အလင်းရောင် ဓမ္မ: "အဘယရာဇကုမာရသုတၱန္" ================== နာဋပုတၱနိဂဏၭဆရာႀကီးက သူ႔တပည့္ အဘယမင္း သားကို"ရဟန္းႀကီး ေဂါတမဟာ သူတစ္ပါး မႏွစ္ သက္တဲ့စကားတို႔ကို ေျပာဆိုပါသလား"လို႔ ေမးပါ တယ္။ အဘယမင္းသားက "ရဟန္းႀကီးေဂါတမဟာ သူတစ္ပါးမနစ္သက္တဲ့စကားတို႔ကို ေျပာဆိုေလ့မရိွ ပါလို႔" သူ႔ဆရာ နာဋပုတၱနိဏၭကို ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ နာဋပုတၱနိဏၭက ဒါဆိုရင္ "ရဟန္းႀကီးေဂါတမဟာ ေဒဝဒတ္ကို ဘာလို႔ အပါယ္ငရဲကိုက်သည့္ တိုင္ေအာင္ အျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျပာဆိုရတာလဲ" လို႔ အဘယမင္းသားကို ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ထိုသို႔ သူ႔ဆရာႀကီးကေျပာလိုက္ေသာအခါမွာ ဘုရားျမတ္စြာထံသြားၿပီးေတာ့ "အ႐ွင္ေဂါတမ အ႐ွင္ဘုရားဟာ သူတစ္ပါးတို႔ မႏွစ္သက္တဲ့စကား တို႔ကို မေျပာၾကားဘူးလို႔လည္းဆိုတယ္၊ ဘာလို႔ ေဒဝဒတ္ကို အျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆိုတာလဲ"လို႔ ေမးေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဘုရားျမတ္စြာက "မင္းသား၊ ငါဘုရား တထစ္ခ် ေျပာဆိုေလ့မရိွ၊အေျခေနအရသာ စကားကို ေျပာဆိုေလ့ရိွ၏။ ဥပမာ-ေလးဘက္သြားစ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို သစ္သားစ ဒါမွမ ဟုတ္ ေက်ာက္ခဲစသည္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစေလာက္ သည့္ အရာတစ္ခုကို ပါစပ္ထဲထည့္ၿပီး မ်ိဳခ်မည္ကို ျမင္ေတြ႔ရေသာ္၊ ကေေလးရဲ႕မိခင္က"ကေလးရဲ႕ ခ်မ္းသာအက်ိဳးကို လိုလားၿပီးေတာ့ ကေလးပါးစပ္ ကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ျဖဲ ကေလးပါးစပ္ထဲက ကေလးကို အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ ခြၽန္ထက္သည့္ အရာကို အတင္းဆြဲထုတ္တဲ့အခါ ကေလးပါးစပ္မွ ေသြးမ်ား ပါ ထြက္က်ခ်င္က်မယ္၊ ပါးစပ္ကို ဆြဲျဖဲခံထား ရလို႔ ကေလး နာက်င္လို႔ ႏွစ္သက္ခ်င္မွ ႏွစ္သက္ပါ လိမ့္မယ္၊ မိခင္းကို မုန္းခ်င္လည္း မုန္းသြားပါလိမ့္ မယ္၊ ဒါေပမယ့္ မိခင္းကေတာ့ ကေလးကိုအႏၱာရာယ္ မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ၊ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔၊ကေလးရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကို လိုလားၿပီးေတာ့ ဤကဲ့သို႔ျပဳလုပ္ ရျခင္းသည္ ကေလးရဲ႕ေကာင္းက်ိဳးကို လိုလားလို႔ သာျဖစ္ပါတယ္ မင္းသား။" ဒီဥပမာလိုပဲ မင္းသား ..... "ငါဘုရားသည္လည္း သတၱဝါ တစ္ဦး အက်ိဳးရိွမည္ဆိုလွ်င္ အက်ိဳးျဖစ္မည္ဆို လွ်င္ ၊သူ႔အက်ိဳးကို ေ႐ွ႕႐ႈၿပီး၊ သူမႏွစ္သက္ေသာ္ လည္း၊မွန္ေသာ-အက်ိဳးရိွေသာ စကားကို ေျပာရ လိမ့္မယ္"လို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ မင္းသား၊ ေလာကလူသားတို႔ ေျပာဆိုေနၾကေသာ စကားသည္ (၆)မ်ိဳးရိွေပတယ္။ ၁။ မွန္လည္းမမွန္၊အက်ိဳးလည္းမရိွ၊သူတစ္ပါး လည္း မႏွစ္သက္ေသာ စကား။ ၂။ မွန္တယ္၊ဒါေပမယ့္ အက်ိဳးမရိွဘူး၊ သူတစ္ပါးလည္း မႏွစ္သက္တဲ့စကား။ မနစ္သက္တဲ့ စကား။ ၃။ မွန္လည္းမမွန္ဘူး၊ အက်ိဳးလည္းမရိွဘူး၊ ဒါေပမယ့္ သူတစ္ပါးႏွစ္သက္တဲ့စကား။ ၄။ မွန္တယ္၊အက်ိဳးမရိွဘူး၊သူတစ္ပါးကေတာ့ ႏွစ္သက္တဲ့ စကား။ (ဤစကား ၄ မ်ိဳးကို ငါဘုရား ဘယ္ေသာအခါမွ ေျပာဆိုေလ့မရိွဘူး၊ မင္းသား။) ၅။ မွန္လည္းမွန္၊အက်ိဳးလည္းရိွ၊သူတစ္ပါး မနစ္ သက္ေသာ စကား။ ၆။ မွန္လည္းမွန္၊အက်ိဳးလည္းရိွ၊သူတစ္ပါးလည္း ႏွစ္သက္ေသာ စကား။ ဤစကား ၂ မ်ိဳးကိုသာ အခ်ိန္အခါ၊အေျခအေနအရ ငါဘုရားေျပာဆိုေလ့ရိွတယ္၊မင္းသား လို႔မိန္႔ ၾကားေတာ္မူပါတယ္။ အဘယမင္းသားဟာ ဘုရား ျမတ္စြာရဲ႕ ထိုေဟာေျပာေသာတရားကို အလြန္ႏွစ္ သက္ၿပီးေတာ့ "ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဥပါသကာအျဖစ္ ဘုရားျမတ္စြာထံမွာ ခံယူသြားခဲ့ပါတယ္"။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားသည္လည္း.... အထက္ေဖာ္ျပပါ "အဘယရာဇကုမာရသုတၱန္" ေဒသနာေတာ္ႏွင့္အညီ"လူေလာက၊ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ထဲမွာ၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စကားေျပာဆိုၾကသည့္ အခါ "ကိုယ္ေျပာတဲ့ စကားဟာ မွန္တယ္၊သူ႔အတြက္ အက်ိဳးရိွတယ္၊ သူေတာ့ႏွစ္သက္မွာမဟုတ္တဲ့စကား ႏွင့္ မွန္လည္းမွန္တယ္၊ အက်ိဳးလည္းရိွတယ္၊ သူ လည္းႏွစ္သက္တဲ့စကား။ ဤ စကား ၂ မ်ိဳးကိုသာ ေျပာဆိုဆက္ဆံၾကမယ္ဆိုရင္ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားသည္ ဤ"အဘယရာဇကုမာရသုတၱန္"ေဒသနာေတာ္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးရာ ေရာက္ပါတယ္။ ။ ေမတၱာျဖင့္..... ယထာဘူတေခမိႏၵ 19/12/2018