အလင်းရောင် ဓမ္မ
"ဗုဒ္ဓ၏တရားများဖြင့် လောကကို အလင်းရောင်ပေးကြရန်"
Saturday, October 19, 2019
- - 🙏 ထိမှု သိမှု 🙏 🌏🌏🌏🌏🌏🌏🌏🌏 မိမိကြိုက်နှစ်သက်သော ဣရိယာပုတ်ဖြင့် ထိုင်ပြီး မျက်စိကိုမှိတ်၊ ပါးစပ်ကို ပိတ်၍ ၀င်သက်က စ ရှုပါ။ နှာသီး၀ ကာယတံခါးကို လေတိုးထိတော့ သိလိမ့်မယ်။ သိတဲ့ အပေါ် သတိထားပြီး ခပ်တင်းတင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ရှုခြင်းကြောင့် တောင်ရောက် မြောက်ရောက် ဖြစ်နေသောစိတ် ငြိမ်လွယ်လှ သည်။ နာရီ၀က် တစ်နာရီခန့် ရှုပေးပါ။ ရှုဆဲအခါ၌ မော မနားနှင့်၊ ညောင်း မပြင်နှင့်၊ ယား မကုတ်နှင့်၊ သည်းခံ၍ နေပါ။ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး နတ္ထိ ခန္ဓသမ္မာ ဒုက္ခ ဆိုသည့်အတိုင်း ပူ အေး ညောင်းညာ၊ ထုံကျင် ကိုက်ခဲ ဖြစ်ပေါ်လာသည့်အခါ အရှုကိုရပ်ပြီး ထိုဖြစ်ပေါ်လာသော ဝေဒနာပေါ်မှာ ဖြစ်ပေါ်ကာမျှ ဖြစ်ပေါ်သလို ဖြစ်ပေါ်တဲ့အတိုင်း ဖြစ်ပေါ်ကာမျှ မတ္တ ပစ္စုပ္ပန် တည့်တည့် ပရမတ် ဆတ်ဆတ်မိအောင် စောင့်ရှောက်နေပါ။ ဤကား ဝေဒနာလိုက်ခြင်း ဖြစ်တယ်။ တရား အားထုတ်တယ် ဝိပဿနာ ရှုတယ် ဆိုတာ လက်တွေ့ လုပ်နည်းကတော့ ထိမှု သိမှု ထိုနှစ်ခု သတိ ကြပ်ကြပ်ပြု ဆိုသည့်အတိုင်း ထိမှု သိမှုပေါ်မှာ သတိ ထားနေရုံပါပဲ။ သို့သော် သတ္တဝါအယူ သတ္တသညာ ကွာပြီး ထိကာမျှ သိကာမျှ ပရမတ် ဆတ်ဆတ် ပစ္စုပ္ပန် တည့်တည့်ပေါ်ကိုသာ သတိထားပြီး၊ သတိပြုပြီး နေဖို့ရန် ဆိုတာပါပဲ။ လုပ်ထုံး လုပ်နည်းကတော့ သည်အတိုင်းပါပဲ။ မြင်ဖို့တွေ့ဖို့ကတော့ သူ့ဟာသူ သိပါလိမ့်မယ်။ ထိမှု၊ သိမှု သတိပြု သတိထားနေတာဟာ မိမိ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို မိမိ သုံးသပ်နေတယ်။ အဲဒါဟာ သမ္မသနဉာဏ် ခေါ်တယ်။ အဲဒီ သမ္မသနဉာဏ်ဟာ ကိုယ့်အလုပ်၊ ဥဒယဗ္ဗယအစ အနုလောမအဆုံး ကျန်ဉာဏ်များက သူ့သဘောအတိုင်း သူပေါ်လာလိမ့်မည်။ ပေါ်လာတော့ မြင်ပါလိမ့်မည်။ မြင်တော့ သိပါလိမ့်မည်။ အဲဒီလို ကိုယ်တိုင်မြင်ရ၊ ကိုယ်တိုင် သိတော့ မည်သူက ပြောပေးစရာ လိုသေးသတုံး။ ကိုယ်တိုင်သိနေပြီပဲ။ ဥပမာ ငရုတ်သီးကို ထက်ပိုင်းချိုးပြီး လျှာကိုပွတ်လိုက်ပါ။ ငရုတ်သီးစပ်ကြောင်းကို ဘယ်သူကမျှ ပြောပေးနေစရာ မလို။ ကိုယ်တိုင် သိနေပြီ မဟုတ်လား။ ၀ိပဿနာတရားဟာ မဂ်တံခါးအဖွင့်တွင် ပထမတန်း ရှေ့ဆုံးကပါ။ ပါရမီဖြည့်ရာတွင် အမြတ်ဆုံး၊ ကုသိုလ် တကာတတွင် ဘုရင်။ ကျန်ကုသိုလ်များသည် ဝိပဿနာ၏ အရံသာဖြစ်ပါသည်။ ဝိပဿနာ ကုသိုလ်ထက် သာလွန်တဲ့ ကုသိုလ် လောကနယ်ထဲ မရှိပါ။ မဂ်ဉာဏ် ဖ်ိုလ်ဉာဏ်သာ ဝိပဿနာထက် သာပါသည်။ သို့ပါ၍ အလွန့် အလွန် အားထုတ်သင့်လှ ပါတော့သည်။ ထိ၊ သိ၊ သတိကို သေချာစွာ နားလည်အောင် လေ့ကျင့်ပါ။ တရားထူး ရပါလိမ့်မည်။ နိဗ္ဗာန် နိရောဓသစ္စာ တရားကို တကယ်ရရှိ သိမြင်ဖို့က အလွန်ပြင်းထန်တဲ့ ဇွဲသတ္တိမျိုးနဲ့ ဇောစိတ်အရ ဇွဲသန်သန် အဆင့်မြင့်မြင့် တရားအားထုတ်မှသာ တရားထူးကို တကယ်ရရှိ သိမြင်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အဓိက လိုရင်း သတိပေးချက်ပါပဲ။ ကြိုးစားကြပါ။ တရားအားထုတ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ဟာ ကိုယ့်အလိုနှင့် အဓိဋ္ဌာန်ပြီး ဘယ်အချိန်အထိ ငါအားထုတ်မည်ဟု အချိန်ကိုတော့ မပိုင်းပါနှင့်၊ စွမ်းအားရှိသမျှ အားထုတ်ကြပါ။ ထိမှု သိမှု ထိုနှစ်ခု သတိကြပ်ကြပ်ပြု။ ထိတော့သိလိမ့်မည် သိတဲ့အပေါ် သတိထားပါ။ #စွန်းလွန်းဆရာတော်ကြီး🙏 - တရား စရှုသူ """"""""""""""""" တရား စရှုတုန်းက ကိုယ့်စိတ်ကို ငြိမ်ဖို့ပဲ မဲတင်းနေခဲ့တယ်။ ကိုယ်ထားတဲ့ အာရုံမှာ စိတ်နေအောင် ငြိမ်အောင် အတင်းကို ချည်တော့တာပဲ။ ကိုယ်ကချည် သူကရုန်းနဲ့ ကြားထဲက ကိုယ်ကြီးဟာ ချွေးတွေ တရွှဲရွှဲနဲ့။ မသက်သာ လိုက်တာ။ မလှုပ် မကုတ် ငြိမ်ငြိမ်ထိုင် ဆိုလို့ နေနေလိုက်တာ ကြာတော့ ကိုယ်အောက်ပိုင်းက ထုံ ကျင် ညောင်းညာ ကိုက်ခဲ ရုပ်တရားကြီးက အတင်းကို ဖောက်ပြန်ပြနေတယ်။ အဲဒီ ဖောက်ပြန် ဆင်းရဲကြီးကို မလိုချင် ပျောက်စေချင်တဲ့ စိတ်ကြီးနဲ့ ရှုနေမိတယ်။ ရှုလေ ပိုပြီး အခံရခက်လေ။ စိတ်ဆင်းရဲလိုက်တာ။ သတ်မှတ်ချက် အချိန် ပြည့်ပြီလည်း ဆိုရော ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ကိုယ်နေ ဟန်ထားကို ပျော်ပျော်ကြီး ပြင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဒီအခါကျမှ စိတ်ဆင်းရဲ ကိုယ်ဆင်းရဲ အဖြစ်ဆိုးကြီးမှ လွတ်မြောက်ပါပေါ့လား ဆိုပြီး ကျေနပ်သွားတယ်။ ဒါက တရားကို စ,အားထုတ်သူတွေ ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝကို ပြောပြပေးတာပါ။ #အရှင်ဥဇ္ဇယ🙏 မတ်တတ်ရပ်ပြီး ရှုကြမယ် """""""""""""""""""""""""""""""""""" ရှုတဲ့ အခါကြတော့ ရပ်ရှုတယ်လို့ ပြောပေမယ့် မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပေါ်ရာ ထင်ရှားရာကို ရှုတဲ့အခါမှာ ဖနောင့်ကို အာရုံပြု၊ ခြေထောက်ကို အာရုံပြု၊ ခြေဖျားကို အားရုံပြု၊ ပညတ်တင်ပြီး ပြောတဲ့အခါမှာ ကိုယ့်မျက်လုံးကိုယ် သတိထားပါ။ မှိတ်ထားပေမယ့် အောက်စိုက် ကြည့်သလိုမျိုး မျက်လုံးက အလေးသာ ကြည့်နေတတ်တယ်။ တကယ်တမ်း ကြည့်ရမှာက မျက်လုံးအကြည့် မဟုတ်ပါဘူး။ မျက်လုံးအကြည့် အားသန်တဲ့ အားထုတ်မှုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူး။ ဒါ့ကြောင့် မျက်လုံးဟာ ရှေ့တူရူကို ကြည့်နေသလိုမျိုး ဖြစ်ပါစေ။ ကိုယ်ကြည့်ရမှာက ဉာဏ်နဲ့ပါ။ ဉာဏ်နဲ့ ကြည့်တဲ့အခါမှာ ထင်ရှားရာကို အာရုံစိုက် ကြည့်လိုက်ရင် ကျင်ရင် ကျင်တာ၊ ထုံရင် ထုံတာ၊ နာရင် နာတာလေးကိုပဲ အာရုံပြုမိတယ်။ ပညတ် မလွတ်တဲ့ ကိုယ်နားလည် စွဲထားတဲ့ အစွဲကို ဖျောက်ဖျက် မရအောင် အာရုံပြုမိတဲ့ အတွက် ပညတ် နယ်ပယ်မှာ သတိပဋ္ဌာန်နဲ့ သွားအုံးမှာပဲ။ ဝိပဿနာဉာဏ်နဲ့ ခဏိက သမာဓိကို အမှီပြုပြီး တက်ချင်ရင်တော့ ဥာဏ်အကြည့် အားကောင်းအောင် အလေ့အကျင့် လုပ်ပေးပါ။ ဥာဏ်နဲ့ ကြည့်ရမယ့် အနေအထားဟာ မျက်လုံး အကြည့်နဲ့ မတူပါဘူး။ မျက်လုံး အားသန်တဲ့ အကြည့်မျိုးကြတော့ ပညတ်နဲ့ တွဲပြီးတော့ သိတယ်။ ပညတ် မလွတ်တဲ့ အမြင်နဲ့လည်း သိတယ်။ မျက်လုံးနဲ့ ကြည့်နေသလိုမျိုး မြင်တဲ့ အမြင်ကြတော့ ကျင်ရင် ကျင်တဲ့ သဘောဟာ အမျှင်တန်းတယ်။ ပြနေတဲ့ ဖြစ်ပျက်ကလည်း တစ်ခါတလေ စိတ်က မြန်ပြီးတော့ ပြတာ နှေးနေတယ်။ တစ်ခါတလေ စိတ်က နှေးပြီးတော့ ပြတာ မြန်နေပြန်တယ်။ အဲဒါဟာ ပညတ် မလွတ်တဲ့ ကံမျက်လုံး အားသန်ပြီး ရှုနေကြတဲ့သူ၊ အရွတ် အဆို အားကောင်း နေတဲ့သူရဲ့ အမြင်သန်မှုမျိုးဟာ အဲဒီ အတိုင်း တွေ့ရမှာပါ။ ဉာဏ်အမြင်ကြတော့ ဖနောင့် ခြေဖျားဆိုတဲ့ ဒါတွေ မပါတော့ ပါဘူး။ သဘောမျှပေါ် သဘောမျှပျောက်တဲ့ အမြင်လေးဟာ တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ကောင်လုံးကို မတွေ့ရဘဲနဲ့ ပညတ်ကို ခွာလှန် ပရမတ်သား ပေါ်မှာ အမြင်ဥာဏ် ရောက်သွားရင် ခုပေါ် ခုပျောက်။ အာရုံတပါး စိတ်မများ ပါစေနဲ့။ ဖနှောင့် ခြေဖဝါးဆိုတာ နေရာ ဌာန ပေးထားတာပါ။ တကယ် သတိထားပြီး ကြည့်တဲ့ အခါမှာ တင်းတာ ထုံတာ ကျင်တာ ဖနှောင့် ခြေဖျားနဲ့ ပထမတော့ တွဲမြင်မှာပဲ။ အဲဒီလို တွဲမြင်ရာကနေ တင်းသဘောလေးကို သိလိုက်တယ်။ ထုံသဘောလေးကို သိလိုက်တယ်။ ကျင်သဘောလေးကို သိလိုက်တယ်။ အဲဒီ အသိ ကိန်းသွားတဲ့ အခါ ဖနှောင့် ခြေဖျား ပျောက်သွားတယ်။ အံသြ လောက်အောင်ကို ကြုံပါလိမ့်မယ်။ အဲဒါ ပစ္စုပ္ပန် တည့်တည့်မှာ ဒီအမြင်လေး ကိန်းသွားတာပါ။ ဒါကြောင့်မို့လို့ အာရုံတပါး စိတ်မများပဲနဲ့ ကြိုးစားပြီးတော့ ရပ်ရှုတဲ့ အပိုင်းလေးမှာ ဖနှောင့် ခြေဖျားက ပြတဲ့ သဘောလေးကို အကဲခတ်ရင်း ပညတ်မလွတ်တဲ့ အမြင်လေးတွေက သတိပဋ္ဌာန် အားကောင်းလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အနှံ့ကို ကြည့်ချင်ရင် ဖနှောင့်ကနေ ခြေသလုံး၊ ခြေသလုံးကနေ ဒူး၊ ပေါင်၊ ခါး၊ ကျောကနေ ဇက်၊ ခေါင်းတိုင်းအောင် နေရာအနှံ့မှာ ပြလာတဲ့ တရားတွေကို တစ်ခုခြင်း လိုက်ကြည့်လို့ ရလာပါတယ်။ ပညတ် မလွတ်တဲ့ ပုံသဏ္ဌာန် အထည်နဲ့ တွဲပြောတာမို့လို့ ဒါ သတိပဋ္ဌာန်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ တကယ်သိအောင် ကြည့်လာတဲ့ အခါမှာ သဘောမျှပေါ် သဘောမျှပျောက်တဲ့ အမြင်ကြတော့ သတိပဋ္ဌာန်ကို ကျော်လွန်လို့ သတိပဋ္ဌာန ဘာဝနာလည်း ရောက်ရော ခေါင်း ကိုယ် ခြေ လက်တွေ မတွေ့ ရတော့ပါ။ ပညတ် အသွင်တွေ ပျောက်ပြီးတော့ ပရမတ်မှာ အကြည့် မခံလောက်အောင် ပျက်နေပါလားလို့ ကောင်းစွာ မြင်လာပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီအမြင် အဲဒီအသိ ရရင် ရပ်ရှုရင်လည်း နိဗ္ဗာန် ရောက်မှာပါပဲ။ လျှင်မြန်စွာ ကိန်းတဲ့ အသိဟာ တန်ဖိုး ရှိလောက်အောင်ကို ကိုယ့်ကို ကျေးဇူးပြုမှာပါ။ တစ်ချက်သိရင် တစ်ချက် ကိလေသာ ပယ်နိုင်တဲ့ ဉာဏ်ဟာ နိဗ္ဗာန် တံခါးကို ဖွင့်ပေးမှာပါ။ ကျန်တဲ့ အချိန်တိုင်းမှာ အသိ ဉာဏ် အားကောင်းကောင်းနဲ့ အခု သင်ပေးထားတဲ့ အတိုင်း ကြိုးစား ရှုမှတ် အားထုတ် နေပေးကြပါ။ ............................ ဆရာတော် #အရှင်ပုညာနန္ဒ🙏🙏🙏 ### Credit #အရှင်ဥဇ္ဇယ🙏 ..........🙏🙏🙏🙏🙏 🙏 ထိမှု သိမှု 🙏 🌏🌏🌏🌏🌏🌏🌏🌏 မိမိကွိုကျနှဈသကျသော ဣရိယာပုတျဖွငျ့ ထိုငျပွီး မကြျစိကိုမှိတျ၊ ပါးစပျကို ပိတျ၍ ၀ငျသကျက စ ရှုပါ။ နှာသီး၀ ကာယတံခါးကို လတေိုးထိတော့ သိလိမျ့မယျ။ သိတဲ့ အပေါျ သတိထားပွီး ခပျတငျးတငျး ခပျပွငျးပွငျး ရှုခွငျးကွောငျ့ တောငျရောကျ မွောကျရောကျ ဖွဈနသေောစိတျ ငွိမျလှယျလှ သညျ။ နာရီ၀ကျ တဈနာရီခနျ့ ရှုပေးပါ။ ရှုဆဲအခါ၌ မော မနားနှငျ့၊ ညောငျး မပွငျနှငျ့၊ ယား မကုတျနှငျ့၊ သညျးခံ၍ နပေါ။ ခန်ဓာကိုယျ တဈခုလုံး နတ်ထိ ခန်ဓသမ်မာ ဒုက်ခ ဆိုသညျ့အတိုငျး ပူ အေး ညောငျးညာ၊ ထုံကငြျ ကိုကျခဲ ဖွဈပေါျလာသည့ျအခါ အရှုကိုရပျပွီး ထိုဖွဈပေါျလာသော ဝဒေနာပေါျမှာ ဖွဈပေါျကာမြှ ဖွဈပေါျသလို ဖွဈပေါျတဲ့အတိုငျး ဖွဈပေါျကာမြှ မတ်တ ပစ်စုပ်ပနျ တညျ့တည့ျ ပရမတျ ဆတျဆတျမိအောငျ စောငျ့ရှောကျနပေါ။ ဤကား ဝဒေနာလိုကျခွငျး ဖွဈတယျ။ တရား အားထုတျတယျ ဝိပူနာ ရှုတယျ ဆိုတာ လကျတှေ့ လုပျနညျးကတော့ ထိမှု သိမှု ထိုနှဈခု သတိ ကွပျကွပျပွု ဆိုသညျ့အတိုငျး ထိမှု သိမှုပေါျမှာ သတိ ထားနရေုံပါပဲ။ သို့သောျ သတ်တဝါအယူ သတ်တသညာ ကှာပွီး ထိကာမြှ သိကာမြှ ပရမတျ ဆတျဆတျ ပစ်စုပ်ပနျ တည့ျတညျ့ပေါျကိုသာ သတိထားပွီး၊ သတိပွုပွီး နဖေို့ရနျ ဆိုတာပါပဲ။ လုပျထုံး လုပျနညျးကတော့ သညျအတိုငျးပါပဲ။ မွငျဖို့တှေ့ဖို့ကတော့ သူ့ဟာသူ သိပါလိမျ့မယျ။ ထိမှု၊ သိမှု သတိပွု သတိထားနတောဟာ မိမိ၏ ခန်ဓာကိုယျကို မိမိ သုံးသပျနတေယျ။ အဲဒါဟာ သမ်မသနဉာဏျ ခေါျတယျ။ အဲဒီ သမ်မသနဉာဏျဟာ ကိုယျ့အလုပျ၊ ဥဒယဗ်ဗယအစ အနုလောမအဆုံး ကနြျဉာဏျမြားက သူ့သဘောအတိုငျး သူပေါျလာလိမျ့မညျ။ ပေါျလာတော့ မွငျပါလိမျ့မညျ။ မွငျတော့ သိပါလိမျ့မညျ။ အဲဒီလို ကိုယျတိုငျမွငျရ၊ ကိုယျတိုငျ သိတော့ မညျသူက ပွောပေးစရာ လိုသေးသတုံး။ ကိုယျတိုငျသိနပွေီပဲ။ ဥပမာ ငရုတျသီးကို ထကျပိုငျးခြိုးပွီး လြှာကိုပှတျလိုကျပါ။ ငရုတျသီးစပျကွောငျးကို ဘယျသူကမြှ ပွောပေးနစေရာ မလို။ ကိုယျတိုငျ သိနပွေီ မဟုတျလား။ ၀ိပူနာတရားဟာ မဂျတံခါးအဖှငျ့တှငျ ပထမတနျး ရှေ့ဆုံးကပါ။ ပါရမီဖွညျ့ရာတှငျ အမွတျဆုံး၊ ကုသိုလျ တကာတတှငျ ဘုရငျ။ ကနြျကုသိုလျမြားသညျ ဝိပူနာ၏ အရံသာဖွဈပါသညျ။ ဝိပူနာ ကုသိုလျထကျ သာလှနျတဲ့ ကုသိုလျ လောကနယျထဲ မရှိပါ။ မဂျဉာဏျ ဖျိုလျဉာဏျသာ ဝိပူနာထကျ သာပါသညျ။ သို့ပါ၍ အလှနျ့ အလှနျ အားထုတျသငျ့လှ ပါတော့သညျ။ ထိ၊ သိ၊ သတိကို သခြောစှာ နားလညျအောငျ လေ့ကငြျ့ပါ။ တရားထူး ရပါလိမျ့မညျ။ နိဗ်ဗာနျ နိရောဓသစ်စာ တရားကို တကယျရရှိ သိမွငျဖို့က အလှနျပွငျးထနျတဲ့ ဇှဲသတ်တိမြိုးနဲ့ ဇောစိတျအရ ဇှဲသနျသနျ အဆငျ့မွငျ့မွငျ့ တရားအားထုတျမှသာ တရားထူးကို တကယျရရှိ သိမွငျနိုငျတယျဆိုတဲ့ အဓိက လိုရငျး သတိပေးခကြျပါပဲ။ ကွိုးစားကွပါ။ တရားအားထုတျတဲ့ ပုဂ်ဂိုလျဟာ ကိုယျ့အလိုနှငျ့ အဓိဋ်ဌာနျပွီး ဘယျအခြိနျအထိ ငါအားထုတျမညျဟု အခြိနျကိုတော့ မပိုငျးပါနှငျ့၊ စှမျးအားရှိသမြှ အားထုတျကွပါ။ ထိမှု သိမှု ထိုနှဈခု သတိကွပျကွပျပွု။ ထိတော့သိလိမျ့မညျ သိတဲ့အပေါျ သတိထားပါ။ #စှနျးလှနျးဆရာတောျကွီး🙏 - တရား စရှုသူ """"""""""""""""" တရား စရှုတုနျးက ကိုယျ့စိတျကို ငွိမျဖို့ပဲ မဲတငျးနခေဲ့တယျ။ ကိုယျထားတဲ့ အာရုံမှာ စိတျနအေောငျ ငွိမျအောငျ အတငျးကို ခညြျတော့တာပဲ။ ကိုယျကခညြျ သူကရုနျးနဲ့ ကွားထဲက ကိုယျကွီးဟာ ခြှေးတှေ တရှှဲရှှဲနဲ့။ မသကျသာ လိုကျတာ။ မလှုပျ မကုတျ ငွိမျငွိမျထိုငျ ဆိုလို့ နနေလေိုကျတာ ကွာတော့ ကိုယျအောကျပိုငျးက ထုံ ကငြျ ညောငျးညာ ကိုကျခဲ ရုပျတရားကွီးက အတငျးကို ဖောကျပွနျပွနတေယျ။ အဲဒီ ဖောကျပွနျ ဆငျးရဲကွီးကို မလိုခငြျ ပြောကျစခေငြျတဲ့ စိတျကွီးနဲ့ ရှုနမေိတယျ။ ရှုလေ ပိုပွီး အခံရခကျလေ။ စိတျဆငျးရဲလိုကျတာ။ သတျမှတျခကြျ အခြိနျ ပွညျ့ပွီလညျး ဆိုရော ဟငျးကနဲ သကျပွငျးခပြွီး ကိုယျနေ ဟနျထားကို ပြောျပြောျကွီး ပွငျထိုငျလိုကျတယျ။ ဒီအခါကမြှ စိတျဆငျးရဲ ကိုယျဆငျးရဲ အဖွဈဆိုးကွီးမှ လှတျမွောကျပါပေါ့လား ဆိုပွီး ကြနေပျသှားတယျ။ ဒါက တရားကို စ,အားထုတျသူတှေ ဖွဈတတျတဲ့ သဘာဝကို ပွောပွပေးတာပါ။ #အရှငျဥဇ်ဇယ🙏 မတျတတျရပျပွီး ရှုကွမယျ """""""""""""""""""""""""""""""""""" ရှုတဲ့ အခါကွတော့ ရပျရှုတယျလို့ ပွောပမေယျ့ မကြျလုံးလေးမှိတျပွီး ပေါျရာ ထငျရှားရာကို ရှုတဲ့အခါမှာ ဖနောငျ့ကို အာရုံပွု၊ ခွထေောကျကို အာရုံပွု၊ ခွဖြေားကို အားရုံပွု၊ ပညတျတငျပွီး ပွောတဲ့အခါမှာ ကိုယျ့မကြျလုံးကိုယျ သတိထားပါ။ မှိတျထားပမေယျ့ အောကျစိုကျ ကွညျ့သလိုမြိုး မကြျလုံးက အလေးသာ ကွညျ့နတေတျတယျ။ တကယျတမျး ကွညျ့ရမှာက မကြျလုံးအကွညျ့ မဟုတျပါဘူး။ မကြျလုံးအကွညျ့ အားသနျတဲ့ အားထုတျမှုမြိုး မဖွဈစရေပါဘူး။ ဒါ့ကွောငျ့ မကြျလုံးဟာ ရှေ့တူရူကို ကွညျ့နသေလိုမြိုး ဖွဈပါစေ။ ကိုယျကွညျ့ရမှာက ဉာဏျနဲ့ပါ။ ဉာဏျနဲ့ ကွညျ့တဲ့အခါမှာ ထငျရှားရာကို အာရုံစိုကျ ကွညျ့လိုကျရငျ ကငြျရငျ ကငြျတာ၊ ထုံရငျ ထုံတာ၊ နာရငျ နာတာလေးကိုပဲ အာရုံပွုမိတယျ။ ပညတျ မလှတျတဲ့ ကိုယျနားလညျ စှဲထားတဲ့ အစှဲကို ဖြောကျဖကြျ မရအောငျ အာရုံပွုမိတဲ့ အတှကျ ပညတျ နယျပယျမှာ သတိပဋ်ဌာနျနဲ့ သှားအုံးမှာပဲ။ ဝိပူနာဉာဏျနဲ့ ခဏိက သမာဓိကို အမှီပွုပွီး တကျခငြျရငျတော့ ဉာဏျအကွညျ့ အားကောငျးအောငျ အလေ့အကငြျ့ လုပျပေးပါ။ ဉာဏျနဲ့ ကွညျ့ရမယျ့ အနအေထားဟာ မကြျလုံး အကွညျ့နဲ့ မတူပါဘူး။ မကြျလုံး အားသနျတဲ့ အကွညျ့မြိုးကွတော့ ပညတျနဲ့ တှဲပွီးတော့ သိတယျ။ ပညတျ မလှတျတဲ့ အမွငျနဲ့လညျး သိတယျ။ မကြျလုံးနဲ့ ကွညျ့နသေလိုမြိုး မွငျတဲ့ အမွငျကွတော့ ကငြျရငျ ကငြျတဲ့ သဘောဟာ အမြှငျတနျးတယျ။ ပွနတေဲ့ ဖွဈပကြျကလညျး တဈခါတလေ စိတျက မွနျပွီးတော့ ပွတာ နှေးနတေယျ။ တဈခါတလေ စိတျက နှေးပွီးတော့ ပွတာ မွနျနပွေနျတယျ။ အဲဒါဟာ ပညတျ မလှတျတဲ့ ကံမကြျလုံး အားသနျပွီး ရှုနကွေတဲ့သူ၊ အရှတျ အဆို အားကောငျး နတေဲ့သူရဲ့ အမွငျသနျမှုမြိုးဟာ အဲဒီ အတိုငျး တှေ့ရမှာပါ။ ဉာဏျအမွငျကွတော့ ဖနောငျ့ ခွဖြေားဆိုတဲ့ ဒါတှေ မပါတော့ ပါဘူး။ သဘောမြှပေါျ သဘောမြှပြောကျတဲ့ အမွငျလေးဟာ တဈကိုယျလုံး တဈကောငျလုံးကို မတှေ့ရဘဲနဲ့ ပညတျကို ခှာလှနျ ပရမတျသား ပေါျမှာ အမွငျဉာဏျ ရောကျသှားရငျ ခုပေါျ ခုပြောကျ။ အာရုံတပါး စိတျမမြား ပါစနေဲ့။ ဖနှောငျ့ ခွဖေဝါးဆိုတာ နရော ဌာန ပေးထားတာပါ။ တကယျ သတိထားပွီး ကွညျ့တဲ့ အခါမှာ တငျးတာ ထုံတာ ကငြျတာ ဖနှောငျ့ ခွဖြေားနဲ့ ပထမတော့ တှဲမွငျမှာပဲ။ အဲဒီလို တှဲမွငျရာကနေ တငျးသဘောလေးကို သိလိုကျတယျ။ ထုံသဘောလေးကို သိလိုကျတယျ။ ကငြျသဘောလေးကို သိလိုကျတယျ။ အဲဒီ အသိ ကိနျးသှားတဲ့ အခါ ဖနှောငျ့ ခွဖြေား ပြောကျသှားတယျ။ အံသွ လောကျအောငျကို ကွုံပါလိမျ့မယျ။ အဲဒါ ပစ်စုပ်ပနျ တညျ့တညျ့မှာ ဒီအမွငျလေး ကိနျးသှားတာပါ။ ဒါကွောငျ့မို့လို့ အာရုံတပါး စိတျမမြားပဲနဲ့ ကွိုးစားပွီးတော့ ရပျရှုတဲ့ အပိုငျးလေးမှာ ဖနှောငျ့ ခွဖြေားက ပွတဲ့ သဘောလေးကို အကဲခတျရငျး ပညတျမလှတျတဲ့ အမွငျလေးတှကေ သတိပဋ်ဌာနျ အားကောငျးလာပွီး တဈကိုယျလုံး အနှံ့ကို ကွညျ့ခငြျရငျ ဖနှောငျ့ကနေ ခွသေလုံး၊ ခွသေလုံးကနေ ဒူး၊ ပေါငျ၊ ခါး၊ ကြောကနေ ဇကျ၊ ခေါငျးတိုငျးအောငျ နရောအနှံ့မှာ ပွလာတဲ့ တရားတှကေို တဈခုခွငျး လိုကျကွညျ့လို့ ရလာပါတယျ။ ပညတျ မလှတျတဲ့ ပုံသဏ်ဌာနျ အထညျနဲ့ တှဲပွောတာမို့လို့ ဒါ သတိပဋ်ဌာနျပဲ ရှိပါသေးတယျ။ တကယျသိအောငျ ကွညျ့လာတဲ့ အခါမှာ သဘောမြှပေါျ သဘောမြှပြောကျတဲ့ အမွငျကွတော့ သတိပဋ်ဌာနျကို ကြောျလှနျလို့ သတိပဋ်ဌာန ဘာဝနာလညျး ရောကျရော ခေါငျး ကိုယျ ခွေ လကျတှေ မတှေ့ ရတော့ပါ။ ပညတျ အသှငျတှေ ပြောကျပွီးတော့ ပရမတျမှာ အကွညျ့ မခံလောကျအောငျ ပကြျနပေါလားလို့ ကောငျးစှာ မွငျလာပါလိမျ့မယျ။ အဲဒီအမွငျ အဲဒီအသိ ရရငျ ရပျရှုရငျလညျး နိဗ်ဗာနျ ရောကျမှာပါပဲ။ လြှငျမွနျစှာ ကိနျးတဲ့ အသိဟာ တနျဖိုး ရှိလောကျအောငျကို ကိုယျ့ကို ကြေးဇူးပွုမှာပါ။ တဈခကြျသိရငျ တဈခကြျ ကိလသော ပယျနိုငျတဲ့ ဉာဏျဟာ နိဗ်ဗာနျ တံခါးကို ဖှငျ့ပေးမှာပါ။ ကနြျတဲ့ အခြိနျတိုငျးမှာ အသိ ဉာဏျ အားကောငျးကောငျးနဲ့ အခု သငျပေးထားတဲ့ အတိုငျး ကွိုးစား ရှုမှတျ အားထုတျ နပေေးကွပါ။ ............................ ဆရာတောျ #အရှငျပုညာနန်ဒ🙏🙏🙏 ### Credit #အရှငျဥဇ်ဇယ🙏 ..........🙏🙏🙏🙏🙏
via အလင္းေရာင္ ဓမၼ https://ift.tt/2OXDedj
Newer Post
Older Post
Home