အလင်းရောင် ဓမ္မ: ✔ နိယာမတရား_၅_ပါး ================ နိယာမ အဓိပ္ပါယ် လူ၊ နတ်၊ ဗြဟ္မာ ဖန်ဆင်းရှင် ဟူသော တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ပြုလုပ်ဖန်ဆင်းမှုကြောင့် မဟုတ်ဘဲ သဘာ၀ဓာတ်အလျောက် မဖောက် မပြန် အစဉ်အမြဲ သူ့အကြောင်းနှင့် သူ့အကျိုး၊ သူ့အမျိုးနှင့် သူ့အနွယ် အစဉ်အပျက် အဆက်ဆက် ဖြစ်ပွားနေမူကို နိယာမတရားဟု ခေါ်၏။ ထိုနိယာမတရားများမှာ - (၁) ဗီဇ နိယာမ (၂) ဥတု နိယာမ (၃) ကမ်မ နိယာမ (၄) ဓမ်မ နိယာမ (၅) စိတ်တ နိယာမ - ဟူ၍ ငါးပါးရှိ၏။ ဗီဇနိယာမ ဗီဇနိယာမမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ပြုလုပ် ဆောင်ရွက်ပေးမူမရှိပါဘဲလျက် ပြုလုပ် ဆောင်ရွက်ပေးသည့် အလား မြက် သစ်ပင်တို့၌ မျိုးစေ့၏ ဓါတ်သဘောဖြင့် ဖေါက်ပြန်ကွဲလွဲမူ လုံး၀မရှိဘဲ ထိုမြက်၊ ထိုသစ်ပင်မျိုးဖြစ်ခြင်း မြဲသောသဘောကို ဗီဇနိယာမ ဟုခေါ်၏။ ကုလားပဲအညွန့်များမှာ မြောက်အရပ်သို့သာ အညွန့်ဖျား လှည့်ခြင်း၊ ဒက္ခိဏနွယ်ပင်မျိုးများမှာ အခြားသစ်ပင်များကို လက်ျာဘက်မှ နွယ်ကာတက်ခြင်း၊ နေကြာပန်းများမှာ နေမင်းရှိရာသို့မျက်နှာမူခြင်း၊ မာလောနွယ်များမှာ သစ်ပင်ရှိရာသို့ ရှေ့ရူခြင်း၊ အုန်းသီးများ၏ ထိပ်၌ အပေါက်ရောက်ခြင်းသည် ဗီဇနိယာမ မည်၏။ ရှိရှိသမျှမျိုးစေ့တို့မှ ပေါက်ကြသည့် အပင်များ၏ အညွန့်၊ အရွက်၊ အပွင့်၊ အသီးများသည် မူလ မျိုးစေ့နှင့် တူစွာ အညွန့်အရွက်ထွက်၍ ဖူးကြ ပွင့်ကြ သီးကြကုန်၏။ သရက် မျိုးစေ့မှ သရက်ပင်ပေါက်၍ သရက်ညွန့် သရက်ရွက်ထွက်ကာ သရက်ဖူး၊ သရက်ပွင့် ပွင့်လျက် သရက်သီးသာသီး၏၊ ပိန္နဲ၊ မာလကာ စသည် ဖြစ်မလာပေ၊ ထိုကဲ့သို့ မူလမျိုးစေ့နှင့်တူစွာ ဖူးကြ၊ ပွင့်ကြ၊ သီးကြသည်မှာလည်း ဗီဇနိယာမ၏ ဓါတ်သဘောပင် ဖြစ်၏။ ဥတုနိယာမ ဥတုနိယာမမှာလည်း ပြုလုပ်စီရင်ပေးသူမရှိဘဲ ဥတု၏အစွမ်းဖြင့် မြက်သစ်ပင်များ၌ အစဉ်အမြဲ ဖြစ်လေ့ရှိသောသဘောကို ဥတုနိယာမဟုခေါ်၏။ မြက်သစ်ပင်တို့သည် တန်ခုး၊ ကဆုန်၊ နယုန် စသော တစ်ဆယ့်နှစ်ရာသီတို့တွင် ထိုထိုလ ထိုထိုသမယတို့၌ သူ့အခါ၊ သူ့သမယ နှင့်သူ ဖူးကြ၊ ပွင့်ကြ၊ သီးကြမြဲ ဖြစ်ကုန်၏။ တန်ခူးလ၌ ဖူး၊ ပွင့်၊ သီးကြသော သစ်ပင်တို့သည် တန်ခူးလရောက်တိုင်း ဖူး၊ ပွင့်၊ သီးကြသကဲ့သို့ ကျန်လတို့၌ ဖူး၊ ပွင့်၊ သီးလေ့ရှိသော သစ်ပင်တို့သည် လည်း မိမိတို့ ဖူး၊ ပွင့်၊ သီး နေကျ လရောက်တိုင်း ဖူး၊ ပွင့်၊ သီးကြကုန်၏၊ သူ့အခါသမယသို့ရောက်လျှင် ပြုပြင်စီရင်သူမရှိဘဲ သူတို့ ဖူး၊ ပွင့်၊ သီးသည့် အချိန်ရောက်လျှင် သူတို့အလိုလို တောင်တိုင်း တောတိုင်း၌ပင် ဖူးကြ ပွင့်ကြ သီးကြပေ၏။ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်ကြ သည်ကိုပင် ဥတုနိယာမဟု ခေါ်၏။ ကမ်မနိယာမ ကမ္မနိယာမမှာ သတ္တဝါမှန်သမျှ မိမိတို့ ရှေးက ပြုခဲ့သော ကံအမူနှင့်တူစွာ အကျိုးပေးမူ မြဲခြင်း ဖြစ်၏။ ချဲ့ဦးအံ့ - မြတ်စွာဘုရားလက်ထက်၌ သာ၀တ္ထိမြို့ တံခါးရွာကို မီးလောင်ရာ မြက်ဖြင့်ပြုလုပ်ထားသည့် ကရွတ်ခွေတစ်ခုသည် မီးစွဲလျက် ကောင်းကင်သို့ လွင့်တက်စဉ် ပျံလာသောကျီး၏လည်၌ စွပ်မိ၏၊ ကျီးသည် မြေသို့ ကျ၍သေလေ၏။ သင်္ဘောကြီးတစ်စင်းသည် သမုဒ္ဒရာ၌ ရွက်စုံလွှင့် စက်ကုန်ဖွင့်ကာ မောင်းနှင်ပါသော်လည်း လုံးဝရွေ့ လျားမူမရှိ၊ ရပ်တန့်လျက်နေ၏။ ထိုအခါ သင်္ဘောသားများသည် မိမိတို့သင်္ဘော၌ လူယုတ်မာ ပါပြီဟု စာရေးတံမဲချကြရာ သင်္ဘောသူကြီး၏ မယားလက်၌သာ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင်ကျလေ၏။ ထိုအခါ သင်္ဘောသူကြီးက တစ်ယောက်အတွက်နှင့် အများသူတို့ ပျက်စီးရန်မသင့်ပေဟု ဆုံးဖြတ်၍ သဲအိုးကို မိမိဇနီး၏လည်မှာဆွဲလျက် သမုဒ္ဒရာထဲသို့ ပစ်ချစေ၏။ ထိုသို့ပစ်ချသောခဏ၌ပင် သင်္ဘောကြီးသည် လေးမှ လွှတ်အပ်သည့်မြားအလား တဟုန်တည်းပြေးသွားလေ၏။ ရဟန်းတော်တစ်ပါးသည် လိုဏ်တစ်ခုအတွင်း သီတင်းသုံးနေစဉ် တောင်ထွတ်သည်ပြိုကျလေ၏။ ထိုပြိုကျသော တောင်ထွတ်သည် ရဟန်းတော် သီတင်းသုံးနေသည့် လိုဏ်ဂူပေါက်ကို ပိတ်လျက် တည်ရှိ၏၊ (၇)ရက် ပြည့်သည့်နေ့တွင် သူ့အလိုလို လိမ့်၍ ပွင့်၏။ ဇေတ၀န်ကျောင်းတော်၌ မြတ်စွာဘုရား တရားဟောနေစဉ်အတွင်း ထိုအကြောင်းအရာ သုံးမျိုးစလုံး မြတ်စွာဘုရားထံ တပြိုင်နက် ဆိုက်ရောက်လာ၏၊ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ထိုသတ္တဝါသုံးဦး၏ ရှေးအကြောင်းတရားကို အောက်ပါအတိုင်း ဟောကြားတော်မူ၏။ ထိုသုံးဦးအနက် ကျီးသည် ရှေးဘ၀၌ လူဖြစ်စဉ်အခါ မိမိ၏ ကြမ်းတမ်းလှသော နွားရိုင်းကို ဆုံးမသွန်သင်၍ မရနိုင်သဖြင့် ဒေါသဖြစ်ကာ နွား၏လည်၌ ကောက်ရိုး စည်းကိုဖွဲ့ချည်၍ မီးတိုက်လွှတ်ခဲ့ဖူး၏၊ နွားသည် ထိုမီးကြောင့် သေခဲ့ရ၏၊ ထိုနွားရှင်သည် သေ၍ နောက်ဘ၀တွင် ကျီးသတ္တဝါဖြစ်လေရာ ထိုမကောင်းမူ ကံဟောင်းကြောင့် ကောင်းကင်၌ ပျံသွားစဉ် လည်မှာ မီးကွင်းစွပ်မိ၍ သေဆုံးရလေ၏။ လှေသူကြီးကတော်သည် ရှေးဘ၀၌ ခွေးတစ်ကောင်ကို အမျက်ထွက်သဖြင့် ခွေး၏ လယ်ပင်းတွင် သဲအိုးဖွဲ့၍ ရေ၌ပစ်ချသတ်ခဲ့ဘူး၏၊ ထို အကုသိုလ်ကံကြောင့် လှေသူကြီးကတော်ဘ၀၌ ပြုခဲ့သော အကုသိုလ်ကံနှင့် အလားတူစွာ သဲအိုးဆွဲပြီး သမုဒ္ဒရာထဲ ပစ်ချခံရ၏။ လိုဏ်ဂူပိတ်ခံရသော ရဟန်းသည် ရှေးဘ၀၌ နွားကျောင်းသားဖြစ်စဉ်က ဖွတ်တစ်ကောင် တွင်းထဲ၀င်သည်ကိုမြင်လျှင် သစ်ရွက်များဖြင့် တွင်းကို ပိတ်ဆို့ခဲ့၏၊ ခုနှစ်ရက်တိုင်မှ ထိုအရပ်သို့ တဖန် ရောက်ပြန် လေသည့်အခါ တွင်းကိုဖွင့်လေလျှင် အစာရေစာ ငတ်မူကြောင့် အားနည်းလှစွာ ထွက်၍ လာသော ဖွတ်ကိုမြင်လျှင် သနားသည့် စိတ်ရှိပြန်သဖြင့် လွှတ်လိုက်၏။ ထိုကံဟောင်းကြောင့် ယခုဘ၀တွင် ခုနှစ်ရက်တိုင်တိုင် လိုဏ်ပိတ်ခြင်းဒုက္ခကို တွေ့ကြုံ ခံစားရ၏။ ဓမ်မနိယာမ ဓမ္မနိယာမမှာ ပစ္ဆိမဘဝိက ဘုရားလောင်းတော်တို့၏ ပဋိသန္ဓေတည်နေတော်မူသောအခါ၊ ဖွားမြင်တော် မူသောအခါ၊ ဘုရားအဖြစ်ရောက်တော်မူသောအခါ၊ ဓမ္မစကြာတရားဟောတော်မူသောအခါ၊ အာယုသင်္ခါရ လွှတ်တော်မူသောအခါ၊ ပရိနိဗ္ဗာန်၀င်စံတော်မူသည့် အခါတို့၌ တစ်သောင်းသော လောကဓါတ်၏ တပြိုင် နက်အားဖြင့် လူပ်ရှားမြဲသဘောကို ဓမ္မနိယာမ ဟုခေါ်၏။ စိတ်တနိယာမ စိတ္တနိယာမမှာ အဆင်း၊ အသံ အစရှိသော အာရုံတို့သည် မျက်စိ၊ နား အစရှိသော ပသာဒတို့၌ ထိခိုက်ကြကုန်သော် စီမံဖန်ဆင်းသူ မရှိဘဲလျက် ပဉ္စဒွါရာ၀ဇ္ဇန်း၊ ပဉ္စဝိညာဉ်၊ သမ္ပဋိစ္ဆိုင်း၊ သန္တီရဏ အစရှိကုန်သော ဝီထိစိတ်တို့၏ အစဉ်အတိုင်း သူ့ကိစ္စနှင့်သူ ဖြစ်မြဲသဘောကို စိတ္တနိယာမ ဟုခေါ်သည်။ ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော်အစိုးရ သာသနာရေး၀န်ကြီးဌာန ဗုဒ္ဓဘာသာတရားတော် စာအုပ်မှ ထုတ်နူတ်ဖော်ပြသည်။ Credit > ဓမျမ၏အရသာ (Page) ✔ နိယာမတရား_၅_ပါး ================ နိယာမ အဓိပ်ပါယျ လူ၊ နတျ၊ ဗွဟ်မာ ဖနျဆငျးရှငျ ဟူသော တဈစုံတဈယောကျ၏ ပွုလုပျဖနျဆငျးမှုကွောငျ့ မဟုတျဘဲ သဘာ၀ဓာတျအလြောကျ မဖောကျ မပွနျ အစဉျအမွဲ သူ့အကွောငျးနှငျ့ သူ့အကြိုး၊ သူ့အမြိုးနှငျ့ သူ့အနှယျ အစဉျအပကြျ အဆကျဆကျ ဖွဈပှားနမေူကို နိယာမတရားဟု ခေါျ၏။ ထိုနိယာမတရားမြားမှာ - (၁) ဗီဇ နိယာမ (၂) ဥတု နိယာမ (၃) ကမျမ နိယာမ (၄) ဓမျမ နိယာမ (၅) စိတျတ နိယာမ - ဟူ၍ ငါးပါးရှိ၏။ ဗီဇနိယာမ ဗီဇနိယာမမှာ တဈစုံတဈယောကျ၏ ပွုလုပျ ဆောငျရှကျပေးမူမရှိပါဘဲလကြျ ပွုလုပျ ဆောငျရှကျပေးသညျ့ အလား မွကျ သဈပငျတို့၌ မြိုးစေ့၏ ဓါတျသဘောဖွငျ့ ဖေါကျပွနျကှဲလှဲမူ လုံး၀မရှိဘဲ ထိုမွကျ၊ ထိုသဈပငျမြိုးဖွဈခွငျး မွဲသောသဘောကို ဗီဇနိယာမ ဟုခေါျ၏။ ကုလားပဲအညှနျ့မြားမှာ မွောကျအရပျသို့သာ အညှနျ့ဖြား လှညျ့ခွငျး၊ ဒက်ခိဏနှယျပငျမြိုးမြားမှာ အခွားသဈပငျမြားကို လကျြာဘကျမှ နှယျကာတကျခွငျး၊ နကွောပနျးမြားမှာ နမေငျးရှိရာသို့မကြျနှာမူခွငျး၊ မာလောနှယျမြားမှာ သဈပငျရှိရာသို့ ရှေ့ရူခွငျး၊ အုနျးသီးမြား၏ ထိပျ၌ အပေါကျရောကျခွငျးသညျ ဗီဇနိယာမ မညျ၏။ ရှိရှိသမြှမြိုးစေ့တို့မှ ပေါကျကွသညျ့ အပငျမြား၏ အညှနျ့၊ အရှကျ၊ အပှငျ့၊ အသီးမြားသညျ မူလ မြိုးစေ့နှငျ့ တူစှာ အညှနျ့အရှကျထှကျ၍ ဖူးကွ ပှငျ့ကွ သီးကွကုနျ၏။ သရကျ မြိုးစေ့မှ သရကျပငျပေါကျ၍ သရကျညှနျ့ သရကျရှကျထှကျကာ သရကျဖူး၊ သရကျပှငျ့ ပှငျ့လကြျ သရကျသီးသာသီး၏၊ ပိန်နဲ၊ မာလကာ စသညျ ဖွဈမလာပေ၊ ထိုကဲ့သို့ မူလမြိုးစေ့နှငျ့တူစှာ ဖူးကွ၊ ပှငျ့ကွ၊ သီးကွသညျမှာလညျး ဗီဇနိယာမ၏ ဓါတျသဘောပငျ ဖွဈ၏။ ဥတုနိယာမ ဥတုနိယာမမှာလညျး ပွုလုပျစီရငျပေးသူမရှိဘဲ ဥတု၏အစှမျးဖွငျ့ မွကျသဈပငျမြား၌ အစဉျအမွဲ ဖွဈလေ့ရှိသောသဘောကို ဥတုနိယာမဟုခေါျ၏။ မွကျသဈပငျတို့သညျ တနျခုး၊ ကဆုနျ၊ နယုနျ စသော တဈဆယျ့နှဈရာသီတို့တှငျ ထိုထိုလ ထိုထိုသမယတို့၌ သူ့အခါ၊ သူ့သမယ နှငျ့သူ ဖူးကွ၊ ပှငျ့ကွ၊ သီးကွမွဲ ဖွဈကုနျ၏။ တနျခူးလ၌ ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီးကွသော သဈပငျတို့သညျ တနျခူးလရောကျတိုငျး ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီးကွသကဲ့သို့ ကနြျလတို့၌ ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီးလေ့ရှိသော သဈပငျတို့သညျ လညျး မိမိတို့ ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီး နကြေ လရောကျတိုငျး ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီးကွကုနျ၏၊ သူ့အခါသမယသို့ရောကျလြှငျ ပွုပွငျစီရငျသူမရှိဘဲ သူတို့ ဖူး၊ ပှငျ့၊ သီးသညျ့ အခြိနျရောကျလြှငျ သူတို့အလိုလို တောငျတိုငျး တောတိုငျး၌ပငျ ဖူးကွ ပှငျ့ကွ သီးကွပေ၏။ ဤကဲ့သို့ ဖွဈကွ သညျကိုပငျ ဥတုနိယာမဟု ခေါျ၏။ ကမျမနိယာမ ကမ်မနိယာမမှာ သတ်တဝါမှနျသမြှ မိမိတို့ ရှေးက ပွုခဲ့သော ကံအမူနှငျ့တူစှာ အကြိုးပေးမူ မွဲခွငျး ဖွဈ၏။ ခြဲ့ဦးအံ့ - မွတျစှာဘုရားလကျထကျ၌ သာ၀တ်ထိမွို့ တံခါးရှာကို မီးလောငျရာ မွကျဖွငျ့ပွုလုပျထားသညျ့ ကရှတျခှတေဈခုသညျ မီးစှဲလကြျ ကောငျးကငျသို့ လှငျ့တကျစဉျ ပြံလာသောကြီး၏လညျ၌ စှပျမိ၏၊ ကြီးသညျ မွသေို့ ကြ၍သလေေ၏။ သငျ်ဘောကွီးတဈစငျးသညျ သမုဒ်ဒရာ၌ ရှကျစုံလှှငျ့ စကျကုနျဖှငျ့ကာ မောငျးနှငျပါသောျလညျး လုံးဝရှေ့ လြားမူမရှိ၊ ရပျတနျ့လကြျနေ၏။ ထိုအခါ သငျ်ဘောသားမြားသညျ မိမိတို့သငျ်ဘော၌ လူယုတျမာ ပါပွီဟု စာရေးတံမဲခကြွရာ သငျ်ဘောသူကွီး၏ မယားလကျ၌သာ သုံးကွိမျတိုငျတိုငျကလြေ၏။ ထိုအခါ သငျ်ဘောသူကွီးက တဈယောကျအတှကျနှငျ့ အမြားသူတို့ ပကြျစီးရနျမသငျ့ပဟေု ဆုံးဖွတျ၍ သဲအိုးကို မိမိဇနီး၏လညျမှာဆှဲလကြျ သမုဒ်ဒရာထဲသို့ ပဈခစြေ၏။ ထိုသို့ပဈခသြောခဏ၌ပငျ သငျ်ဘောကွီးသညျ လေးမှ လှှတျအပျသညျ့မွားအလား တဟုနျတညျးပွေးသှားလေ၏။ ရဟနျးတောျတဈပါးသညျ လိုဏျတဈခုအတှငျး သီတငျးသုံးနစေဉျ တောငျထှတျသညျပွိုကလြေ၏။ ထိုပွိုကသြော တောငျထှတျသညျ ရဟနျးတောျ သီတငျးသုံးနသေညျ့ လိုဏျဂူပေါကျကို ပိတျလကြျ တညျရှိ၏၊ (၇)ရကျ ပွညျ့သညျ့နေ့တှငျ သူ့အလိုလို လိမျ့၍ ပှငျ့၏။ ဇတေ၀နျကြောငျးတောျ၌ မွတျစှာဘုရား တရားဟောနစေဉျအတှငျး ထိုအကွောငျးအရာ သုံးမြိုးစလုံး မွတျစှာဘုရားထံ တပွိုငျနကျ ဆိုကျရောကျလာ၏၊ ထိုအခါ မွတျစှာဘုရားသညျ ထိုသတ်တဝါသုံးဦး၏ ရှေးအကွောငျးတရားကို အောကျပါအတိုငျး ဟောကွားတောျမူ၏။ ထိုသုံးဦးအနကျ ကြီးသညျ ရှေးဘ၀၌ လူဖွဈစဉျအခါ မိမိ၏ ကွမျးတမျးလှသော နှားရိုငျးကို ဆုံးမသှနျသငျ၍ မရနိုငျသဖွငျ့ ဒေါသဖွဈကာ နှား၏လညျ၌ ကောကျရိုး စညျးကိုဖှဲ့ခညြျ၍ မီးတိုကျလှှတျခဲ့ဖူး၏၊ နှားသညျ ထိုမီးကွောငျ့ သခေဲ့ရ၏၊ ထိုနှားရှငျသညျ သေ၍ နောကျဘ၀တှငျ ကြီးသတ်တဝါဖွဈလရော ထိုမကောငျးမူ ကံဟောငျးကွောငျ့ ကောငျးကငျ၌ ပြံသှားစဉျ လညျမှာ မီးကှငျးစှပျမိ၍ သဆေုံးရလေ၏။ လှသေူကွီးကတောျသညျ ရှေးဘ၀၌ ခှေးတဈကောငျကို အမကြျထှကျသဖွငျ့ ခှေး၏ လယျပငျးတှငျ သဲအိုးဖှဲ့၍ ရေ၌ပဈခသြတျခဲ့ဘူး၏၊ ထို အကုသိုလျကံကွောငျ့ လှသေူကွီးကတောျဘ၀၌ ပွုခဲ့သော အကုသိုလျကံနှငျ့ အလားတူစှာ သဲအိုးဆှဲပွီး သမုဒ်ဒရာထဲ ပဈခခြံရ၏။ လိုဏျဂူပိတျခံရသော ရဟနျးသညျ ရှေးဘ၀၌ နှားကြောငျးသားဖွဈစဉျက ဖှတျတဈကောငျ တှငျးထဲ၀ငျသညျကိုမွငျလြှငျ သဈရှကျမြားဖွငျ့ တှငျးကို ပိတျဆို့ခဲ့၏၊ ခုနှဈရကျတိုငျမှ ထိုအရပျသို့ တဖနျ ရောကျပွနျ လသေညျ့အခါ တှငျးကိုဖှငျ့လလြှေငျ အစာရစော ငတျမူကွောငျ့ အားနညျးလှစှာ ထှကျ၍ လာသော ဖှတျကိုမွငျလြှငျ သနားသညျ့ စိတျရှိပွနျသဖွငျ့ လှှတျလိုကျ၏။ ထိုကံဟောငျးကွောငျ့ ယခုဘ၀တှငျ ခုနှဈရကျတိုငျတိုငျ လိုဏျပိတျခွငျးဒုက်ခကို တှေ့ကွုံ ခံစားရ၏။ ဓမျမနိယာမ ဓမ်မနိယာမမှာ ပစ်ဆိမဘဝိက ဘုရားလောငျးတောျတို့၏ ပဋိသန်ဓတေညျနတေောျမူသောအခါ၊ ဖှားမွငျတောျ မူသောအခါ၊ ဘုရားအဖွဈရောကျတောျမူသောအခါ၊ ဓမ်မစကွာတရားဟောတောျမူသောအခါ၊ အာယုသငျ်ခါရ လှှတျတောျမူသောအခါ၊ ပရိနိဗ်ဗာနျ၀ငျစံတောျမူသညျ့ အခါတို့၌ တဈသောငျးသော လောကဓါတျ၏ တပွိုငျ နကျအားဖွငျ့ လူပျရှားမွဲသဘောကို ဓမ်မနိယာမ ဟုခေါျ၏။ စိတျတနိယာမ စိတ်တနိယာမမှာ အဆငျး၊ အသံ အစရှိသော အာရုံတို့သညျ မကြျစိ၊ နား အစရှိသော ပသာဒတို့၌ ထိခိုကျကွကုနျသောျ စီမံဖနျဆငျးသူ မရှိဘဲလကြျ ပဉ်စဒှါရာ၀ဇ်ဇနျး၊ ပဉ်စဝိညာဉျ၊ သမ်ပဋိစ်ဆိုငျး၊ သန်တီရဏ အစရှိကုနျသော ဝီထိစိတျတို့၏ အစဉျအတိုငျး သူ့ကိစ်စနှငျ့သူ ဖွဈမွဲသဘောကို စိတ်တနိယာမ ဟုခေါျသညျ။ ပွညျထောငျစု မွနျမာနိုငျငံတောျအစိုးရ သာသနာရေး၀နျကွီးဌာန ဗုဒ်ဓဘာသာတရားတောျ စာအုပျမှ ထုတျနူတျဖောျပွသညျ။ Credit