အလင်းရောင် ဓမ္မ: မြတ်စွာဘုရားက စိတ်ကိုဦးတည်ပြီးတော့ ဆုံးမတယ်။လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ " စိတ်ပူတယ်၊ စိတ်ညစ်တယ်၊စိတ်သောကရောက်တယ် " ဆိုတာတွေမှာ ထွက်ပေါက်အဖြေတွေ ရှိတယ်တဲ့။ အဲဒီအဖြေနဲ့ဖြေရှင်းသွားလို့ရှိရင်စိတ်ပူမှုကို လျှော့ချနိုင်တယ်။ စိတ်သောကကို လျှော့ချ နိုင်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာ ဖယ်ရှားပစ်နိုင်တဲ့ နည်းစနစ်ကိုမြတ်စွာဘုရားက ဟောတယ်။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ပြန်လည်ကုစားတာ၊ ရေကြောင့်ဖြစ်တဲ့အညစ်အကြေးကို ရေနဲ့ဆေးရင် ပျောက်သလိုပဲ။ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပြန်ပြီးတော့ ကုစားတဲ့ နည်းစနစ်ဆိုတာ အပြင်ကဘာတစ်ခုမှ မပါဘူးနော်။ ဆေးသောက်စရာ မလိုဘူး။စိတ်ကို စိတ်နဲ့ပဲ ပြန်ကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမည်တစ်မျိုးနဲ့ ပြောလို့ရှိရင် ကမ္မဋ္ဌာန်း အားထုတ်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်တယ်။ အခုခေတ်ပြောတဲ့ တရားစခန်းဝင်တယ်ပေါ့။ (၁၀ )ရက်စခန်းတို့၊ (၇)ရက်စခန်းတို့ ရိပ်သာမှာဝင်တယ်။ တရားအားထုတ်တယ်၊ စိတ်ကိုစိတ်နဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပ် လုပ်တာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစွမ်းအားနဲ့ ကုစားတာကတစ်မျိုး၊ စိတ်ကို အာရုံတစ်ခုထဲမှာ စုစည်းတာ၊ စုစည်းထား တဲ့အချိန်မှာတော့စိတ်က ငြိမ်ကျသွားလို့ရှိရင် အေးချမ်းမှာတော့ သေချာတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ သမာဓိကောင်းနေလို့ရှိရင် တရားထိုင်တဲ့နေရာမှာ တစ်နာရီလည်း ကြာတယ်မထင်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုရင် စိတ်ကိုအာရုံတစ်ခုတည်းမှာစုစည်းထားတဲ့ အတွက်ကြောင့်ညောင်းတာ၊ ကိုက်ခဲတာတွေကို အကုန်ကျော်လွှားပြီး အေးချမ်းတဲ့ အနေအထား တစ်ခု ရတယ်။ " သမာဓိ " ဖြုတ်လိုက်ရင် တော့ ဒါတွေ မရှိပြန်ဘူး။ သမာဓိစွမ်းအားကို အခြေခံပြီး တဆင့်လုပ်ရမယ့် အရာကဘာတုန်းဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါ်တယ်။ရုပ်နာမ်ဓမ္မသဘာဝတရားတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ရမယ်။အမှန်အကန်သိအောင် check up လုပ်ရမယ်နော်။ မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်မှာ မြတ်စွာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ္တာနုပဿနာ " ဆိုတာ စိတ်ကို check up လုပ်တာပဲ။အဲသလိုလုပ်မှလည်း အဖြေထုတ်လို့ ရတယ်လေ။ အဖြေထုတ်နိုင်မှ ဖြေရှင်းချက် ဖြေဆေးဆိုတာ ရှိမယ်။ ပြဿနာတစ်ခုကို မစူးစမ်းလို့ရှိရင် အဖြေထုတ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။အဖြေမထုတ်နိုင်ရင် ဒီပြဿနာဟာ တန်းလန်းပဲနေမှာပေါ့။ အေး..ဒါကြောင့်မို့ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် အချက်(၃)ချက်နဲ့ ရှုမြင်သုံးသပ် ဖို့ လိုအပ်တယ်။ (၁) ကိ်ုယ့်သန္တာန်မှာ ဖြစ်နေတဲ့ အရာတွေဟာ ကျေနပ်စရာ ကောင်းတာတွေရှိတယ်။အဿာဒ လို့ ခေါ်တယ်။ကျေနပ်စရာကောင်းတာက အဿာဒ။ (၂) အပြစ်အနာအဆာတွေရှိတယ်။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထွက်ပေါက် ရှိတယ်။ နိဿရဏ။ ဒီ သုံးချက်ကို နားလည်ဖို့ လိုတယ်။ ကဲ... ကိုယ့်ရဲ့ ရုပ်ခန္ဓာကြီးဆိုပါစို့။ မျက်လုံးကိုပဲ ကြည့်ရအောင်၊ မျက်လုံးရဲ့ကျေနပ်စရာ က ဘာလဲ ? မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ အပြစ်အနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမျက်လုံးမှ ထွက်မြောက်မှုက ဘာလဲ ? (၁)မျက်လုံးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျေနပ်စရာက ဘာတုန်းဆိုရင်မျက်လုံးရှိလို့ မြင်စရာတွေ မြင်ရတယ်၊ ပညာသင်လို့ ရတယ်။ စာအုပ်စာတမ်းတွေ ဖတ်လို့ရတယ်၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယ်။စိတ်ပျော်စရာကောင်းတဲ့ အာရုံလေးတွေ ကြည့်ရတယ်။မြင်ရတယ်။ ဟော မျက်လုံးရဲ့အသုံးက ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူးလား၊ ကောင်းတယ်နော်။ မျက်စိကောင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အလှအပတွေ ခံစားနိုင်တယ်။ အကုန်လုံး ကြည့်နိုင်တယ်။မျက်စိနဲ့ ပညာတွေ ရှာနိုင်တယ်။ စေတီပုထိုးတွေ ဖူးမြင်နိုင်တယ်။ဒါ မျက်လုံးက အကျိုးကျေးဇူးတွေ၊ ကျေနပ်စရာလေးတွေ။ (၂) ဒါဖြင့် မျက်လုံးရဲ့အပြစ်အနာအဆာ မကျေနပ်စရာကဘာတုန်းဆိုရင် တဖြည်းဖြည်း မှုန်လာတတ်တာက မကျေနပ်စရာပဲ။ တခါတခါ မျက်စိကြီးနီရဲနေအောင် ကျိန်းတတ်တာ က မကျေနပ်စရာပဲနော်။ မျက်မှန်တပ်ရတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ မှုန်လာတော့မျက်မှန်တပ်ရတယ်။ နောက်ဆုံး တိမ်ဖုံးသွားတာလည်း မကျေနပ်စရာပဲ။ အဲဒီလို မျက်စိရဲ့အပြစ်အနာအဆာ၊ မတည်မြဲတဲ့သဘော၊ ပြောင်းလွဲဖောက်ပြန်တတ်တဲ့ သဘော၊ တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘောတွေက မျက်စိမှာ ကျေနပ်စရာ မကောင်းဘူး။ မျက်စိရဲ့ အပြစ်တွေပဲ။ ပစ္စည်းလေးတစ်ခု တွေ့တဲ့အခါ ကျေနပ်စရာ၊ မကျေနပ်စရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ကားတစ်စီးဝယ်လည်း ဒီအတိုင်းပဲပေါ့။ ကျေနပ်စရာကောင်းတယ်၊ ဒီကားက ကျေနပ်စရာမကောင်းဘူး၊ ခဏခဏ ပျက်တယ်နော်။ ဒီလိုဟာမျိုးပေါ့။ (၃) မျက်စိက ထွက်ပေါက်ဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မျက်လုံးပေါ်မှာ တွယ်တာနေတဲ့ တွယ်တာနေမှု အဲဒီတွယ်တာမှုတဏှာကို မဖယ်နိုင်သေးသမျှ ဒီပြဿနာကို မရှင်းနိုင်ဘူး။ဒါကြောင့်မို့ မျက်စိပေါ်မှာ တွယ်တာခြင်းဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယ်ရှားခြင်းသာ ထွက်ပေါက်ပဲ။ ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီအတိုင်းပဲကြည့်။ မြတ်စွာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အဿ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယ်။ " ကျေနပ်စရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီးဟောတယ်၊ "အပြစ်အနာအဆာ " _ နိဿရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယ်။ "ထွက်ပေါက် "ဘယ်အရာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီလိုရှိနေတာကိုမြင်တတ်ရတယ်။ အဲဒီလို မြင်တတ်လာတဲ့အခါ ဘယ်ကိစ္စပဲဖြစ်ဖြစ် "ထွက်ပေါက် " ဆိုတာ ရှိလာတယ်။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထွက်ပေါက်ကလေး " တွေကနေ ထွက်ဖို့လိုတာပဲ။မထွက်ဘဲနဲ့ ဒီထဲနေရင် ဒီပြဿနာနဲ့ လုံးလည်ခတ်နေမှာပဲနော်။ အဖြေမရှာနိုင်ဘူးတဲ့။ #ဆရာတော်ဒေါက်တာအရှင်နန္ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of_Buddha မွတျစှာဘုရားက စိတျကိုဦးတညျပွီးတော့ ဆုံးမတယျ။လူတိုငျးလူတိုငျးမှာ " စိတျပူတယျ၊ စိတျညဈတယျ၊စိတျသောကရောကျတယျ " ဆိုတာတှမှော ထှကျပေါကျအဖွတှေေ ရှိတယျတဲ့။ အဲဒီအဖွနေဲ့ဖွရှေငျးသှားလို့ရှိရငျစိတျပူမှုကို လြှော့ခနြိုငျတယျ။ စိတျသောကကို လြှော့ခြ နိုငျတယျ။ နောကျဆုံးမှာ ဖယျရှားပဈနိုငျတဲ့ နညျးစနဈကိုမွတျစှာဘုရားက ဟောတယျ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ပွနျလညျကုစားတာ၊ ရကွေောငျ့ဖွဈတဲ့အညဈအကွေးကို ရနေဲ့ဆေးရငျ ပြောကျသလိုပဲ။ စိတျကိုစိတျနဲ့ပွနျပွီးတော့ ကုစားတဲ့ နညျးစနဈဆိုတာ အပွငျကဘာတဈခုမှ မပါဘူးနောျ။ ဆေးသောကျစရာ မလိုဘူး။စိတျကို စိတျနဲ့ပဲ ပွနျကုစားတာ။ အဲဒါကို နာမညျတဈမြိုးနဲ့ ပွောလို့ရှိရငျ ကမ်မဋ်ဌာနျး အားထုတျတယျလို့ ပွောတယျ။ ကမ်မဋ်ဌာနျးထိုငျတယျ။ အခုခတျေပွောတဲ့ တရားစခနျးဝငျတယျပေါ့။ (၁၀ )ရကျစခနျးတို့၊ (၇)ရကျစခနျးတို့ ရိပျသာမှာဝငျတယျ။ တရားအားထုတျတယျ၊ စိတျကိုစိတျနဲ့ပဲ ကုစားတဲ့ အလုပျ လုပျတာပဲ။ အဲဒီလို ကုစားတဲ့အခါ မှာသမာဓိစှမျးအားနဲ့ ကုစားတာကတဈမြိုး၊ စိတျကို အာရုံတဈခုထဲမှာ စုစညျးတာ၊ စုစညျးထား တဲ့အခြိနျမှာတော့စိတျက ငွိမျကသြှားလို့ရှိရငျ အေးခမြျးမှာတော့ သခြောတယျ။ ဒါကွောငျ့မို့ သမာဓိကောငျးနလေို့ရှိရငျ တရားထိုငျတဲ့နရောမှာ တဈနာရီလညျး ကွာတယျမထငျဘူး။ ဘာဖွဈလို့တုနျးဆိုရငျ စိတျကိုအာရုံတဈခုတညျးမှာစုစညျးထားတဲ့ အတှကျကွောငျ့ညောငျးတာ၊ ကိုကျခဲတာတှကေို အကုနျကြောျလှှားပွီး အေးခမြျးတဲ့ အနအေထား တဈခု ရတယျ။ " သမာဓိ " ဖွုတျလိုကျရငျ တော့ ဒါတှေ မရှိပွနျဘူး။ သမာဓိစှမျးအားကို အခွခေံပွီး တဆငျ့လုပျရမယျ့ အရာကဘာတုနျးဆိုတော့ contemplation လို့ ခေါျတယျ။ရုပျနာမျဓမ်မသဘာဝတရားတှကေို ဆငျခွငျသုံးသပျရမယျ။အမှနျအကနျသိအောငျ check up လုပျရမယျနောျ။ မဟာသတိပဋ်ဌာနသုတျမှာ မွတျစှာဘုရား ဟောထားတဲ့" စိတ်တာနုပူနာ " ဆိုတာ စိတျကို check up လုပျတာပဲ။အဲသလိုလုပျမှလညျး အဖွထေုတျလို့ ရတယျလေ။ အဖွထေုတျနိုငျမှ ဖွရှေငျးခကြျ ဖွဆေေးဆိုတာ ရှိမယျ။ ပွူနာတဈခုကို မစူးစမျးလို့ရှိရငျ အဖွထေုတျနိုငျမှာ မဟုတျဘူး။အဖွမေထုတျနိုငျရငျ ဒီပွူနာဟာ တနျးလနျးပဲနမှောပေါ့။ အေး..ဒါကွောငျ့မို့ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ အခကြျ(၃)ခကြျနဲ့ ရှုမွငျသုံးသပျ ဖို့ လိုအပျတယျ။ (၁) ကိျုယျ့သန်တာနျမှာ ဖွဈနတေဲ့ အရာတှဟော ကြနေပျစရာ ကောငျးတာတှရှေိတယျ။အူာဒ လို့ ခေါျတယျ။ကြနေပျစရာကောငျးတာက အူာဒ။ (၂) အပွဈအနာအဆာတှရှေိတယျ။ အာဒီနဝ။ ( ၃ ) ထှကျပေါကျ ရှိတယျ။ နိူရဏ။ ဒီ သုံးခကြျကို နားလညျဖို့ လိုတယျ။ ကဲ... ကိုယျ့ရဲ့ ရုပျခန်ဓာကွီးဆိုပါစို့။ မကြျလုံးကိုပဲ ကွညျ့ရအောငျ၊ မကြျလုံးရဲ့ကြနေပျစရာ က ဘာလဲ ? မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီးတော့ အပွဈအနာအဆာက ဘာလဲ ? အဲဒီမကြျလုံးမှ ထှကျမွောကျမှုက ဘာလဲ ? (၁)မကြျလုံးနဲ့ပတျသကျပွီး ကြနေပျစရာက ဘာတုနျးဆိုရငျမကြျလုံးရှိလို့ မွငျစရာတှေ မွငျရတယျ၊ ပညာသငျလို့ ရတယျ။ စာအုပျစာတမျးတှေ ဖတျလို့ရတယျ၊ ဘုရားဖူးလို့ ရတယျ။စိတျပြောျစရာကောငျးတဲ့ အာရုံလေးတှေ ကွညျ့ရတယျ။မွငျရတယျ။ ဟော မကြျလုံးရဲ့အသုံးက ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူးလား၊ ကောငျးတယျနောျ။ မကြျစိကောငျးတဲ့ပုဂ်ဂိုလျတှဟော ကမ်ဘာလောကကွီးရဲ့ အလှအပတှေ ခံစားနိုငျတယျ။ အကုနျလုံး ကွညျ့နိုငျတယျ။မကြျစိနဲ့ ပညာတှေ ရှာနိုငျတယျ။ စတေီပုထိုးတှေ ဖူးမွငျနိုငျတယျ။ဒါ မကြျလုံးက အကြိုးကြေးဇူးတှေ၊ ကြနေပျစရာလေးတှေ။ (၂) ဒါဖွငျ့ မကြျလုံးရဲ့အပွဈအနာအဆာ မကြနေပျစရာကဘာတုနျးဆိုရငျ တဖွညျးဖွညျး မှုနျလာတတျတာက မကြနေပျစရာပဲ။ တခါတခါ မကြျစိကွီးနီရဲနအေောငျ ကြိနျးတတျတာ က မကြနေပျစရာပဲနောျ။ မကြျမှနျတပျရတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ မှုနျလာတော့မကြျမှနျတပျရတယျ။ နောကျဆုံး တိမျဖုံးသှားတာလညျး မကြနေပျစရာပဲ။ အဲဒီလို မကြျစိရဲ့အပွဈအနာအဆာ၊ မတညျမွဲတဲ့သဘော၊ ပွောငျးလှဲဖောကျပွနျတတျတဲ့ သဘော၊ တဈမြိုးတဈဖုံ ဖွဈတတျတဲ့ သဘောတှကေ မကြျစိမှာ ကြနေပျစရာ မကောငျးဘူး။ မကြျစိရဲ့ အပွဈတှပေဲ။ ပစ်စညျးလေးတဈခု တှေ့တဲ့အခါ ကြနေပျစရာ၊ မကြနေပျစရာ (၂)ခု ရှိတာပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ကားတဈစီးဝယျလညျး ဒီအတိုငျးပဲပေါ့။ ကြနေပျစရာကောငျးတယျ၊ ဒီကားက ကြနေပျစရာမကောငျးဘူး၊ ခဏခဏ ပကြျတယျနောျ။ ဒီလိုဟာမြိုးပေါ့။ (၃) မကြျစိက ထှကျပေါကျဆိုတာတော့ ဘာလဲ ??? မကြျလုံးပေါျမှာ တှယျတာနတေဲ့ တှယျတာနမှေု အဲဒီတှယျတာမှုတဏှာကို မဖယျနိုငျသေးသမြှ ဒီပွူနာကို မရှငျးနိုငျဘူး။ဒါကွောငျ့မို့ မကြျစိပေါျမှာ တှယျတာခွငျးဆိုတဲ့ တဏှာကိုဖယျရှားခွငျးသာ ထှကျပေါကျပဲ။ ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီအတိုငျးပဲကွညျ့။ မွတျစှာဘုရား ဟောတဲ့အခါမှာ အူ ာဒ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ဟောတယျ။ " ကြနေပျစရာ "_ အာဒီနဝ ဆိုတာနဲ့ပတျသကျပွီးဟောတယျ၊ "အပွဈအနာအဆာ " _ နိူရဏ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ဟောတယျ။ "ထှကျပေါကျ "ဘယျအရာပဲဖွဈဖွဈ ဒီလိုရှိနတောကိုမွငျတတျရတယျ။ အဲဒီလို မွငျတတျလာတဲ့အခါ ဘယျကိစ်စပဲဖွဈဖွဈ "ထှကျပေါကျ " ဆိုတာ ရှိလာတယျ။ အဲဒီ ရှိလာတဲ့ "ထှကျပေါကျကလေး " တှကေနေ ထှကျဖို့လိုတာပဲ။မထှကျဘဲနဲ့ ဒီထဲနရေငျ ဒီပွူနာနဲ့ လုံးလညျခတျနမှောပဲနောျ။ အဖွမေရှာနိုငျဘူးတဲ့။ #ဆရာတောျဒေါကျတာအရှငျနန်ဒမာလာဘိဝံသ #Posted_by_Words_of