အလင်းရောင် ဓမ္မ: 👉 အကုသိုလ်မှန်သမျှ ပယ်သတ်နိုင်သော တရား မိလက္ခ မုဆိုးကြီး အနှစ်ငါးဆယ်လုံးလုံး ပါဏာတိပါတကံနဲ့အသက် မွေးပြီး အကုသိုလ်တွေ ဆိုးလွန်းလို့ရဟန်းတစ်ပါး ခပ်ထည့်ထားတဲ့ ရေကိုတောင်မမြင်ရဘူး တဲ့။ ရေက အိုးထဲမှာအပြည့်ရှိပေမယ့် သူတော်စင်တစ်ပါး ခပ်ထားတဲ့ရေကို အကုသိုလ်အားကြီးတဲ့သူက မမြင်ရ ဘူး။......အိုးထဲကို ငုံ့ကြည့်တာ ရေတစ်စက်မှမရှိဘူး လို့ပဲ မြင်တာတဲ့။.....ကြည့်စမ်း ဘယ်လောက် ကြောက်စရာကောင်းလိုက်သလဲနော်။ ဒီတော့မှ ရဟန်းတော်လေးက အကုသိုလ်တယ်ကြီးတာကိုးလို့ပြောပြီး ငရဲမီးကို ငရဲပြည်ကနေတန်ခိုးတော်နဲ့ယူပြတယ်။ ခုမှ လောလောလတ်လတ် ခုတ်ချထားတဲ့ သစ်ကိုင်း သစ်ရွက်အစိမ်းတွေ အပုံလိုက်ဟာ နှမ်းစေ့လောက် လေး ရှိတဲ့ ငရဲမီးလေးတစ်ပွင့်ချလိုက်တာနဲ့ ပြာဖြစ် သွားတယ်။ ဘယ်လောက်ထိ ပူလဲနော်။ အဲ့ဒီလိုငရဲမီးနဲ့လောင်ခံရတာတောင် မသေပဲ ၀ဋ်ကြွေး အတွက်တစာစာအော်ဟစ်ရင်း ပေးဆပ်နေကြရတာ။ အကုသိုလ်ရဲ့အပြစ်ကြောင့် မုဆိုးဟာ သေရင်ငရဲ ရောက်မှာ။ အကုသိုလ် ဘယ်လိုကုစားရမလဲ ဆိုပြီး ရဟန်းတော်လေးကို မေးလျှောက်တော့..... ရဟန်းတော်လေးက မဂ္ဂင်လမ်းစဉ်လေး နဲ့့ကုစားရင် အပါယ် လားစရာမရှိဘူး ဆိုပြီးဆုံးမတော်မူတယ်။ ငရဲမီး ရဲ့အစွမ်းကို မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်တွေ့ထားတာ ဆိုတော့ မုဆိုးလည်းကြောက်လန့်ပြီး တရားအား ထုတ်တာပေါ့။ ရဟန်းတော်လေးရဲ့တောကျောင်းလေးမှာပဲ နေပြီး နေ့မအိပ် ညမအိပ် အပြင်းအထန်ကိုအားထုတ်တာ။ ရေတောင်မချိုးဘူး။ အိပ်ငိုက်ပြီးအားမထုတ်ဖြစ်မှာစိုးလို့ကို ရေအိုးကိုခေါင်းမှာရွက်ပြီး တရားအားထုတ်တယ်တဲ့။ မတော်တဆ ငိုက်သွားရင် ရေအိုးကကျကွဲမှာကိုး။ ဒီတော့ သတိကြီးကြီးထားပြီး အားထုတ်လိုက်တာ (၆)ရက်ကြာတယ်တဲ့။ (၆)ရက်ကြာသည့်တိုင်အောင် နေ့မအိပ် ညမအိပ် ကြိုးစားအားထုတ်ပေမယ့် .... တရားက မရတော့ " တော်ပြီ..... ငါ့ မှာ အကုသိုလ်များလွန်းလို့ တရားမရတာပဲ ဖြစ်မယ်။ မရမယ့် အတူတူတော့ အားမထုတ်တော့ဘူး .... " ဆိုပြီး စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်တယ်။ တောကျောင်းလေးကနေ မထွက်ခွါမှီမှာ ကျောင်း၀င်းအတွင်းအပြင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်။ ပြီးတော့ သောက်ရေအိုးတွေ ရေဖြည့်မယ်လေ လို့အတွေးနဲ့ ချောင်းစပ်မှာရေအိုးလေးကို နှစ်ပြီး ရေအခပ်.......... ဟိုး ခပ်လှမ်းလှမ်း တောစပ် တစ်နေရာက ကိုရင်လေးတစ်ပါးရဲ့ စာအံ သံလေးက လေနဲ့အတူ လွှင့်ပြီး မုဆိုးကြီးနားထဲကို ရောက်လာတယ်။ အာရမ္ဘထ နိက္ကမထ၊ ယုဉ္ဇထ ဗုဒ္ဓသာသနေ။ ဓုနာထ မစ္စုနော သေနံ၊ နဠာဂါရံ၀ ကုဉ္ဇရော။ ယော ဣမသ္မိ ံ ဓမ္မဝိနယေ၊အပ္ပမတ္တော ဝိဟဿတိ။ သော ဇာတိ သံသာရံ။ ပဟာရ တိက္ခမိတ္တွာ။ ဒုက္ခဿ န ္တံ ကရိဿတိ။ (အံ၊ဋ္ဌ ၊ ၁ ၊ ၂၉) ကုဉ္ဇရော=ဆင်ပြောင်ကြီးသည်။ နဠာဂါရံ = ကျူထရံ အိမ်ငယ်ကို ဓုနာထ ဧဝံ =မှူန့်မှူန့်ညက်ညက် ဖျက်ဆီးနိုင်သလို။ ဗုဒ္ဓသာသနေ = မြတ်စွာဘုရားရှင်၏ သာသနာတော်`၌။ ယောဂ ၀စရော = တရားအလုပ် အားထုတ်ကြတဲ့ ယောဂီ ပုဂ္ဂိုလ်သည်။ မစ္စုနော = သေမင်း၏ ၊ သေနံ = စစ်တပ်ကို။ ဓုနာထ = ဖျက်ဆီးကြကုန်လော။ အာရမ္မထ =သတိထားကြကုန်လော့။ နိက္ကမထ = ဝီရိယ စိုက်ကြကုန်လော့။ ယုဉ္ဇထ = ပညာဉာဏ်ဖြင့် ခန္ဓာရဲ့ ဖြစ်ပျက်ကို ရှူကြကုန်လော့။ ယော = အကြင်သူသည် ။ ဣမသ္မိ ံ ဓမ္မဝိနယေ = တရားသဖြင့် ဆုံးမရ။ ဤမြတ်စွာဘုရားရှင်၏ သာသနာတော်`၌။ အပ္ပမတ္တော = မမေ့မလျော့သည်ဖြစ်၍ ၊ ဟောတိ = နေ၏။ သော = ထိုမမေ့မလျော့နေသော ပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဇာတိ သံသာရံ = ဇာတိ တည်းဟူသော သံသရာကို။ပဟာရ =ပယ်ဖြတ်၍။ တိက္ခမိတ္တွာ =ကျော်လွန်၍။ ဒုက္ခဿ န ္တံ = ဒုက္ခရဲ့ အဆုံးဖြစ်တဲ့ နိဗ္ဗာန်ကို။ ကရိဿတိ = မျက်မှောက်ပြုပေလတ္တံ့။ ဒီလိုလေး ကြားနာရပြီး ၊ နားက တရားနာလို့ ဉာဏ်က ခန္ဓာလှည့်လိုက်တာ ရေအိုးလေး ကို ပင့်ပြီး ခေါင်းပေါ်ကိုရွက်ဖို့ တင်တဲ့အချိန် ။ ရေအိုးလေး ခေါင်းပေါ် မရောက်ခင် မှာပဲ အနာဂါမ်တည်သွားတယ်။ ကဲ ဝိပဿနာ အကျိုး ဘယ်လောက်များ တန်ဖိုးရှိလိုက်သလဲနော်... အပါယ်သွားမယ့် ပုဂ္ဂိုလ် အပါယ်လွတ်သွားပာပြီ။ အဲ့ဒါ ဝိပဿနာပဲ။ မေတ္တာဖြင့် .....May Than 👉 အကုသိုလျမှနျသမြှ ပယျသတျနိုငျသော တရား မိလက်ခ မုဆိုးကွီး အနှဈငါးဆယျလုံးလုံး ပါဏာတိပါတကံနဲ့အသကျ မှေးပွီး အကုသိုလျတှေ ဆိုးလှနျးလို့ရဟနျးတဈပါး ခပျထညျ့ထားတဲ့ ရကေိုတောငျမမွငျရဘူး တဲ့။ ရကေ အိုးထဲမှာအပွည့ျရှိပမေယျ့ သူတောျစငျတဈပါး ခပျထားတဲ့ရကေို အကုသိုလျအားကွီးတဲ့သူက မမွငျရ ဘူး။......အိုးထဲကို ငုံ့ကွညျ့တာ ရတေဈစကျမှမရှိဘူး လို့ပဲ မွငျတာတဲ့။.....ကွည့ျစမျး ဘယျလောကျ ကွောကျစရာကောငျးလိုကျသလဲနောျ။ ဒီတော့မှ ရဟနျးတောျလေးက အကုသိုလျတယျကွီးတာကိုးလို့ပွောပွီး ငရဲမီးကို ငရဲပွညျကနတေနျခိုးတောျနဲ့ယူပွတယျ။ ခုမှ လောလောလတျလတျ ခုတျခထြားတဲ့ သဈကိုငျး သဈရှကျအစိမျးတှေ အပုံလိုကျဟာ နှမျးစေ့လောကျ လေး ရှိတဲ့ ငရဲမီးလေးတဈပှငျ့ခလြိုကျတာနဲ့ ပွာဖွဈ သှားတယျ။ ဘယျလောကျထိ ပူလဲနောျ။ အဲ့ဒီလိုငရဲမီးနဲ့လောငျခံရတာတောငျ မသပေဲ ၀ဋျကွှေး အတှကျတစာစာအောျဟဈရငျး ပေးဆပျနကွေရတာ။ အကုသိုလျရဲ့အပွဈကွောငျ့ မုဆိုးဟာ သရေငျငရဲ ရောကျမှာ။ အကုသိုလျ ဘယျလိုကုစားရမလဲ ဆိုပွီး ရဟနျးတောျလေးကို မေးလြှောကျတော့..... ရဟနျးတောျလေးက မဂ်ဂငျလမျးစဉျလေး နဲ့့ကုစားရငျ အပါယျ လားစရာမရှိဘူး ဆိုပွီးဆုံးမတောျမူတယျ။ ငရဲမီး ရဲ့အစှမျးကို မကြျဝါးထငျထငျ မွငျတှေ့ထားတာ ဆိုတော့ မုဆိုးလညျးကွောကျလနျ့ပွီး တရားအား ထုတျတာပေါ့။ ရဟနျးတောျလေးရဲ့တောကြောငျးလေးမှာပဲ နပွေီး နေ့မအိပျ ညမအိပျ အပွငျးအထနျကိုအားထုတျတာ။ ရတေောငျမခြိုးဘူး။ အိပျငိုကျပွီးအားမထုတျဖွဈမှာစိုးလို့ကို ရအေိုးကိုခေါငျးမှာရှကျပွီး တရားအားထုတျတယျတဲ့။ မတောျတဆ ငိုကျသှားရငျ ရအေိုးကကကြှဲမှာကိုး။ ဒီတော့ သတိကွီးကွီးထားပွီး အားထုတျလိုကျတာ (၆)ရကျကွာတယျတဲ့။ (၆)ရကျကွာသညျ့တိုငျအောငျ နေ့မအိပျ ညမအိပျ ကွိုးစားအားထုတျပမေယျ့ .... တရားက မရတော့ " တောျပွီ..... ငါ့ မှာ အကုသိုလျမြားလှနျးလို့ တရားမရတာပဲ ဖွဈမယျ။ မရမယျ့ အတူတူတော့ အားမထုတျတော့ဘူး .... " ဆိုပွီး စိတျကိုလြှော့ခလြိုကျတယျ။ တောကြောငျးလေးကနေ မထှကျခှါမှီမှာ ကြောငျး၀ငျးအတှငျးအပွငျ သနျ့ရှငျးရေးလုပျ။ ပွီးတော့ သောကျရအေိုးတှေ ရဖွေညျ့မယျလေ လို့အတှေးနဲ့ ခြောငျးစပျမှာရအေိုးလေးကို နှဈပွီး ရအေခပျ.......... ဟိုး ခပျလှမျးလှမျး တောစပျ တဈနရောက ကိုရငျလေးတဈပါးရဲ့ စာအံ သံလေးက လနေဲ့အတူ လှှငျ့ပွီး မုဆိုးကွီးနားထဲကို ရောကျလာတယျ။ အာရမ်ဘထ နိက်ကမထ၊ ယုဉ်ဇထ ဗုဒ်ဓသာသနေ။ ဓုနာထ မစ်စုနော သနေံ၊ နဠာဂါရံ၀ ကုဉ်ဇရော။ ယော ဣမသ်မိ ံ ဓမ်မဝိနယေ၊အပ်ပမတ်တော ဝိဟူတိ။ သော ဇာတိ သံသာရံ။ ပဟာရ တိက်ခမိတ်တှာ။ ဒုက်ခူ န ်တံ ကရိူတိ။ (အံ၊ဋ်ဌ ၊ ၁ ၊ ၂၉) ကုဉ်ဇရော=ဆငျပွောငျကွီးသညျ။ နဠာဂါရံ = ကြူထရံ အိမျငယျကို ဓုနာထ ဧဝံ =မှူနျ့မှူနျ့ညကျညကျ ဖကြျဆီးနိုငျသလို။ ဗုဒ်ဓသာသနေ = မွတျစှာဘုရားရှငျ၏ သာသနာတောျ`၌။ ယောဂ ၀စရော = တရားအလုပျ အားထုတျကွတဲ့ ယောဂီ ပုဂ်ဂိုလျသညျ။ မစ်စုနော = သမေငျး၏ ၊ သနေံ = စဈတပျကို။ ဓုနာထ = ဖကြျဆီးကွကုနျလော။ အာရမ်မထ =သတိထားကွကုနျလော့။ နိက်ကမထ = ဝီရိယ စိုကျကွကုနျလော့။ ယုဉ်ဇထ = ပညာဉာဏျဖွငျ့ ခန်ဓာရဲ့ ဖွဈပကြျကို ရှူကွကုနျလော့။ ယော = အကွငျသူသညျ ။ ဣမသ်မိ ံ ဓမ်မဝိနယေ = တရားသဖွငျ့ ဆုံးမရ။ ဤမွတျစှာဘုရားရှငျ၏ သာသနာတောျ`၌။ အပ်ပမတ်တော = မမေ့မလြော့သညျဖွဈ၍ ၊ ဟောတိ = နေ၏။ သော = ထိုမမေ့မလြော့နသေော ပုဂ်ဂိုလျ၏။ ဇာတိ သံသာရံ = ဇာတိ တညျးဟူသော သံသရာကို။ပဟာရ =ပယျဖွတျ၍။ တိက်ခမိတ်တှာ =ကြောျလှနျ၍။ ဒုက်ခူ န ်တံ = ဒုက်ခရဲ့ အဆုံးဖွဈတဲ့ နိဗ်ဗာနျကို။ ကရိူတိ = မကြျမှောကျပွုပလေတ်တံ့။ ဒီလိုလေး ကွားနာရပွီး ၊ နားက တရားနာလို့ ဉာဏျက ခန်ဓာလှညျ့လိုကျတာ ရအေိုးလေး ကို ပငျ့ပွီး ခေါငျးပေါျကိုရှကျဖို့ တငျတဲ့အခြိနျ ။ ရအေိုးလေး ခေါငျးပေါျ မရောကျခငျ မှာပဲ အနာဂါမျတညျသှားတယျ။ ကဲ ဝိပူနာ အကြိုး ဘယျလောကျမြား တနျဖိုးရှိလိုကျသလဲနောျ... အပါယျသှားမယျ့ ပုဂ်ဂိုလျ အပါယျလှတျသှားပာပွီ။ အဲ့ဒါ ဝိပူနာပဲ။ မတေ်တာဖွငျ့ .....May Than