အလင်းရောင် ဓမ္မ: တိဿ၏ စေတနာ ~~~~~~~~~~ လွန်လေပြီးသောအခါ ရွာတစ်ရွာ၌ တိဿ အမည်ရှိသော သူဆင်းရဲတစ်ယောက်ရှိ၏။ ထိုသူဆင်းရဲတွင် ဇနီးနှင့်သမီးလည်း ရှိ၏။ တစ်နေ့ သောအခါ ရွာသူရွာသားအပေါင်းသည် သံဃာတော် တို့ကို ပင့်၍ အသီးသီး အလှည့်ကျ ဆွမ်းလောင်းကြ၏။ တိဿတ်ု့ အလှည့်ရောက်သောအခါ ဆင်းရဲလှ သောကြောင့် ဆွမ်းကောင်းမလောင်းနိုင် ပုန်းရည်ဖတ်ကိုသာ လောင်းလှုနိုင်ကြသည်။ ထိုအခါ သံဃာတော်တို့သည် ပုန်းရည်ဖတ်ကို မသုံးဆောင် ရွာစွန်၌ စွန့်ပစ်ခဲ့ကြသည်။ ထိုအကြောင်းကို တိဿသိသော် စိတ်မချမ်းသာ ဖြစ်မိ၏။ သို့ဖြင့် တိဿသည် သူဌေးထံ သမီးကို ခေါ်သွား၍ ငါးရာဖြင့် ပေါင်သည် ထို့နောက် နို့စားနွားမတစ်ကောင်၀ယ်သည်.. ရှင်မ ဤနို့စားနွားမကို နို့ညှစ်၍ သံဃာတော်တို့ အား မပြတ်လှူဒါန်းပါ ၊ငါကားသမီးကိုရွေးအောင် အခြားတစ်မြို့တစ်ရွာသို့ သွားပြီးအလုပ် လုပ်ကိုင် ကာငွေရှာတော့မည် ဟူ၍ ဆိုသည်။ ထို့နောက် ကံအားလျော်စွာ အလုပ်ရပြီး ငွေစုနိုင် သည်၊ ၆ လခန့်ကြာပြီးသော် အသပြာငါးရာ စုဆောင်းမျိသာအခါ မိမိရွာသို့ပြန်လာသည်။ လမ်းခရီးတွင် မေ့ ည မပြတ် တရားဘာ၀နာစီး ဖြန်းသော ရဟန်းတစ်ပါးနှင့် တွေ့သည် တိဿသည် နေကိုမော့ကြည့်၍ မွန်းတည့်ခါနီးဖြစ်နေ၍ ... တိဿက ရဟန်းတော်အား... အရှင်ဘုရား.. ဆွမ်းပါ၏လော.. ဟုမေးလျှောက် ၏.. ရဟန်းတော် ကလည်း.. ဆွမ်းမပါ ဟူ၍ဆို၏။ အရှင်ဘုရား သည်နေရာတွင် ခေတ္တစောင့်ဆိုင်းတော် မူပါ၊ တပည့်တော်ဆွမ်းသွားပါမည်၊ ဟူ၍ တိဿက ဆို၏ ၊ ထို့နောက်ဆွမ်းသွားရှာရာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုတွေ့သည်၊ တိဿက အဆွေ ထမင်းထုတ် ကိုရောင်းပါ ဟု တောင်းပန်၍ အသပြာငါးရာဖြင့် ၀ယ်ယူခဲ့သည်။ တိဿသည် ရဟန်းတော်ထံ အဆောတလျင် ပြေးလာပြီးလျှင် ဆွမ်းကိုကပ်လေသည်။ ရဟန်းတော်လည်းဆွမ်းကိုဘုဉ်းပေးပြီး အတူထ၍ သွားကြ သည်။ လမ်းတွင် ရဟန်းတော်က ဆွမ်းရလာပုံကို မေးတော်မူ၏။ တိဿလည်းသမီးကိုရွေးရန် ၆ လ တိုင်အောင် ရှာဖွေစုဆောင်းခဲ့ပုံ၊ အသပြာ ငါးရာစလုံး. ပေးပြီး ၀ယ်ခဲ့ရပုံ၊ ရဟန်းတော်ကို ဆွမ်း ကပ်ခွင့်ရသဖြင့် ၀မ်းသာကြည်နူးရပုံတို့ကို ပြေပြ လျှောက်ထားသည်။ ရဟန်းတော်သည် တိဿကို ကြည့်ကာ အံ့ချီးမဆုံး ရှိသည်၊ အံ့ဖွယ်ပြုနိုင်ခဲ့သော ကောင်းမှု့ ကိုပြုသည့် ယောက်ျားပေတကား သည်ယောက်ျား ကို အကျိုးဖြစ်အောင် ငါဆောင်ရွတ်မှ သင့်တော့မည်၊ ဟု ကြံရွယ်တော်မူလေသည်။ ရဟန်းတော်သည် မင်းနေပြည်တော်သို့ ရောက်သောအခါ မင်းဆရားတော် သီတင်းသုံးရာ ကျောင်း တော်သို့ ၀င်ရောက်တည်းခိုသည်။ ရဟန်းတော်သည် ညဉ့်သုံးယံပတ်လုံး ကမ္မဋ္ဌာန်းကို ကြိုးစားအားထုတ်သည်၊ အရုဏ်မတက်မီ အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ဆိုက်ရောက်၍ ရဟန္တာ ဖြစ်သွားသည်။ အရုဏ်တက်သောအခါ မင်းဆရာ အား ခေါ်သည်။ ငါ့ရှင် ငါကား သက်တမ်းကုန်ပြီ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုတော့မည်၊ ငါနှင့်ပတ်သက်၍ အရေးအကြောင်း ပေါ် လာလျှင် ငါ့ဒါယကာ တိဿကို ခေါ်ပါ သူ့ကိုခေါ်ခိုင်း လျှင် လိုတိုင်းပြည့်လိမ့်မည် ဟု ဆိုကာ အရုဏ်တက် သောအခါ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုလေသည်။ မင်းဆရာသည် ရဟန္တာမြတ် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုကြောင်းကို အကြောင်းကြားသည် မင်းလည်း မှုးမတ်.သူဌေး.သူကြွယ်.အပေါင်းခြံရံလျက် ကျောင်းသို့လာသည် ။ တင့်တယ်သော ကြာကလပ်ကို လုပ်ပြီး လျှင် ရဟန်းတော်၏အလောင်းတော်ကို တင်မည် ပြုသည် ထိုအခါတင်၍မရ မ၍ မကြွ ကျောက်စာ တိုင်ကဲ့သို့ ခိုင်မြဲနေသည်။ မင်းဆရာတော်က ရဟန်းတော် ပရိနိဗ္ဗာန် မပြုမီ မှာခဲ့သော စကားကို သတိရသွားသည်။ ရဟန်းတော်၏ဒါယကာ တိဿကို ခေါ်၍ ခိုင်းလျှင် အလိုပြည့်လိမ့်မည် ဟူ၍ ပြေပြသည်။ တိဿလည်း အလောင်းတော်၏ မျက်နှာတော်ကို ကြည့်ကာငိုယိုရှာသည် မင်းကလည်း တိဿကို အသပြာတစ်သောင်း စုပုံ ပေးပြီးလျှင် အလောင်းတော်သည် တိဿ၏လက် ဖြင့်ထိရုံမျှဖြင့် သစ်ရွက်ခြောက်ပမာ ပေါ့ပါးစွာ ကြာကလာပ်ပေါ်သို့ အလိုလို ရောက်ရှိသွားလေသည်။ တိဿကို အသပြာ တစ်ထောင် ၊ နှစ်ထောင် ၊ စသည်ဖြင့် ဝိုင်း၍ပေးကြသောအခါ အလောင်းတော်ကို သဂြိုလ်ပြီးသောအခါတွင်ကား တိဿသည် အသပြာ သုံးကုဋေ ခြောက်သန်း ရရှိလေသည်။ ချက်ခြင်းပင် သူဌေးကြီးဖြစ်သွားလေသည်။ မင်းလည်း ရဟန်းတော်ကို သင်္ဂြိုလ်ရာမှ ရရှိသော ဓာတ် တော်တို့ကို စေတီတည်၍ ကိုးကွယ်ထားလေသည်။ Credit - Aung Naing April Thin တိူ၏ စတေနာ ~~~~~~~~~~ လှနျလပွေီးသောအခါ ရှာတဈရှာ၌ တိူ အမညျရှိသော သူဆငျးရဲတဈယောကျရှိ၏။ ထိုသူဆငျးရဲတှငျ ဇနီးနှငျ့သမီးလညျး ရှိ၏။ တဈနေ့ သောအခါ ရှာသူရှာသားအပေါငျးသညျ သံဃာတောျ တို့ကို ပငျ့၍ အသီးသီး အလှညျ့ကြ ဆှမျးလောငျးကွ၏။ တိူတျု့ အလှညျ့ရောကျသောအခါ ဆငျးရဲလှ သောကွောငျ့ ဆှမျးကောငျးမလောငျးနိုငျ ပုနျးရညျဖတျကိုသာ လောငျးလှုနိုငျကွသညျ။ ထိုအခါ သံဃာတောျတို့သညျ ပုနျးရညျဖတျကို မသုံးဆောငျ ရှာစှနျ၌ စှနျ့ပဈခဲ့ကွသညျ။ ထိုအကွောငျးကို တိူသိသောျ စိတျမခမြျးသာ ဖွဈမိ၏။ သို့ဖွငျ့ တိူသညျ သူဌေးထံ သမီးကို ခေါျသှား၍ ငါးရာဖွငျ့ ပေါငျသညျ ထို့နောကျ နို့စားနှားမတဈကောငျ၀ယျသညျ.. ရှငျမ ဤနို့စားနှားမကို နို့ညှဈ၍ သံဃာတောျတို့ အား မပွတျလှူဒါနျးပါ ၊ငါကားသမီးကိုရှေးအောငျ အခွားတဈမွို့တဈရှာသို့ သှားပွီးအလုပျ လုပျကိုငျ ကာငှရှောတော့မညျ ဟူ၍ ဆိုသညျ။ ထို့နောကျ ကံအားလြောျစှာ အလုပျရပွီး ငှစေုနိုငျ သညျ၊ ၆ လခနျ့ကွာပွီးသောျ အသပွာငါးရာ စုဆောငျးမြိသာအခါ မိမိရှာသို့ပွနျလာသညျ။ လမျးခရီးတှငျ မေ့ ည မပွတျ တရားဘာ၀နာစီး ဖွနျးသော ရဟနျးတဈပါးနှငျ့ တှေ့သညျ တိူသညျ နကေိုမော့ကွညျ့၍ မှနျးတညျ့ခါနီးဖွဈနေ၍ ... တိူက ရဟနျးတောျအား... အရှငျဘုရား.. ဆှမျးပါ၏လော.. ဟုမေးလြှောကျ ၏.. ရဟနျးတောျ ကလညျး.. ဆှမျးမပါ ဟူ၍ဆို၏။ အရှငျဘုရား သညျနရောတှငျ ခတေ်တစောငျ့ဆိုငျးတောျ မူပါ၊ တပညျ့တောျဆှမျးသှားပါမညျ၊ ဟူ၍ တိူက ဆို၏ ၊ ထို့နောကျဆှမျးသှားရှာရာ ယောကျြားတဈယောကျကိုတှေ့သညျ၊ တိူက အဆှေ ထမငျးထုတျ ကိုရောငျးပါ ဟု တောငျးပနျ၍ အသပွာငါးရာဖွငျ့ ၀ယျယူခဲ့သညျ။ တိူသညျ ရဟနျးတောျထံ အဆောတလငြျ ပွေးလာပွီးလြှငျ ဆှမျးကိုကပျလသေညျ။ ရဟနျးတောျလညျးဆှမျးကိုဘုဉျးပေးပွီး အတူထ၍ သှားကွ သညျ။ လမျးတှငျ ရဟနျးတောျက ဆှမျးရလာပုံကို မေးတောျမူ၏။ တိူလညျးသမီးကိုရှေးရနျ ၆ လ တိုငျအောငျ ရှာဖှစေုဆောငျးခဲ့ပုံ၊ အသပွာ ငါးရာစလုံး. ပေးပွီး ၀ယျခဲ့ရပုံ၊ ရဟနျးတောျကို ဆှမျး ကပျခှငျ့ရသဖွငျ့ ၀မျးသာကွညျနူးရပုံတို့ကို ပွပွေ လြှောကျထားသညျ။ ရဟနျးတောျသညျ တိူကို ကွညျ့ကာ အံ့ခြီးမဆုံး ရှိသညျ၊ အံ့ဖှယျပွုနိုငျခဲ့သော ကောငျးမှု့ ကိုပွုသညျ့ ယောကျြားပတေကား သညျယောကျြား ကို အကြိုးဖွဈအောငျ ငါဆောငျရှတျမှ သငျ့တော့မညျ၊ ဟု ကွံရှယျတောျမူလသေညျ။ ရဟနျးတောျသညျ မငျးနပွေညျတောျသို့ ရောကျသောအခါ မငျးဆရားတောျ သီတငျးသုံးရာ ကြောငျး တောျသို့ ၀ငျရောကျတညျးခိုသညျ။ ရဟနျးတောျသညျ ညဉျ့သုံးယံပတျလုံး ကမ်မဋ်ဌာနျးကို ကွိုးစားအားထုတျသညျ၊ အရုဏျမတကျမီ အရဟတ်တဖိုလျသို့ ဆိုကျရောကျ၍ ရဟန်တာ ဖွဈသှားသညျ။ အရုဏျတကျသောအခါ မငျးဆရာ အား ခေါျသညျ။ ငါ့ရှငျ ငါကား သကျတမျးကုနျပွီ ပရိနိဗ်ဗာနျပွုတော့မညျ၊ ငါနှငျ့ပတျသကျ၍ အရေးအကွောငျး ပေါျ လာလြှငျ ငါ့ဒါယကာ တိူကို ခေါျပါ သူ့ကိုခေါျခိုငျး လြှငျ လိုတိုငျးပွညျ့လိမျ့မညျ ဟု ဆိုကာ အရုဏျတကျ သောအခါ ပရိနိဗ်ဗာနျပွုလသေညျ။ မငျးဆရာသညျ ရဟန်တာမွတျ ပရိနိဗ်ဗာနျပွုကွောငျးကို အကွောငျးကွားသညျ မငျးလညျး မှုးမတျ.သူဌေး.သူကွှယျ.အပေါငျးခွံရံလကြျ ကြောငျးသို့လာသညျ ။ တငျ့တယျသော ကွာကလပျကို လုပျပွီး လြှငျ ရဟနျးတောျ၏အလောငျးတောျကို တငျမညျ ပွုသညျ ထိုအခါတငျ၍မရ မ၍ မကွှ ကြောကျစာ တိုငျကဲ့သို့ ခိုငျမွဲနသေညျ။ မငျးဆရာတောျက ရဟနျးတောျ ပရိနိဗ်ဗာနျ မပွုမီ မှာခဲ့သော စကားကို သတိရသှားသညျ။ ရဟနျးတောျ၏ဒါယကာ တိူကို ခေါျ၍ ခိုငျးလြှငျ အလိုပွညျ့လိမျ့မညျ ဟူ၍ ပွပွေသညျ။ တိူလညျး အလောငျးတောျ၏ မကြျနှာတောျကို ကွညျ့ကာငိုယိုရှာသညျ မငျးကလညျး တိူကို အသပွာတဈသောငျး စုပုံ ပေးပွီးလြှငျ အလောငျးတောျသညျ တိူ၏လကျ ဖွငျ့ထိရုံမြှဖွငျ့ သဈရှကျခွောကျပမာ ပေါ့ပါးစှာ ကွာကလာပျပေါျသို့ အလိုလို ရောကျရှိသှားလသေညျ။ တိူကို အသပွာ တဈထောငျ ၊ နှဈထောငျ ၊ စသညျဖွငျ့ ဝိုငျး၍ပေးကွသောအခါ အလောငျးတောျကို သဂွိုလျပွီးသောအခါတှငျကား တိူသညျ အသပွာ သုံးကုဋေ ခွောကျသနျး ရရှိလသေညျ။ ခကြျခွငျးပငျ သူဌေးကွီးဖွဈသှားလသေညျ။ မငျးလညျး ရဟနျးတောျကို သငျ်ဂွိုလျရာမှ ရရှိသော ဓာတျ တောျတို့ကို စတေီတညျ၍ ကိုးကှယျထားလသေညျ။ Credit