့္ေတာ္လည္း ရင့္သီးဖုိ႔ ဆႏၵမရွိပါဘူး... အရွင္ဘုရားေျပာသလုိ မာန္နည္းသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီရတာ အႏၲရာယ္မရွိဘူးေလ ဆက္မိန္႔ပါဘုရား'' ''ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တာဝန္ဟာ ေဝါဟာရ အားျဖင့္ တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆးကုိ တုိက္ေကြၽးတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္... ေဒါသ ေလာဘ ေမာဟ ေၾကာင့္ပူတဲ့ အပူကုိ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ တတ္ထားတဲ့ ၿငိမ္းသတ္ နည္းနဲ႔ ကူၿငိမ္းေပးတဲ့ တာဝန္ပါ။ ဒါဟာလည္း ဝန္ေဆာင္မႈ မဟုတ္လား ဒကာရယ္'' ''ရဟန္းကုိ ေစာ္ကားတာ အျပစ္ျဖစ္ သလား ဘုရား'' ''ေစာ္ကားၿပီဆုိမွေတာ့ ရဟန္းရယ္လုိ႔ မဟုတ္ ဘယ္သူ႔ကုိ ေစာ္ကားေစာ္ကား အျပစ္ပါပဲ'' ''အဲ့သေဘာ မဟုတ္ဘူးေလ ေဝဖန္ေထာက္ျပရင္ေရာ'' ''ေမတၱာနဲ႔ ေဝဖန္ျခင္းဟာလည္း ရဟန္းရယ္လုိ႔မဟုတ္ မွားေနသူ ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ ေဝဖန္ေထာက္ျပ အပ္ပါတယ္'' ''ရဟန္းတုိင္း ျမတ္သလားဘုရား'' ''စုံးျပဴးဆုိတာ ရွိတတ္စျမဲပါဒကာ၊ အလုပ္တာဝန္မေက်တဲ့ စစ္သား၊ အလုပ္အေပၚသစၥာမဲ့တဲ့ စစ္သား၊ အလားတူ ဆရာဝန္ ေက်ာင္းဆရာ ဝန္ထမ္းေတြလည္း ရွိၾကသလုိ ဘုန္းႀကီးေတြမွာလည္း ရွိႏုိင္တာပဲေလ'' ''စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေျဖေပးလုိ႔ ေက်းဇူးပါဘုရား'' ''မလုိဘူးဒကာ ဒါဘုန္းႀကီးရဲ႕ တာဝန္ပါပဲ'' Credit ... Error(Sithu) Ashin Zawana ေယာပန ဘိကၡဳ (Copy) မင္းဒႆ *****************
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LibpZx
Wednesday, August 28, 2019
❄ ေသာတာပန္ျဖစ္ရတာက❄ စႀကာဝေတးမင္းအျဖစ္ထက္ျမတ္တယ္ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔸 ေလာကမွာ မင္းအျဖစ္ဆိုတာ ရမယ္ ဆိုရင္ လူတိုင္းလိုလိုပင္ အလိုရွိၾကတာပဲ။ မင္းအျဖစ္ ထားလိုက္ပါအံုးေတာ႔ ရပ္ရြာ ထဲမွာ သူႀကီးအျဖစ္ လူႀကီးအျဖစ္ေတာင္အင္မတန္လိုခ်င္ၾကတာပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ဟိုး ေရွးေခတ္က အႀကိတ္အနယ္ အေရြးခံၾကတာပဲ။ 🔹 မင္းအျဖစ္ထဲမွာလည္း ေစာ္ဘြား နယ္စားမ်ားမွာထက္ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး နိုင္ငံတစ္ခုလံုးကို အစိုးရတဲ႔ မင္းအျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။ တိုင္းျပည္ငယ္ငယ္ထက္ တိုင္းျပည္ႀကီး ႀကီးကို အစိုးရတဲ႔ မင္းအျဖစ္က သာၿပီး ျမင္႔ျမတ္တယ္။ ေျမတစ္စိတ္ တစ္ေဒသ ေလာက္ အစိုးရတဲ႔ပေဒသရဇ္မင္းအျဖစ္ ထက္ တစ္က်ြန္းလံုးကို အစိုးရတဲ႔မင္း အျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။အဲဒါထက္လူ႔ေလာကတစ္ေျပေထာင္လံုးကို အစိုးရတဲ႔ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။ လူ႔ေလာကမွာေတာ႔ စၾကဝေတးမင္းစည္းစိမ္ဟာ အေကာင္းျမတ္ဆံုးပါပဲ။ ဘုန္းကံအလြန္ႀကီးမားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မွ အဲဒီ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ကိုရတယ္။ အဲဒီ စၾကဝေတးမင္းက လက္နက္အင္အား စစ္အင္အားနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔ရတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဘုန္းကံအေလ်ွာက္ စၾကာရတနာ၏ အစြမ္းအာနုေဘာ္ေၾကာင္႔ လူ႔ေလာကရွိ အျခားမင္းအားလံုးတို႔က စၾကဝေတးမင္း၏ အဆံုးအမ ၾသဝါဒကို ခံယူၾကတယ္။ 🔸စၾကဝေတးမင္း၏ ဘုန္းကံေၾကာင္႔ အဲဒီလိုအခါလူ႔ေလာကမွာ အစစအရာရာ ေပါမ်ားၾကြယ္ဝေနတယ္။ လူေတြဟာလည္းအႀကီးအက်ယ္ ကြဲျပားျခင္းမရွိဘဲ ညီညြတ္ေနၾကတယ္။ မတရားျပဳလုပ္တဲ႔ မႈခင္းကိစၥေတြလည္း မရွိသေလာက္ပင္ နည္းပါးတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ အလြယ္တကူနဲ႔စီမံခန္႔ခြဲလို႔ရတဲ႔အတြက္ မဆင္းရဲမပင္ပန္းဘူး ခ်မ္းသာတယ္။ အဲဒါကို ေရွးေရွးေခတ္မ်ားက ေနာက္ေနာက္ေခတ္မ်ားထက္ညီညြတ္ၾကပံုနွင္႔ နိႈင္းစာၾကည္႔ရင္ ယုတၱိလည္းရိွပါတယ္။ 🔹 ဒါေပမဲ႔ အဲဒီစၾကဝေတးမင္း၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာထက္ ေသာတာပန္အျဖစ္ကသာလြန္ေကာင္းျမတ္တယ္တဲ႔ ။ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုရင္ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာက အဲဒီတစ္ဘဝတည္းပဲ။ စၾကဝေတးမင္းဆိုတာ သီလနွင္႔ မင္းက်င္႔တရားနွင္႔ ျပည္႔စံု တဲ႔အတြက္ ေနာက္ဘဝမွာ ေကာင္းျမတ္ တဲ႔ သုဂတိဘဝ၌ ျဖစ္နိုင္ေပမယ္႔ အပါယ္ေလးပါးမွ အစဥ္ထာဝရ လြတ္ၿပီလို႔ေတာ႔မဆိုနိုင္ဘူး။ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး နိဗၺာန္သို႔ေရာက္လိမ္႔မယ္ လို႔လည္း မဆိုနိုင္ပါဘူး။ 🔸 ေသာတာပန္ျဖစ္ရင္ေတာ႔ အပါယ္ ေလးပါးမွလည္း အစဥ္ထာဝရလြတ္ၿပီ။ သုဂတိဘဝမွာေတာင္ ခုနွစ္ဘဝထက္ ပိုလြန္ၿပီးမျဖစ္ေတာ႔ဘူး။ အလြန္ဆံုး ခုနွစ္ဘဝသာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးဘဝမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ရမယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေသာတပတၱိဖိုလ္ဟာ စၾကဝေတးမင္း စည္းစိမ္ခ်မ္းသာထက္ လည္း သာလြန္ျမင္႔ျမတ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ နတ္ျဗဟၼာျဖစ္ရတာထက္ ျမင္႔ျမတ္တယ္ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 သဂၢႆ ဂမေနန ဝါ-နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ႔ျပည္သို႔ေရာက္ရျခင္းထက္လည္း ဝရံ - သာလြန္ေကာင္းျမတ္လွေပ၏။ ေသာတာပန္အျဖစ္ ေသာတပတၲိဖိုလ္ဟာစတုမဟာရဇ္' တာဝတႎသာ' အစရွိတဲ႔နတ္ျပည္(၆)ထပ္ ေရာက္ရတာထက္လည္း ျမင္႔ျမတ္တယ္။ျဗဟၼာ႔ျပည္ေတြ ေရာက္ရတာထက္လည္း ျမင္႔ျမတ္တယ္တဲ႔။ ျဗဟၼာမင္းႀကီးျဖစ္ရတာထက္လည္း ျမတ္ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🔸 သဗၺ ေလာကာဓိပေစၥန ဝါ- တစ္ေလာကလံုးကိုအစိုးရတဲ႔ မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီး အျဖစ္ထက္လည္း ဝရံ - သာလြန္ေကာင္းျမတ္လွေပသည္လို႔လည္း ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ 🔹 မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီးဆိုတာ ခုတင္ကေျပာခဲ႔တဲ႔ ျဗဟၼာေတြထဲက အႀကီးျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ႔ ျဗဟၼာမင္းႀကီးေတြပါပဲ။ အဲဒီျဗဟၼာႀကီးေတြလည္း ပုထုဇဥ္ဆိုရင္ အပါယ္ေလးပါး မလြတ္ေသးဘဲ သံသရာဘဝဆင္းရဲေတြကိုလည္းအကန္႔အသတ္ အပိုင္းအျခားမရွိ ခံစားသြားရအံုးမယ္။ 🔸 ေသာတာပန္ကေတာ႔ အပါယ္ေလးပါးမွလည္းလြတ္ၿပီ သံသရာဘဝဆင္းရဲကိုလည္း အမ်ားဆံုး ခုနွစ္ဘဝသာ ခံစားရမယ္။ ခုနွစ္ခုေျမာက္ဘဝမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းရေတာ႔မယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေသာတာပန္အျဖစ္ေသာတပတၱိဖိုလ္က အဲဒီ ျဗဟၼာမင္းႀကီး အျဖစ္ထက္လည္း ျမတ္တာပါပဲ။ 🌟(မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရား)🌟 💠သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ💠 ✳သစၥာနီ✳ Crd ...Phoe Lu Lu #PhyoeMayOo
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZsgVOB
❄ ေသာတာပန္ျဖစ္ရတာက❄ စႀကာဝေတးမင္းအျဖစ္ထက္ျမတ္တယ္ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔸 ေလာကမွာ မင္းအျဖစ္ဆိုတာ ရမယ္ ဆိုရင္ လူတိုင္းလိုလိုပင္ အလိုရွိၾကတာပဲ။ မင္းအျဖစ္ ထားလိုက္ပါအံုးေတာ႔ ရပ္ရြာ ထဲမွာ သူႀကီးအျဖစ္ လူႀကီးအျဖစ္ေတာင္အင္မတန္လိုခ်င္ၾကတာပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ဟိုး ေရွးေခတ္က အႀကိတ္အနယ္ အေရြးခံၾကတာပဲ။ 🔹 မင္းအျဖစ္ထဲမွာလည္း ေစာ္ဘြား နယ္စားမ်ားမွာထက္ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး နိုင္ငံတစ္ခုလံုးကို အစိုးရတဲ႔ မင္းအျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။ တိုင္းျပည္ငယ္ငယ္ထက္ တိုင္းျပည္ႀကီး ႀကီးကို အစိုးရတဲ႔ မင္းအျဖစ္က သာၿပီး ျမင္႔ျမတ္တယ္။ ေျမတစ္စိတ္ တစ္ေဒသ ေလာက္ အစိုးရတဲ႔ပေဒသရဇ္မင္းအျဖစ္ ထက္ တစ္က်ြန္းလံုးကို အစိုးရတဲ႔မင္း အျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။အဲဒါထက္လူ႔ေလာကတစ္ေျပေထာင္လံုးကို အစိုးရတဲ႔ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္က သာၿပီးျမင္႔ျမတ္တယ္။ လူ႔ေလာကမွာေတာ႔ စၾကဝေတးမင္းစည္းစိမ္ဟာ အေကာင္းျမတ္ဆံုးပါပဲ။ ဘုန္းကံအလြန္ႀကီးမားတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မွ အဲဒီ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ကိုရတယ္။ အဲဒီ စၾကဝေတးမင္းက လက္နက္အင္အား စစ္အင္အားနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔ရတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ဘုန္းကံအေလ်ွာက္ စၾကာရတနာ၏ အစြမ္းအာနုေဘာ္ေၾကာင္႔ လူ႔ေလာကရွိ အျခားမင္းအားလံုးတို႔က စၾကဝေတးမင္း၏ အဆံုးအမ ၾသဝါဒကို ခံယူၾကတယ္။ 🔸စၾကဝေတးမင္း၏ ဘုန္းကံေၾကာင္႔ အဲဒီလိုအခါလူ႔ေလာကမွာ အစစအရာရာ ေပါမ်ားၾကြယ္ဝေနတယ္။ လူေတြဟာလည္းအႀကီးအက်ယ္ ကြဲျပားျခင္းမရွိဘဲ ညီညြတ္ေနၾကတယ္။ မတရားျပဳလုပ္တဲ႔ မႈခင္းကိစၥေတြလည္း မရွိသေလာက္ပင္ နည္းပါးတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္ဆိုင္ရာပုဂၢိဳလ္ေတြမွာ အလြယ္တကူနဲ႔စီမံခန္႔ခြဲလို႔ရတဲ႔အတြက္ မဆင္းရဲမပင္ပန္းဘူး ခ်မ္းသာတယ္။ အဲဒါကို ေရွးေရွးေခတ္မ်ားက ေနာက္ေနာက္ေခတ္မ်ားထက္ညီညြတ္ၾကပံုနွင္႔ နိႈင္းစာၾကည္႔ရင္ ယုတၱိလည္းရိွပါတယ္။ 🔹 ဒါေပမဲ႔ အဲဒီစၾကဝေတးမင္း၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာထက္ ေသာတာပန္အျဖစ္ကသာလြန္ေကာင္းျမတ္တယ္တဲ႔ ။ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုရင္ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာက အဲဒီတစ္ဘဝတည္းပဲ။ စၾကဝေတးမင္းဆိုတာ သီလနွင္႔ မင္းက်င္႔တရားနွင္႔ ျပည္႔စံု တဲ႔အတြက္ ေနာက္ဘဝမွာ ေကာင္းျမတ္ တဲ႔ သုဂတိဘဝ၌ ျဖစ္နိုင္ေပမယ္႔ အပါယ္ေလးပါးမွ အစဥ္ထာဝရ လြတ္ၿပီလို႔ေတာ႔မဆိုနိုင္ဘူး။ စၾကဝေတးမင္းအျဖစ္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး နိဗၺာန္သို႔ေရာက္လိမ္႔မယ္ လို႔လည္း မဆိုနိုင္ပါဘူး။ 🔸 ေသာတာပန္ျဖစ္ရင္ေတာ႔ အပါယ္ ေလးပါးမွလည္း အစဥ္ထာဝရလြတ္ၿပီ။ သုဂတိဘဝမွာေတာင္ ခုနွစ္ဘဝထက္ ပိုလြန္ၿပီးမျဖစ္ေတာ႔ဘူး။ အလြန္ဆံုး ခုနွစ္ဘဝသာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးဘဝမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ရမယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေသာတပတၱိဖိုလ္ဟာ စၾကဝေတးမင္း စည္းစိမ္ခ်မ္းသာထက္ လည္း သာလြန္ျမင္႔ျမတ္တယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ နတ္ျဗဟၼာျဖစ္ရတာထက္ ျမင္႔ျမတ္တယ္ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰 သဂၢႆ ဂမေနန ဝါ-နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ႔ျပည္သို႔ေရာက္ရျခင္းထက္လည္း ဝရံ - သာလြန္ေကာင္းျမတ္လွေပ၏။ ေသာတာပန္အျဖစ္ ေသာတပတၲိဖိုလ္ဟာစတုမဟာရဇ္' တာဝတႎသာ' အစရွိတဲ႔နတ္ျပည္(၆)ထပ္ ေရာက္ရတာထက္လည္း ျမင္႔ျမတ္တယ္။ျဗဟၼာ႔ျပည္ေတြ ေရာက္ရတာထက္လည္း ျမင္႔ျမတ္တယ္တဲ႔။ ျဗဟၼာမင္းႀကီးျဖစ္ရတာထက္လည္း ျမတ္ 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🔸 သဗၺ ေလာကာဓိပေစၥန ဝါ- တစ္ေလာကလံုးကိုအစိုးရတဲ႔ မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီး အျဖစ္ထက္လည္း ဝရံ - သာလြန္ေကာင္းျမတ္လွေပသည္လို႔လည္း ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ 🔹 မဟာျဗဟၼာမင္းႀကီးဆိုတာ ခုတင္ကေျပာခဲ႔တဲ႔ ျဗဟၼာေတြထဲက အႀကီးျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ႔ ျဗဟၼာမင္းႀကီးေတြပါပဲ။ အဲဒီျဗဟၼာႀကီးေတြလည္း ပုထုဇဥ္ဆိုရင္ အပါယ္ေလးပါး မလြတ္ေသးဘဲ သံသရာဘဝဆင္းရဲေတြကိုလည္းအကန္႔အသတ္ အပိုင္းအျခားမရွိ ခံစားသြားရအံုးမယ္။ 🔸 ေသာတာပန္ကေတာ႔ အပါယ္ေလးပါးမွလည္းလြတ္ၿပီ သံသရာဘဝဆင္းရဲကိုလည္း အမ်ားဆံုး ခုနွစ္ဘဝသာ ခံစားရမယ္။ ခုနွစ္ခုေျမာက္ဘဝမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းရေတာ႔မယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေသာတာပန္အျဖစ္ေသာတပတၱိဖိုလ္က အဲဒီ ျဗဟၼာမင္းႀကီး အျဖစ္ထက္လည္း ျမတ္တာပါပဲ။ 🌟(မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရား)🌟 💠သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ💠 ✳သစၥာနီ✳ Crd ...Phoe Lu Lu #PhyoeMayOo
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZsgVOB
"မရိုမေသ လွဴဒါန္းျခင္း " ➖➖➖➖➖➖➖➖ ဘုန္းၾကီးက ေန႔တိုင္းလမ္းေပၚ သြားေနတဲ့ ဘုန္းၾကီးဆိုေတာ့ ေတြ႔တယ္။ ဒီကေန႔ ဗမာနိဳင္ငံတစ္ခြင္ လမ္းေဘးက အလွဴခံရံုမွန္သမွ်ရဲ႕ အလွဴပုဂၢိဳလ္ကို ကားေတြေပၚကေန လွဴတဲ့အလွဴမွန္သမွ်ဟာလည္း အႏြမ္းဆံုး အေပက်န္ဆံုးပိုက္ဆံကို ကားေပၚကေန ကားမရပ္ပဲနဲ႔ ပစ္ခ်ျပီးေတာ့ လွဴတဲ့အလွဴမို႔လား။တရိုတေသ လက္အုပ္ခ်ီ ရိွခိုး ျပီးေတာ့ လွဴတာ လမ္းေဘးမွာ ဘယ္မွာမွ မရိွဘူး။ဒါဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးတို႔ နားလည္ဖို႔ေကာင္းျပီ ဗုဒၶဘာသာေလာကမွာလည္းပဲ အလွဴက လမ္းေဘးအလွဴခံရံုမွာ ပစ္စလက္ခတ္ အလွဴေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီမို႔လား။ တခါေသာအခါ အနာထပိဏ္သူေ႒းၾကီး စီးပြားေရးအေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ သာဝတၳိမွာ သူအျမဲအလွဴျပဳေနတဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြကို ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ၾကည္ဟင္းပဲ ေကြ်းနိဳင္ေတာ့လို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ။ ဘုရားနဲ႔သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ကေတာ့ သူက ပနီတေဘာဇဥ္ပဲ ကပ္တယ္။သို႔ေသာ္ အေျခအေနေၾကာင့္ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြကို သူ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ၾကည္ဟင္းပဲေကြ်းနိဳင္လို႔ စိတ္ထဲ မခ်မ္းေျမ့ပဲေက်ာင္းေရာက္လာတာ။ ဘုရားေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့ ဘုရားက ဒါကို ေျပာတာ။ အခုဘုရားဘာေျပာမလဲ နားေထာင္ ★ " တၪၥ ေခါ လူခံ ကဏာဇကံ ဗိဠဂၤဒုတိယ - မင္းလွဴတဲ့အလွဴသည္ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္နဲပဲ လွဴရေစကာမူ အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ၊ အစိတၱီကတြာ ဒါနံ ေဒတိ၊ အသဟတၳာ ဒါနံ ေဒတိ၊ အပဝိဒၶံ ေဒတိ၊ အနာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ။(၅)မ်ဳိးေျပာတယ္။ (၁) အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ-ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ဟင္းပဲ လွဴလွဴ ၊မင္းအဲ့ဒါ ေပါ့ေပါ့ဆဆ မရိုမေသ မေလးမစား လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ျဖစ္မလဲဆိုတာ ေနာက္မွေျပာမယ္။ ဒါဆိုရင္ ပုရိသတ္ ရိပ္မိေနျပီ။ပိုက္ဆံ အႏြမ္းေလးပဲ လွဴလွဴ ၊ငွက္ေပ်ာသီး အပုတ္ကေလးပဲ လွဴလွဴ ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ေလးပဲ ေပးေပး၊ အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ-အကယ္၍မ်ား မရိုမေသ မေလးမစားေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ ဘာျဖစ္မလဲ ဘုရားေျပာလိမ့္မယ္။ အနာထပိဏ္က စိတ္ပ်က္ျငီးေငြ႔ျပီး ဆန္ကြဲထမင္း ပုန္းရည္ဟင္းလွဴရတာကို ပစ္စလက္ခတ္ ၾကီး လုပ္ပစ္မွာစိုးလို႔ ဘုရားေျပာေနတာ။ -ပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသပဲနဲ႔။ကားေပၚက ပစ္ခ်တာေလာက္ ပစ္စလက္ခတ္ လုပ္တာဘယ္ရိွေတာ့မလဲ။ - အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသပဲနဲ႔။ ေအာက္ကလည္းေကာင္မေလးေတြ ဖလားေလးေတြ ထည့္ ပိုက္ဆံက အေၾကြက ေခတ္မရိွေတာ့ဘူးေလ။ ေက်ာက္ခဲေလးေတြ ထည့္ျပီးေတာ့ ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္-နဲ႔ ေခါက္ေနၾကတာ။ အဲ့လိုျဖစ္သြားျပီ ေခတ္ၾကီးက။ အေၾကြေခတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္က်ပ္ ငါးက်ပ္ဆိုတာလည္း ျမန္မာနိဳင္ငံက အခုအသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးမို႔လား။ေအး ေခတ္ေတြက ေျပာင္းသြားတာ။ေအး ဘုန္းၾကီးတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကြေတြအမ်ားၾကီး ဖလားနဲ႔ ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္ေခါက္ရင္ အေၾကြေတြထည့္ေခါက္တာ။ အခုေတာ့ ေက်ာက္ခဲေခါက္ေနရတာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ရိုေသဦးမွာလဲ။ အေျခအေနတြက ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္။ အလွဴပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသ။ ဘယ္ရိုေသေတာ့မလဲဗ်ာ (၁၀၀)တန္ (သို႔) (၅၀၀)တန္ စကၠဴေလးေတြ၊ ႏွစ္ရြက္ သံုးရြက္ေလာက္ ပစ္ခ်လိုက္ရင္ ကားရဲ႕ဒီေမာင္းေျပးတဲ့ ေလေၾကာင့္ ေငြစကၠဴေလးေတြက ေျမျပင္မွာ ေလထဲလြင့္ျပီးေတာ့ ကားရဲ႕အရိွန္ေနာက္ကေန ေျပးၾကတယ္မို႔လား။အဲ့ဒီ စကၠဴ အႏြမ္းေလးေတြကို ေကာင္မေလးေတြ ေလးဘက္ကုန္းျပီး ေကာက္ေနၾကတာ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွ မရိုေသေတာ့တဲ့ အေနအထားေတြ။ ဒီလိုေတြ ေရာက္သြားတယ္။ေခတ္ေတြ စနစ္ေတြေျပာင္းသြားၾကျပီ။ အလွဴပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသဘူးဆိုရင္ (၁) အသကၠစၥံ ။ (၂)အစိတၱီကတြာ ဒါနံ ေဒတိ- နံပါတ္(၂)က စိတၱီကတ-ဆိုတာက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လွလွပပ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ကေလး ခုနက အလွဴေငြေတြေပးသြားၾကတဲ့ သီတဂူဒကာ ဒကာမေတြ ေပးသြားၾကတာ ေသခ်ာထုပ္ျပီးေတာ့ ကလပ္ကေလးေပၚတင္။ အထုပ္ကေလးထဲထည့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ ထူးေထာက္လက္အုပ္ခ်ီျပီး ဒီလိုေပးသြားတာ။ ထုပ္ထားတဲ့ အထုပ္ကေလးကိုက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ကေလးမို႔လား။ အဲ့ဒါ စိတၱီကတ-ဆိုတာ အဲ့ဒါ။ ငွက္ေပ်ာသီးေလးတစ္လံုး ေပးမလို႔။ ပစ္ျပီးေတာ့ ေမ်ာက္ေကြ်းသလို မလုပ္နဲ႔။ ပန္းကန္းမ်ားေလးလည္း ေရေဆး၊ ငွက္ေပ်ာသီးေလးလည္းေရေဆး အရင္းနဲ႔အဖ်ားေလးျဖတ္ျပီးေတာ့မွ ပန္းကန္ေလးနဲ႔ထည့္ေပး ဒါဘာေခၚလဲ။ စိတၱီကတ။ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေပးရမွာ။ဒီလိုမို႔လား။ ဘုန္းၾကီး တစ္ခါတစ္ခါေတြ႔ဘူးတယ္။ ဘယ္မွာရယ္လို႔ေတာ့ မမွတ္မိဘူး။ ကဲကြာ ဆြမ္းစားျပီး ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုး စားရေကာင္းမွာပဲဆိုျပီး ငွက္ေပ်ာခိုင္က ေျခာက္လို႔ ငွက္ေပ်ာသီးက မဲျပီး မွည့္ေနတယ္။ အဲ့ဒီ ငွက္ေပ်ာသီးစုပ္ျပီးေတာ့ ဆြဲျဖဳတ္တာ အညွာက ေျခာက္ျပီးခိုင္ေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပဳတ္ဘူး။ မျပဳတ္ေတာ့ လက္က တအား press လုပ္ျပီး ဆြဲေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးက ေပ်ာ့ျပီးေတာ့ လက္ၾကားထဲ ငွက္ေပ်ာသီးက ထြက္လာတယ္။အဲ့ဒီ အခြန္မပါတဲ့ လက္ၾကားထဲ ကထြက္လာတဲ့ လက္ၾကားယို ငွက္ေပ်ာ္သီးလာကပ္တယ္။ သူ႕လက္ကလည္း ဘယ္လိုလက္ၾကီးမွန္းမသိဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘယ္လက္ၾကီး။ စိတၱီကတ ဒါန-ကိုနားလည္ေအာင္ ေျပာရတာ။ ငွက္ေပ်ာသီးကို ေရေလးဘာေလးေဆး အရင္းအဖ်ားေလးျဖတ္ျပီးေတာ့ လက္ၾကားထဲက ထြက္သလို မဟုတ္ပဲ စနစ္တက် ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ေလး မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ဒီလိုေလးလွဴမွေပါ့။အဲ့ဒါကို စိတၱီကတ။ (၃)အပဝိဒၶံ ေဒတိ- ဒါက ဘာကိုေျပာလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ဘုန္းၾကီးတို႔ရဲ႕ဒကာတစ္ေယာက္ ပစၥည္းၾကြယ္ဝတယ္ အလုပ္အကိုင္ၾကီးၾကီး လုပ္တယ္။တေန႔တေန႔ အလုပ္သမားေတြကို အိမ္မွာ ထမင္းေကြ်းတာ လူ(၂၀၀)စာ ထမင္းခ်က္ရတယ္။အလုပ္သမား အကုန္ထမင္းေကြ်းတာ လူ(၂၀၀)ေလာက္ရိွတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ လူ(၂၀၀) စားလို႔ မကုန္ေတာ့ ပိုတာ လ်ံတာ ဘာလုပ္မလဲ ေမးစရာေတြ။ ပိုတာေတြ လွဴမလား ဖုန္းေတာင္းယာဇကာ ေပးမွာလား ေမးခြန္းေမးထား။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ၾကံဖန္ေျဖၾက။ဒီကေန႔ စားမကုန္တဲ့ပစၥည္း မနက္ျဖန္ကိုယ္မစားခ်င္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ အမိႈက္ပံုးထဲ ထည့္ပစ္မလား။ မနက္ေစာေစာၾကြလာတဲ့ဘုန္းၾကီး ဆြမ္းေလာင္းပစ္မလား။ ေမးၾကည့္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ေျပာထားတယ္။ အပဝိဒၶံ ေဒတိ-ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ္မသံုးခ်င္လို႔ ပိုေနတဲ့က်န္ေနတဲ့ အၾကြင္းအက်န္ပစၥည္း ေပးလွဴမယ္ဆိုရင္ ဘုရားျမတ္စြာက သင္ေပးထားတယ္။ အဲ့ဒါမ်ဳိးလည္း မလုပ္ရဘူး။ အိမ္မွာ မသံုးခ်င္တဲ့ပစၥည္းေက်ာင္းပို႔တာ ဒါေတြဟာ ေခတ္ေတာ္ေတာ္စားခဲ့တယ္။ အခုလည္းပဲ မကုန္ေသးပါဘူး။ ဘုန္းၾကီးတို႔ အေမရိကန္ေက်ာင္းတိုက္ တည္ခါစကဆို အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းက သူတို႔ ကုတင္လဲျပီဆိုရင္ အသစ္လဲရင္ အေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာပဲ။ ထမင္းစား စားပြဲအသစ္လဲရင္ အေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာပဲ။] မီးဖိုအသစ္လဲရင္ သူတို႔မီးဖို အသစ္လဲျပီး မီးဖိုအေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာ။ ေက်ာင္းမွာ အေဟာင္းေတြကို တစ္ပံုၾကီးပဲ။ နည္းနည္းေနာေနာ အေဟာင္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ အိမ္တကာအိမ္က လာပို႔ထားတယ္။ ေအာ္ ဘုန္းၾကီးဆိုတာ အေဟာင္းစား ဒီလိုထင္ပံုရတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဘုန္းၾကီးက ေက်ာင္းတိုက္ က်က်နနတည္ျပီးအခ်ိန္လည္းက်ေရာ ညလူေျခတိတ္ တိတ္ဆိတ္တဲ့အခ်ိန္ အကုန္ထုရိုက္ ခ်ဳိးဖဲ့ျပီးေတာ့ အမိႈက္ပံုးထဲ အကုန္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။သြားေရာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆိုလိုတာက အၾကြင္းအက်န္ကို မလွဴရဘူး။ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ လွဴရမယ္။ (၄)ေနာက္တစ္ခုက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့။ အသဟတၳာ ဒါနံ ေဒတိ - သဟတၳာ- ပရိတ္သတ္ၾကီး ဒီစာလံုးရင္းႏွီးတယ္ေနာ္ သဟတၳိက-ဆိုတာ ၾကားဖူးတယ္မို႔လား။သ-ဆိုတာ သက-ကိုယ္၊ ဟတ္-က လက္၊ဘယ္လို လွဴမလဲ ၊ ကိုယ့္လက္နဲ႔ကိုယ္တိုင္လွဴ၊ ခိုင္းျပီးေတာ့ မလွဴနဲ႔။ လွဴတဲ့နည္းေတြ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းေတြ မေကာင္းဘူးလား ။ အနာထပိဏ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြက ခိုးကိုးရာမဲ့ အလုပ္အကိုင္မဲ့ေတြ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြက ညံ့လြန္းလို႔ ပစၥည္းကလည္း ညံ့လြန္းလို႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မလွဴပဲ သူတစ္ပါးခိုင္းလွဴတာ မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့။ဘုရားက အနာထပိဏ္ကို သင္ေပးေနတာ။ နံပါတ္(၅)က အနာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ- ကံ ကံရဲ႕ အက်ဳိးကို မယံုပဲနဲ႔ေပးလွဴေနၾကမယ္ဆိုရင္ နံပါတ္(၅)က သိပ္အေရးၾကီးသြားျပီ။ဒါ ဗုဒၶဘာသာေလာကမွာပဲ ရိွနိဳင္တယ္။ လွဴေတာ့ လွဴေနတာပဲ ဘာနဲ႔ဘာ မယံုလည္း။ ကံလည္း မယံုဘူး ကံ၏အက်ဳိးေပးပံုလည္း မယံုဘူး။ ကမၼသကတာ သမၼာဒိ႒ိ-မရိွဘူးဆိုရင္ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ကို ဘယ္လို ေခၚလဲဆိုေတာ့ ဒိ႒ိဝိပႏၷပုဂၢိဳလ္ အရူဝါဒ ပ်က္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ။အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း အယူဝါဒ ဘာမွမရိွဘူး။ ငါးပါးသီလလည္း မရိွဘူးဆိုေတာ့ သီလ ဝိပႏၷ-ပုဂၢိဳလ္။ မင္းၾကီး အလွဴခံေတြကလည္း ညံ့ဖ်င္းလြန္းလို႔ အလွဴပစၥည္းကလည္း ညံ့ဖ်င္းေနျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မင္း (၁)မရိုမေသ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၂) မျမတ္မနိဳးပဲ ပစ္စလက္ခတ္လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၃)ကိုယ့္လက္နဲ႔ မဟုတ္ပဲသူတစ္ပါးခိုင္းျပီးေတာ့ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၄)အၾကြင္းအက်န္ေတြကို ေပးလွဴေနမယ္ဆိုရင္ (၅)ကံ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို မေမွ်ာ္ကို္းပဲနဲ႔ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ ★ အဲ့ဒီလိုလွဴရင္ အသကၠစၥဒါန ျဖစ္သြားျပီ။★ အဲ့ဒီလို လွဴရင္ဘာျဖစ္မလဲဆိုေတာ့။ ★ ယတၳ ယတၳ တႆ တႆ ဒါနႆ ဝိပါေကာ နိဗၺတၱတိ- ေရာက္ရာ ဘဝမွာကြာ မင္းပစၥည္းဥစၥာေပါျပီးေတာ့ သူေဌးေတာ့ျဖစ္နိဳင္တယ္တဲ့ လူျပည့္မွာ။ နတ္ျပည္မွာလည္း နတ္ေတာ့ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါ ကမၼဝါစက ကုသိုလ္ပဲ။အဲ့ဒါေၾကာင့္လူ နတ္ ႏွစ္ပါးမွာ လူလည္းပဲ ျဖစ္နိဳင္တယ္ နတ္လည္းပဲျဖစ္နိဳင္တယ္။ ဒီဒါနရဲ႕ အက်ဳိးေၾကာင့္ မင္းသူေဌးေတာ့ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္က သိပ္ထိတယ္။ ★ န ဥဠာရာယ ဘတၱေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ၊ ဥဠာရာယ-မြန္လွစြာေသာ ၊ ဘတၱေဘာဂါယ-စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြကို စာေသာက္ သံုးေဆာင္ျခင္းငွာ ၊စိတၱ-စိတ္သည္၊ န နမတိ- မညႊတ္ကိုင္းေတာ့ဘူး။ အသကၠစၥမ်ား လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ အနာထပိဏ္ေရ မင္းသံသရာမွာ မြန္ျမန္ေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ကို မစားသံုးရဘူး။ကိုယ့္မွာ ရိွျပီး မစားခ်င္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ မြန္ျမတ္ေသာေဘာဇဥ္ စာလိုကေတာ့ ဥဠာရာယ ဘတၱေဘာဇဥ္လို႔ သံုတယ္။ ေလာကမွာေျပာေနတာကေတာ့ ပဏီတဘာဇဥ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟာ အုန္းထမင္းတို႔ ဒန္ေပါက္တို႔ ၾကက္သားဟင္း ဒါမ်ဳိးေပါ့ ပဏိတေဘာဇဥ္ သိပ္ျပီးေတာ့ အဆီအစိမ့္နဲ႔ အရသာရိွတဲ့ ဟာေတြေပါ့ ဒူးရင္းသီးတို႔ေပါ။ စားေဟ့ဆိုတာနဲ႔ ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔။ အဲ့ဒါၾကီး စားရင္ေတာ့ ငါမနက္ျဖန္ေသလိမ့္မယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့အစားအစာကို ဘယ္အစားအစားမွ မၾကိဳက္ပဲျဖစ္ေနတာေတြ။ ငပိ-လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ကို ဖုတ္ျပီးမွ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ညမနက္ လက္ညိဳးနဲ႔ ပြတ္စားတယ္။ ရွင္းေအာင္ ေျပာျပတာ။ေကာင္းတာေတြရိွ တစ္ခုမွ မစားဘူး။ၾကက္ ဝက္ ငါး ဒန္ေပါက္ ဘာမွ မစားဘူး။ တို႔မ်ားနဲ႔ေတာ့ သိပ္ကြာတယ္။ေကာင္းဆို တို႔ကေတာ့ အကုန္ၾကိဳက္တယ္။မေကာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ဘာမွ မၾကိဳက္ဘူး။ဒို႔ကေတာ့ အေကာင္းဝါဒပဲ။ဒါေလး ဘုန္းေပးပါဘုရား ေအး ေကာင္းရင္ စားတယ္။ ဒီသကၤကန္းေလး ဝတ္ပါဘုရား ေအးေကာင္းရင္ ဝတ္တယ္။ဒါ ဘုန္းၾကီးရဲ႕ ေပၚလစီပဲ။ ★မေကာင္းတာမွေရြးၾကိဳက္ေနတာ ဘာအက်ဳိးေပးတာလဲ အသကၠစၥ ဒါနရဲ႕အက်ဳိးပဲ။★ ★ န ဥဠာရာယ ဝတၳေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ- မြန္းျမတ္တဲ့အဝတ္အထည္ အဝတ္ေကာင္းေကာင္းဆိုရင္ သူမဝတ္ဘူး။ အုန္းဆံမွ်င္ ဖ်င္ၾကမ္းၾကီးလို အဝတ္မ်ဳိး သူၾကိဳက္တယ္။ ပိုးဖဲ ကတီပါ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကိဳက္ဘူး။ ★ န ဥဠာရာယ ယာနေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ-မထက္တန္းၾကတဲ့ ယာဥ္ရထား ဘာလဲ သူတို႔မၾကိဳက္ဘူး။ Mercedes-Benz တို႔ ဘာတို႔ဆို အမေလး ေၾကာက္စရာၾကီး၊ ငါေတာ့ ဆိုက္ကားနဲ႔ပဲ သြားပါမယ္ကြာ။ ျမင္းလည္းေလးပဲ သံုးပါေတာ့မယ္။ဒီလိုျဖစ္တယ္။ ဘုန္းၾကီးတို႔ ၾကားဖူးတယ္ အခုေတာ့ မရိွေတာ့ဘူး အဲ့ဒီဒကာၾကီးေတြ။ဘုန္းၾကီးတို႔ ဆရာ အနီးစခန္းေျပာသြားတာ မႏၲေလးျမိဳ႕ မဟာျမတ္မုနိရဲ႕ ေျမာက္ေစာင္းတန္းကို လွဴတာ ေရႊဘိုရဲ႕အထက္နားက ျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕က သူေဌးတစ္ေယာက္ ေစာင္းတန္းၾကီးတစ္ခုလံုးလွဴျပီးေတာ့ ေရစက္ခ်ပြဲ က်င္းပ အလွဴဒကာၾကီးလာမယ္။ အိုး ဘုရားသူၾကီးေတြ ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူနဲ႔ ၾကိဳလိုက္ၾကတာ။ ဟမ္းဘား-ဆိုတဲ့ ကားၾကီးနဲ႔မ်ား လာမလား။ မာစီးတီးၾကီး စီးလာမလား ထင္တယ္။ပိုးဖဲကတီပါေတြ ဝတ္ျပီး ေခါင္းေပါင္းစေထာင္ လာလိမ့္မယ္လို႔ထင္တာ။ ဘုရားၾကီးထဲဝင္လာေတာ့ အထဲက အက်ၤ ီမပါဘူး ပင္နီ အကၤ်ီဖ်င္ၾကမ္းၾကီးကို ရင္ဖတ္ၾကီး ဖြင့္ျပီးေတာ့ ပုဆိုးဆုတ္ေခါင္းေပါင္းျပီးေတာ့ ေတာင္ေဝွးၾကီးနဲ႔ ကြမ္းေတြ တဖတ္ဖတ္ဝါးျပီးေတာ့ ဆင္းလာတာ။ ဆိုက္ကားၾကီးနဲ႔ ဘုရားၾကီးထဲဝင္လာတာ သူေတာင္းစားၾကီးထင္ျပီး ခင္မ်ား ဘုရားထဲ မဝင္နဲ႔ဆိုျပီး သူက တန္ေစာင္း အလွဴရွင္ လက္မခံဘူး။ ဟ က်ုပ္ဘာလို႔ မဝင္ရမွာလဲ က်ဳပ္ဒီတန္ေစာင္းၾကီး လွဴထားတာ။ ဘုရားသူၾကီးေတြ အကုန္လန္႔သြားၾကတယ္ဆိုပဲ။အဲ့ဒါ ခ်ပ္သင္းက ဒကားၾကီးတစ္ဦးအဲ့လိုေျပာတယ္။ ★ ေကာင္းတာဆိုရင္ ဘာမွမၾကိဳက္တာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အသကၠစၥဒါန လုပ္ခဲ့လို႔ ။★ ★ န ဥဠာေရသု ပၪၥသု ကာမဂုေဏသု ေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ- ကာမဂုဏ္ငါးပါး ေကာင္းတာ ဘာမွ မသံုးေဆာင္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ သတၳ နတ္လူတို႔ ဆရာ ျမတ္စြာဘုရားက အေဟာစ ကရုဏာေရွးရႈ႕ ေဟာျပေတာ္ မူခဲ့ပါေပ ကုန္သတည္း။ _/\_ သာဓု သာဓု သာဓု _/\_ ညံ့တာပဲလွဴလွဴ ေကာင္းတာပဲလွဴလွဴ တၪၥ -ထို အလွဴဒါနကို သကၠစၥံ ေဒတိ- ရိုရိုေသေသ လွဴၾကပါ။ပစၥည္းကိုလည္း ရိုေသရမယ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရိုေသရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ရိုေသရမယ္။ သကၠစၥ ဒါန လုပ္တတ္ေအာင္ လုပ္ၾက။ စိတၱီကတြာ ေဒတိ- ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ တျမတ္တနိဳး လွဴရမယ္။ သဟတၳာ ေဒတိ-ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္လက္နဲ႔ လွဴရမယ္။ အနပဝိဒၶံ ေဒတိ- အညံ့စားေတြေရြး လွဴတဲ့ အလွဴမ်ဳိးလည္း မျဖစ္ေစနဲ႔။ အာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ- ကံနဲ႔ ကံအက်ဳိးကို ယံုၾကည္ျပီးေတာ့ ေပးလွဴတဲ့အလွဴမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ပါေစ။ အဲ့ဒီလို လွဴတဲ့အလွဴမ်ဳိးကို ေခၚတယ္ သကၠစၥဒါန။ သကၠစၥဒါနရဲ႕ အက်ဳိးမွာ ထူးတာေလးအမွတ္ရလို႔ ေျပာဦးမယ္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားျပီးေတာ့နာမည္ၾကီးတာဟာ သကၠစၥဒါန သမား။ အသကၠစၥဒါန သမားက သူေ႒းျဖစ္ျပီးေတာ့ မထင္ရွားဘူး။ တျခားေတာ့ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ဒီမွာ အနာထပိဏ္ ကေလးက အကုန္သိတယ္။ အနာထပိဏ္ရဲ႕ သူေ႒းကေတာ္ၾကီး ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူမွေတာင္ မသိဘူး။ ဝိသာခနဲ႔ သြားမေပးစားနဲ႔ မိုးၾကိဳးပစ္မယ္။ ဝိသာခက သူ႔ေယာက်ၤားနဲ႔ သူတျခား။ တခ်ဳိ႕ ေရာခ်တယ္ အဲ့ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ အနာထပိဏ္ရဲ႕ေက်ာင္းအမက ပုညလကၡဏေဒဝီ။ အခုမွ ၾကားဖူးတယ္မို႔လား။တစ္ေယာက္က သိပ္နာမည္ၾကီးျပီးေတာ့ ဧဝံေမသုတံ မဂၤလာသုတ္ထဲေတာင္ ပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ဘယ္မွ သူ႕နာမည္မပါဘူး။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးရိွတုန္းက အဲ့ဒါကို ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ေျပာတာ။ Story ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ျမင္းျခံဘက္မွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္။ အဘိုၾကီးက အျမဲတမ္းျမင္းစီးသြားတယ္။ အဲ့ဒီအဘိုးၾကီး ျမင္းစီးလာတာျမင္လို႔ရိွရင္ အဘိုးၾကီး နာမည္မေျပာဘူး။ အဘြားၾကီးနာမည္ပဲေျပာတယ္။အဘြားၾကီး ဘယ္သူရဲ႕ ျမင္းၾကီးကို ဒီအဘိုးၾကီးစီးလာတယ္ဆိုျပီး ဒီလိုေျပာတာ။အဘိုးၾကီး သူ႕ျမင္းသူစီးလာတာ အဘိုးၾကီးနာမည္နဲ႔ေျပာမခံရဘူး။ ဒကာမၾကီးဘယ္သူရဲ႕ျမင္းစီးလာတယ္ ဒီလိုပဲေျပာတယ္။ ဒါေတြဟာ အသကၠစၥဒါန-ေပါ့။ဒါဘုန္းၾကီးတို႔ ခန္႔မွန္းေျပာတာ။ နာမည္ၾကီး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျခင္းဟာ-သကၠစၥသမားေတြ။ အဲ့ဒီေတာ့ သကၠစၥဒါနသမားေတြဟာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ပစၥည္းေပါၾကြယ္ဝသူျဖစ္မွာပဲ ၊သူ႕မွာ ေပါၾကြယ္ဝသည့္ အားေလ်ာ္စြာ သူ႕မွာရိွတဲ့အေကာင္းမွန္သမွ် မြန္ျမတ္တာမွန္သမွ် သူအကုန္ၾကိဳက္တယ္။မြန္ုျမတ္တဲ့ စားဖြယ္ခဲဖြယ္ကိုၾကိဳက္တတ္တယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ အဝတ္အထည္ေတြကို သူၾကိဳက္တယ္။မြန္ျမတ္တဲ့ယာဥ္ရထားကို သူၾကိဳက္တယ္။ သကၠစၥဒါန သမားေတြက အေကာင္းေတြကို ၾကိဳက္တယ္။ဒါကံပဲ။ ဒါေတြဟာ ဘာအက်ဳိးလဲဆိုရင္ ★ သကၠစၥံ ကတာနံ ကမၼာနံ ဝိပါေကာ- ရိုရိုေသေသေလးေလးစားစား၊ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ ကိုယ့္လက္နဲ႔ မြန္ျမတ္တာေရြးျပီးေတာ့ ကံနဲ႔ ကံအက်ဳိးကို ယံုၾကည္စြာေပးလွဴခဲ့တဲ့ သကၠစၥဒါနရဲ႕ အက်ဳိးပါပဲလို႔ သတၳ- လူနတ္တို႔ဆရာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အေဟာစ-ကရုဏာေရွးရႈ ေဟာျပေတာ္ မူခဲ့ပါေပသတည္း။ သာဓု သာဓု သာဓု ေက်းဇူးေတာ္ရွင္သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဝလာမသုတ္မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ _/\_ သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိၾကပါေစ_/\_ ဤဓမၼဒါနကို အသံဖိုင္မွေရးသားပူေဇာ္ရေသာကုသိုလ္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္နဲ႔သာသနာကို အလုပ္အေၾကြးျပဳျပီး ေဗာဓိဉာဏ္၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ။ Credit -https://ift.tt/34fRvY6
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2UkptGp
"မရိုမေသ လွဴဒါန္းျခင္း " ➖➖➖➖➖➖➖➖ ဘုန္းၾကီးက ေန႔တိုင္းလမ္းေပၚ သြားေနတဲ့ ဘုန္းၾကီးဆိုေတာ့ ေတြ႔တယ္။ ဒီကေန႔ ဗမာနိဳင္ငံတစ္ခြင္ လမ္းေဘးက အလွဴခံရံုမွန္သမွ်ရဲ႕ အလွဴပုဂၢိဳလ္ကို ကားေတြေပၚကေန လွဴတဲ့အလွဴမွန္သမွ်ဟာလည္း အႏြမ္းဆံုး အေပက်န္ဆံုးပိုက္ဆံကို ကားေပၚကေန ကားမရပ္ပဲနဲ႔ ပစ္ခ်ျပီးေတာ့ လွဴတဲ့အလွဴမို႔လား။တရိုတေသ လက္အုပ္ခ်ီ ရိွခိုး ျပီးေတာ့ လွဴတာ လမ္းေဘးမွာ ဘယ္မွာမွ မရိွဘူး။ဒါဆိုရင္ ဘုန္းၾကီးတို႔ နားလည္ဖို႔ေကာင္းျပီ ဗုဒၶဘာသာေလာကမွာလည္းပဲ အလွဴက လမ္းေဘးအလွဴခံရံုမွာ ပစ္စလက္ခတ္ အလွဴေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီမို႔လား။ တခါေသာအခါ အနာထပိဏ္သူေ႒းၾကီး စီးပြားေရးအေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္ သာဝတၳိမွာ သူအျမဲအလွဴျပဳေနတဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြကို ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ၾကည္ဟင္းပဲ ေကြ်းနိဳင္ေတာ့လို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ။ ဘုရားနဲ႔သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ကေတာ့ သူက ပနီတေဘာဇဥ္ပဲ ကပ္တယ္။သို႔ေသာ္ အေျခအေနေၾကာင့္ ခိုကိုးရာမဲ့ေတြကို သူ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ၾကည္ဟင္းပဲေကြ်းနိဳင္လို႔ စိတ္ထဲ မခ်မ္းေျမ့ပဲေက်ာင္းေရာက္လာတာ။ ဘုရားေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့ ဘုရားက ဒါကို ေျပာတာ။ အခုဘုရားဘာေျပာမလဲ နားေထာင္ ★ " တၪၥ ေခါ လူခံ ကဏာဇကံ ဗိဠဂၤဒုတိယ - မင္းလွဴတဲ့အလွဴသည္ ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္နဲပဲ လွဴရေစကာမူ အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ၊ အစိတၱီကတြာ ဒါနံ ေဒတိ၊ အသဟတၳာ ဒါနံ ေဒတိ၊ အပဝိဒၶံ ေဒတိ၊ အနာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ။(၅)မ်ဳိးေျပာတယ္။ (၁) အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ-ဆန္ကြဲထမင္းနဲ႔ ပုန္းရည္ဟင္းပဲ လွဴလွဴ ၊မင္းအဲ့ဒါ ေပါ့ေပါ့ဆဆ မရိုမေသ မေလးမစား လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္ျဖစ္မလဲဆိုတာ ေနာက္မွေျပာမယ္။ ဒါဆိုရင္ ပုရိသတ္ ရိပ္မိေနျပီ။ပိုက္ဆံ အႏြမ္းေလးပဲ လွဴလွဴ ၊ငွက္ေပ်ာသီး အပုတ္ကေလးပဲ လွဴလွဴ ထမင္းက်န္ ဟင္းက်န္ေလးပဲ ေပးေပး၊ အသကၠစၥံ ဒါနံ ေဒတိ-အကယ္၍မ်ား မရိုမေသ မေလးမစားေပးခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ ဘာျဖစ္မလဲ ဘုရားေျပာလိမ့္မယ္။ အနာထပိဏ္က စိတ္ပ်က္ျငီးေငြ႔ျပီး ဆန္ကြဲထမင္း ပုန္းရည္ဟင္းလွဴရတာကို ပစ္စလက္ခတ္ ၾကီး လုပ္ပစ္မွာစိုးလို႔ ဘုရားေျပာေနတာ။ -ပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသပဲနဲ႔။ကားေပၚက ပစ္ခ်တာေလာက္ ပစ္စလက္ခတ္ လုပ္တာဘယ္ရိွေတာ့မလဲ။ - အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသပဲနဲ႔။ ေအာက္ကလည္းေကာင္မေလးေတြ ဖလားေလးေတြ ထည့္ ပိုက္ဆံက အေၾကြက ေခတ္မရိွေတာ့ဘူးေလ။ ေက်ာက္ခဲေလးေတြ ထည့္ျပီးေတာ့ ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္-နဲ႔ ေခါက္ေနၾကတာ။ အဲ့လိုျဖစ္သြားျပီ ေခတ္ၾကီးက။ အေၾကြေခတ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္က်ပ္ ငါးက်ပ္ဆိုတာလည္း ျမန္မာနိဳင္ငံက အခုအသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးမို႔လား။ေအး ေခတ္ေတြက ေျပာင္းသြားတာ။ေအး ဘုန္းၾကီးတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကြေတြအမ်ားၾကီး ဖလားနဲ႔ ေဂ်ာက္ ေဂ်ာက္ေခါက္ရင္ အေၾကြေတြထည့္ေခါက္တာ။ အခုေတာ့ ေက်ာက္ခဲေခါက္ေနရတာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကို ရိုေသဦးမွာလဲ။ အေျခအေနတြက ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္။ အလွဴပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသ။ ဘယ္ရိုေသေတာ့မလဲဗ်ာ (၁၀၀)တန္ (သို႔) (၅၀၀)တန္ စကၠဴေလးေတြ၊ ႏွစ္ရြက္ သံုးရြက္ေလာက္ ပစ္ခ်လိုက္ရင္ ကားရဲ႕ဒီေမာင္းေျပးတဲ့ ေလေၾကာင့္ ေငြစကၠဴေလးေတြက ေျမျပင္မွာ ေလထဲလြင့္ျပီးေတာ့ ကားရဲ႕အရိွန္ေနာက္ကေန ေျပးၾကတယ္မို႔လား။အဲ့ဒီ စကၠဴ အႏြမ္းေလးေတြကို ေကာင္မေလးေတြ ေလးဘက္ကုန္းျပီး ေကာက္ေနၾကတာ။ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွ မရိုေသေတာ့တဲ့ အေနအထားေတြ။ ဒီလိုေတြ ေရာက္သြားတယ္။ေခတ္ေတြ စနစ္ေတြေျပာင္းသြားၾကျပီ။ အလွဴပစၥည္းကိုလည္း မရိုေသ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း မရိုေသဘူးဆိုရင္ (၁) အသကၠစၥံ ။ (၂)အစိတၱီကတြာ ဒါနံ ေဒတိ- နံပါတ္(၂)က စိတၱီကတ-ဆိုတာက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လွလွပပ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ကေလး ခုနက အလွဴေငြေတြေပးသြားၾကတဲ့ သီတဂူဒကာ ဒကာမေတြ ေပးသြားၾကတာ ေသခ်ာထုပ္ျပီးေတာ့ ကလပ္ကေလးေပၚတင္။ အထုပ္ကေလးထဲထည့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ ထူးေထာက္လက္အုပ္ခ်ီျပီး ဒီလိုေပးသြားတာ။ ထုပ္ထားတဲ့ အထုပ္ကေလးကိုက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ကေလးမို႔လား။ အဲ့ဒါ စိတၱီကတ-ဆိုတာ အဲ့ဒါ။ ငွက္ေပ်ာသီးေလးတစ္လံုး ေပးမလို႔။ ပစ္ျပီးေတာ့ ေမ်ာက္ေကြ်းသလို မလုပ္နဲ႔။ ပန္းကန္းမ်ားေလးလည္း ေရေဆး၊ ငွက္ေပ်ာသီးေလးလည္းေရေဆး အရင္းနဲ႔အဖ်ားေလးျဖတ္ျပီးေတာ့မွ ပန္းကန္ေလးနဲ႔ထည့္ေပး ဒါဘာေခၚလဲ။ စိတၱီကတ။ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္လုပ္ျပီးေတာ့ ေပးရမွာ။ဒီလိုမို႔လား။ ဘုန္းၾကီး တစ္ခါတစ္ခါေတြ႔ဘူးတယ္။ ဘယ္မွာရယ္လို႔ေတာ့ မမွတ္မိဘူး။ ကဲကြာ ဆြမ္းစားျပီး ငွက္ေပ်ာသီးတစ္လံုး စားရေကာင္းမွာပဲဆိုျပီး ငွက္ေပ်ာခိုင္က ေျခာက္လို႔ ငွက္ေပ်ာသီးက မဲျပီး မွည့္ေနတယ္။ အဲ့ဒီ ငွက္ေပ်ာသီးစုပ္ျပီးေတာ့ ဆြဲျဖဳတ္တာ အညွာက ေျခာက္ျပီးခိုင္ေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပဳတ္ဘူး။ မျပဳတ္ေတာ့ လက္က တအား press လုပ္ျပီး ဆြဲေတာ့ ငွက္ေပ်ာသီးက ေပ်ာ့ျပီးေတာ့ လက္ၾကားထဲ ငွက္ေပ်ာသီးက ထြက္လာတယ္။အဲ့ဒီ အခြန္မပါတဲ့ လက္ၾကားထဲ ကထြက္လာတဲ့ လက္ၾကားယို ငွက္ေပ်ာ္သီးလာကပ္တယ္။ သူ႕လက္ကလည္း ဘယ္လိုလက္ၾကီးမွန္းမသိဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘယ္လက္ၾကီး။ စိတၱီကတ ဒါန-ကိုနားလည္ေအာင္ ေျပာရတာ။ ငွက္ေပ်ာသီးကို ေရေလးဘာေလးေဆး အရင္းအဖ်ားေလးျဖတ္ျပီးေတာ့ လက္ၾကားထဲက ထြက္သလို မဟုတ္ပဲ စနစ္တက် ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ေလး မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ဒီလိုေလးလွဴမွေပါ့။အဲ့ဒါကို စိတၱီကတ။ (၃)အပဝိဒၶံ ေဒတိ- ဒါက ဘာကိုေျပာလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ဘုန္းၾကီးတို႔ရဲ႕ဒကာတစ္ေယာက္ ပစၥည္းၾကြယ္ဝတယ္ အလုပ္အကိုင္ၾကီးၾကီး လုပ္တယ္။တေန႔တေန႔ အလုပ္သမားေတြကို အိမ္မွာ ထမင္းေကြ်းတာ လူ(၂၀၀)စာ ထမင္းခ်က္ရတယ္။အလုပ္သမား အကုန္ထမင္းေကြ်းတာ လူ(၂၀၀)ေလာက္ရိွတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ လူ(၂၀၀) စားလို႔ မကုန္ေတာ့ ပိုတာ လ်ံတာ ဘာလုပ္မလဲ ေမးစရာေတြ။ ပိုတာေတြ လွဴမလား ဖုန္းေတာင္းယာဇကာ ေပးမွာလား ေမးခြန္းေမးထား။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ၾကံဖန္ေျဖၾက။ဒီကေန႔ စားမကုန္တဲ့ပစၥည္း မနက္ျဖန္ကိုယ္မစားခ်င္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ အမိႈက္ပံုးထဲ ထည့္ပစ္မလား။ မနက္ေစာေစာၾကြလာတဲ့ဘုန္းၾကီး ဆြမ္းေလာင္းပစ္မလား။ ေမးၾကည့္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ေျပာထားတယ္။ အပဝိဒၶံ ေဒတိ-ကိုယ့္အိမ္မွာ ကိုယ္မသံုးခ်င္လို႔ ပိုေနတဲ့က်န္ေနတဲ့ အၾကြင္းအက်န္ပစၥည္း ေပးလွဴမယ္ဆိုရင္ ဘုရားျမတ္စြာက သင္ေပးထားတယ္။ အဲ့ဒါမ်ဳိးလည္း မလုပ္ရဘူး။ အိမ္မွာ မသံုးခ်င္တဲ့ပစၥည္းေက်ာင္းပို႔တာ ဒါေတြဟာ ေခတ္ေတာ္ေတာ္စားခဲ့တယ္။ အခုလည္းပဲ မကုန္ေသးပါဘူး။ ဘုန္းၾကီးတို႔ အေမရိကန္ေက်ာင္းတိုက္ တည္ခါစကဆို အိမ္တိုင္း အိမ္တိုင္းက သူတို႔ ကုတင္လဲျပီဆိုရင္ အသစ္လဲရင္ အေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာပဲ။ ထမင္းစား စားပြဲအသစ္လဲရင္ အေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာပဲ။] မီးဖိုအသစ္လဲရင္ သူတို႔မီးဖို အသစ္လဲျပီး မီးဖိုအေဟာင္းေက်ာင္းပို႔တာ။ ေက်ာင္းမွာ အေဟာင္းေတြကို တစ္ပံုၾကီးပဲ။ နည္းနည္းေနာေနာ အေဟာင္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ အိမ္တကာအိမ္က လာပို႔ထားတယ္။ ေအာ္ ဘုန္းၾကီးဆိုတာ အေဟာင္းစား ဒီလိုထင္ပံုရတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဘုန္းၾကီးက ေက်ာင္းတိုက္ က်က်နနတည္ျပီးအခ်ိန္လည္းက်ေရာ ညလူေျခတိတ္ တိတ္ဆိတ္တဲ့အခ်ိန္ အကုန္ထုရိုက္ ခ်ဳိးဖဲ့ျပီးေတာ့ အမိႈက္ပံုးထဲ အကုန္ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။သြားေရာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဆိုလိုတာက အၾကြင္းအက်န္ကို မလွဴရဘူး။ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ လွဴရမယ္။ (၄)ေနာက္တစ္ခုက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့။ အသဟတၳာ ဒါနံ ေဒတိ - သဟတၳာ- ပရိတ္သတ္ၾကီး ဒီစာလံုးရင္းႏွီးတယ္ေနာ္ သဟတၳိက-ဆိုတာ ၾကားဖူးတယ္မို႔လား။သ-ဆိုတာ သက-ကိုယ္၊ ဟတ္-က လက္၊ဘယ္လို လွဴမလဲ ၊ ကိုယ့္လက္နဲ႔ကိုယ္တိုင္လွဴ၊ ခိုင္းျပီးေတာ့ မလွဴနဲ႔။ လွဴတဲ့နည္းေတြ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းေတြ မေကာင္းဘူးလား ။ အနာထပိဏ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြက ခိုးကိုးရာမဲ့ အလုပ္အကိုင္မဲ့ေတြ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြက ညံ့လြန္းလို႔ ပစၥည္းကလည္း ညံ့လြန္းလို႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ မလွဴပဲ သူတစ္ပါးခိုင္းလွဴတာ မလုပ္ပါနဲ႔တဲ့။ဘုရားက အနာထပိဏ္ကို သင္ေပးေနတာ။ နံပါတ္(၅)က အနာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ- ကံ ကံရဲ႕ အက်ဳိးကို မယံုပဲနဲ႔ေပးလွဴေနၾကမယ္ဆိုရင္ နံပါတ္(၅)က သိပ္အေရးၾကီးသြားျပီ။ဒါ ဗုဒၶဘာသာေလာကမွာပဲ ရိွနိဳင္တယ္။ လွဴေတာ့ လွဴေနတာပဲ ဘာနဲ႔ဘာ မယံုလည္း။ ကံလည္း မယံုဘူး ကံ၏အက်ဳိးေပးပံုလည္း မယံုဘူး။ ကမၼသကတာ သမၼာဒိ႒ိ-မရိွဘူးဆိုရင္ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ကို ဘယ္လို ေခၚလဲဆိုေတာ့ ဒိ႒ိဝိပႏၷပုဂၢိဳလ္ အရူဝါဒ ပ်က္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ။အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း အယူဝါဒ ဘာမွမရိွဘူး။ ငါးပါးသီလလည္း မရိွဘူးဆိုေတာ့ သီလ ဝိပႏၷ-ပုဂၢိဳလ္။ မင္းၾကီး အလွဴခံေတြကလည္း ညံ့ဖ်င္းလြန္းလို႔ အလွဴပစၥည္းကလည္း ညံ့ဖ်င္းေနျပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မင္း (၁)မရိုမေသ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၂) မျမတ္မနိဳးပဲ ပစ္စလက္ခတ္လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၃)ကိုယ့္လက္နဲ႔ မဟုတ္ပဲသူတစ္ပါးခိုင္းျပီးေတာ့ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ (၄)အၾကြင္းအက်န္ေတြကို ေပးလွဴေနမယ္ဆိုရင္ (၅)ကံ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို မေမွ်ာ္ကို္းပဲနဲ႔ လွဴခဲ့မယ္ဆိုရင္ ★ အဲ့ဒီလိုလွဴရင္ အသကၠစၥဒါန ျဖစ္သြားျပီ။★ အဲ့ဒီလို လွဴရင္ဘာျဖစ္မလဲဆိုေတာ့။ ★ ယတၳ ယတၳ တႆ တႆ ဒါနႆ ဝိပါေကာ နိဗၺတၱတိ- ေရာက္ရာ ဘဝမွာကြာ မင္းပစၥည္းဥစၥာေပါျပီးေတာ့ သူေဌးေတာ့ျဖစ္နိဳင္တယ္တဲ့ လူျပည့္မွာ။ နတ္ျပည္မွာလည္း နတ္ေတာ့ ျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါ ကမၼဝါစက ကုသိုလ္ပဲ။အဲ့ဒါေၾကာင့္လူ နတ္ ႏွစ္ပါးမွာ လူလည္းပဲ ျဖစ္နိဳင္တယ္ နတ္လည္းပဲျဖစ္နိဳင္တယ္။ ဒီဒါနရဲ႕ အက်ဳိးေၾကာင့္ မင္းသူေဌးေတာ့ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္က သိပ္ထိတယ္။ ★ န ဥဠာရာယ ဘတၱေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ၊ ဥဠာရာယ-မြန္လွစြာေသာ ၊ ဘတၱေဘာဂါယ-စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ေတြကို စာေသာက္ သံုးေဆာင္ျခင္းငွာ ၊စိတၱ-စိတ္သည္၊ န နမတိ- မညႊတ္ကိုင္းေတာ့ဘူး။ အသကၠစၥမ်ား လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ အနာထပိဏ္ေရ မင္းသံသရာမွာ မြန္ျမန္ေသာ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ကို မစားသံုးရဘူး။ကိုယ့္မွာ ရိွျပီး မစားခ်င္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ မြန္ျမတ္ေသာေဘာဇဥ္ စာလိုကေတာ့ ဥဠာရာယ ဘတၱေဘာဇဥ္လို႔ သံုတယ္။ ေလာကမွာေျပာေနတာကေတာ့ ပဏီတဘာဇဥ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဟာ အုန္းထမင္းတို႔ ဒန္ေပါက္တို႔ ၾကက္သားဟင္း ဒါမ်ဳိးေပါ့ ပဏိတေဘာဇဥ္ သိပ္ျပီးေတာ့ အဆီအစိမ့္နဲ႔ အရသာရိွတဲ့ ဟာေတြေပါ့ ဒူးရင္းသီးတို႔ေပါ။ စားေဟ့ဆိုတာနဲ႔ ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔။ အဲ့ဒါၾကီး စားရင္ေတာ့ ငါမနက္ျဖန္ေသလိမ့္မယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့အစားအစာကို ဘယ္အစားအစားမွ မၾကိဳက္ပဲျဖစ္ေနတာေတြ။ ငပိ-လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ကို ဖုတ္ျပီးမွ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ညမနက္ လက္ညိဳးနဲ႔ ပြတ္စားတယ္။ ရွင္းေအာင္ ေျပာျပတာ။ေကာင္းတာေတြရိွ တစ္ခုမွ မစားဘူး။ၾကက္ ဝက္ ငါး ဒန္ေပါက္ ဘာမွ မစားဘူး။ တို႔မ်ားနဲ႔ေတာ့ သိပ္ကြာတယ္။ေကာင္းဆို တို႔ကေတာ့ အကုန္ၾကိဳက္တယ္။မေကာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ဘာမွ မၾကိဳက္ဘူး။ဒို႔ကေတာ့ အေကာင္းဝါဒပဲ။ဒါေလး ဘုန္းေပးပါဘုရား ေအး ေကာင္းရင္ စားတယ္။ ဒီသကၤကန္းေလး ဝတ္ပါဘုရား ေအးေကာင္းရင္ ဝတ္တယ္။ဒါ ဘုန္းၾကီးရဲ႕ ေပၚလစီပဲ။ ★မေကာင္းတာမွေရြးၾကိဳက္ေနတာ ဘာအက်ဳိးေပးတာလဲ အသကၠစၥ ဒါနရဲ႕အက်ဳိးပဲ။★ ★ န ဥဠာရာယ ဝတၳေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ- မြန္းျမတ္တဲ့အဝတ္အထည္ အဝတ္ေကာင္းေကာင္းဆိုရင္ သူမဝတ္ဘူး။ အုန္းဆံမွ်င္ ဖ်င္ၾကမ္းၾကီးလို အဝတ္မ်ဳိး သူၾကိဳက္တယ္။ ပိုးဖဲ ကတီပါ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကိဳက္ဘူး။ ★ န ဥဠာရာယ ယာနေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ-မထက္တန္းၾကတဲ့ ယာဥ္ရထား ဘာလဲ သူတို႔မၾကိဳက္ဘူး။ Mercedes-Benz တို႔ ဘာတို႔ဆို အမေလး ေၾကာက္စရာၾကီး၊ ငါေတာ့ ဆိုက္ကားနဲ႔ပဲ သြားပါမယ္ကြာ။ ျမင္းလည္းေလးပဲ သံုးပါေတာ့မယ္။ဒီလိုျဖစ္တယ္။ ဘုန္းၾကီးတို႔ ၾကားဖူးတယ္ အခုေတာ့ မရိွေတာ့ဘူး အဲ့ဒီဒကာၾကီးေတြ။ဘုန္းၾကီးတို႔ ဆရာ အနီးစခန္းေျပာသြားတာ မႏၲေလးျမိဳ႕ မဟာျမတ္မုနိရဲ႕ ေျမာက္ေစာင္းတန္းကို လွဴတာ ေရႊဘိုရဲ႕အထက္နားက ျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕က သူေဌးတစ္ေယာက္ ေစာင္းတန္းၾကီးတစ္ခုလံုးလွဴျပီးေတာ့ ေရစက္ခ်ပြဲ က်င္းပ အလွဴဒကာၾကီးလာမယ္။ အိုး ဘုရားသူၾကီးေတြ ေခါင္းေပါင္းစ တလူလူနဲ႔ ၾကိဳလိုက္ၾကတာ။ ဟမ္းဘား-ဆိုတဲ့ ကားၾကီးနဲ႔မ်ား လာမလား။ မာစီးတီးၾကီး စီးလာမလား ထင္တယ္။ပိုးဖဲကတီပါေတြ ဝတ္ျပီး ေခါင္းေပါင္းစေထာင္ လာလိမ့္မယ္လို႔ထင္တာ။ ဘုရားၾကီးထဲဝင္လာေတာ့ အထဲက အက်ၤ ီမပါဘူး ပင္နီ အကၤ်ီဖ်င္ၾကမ္းၾကီးကို ရင္ဖတ္ၾကီး ဖြင့္ျပီးေတာ့ ပုဆိုးဆုတ္ေခါင္းေပါင္းျပီးေတာ့ ေတာင္ေဝွးၾကီးနဲ႔ ကြမ္းေတြ တဖတ္ဖတ္ဝါးျပီးေတာ့ ဆင္းလာတာ။ ဆိုက္ကားၾကီးနဲ႔ ဘုရားၾကီးထဲဝင္လာတာ သူေတာင္းစားၾကီးထင္ျပီး ခင္မ်ား ဘုရားထဲ မဝင္နဲ႔ဆိုျပီး သူက တန္ေစာင္း အလွဴရွင္ လက္မခံဘူး။ ဟ က်ုပ္ဘာလို႔ မဝင္ရမွာလဲ က်ဳပ္ဒီတန္ေစာင္းၾကီး လွဴထားတာ။ ဘုရားသူၾကီးေတြ အကုန္လန္႔သြားၾကတယ္ဆိုပဲ။အဲ့ဒါ ခ်ပ္သင္းက ဒကားၾကီးတစ္ဦးအဲ့လိုေျပာတယ္။ ★ ေကာင္းတာဆိုရင္ ဘာမွမၾကိဳက္တာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အသကၠစၥဒါန လုပ္ခဲ့လို႔ ။★ ★ န ဥဠာေရသု ပၪၥသု ကာမဂုေဏသု ေဘာဂါယ စိတၱံ နမတိ- ကာမဂုဏ္ငါးပါး ေကာင္းတာ ဘာမွ မသံုးေဆာင္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ သတၳ နတ္လူတို႔ ဆရာ ျမတ္စြာဘုရားက အေဟာစ ကရုဏာေရွးရႈ႕ ေဟာျပေတာ္ မူခဲ့ပါေပ ကုန္သတည္း။ _/\_ သာဓု သာဓု သာဓု _/\_ ညံ့တာပဲလွဴလွဴ ေကာင္းတာပဲလွဴလွဴ တၪၥ -ထို အလွဴဒါနကို သကၠစၥံ ေဒတိ- ရိုရိုေသေသ လွဴၾကပါ။ပစၥည္းကိုလည္း ရိုေသရမယ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ရိုေသရမယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ရိုေသရမယ္။ သကၠစၥ ဒါန လုပ္တတ္ေအာင္ လုပ္ၾက။ စိတၱီကတြာ ေဒတိ- ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ တျမတ္တနိဳး လွဴရမယ္။ သဟတၳာ ေဒတိ-ကိုယ္တိုင္ ကိုယ့္လက္နဲ႔ လွဴရမယ္။ အနပဝိဒၶံ ေဒတိ- အညံ့စားေတြေရြး လွဴတဲ့ အလွဴမ်ဳိးလည္း မျဖစ္ေစနဲ႔။ အာဂမနဒိ႒ိေကာ ေဒတိ- ကံနဲ႔ ကံအက်ဳိးကို ယံုၾကည္ျပီးေတာ့ ေပးလွဴတဲ့အလွဴမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ပါေစ။ အဲ့ဒီလို လွဴတဲ့အလွဴမ်ဳိးကို ေခၚတယ္ သကၠစၥဒါန။ သကၠစၥဒါနရဲ႕ အက်ဳိးမွာ ထူးတာေလးအမွတ္ရလို႔ ေျပာဦးမယ္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားျပီးေတာ့နာမည္ၾကီးတာဟာ သကၠစၥဒါန သမား။ အသကၠစၥဒါန သမားက သူေ႒းျဖစ္ျပီးေတာ့ မထင္ရွားဘူး။ တျခားေတာ့ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ဒီမွာ အနာထပိဏ္ ကေလးက အကုန္သိတယ္။ အနာထပိဏ္ရဲ႕ သူေ႒းကေတာ္ၾကီး ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူမွေတာင္ မသိဘူး။ ဝိသာခနဲ႔ သြားမေပးစားနဲ႔ မိုးၾကိဳးပစ္မယ္။ ဝိသာခက သူ႔ေယာက်ၤားနဲ႔ သူတျခား။ တခ်ဳိ႕ ေရာခ်တယ္ အဲ့ဒီလို မဟုတ္ဘူး။ အနာထပိဏ္ရဲ႕ေက်ာင္းအမက ပုညလကၡဏေဒဝီ။ အခုမွ ၾကားဖူးတယ္မို႔လား။တစ္ေယာက္က သိပ္နာမည္ၾကီးျပီးေတာ့ ဧဝံေမသုတံ မဂၤလာသုတ္ထဲေတာင္ ပါတယ္။ တစ္ေယာက္က ဘယ္မွ သူ႕နာမည္မပါဘူး။ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးရိွတုန္းက အဲ့ဒါကို ပိုင္ပိုင္နိဳင္နိဳင္ေျပာတာ။ Story ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ျမင္းျခံဘက္မွာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္။ အဘိုၾကီးက အျမဲတမ္းျမင္းစီးသြားတယ္။ အဲ့ဒီအဘိုးၾကီး ျမင္းစီးလာတာျမင္လို႔ရိွရင္ အဘိုးၾကီး နာမည္မေျပာဘူး။ အဘြားၾကီးနာမည္ပဲေျပာတယ္။အဘြားၾကီး ဘယ္သူရဲ႕ ျမင္းၾကီးကို ဒီအဘိုးၾကီးစီးလာတယ္ဆိုျပီး ဒီလိုေျပာတာ။အဘိုးၾကီး သူ႕ျမင္းသူစီးလာတာ အဘိုးၾကီးနာမည္နဲ႔ေျပာမခံရဘူး။ ဒကာမၾကီးဘယ္သူရဲ႕ျမင္းစီးလာတယ္ ဒီလိုပဲေျပာတယ္။ ဒါေတြဟာ အသကၠစၥဒါန-ေပါ့။ဒါဘုန္းၾကီးတို႔ ခန္႔မွန္းေျပာတာ။ နာမည္ၾကီး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျခင္းဟာ-သကၠစၥသမားေတြ။ အဲ့ဒီေတာ့ သကၠစၥဒါနသမားေတြဟာ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ပစၥည္းေပါၾကြယ္ဝသူျဖစ္မွာပဲ ၊သူ႕မွာ ေပါၾကြယ္ဝသည့္ အားေလ်ာ္စြာ သူ႕မွာရိွတဲ့အေကာင္းမွန္သမွ် မြန္ျမတ္တာမွန္သမွ် သူအကုန္ၾကိဳက္တယ္။မြန္ုျမတ္တဲ့ စားဖြယ္ခဲဖြယ္ကိုၾကိဳက္တတ္တယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ အဝတ္အထည္ေတြကို သူၾကိဳက္တယ္။မြန္ျမတ္တဲ့ယာဥ္ရထားကို သူၾကိဳက္တယ္။ သကၠစၥဒါန သမားေတြက အေကာင္းေတြကို ၾကိဳက္တယ္။ဒါကံပဲ။ ဒါေတြဟာ ဘာအက်ဳိးလဲဆိုရင္ ★ သကၠစၥံ ကတာနံ ကမၼာနံ ဝိပါေကာ- ရိုရိုေသေသေလးေလးစားစား၊ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ဆန္းဆန္းက်ယ္က်ယ္ ကိုယ့္လက္နဲ႔ မြန္ျမတ္တာေရြးျပီးေတာ့ ကံနဲ႔ ကံအက်ဳိးကို ယံုၾကည္စြာေပးလွဴခဲ့တဲ့ သကၠစၥဒါနရဲ႕ အက်ဳိးပါပဲလို႔ သတၳ- လူနတ္တို႔ဆရာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က အေဟာစ-ကရုဏာေရွးရႈ ေဟာျပေတာ္ မူခဲ့ပါေပသတည္း။ သာဓု သာဓု သာဓု ေက်းဇူးေတာ္ရွင္သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေဝလာမသုတ္မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ _/\_ သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာ ရွိၾကပါေစ_/\_ ဤဓမၼဒါနကို အသံဖိုင္မွေရးသားပူေဇာ္ရေသာကုသိုလ္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္နဲ႔သာသနာကို အလုပ္အေၾကြးျပဳျပီး ေဗာဓိဉာဏ္၏ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ။ Credit -https://ift.tt/34fRvY6
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2UkptGp
တရား အားထုတ္ျခင္း၏ လက္ငင္း အက်ိဳးေက်းဇူး ======================== တရားအားထုတ္ရင္ စိတ္ႀကည္လင္တယ္။ ေအးခ်မ္းလာတယ္။ အသိဥာဏ္ေတြ သန္ ့ရွင္းလာတယ္။ မလုပ္သင့္တာေတြ မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ အမွားအယြင္း နည္းသြားတယ္ ဆိုရင္ပဲ စိတ္ခ်မ္းသာလာတယ္။ လူေတြမွာ စိတ္ဆင္းရဲမွဳျဖစ္တာဟာ အမွားအယြင္းေႀကာင့္ပါ။ ကိုယ့္အမွားရဲ ့ ဒဏ္ခ်က္ကို ကိုယ္ျပန္ခံရတာပဲ ။ တရားအားထုတ္တဲ့အခါမွာ စိတ္အင္မတန္ ႀကည္လင္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္စကားက ေျပာသင့္တယ္။ ဘယ္စကားက မေျပာသင့္ဘူး။ ဘယ္ကိစၥက လုပ္သင့္တယ္ ဘယ္ကိစၥက မလုပ္သင့္ဘူး။ ဒါတင္မကဘူး။ ဘယ္အဝတ္အစားက ဝတ္သင့္တယ္။ ဘယ္အဝတ္အစားက မဝတ္သင့္ဘူး သိလာတယ္။ ဘယ္အစားက စားသင့္တယ္ ဘယ္အစားမ်ိဳးက မစားသင့္ဘူး ဒါေတြကိုပါ သိလာတယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္ႀကည့္တတ္လာတဲ့ သူဆိုရင္ စိတ္ထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ အေတြးေတြကို ႀကည့္ျပီးေတာ့ ဘယ္အေတြးကေတာ့ ေလာဘပဲ။ ဘယ္အေတြးကေတာ့ ေဒါသပဲ။ ဒီအေတြးေတြကေတာ့ မာနပဲ။ ဒါကေတာ့ ဣႆာမစၧရိယပဲလို ့ ပိုင္းပိုင္းျခားျခား သိလာတယ္။ သူတို ့ကို ျမင္လာရင္ သူတို ့ရဲ ့ လႊမ္းမိုးမွဳ ေနာက္ကို ပါမသြားဘူး။ ပါမသြားတာကိုက လြတ္လပ္မွဳ တစ္မ်ိဳးပဲ။ ေလာဘႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ျပီး မလုပ္ဘူး။ ေလာဘရဲ ့ဆြဲအား ေလာဘရဲ ့ လွည့္စားမွဳနဲ ့ မလုပ္သင့္တာကို မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ ေဒါသရဲ ့တြန္းအား ေဒါသရဲ ့ ဖ်က္ဆီးခ်င္တဲ့ ေနာက္လိုက္ျပီး ဖ်က္ဆီးခ်င္တာကို မလုပ္ျဖစ္ဘူး။ မာနရဲ ့ လွံဳ ့ေဆာ္မွဳေႀကာင့္ ငါမွငါဆိုတဲ့ ဣႆာ မစၧရိယေႀကာင့္ မနာလိုလို ့ သူတစ္ပါး ႀကီးပြားတာကို တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ သြယ္ဝိုက္တဲ့ နည္းနဲ ့ ျဖစ္ေစ ပ်က္စီးေအာင္ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မလုပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ ရလာတယ္။ သူ အဲသလို ေနလိုက္တဲ့အတြက္ေႀကာင့္ ႀကာလာရင္ ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြဟာ သူ ့ကို သိလာတယ္။ ဒီလူဟာ ေတာ္ေတာ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း စည္းကမ္းရွိရွိ ေနတဲ့လူ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လုပ္တဲ့လူ မဟုတ္တာ မမွန္တာ မလုပ္ဘူး။ စဥ္းစဥ္းစားစား လုပ္တတ္တဲ့လူ ဆိုျပီးေတာ့ သူ ့အေပၚမွာ ပိုျပီး ခ်စ္လင္လာႀကတယ္။ ေလးစားလာတယ္။ အားကိုးမွဳ ရလာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ ့ ခ်စ္ခင္မွဳ ႀကည္ညိဳမွဳ ေလးစားမွဳ အားကိုးမွဳ ရလာတယ္ ဆိုရင္ပဲ ဘယ္ေလာက္ အက်ိဳးမ်ားျပီ လဲ။ ။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာျမိဳင္ ေတာရ) မင္းနန္ (ေမာ္ကြြ်န္း ) ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ႀသဝါဒေတာ္မ်ား ေပါင္းခ်ဳပ္ စာ - ၅၀၇ ဥတၱရအလင္း
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/349BPWm
Subscribe to:
Posts (Atom)