အလင်းရောင် ဓမ္မ: အလႉေပးျခင္းထက္ သီလေဆာင့္ျခင္းကပိုအေရးႀကီး 🌲🌲🌲🌲🌲🌲 ေနမိဇာတ္ေတာ္ 🌷🌷🌷🌷 တစ္ရံေရာအခါ ဝိေဒဟရာဇ္တိုင္း၊ မိထီလာျပည္၌ မဃေဒဝမင္း စိုးစံသည္။ ထိုမင္းသည္ တရားေတာ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္သည္။ အသက္ႀကီးရင့္၍ ဆံပင္ျဖဴလာလွ်င္ ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ ဆံပင္၊ မုတ္ဆိတ္တို႔ကို ျပဳျပင္ေပးေသာ ဆတၱာသည္အား မိမိ၏ ဆံပင္ျဖဴလာလွ်င္ ေလွ်ာက္ထားရန္ မွာၾကားထားသည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဆတၱာသည္ သည္ မင္းႀကီး၏ ဦးေခါင္း၌ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ပင္ကို ေတြ႔ျမင္သည္။ ထိုအခါ “အရွင္မင္းႀကီး- ဦးေခါင္းေတာ္၌ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ပင္ ေတြ႔ျမင္ပါသည္” ဟူ၍ ေလွ်ာက္ထားသည္။ မင္းႀကီးလည္း သားေတာ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို ထီးနန္းေပးအပ္လိုက္သည္။ မိမိနည္းတူ “ဆံပင္ျဖဴကို ျမင္ေတြ႕လွ်င္ ေတာထြက္ပါ” ဟူ၍ မွာၾကားသည္။ ထို႔ေနာက္ ထီးနန္းကို စြန္႔သည္။ ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္သြားေလသည္။ ဤသို႔လွ်င္ သား၊ ေျမး၊ ျမစ္ အဆက္ဆက္တို႔သည္ ထီးနန္းကို စိုးစံၾကသည္။ ဆံပင္ျဖဴေသာအခါ ေတာထြက္ၾကသည္။ ထိုမဃေဒဝမင္းမွ ရွစ္သိန္း သံုးေသာင္း တစ္ေထာင္ ကိုးရာ ကိုးဆယ္ေျမာက္ေသာ မင္းသည္ မိထိလာျပည္၌ ဆက္လက္ စိုးစံသည္။ ထိုမင္းတြင္ ေနမိကုမာရ အမည္ရွိေသာ သားေတာ္ တစ္ပါးရွိသည္။ ထိုေနမိ မင္းသားသည္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ အလွဴေပးသည္။ သီလ ေဆာက္တည္သည္။ ေရွးအစဥ္အလာအတိုင္း ခမည္းေတာ္သည္ ဆံပင္ျဖဴေသာအခါ ေတာထြက္သည္။ ထိုအခါ ေနမိမင္းသားသည္ ထီးနန္းကို ဆက္ခံရသည္။ ေနမိမင္းသည္ တိုင္းျပည္ကို မင္းက်င့္တရားႏွင့္ အညီ အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၿမိဳ႕တံခါးေလးခုႏွင့္ ၿမိဳ႕လယ္တို႔၌ အလွဴမ႑ပ္ ငါးခု ေဆာက္သည္။ အလွဴမ႑ပ္ တစ္ခုစီတြင္ အသျပာ တစ္သိန္းက်စီျဖင့္ ေန႔စဥ္ေပးလွဴသည္။ ငါးပါးသီလကို အၿမဲ ေစာင့္ထိန္းသည္။ ဥပုသ္ကို လျပည့္ လကြယ္ေန႔တိုင္း ေဆာက္တည္သည္။ တိုင္းသူျပည္သားတို႔ကို ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈျပဳရန္ တိုက္တြန္းသည္။ ေနမိမင္း၏ အဆံုးအမကို နာယူၾကသူတို႔သည္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ၾကေလသည္။ ဤတြင္ နတ္ျပည္မွာ နတ္ဦးေရ တိုးပြားစည္ကားေန၏။ ငရဲျပည္ကား ေျခာက္ကပ္ေနသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ေနမိမင္းႀကီးသည္ အလွဴေပးျခင္းႏွင့္ သီလ ေဆာက္တည္ျခင္းတြင္ မည္သည္က ပို၍ အက်ိဳးႀကီးေၾကာင္း စဥ္းစားေတြးေတာကာ ဆံုးျဖတ္မရႏိုင္ေအာင္ ရွိေလသည္။ ဤသို႔ ေတြးႀကံသည္ကို သိၾကားမင္း သိရွိေသာအခါ လူ႔ျပည္သို႔ ဆင္းသက္လာသည္။ ေနမိမင္းႀကီးေရွ႕၌ ကိုယ္ထင္ျပလ်က္ “အရွင္မင္းႀကီး အလွဴေပးျခင္းထက္ သီလ ေစာင့္ျခင္းက ပို၍ အက်ိဳးႀကီးပါသည္” ဟုု ေဟာေျပာသည္။ ထို႔ေနာက္ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္သို႔ ျပန္ႂကြသြားေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို တာဝတႎသာနတ္ျပည္ရွိ နတ္မ်ား သိရွိၾကေသာအခါ ေနမိမင္းႀကီးကို ဖူးေတြ႔လိုေသာ ဆႏၵမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ ေနမိမင္းႀကီးကို နတ္ျပည္သို႔ ပင့္ေဆာင္ ျပသပါရန္ သိၾကားမင္းအား ေတာင္းပန္ၾကသည္။ သိၾကားမင္းလည္း နတ္တို႔ အလိုကို လိုက္ေလ်ာသည္။ မာတလိနတ္သားအား “ေနမိမင္းႀကီးကို ပင့္ေဆာင္ေလာ့” ဟူ၍ ေစခိုင္းသည္။ မာတလိနတ္သားသည္ သိေႏၶာျမင္း တစ္ေထာင္ကေသာ ေဝဇယႏၲာ ရထားျဖင့္ ေနမိမင္းႀကီးကို လာေရာက္ေခၚသည္။ မိထိလာ ျပည္သူတို႔ အံ့ၾသကာ ရင္သပ္ရႈေမာ ၾကည့္ရႈၾကသည္။ မာတလိသည္ ေနမိမင္းႀကီးကို ပင့္ဖိတ္သည္။ မင္းႀကီးလည္း နတ္ျပည္ကို မေရာက္ဖူးသျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံလိုက္သည္။ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားတို႔အား “မၾကာမီ ငါ ျပန္လာခဲ့မည္။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ျပဳၾကပါ” ဟူ၍ မွာၾကားသည္။ မာတလိနတ္သားသည္ ေနမိမင္းႀကီးအား ငရဲျပည္မွ ျဖတ္သန္းေခၚေဆာင္ရာ ႀကိမ္ပိုက္ေခ်ာင္းငရဲ၊ ေခြး၊ က်ားႀကီး ငရဲ၊ မီးေတာက္ ငရဲ၊ မီးက်ီးတြင္းငရဲ၊ သံဘိုးငရဲ၊ ျပာပူျမတ္ငရဲ၊ လက္နက္ငရဲ၊ ဦးေစာက္က်ငရဲႏွင့္ လက္ပံေတာငရဲဘံုမ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားရေလသည္။ ငရဲသားတုိ႔ မည္သည့္အျပစ္ကို ျပဳခဲ့၍ မည္သို႔ ခံစားရပံုမ်ားကို ေနမိမင္းႀကီးအား မာတလိနတ္သားက ရွင္းျပေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ရထားကိုလွည့္ကာ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ ႏွင္ေလရာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္စဥ္ ခုနစ္ထပ္သို႔ မေရာက္မီ ဗိရဏီနတ္သမီးဗိမာန္၊ ေသာနဒိနနတ္သားဗိမာန္၊ ဖန္သားျဖင့္ၿပီးေသာ ဖလိက၀ိမာနဗိမာန္၊ ေ၀ဠဳရိယ၀ိမာန ဗိမာန္၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဖလိက၀ိမာန ဗိမာန္၊ ဒုတိယ ေ၀ဠဳရိယ၀ိမာန ဗိမာန္၊ ကၪၥန၀ိမာန ဗိမာန္၊ အာကာသ႒၀ိမာနဗိမာန္တို႔ကို ျဖတ္သန္းရ၍ မည္သည့္ ေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့၍ မည္သို႔ ခံစားရပံုမ်ားကို မာတလိနတ္သားက ရွင္းျပေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သိၾကားမင္းက ၾကာျမင့္သျဖင့္ အျမန္လာရန္ မာတလိနတ္သားကို ေခၚယူသျဖင့္ စတုမဟာရာဇ္ နတ္ဘံုကို ျဖတ္ကာ တာ၀တိ ံသာ နတ္ဘံုသ သိၾကားမင္းထံ ေရာက္ရိွေလသည္။ ထို႔ေနာက္ နတ္ပရိသတ္အား ဒါန၊ သီလ အက်ဳိးမ်ားကို ေဟာေျပာကာ လူ႔ျပည္သို႔ ဆင္းသက္ခဲ့ၿပီး လူအမ်ားကို ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပေလသည္။ တတိယအရြယ္ေရာက္၍ ဆံျဖဴတစ္ေခ်ာင္းျမင္လွ်င္ပင္ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ။ (ငရဲခန္းႏွင့္၊ ဘံုခန္းေထြေထြ၊ ႐ႈျမင္ေလ၍၊ သံေ၀ဂစိတ္၊ ေနကၡမပါရမီ ျဖည့္ခဲ့ၿပီ။ ) ဇာတ္ေပါင္း။ ။ သိၾကားမင္း - အနု႐ုဒၶါ၊ မာတလိနတ္သား - အရွင္အာနႏၵာ၊ မယ္ေတာ္ - မဟာမာယာေဒ၀ီ၊ ေနမိမင္း