အလင်းရောင် ဓမ္မ: လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူး။ 🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜 ေမြးကတည္းက စၿပီးေတာ့ ကုိယ္သိလာတဲ့ အသိ ကုိယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က ကုိယ့္ကုိေပးတဲ့ အသိေတြက "ရေလ ေကာင္းေလ"ဆုိတဲ့ အသိပဲ ေပးခဲ့တာ။ မ်ားမ်ားရွိေလ မ်ားမ်ားရေလ မ်ားမ်ား ခ်မ္းသာေလ မ်ားမ်ားသိမ္းထား ေလေလ ေကာင္းေလလုိ႔ ေပးခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ ပုိက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရွိလုိ႔ အမ်ားႀကီး ရွာႏုိင္တဲ့သူ အမ်ားၾကီးသိမ္း ႏုိင္တဲ့သူကုိ လူခ်မ္းသာလုိ႔ ေျပာၾကတာ။ အမ်ားႀကီး ရွိၿပီးေတာ့ အမ်ားႀကီး ပူေလာင္ေနရတာေတာ့ မျမင္ဘူးေလ။ ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ စြန္႔ႏုိင္မွ ခ်မ္းသာမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေလာကက က်ဳပ္တုိ႔ကုိ သင္ေပးတာေတာ့ အမ်ားႀကီးရွိမွ အမ်ားႀကီးရမွ ခ်မ္းသာမယ္ လုိ႔ သင္ေပးတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔က ဘယ္လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္ၾကတာ မ်ားတုန္း။ ေလာက,က သင္ေပးတဲ့ လမ္းစဥ္ကုိပဲ လုိက္ၾကတာေနာ္။ အေမ အေဖကလည္း အဲေလာက္ဘဲ သင္ေပးႏုိင္တာေလ။ ပတ္ဝန္းက်င္က ေပးတဲ့ အသိကလည္း အဲဒါေလာက္ပဲ ရွိတာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ မ်ားမ်ားနဲ႔ ျမန္ျမန္နဲ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရွာႏုိင္ေအာင္ ဘာလုပ္ေပးၾကတုန္း။ ပညာေတြ သင္ေပးၾကတယ္။ ဒီဘက္ဘဲ တြန္းအားေပးၾကတယ္။ "ေလာဘေၾကာင့္ စုိးရိမ္ရတယ္"တဲ့ ဟုတ္တာေပါ့။ တစ္ခုခု လုိခ်င္ေနၿပီဆုိရင္ ရမွရပါ့မလား။ အဆင္မွ ေျပပါ့မလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေလးက ပါလာတယ္။ လုိခ်င္တာ ရၿပီဆုိေတာ့လည္း ပ်က္မ်ား ပ်က္စီးသြားမလားဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မူေတြ လာျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လုိခ်င္မူဆုိတဲ့ ေလာဘဟာ စုိးရိမ္မႈဆုိတဲ့ ေသာကႏွင့္ ေရာႁပြန္းေနတယ္ ဆုိတာ ပရိသတ္တုိ႔ သေဘာေပါက္ထားရ မယ္ေနာ္။ ရလာတဲ့အခါမွာ ဝမ္းသာရင္ ဝမ္းသာသေလာက္ ေပ်ာ္ရင္ ေပ်ာ္သေလာက္ အဲဒီရတာေတြ ပ်က္စီးၿပီဆုိေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ ဆင္းရဲၾကရေတာ့ တာပဲ မဟုတ္လား။ လုိခ်င္တယ္ဆုိတာ တကယ္တန္းကေတာ့ မျပည့္ဝလုိ႔ လုိခ်င္ေနရတာပဲေလ။ ေလာဘကုိ မျပည့္ဝမႈ ႐ူေထာင့္အေနနဲ႔ ကလည္း ျမင္တတ္ဖုိ႔ လုိတယ္။ တစ္ခုခုကုိ ရခ်င္တယ္။ လုိခ်င္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒါ ဘာလဲ။ ဒီအတုိင္း အဆင္မေျပဘူးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ကုိ ေျပာရာေရာက္တယ္။ တစ္ခုခုကုိ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အခုျဖစ္ေနရတာ အဆင္မေျပေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရွိေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာ။ အဲဒီလုိ သက္ေရာက္တယ္ေနာ္။ ေျပာရလုိ႔ရွိရင္ ဒါ အလုိမက်မူတည္းဟူေသာ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြပါ တစ္ခါတည္း တြဲၿပီးေတာ့ ပါေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ရမယ္။ အလုိဆႏၵရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ အလုိမျပည့္ဝမႈဆုိတာ ရွိေနတယ္။ ကပ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ နားလည္ဖုိ႔ လုိမယ္။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ တကယ္ အက်ဳိးရွိတာကုိ မသိႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာေနတဲ့သူဟာ အမွန္တရားကုိ မျမင္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ လုိခ်င္မက္ေမာမူ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အဲဒီလူဟာ အမုိက္တုိက္ႀကီး အလႊမ္းခံရသလုိ ျဖစ္သြားတာပဲတဲ့။ မွန္လုိက္တာ… လုိခ်င္လာၿပီဆုိရင္ အက်ဳိးရွိတာေတြ အက်ဳိးမရွိတာေတြ ဘာမွ မသိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ တရားတာေတြ မတရားတာေတြ ဘာမွ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ လုိခ်င္ေနတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာေတာ့ သူ႔ရဲ့ဉာဏ္ဟာ ကန္းသြားၿပီ။ အမုိက္ေမွာင္ႀကီး ဖုံးသြားၿပီ။ မုိက္သြားတယ္ ေမွာင္သြားတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ျမင္ေတာ့မလဲ။ ဘယ္သိေတာ့မလဲ။ လုပ္မိမွား ေျပာမိမွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြသာလွ်င္ ေနာင္တရဲ့ ထူေထာင္းတာကုိ ခံၾကရတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပုိက္ဆံနဲ႔ ကာကြယ္လုိ႔ မရဘူး။ မဟုတ္တာလုပ္ထားတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ရမွာပဲ ဒီေနာင္တက မဟုတ္တာ လုပ္ထားရင္ လာမွာပဲေလ။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ ႀကီးရင္ ႀကီးသေလာက္ ဘဝဟာ ေလးလံတဲ့သေဘာ ရွိတယ္။ ပင္ပန္းတဲ့သေဘာရွိတယ္။ ဒါ နိယာမပဲ။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာမွ မငဲ့ဘူး။ ဘယ္သူ႔မွလည္းပဲ အားနာတယ္လုိ႔ မရွိဘူး။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ မ်ားရင္ေတာ့ ပင္ပန္းလိမ့္မယ္။ ၿငိကပ္တြယ္တာမူ နည္းရင္ေတာ့ ေပါ့ပါးလိမ့္မယ္။ ဒါ သဘာဝပဲ။ ေလာဘဟာ စိတ္ကုိ ေလးလံေစတယ္။ ပင္ပန္းေစတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံလုိ႔ရွိရင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းဟာ စိတ္ကုိ ေပါ့ပါးေစတယ္။ လြတ္လပ္ေစတယ္။ ေပါ့ပါးေစတယ္ဆုိတာ အလြန္မွ ထင္ရွားတယ္။ ဘဝကုိ မက္ေမာတာ ရွိတယ္။ ဘဝကုိ ဖ်က္ဆီးခ်င္တာ ရွိတယ္။ အကယ္၍ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱကုိသာ သိမယ္ဆုိရင္ ေလာဘနဲ႔လည္း ေလာကကုိ မက္ေမာမွာ မဟုတ္သလုိ ေဒါသနဲ႔လည္းပဲ ေလာကကုိ ဖ်က္ဆီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သစၥာေရႊစည္ဆရာေတာ္ အရွင္ဥတၱမ #Via