ငရဲကိုသြားမဲ့ ဥပုသ္သည္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 တစ္ခါတုန္းက တာ၀တႎသာနတ္ျပည္က နတ္သမီးေလးတစ္ပါးဟာ လူ႔ျပည္ကို နတ္မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္မိသတဲ့။ အဲဒီလိုၾကည့္မိတဲ့အခါ လူ႔ျပည္မွာ ၀ါတြင္းကာလျဖစ္တာမို႔ လူေတြအမ်ားႀကီး ဥပုသ္ေစာင့္ၾကတာကို ေတြ႕ရတာေပါ့။ အဲဒီအခါ နတ္သမီးေလးက သိၾကားမင္းႀကီးကို အရွင္သိၾကားမင္း၊ လူ႔ျပည္မွ လူေတြဒီေလာက္ ဥပုသ္ေစာင့္ၾကရင္ သူတို႔ကြယ္လြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္ေရာက္ၾကမွာမို႔ နတ္ျပည္မွာေနစရာမွ ရွိပါဦးမလားလို႔ ေလွ်ာက္ထားလုိက္တယ္။ သိၾကားမင္းက တရားေတာ္နဲ႔အညီ ဥပုသ္ေစာင့္တတ္မွ ကုသိုလ္ကရတာ။ ကုသုိလ္ရမွ နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တာ။ ဥပုသ္ေစာင့္တိုင္း နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူး။ သင္မယံုၾကည္ရင္ လူေတြ ဥပုသ္ေစာင့္တတ္ မေစာင့္တတ္နဲ႔ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူေတြထဲက နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တဲ့သူ ပါမပါကို ငါလက္ေတြ႕ျပမယ္လို႔ နတ္သမီးေလးကိုေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သိၾကားမင္းဟာ မိမိကိုယ္ကို အသက္(၆၀)ေက်ာ္ အဘိုးႀကီးအသြင္ ဖန္ဆင္းလုိက္ၿပီး နတ္သမီးေလးကိုေတာ့ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္ အပ်ဳိမေလးလို ဖန္ဆင္းကာ လူ႔ျပည္ကို ဆင္းသက္လုိက္တယ္။ လူ႔ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ ဥပုသ္သည္ေတြ စုေ၀းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ ဇရပ္ေတြဘက္ကိုစံုတြဲခုတ္ၿပီး သြားလာလည္ပတ္ၾကသတဲ့။ အဲဒီအခါ ဇရပ္တစ္ေဆာင္ေပၚမွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္စုဟာ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုၿပီး စုေ၀း၀ိုင္းဖြဲ႕ကာ သူမ်ားအတင္းေတြ ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒီအနား လူေယာင္ဖန္ဆင္းတဲ့ သိၾကားမင္းတို႔စံုတြဲ ေရာက္သြားတဲ့အခါ ဇရပ္ေပၚက အမ်ဳိးသမီးတစ္စုက (၁၆)ႏွစ္ရြယ္ သမီးပ်ဳိေလးကို " ဟဲ့သူငယ္မ ညည္းနဲ႔အဘိုးႀကီး ဘာေတာ္သလဲ။ ညည္းအေဖလား ေယာက္်ားလား" လို႔ စပ္စပ္စုစု ေမးၾကသတဲ့။ မိန္းမပ်ဳိေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ နတ္သမီးက "အဘိုးႀကီးဟာ ကၽြန္မရဲ႕ခင္ပြန္းပါရွင့္" လုိ႔ ေျဖတဲ့အခါ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြက ေမးေငါ့ၿပီး " ၾကည့္စမ္းပါဦးေတာ္ ရုပ္ကေလး သနားကမား ပ်ဳိပ်ဳိရြယ္ရြယ္ကေလးနဲ႔ ဒီေသခါနီး အဘိုးႀကီးကိုပဲ ယူရသလား။ တကယ္ဆိုရင္ ရြယ္တူတန္းတူ ယူေရာေပါ့ေအ။ ဟိုအဘိုးႀကီးကလည္း ေသခါနီးမွ ရိကၡာယူရတယ္လို႔။ ႏြားအိုျမက္ႏုႀကိဳက္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့" လို႔ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ အတင္းေျပာၾကသတဲ့။ အဲဒီကေန ေနာက္တစ္ေနရာကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ အမ်ဳိးသားေတြစုၿပီးေနတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုအနားကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီနားကို သူတို႔စံုတြဲ ေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ ေယာက္်ားေတြက " ၾကည့္စမ္းေဟ့ မလုိက္တဲ့စံုတြဲကြာ။ အဘိုးႀကီးကလည္း မေခဘူးေနာ္။ ေကာင္မေလးကို မုန္႔ေပးၿပီးႀကိဳက္တာေနမွာ။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ကံဆိုးတာပဲ။ မၾကာခင္မွာ မုဆိုးမ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဟဲ့ေကာင္ မုဆုိးမျဖစ္သြားရင္ တို႔သြားၿပီး တန္းစီၾကရင္ မေကာင္းဘူလား "လို႔ မၾကားတၾကား သေရာ္ၾကသတဲ့။ အဲဒီေက်ာင္းေဆာင္ဘက္က ထြက္ၿပီးေနာက္ ေရအုိးစင္ တစ္ခုနားကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေရအုိးစင္နားမွာ အဘြားအိုတစ္ဦးဟာဘယ္သူနဲ႔မွ် စကားမေျပာဘဲ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး စိပ္ပုတီးကိုပဲ အသာစိပ္ေနသတဲ့။ မိန္းမပ်ဳိေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ နတ္သမီးေလးက အဖြားအိုနားကိုသြားၿပီး " အဖြား ဒီေရအိုးစင္မွာ ေရရွိသလား။ ကၽြန္မခင္ပြန္း ေရဆာေနလို႔ပါရွင္" လို႔ ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခါ အဘြားအိုက " ရွိပါတယ္ သူငယ္မရယ္။ သေဘာရွိေသာက္ပါ။ ကုသိုလ္လုိခ်င္လုိ႔ အဘြားကိုယ္တုိင္ ခပ္ထားတာပါ " လို႔ ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အဘိုးႀကီးေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ သိၾကားမင္းကို တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္လုိက္ၿပီး " ေၾသာ္ေမာင္ႀကီးရယ္ သူငယ္မရဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ကိုး။ ဒီလိုေပါ့ေအရယ္ ေရွးကေရစက္ဆိုတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆံုစည္းရတာပဲ။ စိတ္ေကာင္းေကာင္းထားၿပီး ဖခင္နဲ႔တူေသာ ခင္ပြန္းရယ္လုိ႔ သေဘာထားရမွာပဲ။ ရိုရိုေသေသျပဳစုေပါ့ကြယ္ "လို႔ ဆံုးမစကားေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းနဲ႔ နတ္သမီးေလးတို႔ဟာ နတ္ျပည္ကုိျပန္သြားသတ့ဲ။ နတ္ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ သိၾကားမင္းက " ကိုင္း ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစ၊ လူ႔ျပည္မွာ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ သူေတြကေတာ့မ်ားပါရဲ႕၊ အမ်ားစုက ေစတနာမသန္႔ၾကဘူး။ ရိုးရိုးသားသား ကုသိုလ္လိုလားၿပီး ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူက နည္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေနာက္ဆံုးေတြ႕တဲ့ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ပဲ နတ္ျပည္ေရာက္လိမ့္မယ္။ က်န္လူေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေအာက္ျပည္သြားၾကရမွာပဲ" လို႔ နတ္သမီးေလးကို ေျပာျပပါတယ္။ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းရဲ႕ အသြင္သ႑ာန္နဲ႔ အႏွစ္သာရ မတူကြဲျပားပံုကို ခြဲျခား ေဖာ္ျပလုိတာပါ။ အႏွစ္သာရမပါတဲ့ အသြင္သ႑ာန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အကာသက္သက္ပါပဲ။

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TXWt74

ငရဲကိုသြားမဲ့ ဥပုသ္သည္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 တစ္ခါတုန္းက တာ၀တႎသာနတ္ျပည္က နတ္သမီးေလးတစ္ပါးဟာ လူ႔ျပည္ကို နတ္မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္မိသတဲ့။ အဲဒီလိုၾကည့္မိတဲ့အခါ လူ႔ျပည္မွာ ၀ါတြင္းကာလျဖစ္တာမို႔ လူေတြအမ်ားႀကီး ဥပုသ္ေစာင့္ၾကတာကို ေတြ႕ရတာေပါ့။ အဲဒီအခါ နတ္သမီးေလးက သိၾကားမင္းႀကီးကို အရွင္သိၾကားမင္း၊ လူ႔ျပည္မွ လူေတြဒီေလာက္ ဥပုသ္ေစာင့္ၾကရင္ သူတို႔ကြယ္လြန္တဲ့အခါ နတ္ျပည္ေရာက္ၾကမွာမို႔ နတ္ျပည္မွာေနစရာမွ ရွိပါဦးမလားလို႔ ေလွ်ာက္ထားလုိက္တယ္။ သိၾကားမင္းက တရားေတာ္နဲ႔အညီ ဥပုသ္ေစာင့္တတ္မွ ကုသိုလ္ကရတာ။ ကုသုိလ္ရမွ နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တာ။ ဥပုသ္ေစာင့္တိုင္း နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူး။ သင္မယံုၾကည္ရင္ လူေတြ ဥပုသ္ေစာင့္တတ္ မေစာင့္တတ္နဲ႔ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူေတြထဲက နတ္ျပည္ေရာက္ႏုိင္တဲ့သူ ပါမပါကို ငါလက္ေတြ႕ျပမယ္လို႔ နတ္သမီးေလးကိုေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သိၾကားမင္းဟာ မိမိကိုယ္ကို အသက္(၆၀)ေက်ာ္ အဘိုးႀကီးအသြင္ ဖန္ဆင္းလုိက္ၿပီး နတ္သမီးေလးကိုေတာ့ (၁၆)ႏွစ္အရြယ္ အပ်ဳိမေလးလို ဖန္ဆင္းကာ လူ႔ျပည္ကို ဆင္းသက္လုိက္တယ္။ လူ႔ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ ဥပုသ္သည္ေတြ စုေ၀းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြနဲ႔ ဇရပ္ေတြဘက္ကိုစံုတြဲခုတ္ၿပီး သြားလာလည္ပတ္ၾကသတဲ့။ အဲဒီအခါ ဇရပ္တစ္ေဆာင္ေပၚမွာ အမ်ဳိးသမီးတစ္စုဟာ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္ဆိုၿပီး စုေ၀း၀ိုင္းဖြဲ႕ကာ သူမ်ားအတင္းေတြ ေျပာေနၾကတယ္။ အဲဒီအနား လူေယာင္ဖန္ဆင္းတဲ့ သိၾကားမင္းတို႔စံုတြဲ ေရာက္သြားတဲ့အခါ ဇရပ္ေပၚက အမ်ဳိးသမီးတစ္စုက (၁၆)ႏွစ္ရြယ္ သမီးပ်ဳိေလးကို " ဟဲ့သူငယ္မ ညည္းနဲ႔အဘိုးႀကီး ဘာေတာ္သလဲ။ ညည္းအေဖလား ေယာက္်ားလား" လို႔ စပ္စပ္စုစု ေမးၾကသတဲ့။ မိန္းမပ်ဳိေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ နတ္သမီးက "အဘိုးႀကီးဟာ ကၽြန္မရဲ႕ခင္ပြန္းပါရွင့္" လုိ႔ ေျဖတဲ့အခါ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြက ေမးေငါ့ၿပီး " ၾကည့္စမ္းပါဦးေတာ္ ရုပ္ကေလး သနားကမား ပ်ဳိပ်ဳိရြယ္ရြယ္ကေလးနဲ႔ ဒီေသခါနီး အဘိုးႀကီးကိုပဲ ယူရသလား။ တကယ္ဆိုရင္ ရြယ္တူတန္းတူ ယူေရာေပါ့ေအ။ ဟိုအဘိုးႀကီးကလည္း ေသခါနီးမွ ရိကၡာယူရတယ္လို႔။ ႏြားအိုျမက္ႏုႀကိဳက္ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့" လို႔ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ အတင္းေျပာၾကသတဲ့။ အဲဒီကေန ေနာက္တစ္ေနရာကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ အမ်ဳိးသားေတြစုၿပီးေနတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္တစ္ခုအနားကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီနားကို သူတို႔စံုတြဲ ေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ ေယာက္်ားေတြက " ၾကည့္စမ္းေဟ့ မလုိက္တဲ့စံုတြဲကြာ။ အဘိုးႀကီးကလည္း မေခဘူးေနာ္။ ေကာင္မေလးကို မုန္႔ေပးၿပီးႀကိဳက္တာေနမွာ။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ကံဆိုးတာပဲ။ မၾကာခင္မွာ မုဆိုးမ ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ဟဲ့ေကာင္ မုဆုိးမျဖစ္သြားရင္ တို႔သြားၿပီး တန္းစီၾကရင္ မေကာင္းဘူလား "လို႔ မၾကားတၾကား သေရာ္ၾကသတဲ့။ အဲဒီေက်ာင္းေဆာင္ဘက္က ထြက္ၿပီးေနာက္ ေရအုိးစင္ တစ္ခုနားကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီေရအုိးစင္နားမွာ အဘြားအိုတစ္ဦးဟာဘယ္သူနဲ႔မွ် စကားမေျပာဘဲ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး စိပ္ပုတီးကိုပဲ အသာစိပ္ေနသတဲ့။ မိန္းမပ်ဳိေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ နတ္သမီးေလးက အဖြားအိုနားကိုသြားၿပီး " အဖြား ဒီေရအိုးစင္မွာ ေရရွိသလား။ ကၽြန္မခင္ပြန္း ေရဆာေနလို႔ပါရွင္" လို႔ ခြင့္ေတာင္းတဲ့အခါ အဘြားအိုက " ရွိပါတယ္ သူငယ္မရယ္။ သေဘာရွိေသာက္ပါ။ ကုသိုလ္လုိခ်င္လုိ႔ အဘြားကိုယ္တုိင္ ခပ္ထားတာပါ " လို႔ ေျပာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အဘိုးႀကီးေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ သိၾကားမင္းကို တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္လုိက္ၿပီး " ေၾသာ္ေမာင္ႀကီးရယ္ သူငယ္မရဲ႕ ခင္ပြန္းသည္ကိုး။ ဒီလိုေပါ့ေအရယ္ ေရွးကေရစက္ဆိုတာ အမ်ဳိးမ်ဳိးဆံုစည္းရတာပဲ။ စိတ္ေကာင္းေကာင္းထားၿပီး ဖခင္နဲ႔တူေသာ ခင္ပြန္းရယ္လုိ႔ သေဘာထားရမွာပဲ။ ရိုရိုေသေသျပဳစုေပါ့ကြယ္ "လို႔ ဆံုးမစကားေျပာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ သိၾကားမင္းနဲ႔ နတ္သမီးေလးတို႔ဟာ နတ္ျပည္ကုိျပန္သြားသတ့ဲ။ နတ္ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ သိၾကားမင္းက " ကိုင္း ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစ၊ လူ႔ျပည္မွာ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ သူေတြကေတာ့မ်ားပါရဲ႕၊ အမ်ားစုက ေစတနာမသန္႔ၾကဘူး။ ရိုးရိုးသားသား ကုသိုလ္လိုလားၿပီး ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူက နည္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခု ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့သူေတြထဲမွာ ေနာက္ဆံုးေတြ႕တဲ့ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ပဲ နတ္ျပည္ေရာက္လိမ့္မယ္။ က်န္လူေတြကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေအာက္ျပည္သြားၾကရမွာပဲ" လို႔ နတ္သမီးေလးကို ေျပာျပပါတယ္။ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္းရဲ႕ အသြင္သ႑ာန္နဲ႔ အႏွစ္သာရ မတူကြဲျပားပံုကို ခြဲျခား ေဖာ္ျပလုိတာပါ။ အႏွစ္သာရမပါတဲ့ အသြင္သ႑ာန္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အကာသက္သက္ပါပဲ။

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TXWt74

ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ ဒု သ န ေသာ (ေမး) အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ လင္ရွိမယားကို က်ဴးလြန္၍ ကာေမသုမိစၧာစာရထိုက္သကဲ့သို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မယားရွိလင္ႏွင့္ က်ဴးလြန္က ကာေမသုမိစၧာစာရ ထိုက္ပါသလားဘုရား။ ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ ဒု သ န ေသာ မည္သို႔ထူးပါသလဲဘုရား။ ဒု သ န ေသာ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိလိုပါသည္ဘုရား။ ( ေျဖ ) အမ်ိဳးသားမ်ားဆိုင္ရာ ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဆိုင္ရာ ကာေမသုမိစၧာစာရကို ရွင္းလင္းသိသာရန္ ေဖာ္ျပလတံ့ပါ မိန္းမႏွစ္က်ိပ္ကို ေလ့လာမွတ္သားထားပါ။ ၁။ မာတုရကၡိတာ-အမိေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၂။ ပိတုရကၡိတာ-အဖေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၃။ မာတာပိတုရကၡိတာ-မိဘႏွစ္ပါး ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၄။ ဘာတုရကၡိတာ-ေမာင္ႀကီး ေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၅။ ဘဂိနိရကၡိတာ-အမ ညီမ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၆။ ဉာတိရကၡိတာ-ေဆြမ်ိဳး ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၇။ ေဂါတၱရကၡိတာ-အႏြယ္တူ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၈။ ဓမၼရကၡိတာ-တရားက်င့္သံုးဖက္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ( ဤမိန္းမ ရွစ္ေယာက္မွာ ကာမပိုင္သူ မရွိ၊ မိမိကာမ မိမိပိုင္သူတို႔သာျဖစ္၍ အထူးမွတ္သားထားပါ ) ၉။ သာရကၡာ-ထိမ္းျမားထိုက္သူ အေစာင့္ရွိေသာ ( ေၾကာင္းလမ္းျပီး ) မိန္းမ။ ၁၀။ သပရိဒ႑ာ-မင္းတို႔ ဒဏ္ထားအပ္ေသာ မိန္းမ။ ( အျခားသူႏွင့္ လက္မထပ္ရန္ မင္းမိန္႔အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထားေသာ မိန္းမ။) ၁၁။ ဓနကၠိတာ-ေယာက်္ားတဦးဦးက ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ထားေသာ မိန္းမ။ ၁၂။ ဆႏၵ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးႏွင့္ အလိုတူ၍ အတူေနေသာ မိန္းမ ၁၃။ ေဘာဂ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးက စည္းစိမ္ေပး၍ မယားျပဳထားေသာ မိန္းမ။ ၁၄။ ပဋ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးက အ၀တ္ပုဆိုးေပး၍ မယားျပဳထားေသာ မိန္းမ။ ၁၅။ ၾသဒပတၱကိနီ-ေရခြက္၌ ခက္စံုေခ်၍ ေယာက်္ားတဦးဦးႏွင့္ ထိမ္းျမားထာေးသာ မိန္းမ။ ၁၆။ ၾသဘဋစုမၺဋာ-ေယာက်္ားတဦးဦးက ေခါင္းခုကိုခ်ေစ၍ သိမ္းယူထားေသာ မိန္းမ။ ( အလြန္ဆင္းရဲ၍ ေခါင္းရြက္ လုပ္ကိုင္စားရေသာ မိန္းမကို မရြက္ေစရဘဲ သိမ္းယူထားသည္ဟု ဆိုလိုသည္။) ၁၇။ ဒါသီ စ ဘရိယာ-ကၽြန္လည္းျဖစ္, မယားလည္းျဖစ္ေနေသာ မိန္းမ။ ၁၈။ ကမၼာကာရီ စ ဘရိယာ-အမႈလုပ္လည္း ျဖစ္, မယားလည္းျဖစ္ေနသာ မိန္းမ ၁၉။ ဓဇာဟဋာ-စစ္ေျမမွ ေဆာင္ခဲ့ေသာ ( သုံ႔ပန္း ) မိန္းမ။ ၂၀။ မုဟုတၱိကာ-တဦးဦး၏ ေခတၱမယားျဖစ္ေနသာ မိန္းမ။ ထိုမိန္းမ ႏွစ္က်ိပ္လံုးပင္ အမ်ိဳးသားတို႔အဖို႔ ကာေမသုမိစၧာစာရထိုက္သျဖင့္ လံုး၀က်ဴးလြန္ျခင္း မျပဳရေပ။ ၁-မွ ၈-အထိမွာ ကာမပိုင္ မရွိ၊ အပ်ိဳစင္မ်ားျဖစ္၍ အမ်ိဳးသမီးတို႔အဖို႔ အျခားေယာက်္ားတပါးႏွင့္ က်ဴးလြန္မိသည့္တိုင္ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္။ ၉-မွ ၂၀-အထိ မိန္းမတို႔မွာ ကာမပိုင္ရွိသူမ်ားျဖစ္၍ မိမိ ကာမပိုင္ေယာက်္ားမွတပါး မည္သည့္ ေယာက်္ားႏွင့္မွ် ကာမက်ဴးလြန္မႈ မျပဳရေတာ့ေပ။ ဒု သ န ေသာ-ဟူသည္မွာ ကႆပဘုရား လက္ထက္က သူေဌးသား ေလးဦး ကာေမသုမိစၧာစာရၾကာင့္ ေလာဟကုမီ ၻေခၚေသာ ငရဲသို႔ က်သြားရာ ငရဲသက္ အႏွစ္သံုးေသာင္း နစ္၍ ငရဲအိုးမွ တႀကိမ္ေပၚလာစဥ္ ဟစ္ေအာ္ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ား၏ အစ စကားလံုးမ်ားျဖစ္သည္။ စကားလံုး တလံုးစီသာ ေအာ္ဟစ္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ျပန္နစ္သြားသည္၊ ထိုအသံကို လင္ရွိမယားတဦးအား မတရားသိမ္းပိုက္ရန္ ၾကံစည္ေနေသာ ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီး ကံအားေလွ်ာ္စြာ ၾကားရသည္၊ ဘုရားရွင္အား ေမးေလွ်ာက္သျဖင့္ ဘုရားရွင္က ေဟာျပ၍ ထင္ရွားလာရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္း ဒု သ န ေသာ-မွာ သူေဌးသားေလးေယာက္ ( ငရဲသား ေလးဦး ) ရြတ္ဆိုေျပာၾကားေသာ ပါဠိဂါထာတို႔၏ အစ,စကားလံုးမ်ား ျဖစ္သည္၊ ေနာင္တရ၍ ေနာင္ ဤအျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘဲ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို ပြားမ်ားပါေတာ့မည္ စေသာ အဓိပၸါယ္မ်ားပင္တည္း။ ဒု’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အျပည့္အစံုက “ ဒုဇၨီ၀ိတ မဇီ၀ိမွိ၊ ေယသေႏၲ န ဒဒမွေသ။ ၀ိဇၨမာေနသု ေဘာေဂသု၊ ဒီပံ နာကမွ အတၱေနာ” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔ဟာ မေကာင္းတဲ့အသက္ေမြးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြးခဲ့ၾကတယ္။စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ထင္ရွားရွိရက္နဲ႔ မေပးလွဴခဲ့ၾကရဘူး။ ငါတို႔မွီခိုအားကိုးရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို မျပဳခဲ့ၾကရဘူး”။ ‘သ’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက သ႒ိ၀ႆ သဟႆာနိ၊ ပရိပုဏၰာနိ သဗၺေသာ။ နိရေယ ပစၥမာနာနံ၊ ကဒါ အေႏၲာ ဘ၀ိႆတိ။ ဒီဂါထာရဲ႕ အဓိပၸါယ္က.. “ငါတုိ႔ဟာ ေလာဟကုမၻီငရဲမွာ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္း ခံခဲ့ရၿပီးၿပီ၊ ဘယ္အခါမွ အဆံုးနိူင္ပါ့မလဲ”။ ‘န’ စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက “နတၳိ အေႏၲာ ကုေတာ အေႏၲာ၊ န အေႏၲာ ပဋိဒိႆတိ။ တဒါ ဟိ ပကတံ ပါပံ၊ မမ တုယွဥၥ မာရိသာ” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔အား အဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိ၊ ငရဲရဲ႕အဆံုးဟာ ဘယ္မွာရွိေတာ့မလဲ၊ ငရဲခံရတဲ့ အပိုင္းအျခားက မထင္ရွား။ ငါတို႔ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့မိၿပီ”။ ‘ေသာ’ စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ေသာဟံ ႏူန ဣေတာဂႏ႖ာ၊ ေယာနႎ လဒၶါန မာႏုသႎ။ ၀ဒညဴ သီလသမၸေႏၷာ၊ ကာဟာမိ ကုသလံ ဗဟုံ” ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က.. ငါဟာ ဒီငရဲမွ လြတ္ၿပီး လူ႔ဘ၀ကို ရတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ႕စကားကို သိနားလည္ကာ သီလျပည့္စံုစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈတို႔ကို မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္”။ ဒါဟာ ဒု သ န ေသာ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္အက်ယ္ျဖစ္ပါတယ္။ (ဓမၼပဒအ႒ကထာ၊ဗာလ၀ဂ္၊ အညတရပုရိသ၀တၳဳ) မွတဆင့္ဓမၼဒါနတင္ျပအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ (ဗဟုသုတတိုးပြားျပီးသံသယကင္းရွင္းနိုင္ၾကပါေစ ခင္ဗ်ာ) (ကြ်န္ေတာ့္၏Postမ်ားမွဓမၼတရားေတာ္မ်ားကို အမ်ားသူငါဖတ္ရွဳေလ့လာကုသိုလ္ပြားနုိင္ရန္္အတြက္ထပ္ဆင့္၍ေဝမ်ွ Shareျခင္းျဖင့့္္ကုသိုလ္ ယူနိုင္ၾကပါသည္္ခင္ဗ်ာ)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZaXhv3

ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ ဒု သ န ေသာ (ေမး) အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ လင္ရွိမယားကို က်ဴးလြန္၍ ကာေမသုမိစၧာစာရထိုက္သကဲ့သို႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ မယားရွိလင္ႏွင့္ က်ဴးလြန္က ကာေမသုမိစၧာစာရ ထိုက္ပါသလားဘုရား။ ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ ဒု သ န ေသာ မည္သို႔ထူးပါသလဲဘုရား။ ဒု သ န ေသာ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိလိုပါသည္ဘုရား။ ( ေျဖ ) အမ်ိဳးသားမ်ားဆိုင္ရာ ကာေမသုမိစၧာစာရႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဆိုင္ရာ ကာေမသုမိစၧာစာရကို ရွင္းလင္းသိသာရန္ ေဖာ္ျပလတံ့ပါ မိန္းမႏွစ္က်ိပ္ကို ေလ့လာမွတ္သားထားပါ။ ၁။ မာတုရကၡိတာ-အမိေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၂။ ပိတုရကၡိတာ-အဖေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၃။ မာတာပိတုရကၡိတာ-မိဘႏွစ္ပါး ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၄။ ဘာတုရကၡိတာ-ေမာင္ႀကီး ေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၅။ ဘဂိနိရကၡိတာ-အမ ညီမ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၆။ ဉာတိရကၡိတာ-ေဆြမ်ိဳး ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၇။ ေဂါတၱရကၡိတာ-အႏြယ္တူ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ၈။ ဓမၼရကၡိတာ-တရားက်င့္သံုးဖက္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ မိန္းမ။ ( ဤမိန္းမ ရွစ္ေယာက္မွာ ကာမပိုင္သူ မရွိ၊ မိမိကာမ မိမိပိုင္သူတို႔သာျဖစ္၍ အထူးမွတ္သားထားပါ ) ၉။ သာရကၡာ-ထိမ္းျမားထိုက္သူ အေစာင့္ရွိေသာ ( ေၾကာင္းလမ္းျပီး ) မိန္းမ။ ၁၀။ သပရိဒ႑ာ-မင္းတို႔ ဒဏ္ထားအပ္ေသာ မိန္းမ။ ( အျခားသူႏွင့္ လက္မထပ္ရန္ မင္းမိန္႔အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထားေသာ မိန္းမ။) ၁၁။ ဓနကၠိတာ-ေယာက်္ားတဦးဦးက ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ထားေသာ မိန္းမ။ ၁၂။ ဆႏၵ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးႏွင့္ အလိုတူ၍ အတူေနေသာ မိန္းမ ၁၃။ ေဘာဂ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးက စည္းစိမ္ေပး၍ မယားျပဳထားေသာ မိန္းမ။ ၁၄။ ပဋ၀ါသိနီ-ေယာက်္ားတဦးဦးက အ၀တ္ပုဆိုးေပး၍ မယားျပဳထားေသာ မိန္းမ။ ၁၅။ ၾသဒပတၱကိနီ-ေရခြက္၌ ခက္စံုေခ်၍ ေယာက်္ားတဦးဦးႏွင့္ ထိမ္းျမားထာေးသာ မိန္းမ။ ၁၆။ ၾသဘဋစုမၺဋာ-ေယာက်္ားတဦးဦးက ေခါင္းခုကိုခ်ေစ၍ သိမ္းယူထားေသာ မိန္းမ။ ( အလြန္ဆင္းရဲ၍ ေခါင္းရြက္ လုပ္ကိုင္စားရေသာ မိန္းမကို မရြက္ေစရဘဲ သိမ္းယူထားသည္ဟု ဆိုလိုသည္။) ၁၇။ ဒါသီ စ ဘရိယာ-ကၽြန္လည္းျဖစ္, မယားလည္းျဖစ္ေနေသာ မိန္းမ။ ၁၈။ ကမၼာကာရီ စ ဘရိယာ-အမႈလုပ္လည္း ျဖစ္, မယားလည္းျဖစ္ေနသာ မိန္းမ ၁၉။ ဓဇာဟဋာ-စစ္ေျမမွ ေဆာင္ခဲ့ေသာ ( သုံ႔ပန္း ) မိန္းမ။ ၂၀။ မုဟုတၱိကာ-တဦးဦး၏ ေခတၱမယားျဖစ္ေနသာ မိန္းမ။ ထိုမိန္းမ ႏွစ္က်ိပ္လံုးပင္ အမ်ိဳးသားတို႔အဖို႔ ကာေမသုမိစၧာစာရထိုက္သျဖင့္ လံုး၀က်ဴးလြန္ျခင္း မျပဳရေပ။ ၁-မွ ၈-အထိမွာ ကာမပိုင္ မရွိ၊ အပ်ိဳစင္မ်ားျဖစ္၍ အမ်ိဳးသမီးတို႔အဖို႔ အျခားေယာက်္ားတပါးႏွင့္ က်ဴးလြန္မိသည့္တိုင္ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္။ ၉-မွ ၂၀-အထိ မိန္းမတို႔မွာ ကာမပိုင္ရွိသူမ်ားျဖစ္၍ မိမိ ကာမပိုင္ေယာက်္ားမွတပါး မည္သည့္ ေယာက်္ားႏွင့္မွ် ကာမက်ဴးလြန္မႈ မျပဳရေတာ့ေပ။ ဒု သ န ေသာ-ဟူသည္မွာ ကႆပဘုရား လက္ထက္က သူေဌးသား ေလးဦး ကာေမသုမိစၧာစာရၾကာင့္ ေလာဟကုမီ ၻေခၚေသာ ငရဲသို႔ က်သြားရာ ငရဲသက္ အႏွစ္သံုးေသာင္း နစ္၍ ငရဲအိုးမွ တႀကိမ္ေပၚလာစဥ္ ဟစ္ေအာ္ေျပာဆိုေသာ စကားမ်ား၏ အစ စကားလံုးမ်ားျဖစ္သည္။ စကားလံုး တလံုးစီသာ ေအာ္ဟစ္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ျပန္နစ္သြားသည္၊ ထိုအသံကို လင္ရွိမယားတဦးအား မတရားသိမ္းပိုက္ရန္ ၾကံစည္ေနေသာ ပေသနဒီေကာသလမင္းႀကီး ကံအားေလွ်ာ္စြာ ၾကားရသည္၊ ဘုရားရွင္အား ေမးေလွ်ာက္သျဖင့္ ဘုရားရွင္က ေဟာျပ၍ ထင္ရွားလာရျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္း ဒု သ န ေသာ-မွာ သူေဌးသားေလးေယာက္ ( ငရဲသား ေလးဦး ) ရြတ္ဆိုေျပာၾကားေသာ ပါဠိဂါထာတို႔၏ အစ,စကားလံုးမ်ား ျဖစ္သည္၊ ေနာင္တရ၍ ေနာင္ ဤအျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘဲ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို ပြားမ်ားပါေတာ့မည္ စေသာ အဓိပၸါယ္မ်ားပင္တည္း။ ဒု’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အျပည့္အစံုက “ ဒုဇၨီ၀ိတ မဇီ၀ိမွိ၊ ေယသေႏၲ န ဒဒမွေသ။ ၀ိဇၨမာေနသု ေဘာေဂသု၊ ဒီပံ နာကမွ အတၱေနာ” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔ဟာ မေကာင္းတဲ့အသက္ေမြးျခင္းနဲ႔ အသက္ေမြးခဲ့ၾကတယ္။စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ထင္ရွားရွိရက္နဲ႔ မေပးလွဴခဲ့ၾကရဘူး။ ငါတို႔မွီခိုအားကိုးရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို မျပဳခဲ့ၾကရဘူး”။ ‘သ’ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက သ႒ိ၀ႆ သဟႆာနိ၊ ပရိပုဏၰာနိ သဗၺေသာ။ နိရေယ ပစၥမာနာနံ၊ ကဒါ အေႏၲာ ဘ၀ိႆတိ။ ဒီဂါထာရဲ႕ အဓိပၸါယ္က.. “ငါတုိ႔ဟာ ေလာဟကုမၻီငရဲမွာ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္း ခံခဲ့ရၿပီးၿပီ၊ ဘယ္အခါမွ အဆံုးနိူင္ပါ့မလဲ”။ ‘န’ စကားလံုးရဲ႕အျပည့္အစံုက “နတၳိ အေႏၲာ ကုေတာ အေႏၲာ၊ န အေႏၲာ ပဋိဒိႆတိ။ တဒါ ဟိ ပကတံ ပါပံ၊ မမ တုယွဥၥ မာရိသာ” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဂါထာရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ ငါတို႔အား အဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိ၊ ငရဲရဲ႕အဆံုးဟာ ဘယ္မွာရွိေတာ့မလဲ၊ ငရဲခံရတဲ့ အပိုင္းအျခားက မထင္ရွား။ ငါတို႔ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့မိၿပီ”။ ‘ေသာ’ စကားလံုးရဲ႕အဓိပၸါယ္က.. “ေသာဟံ ႏူန ဣေတာဂႏ႖ာ၊ ေယာနႎ လဒၶါန မာႏုသႎ။ ၀ဒညဴ သီလသမၸေႏၷာ၊ ကာဟာမိ ကုသလံ ဗဟုံ” ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က.. ငါဟာ ဒီငရဲမွ လြတ္ၿပီး လူ႔ဘ၀ကို ရတဲ့အခါ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ႕စကားကို သိနားလည္ကာ သီလျပည့္စံုစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ ေကာင္းမႈတို႔ကို မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေတာ့မယ္”။ ဒါဟာ ဒု သ န ေသာ ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ အဓိပၸါယ္အက်ယ္ျဖစ္ပါတယ္။ (ဓမၼပဒအ႒ကထာ၊ဗာလ၀ဂ္၊ အညတရပုရိသ၀တၳဳ) မွတဆင့္ဓမၼဒါနတင္ျပအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ (ဗဟုသုတတိုးပြားျပီးသံသယကင္းရွင္းနိုင္ၾကပါေစ ခင္ဗ်ာ) (ကြ်န္ေတာ့္၏Postမ်ားမွဓမၼတရားေတာ္မ်ားကို အမ်ားသူငါဖတ္ရွဳေလ့လာကုသိုလ္ပြားနုိင္ရန္္အတြက္ထပ္ဆင့္၍ေဝမ်ွ Shareျခင္းျဖင့့္္ကုသိုလ္ ယူနိုင္ၾကပါသည္္ခင္ဗ်ာ)

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZaXhv3

“အေကာင္းဆံုး ေလ့က်င့္ထားပါ ဓမၼမိတ္ေဆြ” တစ္ခါတုန္းက ဘုရားအေလာင္းဟာ ပုဏၰားမ်ဳိးမွာျဖစ္ၿပီး လယ္လုပ္ၿပီး အသက္ေမြးေနပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းပုဏၰားမွာ ဇနီး တစ္ေယာက္၊ သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္၊ ေခြၽးမတစ္ေယာက္၊ ကြၽန္မတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းမိသားစုဟာ ေန႔စဥ္ ဒါန၊သီလကို ျပဳက်င့္ေနသလို “ေသျခင္းသည္ျမဲ၏။ ရွင္ျခင္းသည္မျမဲ၊ ငါသည္မုခ်ေသရမည္”လုိ႔ မရဏာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းကိုလည္း ေန႔စဥ္ ပြားမ်ားၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုရားအေလာင္းဟာ သားျဖစ္သူနဲ႔ လယ္ထြန္ဖုိ႔ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ လယ္ကြင္းေရာက္ေတာ့ ဘုရားအေလာင္းက လယ္ထြန္ေနတုန္း သားျဖစ္သူက ေတာင္ပုိ႔ေဘးက အမွိဳက္ကို မီးရွိဴ႕တာ ေတာင္ပုိ႔ထဲကေႁမြထြက္ကိုက္လိုက္လုိ႔ တစ္ခါတည္းေသသြားပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းက သားျဖစ္သူလဲက်သြားေတာ့ အနားသြား ၾကည့္ၿပီး “ဪ ..သူေသသြားပါလား” ဆိုၿပီး လယ္ထြန္စရာရွိတာ ဆက္ထြန္ေနပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ အနားကို အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖတ္သြားတာ ေတြ႕တာနဲ႔ “သူငယ္ခ်င္းေရ အိမ္ကို ဝင္ေျပာလိုက္ပါဦး။ ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေယာက္စာပဲ ထမင္းပုိ႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္ထဲ လာမပုိ႔နဲ႔။က်န္တဲ့ မိသားစုေတြလည္း လာခဲ့ဖုိ႔ ေျပာေပးပါ” လုိ႔ မွာလိုက္ပါတယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္းကလည္း ဘုရားေလာင္း မွာလိုက္တဲ့အတိုင္း ေျပာေပးပါတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူနဲ႔ မိသားစုကလည္း တစ္ေယာက္စာပဲ ယူခဲ့ဖုိ႔ မွာလိုက္တဲ့ စကားၾကားတာနဲ႔ သားျဖစ္သူ ေသသြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ, အပါအဝင္ မိသားစုတစ္စုလံုး လယ္ေတာကို လာခဲ့ၾကပါတယ္။ လယ္ေတာေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း မငိုၾကပါဘူး။ဘုရားအေလာင္းက သားေသနားမွာပဲ ထိုင္ၿပီး ထမင္းစားပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ထင္းေတြေကာက္ၿပီး သားျဖစ္သူအေလာင္းကို မီးသၿဂိဳဟ္ပါတယ္။ မီးသၿဂိဳဟ္ ေနတာဟာ မိသားစုလုပ္ေနက် သာမန္အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ သူတုိ႔ အျပဳအမူကို ၾကည့္ၿပီး သိၾကားမင္းက တအံ့တဩနဲ႔ ခရီးသြား ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေမးပါေတာ့တယ္။ သိၾကားမင္းက “သင္တုိ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ မငိုၾကတာလဲ”လုိ႔ ေမးေတာ့ - အေဖလုပ္သူ ဘုရားအေလာင္းက “ေႁမြဟာ အေရေဟာင္းကို စြန္႔သြားသလို သူလည္း ဘဝေဟာင္းကို စြန္႔သြားတာပဲ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို မီးရွိဳ့ေနတာကိုလည္း သူမသိဘူး။ ငါတုိ႔ ငိုေနမယ္ဆိုရင္လည္း သူမသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ မငိုဘူး” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အေမ ျဖစ္သူရဲ႕ အေျဖက်ေတာ့ “သူဟာ ငါတုိ႔ အိမ္ကို ခြင့္မေတာင္းဘဲ ေရာက္လာတယ္။အခုခြင့္မေတာင္းဘဲ ျပန္သြားတယ္။ သူ႔သေဘာအတိုင္း သူလုပ္သြားတာကို ငိုေနလုိ႔လည္း ဘာအက်ဳိးရွိမွာလဲ”တဲ့။ ညီမျဖစ္သူက်ေတာ့ “ကြၽန္မငိုေနရင္ ပိန္သြားရံုပဲ ရွိမွာေပါ့၊ၿပီးေတာ့ ေဆြမ်ဳိးေတြ ပုိၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနမွာေပါ့”တဲ့။ ဇနီးျဖစ္သူက်ေတာ့ “လမင္းကိုရဖုိ႔ တၿပီး ငိုေႂကြးေနတဲ့ ကေလးလိုပဲ။ မရႏုိင္ ေတာ့တာကို တၿပီးငိုေနရင္ ကေလးလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့” တဲ့။ ကြၽန္မ ျဖစ္သူ က်ေတာ့ “ကြဲသြားတဲ့အိုးဟာ ျပန္ဆက္မရေတာ့သလို ေသသူကိုတၿပီး ငိုေနတာ အက်ဳိးမရွိႏုိင္တဲ့ အျပဳအမူပဲ”တဲ့။ ခရီးသြားဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ သိၾကားမင္းလည္း သာဓုေခၚၿပီး မရဏာႏုႆတိကို ဆက္ပြားမ်ားဖုိ႔ တိုက္တြန္းသြားပါေတာ့တယ္။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ဝတၳဳ ပဥၥကနိပါတ္ မဏိကု႑လဝဂ္ ဥရဂဇာတ္ တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေနတာပါပဲ။ေသသြားတဲ့သူအတြက္ ငိုတာဟာ ေသသူအတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိ။ ကိုယ့္အတြက္လည္း ထူးၿပီး အက်ဳိး မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ငိုလိုက္လုိ႔ တစ္စံုတစ္ရာ အက်ဳိးရွိသြားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေသသူအတြက္ ငိုတာကို နည္းနည္းေလးမွ အားမေပးပါဘူး။ ငိုၿပီး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေသာကပရိေဒဝဟာ အရေကာက္ရင္ အကုသိုလ္ပါ။ ငိုတာဟာ ကုသိုလ္ မဟုတ္ဘူး။ အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းၿပီး ေသာကကို သတိနဲ႔ ထိန္းေပးႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ေသာကကို သတိနဲ႔ ထိန္းလိုက္ႏုိင္တာဟာ မဂၤလာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ မငိုဖုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားတာဆိုေတာ့ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားစကားကို နားေထာင္လိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ မငိုရဘူးဆိုေတာ့ ရယ္ေနရမလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေသသူအတြက္လည္း အက်ဳိးရွိ၊ က်န္ရစ္သူအတြက္လည္း အက်ဳိးရွိတဲ့ အျပဳအမူမ်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ရံုပါပဲ။ အဲဒါကေတာ့ သီလရွိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြပင့္ၿပီး ဆြမ္းကပ္၊အမွ်ေပးေဝေပးတာပါပဲ။ ဒီအျပဳအမူကေတာ့ ေသသူအတြက္ေကာ၊က်န္ရစ္သူအတြက္ေကာ အက်ဳိးရွိတဲ့ အျပဳအမူပါ။ ေသသူဟာ မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အျပန္အလွန္ေတာ့ ေက်းဇူး ရွိေနၾကပါတယ္။ အသက္ထင္ရွား ရွိစဥ္မွာေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္ရတာ လြယ္ကူပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္က ေသသြားၿပီဆိုေတာ့ တိုက္ရိုက္ေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဆင့္ေပးအေနနဲ႔ပဲ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ ရပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ေသသူအတြက္ “အေကာင္းဆံုး ေက်းဇူးဆပ္နည္း” ပါ။ ေသသူက လူ႔ျပည္ ၊ နတ္ျပည္ျဖစ္သြားလုိ႔ သာဓု မေခၚႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္လည္း ျပဳသမွ်အမႈေတြဟာ က်န္ရစ္သူအတြက္ ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ မဂၤလာတရားေတာ္အရ “မငိုပါနဲ႔။ မငိုပါနဲ႔” လုိ႔ ေရးသာေရးေနရေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ေတြ ဆိုေတာ့လည္းငိုၾကမွာပါပဲ။ သံေယာဇဥ္တြယ္ရင္ တြယ္သေလာက္ငိုၾကရမွာပါ။ ဟာသပံုျပင္ တစ္ပုဒ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက အိမ္တစ္အိမ္က လူတစ္ေယာက္ ေသသြားၿပီဆိုရင္ ငိုေနတဲ့အသုဘရွင္ အငိုတိတ္သြားေအာင္ အသုဘတရား အေဟာေကာင္းပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရြာဝန္းက်င္က ဘယ္သူေသေသ အဲဒီ ဘုန္းႀကီးပဲ တရားေဟာရပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အသုဘတရားေဟာ ေကာင္းတဲ့ ဘုန္းႀကီးရဲ႕အေမ ေသသြားပါတာယ္။ ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီကရွိဳက္ႀကီး တငင္ငင္နဲ႔ ငိုပါေလေရာတဲ့။ ဒီေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက “အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားပဲ လူေသရင္မငိုရဘူး၊ ငိုရင္ေသာက အကုသိုလ္ဆို၊ မငိုဖုိ႔ တရားေတြ ေဟာေနၿပီး အရွင္ဘုရားက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ငိုေနတာလဲ” လုိ႔ ေမးေတာ့ ဘုန္းႀကီးက “ဒါကေတာ့ ငါ့အေမကို” တဲ့။ အဲဒီလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ သားသမီးတစ္ေယာက္ ေသသြားၿပီ ဆိုရင္ ေသသြားတဲ့ သားသမီးကလည္း မိဘကို မကယ္ႏုိင္၊ ရွင္ေနတဲ့ မိဘကလည္း သားသမီးကို မကယ္ႏုိင္။ ဒီအတိုင္း လက္မွိဳင္ခ်ၿပီး ထိုင္ၾကည့္ ေနရေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တာရားရွဳမွတ္မွပဲ ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ္လက္ သန္႔စင္၊ အဝတ္သစ္ ကေလးေတြ ဝတ္၊ ဘုရားစင္ ေရွ႕မွာထိုင္ျပီး “ဝင္တယ္၊ ထြက္တယ္၊ ေဖာင္း တယ္၊ ပိန္တယ္၊ ပူတယ္၊ ေအးတယ္၊ လႈပ္တယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ဆင္းရဲတယ္” စသည္ျဖင့္ ကိုယ္မွတ္တတ္သလို မွတ္ေနဖုိ႔ ပါပဲ။ အဲဒီလိုမွတ္ေနတုန္း ေသဆံုးသူသားသမီးကို သတိရလာရင္ “သတိရတယ္၊ သတိရတယ္” လုိ႔ အခ်က္သံုးဆယ္၊ ေလးဆယ္ေလာက္ မွတ္ပစ္လိုက္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ အိမ္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကိုလည္း ပံုမွန္အတိုင္းလုပ္ေနၿပီး အဝတ္ေလွ်ာ္ေတာ့ “ေလွ်ာ္တယ္”၊တံျမက္လွည္းေတာ့ “လွည္းတယ္” စသည္ျဖင့္အမွတ္ကေလးေတြနဲ႔ လုပ္ေနပါ။ လုပ္ေနတုန္း ေသသူသားသမီးကို သတိရ လာပါလိမ့္မယ္။သတိရရင္ “သတိရတယ္၊ သတိရတယ္” လုိ႔ မွတ္ေနလိုက္ပါ။ ဒါကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား အလိုက် အေကာင္းဆံုး အျပဳအမူပါပဲ။ ေသျခင္းတရားဆိုတာ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္ ကိုယ္စီ ၾကံဳလည္း ၾကံဳခဲ့ရ၊ ၾကံဳလည္း ၾကံဳရဦးမွာဆိုေတာ့ ေအာက္ပါ ေရွးေဟာင္းလကၤာေလးပဲ က်က္မွတ္ထားလိုက္ပါေတာ့။ အိုေဘး နာေဘး၊ ေသေဘး ရင္ဆိုင္။ သမီးႏွင့္ သား ကုစားမႏုိင္။ အမိအဘ ၾကည့္ကလက္မွိဳင္။ ကမၼ႒ာန္းပြား တရားရွဳကႏုိင္။ မအိုပါလို ငါကဆိုလဲ ငါဆိုမရ အိုႀကရ အနတၱခႏၶာကိုယ္။ မနာပါလို ေမသပါလို အို နာ ေသ ကင္းရာ နိဗၺာန္ မဂ္ ဖိုလ္ ရက္တိုတိုနဲ႔ ရရွိႏိုင္ႀကပါေစ ဓမၼမိတ္ေဆြ။ Credit: YGWထာဝရတရားရိပ္သာ မႏၲေလး ပုသိမ္ႀကီး (ေတာစုထုံးဘို) 09-799417533 09-428391166

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NqyMCW

“အေကာင္းဆံုး ေလ့က်င့္ထားပါ ဓမၼမိတ္ေဆြ” တစ္ခါတုန္းက ဘုရားအေလာင္းဟာ ပုဏၰားမ်ဳိးမွာျဖစ္ၿပီး လယ္လုပ္ၿပီး အသက္ေမြးေနပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းပုဏၰားမွာ ဇနီး တစ္ေယာက္၊ သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္၊ ေခြၽးမတစ္ေယာက္၊ ကြၽန္မတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းမိသားစုဟာ ေန႔စဥ္ ဒါန၊သီလကို ျပဳက်င့္ေနသလို “ေသျခင္းသည္ျမဲ၏။ ရွင္ျခင္းသည္မျမဲ၊ ငါသည္မုခ်ေသရမည္”လုိ႔ မရဏာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းကိုလည္း ေန႔စဥ္ ပြားမ်ားၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုရားအေလာင္းဟာ သားျဖစ္သူနဲ႔ လယ္ထြန္ဖုိ႔ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ လယ္ကြင္းေရာက္ေတာ့ ဘုရားအေလာင္းက လယ္ထြန္ေနတုန္း သားျဖစ္သူက ေတာင္ပုိ႔ေဘးက အမွိဳက္ကို မီးရွိဴ႕တာ ေတာင္ပုိ႔ထဲကေႁမြထြက္ကိုက္လိုက္လုိ႔ တစ္ခါတည္းေသသြားပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းက သားျဖစ္သူလဲက်သြားေတာ့ အနားသြား ၾကည့္ၿပီး “ဪ ..သူေသသြားပါလား” ဆိုၿပီး လယ္ထြန္စရာရွိတာ ဆက္ထြန္ေနပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ အနားကို အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖတ္သြားတာ ေတြ႕တာနဲ႔ “သူငယ္ခ်င္းေရ အိမ္ကို ဝင္ေျပာလိုက္ပါဦး။ ဒီေန႔ေတာ့ တစ္ေယာက္စာပဲ ထမင္းပုိ႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ တစ္ေယာက္ထဲ လာမပုိ႔နဲ႔။က်န္တဲ့ မိသားစုေတြလည္း လာခဲ့ဖုိ႔ ေျပာေပးပါ” လုိ႔ မွာလိုက္ပါတယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္းကလည္း ဘုရားေလာင္း မွာလိုက္တဲ့အတိုင္း ေျပာေပးပါတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူနဲ႔ မိသားစုကလည္း တစ္ေယာက္စာပဲ ယူခဲ့ဖုိ႔ မွာလိုက္တဲ့ စကားၾကားတာနဲ႔ သားျဖစ္သူ ေသသြားၿပီဆိုတာ သိလိုက္ပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ, အပါအဝင္ မိသားစုတစ္စုလံုး လယ္ေတာကို လာခဲ့ၾကပါတယ္။ လယ္ေတာေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း မငိုၾကပါဘူး။ဘုရားအေလာင္းက သားေသနားမွာပဲ ထိုင္ၿပီး ထမင္းစားပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ထင္းေတြေကာက္ၿပီး သားျဖစ္သူအေလာင္းကို မီးသၿဂိဳဟ္ပါတယ္။ မီးသၿဂိဳဟ္ ေနတာဟာ မိသားစုလုပ္ေနက် သာမန္အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ေနတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ သူတုိ႔ အျပဳအမူကို ၾကည့္ၿပီး သိၾကားမင္းက တအံ့တဩနဲ႔ ခရီးသြား ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေမးပါေတာ့တယ္။ သိၾကားမင္းက “သင္တုိ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ မငိုၾကတာလဲ”လုိ႔ ေမးေတာ့ - အေဖလုပ္သူ ဘုရားအေလာင္းက “ေႁမြဟာ အေရေဟာင္းကို စြန္႔သြားသလို သူလည္း ဘဝေဟာင္းကို စြန္႔သြားတာပဲ။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို မီးရွိဳ့ေနတာကိုလည္း သူမသိဘူး။ ငါတုိ႔ ငိုေနမယ္ဆိုရင္လည္း သူမသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါတုိ႔ မငိုဘူး” လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ အေမ ျဖစ္သူရဲ႕ အေျဖက်ေတာ့ “သူဟာ ငါတုိ႔ အိမ္ကို ခြင့္မေတာင္းဘဲ ေရာက္လာတယ္။အခုခြင့္မေတာင္းဘဲ ျပန္သြားတယ္။ သူ႔သေဘာအတိုင္း သူလုပ္သြားတာကို ငိုေနလုိ႔လည္း ဘာအက်ဳိးရွိမွာလဲ”တဲ့။ ညီမျဖစ္သူက်ေတာ့ “ကြၽန္မငိုေနရင္ ပိန္သြားရံုပဲ ရွိမွာေပါ့၊ၿပီးေတာ့ ေဆြမ်ဳိးေတြ ပုိၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေနမွာေပါ့”တဲ့။ ဇနီးျဖစ္သူက်ေတာ့ “လမင္းကိုရဖုိ႔ တၿပီး ငိုေႂကြးေနတဲ့ ကေလးလိုပဲ။ မရႏုိင္ ေတာ့တာကို တၿပီးငိုေနရင္ ကေလးလိုျဖစ္ေနမွာေပါ့” တဲ့။ ကြၽန္မ ျဖစ္သူ က်ေတာ့ “ကြဲသြားတဲ့အိုးဟာ ျပန္ဆက္မရေတာ့သလို ေသသူကိုတၿပီး ငိုေနတာ အက်ဳိးမရွိႏုိင္တဲ့ အျပဳအမူပဲ”တဲ့။ ခရီးသြားဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ သိၾကားမင္းလည္း သာဓုေခၚၿပီး မရဏာႏုႆတိကို ဆက္ပြားမ်ားဖုိ႔ တိုက္တြန္းသြားပါေတာ့တယ္။ ငါးရာ့ငါးဆယ္ဇာတ္ဝတၳဳ ပဥၥကနိပါတ္ မဏိကု႑လဝဂ္ ဥရဂဇာတ္ တကယ္တမ္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေနတာပါပဲ။ေသသြားတဲ့သူအတြက္ ငိုတာဟာ ေသသူအတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိ။ ကိုယ့္အတြက္လည္း ထူးၿပီး အက်ဳိး မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ငိုလိုက္လုိ႔ တစ္စံုတစ္ရာ အက်ဳိးရွိသြားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေသသူအတြက္ ငိုတာကို နည္းနည္းေလးမွ အားမေပးပါဘူး။ ငိုၿပီး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေသာကပရိေဒဝဟာ အရေကာက္ရင္ အကုသိုလ္ပါ။ ငိုတာဟာ ကုသိုလ္ မဟုတ္ဘူး။ အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏွလံုးသြင္းၿပီး ေသာကကို သတိနဲ႔ ထိန္းေပးႏုိင္ဖုိ႔ပါ။ေသာကကို သတိနဲ႔ ထိန္းလိုက္ႏုိင္တာဟာ မဂၤလာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ မငိုဖုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာထားတာဆိုေတာ့ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားစကားကို နားေထာင္လိုက္တာဟာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ မငိုရဘူးဆိုေတာ့ ရယ္ေနရမလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေသသူအတြက္လည္း အက်ဳိးရွိ၊ က်န္ရစ္သူအတြက္လည္း အက်ဳိးရွိတဲ့ အျပဳအမူမ်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ရံုပါပဲ။ အဲဒါကေတာ့ သီလရွိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြပင့္ၿပီး ဆြမ္းကပ္၊အမွ်ေပးေဝေပးတာပါပဲ။ ဒီအျပဳအမူကေတာ့ ေသသူအတြက္ေကာ၊က်န္ရစ္သူအတြက္ေကာ အက်ဳိးရွိတဲ့ အျပဳအမူပါ။ ေသသူဟာ မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အျပန္အလွန္ေတာ့ ေက်းဇူး ရွိေနၾကပါတယ္။ အသက္ထင္ရွား ရွိစဥ္မွာေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္ရတာ လြယ္ကူပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္က ေသသြားၿပီဆိုေတာ့ တိုက္ရိုက္ေတာ့ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဆင့္ေပးအေနနဲ႔ပဲ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ ရပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ေသသူအတြက္ “အေကာင္းဆံုး ေက်းဇူးဆပ္နည္း” ပါ။ ေသသူက လူ႔ျပည္ ၊ နတ္ျပည္ျဖစ္သြားလုိ႔ သာဓု မေခၚႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္လည္း ျပဳသမွ်အမႈေတြဟာ က်န္ရစ္သူအတြက္ ကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ မဂၤလာတရားေတာ္အရ “မငိုပါနဲ႔။ မငိုပါနဲ႔” လုိ႔ ေရးသာေရးေနရေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ေတြ ဆိုေတာ့လည္းငိုၾကမွာပါပဲ။ သံေယာဇဥ္တြယ္ရင္ တြယ္သေလာက္ငိုၾကရမွာပါ။ ဟာသပံုျပင္ တစ္ပုဒ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက အိမ္တစ္အိမ္က လူတစ္ေယာက္ ေသသြားၿပီဆိုရင္ ငိုေနတဲ့အသုဘရွင္ အငိုတိတ္သြားေအာင္ အသုဘတရား အေဟာေကာင္းပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရြာဝန္းက်င္က ဘယ္သူေသေသ အဲဒီ ဘုန္းႀကီးပဲ တရားေဟာရပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အသုဘတရားေဟာ ေကာင္းတဲ့ ဘုန္းႀကီးရဲ႕အေမ ေသသြားပါတာယ္။ ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီကရွိဳက္ႀကီး တငင္ငင္နဲ႔ ငိုပါေလေရာတဲ့။ ဒီေတာ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြက “အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားပဲ လူေသရင္မငိုရဘူး၊ ငိုရင္ေသာက အကုသိုလ္ဆို၊ မငိုဖုိ႔ တရားေတြ ေဟာေနၿပီး အရွင္ဘုရားက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ငိုေနတာလဲ” လုိ႔ ေမးေတာ့ ဘုန္းႀကီးက “ဒါကေတာ့ ငါ့အေမကို” တဲ့။ အဲဒီလိုမ်ား ျဖစ္ေနမလား မသိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ သားသမီးတစ္ေယာက္ ေသသြားၿပီ ဆိုရင္ ေသသြားတဲ့ သားသမီးကလည္း မိဘကို မကယ္ႏုိင္၊ ရွင္ေနတဲ့ မိဘကလည္း သားသမီးကို မကယ္ႏုိင္။ ဒီအတိုင္း လက္မွိဳင္ခ်ၿပီး ထိုင္ၾကည့္ ေနရေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တာရားရွဳမွတ္မွပဲ ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ္လက္ သန္႔စင္၊ အဝတ္သစ္ ကေလးေတြ ဝတ္၊ ဘုရားစင္ ေရွ႕မွာထိုင္ျပီး “ဝင္တယ္၊ ထြက္တယ္၊ ေဖာင္း တယ္၊ ပိန္တယ္၊ ပူတယ္၊ ေအးတယ္၊ လႈပ္တယ္၊ ခ်မ္းသာတယ္၊ ဆင္းရဲတယ္” စသည္ျဖင့္ ကိုယ္မွတ္တတ္သလို မွတ္ေနဖုိ႔ ပါပဲ။ အဲဒီလိုမွတ္ေနတုန္း ေသဆံုးသူသားသမီးကို သတိရလာရင္ “သတိရတယ္၊ သတိရတယ္” လုိ႔ အခ်က္သံုးဆယ္၊ ေလးဆယ္ေလာက္ မွတ္ပစ္လိုက္ဖုိ႔ပါပဲ။ ဒီလိုပါပဲ အိမ္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကိုလည္း ပံုမွန္အတိုင္းလုပ္ေနၿပီး အဝတ္ေလွ်ာ္ေတာ့ “ေလွ်ာ္တယ္”၊တံျမက္လွည္းေတာ့ “လွည္းတယ္” စသည္ျဖင့္အမွတ္ကေလးေတြနဲ႔ လုပ္ေနပါ။ လုပ္ေနတုန္း ေသသူသားသမီးကို သတိရ လာပါလိမ့္မယ္။သတိရရင္ “သတိရတယ္၊ သတိရတယ္” လုိ႔ မွတ္ေနလိုက္ပါ။ ဒါကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား အလိုက် အေကာင္းဆံုး အျပဳအမူပါပဲ။ ေသျခင္းတရားဆိုတာ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္ ကိုယ္စီ ၾကံဳလည္း ၾကံဳခဲ့ရ၊ ၾကံဳလည္း ၾကံဳရဦးမွာဆိုေတာ့ ေအာက္ပါ ေရွးေဟာင္းလကၤာေလးပဲ က်က္မွတ္ထားလိုက္ပါေတာ့။ အိုေဘး နာေဘး၊ ေသေဘး ရင္ဆိုင္။ သမီးႏွင့္ သား ကုစားမႏုိင္။ အမိအဘ ၾကည့္ကလက္မွိဳင္။ ကမၼ႒ာန္းပြား တရားရွဳကႏုိင္။ မအိုပါလို ငါကဆိုလဲ ငါဆိုမရ အိုႀကရ အနတၱခႏၶာကိုယ္။ မနာပါလို ေမသပါလို အို နာ ေသ ကင္းရာ နိဗၺာန္ မဂ္ ဖိုလ္ ရက္တိုတိုနဲ႔ ရရွိႏိုင္ႀကပါေစ ဓမၼမိတ္ေဆြ။ Credit: YGWထာဝရတရားရိပ္သာ မႏၲေလး ပုသိမ္ႀကီး (ေတာစုထုံးဘို) 09-799417533 09-428391166

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NqyMCW

❝ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ❞ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆိုတာ “သီလ “ ပါပဲ။ သီလ ဆိုသည္မွာ စည္းကမ္းပါ။ ကုိယ္အမူအရာနဲ ့ ႏုတ္အမူအရာေတြကုိ ေစာင့္ထိန္းတဲ့ .. စည္းကမ္း ၿဖစ္ပါတယ္။ သီလေကာင္းတဲ့ လူဟာ အၿပစ္ကင္းပါတယ္။ အၿပစ္ကင္းလွ်င္ သုခ ခ်မ္းသာ ဆိုတဲ့ အက်ိဳးေတြ ရရွိႏိုင္တာေၾကာင့္၊ မိမိကုိယ္ မိမိ(confident) ယံုၾကည္ၿခင္းကုိလည္း ၿဖစ္ေစပါတယ္။ မိမိဘ၀ကုိ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်မႈ ရွိေနတဲ့ပုဂၢိ ဳလ္ဟာ .. ေသလည္း ေသရဲပါတယ္။ ေနလည္း ေနရဲပါတယ္။ သီလေကာင္းရင္ .. ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိယ္ အၿပစ္တင္ၿခင္း၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ စြတ္စြဲၿခင္း၊ မိမိကုိသူတစ္ပါး စြတ္စြဲၿခင္း၊ ေဘးမွလည္း ကင္းေ၀းေစေသာေၾကာင့္ စိတ္က အၿမဲတမ္း ၾကည္လင္ ေနေစပါတယ္။ စိတ္ၾကည္လင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ရုပ္ပါ ၾကည္လင္လာေစ ပါတယ္။ ရုပ္ကုိ စိတ္က .. အစဥ္သၿဖင့္ ေၿပာင္းလဲေစပါတယ္။ လူတို ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ တကုိယ္လံုးဟာ ေသြးမ်ားနဲ ့လည္ပတ္ေနပါတယ္။ စိတ္ရဲ့ ေၿပာင္းလဲမွဳ့ေၾကာင့္ နွလံုးေသြးကလည္း ေၿပာင္းလဲလာၿပီး မ်က္နွာအေန အထားလည္း ေၿပာင္းလဲလာတတ္ ပါတယ္။ နွလံုးေသြးဟာ ဥာဏ္၀င္တဲ့အခါ ပတၱၿမားေရာင္ ေတာက္ပါတယ္။ သဒၶါ ၀င္တဲ့အခါ ေရႊေရာင္ ေတာက္ပါတယ္။ ရာဂ ၀င္လွ်င္ နီတတ္ ပါတယ္။ ေမာဟ၀င္ေတာ့ နီက်ဲက်ဲပါ။ ၀ိတက္၀င္ေတာ့ ၿဖဴၾကဲၾကဲ အေရာင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေဒါသ၀င္ရင္ မဲပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္တိုတဲ့ အခိ်န္ဆိုရင္ မ်က္နွာေပၚတြင္ .. မဲပုတ္ ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ ရုပ္ကုိ စိတ္က အစဥ္သၿဖင့္ ေၿပာင္းလဲေစတဲ့ သေဘာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတို ့ရဲ့ ကုိယ္၊ နုတ္ႏွစ္ပါး (ကာယကံ၊၀စီကံ) ႏွစ္ပါးကုိ သီလဆိုတဲ့ စည္းကမ္းနဲ ့ ေစာင့္ထိန္း ရပါမယ္။ သီလေစာင့္ထိန္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အၿပစ္ကင္းၿပီး၊ မိမိကုိယ္ကုိယ္ စြတ္စြဲၿခင္း၊ သူတစ္ပါး စြတ္စြဲၿခင္းတို ့မွလည္း ကင္းေ၀းပါတယ္။ စိတ္ႏွလံုး ၾကည္လင္ေစပါတယ္။ စိတ္ႏွလံုး ၾကည္လင္ေသာေၾကာင့္ ေနေတာ့လည္း ၾကည္လင္ ေသေတာ့လည္း ၾကည္လင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆုိတာ... သီလပါပဲ။ အိုၿခင္း တစ္ရားကုိ သီလနဲ ့ တန္ဆာဆင္ပါ ...။ ၂။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ နာသည့္တုိင္ေအာင္ ေသသည့္တုိင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ဆိုတာ... “သဒၶါ ” ပါပဲ။ သဒၶါ ဆိုတာက စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ ေစပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ စိတ္မွာ သဒၶါ ၿဖစ္ေစသလဲ ဆိုရင္ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးနဲ ့ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ သာသနာေတာ္ရဲ့ ေက်းဇူးကုိ ယံုၾကည္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ၾကည္လင္ လာလို ့ပါ။ သဒၶါဟာ၊ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ၾကည္ေစတတ္တဲ့ သတၱိ အထူး ရွိပါတယ္။ သဒၶါ စိတ္ေၾကာင့္၊ သဒၶါေကာင္းၿဖစ္ရင္ သဒၶါေကာင္းစြာရရင္ ... ၁။ ကိေလသာ အၾကမ္းစားေတြကုိ အနည္ထိုင္သြားေစပါတယ္။ ၂။ စိတ္ေပၚမွာ လြမ္းအုပ္ေနတဲ့့ အညစ္အေၾကးေတြ ကြာသြားေစပါတယ္။ ၃။ ပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္ႏွလံုးသားေတြဟာ ေအးခ်မ္း သြားေစပါတယ္ လို ့ ဆိုထားပါတယ္။ ၿမတ္စြာဘုရားရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ကို ထပ္တလဲလဲ ပြားမ်ားျခင္းဟာ သဒၶါတရားကုိ ၿဖစ္ပြားေစတဲ့ အေကာင္းဆံုး .. ဗုဒၶႏုႆတိ ဘာ၀နာ ၿဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိရင္ ေလာကမွာ .. အက်င့္သီလ ေကာင္းေသာ္လည္း၊ ဘ၀သံသရာမွာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ ဘ၀မွာ ခဏ၊ ခဏ စိတ္ညစ္ ရတတ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိလွ်င္ .. ဘ၀သံသရာကုိ မကူးခတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္... အို သည့္တိုင္ေအာင္ နာသည့္တိုင္ေအာင္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သဒၶါလို ့မိန္ ့ၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ၃။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္၊ နာသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆိုတာ “ပညာ“ ပါပဲ။ ပညာဆိုတာ အေသးစိတ္ သိနားလည္ၿခင္း (Detail Understanding) ပါ။ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြက သင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာရပ္အၿပင္၊ ေလာကၾကီးကို အမွန္တကယ္ မိမိကုိယ္တိုင္ ေလွ်က္လွမ္းတဲ့အခါ ဘ၀မွာ ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့ ၿပသနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြကုိ .. ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ ့ ေၿဖရွင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကုိ သိတာကုိလည္း ပညာလို ့ေခၚပါတယ္။ ထိုပညာကုိ ေလာကထဲမွာသာ သင္ယူလို ့ရႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာေလာက ၾကီးဟာ လူသားတို ့ရဲ့ ဆရာသမား ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏုပ်ိဳေသာ္ၿငားေသာ္လည္း ပညာမတတ္လွ်င္ အခ်ီးအႏွီးပါပဲ။ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ပညာေတာ့ သိပ္တတ္ၿပီး၊ သဒၶါေခါင္းပါးလွ်င္လည္း ေကာက္က်စ္တဲ့ ပညာတတ္ အၿဖစ္သို ့ ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ သဒၶါ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၿပင္းထန္ေနေပမဲ့ ပညာ(အသိဥာဏ္) ကင္းမဲ့တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုရင္ .. အကန္းရံု ၿဖစ္သြား တတ္ပါတယ္။ သီလကင္းမဲ့ၿပီး .. ပညာ သိပ္တတ္ၿခင္းဟာလည္း ယုတ္မာတဲ့ ပညာတတ္ ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္မွာ .. သီလ၊ သဒၶါ ၊ ပညာ၊ ပါပဲလုိ ့ မိန္ ့ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ၄။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ နာသည့္တုိင္ေအာင္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ဆိုတာ “ပုညဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့" ပါပဲ။ မိမိ ဘ၀ တစ္ေလ်ာက္လံုး ေကာင္းေစရန္အတြက္ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳ့ေတြကုိ မ်ားမ်ားၾကီး စုေဆာင္း ထားသင့္ပါတယ္။ ရာထူး ဥစၥာ၊ စီးပြား၊ တက္ခ်င္တိုင္း တက္ပါေစ။ ထိုအရာမ်ားဟာ ႏွစ္တစ္ရာ အတြင္းမွာ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္ ထားမယ္လို ့ ယံုၾကည္လို ့မရႏိုင္ပါဘူး။ ဘ၀ဆိုတာ ေရွ့သို့သာ ဦးတည္ သြားေနပါတယ္။ ဒါကုိ ဥပမာေလး တစ္ခုနဲ ့ ေၿပာၿပရလွ်င္ေတာ့ - ရန္ကုန္ ကေန မႏၱေလး သို ့ သြားမယ္ ဆိုၾကပါစို ့ ဘူတာၾကီးသြားၿပီး ရထားလက္မွတ္၀ယ္တဲ့အခါ လက္မွတ္ ေလးမွာ .. ခံုနံပါတ္ေလးေရးေပး လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ေလးကုိင္ၿပီး ဒီတြဲနံပါတ္ဟာ .. ငါ့အတြဲ ၊ဒီခံုက ငါ့ခံု၊ ဆိုၿပီးေတာ့ တက္ထိုင္လိုက္ ပါတယ္။ ရထားက ရန္ကုန္ကေန ထြက္သြားၿပီး ပဲခူးေရာက္ ပါတယ္။ ရႏ္ကုန္၊ မႏၱေလး မိုင္ေပါင္း ၄၅၀ ကြာေ၀းတယ္ပဲထား၊ ပဲခူးေရာက္ေတာ့ မိုင္ ၅၀ ကုန္သြားပါၿပီ။ သူပုိင္ဆိုင္ခြင့္ မိုင္ ၄၀၀ပဲ က်န္ပါ ေတာ့တယ္။ ရထားကလည္း ေရွ့သို ့ပဲသြားပါတယ္၊ ေနာက္ၿပန္မဆုတ္ပါဘူး၊ ပ်ဥ္းမနား ေရာက္ေတာ့ မိုင္ႏွစ္ရာ ေက်ာ္သြားၿပီ။ ကုိယ္ပုိင္ဆိုင္ခြင့္ ေတြက တၿဖည္းၿဖည္းေလ်ာ့ သြားပါတယ္၊ ေရွ ့ကုိပဲ သြားရင္း၊ သြားရင္း နဲ ့ ငါပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဥစၥာေတြ၊ တၿဖည္းၿဖည္းၿခင္း ငါပိုင္ ငါပုိင္ ဆုိတာေတြ တၿဖည္းၿဖည္း ကုန္ဆံုးေနတာကုိ အားလံုး သတိမၿပဳမိ လိုက္ၾကပါဘူး။ မႏၱေလးဘူတာကုိ ရထား၀င္လို ့ ရထားလည္းရပ္ေရာ .. ထိုရထား လက္မွတ္ဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္ေတာ့ သလို ငါ့တြဲ၊ ငါ့ထိုင္ခံု ဆိုၿပီး ယူသြားလို ့ မရပါဘူး။ ဘူတာဆိုက္ရင္ အကုန္လံုး ထားခဲ့ၾကရမွာပါ။ ဘူတာ ဆိုက္တဲ့အခါ ရထားေပၚက ယူသြားလို ့ရမွာက တြဲနဲ ့ထိုင္ခံု မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ့္အိပ္ကပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ ပုိက္ဆံၿဖစ္တဲ့ ရိကၡာထုတ္ကသာ ကုိယ့္သြားေလရာ သယ္သြားလို ့ရမဲ ့ ရိကၡာပါပဲ။ (ကုိယ့္ရဲ့ ရိကၡာထုတ္ ဆိုတာ ကုိယ္ၿပဳထားတဲ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳ့ေတြကို ဆိုလိုတာပါ) လူသားအားလံုးဟာ လူ ့ဘ၀ခရီးမွာ ပုိင္ဆိုင္မွဳ့၊ စီးပြားဥစၥာ၊ ရာထူးေတြ ဆိုတာကေတာ့ ဘူတာ မဆိုက္္ခင္ေလး ပိုင္ဆိုင္ၾက ရတာပါ။ ဘူတာဆိုက္ရင္ အကုန္လံုး ထားခဲ့ၾကရမွာပါပဲ။ ပုညဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ႏွင့္ ကိုယ္ၿပဳတဲ့ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ ၀ိပသနာ ဆိုတဲ့ေကာင္းမွဳ့ေတြဟာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး တို ့.. လုယက္ ဖ်က္စီးလို ့မရတဲ့အတြက္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္ တိုင္ေအာင္၊ နာသည့္တိုင္ေအာင္၊ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ .. “သီလ၊ သဒၶါ၊ ပညာ၊ နဲ ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ့” ပါပဲ။ ထိုေလးမ်ိဳးဟာ ဘ၀ကို လွပေစဘို ့ရာ ဘ၀ရဲ့အလွ တန္ဆာမ်ား ၿဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္ခႏၶာၾကီးကေတာ့ .. ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ငါးဆယ္ေက်ာ္တာနဲ ့ ဘ၀တစ္၀က္က်ိဳးတာနဲ ့ ေဆြးေၿမ့ပ်က္ စီးမွဳ့ေတြ ထင္ရွားစြာ ၿပၿပလာမွာကုိ ေတြ ့ရမွာပါ။ ေဆြးေၿမ့ပ်က္စီး သြားတဲ့ရုပ္ခႏၶာကုိ ဒီေလးခုနဲ ့တန္ဆာဆင္ အလွဆင္ၿပီး အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သီလ၊ နာသည့္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သဒၶါ၊ အိုနာေသ ဘယ္ေလာက္နွိပ္စက္ပါေစ ပညာနဲ ့ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ့တို ့သာလွ်င္ ဘ၀ရဲ့ေကာင္းေၾကာင္း တရားေတြ ၿဖစ္တယ္ လို ့ ၿမတ္စြာဘုရားက နတ္သားအား ေၿဖၾကားေတာ္ မွဳခဲ့ပါတယ္။ နတ္သားကလည္း ထိုအေၿဖမ်ားအား ၀မ္းေၿမာက္ ေက်နပ္သၿဖင့္ ၿမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးဦးခ်ကန္ ့ေတာ့ၿပီး သန္းေကာင္ယံမွာ သူနဲ ့ပါလာတဲ့ နတ္ပရိတ္သတ္ ေထာင္ေသာင္းကုိ ေခၚ၍... နတ္ၿပည္သို ့ျပန္ေတာ္မူပါတယ္။ ထို သီလရယ္ သဒၶါရယ္၊ ပညာရယ္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ရယ္ ဆိုတာကုိ သာဓုေလးပါးလို ့မွတ္သားထားၾကပါတယ္။ ဘ၀ရဲ့ အေကာင္းတရားေလးပါးၿဖစ္တဲ့ ထုိသာဓု တရားေလးပါးနဲ ့ မိမိတို ့ရဲ့ ဘ၀ကုိ .. အိုသည့္ နာသည့္ ေသသည့္ တိုင္ေအာင္ အေကာင္းဆံုး အလွၿပင္၍ တန္ဆာ ဆင္ႏိုင္ၾကပါေစလို ့ ဆႏၵၿပဳ လုိက္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ဘ၀ကုိ လွပစြာ ၿဖတ္သန္း နုိင္ၾကပါေစ ....။ (ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး - ဦးဉာဏိႆရ ) #Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZlJxwJ

❝ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ❞ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆိုတာ “သီလ “ ပါပဲ။ သီလ ဆိုသည္မွာ စည္းကမ္းပါ။ ကုိယ္အမူအရာနဲ ့ ႏုတ္အမူအရာေတြကုိ ေစာင့္ထိန္းတဲ့ .. စည္းကမ္း ၿဖစ္ပါတယ္။ သီလေကာင္းတဲ့ လူဟာ အၿပစ္ကင္းပါတယ္။ အၿပစ္ကင္းလွ်င္ သုခ ခ်မ္းသာ ဆိုတဲ့ အက်ိဳးေတြ ရရွိႏိုင္တာေၾကာင့္၊ မိမိကုိယ္ မိမိ(confident) ယံုၾကည္ၿခင္းကုိလည္း ၿဖစ္ေစပါတယ္။ မိမိဘ၀ကုိ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်မႈ ရွိေနတဲ့ပုဂၢိ ဳလ္ဟာ .. ေသလည္း ေသရဲပါတယ္။ ေနလည္း ေနရဲပါတယ္။ သီလေကာင္းရင္ .. ကုိယ့္ကုိယ့္ကုိယ္ အၿပစ္တင္ၿခင္း၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ စြတ္စြဲၿခင္း၊ မိမိကုိသူတစ္ပါး စြတ္စြဲၿခင္း၊ ေဘးမွလည္း ကင္းေ၀းေစေသာေၾကာင့္ စိတ္က အၿမဲတမ္း ၾကည္လင္ ေနေစပါတယ္။ စိတ္ၾကည္လင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ရုပ္ပါ ၾကည္လင္လာေစ ပါတယ္။ ရုပ္ကုိ စိတ္က .. အစဥ္သၿဖင့္ ေၿပာင္းလဲေစပါတယ္။ လူတို ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ တကုိယ္လံုးဟာ ေသြးမ်ားနဲ ့လည္ပတ္ေနပါတယ္။ စိတ္ရဲ့ ေၿပာင္းလဲမွဳ့ေၾကာင့္ နွလံုးေသြးကလည္း ေၿပာင္းလဲလာၿပီး မ်က္နွာအေန အထားလည္း ေၿပာင္းလဲလာတတ္ ပါတယ္။ နွလံုးေသြးဟာ ဥာဏ္၀င္တဲ့အခါ ပတၱၿမားေရာင္ ေတာက္ပါတယ္။ သဒၶါ ၀င္တဲ့အခါ ေရႊေရာင္ ေတာက္ပါတယ္။ ရာဂ ၀င္လွ်င္ နီတတ္ ပါတယ္။ ေမာဟ၀င္ေတာ့ နီက်ဲက်ဲပါ။ ၀ိတက္၀င္ေတာ့ ၿဖဴၾကဲၾကဲ အေရာင္ၿဖစ္ပါတယ္။ ေဒါသ၀င္ရင္ မဲပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္တိုတဲ့ အခိ်န္ဆိုရင္ မ်က္နွာေပၚတြင္ .. မဲပုတ္ ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ ရုပ္ကုိ စိတ္က အစဥ္သၿဖင့္ ေၿပာင္းလဲေစတဲ့ သေဘာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိတို ့ရဲ့ ကုိယ္၊ နုတ္ႏွစ္ပါး (ကာယကံ၊၀စီကံ) ႏွစ္ပါးကုိ သီလဆိုတဲ့ စည္းကမ္းနဲ ့ ေစာင့္ထိန္း ရပါမယ္။ သီလေစာင့္ထိန္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အၿပစ္ကင္းၿပီး၊ မိမိကုိယ္ကုိယ္ စြတ္စြဲၿခင္း၊ သူတစ္ပါး စြတ္စြဲၿခင္းတို ့မွလည္း ကင္းေ၀းပါတယ္။ စိတ္ႏွလံုး ၾကည္လင္ေစပါတယ္။ စိတ္ႏွလံုး ၾကည္လင္ေသာေၾကာင့္ ေနေတာ့လည္း ၾကည္လင္ ေသေတာ့လည္း ၾကည္လင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆုိတာ... သီလပါပဲ။ အိုၿခင္း တစ္ရားကုိ သီလနဲ ့ တန္ဆာဆင္ပါ ...။ ၂။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ နာသည့္တုိင္ေအာင္ ေသသည့္တုိင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ဆိုတာ... “သဒၶါ ” ပါပဲ။ သဒၶါ ဆိုတာက စိတ္ကုိ ၾကည္လင္ ေစပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ စိတ္မွာ သဒၶါ ၿဖစ္ေစသလဲ ဆိုရင္ ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးနဲ ့ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ သာသနာေတာ္ရဲ့ ေက်းဇူးကုိ ယံုၾကည္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ၾကည္လင္ လာလို ့ပါ။ သဒၶါဟာ၊ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ၾကည္ေစတတ္တဲ့ သတၱိ အထူး ရွိပါတယ္။ သဒၶါ စိတ္ေၾကာင့္၊ သဒၶါေကာင္းၿဖစ္ရင္ သဒၶါေကာင္းစြာရရင္ ... ၁။ ကိေလသာ အၾကမ္းစားေတြကုိ အနည္ထိုင္သြားေစပါတယ္။ ၂။ စိတ္ေပၚမွာ လြမ္းအုပ္ေနတဲ့့ အညစ္အေၾကးေတြ ကြာသြားေစပါတယ္။ ၃။ ပူေလာင္ေနတဲ့ စိတ္ႏွလံုးသားေတြဟာ ေအးခ်မ္း သြားေစပါတယ္ လို ့ ဆိုထားပါတယ္။ ၿမတ္စြာဘုရားရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ကို ထပ္တလဲလဲ ပြားမ်ားျခင္းဟာ သဒၶါတရားကုိ ၿဖစ္ပြားေစတဲ့ အေကာင္းဆံုး .. ဗုဒၶႏုႆတိ ဘာ၀နာ ၿဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိရင္ ေလာကမွာ .. အက်င့္သီလ ေကာင္းေသာ္လည္း၊ ဘ၀သံသရာမွာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ ့ႏုိင္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ ဘ၀မွာ ခဏ၊ ခဏ စိတ္ညစ္ ရတတ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္ မရွိလွ်င္ .. ဘ၀သံသရာကုိ မကူးခတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္... အို သည့္တိုင္ေအာင္ နာသည့္တိုင္ေအာင္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သဒၶါလို ့မိန္ ့ၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ၃။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္၊ နာသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ဆိုတာ “ပညာ“ ပါပဲ။ ပညာဆိုတာ အေသးစိတ္ သိနားလည္ၿခင္း (Detail Understanding) ပါ။ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြက သင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာရပ္အၿပင္၊ ေလာကၾကီးကို အမွန္တကယ္ မိမိကုိယ္တိုင္ ေလွ်က္လွမ္းတဲ့အခါ ဘ၀မွာ ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့ ၿပသနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြကုိ .. ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ ့ ေၿဖရွင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကုိ သိတာကုိလည္း ပညာလို ့ေခၚပါတယ္။ ထိုပညာကုိ ေလာကထဲမွာသာ သင္ယူလို ့ရႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာေလာက ၾကီးဟာ လူသားတို ့ရဲ့ ဆရာသမား ၿဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏုပ်ိဳေသာ္ၿငားေသာ္လည္း ပညာမတတ္လွ်င္ အခ်ီးအႏွီးပါပဲ။ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ပညာေတာ့ သိပ္တတ္ၿပီး၊ သဒၶါေခါင္းပါးလွ်င္လည္း ေကာက္က်စ္တဲ့ ပညာတတ္ အၿဖစ္သို ့ ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ သဒၶါ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၿပင္းထန္ေနေပမဲ့ ပညာ(အသိဥာဏ္) ကင္းမဲ့တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုရင္ .. အကန္းရံု ၿဖစ္သြား တတ္ပါတယ္။ သီလကင္းမဲ့ၿပီး .. ပညာ သိပ္တတ္ၿခင္းဟာလည္း ယုတ္မာတဲ့ ပညာတတ္ ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္မွာ .. သီလ၊ သဒၶါ ၊ ပညာ၊ ပါပဲလုိ ့ မိန္ ့ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ၄။ အို သည့္ တိုင္ေအာင္ နာသည့္တုိင္ေအာင္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းသည္ ဆိုတာ “ပုညဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့" ပါပဲ။ မိမိ ဘ၀ တစ္ေလ်ာက္လံုး ေကာင္းေစရန္အတြက္ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳ့ေတြကုိ မ်ားမ်ားၾကီး စုေဆာင္း ထားသင့္ပါတယ္။ ရာထူး ဥစၥာ၊ စီးပြား၊ တက္ခ်င္တိုင္း တက္ပါေစ။ ထိုအရာမ်ားဟာ ႏွစ္တစ္ရာ အတြင္းမွာ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္ ထားမယ္လို ့ ယံုၾကည္လို ့မရႏိုင္ပါဘူး။ ဘ၀ဆိုတာ ေရွ့သို့သာ ဦးတည္ သြားေနပါတယ္။ ဒါကုိ ဥပမာေလး တစ္ခုနဲ ့ ေၿပာၿပရလွ်င္ေတာ့ - ရန္ကုန္ ကေန မႏၱေလး သို ့ သြားမယ္ ဆိုၾကပါစို ့ ဘူတာၾကီးသြားၿပီး ရထားလက္မွတ္၀ယ္တဲ့အခါ လက္မွတ္ ေလးမွာ .. ခံုနံပါတ္ေလးေရးေပး လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလက္မွတ္ ေလးကုိင္ၿပီး ဒီတြဲနံပါတ္ဟာ .. ငါ့အတြဲ ၊ဒီခံုက ငါ့ခံု၊ ဆိုၿပီးေတာ့ တက္ထိုင္လိုက္ ပါတယ္။ ရထားက ရန္ကုန္ကေန ထြက္သြားၿပီး ပဲခူးေရာက္ ပါတယ္။ ရႏ္ကုန္၊ မႏၱေလး မိုင္ေပါင္း ၄၅၀ ကြာေ၀းတယ္ပဲထား၊ ပဲခူးေရာက္ေတာ့ မိုင္ ၅၀ ကုန္သြားပါၿပီ။ သူပုိင္ဆိုင္ခြင့္ မိုင္ ၄၀၀ပဲ က်န္ပါ ေတာ့တယ္။ ရထားကလည္း ေရွ့သို ့ပဲသြားပါတယ္၊ ေနာက္ၿပန္မဆုတ္ပါဘူး၊ ပ်ဥ္းမနား ေရာက္ေတာ့ မိုင္ႏွစ္ရာ ေက်ာ္သြားၿပီ။ ကုိယ္ပုိင္ဆိုင္ခြင့္ ေတြက တၿဖည္းၿဖည္းေလ်ာ့ သြားပါတယ္၊ ေရွ ့ကုိပဲ သြားရင္း၊ သြားရင္း နဲ ့ ငါပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဥစၥာေတြ၊ တၿဖည္းၿဖည္းၿခင္း ငါပိုင္ ငါပုိင္ ဆုိတာေတြ တၿဖည္းၿဖည္း ကုန္ဆံုးေနတာကုိ အားလံုး သတိမၿပဳမိ လိုက္ၾကပါဘူး။ မႏၱေလးဘူတာကုိ ရထား၀င္လို ့ ရထားလည္းရပ္ေရာ .. ထိုရထား လက္မွတ္ဟာ ဘာမွ အသံုးမ၀င္ေတာ့ သလို ငါ့တြဲ၊ ငါ့ထိုင္ခံု ဆိုၿပီး ယူသြားလို ့ မရပါဘူး။ ဘူတာဆိုက္ရင္ အကုန္လံုး ထားခဲ့ၾကရမွာပါ။ ဘူတာ ဆိုက္တဲ့အခါ ရထားေပၚက ယူသြားလို ့ရမွာက တြဲနဲ ့ထိုင္ခံု မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ့္အိပ္ကပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ ပုိက္ဆံၿဖစ္တဲ့ ရိကၡာထုတ္ကသာ ကုိယ့္သြားေလရာ သယ္သြားလို ့ရမဲ ့ ရိကၡာပါပဲ။ (ကုိယ့္ရဲ့ ရိကၡာထုတ္ ဆိုတာ ကုိယ္ၿပဳထားတဲ့ ကုသိုလ္ ေကာင္းမွဳ့ေတြကို ဆိုလိုတာပါ) လူသားအားလံုးဟာ လူ ့ဘ၀ခရီးမွာ ပုိင္ဆိုင္မွဳ့၊ စီးပြားဥစၥာ၊ ရာထူးေတြ ဆိုတာကေတာ့ ဘူတာ မဆိုက္္ခင္ေလး ပိုင္ဆိုင္ၾက ရတာပါ။ ဘူတာဆိုက္ရင္ အကုန္လံုး ထားခဲ့ၾကရမွာပါပဲ။ ပုညဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ႏွင့္ ကိုယ္ၿပဳတဲ့ ဒါန၊ သီလ၊ သမထ ၀ိပသနာ ဆိုတဲ့ေကာင္းမွဳ့ေတြဟာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး တို ့.. လုယက္ ဖ်က္စီးလို ့မရတဲ့အတြက္ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုသည့္ တိုင္ေအာင္၊ နာသည့္တိုင္ေအာင္၊ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ .. “သီလ၊ သဒၶါ၊ ပညာ၊ နဲ ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ့” ပါပဲ။ ထိုေလးမ်ိဳးဟာ ဘ၀ကို လွပေစဘို ့ရာ ဘ၀ရဲ့အလွ တန္ဆာမ်ား ၿဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္ခႏၶာၾကီးကေတာ့ .. ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း ငါးဆယ္ေက်ာ္တာနဲ ့ ဘ၀တစ္၀က္က်ိဳးတာနဲ ့ ေဆြးေၿမ့ပ်က္ စီးမွဳ့ေတြ ထင္ရွားစြာ ၿပၿပလာမွာကုိ ေတြ ့ရမွာပါ။ ေဆြးေၿမ့ပ်က္စီး သြားတဲ့ရုပ္ခႏၶာကုိ ဒီေလးခုနဲ ့တန္ဆာဆင္ အလွဆင္ၿပီး အိုသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သီလ၊ နာသည့္ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းတာ သဒၶါ၊ အိုနာေသ ဘယ္ေလာက္နွိပ္စက္ပါေစ ပညာနဲ ့ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ့တို ့သာလွ်င္ ဘ၀ရဲ့ေကာင္းေၾကာင္း တရားေတြ ၿဖစ္တယ္ လို ့ ၿမတ္စြာဘုရားက နတ္သားအား ေၿဖၾကားေတာ္ မွဳခဲ့ပါတယ္။ နတ္သားကလည္း ထိုအေၿဖမ်ားအား ၀မ္းေၿမာက္ ေက်နပ္သၿဖင့္ ၿမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးဦးခ်ကန္ ့ေတာ့ၿပီး သန္းေကာင္ယံမွာ သူနဲ ့ပါလာတဲ့ နတ္ပရိတ္သတ္ ေထာင္ေသာင္းကုိ ေခၚ၍... နတ္ၿပည္သို ့ျပန္ေတာ္မူပါတယ္။ ထို သီလရယ္ သဒၶါရယ္၊ ပညာရယ္ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ့ရယ္ ဆိုတာကုိ သာဓုေလးပါးလို ့မွတ္သားထားၾကပါတယ္။ ဘ၀ရဲ့ အေကာင္းတရားေလးပါးၿဖစ္တဲ့ ထုိသာဓု တရားေလးပါးနဲ ့ မိမိတို ့ရဲ့ ဘ၀ကုိ .. အိုသည့္ နာသည့္ ေသသည့္ တိုင္ေအာင္ အေကာင္းဆံုး အလွၿပင္၍ တန္ဆာ ဆင္ႏိုင္ၾကပါေစလို ့ ဆႏၵၿပဳ လုိက္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ဘ၀ကုိ လွပစြာ ၿဖတ္သန္း နုိင္ၾကပါေစ ....။ (ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး - ဦးဉာဏိႆရ ) #Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZlJxwJ

စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ စိတ္ရဲ႕ဓန -------------------------------- ကိုယ့္ဘဝမွာ အားလုံးစိတ္တိုင္းက်ျဖစ္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ခြင့္ေပးမယ့္သူကို ျပပါ။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာ္မွာ မဟုတ္တဲ႔သူကို ဘုန္းဘုန္းျပမယ္။ ဘဝမွာ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္တာ ဘာမွ မေတြ႔ရဘူး။ သင့္ရုံပဲ ျဖစ္တာေတြ႔ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနမွ ျဖစ္မယ္။ အေျခအေနေကာင္းေနလို႔ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ႔ သူဟာ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ျပီလို႔ မေျပာနိုင္ဘူး။ အေျခအေနဆိုတာ အျမဲ ေျပာင္းေနတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈက အေရးၾကီးပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ ဘဝဟာာ ေနေပ်ာ္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ က်န္းမာေရး ပိုေကာင္း တယ္။ ေရာဂါျဖစ္ရင္ေတာင္ ေပ်ာက္တာျမန္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ ဆက္ဆံေရးပိုေကာင္း တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ႔သူဟာ သူမ်ားကို လည္း စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္။ ေလာကဓံက ရုိက္လွဲလိုက္တာကို မခံရတဲ႔ သူမရွိဘူး။ * အေရးၾကီးတာက ဘယ္ေလာက္ ျမန္ျမန္ျပန္ထသလဲ ဆိုတာပဲ။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာေပမယ့္ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ႔သူ ရာထူးၾကီးျပီး စိတ္မခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ ေအာင္ ျမင္တဲ႔သူ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရွိဘဲ ေအာင္ျမင္မႈမရွိဘူး။ ေငြက ကိုယ့္ကို ပိုေကာင္းတဲ႔လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး။ ပိုျပီးေနေရး ထိုင္ေရး အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ေပးပါတယ္။ ေငြက စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ဝယ္မေပးနိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပလို႔ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ႔သူအတြက္ စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပေစမယ့္ ဝင္ေငြက အဲဒီစိတ္ဆင္းရဲမႈကို ေဖ်ာက္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ေငြမ်ားမ်ားရေလ စိတ္ပိုခ်မ္းသာေလေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ * စိတ္ခ်မ္းသာမႈရဖို႔ စိတ္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိမွျဖစ္မယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ စိတ္ရဲ႕ဓန ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝက စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို မေပးပါဘူး။ ျဖစ္လာတဲ႔ ကိစၥကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေတြးယူမွ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကူညီတတ္တာ ၾကင္နာတတ္တာ ကိုယ္ခ်င္း စာတတ္တာ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္တဲ႔ လကၡဏာ ျဖစ္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္တာ ပညာရွိတဲ႔ လကၡဏာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္ေသးရင္ စိတ္ထား ျမင့္ျမတ္မႈ မရွိေသးဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္မွ မေနတတ္ေသးရင္ ဘာပညာမွ မရွိေသးဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ သူလုပ္နိုင္တာကို လုပ္နိုင္တဲ႔အခ်ိန္မွာ လုပ္တယ္။ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူလုပ္တယ္။ အေျခအေနက အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အထိ မေစာင့္ဘူး။ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ မသိတဲ႔သူ ဟာ အေျခအေနက ေတာင္းဆိုမွ လုပ္တယ္။ အဲဒီလိုလူဟာ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူမျဖစ္နိုင္ဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့သူဟာ သူလုပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာကို သိတယ္။ အခုလုပ္နိုင္တာကို လုပ္တယ္။ အခုလုပ္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေစာင့္ဘူး။ ဘယ္သူမွ ေတာင္းဆိုေနဖို႔ မလိုဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ ျပင္ပအေျခအေနက ကိုယ့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္ အဓိက အေၾကာင္းတရားလို႔ မယုံၾကည္ဘူး။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာျမိဳင္ေတာရ) Copy from Paral lel.

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Ntz9wQ

စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ စိတ္ရဲ႕ဓန -------------------------------- ကိုယ့္ဘဝမွာ အားလုံးစိတ္တိုင္းက်ျဖစ္မွ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေပ်ာ္ခြင့္ေပးမယ့္သူကို ျပပါ။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာ္မွာ မဟုတ္တဲ႔သူကို ဘုန္းဘုန္းျပမယ္။ ဘဝမွာ စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္တာ ဘာမွ မေတြ႔ရဘူး။ သင့္ရုံပဲ ျဖစ္တာေတြ႔ရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနမွ ျဖစ္မယ္။ အေျခအေနေကာင္းေနလို႔ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ႔ သူဟာ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ျပီလို႔ မေျပာနိုင္ဘူး။ အေျခအေနဆိုတာ အျမဲ ေျပာင္းေနတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈက အေရးၾကီးပါတယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ ဘဝဟာာ ေနေပ်ာ္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ က်န္းမာေရး ပိုေကာင္း တယ္။ ေရာဂါျဖစ္ရင္ေတာင္ ေပ်ာက္တာျမန္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ ဆက္ဆံေရးပိုေကာင္း တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေနတဲ႔သူဟာ သူမ်ားကို လည္း စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္။ ေလာကဓံက ရုိက္လွဲလိုက္တာကို မခံရတဲ႔ သူမရွိဘူး။ * အေရးၾကီးတာက ဘယ္ေလာက္ ျမန္ျမန္ျပန္ထသလဲ ဆိုတာပဲ။ ေငြေၾကးခ်မ္းသာေပမယ့္ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ႔သူ ရာထူးၾကီးျပီး စိတ္မခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ ေအာင္ ျမင္တဲ႔သူ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ မရွိဘဲ ေအာင္ျမင္မႈမရွိဘူး။ ေငြက ကိုယ့္ကို ပိုေကာင္းတဲ႔လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မေပးနိုင္ပါဘူး။ ပိုျပီးေနေရး ထိုင္ေရး အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ေပးပါတယ္။ ေငြက စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ဝယ္မေပးနိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပလို႔ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ႔သူအတြက္ စားဝတ္ေနေရး အဆင္ေျပေစမယ့္ ဝင္ေငြက အဲဒီစိတ္ဆင္းရဲမႈကို ေဖ်ာက္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ေငြမ်ားမ်ားရေလ စိတ္ပိုခ်မ္းသာေလေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ * စိတ္ခ်မ္းသာမႈရဖို႔ စိတ္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိမွျဖစ္မယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာမႈဟာ စိတ္ရဲ႕ဓန ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝက စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို မေပးပါဘူး။ ျဖစ္လာတဲ႔ ကိစၥကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေတြးယူမွ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ကူညီတတ္တာ ၾကင္နာတတ္တာ ကိုယ္ခ်င္း စာတတ္တာ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္တဲ႔ လကၡဏာ ျဖစ္တယ္။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္တာ ပညာရွိတဲ႔ လကၡဏာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ခ်င္းမစာတတ္ေသးရင္ စိတ္ထား ျမင့္ျမတ္မႈ မရွိေသးဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္မွ မေနတတ္ေသးရင္ ဘာပညာမွ မရွိေသးဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ သူလုပ္နိုင္တာကို လုပ္နိုင္တဲ႔အခ်ိန္မွာ လုပ္တယ္။ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူလုပ္တယ္။ အေျခအေနက အတင္းအၾကပ္ ေတာင္းဆိုလာတဲ့အထိ မေစာင့္ဘူး။ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ မသိတဲ႔သူ ဟာ အေျခအေနက ေတာင္းဆိုမွ လုပ္တယ္။ အဲဒီလိုလူဟာ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူမျဖစ္နိုင္ဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့သူဟာ သူလုပ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာကို သိတယ္။ အခုလုပ္နိုင္တာကို လုပ္တယ္။ အခုလုပ္တယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေစာင့္ဘူး။ ဘယ္သူမွ ေတာင္းဆိုေနဖို႔ မလိုဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔သူဟာ ျပင္ပအေျခအေနက ကိုယ့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္ အဓိက အေၾကာင္းတရားလို႔ မယုံၾကည္ဘူး။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက (မဟာျမိဳင္ေတာရ) Copy from Paral lel.

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Ntz9wQ

အရြယ္ေတြ လြန္ကာ အိုမင္းလာ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ရက္ေတြ , လေတြ , ႏွစ္ေတြကုန္လို႔ အိုမင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ခႏၶာရဲ႕ တန္ဖိုးကလည္း က်က်လာလိုက္တာ အိုမင္းမစြမ္းကို ျဖစ္လာၾကျပီ … စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွဳေတြ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္းအား အစြမ္းေတြ ေလ်ာ့နည္းလာလို႔ ဘာမွ မစြမ္းႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး … တန္ဖုိးက်ဆင္းလာျပီ ျဖစ္တဲ႔ ဒီ ခႏၶာကေန ဘာေတြယူႏိုင္ၾကသလဲ ? ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ အခ်ိန္မီ ယူႏိုင္ရင္ေတာ့ ရၾကလိမ့္မယ္ … ဥစၥာ ရွာတဲ႔သူက ဥစၥာ ရမယ္ … စီးပြား ရွာတဲ႔သူက စီးပြား ျဖစ္မယ္ … ပညာ ရွာတဲ႔သူက ပညာ ရမယ္ … ကုသိုလ္ ရွာတဲ႔သူက ကုသိုလ္ ရၾကပါလိမ့္မယ္ … #ဓမၼဒူတ_ေဒါက္တာ_အရွင္ပညိႆရ Credit , Original Uploader ဒႆန​-ေအာင္​လံ. ျပန္​လည္​မွ်​ေဝပါသည္​ ။

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MHVabJ

အရြယ္ေတြ လြန္ကာ အိုမင္းလာ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ရက္ေတြ , လေတြ , ႏွစ္ေတြကုန္လို႔ အိုမင္းလာတာနဲ႔ အမွ် ခႏၶာရဲ႕ တန္ဖိုးကလည္း က်က်လာလိုက္တာ အိုမင္းမစြမ္းကို ျဖစ္လာၾကျပီ … စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွဳေတြ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္းအား အစြမ္းေတြ ေလ်ာ့နည္းလာလို႔ ဘာမွ မစြမ္းႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး … တန္ဖုိးက်ဆင္းလာျပီ ျဖစ္တဲ႔ ဒီ ခႏၶာကေန ဘာေတြယူႏိုင္ၾကသလဲ ? ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ အခ်ိန္မီ ယူႏိုင္ရင္ေတာ့ ရၾကလိမ့္မယ္ … ဥစၥာ ရွာတဲ႔သူက ဥစၥာ ရမယ္ … စီးပြား ရွာတဲ႔သူက စီးပြား ျဖစ္မယ္ … ပညာ ရွာတဲ႔သူက ပညာ ရမယ္ … ကုသိုလ္ ရွာတဲ႔သူက ကုသိုလ္ ရၾကပါလိမ့္မယ္ … #ဓမၼဒူတ_ေဒါက္တာ_အရွင္ပညိႆရ Credit , Original Uploader ဒႆန​-ေအာင္​လံ. ျပန္​လည္​မွ်​ေဝပါသည္​ ။

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MHVabJ

ဝစီေဗဒ ထိတိုင္းရွ အၿမဲသတိရိွပါေစ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ေတာေျပာ ေတာင္ေျပာ မေျပာနဲ႕၊ မဂ္တား ဖိုလ္တား ျဖစ္မယ္။ သူမ်ားဆဲတာကို အျပစ္မေျပာဘူး။ ဦးဇင္းက အတိတ္က သူမ်ားကို ဆဲခဲ့တဲ့ အျပစ္ကိုသိတယ္။ ငါ့ကိုက မေကာင္းတဲ့ကံ၊ သူမ်ားကို ဆဲခဲ့လို႔အခုငါခံ။ အတိတ္အေၾကာင္း သိခ်င္လား ဒကာႀကီး။ ဦးဇင္းက ေဝႆဘူဘုရားလက္ထက္က ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထီးနန္းအုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘုရင္။ ပိဋကတ္သုံးပုံ ေျပာင္းျပန္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွန္ခဲ့တယ္။ အတတ္မ်ိဳးစုံလည္း တတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရင္ကလည္း အႀကီးစား၊ ဦးဇင္းအတိတ္က ကံေျပာတာ။ ဒါေပမဲ့ မေကာင္းတာက သူမ်ားကို ဆဲခဲ့တာ ေျပာတာ။ ကိုယ့္ထက္ တတ္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔ ဒီလို မာန္မာနတရားေတြ လက္မႀကီးေထာင္ ခဲ့တယ္။ အစြယ္ႀကီးခ်ိတ္ခဲ့တယ္။ မာန္ေတြ မာန္ေတြ၊ ငါ့ထက္တတ္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔. အစြယ္ႀကီး ခ်ိတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘုရင္လည္း ျဖစ္ေနေတာ့ ဒကာႀကီးရဲ႕ ပိဋကတ္သုံးပုံ ႏႈတ္ငုံ အာဂုံေဆာင္နိုင္တဲ့ ရွင္ဘုရင္။ ပိဋကတ္သုံးပုံ ႏႈတ္ငုံေဆာင္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ့ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မ်ားေတြ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ခါက်ေတာ့ ငါ့ေလာက္ စာမတတ္ပါဘူးလို႔ ဒီလိုသြားၿပီးေတာ့ ျပစ္မွားတယ္၊ သံဃာေတြကို .. ငါ့ေလာက္ မတတ္ပါဘူး ကြာ၊ ငါေမးလိုက္ခ်င္တယ္၊ အဲဒီလို ဒကာႀကီးေရ။ ငါေမးလိုက္ရင္ ငါ့အေမး မခံနိုင္ပါဘူး၊ ငါ့ေလာက္ မတတ္ပါဘူး၊ အဲဒီလို သြားၿပီးေတာ့ ၀စီေဗဒကံ မ်က္ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကံႀကီးေတြ။ ဦးဇင္းက အတိတ္ကာလတုန္းက သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား အဲဒီလို ဆဲခဲ့တယ္။ အခုလည္း ဦးပဇင္းကို ဘာတတ္တာလဲကြာဆို အဆဲခံရတာ။ ဦးပဇင္းကံက အတိတ္က မေကာင္းခဲ့လို႔ ဦးပဇင္းက ဆဲခဲ့လို႔၊ အခု သူမ်ားက ကိုယ့္ဆဲတာ။ ကိုယ္က မေကာင္းတာ ဒကာႀကီး။ သူမ်ားက မေကာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးပဇင္းရဲ႕ကံပါ။ ငါ့ေလာက္မတတ္ပါဘူး၊ ငါေမးလိုက္ရင္ အေမးမခံနိုင္ဘူးပါဘူးဆိုတဲ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာနတရားေတြ ေထာင္လႊားၿပီးေတာ့ လာခဲ့တယ္။ အဲဒီဘ၀က က်သြားျပန္ေတာ့ ဒကာႀကီးေရ ငါ့ေလာက္မတတ္ဘူးဆိုတဲ့ဟာ ငရဲက်သြားတာပဲ။ ငရဲမွာ ခံလိုက္ရတာ မေျပာခ်င္ဘူး ဒကာႀကီးေရ။ အဲေတာ့ သိေတာ့ ေၾကာက္တာေပါ့ ဒကာႀကီးရာ။ အတိတ္က ခံလာရတဲ့ဟာေတြ ျမင္ေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ အတိတ္က ခံလာရတဲ့ဟာ မျမင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မေၾကာက္ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေရာင္းေနတဲ့ ပုဂၢိုလ္ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း ငါဒီကေန႕ဘယ္ေလာက္ရမလဲ ဒါပဲတြက္ၿပီးေတာ့ ေနတာ ေသေတာ့ အပါယ္ဆင္းမွာကို မသိဘူး။ ဒါထက္ ပိုဆိုး။ အရက္ေရာင္းတဲ့ မိန္းမ။ ေသာက္ခ်င္တဲ့ လူေတြကို ေရာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ သူေရာင္းလိုက္တဲ့ေသရည္ ေသာက္ၿပီး လူေတြ ဘယ္ေလာက္ မူးၿပီး ေသာင္းက်န္းၾက ေမ့ေလ်ာ့ၾကတယ္ မစဥ္းစားမိဘူး။ ေရာင္းေကာင္းရင္ ေပ်ာ္ေနတယ္။ ေသေတာ့ အပါယ္ဆင္းၿပီး မီးေလာင္ခံရမွာကို မသိဘူး။ သြားရာလမ္းေၾကာင္း မသိၾကဘူး။ သနားဖို႔ေကာင္းတယ္။ မသိၾကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနတာေပါ့။ စာတတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက စာနဲ႕ႏွိုင္းတယ္။ စာနဲ႕မႏွိုင္းနဲ႕ခႏၶာနဲ႕ႏွိုင္း။ ထိုင္ေနတုန္း ခႏၶာထဲၾကည့္။ သေဘာေတြ႕လိမ့္မယ္။ စာနဲ႕သြားမဟပ္လိုက္နဲ႕၊ စာက ပညတ္၊ ခႏၶာက ပရမတ္။ ပရမတ္သေဘာတရားကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္။ ကိုယ္သိရမွာက ခႏၶာကိုၾကည့္ သေဘာသိမယ္။ ဘုရားအသိကို အဂၢသာ၀က မဟာသာ၀က မသိနိုင္ဘူး။ အဂၢသာ၀ကအသိကို ပကတိသာ၀က မသိဘူး။ ပကတိသာ၀ကအသိကို အနာဂမ္က သိပါမလား။ အနာဂမ္အသိကို သကဒါဂမ္က သိပါမလား။ သကဒါဂမ္ အသိကို ေသာတာပန္က သိပါမလား။ ေသာတာပန္အသိကို အႏၶပုထုဇဥ္က သိပါမလား။ အဲ အခုပုဂၢိဳလ္ေတြက ေသာတာပန္လည္း မဟုတ္၊ ဘာမွလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕၊ ေပတံေတြနဲ႕ေထာက္လိုက္ၾကတာ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာမွမသိဘူး။ စာအုပ္ကေလးၾကည့္ၿပီး ေပတံနဲ႕ေထာက္လို႔ ဘယ္ရမလဲ၊ ခႏၶာကိုၾကည့္ၿပီး ေထာက္။ ခႏၶာအသိနဲ႕ေထာက္လိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းတယ္။ မက်င့္လည္း မက်င့္ဘဲနဲ႕ ေပတံနဲ႕ေထာက္လို႔ရမလား။ ဦးပဇင္း ၀စီေဗဒကံထိုက္လို႔ အခုထိ စာကို ပါဠိလို မ႐ြတ္တတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔အခုလာေရာက္တဲ့ ဒကာဒကာမေတြ ကိုယ္လည္း မသိဘဲနဲ႕၊ သူမ်ားကို ေပတံနဲ႕မေထာက္လိုက္နဲ႕၊ ၀စီေဗဒကံမ်ား မမ်က္လိုက္နဲ႕၊ စာမတတ္တဲ့ေကာင္ပဲ သြားမလုပ္လိုက္နဲ႕၊ ေနာက္မ်ား ကိုယ္စာမတတ္ပဲ ျဖစ္လိမ့္ဦးမယ္။ ၀စီေဗဒကံ မ်က္တိုင္း ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ မမ်က္ၾကနဲ႕။ ဝိပႆနာဟာ အျမတ္ဆုံးတရားပဲ။ က်င့္တုန္းမ်ား ေသသြားနတ္ျပည္သြားတာပဲ။ မက်င့္ဘဲနဲ႕နာ႐ုံပဲနာၿပီးမ်ား မေနၾကနဲ႕၊ က်င့္ၾက က်င့္ရင္ အပါယ္ဘယ္ေတာ့မွ မသြားဘူး။ မက်င့္ဘဲပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ နာ႐ုံသက္သက္နဲ႕တို႔လည္း သိထားတာပဲလို႔မလုပ္နဲ႕၊ ေသေတာ့ လူးလွိမ့္ေသရမယ္သာ မွတ္။ သိလို႔ေျပာတာ။ ေသမွာကေတာ့ က်ိန္းေသတယ္။ ဒီ႐ုပ္နဲ႕ဒီနာမ္ျဖစ္လာ ေသမွာပဲ။ ေသပင္ ေသရျငားေသာ္လည္း အသိေလးနဲ႕ေသရရင္ မျမတ္ဘူးလား။ အသိမရွိတဲ့ပုဂၢိုလ္ - လူေရာ နတ္ေရာ ျဗဟၼာေရာ သီလရွင္ေရာ ဘုန္းႀကီးေရာ မည္သူမဆို ေမာဟနဲ႕ ေသမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ႐ုပ္လည္းမသိ နာမ္လည္းမသိ၊ ပညတ္လည္းမသိ ပရမတ္လည္းမသိ၊ သေဘာတရားလည္း မသိ၊ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ်ကေတာ့ ေလးဘက္ေထာက္ လွိမ့္သာခ်ေတာ့။ လူေသလို႔လူျဖစ္မယ္မ်ား ထင္သလား၊ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး။ လူေသလို႔လူျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔နတ္ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ျဗဟၼာျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ ၿပိတၱာ ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ တိရစၧာန္ ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔အပါယ္က်တာ ၊ လူေသၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္တာ .... စိတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ။ အဲေတာ့ လူေတာ့ လူပဲ ေခၚေဝၚသမုတ္ထားတာ ပညတ္ပဲ။ စိတ္ကရွိေသးတယ္။ ၿပိတၱာစိတ္ တိရစၧာန္စိတ္ ငရဲစိတ္ လူစိတ္ နတ္စိတ္ ျဗဟၼာစိတ္ရွိေသးတယ္၊ နိဗၺာန္စိတ္ ရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ေတြက သူ႕စိတ္နဲ႕သူ။ ဘုရားက စိတ္ပဲေဟာတယ္။ စိတ္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမသိဘူး။ ပညတ္ႀကီးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေတာေျပာ ေတာင္ေျပာ မေျပာၾကနဲ႕။ က်င့္တဲ့သူေတြက အေသခံက်င့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ၾကတာ၊ မက်င့္တဲ့သူေတြက ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာေတာ့ မစားရဘဲနဲ႕အျပစ္ခံရမယ္။ ဒီသာသနာႀကီး မွီတဲ့အခ်ိန္အခါမွာ မဂ္တား ဖိုလ္တားေတာ့ မခံၾကနဲ႕။ ကိုယ္လည္း ဘာမွသိတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကသိတယ္လို႔ထင္ေနတယ္၊ မသိဘူး။ သိတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူမ်ားအတင္းမေျပာဘူး။ သိရင္ .. ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ့္အျပစ္သာ ေျပာတယ္။ သူမ်ားအတင္းမေျပာဘူး။ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး (၂၆-၃-၁၉၆၉ ေန႕တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ မဂ္ေလးပါးတရားေတာ္မွ) ဓမၼဒါနအျဖစ္ျပန္လည္ကူးယူမွ်ေဝပါသည္ဘုရား စကားနည္းေလ ေကာင္းေလ၊ ေျပာဖန္မ်ား စိတ္ဆင္းရဲရတယ္ အျပစ္မ်ားတယ္။ Thanks: #ULL ပ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား ဗုဒၶတရားမ်ားျဖင့္ေလာကကို အလင္းေရာင္ေပးႏိုင္ၾကၿပီး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ အလင္းေရာင္ဓမၼ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2KSePU5

ဝစီေဗဒ ထိတိုင္းရွ အၿမဲသတိရိွပါေစ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ေတာေျပာ ေတာင္ေျပာ မေျပာနဲ႕၊ မဂ္တား ဖိုလ္တား ျဖစ္မယ္။ သူမ်ားဆဲတာကို အျပစ္မေျပာဘူး။ ဦးဇင္းက အတိတ္က သူမ်ားကို ဆဲခဲ့တဲ့ အျပစ္ကိုသိတယ္။ ငါ့ကိုက မေကာင္းတဲ့ကံ၊ သူမ်ားကို ဆဲခဲ့လို႔အခုငါခံ။ အတိတ္အေၾကာင္း သိခ်င္လား ဒကာႀကီး။ ဦးဇင္းက ေဝႆဘူဘုရားလက္ထက္က ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ထီးနန္းအုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘုရင္။ ပိဋကတ္သုံးပုံ ေျပာင္းျပန္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လွန္ခဲ့တယ္။ အတတ္မ်ိဳးစုံလည္း တတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရင္ကလည္း အႀကီးစား၊ ဦးဇင္းအတိတ္က ကံေျပာတာ။ ဒါေပမဲ့ မေကာင္းတာက သူမ်ားကို ဆဲခဲ့တာ ေျပာတာ။ ကိုယ့္ထက္ တတ္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔ ဒီလို မာန္မာနတရားေတြ လက္မႀကီးေထာင္ ခဲ့တယ္။ အစြယ္ႀကီးခ်ိတ္ခဲ့တယ္။ မာန္ေတြ မာန္ေတြ၊ ငါ့ထက္တတ္တဲ့သူ မရွိဘူးလို႔. အစြယ္ႀကီး ခ်ိတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘုရင္လည္း ျဖစ္ေနေတာ့ ဒကာႀကီးရဲ႕ ပိဋကတ္သုံးပုံ ႏႈတ္ငုံ အာဂုံေဆာင္နိုင္တဲ့ ရွင္ဘုရင္။ ပိဋကတ္သုံးပုံ ႏႈတ္ငုံေဆာင္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဆိုေတာ့ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ မ်ားေတြ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ခါက်ေတာ့ ငါ့ေလာက္ စာမတတ္ပါဘူးလို႔ ဒီလိုသြားၿပီးေတာ့ ျပစ္မွားတယ္၊ သံဃာေတြကို .. ငါ့ေလာက္ မတတ္ပါဘူး ကြာ၊ ငါေမးလိုက္ခ်င္တယ္၊ အဲဒီလို ဒကာႀကီးေရ။ ငါေမးလိုက္ရင္ ငါ့အေမး မခံနိုင္ပါဘူး၊ ငါ့ေလာက္ မတတ္ပါဘူး၊ အဲဒီလို သြားၿပီးေတာ့ ၀စီေဗဒကံ မ်က္ျခင္းေၾကာင့္ အကုသိုလ္ကံႀကီးေတြ။ ဦးဇင္းက အတိတ္ကာလတုန္းက သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား အဲဒီလို ဆဲခဲ့တယ္။ အခုလည္း ဦးပဇင္းကို ဘာတတ္တာလဲကြာဆို အဆဲခံရတာ။ ဦးပဇင္းကံက အတိတ္က မေကာင္းခဲ့လို႔ ဦးပဇင္းက ဆဲခဲ့လို႔၊ အခု သူမ်ားက ကိုယ့္ဆဲတာ။ ကိုယ္က မေကာင္းတာ ဒကာႀကီး။ သူမ်ားက မေကာင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးပဇင္းရဲ႕ကံပါ။ ငါ့ေလာက္မတတ္ပါဘူး၊ ငါေမးလိုက္ရင္ အေမးမခံနိုင္ဘူးပါဘူးဆိုတဲ့ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မာနတရားေတြ ေထာင္လႊားၿပီးေတာ့ လာခဲ့တယ္။ အဲဒီဘ၀က က်သြားျပန္ေတာ့ ဒကာႀကီးေရ ငါ့ေလာက္မတတ္ဘူးဆိုတဲ့ဟာ ငရဲက်သြားတာပဲ။ ငရဲမွာ ခံလိုက္ရတာ မေျပာခ်င္ဘူး ဒကာႀကီးေရ။ အဲေတာ့ သိေတာ့ ေၾကာက္တာေပါ့ ဒကာႀကီးရာ။ အတိတ္က ခံလာရတဲ့ဟာေတြ ျမင္ေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ အတိတ္က ခံလာရတဲ့ဟာ မျမင္ေတာ့ ဘယ္သူမွ မေၾကာက္ဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေရာင္းေနတဲ့ ပုဂၢိုလ္ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း ငါဒီကေန႕ဘယ္ေလာက္ရမလဲ ဒါပဲတြက္ၿပီးေတာ့ ေနတာ ေသေတာ့ အပါယ္ဆင္းမွာကို မသိဘူး။ ဒါထက္ ပိုဆိုး။ အရက္ေရာင္းတဲ့ မိန္းမ။ ေသာက္ခ်င္တဲ့ လူေတြကို ေရာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ သူေရာင္းလိုက္တဲ့ေသရည္ ေသာက္ၿပီး လူေတြ ဘယ္ေလာက္ မူးၿပီး ေသာင္းက်န္းၾက ေမ့ေလ်ာ့ၾကတယ္ မစဥ္းစားမိဘူး။ ေရာင္းေကာင္းရင္ ေပ်ာ္ေနတယ္။ ေသေတာ့ အပါယ္ဆင္းၿပီး မီးေလာင္ခံရမွာကို မသိဘူး။ သြားရာလမ္းေၾကာင္း မသိၾကဘူး။ သနားဖို႔ေကာင္းတယ္။ မသိၾကေတာ့ ဒီလိုပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေနတာေပါ့။ စာတတ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက စာနဲ႕ႏွိုင္းတယ္။ စာနဲ႕မႏွိုင္းနဲ႕ခႏၶာနဲ႕ႏွိုင္း။ ထိုင္ေနတုန္း ခႏၶာထဲၾကည့္။ သေဘာေတြ႕လိမ့္မယ္။ စာနဲ႕သြားမဟပ္လိုက္နဲ႕၊ စာက ပညတ္၊ ခႏၶာက ပရမတ္။ ပရမတ္သေဘာတရားကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္။ ကိုယ္သိရမွာက ခႏၶာကိုၾကည့္ သေဘာသိမယ္။ ဘုရားအသိကို အဂၢသာ၀က မဟာသာ၀က မသိနိုင္ဘူး။ အဂၢသာ၀ကအသိကို ပကတိသာ၀က မသိဘူး။ ပကတိသာ၀ကအသိကို အနာဂမ္က သိပါမလား။ အနာဂမ္အသိကို သကဒါဂမ္က သိပါမလား။ သကဒါဂမ္ အသိကို ေသာတာပန္က သိပါမလား။ ေသာတာပန္အသိကို အႏၶပုထုဇဥ္က သိပါမလား။ အဲ အခုပုဂၢိဳလ္ေတြက ေသာတာပန္လည္း မဟုတ္၊ ဘာမွလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕၊ ေပတံေတြနဲ႕ေထာက္လိုက္ၾကတာ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာမွမသိဘူး။ စာအုပ္ကေလးၾကည့္ၿပီး ေပတံနဲ႕ေထာက္လို႔ ဘယ္ရမလဲ၊ ခႏၶာကိုၾကည့္ၿပီး ေထာက္။ ခႏၶာအသိနဲ႕ေထာက္လိုက္ရင္ သိပ္ေကာင္းတယ္။ မက်င့္လည္း မက်င့္ဘဲနဲ႕ ေပတံနဲ႕ေထာက္လို႔ရမလား။ ဦးပဇင္း ၀စီေဗဒကံထိုက္လို႔ အခုထိ စာကို ပါဠိလို မ႐ြတ္တတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔အခုလာေရာက္တဲ့ ဒကာဒကာမေတြ ကိုယ္လည္း မသိဘဲနဲ႕၊ သူမ်ားကို ေပတံနဲ႕မေထာက္လိုက္နဲ႕၊ ၀စီေဗဒကံမ်ား မမ်က္လိုက္နဲ႕၊ စာမတတ္တဲ့ေကာင္ပဲ သြားမလုပ္လိုက္နဲ႕၊ ေနာက္မ်ား ကိုယ္စာမတတ္ပဲ ျဖစ္လိမ့္ဦးမယ္။ ၀စီေဗဒကံ မ်က္တိုင္း ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ မမ်က္ၾကနဲ႕။ ဝိပႆနာဟာ အျမတ္ဆုံးတရားပဲ။ က်င့္တုန္းမ်ား ေသသြားနတ္ျပည္သြားတာပဲ။ မက်င့္ဘဲနဲ႕နာ႐ုံပဲနာၿပီးမ်ား မေနၾကနဲ႕၊ က်င့္ၾက က်င့္ရင္ အပါယ္ဘယ္ေတာ့မွ မသြားဘူး။ မက်င့္ဘဲပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ နာ႐ုံသက္သက္နဲ႕တို႔လည္း သိထားတာပဲလို႔မလုပ္နဲ႕၊ ေသေတာ့ လူးလွိမ့္ေသရမယ္သာ မွတ္။ သိလို႔ေျပာတာ။ ေသမွာကေတာ့ က်ိန္းေသတယ္။ ဒီ႐ုပ္နဲ႕ဒီနာမ္ျဖစ္လာ ေသမွာပဲ။ ေသပင္ ေသရျငားေသာ္လည္း အသိေလးနဲ႕ေသရရင္ မျမတ္ဘူးလား။ အသိမရွိတဲ့ပုဂၢိုလ္ - လူေရာ နတ္ေရာ ျဗဟၼာေရာ သီလရွင္ေရာ ဘုန္းႀကီးေရာ မည္သူမဆို ေမာဟနဲ႕ ေသမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ႐ုပ္လည္းမသိ နာမ္လည္းမသိ၊ ပညတ္လည္းမသိ ပရမတ္လည္းမသိ၊ သေဘာတရားလည္း မသိ၊ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ မွန္သမွ်ကေတာ့ ေလးဘက္ေထာက္ လွိမ့္သာခ်ေတာ့။ လူေသလို႔လူျဖစ္မယ္မ်ား ထင္သလား၊ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး။ လူေသလို႔လူျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔နတ္ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ျဗဟၼာျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ ၿပိတၱာ ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔ တိရစၧာန္ ျဖစ္တာ၊ လူေသလို႔အပါယ္က်တာ ၊ လူေသၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္တာ .... စိတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ။ အဲေတာ့ လူေတာ့ လူပဲ ေခၚေဝၚသမုတ္ထားတာ ပညတ္ပဲ။ စိတ္ကရွိေသးတယ္။ ၿပိတၱာစိတ္ တိရစၧာန္စိတ္ ငရဲစိတ္ လူစိတ္ နတ္စိတ္ ျဗဟၼာစိတ္ရွိေသးတယ္၊ နိဗၺာန္စိတ္ ရွိတယ္။ အဲဒီစိတ္ေတြက သူ႕စိတ္နဲ႕သူ။ ဘုရားက စိတ္ပဲေဟာတယ္။ စိတ္ကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမသိဘူး။ ပညတ္ႀကီးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေတာေျပာ ေတာင္ေျပာ မေျပာၾကနဲ႕။ က်င့္တဲ့သူေတြက အေသခံက်င့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ၾကတာ၊ မက်င့္တဲ့သူေတြက ေတာေျပာေတာင္ေျပာ ေျပာေတာ့ မစားရဘဲနဲ႕အျပစ္ခံရမယ္။ ဒီသာသနာႀကီး မွီတဲ့အခ်ိန္အခါမွာ မဂ္တား ဖိုလ္တားေတာ့ မခံၾကနဲ႕။ ကိုယ္လည္း ဘာမွသိတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကသိတယ္လို႔ထင္ေနတယ္၊ မသိဘူး။ သိတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူမ်ားအတင္းမေျပာဘူး။ သိရင္ .. ေၾကာက္တယ္။ ကိုယ့္အျပစ္သာ ေျပာတယ္။ သူမ်ားအတင္းမေျပာဘူး။ သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး (၂၆-၃-၁၉၆၉ ေန႕တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ မဂ္ေလးပါးတရားေတာ္မွ) ဓမၼဒါနအျဖစ္ျပန္လည္ကူးယူမွ်ေဝပါသည္ဘုရား စကားနည္းေလ ေကာင္းေလ၊ ေျပာဖန္မ်ား စိတ္ဆင္းရဲရတယ္ အျပစ္မ်ားတယ္။ Thanks: #ULL ပ႒ာန္းပူေဇာ္ၾကသူမ်ား ဗုဒၶတရားမ်ားျဖင့္ေလာကကို အလင္းေရာင္ေပးႏိုင္ၾကၿပီး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ အလင္းေရာင္ဓမၼ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2KSePU5

ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းရဲ႕ ဂိတ္ဝ (၆) ခု 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ႀကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းတရားဟာ (၆) မ်ိဳး ႐ွိတယ္ တဲ့ ၊ ဒီ ၆ မ်ိဳးကို ရေအာင္ ဖန္တီးရမယ္။ [ ၁ ] အာေရာဂ်ံ - က်န္းမာျခင္း တဲ့ မက်န္းမမာ ျဖစ္သြားရင္ * အားလံုး ဆံုး႐ွံုးသြားၿပီလို႔ မွတ္ေပေတာ့ က်န္းမာတယ္ ဆိုတာ (၂ ) မ်ိဳး ႐ွိတယ္။ ကိုယ္က်န္းမာရမယ္၊ စိတ္က်န္းမာရမယ္။ ကာယက်န္းမာေရး နဲ႔ စိတၱက်န္းမာေရး * ကံအေၾကာင္းမလွလို႔ ေရာဂါေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကုလို႔မရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ႐ွိတယ္။ * အေနအထိုင္ အစားအေသာက္မတတ္လို႔ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့သြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပိုက္ဆံ႐ွိရင္ ေဆးကုလို႔ ရမယ္လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္လိမ့္မယ္၊ ကုမရတဲ့အေနအထားမ်ိဳးေတြ ႐ွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နံပါတ္(၁)အေရးႀကီးဆံုးက ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ကိုယ္က်န္းမာရမယ္၊ စိတ္က်န္းမာရမယ္၊ ကိုယ္က်န္းမာဖို႔အတြက္ ကိုယ္နဲ႔မတည့္တဲ့အစာ မစားဘူး၊ သင့္ျမတ္တာကို စားမယ္ ကိုယ့္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ က်န္းမာေအာင္ေနတယ္၊ဝတ္တယ္၊စားတယ္။ ဒါေတြက ကာယက်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္၊ က်န္းမာေရးလိုက္စားတဲ့ပုဂၢိဳလ္တိုင္း သိတယ္၊ ဘုရားေဟာတာလဲ ဒါပဲ ေဟာတာ။ စိတ္က်န္းမာဖို႔က် ဘာလုပ္ဖို႔လိုလဲ ေလာကလူေတြ ဘာေၾကာင့္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္သလဲ ဆိုေတာ့ ... လာဘေတြ လႊမ္းမိုးမယ္၊ ေဒါသေတြ လႊမ္းမိုးမယ္၊ ေမာဟေတြ လႊမ္းမိုးမယ္ ဆိုရင္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္သႏ ၱာန္မွာ ေလာဘ၊ေဒါသ မ်ားမ်ား အျဖစ္မခံရဘူး။ ျဖစ္လာလို႔႐ွိရင္ ဒါေတြဟာ စိတ္က်န္းမာေရးထိခိုက္ေစတဲ့အရာေတြ ပဲဆိုၿပီး စိတ္က်န္းမာေအာင္ေနမယ္၊ စိုးရိမ္ေသာကေတြကို တရားဓမၼ ႏွလံုးသြင္းျခင္းျဖင့္ေလ်ာ့ခ်လို႔ရတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ကိုယ္က်န္းမာေအာင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနရမယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းတာဟာ အားလံုးအတြက္ အခြင့္အလွမ္း တစ္ခုပဲ ၊ စီးပြားလုပ္မလား၊ ပညာ႐ွာမလား၊ တရားက်င့္မလား၊ အကုန္လံုး အဆင္သင့္ျဖစ္တယ္၊ မက်န္းမာဘူးဆိုရင္ အဲဒီအရာေတြ ဆံုး႐ွံုးသြားမယ္။ ဘာတစ္ခုမွ လုပ္လို႔မရတဲ့အေနအထားမ်ိဳးကို ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နံပါတ္(၁) ႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔ရာအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ဂိတ္ဝႀကီးတစ္ခုဟာ က်န္းမာမႈ ပဲ ။ _______________________ [ ၂ ] ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းဖို႔လိုတယ္ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေလ်ာ့ၿပီးေတာ့မတြက္ရဘူး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရး အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဘဝဆက္တိုင္းမွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရဖို႔အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္တယ္ ႏွစ္ဖက္လံုး အက်ိဳး႐ွိတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ဆိုတဲ့ေနရာမွာ- * မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဖို႔ * လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖို႔ ဒါ ကိုယ္က်င့္တရား ပဲ။ စာရိတၱသီလ နဲ႔ ဝါရိတၱသီလ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ႐ွိတယ္။ ဝါရိတၱသီလ ဆိုတာ - "မလုပ္ရဘူး" လို႔ သတ္မွတ္ထားတာ။ ငါးပါးသီလ ဆိုတာ ဘုရားရဲ႕ပညတ္ခ်က္ မဟုတ္ဘူး လုပ္ရင္ ဒီလိုအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္လို႔ သတိေပးတာပဲ ျဖစ္တယ္၊ ခုေခတ္ အႏၱရာယ္႐ွိတဲ့ေနရာမွာ Dangerous လို႔ ေရးထားတယ္ေလ၊ မေ႐ွာင္ဘူး ဆိုရင္ ခံရမွာပဲ ၊ ဝါရိတၱသီလရဲ႕အဓိပါယ္က Dangerous လို႔ ေျပာတဲ့ အဓိပါယ္ပဲ။ တခ်ိဳ႕က ငါးပါးသီလက ဘုရားမေဟာဘူး လို႔ ေျပာတဲ့သူ ႐ွိတာပဲ၊ ငါးပါးသီလမလံုလဲ တစ္ပါးေလာက္ လံုလည္း ရတယ္လို႔ ဘယ္ဟာမွ နားမေယာင္ေလနဲ႔ ၊ ျမတ္စြာဘုရားက Dangerous လို႔ စာတန္းထိုးေပးထားတဲ့ သေဘာပဲ၊ သဘာဝကိုက အဆိုးနဲ႔ တုန္႔ျပန္မွာေနာ္..၊ စာရိတၱသီလ က်ေတာ့ - "လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ" ေလာကမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တယ္ဆိုတာ မိဘေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္။ ဒါက စာရိတၱသီလ၊ အဲဒီလို ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ______________________ [ ၃ ] ဆံုးမၾသဝါဒ ေလာကလူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ ပညာ႐ွိေတြဆိုတာ ႐ွိတယ္။ လူႀကီးသူမေတြ႐ွိတယ္။ မိသားစုထဲမွာဆိုရင္ အေတြ႔ၾကံဳရင့္က်က္တဲ့ အေဖ၊အေမ၊ အဖိုး၊ အဖြားတို႔ ဆိုတာ ႐ွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ အဆံုးအမေတြ မွတ္သားနာယူသင့္တယ္။ အဆံုးအမၾသဝါဒ မ႐ွိပဲ အလုပ္လုပ္ရင္ အကုန္ လႊဲေခ်ာ္ႏိုင္တယ္။ _____________________ နံပါတ္ [ ၄ ] သုတ မိမိကိုယ္တိုင္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတေတြကို ဆည္းပူး အားထုတ္ရမယ္။ ေလာကမွာ အက်ိဳး႐ွိေအာင္ ေအာက္ထစ္ဆံုး ေစ်းအေရာင္းအဝယ္ လုပ္တာတို႔၊ Managing လုပ္တဲ့ ပညာတို႔၊ Computer ပညာတို႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ၊ စသျဖင့္ေပါ့ ။ ဗဟုသုတ ဆိုတာ အကုန္လံုး ဆည္းပူးအားထုတ္ရတယ္ တဲ့ ၊ ဒါလည္းပဲ ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းတစ္ခု ပဲ _______________________ နံပါတ္ [ ၅ ] က ဓမၼကိုက်င့္သံုးရမယ္ ဓမၼကို က်င့္သံုးတယ္ဆိုတာ သုစ႐ိုက္တရားေတြ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ဒုစ႐ိုက္တရားေတြကို ေ႐ွာင္တာပဲ၊ ေလာကလူေတြဟာ ... စိတ္အေတြးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သူမ်ားပစၥည္းကို ကိုယ့္ပစၥည္းျဖစ္လိုတဲ့ ေလာဘနဲ႔ မေတြးရဘူး၊ သူမ်ား ပ်က္စီးပါေစ ဒီလို ဆုတ္ယုတ္နစ္နာသြားပါေစ ဒုကၡ ေရာက္သြားပါေစ ဆိုတဲ့ ေဒါသနဲ႔ မေတြးရဘူး ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ျငင္းပယ္တဲ့အျမင္ေတြ မျမင္ရဘူး၊ အဲဒါေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့အေတြး ၊ မေနာကံဆိုင္ရာ သုစ႐ိုက္တရား လို႔ ေခၚတယ္။ ႏႈတ္နဲ႔ပတ္သက္လာလို႔႐ွိရင္လည္း လူတစ္ေယာက္ကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မဟုတ္တမ္းတရားေတြ ေျပာတာမ်ိဳး လိမ္လည္ၿပီး ထြက္ဆိုတာမ်ိဳး အဲဒါမ်ိဳးေတြ မလုပ္ပဲ မွန္ကန္တာကို ေျပာရမယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မတည့္ေအာင္ မလုပ္ရဘူး၊ တည့္ေအာင္သာ ေျပာရမယ္။ ဒါ အရပ္ထဲမွာ၊ မိသားစုထဲမွာ၊ အလုပ္ထဲမွာ အလြန္အေရးႀကီးတာ။ ေနာက္တစ္ခု ႐ိုင္းျပတဲ့စကား မသံုးရဘူး အက်ိဳးမ႐ွိတဲ့စကားေတြေျပာၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းတာမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး ဒါ ႏႈတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြေပါ့ အသ္ိဉာဏ္နဲ႔ ေျပာတဲ့စကားမ်ိဳး ေျပာရမယ္။ ေနာက္ ကာယကံနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔အသက္ မသတ္ဘူး သူ႔ဥစၥာ မခိုးဘူး ေနာက္ ကာမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့အလုပ္ေတြ မလုပ္ဘူး၊ မွားယြင္းတဲ့အလုက္ေတြ မလုပ္ဘူး လူ႔သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္တယ္ ဒါဟာ ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းအေၾကာင္းပဲ တစ္ခုခုလုပ္လို႔႐ွိရင္ လူသိရင္ ႐ွံု႔ခ်ခံရမယ္ ၊ မသိရင္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ပ်က္ျပားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ "ဓမၼာႏုဝတိၱ" လို႔ေခၚတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လိုက္တာက်င့္သံုးရမယ္။ _____________________ နံပါတ္ [ ၆ ] က စိတ္ဓာတ္ဟာ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့အေပၚမွာ အျမဲတမ္း တက္ႂကြေနဖို႔ လိုတယ္။ စိတ္မပါတာမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူး ကိုယ့္စိတ္ကို ျပင္ေပးရတယ္ ဥပမာမယ္ - တရားႏွလံုးသြင္းဖို႔ ၊ တရားနာဖို႔၊ တရားအသိေတြရေအာင္ တ္ို႔ဆိုရင္ စိတ္ဓာတ္ဆုတ္နစ္တာမ်ိဳး မ႐ွိရဘူး တဲ့ "ဒါ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ " လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ______________________ အဲဒီလို ကိုယ့္မွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြရဲ႕ မုခ္ဦးႀကီးသဖြယ္ ဒီ [ ၆ ] ခု ႐ွိမယ္ ဆိုရင္ ဒီ ဘဝမွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ဝင္လာမွာပဲ ဘဝဆက္တိုင္း ေရ႐ွည္ေကာင္းဖို႔ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ႐ွိတာလည္း မသိဘူး၊ မ႐ွိတာလည္း မသိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနသင့္ဘူး၊ ႐ွိသင့္႐ွိထိုက္တဲ့ဟာေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ႐ွိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ပစၥည္းဆိုတာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အသံုးဝင္တာခ်င္း မတူတတ္ဘူး။ လူေတြရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြမွာလည္း တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အသံုးဝင္တာခ်င္း မတူဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အသံုးဝင္မႈ ျပည့္စံုေစတတ္တဲ့ ဒီတရားေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ စံုေအာင္႐ွိရမယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေဟာတာ...။ ေဒါက္တာအ႐ွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ [ အခြင့္ေကာင္းကိုရေအာင္ယူ၊စာ၂၉-၄၂ ] မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေကာင္းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါေစ .cr#

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zhNF26

ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းရဲ႕ ဂိတ္ဝ (၆) ခု 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ႀကီးပြားတိုးတက္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းတရားဟာ (၆) မ်ိဳး ႐ွိတယ္ တဲ့ ၊ ဒီ ၆ မ်ိဳးကို ရေအာင္ ဖန္တီးရမယ္။ [ ၁ ] အာေရာဂ်ံ - က်န္းမာျခင္း တဲ့ မက်န္းမမာ ျဖစ္သြားရင္ * အားလံုး ဆံုး႐ွံုးသြားၿပီလို႔ မွတ္ေပေတာ့ က်န္းမာတယ္ ဆိုတာ (၂ ) မ်ိဳး ႐ွိတယ္။ ကိုယ္က်န္းမာရမယ္၊ စိတ္က်န္းမာရမယ္။ ကာယက်န္းမာေရး နဲ႔ စိတၱက်န္းမာေရး * ကံအေၾကာင္းမလွလို႔ ေရာဂါေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကုလို႔မရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြ ႐ွိတယ္။ * အေနအထိုင္ အစားအေသာက္မတတ္လို႔ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့သြားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ပိုက္ဆံ႐ွိရင္ ေဆးကုလို႔ ရမယ္လို႔ ထင္ေကာင္း ထင္လိမ့္မယ္၊ ကုမရတဲ့အေနအထားမ်ိဳးေတြ ႐ွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ နံပါတ္(၁)အေရးႀကီးဆံုးက ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ရမယ္။ ကိုယ္က်န္းမာရမယ္၊ စိတ္က်န္းမာရမယ္၊ ကိုယ္က်န္းမာဖို႔အတြက္ ကိုယ္နဲ႔မတည့္တဲ့အစာ မစားဘူး၊ သင့္ျမတ္တာကို စားမယ္ ကိုယ့္စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ က်န္းမာေအာင္ေနတယ္၊ဝတ္တယ္၊စားတယ္။ ဒါေတြက ကာယက်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္တယ္၊ က်န္းမာေရးလိုက္စားတဲ့ပုဂၢိဳလ္တိုင္း သိတယ္၊ ဘုရားေဟာတာလဲ ဒါပဲ ေဟာတာ။ စိတ္က်န္းမာဖို႔က် ဘာလုပ္ဖို႔လိုလဲ ေလာကလူေတြ ဘာေၾကာင့္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္သလဲ ဆိုေတာ့ ... လာဘေတြ လႊမ္းမိုးမယ္၊ ေဒါသေတြ လႊမ္းမိုးမယ္၊ ေမာဟေတြ လႊမ္းမိုးမယ္ ဆိုရင္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္သႏ ၱာန္မွာ ေလာဘ၊ေဒါသ မ်ားမ်ား အျဖစ္မခံရဘူး။ ျဖစ္လာလို႔႐ွိရင္ ဒါေတြဟာ စိတ္က်န္းမာေရးထိခိုက္ေစတဲ့အရာေတြ ပဲဆိုၿပီး စိတ္က်န္းမာေအာင္ေနမယ္၊ စိုးရိမ္ေသာကေတြကို တရားဓမၼ ႏွလံုးသြင္းျခင္းျဖင့္ေလ်ာ့ခ်လို႔ရတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ကိုယ္က်န္းမာေအာင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနရမယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းတာဟာ အားလံုးအတြက္ အခြင့္အလွမ္း တစ္ခုပဲ ၊ စီးပြားလုပ္မလား၊ ပညာ႐ွာမလား၊ တရားက်င့္မလား၊ အကုန္လံုး အဆင္သင့္ျဖစ္တယ္၊ မက်န္းမာဘူးဆိုရင္ အဲဒီအရာေတြ ဆံုး႐ွံုးသြားမယ္။ ဘာတစ္ခုမွ လုပ္လို႔မရတဲ့အေနအထားမ်ိဳးကို ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နံပါတ္(၁) ႀကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔ရာအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ဂိတ္ဝႀကီးတစ္ခုဟာ က်န္းမာမႈ ပဲ ။ _______________________ [ ၂ ] ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းဖို႔လိုတယ္ ကိုယ္က်င့္တရားကို ေလ်ာ့ၿပီးေတာ့မတြက္ရဘူး ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ျခင္းသည္ က်န္းမာေရး အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဘဝဆက္တိုင္းမွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ရဖို႔အတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္တယ္ ႏွစ္ဖက္လံုး အက်ိဳး႐ွိတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ဆိုတဲ့ေနရာမွာ- * မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဖို႔ * လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖို႔ ဒါ ကိုယ္က်င့္တရား ပဲ။ စာရိတၱသီလ နဲ႔ ဝါရိတၱသီလ လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ႐ွိတယ္။ ဝါရိတၱသီလ ဆိုတာ - "မလုပ္ရဘူး" လို႔ သတ္မွတ္ထားတာ။ ငါးပါးသီလ ဆိုတာ ဘုရားရဲ႕ပညတ္ခ်က္ မဟုတ္ဘူး လုပ္ရင္ ဒီလိုအျပစ္ေတြ ျဖစ္လာႏိုင္လို႔ သတိေပးတာပဲ ျဖစ္တယ္၊ ခုေခတ္ အႏၱရာယ္႐ွိတဲ့ေနရာမွာ Dangerous လို႔ ေရးထားတယ္ေလ၊ မေ႐ွာင္ဘူး ဆိုရင္ ခံရမွာပဲ ၊ ဝါရိတၱသီလရဲ႕အဓိပါယ္က Dangerous လို႔ ေျပာတဲ့ အဓိပါယ္ပဲ။ တခ်ိဳ႕က ငါးပါးသီလက ဘုရားမေဟာဘူး လို႔ ေျပာတဲ့သူ ႐ွိတာပဲ၊ ငါးပါးသီလမလံုလဲ တစ္ပါးေလာက္ လံုလည္း ရတယ္လို႔ ဘယ္ဟာမွ နားမေယာင္ေလနဲ႔ ၊ ျမတ္စြာဘုရားက Dangerous လို႔ စာတန္းထိုးေပးထားတဲ့ သေဘာပဲ၊ သဘာဝကိုက အဆိုးနဲ႔ တုန္႔ျပန္မွာေနာ္..၊ စာရိတၱသီလ က်ေတာ့ - "လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ" ေလာကမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တယ္ဆိုတာ မိဘေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရမယ္။ ဒါက စာရိတၱသီလ၊ အဲဒီလို ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ______________________ [ ၃ ] ဆံုးမၾသဝါဒ ေလာကလူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ ပညာ႐ွိေတြဆိုတာ ႐ွိတယ္။ လူႀကီးသူမေတြ႐ွိတယ္။ မိသားစုထဲမွာဆိုရင္ အေတြ႔ၾကံဳရင့္က်က္တဲ့ အေဖ၊အေမ၊ အဖိုး၊ အဖြားတို႔ ဆိုတာ ႐ွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ အဆံုးအမေတြ မွတ္သားနာယူသင့္တယ္။ အဆံုးအမၾသဝါဒ မ႐ွိပဲ အလုပ္လုပ္ရင္ အကုန္ လႊဲေခ်ာ္ႏိုင္တယ္။ _____________________ နံပါတ္ [ ၄ ] သုတ မိမိကိုယ္တိုင္ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတေတြကို ဆည္းပူး အားထုတ္ရမယ္။ ေလာကမွာ အက်ိဳး႐ွိေအာင္ ေအာက္ထစ္ဆံုး ေစ်းအေရာင္းအဝယ္ လုပ္တာတို႔၊ Managing လုပ္တဲ့ ပညာတို႔၊ Computer ပညာတို႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ၊ စသျဖင့္ေပါ့ ။ ဗဟုသုတ ဆိုတာ အကုန္လံုး ဆည္းပူးအားထုတ္ရတယ္ တဲ့ ၊ ဒါလည္းပဲ ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းတစ္ခု ပဲ _______________________ နံပါတ္ [ ၅ ] က ဓမၼကိုက်င့္သံုးရမယ္ ဓမၼကို က်င့္သံုးတယ္ဆိုတာ သုစ႐ိုက္တရားေတြ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ဒုစ႐ိုက္တရားေတြကို ေ႐ွာင္တာပဲ၊ ေလာကလူေတြဟာ ... စိတ္အေတြးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သူမ်ားပစၥည္းကို ကိုယ့္ပစၥည္းျဖစ္လိုတဲ့ ေလာဘနဲ႔ မေတြးရဘူး၊ သူမ်ား ပ်က္စီးပါေစ ဒီလို ဆုတ္ယုတ္နစ္နာသြားပါေစ ဒုကၡ ေရာက္သြားပါေစ ဆိုတဲ့ ေဒါသနဲ႔ မေတြးရဘူး ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ျငင္းပယ္တဲ့အျမင္ေတြ မျမင္ရဘူး၊ အဲဒါေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့အေတြး ၊ မေနာကံဆိုင္ရာ သုစ႐ိုက္တရား လို႔ ေခၚတယ္။ ႏႈတ္နဲ႔ပတ္သက္လာလို႔႐ွိရင္လည္း လူတစ္ေယာက္ကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မဟုတ္တမ္းတရားေတြ ေျပာတာမ်ိဳး လိမ္လည္ၿပီး ထြက္ဆိုတာမ်ိဳး အဲဒါမ်ိဳးေတြ မလုပ္ပဲ မွန္ကန္တာကို ေျပာရမယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း ၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မတည့္ေအာင္ မလုပ္ရဘူး၊ တည့္ေအာင္သာ ေျပာရမယ္။ ဒါ အရပ္ထဲမွာ၊ မိသားစုထဲမွာ၊ အလုပ္ထဲမွာ အလြန္အေရးႀကီးတာ။ ေနာက္တစ္ခု ႐ိုင္းျပတဲ့စကား မသံုးရဘူး အက်ိဳးမ႐ွိတဲ့စကားေတြေျပာၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းတာမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး ဒါ ႏႈတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြေပါ့ အသ္ိဉာဏ္နဲ႔ ေျပာတဲ့စကားမ်ိဳး ေျပာရမယ္။ ေနာက္ ကာယကံနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူ႔အသက္ မသတ္ဘူး သူ႔ဥစၥာ မခိုးဘူး ေနာက္ ကာမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့အလုပ္ေတြ မလုပ္ဘူး၊ မွားယြင္းတဲ့အလုက္ေတြ မလုပ္ဘူး လူ႔သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္တယ္ ဒါဟာ ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းအေၾကာင္းပဲ တစ္ခုခုလုပ္လို႔႐ွိရင္ လူသိရင္ ႐ွံု႔ခ်ခံရမယ္ ၊ မသိရင္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရားဟာ ပ်က္ျပားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ "ဓမၼာႏုဝတိၱ" လို႔ေခၚတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လိုက္တာက်င့္သံုးရမယ္။ _____________________ နံပါတ္ [ ၆ ] က စိတ္ဓာတ္ဟာ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့အေပၚမွာ အျမဲတမ္း တက္ႂကြေနဖို႔ လိုတယ္။ စိတ္မပါတာမ်ိဳး မျဖစ္ရဘူး ကိုယ့္စိတ္ကို ျပင္ေပးရတယ္ ဥပမာမယ္ - တရားႏွလံုးသြင္းဖို႔ ၊ တရားနာဖို႔၊ တရားအသိေတြရေအာင္ တ္ို႔ဆိုရင္ စိတ္ဓာတ္ဆုတ္နစ္တာမ်ိဳး မ႐ွိရဘူး တဲ့ "ဒါ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ " လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ______________________ အဲဒီလို ကိုယ့္မွာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြရဲ႕ မုခ္ဦးႀကီးသဖြယ္ ဒီ [ ၆ ] ခု ႐ွိမယ္ ဆိုရင္ ဒီ ဘဝမွာလည္း ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြ ဝင္လာမွာပဲ ဘဝဆက္တိုင္း ေရ႐ွည္ေကာင္းဖို႔ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနမယ္ဆိုရင္ ဒါေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ႐ွိတာလည္း မသိဘူး၊ မ႐ွိတာလည္း မသိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မေနသင့္ဘူး၊ ႐ွိသင့္႐ွိထိုက္တဲ့ဟာေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ႐ွိေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ္။ ပစၥည္းဆိုတာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အသံုးဝင္တာခ်င္း မတူတတ္ဘူး။ လူေတြရဲ႕အရည္အခ်င္းေတြမွာလည္း တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အသံုးဝင္တာခ်င္း မတူဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အသံုးဝင္မႈ ျပည့္စံုေစတတ္တဲ့ ဒီတရားေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ စံုေအာင္႐ွိရမယ္လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေဟာတာ...။ ေဒါက္တာအ႐ွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ [ အခြင့္ေကာင္းကိုရေအာင္ယူ၊စာ၂၉-၄၂ ] မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေကာင္းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါေစ .cr#

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2zhNF26

ဝိပႆနာအားထုတ္ရင္ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးေတြ ရမလဲ 🍁ဝိပႆနာအားထုတ္လို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးေတြရမွာလဲ ဆိုေတာ့........... (၁) ကိေလသာကင္းတယ္ ။ (၂) စိုးရိမ္းမွီုကင္းတယ္ ။ (၃) ငိုေႂကြးမႈကင္းတယ္။ (၄) ကိုယ္ဆင္းရဲကင္းတယ္။ (၅)စိတ္ဆင္းရဲကင္းတယ္။ (၆) မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ ရနိူင္တယ္။ (၇) ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္အထိေရာက္မယ္။ ဒါက အတိုခ်ဳပ္ေပါ့။ နည္းနည္းအက်ယ္ခ်ဲ ေျပာရေအာင္ ။ ဝိပႆနာအားထုတ္လို႔ရွိရင္ - 🔵 အလင္းေရာင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္နိူင္တဲ့ အက်ဳ ိးေတြရမယ္ ။ ဘဝလမ္းၫႊန္ေပါ့။ မိမိရလာတဲ့ဘဝဟာ ဘာလဲ ။ ငါဘာလဲ၊ ငါဘယ္က လာတာလဲ၊ ငါ ဘယ္ကိုသြားမလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးလို႔ရွိရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ 🔵ငါဘာလဲ။ ရိုးရိုးေျပာမယ္ဆိုရင္ လူေပါ့၊ ငါေယာဂီေပါ့ ၊ ငါ ရဟန္းေပါ့ ၊ ပညတ္နယ္ မွာေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႕သူ ဟုတ္တာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အကုန္လုံးမမွန္ေသးဘူး၊၊ သမုတိသစၥာအေနနဲ႕ သာမွန္တာ ၊အရွိအမွန္တရား မဟုတ္ေသးဘူး။ 🔵ငါဘာလဲ၊ ငါမွမဟုတ္ပဲ ၊၊ခုရွိေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးဟာ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ။ ႐ုပ္နာမ္ကို ငါလို ငါလို႔စြဲလိုက္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖစ္တာ ။ အဲဒီသကၠာန္ယဒိ႒ိက အပါယ္ေရာက္မယ့္မ်ဳ ိးေစ့။ 🔵ဥပမာေပးထားတာ ရွိပါတယ္။ ဌက္အႀကီးႀကီးကို အဆိပ္လူးျမားနဲ႕ပစ္လိုက္တာ၊ ဌက္ႀကီးကို ျမားစိုက္ဝင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဌက္ႀကီးက ေကာင္းကင္ပ်ံတက္သြားတာပဲ။ အဆိပ္ပ်ံ့သြားေတာ့မွ ေအာက္ျပန္က်တာ။ 🔵အဲဒီလိုပဲ ၊ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနတဲ့လူဟာ ဒါန ၊သီလ ၊သမထေတြေၾကာင့္ လူ႕ဘဝ၊ နတ္ဘဝေတြကိုေတာ့ တက္သြားမွာပဲ။ အဆိပ္ပ်ံ့ တဲ့အခါ အဆိပ္ပ်ံ့တယ္ဆိုတာ သကၠာယဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ ၊ ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ိေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါး တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာကို ဆိုလိုပါတယ္။ ကင္ဆာလိုေပါ့ဗ်ာ။ ပ်ံ့ပ်ံ့ၿပီး အျမစ္ေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေသရသလိုပဲ။ မိစ္ဆာဒိ႒ိအားေကာင္းတာအခါက်ေတာ့ ၊ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကို မသိဘူး။ ကုသိုလက ေကာင္းက်ဳ ိး ေပးတယ္ ။ အကုသိုလ္ ဆိုးက်ဳ ိးေပးတယ္ မသိဘူး။ အကုသိုလ္ကို ေရွာင္စရာမလိုဘူး ။ ကုသိုလ္ကို လုပ္စရာမလိုဘူး။ ဒီလိုျဖစ္တာ။ မိဘေက်းဇူး မရွိဘူး ။ မိဘက သူ႕ဟာသူယူလို႔ သူ႕ဟာသူေမြးလာတာ ။ဘာမွ် ေက်းဇူးမရွိဘူး။ ဒါသဘာဝပဲ။ ခုဘဝမရွိဘူး။ ေနာင္ဘဝမရွိဘူး။ ခုဘဝေသရင္ ၿပီးတာပဲ ၊ ျပတ္တာပဲ၊၊ အဲ့လိုအယူအဆ အမွားႀကီးေတြ အမ်ားႀကီး မရွိဘူးလား။ "ရွိပါတယ္ဘုရား" 🔵သူတစ္ပါးအသက္သတ္လိုရွိရင္ အကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူးတဲ့ ။ ဓားကလည္း ဓာတ္ေလးပါးက သတၱဝါေတြကလည္း ဓာတ္ေလးပါးေပါ့ဗ်ာ။ ဓာတ္ေလးပါးက ဓာတ္ေလးပါးထဲ ဝင္သြားတာ။ ဝိညာဥ္က ေကာင္းကင္တက္သြားတာ ဘာမွ်အျပစ္မရွိဘူး။ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ သြားတာပဲ ။ အဲ့ဒီအယူအမွားေတြမ်ား ယူမိလို႔ရွိရင္ဗ်ာ ၊အင္မတန္ အက်ဳ ိးမနည္း ေပဘူးလား ။ "နည္းပါတယ္ဘုရား" 🔵နည္းတာမွ ေသရင္ အပါယ္ေလးပါးကို ေရာက္မွာ။ အဲ့ဒါ ဘယ္ကဆင္းသက္လာတာလဲ ဆိုေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိက ဆင္းသက္လာတာ။ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြကို ငါပဲ သူပဲ ဒီလိုထင္တာ။ 🔵ဗုဒၶဘာသာေတြမွာေတာင္ သကၠာယဒိ႒ိေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ ။ လူေသသြားရင္ ဝိညာဥ္ေကာင္ ေလးက ထြက္သြားတယ္။ အိမ္နားမွာ (၇)ရက္ ဘယ္မွမသြားနိူင္ဘူး။ အဲဒီဝိညာဥ္ေကာင္ေလး စားဖို႔အတြက္ ထမင္းပြဲေလး ျပင္ထားဦးဟဲ့။ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကိဳက္တယ္ ၊ေဆးျပင္းလိပ္ မီးညွိၿပီးတင္ထားဦဟဲ့။ 🔵တခ်ဳ ိ့မ်ား အိမ္တံခါးပိတ္ထားရင္ ဝိညာဥ္ေကာင္ ေလး မဝင္နိူင္မွာစိုးလို႔ အိမ္တံခါး ဖြင့္ထားေပးရတယ္။ အိမ္တံခါးဖြင့္ထားရင္ အိမ္ထဲ သူခိုးဝင္မွာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါအယူအဆေတြက မွားၾကတယ္။ ထမင္းပြဲျပင္ထားတယ္ ။ ေသေနတဲ့ မသာအေလာင္းႀကီးက ထစားလို႔ ရပါ့မလား။ ပါးစပ္းထဲ တစ္မတ္ထည့္တာလည္း ရွိေသးတယ္။ အခု တစ္မတ္နဲ႕ သြားလို႔ရရဲ႕လား။ ဒီေလာက္ေတာင္ ထည့္ခ်င္ေနရင္လည္း တစ္သိန္းေလာက္ကို ထည့္ရမွာ။ 🔵မိစ္ဆာဒိ႒ိအယူေတြက အမ်ားႀကီး။ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့အိုးေလး ရိုက္ခြဲရတာ ရွိေသးတယ္။ သူေဌးဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဆင္းရဲသားက အဲဒီအိုးတစ္လုံးပဲရွိတာ ရိုက္ခြဲပစ္ရတယ္။ ခြဲၿပီးေတာ့ အေခါင္းႀကီးကို ဖြင့္ရ လွန္ရတာနဲ႕ ။ မဖြင့္ပါနဲ႕ ၊နံရေစာ္ရတဲ့ၾကားထဲ ဖြင့္ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ၾကည့္ခ်င္ရတာလဲ။ ကမၼ႒ာန္းမ်ားရႈမ လို႔လား ၊မဟုတ္ဘူး၊ သံေယာဇဥ္ျဖစ္လို႔ ၾကည့္ခ်င္ တာ ၊ ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးၿပီး လွ်ာႀကီးထြက္ေနေတာ့ ထြက္ေျပးေရာ။ ခုနတုန္းကေတာ့ အတူတူပဲလိုက္ၿပီးေတာ့ က်င္းထဲခုန္ခ်ေတာ့မလိုလို ပလီပလာေတြ မမ်ားဘူးလား ။ "မ်ားပါတယ္ဘုရား " 🔵သကၠာယဒိ႒ိေၾကာင့္ အဲလိုျဖစ္ၾကရတာ။ အျခားအျခား ဘာသာေတြက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ နဲ႕ ေနနိူင္ၾကတယ္။ တကယ့္ အျမင့္ျမတ္ဆုံး ဗုဒၶဘာသာက ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ လူးလွိမ့္ၿပီးေတာ့ ဒန့္ဒန့္ဒန့္ျဖစ္ေနတာ။ တစ္ခါတေလ ေရေလာင္း ေပးရတာနဲ႕ ၊ေျခေထာက္ ခ်ဳ ိးေပးရတာနဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္ဗုဒၶဘာသာေတြ။ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳ ိးေသ ရင္ေတာ့ ဝမ္းနည္းတာပဲ ။ သို႔ေသာ္လည္း အလြန္အကြၽံမျဖစ္သင့္ဘူး။ တရားရႈမွတ္ရမယ္။ တရားဘာဝနာ ပြားမ်ားရမယ္။ တစ္ေန႕က်ရင္ ငါတို႔လည္း ေသရဦးမွာပါလား။ 🔵အနိစၥတရားေတြ ၊ဒုကၡတရားေတြ၊ အနတၱတရား ေတြ မေသခင္မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္မယ္။ ဒီလိုႏွလုံးသြင္းရင္ မေကာင္းဘူးလား။ "ေကာင္းပါတယ္ဘုရား" 🔵 အဲဒီလိုႏွလုံးမသြင္းဘူး ။ အသုဘတစ္ေလာင္း ေျမခ်ၿပီ ဆိုရင္ တခ်ဳ ိ့ဝမ္းသာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဝမ္းသာတာလဲ။ ေလာင္းကစား လုပ္ရမွာမို႔လို႔။ ေလာင္းကစားလုပ္ရေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေတြျဖစ္လို႔ ။ အဲဒီမွာ တခ်ဳ ိ့ကလည္း မူး႐ူးၿပီး ေတာ့ ေအာ္ဟစ္ေနတာပဲ ။ဝမ္းနည္းလို႔ ေအာ္ဟစ္တာမဟုတ္ဘူး။ မူး႐ူးၿပီးေအာ္တာ၊ အမွတ္တမဲ့ဆိုရင္ေတာ့ ငိုေနတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ဘယ္ကလာဟုတ္ရမွာလဲ ။ေသာက္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ေအာ္ေနတာ။ 🔵အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေသာ္ လည္းပဲ တရားေတြမနာ၊ တရားေတြ အားမထုတ္ တဲ့အခါက်ေတာ့ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ၊ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ နဲ႕ ၊အျခားဘာသာေတြမွာ အဲလိုမဟုတ္ဘူး။. အျခားအျခား ဘာသာေတြလည္း ငိုတာပဲ။ ရဟႏၱာမွမဟုတ္ဘဲ ငိုတာေပါ့။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားအရ ထိန္းသိမ္းမႈရွိတယ္။ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ရွိၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာက ထ္ိနးထိန္းသိမ္းသိမ္း မရွိၾကဘူး။ 🔵တကယ့္သတိတရားေတြ ၊သတိပ႒ာန္တရားေတြ မရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္ၾကရတယ္။ သကၠာယဒိ႒ိေတြေၾကာင့္ သႆတဒိ႒ိ ၊ ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ိ (၆၂) ပါးလုံး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ နိယတမိစ္ဆာဒိ႒ိသုံးပါး အထိ ျဖစ္သြားနိူင္တယ္။ . 🔵အေၾကာင္းကိုပယ္တယ္ ။အက်ဳ ိးကိုပယ္တယ္။ အလုပ္ကိုပယ္တယ္၊၊ အဲဒီအယူအဆအမွားႀကီးနဲ႕ ေသလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ "အဝီစိေရာက္မွာပါဘုရား" ပၪၥာနႏၵရိယကံနဲ႕ေသရင္ေရာ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ "အဝီစိေရာက္မွာပါဘုရား" ဒီကမၻာမီးေလာင္လို႔ရွိရင္ ပၪၥာနႏၵရိယကံက လြတ္တယ္။ နိယတမိစ္ဆာဒိ႒ိက လြတ္ရဲ႕လား ။ မီးမေလာင္တဲ့ စၾကဝဠာကို ေျပာင္းခံရတယ္တဲ့။ အယူအဆမွားတာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလဲ၊ မိစ္ဆာဒိ႒ိဟာ အကုသိုလ္ေတြထဲမွာ တကယ့္အျပစ္အႀကီးဆုံးပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အဲဒီမိစ္ဆာဒိ႒ိ အႀကီးအက်ယ္ မျဖစ္ရေအာင္ ရင္ထဲမွာစြဲထားတဲ့ ငါပဲ၊ သူပဲ၊ ေယာက္်ားပဲ၊ မ္ိန္းမပဲလို႔ အထင္အျမင္မွားတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကိုယ္ပယ္ဖို႔က နံပါတ္တစ္အေရး အႀကီးဆုံးပဲ။ အဲဒီလို သကၠာယဒိ႒ိ အပါယ္မ်ဳ ိးေစ့ကို အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္နိူင္တာ ဝိပႆနာပဲ။ ဝိပႆနာအားထုတ္ေတာ့ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ ရမယ္။ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရေတာ့ ပယ္သတ္ နိူင္တယ္။ ဝိပႆနာအားထုတ္ရင္ အပါယ္ေလး ပါးကို ဆြဲခ်မဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို အျမစ္ျပတ္ပယ္သတ္ နိူင္တယ္။ အက်ဳ ိးတရားေတြ မမ်ားဘူးလား။ 🔵တစ္သံသရာလုံးက အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္ေတြလည္း လုပ္တယ္ ဘဝခ်မ္းသာကို မက္ေမာၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေတြလည္း လုပ္တယ္။ အဲဒါကို ဥပမာ ႏွိုင္းထားပါတယ္။ 🔵အကန္းက အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္။ အဝိဇၨာဆိုတာ အေမွာင္ပဲ။ သခၤါရဆိုတာ လမ္းေလွ်ာက္တာ။ အကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ အေမွာင္ႀကီးထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တာဆိုေတာ့ လဲက်ဖိဳ႕ မက်ိန္းေသဘူးလား ။အေမွာင္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္တာကိုး။ 🔵ဝိပႆနာမလုပ္တဲ့ပုဂၢိုလ္ေတြဟာ အေမွာင္ထဲ မွာ လမ္းေလွ်ာက္သလိုပဲ။ အမွန္တရားဆို ဘာမွာမသိဘူး။ သားေရး ၊သမီးေရး ၊စီးပြားေရး အတြက္ မေရွာင္နိူင္ မတိမ္းနိူင္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ၾကတယ္။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လုပ္ရတာကိုး ။ တာဝန္ႀကီးတဲ့ပုဂၢိုလ္ေတြက၊ မိဘေတြက လုပ္ရတာပဲ။ မေကာင္းမွန္းသိလည္း လုပ္ရတာပဲ။ 🔵တစ္ခါတစ္ရံက်ေတာ့လည္း ကုသိုလ္ေလး၊ လုပ္ဦးမွပဲေဟ့။ အကုသိုလ္ေတြ အင္မတန္မ်ား တယ္။ ကုသိုလ္ေတာ့ လုပ္ဦးမွပဲ စခန္းေလး ဘာေလး ဝင္ဦးမွာပဲ ။ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္တယ္။ အကုသိုလ္က ေန႕တိုင္းလုပ္ေနတာ။ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္ ၊ အကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ အေမွာင္ထဲမွာ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္၊။ 🔵အဝိဇၨာအေမွာင္က သန္းေခါင္ယံလကြယ္ည ေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ဘာမီးမွ်မပါဘဲ ေမွာင္ပိန္း ေနတဲ့အေမွာင္ထက္ ပိုေမွာင္တယ္။ဘာျဖင့္လို႔ ပိုေမွာင္တာလဲဆိုေတာ့ ခုနေမွာင္ေနတဲ့ အေမွာင္က ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းလိုက္ရင္ လင္းသြားနိူင္ေသးတယ္။ 🔵ဝိပသနာတရားေတြ မနာ၊ ဝိပႆနာတရားေတြ အားမထုတ္ရင္ ဒါ႐ုပ္ပဲ၊ ဒါနာမ္ပဲ၊ ဒါအေၾကာင္းပဲ၊ ဒါအက်ဳ ိးပဲ ၊ ဒီလကၡဏာေတြက အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ လကၡဏာေတြပဲလို႔ သိပါ့မလား။ ""မသိပါဘူးဘုရား" 🔵မသိဘူးဆိုေတာ့ အဝိဇၨာေပါ့ ။ အဝိဇၨာဆိုတာ အေမွာင္ပဲ ။ အဲဒီအေမွာင္ထဲမွာ အကုသိုလ္လုပ္ တာကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလို႔ဘူး ။ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး ၊ငါ့ဇနီးေတြ ၊ လက္ေကာက္ေတြ၊ ဆြဲႀကိဳးေတြရဖို႔အတြက္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ျဖစ္တာပဲ။ 🔵သံဃာေတာ္ေတြကို လႉဖြယ္ဝတၳဳေတြ ကပ္တဲ့အခါ မင္းလည္းကိုင္ ၊ငါလည္းကိုင္ ၊ ကဲကပ္ၾကမယ္ ကပ္ၾကမယ္၊ ျပန္ဆုံရေအာင္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ျပန္ဆုံးေအာင္လို႔ဆိုတာ ျပန္ေတြ႕ခ်င္တာ။ ခံစားခ်င္တာ။ 🔵အကုသိုလ္တုန္းကလည္း အဝိဇၨာ၊ တဏွာ ဦးစီးတာ။ ကုသိုလ္အေပၚမွာလည္းဘဲ အဝိဇၨာ၊ တဏွာ ဦးစီးတာပဲ။ သူလုပ္တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ်ဟာ အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ။ အေမွာင္ထဲမွာ ခဏၿငိမ္ေနပါဦးမလား။ သူက အေမွာင္ထဲမွာ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ ေနတာ မဟုတ္လား ။ "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အေမွာင္ထဲမွာ အကုသိုလ္ေတြလုပ္တာ မ်ားတယ္ဆ္ိုတာ ေျပာစရာမလိုဘူး။ ကုသိုလ္လုပ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔က ဘဝသမၸတၱိတို႔ ေဘာဂသမၸတၱိတို႔ဘက္ လိုက္တာပဲ မ်ားတယ္။ 🔵ဘဝသမၸတၱိဆိုတာ ဒါထက္ပိုၿပီးေတာ့ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဘဝကို ရပါေစ ၊ အစစအရာရာ ျပည့္စုံပါေစ ေတာင္းလိုက္ၾကတဲ့ ဆုေတြ အမ်ဳ ိးမ်ဳ ိးပဲ ။ ဒါေတြဟာ (၃၁)ဘုံအတြင္းမွာ လူနတ္ခ်မ္းသာေတြကို ေတာင္းေနတာမဟုတ္ လား ။ "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အဲဒီဘဝခ်မ္းသာေတြရေတာ့ ေနာက္ပိတ္ဆုံး က်ေတာ့ မေသရဘူးလား ။ ေသမင္းနဲ႕ ေတြ႕ရပါ လို၏။ အိုတဲ့ဒုကၡ ၊ နာတဲ့ဒုကၡ၊ ေသတဲ့ဒုကၡ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ မခ်ိမဆံ့ ဒုကၡေတြနဲ႕ ေတြ႕ရပါလို၏ ။အဲဒီဆုေတာင္းေတြဟာ ပါးစပ္ကေန ထုတ္မေျပာေသာ္လည္း ပါမသြားဘူးလား။ "ပါသြားပါတယ္ဘုရား" 🔵အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ရွိရင္ ဒါနပဲျပဳျပဳ ၊ သီလပဲေစာင့္ေစာင့္ ၊ သမထပဲပြားပြား၊ အိုဖို႔ ၊ နာဖို႔ ၊ေသဖို႔ခ်ည္းပဲ ။အခု အိုတာ အားမရ ေသးဘူး။ ေနာက္....... 🔺အသေခၤ်အနႏၱ ထပ္ကာ ထပ္ကာ အိုရပာလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ နာရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ မ်က္ရည္ေတြ က်ရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲမ်ဳ ိးစုံ ႀကဳံရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ အေခါင္းထဲေရာက္ရပါလို၏။ အဲဒါေတြပါမသြားဘူးလား။ 🔵ျဖစ္ခ်င္တဲ့ေနာက္မွာ အပ်က္လာမွာ ။ ျ္ဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္မွာကို မသိတာ အဝိဇၨာ။ အျဖစ္ေလာက္ပဲျမင္တယ္၊၊ လူခ်မ္းသာ ၊ နတ္ခ်မ္းသာ ၊ ျဖစ္ရတယ္ေဟ့။အၿခံအရံေတြ မ်ားၿပီးေတာ့ လိုတရ ေကာင္းက်ဳ ိးခ်မ္းသာေတြပဲ ဆြဲေတြးေနတယ္။ ေသရမွာတို႔၊ အပါယ္က်မွာတို႔၊ ဝမ္းနည္းရမွာတို႔၊ ခြဲရမွာတို႔ ၊ အဲဒါေတြကို နည္းနည္မွ်ထည့္မတြက္ဘူး။ 🔵အဝိဇၨာ တဏွာရဲ႕ေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မသိတာ၊ ဝိပႆနာ ဘာျဖစ္လို႔လုပ္ရတာလဲ။ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးရမွာလဲ ။ အဲဒီ အေမွာင္ကိုေပ်ာက္ ေအာင္ ၊ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေတြ ရေအာင္လို႔၊ ဝိပႆနာအလုပ္ေတြကို လုပ္ရတာ။ 🔵ပညာအလင္းေရာင္ အဝိဇၨာအေမွာင္ကေန ဝိဇၹာျဖစ္သြားတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ နာၾကားရေတာ့ ဟာ -ေယာက္်ားေတြ၊ မိန္းမေတြ၊ ပုဂၢိုလ္သတၱဝါေတြကေတာ့ သမုတိသစၥာအေနနဲ႕ ေတာ့မွန္တယ္။ ပရမတၳနယ္ေရာက္သြားတဲ့အခါ က်ေတာ့ မမွန္ဘူး ။ အဲဒါေတြက အမွားေတြ။ 🔵ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ပုဂၢိုလ္ ၊ သတၱဝါမဟုတ္ဘူး ။ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ။ တရားနာစဥ္ကတည္းက ဥာတပရိညာနဲ႕ ဒိ႒ိ တဒဂၤကြာသြားၿပီ။ မဂ္ေတြ ဖိုလ္ေတြ မရေသးပါဘူး ။ ဝိပႆနာလည္း က်က်နန မပြားရေသးပါဘူ။ 🔵မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး စက္ဝိုင္းတရား နာတာလည္ ဒိ႒ိကြာတာပဲ ။အတိတ္တုန္းက အဝိဇၨာ ၊ သခၤါရ ၊အခုဝိညာဥ္ နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာ၊ ခႏၶာငါးပါး ၊အဂၤါဆယ့္ႏွစ္ပါးနဲ႕ ရွင္းျပမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ အမ်ဳ ိးမ်ဳ ိးခြာလို႔ရတာပဲ။ 🔵ဒီခႏၶာငါးပါးဟာ လူေတြ ၊နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ၊ ဘုရားေတြက ဖန္ဆင္းလို႔ျဖစ္လာတာ ။ အဝိဇၨာ သခၤါရေၾကာင့္ ျဖစ္ တာလား။ "အဝိဇၨာ ၊ သခၤါရေၾကာင့္ ျဖစ္တာပါဘုရား" အဝိဇၨာ သခၤါရေၾကာင့္လို႔ အေၾကာင့္အေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဘာေသမလဲ၊ "ဝိစိကိစ္ဆာေသပါတယ္ဘုရား" 🔵အဝိဇၨာ သခၤါရဆိုတာ နာမ္းတရားေတြပဲ ၊ သူ႕ရဲ႕တည္ရာက ႐ုပ္တရားေတြပဲ ။ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ႐ုပ္နဲ႕နာမ္ပဲ ။ ေၾသာ္...အတိတ္တုန္းကလည္ဒ ႐ုပ္နဲ႕နာမ္ပဲ။ အခု.....ပစၥဳပၸန္မွာလည္း ႐ုပ္နဲ႕ နာမ္ပဲ။ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ အစဥ္တန္းေနေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိ တဒဂၤမစင္ဘူးလား။ "စင္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အေၾကာင့္အေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဝီစိကိစ္ဆာေသတယ္။ အက်ဳ ိးအေပၚမွာလည္း ၾကည့္ပါဦး ။ ဝိညာဏ္၊ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ဘာရမလဲ။ ႐ုပ္နဲ႕ နာမ္ပဲလို႔ ၊ အက်ဳ ိးေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဘာဒိ႒ိစင္မလဲ။ "သကၠာယဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " 🔵အတိတ္တုန္းက ႐ုပ္နာမ္ေတြဟာ အခုပစၥဳပၸန္ထိ ပါရဲ႕လား။ အတိတ္မွာပဲ ခ်ဳပ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တယ္။ ခ်ဳပ္တာပ်က္တာျမင္ေတာ့......... "သႆတဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " အတိတ္မွာပဲ ႐ုပ္နာမ္ေတြခ်ဳပ္ေသာ္လည္း ကမၼသတၱိက အေၾကာင္းအက်ဳ ိး ဆက္မေနဘူးလား၊ အေၾကာင္းအက်ဳ ိးဆက္တာ ျဖစ္တာကိုျမင္ေတာ့ ဘာဒိ႒ိစင္၊ "ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " အဲဒါ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ပဲ၊ ဥာတပရိညာနဲ႕ ဒိ႒ိကို ခြာေနတယ္။ ဟုန္တုန္းက သစၥာေလးပါးကို မသိဘဲနဲ႕..... သခၤါရဆိုတဲ့ အကုသိုလ္ ၊ ကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့လို႔ အခု ခႏၶာရေနတယ္။ အခု ခႏၶာရေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဇာတိရတယ္၊ ဒုကၡသစၥာ ။ အခုအိုေနၿပီ ၊ဇရာကလည္း ဒုကၡသစၥာ ။နာၿပီးေသရင္လည္း ဒုကၡသစၥာ ။ ဟိုတုန္းက သမုဒယသစၥာေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ အခု ဒုကၡသစၥာေတြ ရေနတာ။ အဲဒီလိုသိတဲ့အသိဟာ မွားတဲ့အသိလား ၊ မွန္တဲ့အသိလား။ "မွန္တဲ့အသိပါဘုရား" မွန္တဲ့သိဆိုတာ သမၼာဒိ႒ိေပါ့ ၊ ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ ေပါ့။ ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိဆိုတာ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ ပဲ ၊ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ နိူင္တဲ့အက်ဳ ိး ။ အမွန္သိေတာ့ ႏွလုံးသြင္း မွန္တယ္။ အမွန္မသိေတာ့ ...... အနိစၥကို နိစၥလို႔ထင္တယ္။ ဒုကၡကို သုခလို႔ထင္တယ္။ အနတၱကို အတၱလို႔ထင္တယ္။ အသုဘကို သုဘလို႔ထင္တယ္။ ဝိပႆနာလုပ္ရင္ ဘာက်ဳ ိးရမွာလဲ။ ထီေပါက္မွာတို႔၊ ရာထူးတက္တို႔ ဒါအက်ဳ ိးမဟုတ္ ဘူးေနာ္။ ထီပဲေပါက္ေပါက္၊ ရာထူးပဲတက္တက္ အပါယ္တံခါး မပိတ္ဘူးဗ်ာ။ 🔺မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရမွ အပါယ္တံခါးပိတ္မွာ။ 🔺အပါယ္တံခါးပိတ္မယ့္လမ္းစဥ္ဟာ ဝိပႆနာ ။ မသိခဲ့ရတဲ့အသိတရားေတြ သိေအာင္လုပ္ေနတာ လည္း ဝိပႆနာပဲ။ တစ္သံသရာလုံးက ေယာက္်ား၊ မိန္းမ ၊ပုဂၢိုလ္ ၊သတၱဝါ ဒါပဲ သိခဲ့တာ ။ေလာဘျဖစ္ စရာ ၊ ေဒါသျဖစ္စရာ၊ ေမာဟျဖစ္စရာကိုပဲ သိခဲ့တာ။ ဟာ.....လူဆိုရင္ လုပ္စားရမွာေပါ့ကြာ။ လူဆိုတာ ပညာသင္ၿပီး လုပ္စားရမွာပဲ ။ သူမ်ားေတြလည္း အိုးနဲ႕အိမ္နဲ႕ လုပ္ေနတာ မေတြ႕ဘူးလား။ အမ်ားေနာက္ပဲလိုက္ေနတယ္။ အမ်ားဘက္လိုက္ရင္ေတာ့ ဘုရားဘက္ မပါေတာ့ဘူး။ အမ်ားကေတာ့ သံသရာထဲပဲသြားတာ ေမ်ာလမ္း ၊ ၊ျမဳပ္လမ္း ၊ အဲဒါ အမ်ားသြားတဲ့လမ္း ။ 🔵အရိယာသူေတာ္ေကာင္းေတြ ၊ဘုရား၊ ရဟႏၱေတြ သြားတဲ့ ဝိပႆနာလမ္းက လြတ္လမ္း၊ မေမ်ာဘူး၊ မျမဳပ္ဘူး၊၊ လြတ္တဲ့ လမ္းကို၊ သြားတာ။ 🔺သံသရာက လြတ္ရင္ အျမတ္ဆုံးခ်မ္းသာကို ရတာပဲ ။ ဒီလိုအက်ဳ ိးတရားမ်ဳ ိးကို ဝိပႆနာလုပ္မွ ရတာ ။ 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး copy from kyawkyaw win

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZqrjGh

ဝိပႆနာအားထုတ္ရင္ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးေတြ ရမလဲ 🍁ဝိပႆနာအားထုတ္လို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးေတြရမွာလဲ ဆိုေတာ့........... (၁) ကိေလသာကင္းတယ္ ။ (၂) စိုးရိမ္းမွီုကင္းတယ္ ။ (၃) ငိုေႂကြးမႈကင္းတယ္။ (၄) ကိုယ္ဆင္းရဲကင္းတယ္။ (၅)စိတ္ဆင္းရဲကင္းတယ္။ (၆) မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ ရနိူင္တယ္။ (၇) ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ နိဗၺာန္အထိေရာက္မယ္။ ဒါက အတိုခ်ဳပ္ေပါ့။ နည္းနည္းအက်ယ္ခ်ဲ ေျပာရေအာင္ ။ ဝိပႆနာအားထုတ္လို႔ရွိရင္ - 🔵 အလင္းေရာင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္နိူင္တဲ့ အက်ဳ ိးေတြရမယ္ ။ ဘဝလမ္းၫႊန္ေပါ့။ မိမိရလာတဲ့ဘဝဟာ ဘာလဲ ။ ငါဘာလဲ၊ ငါဘယ္က လာတာလဲ၊ ငါ ဘယ္ကိုသြားမလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးလို႔ရွိရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ 🔵ငါဘာလဲ။ ရိုးရိုးေျပာမယ္ဆိုရင္ လူေပါ့၊ ငါေယာဂီေပါ့ ၊ ငါ ရဟန္းေပါ့ ၊ ပညတ္နယ္ မွာေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႕သူ ဟုတ္တာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အကုန္လုံးမမွန္ေသးဘူး၊၊ သမုတိသစၥာအေနနဲ႕ သာမွန္တာ ၊အရွိအမွန္တရား မဟုတ္ေသးဘူး။ 🔵ငါဘာလဲ၊ ငါမွမဟုတ္ပဲ ၊၊ခုရွိေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးဟာ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ။ ႐ုပ္နာမ္ကို ငါလို ငါလို႔စြဲလိုက္လို႔ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖစ္တာ ။ အဲဒီသကၠာန္ယဒိ႒ိက အပါယ္ေရာက္မယ့္မ်ဳ ိးေစ့။ 🔵ဥပမာေပးထားတာ ရွိပါတယ္။ ဌက္အႀကီးႀကီးကို အဆိပ္လူးျမားနဲ႕ပစ္လိုက္တာ၊ ဌက္ႀကီးကို ျမားစိုက္ဝင္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဌက္ႀကီးက ေကာင္းကင္ပ်ံတက္သြားတာပဲ။ အဆိပ္ပ်ံ့သြားေတာ့မွ ေအာက္ျပန္က်တာ။ 🔵အဲဒီလိုပဲ ၊ သကၠာယဒိ႒ိ ရွိေနတဲ့လူဟာ ဒါန ၊သီလ ၊သမထေတြေၾကာင့္ လူ႕ဘဝ၊ နတ္ဘဝေတြကိုေတာ့ တက္သြားမွာပဲ။ အဆိပ္ပ်ံ့ တဲ့အခါ အဆိပ္ပ်ံ့တယ္ဆိုတာ သကၠာယဒိ႒ိ၊ သႆတဒိ႒ိ ၊ ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ိေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါး တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာတာကို ဆိုလိုပါတယ္။ ကင္ဆာလိုေပါ့ဗ်ာ။ ပ်ံ့ပ်ံ့ၿပီး အျမစ္ေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေသရသလိုပဲ။ မိစ္ဆာဒိ႒ိအားေကာင္းတာအခါက်ေတာ့ ၊ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကို မသိဘူး။ ကုသိုလက ေကာင္းက်ဳ ိး ေပးတယ္ ။ အကုသိုလ္ ဆိုးက်ဳ ိးေပးတယ္ မသိဘူး။ အကုသိုလ္ကို ေရွာင္စရာမလိုဘူး ။ ကုသိုလ္ကို လုပ္စရာမလိုဘူး။ ဒီလိုျဖစ္တာ။ မိဘေက်းဇူး မရွိဘူး ။ မိဘက သူ႕ဟာသူယူလို႔ သူ႕ဟာသူေမြးလာတာ ။ဘာမွ် ေက်းဇူးမရွိဘူး။ ဒါသဘာဝပဲ။ ခုဘဝမရွိဘူး။ ေနာင္ဘဝမရွိဘူး။ ခုဘဝေသရင္ ၿပီးတာပဲ ၊ ျပတ္တာပဲ၊၊ အဲ့လိုအယူအဆ အမွားႀကီးေတြ အမ်ားႀကီး မရွိဘူးလား။ "ရွိပါတယ္ဘုရား" 🔵သူတစ္ပါးအသက္သတ္လိုရွိရင္ အကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူးတဲ့ ။ ဓားကလည္း ဓာတ္ေလးပါးက သတၱဝါေတြကလည္း ဓာတ္ေလးပါးေပါ့ဗ်ာ။ ဓာတ္ေလးပါးက ဓာတ္ေလးပါးထဲ ဝင္သြားတာ။ ဝိညာဥ္က ေကာင္းကင္တက္သြားတာ ဘာမွ်အျပစ္မရွိဘူး။ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ သြားတာပဲ ။ အဲ့ဒီအယူအမွားေတြမ်ား ယူမိလို႔ရွိရင္ဗ်ာ ၊အင္မတန္ အက်ဳ ိးမနည္း ေပဘူးလား ။ "နည္းပါတယ္ဘုရား" 🔵နည္းတာမွ ေသရင္ အပါယ္ေလးပါးကို ေရာက္မွာ။ အဲ့ဒါ ဘယ္ကဆင္းသက္လာတာလဲ ဆိုေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိက ဆင္းသက္လာတာ။ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြကို ငါပဲ သူပဲ ဒီလိုထင္တာ။ 🔵ဗုဒၶဘာသာေတြမွာေတာင္ သကၠာယဒိ႒ိေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ ။ လူေသသြားရင္ ဝိညာဥ္ေကာင္ ေလးက ထြက္သြားတယ္။ အိမ္နားမွာ (၇)ရက္ ဘယ္မွမသြားနိူင္ဘူး။ အဲဒီဝိညာဥ္ေကာင္ေလး စားဖို႔အတြက္ ထမင္းပြဲေလး ျပင္ထားဦးဟဲ့။ ေဆးျပင္းလိပ္ႀကိဳက္တယ္ ၊ေဆးျပင္းလိပ္ မီးညွိၿပီးတင္ထားဦဟဲ့။ 🔵တခ်ဳ ိ့မ်ား အိမ္တံခါးပိတ္ထားရင္ ဝိညာဥ္ေကာင္ ေလး မဝင္နိူင္မွာစိုးလို႔ အိမ္တံခါး ဖြင့္ထားေပးရတယ္။ အိမ္တံခါးဖြင့္ထားရင္ အိမ္ထဲ သူခိုးဝင္မွာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါအယူအဆေတြက မွားၾကတယ္။ ထမင္းပြဲျပင္ထားတယ္ ။ ေသေနတဲ့ မသာအေလာင္းႀကီးက ထစားလို႔ ရပါ့မလား။ ပါးစပ္းထဲ တစ္မတ္ထည့္တာလည္း ရွိေသးတယ္။ အခု တစ္မတ္နဲ႕ သြားလို႔ရရဲ႕လား။ ဒီေလာက္ေတာင္ ထည့္ခ်င္ေနရင္လည္း တစ္သိန္းေလာက္ကို ထည့္ရမွာ။ 🔵မိစ္ဆာဒိ႒ိအယူေတြက အမ်ားႀကီး။ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့အိုးေလး ရိုက္ခြဲရတာ ရွိေသးတယ္။ သူေဌးဆိုရင္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဆင္းရဲသားက အဲဒီအိုးတစ္လုံးပဲရွိတာ ရိုက္ခြဲပစ္ရတယ္။ ခြဲၿပီးေတာ့ အေခါင္းႀကီးကို ဖြင့္ရ လွန္ရတာနဲ႕ ။ မဖြင့္ပါနဲ႕ ၊နံရေစာ္ရတဲ့ၾကားထဲ ဖြင့္ဖြင့္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ၾကည့္ခ်င္ရတာလဲ။ ကမၼ႒ာန္းမ်ားရႈမ လို႔လား ၊မဟုတ္ဘူး၊ သံေယာဇဥ္ျဖစ္လို႔ ၾကည့္ခ်င္ တာ ၊ ၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ မ်က္လုံးႀကီးျပဴးၿပီး လွ်ာႀကီးထြက္ေနေတာ့ ထြက္ေျပးေရာ။ ခုနတုန္းကေတာ့ အတူတူပဲလိုက္ၿပီးေတာ့ က်င္းထဲခုန္ခ်ေတာ့မလိုလို ပလီပလာေတြ မမ်ားဘူးလား ။ "မ်ားပါတယ္ဘုရား " 🔵သကၠာယဒိ႒ိေၾကာင့္ အဲလိုျဖစ္ၾကရတာ။ အျခားအျခား ဘာသာေတြက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ နဲ႕ ေနနိူင္ၾကတယ္။ တကယ့္ အျမင့္ျမတ္ဆုံး ဗုဒၶဘာသာက ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ လူးလွိမ့္ၿပီးေတာ့ ဒန့္ဒန့္ဒန့္ျဖစ္ေနတာ။ တစ္ခါတေလ ေရေလာင္း ေပးရတာနဲ႕ ၊ေျခေထာက္ ခ်ဳ ိးေပးရတာနဲ႕ ဆိုင္းဘုတ္ဗုဒၶဘာသာေတြ။ ကိုယ့္ေဆြမ်ဳ ိးေသ ရင္ေတာ့ ဝမ္းနည္းတာပဲ ။ သို႔ေသာ္လည္း အလြန္အကြၽံမျဖစ္သင့္ဘူး။ တရားရႈမွတ္ရမယ္။ တရားဘာဝနာ ပြားမ်ားရမယ္။ တစ္ေန႕က်ရင္ ငါတို႔လည္း ေသရဦးမွာပါလား။ 🔵အနိစၥတရားေတြ ၊ဒုကၡတရားေတြ၊ အနတၱတရား ေတြ မေသခင္မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္မယ္။ ဒီလိုႏွလုံးသြင္းရင္ မေကာင္းဘူးလား။ "ေကာင္းပါတယ္ဘုရား" 🔵 အဲဒီလိုႏွလုံးမသြင္းဘူး ။ အသုဘတစ္ေလာင္း ေျမခ်ၿပီ ဆိုရင္ တခ်ဳ ိ့ဝမ္းသာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဝမ္းသာတာလဲ။ ေလာင္းကစား လုပ္ရမွာမို႔လို႔။ ေလာင္းကစားလုပ္ရေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေတြျဖစ္လို႔ ။ အဲဒီမွာ တခ်ဳ ိ့ကလည္း မူး႐ူးၿပီး ေတာ့ ေအာ္ဟစ္ေနတာပဲ ။ဝမ္းနည္းလို႔ ေအာ္ဟစ္တာမဟုတ္ဘူး။ မူး႐ူးၿပီးေအာ္တာ၊ အမွတ္တမဲ့ဆိုရင္ေတာ့ ငိုေနတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ဘယ္ကလာဟုတ္ရမွာလဲ ။ေသာက္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ေအာ္ေနတာ။ 🔵အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေသာ္ လည္းပဲ တရားေတြမနာ၊ တရားေတြ အားမထုတ္ တဲ့အခါက်ေတာ့ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ၊ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ နဲ႕ ၊အျခားဘာသာေတြမွာ အဲလိုမဟုတ္ဘူး။. အျခားအျခား ဘာသာေတြလည္း ငိုတာပဲ။ ရဟႏၱာမွမဟုတ္ဘဲ ငိုတာေပါ့။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာတရားအရ ထိန္းသိမ္းမႈရွိတယ္။ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ရွိၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာက ထ္ိနးထိန္းသိမ္းသိမ္း မရွိၾကဘူး။ 🔵တကယ့္သတိတရားေတြ ၊သတိပ႒ာန္တရားေတြ မရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္ၾကရတယ္။ သကၠာယဒိ႒ိေတြေၾကာင့္ သႆတဒိ႒ိ ၊ ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ၊ ဒိ႒ိ (၆၂) ပါးလုံး ျဖစ္ၿပီးေတာ့ နိယတမိစ္ဆာဒိ႒ိသုံးပါး အထိ ျဖစ္သြားနိူင္တယ္။ . 🔵အေၾကာင္းကိုပယ္တယ္ ။အက်ဳ ိးကိုပယ္တယ္။ အလုပ္ကိုပယ္တယ္၊၊ အဲဒီအယူအဆအမွားႀကီးနဲ႕ ေသလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ "အဝီစိေရာက္မွာပါဘုရား" ပၪၥာနႏၵရိယကံနဲ႕ေသရင္ေရာ ဘယ္ေရာက္မလဲ။ "အဝီစိေရာက္မွာပါဘုရား" ဒီကမၻာမီးေလာင္လို႔ရွိရင္ ပၪၥာနႏၵရိယကံက လြတ္တယ္။ နိယတမိစ္ဆာဒိ႒ိက လြတ္ရဲ႕လား ။ မီးမေလာင္တဲ့ စၾကဝဠာကို ေျပာင္းခံရတယ္တဲ့။ အယူအဆမွားတာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းလဲ၊ မိစ္ဆာဒိ႒ိဟာ အကုသိုလ္ေတြထဲမွာ တကယ့္အျပစ္အႀကီးဆုံးပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ အဲဒီမိစ္ဆာဒိ႒ိ အႀကီးအက်ယ္ မျဖစ္ရေအာင္ ရင္ထဲမွာစြဲထားတဲ့ ငါပဲ၊ သူပဲ၊ ေယာက္်ားပဲ၊ မ္ိန္းမပဲလို႔ အထင္အျမင္မွားတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကိုယ္ပယ္ဖို႔က နံပါတ္တစ္အေရး အႀကီးဆုံးပဲ။ အဲဒီလို သကၠာယဒိ႒ိ အပါယ္မ်ဳ ိးေစ့ကို အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္နိူင္တာ ဝိပႆနာပဲ။ ဝိပႆနာအားထုတ္ေတာ့ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ ရမယ္။ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရေတာ့ ပယ္သတ္ နိူင္တယ္။ ဝိပႆနာအားထုတ္ရင္ အပါယ္ေလး ပါးကို ဆြဲခ်မဲ့ သကၠာယဒိ႒ိကို အျမစ္ျပတ္ပယ္သတ္ နိူင္တယ္။ အက်ဳ ိးတရားေတြ မမ်ားဘူးလား။ 🔵တစ္သံသရာလုံးက အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္ေတြလည္း လုပ္တယ္ ဘဝခ်မ္းသာကို မက္ေမာၿပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေတြလည္း လုပ္တယ္။ အဲဒါကို ဥပမာ ႏွိုင္းထားပါတယ္။ 🔵အကန္းက အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္။ အဝိဇၨာဆိုတာ အေမွာင္ပဲ။ သခၤါရဆိုတာ လမ္းေလွ်ာက္တာ။ အကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ အေမွာင္ႀကီးထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တာဆိုေတာ့ လဲက်ဖိဳ႕ မက်ိန္းေသဘူးလား ။အေမွာင္ထဲ လမ္းေလွ်ာက္တာကိုး။ 🔵ဝိပႆနာမလုပ္တဲ့ပုဂၢိုလ္ေတြဟာ အေမွာင္ထဲ မွာ လမ္းေလွ်ာက္သလိုပဲ။ အမွန္တရားဆို ဘာမွာမသိဘူး။ သားေရး ၊သမီးေရး ၊စီးပြားေရး အတြက္ မေရွာင္နိူင္ မတိမ္းနိူင္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ၾကတယ္။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လုပ္ရတာကိုး ။ တာဝန္ႀကီးတဲ့ပုဂၢိုလ္ေတြက၊ မိဘေတြက လုပ္ရတာပဲ။ မေကာင္းမွန္းသိလည္း လုပ္ရတာပဲ။ 🔵တစ္ခါတစ္ရံက်ေတာ့လည္း ကုသိုလ္ေလး၊ လုပ္ဦးမွပဲေဟ့။ အကုသိုလ္ေတြ အင္မတန္မ်ား တယ္။ ကုသိုလ္ေတာ့ လုပ္ဦးမွပဲ စခန္းေလး ဘာေလး ဝင္ဦးမွာပဲ ။ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္တယ္။ အကုသိုလ္က ေန႕တိုင္းလုပ္ေနတာ။ ကုသိုလ္လုပ္လိုက္ ၊ အကုသိုလ္လုပ္လိုက္၊ အေမွာင္ထဲမွာ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္၊။ 🔵အဝိဇၨာအေမွာင္က သန္းေခါင္ယံလကြယ္ည ေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ဘာမီးမွ်မပါဘဲ ေမွာင္ပိန္း ေနတဲ့အေမွာင္ထက္ ပိုေမွာင္တယ္။ဘာျဖင့္လို႔ ပိုေမွာင္တာလဲဆိုေတာ့ ခုနေမွာင္ေနတဲ့ အေမွာင္က ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းလိုက္ရင္ လင္းသြားနိူင္ေသးတယ္။ 🔵ဝိပသနာတရားေတြ မနာ၊ ဝိပႆနာတရားေတြ အားမထုတ္ရင္ ဒါ႐ုပ္ပဲ၊ ဒါနာမ္ပဲ၊ ဒါအေၾကာင္းပဲ၊ ဒါအက်ဳ ိးပဲ ၊ ဒီလကၡဏာေတြက အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ လကၡဏာေတြပဲလို႔ သိပါ့မလား။ ""မသိပါဘူးဘုရား" 🔵မသိဘူးဆိုေတာ့ အဝိဇၨာေပါ့ ။ အဝိဇၨာဆိုတာ အေမွာင္ပဲ ။ အဲဒီအေမွာင္ထဲမွာ အကုသိုလ္လုပ္ တာကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလို႔ဘူး ။ ငါ့သား၊ ငါ့သမီး ၊ငါ့ဇနီးေတြ ၊ လက္ေကာက္ေတြ၊ ဆြဲႀကိဳးေတြရဖို႔အတြက္ အကုသိုလ္ေတြ လုပ္ျဖစ္တာပဲ။ 🔵သံဃာေတာ္ေတြကို လႉဖြယ္ဝတၳဳေတြ ကပ္တဲ့အခါ မင္းလည္းကိုင္ ၊ငါလည္းကိုင္ ၊ ကဲကပ္ၾကမယ္ ကပ္ၾကမယ္၊ ျပန္ဆုံရေအာင္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ျပန္ဆုံးေအာင္လို႔ဆိုတာ ျပန္ေတြ႕ခ်င္တာ။ ခံစားခ်င္တာ။ 🔵အကုသိုလ္တုန္းကလည္း အဝိဇၨာ၊ တဏွာ ဦးစီးတာ။ ကုသိုလ္အေပၚမွာလည္းဘဲ အဝိဇၨာ၊ တဏွာ ဦးစီးတာပဲ။ သူလုပ္တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ်ဟာ အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတာ။ အေမွာင္ထဲမွာ ခဏၿငိမ္ေနပါဦးမလား။ သူက အေမွာင္ထဲမွာ ဘယ္လွမ္းလိုက္၊ ညာလွမ္းလိုက္နဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္ ေနတာ မဟုတ္လား ။ "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အေမွာင္ထဲမွာ အကုသိုလ္ေတြလုပ္တာ မ်ားတယ္ဆ္ိုတာ ေျပာစရာမလိုဘူး။ ကုသိုလ္လုပ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔က ဘဝသမၸတၱိတို႔ ေဘာဂသမၸတၱိတို႔ဘက္ လိုက္တာပဲ မ်ားတယ္။ 🔵ဘဝသမၸတၱိဆိုတာ ဒါထက္ပိုၿပီးေတာ့ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဘဝကို ရပါေစ ၊ အစစအရာရာ ျပည့္စုံပါေစ ေတာင္းလိုက္ၾကတဲ့ ဆုေတြ အမ်ဳ ိးမ်ဳ ိးပဲ ။ ဒါေတြဟာ (၃၁)ဘုံအတြင္းမွာ လူနတ္ခ်မ္းသာေတြကို ေတာင္းေနတာမဟုတ္ လား ။ "ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အဲဒီဘဝခ်မ္းသာေတြရေတာ့ ေနာက္ပိတ္ဆုံး က်ေတာ့ မေသရဘူးလား ။ ေသမင္းနဲ႕ ေတြ႕ရပါ လို၏။ အိုတဲ့ဒုကၡ ၊ နာတဲ့ဒုကၡ၊ ေသတဲ့ဒုကၡ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ မခ်ိမဆံ့ ဒုကၡေတြနဲ႕ ေတြ႕ရပါလို၏ ။အဲဒီဆုေတာင္းေတြဟာ ပါးစပ္ကေန ထုတ္မေျပာေသာ္လည္း ပါမသြားဘူးလား။ "ပါသြားပါတယ္ဘုရား" 🔵အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ရွိရင္ ဒါနပဲျပဳျပဳ ၊ သီလပဲေစာင့္ေစာင့္ ၊ သမထပဲပြားပြား၊ အိုဖို႔ ၊ နာဖို႔ ၊ေသဖို႔ခ်ည္းပဲ ။အခု အိုတာ အားမရ ေသးဘူး။ ေနာက္....... 🔺အသေခၤ်အနႏၱ ထပ္ကာ ထပ္ကာ အိုရပာလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ နာရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ မ်က္ရည္ေတြ က်ရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲမ်ဳ ိးစုံ ႀကဳံရပါလို၏။ 🔺အသေခၤ်အနႏၱ အေခါင္းထဲေရာက္ရပါလို၏။ အဲဒါေတြပါမသြားဘူးလား။ 🔵ျဖစ္ခ်င္တဲ့ေနာက္မွာ အပ်က္လာမွာ ။ ျ္ဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္မွာကို မသိတာ အဝိဇၨာ။ အျဖစ္ေလာက္ပဲျမင္တယ္၊၊ လူခ်မ္းသာ ၊ နတ္ခ်မ္းသာ ၊ ျဖစ္ရတယ္ေဟ့။အၿခံအရံေတြ မ်ားၿပီးေတာ့ လိုတရ ေကာင္းက်ဳ ိးခ်မ္းသာေတြပဲ ဆြဲေတြးေနတယ္။ ေသရမွာတို႔၊ အပါယ္က်မွာတို႔၊ ဝမ္းနည္းရမွာတို႔၊ ခြဲရမွာတို႔ ၊ အဲဒါေတြကို နည္းနည္မွ်ထည့္မတြက္ဘူး။ 🔵အဝိဇၨာ တဏွာရဲ႕ေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မသိတာ၊ ဝိပႆနာ ဘာျဖစ္လို႔လုပ္ရတာလဲ။ ဘယ္လိုအက်ဳ ိးရမွာလဲ ။ အဲဒီ အေမွာင္ကိုေပ်ာက္ ေအာင္ ၊ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေတြ ရေအာင္လို႔၊ ဝိပႆနာအလုပ္ေတြကို လုပ္ရတာ။ 🔵ပညာအလင္းေရာင္ အဝိဇၨာအေမွာင္ကေန ဝိဇၹာျဖစ္သြားတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြ နာၾကားရေတာ့ ဟာ -ေယာက္်ားေတြ၊ မိန္းမေတြ၊ ပုဂၢိုလ္သတၱဝါေတြကေတာ့ သမုတိသစၥာအေနနဲ႕ ေတာ့မွန္တယ္။ ပရမတၳနယ္ေရာက္သြားတဲ့အခါ က်ေတာ့ မမွန္ဘူး ။ အဲဒါေတြက အမွားေတြ။ 🔵ေယာက္်ား၊ မိန္းမ၊ ပုဂၢိုလ္ ၊ သတၱဝါမဟုတ္ဘူး ။ ႐ုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ။ တရားနာစဥ္ကတည္းက ဥာတပရိညာနဲ႕ ဒိ႒ိ တဒဂၤကြာသြားၿပီ။ မဂ္ေတြ ဖိုလ္ေတြ မရေသးပါဘူး ။ ဝိပႆနာလည္း က်က်နန မပြားရေသးပါဘူ။ 🔵မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး စက္ဝိုင္းတရား နာတာလည္ ဒိ႒ိကြာတာပဲ ။အတိတ္တုန္းက အဝိဇၨာ ၊ သခၤါရ ၊အခုဝိညာဥ္ နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာ၊ ခႏၶာငါးပါး ၊အဂၤါဆယ့္ႏွစ္ပါးနဲ႕ ရွင္းျပမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ အမ်ဳ ိးမ်ဳ ိးခြာလို႔ရတာပဲ။ 🔵ဒီခႏၶာငါးပါးဟာ လူေတြ ၊နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ၊ ဘုရားေတြက ဖန္ဆင္းလို႔ျဖစ္လာတာ ။ အဝိဇၨာ သခၤါရေၾကာင့္ ျဖစ္ တာလား။ "အဝိဇၨာ ၊ သခၤါရေၾကာင့္ ျဖစ္တာပါဘုရား" အဝိဇၨာ သခၤါရေၾကာင့္လို႔ အေၾကာင့္အေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဘာေသမလဲ၊ "ဝိစိကိစ္ဆာေသပါတယ္ဘုရား" 🔵အဝိဇၨာ သခၤါရဆိုတာ နာမ္းတရားေတြပဲ ၊ သူ႕ရဲ႕တည္ရာက ႐ုပ္တရားေတြပဲ ။ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ႐ုပ္နဲ႕နာမ္ပဲ ။ ေၾသာ္...အတိတ္တုန္းကလည္ဒ ႐ုပ္နဲ႕နာမ္ပဲ။ အခု.....ပစၥဳပၸန္မွာလည္း ႐ုပ္နဲ႕ နာမ္ပဲ။ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼ အစဥ္တန္းေနေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိ တဒဂၤမစင္ဘူးလား။ "စင္ပါတယ္ဘုရား" 🔵အေၾကာင့္အေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဝီစိကိစ္ဆာေသတယ္။ အက်ဳ ိးအေပၚမွာလည္း ၾကည့္ပါဦး ။ ဝိညာဏ္၊ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေဝဒနာကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ဘာရမလဲ။ ႐ုပ္နဲ႕ နာမ္ပဲလို႔ ၊ အက်ဳ ိးေပၚမွာ ဥာဏ္ရွင္းေတာ့ ဘာဒိ႒ိစင္မလဲ။ "သကၠာယဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " 🔵အတိတ္တုန္းက ႐ုပ္နာမ္ေတြဟာ အခုပစၥဳပၸန္ထိ ပါရဲ႕လား။ အတိတ္မွာပဲ ခ်ဳပ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့တယ္။ ခ်ဳပ္တာပ်က္တာျမင္ေတာ့......... "သႆတဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " အတိတ္မွာပဲ ႐ုပ္နာမ္ေတြခ်ဳပ္ေသာ္လည္း ကမၼသတၱိက အေၾကာင္းအက်ဳ ိး ဆက္မေနဘူးလား၊ အေၾကာင္းအက်ဳ ိးဆက္တာ ျဖစ္တာကိုျမင္ေတာ့ ဘာဒိ႒ိစင္၊ "ဥစ္ေဆဒဒိ႒ိ စင္ပါတယ္ဘုရား " အဲဒါ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ပဲ၊ ဥာတပရိညာနဲ႕ ဒိ႒ိကို ခြာေနတယ္။ ဟုန္တုန္းက သစၥာေလးပါးကို မသိဘဲနဲ႕..... သခၤါရဆိုတဲ့ အကုသိုလ္ ၊ ကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့လို႔ အခု ခႏၶာရေနတယ္။ အခု ခႏၶာရေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဇာတိရတယ္၊ ဒုကၡသစၥာ ။ အခုအိုေနၿပီ ၊ဇရာကလည္း ဒုကၡသစၥာ ။နာၿပီးေသရင္လည္း ဒုကၡသစၥာ ။ ဟိုတုန္းက သမုဒယသစၥာေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ အခု ဒုကၡသစၥာေတြ ရေနတာ။ အဲဒီလိုသိတဲ့အသိဟာ မွားတဲ့အသိလား ၊ မွန္တဲ့အသိလား။ "မွန္တဲ့အသိပါဘုရား" မွန္တဲ့သိဆိုတာ သမၼာဒိ႒ိေပါ့ ၊ ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိ ေပါ့။ ဝိပႆနာသမၼာဒိ႒ိဆိုတာ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ ပဲ ၊ ဥာဏ္အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ နိူင္တဲ့အက်ဳ ိး ။ အမွန္သိေတာ့ ႏွလုံးသြင္း မွန္တယ္။ အမွန္မသိေတာ့ ...... အနိစၥကို နိစၥလို႔ထင္တယ္။ ဒုကၡကို သုခလို႔ထင္တယ္။ အနတၱကို အတၱလို႔ထင္တယ္။ အသုဘကို သုဘလို႔ထင္တယ္။ ဝိပႆနာလုပ္ရင္ ဘာက်ဳ ိးရမွာလဲ။ ထီေပါက္မွာတို႔၊ ရာထူးတက္တို႔ ဒါအက်ဳ ိးမဟုတ္ ဘူးေနာ္။ ထီပဲေပါက္ေပါက္၊ ရာထူးပဲတက္တက္ အပါယ္တံခါး မပိတ္ဘူးဗ်ာ။ 🔺မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရမွ အပါယ္တံခါးပိတ္မွာ။ 🔺အပါယ္တံခါးပိတ္မယ့္လမ္းစဥ္ဟာ ဝိပႆနာ ။ မသိခဲ့ရတဲ့အသိတရားေတြ သိေအာင္လုပ္ေနတာ လည္း ဝိပႆနာပဲ။ တစ္သံသရာလုံးက ေယာက္်ား၊ မိန္းမ ၊ပုဂၢိုလ္ ၊သတၱဝါ ဒါပဲ သိခဲ့တာ ။ေလာဘျဖစ္ စရာ ၊ ေဒါသျဖစ္စရာ၊ ေမာဟျဖစ္စရာကိုပဲ သိခဲ့တာ။ ဟာ.....လူဆိုရင္ လုပ္စားရမွာေပါ့ကြာ။ လူဆိုတာ ပညာသင္ၿပီး လုပ္စားရမွာပဲ ။ သူမ်ားေတြလည္း အိုးနဲ႕အိမ္နဲ႕ လုပ္ေနတာ မေတြ႕ဘူးလား။ အမ်ားေနာက္ပဲလိုက္ေနတယ္။ အမ်ားဘက္လိုက္ရင္ေတာ့ ဘုရားဘက္ မပါေတာ့ဘူး။ အမ်ားကေတာ့ သံသရာထဲပဲသြားတာ ေမ်ာလမ္း ၊ ၊ျမဳပ္လမ္း ၊ အဲဒါ အမ်ားသြားတဲ့လမ္း ။ 🔵အရိယာသူေတာ္ေကာင္းေတြ ၊ဘုရား၊ ရဟႏၱေတြ သြားတဲ့ ဝိပႆနာလမ္းက လြတ္လမ္း၊ မေမ်ာဘူး၊ မျမဳပ္ဘူး၊၊ လြတ္တဲ့ လမ္းကို၊ သြားတာ။ 🔺သံသရာက လြတ္ရင္ အျမတ္ဆုံးခ်မ္းသာကို ရတာပဲ ။ ဒီလိုအက်ဳ ိးတရားမ်ဳ ိးကို ဝိပႆနာလုပ္မွ ရတာ ။ 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး copy from kyawkyaw win

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZqrjGh

#ေတာင္ေစာင့္နတ္ႀကီး တစ္ညေန ဘုန္းႀကီးဆီကိုလူတစ္ေယာက္ေရာက္ လာပီး လာကန္ေတာ့တယ္ ။ အျဖူေရာင္အဝတ္ နဲ႔ အရွင္ဘုရား ေမတၱာပို႔ေပးပါ ပရိတ္ေတာ္ေတြ လည္း ရြတ္ေပးပါလို႔ ေလ်ာက္ထားတယ္ ။ ခဏ အၾကာ ဘုန္းႀကီးေရွ႕ကျပန္ထြက္သြားပီး ေတာင္ တစ္ခုလုံး လင္းထိန္သြားတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေတာင္ေစာင့္နတ္ႀကီးကိုး ။ #ဝိဇၨာေတြလာဖူးၾကတယ္ တစ္ညက်ေတာ့ အေတာ္ေလးေအးလို႔ ဘုန္းႀကီး ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳပီး လွဲေနတုန္း အလြန္ေမႊး ႀကိုင္တဲ့ ရနံ႔ေတြနဲ႔အတူ ဟိမဝႏၱာကဝိဇၨာႏွစ္ပါး ဘုန္းႀကီးနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ပီး ဘုန္းႀကီးကိုကန္ ေတာ့ေနၾကတာေတြ႕လိုက္တယ္ ။ တစ္ကိုယ္လုံး နုညံ့တဲ့အနီေရာင္ အေမႊးအမွင္ ေတြ ဖုံးအုပ္ထားတယ္ ။ ဘာလာလုပ္တာလည္း လို႔ေမးေတာ့ အရွင္ဘုရားရဲ႕ သီလသမာဓိပညာ ကို ၾကည္ညိုလို႔ လာကန္ေတာ့တာပါဘုရားတဲ့ ။ တစ္ေက်ာင္းလုံး သူတို႔ကိုယ္က အေရာင္အဝါ ေတြနဲ႔ လင္းေနတယ္ ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အေပၚက ေလယာဥ္ပ်ံအသံလို ၾကားပီး ဘုန္းႀကီးေရွ႕ကို ဝိဇၨာတစ္ပါးက်လာတယ္ တပည့္ေတာ္ဝိဇၨာဓိုရ္ ဦးေက်ာ္ပါဘုရားလို႔ေလ်ာက္ ထားပီး သူကလည္း အရွင္ဘုရားရဲ႕သီလသမာဓိ ပညာေက်ာ္ၾကားလို႔ လာပီးဖူးတာပါဘုရားတဲ့ ။ ပရိတ္ရြတ္ေပးဖို႔နဲ႔ ေမတၱာပြါးေပးဖို႔ေလ်ာက္ထား ပီး ဘုန္းႀကီးကို သက္တန္းရွည္ေအာင္ သူေပါင္ နဲ႔ ေပါင္တစ္ဖက္ခ်င္း လဲဖို႔ေလ်ာက္ထားတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးက တကာ့ေပါင္ကို ျပပါဦးလို႔ဆိုေတာ့ ဝိဇၨာဓိုလ္ကသူ႔ေပါင္ကိုျပတယ္။ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက တကာဦးေက်ာ္ေရ ေပါင္တစ္ဖက္မဲ တစ္ဖက္ျဖူနဲ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ခဏ ၾကာေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီရင္း ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံတက္သြားတယ္ ။ #ကပၸိယႀကီးတြမ္မႈံ ဘုန္းႀကီးကိုၾကည္ညိုလို႔ အနီးနားရြာကေနလာပီး ေဝယ်ာဝစၥေတြ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ ေဂါရခါးလူမ်ဳိး တြမ္မံႈဆိုတဲ့ … ကပၸိယႀကီး တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ ေနာက္ မက်န္းမာျဖစ္ပီး ကြယ္လြန္သြားတယ္။ တေန႔ ဘုန္းႀကီးေနပူစာလႈံေနတုန္း လက္ေပၚကို ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လာနားတယ္ ။ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ တြမ္မႈံျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက ဟဲ့ …နင္တြမ္မံႈမဟုတ္လားလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ က်ိေက်ာ္ က်ိေက်ာ္လို႔ေအာ္ပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။ ေတာ္ၾကာ အနီေရာင္ငွက္ ေလးျဖစ္လိုက္ အျပာေရာင္ငွက္ေလးျဖစ္လိုက္နဲ႔ ငွက္ဘဝ ေျခာက္ခါေလာက္ျဖစ္တယ္ ။ တြမ္မႈံမလာတာၾကာလို႔ ဘယ္ဘဝမ်ားေရာက္ ေနပါလိမ့္လို႔ ဘုန္းႀကီးေတြးေနတုန္း ေနပူမွာ လွမ္းထားတဲ့ သကၤန္းေပၚမွာ ကင္းေျခမ်ားႀကီး တစ္ေကာင္ ေရာက္ေနတာေတြ႕ရတယ္။တြမ္မံႈ ကင္းေျခမ်ားျဖစ္ေနတာကိုး …ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက ဟဲ့ တြမ္မႈံ … နင့္ကို… သူမ်ားနင္းမိရင္လည္း မေကာင္းဘူး … နင္းမိလို႔ ျပန္ကိုက္ရင္လည္း မေကာင္းဘူး ငါ့ေက်ာင္းကို ဧည့္သည္ေတြလာ ၾကလိမ့္မယ္ သြားေတာ့လို႔ေျပာေတာ့ တလႈပ္ လႈပ္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။ ကင္းေျခမ်ားဘဝကေန အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေျမြစိမ္းေလးျဖစ္လိုက္ အနီေလးျဖစ္လိုက္နဲ႔ … တစ္ေန႔ ေရအိုးစင္မွာေရေသာက္ေနတုန္း ေျခ ေထာက္ကို ေခါင္းနဲ႔လာထိေနလို႔ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ တြမ္မံႈျဖစ္ေနတယ္ ေျမြမဘဝေရာက္ေန ျပန္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ ဆုတ္နဲ႔ေက်ာင္းဝကိုျပန္ထြက္သြားတယ္ သူ႔လင္ နဲ႔ သားႏွစ္ေကာင္က မဝင္ရဲလို႔ ေက်ာင္းျခံဝမွာ က်န္ခဲ့တာကို သြားေခၚလာပီး ေျမြေလးေကာင္ ဘုန္းႀကီးေျခေထာက္ကို ေခါင္းေတြနဲ႔ထိထိပီး ကန္ေတာ့ေနၾကတယ္ ။ ကန္ေတာ့ပီးတဲ့အခါ ေနာက္ဆုတ္ ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားၾက တယ္ ။ ခုေတာ့ ဘယ္ဘဝေတြ ေရာက္ေနမွန္း ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။အတူေနခဲ့ဖူးတဲ့ သံေယာ ဇဥ္ပါပဲ ။ ဘုန္းႀကီးေျပာခ်င္တာက လူ႔ဘဝကေန တရိစၧာန္ ဘဝကို ေရာက္သြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ လူျပန္မ ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရခဲတဲ့လူ႔ဘဝေရာက္ တုန္း ဒါန သီလ ဘာဝနာကို မေမ့ၾကနဲ႔ ကုသိုလ္ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကဖို႔ ဘုန္းႀကီးတိုက္တြန္းပါတယ္။ © ေတာင္တန္းသာသနာျပုဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥတၱမသာရ၏ ၾသဝါဒ ေနမာဗုဒၶႆ #ျမၾကာျဖူ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L3pqdF

#ေတာင္ေစာင့္နတ္ႀကီး တစ္ညေန ဘုန္းႀကီးဆီကိုလူတစ္ေယာက္ေရာက္ လာပီး လာကန္ေတာ့တယ္ ။ အျဖူေရာင္အဝတ္ နဲ႔ အရွင္ဘုရား ေမတၱာပို႔ေပးပါ ပရိတ္ေတာ္ေတြ လည္း ရြတ္ေပးပါလို႔ ေလ်ာက္ထားတယ္ ။ ခဏ အၾကာ ဘုန္းႀကီးေရွ႕ကျပန္ထြက္သြားပီး ေတာင္ တစ္ခုလုံး လင္းထိန္သြားတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေတာင္ေစာင့္နတ္ႀကီးကိုး ။ #ဝိဇၨာေတြလာဖူးၾကတယ္ တစ္ညက်ေတာ့ အေတာ္ေလးေအးလို႔ ဘုန္းႀကီး ေစာင္အထပ္ထပ္ျခံဳပီး လွဲေနတုန္း အလြန္ေမႊး ႀကိုင္တဲ့ ရနံ႔ေတြနဲ႔အတူ ဟိမဝႏၱာကဝိဇၨာႏွစ္ပါး ဘုန္းႀကီးနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ပီး ဘုန္းႀကီးကိုကန္ ေတာ့ေနၾကတာေတြ႕လိုက္တယ္ ။ တစ္ကိုယ္လုံး နုညံ့တဲ့အနီေရာင္ အေမႊးအမွင္ ေတြ ဖုံးအုပ္ထားတယ္ ။ ဘာလာလုပ္တာလည္း လို႔ေမးေတာ့ အရွင္ဘုရားရဲ႕ သီလသမာဓိပညာ ကို ၾကည္ညိုလို႔ လာကန္ေတာ့တာပါဘုရားတဲ့ ။ တစ္ေက်ာင္းလုံး သူတို႔ကိုယ္က အေရာင္အဝါ ေတြနဲ႔ လင္းေနတယ္ ။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အေပၚက ေလယာဥ္ပ်ံအသံလို ၾကားပီး ဘုန္းႀကီးေရွ႕ကို ဝိဇၨာတစ္ပါးက်လာတယ္ တပည့္ေတာ္ဝိဇၨာဓိုရ္ ဦးေက်ာ္ပါဘုရားလို႔ေလ်ာက္ ထားပီး သူကလည္း အရွင္ဘုရားရဲ႕သီလသမာဓိ ပညာေက်ာ္ၾကားလို႔ လာပီးဖူးတာပါဘုရားတဲ့ ။ ပရိတ္ရြတ္ေပးဖို႔နဲ႔ ေမတၱာပြါးေပးဖို႔ေလ်ာက္ထား ပီး ဘုန္းႀကီးကို သက္တန္းရွည္ေအာင္ သူေပါင္ နဲ႔ ေပါင္တစ္ဖက္ခ်င္း လဲဖို႔ေလ်ာက္ထားတယ္ ။ ဘုန္းႀကီးက တကာ့ေပါင္ကို ျပပါဦးလို႔ဆိုေတာ့ ဝိဇၨာဓိုလ္ကသူ႔ေပါင္ကိုျပတယ္။ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက တကာဦးေက်ာ္ေရ ေပါင္တစ္ဖက္မဲ တစ္ဖက္ျဖူနဲ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ခဏ ၾကာေတာ့ လက္အုပ္ခ်ီရင္း ေကာင္းကင္ေပၚ ပ်ံတက္သြားတယ္ ။ #ကပၸိယႀကီးတြမ္မႈံ ဘုန္းႀကီးကိုၾကည္ညိုလို႔ အနီးနားရြာကေနလာပီး ေဝယ်ာဝစၥေတြ လုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ ေဂါရခါးလူမ်ဳိး တြမ္မံႈဆိုတဲ့ … ကပၸိယႀကီး တစ္ေယာက္ရွိတယ္ ။ ေနာက္ မက်န္းမာျဖစ္ပီး ကြယ္လြန္သြားတယ္။ တေန႔ ဘုန္းႀကီးေနပူစာလႈံေနတုန္း လက္ေပၚကို ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္လာနားတယ္ ။ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ တြမ္မႈံျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက ဟဲ့ …နင္တြမ္မံႈမဟုတ္လားလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ က်ိေက်ာ္ က်ိေက်ာ္လို႔ေအာ္ပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။ ေတာ္ၾကာ အနီေရာင္ငွက္ ေလးျဖစ္လိုက္ အျပာေရာင္ငွက္ေလးျဖစ္လိုက္နဲ႔ ငွက္ဘဝ ေျခာက္ခါေလာက္ျဖစ္တယ္ ။ တြမ္မႈံမလာတာၾကာလို႔ ဘယ္ဘဝမ်ားေရာက္ ေနပါလိမ့္လို႔ ဘုန္းႀကီးေတြးေနတုန္း ေနပူမွာ လွမ္းထားတဲ့ သကၤန္းေပၚမွာ ကင္းေျခမ်ားႀကီး တစ္ေကာင္ ေရာက္ေနတာေတြ႕ရတယ္။တြမ္မံႈ ကင္းေျခမ်ားျဖစ္ေနတာကိုး …ဒါနဲ႔ ဘုန္းႀကီးက ဟဲ့ တြမ္မႈံ … နင့္ကို… သူမ်ားနင္းမိရင္လည္း မေကာင္းဘူး … နင္းမိလို႔ ျပန္ကိုက္ရင္လည္း မေကာင္းဘူး ငါ့ေက်ာင္းကို ဧည့္သည္ေတြလာ ၾကလိမ့္မယ္ သြားေတာ့လို႔ေျပာေတာ့ တလႈပ္ လႈပ္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္ ။ ကင္းေျခမ်ားဘဝကေန အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေျမြစိမ္းေလးျဖစ္လိုက္ အနီေလးျဖစ္လိုက္နဲ႔ … တစ္ေန႔ ေရအိုးစင္မွာေရေသာက္ေနတုန္း ေျခ ေထာက္ကို ေခါင္းနဲ႔လာထိေနလို႔ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ တြမ္မံႈျဖစ္ေနတယ္ ေျမြမဘဝေရာက္ေန ျပန္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ေနာက္ဆုတ္ေနာက္ ဆုတ္နဲ႔ေက်ာင္းဝကိုျပန္ထြက္သြားတယ္ သူ႔လင္ နဲ႔ သားႏွစ္ေကာင္က မဝင္ရဲလို႔ ေက်ာင္းျခံဝမွာ က်န္ခဲ့တာကို သြားေခၚလာပီး ေျမြေလးေကာင္ ဘုန္းႀကီးေျခေထာက္ကို ေခါင္းေတြနဲ႔ထိထိပီး ကန္ေတာ့ေနၾကတယ္ ။ ကန္ေတာ့ပီးတဲ့အခါ ေနာက္ဆုတ္ ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားၾက တယ္ ။ ခုေတာ့ ဘယ္ဘဝေတြ ေရာက္ေနမွန္း ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။အတူေနခဲ့ဖူးတဲ့ သံေယာ ဇဥ္ပါပဲ ။ ဘုန္းႀကီးေျပာခ်င္တာက လူ႔ဘဝကေန တရိစၧာန္ ဘဝကို ေရာက္သြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ လူျပန္မ ျဖစ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရခဲတဲ့လူ႔ဘဝေရာက္ တုန္း ဒါန သီလ ဘာဝနာကို မေမ့ၾကနဲ႔ ကုသိုလ္ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကဖို႔ ဘုန္းႀကီးတိုက္တြန္းပါတယ္။ © ေတာင္တန္းသာသနာျပုဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဥတၱမသာရ၏ ၾသဝါဒ ေနမာဗုဒၶႆ #ျမၾကာျဖူ

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L3pqdF

*မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ၾသဝါဒ* ============================ ၁* ေရွးဦးစြာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို နားလည္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ၂* တရားအားထုတ္လိုလ်ွင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္စဥ္ကို သိေအာင္ၾကိုးစားပါ။ ၃* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္မသိဘဲႏွင့္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္းသည္ ပင္ပန္းရံုမ်ွပဲ မွတ္ပါ။ ၄* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကိုသိမွသာ အရွိနွင့္အသိကိုက္မည္ ၅* အရွိနွင့္အသိ ကိုက္မွသာလ်ွင္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္မည္။ ၆* ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္မွ ႏွလံုးသြင္းမွန္မည္။ ၇* နွလံုးသြင္းမွန္မွသာလ်ွင္ ဒုကၡကိုဒုကၡဟု ပိုင္းျခားနိုင္မည္။ ၈* ဒုကၡဟု ပိုင္းျခားနိုင္မွသာလ်ွင္ သမုဒယေသမည္။ ၉* သမုဒယေသမွသာလ်ွင္ သႏိၲသုခေပၚမည္။ ၁၀* သႏၲိသုခေပၚမွသာလ်ွင္ ေနာင္တဖန္မျဖစ္ဘဲ ဇာတိခ်ဳပ္မည္။ ၁၁* ေနာက္တဖန္ ဇာတိခ်ဳပ္ေအာင္ အေၾကာင္း/အက်ိဳး နားလည္ရမည္။ ၁၂* အေၾကာင္း/အက်ိဳးနားလည္လ်ွင္ အေဟတုကဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၃* အေၾကာင္းျဖစ္လို႕ အက်ိဳးျဖစ္တာဘဲလို႕သိလ်ွင္ ဥေစၦဒဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၄* အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႕ အက်ိဳးခ်ဳပ္တာဘဲလို ့သိလ်ွင္ တႆတဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၅* အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္တာကိုသိလ်ွင္ ဝိစိကိစၧာ ေသတယ္။ ၁၆* အက်ိဳးထဲမွာ ေယာကၤ်ား မိန္းမ မပါဘူးလို႕သိရင္ သကၠာယဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၇* အျဖစ္မသိေသးေတာ့ နိဗၺာန္မၾကိုက္ အခ်ဳပ္မသိေတာ့လည္း နိဗၺာန္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ၁၈* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္ပံု နားလည္မွသာလ်ွင္ ဒုကၡသစၥာကို နားလည္တယ္။ ၁၉* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ပ်က္ပံု နားလည္မွသာလ်ွင္ မဂၢသစၥာကို နားလည္တယ္။ ၂၀* မဂၢသစၥာကို နားလည္သြားေတာ့မွ နိေရာဓသစၥာက အလိုလိုဝင္လာတယ္။ ၂၁* နိေရာဓသစၥာက ဝင္လာေတာ့မွ နိဗၺာန္ကို သေဘာက်တယ္။ ၂၂* နိဗၺာန္ကိုသေဘာက်မွ ဒိ႒ိ.. အသိနွင့္ ျပဳတ္တယ္။ ၂၃* ဒိ႒ိ.. အသိနွင့္ျပဳတ္ျပီးမွ အပြားနွင့္ျဖဳတ္လို ့ ရတယ္။ ၂၄* ပြားမႈ႕ႏွင့္ ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့မွ အပါယ္နွင့္ျဖဳတ္နိုင္တယ္။ ၂၅* ပါယ္မႈႏွင့္ျပဳတ္သြားေတာ့မွ ဒိ႒ိအားလံုး ကင္းစင္သြားတယ္။ ၂၆* ဒိ႒ိအားလံုး ကင္းစင္မွသာလ်ွင္ ေသာတာပန္ တည္နိုင္တယ္။ ၂၇* ေသာတပန္တည္ျပီးမွသာလ်ွင္ အပါယ္ေဘးက စိတ္ခ်ရတယ္။ #မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး Credit -

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Nsp4A2

*မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ၾသဝါဒ* ============================ ၁* ေရွးဦးစြာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို နားလည္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ၂* တရားအားထုတ္လိုလ်ွင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္စဥ္ကို သိေအာင္ၾကိုးစားပါ။ ၃* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္မသိဘဲႏွင့္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္းသည္ ပင္ပန္းရံုမ်ွပဲ မွတ္ပါ။ ၄* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကိုသိမွသာ အရွိနွင့္အသိကိုက္မည္ ၅* အရွိနွင့္အသိ ကိုက္မွသာလ်ွင္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္မည္။ ၆* ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိျမင္မွ ႏွလံုးသြင္းမွန္မည္။ ၇* နွလံုးသြင္းမွန္မွသာလ်ွင္ ဒုကၡကိုဒုကၡဟု ပိုင္းျခားနိုင္မည္။ ၈* ဒုကၡဟု ပိုင္းျခားနိုင္မွသာလ်ွင္ သမုဒယေသမည္။ ၉* သမုဒယေသမွသာလ်ွင္ သႏိၲသုခေပၚမည္။ ၁၀* သႏၲိသုခေပၚမွသာလ်ွင္ ေနာင္တဖန္မျဖစ္ဘဲ ဇာတိခ်ဳပ္မည္။ ၁၁* ေနာက္တဖန္ ဇာတိခ်ဳပ္ေအာင္ အေၾကာင္း/အက်ိဳး နားလည္ရမည္။ ၁၂* အေၾကာင္း/အက်ိဳးနားလည္လ်ွင္ အေဟတုကဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၃* အေၾကာင္းျဖစ္လို႕ အက်ိဳးျဖစ္တာဘဲလို႕သိလ်ွင္ ဥေစၦဒဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၄* အေၾကာင္းခ်ဳပ္လို႕ အက်ိဳးခ်ဳပ္တာဘဲလို ့သိလ်ွင္ တႆတဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၅* အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္တာကိုသိလ်ွင္ ဝိစိကိစၧာ ေသတယ္။ ၁၆* အက်ိဳးထဲမွာ ေယာကၤ်ား မိန္းမ မပါဘူးလို႕သိရင္ သကၠာယဒိ႒ိ ေသတယ္။ ၁၇* အျဖစ္မသိေသးေတာ့ နိဗၺာန္မၾကိုက္ အခ်ဳပ္မသိေတာ့လည္း နိဗၺာန္ ရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ၁၈* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ျဖစ္ပံု နားလည္မွသာလ်ွင္ ဒုကၡသစၥာကို နားလည္တယ္။ ၁၉* ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ပ်က္ပံု နားလည္မွသာလ်ွင္ မဂၢသစၥာကို နားလည္တယ္။ ၂၀* မဂၢသစၥာကို နားလည္သြားေတာ့မွ နိေရာဓသစၥာက အလိုလိုဝင္လာတယ္။ ၂၁* နိေရာဓသစၥာက ဝင္လာေတာ့မွ နိဗၺာန္ကို သေဘာက်တယ္။ ၂၂* နိဗၺာန္ကိုသေဘာက်မွ ဒိ႒ိ.. အသိနွင့္ ျပဳတ္တယ္။ ၂၃* ဒိ႒ိ.. အသိနွင့္ျပဳတ္ျပီးမွ အပြားနွင့္ျဖဳတ္လို ့ ရတယ္။ ၂၄* ပြားမႈ႕ႏွင့္ ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့မွ အပါယ္နွင့္ျဖဳတ္နိုင္တယ္။ ၂၅* ပါယ္မႈႏွင့္ျပဳတ္သြားေတာ့မွ ဒိ႒ိအားလံုး ကင္းစင္သြားတယ္။ ၂၆* ဒိ႒ိအားလံုး ကင္းစင္မွသာလ်ွင္ ေသာတာပန္ တည္နိုင္တယ္။ ၂၇* ေသာတပန္တည္ျပီးမွသာလ်ွင္ အပါယ္ေဘးက စိတ္ခ်ရတယ္။ #မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး Credit -

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2Nsp4A2

အလွဴခံ တစ္က်ိပ္ေလး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 (ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ ျပန္လည္ တင္ေပးလိုက္သည္) ¢ အရွင္ဘုရား… ဘုရားရွင္ကို လွဴတာထက္ ျမတ္ေသာ အလွဴ ရွိပါသလား ဘုရား" * Aung myo thet* © ရွိပါတယ္… ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ဒါယကာ တစ္ဦးဟာ အရွင္ သာရိပုတၱရာ၏ ဒါယကာျဖစ္၍ အဝတ္သကၤန္း တစ္စုံ အား ဘုရားရွင္ကို လွဴရ နိုး အရွင္သာရိ ပုတၱရာကို လွဴရ နိုး ခ်ီတုံ ခ်တုံျဖစ္ေနျပီး ဘုရားရွင္ကို ယခုလိုေမးေလွ်ာက္တယ္" "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား… လွဴဒါန္းရာ၌ မည္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား လွဴဒါန္းေသာ္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ပါသနည္း" "ဒကာေတာ္…အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ တစ္က်ိပ္ ေလးဦး ရွိေပတယ္"(တစ္ဆယ့္ေလးဦး) ထို တစ္က်ိပ္ေလးဦး မည္သည္မွာ… ၁။တိရိစၧာန္ အားလွဴေသာ္ ျမတ္၏။ ထို႔ထက္လြန္၍' ၂။ဒုႆီလ(သီလ မရွိေသာ လူ)ကို လွဴေသာ္ ျမတ္၏။ထို႔ထက္' ၃။သီလဝံသ (ကိုယ္က်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စုံ သူ)ကို လွဴေသာ္ ျမတ္၏'ထို႔ထက္' ၄။ေသာတာပတၱိ မဂ္၌ တည္သူကို လွဴ ေသာ္ ျမတ္၏'ထို႔ထက္' ၅။ေသာတာပတၱိ ဖိုလ္၌ တည္သူက ျမတ္၏။ထို႔ထက္လြန္၍' ၆။သကဒါဂါမိ မဂ္' ၇။သကဒါဂါမိ ဖိုလ္' ၈။အနာဂါမိ မဂ္' ၉။အနာဂါမိ ဖိုလ္' ၁၀။အရဟတၱ မဂ္' ၁၁။အရဟတၱ ဖိုလ္' ထို႔ထက္လြန္၍' ၁၂။ပေစၥက ဗုဒၶါ ကိုလွဴေသာ္ျမတ္၏' ထို႔ထက္လြန္၍' ၁၃။ငါ ဘုရား ကိုလွဴေသာ္ ျမတ္၏" ထို႔ထက္လြန္၍"(သံဃႆ)သံဃာ ကိုလွဴေသာ္ အျမတ္ဆုံး" အဲဒီလို ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္' သံဃာကိုလွဴတာက ပုဂၢိဳလ္မပါတဲ့ အတြက္ အျမတ္ဆုံး လို႔ မိန္႔ေတာ္မူ ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ။ ============= *ဓမၼမိတ္ေဆြ* ………………

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2KQWGGj

အလွဴခံ တစ္က်ိပ္ေလး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 (ေတာင္းဆိုမႈအတြက္ ျပန္လည္ တင္ေပးလိုက္သည္) ¢ အရွင္ဘုရား… ဘုရားရွင္ကို လွဴတာထက္ ျမတ္ေသာ အလွဴ ရွိပါသလား ဘုရား" * Aung myo thet* © ရွိပါတယ္… ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္မွာ ဒါယကာ တစ္ဦးဟာ အရွင္ သာရိပုတၱရာ၏ ဒါယကာျဖစ္၍ အဝတ္သကၤန္း တစ္စုံ အား ဘုရားရွင္ကို လွဴရ နိုး အရွင္သာရိ ပုတၱရာကို လွဴရ နိုး ခ်ီတုံ ခ်တုံျဖစ္ေနျပီး ဘုရားရွင္ကို ယခုလိုေမးေလွ်ာက္တယ္" "ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရား… လွဴဒါန္းရာ၌ မည္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္အား လွဴဒါန္းေသာ္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ပါသနည္း" "ဒကာေတာ္…အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ တစ္က်ိပ္ ေလးဦး ရွိေပတယ္"(တစ္ဆယ့္ေလးဦး) ထို တစ္က်ိပ္ေလးဦး မည္သည္မွာ… ၁။တိရိစၧာန္ အားလွဴေသာ္ ျမတ္၏။ ထို႔ထက္လြန္၍' ၂။ဒုႆီလ(သီလ မရွိေသာ လူ)ကို လွဴေသာ္ ျမတ္၏။ထို႔ထက္' ၃။သီလဝံသ (ကိုယ္က်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စုံ သူ)ကို လွဴေသာ္ ျမတ္၏'ထို႔ထက္' ၄။ေသာတာပတၱိ မဂ္၌ တည္သူကို လွဴ ေသာ္ ျမတ္၏'ထို႔ထက္' ၅။ေသာတာပတၱိ ဖိုလ္၌ တည္သူက ျမတ္၏။ထို႔ထက္လြန္၍' ၆။သကဒါဂါမိ မဂ္' ၇။သကဒါဂါမိ ဖိုလ္' ၈။အနာဂါမိ မဂ္' ၉။အနာဂါမိ ဖိုလ္' ၁၀။အရဟတၱ မဂ္' ၁၁။အရဟတၱ ဖိုလ္' ထို႔ထက္လြန္၍' ၁၂။ပေစၥက ဗုဒၶါ ကိုလွဴေသာ္ျမတ္၏' ထို႔ထက္လြန္၍' ၁၃။ငါ ဘုရား ကိုလွဴေသာ္ ျမတ္၏" ထို႔ထက္လြန္၍"(သံဃႆ)သံဃာ ကိုလွဴေသာ္ အျမတ္ဆုံး" အဲဒီလို ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္' သံဃာကိုလွဴတာက ပုဂၢိဳလ္မပါတဲ့ အတြက္ အျမတ္ဆုံး လို႔ မိန္႔ေတာ္မူ ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ။ ============= *ဓမၼမိတ္ေဆြ* ………………

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2KQWGGj

* လူတစ္ေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶကိုေမးတယ္။ " က်ေနာ္တို့ တရားထိုင္ရင္ ဘာေတြရနိုင္သလဲ " * ျမတ္ဗုဒၶက ျပန္ေျဖတယ္ " ဘာမွမရဘူး" တဲ့။ " ဒါဆို က်ေနာ္တို့ ဘာကိစၥတရားထိုင္ေတာ့မွာလဲတဲ့ " ထိုသူက ထပ္ေျပာတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ျပန္ေျဖတယ္။ " ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာ ဆုံးရွုံးသြားတဲ့အရာေတြကိုေတာ့ မင္းကိုေျပာျပနိုင္တယ္၊ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ .. ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အမုန္းနဲ႔ မေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ စိတ္ထဲက အေမွာင့္ တ ရားေတြလည္း ဆုံးရွုံးသြားတယ္၊တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္မွု၊ ေတြေဝမွု၊ ေလာဘႀကီးမွုဆိုတဲ့ အဆိပ္ႀကီး သုံးခုလည္း ဆုံးရွုံးသြားတယ္ " အဓိပၸါယ္ အင္မတန္ေလးနက္သည္။ *လူတိုင္းဒီကမၻာေျမေပၚ ေရာက္လာၿပီဆိုကတည္း က ကိစၥႏွစ္ရပ္ကို မလြဲမေသျဖတ္ေက်ာ္ရမယ္။ ေမြးဖြားျခင္း ႏွင့္ ေသဆုံးျခင္း။ ကိစၥတစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးၿပီမယ့္ ေနာက္တစ္ခု ကိုေကာ ? ၁။ ေရစက္ေၾကာင့္ေတြ႕ဆုံရတယ္၊ ေရစက္ကုန္တဲ့အ ခါ ခြဲခြာၾကရတယ္။ လာသင့္တဲ့သူက သူ႔ကိုယ္သူလာ ၿပီး ခြဲခြာသင့္တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမ္းပန္းတသာႀကိဳဆိုၿပီး ခြဲခြာသြားတဲ့သူကို ေပ်ာ္ ေပ်ာ္ႀကီးလိုက္ပို့လိုက္ေပါ့။ အားလုံးက ကံစီမံရာ အတိုင္းပါပဲ။ ကံေရစီးနဲ႔သင့္ရာကိုသဘာဝအတိုင္း စုန္သြားတာ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ၂။ အသိဉာဏ္ျမင့္တဲ့သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သူတစ္ပါး ပါးစပ္ထဲမွာ မရွင္သန္ေနဘူး၊ သူတစ္ပါးရဲ့ အျမင္ထဲ မွာ မရွင္သန္ဘူး။ မိမိကိုယ္တိုင္စိတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ အ သက္ရွင္တယ္၊ မိမိအက်င့္ေကာင္းကိုသာ ဦးစားေပး တယ္။ ေရစက္ဆုံတာ၊ကုန္တာကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဘာမွမလိုခ်င္လို့ဘာမွ မေတာင့္တဘူး။ စိတ္က သဘာဝနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေနတယ္။ အျမဲၿငိမ္းေအး ေနတယ္။ စိတ္ဟာ အျမဲလြတ္လပ္ေနတယ္။ ေခါင္းထဲမွာအျမဲတရားဓမၼတို့နဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္ ။ အမ်ားနဲ႔ဆက္ဆံဖို့ မ်က္ႏွာဖုံးအတု တပ္စရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ႔ဘဝရဲ့ အႀကီးမားဆုံးနာက်င္မွုက စိတ္နဲ႔ကိုယ္ နဲ႔ မကပ္တာပဲ။ သင္သိမသိ၊ ဝန္ခံမခံေတာ့မသိဘူး ေပါ့။စိတ္ကို ေအးခ်မ္းလွပေအာင္ထားၿပီး ဦးေႏွာက္ကို အရွုပ္ထုတ္ကိစၥေတြ မစဥ္းစားခိုင္းရင္ အမုန္းမပိုက္ထားတဲ့ အသည္းႏွလုံးတစ္ခုရွိရင္ အသက္ရွုရတာေပါ့ပါးၿပီးလူျဖစ္ရတာေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႀကီးပါ။ စိတ္ကို ေလဟာနယ္ႀကီးတစ္ခုလို အျမဲရွင္း ထားၿပီး ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းမွုအခ်ိန္ တစ္ခုအျမဲေပး ေပးပါ။ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလုပ္ၿပီး သူတစ္ပါးကို ကူညီပါ။ ၄။ တကယ့္တရားထိုင္ျခင္းက နာရီအေရအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ နားကေန ပန္းပြင့္လာတဲ့ အသံ ေတာင္ၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္က ၾကည္လင္ ေနမယ္၊ လွိုင္းတစ္ခ်က္ေတာင္မရွိဘဲ ၿငိမ္သက္ေန တဲ့ေရျပင္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနမယ္။ ဘာမွဆုပ္ကိုင္စရာ မရွိတဲ့ ေလဟာနယ္ထဲကိုေရာက္ေနမယ္။ အိပ္ရင္း တရားမွတ္နိုင္တယ္၊ ထိုင္ရင္းတရားမွတ္တယ္၊ စားရင္းတရားမွတ္တယ္။ ၅။ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးဟာ မတည့္ၾကဘူး။ အျမဲ တစ္ခုကို တစ္ခု တြန္းထုတ္တိုက္ခိုက္ေနတယ္။ ပထဝီ၊ အာေပါ၊ ဝါေယာ၊ ေတေဇာ၊ ဆိုတဲ့ ေျမ၊ ေရ၊ မီး၊ ေလ။ ပထဝီဓာတ္ျဖစ္တဲ့သစ္သားကို မီးက ေလာင္ၿမိဳက္တယ္။ မီးကို ေလနဲ႔ ေရက ၿငိမ္းတယ္။ သဲနဲ႔ဖို့ၿငိမ္းတယ္။ ေရကိုမီးနဲ႔အေငြ႕လုပ္ပစ္တယ္၊ ေလထဲမွာပါတဲ့ ေအာက္စီဂ်င္ကို မီးကေလာင္ကၽြမ္း တယ္။ လူမွာဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္ ထားတာမို့တစ္ခုကိုတစ္ခုအျမဲတြန္းထုတ္ေနတယ္။ ဆဲလ္ေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတယ္၊ ပ်က္စီးေန တယ္။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတ္၊ ေသြးနဲ႔အရည္ဆို တဲ့ အာေပါဓာတ္၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အစာေခ်ဖ်က္နိုင္ တဲ့ မီးဆိုတဲ့ေတေဇာဓာတ္၊ ရွုရွိုက္တဲ့ကိုယ္ထဲက ေလ ဓာတ္ တစ္ခုကိုတစ္ခုအျမဲ သဟဇာတ ျဖစ္ဖို့ႀကိဳး စားရင္း တိုက္ခိုက္ေနၾကတယ္။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ?ငါ့ဆီမွာမ်က္လုံး ရွိတယ္။ ေျခ လက္ရွိတယ္။ဒါဆို မ်က္လုံးကို လူလို့ေခၚတာလား၊ ေျခလက္ကို လူလို့ေခၚတာလား? ဒါဆို မ်က္လုံးဆို တာကေကာ ဘာလဲ? မ်က္ၾကည္လႊာကိုမ်က္လုံးလို့ ေခၚတာလား၊ မ်က္လုံးအဆံနက္ကို မ်က္လုံးလို့ေခၚ တာလား၊တကယ္လို့ လူကို အလုံးႀကီးတစ္ခု လုပ္ လိုက္မယ္ဆို အဲဒီအသားလုံးႀကီးက လူျဖစ္ေသးရဲ့ လား။တကယ္ေတာ့ ပညတ္( တကယ္မရွိတာနဲ႔) ပရ မတ္ ( တကယ္ရွိတာ) ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ လူဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အေခၚအေဝၚ တစ္ခုပါ။ တစ္ကယ္မရွိပါဘူး။ ဒါဆို က်ေနာ္တို့က တကယ္မရွိ တဲ့ငါ အေပၚ ဘာျဖစ္လို့ မာနေတြႀကီးေနရတာလဲ၊ အာဃာတေတြထားေနရတာလဲ။ အားလုံးကို နား လည္ၿပီး လႊတ္ခ်လိုက္ပါ။ ၇။ လူ႔ဘဝမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အရာတိုင္းကို ပိုင္ဆိုင္ ခ်င္လို့မရပါဘူး၊ ျဖတ္သန္းသြားခြင့္ပဲေပးလို့ရမယ္။ က်ေနာ္တို့အားလုံးဟာ အခ်ိန္တစ္ခု၊ ေခတ္တစ္ခုရဲ့ ဧည့္သည္အခ်ိဳ့ပါ။ တစ္ေန႔မွာ က်ေနာ္တို့လည္း အရာအားလုံးကို ႏွုတ္ဆက္ရမွာ..... Credit- Aung Soe

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L7OAIb

* လူတစ္ေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶကိုေမးတယ္။ " က်ေနာ္တို့ တရားထိုင္ရင္ ဘာေတြရနိုင္သလဲ " * ျမတ္ဗုဒၶက ျပန္ေျဖတယ္ " ဘာမွမရဘူး" တဲ့။ " ဒါဆို က်ေနာ္တို့ ဘာကိစၥတရားထိုင္ေတာ့မွာလဲတဲ့ " ထိုသူက ထပ္ေျပာတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ျပန္ေျဖတယ္။ " ဒါေပမယ့္ ငါ့မွာ ဆုံးရွုံးသြားတဲ့အရာေတြကိုေတာ့ မင္းကိုေျပာျပနိုင္တယ္၊ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ .. ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ အမုန္းနဲ႔ မေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္တယ္၊ ဒါ့အျပင္ စိတ္ထဲက အေမွာင့္ တ ရားေတြလည္း ဆုံးရွုံးသြားတယ္၊တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္မွု၊ ေတြေဝမွု၊ ေလာဘႀကီးမွုဆိုတဲ့ အဆိပ္ႀကီး သုံးခုလည္း ဆုံးရွုံးသြားတယ္ " အဓိပၸါယ္ အင္မတန္ေလးနက္သည္။ *လူတိုင္းဒီကမၻာေျမေပၚ ေရာက္လာၿပီဆိုကတည္း က ကိစၥႏွစ္ရပ္ကို မလြဲမေသျဖတ္ေက်ာ္ရမယ္။ ေမြးဖြားျခင္း ႏွင့္ ေသဆုံးျခင္း။ ကိစၥတစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးၿပီမယ့္ ေနာက္တစ္ခု ကိုေကာ ? ၁။ ေရစက္ေၾကာင့္ေတြ႕ဆုံရတယ္၊ ေရစက္ကုန္တဲ့အ ခါ ခြဲခြာၾကရတယ္။ လာသင့္တဲ့သူက သူ႔ကိုယ္သူလာ ၿပီး ခြဲခြာသင့္တဲ့သူကို တားမရဘူး။ လာတဲ့သူကို ဝမ္းပန္းတသာႀကိဳဆိုၿပီး ခြဲခြာသြားတဲ့သူကို ေပ်ာ္ ေပ်ာ္ႀကီးလိုက္ပို့လိုက္ေပါ့။ အားလုံးက ကံစီမံရာ အတိုင္းပါပဲ။ ကံေရစီးနဲ႔သင့္ရာကိုသဘာဝအတိုင္း စုန္သြားတာ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ၂။ အသိဉာဏ္ျမင့္တဲ့သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သူတစ္ပါး ပါးစပ္ထဲမွာ မရွင္သန္ေနဘူး၊ သူတစ္ပါးရဲ့ အျမင္ထဲ မွာ မရွင္သန္ဘူး။ မိမိကိုယ္တိုင္စိတ္တစ္ခုထဲနဲ႔ အ သက္ရွင္တယ္၊ မိမိအက်င့္ေကာင္းကိုသာ ဦးစားေပး တယ္။ ေရစက္ဆုံတာ၊ကုန္တာကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဘာမွမလိုခ်င္လို့ဘာမွ မေတာင့္တဘူး။ စိတ္က သဘာဝနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေနတယ္။ အျမဲၿငိမ္းေအး ေနတယ္။ စိတ္ဟာ အျမဲလြတ္လပ္ေနတယ္။ ေခါင္းထဲမွာအျမဲတရားဓမၼတို့နဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္ ။ အမ်ားနဲ႔ဆက္ဆံဖို့ မ်က္ႏွာဖုံးအတု တပ္စရာမလိုဘူး ။ ၃။ လူ႔ဘဝရဲ့ အႀကီးမားဆုံးနာက်င္မွုက စိတ္နဲ႔ကိုယ္ နဲ႔ မကပ္တာပဲ။ သင္သိမသိ၊ ဝန္ခံမခံေတာ့မသိဘူး ေပါ့။စိတ္ကို ေအးခ်မ္းလွပေအာင္ထားၿပီး ဦးေႏွာက္ကို အရွုပ္ထုတ္ကိစၥေတြ မစဥ္းစားခိုင္းရင္ အမုန္းမပိုက္ထားတဲ့ အသည္းႏွလုံးတစ္ခုရွိရင္ အသက္ရွုရတာေပါ့ပါးၿပီးလူျဖစ္ရတာေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႀကီးပါ။ စိတ္ကို ေလဟာနယ္ႀကီးတစ္ခုလို အျမဲရွင္း ထားၿပီး ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းမွုအခ်ိန္ တစ္ခုအျမဲေပး ေပးပါ။ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုလုပ္ၿပီး သူတစ္ပါးကို ကူညီပါ။ ၄။ တကယ့္တရားထိုင္ျခင္းက နာရီအေရအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ နားကေန ပန္းပြင့္လာတဲ့ အသံ ေတာင္ၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္က ၾကည္လင္ ေနမယ္၊ လွိုင္းတစ္ခ်က္ေတာင္မရွိဘဲ ၿငိမ္သက္ေန တဲ့ေရျပင္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနမယ္။ ဘာမွဆုပ္ကိုင္စရာ မရွိတဲ့ ေလဟာနယ္ထဲကိုေရာက္ေနမယ္။ အိပ္ရင္း တရားမွတ္နိုင္တယ္၊ ထိုင္ရင္းတရားမွတ္တယ္၊ စားရင္းတရားမွတ္တယ္။ ၅။ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးဟာ မတည့္ၾကဘူး။ အျမဲ တစ္ခုကို တစ္ခု တြန္းထုတ္တိုက္ခိုက္ေနတယ္။ ပထဝီ၊ အာေပါ၊ ဝါေယာ၊ ေတေဇာ၊ ဆိုတဲ့ ေျမ၊ ေရ၊ မီး၊ ေလ။ ပထဝီဓာတ္ျဖစ္တဲ့သစ္သားကို မီးက ေလာင္ၿမိဳက္တယ္။ မီးကို ေလနဲ႔ ေရက ၿငိမ္းတယ္။ သဲနဲ႔ဖို့ၿငိမ္းတယ္။ ေရကိုမီးနဲ႔အေငြ႕လုပ္ပစ္တယ္၊ ေလထဲမွာပါတဲ့ ေအာက္စီဂ်င္ကို မီးကေလာင္ကၽြမ္း တယ္။ လူမွာဓာတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ တည္ေဆာက္ ထားတာမို့တစ္ခုကိုတစ္ခုအျမဲတြန္းထုတ္ေနတယ္။ ဆဲလ္ေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနတယ္၊ ပ်က္စီးေန တယ္။ အသားဆိုတဲ့ ပထဝီဓာတ္၊ ေသြးနဲ႔အရည္ဆို တဲ့ အာေပါဓာတ္၊ ခႏၶာကိုယ္ထဲက အစာေခ်ဖ်က္နိုင္ တဲ့ မီးဆိုတဲ့ေတေဇာဓာတ္၊ ရွုရွိုက္တဲ့ကိုယ္ထဲက ေလ ဓာတ္ တစ္ခုကိုတစ္ခုအျမဲ သဟဇာတ ျဖစ္ဖို့ႀကိဳး စားရင္း တိုက္ခိုက္ေနၾကတယ္။ ၆။ ငါ ဆိုတာ ဘာလဲ?ငါ့ဆီမွာမ်က္လုံး ရွိတယ္။ ေျခ လက္ရွိတယ္။ဒါဆို မ်က္လုံးကို လူလို့ေခၚတာလား၊ ေျခလက္ကို လူလို့ေခၚတာလား? ဒါဆို မ်က္လုံးဆို တာကေကာ ဘာလဲ? မ်က္ၾကည္လႊာကိုမ်က္လုံးလို့ ေခၚတာလား၊ မ်က္လုံးအဆံနက္ကို မ်က္လုံးလို့ေခၚ တာလား၊တကယ္လို့ လူကို အလုံးႀကီးတစ္ခု လုပ္ လိုက္မယ္ဆို အဲဒီအသားလုံးႀကီးက လူျဖစ္ေသးရဲ့ လား။တကယ္ေတာ့ ပညတ္( တကယ္မရွိတာနဲ႔) ပရ မတ္ ( တကယ္ရွိတာ) ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ လူဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အေခၚအေဝၚ တစ္ခုပါ။ တစ္ကယ္မရွိပါဘူး။ ဒါဆို က်ေနာ္တို့က တကယ္မရွိ တဲ့ငါ အေပၚ ဘာျဖစ္လို့ မာနေတြႀကီးေနရတာလဲ၊ အာဃာတေတြထားေနရတာလဲ။ အားလုံးကို နား လည္ၿပီး လႊတ္ခ်လိုက္ပါ။ ၇။ လူ႔ဘဝမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အရာတိုင္းကို ပိုင္ဆိုင္ ခ်င္လို့မရပါဘူး၊ ျဖတ္သန္းသြားခြင့္ပဲေပးလို့ရမယ္။ က်ေနာ္တို့အားလုံးဟာ အခ်ိန္တစ္ခု၊ ေခတ္တစ္ခုရဲ့ ဧည့္သည္အခ်ိဳ့ပါ။ တစ္ေန႔မွာ က်ေနာ္တို့လည္း အရာအားလုံးကို ႏွုတ္ဆက္ရမွာ..... Credit- Aung Soe

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L7OAIb

အသံတိတ္တရားေဟာေပးေနသူ(၅)ဦး ===================== "ေဒဝဒူတသုတၱန္"မွာ သတိသံေဝဂေတြရေစဖို႔ ျမတ္ဗုဒၶက နတ္တမန္ငါးဦးရိွေၾကာင္းေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထိုနတ္တမန္ငါးဦးဟာ ရပ္ထဲ ရြာထဲ ၿမိဳ႕ထဲ ေနရာအစံု ေဒသအႏွံ႔အျပားေတြမွာ သတၱဝါမ်ား သတိသံေဝဂေတြရေစဖို႔"အသံတိတ္ တရားမ်ားေဟာေပးေနၾကပါတယ္"။ ပထမနတ္တမန္ကေတာ့"သူအိုႀကီးပါ" ဆံပင္ေတြျဖဴ နားေတြအူ အသားေရညႇိဳး သြားေတြ က်ိဳးလို႔ မ်က္စိေတြမိႈင္း ခါးပါလို႔ လက္တုန္ေျခတုန္ အားအင္ေတြနည္း ရင္အံုေတြခ်ိဳ႕ပါးေတြခ်ိဳင့္ မ်က္ ကြင္းေဟာက္ပက္ ေခ်ာင္းကေလးကလည္း တဟပ္ ဟပ္နဲ႔ ေတာင္ေဝွးေလးလက္ကကိုင္ၿပီး ရပ္တကာ လွည့္ၿပီး သတၱဝါမ်ားကို တရားေဟာေနပါတယ္။ သူေဟာတဲ့တရားက" ဒီမွာ မိတ္ေဆြ ကြၽႏ္ုပ္ကိုၾကည့္ ပါအံုး မဲနက္တဲ့ဆံပင္ေတြျဖဴကုန္ၿပီ ညီညာေျပျပစ္ တဲ့ သြားေတြက်ိဳးကုန္ၿပီ ရႊင္းလဲ့ေတာပ္ပတဲ့ မ်က္လံုး တစ္စံုဟာလည္း မႈံဝါးဝါးေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ တင္းမာတဲ့ အသားအေရေတြကလည္း ရြတ္တြေနၿပီ အားအင္း ေတြနည္းၿပီး ခါးကိုင္း နားထိုင္းေနၿပီ ၾကည္လင္ျပတ္ သားခဲ့တဲ့ အသံေတြဟာလည္း ႐ွတတအသံေလးသာ ထြက္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္ အခုငါ့ကိုၾကည့္ပါ ေတာင္ေဝွး ေလးအားကိုးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့"လူအိုႀကီး" ျဖစ္ေနၿပီ မိတ္ေဆြ...သင္လည္းပဲ ငါ့လိုပဲ အိုျခင္းသ ေဘာကမလြတ္ႏိုင္လို႔ မအိုမီကာလ အိုျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း "ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ"ကို ျပဳ လုပ္ပါလို႔ သင္ေတြ႔ျမင္ေနတဲ့ လူအိုႀကီးက သင့္ကို အသံတိတ္တရားေတြေဟာေနပါတယ္။ ဒုတိယ နတ္တမန္ကေတာ့"သူနာႀကီးပါ" သူနာႀကီးက သင့္ကို ဒီလိုအသံတိတ္တရားေဟာ ေနပါတယ္" ဒီမွာမိတ္ေဆြ ကြၽႏ္ုပ္ကို ၾကည့္လွည့္ ပါဦး ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္ေတြမသယ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ အိပ္ရာထဲမွာ လဲေနရၿပီေလ။ သူမ်ားထူမွ ထႏိုင္တဲ့ ဘဝ။ သူမ်ားေကြၽးမွ စားရတဲ့ဘဝ။ ကိုယ့္ရဲ႕ က်င္ ႀကီး က်င္ငယ္ကိုေတာင္မွ ကိုယ္မသန္႔႐ွင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ဘဝ။ ငါ့လိုပဲ သင္မိတ္ေဆြသည္လည္း နာျခင္း သေဘာက မလႊတ္ကင္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါလို မနာခင္ကာလ နာျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ႀကိဳးစားအား ထုပ္ပါလို႔ လူနာႀကီးက သင့္ကို အသံတိတ္တရား ေတြေဟာေနပါတယ္။ တတိယနတ္မန္ကေတာ့"သူေသႀကီးပါ" သူေသႀကီးက သင့္ကို ဒီလိုတရားေဟာေနပါတယ္။ "မိတ္ေဆြေရ ငါ့႐ုပ္ေလာင္းႀကီးကို ၾကည့္ပါဦး..။ ငါမေသခင္က သင့္လိုပဲ သြားကာ လာကာ ေပ်ာ္ကာ ပါးကာ လူ႔ပတ္ဝန္က်င္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ စား ကာ ေသာက္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ကာနဲ႔ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ငါေသျခင္းတရားကိုေတာ့ မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သင္သည္လည္း ေသျခင္းတရားမွ မလြတ္ႏိုင္ေသး လို႔ မေသခင္ကာလ ေသျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ပါလို႔ သူေသႀကီးက သင့္အား အသံတိတ္တရားေတြေဟာ ေနပါတယ္။ စတုတၳနတ္တမန္ကေတာ့"ေမြးကင္းစ ကေလးပါ" ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးကလည္း သင့္အား ဒီလိုတရားျပေနပါတယ္" ၾကည့္ပါအံုး မိတ္ေဆြတို႔ ေရ ဗိုက္ဆာလို႔ ဆာတယ္မေျပာႏိုင္ ျခင္ကိုက္လို႔ ကိုက္တယ္မေျပာႏိုင္ ေနမေကာင္းလို႔ ေနမေကာင္း ဘူး အေမလို႔ မေျပာႏိုင္ မိဘေတြ ထားရာမွာေန ေကြၽးရာကိုစား တဝါးဝါးငိုေနရတဲ့ ငါ့ဘဝဆင္းရဲ လိုက္တာ။ သင္သည္လည္ ဇာတိဆင္းရဲမွ မလြတ္ ႏိုင္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဇာတိဒုကၡမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ဝိပႆနာတရားကို အားထုတ္ပါလို႔ သင့္ အား ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးက အသံတိတ္ တရားေတြ ေဟာေနပါတယ္။ ပဥၥမနတ္တမန္ကေတာ့"ေထာင္က်ေနတဲ့အက်ဥ္း သားေတြပါ"။ အင္းစိန္ေထာင္ ေရႊဘိုေထာင္စသည္ ေထာင္မ်ားမွာ ေလာကဥပေဒက်ဴးလြန္ၾကလို႔ အ က်င္းၾကေနတဲ့ ေထာင္သားေတြက သင့္အား ဒီလို တရားေဟာေနပါတယ္" ဒီမွာမိတ္ေဆြ ငါတို႔ဟာ ေလာကဥပေဒကို မလိုက္နာၾကလို႔ မက်င့္သံုးၾက လို႔ လြန္က်ဴးခဲ့ၾကလို႔ အခုလို အခုလို အခ်ဳပ္အေႏွာင္ က်ၿပီး ဆင္းရဲမ်ိဳးစံုခံစားေနၾကရတာ။ ဒီလိုပဲ ေလာကမွာ ေလာကဥပေဒေတြရိွသလို သံသရာမွာလည္း သံသရာဥပေဒဆိုတာရိွတယ္။ သံသရာဥပေဒဆိုတာ "ငါးပါးသီလ စသည့္ကိုယ့္တရားမ်ားျဖစ္ၾကတယ္" သင္တို႔ကိုယ္က်င့္တရားကို မက်င့္သံုးၾကရင္ေတာ့ လြန္က်ဳးၾကရင္ေတာ့ ခ်ိဳးဖ်က္ၾကရင္ေတာ့ သံသရာ မွာ သင္တို႔ "အပါယ္ေလးပါး"ဆိုတဲ့ ေထာင္မွာက် ေရာက္ၿပီး ဆင္းရဲမ်ိဳးစံုကို ခံစားရပါလိမ့္မယ္လို႔ ေထာင္အတြင္းအက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အက်ဥ္းသားမ်ား က သင့္အား အသံတိတ္တရားေတြေဟာေနပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ဤနတ္တမန္ငါးဦး၏ အသံတိတ္ တရားမ်ားကို နားယူၿပီး သတိသံေဝဂမ်ားရရိွကာ "ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာ"တရားမ်ားကို ႀကိဳးစားအား ထုတ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ။ အ႐ွင္ေခမိႏၵ 23/8/2019

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31QjnzY

အသံတိတ္တရားေဟာေပးေနသူ(၅)ဦး ===================== "ေဒဝဒူတသုတၱန္"မွာ သတိသံေဝဂေတြရေစဖို႔ ျမတ္ဗုဒၶက နတ္တမန္ငါးဦးရိွေၾကာင္းေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထိုနတ္တမန္ငါးဦးဟာ ရပ္ထဲ ရြာထဲ ၿမိဳ႕ထဲ ေနရာအစံု ေဒသအႏွံ႔အျပားေတြမွာ သတၱဝါမ်ား သတိသံေဝဂေတြရေစဖို႔"အသံတိတ္ တရားမ်ားေဟာေပးေနၾကပါတယ္"။ ပထမနတ္တမန္ကေတာ့"သူအိုႀကီးပါ" ဆံပင္ေတြျဖဴ နားေတြအူ အသားေရညႇိဳး သြားေတြ က်ိဳးလို႔ မ်က္စိေတြမိႈင္း ခါးပါလို႔ လက္တုန္ေျခတုန္ အားအင္ေတြနည္း ရင္အံုေတြခ်ိဳ႕ပါးေတြခ်ိဳင့္ မ်က္ ကြင္းေဟာက္ပက္ ေခ်ာင္းကေလးကလည္း တဟပ္ ဟပ္နဲ႔ ေတာင္ေဝွးေလးလက္ကကိုင္ၿပီး ရပ္တကာ လွည့္ၿပီး သတၱဝါမ်ားကို တရားေဟာေနပါတယ္။ သူေဟာတဲ့တရားက" ဒီမွာ မိတ္ေဆြ ကြၽႏ္ုပ္ကိုၾကည့္ ပါအံုး မဲနက္တဲ့ဆံပင္ေတြျဖဴကုန္ၿပီ ညီညာေျပျပစ္ တဲ့ သြားေတြက်ိဳးကုန္ၿပီ ရႊင္းလဲ့ေတာပ္ပတဲ့ မ်က္လံုး တစ္စံုဟာလည္း မႈံဝါးဝါးေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ တင္းမာတဲ့ အသားအေရေတြကလည္း ရြတ္တြေနၿပီ အားအင္း ေတြနည္းၿပီး ခါးကိုင္း နားထိုင္းေနၿပီ ၾကည္လင္ျပတ္ သားခဲ့တဲ့ အသံေတြဟာလည္း ႐ွတတအသံေလးသာ ထြက္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္ အခုငါ့ကိုၾကည့္ပါ ေတာင္ေဝွး ေလးအားကိုးၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနရတဲ့"လူအိုႀကီး" ျဖစ္ေနၿပီ မိတ္ေဆြ...သင္လည္းပဲ ငါ့လိုပဲ အိုျခင္းသ ေဘာကမလြတ္ႏိုင္လို႔ မအိုမီကာလ အိုျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း "ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ"ကို ျပဳ လုပ္ပါလို႔ သင္ေတြ႔ျမင္ေနတဲ့ လူအိုႀကီးက သင့္ကို အသံတိတ္တရားေတြေဟာေနပါတယ္။ ဒုတိယ နတ္တမန္ကေတာ့"သူနာႀကီးပါ" သူနာႀကီးက သင့္ကို ဒီလိုအသံတိတ္တရားေဟာ ေနပါတယ္" ဒီမွာမိတ္ေဆြ ကြၽႏ္ုပ္ကို ၾကည့္လွည့္ ပါဦး ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္ေတြမသယ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ အိပ္ရာထဲမွာ လဲေနရၿပီေလ။ သူမ်ားထူမွ ထႏိုင္တဲ့ ဘဝ။ သူမ်ားေကြၽးမွ စားရတဲ့ဘဝ။ ကိုယ့္ရဲ႕ က်င္ ႀကီး က်င္ငယ္ကိုေတာင္မွ ကိုယ္မသန္႔႐ွင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ဘဝ။ ငါ့လိုပဲ သင္မိတ္ေဆြသည္လည္း နာျခင္း သေဘာက မလႊတ္ကင္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါလို မနာခင္ကာလ နာျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ႀကိဳးစားအား ထုပ္ပါလို႔ လူနာႀကီးက သင့္ကို အသံတိတ္တရား ေတြေဟာေနပါတယ္။ တတိယနတ္မန္ကေတာ့"သူေသႀကီးပါ" သူေသႀကီးက သင့္ကို ဒီလိုတရားေဟာေနပါတယ္။ "မိတ္ေဆြေရ ငါ့႐ုပ္ေလာင္းႀကီးကို ၾကည့္ပါဦး..။ ငါမေသခင္က သင့္လိုပဲ သြားကာ လာကာ ေပ်ာ္ကာ ပါးကာ လူ႔ပတ္ဝန္က်င္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲမွာ စား ကာ ေသာက္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ကာနဲ႔ ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ငါေသျခင္းတရားကိုေတာ့ မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သင္သည္လည္း ေသျခင္းတရားမွ မလြတ္ႏိုင္ေသး လို႔ မေသခင္ကာလ ေသျခင္းတရားမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ပါလို႔ သူေသႀကီးက သင့္အား အသံတိတ္တရားေတြေဟာ ေနပါတယ္။ စတုတၳနတ္တမန္ကေတာ့"ေမြးကင္းစ ကေလးပါ" ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးကလည္း သင့္အား ဒီလိုတရားျပေနပါတယ္" ၾကည့္ပါအံုး မိတ္ေဆြတို႔ ေရ ဗိုက္ဆာလို႔ ဆာတယ္မေျပာႏိုင္ ျခင္ကိုက္လို႔ ကိုက္တယ္မေျပာႏိုင္ ေနမေကာင္းလို႔ ေနမေကာင္း ဘူး အေမလို႔ မေျပာႏိုင္ မိဘေတြ ထားရာမွာေန ေကြၽးရာကိုစား တဝါးဝါးငိုေနရတဲ့ ငါ့ဘဝဆင္းရဲ လိုက္တာ။ သင္သည္လည္ ဇာတိဆင္းရဲမွ မလြတ္ ႏိုင္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဇာတိဒုကၡမွ လြတ္ရာလြတ္ ေၾကာင္း ဝိပႆနာတရားကို အားထုတ္ပါလို႔ သင့္ အား ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလးက အသံတိတ္ တရားေတြ ေဟာေနပါတယ္။ ပဥၥမနတ္တမန္ကေတာ့"ေထာင္က်ေနတဲ့အက်ဥ္း သားေတြပါ"။ အင္းစိန္ေထာင္ ေရႊဘိုေထာင္စသည္ ေထာင္မ်ားမွာ ေလာကဥပေဒက်ဴးလြန္ၾကလို႔ အ က်င္းၾကေနတဲ့ ေထာင္သားေတြက သင့္အား ဒီလို တရားေဟာေနပါတယ္" ဒီမွာမိတ္ေဆြ ငါတို႔ဟာ ေလာကဥပေဒကို မလိုက္နာၾကလို႔ မက်င့္သံုးၾက လို႔ လြန္က်ဴးခဲ့ၾကလို႔ အခုလို အခုလို အခ်ဳပ္အေႏွာင္ က်ၿပီး ဆင္းရဲမ်ိဳးစံုခံစားေနၾကရတာ။ ဒီလိုပဲ ေလာကမွာ ေလာကဥပေဒေတြရိွသလို သံသရာမွာလည္း သံသရာဥပေဒဆိုတာရိွတယ္။ သံသရာဥပေဒဆိုတာ "ငါးပါးသီလ စသည့္ကိုယ့္တရားမ်ားျဖစ္ၾကတယ္" သင္တို႔ကိုယ္က်င့္တရားကို မက်င့္သံုးၾကရင္ေတာ့ လြန္က်ဳးၾကရင္ေတာ့ ခ်ိဳးဖ်က္ၾကရင္ေတာ့ သံသရာ မွာ သင္တို႔ "အပါယ္ေလးပါး"ဆိုတဲ့ ေထာင္မွာက် ေရာက္ၿပီး ဆင္းရဲမ်ိဳးစံုကို ခံစားရပါလိမ့္မယ္လို႔ ေထာင္အတြင္းအက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အက်ဥ္းသားမ်ား က သင့္အား အသံတိတ္တရားေတြေဟာေနပါတယ္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ဤနတ္တမန္ငါးဦး၏ အသံတိတ္ တရားမ်ားကို နားယူၿပီး သတိသံေဝဂမ်ားရရိွကာ "ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာ"တရားမ်ားကို ႀကိဳးစားအား ထုတ္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ။ အ႐ွင္ေခမိႏၵ 23/8/2019

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/31QjnzY

"မနက္အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း သတိရေပးပါ" *****(သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး) မနက္မိုးလင္းလို႔ အိပ္ရာကထၿပီး ေန႔တစ္ေန႔ကိုစဖို႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သားအေၾကာင္း သမီးအေၾကာင္း ေလာကစီးပြားေရးအေၾကာင္း မေတြးခင္မွာ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာ၃ပါးကို အရင္သတိရလိုက္ၾကစမ္းပါ.. ဘာမွအပမ္းမႀကီးပါဘူး စကၠန္႔ပိုင္းအခ်ိန္ေလးပါပဲ.. အိပ္ရာက ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ႏိုးရင္ ပက္လက္ ေမွာက္ခုံႏိုးရင္ ေမွာက္ခုံ ေဘးတစ္ေစာင္းႏိုးရင္ တစ္ေစာင္းေပါ့ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ရတနာ၃ပါးကို သတိရလိုက္ပါ.. အိပ္ရာကထဖို႔ မလိုပါဘူး ႏိုးလာတဲ့ပုံစံနဲ႔ လက္အုပ္ကေလးခ်ီ သတိရ.. ၿပီးမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ဆက္လုပ္ၾကပါ.. ရတနာ ၃ပါးကို မေမ့သူ အစဥ္ဦးထိပ္ထားသူဟာ အခက္အခဲနည္းတယ္ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္.. 🌷သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး🌷 ေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ မၽွေဝပူေဇာ္ပါသည္💜 🙏ohmarshin(oms)🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L4a74w

"မနက္အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း သတိရေပးပါ" *****(သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး) မနက္မိုးလင္းလို႔ အိပ္ရာကထၿပီး ေန႔တစ္ေန႔ကိုစဖို႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သားအေၾကာင္း သမီးအေၾကာင္း ေလာကစီးပြားေရးအေၾကာင္း မေတြးခင္မွာ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာ၃ပါးကို အရင္သတိရလိုက္ၾကစမ္းပါ.. ဘာမွအပမ္းမႀကီးပါဘူး စကၠန္႔ပိုင္းအခ်ိန္ေလးပါပဲ.. အိပ္ရာက ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ႏိုးရင္ ပက္လက္ ေမွာက္ခုံႏိုးရင္ ေမွာက္ခုံ ေဘးတစ္ေစာင္းႏိုးရင္ တစ္ေစာင္းေပါ့ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ရတနာ၃ပါးကို သတိရလိုက္ပါ.. အိပ္ရာကထဖို႔ မလိုပါဘူး ႏိုးလာတဲ့ပုံစံနဲ႔ လက္အုပ္ကေလးခ်ီ သတိရ.. ၿပီးမွ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ဆက္လုပ္ၾကပါ.. ရတနာ ၃ပါးကို မေမ့သူ အစဥ္ဦးထိပ္ထားသူဟာ အခက္အခဲနည္းတယ္ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္.. 🌷သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး🌷 ေစတနာေမတၱာအရင္းခံျဖင့္ မၽွေဝပူေဇာ္ပါသည္💜 🙏ohmarshin(oms)🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L4a74w

" ခါးပမ္​းႀကိဳး ႂကြက္​မကိုက္​​ေစနဲ႔ ..." ~~~~~~~~~~~~~~~~~ ေရွးေရွးတုန္းက … ရေသ့ၾကီးတစ္ပါးဟာ ရြာတစ္ရြာကို ​ေရာက္လာျပီး တရားေဟာသတဲ့ ဒီေတာ့ ရြာသားတစ္ေယာက္ဟာ ရေသ့ႀကီးအေပၚ ၾကည္ညိဳေလးစားျပီး ရေသ့ဝတ္ခြင့္ ေတာင္းသတဲ့ ။ ရေသ့ႀကီးကလဲ "ေအး ငါကေတာ့ ဟိမဝႏၲာကို သြားျပီး၅- နွစ္ တရား အားထုတ္လိုက္​ဦးမယ္... မင္းက ရေသ့ေလး ဝတ္ျပီး ဒီရြာမွာ ​ေစာင့္ေန ၅- နွစ္ျပည့္ရင္ ငါ လာေခၚလိုက္မယ္" လ္ို႔မွာျပီး ဟိမဝႏၲာကို ထြက္သြားခဲ့သတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ရေသ့ေလးဟာ ဆရာအလာကို ​ ​ေစာင္​့​ေမ်ွာ္​ၿပီး ​ေနသတဲ့ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔မွာ ရြာထဲကို ဆြမ္းခံထြက္တဲ့အခါ ရြာသူရြာသားေတြက စားစရာ​ေတြသာမကပဲ ရေသ့ေလး သီတင္းသုံးဖုိ႔ ဆုိျပီး သစ္ခက္တဲေက်ာင္းေလး တစ္ခုပါ ​ေဆာက္ေပးျပီး ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာ ခံယူၾကသတဲ့..။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ရေသ့ေလးရဲ႕ ခါးပမ္းႀကိဳးကို ၾကြက္ကိုက္သြားပါေလေရာတဲ့ ဒါကို ရြာသူရြာသားေတြက ျမင္ေတာ့ ရေသ့ေလးရဲ႕ေက်ာင္းမွာ ၾကြက္ေတြ ​ေပါေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ၾကြက္ေတြေျပးေအာင္ ဆိုျပီး ​ေၾကာင္တစ္ေကာင္ကို လွဴလိုက္ၾကသတဲ့။ ရေသ့ေလးမွာ ၾကြက္ရန္က ​ေအးသြားေသာ္လည္း ေၾကာင္က အမ, ေလးဆိုေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးေတြ ေမြးပါေလေရာ ျဖစ္​ခ်င္​​ေတာ့ ေၾကာင္ အေမႀကီးက နို႔မထြက္​ဘူးတဲ့ ဒါနဲ႔ ႐ြာထဲကို ႏြားနိ ့အလွဴခံရျပန္​တယ္​ ​ေၾကာင္​​ေပါက္​စ​ေလး​ေတြ ​ ​ေသာက္​ဖို႔အတြက္​​ေလ ဒီ​ေတာ့ ႐ြာသား​ေတြကလဲ ရ​ေသ့​ေလး အဆင္​​ေျပ​ေအာင္​ ဆိုၿပီး ႏြားမ​ေလး တစ္​​ေကာင္​ကို လွဴျပန္​သတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ​ေႏြ​ေရာက္​​ေတာ့ ႏြားအတြက္​ ​ေကာက္​ရိုးက လိုလာျပန္​​ေရာ ႐ြာသား​ေတြကလဲ​ေကာက္​ရိုးအတြက္​ အဆင္​ေ​ျပ​ေအာင္​ ဆိုၿပီး ​ေက်ာင္​း​ေရွ႕မွာ စပါးခင္​​ေလး စိုက္​​ေပးၾကသတဲ့။ ျပီး​ေတာ့ ​ေကာက္​စိုက္​ဖို႔ ႏြားစာ​ေႂကြးဖို႔ အတြက္​ဆိုၿပီး ႐ြာထဲက လုံမပ်ိဳ တစ္​ဦးကို လစာ​နဲ႔ ငွား​ေပထားၾကသတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ၅- နွစ္​ ျပည္​့လို႔ရ​ေသ့ႀကီး ​ ​ေရာက္​လာတဲ့အခါ အလြန္​ပဲ အ့ံၾသသြားခဲ့ရတယ္​ ။ ဘာလို႔လဲဆို​ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ရ​ေသ့​ေလးမွာ​ေၾကာင္​မိသားစုက တစ္​အုပ္​ ႏြားအုပ္​ႀကီးက တစ္​အုပ္​ လယ္​ကြင္​းျပင္​ႀကီးနဲ႔ က​ေလး ငိုသံ​ေတြကလဲ ဆူလို႔ ညံလို႔ ရ​ေသ့ႀကီးက " ဒါက ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလဲ " လို႔ ​ေမးတဲ့အခါ သူ႔တပည္​့ ​ေျဖလိုက္​ပုံက " ခါးပမ္​းႀကိဳး ႂကြက္​ကိုက္​ရာက စတာပါဘုရား " ဟူသတည္​း Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NnOcb4

" ခါးပမ္​းႀကိဳး ႂကြက္​မကိုက္​​ေစနဲ႔ ..." ~~~~~~~~~~~~~~~~~ ေရွးေရွးတုန္းက … ရေသ့ၾကီးတစ္ပါးဟာ ရြာတစ္ရြာကို ​ေရာက္လာျပီး တရားေဟာသတဲ့ ဒီေတာ့ ရြာသားတစ္ေယာက္ဟာ ရေသ့ႀကီးအေပၚ ၾကည္ညိဳေလးစားျပီး ရေသ့ဝတ္ခြင့္ ေတာင္းသတဲ့ ။ ရေသ့ႀကီးကလဲ "ေအး ငါကေတာ့ ဟိမဝႏၲာကို သြားျပီး၅- နွစ္ တရား အားထုတ္လိုက္​ဦးမယ္... မင္းက ရေသ့ေလး ဝတ္ျပီး ဒီရြာမွာ ​ေစာင့္ေန ၅- နွစ္ျပည့္ရင္ ငါ လာေခၚလိုက္မယ္" လ္ို႔မွာျပီး ဟိမဝႏၲာကို ထြက္သြားခဲ့သတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ရေသ့ေလးဟာ ဆရာအလာကို ​ ​ေစာင္​့​ေမ်ွာ္​ၿပီး ​ေနသတဲ့ ​ေနာက္​တစ္​​ေန႔မွာ ရြာထဲကို ဆြမ္းခံထြက္တဲ့အခါ ရြာသူရြာသားေတြက စားစရာ​ေတြသာမကပဲ ရေသ့ေလး သီတင္းသုံးဖုိ႔ ဆုိျပီး သစ္ခက္တဲေက်ာင္းေလး တစ္ခုပါ ​ေဆာက္ေပးျပီး ပစၥည္းေလးပါး ဒါယကာ ခံယူၾကသတဲ့..။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ရေသ့ေလးရဲ႕ ခါးပမ္းႀကိဳးကို ၾကြက္ကိုက္သြားပါေလေရာတဲ့ ဒါကို ရြာသူရြာသားေတြက ျမင္ေတာ့ ရေသ့ေလးရဲ႕ေက်ာင္းမွာ ၾကြက္ေတြ ​ေပါေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ၾကြက္ေတြေျပးေအာင္ ဆိုျပီး ​ေၾကာင္တစ္ေကာင္ကို လွဴလိုက္ၾကသတဲ့။ ရေသ့ေလးမွာ ၾကြက္ရန္က ​ေအးသြားေသာ္လည္း ေၾကာင္က အမ, ေလးဆိုေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္စေလးေတြ ေမြးပါေလေရာ ျဖစ္​ခ်င္​​ေတာ့ ေၾကာင္ အေမႀကီးက နို႔မထြက္​ဘူးတဲ့ ဒါနဲ႔ ႐ြာထဲကို ႏြားနိ ့အလွဴခံရျပန္​တယ္​ ​ေၾကာင္​​ေပါက္​စ​ေလး​ေတြ ​ ​ေသာက္​ဖို႔အတြက္​​ေလ ဒီ​ေတာ့ ႐ြာသား​ေတြကလဲ ရ​ေသ့​ေလး အဆင္​​ေျပ​ေအာင္​ ဆိုၿပီး ႏြားမ​ေလး တစ္​​ေကာင္​ကို လွဴျပန္​သတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ​ေႏြ​ေရာက္​​ေတာ့ ႏြားအတြက္​ ​ေကာက္​ရိုးက လိုလာျပန္​​ေရာ ႐ြာသား​ေတြကလဲ​ေကာက္​ရိုးအတြက္​ အဆင္​ေ​ျပ​ေအာင္​ ဆိုၿပီး ​ေက်ာင္​း​ေရွ႕မွာ စပါးခင္​​ေလး စိုက္​​ေပးၾကသတဲ့။ ျပီး​ေတာ့ ​ေကာက္​စိုက္​ဖို႔ ႏြားစာ​ေႂကြးဖို႔ အတြက္​ဆိုၿပီး ႐ြာထဲက လုံမပ်ိဳ တစ္​ဦးကို လစာ​နဲ႔ ငွား​ေပထားၾကသတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႔ ၅- နွစ္​ ျပည္​့လို႔ရ​ေသ့ႀကီး ​ ​ေရာက္​လာတဲ့အခါ အလြန္​ပဲ အ့ံၾသသြားခဲ့ရတယ္​ ။ ဘာလို႔လဲဆို​ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ရ​ေသ့​ေလးမွာ​ေၾကာင္​မိသားစုက တစ္​အုပ္​ ႏြားအုပ္​ႀကီးက တစ္​အုပ္​ လယ္​ကြင္​းျပင္​ႀကီးနဲ႔ က​ေလး ငိုသံ​ေတြကလဲ ဆူလို႔ ညံလို႔ ရ​ေသ့ႀကီးက " ဒါက ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလဲ " လို႔ ​ေမးတဲ့အခါ သူ႔တပည္​့ ​ေျဖလိုက္​ပုံက " ခါးပမ္​းႀကိဳး ႂကြက္​ကိုက္​ရာက စတာပါဘုရား " ဟူသတည္​း Credit

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NnOcb4

ဘုရားရွိခိုး မပ်င္းနဲ႔ ------------------------ ဘုရားရွိခိုးမပ်င္းနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ႔ အလုပ္မဟုတ္ဘူး တစ္ေန႔လံုးသံုးဖို႔ စိတ္တန္ခိုးထုတ္လုပ္တာ စိတ္ ဓါတ္ဆီထည့္တာ စိတ္ စက္ဆီျဖည့္တာ။ သန္႔စင္တဲ႔ စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေရနဲ႔ ေဆးတယ္လို႔မွတ္ စက္ကရိယာေတြကို ေဆးေၾကာသန့္စင္တယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ႏွလံုးသြင္းထား။ ဘုရားရွိခိုးတာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားတာ ေမတၱာပို႔တာ ထြက္ေလဝင္ေလ စူးစိုက္ၿပီးမွ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ တရားထိုင္တာဟာ က်န္းမာေရးလဲရ စိတ္ခြန္အားလဲေကာင္း စိတ္ႀကံခိုင္ေရးလဲတိုးတယ္ ကိုယ္ခႏၶာခြန္အားတိုးတက္ ကိုယ္ခႏၶာႀကံခိုင္ေရးလဲတိုးတက္ အကုန္လံုး အေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ တိပိဋကဓရ-ဓမၼဘ႑ာဂါရိက (ေယာ)ဆရာေတာ္ bwar99.blogspot.com Credit. To. နိဗၺာန္ေဆာ္ "ဒီကေန႔ကစၿပီး ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္ လုပ္တာမွာ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့" ----------------------------------------- အေရးၾကံဳလာၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္မွာအားကိုးစရာ အသင့္ရွိထားေအာင္ ဘုရားရွိခိုးတာမွာ စိတ္ပါလက္ပါရွိခိုး.. ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္လုပ္တာမွာ စိတ္ပါလက္ပါ အရည္အေသြးပါေအာင္လုပ္.. ဘယ္အရာမဆို စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္.. ပစၥဳပၸန္တိုင္း အေရးႀကီးတယ္လို႔ သေဘာထား.. ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ အေကာင္းဓာတ္ေတြ ရွိသင့္သေလာက္ရွိထားမွ စိတ္ေအးရမွာ.. ဘုရားရွိခိုးခိုင္းတယ္ တရားထိုင္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ သက္သက္မဲ့အခ်ိန္ျဖဳန္းခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး.. ေဘးရန္အလြန္ေပါတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ေဘးရန္လုံလုံျခံဳျခံဳနဲ႔ စြမ္းအားျပည့္ျပည့္ဝဝ ေနႏိုင္ေအာင္လို႔ အရည္အေသြးေတြ ျမင့္မားေတာက္ေျပာင္လာေအာင္လို႔ ခ်ီးေျမွာက္ေပးတာ ေနာ္..။ ေယာဆရာေတာ္ႀကီး Thanks _ ohmarshin

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2U0hD4y

ဘုရားရွိခိုး မပ်င္းနဲ႔ ------------------------ ဘုရားရွိခိုးမပ်င္းနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ႔ အလုပ္မဟုတ္ဘူး တစ္ေန႔လံုးသံုးဖို႔ စိတ္တန္ခိုးထုတ္လုပ္တာ စိတ္ ဓါတ္ဆီထည့္တာ စိတ္ စက္ဆီျဖည့္တာ။ သန္႔စင္တဲ႔ စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေရနဲ႔ ေဆးတယ္လို႔မွတ္ စက္ကရိယာေတြကို ေဆးေၾကာသန့္စင္တယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ ႏွလံုးသြင္းထား။ ဘုရားရွိခိုးတာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားတာ ေမတၱာပို႔တာ ထြက္ေလဝင္ေလ စူးစိုက္ၿပီးမွ ငါးမိနစ္ ဆယ္မိနစ္ တရားထိုင္တာဟာ က်န္းမာေရးလဲရ စိတ္ခြန္အားလဲေကာင္း စိတ္ႀကံခိုင္ေရးလဲတိုးတယ္ ကိုယ္ခႏၶာခြန္အားတိုးတက္ ကိုယ္ခႏၶာႀကံခိုင္ေရးလဲတိုးတက္ အကုန္လံုး အေကာင္းေတြခ်ည္းပါပဲ။ တိပိဋကဓရ-ဓမၼဘ႑ာဂါရိက (ေယာ)ဆရာေတာ္ bwar99.blogspot.com Credit. To. နိဗၺာန္ေဆာ္ "ဒီကေန႔ကစၿပီး ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္ လုပ္တာမွာ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့" ----------------------------------------- အေရးၾကံဳလာၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္မွာအားကိုးစရာ အသင့္ရွိထားေအာင္ ဘုရားရွိခိုးတာမွာ စိတ္ပါလက္ပါရွိခိုး.. ကုသိုလ္အလုပ္ တရားအလုပ္လုပ္တာမွာ စိတ္ပါလက္ပါ အရည္အေသြးပါေအာင္လုပ္.. ဘယ္အရာမဆို စူးစူးစိုက္စိုက္လုပ္.. ပစၥဳပၸန္တိုင္း အေရးႀကီးတယ္လို႔ သေဘာထား.. ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ အေကာင္းဓာတ္ေတြ ရွိသင့္သေလာက္ရွိထားမွ စိတ္ေအးရမွာ.. ဘုရားရွိခိုးခိုင္းတယ္ တရားထိုင္ခိုင္းတယ္ဆိုတာ သက္သက္မဲ့အခ်ိန္ျဖဳန္းခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး.. ေဘးရန္အလြန္ေပါတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ေဘးရန္လုံလုံျခံဳျခံဳနဲ႔ စြမ္းအားျပည့္ျပည့္ဝဝ ေနႏိုင္ေအာင္လို႔ အရည္အေသြးေတြ ျမင့္မားေတာက္ေျပာင္လာေအာင္လို႔ ခ်ီးေျမွာက္ေပးတာ ေနာ္..။ ေယာဆရာေတာ္ႀကီး Thanks _ ohmarshin

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2U0hD4y

❄အႏုႆ တိ ( ၁ဝ ) ပါး❄ 💫💫💫💫💫💫💫💫 ⏩အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ဆင္​ျခင္​မႈဟူ​ေသာ သတိ​ေစတသိက္​ကို ( အႏုႆ တိဟု ) ​ေခၚ၏။ ၁။ဗုဒၶာႏုႆ တိ 〰〰〰〰 ဘုရားရွင္​၏ ဂုဏ္​​ေတာ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၂။ဓမၼာႏုႆ တိ 〰〰〰〰 တရား​ေတာ္​၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၃။သံဃာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 သံဃာ​ေတာ္​၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၄။သီလာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိ၏သီလဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း ။ ၅ ။စာဂါႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိစြန္​႔ႀကံ​ေပးကမ္​း လွဴ ဒါန္​းျခင္​းဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း ။ ၆။​ေဒဝတာ ႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 နတ္​တို႔၏သဒၵာစသည္​့ဂုဏ္​နွင္​့တူ​ေသာ မိမိ၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၇။ဥပသမာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 ဒုကၡခပ္​သိမ္​း​ေအးၿငိမ္​း​ေသာ နိဗၺာန္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၈။မရဏာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိ၏ ​ေသျခင္​းကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၉။ကာယဂတာသတိ 〰〰〰〰〰 ဆံပင္​ ၊ ​ေမြးညႇင္​း ၊ ​ေျခသည္​း လက္​သည္​း စသည္​့ ၃၂ ​ေကာဌာသကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၁၀။အာနာပါနႆ တိ 〰〰〰〰〰 ထြက္​သက္​၀င္​သက္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ⏪သာယာခ်မ္​း​ေျမ႕ၾကပါ​ေစ⏩ 🌟သစၥာနီ🌟 💡​ေဒါက္​တာမင္​းတင္​မြန္​​ေရးသား​ေသာ ဝိသုဒၶိအလင္​းျပ နိဗၺာန္​လမ္​းမႀကီး ပတြဲစာ ၁၇၃

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TSAVZq

❄အႏုႆ တိ ( ၁ဝ ) ပါး❄ 💫💫💫💫💫💫💫💫 ⏩အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ဆင္​ျခင္​မႈဟူ​ေသာ သတိ​ေစတသိက္​ကို ( အႏုႆ တိဟု ) ​ေခၚ၏။ ၁။ဗုဒၶာႏုႆ တိ 〰〰〰〰 ဘုရားရွင္​၏ ဂုဏ္​​ေတာ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၂။ဓမၼာႏုႆ တိ 〰〰〰〰 တရား​ေတာ္​၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၃။သံဃာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 သံဃာ​ေတာ္​၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း။ ၄။သီလာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိ၏သီလဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း ။ ၅ ။စာဂါႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိစြန္​႔ႀကံ​ေပးကမ္​း လွဴ ဒါန္​းျခင္​းဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ျခင္​း ။ ၆။​ေဒဝတာ ႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 နတ္​တို႔၏သဒၵာစသည္​့ဂုဏ္​နွင္​့တူ​ေသာ မိမိ၏ဂုဏ္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၇။ဥပသမာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 ဒုကၡခပ္​သိမ္​း​ေအးၿငိမ္​း​ေသာ နိဗၺာန္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၈။မရဏာႏုႆ တိ 〰〰〰〰〰 မိမိ၏ ​ေသျခင္​းကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၉။ကာယဂတာသတိ 〰〰〰〰〰 ဆံပင္​ ၊ ​ေမြးညႇင္​း ၊ ​ေျခသည္​း လက္​သည္​း စသည္​့ ၃၂ ​ေကာဌာသကို အဖန္​တလဲလဲ ​ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ၁၀။အာနာပါနႆ တိ 〰〰〰〰〰 ထြက္​သက္​၀င္​သက္​ကို အဖန္​တလဲလဲ ​ ေအာက္​​ေမ့ ျခင္​း။ ⏪သာယာခ်မ္​း​ေျမ႕ၾကပါ​ေစ⏩ 🌟သစၥာနီ🌟 💡​ေဒါက္​တာမင္​းတင္​မြန္​​ေရးသား​ေသာ ဝိသုဒၶိအလင္​းျပ နိဗၺာန္​လမ္​းမႀကီး ပတြဲစာ ၁၇၃

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2TSAVZq

❄ဒိ႒ိ ၆၂ ပါး အက်ယ္ သိလိုသူမ်ားအတြက္​❄ 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 မိစၦာဒိ႒ိ (၆၂) ပါးထဲမွာ အတိတ္ဘ၀နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၁၈)ခု၊ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၃၉)ခ ပစၥဳပၸန္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၅)ခု ေပါင္း(၆၂)ခု ျဖစ္ကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သႆတ ဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜 ၁။ ဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ . ခႏၶာအစဥ္ကုိ ေတြးေတာၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆ တိဉာဏ္ကုိရေသာသူသည္ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္ အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတြေနထုိင္တဲ့သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ ယူဆျခင္း။ ၂။ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ သံ၀႗ၬ၊ ၀ိ၀ဋၬကပ္ေပါင္း (၁၀) . ကမၻာမွ် ခႏၶာအစဥ္ကုိ ေတြးေတာႏုိင္တဲ့သူဟာ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္ အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတြေနထုိင္တဲ့သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ၃။ ကပ္ကမၻာေပါင္း(၄၀)မွ်ေလာက္ ခႏၶာအစဥ္ကုိ . ေတြးေတာႏုိင္တဲ့သူဟာ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္း ေပါင္း မ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳး အႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတ ြေနထုိင္တဲ့ သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ၄။ စ်ာန္အဘိဉာဏ္မရဘဲ မိမိစိတ္ကူးႀကံဆ . ထင္ျမင္လာတဲ့အတုိင္း အတၱနဲ႔သတၱေလာက ဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ဧကစၥသႆ တဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၅။ ကမၻာပ်က္ေသာအခါ ေကာင္းမႈရွိတဲ့သူဟာ . ဒုတိယစ်ာန္ဘံုစတဲ့ အထက္ဘံုမ်ားသ ုိ႔ေရာက္ၿပီး မေကာင္းမႈရွိတဲ့သူဟာ အ၀ီစိငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ၾကရတယ္။ က်န္တဲ့ဘံုဌာနအားလံုးဟာ ကမၻာပ်က္ရင္ ပ်က္စီးသြားၾကတယ္။ ကမၻာသစ္ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚလာရန္ေရာက္တဲ့အခါ သတၱ၀ါမရွိေသးတဲ့ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။ ထိုီျဗဟၼာ့ဗိမာန္ကုိ ကံကုန္လုိ႔လည္းေကာင္း၊ သက္တမ္းကုန္လ ုိ႔လည္းေကာင္း အဘႆ ရဘံုမွ ျဗဟၼာတစ္ဦးဟာ ျဗဟၼာဗိမာန္မွာ အစဦးဆံုး ျဗဟၼာႀကီး တစ္ဦးျဖစ္လာတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ျဗဟၼာႀကီးမွ က်န္တဲ့ျဗဟၼာမ်ား ျဖစ္လာရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးတဲ့အခါ အဘႆ ရဘံုမွ သက္တမ္း ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ကံကုန္လုိ႔လည္းေကာင္း က်န္ျဗဟၼာမ်ား လည္း ေရာက္လာၾကတယ္။ ေနာက္မွျဗဟၼာ့ဗိမာန္ေရာက္တဲ့သူမ်ားဟာ ျဗဟၼာျပည္ကေန လူ႔ျပည္ေရာက္ၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ေရွးျဖစ္ခဲ့တဲ့ျဗဟၼာ့ဗိမာန္တြင္ ျဗဟၼာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဆင့္ထိသာ ဆင္ျခင္ႏုိင္ၿပီး ထုိထက္မၾကည့္ ႏုိင္တဲ့အတြက္ ထုိသူမ်ားဟာ ငါတုိ႔ျဗဟၼာျပည္ ျဖစ္စဥ္က ျဗဟၼာမင္းႀကီးဟာ သူကအရင္ ျဗဟၼာျပည္ျဖစ္တယ္။ 🔛ေနာက္ၿပီး ခုထိလည္း ျဗဟၼာျပည္မွာ တည္ေနတယ္။ ငါတုိ႔ကေတာ့ ခု လူ႔ျပည္ကုိ ေရာက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႕ ခႏၶာမွာရွိတဲ့ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္။ ငါတုိ႔ကေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူရွိၾကတယ္။ 🔛အဲဒီလုိပဲ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္မွာ ပထမဦးဆံုး ျဗဟၼာျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼာႀကီးကလည္း ငါဟာ ေနာက္ျဗဟၼာေတ ြေရာက္လာရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးတဲ့အခါ သူတုိ႔ျဖစ္လာၾကတယ္။ 🔛ဒါေၾကာင့္ ငါဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါဟာ ခု ဒီျဗဟၼာ့ဗိမာန္မွာပဲ တည္ရွိေနေသး တယ္။ ေနာက္မွျဖစ္တဲ့ျဗဟၼာ ေတြက မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ငါသာလွ်င္ ဖန္ဆင္းရွင္၊ ငါသာလွ်င္ၿမဲတယ္။ က်န္တာ မၿမဲဘူး။ တခ်ိဳ႕ၿမဲတယ္။ တခ်ိဳ႕ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ (ကုသုိလ္ကံ အက်ိဳးေပးကုိ ေသခ်ာမသိလုိ႔ သက္ရွည္ျခင္းကုိ ၿမဲတယ္။ သက္တုိျခင္းကုိ မၿမဲဘူးလုိ႔ ယူဆၾကတာ) ၆။ စားခ်ိန္ကုိေမ့သည့္တုိင္ေအာင္ အေပ်ာ္ၾကဴးတဲ့ . နတ္ေတြဟာ စားခ်ိန္မစားတဲ့အတြက္ ေသလြန္ၿပီး လူ႔ျပည္ေရာက္လာကာ ေရွးက နတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေသာအခါ နတ္ျပည္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ နတ္ေတြရဲ႕ အတၱနဲ႔သတ ၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္။ ငါတုိ႔က်ေတာ့ မၿမဲလုိ႔ ေသခဲ့ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ၿမဲ၊ တခ်ိဳ႕မၿမဲလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ (ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အစားစာခ်ိန္ မစားဘဲ ေပ်ာ္ပါး လြန္လုိ႔ ေသရတာကို မသိဘဲ စားခ်ိန္တန္စားတဲ့ နတ္ေတြကုိ သူတုိ႔လုိမေသလုိ႔ ၿမဲတယ္။ သူတုိ႔က်ေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူမွားတာ) ၇။ ေဒါသႀကီးလုိ႔ ေသခဲ့ရတဲ့နတ္ေတြက . လူ႔ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ ေရွးကနတ္ျဖစ္ရတာကုိ ျပန္ျမင္ႏုိင္လုိ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔က ေသရလုိ႔ မၿမဲဘူး။ ေဒါသမျဖစ္တဲ့နတ္ေတြေတာ့ ၿမဲတယ္လုိ႔ တခ်ိဳ႕ၿမဲ၊ တခ်ိဳ႕ မၿမဲလုိ႔ အယူွမွားျခင္း။ (ကုိယ့္ေဒါသႀကီးလုိ႔ နတ္ဘ၀ေသရတာကုိ ေဒါသမႀကီးသူေတြနဲ႔သြားယွဥ္ၿပီး ၿမဲတယ္၊ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူမွားၾကတာ) ၈။ မိမိဉာဏ္တြင္ ထင္ျမင္လာတဲ့အတုိင္း စိတ္ကူးနဲ႔ႀကံဆၿပီး မ်က္စိ၊ နားစတဲ့ ရုပ္တရားေတြ ကေတာ့ ပ်က္စီးတဲ့အတြက္ မၿမဲဘူး။ စိတ္ကေလးေတာ့ ေသလည္းမေသဘူး။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းလည္း မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၿမဲတယ္။ ရုပ္တရားေတြကေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ မိမိထင္တ ဲ့အတုိင္းယူဆတဲ့အယူမွား။ အႏၱာနႏၱဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜 ၉။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည ္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကဟာ အဆံုးရွိတယ္၊ လွည့္ပတ္သြားလာႏုိင္တဲ့ခရီးရွိတယ္လုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၀။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကဟာ အဆံုးမရွိဘူး၊ အပုိင္းအျခားလည္း မရွိဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၁။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကတြင္ အေပၚနဲ႔ေအာက္ဟာ အဆံုးရွိတယ္၊ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ အဆံုးမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကဟာ အဆံုးလည္းရွိတယ္။ အဆံုးလည္းမရွိဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၂။ တခ်ိဳ႕က မိမိဘာသာစဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး . ေလာကဟာ အဆံုးရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုးမရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုးရွိ၊ မရွိလည္း မဟုတ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကဟာ အဆံုးရွိ လည္းမဟုတ္၊ အဆံုးမရွိလည္း မဟုတ္ဟု အယူရွိျခင္း။ (အေပၚက သံုးဦးရဲ႕အယူကုိ ျငင္းတဲ့လူရဲ႕အယူ) အမရာ၀ိေကၡပဒိ႒ိ(၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၁၃။ သူမ်ားက ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္အေၾကာင္းကုိ . ေမးလွ်င္ ေျဖရပါမႈကား မွားမည္ေၾကာက္၍ ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္ စသည္ျဖင့္ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၄။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ကုိ ေသခ်ာမသိဘဲ ေျဖၾကားလွ်င္ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ တပ္မက္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ထိခုိက္ျခင္းစတဲ့ ဥပါဒါန္မ်ားျဖစ္ရင္ ငါ့အားအႏၱရာယ္ရွိတယ္ဆုိၿပီး ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္စသည္ျဖင့္ ဥပါဒါန္ေၾကာက္လုိ႔ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၅။ မိမိက ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္ကုိ ေသခ်ာမသိ . ဘဲေျဖဆုိလွ်င္ မိမိကအေျဖကုိ ပညာရွိေတြက စစ္ေဆးရင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္မည္ဆုိးလုိ႔ ဟုိအယူ လည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္စသည္ျဖင့္ မိမိအယူ၀ါဒမွားရင္ ပညာရွိမ်ားကဲ့ရဲ႕မည္ဆုိးလုိ႔ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၆။ မိမိက ဘာအသိဉာဏ္မွ်မရွိသျဖင့္ . သူတစ္ပါးကေမးလွ်င္လည္း မင့္က တမလြန္ရွိ တယ္ဆုိရင္ အဲဒါမွန္တယ္လုိ႔ ေျဖဆုိမယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါဟာ ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္ စသည္ျဖင့္ ပညာနည္းၿပီး ကတ္သီးကတ္သတ္ လုပ္ကာ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ အဓိစၥသမုပၸႏၷဒိ႒ိ (၂)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၁၇။ စိတ္တရားနာမ္မရွိတဲ့ အသညသတ္ျဗဟၼာ . သည္ ပဋိသေႏၶသညာစိတ္ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ေၾကာင့္ အသညသတ္ျဗဟၼာကေန လူ႔ျပည ္ေရာက္ကာ တရားအားထုတ္ေသာ္ စိတ္တည္​ ္ၾကည္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ သျဖင့္ အသညသတ္ျဗဟၼာ ဘ၀ကေန စုေတခါနီးျဖစ္ေပၚလာေသာ ပဋိသေႏၶသညာျဖစ္ေပၚလာျခင္း ကုိ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္​ႏုိင္ၿပီး ထုိထက္ဘ၀ေတြကုိ မဆင္ျခင္ႏုိင္။ ဒါနဲ႔ သူက အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္း မဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ငါဟာ ေရွးမွာလည္းမရွိခဲ့ဘဲ ခုဘ၀မွထင္ရွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ႔ အယူမွားမႈ။ ၁၈။ တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ မိမိဉာဏ္ျဖင့္ . ထင္ျမင္ယူဆသည့္အတုိင္း စိတ္ကူးသက္ သက္ျဖင့္ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္း မဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ႔ အယူမွားမႈ။ အပရႏၱာႏုဒိ႒ိ (၄၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ဥဒၵမာဃာတနိတ သညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာအယူရွိသူ (၁၆)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၁၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္။ ေသသြားေပမဲ့ ပ်က္စီး မသြားဘူး။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္တာလည္း မဟုတ္၊ မေဖာက္ျပန္တာ လည္း မဟုတ္။ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတယ္။ ေသသြားေပမဲ့ ပ်က္စီးမသြားဘူး။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိဘူး။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္ႏုိင္တယ္။ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိတာလည္း ဟုတ္ႏုိင္တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္းမဟုတ္၊ အဆံုး အပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသသြားေသာ္ လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလး ရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ တစ္ခုတည္းေသာ အမွတ္သညာသာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမွတ္သညာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ က်ဥ္းငယ္တဲ့ကသုိဏ္းအာရံုတြင္ျဖစ္တဲ့ အမွတ္ သညာရွိ တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ တုိးပြားတဲ့ပမာဏရွိေသာ ကသုိဏ္းအာရံုတြင ္ျဖစ္တဲ့ အမွတ္သညာ ရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္ လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလး ရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ စင္စစ္ခ်မ္းသာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ စင္စစ္ဆင္းရဲရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲမရွိ။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥဒၶမာဃာတနိတ အသညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာမရွိ အယူ(၈)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၃၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ု အယူမွားျခင္း။ ၃၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိဘူး။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ အဆံုးအပုိင္းျခား မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း မဟုတ္။ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥဒၶမာဃာတနိတ ေန၀သညီ နာသညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိလည္းမဟုတ္၊ မရွိလည္း မဟုတ္ အယူ(၈)မ်ိဳး 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၄၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာ မရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိ တာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း မဟုတ္၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိ တာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းအျခားရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပိုင္းျခားမရွိ။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္၊ အဆံုးအပုိင္းျခား မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာ လည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုး အပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥေစၦဒ၀ါဒ (ျပတ္စဲအယူ (၇)မ်ိဳး) 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၅၁။ တခ်ိဳ႕က ခႏၶာကုိယ္အတၱႀကီးဟာ ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာတုိ႔ရဲ႕ မဟာဘုတ္ေလးပါး အစုအေ၀းျဖစ္ၿပီး မိဘတုိ႔မွ ေပါက္ဖြားလာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္အတၱႀကီး ပ်က္စီးသြားရင္ ဘာမွမရွိေတာ့လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၂။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန လူမွာျဖစ္တဲ့ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္တာ မဟုတ္ေသး။ နတ္ေတြမွာ အစာအာဟာရနဲ႔ ရုပ္ရွိတဲ့ အျခားအတၱေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၃။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန နတ္ေတြမွာျဖစ္တဲ့ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ရူပျဗဟၼာ့ျပည္တြင္ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ အလံုးစံုေသာ အဂၤါႀကီးငယ္တုိ႔နဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ အျခားအတၱေတြ လည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၄။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ရူပျဗဟၼာေတြရဲ႕ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ အာကာသာနဥၥာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၅။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန အာကာသာနဥၥာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္ လည္း လံုး၀ ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ၀ိညာဏဥၥာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၆။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ၀ိညာဏဥၥာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္လည္း လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ အာကိဥၥညာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱ ေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၇။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန အာကိဥၥညာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္လည္း လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ေန၀သညာ နာသညာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဒိ႒ဓမၼနိဗၺာန၀ါဒ (မ်က္ေမွာက္တြင္ ခံစားရတဲ့ နိဗၺာန္အယူ(၅)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၅၈။ ကာမဂုဏ္ငါးပါးနဲ႔ျပည့္စံုစြာ ခံစားရတဲ့ အတၱ (ပုဂၢိဳလ္)ဟာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၉။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ကာမဂုဏ္ငါးပါး ခ်မ္းသာဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး တတ္တဲ့ ဒုကၡ ဆင္းရဲတရားေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတာမုိ႔ ၀မ္းနည္းပူေဆြးစိတ္ဆင္းရဲျခင္းေတြ ျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရတုိ႔နဲ႔တကြျဖစ္ၿပီး နီ၀ရဏတုိ႔မွ ကင္းဆိတ္တဲ့ ရူပပဌမစ်ာန္ခ်မ္းသာခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၀။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ရူပပဌမစ်ာန္မွာ ျကမ္းတမ္းတဲ့ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရတရားတုိ႔ရွိေနျခင္း ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရကုိလြန္ေျမာက္တဲ့ ဒုတိယစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၁။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ဒုတိယစ်ာန္မွာ ျကမ္းတမ္းတဲ့ ႏွစ္သိမ္းျခင္းပီတိ စိတ္တက္ၾကြျခင္း ရွိေသးတာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ပီတိကုိလြန္ေျမာက္ၿပီး ကာယိကသုခ၊ ေစတသိက သုခတုိ႔နဲ႔ ျပည့္စံုေသာ တတိယစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၂။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန တတိယစ်ာန္မွာ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းသုခ ရွိေသးတာ ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ သုခလည္းမရွိ၊ ဒုကၡလည္းမရွိတဲ့ ထက္၀န္းက်င္စင္ၾကယ္ျခင္း စတုတၳစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္ နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္းတုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ .(ဒီဃနိကာယ - သုတ္ သီလကၡန္ ပါဠိေတာ္) . (ျဗဟၼဇာလ သုတၲန္) . ဤ ၆၂ ပါး​ေသာ မိစၦာဒိဌိ အယူတိို႔သည္​ သကၠာယဒိဌိ၌ အျမစ္​္​တြယ္​္​ ​ေပါက္​ဖြားၾက​ေလ၏။ တနည္​းအားျဖင္​့ သကၠာယဒိဌိသည္​ ၆၂ မ်ိဳး​ေသာ ဒိဌိတို႔၏ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ျဖစ္​ၿပိး ၊ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ သကၠာယဒိဌိျပဳတ္​လ်ွင္​ က်န္​ဒိဌိ အားလံုး အႂကြင္​းအက်န္​မရိ်ျပဳတ္​​ေလ၏။ ​ေသာတာပတၲိမဂ္​သည္​ သကၠာယဒိဌိကို အႏုသယပါမက်န္​​ေအာင္​ပါယ္​သတ္​​ေလ၏။ . . သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ _သစၥာနီ သိျမင္​ျပန႔္​ပြား

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZlG9Ou

❄ဒိ႒ိ ၆၂ ပါး အက်ယ္ သိလိုသူမ်ားအတြက္​❄ 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 မိစၦာဒိ႒ိ (၆၂) ပါးထဲမွာ အတိတ္ဘ၀နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၁၈)ခု၊ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၃၉)ခ ပစၥဳပၸန္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အယူမွားတာက (၅)ခု ေပါင္း(၆၂)ခု ျဖစ္ကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သႆတ ဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜 ၁။ ဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေရွးကျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ . ခႏၶာအစဥ္ကုိ ေတြးေတာၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆ တိဉာဏ္ကုိရေသာသူသည္ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္ အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတြေနထုိင္တဲ့သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ ယူဆျခင္း။ ၂။ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ သံ၀႗ၬ၊ ၀ိ၀ဋၬကပ္ေပါင္း (၁၀) . ကမၻာမွ် ခႏၶာအစဥ္ကုိ ေတြးေတာႏုိင္တဲ့သူဟာ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳးအႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္ အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတြေနထုိင္တဲ့သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ၃။ ကပ္ကမၻာေပါင္း(၄၀)မွ်ေလာက္ ခႏၶာအစဥ္ကုိ . ေတြးေတာႏုိင္တဲ့သူဟာ မိမိဟာ ထုိဘ၀သိန္း ေပါင္း မ်ားစြာတြင္ ဒီနာမည္၊ အမ်ိဳး အႏြယ္နဲ႔ေနခဲ့ ရတာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာအိမ္အတၱနဲ႔ သတၱ၀ါေတ ြေနထုိင္တဲ့ သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ၄။ စ်ာန္အဘိဉာဏ္မရဘဲ မိမိစိတ္ကူးႀကံဆ . ထင္ျမင္လာတဲ့အတုိင္း အတၱနဲ႔သတၱေလာက ဟာ ၿမဲတယ္လုိ႔ယူဆျခင္း။ ဧကစၥသႆ တဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၅။ ကမၻာပ်က္ေသာအခါ ေကာင္းမႈရွိတဲ့သူဟာ . ဒုတိယစ်ာန္ဘံုစတဲ့ အထက္ဘံုမ်ားသ ုိ႔ေရာက္ၿပီး မေကာင္းမႈရွိတဲ့သူဟာ အ၀ီစိငရဲသုိ႔ က်ေရာက္ၾကရတယ္။ က်န္တဲ့ဘံုဌာနအားလံုးဟာ ကမၻာပ်က္ရင္ ပ်က္စီးသြားၾကတယ္။ ကမၻာသစ္ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚလာရန္ေရာက္တဲ့အခါ သတၱ၀ါမရွိေသးတဲ့ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။ ထိုီျဗဟၼာ့ဗိမာန္ကုိ ကံကုန္လုိ႔လည္းေကာင္း၊ သက္တမ္းကုန္လ ုိ႔လည္းေကာင္း အဘႆ ရဘံုမွ ျဗဟၼာတစ္ဦးဟာ ျဗဟၼာဗိမာန္မွာ အစဦးဆံုး ျဗဟၼာႀကီး တစ္ဦးျဖစ္လာတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ျဗဟၼာႀကီးမွ က်န္တဲ့ျဗဟၼာမ်ား ျဖစ္လာရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးတဲ့အခါ အဘႆ ရဘံုမွ သက္တမ္း ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ကံကုန္လုိ႔လည္းေကာင္း က်န္ျဗဟၼာမ်ား လည္း ေရာက္လာၾကတယ္။ ေနာက္မွျဗဟၼာ့ဗိမာန္ေရာက္တဲ့သူမ်ားဟာ ျဗဟၼာျပည္ကေန လူ႔ျပည္ေရာက္ၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ေရွးျဖစ္ခဲ့တဲ့ျဗဟၼာ့ဗိမာန္တြင္ ျဗဟၼာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဆင့္ထိသာ ဆင္ျခင္ႏုိင္ၿပီး ထုိထက္မၾကည့္ ႏုိင္တဲ့အတြက္ ထုိသူမ်ားဟာ ငါတုိ႔ျဗဟၼာျပည္ ျဖစ္စဥ္က ျဗဟၼာမင္းႀကီးဟာ သူကအရင္ ျဗဟၼာျပည္ျဖစ္တယ္။ 🔛ေနာက္ၿပီး ခုထိလည္း ျဗဟၼာျပည္မွာ တည္ေနတယ္။ ငါတုိ႔ကေတာ့ ခု လူ႔ျပည္ကုိ ေရာက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႕ ခႏၶာမွာရွိတဲ့ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္။ ငါတုိ႔ကေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူရွိၾကတယ္။ 🔛အဲဒီလုိပဲ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္မွာ ပထမဦးဆံုး ျဗဟၼာျဖစ္တဲ့ ျဗဟၼာႀကီးကလည္း ငါဟာ ေနာက္ျဗဟၼာေတ ြေရာက္လာရင္ေကာင္းမယ္လုိ႔ စိတ္ကူးတဲ့အခါ သူတုိ႔ျဖစ္လာၾကတယ္။ 🔛ဒါေၾကာင့္ ငါဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါဟာ ခု ဒီျဗဟၼာ့ဗိမာန္မွာပဲ တည္ရွိေနေသး တယ္။ ေနာက္မွျဖစ္တဲ့ျဗဟၼာ ေတြက မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ငါသာလွ်င္ ဖန္ဆင္းရွင္၊ ငါသာလွ်င္ၿမဲတယ္။ က်န္တာ မၿမဲဘူး။ တခ်ိဳ႕ၿမဲတယ္။ တခ်ိဳ႕ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ (ကုသုိလ္ကံ အက်ိဳးေပးကုိ ေသခ်ာမသိလုိ႔ သက္ရွည္ျခင္းကုိ ၿမဲတယ္။ သက္တုိျခင္းကုိ မၿမဲဘူးလုိ႔ ယူဆၾကတာ) ၆။ စားခ်ိန္ကုိေမ့သည့္တုိင္ေအာင္ အေပ်ာ္ၾကဴးတဲ့ . နတ္ေတြဟာ စားခ်ိန္မစားတဲ့အတြက္ ေသလြန္ၿပီး လူ႔ျပည္ေရာက္လာကာ ေရွးက နတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေသာအခါ နတ္ျပည္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ နတ္ေတြရဲ႕ အတၱနဲ႔သတ ၱေလာကဟာ ၿမဲတယ္။ ငါတုိ႔က်ေတာ့ မၿမဲလုိ႔ ေသခဲ့ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ၿမဲ၊ တခ်ိဳ႕မၿမဲလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ (ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အစားစာခ်ိန္ မစားဘဲ ေပ်ာ္ပါး လြန္လုိ႔ ေသရတာကို မသိဘဲ စားခ်ိန္တန္စားတဲ့ နတ္ေတြကုိ သူတုိ႔လုိမေသလုိ႔ ၿမဲတယ္။ သူတုိ႔က်ေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူမွားတာ) ၇။ ေဒါသႀကီးလုိ႔ ေသခဲ့ရတဲ့နတ္ေတြက . လူ႔ျပည္ေရာက္တဲ့အခါ ေရွးကနတ္ျဖစ္ရတာကုိ ျပန္ျမင္ႏုိင္လုိ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတုိ႔က ေသရလုိ႔ မၿမဲဘူး။ ေဒါသမျဖစ္တဲ့နတ္ေတြေတာ့ ၿမဲတယ္လုိ႔ တခ်ိဳ႕ၿမဲ၊ တခ်ိဳ႕ မၿမဲလုိ႔ အယူွမွားျခင္း။ (ကုိယ့္ေဒါသႀကီးလုိ႔ နတ္ဘ၀ေသရတာကုိ ေဒါသမႀကီးသူေတြနဲ႔သြားယွဥ္ၿပီး ၿမဲတယ္၊ မၿမဲဘူးလုိ႔ အယူမွားၾကတာ) ၈။ မိမိဉာဏ္တြင္ ထင္ျမင္လာတဲ့အတုိင္း စိတ္ကူးနဲ႔ႀကံဆၿပီး မ်က္စိ၊ နားစတဲ့ ရုပ္တရားေတြ ကေတာ့ ပ်က္စီးတဲ့အတြက္ မၿမဲဘူး။ စိတ္ကေလးေတာ့ ေသလည္းမေသဘူး။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းလည္း မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၿမဲတယ္။ ရုပ္တရားေတြကေတာ့ မၿမဲဘူးလုိ႔ မိမိထင္တ ဲ့အတုိင္းယူဆတဲ့အယူမွား။ အႏၱာနႏၱဒိ႒ိ (၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜 ၉။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည ္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကဟာ အဆံုးရွိတယ္၊ လွည့္ပတ္သြားလာႏုိင္တဲ့ခရီးရွိတယ္လုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၀။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကဟာ အဆံုးမရွိဘူး၊ အပုိင္းအျခားလည္း မရွိဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၁။ အခ်ိဳ႕ေလာကီစ်ာန္ရတဲ့သူေတြဟာ . မိမိတုိ႔ရတဲ့စ်ာန္ေလးပြားမ်ားတဲ့အခါ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္း ရၿပီး ေလာကတြင္ အေပၚနဲ႔ေအာက္ဟာ အဆံုးရွိတယ္၊ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့ အဆံုးမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကဟာ အဆံုးလည္းရွိတယ္။ အဆံုးလည္းမရွိဘူးလုိ႔ အယူရွိျခင္း။ ၁၂။ တခ်ိဳ႕က မိမိဘာသာစဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး . ေလာကဟာ အဆံုးရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုးမရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုးရွိ၊ မရွိလည္း မဟုတ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကဟာ အဆံုးရွိ လည္းမဟုတ္၊ အဆံုးမရွိလည္း မဟုတ္ဟု အယူရွိျခင္း။ (အေပၚက သံုးဦးရဲ႕အယူကုိ ျငင္းတဲ့လူရဲ႕အယူ) အမရာ၀ိေကၡပဒိ႒ိ(၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၁၃။ သူမ်ားက ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္အေၾကာင္းကုိ . ေမးလွ်င္ ေျဖရပါမႈကား မွားမည္ေၾကာက္၍ ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္ စသည္ျဖင့္ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၄။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ကုိ ေသခ်ာမသိဘဲ ေျဖၾကားလွ်င္ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ တပ္မက္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ စိတ္ထိခုိက္ျခင္းစတဲ့ ဥပါဒါန္မ်ားျဖစ္ရင္ ငါ့အားအႏၱရာယ္ရွိတယ္ဆုိၿပီး ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္စသည္ျဖင့္ ဥပါဒါန္ေၾကာက္လုိ႔ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၅။ မိမိက ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္ကုိ ေသခ်ာမသိ . ဘဲေျဖဆုိလွ်င္ မိမိကအေျဖကုိ ပညာရွိေတြက စစ္ေဆးရင္ အႏၱရာယ္ျဖစ္မည္ဆုိးလုိ႔ ဟုိအယူ လည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္စသည္ျဖင့္ မိမိအယူ၀ါဒမွားရင္ ပညာရွိမ်ားကဲ့ရဲ႕မည္ဆုိးလုိ႔ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ ၁၆။ မိမိက ဘာအသိဉာဏ္မွ်မရွိသျဖင့္ . သူတစ္ပါးကေမးလွ်င္လည္း မင့္က တမလြန္ရွိ တယ္ဆုိရင္ အဲဒါမွန္တယ္လုိ႔ ေျဖဆုိမယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါဟာ ဟုိအယူလည္း ငါမယူ၊ ဒီအယူလည္း ငါမယူ၊ ဟုိဟာဒီဟာ ဘယ္ဟာမွမယူတာလည္း မဟုတ္ စသည္ျဖင့္ ပညာနည္းၿပီး ကတ္သီးကတ္သတ္ လုပ္ကာ စကားလြဲယူေသာ အယူ၀ါဒ။ အဓိစၥသမုပၸႏၷဒိ႒ိ (၂)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၁၇။ စိတ္တရားနာမ္မရွိတဲ့ အသညသတ္ျဗဟၼာ . သည္ ပဋိသေႏၶသညာစိတ္ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ေၾကာင့္ အသညသတ္ျဗဟၼာကေန လူ႔ျပည ္ေရာက္ကာ တရားအားထုတ္ေသာ္ စိတ္တည္​ ္ၾကည္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ သျဖင့္ အသညသတ္ျဗဟၼာ ဘ၀ကေန စုေတခါနီးျဖစ္ေပၚလာေသာ ပဋိသေႏၶသညာျဖစ္ေပၚလာျခင္း ကုိ ေအာက္ေမ့ ဆင္ျခင္​ႏုိင္ၿပီး ထုိထက္ဘ၀ေတြကုိ မဆင္ျခင္ႏုိင္။ ဒါနဲ႔ သူက အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္း မဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ငါဟာ ေရွးမွာလည္းမရွိခဲ့ဘဲ ခုဘ၀မွထင္ရွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ႔ အယူမွားမႈ။ ၁၈။ တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ မိမိဉာဏ္ျဖင့္ . ထင္ျမင္ယူဆသည့္အတုိင္း စိတ္ကူးသက္ သက္ျဖင့္ အတၱနဲ႔သတၱေလာကဟာ အေၾကာင္း မဲ့ျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ႔ အယူမွားမႈ။ အပရႏၱာႏုဒိ႒ိ (၄၄)မ်ိဳး 🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ဥဒၵမာဃာတနိတ သညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာအယူရွိသူ (၁၆)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၁၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္။ ေသသြားေပမဲ့ ပ်က္စီး မသြားဘူး။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္တာလည္း မဟုတ္၊ မေဖာက္ျပန္တာ လည္း မဟုတ္။ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတယ္။ ေသသြားေပမဲ့ ပ်က္စီးမသြားဘူး။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိဘူး။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္ႏုိင္တယ္။ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိတာလည္း ဟုတ္ႏုိင္တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္းမဟုတ္၊ အဆံုး အပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသသြားေသာ္ လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလး ရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ တစ္ခုတည္းေသာ အမွတ္သညာသာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမွတ္သညာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၂၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ က်ဥ္းငယ္တဲ့ကသုိဏ္းအာရံုတြင္ျဖစ္တဲ့ အမွတ္ သညာရွိ တယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ တုိးပြားတဲ့ပမာဏရွိေသာ ကသုိဏ္းအာရံုတြင ္ျဖစ္တဲ့ အမွတ္သညာ ရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္ လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလး ရွိေသးတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ စင္စစ္ခ်မ္းသာရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ စင္စစ္ဆင္းရဲရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲရွိတယ္။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ခ်မ္းသာဆင္းရဲမရွိ။ ေသသြားေသာ္လည္း ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာေလးရွိေသးတယ္ လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥဒၶမာဃာတနိတ အသညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာမရွိ အယူ(၈)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၃၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ု အယူမွားျခင္း။ ၃၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၃၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိဘူး။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၁။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ အဆံုးအပုိင္းျခား မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၂။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း မဟုတ္။ အဆံုးအပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ မရွိလုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥဒၶမာဃာတနိတ ေန၀သညီ နာသညီ၀ါဒ (ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိလည္းမဟုတ္၊ မရွိလည္း မဟုတ္ အယူ(၈)မ်ိဳး 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၄၃။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္း မရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၄။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာ မရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၅။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိ တာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၆။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းရွိတာလည္း မဟုတ္၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိ တာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၇။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းအျခားရွိတယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၈။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပိုင္းျခားမရွိ။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၄၉။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္၊ အဆံုးအပုိင္းျခား မရွိတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာ ရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာ လည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၀။ အသက္၀ိညာဥ္အတၱေလးဟာ အဆံုးအပုိင္းျခားရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အဆံုး အပုိင္းျခားမရွိတာလည္း မဟုတ္။ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ။ အမွတ္သညာရွိတာလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္သညာမရွိတာလည္း မဟုတ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဥေစၦဒ၀ါဒ (ျပတ္စဲအယူ (၇)မ်ိဳး) 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ၅၁။ တခ်ိဳ႕က ခႏၶာကုိယ္အတၱႀကီးဟာ ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာတုိ႔ရဲ႕ မဟာဘုတ္ေလးပါး အစုအေ၀းျဖစ္ၿပီး မိဘတုိ႔မွ ေပါက္ဖြားလာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္အတၱႀကီး ပ်က္စီးသြားရင္ ဘာမွမရွိေတာ့လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၂။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန လူမွာျဖစ္တဲ့ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္တာ မဟုတ္ေသး။ နတ္ေတြမွာ အစာအာဟာရနဲ႔ ရုပ္ရွိတဲ့ အျခားအတၱေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၃။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန နတ္ေတြမွာျဖစ္တဲ့ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ရူပျဗဟၼာ့ျပည္တြင္ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ အလံုးစံုေသာ အဂၤါႀကီးငယ္တုိ႔နဲ႔ျပည့္စံုတဲ့ အျခားအတၱေတြ လည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၄။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ရူပျဗဟၼာေတြရဲ႕ အတၱဟာ လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ အာကာသာနဥၥာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၅။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန အာကာသာနဥၥာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္ လည္း လံုး၀ ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ၀ိညာဏဥၥာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၆။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ၀ိညာဏဥၥာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္လည္း လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ အာကိဥၥညာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱ ေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၇။ အေပၚကအယူရွိတဲ့လူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန အာကိဥၥညာ ယတနျဗဟၼာ့ဘံုက အတၱသည္လည္း လံုး၀ျပတ္ေသးတာ မဟုတ္ေသး။ ေန၀သညာ နာသညာယတနျဗဟၼာ့ဘံုတြင္ အျခားအတၱေတြ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီအတၱဟာ ကုိယ္ေကာင္ပ်က္စီးမွ လံုး၀ျပတ္စဲသြားတယ္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ဒိ႒ဓမၼနိဗၺာန၀ါဒ (မ်က္ေမွာက္တြင္ ခံစားရတဲ့ နိဗၺာန္အယူ(၅)မ်ိဳး) 💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫 ၅၈။ ကာမဂုဏ္ငါးပါးနဲ႔ျပည့္စံုစြာ ခံစားရတဲ့ အတၱ (ပုဂၢိဳလ္)ဟာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၅၉။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ကာမဂုဏ္ငါးပါး ခ်မ္းသာဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး တတ္တဲ့ ဒုကၡ ဆင္းရဲတရားေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတာမုိ႔ ၀မ္းနည္းပူေဆြးစိတ္ဆင္းရဲျခင္းေတြ ျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရတုိ႔နဲ႔တကြျဖစ္ၿပီး နီ၀ရဏတုိ႔မွ ကင္းဆိတ္တဲ့ ရူပပဌမစ်ာန္ခ်မ္းသာခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၀။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ရူပပဌမစ်ာန္မွာ ျကမ္းတမ္းတဲ့ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရတရားတုိ႔ရွိေနျခင္း ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရကုိလြန္ေျမာက္တဲ့ ဒုတိယစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၁။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန ဒုတိယစ်ာန္မွာ ျကမ္းတမ္းတဲ့ ႏွစ္သိမ္းျခင္းပီတိ စိတ္တက္ၾကြျခင္း ရွိေသးတာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ ပီတိကုိလြန္ေျမာက္ၿပီး ကာယိကသုခ၊ ေစတသိက သုခတုိ႔နဲ႔ ျပည့္စံုေသာ တတိယစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္း။ ၆၂။ အထက္ပါအယူရွိသူကုိ တျခားတစ္ေယာက္ကေန တတိယစ်ာန္မွာ ၾကမ္းတမ္းတဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းသုခ ရွိေသးတာ ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာစစ္ မဟုတ္ေသး။ သုခလည္းမရွိ၊ ဒုကၡလည္းမရွိတဲ့ ထက္၀န္းက်င္စင္ၾကယ္ျခင္း စတုတၳစ်ာန္ခံစားရတဲ့ အတၱသာ မ်က္ေမွာက္ နိဗၺာန္လုိ႔ အယူမွားျခင္းတုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ .(ဒီဃနိကာယ - သုတ္ သီလကၡန္ ပါဠိေတာ္) . (ျဗဟၼဇာလ သုတၲန္) . ဤ ၆၂ ပါး​ေသာ မိစၦာဒိဌိ အယူတိို႔သည္​ သကၠာယဒိဌိ၌ အျမစ္​္​တြယ္​္​ ​ေပါက္​ဖြားၾက​ေလ၏။ တနည္​းအားျဖင္​့ သကၠာယဒိဌိသည္​ ၆၂ မ်ိဳး​ေသာ ဒိဌိတို႔၏ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ျဖစ္​ၿပိး ၊ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ သကၠာယဒိဌိျပဳတ္​လ်ွင္​ က်န္​ဒိဌိ အားလံုး အႂကြင္​းအက်န္​မရိ်ျပဳတ္​​ေလ၏။ ​ေသာတာပတၲိမဂ္​သည္​ သကၠာယဒိဌိကို အႏုသယပါမက်န္​​ေအာင္​ပါယ္​သတ္​​ေလ၏။ . . သာယာခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ _သစၥာနီ သိျမင္​ျပန႔္​ပြား

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2ZlG9Ou

"နတ္သမီး သာဓုေခၚေသာ ဒါန" *********************** သုမနသူေ႒းၾကီး ထမင္းရည္ေခ်ာင္းစီး ေမာင္းတီး လ်ွက္ အလွဴေပးေလတိုင္း မနာလိုမျဖစ္ခ့ဲ။သူေ႒း က့ဲသို႔ လွဴခ်င္ ေပးခ်င္သည့္ အာသာဆႏၵရွိ၏။ ရွိပင္ရွိျငားေသာ္လည္း လွဴစရာမရွိ။ သူ႕တာဝန္က သူေ႒းအိမ္တြင္ ျမက္ရိတ္။ကြ်ဲႏြား မ်ားစားဖို႔ ျမက္ရိတ္ ႏြားစာစင္းရသည္။ကြ်ဲႏြား တစ္ေထာင္အတြက္ တစ္ေနကုန္ ျမက္ရိတ္ရသည္။ ျမက္ရိတ္သမားဘဝ လြတ္ခ်င္သည္။သူေ႒း သုမန က့ဲသို႔ မၾကြယ္ဝခ်င္ေနပါေစ...သူေ႒းနီးနီး လွဴခ်င္ ေပးခ်င္စမ္းသည္။သူ၏အမည္ကား"အႏၷဘာရ" ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဥပရိ႒အမည္ရွိ ပေစၥကဗုဒၶအရွင္ျမတ္ သည္ ဂႏၶမာဒနေတာင္၌ နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စား သည္။သမာပတ္မွထေသာ္ မည္သည့္ကို ခ်ီးေျမာက္ ရမည္ကို ျဖန္႔ၾကက္ ၾကည့္၏။အလွဴဒါနျပဳလိုစိတ္ ရွိျပီး လွဴခြင့္မၾကဳံသျဖင့္ အထမေျမာက္ေသးသည့္ အႏၷဘာရ ကိုေတြ႕၏။ခ်ီးေျမာက္သင့္ေသာ ပါရမီကို ျမင္သည္။အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္ခရီးမွၾကြလာ ျပီး သူေ႒းအိမ္ေပါက္ဝတြင္ ရပ္ေလသည္။ ဟာ.....။ ျမက္ျခင္းထမ္းလာသည့္ အႏၷဘာရသည္ ဆြမ္းရပ္ ေနေသာ အရွင္ျမတ္ကို ျမင္ရံုျဖင့္ပီတိျဖစ္သြားသည္။ ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္လ်ွက္ ျမက္ထမ္းကို ပစ္ခ်ကာ အရွင္ျမတ္အပါးကပ္သြား၏။ "ဆြမ္း ရပါျပီလားဘုရား" "ရပါလိမ့္မယ္ ဒကာ" အႏၷဘာရသည္ သပိတ္ကိုလွပ္ၾကည့္သည္။ဆြမ္း ဗလာ သပိတ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေသာ အေနအထား ေတြ႕သည္ႏွင့္ေစတနာစိတ္ေတြလ်ွံေဝသြားေတာ့၏။ "ေခတၱဆိုင္းင့ံ ေတာ္မူပါ။တစ္ပည့္ေတာ္၏ ဒါနကို ခံယူေတာ္မူပါ" အႏၷဘာရသည္ အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားသည္။သူ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။သူပိုင္ပစၥည္းကမရွိ။သူေ႒းပိုင္ ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူပိုင္ပစၥည္းအနည္းငယ္ေတာ့ရွိ၏။ယေန႔ နံနက္စာ။သူ႕တစ္ကိုယ္တာေဝစုရသည့္ နံနက္စာ။ ဤထမင္းႏွင့္ဟင္းကို ေလာင္းလွဴလွ်င္ သူ႕အေန ျဖင့္ ဝမ္းေဟာင္းေလာင္းျဖစ္မည္။ဆာေလာင္မည္။ သို႔ေသာ္ ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။မရွိလို႔ မလွဴ မလွဴလို႔မရွိ ဆိုရိုးစကားအရ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းဖို႔အတြက္ တစ္နပ္စာအလွဴ ဒါနကို အရွင္ ျမတ္အား ေလာင္းလွဴလိုက္ေလသည္။ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ အလွဴေလးတစ္ခု အထေျမာက္ သြား၍ အႏၷဘာရ ၾကည္နူးသြားသည္။ေခါင္းေပါင္း ထားသည့္ပုဆိုးကို ေျဖကာ ျဖန္႔ခင္းလိုက္သည္။ "အရွင္ျမတ္ဘုရား ဤေနရာမွာဆြမ္းဘုဥ္းေပး ေတာ္မူပါ"။အရွင္ျမတ္က ထိုင္သည္။ဣေျႏၵျဖင့္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးသည္။အႏၷဘာရသည္ သူျပဳသည့္ ဒါနအေပၚ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ေန၏။ဆြမ္းအတြက္ အနုေမာဒနာတရားကို ႏွစ္လိုစြာ နာယူသည္။ ေတာင္းဆုလည္းျပဳမိသည္။ "အရွင္ျမတ္ဘုရား ဤယေန႔ျပဳေသာ ေကာင္းမႈ ေၾကာင့္ နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကား ဘဝခပ္သိမ္း ဆင္းရဲ ဒုကၡ မျမင္ပါရေစႏွင့္။အလိုရွိက ခဏအတြင္း ျပည့္စုံ ပါရေစ။ထမင္းျဖစ္ရာ ႒ာနပင္ မသိရေသာ သုခခ်မ္း သာ မႈႏွင့္ ျပည့္စုံပါရေစဘုရား" အရွင္ျမတ္က"လိုအင္ဆႏၵ ျပည့္ဝေစ"ဟူ၍ ဆုေပး လိုက္ေလသည္။ တစ္သက္တြင္ တစ္ၾကိမ္မွမျပဳဖူးေသာ ဒါနေကာင္း မႈအတြက္ ၾကည္နူးစိတ္ျဖင့္အိမ္ထဲဝင္လိုက္၏။ "သာဓုဗ်ာ...သာဓု။ေကာင္းခ်ီးၾသဘာျပဳပါတယ္။ "ခင္...ခင္ဗ်ာ" "ေၾသာ္ က်ဳပ္အိမ္သားတစ္ေယာက္က ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ျပဳေၾကာင္း သိရလို႔ သာဓုေခၚတာပါ" "ကြ်န္ေတာ္ျပဳတ့ဲအလွဴကို သူေ႒းဘယ္လိုသိလဲ" အႏၷဘာရ၏ တအ့ံတၾသအေမးေၾကာင့္ သူေ႒းက ရႊင္ျမဴးစြာ ရယ္သည္။ "ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး ေျပာတာေပါ့" "ခင္ဗ်ာ" "ငါ့လူ အ့ံၾသေနလား။ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ထီးခ်က္ေစာင့္ နတ္သမီးက သာဓုေခၚသဗ်။ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း က်ဳပ္လွဴ ဒါန္းေပးကမ္းေနတာ မေခၚဘဲ,ဒီေန႔မွ ဘာလို႔ သာဓု ေခၚတာလည္းလို႔ နတ္သမီးကို က်ဳပ္အျပစ္ တင္မိတယ္...။ "ေၾသာ္" "ဒီေတာ့နတ္သမီးက အသင္သူေ႒းကို သာဓုေခၚတာ မဟုတ္ဘူး။အႏၷဘာရ ရဲ႕အလွဴကို သာဓုေခၚတာ။ သူစားခြင့္ရတ့ဲ ထမင္းကိုမစား။အငတ္ခံျပီး ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကို ေပးလွဴမႈေၾကာင့္ သာဓု ေခၚတာလို႔ေျပာတယ္။က်ဳပ္ လွဴဒါန္းမႈမ်ားဟာ ေမာင္ရင္ေလး ဒီေန႔ လွဴတ့ဲအလွဴေလာက္ အက်ိဳး မရွိဘူး" "ျမင့္ျမတ္တဲ့ အက်င့္သီလရွိတ့ဲ ပေစၥကဗုဒၶကို လွဴခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ကုသိုလ္ထူးလဲ" အႏၷဘာရသည္ သဒၵါစိတ္ေၾကာင့္ လွဴလိုက္ေသာ္ လည္း မည္သို႔ေသာအလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ကို မစူးစမ္းမိ။ခုေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါကို လွဴလိုက္ရမွန္း သိ၍ ဝမ္းသာသြားသည္။ "အႏၷဘာရ သည္အလွဴကို ငါ့ေရာင္းပါ" "ဗ်ာ" "ဒီေန႔ သင္လွဴတ့ဲအလွဴကို ငါ့အလွဴျဖစ္ပါေစ။ ဒီအတြက္ အသျပာတစ္ျပားေပးပါ့မယ္" အႏၷဘာရ စားခြင့္ရသည့္ ထမင္းေဝစုတန္ဖိုးမွာ အသျပာတစ္ျပားမဆိုထားႏွင့္တစ္ေရြးပင္မတန္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၏သဒၵါတရားျဖင့္ လွဴခ့ဲေသာအလွဴကို ေငြအသျပာျဖင့္ ေရာင္းဖို႔စိတ္မကူးမိ။ "ခြင့္လြတ္ပါ သူေ႒းရယ္ က်ြန္ေတာ္မေရာင္းပါဘူး" "နည္းလို႔လား ဒါဆိုႏွစ္ျပားယူ။ဒါမွနည္းတယ္ဆိုရင္ ေလးအသျပာယူ။ေျပာေနတာၾကာပါတယ္... ဆယ္ျပားယူ။ ကဲ ေစ်းဆစ္မေနနဲ႔...အသျပာႏွစ္ဆယ္ယူ" "သူေ႒းက ေက်းဇူးရွင္ပါ။ဒါေပမ့ဲ တစ္သက္မွာ တစ္ခါသာ ျပဳဖူးတ့ဲ ဒီအလွဴကိုေတာ့ မေရာင္းနိုင္ ပါခင္ဗ်ာ" "ကဲ အသျပာတစ္ေထာင္ဆိုရင္ေတာ့ ေရာင္းသင့္ ပါျပီ" အႏၷဘာရ စဥ္းစားသည္။ေက်းဇူးရွင္ ေက်နပ္ေအာင္ ဘယ္သို႔ျပဳရအ့ံဟု ေတြးလိုက္သည္။ "သူေ႒း ခင္ဗ်ာ ခဏ သည္းခံေစာင့္ပါ။အလွဴကို ေပးလွဴလို႔ရမရ အရွင္ျမတ္ကို ေမးပါရေစ" အရွင္ျမတ္ ထြက္သြားရာဘက္သို႔ ေျပးလိုက္သည္။ "အသင္ ဒကာ သင္ျပဳေသာကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို မ်ွေဝေပးနိုင္တယ္။သင့္အိမ္တြင္ ထြန္းညိွထားေသာ ဆီမီးတိုင္မွ မီးလာကူးလ်ွင္ မေလ်ာ့သြားေသာ္လည္း ထိုလာကူးသူက မီးရသြားသည့္နည္းတူ အလွဴကို မ်ွေဝေသာ္လည္း ေလ်ာ့ပါးေလသည္မဟုတ္ေခ်" အရွင္ျမတ္စကားၾကားရေသာ အႏၷဘာရ သည္ အျမန္ေျပးလာကာ "သူေ႒းမင္း ခင္ဗ်ား အမ်ွအမ်ွ ယေန႔ျပဳတ့ဲကုသိုလ္ ေကာင္းမႈအတြက္ အမ်ွေပးေဝပါတယ္...သာဓုသာ ေခၚပါေတာ့" သုမနသူေ႒းသည္ ဒါနေကာင္းမႈအတြက္ အမ်ွ ရလိုက္သျဖင့္ မိမိလွဴလိုက္ရသည့္အလား ဝမ္းသာ ပီတိျဖစ္သြားသည္။ယင္းေကာင္းမႈကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး အႏၷဘာရအား အသျပာတစ္ေထာင္ ခ်ီးျမွင့္ လိုက္သည္။ သူေ႒းသည္ ျမက္ထမ္းသမားဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ ေစရံုမက သူႏွင့္ထပ္တူ သူေကာင္းျပဳသည္။ မင္းၾကီးကလည္း သူေ႒းအရာ သတ္မွတ္လ်ွက္ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတြင္ ေျမတစ္ကြက္ခ်ီးျမွင့္ သည္။အိမ္ေဆာက္ရန္ ရွင္းလင္းခ်ိန္တြင္ ေျမကြက္ အျပည့္မ်ွ ရတနာေရႊအိုးမ်ား တူးေဖာ္ရရွိရာ အႏၷဘာရသည္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သူေ႒းျဖစ္သြား၏။ ျဖဴစင္ေသာေကာင္းမႈ သဒၵါတရားအျပည့္ျဖင့္ ေပးလွဴခ့ဲသည့္ဒါန,အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာလည္း နိေရာဓသမာပတ္မွထ၍ ခ်ီးျမွင့္ေထာက္ပ့ံျခင္း တို႔သည္ ထင္မွတ္မထားေသာ စည္းစိမ္ကိုခံစား ရေပသည္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ ဒါနအမႈသည္ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္ဘဝ ခ်မ္းသာရာ ရေပေသာ ေၾကာင့္ တတ္နိုင္သမ်ွ ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရေပသည္။ ==========တရား ရတနာ=========

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MwKPPt

"နတ္သမီး သာဓုေခၚေသာ ဒါန" *********************** သုမနသူေ႒းၾကီး ထမင္းရည္ေခ်ာင္းစီး ေမာင္းတီး လ်ွက္ အလွဴေပးေလတိုင္း မနာလိုမျဖစ္ခ့ဲ။သူေ႒း က့ဲသို႔ လွဴခ်င္ ေပးခ်င္သည့္ အာသာဆႏၵရွိ၏။ ရွိပင္ရွိျငားေသာ္လည္း လွဴစရာမရွိ။ သူ႕တာဝန္က သူေ႒းအိမ္တြင္ ျမက္ရိတ္။ကြ်ဲႏြား မ်ားစားဖို႔ ျမက္ရိတ္ ႏြားစာစင္းရသည္။ကြ်ဲႏြား တစ္ေထာင္အတြက္ တစ္ေနကုန္ ျမက္ရိတ္ရသည္။ ျမက္ရိတ္သမားဘဝ လြတ္ခ်င္သည္။သူေ႒း သုမန က့ဲသို႔ မၾကြယ္ဝခ်င္ေနပါေစ...သူေ႒းနီးနီး လွဴခ်င္ ေပးခ်င္စမ္းသည္။သူ၏အမည္ကား"အႏၷဘာရ" ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဥပရိ႒အမည္ရွိ ပေစၥကဗုဒၶအရွင္ျမတ္ သည္ ဂႏၶမာဒနေတာင္၌ နိေရာဓသမာပတ္ ဝင္စား သည္။သမာပတ္မွထေသာ္ မည္သည့္ကို ခ်ီးေျမာက္ ရမည္ကို ျဖန္႔ၾကက္ ၾကည့္၏။အလွဴဒါနျပဳလိုစိတ္ ရွိျပီး လွဴခြင့္မၾကဳံသျဖင့္ အထမေျမာက္ေသးသည့္ အႏၷဘာရ ကိုေတြ႕၏။ခ်ီးေျမာက္သင့္ေသာ ပါရမီကို ျမင္သည္။အရွင္ျမတ္သည္ ေကာင္းကင္ခရီးမွၾကြလာ ျပီး သူေ႒းအိမ္ေပါက္ဝတြင္ ရပ္ေလသည္။ ဟာ.....။ ျမက္ျခင္းထမ္းလာသည့္ အႏၷဘာရသည္ ဆြမ္းရပ္ ေနေသာ အရွင္ျမတ္ကို ျမင္ရံုျဖင့္ပီတိျဖစ္သြားသည္။ ၾကည္ညိဳစိတ္ျဖစ္လ်ွက္ ျမက္ထမ္းကို ပစ္ခ်ကာ အရွင္ျမတ္အပါးကပ္သြား၏။ "ဆြမ္း ရပါျပီလားဘုရား" "ရပါလိမ့္မယ္ ဒကာ" အႏၷဘာရသည္ သပိတ္ကိုလွပ္ၾကည့္သည္။ဆြမ္း ဗလာ သပိတ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေသာ အေနအထား ေတြ႕သည္ႏွင့္ေစတနာစိတ္ေတြလ်ွံေဝသြားေတာ့၏။ "ေခတၱဆိုင္းင့ံ ေတာ္မူပါ။တစ္ပည့္ေတာ္၏ ဒါနကို ခံယူေတာ္မူပါ" အႏၷဘာရသည္ အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားသည္။သူ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။သူပိုင္ပစၥည္းကမရွိ။သူေ႒းပိုင္ ပစၥည္းမ်ားသာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူပိုင္ပစၥည္းအနည္းငယ္ေတာ့ရွိ၏။ယေန႔ နံနက္စာ။သူ႕တစ္ကိုယ္တာေဝစုရသည့္ နံနက္စာ။ ဤထမင္းႏွင့္ဟင္းကို ေလာင္းလွဴလွ်င္ သူ႕အေန ျဖင့္ ဝမ္းေဟာင္းေလာင္းျဖစ္မည္။ဆာေလာင္မည္။ သို႔ေသာ္ ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။မရွိလို႔ မလွဴ မလွဴလို႔မရွိ ဆိုရိုးစကားအရ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းဖို႔အတြက္ တစ္နပ္စာအလွဴ ဒါနကို အရွင္ ျမတ္အား ေလာင္းလွဴလိုက္ေလသည္။ မေမ်ွာ္လင့္ဘဲ အလွဴေလးတစ္ခု အထေျမာက္ သြား၍ အႏၷဘာရ ၾကည္နူးသြားသည္။ေခါင္းေပါင္း ထားသည့္ပုဆိုးကို ေျဖကာ ျဖန္႔ခင္းလိုက္သည္။ "အရွင္ျမတ္ဘုရား ဤေနရာမွာဆြမ္းဘုဥ္းေပး ေတာ္မူပါ"။အရွင္ျမတ္က ထိုင္သည္။ဣေျႏၵျဖင့္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးသည္။အႏၷဘာရသည္ သူျပဳသည့္ ဒါနအေပၚ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ေန၏။ဆြမ္းအတြက္ အနုေမာဒနာတရားကို ႏွစ္လိုစြာ နာယူသည္။ ေတာင္းဆုလည္းျပဳမိသည္။ "အရွင္ျမတ္ဘုရား ဤယေန႔ျပဳေသာ ေကာင္းမႈ ေၾကာင့္ နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကား ဘဝခပ္သိမ္း ဆင္းရဲ ဒုကၡ မျမင္ပါရေစႏွင့္။အလိုရွိက ခဏအတြင္း ျပည့္စုံ ပါရေစ။ထမင္းျဖစ္ရာ ႒ာနပင္ မသိရေသာ သုခခ်မ္း သာ မႈႏွင့္ ျပည့္စုံပါရေစဘုရား" အရွင္ျမတ္က"လိုအင္ဆႏၵ ျပည့္ဝေစ"ဟူ၍ ဆုေပး လိုက္ေလသည္။ တစ္သက္တြင္ တစ္ၾကိမ္မွမျပဳဖူးေသာ ဒါနေကာင္း မႈအတြက္ ၾကည္နူးစိတ္ျဖင့္အိမ္ထဲဝင္လိုက္၏။ "သာဓုဗ်ာ...သာဓု။ေကာင္းခ်ီးၾသဘာျပဳပါတယ္။ "ခင္...ခင္ဗ်ာ" "ေၾသာ္ က်ဳပ္အိမ္သားတစ္ေယာက္က ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ျပဳေၾကာင္း သိရလို႔ သာဓုေခၚတာပါ" "ကြ်န္ေတာ္ျပဳတ့ဲအလွဴကို သူေ႒းဘယ္လိုသိလဲ" အႏၷဘာရ၏ တအ့ံတၾသအေမးေၾကာင့္ သူေ႒းက ရႊင္ျမဴးစြာ ရယ္သည္။ "ထီးခ်က္ေစာင့္နတ္သမီး ေျပာတာေပါ့" "ခင္ဗ်ာ" "ငါ့လူ အ့ံၾသေနလား။ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ထီးခ်က္ေစာင့္ နတ္သမီးက သာဓုေခၚသဗ်။ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း က်ဳပ္လွဴ ဒါန္းေပးကမ္းေနတာ မေခၚဘဲ,ဒီေန႔မွ ဘာလို႔ သာဓု ေခၚတာလည္းလို႔ နတ္သမီးကို က်ဳပ္အျပစ္ တင္မိတယ္...။ "ေၾသာ္" "ဒီေတာ့နတ္သမီးက အသင္သူေ႒းကို သာဓုေခၚတာ မဟုတ္ဘူး။အႏၷဘာရ ရဲ႕အလွဴကို သာဓုေခၚတာ။ သူစားခြင့္ရတ့ဲ ထမင္းကိုမစား။အငတ္ခံျပီး ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကို ေပးလွဴမႈေၾကာင့္ သာဓု ေခၚတာလို႔ေျပာတယ္။က်ဳပ္ လွဴဒါန္းမႈမ်ားဟာ ေမာင္ရင္ေလး ဒီေန႔ လွဴတ့ဲအလွဴေလာက္ အက်ိဳး မရွိဘူး" "ျမင့္ျမတ္တဲ့ အက်င့္သီလရွိတ့ဲ ပေစၥကဗုဒၶကို လွဴခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ကုသိုလ္ထူးလဲ" အႏၷဘာရသည္ သဒၵါစိတ္ေၾကာင့္ လွဴလိုက္ေသာ္ လည္း မည္သို႔ေသာအလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ကို မစူးစမ္းမိ။ခုေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶါကို လွဴလိုက္ရမွန္း သိ၍ ဝမ္းသာသြားသည္။ "အႏၷဘာရ သည္အလွဴကို ငါ့ေရာင္းပါ" "ဗ်ာ" "ဒီေန႔ သင္လွဴတ့ဲအလွဴကို ငါ့အလွဴျဖစ္ပါေစ။ ဒီအတြက္ အသျပာတစ္ျပားေပးပါ့မယ္" အႏၷဘာရ စားခြင့္ရသည့္ ထမင္းေဝစုတန္ဖိုးမွာ အသျပာတစ္ျပားမဆိုထားႏွင့္တစ္ေရြးပင္မတန္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၏သဒၵါတရားျဖင့္ လွဴခ့ဲေသာအလွဴကို ေငြအသျပာျဖင့္ ေရာင္းဖို႔စိတ္မကူးမိ။ "ခြင့္လြတ္ပါ သူေ႒းရယ္ က်ြန္ေတာ္မေရာင္းပါဘူး" "နည္းလို႔လား ဒါဆိုႏွစ္ျပားယူ။ဒါမွနည္းတယ္ဆိုရင္ ေလးအသျပာယူ။ေျပာေနတာၾကာပါတယ္... ဆယ္ျပားယူ။ ကဲ ေစ်းဆစ္မေနနဲ႔...အသျပာႏွစ္ဆယ္ယူ" "သူေ႒းက ေက်းဇူးရွင္ပါ။ဒါေပမ့ဲ တစ္သက္မွာ တစ္ခါသာ ျပဳဖူးတ့ဲ ဒီအလွဴကိုေတာ့ မေရာင္းနိုင္ ပါခင္ဗ်ာ" "ကဲ အသျပာတစ္ေထာင္ဆိုရင္ေတာ့ ေရာင္းသင့္ ပါျပီ" အႏၷဘာရ စဥ္းစားသည္။ေက်းဇူးရွင္ ေက်နပ္ေအာင္ ဘယ္သို႔ျပဳရအ့ံဟု ေတြးလိုက္သည္။ "သူေ႒း ခင္ဗ်ာ ခဏ သည္းခံေစာင့္ပါ။အလွဴကို ေပးလွဴလို႔ရမရ အရွင္ျမတ္ကို ေမးပါရေစ" အရွင္ျမတ္ ထြက္သြားရာဘက္သို႔ ေျပးလိုက္သည္။ "အသင္ ဒကာ သင္ျပဳေသာကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို မ်ွေဝေပးနိုင္တယ္။သင့္အိမ္တြင္ ထြန္းညိွထားေသာ ဆီမီးတိုင္မွ မီးလာကူးလ်ွင္ မေလ်ာ့သြားေသာ္လည္း ထိုလာကူးသူက မီးရသြားသည့္နည္းတူ အလွဴကို မ်ွေဝေသာ္လည္း ေလ်ာ့ပါးေလသည္မဟုတ္ေခ်" အရွင္ျမတ္စကားၾကားရေသာ အႏၷဘာရ သည္ အျမန္ေျပးလာကာ "သူေ႒းမင္း ခင္ဗ်ား အမ်ွအမ်ွ ယေန႔ျပဳတ့ဲကုသိုလ္ ေကာင္းမႈအတြက္ အမ်ွေပးေဝပါတယ္...သာဓုသာ ေခၚပါေတာ့" သုမနသူေ႒းသည္ ဒါနေကာင္းမႈအတြက္ အမ်ွ ရလိုက္သျဖင့္ မိမိလွဴလိုက္ရသည့္အလား ဝမ္းသာ ပီတိျဖစ္သြားသည္။ယင္းေကာင္းမႈကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး အႏၷဘာရအား အသျပာတစ္ေထာင္ ခ်ီးျမွင့္ လိုက္သည္။ သူေ႒းသည္ ျမက္ထမ္းသမားဘဝမွ လြတ္ေျမာက္ ေစရံုမက သူႏွင့္ထပ္တူ သူေကာင္းျပဳသည္။ မင္းၾကီးကလည္း သူေ႒းအရာ သတ္မွတ္လ်ွက္ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတြင္ ေျမတစ္ကြက္ခ်ီးျမွင့္ သည္။အိမ္ေဆာက္ရန္ ရွင္းလင္းခ်ိန္တြင္ ေျမကြက္ အျပည့္မ်ွ ရတနာေရႊအိုးမ်ား တူးေဖာ္ရရွိရာ အႏၷဘာရသည္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သူေ႒းျဖစ္သြား၏။ ျဖဴစင္ေသာေကာင္းမႈ သဒၵါတရားအျပည့္ျဖင့္ ေပးလွဴခ့ဲသည့္ဒါန,အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မွာလည္း နိေရာဓသမာပတ္မွထ၍ ခ်ီးျမွင့္ေထာက္ပ့ံျခင္း တို႔သည္ ထင္မွတ္မထားေသာ စည္းစိမ္ကိုခံစား ရေပသည္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ ဒါနအမႈသည္ ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္ဘဝ ခ်မ္းသာရာ ရေပေသာ ေၾကာင့္ တတ္နိုင္သမ်ွ ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းေရးသားလိုက္ရေပသည္။ ==========တရား ရတနာ=========

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2MwKPPt

ေဆးစစ္ၿပီးေရာဂါ႐ွိတယ္ဆိုလည္းဝမ္းမနည္းနဲ႔ " ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ အားလံုး​ေသၾကရမွာပါပဲ " 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ​ေဆးစစ္​ၿပီး​ေရာဂါ႐ွိတယ္​ဆိုရင္​လည္​း ဝမ္​းမနည္​းနဲ႔၊ ​ေရာဂါမ႐ွိဘူးဆိုလို႔လည္​း မ​ေပ်ာ္​နဲ႔။ ​ေရာဂါ႐ွိသူ​ေရာ၊ မ႐ွိတဲ့သူ​ေရာ တစ္​​ေန႔​ေသၾကမွာပဲ။​တခါတ​ေလ ​ေရာဂါမ႐ွိဘူးဆိုတဲ့သူက အရင္​​ေသသြားတာ​ေတြ ႐ွိတယ္​။ ဘာျဖစ္​ျဖစ္​ လူ႔ဘဝ​ေရာက္​လာၿပီဆိုကတည္​းက ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ ​ေသျခင္​းနဲ႔အဆံုးသတ္​ရမွာ ျဖစ္​တယ္​​ေပါ့။ ​ေသျခင္​းတရားကို သိသြားၿပီဆိုရင္​ ဘာလုပ္​ရမလဲဆိုတာ မစဥ္​းစားသင္​့ဘူးလား? ဒီအတိုင္​း မ​ေနသင္​့ဘူး​ေပါ့​ေနာ္​။ ​ေသျခင္​းတရားကို ရင္​ဆိုင္​ရဲရမယ္​။ ​ေၾကာက္​​ေနဖို႔ မဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​၊ မွန္​မွန္​ကန္​ကန္​နဲ႔ ​ေသျခင္​းတရားကို ရင္​ဆိုင္​ရဲဖို႔ မ​ေသခင္​ အခ်ိန္​႐ွိတုန္​းမွာ ႀကိဳးစားထားရမွာ ျဖစ္​တယ္​။ { ​ေက်းဇူး႐ွင္​ ပါ​ေမာကၡခ်ဳပ္​ဆရာ​ေတာ္​ဘုရားႀကီး } Posted by. >> Min Khaing

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L4uj63

ေဆးစစ္ၿပီးေရာဂါ႐ွိတယ္ဆိုလည္းဝမ္းမနည္းနဲ႔ " ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ အားလံုး​ေသၾကရမွာပါပဲ " 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ​ေဆးစစ္​ၿပီး​ေရာဂါ႐ွိတယ္​ဆိုရင္​လည္​း ဝမ္​းမနည္​းနဲ႔၊ ​ေရာဂါမ႐ွိဘူးဆိုလို႔လည္​း မ​ေပ်ာ္​နဲ႔။ ​ေရာဂါ႐ွိသူ​ေရာ၊ မ႐ွိတဲ့သူ​ေရာ တစ္​​ေန႔​ေသၾကမွာပဲ။​တခါတ​ေလ ​ေရာဂါမ႐ွိဘူးဆိုတဲ့သူက အရင္​​ေသသြားတာ​ေတြ ႐ွိတယ္​။ ဘာျဖစ္​ျဖစ္​ လူ႔ဘဝ​ေရာက္​လာၿပီဆိုကတည္​းက ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ ​ေသျခင္​းနဲ႔အဆံုးသတ္​ရမွာ ျဖစ္​တယ္​​ေပါ့။ ​ေသျခင္​းတရားကို သိသြားၿပီဆိုရင္​ ဘာလုပ္​ရမလဲဆိုတာ မစဥ္​းစားသင္​့ဘူးလား? ဒီအတိုင္​း မ​ေနသင္​့ဘူး​ေပါ့​ေနာ္​။ ​ေသျခင္​းတရားကို ရင္​ဆိုင္​ရဲရမယ္​။ ​ေၾကာက္​​ေနဖို႔ မဟုတ္​ဘူး​ေနာ္​၊ မွန္​မွန္​ကန္​ကန္​နဲ႔ ​ေသျခင္​းတရားကို ရင္​ဆိုင္​ရဲဖို႔ မ​ေသခင္​ အခ်ိန္​႐ွိတုန္​းမွာ ႀကိဳးစားထားရမွာ ျဖစ္​တယ္​။ { ​ေက်းဇူး႐ွင္​ ပါ​ေမာကၡခ်ဳပ္​ဆရာ​ေတာ္​ဘုရားႀကီး } Posted by. >> Min Khaing

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2L4uj63

(၈) ပါးသီလအက်ိဳး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အာနိသင္ အက်ဳိး ◀➖➖➖➖▶ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ ပုဗၺာ႐ုံေက်ာင္းတိုက္ မိဂါရမာတာ ဝိသာခါ၏ ျပာသာဒ္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသုံး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိုေသစြာ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ မိဂါရမာတာဝိသာခါအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန႔္ေတာ္မူ၏ - ဝိသာခါ, အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ က်င့္သုံးအပ္ေသာ ဥပုသ္သည္ အက်ိဳးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္း ရွိ၏။ ဝိသာခါ အဘယ္သို႔ က်င့္သုံးအပ္ေသာ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ သည္ အက်ိဳးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း၊ တန္ခိုးႀကီးသနည္း၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းရွိသနည္း။ (၁) သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ တုတ္ကို ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ရွက္တတ္ကုန္၏၊ သနားတတ္ကုန္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကို လိုလားလ်က္ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး အသက္သတ္ျခင္း ကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ တုတ္ကို ခ်ထားသူ လက္နက္ကို ခ်ထားသူ ရွက္ျခင္းရွိသူ သနားျခင္းသို႔ ေရာက္သူ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကို လိုလားသူျဖစ္၍ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤပဌမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၂) မေပးသည္ကိုယူျခင္း(သို႔)ခိုးယူျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မေပးသည္ကို ယူျခင္းကို ပယ္၍ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေပးသည္ကိုသာ ယူကုန္၏၊ ေပးသည္ကိုသာ အလိုရွိကုန္၏၊ မခိုးမဝွက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ျဖင့္ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မေပးသည္ကို ယူျခင္းကို ပယ္၍ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ေပးသည္ကိုသာ ယူေလ့ရွိသည္ ေပးသည္ကိုသာ အလိုရွိသည္ ျဖစ္၍ မခိုးမဝွက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ျဖင့္ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတု လိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤဒုတိယ အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၃) မျမတ္ေသာေမထုန္ျပဳက်င့္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ပယ္၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ကုန္၏၊ (မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ) ေဝးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ႐ြာသူတို႔၏ အေလ့ျဖစ္ေသာ ေမထုန္ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မျမတ္ေသာအက်င့္ကို ပယ္၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ (မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ) ေဝးစြာေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ႐ြာသူတို႔၏ အေလ့ျဖစ္ေသာ ေမထုန္အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတု လိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤတတိယ အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၄) မဟုတ္မမွန္ေသာလိမ္လည္ေျပာဆိုျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းကို ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ အမွန္ကိုသာ ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ မွန္ေသာစကားခ်င္း ဆက္စပ္ေစကုန္၏၊ တည္ေသာ စကားရွိကုန္၏၊ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာ စကားရွိကုန္၏၊ ေလာကကို လွည့္စားတတ္သူ မဟုတ္ကုန္၊ ငါသည္ လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းကို ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ လ်က္ အမွန္ကိုသာ ဆိုသူ မွန္ေသာစကားခ်င္း ဆက္စပ္ေစသူ တည္ေသာ စကားရွိသူ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာ စကားရွိသူျဖစ္၍ ေလာကကို မလွည့္စားပဲ (ေနပါအံ့)၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤစတုတၳအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၅) ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေစသည့္ေသရည္ေသရက္မွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ ေသာက္ျခင္းကို ပယ္၍ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသ အရက္ေသာက္ျခင္းကို ပယ္၍ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္ က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤပၪၥမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၆) ေနလြဲညစာစားျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး တစ္ထပ္သာ စားကုန္၏၊ ညစာစားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေနလြဲေသာအခါ၌ စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး တစ္ထပ္ သာ စားပါအံ့၊ ညစာစားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ေနလြဲေသာအခါ၌ စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤ အေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤဆ႒အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၇) တီးမႈတ္/ကခုန္/သီဆိုျခင္းတို႔ ႏွင့္ ပန္း/နံ႔သာေပ်ာင္းတို႔မွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းကို ပယ္၍ ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ ပတ္လုံး ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤသတၱမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၈) ျမင့္ေသာ/ျမတ္ေသာေနရာ၌ေနျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းကို ပယ္၍ ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌ျဖစ္ေစ ျမက္အခင္း၌ျဖစ္ေစ နိမ့္ေသာေနရာ၌ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းကိုပယ္၍ ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌ျဖစ္ေစ ျမက္အခင္း၌ျဖစ္ေစ နိမ့္ေသာေနရာ၌ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤအ႒မအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (အာနိသင္အက်ဳိးတို႔ကို) ျပဆိုရာအခန္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ ဤသို႔က်င့္သုံးအပ္ေသာ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္သည္ အက်ိဳးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းရွိ၏။ အဘယ္မွ်ေလာက္ အက်ိဳးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း၊ တန္ခိုးႀကီးသနည္း၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္း ရွိသနည္းဟူမူ-ဝိသာခါ, ဥပမာေသာ္ကား အၾကင္သူသည္ မ်ားစြာ တပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရတနာတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ အဂၤတိုင္း၊ မဂဓတိုင္း၊ ကာသိတိုင္း၊ ေကာသလတိုင္း၊ ဝဇၨီတိုင္း၊ မလႅတိုင္း၊ေစတီ တိုင္း၊ ဝဂၤတိုင္း၊ ကု႐ုတိုင္း၊ ပၪၥာလတိုင္း၊ မစၦတိုင္း၊ သူရေသနတိုင္း၊ အႆကတိုင္း၊ အဝႏၲိတိုင္း၊ ဂႏၶာရတိုင္း၊ ကေမၺာဇတိုင္း ဤတစ္ဆယ့္ေျခာက္တိုင္း တို႔၌ စိုးပိုင္ႀကီးမႉးသူဟူေသာ မင္းအျဖစ္ကို ျပဳရာ၏၊ ထိုတစ္ဆယ့္ေျခာက္တိုင္းတို႔၌ မင္းအျဖစ္ကို ျပဳေစျခင္းသည္ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္၏ တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္မွ် ျဖစ္ေသာ အက်ိဳးကို မမွီႏိုင္။ ထိုသို႔ မမွီႏိုင္ျခင္းသည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ လူ႔ဘုံ ႏွင့္ ေအာက္ထစ္ဆုံးနတ္ဘုံကို ႏိႈင္းယွဥ္ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, နတ္ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏ အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏။ ဝိသာခါ လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္ငါးဆယ္တို႔သည္ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထိုညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာတို႔သည္ စာတုမဟာရာဇ္ နတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္းအရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္ေႂကြေသသည္မွေနာက္၌ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ ''နတ္ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏''ဟု ငါဆို၏။ ထိုမွ/ဤမွ အဆင့္²နတ္ဘုံ(၆)ထပ္အထိသို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္တစ္ရာတို႔သည္ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထို ညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္သည္ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္းအရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသသည္မွေနာက္၌ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ နတ္ ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။ ဝိသာခါ လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္ေလးရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္ရွစ္ရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္တစ္ေထာင္ေျခာက္ရာတို႔သည္ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထိုညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္တို႔သည္ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္း အရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသသည္မွေနာက္၌ ပရနိမၼိတဝသ ဝတၱီနတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ ''နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏ အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏''ဟု ငါဆို၏ဟု (မိန႔္ေတာ္မူ၏)။ ေဒသနာဓမၼတရားနိဂုံးအဆုံး၌ ျခဳံငုံသုံးသပ္၍ ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ သတၱဝါကို မသတ္ရာ၊ မေပးအပ္ေသာ ဥစၥာကို မခိုးယူရာ၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို မေျပာဆိုရာ၊ မူးယစ္ျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ ေသအရက္ကို မေသာက္ ရာ၊ ေမထုန္ဟု ဆိုအပ္ေသာ မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ရာ၏၊ ေနလြဲညစာ မစားရာ။ ပန္းမပန္ရာ၊ နံ႔သာမႈန႔္ကို မလိမ္းရာ။ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌လည္းေကာင္း၊ ေျမ၌ ခင္းအပ္ေသာေနရာ၌လည္းေကာင္း အိပ္ရာ၏။ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးရွိေသာ ထိုဥပုသ္ကို ဒုကၡ၏ အဆုံးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျပေတာ္မူအပ္၏။ လေနႏွစ္ပါးစုံတို႔သည္ (႐ူပါ႐ုံကို) ေကာင္းစြာ ျပတတ္ကုန္၏၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ေသာ အရပ္သို႔ ထြန္းလင္းေတာက္ပကုန္သည္ျဖစ္၍ အစဥ္လွည့္လည္ကုန္၏၊ အမိုက္တိုက္ကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ကုန္ေသာ ေကာင္းကင္အျပင္၌ သြားကုန္ေသာ ထိုလေနတို႔သည္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔ကို တင့္တယ္ေစကုန္သည္ျဖစ္၍ ေကာင္းကင္ အျပင္၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပကုန္၏။ ထိုလေနတို႔ လွည့္လည္ရာ အရပ္အတြင္း၌ ပုလဲ ပတၱျမား ေကာင္းေသာ ေၾကာင္ မ်က္႐ြဲ သိဂႌေ႐ႊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း ပကတိေ႐ႊဟူေသာ ဥစၥာတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ယင္းသိဂႌေ႐ႊ ပကတိေ႐ႊကို ဇာတ႐ူပဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဟဋကဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။ ထိုပုလဲ ပတၱျမားစေသာ ရတနာတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အလုံးစုံေသာ လေရာင္တို႔ သည္လည္းေကာင္း၊ ၾကယ္အေပါင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း အဂၤါရွစ္မ်ိဳးရွိေသာ ဥပုသ္ေစာင့္သုံးျခင္း၏ (အက်ိဳးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္စိတ္၍ တစ္စိတ္မွ် မမွီႏိုင္ကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ သီလရွိေသာ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ အဂၤါရွစ္မ်ိဳး ရွိေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးရာ၏။ (ထိုမိန္းမေယာက္်ားတို႔သည္) ခ်မ္းသာေသာ အက်ိဳးကိုျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳကုန္ေသာေၾကာင့္ မကဲ့ရဲ႕အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ နတ္ျပည္သို႔ ကပ္ေရာက္ရကုန္၏။ တတိယသုတ္။ ☸⚜☸⚜☸ သာသနာ သကၠရာဇ္ ၂၅၆၃ ၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၈၁ ခရစ္သကၠရာဇ္၂၀၁၉ ၊ ဝါေခါင္လဆန္း (၇)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔ 📚 က်မ္းၫႊန္းအကိုးအကား 📚 ပိဋကတ္ သုံးပုံ 📚 [ သုတၱန္ပိဋကတ္ အဂုၤတၱရနိကယ္ (ျမန္မာျပန္) ] { ၈၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ } ( ၁ - ပဌမပဏၰာသက (ပဌမသုတ္ငါးဆယ္) ) ( ၅ - ဥေပါသထဝဂ္ ၊ ၃ - ဝိသာခါသုတ္ ၊ ၄၃။ ) 7.8.2019. 📃 ဓမၼသုတ 📃 ေဝငွသူ 📃 သီဟစိုး...✍

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NoZkVq

(၈) ပါးသီလအက်ိဳး 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 အာနိသင္ အက်ဳိး ◀➖➖➖➖▶ အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ ပုဗၺာ႐ုံေက်ာင္းတိုက္ မိဂါရမာတာ ဝိသာခါ၏ ျပာသာဒ္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသုံး) ေနေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားကို ႐ိုေသစြာ ရွိခိုး၍ တစ္ခုေသာေနရာ၌ ထိုင္ေနေသာ မိဂါရမာတာဝိသာခါအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကို မိန႔္ေတာ္မူ၏ - ဝိသာခါ, အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ က်င့္သုံးအပ္ေသာ ဥပုသ္သည္ အက်ိဳးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္း ရွိ၏။ ဝိသာခါ အဘယ္သို႔ က်င့္သုံးအပ္ေသာ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ သည္ အက်ိဳးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း၊ တန္ခိုးႀကီးသနည္း၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းရွိသနည္း။ (၁) သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, ဤသာသနာေတာ္၌ အရိယာတပည့္သည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ တုတ္ကို ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ကုန္၏၊ ရွက္တတ္ကုန္၏၊ သနားတတ္ကုန္၏၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကို လိုလားလ်က္ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး အသက္သတ္ျခင္း ကို ပယ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ တုတ္ကို ခ်ထားသူ လက္နက္ကို ခ်ထားသူ ရွက္ျခင္းရွိသူ သနားျခင္းသို႔ ေရာက္သူ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြါးကို လိုလားသူျဖစ္၍ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤပဌမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၂) မေပးသည္ကိုယူျခင္း(သို႔)ခိုးယူျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မေပးသည္ကို ယူျခင္းကို ပယ္၍ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေပးသည္ကိုသာ ယူကုန္၏၊ ေပးသည္ကိုသာ အလိုရွိကုန္၏၊ မခိုးမဝွက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ျဖင့္ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မေပးသည္ကို ယူျခင္းကို ပယ္၍ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ေပးသည္ကိုသာ ယူေလ့ရွိသည္ ေပးသည္ကိုသာ အလိုရွိသည္ ျဖစ္၍ မခိုးမဝွက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ျဖင့္ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတု လိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤဒုတိယ အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၃) မျမတ္ေသာေမထုန္ျပဳက်င့္ျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မျမတ္ေသာ အက်င့္ကို ပယ္၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ကုန္၏၊ (မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ) ေဝးစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ႐ြာသူတို႔၏ အေလ့ျဖစ္ေသာ ေမထုန္ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မျမတ္ေသာအက်င့္ကို ပယ္၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေလ့ရွိသည္ျဖစ္၍ (မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ) ေဝးစြာေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ႐ြာသူတို႔၏ အေလ့ျဖစ္ေသာ ေမထုန္အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတု လိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤတတိယ အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၄) မဟုတ္မမွန္ေသာလိမ္လည္ေျပာဆိုျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းကို ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ အမွန္ကိုသာ ဆိုေလ့ရွိကုန္၏၊ မွန္ေသာစကားခ်င္း ဆက္စပ္ေစကုန္၏၊ တည္ေသာ စကားရွိကုန္၏၊ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာ စကားရွိကုန္၏၊ ေလာကကို လွည့္စားတတ္သူ မဟုတ္ကုန္၊ ငါသည္ လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းကို ပယ္၍ မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ လ်က္ အမွန္ကိုသာ ဆိုသူ မွန္ေသာစကားခ်င္း ဆက္စပ္ေစသူ တည္ေသာ စကားရွိသူ ယုံၾကည္ထိုက္ေသာ စကားရွိသူျဖစ္၍ ေလာကကို မလွည့္စားပဲ (ေနပါအံ့)၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးအပ္သည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤစတုတၳအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၅) ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ေစသည့္ေသရည္ေသရက္မွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ ေသာက္ျခင္းကို ပယ္၍ ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသ အရက္ေသာက္ျခင္းကို ပယ္၍ယစ္မူးေမ့ေလ်ာ့ျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေသအရက္ကို ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္ က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤပၪၥမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၆) ေနလြဲညစာစားျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး တစ္ထပ္သာ စားကုန္၏၊ ညစာစားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေနလြဲေသာအခါ၌ စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး တစ္ထပ္ သာ စားပါအံ့၊ ညစာစားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ေနလြဲေသာအခါ၌ စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤ အေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤဆ႒အဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၇) တီးမႈတ္/ကခုန္/သီဆိုျခင္းတို႔ ႏွင့္ ပန္း/နံ႔သာေပ်ာင္းတို႔မွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းကို ပယ္၍ ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ ပတ္လုံး ကျခင္း သီျခင္း တီးမႈတ္ျခင္း (သူေတာ္ေကာင္းတရား၏) ဆူးေျငာင့္ျဖစ္ေသာ ပြဲၾကည့္ျခင္း ပန္းပန္ျခင္း နံ႔သာမႈန႔္ျခယ္ျခင္း နံ႔သာေပ်ာင္းလိမ္းျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤသတၱမအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (၈) ျမင့္ေသာ/ျမတ္ေသာေနရာ၌ေနျခင္းမွ ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ''ရဟႏၲာတို႔သည္ အသက္ထက္ဆုံး ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းကို ပယ္၍ ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကုန္၏၊ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌ျဖစ္ေစ ျမက္အခင္း၌ျဖစ္ေစ နိမ့္ေသာေနရာ၌ ေနကုန္၏၊ ငါသည္လည္း ဤတစ္ညဥ့္ႏွင့္တစ္ေန႔ပတ္လုံး ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းကိုပယ္၍ ျမင့္ေသာေနရာ ျမတ္ေသာေနရာ၌ ေနျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္လ်က္ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌ျဖစ္ေစ ျမက္အခင္း၌ျဖစ္ေစ နိမ့္ေသာေနရာ၌ ေနပါအံ့၊ ဤအေၾကာင္းအဂၤါျဖင့္လည္း ရဟႏၲာတို႔ကို အတုလိုက္၍ ျပဳပါအံ့၊ ငါ့အား ဥပုသ္က်င့္သုံးျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္''ဟု (ဆင္ျခင္၏)၊ ဤအ႒မအဂၤါႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။ (အာနိသင္အက်ဳိးတို႔ကို) ျပဆိုရာအခန္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ ဤသို႔က်င့္သုံးအပ္ေသာ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္သည္ အက်ိဳးႀကီး၏၊ အာနိသင္ႀကီး၏၊ တန္ခိုးႀကီး၏၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းရွိ၏။ အဘယ္မွ်ေလာက္ အက်ိဳးႀကီးသနည္း၊ အာနိသင္ႀကီးသနည္း၊ တန္ခိုးႀကီးသနည္း၊ ႀကီးေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္း ရွိသနည္းဟူမူ-ဝိသာခါ, ဥပမာေသာ္ကား အၾကင္သူသည္ မ်ားစြာ တပ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ရတနာတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ အဂၤတိုင္း၊ မဂဓတိုင္း၊ ကာသိတိုင္း၊ ေကာသလတိုင္း၊ ဝဇၨီတိုင္း၊ မလႅတိုင္း၊ေစတီ တိုင္း၊ ဝဂၤတိုင္း၊ ကု႐ုတိုင္း၊ ပၪၥာလတိုင္း၊ မစၦတိုင္း၊ သူရေသနတိုင္း၊ အႆကတိုင္း၊ အဝႏၲိတိုင္း၊ ဂႏၶာရတိုင္း၊ ကေမၺာဇတိုင္း ဤတစ္ဆယ့္ေျခာက္တိုင္း တို႔၌ စိုးပိုင္ႀကီးမႉးသူဟူေသာ မင္းအျဖစ္ကို ျပဳရာ၏၊ ထိုတစ္ဆယ့္ေျခာက္တိုင္းတို႔၌ မင္းအျဖစ္ကို ျပဳေစျခင္းသည္ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္၏ တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္မွ် ျဖစ္ေသာ အက်ိဳးကို မမွီႏိုင္။ ထိုသို႔ မမွီႏိုင္ျခင္းသည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္နည္း။ လူ႔ဘုံ ႏွင့္ ေအာက္ထစ္ဆုံးနတ္ဘုံကို ႏိႈင္းယွဥ္ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, နတ္ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏ အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏။ ဝိသာခါ လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္ငါးဆယ္တို႔သည္ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထိုညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာတို႔သည္ စာတုမဟာရာဇ္ နတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္းအရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္ေႂကြေသသည္မွေနာက္၌ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ ''နတ္ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏''ဟု ငါဆို၏။ ထိုမွ/ဤမွ အဆင့္²နတ္ဘုံ(၆)ထပ္အထိသို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ဝိသာခါ, လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္တစ္ရာတို႔သည္ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထို ညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္သည္ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္းအရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသသည္မွေနာက္၌ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ နတ္ ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏ဟု ငါဆို၏။ ဝိသာခါ လူ၌ျဖစ္ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္ေလးရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္ရွစ္ရာတို႔သည္။ပ။ အႏွစ္တစ္ေထာင္ေျခာက္ရာတို႔သည္ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔၏ တစ္ေန႔တစ္ညဥ့္ မည္၏၊ ထိုညဥ့္ျဖင့္ ညဥ့္ေပါင္းသုံးဆယ္တို႔သည္ လမည္၏၊ ထိုလျဖင့္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လတို႔သည္ ႏွစ္မည္၏၊ ထိုႏွစ္ျဖင့္ နတ္၌ျဖစ္ေသာ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္တို႔သည္ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔၏ အသက္အတိုင္း အရွည္ ျဖစ္၏။ ဝိသာခါ ဤေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မည္သူမဆို အဂၤါရွစ္မ်ိဳးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာပ်က္ေႂကြ ေသသည္မွေနာက္၌ ပရနိမၼိတဝသ ဝတၱီနတ္တို႔၏ အေပါင္းအေဖာ္အျဖစ္သို႔ ကပ္ေရာက္ႏိုင္ရာေသာ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးသည္ ရွိ၏။ ဝိသာခါ ဤအေၾကာင္းမ်ိဳးကို ရည္႐ြယ္၍ ''နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာကို ေထာက္ဆေသာ္ လူမင္း၏ အျဖစ္သည္ အထီးက်န္ေသာသူ၏ ခ်မ္းသာႏွင့္ တူ၏''ဟု ငါဆို၏ဟု (မိန႔္ေတာ္မူ၏)။ ေဒသနာဓမၼတရားနိဂုံးအဆုံး၌ ျခဳံငုံသုံးသပ္၍ ျပဆိုျခင္း ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ သတၱဝါကို မသတ္ရာ၊ မေပးအပ္ေသာ ဥစၥာကို မခိုးယူရာ၊ မဟုတ္မမွန္ေသာ စကားကို မေျပာဆိုရာ၊ မူးယစ္ျခင္းကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ ေသအရက္ကို မေသာက္ ရာ၊ ေမထုန္ဟု ဆိုအပ္ေသာ မျမတ္ေသာ အက်င့္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ရာ၏၊ ေနလြဲညစာ မစားရာ။ ပန္းမပန္ရာ၊ နံ႔သာမႈန႔္ကို မလိမ္းရာ။ ေညာင္ေစာင္းငယ္၌လည္းေကာင္း၊ ေျမ၌ ခင္းအပ္ေသာေနရာ၌လည္းေကာင္း အိပ္ရာ၏။ အဂၤါရွစ္မ်ိဳးရွိေသာ ထိုဥပုသ္ကို ဒုကၡ၏ အဆုံးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူၿပီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျပေတာ္မူအပ္၏။ လေနႏွစ္ပါးစုံတို႔သည္ (႐ူပါ႐ုံကို) ေကာင္းစြာ ျပတတ္ကုန္၏၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ေသာ အရပ္သို႔ ထြန္းလင္းေတာက္ပကုန္သည္ျဖစ္၍ အစဥ္လွည့္လည္ကုန္၏၊ အမိုက္တိုက္ကို ပယ္ေဖ်ာက္တတ္ကုန္ေသာ ေကာင္းကင္အျပင္၌ သြားကုန္ေသာ ထိုလေနတို႔သည္ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔ကို တင့္တယ္ေစကုန္သည္ျဖစ္၍ ေကာင္းကင္ အျပင္၌ ထြန္းလင္း ေတာက္ပကုန္၏။ ထိုလေနတို႔ လွည့္လည္ရာ အရပ္အတြင္း၌ ပုလဲ ပတၱျမား ေကာင္းေသာ ေၾကာင္ မ်က္႐ြဲ သိဂႌေ႐ႊ ထိုမွတစ္ပါးလည္း ပကတိေ႐ႊဟူေသာ ဥစၥာတို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ ယင္းသိဂႌေ႐ႊ ပကတိေ႐ႊကို ဇာတ႐ူပဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဟဋကဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုအပ္၏။ ထိုပုလဲ ပတၱျမားစေသာ ရတနာတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အလုံးစုံေသာ လေရာင္တို႔ သည္လည္းေကာင္း၊ ၾကယ္အေပါင္းတို႔သည္လည္းေကာင္း အဂၤါရွစ္မ်ိဳးရွိေသာ ဥပုသ္ေစာင့္သုံးျခင္း၏ (အက်ိဳးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္စိတ္၍ တစ္စိတ္မွ် မမွီႏိုင္ကုန္။ ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ သီလရွိေသာ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက္်ားျဖစ္ေစ အဂၤါရွစ္မ်ိဳး ရွိေသာ ဥပုသ္ကို က်င့္သုံးရာ၏။ (ထိုမိန္းမေယာက္်ားတို႔သည္) ခ်မ္းသာေသာ အက်ိဳးကိုျဖစ္ေစတတ္ကုန္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳကုန္ေသာေၾကာင့္ မကဲ့ရဲ႕အပ္ကုန္သည္ျဖစ္၍ နတ္ျပည္သို႔ ကပ္ေရာက္ရကုန္၏။ တတိယသုတ္။ ☸⚜☸⚜☸ သာသနာ သကၠရာဇ္ ၂၅၆၃ ၊ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ ၁၃၈၁ ခရစ္သကၠရာဇ္၂၀၁၉ ၊ ဝါေခါင္လဆန္း (၇)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔ 📚 က်မ္းၫႊန္းအကိုးအကား 📚 ပိဋကတ္ သုံးပုံ 📚 [ သုတၱန္ပိဋကတ္ အဂုၤတၱရနိကယ္ (ျမန္မာျပန္) ] { ၈၊ အဂုၤတၱရနိကာယ္ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ } ( ၁ - ပဌမပဏၰာသက (ပဌမသုတ္ငါးဆယ္) ) ( ၅ - ဥေပါသထဝဂ္ ၊ ၃ - ဝိသာခါသုတ္ ၊ ၄၃။ ) 7.8.2019. 📃 ဓမၼသုတ 📃 ေဝငွသူ 📃 သီဟစိုး...✍

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2NoZkVq

ဘုရားနဲ႔ နီးခ်င္ရင္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဘုရားနဲ႔ နီးခ်င္ရင္ လုိက္နာက်င့္သုံးရမဲ့ အရည္အေသြး ( ၉) မ်ဳိး ႐ွိပါတယ္... (၁) အဘိဇၥ်ာ ကင္းရမယ္ ။ . (၂) စြဲလမ္းစိတ္ ကင္းရမယ္။ . (၃) အမ်က္ေဒါသ ကင္းရမယ္ ။ . (၄) အဖ်က္စိတ္ထား ကင္းရမယ္ ။ . (၅) သတိ႐ွိရမယ္ ။ . (၆) အသိဥာဏ္႐ွိရမယ္ ။ . (၇) သမာဓိ ႐ွိရမယ္ ။ . (ဂ) စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိရမယ္ ။ . (၉) ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိရမယ္ ။ ( သဃၤာဋိကဏၰသုတၱန္ ) . . (၁) အဘိဇၥ်ာကင္းရမယ္ . သူတပါးရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈကုိ မေတာ္မတရား မလုိခ်င္ရဘူး ၊ အလကား မလုိခ်င္ရဘူး ။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြကုိ ေတြးေတာၾကံစည္မေနရဘူး ။ ကာမဂုဏ္ခံစားဖုိ႔ပဲ စိတ္ကူးမေနရဘူး ။ ကုသုိလ္အာ႐ုံေတြကုိပဲ ေတြးေတာၾကံစည္ ေနရမယ္ ။ကုသုိလ္ျပဳ ဖုိ႔ပဲ စိတ္ကူးေနရမယ္ ။ . . (၂) စြဲလမ္းစိတ္ကင္းရမယ္ . ကာမစိတ္ အားမႀကီးရဘူး ။ အခ်စ္စိတ္ မလြဲမွားရဘူး ၊ သံေယာဇဥ္ မလြန္ကဲရဘူး ။ စည္းနဲ႔ေဘာင္နဲ႔ ခံစားတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမယ္ ။ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ၊ သူ႔အကန္႔နဲ႔သူ သာယာတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမယ္ ။ သက္႐ွိ ၊ သက္မဲ့ ဘယ္အရာ ကုိမဆုိ အခ်ိန္မေရြး ၊ ေနရာမေရြး စြန္႔လႊတ္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ . . (၃) အမ်က္ေဒါသ ကင္းရမယ္ . သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ ေမတၱာတရား ႀကီးမားရမယ္ ။ ထစ္ခနဲ႐ွိ စိတ္တုိတာမ်ဳိး ၊ ထစ္ခနဲ႐ွိ စိတ္ညစ္တာမ်ဳိး လုံးဝ မျဖစ္ေစရဘူး ။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ရဘူး ။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ရမယ္ ။ . . (၄) အဖ်က္စိတ္ထား ကင္းရမယ္ . သူတစ္ပါး ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကံစည္ရဘူး ။ သူတစ္ပါး ျပည့္စုံရာ ျပည့္စုံေၾကာင္းကုိပဲ အျမဲၾကံစည္ရမယ္ ။ သူတစ္ပါးကုိ ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ ထက္ထက္သန္သန္ ႐ွိရမယ္ ။ အျပဳ စိတ္ထား အားေကာင္းရမယ္ ။ . . (၅) သတိ႐ွိရမယ္ . မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဖုိ႔ ၊ လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖုိ႔ အျမဲ ႏုိးၾကားေနရမယ္ ။ လုပ္သမ်ွ အလုပ္တုိင္းဟာ ဦးတည္ရာပန္းတုိင္နဲ႔ ဆီေလ်ာ္ေနရမယ္ ။ ဘာဝနာ အာ႐ုံတစ္ခုခု စိတ္အစဥ္မွာ ထင္႐ွားေနရမယ္ ။ . . (၆) အသိဥာဏ္႐ွိရမယ္ . အမွားအမွန္ကုိ ဆင္ျခင္ႏုိင္ရမယ္။ လုပ္သင့္ ၊ မလုပ္သင့္ကုိ ခြဲျခားနားလည္ရမယ္ ။ ကုိယ္ယူထားတဲ့ ဘာဝနာအာ႐ုံရဲ႕ သေဘာသဘာဝကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ သေဘာေပါက္ရမယ္ ။ . . (၇) သမာဓိ႐ွိရမယ္ . အာ႐ုံတုိင္းမွာ စိတ္ေကာင္းထားႏုိင္ရမယ္။ ဘယ္အာ႐ုံနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔ စိတ္တည္ၾကည္မႈ ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ၊ စိတ္ၾကည္လင္မႈ ၊ စိတ္စုစည္းမႈ ႐ွိရမယ္ ။ ဘယ္အလုပ္ကုိမဆုိ သပ္စပ္ရပ္ရပ္ ၊ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လုပ္ရမယ္ ။ . . (၈) စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိရမယ္ . အေကာင္းအာ႐ုံနဲ႔ပဲ ၾကဳံၾကဳံ ၊ အဆုိးအာ႐ုံနဲ႔ပဲ ၾကဳံၾကဳံ မတုန္လႈပ္ရဘူး ။ ဘယ္လုိ အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးကုိမဆုိ ေလးနက္တဲ့စိတ္ ၊ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္နဲ႔ တုံျပန္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ . . (၉) ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိရမယ္ . မ်က္စိ ၊ နား ၊ ႏွာ ၊ လ်ွာ ၊ ကုိယ္ ၊ စိတ္ ဆုိတဲ့ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလာဘ ၊ ေဒါသ စတဲ့ ကိေလသာ မျဖစ္ေစရဘူး ။ ဘယ္အာ႐ုံမွာမဆုိ စိတ္ဆုိး စိတ္ယုတ္ ၊ စိတ္ပုတ္ စိတ္ညံ့ ၊ စိတ္႐ႈပ္ စိတ္ေနာက္ ၊ စိတ္ညစ္ စိတ္မည္း လုံးဝ မျဖစ္ေစရဘူး ။ အာ႐ုံတုိင္းမွာ စိတ္ေကာင္း စိတ္ျမတ္ ၊ စိတ္ၾကည္ စိတ္သန္႔ ၊ စိတ္႐ွင္း စိတ္ေအး ၊ စိတ္လွ စိတ္ျဖဴ ပဲ ျဖစ္ေစရမယ္ ။ . အခု ေျပာခဲ့တဲ့ အရည္အေသြး ကုိးမ်ဳိး ကုိ မွတ္လုိ႔လြယ္ေအာင္ အုပ္စုႏွစ္စု ခြဲမွတ္လုိက္ေပါ့ ။ ကင္း အုပ္စုနဲ႔ ၊ ႐ွိ အုပ္စု ။ ကင္း အုပ္စု မွာ ကင္းေလးကင္း ႐ွိပါတယ္ ။ ႐ွိ အုပ္စု မွာ ႐ွိငါး႐ွိ ႐ွိပါတယ္ ။ ကင္းေလးကင္းနဲ႔ ႐ွိငါး႐ွိ ။ . ကင္းေလးကင္းက အဘိဇၥ်ာကင္း ၊ စြဲလမ္းစိတ္ကင္း ၊ အမ်က္ေဒါသကင္း ၊ အဖ်က္စိတ္ထားကင္း ။ ႐ွိငါး႐ွိ က သတိ႐ွိ ၊ ဥာဏ္႐ွိ ၊ သမာဓိ႐ွိ ၊ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိ ၊ ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိ ။ ေ႐ွ႕မွာ နံပါတ္စဥ္တပ္ၿပီး ေျပာခဲ့တာေတြကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္ပါ ။ စိတ္ထဲမွာ ႐ွင္းၿပီး စြဲျမဲသြားပါလိမ့္မယ္ ။ မွတ္ရသားရတာ အရမ္းကုိ လြယ္ကူသြားပါလိမ့္မယ္ ။ . ကင္းေလးကင္းနဲ႔ ႐ွိငါး႐ွိ ဆုိတဲ့ အရည္အေသြး ကုိးမ်ဳိး ျပည့္စုံေအာင္ ၾကဳိးစားၾကျခင္းျဖင့္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ဘုရားနဲ႔ နီးတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ ။ ၾကဳိးစားအားထုတ္နုိင္ၾကတဲ့အတုိင္းလည္းပဲ မိမိတုိ႔ ရည္မွန္းေတာင့္တတဲ့ ေဗာဓိဥာဏ္နဲ႔တကြ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ လ်ွင္ျမန္စြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ......။ . အ႐ွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ) . . Thanks: #KoWinZawNaing

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HiQch6

ဘုရားနဲ႔ နီးခ်င္ရင္ 🙏🙏🙏🙏🙏🙏 ဘုရားနဲ႔ နီးခ်င္ရင္ လုိက္နာက်င့္သုံးရမဲ့ အရည္အေသြး ( ၉) မ်ဳိး ႐ွိပါတယ္... (၁) အဘိဇၥ်ာ ကင္းရမယ္ ။ . (၂) စြဲလမ္းစိတ္ ကင္းရမယ္။ . (၃) အမ်က္ေဒါသ ကင္းရမယ္ ။ . (၄) အဖ်က္စိတ္ထား ကင္းရမယ္ ။ . (၅) သတိ႐ွိရမယ္ ။ . (၆) အသိဥာဏ္႐ွိရမယ္ ။ . (၇) သမာဓိ ႐ွိရမယ္ ။ . (ဂ) စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိရမယ္ ။ . (၉) ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိရမယ္ ။ ( သဃၤာဋိကဏၰသုတၱန္ ) . . (၁) အဘိဇၥ်ာကင္းရမယ္ . သူတပါးရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈကုိ မေတာ္မတရား မလုိခ်င္ရဘူး ၊ အလကား မလုိခ်င္ရဘူး ။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြကုိ ေတြးေတာၾကံစည္မေနရဘူး ။ ကာမဂုဏ္ခံစားဖုိ႔ပဲ စိတ္ကူးမေနရဘူး ။ ကုသုိလ္အာ႐ုံေတြကုိပဲ ေတြးေတာၾကံစည္ ေနရမယ္ ။ကုသုိလ္ျပဳ ဖုိ႔ပဲ စိတ္ကူးေနရမယ္ ။ . . (၂) စြဲလမ္းစိတ္ကင္းရမယ္ . ကာမစိတ္ အားမႀကီးရဘူး ။ အခ်စ္စိတ္ မလြဲမွားရဘူး ၊ သံေယာဇဥ္ မလြန္ကဲရဘူး ။ စည္းနဲ႔ေဘာင္နဲ႔ ခံစားတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမယ္ ။ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ၊ သူ႔အကန္႔နဲ႔သူ သာယာတာမ်ဳိးပဲ ျဖစ္ရမယ္ ။ သက္႐ွိ ၊ သက္မဲ့ ဘယ္အရာ ကုိမဆုိ အခ်ိန္မေရြး ၊ ေနရာမေရြး စြန္႔လႊတ္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ . . (၃) အမ်က္ေဒါသ ကင္းရမယ္ . သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ ေမတၱာတရား ႀကီးမားရမယ္ ။ ထစ္ခနဲ႐ွိ စိတ္တုိတာမ်ဳိး ၊ ထစ္ခနဲ႐ွိ စိတ္ညစ္တာမ်ဳိး လုံးဝ မျဖစ္ေစရဘူး ။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ရဘူး ။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ရမယ္ ။ . . (၄) အဖ်က္စိတ္ထား ကင္းရမယ္ . သူတစ္ပါး ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္းကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကံစည္ရဘူး ။ သူတစ္ပါး ျပည့္စုံရာ ျပည့္စုံေၾကာင္းကုိပဲ အျမဲၾကံစည္ရမယ္ ။ သူတစ္ပါးကုိ ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ ထက္ထက္သန္သန္ ႐ွိရမယ္ ။ အျပဳ စိတ္ထား အားေကာင္းရမယ္ ။ . . (၅) သတိ႐ွိရမယ္ . မလုပ္သင့္တာ မလုပ္ဖုိ႔ ၊ လုပ္သင့္တာ လုပ္ဖုိ႔ အျမဲ ႏုိးၾကားေနရမယ္ ။ လုပ္သမ်ွ အလုပ္တုိင္းဟာ ဦးတည္ရာပန္းတုိင္နဲ႔ ဆီေလ်ာ္ေနရမယ္ ။ ဘာဝနာ အာ႐ုံတစ္ခုခု စိတ္အစဥ္မွာ ထင္႐ွားေနရမယ္ ။ . . (၆) အသိဥာဏ္႐ွိရမယ္ . အမွားအမွန္ကုိ ဆင္ျခင္ႏုိင္ရမယ္။ လုပ္သင့္ ၊ မလုပ္သင့္ကုိ ခြဲျခားနားလည္ရမယ္ ။ ကုိယ္ယူထားတဲ့ ဘာဝနာအာ႐ုံရဲ႕ သေဘာသဘာဝကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ သေဘာေပါက္ရမယ္ ။ . . (၇) သမာဓိ႐ွိရမယ္ . အာ႐ုံတုိင္းမွာ စိတ္ေကာင္းထားႏုိင္ရမယ္။ ဘယ္အာ႐ုံနဲ႔ေတြ႔ေတြ႔ စိတ္တည္ၾကည္မႈ ၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ၊ စိတ္ၾကည္လင္မႈ ၊ စိတ္စုစည္းမႈ ႐ွိရမယ္ ။ ဘယ္အလုပ္ကုိမဆုိ သပ္စပ္ရပ္ရပ္ ၊ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ လုပ္ရမယ္ ။ . . (၈) စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိရမယ္ . အေကာင္းအာ႐ုံနဲ႔ပဲ ၾကဳံၾကဳံ ၊ အဆုိးအာ႐ုံနဲ႔ပဲ ၾကဳံၾကဳံ မတုန္လႈပ္ရဘူး ။ ဘယ္လုိ အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးကုိမဆုိ ေလးနက္တဲ့စိတ္ ၊ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္နဲ႔ တုံျပန္ႏုိင္စြမ္း ႐ွိရမယ္ ။ . . (၉) ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိရမယ္ . မ်က္စိ ၊ နား ၊ ႏွာ ၊ လ်ွာ ၊ ကုိယ္ ၊ စိတ္ ဆုိတဲ့ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလာဘ ၊ ေဒါသ စတဲ့ ကိေလသာ မျဖစ္ေစရဘူး ။ ဘယ္အာ႐ုံမွာမဆုိ စိတ္ဆုိး စိတ္ယုတ္ ၊ စိတ္ပုတ္ စိတ္ညံ့ ၊ စိတ္႐ႈပ္ စိတ္ေနာက္ ၊ စိတ္ညစ္ စိတ္မည္း လုံးဝ မျဖစ္ေစရဘူး ။ အာ႐ုံတုိင္းမွာ စိတ္ေကာင္း စိတ္ျမတ္ ၊ စိတ္ၾကည္ စိတ္သန္႔ ၊ စိတ္႐ွင္း စိတ္ေအး ၊ စိတ္လွ စိတ္ျဖဴ ပဲ ျဖစ္ေစရမယ္ ။ . အခု ေျပာခဲ့တဲ့ အရည္အေသြး ကုိးမ်ဳိး ကုိ မွတ္လုိ႔လြယ္ေအာင္ အုပ္စုႏွစ္စု ခြဲမွတ္လုိက္ေပါ့ ။ ကင္း အုပ္စုနဲ႔ ၊ ႐ွိ အုပ္စု ။ ကင္း အုပ္စု မွာ ကင္းေလးကင္း ႐ွိပါတယ္ ။ ႐ွိ အုပ္စု မွာ ႐ွိငါး႐ွိ ႐ွိပါတယ္ ။ ကင္းေလးကင္းနဲ႔ ႐ွိငါး႐ွိ ။ . ကင္းေလးကင္းက အဘိဇၥ်ာကင္း ၊ စြဲလမ္းစိတ္ကင္း ၊ အမ်က္ေဒါသကင္း ၊ အဖ်က္စိတ္ထားကင္း ။ ႐ွိငါး႐ွိ က သတိ႐ွိ ၊ ဥာဏ္႐ွိ ၊ သမာဓိ႐ွိ ၊ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာမႈ ႐ွိ ၊ ဣေျႏၵေစာင့္စည္းမႈ ႐ွိ ။ ေ႐ွ႕မွာ နံပါတ္စဥ္တပ္ၿပီး ေျပာခဲ့တာေတြကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္ပါ ။ စိတ္ထဲမွာ ႐ွင္းၿပီး စြဲျမဲသြားပါလိမ့္မယ္ ။ မွတ္ရသားရတာ အရမ္းကုိ လြယ္ကူသြားပါလိမ့္မယ္ ။ . ကင္းေလးကင္းနဲ႔ ႐ွိငါး႐ွိ ဆုိတဲ့ အရည္အေသြး ကုိးမ်ဳိး ျပည့္စုံေအာင္ ၾကဳိးစားၾကျခင္းျဖင့္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ဘုရားနဲ႔ နီးတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ ။ ၾကဳိးစားအားထုတ္နုိင္ၾကတဲ့အတုိင္းလည္းပဲ မိမိတုိ႔ ရည္မွန္းေတာင့္တတဲ့ ေဗာဓိဥာဏ္နဲ႔တကြ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ လ်ွင္ျမန္စြာ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကပါေစ......။ . အ႐ွင္ဆႏၵာဓိက (ေရႊပါရမီေတာရ) . . Thanks: #KoWinZawNaing

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HiQch6

ေသနည္းသင္တန္း တက္ထားပါ ************************ ဖတ္ၾကည့္ေနာ္… ဘဝသံသရာမွာ ေမ်ာပါေနၾကတဲ႔ သူသူငါငါ သတၱဝါေတြအတြက္ ေသနည္းသင္တန္းကို ေျပာျပမယ္။ ေသနည္းသင္တန္း တက္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါ အေရးႀကီးဆံုးပဲ။ လူတိုင္းတစ္ေန႔မွာ…မုခ် ေသရမွာ မလြဲဘူး။ ေၾကာက္ဖို႔ မလိုပါဘူး။ ေၾကာက္လို႔လည္း မရဘူး။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားလို႔ရေအာင္ ေသနည္းသံုးမ်ိဳး ေျပာျပမယ္ေနာ္… ၁။ငါေတာ့…ဒီေတာင္က မေက်ာ္ေတာ့ဘူး လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သိလာၿပီဆိုလွ်င္ အနားမွာ ဘယ္သူမွ မလာေစႏွင့္။ မိမိတစ္သက္တာအတြင္း ျပဳလုပ္ဘူးတဲ႔ အလွဴေတြကို စဥ္းစားၾကည့္။ ဒါနကို လူတိုင္း လုပ္ဘူးၾကတာခ်ည္းပဲ။ တန္ဖိုး နည္းတာ မ်ားတာ လိုရင္း မဟုတ္ဘူး။ ဒု႒ဂါမဏိ မင္းႀကီးလို မိမိစိတ္ အၾကည္လင္ဆံုး အေက်နပ္ဆံုး အလွဴတစ္ခုကိုပဲ ဆင္ျခင္ေန။ ၂။ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ရႈမွတ္ေနက် ဘာဝနာ တစ္ခုခုကို ႏွလံုးသြင္းေန။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လဲ (၃)ေရာဂါက ျပင္းထန္လို႔ ေဆးေတြလြန္ေနလို႔ သတိမရတစ္ခ်က္ ရတစ္ခ်က္ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္တယ္ပဲ ထား သတိရလာတာနဲ႔ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ ရြတ္ေန။ ဒါက လူတိုင္း ရၿပီးသားပါ။ ဒီ( ၃ )နည္း တစ္နည္းနည္းႏွင့္ ေသရင္ အနည္းဆံုး နတ္ျပည္ေရာက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေက်းဇူးရွင္ နယ္ျခားေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥတၱမသာရ။ Credit ေမတၱာျဖင့္… အရွင္ပုည( ဝကုန္း )

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HhCoDF

ေသနည္းသင္တန္း တက္ထားပါ ************************ ဖတ္ၾကည့္ေနာ္… ဘဝသံသရာမွာ ေမ်ာပါေနၾကတဲ႔ သူသူငါငါ သတၱဝါေတြအတြက္ ေသနည္းသင္တန္းကို ေျပာျပမယ္။ ေသနည္းသင္တန္း တက္ထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါ အေရးႀကီးဆံုးပဲ။ လူတိုင္းတစ္ေန႔မွာ…မုခ် ေသရမွာ မလြဲဘူး။ ေၾကာက္ဖို႔ မလိုပါဘူး။ ေၾကာက္လို႔လည္း မရဘူး။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားလို႔ရေအာင္ ေသနည္းသံုးမ်ိဳး ေျပာျပမယ္ေနာ္… ၁။ငါေတာ့…ဒီေတာင္က မေက်ာ္ေတာ့ဘူး လို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သိလာၿပီဆိုလွ်င္ အနားမွာ ဘယ္သူမွ မလာေစႏွင့္။ မိမိတစ္သက္တာအတြင္း ျပဳလုပ္ဘူးတဲ႔ အလွဴေတြကို စဥ္းစားၾကည့္။ ဒါနကို လူတိုင္း လုပ္ဘူးၾကတာခ်ည္းပဲ။ တန္ဖိုး နည္းတာ မ်ားတာ လိုရင္း မဟုတ္ဘူး။ ဒု႒ဂါမဏိ မင္းႀကီးလို မိမိစိတ္ အၾကည္လင္ဆံုး အေက်နပ္ဆံုး အလွဴတစ္ခုကိုပဲ ဆင္ျခင္ေန။ ၂။ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ရႈမွတ္ေနက် ဘာဝနာ တစ္ခုခုကို ႏွလံုးသြင္းေန။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လဲ (၃)ေရာဂါက ျပင္းထန္လို႔ ေဆးေတြလြန္ေနလို႔ သတိမရတစ္ခ်က္ ရတစ္ခ်က္ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္တယ္ပဲ ထား သတိရလာတာနဲ႔ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ သံဃံသရဏံ ဂစၧာမိ ရြတ္ေန။ ဒါက လူတိုင္း ရၿပီးသားပါ။ ဒီ( ၃ )နည္း တစ္နည္းနည္းႏွင့္ ေသရင္ အနည္းဆံုး နတ္ျပည္ေရာက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေက်းဇူးရွင္ နယ္ျခားေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဥတၱမသာရ။ Credit ေမတၱာျဖင့္… အရွင္ပုည( ဝကုန္း )

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2HhCoDF

#သံဃာဆိုတာ...🙏 🙏🙏🌹🙏🙏 ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ အျမင္တူ… အက်င့္တူ…လို႔ #သံဃာ ေခၚတာဗ် …။ ဟာ...ဘယ္သံဃာေတာ့ျဖင့္ ႀကည္ညိဳစရာမေကာင္းလို႔ မလွဴ ဘူးမလုပ္ပါနဲ႔………။ မေကာင္းတာ သူ႔အပိုင္း…… သူ႔အျပစ္ …သူခံလိမ့္မယ္… ခင္ဗ်ားတို႔ေကာင္းတာလုပ္… ေကာင္းတာျဖစ္မွာေပါ့.. သံဃာ လို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဒီေန႔မွ #႐ွင္…ျဖစ္တဲ့ #သံဃာ… ကေန ဘုရားရဟႏာၱေတြ အထိ ဆိုေတာ့ နည္းသလားဗ် ….။ သက္ေတာ္ထင္႐ွားေတြေရာ……၊ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားတဲ့ ဘုရားရဟႏာၱေတြေရာ…… အားလံုးအက်ံဳးဝင္တယ္ဗ် …။ ဒါ့ေၾကာင့္ …… #လွဴ #တတ္မယ္ဆိုရင္ ပုဂိၢဳလ္စြဲကင္းကင္းနဲ႔သာလွဴ …… အိမ္ေ႐ွ႕ဆြမ္းရပ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္သပိတ္ထဲ ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္းေလာင္းၿပီး #သံဃာ့ဂုဏ္မ်ား အာရံုျပဳေနရင္ဗ်ာ …………။ နိဗၺာန္… စံေတာ္မူေနတဲ့ ဘုရားရဟႏာၱေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ထိ လွဴ ျပီးျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ…။ ........................ …မဟာေဗာဓိၿမိဳင္...🙏 #ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ 🙏🙏🙏 စာမ်က္ႏွာ မွ 🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LcY3Oz

#သံဃာဆိုတာ...🙏 🙏🙏🌹🙏🙏 ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ အျမင္တူ… အက်င့္တူ…လို႔ #သံဃာ ေခၚတာဗ် …။ ဟာ...ဘယ္သံဃာေတာ့ျဖင့္ ႀကည္ညိဳစရာမေကာင္းလို႔ မလွဴ ဘူးမလုပ္ပါနဲ႔………။ မေကာင္းတာ သူ႔အပိုင္း…… သူ႔အျပစ္ …သူခံလိမ့္မယ္… ခင္ဗ်ားတို႔ေကာင္းတာလုပ္… ေကာင္းတာျဖစ္မွာေပါ့.. သံဃာ လို႔ဆိုလိုက္တာနဲ႔ ဒီေန႔မွ #႐ွင္…ျဖစ္တဲ့ #သံဃာ… ကေန ဘုရားရဟႏာၱေတြ အထိ ဆိုေတာ့ နည္းသလားဗ် ….။ သက္ေတာ္ထင္႐ွားေတြေရာ……၊ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားတဲ့ ဘုရားရဟႏာၱေတြေရာ…… အားလံုးအက်ံဳးဝင္တယ္ဗ် …။ ဒါ့ေၾကာင့္ …… #လွဴ #တတ္မယ္ဆိုရင္ ပုဂိၢဳလ္စြဲကင္းကင္းနဲ႔သာလွဴ …… အိမ္ေ႐ွ႕ဆြမ္းရပ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္သပိတ္ထဲ ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္းေလာင္းၿပီး #သံဃာ့ဂုဏ္မ်ား အာရံုျပဳေနရင္ဗ်ာ …………။ နိဗၺာန္… စံေတာ္မူေနတဲ့ ဘုရားရဟႏာၱေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ထိ လွဴ ျပီးျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ…။ ........................ …မဟာေဗာဓိၿမိဳင္...🙏 #ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၏ 🙏🙏🙏 စာမ်က္ႏွာ မွ 🙏

via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2LcY3Oz