အလင်းရောင် ဓမ္မ: တန်အောင်စား၊ တန်အောင်၀တ်၊ တန်အောင်နေ =========================== အရာရာတိုင်းမှာ တန်ဘိုးရှိတယ်။ အရာ၀တ္ထုမှာ တန်ဘိုးရှိသလို၊ လူမှာလည်း တန်ဘိုးရှိတယ်။ တစ်ချို့တန်ဘိုးက ငွေကြေးပမာဏနဲ့တိုင်းတာပြီးပြောတာ။ တစ်ချို့တန်ဘိုးက အသုံး၀င်တာနဲ့ တိုင်းတာပြီးပြောတာ။ တစ်ချို့တန်ဘိုးက ပညာအရည်အချင်းနဲ့ တိုင်းတာပြီးပြောကြသလို၊ တစ်ချို့တန်ဘိုးကတော့ စာရိတ္တနဲ့ တိုင်းတာပြီးပြောကြတာပါ။ ငွေကြေးများများပေးရတိုင်း အသုံးတည့်ချင်မှ တည့်တတ်ပေမဲ့၊ အသုံးတဲ့တိုင်းလည်း ငွေကြေး များများတန်ချင်မှတန်တာလေ။ ပညာများများတတ်တိုင်း စာရိတ္တကောင်းချင်မှ ကောင်းသလို၊ စာရိတ္တကောင်းပေမဲ့ ပညာတတ်ချင်မှ တတ်မယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ တန်ဘိုးဆိုတာက နားလည်တဲ့သူ၊ တန်ဘိုးထားသူဆီမှာမှ တန်ဘိုးရှိတာပါ။ နားမလည်သူ၊ တန်ဘိုးမထားတတ်သူ ဆီမှာတော့ စိန်ကလည်း ကစားစရာ ကျောက်ခဲ ဖြစ်နေလိမ့်မယ်။ နားမလည်တတ်မှု၊ တန်ဘိုးမထားတတ်မှုက သူပိုင်ဆိုင်တဲ့ တန်ဘိုးရှိသော အရာများကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးရခြင်းဆိုတဲ့ ရလဒ်နဲ့ နိဂုံးချုပ်တတ်တယ်။ ဒီထက်ပိုဆိုးရင် ဘ၀ပျက်မယ်၊ ဒီထက်ပိုဆိုးရင် အပါယ်ကျ ခြင်းပေါ့။ လူတွေရဲ့ အခြေခံအကျဆုံးလိုအပ်ချက်ဟာ စား၊ ၀တ်၊ နေရေးလို့ လူတိုင်းသိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ တန်ဘိုးထားပြီး စားတတ်၊ ၀တ်တတ်၊ နေတတ်တဲ့လူကတော့ လက်ချိုးရေရမလောက် နည်းပါတယ်။ လေးလေးစားစားနဲ့ စားတတ်၊ ၀တ်တတ်၊ နေတတ်တဲ့လူလည်း အတော်နည်းပါတယ်။ တန်ဘိုးမထားတတ်သူတွေက အရာ၀တ္ထုတွေကို တန်ဘိုးမထားရာကနေ သူကိုယ်တိုင်လည်း တန်ဘိုးလျော့သွားတော့တာပါပဲ။ အမှိုက်ပစ်ရက်စရာမရှိတဲ့ နေရာမှာ အမှိုက်ပစ်လိုက်တာကတော့ ဒီလူရဲ့ စိတ်ဓာတ်အဆင့်အတန်း အတော်အောက်တန်းကျတာကို ပြတာပါပဲ။ ဆင်းရဲပေမဲ့ ရှိတာလေးနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် နေတတ်၊ ၀တ်တတ်၊ စားတတ်တဲ့လူတွေ ရှိပါတယ်။ သူ့အနေ သပ်ရပ်ခြင်းက သူ့စိတ် သပ်ရပ်ပြီး စည်းကမ်းရှိတာကိုပြတယ်။ အဓိကကတော့ စိတ်ဓာတ်စည်းကမ်းရှိတာ တန်ဘိုးအရှိဆုံးပါပဲ။ သောင်းတန်၊ သိန်းတန်ကို စားသုံး၊ ၀တ်ဆင်၊ နေထိုင်တဲ့အခါ စိတ်ကိုလည်း သောင်းတန်၊ သိန်းတန်အောင် စားတတ်ဖို့၊ ၀တ်တတ်ဖို့၊ နေတတ်ဖို့လိုပါတယ်။ သောင်းတန်ကိုစားပြီး သူတောင်းစားစားနည်း စားဖို့မသင့်တော်တာ၊ သိန်းတန်၀တ်ထားပြီး စိတ်ဓာတ်အောက်တန်းကျတာ၊ သိန်းထောင်တန်မှာ နေပြီး လမ်းဘေးစျေးသည်သာသာ စရိုက်ကြမ်းတာ တွေကတော့ ပစ္စည်းတန်ဘိုးနဲ့ လူတန်ဘိုး မကိုက်ညီတာပါပဲ။ မတန်တာပါပဲ။ အမှန်မှာ ရုပ်၀တ္ထုကြောင့် လူရဲ့တန်ဘိုးမတက်ပါဘူး။ သုံးစွဲတာနဲ့ တန်တဲ့စိတ်ဓာတ်က တန်ဘိုးရှိတာပါ။ သူ့စိတ် သူ့စရိုက် သူ့အနေကြောင့် သူစားတဲ့အစား၊ သူ၀တ်တဲ့အ၀တ်၊ သူနေတဲ့နေရာက တန်ဘိုးပိုတက်သွားတာပါ။ ဒါကြောင့် လူတန်ဘိုးတက်အောင် တန်အောင်စားပါ၊ တန်အောင်၀တ်ပါ၊ တန်အောင်နေကြပါ။ အရှင်သုစိတ္တ (မော်ကျွန်း) ဆရာတော်။