အလင်းရောင် ဓမ္မ: သက္ကာယဒိဋ္ဌိ_ပြုတ်ပုံ ••••••••••••••••••••• အာနပါနသတိ၏ အကောင်းဆုံးအချက်မှာ "အ၀ိဇ္ဇာ"ခေါ်"မောဟ"ကို အပြီးသတ်ချေမှုန်း ပေးနိူင်သော လက်နက်ကောင်းဖြစ်ပါသည်။ ၀င်လေကို တစ်ကြိမ်သိလိုက်တိုင်း မောဟတစ်ကြိမ် ချုပ်ရပါသည်။ ထွက်လေကို တစ်ကြိမ်သိတိုင်း မောဟတစ်ကြိမ် ချုပ်ရပါသည်။ တစ်စက္ကန့်မှာ ၀င်လေထွက်လေ တစ်ကြိမ် သိလျှင် တစ်မိနစ်မှာ အကြိမ်(၆၀) သိ၍ မောဟ အကြိမ်(၆၀) ချုပ်ရပါသည်။ တစ်နေ့ မိနစ် (၃၀) အာနပါနဿတိ အားထုတ်နိူင်လျှင် မောဟအကြိမ် (၁၈၀၀) ချုပ်သွားပါပြီ။ မောဟချုပ်တိုင်း လောဘ ဒေါသပါ လိုက်ပြီးချုပ်ရပါသည်။ ထို့ကြောင့် ထွေထွေထူးထူး ရှာဖွေ ကျင့်ကြံ ရသော တရားမဟုတ်ပဲ သဘာ၀တရားအပေါ်မှာသာ အခြေခံ၍ ကျင့်ရသော ဘုရားရဟန္တာအားလုံး၏ တစ်ခုတည်းသော မူလကမ္မဋ္ဌာန်းတရား ဖြစ်ပါပေသည်။ သမထနှင့်၀ိပဿနာ မကွဲသေးသော ယောဂီအသစ်များ မှတ်သားထားရန်မှာ ဝင်လေသိ ထွက်လေသိကို အကြိမ်ပေါင်း များစွာ အာရုံပြုနေခြင်းသည် သမထ၏ သဘောဖြစ်ပါ၏။ သမထကို မလုပ်ပဲနေ၍လည်း မရပါ။ ဝင်လေသိ ထွက်လေသိကို အာရုံပြုနေစဉ် မှာပင် အနာများ ပေါ်လာပါသည်။ ဉာဏ်နှင့်ဆင်ခြင်ကြည့်သောအခါ၌အနာသည် ရုပ်မှာဖြစ်နေသော်လည်း အနာပေါ်နေသည် မှာ စိတ်ထဲဖြစ်နေသည်ကို သိလာပါသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ယောဂီသည် အနာဖြစ်သည့် နေရာနှင့် အနာပေါ်သည့် နေရာနှစ်ခုကို ခွဲပြီး သိသွားလေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် နာမ်နှင့်ရုပ်ကို ခွဲပြီးကြည့် တတ်သော နာမရူပ ပရိစေၧဒဉာဏ်ကို စ၍ ရလာပါသည်။ ထိုနာမရူပပရိစေၧဒဉာဏ်ဖြင့် ကြည့်နေချိန်မှာ မိမိစိတ်ထဲ၌ အနာကြောင့် ေ၀ဒနာဖြစ်နေ သော်လည်း ယခင်ကကဲ့သို့ မခံနိုင်သည့် စိတ်မပေါ်လာပဲ (၁) အနာရှိရက်နှင့် အနာပျောက်ချင်နေသောစိတ် (၂) အနာမှ မြန်မြန်လွတ်ချင်၍ အချိန်မြန်မြန် ကုန်ချင်နေသောစိတ် (၃) အချိန်ကုန်မှသာ အနာလွတ်တော့မည် ဟု တွေးနေတတ်သောစိတ်များ တရားထိုင်တိုင်း ထိုင်တိုင်း မပေါ်လာတော့ လျှင် သက္ကာယဒိဋ္ဌိ ပြုတ်သွားပါပြီဟု ပြောနိူင် ပါလိမ့်မည်။ ငါးပါးသီလပါ အသက်နှင့်ထပ်တူ မကျိုး မပေါက်အောင် ဆက်ပြီး ထိန်းသိမ်းနိူင်ပြီ ဆိုလျှင် … ယောဂီကို အပါယ်မကျနိူင်သော အရိယာ သံဃာစာရင်း၀င်သွားပြီဟု သတ်မှတ်နိူင် ပါသည်။ ဆရာတော် အရှင်ပညာဗလ Paral Lel ######################## #ကောင်းကျိူးလိုရာပြည့်ကြပါစေ သကၠာယဒိ႒ိ_ျပဳတ္ပုံ ••••••••••••••••••••• အာနပါနသတိ၏ အေကာင္းဆံုးအခ်က္မွာ "အ၀ိဇၨာ"ေခၚ"ေမာဟ"ကို အျပီးသတ္ေခ်မႈန္း ေပးႏိူင္ေသာ လက္နက္ေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ၀င္ေလကို တစ္ၾကိမ္သိလိုက္တိုင္း ေမာဟတစ္ၾကိမ္ ခ်ဳပ္ရပါသည္။ ထြက္ေလကို တစ္ၾကိမ္သိတိုင္း ေမာဟတစ္ၾကိမ္ ခ်ဳပ္ရပါသည္။ တစ္စကၠန္႔မွာ ၀င္ေလထြက္ေလ တစ္ၾကိမ္ သိလွ်င္ တစ္မိနစ္မွာ အၾကိမ္(၆၀) သိ၍ ေမာဟ အၾကိမ္(၆၀) ခ်ဳပ္ရပါသည္။ တစ္ေန႔ မိနစ္ (၃၀) အာနပါနႆတိ အားထုတ္ႏိူင္လွ်င္ ေမာဟအၾကိမ္ (၁၈၀၀) ခ်ဳပ္သြားပါျပီ။ ေမာဟခ်ဳပ္တိုင္း ေလာဘ ေဒါသပါ လိုက္ျပီးခ်ဳပ္ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေထြေထြထူးထူး ရွာေဖြ က်င့္ၾကံ ရေသာ တရားမဟုတ္ပဲ သဘာ၀တရားအေပၚမွာသာ အေျခခံ၍ က်င့္ရေသာ ဘုရားရဟႏၲာအားလံုး၏ တစ္ခုတည္းေသာ မူလကမၼ႒ာန္းတရား ျဖစ္ပါေပသည္။ သမထႏွင့္၀ိပႆနာ မကြဲေသးေသာ ေယာဂီအသစ္မ်ား မွတ္သားထားရန္မွာ ဝင္ေလသိ ထြက္ေလသိကို အၾကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ အာရံုျပဳေနျခင္းသည္ သမထ၏ သေဘာျဖစ္ပါ၏။ သမထကို မလုပ္ပဲေန၍လည္း မရပါ။ ဝင္ေလသိ ထြက္ေလသိကို အာရံုျပဳေနစဥ္ မွာပင္ အနာမ်ား ေပၚလာပါသည္။ ဥာဏ္ႏွင့္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေသာအခါ၌အနာသည္ ရုပ္မွာျဖစ္ေနေသာ္လည္း အနာေပၚေနသည္ မွာ စိတ္ထဲျဖစ္ေနသည္ကို သိလာပါသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ေယာဂီသည္ အနာျဖစ္သည့္ ေနရာႏွင့္ အနာေပၚသည့္ ေနရာႏွစ္ခုကို ခြဲျပီး သိသြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ နာမ္ႏွင့္ရုပ္ကို ခြဲျပီးၾကည့္ တတ္ေသာ နာမရူပ ပရိေစၧဒဉာဏ္ကို စ၍ ရလာပါသည္။ ထိုနာမရူပပရိေစၧဒဉာဏ္ျဖင့္ ၾကည့္ေနခ်ိန္မွာ မိမိစိတ္ထဲ၌ အနာေၾကာင့္ ေ၀ဒနာျဖစ္ေန ေသာ္လည္း ယခင္ကကဲ့သို႔ မခံႏိုင္သည့္ စိတ္မေပၚလာပဲ (၁) အနာရွိရက္ႏွင့္ အနာေပ်ာက္ခ်င္ေနေသာစိတ္ (၂) အနာမွ ျမန္ျမန္လြတ္ခ်င္၍ အခ်ိန္ျမန္ျမန္ ကုန္ခ်င္ေနေသာစိတ္ (၃) အခ်ိန္ကုန္မွသာ အနာလြတ္ေတာ့မည္ ဟု ေတြးေနတတ္ေသာစိတ္မ်ား တရားထိုင္တိုင္း ထိုင္တိုင္း မေပၚလာေတာ့ လွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ျပဳတ္သြားပါျပီဟု ေျပာႏိူင္ ပါလိမ့္မည္။ ငါးပါးသီလပါ အသက္ႏွင့္ထပ္တူ မက်ဳိး မေပါက္ေအာင္ ဆက္ျပီး ထိန္းသိမ္းႏိူင္ျပီ ဆိုလွ်င္ … ေယာဂီကို အပါယ္မက်ႏိူင္ေသာ အရိယာ သံဃာစာရင္း၀င္သြားျပီဟု သတ္မွတ္ႏိူင္ ပါသည္။ ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာဗလ Paral Lel ######################## #ေကာင္းက်ိဴးလိုရာျပည့္ၾကပါေစ