အလင်းရောင် ဓမ္မ: #အကောင်းဆုံးအရသာ။ ============ “လောကမှာ လူတွေကြုံတွေ့နေရတဲ့ ရသတွေထဲမှာ ဘယ်ရသ အကောင်းဆုံးလဲ၊ ဘယ်အရသာဟာ အကောင်းဆုံးလဲ?” ဆိုတဲ့ မေးခွန်းတစ်ခု မေးလာပါတယ်။ မေးတဲ့အခါမှာ မြတ်စွာဘုရားက ဒီမေးခွန်းကိုဖြေပေးလိုက်တာကတော့ “သဗ္ဗရသံ ဓမ္မရသော ဇိနာတိ” တဲ့။ သဗ္ဗရသံ - ခံစားရတဲ့ အရာသာမှန်သမျှကို၊ ဓမ္မရသော-ဓမ္မနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အရသာကသာလျှင်၊ ဇိနာတိ- အနိုင်ရတယ်။ ဘာဖြစ်လို့တုန်းဆိုတော့ ကျန်တဲ့ ရသတွေရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ရှုတ်ထွေးမှုတွေ၊ ပူလောင်မှုတွေ အများကြီး ပါလာတယ်။ ငြိမ်းချမ်းမှုဆိုတာ မရှိပါ၊ သနားတဲ့အချိန်မှာလည်း ရင်နာတာပါပဲ၊ ရီလာလို့ ရှိရင်လည်း ကြာတော့ မောလာတာပါပဲ။ ခုနက ရသတွေဟာ သေချာကြည့်မယ် ဆိုလို့ရှိရင် အဆုံးထိအောင်မကောင်းပါ၊ ကြာရှည်လည်း မကောင်းပါ။ တရားကို အာရုံပြုပြီး၊ တရားနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သဘာ၀ တရားလေးတွေစဉ်းစားလို့ စိတ်ထဲ မှာကြည်နူးလာပါတယ်။ ကမ္မဋ္ဌာန်းထိုင်လိုက်ရလို့ သမာဓိစွမ်းအားတွေ ကောင်းလာလို့ စိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးလာပါတယ်၊ သင်္ခါရတရားတွေ ချုပ်ငြိမ်းသွားပြီး နိဗ္ဗာန်အငြိမ်းဓာတ် ကြီးကို အာရုံပြုရလို့ စိတ်ထဲမှာ ချုပ်ငြိမ်းချမ်းသွားပါတယ်၊ အဲဒီရသမှာ အရှုတ်အထွေး တစ်ခုမှမပါ ပါ၊ ဘယ်လိုမှ အားရတင်းတိမ်ခြင်းမရှိနိုင်တဲ့ အမြဲတမ်းပဲ ခံစားချင်တဲ့ ဒီလို ဓမ္မရသမျိုးကသာလျှင် ကျန်တဲ့ ရသတွေအားလုံးကို သိမ်းချုပ်ပြီးတော့ အနိုင်ရပါတယ်ဆို တော့ ဓမ္မရသဟာ အကောင်းဆုံးလို့ ဒီလိုပြောတာပါ။ ဓမ္မရသဆိုတာကျတော့ တကယ့်ကို မဂ်ဖိုလ်နိဗ္ဗာန်အဆင့် ရောက်သွားပြီဆိုတဲ့အခါ လုံး၀ ငြိမ်းချမ်းသွားပါတယ်။ ပဋာစာရီတို့ကြည့်၊ သောကအပူမီးတွေနဲ့ ရူးသွားတဲ့အဆင့်၊ သောကုမ္မတ္တကဆိုတဲ့ အရူးဘဝရောက်သွားတဲ့ အချိန်ထိအောင် သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွား ပါတယ်၊ ဓမ္မရသနဲ့ တွေ့လိုက်တဲ့အခါ ကျတော့ ပဋာစာရီဟာ အရူးပျောက်ပြီးတော့ ထာ၀ ရငြိမ်းတဲ့ အငြိမ်းဓာတ်ကို တွေ့သွားပါတယ်။ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာလက်ထက်တုန်းက သောကရောက်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေလည်း သောက ပြေပျောက်သွားကြပါတယ်။ ဒါ ဓမ္မရသပဲ။ ဒီကနေ့ခေတ်မှာလည်း မိမိတို့ စွမ်းအားသတ္တိရှိ သလောက် တရားဓမ္မကို နှလုံးသွင်းကြလို့ သောကတွေကို ကျော်လွှားနိုင်ကြပါတယ်။ မြတ် စွာဘုရား ကိုယ်တိုင်ကလည်း ရင်ထဲက အပူတွေကို ဖယ်ရှားပစ်နိုင်တဲ့တရားဟာ ဒီတရားပဲ လို့ မိန့်တော်မူပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ တရားချစ်ခင် သူတော်စင် ဓမ္မမိတ်ဆွေ အပေါင်းတို့ဟာလည်း ခံစားရသည့် ရသ အားလုံးထဲတွင် "ဓမ္မရသော" တရားရသ အသိပညာပေးခြင်းက အမြတ်ဆုံး၊ အသာဆုံး ဟု နား လည်သဘောပေါက်ကြပြီး နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာကို မျှော်မှန်းလျက် ကျင့်ကြံကြိုးကုတ် အားထုတ်တော် မူနိုင်ကြပါစေ ကုန်သတည်း။ ။ {ကောဇာသက္ကရာဇ် ၁၃၇၁ ခုနှစ်၊ တော်သလင်းလဆန်း ၁၄ ရက်နေ့ မန္တလေးမြို့၊ မဟာအောင် မြေမြို့နယ်၌ ဒေါက်တာ အရှင်နန္ဒာမာလာဘိဝံသ ဟောကြားတော်မူသော “ ၁၂ နှစ်ကြာ အဖြေရှာခဲ့ရသော မေးခွန်းများ ” မှ ကောက်နုတ်ရေးသားပူဇော်ပါသည်။ } (မှားယွင်းမှုများရှိသော် အစဉ်သနားသောအားဖြင့် သည်းခံခွင့်လွှတ်ပေးပါရန် ဦးခိုက်လျှောက်ထားပါသည် ဆရာတော်အရှင်သူမြတ်ဘုရား) ဦးသိန်းဝေ။ https://ift.tt/2pf2n7k http://www.damanady.tk/ (ဓမ္မနဒီ)တွင်လည်း ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။