အလင်းရောင် ဓမ္မ: ဖက္မိတာႏွင့္ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာအလြန္ေကာင္းတယ္ "ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္ႏွင့္ေခါင္းႏွစ္လုံး" 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္၏ဘြဲ႕အမည္မွာ ဦးေမဓာဝီ ျဖစ္ျပီး ေရႊဘိုနယ္ ဥသ်ွစ္ေက်းရြာ၌(၁၀၉၀)ခုႏွစ္တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူ၏။ကုန္းေဘာင္ေခတ္ အေလာင္းမင္း တရားၾကီး,နန္းစတက္ေသာ(၁၁၁၄)ခုႏွစ္တြင္ ရဟန္း ေျခာက္ဝါရွိေနျပီျဖစ္၏ဘိုးေတာ္မင္းတရားလက္ထက္တြင္ "မုနိႏၵာဘိလကၤာရ သဒၶမၼ မဟာဓမၼရာဇာဂုရု" ဘြဲတံဆိပ္ေတာ္ ခံယူေတာ္မူ၏။ ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္သည္အေလာင္းမင္း တရားၾကီး နန္းတက္ခါစ ရဟန္းေျခာက္ဝါေလာက္ ကပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ရႈ႕ဖြယ္က်မ္းတို႔ကို စီရင္၏။ ပိဋကတ္သုံးပုံမွ လိုရင္းအႏွစ္သာရမ်ားကို ေရြးႏႈတ္၍ လူတိုင္းနားလည္လြယ္ေသာျမန္မာစကား ဝါက်မ်ားျဖင့္ ေရးသားေတာ္မူခ့ဲ၏။ ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္၌ ဦးဓမၼပီယေခၚေသာ ညီေတာ္ရဟန္းတစ္ပါးလည္းရွိ၏။ဦးဓမၼပီယသည္ ေတာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ေနထိုင္ျပီး ေနာင္ေတာ္ ေရးသားေသာစာမ်ားအား ဖတ္ရႈ႕က်င့္ၾကံအားထုတ္၏။မရွင္းလင္းသည့္အခ်က္အလက္မ်ားအား ေလ်ွာက္ထား ျပီး ၁၁၆၂ ခုႏွစ္တြင္"ဓမၼပိယရႈ႕ဖြယ္"ကိုေရး၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ညီေတာ္သည္၆၂ ႏွစ္,ေနာင္ေတာ္ကား ၇၃ ႏွစ္ရွိေနျပီျဖစ္၏။ ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္သည္ ရသမ်ွပစၥည္းမ်ားအား ကိုယ္ပိုင္မထား။စြန္႔လွဴျမဲျဖစ္၏။အက်င့္သီလျမင့္ျမတ္ ၏။ရဟန္းတရားအား က်င့္ၾကံအားထုတ္၏။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ (၁၁၆၈)ခုႏွစ္ သက္ေတာ္ ၇၈ ႏွစ္တြင္ အမရပူရ ေနျပည္ေတာ္၏ ေျမာက္မင္းရြာတိုက္ သုံးထပ္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေနစဥ္,တစ္ေန႔ေသာ အခါ ဒကာမ်ားအား ေခၚ၍ "ငါ...အသက္အရြယ္ၾကီးျပီ,ေသခ်ိန္နီးျပီ ေခါင္းႏွစ္ခု ျပဳလုပ္ျပီး လာလွဴလွည့္ၾက"ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဒကာမ်ားမွာလည္း ျပန္မေလ်ွာက္ရဲၾကဘဲ ေက်ာင္္းမွ ျပန္လာကာ အျမန္ဆုံးႏွင့္အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ျပဳလုပ္ၾက၏။ ေခါင္းႏွစ္လုံးျပဳလုပ္ျပီးလ်ွင္ေက်ာင္းသို႔ယူေဆာင္လာၾက ၏။သင့္ေတာ္ရာ၌ ခ်ထားျပီး,ေခါင္းတစ္လုံးကို နမူနာ အျဖစ္ ဆရာေတာ္အနီး ခ်ျပ၏။ဆရာေတာ္ကား ေနရာမွထကာ "နင္တို႔ေခါင္း ငါနဲ႔ေတာ္ရဲ႕လား"ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို ေခါင္းထဲဝင္၍ အိပ္စမ္းေတာ္မူ၏။ျပန္၍ ထေတာ္ မမူျပီ။ေလ်ာင္းျပီးသည္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္ျငိမ္း ဘဝဇာတ္ သိမ္းေတာ္မူေလ၏။ ဒကာမ်ားလည္းတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ ကာ မည္သို႔လုပ္ရမည္မသိ။အတန္ၾကာမင္တက္မိေန ၾက၏။ ထိုအခိုက္ ဒကာမ်ားအနီးသို႔အာဂႏၲဳကဘုန္းၾကီးတစ္ပါး ၾကြလာသျဖင့္ အားလုံးလႈပ္ရွားလာကာ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အား ဦးခ်ၾက၏။အာဂႏၲဳက ဘုန္းၾကီး၏ မ်က္ႏွာတြင္ ကား တစ္စုံတစ္ရာ ထူးျခားအ့ံၾသသည့္ အမူအရာကို မေတြ႕ရေပ။ေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္၏ အေလာင္းေတာ္ အနီးသို႔သြား၍ "အင္း...ဒကာၾကီးတို႔ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ပ်ံလြန္ ေတာ္ မူေလမွကိုး"ဟု သာေျပာဆို၏။ မတ္တပ္ရပ္လ်ွက္ကပင္ မ်က္စိကို စုံမိွတ္ျပီး သခၤါရ တရားကိုႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္၍ ျငိမ္သက္စြာ ေနေတာ္ မူေလသည္။ဒကာမ်ားလည္း အလိုက္သိစြာ တစ္စုံ တစ္ရာ မေလ်ွာက္ေသးဘဲ ျငိမ္၍ လက္အုပ္ခ်ီေနစဥ္မွာ ပင္ အာဂႏၲဳကဘုန္းေတာ္ၾကီးသည္ မ်က္စိဖြင့္၍ ေက်ာင္းတစ္ေနရာသို႔ လွည့္ၾကည့္ရင္း "ေၾသာ္...ဟိုမွာလည္း ေခါင္းတစ္လုံးပါ့လား"ဟုေျပာ ကာ ေခါင္းဆီသို႔ ၾကြေရာက္ၾကည့္ရႈ႕၏။ေခါင္းထဲသို႔ ဝင္၍လဲေလ်ာင္းၾကည့္ေတာ္မူသည္။ထိုဘုန္းၾကီးလည္း ျပန္၍ထလာေတာ္ မမူေခ်။ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္ျငိမ္း ဘဝဇတ္ သိမ္းေတာ္မူျပန္၏။ ဒကာမ်ားမွာလည္း အကိ်ဳးအေၾကာင္းပင္ ေလ်ွာက္ခ်ိန္ မရဘဲပို၍ အ့ံအားသင့္ၾကရေလသည္။ေခါင္းႏွစ္လုံး လုပ္ခိုင္းသည္ကို ယခုမွပင္ နားလည္သြားၾကရ၏။ အာဂႏၲဳဘုန္းၾကီးကားေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ညီေတာ္ ဦးဓမၼပိယ ပင္ျဖစ္ေပသည္။ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးသည္ ထူးဆန္းစြာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူ ေလျပီ။ သီဟိုဠ္ေခတ္၌လည္း ေခါင္းတစ္ခုထဲ ႏွစ္ပါးတြဲ၍ ေကာင္းကင္၌ ပ်ံတက္အပူေဇာ္ခံေသာ ရဟႏၲာမ်ား လည္းရွိသည္ကို ေလ့လာသိရွိရေပသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာအား ေလ့လာျခင္းျဖင့္ ၁။ ဆရာေတာ္ၾကီးႏွစ္ပါးသည္ ပရိယတ္ တတ္ေျမာက္ရံု မက ပဋိပတ္အက်င့္ျမတ္ကိုလည္း က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေတာ္မူေၾကာင္း ေတြ႕ရ၏။ ၂။ တရားေတာ္ကိုယုံၾကည္လ်ွက္ က်င့္ၾကံအားထုတ္သူ မ်ား ရွိေနသ၍,ရဟႏၲာ ဆိတ္သုဥ္းမည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ပါ၍ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ဗုဒၶသာသနာသည္ လူ႕ျပည္သာ မက နတ္ျပည္နတ္ရြာထိပင္ ဆိတ္သုဥ္းမည္မဟုတ္ဘဲ, က်င့္ၾကံအားထုတ္သူမ်ားရွိေနသ၍ ထြန္းကားေနဦး မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္သဒၵါ ဝီရိယျဖင့္က်ိဳးစားအားထုတ္ ၾကပါစို႔လို႔တိုက္တြန္းလိုက္ရေပသည္။ စာေရးသားၾကာခ်ိန္---၃း၀၀ နာရီ =========တရား ရတနာ=========