အလင်းရောင် ဓမ္မ: အဆုံးအမကို လိုက်နာသော တပည့်ကောင်း 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ဆရာသမားက ဆိုဆုံးမတဲ့အခါ " မလိုက်နာဘူးဘာဖြစ်လဲ "တဲ့။ အဲ့ဒီအကြောင်းနဲ့ ပတ်သတ်လို့ " ဂန္ဓာရ ဇာတ် " လေးကိုဟောဖို့ရှိပါတယ်။ ဒီဇာတ်လေးက မြတ်စွာဘုရားရှင် ဇေတဝန်ကျောင်းမှာ သီတင်းသုံးနေစဉ်က ရဟန်းတော်တွေ ဘေသဇ္ဇ လို့ခေါ်တဲ့ ဆေးပစ္စည်းတွေကို သိုမှီးသိမ်းဆည်းကို အကြောင်းကိုပြုပြီး ဆိုဆုံးမခဲ့ပါတယ်။ ဂန္ဓာရတိုင်းကို အုပ်စိုးနေသော ဂန္ဓာရမင်းနဲ့ ဝိဒေဟတိုင်းကို အစိုးရသော ဝိဒေဟမင်းတို့ဟာ လူခြင်းမတွေ့ပေမယ့် အဆွေခင်ပွန်းများဖြစ်ကြပါတယ်။ ဂန္ဓာရမင်း သည် တစ်နေ့ သံဝေဂရစရာအကြောင်း ပေါ်လာ၍ မင်းစည်းစိမ်ကို စွန့်ကာ ရသေ့ရဟန်းပြု၍ ဟိမဝန္တာသို့ဝင်ကာ တောထွက်လေသည်။ ဒီအကြောင်းကိုကြားတော့ ဝိဒေဟမင်းလည်း လိုက်၍ ရသေ့ရဟန်းပြုကာ တောထွက်လေသည်။ ရသေ့နှစ်ပါးသည် တောထဲ၌ သစ်သီးသစ်ဥကိုသာစားပြီးနေထိုင်လာရာက နှစ်ကာလကြာလာသောအခါ အချဉ် ဆားကို မှီဝဲရန် အလို့ငှာ ဟိမဝန္တာ မှထွက်ကာ နယ်စွန်ရွာလေးတစ်ရွာသို့ ချဉ်းကပ်၍ ဆွမ်းခံကြ၏။ ရွာသူရွာသားတို့သည် တစ်ခါတရံ ဆားမပါသော ဆွမ်းကိုလောင်းလှူတတ် ကြသဖြင့် ဆားခပ်များများရသော တစ်နေ့မှာ ဝိဒေဟရသေ့သည် ဆားအနည်ကို ဖက်နှင့်ထုပ်၍ သက်ငယ်အမိုးကြား၌ ထိုးညှပ်ထားသည်။ ဆားမရသော တစ်နေ့တွင် ဝိဒေဟရသေ့သည် ခေါင်မိုးကြားကဆားထုပ်ကိုယူကာ ဂန္ဓာရရသေ့အားကပ်လိုက်၏။ ထိုအခါ ဂန္ဓာရရသေ့က " ဒီနေ့ဆားမရပါဘူးကွယ် သင်ဘယ်ကရသလဲ " လို့မေးမြန်း၏။ ဝိဒေဟရသေ့က အကြောင်းကိုပြောပြလိုက်တယ်။ ဂန္ဓာရရသေ့က " မဂ်ဖိုလ်မှ အချည်းအနှီးဖြစ်သော ယောက်ျား ၊ သင်သည် ယူဇာနာသုံးရာရှိသော ဝိဒေဟတိုင်းကို စွန့်ထားခဲ့ပြီးမှ ရသေ့ရဟန်းပြုလာသူဖြစ်ပါလျက် ယခု ဤဆားလေးတစ်ပွင့် နှစ်ပွင့်ကို တပ်စွန်းနေဘိသည် " ဟု ဆုံးမ စကားဆိုလေသည်။ ဝိဒေဟရသေ့က " အရှင်ဘုရားသည် မိမိအပြစ်ကို မမြင်ဘဲ တပည့်တော်၏ အပြစ်သာ အရှင်ဘုရားသည်မြင်၏။ "ကဲ...သီလရှင်တွေ ပြောတာနဲ့ တူမနေဘူးလား ?။ နောက်သူကထပ်ပြောတယ်... " ဆရာသည် သူတစ်ပါးကို မဆုံးမလို၍ ဂန္ဓာရတိုင်းကို စွန့်ပြီး ရသေ့ရဟန်းပြုလာသူဖြစ်ပါလျက် ယခု ဤတောထဲသို့ ရောက်လာပြီးခါမှ အဘယ်ကြောင့် ကျွန်ုပ်ကို ဆုံးမချင် နေပါသနည်း " ဟု ဂန္ဓာရရသေ့ကို ပြန်ပြောတယ်။ ဒီလိုဆုံးမတာကို ဝိဒေဟရသေ့ကသည်းခံနိုင်တဲ့ စိတ်ထားမရှိဘူးတဲ့။ ငြိမ်နေလိုက်ရင်ကော မကောင်းဘူးလား?။ ဒီလိုမဟုတ်ဘူး သူကဆန့်ကျင်ဘက် ရပ်တည်လိုက်တယ်။ ဒါဘာပြောတာလဲ? ။ ဆရာကဆိုဆုံးမရင် လက်မခံနိုင်တဲ့ စိတ်ထားဘဲ။ " လာမပြောနဲ့ ၊မလိုက်နာတော့ဘာဖြစ်လဲ " သူတော်ကောင်းဆိုတာ ဒီလိုစိတ်ထားမျိုးရှိသင့်သလား?။ မရှိသင့်ဘူးနော်။ ရိုးရိုးသားသား ဆိုဆုံးမတာကိုတော့ သြဝါဒ ၊ အပြစ်ပြပြီး ဆိုဆုံးမတာကိုတော့ အနုသာသနေ လို့ခေါ်ပါတယ်။ ငါ့ကို ဆိုဆုံးမကောင်းလား ဆိုပြီးအခဲမကြေဖြစ်နေပြီ။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂ္ဂိုလ်သည် သူတော်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပါတော့မလား?။ သတိရှိကြ။ ဂန္ဓာရရသေ့က " အဆုံအမပေးတယ်ဆိုတာ သမ္မာသံဗုဒ္ဓဘုရားရှင်တွေ၊ ပစ္စေကဗောဓိဘုရားရှင်တွေ ဗုဒ္ဓသားသာဝကတွေ၊ ဘုရားလောင်းလျာတွေရဲ့ အစဉ်အလာတစ်ခုလည်းဖြစ်တယ်။ ထိုအဆုံအမကို လူမိုက်တို့သည် မလိုက်နာကြကုန်။ ထိုသို့ ဆိုဆုံးမသူမှာတော့ မည်သည့်မကောင်းမှုမှ မကျရောက်နိုင်ပေ " တဲ့။ ဒီလိုဆိုဆုံးမနေတာကို င့ါအားမြုပ်နှံထားတဲ့ရွှေအိုးကို တူးဖော်ပေးနေတာ မမည်ဘူးလား?။မည်ပါတယ်။ ဝိဒေဟရသေ့ကထပ်ပြီးပြောပြန်တယ် ... " ဆရာ ဂန္ဓာရရသေ့ အကျိုးစီပွားတစ်ကို ဆက်စပ်၍ ပြောတယ်ဆိုရင်လဲ သူတစ်ပါးကို ဆိုဆုံးမတဲ့ သူဟာ၊ သူတစ်ပါးကို ထိပါးပုတ်ခက်၍ ချုပ်ချယ်စောင်းမြောင်းတဲ့ စကားကို မပြောသင့်ပါဘူး " လို့ပြန်ပြောတယ်။ ဒီတော့ သူဘက်ကပြင်ပေးတာကို လက်ခံနိုင်တဲ့ စိတ်ထားရှိလား?။ မရှိဘူးနော်။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂ္ဂိုလ်အတွက် ကြီးပွားတိုးတက်မှုကော ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား?။ မဖြစ်န်ိုင်ဘူး။ ဒီလိုနှုတ်လှံထိုးနေတယ်။ ဒီနေရာမှာ ဘုရားရှင်က အရှင်အာနန္ဒာကို ဟောကြားထားတာလေးရှိတယ်။ ဘယ်လိုလဲ?။ " ချစ်သား အာနန္ဒာ...... ငါဘုရားသည် အိုးထိန်းကဲ့သို့ အိုးတို့ကို ကျက်၏ မကျက်၏တို့ကို ငါဘုရား ကြောင့်ကြမှုမရှိသည်သာ..။" အိုးထိန်းသည် ဆိုတာ အိုးလေးတွေပြုလုပ်ပြီး သူကရောင်းရန် အလို့ငှာ ဒီအိုးကကျက်တဲ့အိုး ဒီအိုးကမကျက်တဲ့အိုး ဒီအိုးကမကျက်တကျက်အိုး ခေါက်ပြီး စမ်းစစ်မှုဆိုတာပြုရတယ်။ ဒီလိုဘဲ ငါဘုရားက ချစ်သားတို့အပေါ်ကြောင့်ကြစိုက်မှု မရှိပါဘူးတဲ့ ။ ဒီတပည့်က ဣနြေ္ဒရင့်ကျင့်တယ်။ ဒီသာဝကက ဣနြေ္ဒ မရင့်ကျက်တယ် ဆိုပြီး သာဝကတွေကိုခွဲတန်းချပြီး ကြောင့်ကြစိုက်ကာမနေပါဘူးတဲ့။ ကြောင့်ကြမစိုက်ဘူးဆိုတာဘာပြောတာလည်းဆိုတော့ ခုလိုတရားဟောပြီ တရားနာတဲ့ ပရိတ်သတ်ထဲမှာ ပုဂ္ဂိုလ်အမျိုးမျိုးရှိတယ်။ ဣနြေ္ဒရင့်သူလည်းပါမယ်၊ မရင့်သူလဲပါမယ် အဲ့ဒိပုဂ္ဂိုလ်နဲ့ လျော်ညီအောင်တရားအမျိုးမျိုးကိုကြောင့်ကျစိုက်ပြီး ဟောနေရင်တရားတွေက အစီအစဉ်ကျဖို့ရာမဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ " ငါဘုရားသည် တရားတော်အားဟောကြားရာ၌ ချီးမြောက်သင့်သော ပုဂ္ဂိုလ်အားချီးမြောက်၍လည်းကောင်း ၊ နှိပ်ကွက်သင့်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်အား နှိပ်ကွက်၍ တရားတော်အား ဟောတော်မူတယ်။ " စဉ်စားကြည့်ပါ နှိပ်ကွက်ပြီးဟောရမယ့် ပုဂ္ဂိုလ်ကို ချီးမြောက်ပြီးဟောရင် ဒီပုဂ္ဂိုလ်က မကောင်းတာတွေဘဲ ဆက်၍လုပ်နေမယ်။ အကျိုးမယုတ်နိုင်ဘူးလား?။ ချီးမြောက်သင့် ချီးမြောက်ထိုက်သူကို နှိပ်ကွက်လိုက်တဲ့အတွက် ဒီပုဂ္ဂိုလ်မှာ တိုးတက်မှုတွေ ရပ်တန့်ပြီးမသွားနိုင်ဘူးလား?။ ရပ်တန့်သွားနိုင်တယ်။ " ငါဘုရားသည် တစ်ခါတလေ နှိပ်ကွက်၍ ဟောတယ်။ တစ်ခါတလေ ချီးမြောက်၍ ဟောတယ် ။ အဲ့ဒီလိုဟောတယ်ဆိုပေမယ့် မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်၏ အနှစ်သာရမှာ ရပ်တည်နေတဲ့ သူတော်ကောင်းကတော့ ငါဘုရားရှင်၏ သာသနာတော်မှာ တည်တန့်နေပေလိမ့်မည်။ " ဘယ်လိုနှိပ်ကွက်ပေမယ့် သာသနာတော်ရဲ့ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်အနှစ်သာရကို သိနေရင် သာသနာတော်ကခွဲဦးမလား?။ မခွဲတော့ဘူး။ ဘယ်လိုပင် ချီးမြောက်ပေမယ့် သာသနာတော်ရဲ့ မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်အနှစ်သာရကို သိနေရင် သာသနာတော်ကခွဲဦးမလား?။ မခွဲတော့ဘူး။ ဒီလိုဘဲ ဆရာသမားတွေက သင့်လျော်လျောက်ပတ်တဲ့ ဆိုဆုံးမမှုတွေကို လိုက်နာတဲ့သူက တိုးတက်မသွားနိုင်ဘူးလား။ မလိုက်နာတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကို ဆရာသမားတွေက ဆိုဆုံးမချင်တဲ့ စိတ်ထားရှိချင်သေးလား ?။ မရှိတော့ဘူး။ တစ်ခါဆုံးမလည်း မလိုက်နာဘူး ၊နှစ်ခါဆုံးမလည်း မလိုက်နာဘူး ၊ သုံးခါဆုံးမတော့လည်း မလိုက်နာဘူး ။ ကြာတော့ ဆရာသမားဘက်က စိတ်ကုန်မသွားဘူးလား?။ စိတ်ကုန်သွားတယ်။ ဆိုဆုံးမလို့ လိုက်နာ ပြုကျင့်မယ်ဆို ဆရာသမားဘက်က ထပ်ကာ ထပ်ကာ သင်ပေးချင်တဲ့ ဆန္ဒဓာတ်တွေပေါ်လာပါတယ်။ ဆိုဆုံးမလို့ လိုက်နာ ပြုကျင့်တဲ့သူဟာ ကောင်းမွန်စွာဆိုဆုံးမထားအပ်ပြီး ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ သူတော်ကောင်းတစ်ဦးဖြစ်သွားမယ်။ ကောင်းမွန်စွာဆိုဆုံးမထားအပ်ပြီး ကျင့်ဝတ်တွေနဲ့ ပြည့်စုံတဲ့ သူတော်ကောင်းတစ်ဦး၏ စိတ်သည် တဖြည်းဖြည်း တည်ကြည်လာတယ်တဲ့။ ဂန္ဓာရရသေ့က ပြန်ပြောတယ် " မြတ်စွာဘုရားရှင်တို့၏ အဆုံးအမတို့မည်သည် အိုးထိန်းသည်ကဲ့သို့ အိုးတို့အား ခေါက်၍ ခေါက်၍ ကြည့်၏။ ကျက်သောအိုးကိုသာယူတယ်" တဲ့ ကျက်တဲ့အိုးဆိုတာဘာလဲ?။ မြတ်စွာဘုရားရှင်က သာသနာတော်မှာ မဂ်ဖိုလ်၌ရပ်တည်နိုင်တဲ့ သူတော်ကောင်းတွေသာ အလေးဂရုပြုပြီး တရားဟောတယ်၊ ဆိုဆုံးမပါတယ်။ဘုရားရှင်ရဲ့ ဆိုဆုံးမမှုကို အလေးဂရုပြုပြီး လိုက်နာမှုမရှိသူတွေကို မြတ်စွာဘုရားတရားမဟောပါဘူး။ ဒီတော့ ဝိဒေဟရသေ့ဟာ ကျက်နေတဲ့အိုးကဲ့သို့ သူတော်ကောင်းဖြစ်တာကြောင့် ဂန္ဓာရ ရသေ့က ဆိုဆုံးမနေတာပါ။ ဝိဒေဟရသေ့ဟာ အခြားမဟုတ်ပါဘူး အရှင်အာနန္ဒာအလောင်းလျာပါ၊ ဂန္ဓာရသေ့ကတော့ ဘုရားအလောင်းလျာပါ။ ဂန္ဓာရရသေ့က ထပ်ပြောပါတယ် " တောထဲမှာ မျက်စိကန်းပြီး လှည့်လည်ကျက်စားနေရသော ကျွှဲကန်းကြီးကဲ့သို့သော သတ္တဝါတစ်ဦးက မိမိမှာ ကိုယ်ပိုင်ဉာဏ်လည်း မရှိဘူး ဤကကုသိုလ်တရား ဤကားအကုသိုလ်တရား ခွဲခြားသိနိုင်တဲ့ ဉာဏ်မရှိဘူး။ အပြစ်ရှိတဲ့တရား အပြစ်မရှိတဲ့ တရားလို့လည်း ခွဲခြားနိုင်တဲ့ ဆင်ခြင်ဉာဏ်မရှိဘူး။ ယုတ်ညံ့တဲ့တရား မွန်မြတ်တဲ့တရားလို့လည်း ခွဲခြားစိတ်ဖြာပြီး မသိဘူး။ ဤကဖြူစင်တဲ့တရား ဤကမည်းညစ်တဲ့တရား ခွဲခြားနိုင်တဲ့ဉာဏ်ပညာလည်း မရှိဘူး ။ ရှိရင်လဲမကျင့်ဘူး။ ဝိနည်းတရားတော်လည်း မရှိဘူး၊ရှိသော်လည်းမကျင့်ဘူး။" ပြောတယ်။ ဂန္ဓာရရသေ့က " ဝိဒေဟ ....လူများသည် ကိုယ်တိုင်လည်း ပညာရှိရမည် (သို့ ) ဆုံးမတတ်သော ပညာရှိကိုလည်း ဆည်းကပ်ရမည်။ သို့မဟုတ် ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်းမွန်သော သူတော်ကောင်းလည်းဖြစ်ရမည်။ ဤသုံးချက်တွင် တစ်ချက်မျှမရှိသူသည် ကျွှဲကန်းကြီးနှင့် မည်သို့မျှ ခြားနားလိမ့်မည် မဟုတ် " ဆိုဆုံးမလေ၏။ ထိုအခါမှ သူတော်ကောင်း ဓာတ်ခံရှိတဲ့ ဝိဒေဟရသေ့က " ဆရာ ... ဆရာသည် တပည့်တော်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါလည်း ဆိုဆုံးမတော်မူပါ၊ ကြိမ်ဖန်များစွာလည်း ထပ်ကာထပ်ကာ ဆိုဆုံးမပါကုန်။ တပည့်တော်သည်ကား သည်းခံခြင်း အလေ့အထမရှိခဲ့ ခြင်းကြောင့် အရှင်ကို ပြန်ပြောမိခဲ့လေပြီ။ ဘုရားတော်တပည့်တော်အား သနားသောအားဖြင့် သည်းခံပေးတော်မူပါဘုရား။ "ဟူ၍ ကန်တော့လေသည်။ ဒီလိုရှိခိုးပြီး ဝန်ချတောင်းပန်ပါတယ်။ ဒီလိုတောင်းပန်လိုက်ခြင်းကြောင့် အကျိုးတရားတွေသူ့မှာ ရရှိသွားပါတယ်။ ဘယ်လို အကျိုးတရားတွေလဲ ဂန္ဓာရရသေ့က ဝိဒေဟရသေ့ကို စျာန်ကသိုဏ်းတို့ကို သင်ကြားပေးရာ ဝိဒေဟရသေ့သည် လောကီစျာန်သမာပတ်ရှစ်ပါး ၊ လောကီ အဘိညာဉ် ငါးပါးကိုရရှိသွားတယ်။ သာသနာပါ့ ကာလမို့ ဝိပဿနာတရားတော် မထွန်းပသေးပါဘူး။ ဒီလို ဆိုဆုံးမမှုကို နားခံမှုကြောင့် ဆရာသမားရဲ့ လျှို့ဝှက်နက်နဲတဲ့ အဆင့်မြင့်တဲ့ ပညာတွေ ရမသွားဘူးလား?။ ရသွားတယ်။ ရသေ့နှစ်ပါးတို့သည် ဟိမဝန္တာ၌ ညီညီညွတ်ညွတ်နေထိုင်ကာ ကွယ်လွန်သော ဗြဟ္မပြည်သို့ လားရောက်ရလေတယ်။ ( ၅၅ဝ နိပါတ်တော်- ဂန္ဓာရဇာတ်, ဘိက္ခုဝိနည်းမှ) "ဖားအောက်တောရဆရာတော်" Bhikkhu's Dhamma https://ift.tt/2Ob0JwM https://ift.tt/2NCtwZN အဆုံးအမကို လိုကျနာသော တပညျ့ကောငျး 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ဆရာသမားက ဆိုဆုံးမတဲ့အခါ " မလိုကျနာဘူးဘာဖွဈလဲ "တဲ့။ အဲ့ဒီအကွောငျးနဲ့ ပတျသတျလို့ " ဂန်ဓာရ ဇာတျ " လေးကိုဟောဖို့ရှိပါတယျ။ ဒီဇာတျလေးက မွတျစှာဘုရားရှငျ ဇတေဝနျကြောငျးမှာ သီတငျးသုံးနစေဉျက ရဟနျးတောျတှေ ဘသေဇ်ဇ လို့ခေါျတဲ့ ဆေးပစ်စညျးတှကေို သိုမှီးသိမျးဆညျးကို အကွောငျးကိုပွုပွီး ဆိုဆုံးမခဲ့ပါတယျ။ ဂန်ဓာရတိုငျးကို အုပျစိုးနသေော ဂန်ဓာရမငျးနဲ့ ဝိဒဟေတိုငျးကို အစိုးရသော ဝိဒဟေမငျးတို့ဟာ လူခွငျးမတှေ့ပမေယျ့ အဆှခေငျပှနျးမြားဖွဈကွပါတယျ။ ဂန်ဓာရမငျး သညျ တဈနေ့ သံဝဂေရစရာအကွောငျး ပေါျလာ၍ မငျးစညျးစိမျကို စှနျ့ကာ ရသေ့ရဟနျးပွု၍ ဟိမဝန်တာသို့ဝငျကာ တောထှကျလသေညျ။ ဒီအကွောငျးကိုကွားတော့ ဝိဒဟေမငျးလညျး လိုကျ၍ ရသေ့ရဟနျးပွုကာ တောထှကျလသေညျ။ ရသေ့နှဈပါးသညျ တောထဲ၌ သဈသီးသဈဥကိုသာစားပွီးနထေိုငျလာရာက နှဈကာလကွာလာသောအခါ အခဉြျ ဆားကို မှီဝဲရနျ အလို့ငှာ ဟိမဝန်တာ မှထှကျကာ နယျစှနျရှာလေးတဈရှာသို့ ခဉြျးကပျ၍ ဆှမျးခံကွ၏။ ရှာသူရှာသားတို့သညျ တဈခါတရံ ဆားမပါသော ဆှမျးကိုလောငျးလှူတတျ ကွသဖွငျ့ ဆားခပျမြားမြားရသော တဈနေ့မှာ ဝိဒဟေရသေ့သညျ ဆားအနညျကို ဖကျနှငျ့ထုပျ၍ သကျငယျအမိုးကွား၌ ထိုးညှပျထားသညျ။ ဆားမရသော တဈနေ့တှငျ ဝိဒဟေရသေ့သညျ ခေါငျမိုးကွားကဆားထုပျကိုယူကာ ဂန်ဓာရရသေ့အားကပျလိုကျ၏။ ထိုအခါ ဂန်ဓာရရသေ့က " ဒီနေ့ဆားမရပါဘူးကှယျ သငျဘယျကရသလဲ " လို့မေးမွနျး၏။ ဝိဒဟေရသေ့က အကွောငျးကိုပွောပွလိုကျတယျ။ ဂန်ဓာရရသေ့က " မဂျဖိုလျမှ အခညြျးအနှီးဖွဈသော ယောကျြား ၊ သငျသညျ ယူဇာနာသုံးရာရှိသော ဝိဒဟေတိုငျးကို စှနျ့ထားခဲ့ပွီးမှ ရသေ့ရဟနျးပွုလာသူဖွဈပါလကြျ ယခု ဤဆားလေးတဈပှငျ့ နှဈပှငျ့ကို တပျစှနျးနဘေိသညျ " ဟု ဆုံးမ စကားဆိုလသေညျ။ ဝိဒဟေရသေ့က " အရှငျဘုရားသညျ မိမိအပွဈကို မမွငျဘဲ တပညျ့တောျ၏ အပွဈသာ အရှငျဘုရားသညျမွငျ၏။ "ကဲ...သီလရှငျတှေ ပွောတာနဲ့ တူမနဘေူးလား ?။ နောကျသူကထပျပွောတယျ... " ဆရာသညျ သူတဈပါးကို မဆုံးမလို၍ ဂန်ဓာရတိုငျးကို စှနျ့ပွီး ရသေ့ရဟနျးပွုလာသူဖွဈပါလကြျ ယခု ဤတောထဲသို့ ရောကျလာပွီးခါမှ အဘယျကွောငျ့ ကြှနျုပျကို ဆုံးမခငြျ နပေါသနညျး " ဟု ဂန်ဓာရရသေ့ကို ပွနျပွောတယျ။ ဒီလိုဆုံးမတာကို ဝိဒဟေရသေ့ကသညျးခံနိုငျတဲ့ စိတျထားမရှိဘူးတဲ့။ ငွိမျနလေိုကျရငျကော မကောငျးဘူးလား?။ ဒီလိုမဟုတျဘူး သူကဆနျ့ကငြျဘကျ ရပျတညျလိုကျတယျ။ ဒါဘာပွောတာလဲ? ။ ဆရာကဆိုဆုံးမရငျ လကျမခံနိုငျတဲ့ စိတျထားဘဲ။ " လာမပွောနဲ့ ၊မလိုကျနာတော့ဘာဖွဈလဲ " သူတောျကောငျးဆိုတာ ဒီလိုစိတျထားမြိုးရှိသငျ့သလား?။ မရှိသငျ့ဘူးနောျ။ ရိုးရိုးသားသား ဆိုဆုံးမတာကိုတော့ သွဝါဒ ၊ အပွဈပွပွီး ဆိုဆုံးမတာကိုတော့ အနုသာသနေ လို့ခေါျပါတယျ။ ငါ့ကို ဆိုဆုံးမကောငျးလား ဆိုပွီးအခဲမကွဖွေဈနပွေီ။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂ်ဂိုလျသညျ သူတောျကောငျးဖွဈနိုငျပါတော့မလား?။ သတိရှိကွ။ ဂန်ဓာရရသေ့က " အဆုံအမပေးတယျဆိုတာ သမ်မာသံဗုဒ်ဓဘုရားရှငျတှေ၊ ပစ်စကေဗောဓိဘုရားရှငျတှေ ဗုဒ်ဓသားသာဝကတှေ၊ ဘုရားလောငျးလြာတှရေဲ့ အစဉျအလာတဈခုလညျးဖွဈတယျ။ ထိုအဆုံအမကို လူမိုကျတို့သညျ မလိုကျနာကွကုနျ။ ထိုသို့ ဆိုဆုံးမသူမှာတော့ မညျသညျ့မကောငျးမှုမှ မကရြောကျနိုငျပေ " တဲ့။ ဒီလိုဆိုဆုံးမနတောကို င့ါအားမွုပျနှံထားတဲ့ရှှအေိုးကို တူးဖောျပေးနတော မမညျဘူးလား?။မညျပါတယျ။ ဝိဒဟေရသေ့ကထပျပွီးပွောပွနျတယျ ... " ဆရာ ဂန်ဓာရရသေ့ အကြိုးစီပှားတဈကို ဆကျစပျ၍ ပွောတယျဆိုရငျလဲ သူတဈပါးကို ဆိုဆုံးမတဲ့ သူဟာ၊ သူတဈပါးကို ထိပါးပုတျခကျ၍ ခြုပျခယြျစောငျးမွောငျးတဲ့ စကားကို မပွောသငျ့ပါဘူး " လို့ပွနျပွောတယျ။ ဒီတော့ သူဘကျကပွငျပေးတာကို လကျခံနိုငျတဲ့ စိတျထားရှိလား?။ မရှိဘူးနောျ။ ဒီလိုဆို ဒီပုဂ်ဂိုလျအတှကျ ကွီးပှားတိုးတကျမှုကော ဖွဈနိုငျပါ့မလား?။ မဖွဈနျိုငျဘူး။ ဒီလိုနှုတျလှံထိုးနတေယျ။ ဒီနရောမှာ ဘုရားရှငျက အရှငျအာနန်ဒာကို ဟောကွားထားတာလေးရှိတယျ။ ဘယျလိုလဲ?။ " ခစြျသား အာနန်ဒာ...... ငါဘုရားသညျ အိုးထိနျးကဲ့သို့ အိုးတို့ကို ကကြျ၏ မကကြျ၏တို့ကို ငါဘုရား ကွောငျ့ကွမှုမရှိသညျသာ..။" အိုးထိနျးသညျ ဆိုတာ အိုးလေးတှပွေုလုပျပွီး သူကရောငျးရနျ အလို့ငှာ ဒီအိုးကကကြျတဲ့အိုး ဒီအိုးကမကကြျတဲ့အိုး ဒီအိုးကမကကြျတကကြျအိုး ခေါကျပွီး စမျးစဈမှုဆိုတာပွုရတယျ။ ဒီလိုဘဲ ငါဘုရားက ခစြျသားတို့အပေါျကွောငျ့ကွစိုကျမှု မရှိပါဘူးတဲ့ ။ ဒီတပညျ့က ဣနွေ်ဒရငျ့ကငြျ့တယျ။ ဒီသာဝကက ဣနွေ်ဒ မရငျ့ကကြျတယျ ဆိုပွီး သာဝကတှကေိုခှဲတနျးခပြွီး ကွောငျ့ကွစိုကျကာမနပေါဘူးတဲ့။ ကွောငျ့ကွမစိုကျဘူးဆိုတာဘာပွောတာလညျးဆိုတော့ ခုလိုတရားဟောပွီ တရားနာတဲ့ ပရိတျသတျထဲမှာ ပုဂ်ဂိုလျအမြိုးမြိုးရှိတယျ။ ဣနွေ်ဒရငျ့သူလညျးပါမယျ၊ မရငျ့သူလဲပါမယျ အဲ့ဒိပုဂ်ဂိုလျနဲ့ လြောျညီအောငျတရားအမြိုးမြိုးကိုကွောငျ့ကစြိုကျပွီး ဟောနရေငျတရားတှကေ အစီအစဉျကဖြို့ရာမဖွဈနိုငျပါဘူး။ " ငါဘုရားသညျ တရားတောျအားဟောကွားရာ၌ ခြီးမွောကျသငျ့သော ပုဂ်ဂိုလျအားခြီးမွောကျ၍လညျးကောငျး ၊ နှိပျကှကျသငျ့တဲ့ ပုဂ်ဂိုလျအား နှိပျကှကျ၍ တရားတောျအား ဟောတောျမူတယျ။ " စဉျစားကွညျ့ပါ နှိပျကှကျပွီးဟောရမယျ့ ပုဂ်ဂိုလျကို ခြီးမွောကျပွီးဟောရငျ ဒီပုဂ်ဂိုလျက မကောငျးတာတှဘေဲ ဆကျ၍လုပျနမေယျ။ အကြိုးမယုတျနိုငျဘူးလား?။ ခြီးမွောကျသငျ့ ခြီးမွောကျထိုကျသူကို နှိပျကှကျလိုကျတဲ့အတှကျ ဒီပုဂ်ဂိုလျမှာ တိုးတကျမှုတှေ ရပျတနျ့ပွီးမသှားနိုငျဘူးလား?။ ရပျတနျ့သှားနိုငျတယျ။ " ငါဘုရားသညျ တဈခါတလေ နှိပျကှကျ၍ ဟောတယျ။ တဈခါတလေ ခြီးမွောကျ၍ ဟောတယျ ။ အဲ့ဒီလိုဟောတယျဆိုပမေယျ့ မဂျဖိုလျနိဗ်ဗာနျ၏ အနှဈသာရမှာ ရပျတညျနတေဲ့ သူတောျကောငျးကတော့ ငါဘုရားရှငျ၏ သာသနာတောျမှာ တညျတနျ့နပေလေိမျ့မညျ။ " ဘယျလိုနှိပျကှကျပမေယျ့ သာသနာတောျရဲ့ မဂျဖိုလျနိဗ်ဗာနျအနှဈသာရကို သိနရေငျ သာသနာတောျကခှဲဦးမလား?။ မခှဲတော့ဘူး။ ဘယျလိုပငျ ခြီးမွောကျပမေယျ့ သာသနာတောျရဲ့ မဂျဖိုလျနိဗ်ဗာနျအနှဈသာရကို သိနရေငျ သာသနာတောျကခှဲဦးမလား?။ မခှဲတော့ဘူး။ ဒီလိုဘဲ ဆရာသမားတှကေ သငျ့လြောျလြောကျပတျတဲ့ ဆိုဆုံးမမှုတှကေို လိုကျနာတဲ့သူက တိုးတကျမသှားနိုငျဘူးလား။ မလိုကျနာတဲ့ပုဂ်ဂိုလျကို ဆရာသမားတှကေ ဆိုဆုံးမခငြျတဲ့ စိတျထားရှိခငြျသေးလား ?။ မရှိတော့ဘူး။ တဈခါဆုံးမလညျး မလိုကျနာဘူး ၊နှဈခါဆုံးမလညျး မလိုကျနာဘူး ၊ သုံးခါဆုံးမတော့လညျး မလိုကျနာဘူး ။ ကွာတော့ ဆရာသမားဘကျက စိတျကုနျမသှားဘူးလား?။ စိတျကုနျသှားတယျ။ ဆိုဆုံးမလို့ လိုကျနာ ပွုကငြျ့မယျဆို ဆရာသမားဘကျက ထပျကာ ထပျကာ သငျပေးခငြျတဲ့ ဆန်ဒဓာတျတှပေေါျလာပါတယျ။ ဆိုဆုံးမလို့ လိုကျနာ ပွုကငြျ့တဲ့သူဟာ ကောငျးမှနျစှာဆိုဆုံးမထားအပျပွီး ကငြျ့ဝတျတှနေဲ့ ပွညျ့စုံတဲ့ သူတောျကောငျးတဈဦးဖွဈသှားမယျ။ ကောငျးမှနျစှာဆိုဆုံးမထားအပျပွီး ကငြျ့ဝတျတှနေဲ့ ပွညျ့စုံတဲ့ သူတောျကောငျးတဈဦး၏ စိတျသညျ တဖွညျးဖွညျး တညျကွညျလာတယျတဲ့။ ဂန်ဓာရရသေ့က ပွနျပွောတယျ " မွတျစှာဘုရားရှငျတို့၏ အဆုံးအမတို့မညျသညျ အိုးထိနျးသညျကဲ့သို့ အိုးတို့အား ခေါကျ၍ ခေါကျ၍ ကွညျ့၏။ ကကြျသောအိုးကိုသာယူတယျ" တဲ့ ကကြျတဲ့အိုးဆိုတာဘာလဲ?။ မွတျစှာဘုရားရှငျက သာသနာတောျမှာ မဂျဖိုလျ၌ရပျတညျနိုငျတဲ့ သူတောျကောငျးတှသော အလေးဂရုပွုပွီး တရားဟောတယျ၊ ဆိုဆုံးမပါတယျ။ဘုရားရှငျရဲ့ ဆိုဆုံးမမှုကို အလေးဂရုပွုပွီး လိုကျနာမှုမရှိသူတှကေို မွတျစှာဘုရားတရားမဟောပါဘူး။ ဒီတော့ ဝိဒဟေရသေ့ဟာ ကကြျနတေဲ့အိုးကဲ့သို့ သူတောျကောငျးဖွဈတာကွောငျ့ ဂန်ဓာရ ရသေ့က ဆိုဆုံးမနတောပါ။ ဝိဒဟေရသေ့ဟာ အခွားမဟုတျပါဘူး အရှငျအာနန်ဒာအလောငျးလြာပါ၊ ဂန်ဓာရသေ့ကတော့ ဘုရားအလောငျးလြာပါ။ ဂန်ဓာရရသေ့က ထပျပွောပါတယျ " တောထဲမှာ မကြျစိကနျးပွီး လှညျ့လညျကကြျစားနရေသော ကြှှဲကနျးကွီးကဲ့သို့သော သတ်တဝါတဈဦးက မိမိမှာ ကိုယျပိုငျဉာဏျလညျး မရှိဘူး ဤကကုသိုလျတရား ဤကားအကုသိုလျတရား ခှဲခွားသိနိုငျတဲ့ ဉာဏျမရှိဘူး။ အပွဈရှိတဲ့တရား အပွဈမရှိတဲ့ တရားလို့လညျး ခှဲခွားနိုငျတဲ့ ဆငျခွငျဉာဏျမရှိဘူး။ ယုတျညံ့တဲ့တရား မှနျမွတျတဲ့တရားလို့လညျး ခှဲခွားစိတျဖွာပွီး မသိဘူး။ ဤကဖွူစငျတဲ့တရား ဤကမညျးညဈတဲ့တရား ခှဲခွားနိုငျတဲ့ဉာဏျပညာလညျး မရှိဘူး ။ ရှိရငျလဲမကငြျ့ဘူး။ ဝိနညျးတရားတောျလညျး မရှိဘူး၊ရှိသောျလညျးမကငြျ့ဘူး။" ပွောတယျ။ ဂန်ဓာရရသေ့က " ဝိဒဟေ ....လူမြားသညျ ကိုယျတိုငျလညျး ပညာရှိရမညျ (သို့ ) ဆုံးမတတျသော ပညာရှိကိုလညျး ဆညျးကပျရမညျ။ သို့မဟုတျ ကိုယျကငြျ့တရား ကောငျးမှနျသော သူတောျကောငျးလညျးဖွဈရမညျ။ ဤသုံးခကြျတှငျ တဈခကြျမြှမရှိသူသညျ ကြှှဲကနျးကွီးနှငျ့ မညျသို့မြှ ခွားနားလိမျ့မညျ မဟုတျ " ဆိုဆုံးမလေ၏။ ထိုအခါမှ သူတောျကောငျး ဓာတျခံရှိတဲ့ ဝိဒဟေရသေ့က " ဆရာ ... ဆရာသညျ တပညျ့တောျကို တဈကွိမျတဈခါလညျး ဆိုဆုံးမတောျမူပါ၊ ကွိမျဖနျမြားစှာလညျး ထပျကာထပျကာ ဆိုဆုံးမပါကုနျ။ တပညျ့တောျသညျကား သညျးခံခွငျး အလေ့အထမရှိခဲ့ ခွငျးကွောငျ့ အရှငျကို ပွနျပွောမိခဲ့လပွေီ။ ဘုရားတောျတပညျ့တောျအား သနားသောအားဖွငျ့ သညျးခံပေးတောျမူပါဘုရား။ "ဟူ၍ ကနျတော့လသေညျ။ ဒီလိုရှိခိုးပွီး ဝနျခတြောငျးပနျပါတယျ။ ဒီလိုတောငျးပနျလိုကျခွငျးကွောငျ့ အကြိုးတရားတှသေူ့မှာ ရရှိသှားပါတယျ။ ဘယျလို အကြိုးတရားတှလေဲ ဂန်ဓာရရသေ့က ဝိဒဟေရသေ့ကို စြာနျကသိုဏျးတို့ကို သငျကွားပေးရာ ဝိဒဟေရသေ့သညျ လောကီစြာနျသမာပတျရှဈပါး ၊ လောကီ အဘိညာဉျ ငါးပါးကိုရရှိသှားတယျ။ သာသနာပါ့ ကာလမို့ ဝိပူနာတရားတောျ မထှနျးပသေးပါဘူး။ ဒီလို ဆိုဆုံးမမှုကို နားခံမှုကွောငျ့ ဆရာသမားရဲ့ လြှို့ဝှကျနကျနဲတဲ့ အဆငျ့မွငျ့တဲ့ ပညာတှေ ရမသှားဘူးလား?။ ရသှားတယျ။ ရသေ့နှဈပါးတို့သညျ ဟိမဝန်တာ၌ ညီညီညှတျညှတျနထေိုငျကာ ကှယျလှနျသော ဗွဟ်မပွညျသို့ လားရောကျရလတေယျ။ ( ၅၅ဝ နိပါတျတောျ- ဂန်ဓာရဇာတျ, ဘိက်ခုဝိနညျးမှ) "ဖားအောကျတောရဆရာတောျ" Bhikkhu's Dhamma https://ift.tt/2Ob0JwM https://ift.tt/2NCtwZN