အလင်းရောင် ဓမ္မ: ယှဉ်ပြိုင်ခြင်း နိဂုံး <><><><><><> လောကမှာ လူတွေဟာ ယှဉ်ပြိုင်နေကြတာ ချည်းပဲ … အကုန်လုံး - တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် - တစ်ဖွဲ့နဲ့ တစ်ဖွဲ့ ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် - တစ်ရွာနဲ့ တစ်ရွာ ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် - ရပ်ကွက် တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် - တစ်မြို့နဲ့ တစ်မြို့ ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် - တစ်နိုင်ငံနဲ့ တစ်နိုင်ငံ ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် အဲဒီ ယှဉ်ပြိုင်မှုဟာ ဘယ်တော့မှ နိဂုံးချုပ်မလဲ ? ဆိုတာ သိဖို့လိုတယ် မဟုတ်လား … လောကကြီးဟာ ယှဉ်ပြိုင်မှုနဲ့ သွားနေတာ … ယှဉ်ပြိုင်မှု ဆိုတာ ကောင်းတာ ရှိသလို မကောင်းတာတွေလည်း ဖြစ်ပေါ်စေတတ်တယ် … ဘုန်းကြီးတို့ တစ်တွေဟာ အကောင်းဆုံး ယှဉ်ပြိုင်မှုကို ရွေးချယ်နိုင်မှသာ ယှဉ်ပြိုင်မှုရဲ့ နိဂုံး - အဆုံး ကို ရောက်မှာ ဖြစ်တယ် … မြတ်စွာဘုရားက ဘုန်းကြီးတို့ကို ဆုံးမသြဝါဒ ပေးထားတဲ့ စကားလေး တစ်ခွန်းရှိတယ် … ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ဖို့အတွက် ကြိုးစားကြရမယ် ဘာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ယှဉ်ပြိုင်ရမလဲ … တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး အဆင့်မြင့်သထက် မြင့် ကောင်းသထက် ကောင်း အောင် ကြိုးပမ်း အားထုတ်ခြင်းဖြင့် နောက်ဆုံး အမြတ်ဆုံး လွတ်မြောက်မှုကို ရရှိသွားအောင် ကြိုးစားကြရမယ် … ဒါ ယှဉ်ပြိုင်မှုကို ပြောတာ အဲဒီတော့မှ ယှဉ်ပြိုင်မှုရဲ့ နိဂုံးကို တွေ့မယ် … အဲဒီ နိဂုံးဟာ အေးချမ်းတဲ့ နိဂုံးပေါ့ … တကယ့်အဖြစ်အပျက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားထားခဲ့တယ် … လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ( ၂၅၀၀ ) က အိန္ဒိယနိုင်ငံမှာ ကောသလတိုင်း ဆိုတာ ရှိတယ် … အဲဒီ ကောသလတိုင်းမှာ မြတ်စွာဘုရားက ရဟန်းတော်တွေနဲ့ ဒေသစာရီကြွတယ် … လမ်းမှာ တောအုပ်ကြီးတစ်ခု တွေ့တယ် အဲဒီတောအုပ်ကြီးထဲမှာ အင်ကြင်းပင် အများအပြားရှိတယ် … အဲဒီ အင်ကြင်းတောကြီးကို ကြည့်ပြီး မြတ်စွာဘုရား ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်တယ် … ဒီလို ပြုံးတာကို အနီးနားမှာ ခစားလုပ်ကျွေးနေတဲ့ အရှင်အာနန္ဒာမထေရ်က သတိထားမိလိုက်တယ် … ဘုရားရှင်တို့မည်သည် ဘယ်တော့မှ အကြောင်းမဲ့ ပြုံးတာ မရှိပါဘူး … အရှင်ဘုရား တဲ့ ဘာလို့ ပြုံးရသလဲ ဒီနေရာကို ကြည့်ပြီးတော့ ပြုံးတာဟာ အကြောင်းတစ်ခု ရှိပါသလား တဲ့ … မြတ်စွာဘုရားက - အာနန္ဒာတဲ့ ကဿပ ဘုရားရှင်လက်ထက်တုန်းက ဒီနေရာဟာ တကယ့်ကို စည်ကားတဲ့ မြို့ကြီး ဖြစ်ခဲ့တယ် … အဲဒီမြို့ကြီးမှာ ထူးထူးခြားခြား ယှဉ်ပြိုင်တဲ့ ဒကာတစ်ယောက် ရှိတယ် သူ့နာမည်က " ဂဝေသီ " လို့ ခေါ်တယ် … သူ့ အဖွဲ့ထဲမှာ လူ ၅၀၀ ပါတယ် … အဲဒီလူဟာ ဘုရားရဲ့ ဥပသကာ , ဘုရားကို ကိုးကွယ်သူလို့သာ ဆိုတယ် သူက ကိုယ်ကျင့်တရား ကောင်းသူ မဟုတ်ဘူး အကျင့်သီလ မပြည့်စုံဘူး … သူ့အဖွဲ့သား ၅၀၀ ဟာလည်း ကိုယ်ကျင့်သီလ မပြည့်စုံဘူးတဲ့ … ဂဝေသီ ဟာ စဉ်းစားတယ် သူစဉ်းစားပုံလေးက ကောင်းတယ် … ဒီလူတွေ ငါ့ကြောင့် ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်ပြီး ဘုရားတရား ကိုးကွယ် လာတယ် … ငါက ကိုယ်ကျင့်သီလ မပြည့်စုံဘူး ငါ့အဖွဲ့သားတွေလည်း တစ်ယောက်မှ ကိုယ်ကျင့်သီလ မပြည့်စုံဘူး … ငါက ခေါင်းဆောင် ဆိုတော့ သူတို့နဲ့ မတူသင့်ဘူး ငါက တစ်ခုခုတော့ သာသင့်တယ် … သူတို့က သီလ မရှိဘူး ဆိုရင် ငါ သီလ ရှိသူဖြစ်အောင် လုပ်မယ် ဆိုပြီး ငါးပါးသီလကို တိတိကျကျ ဆောက်တည်ပြီး သီလ ရှိတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် ကြေငြာလိုက်တယ် … သူ့နောက်က လူတွေလည်း ဟာ … တို့ရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကြီး သီလ ရှိပြီ တို့လဲ သီလ ရှိအောင် လုပ်မယ် ဆိုပြီး ယှဉ်ပြိုင်တော့ တူသွားတယ်ပေါ့ … အရည်အချင်း တူတော့ မဖြစ်ဘူး ငါအိမ်ထောင်နဲ့ မနေတော့ဘူး ဆိုပြီး ဂဝေသီက အဗြဟ္မစရိယ သိက္ခာပုဒ် ကို ဆောက်တည်လိုက်တယ် … ကျန်သူတွေလည်း တို့ဆရာကြီးတောင် လုပ်နိုင်တယ် တို့လည်း ဆောက်တည်မယ် ဆိုပြီး အကုန်လုံး အိမ်ထောင်နဲ့ ခွာကြမယ်ပေါ့ … လူ ငါးရာ ကိုယ်ကျင့်သီလကို တိုးမြှင့် ဆောက်တည် လိုက်ကြတယ် … အဲဒါနဲ့ ဂဝေသီက စဉ်းစားပြန်တယ် အကုန်လုံး ငါနဲ့ တူနေပြီ သူတို့ထက် သာအောင် လုပ်မယ် ဆိုပြီး သူတို့က ညနေစာ စားတယ် … ဒီနေ့ကစ နေ့လွဲညစာ မစားတော့ဘူး ကျင့်လိုက်တယ် … ကျန်တဲ့ သူတွေကလည်း လိုက်ပြီးတော့ ယှဉ်ပြိုင်တယ် … ညနေစာ မစားတော့ဘူး ဆိုပြီး အကုန်ရှောင်လိုက်တော့ ဟာ ! ငါနဲ့သူတို့ တူနေပြန်ပြီ မတူစေရဘူး ဒီကောင်တွေ ငါလုပ်တာ မလုပ်နိုင်အောင် ငါလုပ်မယ် … ကဿပ ဘုရားရှင်ထံသွားပြီး ရဟန်းခံပေးပါ ဘုရား လို့ တောင်းဆိုတယ် … ဆံ , မုတ်ဆိတ်တွေ ပယ်ပြီး သင်္ကန်း ဝတ်လိုက်တယ် … သင်္ကန်းဝတ်ပြီး ကဿပဘုရားရှင်ထံမှာ ကမ္မဋ္ဌာန်းယူ တစ်ပါးထဲ ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ အရပ်မှာ နိဗ္ဗာန်ကို ဦတည်ပြီး တရားဓမ္မကို ကျင့်ကြံ အားထုတ်လိုက်တာ ရဟန္တာ ဖြစ်သွားတယ် … သူ့ကိုယ်သူ အကုန်လုံး သိသွားတယ် ငါ့ဘဝဟာ အပြီးသတ်သွားပြီ နောင်ဘဝဆိုတာ မရှိတော့ဘူး သူ့ရဲ့ နိဂုံးကို သူ မြင်လိုက်တယ် … အဲဒီအချိန် သူ့ဘက်က ယှဉ်ပြိုင်မှု ပြီးဆုံးသွားပြီ … ကျန်တဲ့သူတွေက သူ့ကို အားကျတယ် ဆရာကြီးတောင် ဝတ်နိုင်သေးတာပဲ ဒို့ဘာလို့ မဝတ်နိုင်ရမှာလဲ … အားလုံး ကတုံးတုံးပြီး ဘုန်းကြီးဝတ်လာတဲ့ အခါကျတော့ ခေါင်းဆောင် ဂဝေသီ ရဟန်းက ခါတိုင်းလို စိတ် မရှိတော့ဘူး … လုံးဝ လွတ်လပ်တဲ့ ချမ်းသာကို ငါရထားသလို သူတို့တတွေ ရရှိရင်လည်း ကောင်းမှာပဲ တဲ့ … ဒါက ယှဉ်ပြိုင်မှု အဆုံးသတ်သွားတာ ဖြစ်တယ် ယှဉ်ပြိုင်မှုရဲ့ နိဂုံး သို့ ရောက်လာတယ် … အဲဒီတော့ သူက ကြိုးစားအားထုတ်ဖို့ တိုက်တွန်းတယ် … မကြာခင် သူ့တပည့်တွေလည်း ကိလေသာ အာသဝေါတွေ ကင်းကွာပြီး ရဟန္တာရှင်တွေ ဖြစ်သွားတယ် … အားလုံးဟာ လွတ်မြောက်မှု ဆိုတဲ့ အပေါ်မှာ တူညီတဲ့ နိဂုံးကို ရရှိသွားကြတယ် တဲ့ … အဲဒီလို ယှဉ်ပြိုင်မှုဟာ အင်မတန် မွန်မြတ်တဲ့ ယှဉ်ပြိုင်မှုနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်လိုက်ကြတာ … နောက်ဆုံးမှာ ရဟန္တာဖြစ်ပြီး ဝိမုတ္တိသုခ ပန်းတိုင်ကြီးကို လှမ်းကိုင်နိုင်သည်အထိ သူတို့ဟာ ယှဉ်ပြိုင်ကြတယ် … နောက်ဆုံး ယှဉ်ပြိုင်မှုကို အဆုံးသတ်သွားကြတယ် … အဲဒီ ယှဉ်ပြိုင်မှုကသာလျှင် အကောင်းဆုံး ယှဉ်ပြိုင်မှု ဖြစ်ပါတယ် … ဒါကြောင့်မို့ မြတ်စွာဘုရားရှင် က အဲဒီသုတ္တန် အဆုံးမှာ ချစ်သား ရဟန်းတို့ ဒီလို ကျင့်ကြရမယ် တဲ့ … သူများထက် သာအောင် ဆိုတာ - ကောင်းသထက် ကောင်းအောင် ကြိုးစားအားထုတ်ခြင်းဖြင့် အကောင်းဆုံးသော လွတ်မြောက်တဲ့ ချမ်းသာကို ရအောင် ယူနိုင်အောင် ကြိုးစားကြရမယ် လို့ … ဒီလိုသာ ယှဉ်ပြိုင်သင့်တယ် , ယှဉ်ပြိုင်ရမယ် လို့ ဒီသုတ္တန်မှာ မြတ်စွာဘုရားက ညွှန်ကြား ဆုံးမပေးတာ ဖြစ်ပါတယ် … ဒါ့ကြောင့် … ယှဉ်ပြိုင်မှုရဲ့ နိဂုံး ဆိုတာ ရဟန္တာဖြစ်မှ နိဂုံးဆွဲနိုင်တာ … အဲဒီ နောက်မှာ ယှဉ်ပြိုင်စရာ မရှိတော့ဘူးတဲ့ … လူတွေရဲ့ ယှဉ်ပြိုင်လို စိတ်ဟာ အရဟတ္တဖိုလ်မှာပဲ အဆုံးသတ်သွားပါပြီ တဲ့ … ဒါကြောင့်မို့ တရားချစ်ခင် သူတော်စင် ပရိတ်သတ်တို့သည်လည်းပဲ … ယှဉ်ပြိုင်မှုရဲ့ နိဂုံးဖြစ်တဲ့ အရဟတ္တဖိုလ်ကို ရောက်ရှိအောင် ဝိမုတ္တိသုခ ရရှိအောင် တစ်ဦးထက် တစ်ဦးသာအောင် , မွန်မြတ်သထက် မွန်မြတ်အောင် ကြိုးပမ်းအားထုတ်နိုင်ကြပါကုန်သတည်း … #ပါချူပ်_ဆရာတော်_ဘုရားကြီး Credit , Original Uploader ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း နိဂုံး <><><><><><> ေလာကမွာ လူေတြဟာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနၾကတာ ခ်ည္းပဲ … အကုန္လုံး - တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ - တစ္ဖြဲ႕နဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ - တစ္႐ြာနဲ႕ တစ္႐ြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ - ရပ္ကြက္ တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ - တစ္ၿမိဳ႕နဲ႕ တစ္ၿမိဳ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ - တစ္နိုင္ငံနဲ႕ တစ္နိုင္ငံ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ အဲဒီ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈဟာ ဘယ္ေတာ့မွ နိဂုံးခ်ဳပ္မလဲ ? ဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္ မဟုတ္လား … ေလာကႀကီးဟာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈနဲ႕ သြားေနတာ … ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ဆိုတာ ေကာင္းတာ ရွိသလို မေကာင္းတာေတြလည္း ျဖစ္ေပၚေစတတ္တယ္ … ဘုန္းႀကီးတို႔ တစ္ေတြဟာ အေကာင္းဆုံး ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကို ေ႐ြးခ်ယ္နိုင္မွသာ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရဲ႕ နိဂုံး - အဆုံး ကို ေရာက္မွာ ျဖစ္တယ္ … ျမတ္စြာဘုရားက ဘုန္းႀကီးတို႔ကို ဆုံးမၾသဝါဒ ေပးထားတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းရွိတယ္ … ယွဥ္ၿပိဳင္နိုင္ဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္ ဘာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ရမလဲ … တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး အဆင့္ျမင့္သထက္ ျမင့္ ေကာင္းသထက္ ေကာင္း ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အျမတ္ဆုံး လြတ္ေျမာက္မႈကို ရရွိသြားေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္ … ဒါ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကို ေျပာတာ အဲဒီေတာ့မွ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရဲ႕ နိဂုံးကို ေတြ႕မယ္ … အဲဒီ နိဂုံးဟာ ေအးခ်မ္းတဲ့ နိဂုံးေပါ့ … တကယ့္အျဖစ္အပ်က္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားခဲ့တယ္ … လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ( ၂၅၀၀ ) က အိႏၵိယနိုင္ငံမွာ ေကာသလတိုင္း ဆိုတာ ရွိတယ္ … အဲဒီ ေကာသလတိုင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႕ ေဒသစာရီႂကြတယ္ … လမ္းမွာ ေတာအုပ္ႀကီးတစ္ခု ေတြ႕တယ္ အဲဒီေတာအုပ္ႀကီးထဲမွာ အင္ၾကင္းပင္ အမ်ားအျပားရွိတယ္ … အဲဒီ အင္ၾကင္းေတာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရား ႐ုတ္တရက္ ၿပဳံးလိုက္တယ္ … ဒီလို ၿပဳံးတာကို အနီးနားမွာ ခစားလုပ္ေကြၽးေနတဲ့ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္က သတိထားမိလိုက္တယ္ … ဘုရားရွင္တို႔မည္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ အေၾကာင္းမဲ့ ၿပဳံးတာ မရွိပါဘူး … အရွင္ဘုရား တဲ့ ဘာလို႔ ၿပဳံးရသလဲ ဒီေနရာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ၿပဳံးတာဟာ အေၾကာင္းတစ္ခု ရွိပါသလား တဲ့ … ျမတ္စြာဘုရားက - အာနႏၵာတဲ့ ကႆပ ဘုရားရွင္လက္ထက္တုန္းက ဒီေနရာဟာ တကယ့္ကို စည္ကားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္ … အဲဒီၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ထူးထူးျခားျခား ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ သူ႕နာမည္က " ဂေဝသီ " လို႔ ေခၚတယ္ … သူ႕ အဖြဲ႕ထဲမွာ လူ ၅၀၀ ပါတယ္ … အဲဒီလူဟာ ဘုရားရဲ႕ ဥပသကာ , ဘုရားကို ကိုးကြယ္သူလို႔သာ ဆိုတယ္ သူက ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းသူ မဟုတ္ဘူး အက်င့္သီလ မျပည့္စုံဘူး … သူ႕အဖြဲ႕သား ၅၀၀ ဟာလည္း ကိုယ္က်င့္သီလ မျပည့္စုံဘူးတဲ့ … ဂေဝသီ ဟာ စဥ္းစားတယ္ သူစဥ္းစားပုံေလးက ေကာင္းတယ္ … ဒီလူေတြ ငါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားတရား ကိုးကြယ္ လာတယ္ … ငါက ကိုယ္က်င့္သီလ မျပည့္စုံဘူး ငါ့အဖြဲ႕သားေတြလည္း တစ္ေယာက္မွ ကိုယ္က်င့္သီလ မျပည့္စုံဘူး … ငါက ေခါင္းေဆာင္ ဆိုေတာ့ သူတို႔နဲ႕ မတူသင့္ဘူး ငါက တစ္ခုခုေတာ့ သာသင့္တယ္ … သူတို႔က သီလ မရွိဘူး ဆိုရင္ ငါ သီလ ရွိသူျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး ငါးပါးသီလကို တိတိက်က် ေဆာက္တည္ၿပီး သီလ ရွိတဲ့ ပုဂၢိုလ္အျဖစ္ ေၾကျငာလိုက္တယ္ … သူ႕ေနာက္က လူေတြလည္း ဟာ … တို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သီလ ရွိၿပီ တို႔လဲ သီလ ရွိေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္ေတာ့ တူသြားတယ္ေပါ့ … အရည္အခ်င္း တူေတာ့ မျဖစ္ဘူး ငါအိမ္ေထာင္နဲ႕ မေနေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ဂေဝသီက အျဗဟၼစရိယ သိကၡာပုဒ္ ကို ေဆာက္တည္လိုက္တယ္ … က်န္သူေတြလည္း တို႔ဆရာႀကီးေတာင္ လုပ္နိုင္တယ္ တို႔လည္း ေဆာက္တည္မယ္ ဆိုၿပီး အကုန္လုံး အိမ္ေထာင္နဲ႕ ခြာၾကမယ္ေပါ့ … လူ ငါးရာ ကိုယ္က်င့္သီလကို တိုးျမႇင့္ ေဆာက္တည္ လိုက္ၾကတယ္ … အဲဒါနဲ႕ ဂေဝသီက စဥ္းစားျပန္တယ္ အကုန္လုံး ငါနဲ႕ တူေနၿပီ သူတို႔ထက္ သာေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး သူတို႔က ညေနစာ စားတယ္ … ဒီေန႕ကစ ေန႕လြဲညစာ မစားေတာ့ဘူး က်င့္လိုက္တယ္ … က်န္တဲ့ သူေတြကလည္း လိုက္ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္တယ္ … ညေနစာ မစားေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး အကုန္ေရွာင္လိုက္ေတာ့ ဟာ ! ငါနဲ႕သူတို႔ တူေနျပန္ၿပီ မတူေစရဘူး ဒီေကာင္ေတြ ငါလုပ္တာ မလုပ္နိုင္ေအာင္ ငါလုပ္မယ္ … ကႆပ ဘုရားရွင္ထံသြားၿပီး ရဟန္းခံေပးပါ ဘုရား လို႔ ေတာင္းဆိုတယ္ … ဆံ , မုတ္ဆိတ္ေတြ ပယ္ၿပီး သကၤန္း ဝတ္လိုက္တယ္ … သကၤန္းဝတ္ၿပီး ကႆပဘုရားရွင္ထံမွာ ကမၼ႒ာန္းယူ တစ္ပါးထဲ ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ အရပ္မွာ နိဗၺာန္ကို ဦတည္ၿပီး တရားဓမၼကို က်င့္ႀကံ အားထုတ္လိုက္တာ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားတယ္ … သူ႕ကိုယ္သူ အကုန္လုံး သိသြားတယ္ ငါ့ဘဝဟာ အၿပီးသတ္သြားၿပီ ေနာင္ဘဝဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး သူ႕ရဲ႕ နိဂုံးကို သူ ျမင္လိုက္တယ္ … အဲဒီအခ်ိန္ သူ႕ဘက္က ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ၿပီးဆုံးသြားၿပီ … က်န္တဲ့သူေတြက သူ႕ကို အားက်တယ္ ဆရာႀကီးေတာင္ ဝတ္နိုင္ေသးတာပဲ ဒို႔ဘာလို႔ မဝတ္နိုင္ရမွာလဲ … အားလုံး ကတုံးတုံးၿပီး ဘုန္းႀကီးဝတ္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ ဂေဝသီ ရဟန္းက ခါတိုင္းလို စိတ္ မရွိေတာ့ဘူး … လုံးဝ လြတ္လပ္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ငါရထားသလို သူတို႔တေတြ ရရွိရင္လည္း ေကာင္းမွာပဲ တဲ့ … ဒါက ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ အဆုံးသတ္သြားတာ ျဖစ္တယ္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရဲ႕ နိဂုံး သို႔ ေရာက္လာတယ္ … အဲဒီေတာ့ သူက ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းတယ္ … မၾကာခင္ သူ႕တပည့္ေတြလည္း ကိေလသာ အာသေဝါေတြ ကင္းကြာၿပီး ရဟႏၱာရွင္ေတြ ျဖစ္သြားတယ္ … အားလုံးဟာ လြတ္ေျမာက္မႈ ဆိုတဲ့ အေပၚမွာ တူညီတဲ့ နိဂုံးကို ရရွိသြားၾကတယ္ တဲ့ … အဲဒီလို ယွဥ္ၿပိဳင္မႈဟာ အင္မတန္ မြန္ျမတ္တဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုက္ၾကတာ … ေနာက္ဆုံးမွာ ရဟႏၱာျဖစ္ၿပီး ဝိမုတၱိသုခ ပန္းတိုင္ႀကီးကို လွမ္းကိုင္နိုင္သည္အထိ သူတို႔ဟာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတယ္ … ေနာက္ဆုံး ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကို အဆုံးသတ္သြားၾကတယ္ … အဲဒီ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈကသာလွ်င္ အေကာင္းဆုံး ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ ျဖစ္ပါတယ္ … ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ က အဲဒီသုတၱန္ အဆုံးမွာ ခ်စ္သား ရဟန္းတို႔ ဒီလို က်င့္ၾကရမယ္ တဲ့ … သူမ်ားထက္ သာေအာင္ ဆိုတာ - ေကာင္းသထက္ ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ အေကာင္းဆုံးေသာ လြတ္ေျမာက္တဲ့ ခ်မ္းသာကို ရေအာင္ ယူနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္ လို႔ … ဒီလိုသာ ယွဥ္ၿပိဳင္သင့္တယ္ , ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ္ လို႔ ဒီသုတၱန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ၫႊန္ၾကား ဆုံးမေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္ … ဒါ့ေၾကာင့္ … ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရဲ႕ နိဂုံး ဆိုတာ ရဟႏၱာျဖစ္မွ နိဂုံးဆြဲနိုင္တာ … အဲဒီ ေနာက္မွာ ယွဥ္ၿပိဳင္စရာ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့ … လူေတြရဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္လို စိတ္ဟာ အရဟတၱဖိုလ္မွာပဲ အဆုံးသတ္သြားပါၿပီ တဲ့ … ဒါေၾကာင့္မို႔ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ ပရိတ္သတ္တို႔သည္လည္းပဲ … ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရဲ႕ နိဂုံးျဖစ္တဲ့ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေရာက္ရွိေအာင္ ဝိမုတၱိသုခ ရရွိေအာင္ တစ္ဦးထက္ တစ္ဦးသာေအာင္ , မြန္ျမတ္သထက္ မြန္ျမတ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္နိုင္ၾကပါကုန္သတည္း … #ပါခ်ဴပ္_ဆရာေတာ္